ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ!

Για μία ακόμη φορά ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Ιεραρχίας χωρίς οι ιεράρχες μας να αγγίξουν τις «καυτές πατάτες», του οικουμενισμού, του μασσωνισμού, των αιρέσεων, μεταξύ των οποίων σπουδαία θέση κατέχουν ο παπισμός και οι πολυάριθμες προτεσταντικές παραφυάδες, της ελληνολατρείας και αρχαιολατρείας, των μεταμοσχεύσεων διά της ομοφώνου συνοδικής διακηρύξεως της προβληματικότητος της εννοίας του λεγομένου «εγκεφαλικού θανάτου», του μαθήματος των Θρησκευτικών, της ποικίλης εκκοσμικεύσεως του εκκλησιαστικού βίου, του ευτελισμού και της διακωμωδήσεως των ιερών μυστηρίων, του νεονικολαιτισμού, της μεταπατερικής-πατρομάχου-αντιπατερικής (ψευτο)θεολογίας, του εκσυγχρονισμού της μεσαιωνικής εκκλησιαστικής δικαιοσύνης, της επί τα βελτίω αλλαγής του τρόπου εκλογής μητροπολιτών, του Νοσοκομείου των Κληρικών, της επαναφοράς της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως στο φυσικό της φορέα, τουτέστιν στην Εκκλησία της Ελλάδος όπως συνέβη επί της αρχιεπισκοπείας του μακαριστού Ιερωνύμου του Α’ και πολλών άλλων ακανθωδών θεμάτων. Ασχολήθηκαν και με το ζωτικότατο ζήτημα της οικογένειας οι μητροπολίτες μας αλλά καθώς φαίνεται μόνο θεωρητικά. ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΕΒΗΣΑΝ ΣΕ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΤΟΥ 1978; Δε θεωρούν αναγκαία από ποιμαντικής πλευράς την εν λόγω ανανέωση ή μήπως δίνουν εξετάσεις στους ψευτοπροοδευτικούς και θολοκουλτουριάρικους, νεοορθόδοξους-γιανναρικούς και γιανναρίζοντες, συναξιακούς και καιρίτικους κύκλους, απ τους οποίους έχει βραχυκυκλωθεί ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών; Γεγονός πάντως είναι ότι οι ποιμένες μας, μας απογοήτευσαν για μία ακόμη φορά! Και φέτος μία από τα ίδια! Ψυχές θα απόλλυνται, συνεπεία του νεονικολαιτισμού και της υπό τινων πνευματικών αμνηστεύσεως των προγαμιαίων σχέσεων, η σατανικής εμπνεύσεως αποφυγή της τεκνογονίας θα συνεχισθεί με αμείωτη ένταση, οι μασσώνοι και οι αιρετικοί και οι οικουμενιστές θα ενδυναμώνονται και αποθρασύνονται, το ποίμνιο θα παραμένει αδιαφώτιστο, απροβλημάτιστο και ευπρόσβλητο στην υιοθέτηση θεωριών και πρακτικών ήκιστα εκκλησιαστικών και πνευματικών! Και οι ιεράρχες μας θα συνευωχούνται σε συλλείτουργα βεβαίως-βεβαίως!

Λ.Ν.

ΠΩΣ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ;

Πού είναι τα μεγάλα αναστήματα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, που έπαιζαν κορώνα γράμματα την ζωή τους για να διαφυλάξουν τον θησαυρό της Ορθόδοξου πίστεως;

ΟΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΔΕΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ!  Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΕΙ;;; Ο ΠΙΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΤΟΥΣ. ΑΠΟΔΕΙΞΗ Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΤΟ. Κάποιος προσκυνητής του Αγίου Όρους, που ευρίσκετο τυχαία εκεί, είπε: «Οι αστυνομικοί ήταν περισσότεροι από τον λαό και τους απλούς καλογήρους»! Γι’ αυτό και ο πατριάρχης διάλεξε την εορτή του αγίου Δημητρίου πολιούχου της Θεσσαλονίκης, για να έχει κόσμο!

