ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟΨΕΙΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΕΑ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Με τον εύγλωττο τίτλο “Θαυμάστε απόψεις ορθόδοξου ιερέα!” το ιστολόγιο “Επαλήθευση” παραθέτει το πιο κάτω άθλιο προτεσταντικό και Βαρλααμικό κείμενο του παπα-Κώστα Μπέη του καθαιρετέου ο οποίος ποτέ δεν θα έπρεπε να έχει χειροτονηθεί.

Θα επανέλθω, συν Θεώ, να σχολιάσω εν εκτάσει τις προτεσταντικές αθλιότητες του Μπέη αλλά δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω σε όλους τους τόνους ότι αν θέλουμε να χαλιναγωγηθεί ο Νεοβαρλααμισμός ο άνθρωπος αυτός πρέπει να καθαιρεθεί! Ανυπερθέτως!

Να σημειώσω επίσης ότι το συγκεκριμένο άρθρο αποδεικνύει περίτρανα ότι ψεύδονται ασύστολα οι θιασώτες της λεγόμενης “λειτουργικής αναγέννησης” όταν ισχυρίζονται ότι δήθεν επιδιώκουν μόνον τη μεταγλώττιση της θείας λατρείας. Ορίστε που ο αχαρακτήριστος Μπέης έχει την προπέτεια να δημοσιεύει άρθρο για την ιερωσύνη των γυναικών λες και απευθύνεται σε Επισκοπελιανούς ή Μεθοδιστές και όχι σε Ορθόδοξους και χωρίς να αναφέρει στο άρθρο του ότι είναι κληρικός!!! Τόση περιφρόνηση πια προς την ιερωσύνη;

Θα δώσει λόγο στο Θεό ο Σεβασμιότατος Νικοπόλεως όχι μόνον επειδή τον χειροτόνησε αλλά και επειδή του κάνει υπακοή και τον ακολουθεί τυφλά στη Νεοβαρλααμική αίρεση που προωθεί.

Παρακαλούμε θερμά το Σεβασμιότατο να επανεύρει το παλιό καλό του εαυτό αυτόν που όλοι θαυμάζαμε και τιμούσαμε υπέρμετρα και να οδηγήσει αμέσως σε καθαίρεση ένα άνθρωπο που ποτέ δεν θα έπρεπε να έχει χειροτονηθεί έτσι και αλλιώς.

“Θαυμάστε”, λοιπόν, πιο κάτω καλοί αναγνώστες τις αθλιότητες που εκπορεύει η εκπροτεστανισμένη συνείδηση και το Νεοβαρλααμικό φρόνημα του καθαιρετέου αυτού κληρικού.

*****

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Του Κώστα Μπέη

“Αργά τη νύχτα της Κυριακής των Βαΐων παρακολούθησα κάποια συνέντευξη για εκκλησιαστικά ζητήματα, στο πλαίσιο της οποίας τέθηκε και το ερώτημα «πότε οι Ορθόδοξες Εκκλησίες θα δεχθούν στους κόλπους τους γυναίκες ιερείς».

Η απάντηση ήταν μονολεκτική και κοφτή: «ποτέ»! Αναμενόμενο, κατά τις παρακαταθήκες του Παύλου ότι «ουκ εκτίσθη ανήρ διά την γυναίκα, αλλά γυνή διά τον άνδρα» (Α’ Κορινθ ια’ 9), έτσι που «αι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν. Ου γαρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν, αλλ’ υποτάσσεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει. Ει δε τι μαθείν θέλουσιν, εν οίκω τους ιδίους άνδρας επερωτάτωσαν» (Α’ Κορινθ ιδ’ 34). Αυτές οι ακραίες αντιλήψεις διαπότισαν το βυζαντινό οικογενειακό δίκαιο, με κάποια δειλά ανοίγματα του ελληνικού εθιμικού δικαίου, ώς το 1983. Ετσι θυμήθηκα τη μακαρίτισσα τη μητέρα μου. Ηταν άριστη μαθήτρια και ήθελε να σπουδάσει στο Αρσάκειο της εποχής της για να γίνει δασκάλα. Ομως ο συντηρητικός οικογενειακός και κοινωνικός περίγυρός της δεν της το επέτρεψε. Παντρεύτηκε, δόθηκε προίκα στον άντρα της (ακίνητα και μετρητά) για τη διαχείριση της οποίας εκείνη ποτέ δεν ρωτήθηκε. Πολλά χρόνια αργότερα, λίγο πριν από τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές (1946) παροτρύνθηκε από νεότερη αδελφή της να συνυπογράψει δημόσια έκκληση για να δοθεί ψήφος στις γυναίκες, εκείνη επιφυλάχθηκε να ρωτήσει σχετικώς τον άντρα της, ο οποίος, δίχως ιδιαίτερες εξηγήσεις, της απάντησε αρνητικά. Ημουν ήδη πανεπιστημιακός δάσκαλος και ήμουν υποχρεωμένος ν’ αναφέρομαι στις ρυθμίσεις του Αστικού Κώδικα, που διακήρυσσαν ότι «ο ανήρ είναι η κεφαλή της οικογενείας και αποφασίζει περί παντός»σχετικά μ’ αυτήν. Μετά την πτώση της απριλιανής δικτατορίας, την είσοδο της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ και την άνοδο των αριστερών δυνάμεων στην εξουσία γκρεμίστηκαν τα νομοθετικά τείχη τής έως τότε αδιαφιλονίκητης αντροκρατίας.

Οπωσδήποτε, στο εύλογο ερώτημα «πότε οι Ορθόδοξες Εκκλησίες θα δεχθούν στους κόλπους τους γυναίκες ιερείς» και η δική μου πιθανολογική απάντηση θα ήταν η ίδια: «ποτέ»! Και ναι μεν δεν αποκλείεται, στο μέλλον, να ξεσηκωθούν κάποιες γυναικείες οργανώσεις να ιδρύσουν Εκκλησίες, πιστές μεν στα ορθόδοξα δόγματα, αλλά με σεβασμό της συνταγματικής αρχής της ισότητας των δύο φύλων, ιδίως δε του σεβασμού της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου και του δικαιώματός του σε προηγούμενη ακρόαση, προτού να τον ξεφορτωθούν σκαιώς οι «ολίγιστοι», σύμφωνα με τον εύστοχο δημόσιο καημό του Χρήστου Γιανναρά. Οπωσδήποτε, οι Ελληνίδες, που διεκδικούν δυναμικά τα δικαιώματά τους, ενθαρρύνονται από την πρακτική των γερμανικών Ευαγγελικών Εκκλησιών, οι οποίες από πολλών ετών δέχθηκαν στους κόλπους των γυναίκες ιερείς, και αρχιερείς, όπως την κυρία δ/ρα Μάργκοτ Καίζμαν, την οποία είχαν εκλέξει ως πρόεδρο του Ανωτάτου Συμβουλίου των -μια θέση που, διοικητικώς, είναι περίπου αντίστοιχη του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Είναι αλήθεια ότι αυτή η πρώτη πρόεδρος των γερμανικών Ευαγγελικών Εκκλησιών δεν ευδοκίμησε. Ομως, αξίζει να προσεχθεί η περίπτωσή της, δηλαδή ότι οικειοθελώς παραιτήθηκε, τόσο από τη θέση του προέδρου της Εκκλησίας της όσο και από τη θέση του αρχιερέα της, όταν ήρθε στη δημοσιότητα μια παρεκτροπή της, πολύ πιο ήπια από τα κακουργήματα Ορθοδόξων αρχιερέων, που καταδικάστηκαν μεν από τα αρμόδια κρατικά δικαστήρια σε πολυετή ειρκτή, όμως αν και έγκλειστοι στον Κορυδαλλό, κατά πλειοψηφία, και δίχως ειδική αιτιολογία, απαλλάχθηκαν από τα αντίστοιχα εκκλησιαστικά όργανα, μολονότι ο ανακριτής αρχιερέας είχε υποβάλει όζοντα φάκελο με ανεπίδεκτο δικανικής αντίρρησης παραπεμπτικό πόρισμα.

