Στην Γέννησι του Σωτήρος

Η ΕΣΤΙΑ 23-12-1944, φυλ. 2, του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΑΥΤΟΣ Ο ΣΠΟΡΟΣ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ!

Από τη στιγμή που γύρω από το Νεογέννητο παιδί της Βηθλεέμ οι άγγελοι έψαλλαν το ολόγλυκο τραγούδι, «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία», από την στιγμήν εκείνην άρχισε να σπείρεται εις την γην ο σπόρος του χριστιανισμού. Αλήθεια, Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Συναδέλφωσις, Αγάπη, Ειρήνη, Χαρά, Ευτυχία, ιδού τι περιέχει η διδασκαλία του Χριστού. Άνθρωποι! Πάρετε από τον σπόρον αυτόν και σπείρετε τον παντού, η Γη θα γίνει Κήπος Εδέμ.
Αλλά ο σπόρος αυτός ευθύς εξ αρχής με την πρώτην αναπνοήν του Αθώου Βρέφους συνήντησε και συναντά μέχρι σήμερον εμπόδια πολλά, που αγωνίζεται να υπερνικήσει. Ο σπόρος έπεσε μέσα εις αγριόχορτα και αγκάθια, επατήθη από τα πόδια δολοφόνων, κτηνανθρώπων. Αλλά η μυστηριώδης δύναμις που εγκλείεται και εις το μικρότερον ρήμα του Ναζωραίου, κάμνει τον ουράνιον σπόρον να βλαστήσει. Γίνεται δενδράκι. Οι άπιστοι νομίζουν πως ημπορούν εις την αρχήν να το ξερριζώσουν. Μέσα εις τους τρεις πρώτους αιώνες διοργανώνουν εναντίον του δέκα διωγμούς. Το δενδράκι με το αίμα χιλιάδων μαρτύρων ποτίζεται, δυναμώνει περισσότερο, ξαπλώνει τις ρίζες του βαθειά, αντέχει τώρα και εις τας μεγαλυτέρας θυέλλας και καταιγίδας, και ύστερα από 1944 χρόνια παρουσιάζεται εμπρός μας με δύναμιν που μας καταπλήσσει. Ακόμη όμως θα εξελιχθεί εις δύναμιν. Εις το τέλος θα γίνει Δένδρον “που θα σπρώξει τα κλωνάρια του εις τον ουρανόν και θα σκεπάσει με τα κλαδιά του την γη”, και τότε όλοι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι θα καθήσουν γύρω του, για να θυμηθούν τη Γέννησι και τον θάνατον Εκείνου που το έσπειρε, καθώς λέγει ο Τζιοβάννι Παπίνι εις το παγκοσμίως γνωστόν βιβλίον του «Ο Βίος του Ιησού».
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι από τον Χριστιανισμόν, το πελώριον τούτο ιδεολογικόν δένδρον των αιώνων, θα εμβολιασθεί και κάθε άλλο δένδρον που ζητεί να μεταρρυθμίσει την οικονομικήν, κοινωνικήν, πολιτειακήν ζωήν του κόσμου, ενός κόσμου που εγήρασε, γιατί έπαυσε να ζωογονήται από τον Χριστόν.
Ω Σεις που ποθείτε μιαν καινούργιαν κατάστασιν, που αγωνίζεσθε για να καλλιτερεύσουν αι συνθήκαι της ζωής των ανθρώπων. Εάν θέλετε να επιτύχητε και να γίνετε παράγοντες μιας ευτυχισμένης και χαρούμενης ζωής, ελάτε και σεις και όλοι μας ως ταπεινοί προσκυνηταί εις τον Αιώνιον Χριστόν. Αυτός είναι η Ζωή, το θεμέλιόν μας, η ρίζα μας. Με Αυτόν, με το Ευαγγέλιόν Του θα κρημνίσωμεν με τα πλέον ειρηνικά μέσα τον κόσμον της αδικίας και θα θεμελιώσωμεν έναν καινούργιο πολιτισμόν, τον χριστιανικόν πολιτισμόν.
Καταστατικός χάρτης της ιδεώδους πολιτείας μας θα είναι η επί του όρους ομιλία του Σωτήρος. Το πιστεύομεν. Πιστεύσατέ το: ΧΡΙΣΤΟΣ! Τι όνομα γλυκύ! Δεν υπάρχει άλλο όνομα το ικανόν να σώσει υφ’ όλον το στερέωμα. Αυτό θα μας λυτρώσει.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Ο Αϊνστάιν (φυσικός, μαθηματικός, και αστρονόμος παγκοσμίου φήμης) είπεν: «Είμαι Ιουδαίος, αλλ’ η ακτινοβολούσα εικών του Ναζωραίου μου έκαμεν ισχυράν εντύπωσιν. Ουδείς πνευματικώς ευθύς δύναται να επιζητήσει την καταστροφήν του Χριστιανισμού. Πιστεύω εις την ιστορικήν ύπαρξιν του Ιησού. Ουδείς δύναται να αναγνώσει το Ευαγγέλιον χωρίς να αποκτήσει το αίσθημα της πραγματικότητος του Ιησού. Η δύναμις της πραγματικότητός του αναβλύζει εξ εκάστης λέξεως. Ουδείς δύναται ν’ αρνηθεί το γεγονός, ότι ο Ιησούς έζησε και ότι οι λόγοι του είναι αξιοθαύμαστοι. Και αν ακόμη προ αυτού μερικοί εκ των λόγων του ελέχθησαν υπό άλλων, ουδείς όμως λόγος εξεστομίσθει κατά τόσον θείον τρόπον».

ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ο ιεροκήρυξ Αυγουστίνος Καντιώτης θα ομιλήσει
1) Αύριον Κυριακήν (24 Δεκεμβρίου) κατά την θείαν Λειτουργίαν εις τον Ι. Ναόν του Αγίου Νικολάου.
2) Την εορτήν των Χριστουγέννων κατά την θείαν Λειτουργίαν εις τον Ι. Ναόν του Αγίου Δημητρίου και
3) Κατά την εορτήν του Αγίου Στεφάνου εις τον Ι. Ναόν του Αγίου Κωνσταντίνου.

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,

μέρος β΄, σελ. 147-148, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)