Διαβάσαμε ότι ο Μπουτάρης κάλεσε τον πατριαρχη στη Θεσσαλονίκη! Αυτή είναι η αξία του;

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης·

Οικουμενιστικά αίσχη Ορθοδόξων στη Ρώμη και Ο αετός στο κοτέτσι (ποίημα) [ΒΙΝΤΕΟ-2013]

Όπως βλέπετε κάποια «δώρα» ΔΕΝ πήγαν τελικά χαμένα.
Η ασημένια (έτσι δείχνει τουλάχιστον-σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έβαζαν το λογότυπό τους) ποιμαντική ράβδος που δωρίστηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη από την ενορία του Αγ. Δημητρίου Σιάτιστας, ντεκόρ στο Μιλάνο (15/5/2013), σε Οικουμενιστικές συμπροσευχές με Καθολικούς επισκόπους
μητροπολίτη Προύσης, τον επίδοξο διάδοχο του Οικουμενικού θρόνου (που συνηθίζει να κυκλοφορεί με κουστούμια όπως δημοσιεύσαμε εδώ) σε μια συνάντηση με τον Ροταριανό κ.Τζιτζικώστα και τις αμοιβαίες φιλοφρονήσεις που μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Η κατρακύλα δεν έχει όριο. Και όσο ιερείς και πιστοί συνεχίζουν να παραμένουν σιωπηλοί αποδεχόμενοι τον ρόλο του κομπάρσου μέσα στην εκκλησία μας, τόσο η κατάσταση θα χειροτερεύει.
(Ενδεικτικές οικουμενιστικές αθλιότητες μπορείτε να δείτε στην ετικέτα μας: «Οικουμενιστικά«)

Φυσικά σε κάθε εποχή ο Θεός προβλέπει να υπάρχουν αγνοί και αγωνιστές Ιεράρχες που καυτηριάζουν με την γλώσσα της αλήθειας. Δείτε ενδεικτικά τις χθεσινές μας αναρτήσεις: εδώ και εδώ.
Δείτε και ολόκληρο το βίντεο από το Μιλάνο (για να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι χρησιμοποιήθηκε η συγκεκριμένη ράβδος-δώρο από την Σιάτιστα)…….

Ο Οικουμενισμoς ειναι παναιρεση

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΓΕΝΙΚΑ

3. Δέν μέ παίρνει ὁ χρόνος, χριστιανοί μου, νά σᾶς πῶ πολλά χαρακτηριστικά γιά τούς τρεῖς πρώτους αἰῶνες τῶν Πατέρων, πού σπουδάσαμε μέχρι τώρα. Δυό-τρία γενικά μόνο θά σᾶς πῶ καί παρακαλῶ πολύ νά τά προσέξετε.

(α) Πρῶτα-πρῶτα, χριστιανοί μου, στά χρόνια αὐτά τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων οἱ ἀδελφοί μας χριστιανοί διώκονταν. Εἶναι χρόνια τῶν διωγμῶν. Ποτάμι τό αἷμα τῶν ἡρώων τῆς πίστης μας. Οἱ τρεῖς πρῶτοι αἰῶνες ἀπέδειξαν ὅτι τό ἔνδυμα τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι κατακόκκινο, «ὡς πορφύραν καί βύσσον τά αἵματα ἡ Ἐκκλησία σου στολισαμένη», ὅπως λέγει ἕνα τροπάριο. Παρά ὅμως τούς φρικτούς διωγμούς ἡ Ἐκκλησία δέν φοβήθηκε, ἀλλά σύναζε τά παιδιά της (ἔκανε «Συνάξεις») σέ ἰδιαίτερο κρυφό χῶρο, κάτω ἀπό τήν γῆ πολλές φορές («κατακόμβες») καί τελοῦσαν ὅλοι μαζί τήν λατρεία τους στόν Θεό. Καί ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλά εἴδαμε στά προηγούμενα κηρύγματά μας ὅτι ἀνέπτυξαν καί ἀσματικά τήν λατρεία τους. Ἔψελναν δηλαδή. Καί εἴδαμε σέ ἰδιαίτερο κήρυγμά μας μερικούς ὕμνους πού ἔψελναν οἱ χριστιανοί τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων.