Η Γερμανίδα πρόεδρος των Ευαγγελικών Εκκλησιών, λοιπόν, αυθορμήτως και εκουσίως υπέβαλε την παραίτησή της, ακόμη και από το διακόνημα του επισκόπου, όταν αποκαλύφθηκε ότι, σε βραδινό αστυνομικό έλεγχο διερχομένων οδηγών αυτοκινήτων, είχε βρεθεί θετική στο τεστ αλκοόλ. Υποθέτω ότι, όχι μόνο για τις δικές μου ευαισθησίες, αλλά και για την κοινή φρόνηση των αναγνωστών της στήλης, ξαφνιάζει η πληροφορία ότι η αρχηγός πολλών εκατομμυρίων Γερμανών πιστών των Ευαγγελικών Εκκλησιών δεν κυκλοφορούσε με κρατικό πολυτελές αυτοκίνητο, με σοφέρ και συνοδευτική αστυνομική φρουρά, αλλά οδηγούσε η ίδια το προσωπικό αμαξάκι της. Ακόμη ότι η οπωσδήποτε σεβαστή ιδιότητά της δεν εμπόδισε τους αστυνομικούς να της ζητήσουν να υποβληθεί σε τεστ αλκοόλ. Και, τέλος, ο αυτοσεβασμός της, που της απαγόρευε να εκθέσει περαιτέρω την ιερότητα του λειτουργήματός της, παραμένοντας στην υψηλή θέση της, παρά τον δημόσιο διασυρμό της. Αλλοι λαοί – άλλο ήθος ευαισθησιών… Και μάλιστα από «αιρετικούς», όπως τους αντιπαρέρχονται οι πιστές στην παράδοση της «αντροκρατίας» μεγάλες Εκκλησίες της Ορθοδοξίας και του Βατικανού, αν και το τελευταίο δέχεται ήδη στη Γερμανία γυναίκες διακόνισσες. Οπωσδήποτε, στις ΗΠΑ, αυτές οι δύο προαναφερόμενες Εκκλησίες αναγκάστηκαν να πουλήσουν μεγάλα και πολλά ακίνητα για να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις αποζημιώσεων των χιλιάδων πιστών που, ως ανήλικοι, είχαν κακοποιηθεί από στυλοβάτες της ιουδαϊκής παράδοσης.

Φυσικά, η φρόνηση πειθαναγκάζει στην απορία, ποια ουσιώδη συνάφεια μπορεί τάχα να έχει αυτή η, κάθε άλλο παρά ασκίαστη, αντροκρατούμενη παράδοση, με εκείνην την ειδυλλιακή σκηνή της συνάντησης και της αποκαλυπτικής συζήτησης του Ιησού με τη Σαμαρείτιδα, δίπλα στο πηγάδι του Ιακώβ. Στην παρατήρηση της γυναίκας ότι, κατά την ιερή παράδοση της δική της φυλής, οι πατέρες της είχαν προσκυνήσει τον θεό πάνω σ’ εκείνο το βουνό της Συχάρ, κατ’ αντίθεση προς την ιουδαϊκή νομική υποχρέωση της προσκύνησης του θεού αποκλειστικώς μέσα στον μοναδικό ναό της Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς την είχε διαβεβαιώσει ότι «έρχεται ώρα, ότε ούτε εν τω όρει τούτω, ούτε εν Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τω πατρί» (Ιω δ’ 21). Και τούτο, γιατί είναι «πνεύμα ο θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» (Ιω δ’ 24), κάτι όμως που δεν φαίνεται να αποδέχθηκαν οι Εκκλησίες. Ετσι, είκοσι αιώνες αργότερα, ο ευσεβής δάσκαλός μου στη Νομική, Αλέξανδρος Τσιριντάνης, είχε απαριθμήσει τα ιστορικά σφάλματα, εξαιτίας των οποίων η Εκκλησία απέτυχε στην ιερή αποστολή της (βλ. σχετικώς Τσιριντάνη, Για μια πορεία με επίγνωση, σελ. 117 επ.), με ειδικότερη αναφορά στις δογματικές διαμάχες, την ανόητη προσέγγιση των σχέσεων των δύο φύλων ως προβλήματος αμαρτίας, το τυφλό πολεμικό πάθος εναντίον των αιρέσεων, που με την πάροδο των χρόνων εκφυλίστηκε σε άγονο φανατισμό και τελικώς κατέληξε σε άσβεστο μίσος που διψάει για εγκλήματα σε βάρος των αιρετικών, μεταλλάσσοντας τη θρησκεία της αγάπης σε θρησκεία του μίσους, τη θλιβερή μετεξέλιξη των λατρευτικών τύπων σε τυφλή τυποκρατία και την απάθεια της Εκκλησίας απέναντι στην κοινωνική και οικονομική ανισότητα, ιδίως δε την ανισότητα των δύο φύλων στους κόλπους της Εκκλησίας”.

_______________________________________

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΙΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Από το γραφείο τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ανακοινώθηκε πώς διεξήχθη η γιορτή του Ιερού Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, προστάτου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η όλη δε περιγραφή μαρτυρεί ότι και φέτος διεξήχθη με λαμπρότητα. Μετά τη θεία λειτουργία στο διορθόδοξο κέντρο της εκκλησίας της Ελλάδος που βρίσκεται στο χώρο της ιεράς μονής Πεντέλης πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη σύσκεψη των μελών της Ιεράς Συνόδου με τους καθηγητάς των θεολογικών σχολών. Το θέμα της φετινής συσκέψεως ήταν «Ο Ιερός Φώτιος και το πρωτείον του επισκόπου Ρώμης», εισηγητής δε ο καθηγητής επίσκοπος Αβύδου κ. Κύριλλος Κατερέλος.

Ο εισηγητής καλώς μνημόνευσε την σύνοδο (879-880) η οποία, όπως τόνισε, «μετά από μια πολυτάραχη και οδυνηρή για την Ανατολή εκκλησιαστική περίοδο, αναγνώρισε το Φώτιο ως οικουμενικό πατριάρχη, απηγόρευσε οποιαδήποτε προσθήκη στο Σύμβολο της πίστεως και μεταξύ των άλλων όρισε ότι έκαστος θρόνος μπορεί να διατηρεί τα αρχαία έθη και τις παραδόσεις του… Ο πατριάρχης Φώτιος και ο πάπας Νικόλαος, ακόμα και μέσα στην περίοδο της κοινής παραδόσεως της α΄ χιλιετίας, εμφανίζονται να εκπροσωπούν διαφορετικές μεταξύ τους εκκλησιολογίες… Απέναντι σ’ αυτές τις εκκλησιολογικές θεωρήσεις ίστανται στη Δύση πολιτικές και πολιτιστικές εξελίξεις κατά τον 9^ο αιώνα, που δεν αφήνουν αδιάφορη τη θεολογική σκέψη και την εκκλησιαστική ζωή, που ήδη είχε αρχίσει να πορεύεται το δικό της δρόμο».

