ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Δεκ 19th, 2014 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
-
Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του αποτειχισθέντος Ιερομονάχου
π. Ευθυμίου Χαραλαμπίδη
- Με αφορμή την Ημερίδα που πραγματοποίησε στις 27/11/2014, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ (στην οποία λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν μπόρεσα να παρευρεθώ) και την ελεεινή και θεομίσητο συλλειτουργία του κακοδόξου και αιρετικού Βαρθολομαίου μετά του αντιχρίστου Πάπα της Ρώμης, που ετελέσθη στο σκοτεινό πλέον Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως (30/11/14), απευθύνω λίγα λόγια προς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς αδελφούς μας, που αγαπούν εν αληθεία τον Τριαδικό Θεό, τον Υιό του Θεού, τον Κύριον Ημών Ιησούν Χριστό, που εσταυρώθη δια την αλήθεια και την αγάπη· προς τους εραστάς της αληθινής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού μας, που αποτελεί την μοναδική «Κιβωτό της σωτηρίας», που είναι απηλλαγμένη από όλες τις αιρέσεις και φαντασίες του Διαβόλου, εξαιρέτως δε από την τερατώδη και χειροτέραν ανά τους αιώνες παναίρεση του Οικουμενισμού.
- Η Διακοπή του Μνημοσύνου του ονόματος του Μητροπολίτη Σύρου την 9ην Αυγούστου 2014, είχε ως αποτέλεσμα να με εκδιώξει βίαια εκ της Ι. Μονής του αγίου Νικολάου της νήσου Άνδρου. Και εκδιώχθηκα μεν εκ της Ι. Μονής της μετανοίας μου, αλλ’ εν πνευματική αγαλιάσει και χαρά, αφού, απομακρύνθηκα μεν από τους κοινωνούντας και προάγοντας την αίρεση του Οικουμενισμού, παραμένω όμως στην Εκκλησία των Αγίων Πατέρων και ενώθηκα με τους αποτειχισμένους πιστούς (γνωστούς και αγνώστους) στην Ελλάδα αλλά και σε όλη τη γη.
- Βρίσκομαι, λοιπόν, στην ευλογημένη θέση να γνωστοποιήσω, ότι κι εγώ αποκηρύσσω, αναθεματίζω και καταδικάζω την θεομίσητη Παναίρεση του Οικουμενισμού, τώρα μεν ως μονάδα, αλλά έρχεται η ώρα που με τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό, από κοινού θα καταδικάσουμε και θα αποκηρύξουμε αυτήν την φοβερά μάστιγα του αιώνος τούτου, που πλήττει την Εκκλησία του Χριστού.
- Η αποτείχισις και η άμεση διακοπή μνημοσύνου των αιρετικών και αιρετιζόντων Επισκόπων, είναι επιτακτική ανάγκη και εντολή των Αγίων Πατέρων ως μόνη και έσχατη ενδεδειγμένη ενέργεια κατά τους θεοφόρους Πατέρες, τους καθοδηγουμένους υπό του Παναγίου Πνεύματος, αφού μόνον έτσι αποφεύγουμε την επικοινωνία με την αίρεση και τον μολυσμό που αυτή συνεπάγεται, και κατ’ αυτόν τον τρόπο μένουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, υπερασπιζόμενοι την Ορθόδοξη Πίστη μας.
- Με την χάρη του Θεού και την αγία σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, ως διωκόμενος κληρικός υπηρετώ πλέον και διακονώ τους αποτειχισμένους και διωκόμενους αδελφούς μας στην Αθήνα, τα λογικά πρόβατα της Ποίμνης του Χριστού, που θυσιάζονται για την αγάπη του Χριστού και για την Πίστη την Αγία. Όλους εκείνους, που όπως μαθαίνω, με πολλές θυσίες και υπομονή αγωνίζονται αγιοπατερικά μη κοινωνούντες με τους αιρετικούς Επισκόπους, στερούμενοι ως εκ τούτου –πολλοί απ’ αυτούς– αρκετό χρόνο των αγιαστικών Μυστηρίων και αναμένοντες κάποιον ιερέα να τους στηρίξει, να τους «λειτουργήσει» και να τους μεταδώσει τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας.
- Εύχομαι εις όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς πνευματικά Χριστούγεννα, και η χάρις του θείου βρέφους να τους σκέπει και ενισχύει στον αγώνα τους εναντίον των παθών και της πολυπτύχου αιρέσεως του Οικουμενισμού.