(β) Ὅμως, ὄχι μόνο τήν λατρεία ἀνέπτυξαν οἱ χριστιανοί αὐτοί, ἀλλά καί τήν θεολογική διδασκαλία. Σ᾽ αὐτό, στήν ἀνάπτυξη δηλαδή τῆς θεολογίας τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων, ἔδωσε ἀφορμή καί ἡ ἐμφάνιση τῶν αἱρέσεων. Οἱ αἱρέσεις στά χρόνια αὐτά ἔρχονταν ἀπό τρία ρεύματα. Ἕνα ρεῦμα ἦταν ὁ Ἰουδαϊσμός, πού δέν ἀνεγνώριζε τόν Ἰησοῦ Χριστό γιά Μεσσία. Ἄλλο ρεῦμα ἐρχόταν ἀπό τήν ἑλληνική φιλοσοφία. Οἱ ὀπαδοί τοῦ ρεύματος αὐτοῦ ζητοῦσαν νά ἀναμείξουν τά φιλοσοφικά νοήματα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων μέ τήν χριστιανική διδασκαλία. Καί τό τρίτο ρεῦμα, πού ἔφερε τίς αἱρέσεις, ἦταν ἀπό τά ἀνατολικά θρησκεύματα. Καί τά τρία αὐτά ρεύματα τά ἀντιμετώπισαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μέ τήν σοφία τοῦ Θεοῦ, πού αὐτοί πλούσια εἶχαν, καί μέ ἀγῶνες πολλούς, γιά νά κρατήσουν τήν πίστη μας καθαρή καί ἀνεπηρέαστη καί ἀπό τό ἕνα καί ἀπό τό ἄλλο καί ἀπό τό τρίτο αἱρετικό ρεῦμα. Δέν δέχεται ἡ πίστη μας, ἀδελφοί μου, καμμία μά καμμία ἀνάμειξη τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίων Ἀποστόλων μέ ἄλλη διδασκαλία. Βέβαια οἱ ἅγιοι Πατέρες τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων καί οἱ μετά ἀπό αὐτούς ἅγιοι Πατέρες πῆραν ἀπό τήν ἑλληνική φιλοσοφία καί χρησιμοποίησαν μόνο τήν ἔκφραση, σάν ροῦχο, μέ τό ὁποῖο ἔντυσαν τό κήρυγμά τους καί τήν θεολογία τους. Ἰδέες ὅμως καί νοήματα διάφορα ἀπό τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καί ξένα πρός αὐτήν τά ἀπέβαλε ἡ Ἐκκλησία ἀπό τούς τρεῖς ἤδη πρώτους αἰῶνες. Γιατί ἡ πίστη μας εἶναι σάν τό μάτι. Δέχεται τό μάτι μας μία τρίχα μέσα του; Ὄχι! Ἔτσι καί οἱ ἅγιοι Πατέρες τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων, καί κατά μίμηση αὐτῶν καί οἱ μετέπειτα Πατέρες. Ἔκαναν πολλούς ἀγῶνες καί στάθηκαν φρουροί, γιά νά μήν μπεῖ στήν πίστη μας καμμιά ξένη διδασκαλία, οὔτε ἡ παραμικρή. Χριστιανοί μου, ὅταν στά κηρύγματά μου σᾶς λέω γιά «Οἰκουμενισμό», εἶναι αὐτό πού εἴπαμε παραπάνω. «Οἰκουμενισμός» σημαίνει τό, μαζί μέ τήν πίστη μας νά βάλουμε καί τόν Ἰουδαϊσμό καί τά ἀνατολικά θρησκεύματα καί τήν φιλοσοφία τῶν ἀρχαίων καί τόν Παπισμό καί ὅλες τίς αἱρέσεις καί νά κάνουμε ἕνα κράμα, γιά νά ἀγκαλιάσουμε τάχα ὅλο τόν κόσμο. Πέστε μου, παρακαλῶ: Εἶναι ἤ δέν εἶναι «παναίρεση» αὐτό; Χριστιανοί μου, οἱ ἅγιοι Πατέρες τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων, ἄν καί ἀπειλούμενοι ἀπό τό μαχαίρι τοῦ Καίσαρα, καί παλεύοντες μέ χίλιες δυό δυσκολίες, ἀγωνίστηκαν νά κρατήσουν καθαρή τήν πίστη μας καί ἔτσι μᾶς τήν παρέδωσαν. Θά εἶναι λοιπόν ντροπή γιά μᾶς καί θά εἶναι μεγάλη προδοσία μας τό νά ἀλλοιώσουμε τήν πίστη μας μέ τά σοφίσματα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γεννηθήκαμε Ὀρθόδοξοι, ἤπιαμε ὀρθόδοξο γάλα καί θά πεθάνουμε, ναί, θά πεθάνουμε Ὀρθόδοξοι. Πολλές φορές σᾶς μιλάω γιά Οἰκουμενισμό, γιατί εἶναι ἀνάγκη νά τό κάνουμε αὐτό σήμερα ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ κήρυκες τοῦ θείου λόγου, ἐπειδή κινδυνεύουμε ἀπό τό σατανικό αὐτό κατασκεύασμα περισσότερο σήμερα. «Συγκρητισμός» λεγόταν ὁ σημερινός Οἰκουμενισμός στά παλαιά ἐκεῖνα χρόνια τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων. Ὅσοι ὑποστηρίζουν σήμερα τόν Οἰκουμενισμό καί μάλιστα μερικοί ἀπό αὐτούς εἶναι ρασοφόροι, μικρόσχημοι καί μεγαλόσχημοι, αὐτοί ἄς διαβάσουν τούς ἀγῶνες τῶν Πατέρων τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τῆς ἐποχῆς τους, δηλαδή τοῦ Συγκρητισμοῦ.