Τέλος ο θεοφιλέστατος ομλητής συμπλήρωσε: «Η ρωμαλέα και γεραρά στάση του Ι. Φωτίου απέναντι στους πάπες Νικόλαο Ανδριανό και Ιωάννη καταδεικνύει ότι η ποικιλομορφία γίνεται δεκτή σε δευτερευούσης σημασίας θέματα, ποτέ όμως σε θέματα πού εγγίζουν και αφορούν τη δογματική διδασκαλία του filioque, ενώ η όλη πολιτεία του Ι. Φωτίου καταδεικνύει επίσης ότι ο 34 Αποστολικός κανών (σ.σ. ο οποίος κατά τον Νικόδημο Αγιορείτη διορίζει ότι «Καθώς οι επίσκοποι δεν πρέπει να πράττωσι κανένα πράγμα κοινόν χωρίς την γνώμην του Μητροπολίτου, έτσι παρομοίως και ο Μητροπολίτης δεν πρέπει να κάμνει κανένα τοιούτον κοινόν πράγμα μόνος του καθ’ εαυτόν, χωρίς την γνώμην όλων των επισκόπων») ίσχυσε κατά την α΄ χιλιετία όχι μόνο στο επαρχιακό επίπεδο αλλά και στο παγκόσμιο. Το πρωτείο σε οποιοδήποτε επίπεδο δεν νοείται και δεν ασκείται έξω από τη συνοδικότητα. Η θέση του επισκόπου Ρώμης δεν μπορεί να νοηθεί έξω ή υπεράνω της Πενταρχίας των Πατριαρχών, έξω και υπεράνω της οικουμενικής συνόδου».

Ας επιτραπεί να πούμε ότι καλώς έθεσε το θέμα της θέσεως του επισκόπου Ρώμης στην α΄ χιλιετία ο εισηγητής, αλλά ίσως θα μπορούσε να είναι το ύφος των λεγομένων του περισσότερο εύτονο και τα στοιχεία του λεπτομερέστερα, πράγμα που αδίκησε τη σύνοδο του 879-880 και τον Ι. Φώτιο που τη συνεκάλεσε. Κατά τη γνώμη μας ήταν σοβαρή παράλειψη το ότι ο εισηγητής δεν την ονόμασε Η΄ οικουμενική σύνοδο, ενώ ο Φώτιος την ονομάζει και την ταξινομεί ως τέτοια, αφού με αυτήν αναγνωρίζει ως προηγουμένη την Ζ΄, που συνήλθε μόλις 93-94 χρόνια πριν. Τόνισε βέβαια ο ομιλητής ότι «είναι εντυπωσιακό και ενδιαφέρον ότι γίνεται η αναγωγή σε μια σύνοδο (εννοεί την Κωνσταντινουπόλεως του 879-880) που συνιστά την τελευταία συναγωγή Ανατολής και Δύσης πριν από την οριστική τους ρήξη το 1054», αλλ’ ήταν υποβαθμισμένη και υποτονική η παρουσίαση του κύρους της συνόδου, μιας συνόδου οικουμενικής, που υπήρξε καταπέλτης των τάσεων του παπισμού, αφού καταδικάζει το filioque και κάθε προσθήκη στο Σύμβολο της Πίστεως καθώς και το πρωτείο και το έκκλητο του πάπα Ρώμης και τις εγκόσμιες και ιμπεριαλιστικές βλέψεις του στη Βαλκανική (Βουλγαρία). Σημειωτέον ότι, για όσους δεν γνωρίζουν, «έκκλητο» είναι η απαίτηση του πάπα να αναγνωριστεί το πρωτείο του και το δικαίωμα να προσφεύγει σ’ αυτόν όλη η εκκλησία της οικουμένης τόσο για τα πνευματικά όσο και για τα διοικητικά θέματα σαν σε ανώτατη και μοναδική πάνω στη γη και από το Χριστό και το μέγα Κωνσταντίνο χορηγημένη αρχή και εξουσία!

Προκειμένου να εξαρθούν οι κυριαρχικές τάσεις του πάπα Ιωάννου, ο οποίος δεν έλαβε μεν μέρος αυτοπροσώπως στη σύνοδο του 879-880, αλλ’ έστειλε αντιπροσώπους του με συγκεκριμένες γραπτές θέσεις του, τις επιστολές του προς τον αυτοκράτορα Βασίλειο και τον πρόεδρο της συνόδου Φώτιο, θα έπρεπε ο ομιλητής να αναφερθεί σε χαρακτηριστικές λεπτομέρειες της διεξαγωγής των εργασιών της Η΄ οικουμενικής συνόδου, όπου φαίνονται σαφώς οι διαμορφωμένες επεκτατικές και ιμπεριαλιστικές και εξουσιαστικές τάσεις του παπισμού, φαίνονται οι τάσεις του για πρωτείο, δεδομένου ότι σώζονται και κυκλοφορούν τα πρακτικά της συνόδου αυτής. Στις επιστολές του αυτές ο πάπας εμφανίζει σαφείς τάσεις να θέλει να διαφευντεύσει στην Ανατολή και να μιλάει σαν κυρίαρχος και εξουσιαστής. Θα μπορούσαν να προσφερθούν στους ακροατάς της συσκέψεως αποσπάσματα από τις επιστολές του, στις οποίες εμφανίζεται να χρησιμοποιεί σε πρώτο πρόσωπο τα ρήματα «κελεύω», «ακυρώνω», «αναθεματίζω», ενώ υποτίθεται ότι τα ζητήματα αυτά αποφάσισε η εν Ρώμη προπαρασκευαστική σύνοδος. Σε κάποιο μνημόνιο επιστολής του ο πάπας δίνει μεταξύ άλλων και την εξής οδηγία σ’ αυτούς που θα τον εκπροσωπήσουν στη σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως· «Αναστάντες είπατε αυτώ (σ.σ. τω Φωτίω. Απαξιοί ν’ αναφέρει το όνομά του)· Κελεύει ο Κύριος ημών, ο αγιώτατος πάπας ίνα πάντες… γένωνται εν μεθ’ ημών». Ιδού το εξουσιαστικό και κυριαρχικό και άκρως αυταρχικό και απεχθές ύφος του πάπα. Φτάνει στο σημείο να ονομάζει ο ίδιος τον εαυτό του «αγιότατο» και «κύριο των ανθρώπων»!, ενώ στην αρχή της επιστολής ο υποκριτής αυτοαποκαλείται «Ιωάννης δούλος των δούλων του Θεού»!

΄Ηταν απαραίτητη μια τουλάχιστον τέτοια αναφορά από τις πολλές στο ύφος του πάπα, για να φανεί πόσο και με τι τρόπο επιδίωκε ο πάπας την αναγνώριση του πρωτείου του 174 χρόνια πριν από το 1054, ότι δηλαδή οι δογματικές και διοικητικές διαφορές εκ μέρους των παπών δεν εμφανίστηκαν το 1054, αλλά πολύ νωρίτερα.