Ιερομόναχος
Ευθύμιος Χαραλαμπίδης_
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ
του Νίκου Χειλαδάκη
«Και οι κύνες αναιδείς τη ψυχή, ουκ ειδότες πλησμονήν και εισί πονηροί ουκ ειδότες πάντες εν ταις οδοίς αυτών εξηκολούθησαν, έκαστος κατά το εαυτού» (Ησαΐα νστ΄ 10).Ένα προδοτικό πολιτικό κατεστημένο, μια ξεπουλημένη οικονομική ελίτ που ποτέ δεν αισθάνθηκε ελληνικά, μια εγκληματικά αναίσθητη τραπεζιτική ολιγαρχία, που είναι όργανο ξένων ανθελλήνων τοκογλύφων, και μια οικουμενιστική νεοταξική θρησκευτική ηγεσία, έφεραν την μοναδική χώρα στον κόσμο με τόσους ήρωες στην ιστορία της, στην σημερινή άθλια κατάσταση και μνημονιακή σκλαβιά. Η Νέα Τάξη είχε οργανώσει καλά τα σχέδια της για την εξόντωση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας σε συνεργασία…(ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ)
Ο καθοριστικός ρόλος των Μητροπολιτών της Θράκης, για την ίδρυση «εισαγωγικής κατευθύνσεως Ισλαμικών σπουδών»
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ TOY ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ· «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
Εκδήλωση για τα 150 χρόνια από τον θάνατο του Δημητράκη Πλαπούτα
__________________________________________________________
ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ!
πατήστε εδώ·Πατερική Παράδοση καί Οἰκουμενισμός
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
Η Εκκλησία μας δεν εορτάζει γενέθλια. Είναι κι αυτό μία από τις διαφορές, που έχουμε με τους παπικούς. Εμείς, οι Ορθόδοξοι, εορτάζουμε μόνο την ημέρα, κατά την οποία εορτάζει και ο Άγιός μας, για να μιμούμαστε τη ζωή του.
Αντιθέτως, οι Δυτικοί εορτάζουν τα γενέθλιά τους. Αυτό είναι μια κακή συνήθεια, που μπήκε κι εδώ στην πατρίδα μας και ιδίως στα παιδιά. Άντε, τώρα, να θυμηθούν οι συγγενείς και οι φίλοι πότε γεννήθηκε ο ένας και ο άλλος. Ενώ η ονομαστική εορτή είναι ωραιότερη. Μαζί με τη μνήμη του Αγίου, εορτάζει και ο άνδρας ή η γυναίκα, που φέρει το όνομά του.
Εμείς, λοιπόν, οι Ορθόδοξοι, δεν έχουμε τέτοια συνήθεια, δεν εορτάζουμε τα γενέθλια των ανθρώπων. Μόνο τρία γενέθλια τιμούμε και εορτάζουμε: τα γενέθλια της Υπεραγίας Θεοτόκου, τα γενέθλια του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του μείζονος των Προφητών, και προπαντός τα γενέθλια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που αποτελούν σταθμό στην Ιστορία και είναι το μεγαλύτερο γεγονός του κόσμου. Πλήν αυτών των γενεθλίων άλλα δεν έχουμε.
Και για τον ιερό Χρυσόστομο, άλλωστε, από την ιστορία δεν γνωρίζουμε πότε γεννήθηκε. Γνωρίζουμε, όμως, πολύ καλά την ημέρα, την οποία εκοιμήθη. Η ημέρα, την οποία εκοιμήθη ο ιερός πατήρ, είναι η 14η Σεπτεμβρίου. Αλλά επειδή η εορτή του σκιαζόταν από το τεράστιο γεγονός της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, γι’ αυτό η Εκκλησία μας μετέθεσε την εορτή του, ύστερα από ένα μήνα, στις 13 Νοεμβρίου.
Η κοίμηση του Αγίου γενέθλια είναι. Διότι ο Χριστιανός θεωρεί την έξοδό του από τη ζωή αυτή ως ένα είδος γεννήσεως πνευματικής. Και όπως το μικρό παιδί, που βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του, χαιρετίζει την νέα ζωή, έτσι και ο άνθρωπος δια του θανάτου του, ως εκ κοιλίας μητρός αυτού εξέρχεται, για να χαιρετίσει την άλλη ζωή, την αιώνια ζωή, τη μακαριότητα.
Γι’ αυτό και ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος την παραμονή του θανάτου του και ενώ περίμεν με χαρά το μαρτύριό του, έλεγε: «Ἐπίκειταί μοι τοκετός», «Περιμένω τοκετό». Περίμενε με χαρά το μαρτύριό του, γιατί, όπως σας είπα, ο θάνατος είναι ένα είδος γεννήσεως σ’ έναν ωραιότερο κόσμο.
Από Ιεραποστολική συγκέντρωση, Φλώρινα 13 -11-1973
ΤΟ ΣΒΗΣΜΕΝΟ «ΦΑΝΑΡΙ» ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.