(γ) Στήν περίοδο τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων τῆς πίστης μας ἔχουμε καί τούς ἁγίους Ἀπολογητές. Εἶναι αὐτό πού σᾶς ἔλεγα παραπάνω, χριστιανοί μου. Ἐπειδή διωκόταν ἡ πίστη μας καί ἐπειδή πολλοί ἤθελαν νά παρουσιάσουν τά διδάγματα τῶν Ἑλλήνων φιλοσόφων ἴσα ἤ καί ἀνώτερα ἀπό τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Προφητῶν καί τῶν Ἀποστόλων, ἐμφανίστηκαν οἱ Ἀπολογητές. Αὐτοί ἔγραψαν δυνατά συγγράμματα καί ἀπεδείκνυαν μέ αὐτά τό ὕψος τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καί ὅτι δέν μπορεῖ ὁ φιλοσοφικός νοῦς νά φτάσει τήν θεόπνευστη διδασκαλία τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἀποστόλων. Τέλος, ἀπό ὅλους τούς θαυμαστούς Πατέρες τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων ἐκφράζουμε ἰδιαίτερα τόν θαυμασμό μας στήν μορφή καί τήν θεολογία τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου, ὁ ὁποῖος, μέ τά ὅσα γράφει, ἐκφράζει τήν θερμότητα τῆς καρδιᾶς του γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τόν δυνατό του πόθο γιά τήν θεία Κοινωνία τοῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Αὐτός ὁ ἅγιος Πατέρας μᾶς λέγει νά ἀγαπᾶμε ἐρωτικά τόν Χριστό («Ἰησοῦς Χριστός ὁ ἐμός ἔρως», λέγει), νά μήν ἔχει ἡ καρδιά μας τίποτε τό κοσμικό («μηδέν φιλόϋλον») καί ἀκόμη νά ποθοῦμε ζωηρά καί νά μαρτυρήσουμε γιά τόν Χριστό. Ὅλα αὐτά, χριστιανοί μου, θά τά πετύχουμε ἐάν ἔχουμε πίστη ὀρθή καί «κωφεύουμε» στίς αἱρέσεις, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἴδιος ἅγιος Πατέρας. Ναί, ἅγιε Ἰγνάτιε καί ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: «Κωφεύουμε», ὅπως μᾶς τό λέτε, στίς αἱρέσεις καί τίς ἀναθεματίζουμε. Τίς καταριώμαστε, γιατί ὁ ἄλλος ἅγιος Πατέρας, ὁ ἰδιαίτερα ἀγαπητός σέ μᾶς τούς Ἕλληνας, ὁ ἱεροκήρυκας τῆς δούλης πατρίδα μας, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, μᾶς ἔλεγε: «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε»! Ναί! Σάν μαθητές τῶν ἁγίων Πατέρων, τόν Παπισμό καί τόν Οἰκουμενισμό τούς καταρώμαστε. Γιατί, σάν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ξέρουμε ὅτι «ὁ Παπισμός εἶναι αἵρεση καί ὁ Οἰκουμενισμός παναίρεση».