Τέτοιο είναι το ύφος και του σημερινού πάπα, όπως αυτό το έχει εκδηλώσει σε κάποιες αμετροεπείς και ακριτόμυθες εκφράσεις του, όπως: Είναι δύσκολο να επιτευχθεί ενότητα με τους Ορθοδόξους, διότι υπάρχει ισχυρή μερίδα που δεν αναγνωρίζει το παπικό πρωτείο. Επίσης «Ο διάλογος δεν μπορεί να είναι μία αφορμή για να προσαρμόσει ή να μαλακώσει (το Βατικανό) αυτό που πιστεύει ότι είναι».

Η Ιερά Σύνοδος, η οποία έχει για προστάτη της τον Ι. Φώτιο, οφείλει τα πορίσματα της εισηγήσεως του επισκόπου Κυρίλλου να τα αναγνωρίσει και ενισχύσει συνοδικώς, ώστε να μπορεί να έχει εκπεφρασμένη άποψη για το ρόλο του πάπα στην πρώτη χιλιετία, ένα θέμα που θα συζητηθεί από τα μέλη του διαλόγου προσεχώς.

Ας ακολουθήσει τη στάση του προστάτου της Φωτίου. Δεν είναι τυχαίο ότι Ιερά Σύνοδος του παρελθόντος επέλεξε το Φώτιο ως προστάτη της.

Η θέση που πήρε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος πρόσφατα πάνω στο θέμα της ομολογίας πίστεως, αλλά και το θέμα της ομιλίας κατά την γιορτή του Φωτίου, που είναι μια καλή προεργασία, ενθαρρύνουν το λογικό ποίμνιο της ελλαδικής εκκλησίας ότι θα ασκεί ανασχετικό ρόλο στις ελαφρότητες και υπερζηλωτικές τάσεις κάποιων που εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες της Ορθοδοξίας, και δη του κ. Βαρθολομαίου και του κ. Ζηζιούλια.

Aπό το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ 1ης Απριλίου 2010

___________________________________________________________________________

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΩΤΕΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

_______________________________________

Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθιμος δημοσίευσε αξιοπρόσεκτο άρθρο πριν λίγο καιρό για τη διαμάχη για τα πρεσβεία τιμής των Ορθοδόξων Εκκλησιών και την αναβίωση του λεγόμενου “πανρωσισμού”, δηλαδή του Ρωσικού εκκλησιαστικού ιμπεριαλισμού. Ο σχολιασμός του άρθρου εξακολουθεί να είναι επίκαιρος επειδή το θέμα της σύγκλησης της πανορθοδόξου Συνόδου συζητείται στις μέρες μας επίμονα και θα γίνει ακόμη πιο επίκαιρο μετά την επικείμενη επίσκεψη του Παναγιότατου στο Πατριαρχείο Ρωσίας.

Παραθέτουμε αποσπάσματα του άρθρου και σχολιάζουμε στη συνέχεια ορισμένες από τις θέσεις του επειδή καταγράφει με γλαφυρό τρόπο πολλές αλήθειες. Δυστυχώς, όμως, αποσιωπά πολλά και είναι ανακόλουθος σε άλλα.

ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ “ΠΑΝΡΩΣΙΣΜΟΥ”

________________

“Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσπαθεί να αποσείσει επάνω από την Ορθόδοξη Εκκλησία την μομφή της εθνικιστικής και εγωϊστικής ασυνεννοησίας, συντονίζοντας την σύγκληση πανορθοδόξου Συνόδου, προκειμένου η Ορθοδοξία να αρθρώσει λόγο που θα αντικαταστήσει το σημερινό της ψέλλισμα. Και ξαφνικά, η ρωσική Εκκλησία προτάσσει το θέμα των πρεσβείων των Πατριαρχείων. Αφού παλλινόρθωσε και επιχρύσωσε τους δικεφάλους, ανασύρει τώρα από τα τσαρικά σεντούκια τα οράματα που καλλιέργησε ο φεουδαρχικός 18ος αιώνας της. Ξέρουμε ότι, η γενική ιστορία ένα πράγμα μόνο διδάσκει: ότι δεν διδάσκει τίποτε! Αλλά και η εκκλησιαστική το ίδιο; Κατά τη διάρκεια των 80 χρόνων της κομμουνιστικής απάτης, ξεχάσαμε τους ρώσσους αξιωματικούς που ως ρασοφόροι, πριν και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, έκρυβαν κάτω από τα ράσα τους τα διπλωματικά έγγραφα με τα οποία αλώνιζαν στο Άγιο Όρος, στα Βαλκάνια και στη Μικρά Ασία. Και προσκυνήσαμε τους στάρετς της Σιβηρίας και τις Λαύρες του Βορρά. Αγαπήσαμε τον Σεραφείμ του Σάρωφ, τον Ιωάννη τον Ρώσσο, τον Ιωάννη της Κροστάνδης και εκατοντάδες ακόμα αγίους της ρωσσικής γης. Μια συζήτηση για τα Πρεσβεία των Θρόνων, ακούγεται τόσο ανεδαφική και γελοία στην εποχή μας. Είναι θεματολογία αυτή που θα αγγίξει τον σύγχρονο άνθρωπο και τα προβλήματά του; Εγκληματική για το σώμα της Εκκλησίας μαχαιριά. Απαρχή κυοφόρησης καινούργιων σχισμάτων. Εκκλησιαστικός μεγαλοϊδεατισμός. Αλλά κυρίως, εωσφορική περιφρόνηση των παιδιών μας, που ενώ μας ζητούν ψωμί, εμείς ετοιμαζόμαστε να τους δώσουμε πέτρες! Στην κομψή και ύπουλη αθεΐα, στην παγερή μεταφυσική αδιαφορία, στην επιστροφή στον παγανισμό και στην ειδωλολατρία, στην οικονομική ανέχεια, στην χαλάρωση της οικογένειας, στον εκτροχιασμό των ηθών, στην ανεργία, στις αυτοκτονίες, στις αθρόες μεταναστεύσεις, στους βιοηθικούς ακροβατισμούς, στην επιστημονική προσπάθεια υποκατάστασης του Δημιουργού, στην παγκοσμιοποιημένη πολιτική τακτική για θρησκευτικό συγκρητισμό, εμείς θα προτάξουμε «επιχειρήματα» για την πρωτοκαθεδρία των θρόνων μας;”

Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

______________________________

Σωστές βέβαια οι παρατηρήσεις του Σεβασμιότατου αναφορικά με την επέλαση και το αντορθόδοξο ήθος του “πανρωσισμού”. Ο “πανρωσισμός” (παρακλάδι του “Πανσλαβισμού”) είναι εθνοφυλετισμός. Ο εθνοφυλετισμός είναι αίρεση που καταδικάστηκε από τη σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 1872. Εξίσου ορθές είναι οι παρατηρήσεις του για την ανάγκη η Εκκλησία να αρθρώσει λόγο για τα ουσιώδη, έστω και αν αποτυγχάνει ο Σεβασμιότατος να διαγνώσει τα ουσιώδη για τα οποία πρέπει να μιλήσει η Εκκλησία.

