Να ετοιμαζωμεθα για εκκλησια κατακομβων

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 32-34

Ε, φεύγουμε και εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, που απελαμβάναμε ορισμένα προνόμια σε ορισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας και μπαίνουμε στο σχήμα των κατακομβών.

Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθεί και οι ναοί θα κλείσουν, όν τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη.

Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνουμε. Λοιπόν, πρέπει και εμείς να προετοιμάσομε τον εαυτό μας δια Εκκλησίαν κατακομβών.

Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν; Τι λέτε; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο «Σίμων Σίμων, ιδού ο σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον, (ο σατανάς λέει, ζητάει να σας κοσκινίσει)» εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου». Ο Κύριος εγνώριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνει κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.

Ο Πέτρος απήντησε: “Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι». Κ’ εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα;

Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω.

Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είναι όλα.

Ζήτε πάνω σ’ ένα όρος Θαβώρ. «Καλόν εστιν ημάς ώδε είναι… Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, το κέντρο σας, τας ευκολίας σας. Όλα αυτά είναι καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο θεός θα μας δώσει μια κλωτσιά, όπως λέει και ο Χότζνερ, και θα μας πετάξει από το όρος Θαβώρ, θα μας ρίξει κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: εμείς είμεθα προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο διωγμό; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνηση του μάρτυρος εκείνου, που άκουε να πλησιάζει το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε «Νά ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα που με καλεί». Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνηση και θυσία; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο, που έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες; Έχουμε την αυταπάρνηση αυτή της Μαριάμ, μιας ταπεινής υπηρέτριας, η οποία κατόρθωσε να κερδίσει την Φαβιόλα;

 

Να μιλά η ζωή μας για το Χριστό  

Μη νομίζετε ότι οι Χριστιανοί την περίοδο των διωγμών μιλούσαν συνεχώς για το Χριστό. Δε μιλούσαν συνεχώς για το Χριστό και όμως …«μιλούσαν» συνεχώς για το Χριστό. Ενώ τώρα εμείς μιλούμε συνεχώς για το Χριστό και δεν …«μιλούμε» για το Χριστό. Δεν είναι περίεργα πράγματα αυτά; Οι Χριστιανοί την εποχή της Φαβιόλας δε μιλούσαν καθόλου για το Χριστό στους κύκλους τους ειδωλολατρικούς. Αλλά ενώ δεν μιλούσαν καθόλου με το στόμα περί Χριστού, κατ’ άλλο τρόπο κήρυτταν το όνομα του. Δε λέγανε τίποτα περί Χριστού. Διότι ήταν άγρια και ατίθασα πνεύματα οι ειδωλολάτρες, ήταν τίγρεις και λέοντες επίγειοι. Οι Χριστιανοί υπηρετούσαν σ’ αυτούς ως υπηρετικό προσωπικό σε διάφορες εργασίες, ως μαγείρισσες, ως νοσοκόμες, παντού. Και δεν μιλούσανε καθόλου γι’ αυτά τα πράγματα, κατά τον λόγον «Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων». Και όμως κέρδισαν τους ειδωλολάτρες χωρίς λόγο, χωρίς κήρυγμα, χωρίς κατήχηση.

Που είναι αυτό γραμμένο; Εσείς που είστε εδώ και διαβάζετε το Ευαγγέλιο, πέστε μου που είναι αυτό γραμμένο, «Διά της …(καλής) αναστροφής άνευ λόγου κερδηθήσονται». Που είναι αυτό γραμμένο;

Ότι συμβαίνει σήμερα σε μερικά σπίτια. Είναι μια γυναίκα που κάνει το Θρησκευτικό λέει λέει λέει και τη σιχαίνεται ο άντρας της, διότι τίποτα από όσα λέει δεν εφαρμόζει. Ενώ αντιθέτως υπάρχουν άλλες γυναίκες οι οποίες δεν μιλούν μέσα στο σπίτι περί Χριστού αλλά ομιλεί η ζωή των, η αγία ζωή των και φέρνουν τους άνδρες τους στο Χριστό.

Λοιπόν, οι Χριστιανοί που εδιώκοντο είχαν ζωήν αγίαν και έκαναν μεγάλες θυσίες και έτσι κέρδισαν τους ειδωλολάτρες. Έμεινε κατάπληκτη η Φαβιόλα και όλα αυτά τα πρόσωπα της αριστοκρατίας μπροστά στην αυταπάρνηση και στη θυσία και τη σωφροσύνη, τας αρετάς των Χριστιανών.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