ΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ – ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ
«ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»
Βιβλιο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σελίδα 129-130
ΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ – ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ
‘Ενοχοι! Ποιοι; Οι βλάσφημοι. Αυτοί, οι οποίοι οπουδήποτε και αν σταθούν, ακονίζουν την γλώσσαν των, ανοίγουν το στόμα των και ωσάν φίδια φαρμακερά χύνουν το δηλητήριον των, υβρίζουν με το αισχρότερον λεξιλόγιον τα ιερά και όσια της Θρησκείας μας. Φρίκη! Όλοι οι λαοί, και αυτοί ακόμη οι άγριοι, σέβονται τον θεόν των˙ και μόνον ημείς οι Έλληνες, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, υβρίζομεν τα ιερά και όσια της Θρησκείας μας.
Υβρίζομεν! Όλοι λοιπόν υβρίζομεν; Όλοι είμεθα βλάσφημοι; Δεν αρνούμεθα ότι υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι ποτέ εις την ζωήν των δεν εβλασφήμησαν. Καυχώνται μάλιστα δια τούτο και το παρουσιάζουν ως τίτλον αγιότητος. Αλλά και αυτοί έχουν μερίδα εις την ενοχήν των βλασφήμων, και θα δώσουν λόγον δια τας φρικτάς βλασφημίας, αι οποίαι ακούγονται επάνω εις την γην. Ναι, είνε συνένοχοι. Διότι ακούουν με απάθειαν, με αδιαφορίαν να βλασφημήται η Θρησκεία μας. Παρατηρήσατε τι γίνεται! Ένας βλάσφημος εις την πλατείαν της πόλεως βλασφημεί. 50, 100, 200, 1.000 άνθρωποι τον ακούουν. Δεν είνε Εβραίοι ούτε Τούρκοι. Χριστιανοί είνε. Λέγουν, ότι πιστεύουν εις τον Χριστόν. Και όμως, ούτε ένας από αυτούς, οι οποίοι ήκουσαν την φρικτήν βλασφημίαν, δεν συνεκινήθη, δεν εταράχθη, δεν εθύμωσε, δεν ηγανάκτησε, δεν ήνοιξε το στόμα του δια να διαμαρτυρηθή δια την δημοσίαν προσβολήν της Θρησκείας. Πως να ονομάσωμεν τους Χριστιανούς αυτούς του 20ου αιώνος; Χλιαρούς, απαθείς, αδιαφόρους; Επιεικής ο χαρακτηρισμός. Η ενοχή των είνε μεγάλη, τεραστία.
Θα ηθέλομεν να ερωτήσωμεν ένα από αυτούς, οι οποίοι ακούουν αδιάφορι τας βλασφημίας˙ Άνθρωπε! Υπόθεσε,
ότι εις την πλατείαν κάποιος υβρίζει με τας χυδαιοτέρας λέξεις την γυναίκα σου ή την μητέρα σου ή την αδελφήν σου. Τι θα κάμης; Θα κάθεσαι νʼ ακούης με απάθειαν τας ύβρεις; Θʼ ανέχεσαι να υβρίζεται η οικογενειακή σου τιμή; Όχι. Μέσα εις το στήθος σου κύμα αγανακτήσεως θα φουντώση. Πως τολμά αυτός, θα είπης, ο αυθάδης νʼ αναφέρη τόσον υβριστικά το όνομα της οικογενείας μου; Η γυναίκα μου και η μητέρα μου και η αδελφή μου είνε τίμιαι γυναίκες. Αυτός, ο οποίος τας υβρίζει, θα έπρεπε να πλύνη πρώτον το στόμα του δια νʼ αναφέρη το όνομα των. Αλλά τώρα θα μάθη να μη υβρίζη το σπίτι μου. Και πλησιάζεις τον υβριστήν της οικογενειακής σου τιμής. Και τον παρατηρείς, και τον ελέγχεις δημοσία, και τον μηνύεις εις τα δικαστήρια, και κάμνεις το παν δια νʼ αποκατασταθή η προσβληθείσα τιμή της οικογενείας σου. Αυτά κάμνεις, άνθρωπε, όταν υβρίσουν ένα προσφιλές μέλος της οικογενείας σου.