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

______________

Γιατί, όμως, αποσιωπά ότι το Πατριαρχείο δεν αντιλαμβάνεται την τραγική κρισιμότητα των καιρών; Πώς εξηγεί το σημερινό οικουμενιστικό παραλήρημα της πρωτόθρονης Εκκλησίας για το οποίο ο Σεβασμιότατος τηρεί ένοχη σιωπή; Ο “Πανρωσισμός” επέρχεται μετά ακανθών και τριβόλων και ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι υπόλοιποι Οικουμενιστές παίζουν παιγνίδια πολιτικά, διπλωματικά και οικουμενιστικά που δεν πείθουν για τις κατά Θεόν προθέσεις τους. Το αντίθετο! Δημιουργείται η ορθή εντύπωση ότι ενδιαφέρονται μόνον να κρατήσουν τα αρχαία πρωτεία όχι ως πρωτεία θυσίας και διακονίας αλλά ως κληρονομικώ δικαίω ράβδον δυνάμεως ενός ένδοξου παρελθόντος. Με άλλα λόγια: Προσφέρουν “ζεστή πατάτα” στο πιάτο του “πανρωσισμού”. Εχω κατ’ επανάληψη γράψει πάλαι τε και επ’ εσχάτων και επαναλαμβάνω και τώρα ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι ο αρχαιότερος και ενδοξότερος θεσμός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Ελληνικού Γένους. Αλίμονον αν υπάρχουν Ελληνες χριστιανοί Ορθόδοξοι που υποσκάπτουν το κύρος και την ύπαρξή του. Οσων τα δακτυλικά αποτυπώματα θα βρεθούν στο λαιμό του Πατραρχείου θα καταστούν εσαεί δοσίλογοι στη συνείδηση του ευλογημένου μας Γένους και της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΟΧΙ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ

_________________

Αλλά δυστυχώς ο Σεβασμιότατος παραλείπει να αναφέρει ότι αντί να εμπνέει το Πατριαρχείο τους πιστούς ως Εκκλησία μαρτυρίου τους απογοητεύει με τους οικουμενιστικούς τους ακροβατισμούς, τις πλωτές οικολογικές ανησυχίες του και το αφόρητα προκλητικό κοσμικό πνεύμα του. Ορθά ο Σεβασμιότατος σημειώνει ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για πρωτεία και εξουσίες και ότι η Εκκλησία διαδραματίζει ρόλο σε κοινωνικά θέματα επειδή δεν υπάρχει ακόμη η δέουσα κρατική κοινωνική μέριμνα. Ακολούθως, όμως, εντελώς ανακόλουθα, σημειώνει ότι η μέλλουσα να συνέλθει Πανορθόδοξος Σύνοδος πρέπει να ασχοληθεί με θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους ανθρώπους όπως η ανεργία, τα ναρκωτικά και οι οικονομικοί μετανάστες, λες και οι Οικουμενικές και τοπικές σύνοδοι συνέρχονται για να υποκαταστήσουν την κοινωνική μέριμνα του κράτους!!!

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

_______________

Καταρχήν πώς μπορεί να επηρεάσει η Εκκλησία τη διακίνηση των οικονομικών μεταναστών ή των ναρκωτικών ή να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας; Το πολύ που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργήσει κέντρα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και να αγκαλιάσει, όπως είναι χρέος της, με στοργή τους οικονομικούς μετανάστες και να τους μεταλαμπαδεύσει την αλήθεια της πίστης μας. Γίνονται τόσες προσπάθειες για να ευαγγελίσουμε τον κόσμο σε όλες τις ηπείρους με ιεραποστολικά κλιμάκια που χρηματοδοτούμε από το υστέρημά μας. Είναι δυνατόν να αδιαφορούμε για τους αλλόθρησκους που ήρθαν στην αυλή μας να φάνε ψωμί; Αλλά χρειάζεται Πανορθόδοξος σύνοδος για να υπάρξει ποιμαντική μέριμνα γι’ αυτά τα θέματα;

ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΕΣ (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ) ΣΥΝΟΔΟΙ;

__________________

Οι Οικουμενικές (Πανορθόδοξες) Σύνοδοι συνέρχονται για να θεολογήσουν την αλήθεια της Εκκλησίας και υπάρχουν, δυστυχώς, πολλές αιρέσεις σήμερα για τις οποίες χρειάζεται η σύγκληση Οικουμενικής (Πανορθοδόξου) Συνόδου. Αναφέρω ορισμένες: Οικουμενισμός, εθνοφυλετισμός και μάλιστα ο “πανρωσισμός”, σχισματικοί, Νεοβαρλααμισμός, αιρέσεις, παραθρησκείες, κτλ.. Μια Πανορθόδοξη Σύνοδος πρέπει να μελωδήσει εναρμόνιο μέλος θεολογίας για όλα αυτά και πολλά άλλα θέματα. Χρειάζεται, επίσης, να νομολογήσει νέους κανόνες που να στοιχούνται ΑΠΟΛΥΤΑ στο πνεύμα όσων υπάρχουν και αφορούν τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους, το μεταθετό των επισκόπων και για πολλά άλλα θέματα, που σχετίζονται με τη βιοηθική, την εκκλησιαστική δικαιοδοσία στη διασπορά, κτλ..

ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ

___________________

Ας δούμε, όμως, πόσο αξιόπιστος είναι ο λόγος του Σεβασμιότατου Αλεξανδρουπόλεως. Ως γνωστόν ο Γέροντάς του, Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος, έγινε “μοιχεπιβάτης”, δηλαδή κατέλαβε παράνομα Μητρόπολη που δεν κενώθηκε κανονικά. Επιπλέον εγκατέλειψε την Μητρόπολή του για να μετατεθεί στην πολύφερνη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Διέπραξε, επομένως, διπλή πνευματική μοιχεία. Η “μοιχεπιβασία” και το “μεταθετόν” δεν είναι μάχη για πρεσβεία και πρωτεία; Αρθρωσε λόγο ο Σεβασμιότατος γι’ αυτές τις αντικανονικές ενέργειες; Γιατί συντάχθηκε με τον εκκλησιαστικό μεγαλοιδεατισμό του Χριστόδουλου που προσπάθησε να στραγγαλίσει το Πατριαρχείο προσαρτώντας τις “Νέες Χώρες” στην Ελλαδική Εκκλησία; Η ανίερη αυτή προσπάθεια δεν ήταν μάχη για τα πρωτεία; Αλλωστε υπάρχει καιρός που η διαμάχη για τα πρωτεία είναι θεμιτή; Μόνον σήμερα είναι ανεπίτρεπτες αυτές οι διαμάχες;

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ…

____________________________

Αντί σύγκληση Συνόδου για να ασχοληθεί με τις σύγχρονες αιρέσεις παρατηρούμε την εισαγωγή του κοσμικού θεσμού των “προσυνόδων” (που στηλίτευσε ο μακαριστός Ιουστίνος Πόποβιτς), οι οποίες συζητούν ατέρμονα, για δεκαετίες, θέματα μηδαμινής ή ανύπαρκτης σημασίας, όπως είναι τα πρεσβεία των Θρόνων. Πότε μίλησε για την καταγέλαστη και αντορθόδοξη αυτή πρακτική ο Σεβασμιότατος; Δεν είναι, λοιπόν, πειστική η προσέγγισή του στο αιρετικό εθνοφυλετικό παραλήρημα της Μόσχας. Τον ευχαριστούμε, βέβαια, ολόθυμα για το γλαφυρό του άρθρο και για όσες ορθές θέσεις καταθέτει σε αυτό, αλλά όταν υπάρχει τόσο κραυγαλέα αναντιστοιχία λόγων και πρακτικής η επιχειρηματολογία του αυτοπαγιδεύεται. Οι “άκρω δακτύλω αψάμενοι” των εκκλησιαστικών θεμάτων επιδοκιμάζουν τις ορθές θέσεις του Σεβασμιότατου. Ταυτόχρονα, όμως, κινούν περίλυπα το κεφάλι και μονολογούν: “Δάσκαλε που δίδασκες”!…

__________________________________________________________

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ,

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

______________________________________________

Μια σύντομη αναφορά σχετικά με τη στάση των πολιτικών ηγεσιών τριών Ορθόδοξων κρατών μας βοηθά να αντιληφθούμε πόσο μακρυά βρίσκονται από τη χριστιανική μας πίστη και τις ρίζες μας οι πολιτικοί του Ελλαδικού και του Κυπριακού κράτους.

ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
_________

Ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Ντιμίτρι Μεντβέντεφ εξέπληξε τους πάντες, όταν στο Αμερικάνικο Τηλεοπτικό δίκτυο (ABC) δήλωσε, ότι η ζωή του άλλαξε ριζικά αφότου ασπάσθηκε την Ορθοδοξία.
«Πιστεύω είναι καλό για μένα, γιατί από τότε η ζωή μου, έχει αλλάξει! Δεν μιλάς ποτέ δυνατά για κάτι τέτοιο, γιατί τα θρησκευτικά αισθήματα πρέπει να παραμένουν κάπου βαθειά μέσα σου. Όταν κάποιος επιδεικνύεται γι’ αυτό δεν είναι ειλικρινής, το κάνει για δημόσιες σχέσεις και αυτοπροβολή».
Ερωτηθείς ο Πρόεδρος Μεντβέντεφ γιατί μπήκε μέσα στην Εκκλησία, μεταξύ άλλων τόνισε: «Ένιωσα ότι το έχω ανάγκη, ένιωσα εσωτερικά την επιθυμία να το κάνω».
Επίσης, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Μεντβέντεφ, στην ερώτηση γιατί οι άνθρωποι πηγαίνουν στην Εκκλησία; απάντησε «επειδή αισθάνονται μια εσωτερική ανάγκη».
Τέλος, ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας, τόνισε: «Εγώ στα 23 μου αισθάνθηκα ότι το είχα ανάγκη».

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
_____________

Aυτά στην ομόδοξη Ρωσία. Και στην Κύπρο; Ο μεν πρόεδρος Χριστόφιας είναι – και το ομολογεί – συνειδητός Μαρξιστής. Αρνείται να τηρήσει ακόμη και τα προσχήματα.
Δεν βάζει σταυρό και δεν προσκυνά εικόνες. Οταν ρωτήθηκε αν πιστεύει απάντησε ότι πιστεύει “η μάνα του η Αννού”.
Ο υπουργός παιδείας κ. Δημητρίου έκανε πρώτο μέλημά του αφότου εγκαταστάσθηκε στον υπουργικό θώκο να αποχριστιανοποιήσει και να αφελληνίσει την παιδεία της Κύπρου. Η καθολική αντίδραση που βρήκαν στα σχέδιά τους εξανάγκασε τους άθεους κυβερνώντες να βάλουν νερό στο κρασί τους. Οχι επειδή άλλαξαν απόψεις αλλά επειδή ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών από την Εκκλησία, τους συνδέσμους γονέων, τους πνευματικούς ομίλους, τις συντεχνίες, τις οργανώσεις του απελευθερωτικού αγώνα κτλ.

Δυστυχώς εργάζονται πυρετωδώς υπόγεια με τη συγγραφή νέων σχολικών εγχειριδίων για τα θρησκευτικά με τα οποία προωθείται η αποχριστιανοποίηση του μαθήματος και η μετατροπή του σε προαιρετικό, πολιτιστικό και θρησκειολογικό σε πρώτο στάδιο και σε μεταγενέστερο η πλήρης κατάργησή του όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.
Οσο για το εθνικό μας θέμα ο πρόεδρος Χριστόφιας επιδιώκει συμφωνία τύπου Ανάν με τους Τούρκους με την οποία οι Τούρκοι θα γίνουν κυρίαρχοι στο Βορρά και συγκυρίαρχοι στο νότο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα σε πρώτο στάδιο η Κύπρος να μετατραπεί ουσιαστικά σε προτεκτοράτο της Αγκυρας και σε μεταγενέστερο να καταστεί επαρχία της Τουρκίας.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
_____________

Και στην Ελλάδα; Η κατάσταση δεν είναι δυστυχώς καλύτερη από την Κύπρο. Η υπουργός διά βίου μάθησης και παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου εισηγήθηκε τα Αγγλικά να διδάσκονται σε ισότιμο επίπεδο με τα Ελληνικά. Η υφυπουργός παιδείας κα. Χριστοφιλοπούλου είναι αλλόθρησκη. Η ειδική γραμματεύς του υπουργείου κα Δραγώνα – ένα έντονα διαμφισβητούμενο πρόσωπο – αρνείται την εθνική καταγωγή των Ελλήνων. Επομένως πώς μπορούμε να ελπίσουμε ότι οι κύριες αυτές μπορούν να προωθήσουν οτιδήποτε εθνικό και θρησκευτικό στην παιδεία μας τοσούτον μάλλον εφόσον ο κ. Γιαγκάζογλου σύμβουλος των θρησκευτικών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου γίνεται το εφαλτήριο των σχεδίων των κυβερνώντων; Οι απειλές της κυρίας Δραγώνα εναντίον της εξαίρετης και ηρωικής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου είναι χαρακτηριστικές των προθέσεων των άθεων κυβερνώντων.
Οσο για το σημερινό πρωθυπουργό υπενθυμίζω ότι προωθεί τον πλήρη χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, την κατάργηση των εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και πλήθος άλλων αντιχριστιανικών και αντιεκκλησιαστικών νόμων. Ταυτόχρονα εκφράζει προωθημένα ενδοτικές θέσεις για όλα τα εθνικά μας θέματα τις οποίες υλοποιεί ο κ. Δρούτσας.

ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
___________

Πώς ξεφτιλιστήκαμε τόσο πολλοί ως Ελληνες;
Γιατί στην ομόδοξη Ρωσία οι ηγέτες της τιμούν την Εκκλησία και τη θεωρούν συνεκτική δύναμη του έθνους τους ενώ στην Ελλάδα και στην Κύπρο οι πολιτικοί άρχοντες την αντιμετωπίζουν ως εχθρό και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την περιθωριοποιήσουν;
Γιατί οι ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου ναρκοθετούν τα εθνικά μας θέματα με την προβολή ενδοτικών θέσεων; Ποια είναι η ευθύνη όλων μας για την πολιτική που ακολουθείται για τις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας; Γιατί υπάρχει τόσο υποτονική αντίδραση για την προσπάθεια αφελληνισμού της παιδείας μας και αποχριστιανοποίησης του μαθήματος των θρησκευτικών και της Ιστορίας; Πως δεν συνειδητοποιούμε ποιες συμφορές θα πλήξουν την πατρίδα μας αν οι σημερινές ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου αφεθούν ανενόχλητες να διαπραγματεύονται τα εθνικά μας θέματα;

________________________________________________________________

Ο π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ, Ο ΧΑΤΖΑΒΑΤΗΣ,

Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
============

Στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού “Ιωάννης ο Βαπτιστής” ο π. Δανιήλ Αεράκης παραθέτει κείμενο που επιγράφει “Αναγκαίες διευκρινήσεις”, στο οποίο διαμαρτύρεται επειδή ο “Ορθόδοξος Τύπος” τον απεκάλεσε αθεολόγητο (που είναι!), αποστάτη της ορθοδόξου πίστεως (που είναι!) και Νεοβαρλααμίτη (που είναι!).

ΣΧΙΖΕΙ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙΑΦΑΣ
_______________
Ο π. Δανιήλ σχίζει τα ιμάτιά του ως άλλος Καιάφας και προσποιείται ότι δεν έγραψε τίποτα κακόδοξο στις χιλιάδες σελίδες που εξέδωσε ή τις χίλιες ομιλίες που έκανε! Πρόκειται για αφέλεια ή για κουτοπονηρία; Δηλαδή – απλά υπέγραψε – δεν διάβασε την επιστολή που μου έστειλε στην οποία συγχύζει την ορθόδοξη ησυχαστική θεολογία με τον αποφατισμό των Νεοπλατωνικών και των σούφι; Σε κάθε περίπτωση υπέγραψε και δημοσίευσε την κακόδοξη επιστολή. Είναι επομένως απολύτως υπεύθυνος για το κακόδοξό της περιεχόμενο. Ας σταματήσει, λοιπόν, να “ποιεί την νήσσαν” επειδή ουδείς πείθεται με τους κλαυθμηρισμούς του.

ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ “ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ” ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!
______________________
Και συμπληρώνει: “Για τον Βαρλααμισμό – την εποχή του Γρηγορίου Παλαμά- έγραψα εκτενώς στο τεύχος του Ιωάννη του Βαπτιστή του Οκτωβρίου του 2009). (Και επειδή, δηλαδή, έγραψε κάτι έγινε! Ούτε που συνειδητοποιεί ότι αυτά που έγραψε είναι που τον καθιστούν Νεοβαρλααμίτη!). “Αν”, συνεχίζει, “δύο πρόσωπα στην Ελλάδα” (δύο πρόσωπα λες και μιλά για “κάποιο Τελεβάντο” και για “κάποιο Παπαδόπουλο” και όχι για τους κορυφαίους ορθόδοξους θεολόγους π. Θεόδωρο Ζήση και π. Σαράντη Σαράντο) έγιναν “αιρεσιοπλάστες” (και γλωσσοπλάστης ο παππούλης!) και κατασκεύασαν τον όρο Νεοβαρλααμισμός αυτό είναι πλέον θέμα της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων”!!! (“promise or a threat?”). Σε κάθε περίπτωση η Σύνοδος – και όχι απλά Συνοδική επιτροπή – πήρε ήδη σαφή απόφαση την οποία ο Νικοπόλεως και οι άλλοι Νεοβαρλααμίτες έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και έτσι κατέστησαν εαυτούς διπλά αναπολόγητους: Και για το “Νεοβαρλααμισμό” και για την ανυπακοή στις αποφάσεις της Συνόδου.

ΠΕΡΙ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ
_____________
Και προχωρεί απτόητος: “Το να καλούμαι από τη θρησκευτική εφημερίδα (εννοεί τον “Ορθόδοξο Τύπο”) να αποδείξω εμπράκτως ότι δεν είμαι κακόδοξος είναι σαν να καλούμαι να αποδείξω ότι δεν είμαι.. ελέφαντας”. Δεν γνωρίζω την άποψη του “Ορθόδοξου Τύπου” επί του θέματος αλλά εγώ θα παρακαλούσα θερμά τον Πανοσιολογιότατο να αντιληφθεί ότι πρέπει να ενεργήσει ακριβώς όπως οι ελέφαντες. Και εξηγούμαι: Οι ελέφαντες όταν αντιληφθούν ότι το τέλος τους πλησιάζει οδηγούν τα βήματά τους στο “νεκροταφείο” των ελεφάντων. Ο π. Δανιήλ παρακαλείται θερμά να πράξει το ίδιο. Τώρα που αντελήφθη ότι η θεολογική του επάρκεια έχει καταρρακωθεί είναι καιρός να οδηγήσει τα βήματά του στο νεκροταφείο των αιρέσεων για να αποτινάξει στον Καιάδα της κακοδοξίας το Νεοβαρλααμικό φρόνημα που ενστερνίστηκε και να επιστρέψει μετανοημένος στην ορθή πίστη και να αφήσει κατά μέρος τους θεολογικούς λεονταρισμούς του Χατζαβάτη για αξιολόγηση του Νεοβαρλααμισμού από τη συνοδική επιτροπή.

ΘΛΙΨΗ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑ ΩΣ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ!!!
______________
Στο ίδιο κείμενο ο π. Δανιήλ εκφράζει τη λύπη του επειδή ανάγκασα “την Αυτοκέφαλο Εκκλησία της Κύπρου να με καταγγείλη και να με καταδικάση (10 Μαρτίου 2010) και για άλλες ενέργειές μου”. Καταρχήν πόσο λυπήθηκε γι’ αυτό; Ενα από τα δέκα; Δύο από τα δέκα; Εννιά από τα δέκα ή έντεκα από τα δέκα; Εχει και η υποκρισία τα όριά της, παππούλη μου!. Αν οι υποκρισίες σας ηδονίζουν εμένα μου προκαλούν εμετική αηδία. Εγώ πάντως δεν λυπήθηκα καθόλου επειδή η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καταδίκασε τους Νεοβαρλααμίτες και έδωσε σαφείς εντολές να σταματήσουν το ανόσιο έργο τους. “Χάρηκα χαράν μεγάλη” επειδή καταδικάστηκε ο Νεοβαρλααμισμός και αναμένω με μεγάλη ανυπομονησία πότε θα τον καταδικάσει και η Σύνοδος της Ιεραρχίας. Αυτό δα έλειπε! Να λυπάμαι επειδή καταδικάζονται οι αιρετικοί και οι κακοδοξίες τους!

ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΗΚΑ ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΕΜΩ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ!
ΟΧΙ ΤΟΝ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟ!
_______________
Προπαντός! Προσποιείται ο π. Δανιήλ ότι δεν αντελήφθηκε ότι η καταγγελία της Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις θέσεις που εκφράζω για τον Οικουμενισμό. Οχι το Νεοβαρλααμισμό! Ούτε ως άνθρωπο, ούτε ως θεολόγο, ούτε ως κληρικό τον τιμά η διατύπωση τόσο απροκάλυπων ψευδών.

“ΛΕΥΚΑΝΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”
_____________
Διαμαρτύρεται ακόμη επειδή λευκάνθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας και δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο όταν διατυπώνει κακοδοξίες!!! Πρωτοφανούς πρωτοτυπίας θεωρία! Αντί ένας πρεσβύτης κληρικός να σκεφτεί ότι “το τέλος εγγύς” και αντί να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να κολλήσει σαν στρείδι στο βράχο της Ορθοδόξου Πίστεως έχει την προπέτεια να επικαλείται το προβεβηκώς της ηλικίας του για να δικαιολογήσει τις κακοδοξίες του!!!