Αλλά τώρα; Δεν ακούεις; Δεν έχεις αυτιά; Δεν έχεις καρδίαν; Δεν έχεις αίσθημα; Δεν έχεις νεύρα; Δεν έχεις θυμόν; Τι έπαθες; Ιδού! Αυτός ο αυθάδης υβρίζει μίαν γυναίκα, η οποία αξίζει ασυγκρίτως περισσότερον από την μητέρα σου και από την γυναίκα σου και από την αδελφήν σου. Είνε η Παναγία μας, η «γλυκειά Μάνα» όλων των Χριστιανών. Αυτήν παρακαλείς εις τον κίνδυνον˙ «Παναγία, σώσε με». Και τώρα την υβρίζουν. Την υβρίζουν με λέξεις, με τας οποίας δεν τολμούν να υβρίσουν και την χειροτέραν του κόσμου γυναίκα. Και συ τι κάμνεις; Κάθεσαι και καμαρώνεις τον βλάσφημον. Και ονομάζεσαι Χριστιανός!… Εντός ολίγου ακούεις άλλον να υβρίζη Εκείνον, του οποίοι η αρετή «εκάλυψεν ουρανούς». Είνε ο Χριστός. Δεν υπάρχει άλλος ανώτερος απʼ αυτόν. Ούτε μας ηγάπησεν άλλος, όπως ο Χριστός. Ούτε υπάρχει άλλος ευεργέτης της ανθρωπότητος μεγαλύτερος από τον Χριστόν. Και όμως, ακούομεν να υβρίζεται το όνομα του καθημερινώς, και ημείς ουδεμίαν διαμαρτυρίαν κάμνομεν.
* * *
Ω! Εάν επιστεύομεν πραγματικώς εις την Θρησκείαν μας, δεν θʼ ανεχόμεθα την βλασφημίαν. Μόλις θα ηκούομεν την βλασφημίαν, θα επλησιάζομεν τον βλάσφημον, οποιοσδήποτε και εάν ήτο, θα διεμαρτυρόμεθα εντόνως και θα του ελέγομεν˙ «Πρόσεξε! Δεν σου επιτρέπομεν να βλασφημής τον Πατέρας μας. Πατέρας μας είνει ο Θεός. Δεν σου επιτρέπομεν να βλασφημής την Μητέρας μας. Μητέρας μας είνε η Παναγία. Δεν σου επιτρέπομεν να βλασφημής τον προστάτην μας. Προστάτης μας είνε ο Άγιος…».
Το καθήκον σου Χριστιανέ, είνε ολοφάνερον. Δεν αρκεί να λέγης «Δεν εβλασφήμησα», αλλʼ έχεις υποχρέωσιν και νʼ αντιδράς εναντίον των βλασφήμων. Μη κλείσης το στόμα σου όταν βλασφημήται η Θρησκεία μας. Άνοιξε το! Συμβούλευσε την πρώτην, έλεγξε την δευτέραν φοράν. Τιμώρησε την τρίτην. Το παν πράξε, ώστε εις το σπίτι σου, εις το χωρίον σου, εις την πόλιν σου να μη ακούεται βλασφημία. Εις κάθε χωρίον και εις κάθε πόλιν πρέπει οι Χριστιανοί, οι οποίοι πιστεύουν εις τον Χριστόν, να ενωθούν , να ιδρύσουν Αντιβλασφημικόν Σύλλογον, και να πολεμήσουν τον εωσφόρον της βλασφημίας.
Εμπρός, Χριστιανοί μου! Ας αγωνισθώμεν όλοι δια να εξαλείψωμεν την βλασφημίαν από την Πατρίδα μας και να διδάξωμεν όλους, ότι υπεράνω όλων των ονομάτων είνε το όνομα του Ιησού Χριστού, το όνομα Εκείνου, ενώπιον του οποίου θα γονατίση μίαν ημέραν ολόκληρος η κτίσις.
«Ὥσπερ εὐδοκιμούντων ἡμῶν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δοξάζεται, οὕτως ἁμαρτανόντων βλασφημεῖται καὶ ὑβρίζεται».
(Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.