ΣΙΓΑ… ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΑΓΑΘΩΝΑ!
___________
Και συμπληρώνει το εξής πανθαύμαστο: “για όλα κατηγορείστε με μόνον αιρετικό μη με πείτε.!” Γέροντα μου! Ουδείς διαμφισβήτησε την ανιδιοτέλεια, το ήθος την ιεραποστολική σας δράση και τον όγκο του συγγραφικού και κηρυκτικού σας έργου! Για ένα ΜΟΝΟΝ είστε δοσίλογος: Επειδή διατυπώνετε κακόδοξη “αποφατική” θεολογία με την οποία συγχύζετε τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά με τις κακοδοξίες των Νεοπλατωνικών και διότι υπερασπίζεστε ανθρώπους οι οποίοι θέλουν η Εκκλησία να επιστρέψει στην προ της εικονομαχίας περίοδο, εκφράζουν την πλάνη ότι οι ψαλμοί του Δαβίδ δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου και πρέπει να αντικατασταθούν, πηγαίνουν στα λειτουργικά συνέδρια και διορθώνουν τους Αγίους, συγχύζουν την πνευματική ψυχοθεραπεία των αγίων Πατέρων με την ψυχανάλυση, θέλουν να αντικαταστήσουν τα υλικά που τελείται η Θεία Ευχαριστία, κοκ.

ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ
___________
Αντί να κολοκυνθίζετε και να παριστάνετε τον ανήξερο εισηγούμαι να μετανοήσετε δημόσια για τις κακοδοξίες που εξεμέσατε, να διαχωρίσετε και να καταδικάσετε ρητά, ονομαστικά και κατηγορηματικά τους Νεοβαρλααμίτες, τους βλάσφημους και τους νεωτεριστές και να αφήσετε κατά μέρος τα καμώματα της Μαρίας Αντουανέττας. Οποτε δέχεστε κριτική για τις κακοδοξίες σας βγάζετε τα μεταξωτά μαντηλάκια σας και τα καταβρέχετε με τα ποταμηδόν ρέοντα σας δάκρυα για την κριτική που σας ασκείται. Δυοίν θάτερον: ΄Η θα αποστείτε του Νεοβαρλααμικού φρονήματος και θα καταδικάσετε τους νεωτεριστές και τους βλάσφημους ή θα δέχεστε κριτική. Και το περισσόν εκ του πονηρού.

____________________________________

12/04/2010

Aπο ιστολόγιο Ειρήνης Βούλγαρη

EKEINOI ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (2001/8) ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΧΩΡΑ.

‘Αρθρο 28 – (Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί)

1. Oι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

3. H Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

** Ερμηνευτική δήλωση: Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Μέσω της ψήφισης της ανωτέρω προδοτικής κερκόπορτας στις αναθεωρήσεις του Συντάγματος του 2001 και του 2008, κάθε φορά που η Ελλάδα υπογράφει μια Ευρωπαϊκή ή Διεθνή Συνθήκη, οι νόμοι και οι διατάξεις της Συνθήκης αυτής υπερισχύουν των αντιστοίχων του Ελληνικού Συντάγματος, και στην περίπτωση που δεν υπάρχουν καθόλου αντίστοιχοι ελληνικοί νόμοι, υιοθετούνται οι Ευρωπαϊκοί ή Διεθνείς χωρίς να περάσουν από διαδικασία επικύρωσής τους στην Ελληνική Βουλή. Δηλαδή καταργείται στην ουσία η ελευθερία των Ελλήνων να ρυθμίζουν μόνοι τους, ανεξάρτητα, τα της εδαφικής τους ακεραιότητας, νομοθεσίας, υγείας, πολιτικής, παιδείας, οικονομίας, κλπ, κλπ.

Οι Βρετανοί  έχουν το περίφημο «supremacy clause» στο Συντάγμά τους. Δηλαδή το Σύνταγμα της Βρετανίας έχει άρθρο, μη επιδεχόμενο αναθεώρηση, που λέει ρητά ότι πάντα το Σύνταγμα της Βρετανίας και οι διατάξεις του υπερισχύει όλων των Ευρωπαϊκών ή Διεθνών Συνθηκών που υπογράφει η Βρετανία.

Η πράξη των προδοτών βουλευτών, υπουργών, υφυπουργών και λοιπών πολιτικών που ψήφισαν το 2001 και το 2008 το ανωτέρω άρθρο 28 του Συντάγματος, έκαναν αυτό που οι Βρετανοί συνάδελφοί τους θα αποκαλούσαν «κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας», κατάργηση του «supremacy clause».
Γιατί αυτό έκανε το άρθρο 28.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤ’ ΕΥΦΗΜΙΣΜΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ «ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ»;

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΔΩ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=972146&publDate=

H ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΕΔΩ:
http://www.evenizelos.gr/constitutionalreview2008/220-2009-03-25-21-53-15

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ

Δεδομένης της δεινής επιτήρησης στην οποία ευρίσκεται η χώρα μας από την κερκόπορτα που άνοιξαν οι ανωτέρω, και δεδομένης της πρωτοφανούς σε κρισιμότητα για τις ατομικές ελευθερίες κατάστασης που βρίσκεται σε εξέλιξη στις ΗΠΑ, και την οποία σκιαγραφώ στις αναρτήσεις μου για το νομοσχέδιο για την υγεία που ψήφισαν οι Αμερικάνοι, και δεδομένων των τάσεων για μεταφορά και επιβολή ανάλογου νομοσχεδίου και στην Ελλάδα, επιβάλλεται βάσει των άρθρων 1 και 120 του Ελληνικού Συντάγματος, να κινητοποιηθούν άμεσα πρωτίστως όσοι δικαστές,  βουλευτές, πολιτικοί και ευρωβουλευτές έχουν μείνει άνθρωποι με συνείδηση και καρδιά σε αυτήν την χώρα  και, εάν αυτοί δεν το κάνουν, τότε όλοι οι ευσυνείδητοι πολίτες αυτής της χώρας, και να πάρουν όποια μέτρα χρειάζεται και να κάνουν ό,τι ενέργειες απαιτούνται για να επαναφέρουν την ανεξαρτησία στην Ελλάδα.

Και κατ’ αρχήν, να καταργήσουν το άρθρο 28 έτσι ώστε να δώσουν πάλι στον Ελληνικό λαό την συνταγματική δυνατότητα που είχε σε όλη την μακραίωνη ιστορία του να αποφασίζει ο ίδιος για την Ελλάδα.
Αν δεν το κάνουν τώρα, ίσως αύριο να είναι πια πολύ αργά.

Επίσης προτείνω να προστεθεί στην παράγραφο 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος και η φράση «ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο», έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνεται και ο μη βίαιος μεν, αλλά ύπουλος τρόπος τορπίλλισης του Συντάγματος που διεξάγεται εντός και εκτός της Βουλής των Ελλήνων, και ο οποίος έχει γίνει παγιωμένη πολιτική πρακτική της τελευταίας 15ετίας τουλάχιστον.

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Άρθρο 1
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 120
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιαδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε και αρχίζει η παραγραφή του εγκλήματος.

4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

_____________________________________________________________

Tο πιο ακριβό οικόπεδο … η Μακεδονία …

ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ….Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ…

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150 !
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!.
Εμείς ερωτάμε…. ΠΟΙΟΣ  ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ;
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.
Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (το 1998) ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο !.
Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω, εμπεριέχονται 48 εκατ τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά $ 960.000.000.000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι : 960 τετράκις εκατομμύρια δολάρια !!!!
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ $ 96.000.000.000Διαβάστε το δυνατά (96 δισεκατομμύρια δολάρια) !!!!

ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ …  ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ….

Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία….

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΚΛΕΦΤΕΣ ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;

Δ Ι Α Δ Ω Σ Τ Ε  Τ Ο ……..