ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΙ ΘΡΟΝΟΙ

ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΑΘΛΑ ΤΩΝ ΚΟΛΑΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΘΕΟΦΟΒΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Γιατί ὁλίγον ἀκόμα καὶ ἡ θύελλα ἔρχεται

• Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ὁ Α´τὸ 1967 ἔκανε κάποια κάθαρση στην Ἐκκλησία και ἀπομάκρυνε κακούς καὶ διεφθαρμένους ἀρχιερεῖς καὶ ἔκανε νέους ποὺ εἶχαν φόβο Θεοῦ, ἀλλὰ στὴν βιασύνη του νὰ καθαρίση την Ἐκκλησία δὲν ἐφήρμοσε τοὺς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας γι᾽αὐτὸ ἀπέτυχε.
  Σήμερα, δεν πάει νὰ καίγεται ὁ κόσμος, αὐτοὶ μόνο για πανηγύρια καὶ συλλείτουργα εἶναι.
• Δὲν ὑπάρχει κανείς νὰ τοὺς συμμαζέψῃ;
  Ὁ τελευταῖος ποὺ χειροτόνησαν δεν πάει μόνο σε πανηγύρια, ἀλλὰ τὸ διαλαλεῖ κι ὅλας. Καλεῖ φωτογράφο για νὰ τὸν ἀποθανατίσῃ! καὶ οἱ φωτογραφίες ἀνεβαίνουν στο διαδίκτυο!!! Και μετρᾶμε: …41 φωτογραφίες στην Κλαδοράχη, 48 στη Νέα Μηχανιώνα, 46 στην Μονή τῶν Ιβήρων!!!… Μὲ τέτοιους ἀνθρώπους,
  «Τὸ γόητρον τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας καταπίπτη καὶ ἡ ἀγανάκτησις τοῦ λαοῦ μας ὀγκοῦται». Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πολεμεῖται, ὁ κόσμος ὑποφέρει και αὐτοί με τὰ πανηγύρια ἀσχολοῦνται!

Συμβουλές τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν «Χριστιανική Σπίθα», ἀρ. φυλ. 226, Απρίλιος 1960

«Νὰ καταστραφοῦν, ναὶ νὰ καταστραφοῦν τὰ σατανικὰ ἐργοστάσια, ἀπὸ τὰ ὁποία προωθοῦνται διεφθαρμένοι κληρικοί. Καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ποὺ ἐν γνώσει τῆς ἠθικῆς ἀθλιότητος των προβαίνουν  εἰς τὴν χειροτονία των νὰ είσαχθοῦν ἀμέσως εἰς δίκη καὶ νὰ καθαιρεθοῦν· Ἔτσι οἱ χεῖρες τῶν ἄλλων ἀρχιερέων θα τρέμουν γιὰ κάθε νέα χειροτονία.

Νὰ μὴ γίνεται οὐδεμία χειροτονία ἐπισκόπου, ἐὰν προηγουμένως ὁ εὐσεβὴς λαὸς κάθε μητροπόλεως διὰ σώματος ἐκλεκτόρων (300-400) Ὅπως στὴν Κύπρο δὲν προτείνη τὸν κατά τὴν κρίσιν αὐτοῦ ἄξιον πρὸς διαποίμανσην τῆς λογικῆς ποίμνης. Τὸ «ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ» πρέπει νὰ ἐπανέλθη εἰς τὴν ζωὴν τῆς συγχρόνου Ἐκκλησίας, για νὰ μὴν εἶναι οἱ δεσποτικοὶ θρόνοι τὰ ἔπαθλα ἀρριβιστῶν ὑποψηφίων, οἱ ὁποῖοι νικοῦν τοὺς ἄλλους εἰς τοὺς αἰσχροὺς ἀγῶνας τῆς κολακείας καὶ παντοειδῶν περιποιήσεων πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς τῆς Ἐκκλησίας παράγοντες (Ἴδε ἀνάπτυξιν τοῦ θέματος εἰς ἡμέτερον βιβλίον «Ἐλευθέρα καὶ ζῶσα ἐκκλησία» Ἀθῆναι 1954 σελ. 91-101).

Οἱ αὐλὲς ὡρισμένων ἀρχιερέων νὰ καθαρισθοῦν ἐκ τῶν ὑποκειμένων ἐκείνων, τὰ ὁποῖα διὰ τῆς χρηματολατρείας καὶ τῆς ἀτάκτου ζωῆς κατασκανδαλίζουν τὸν εὐσεβὴ λαό.
Οἱ ἀναγκαστικὲς εἰσφορὲς τῶν πιστῶν καὶ ἀπίστων, τὰ τιμολόγια τῶν ἱερῶν μυστηρίων νὰ καταργηθοῦν καὶ οἱ Ἱ. Ναοί μας νὰ παύσουν νὰ φαίνωνται εἰς τὰ μάτια τοῦ λαοῦ μας ὡς «οἶκοι ἐμπορίου καὶ σπήλαια ληστῶν».
Νὰ ἐπικρατήση δικαιοσύνη εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, νὰ ἀμοίβεται τὸ καλόν, νὰ τιμωρῆται τὸ κακόν. Πνοὴ καθαρμοῦ νὰ πνεύση εἰς ὅλη τὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἵνα εὐωδιάση καὶ πάλι ἄρωμα Χριστοῦ ὁ τόπος μας.
Ἰδοὺ τί ζητεῖ ἐπιμόνως ἐπὶ ἔτη πολλὰ ὁ εὐσεβὴς Ἑλληνικὸς λαός. Ὁ καθαρμὸς τῆς Ἐκκλησίας κατὰ κεφαλὴν καὶ κατὰ μέλη εἶνε τὸ πρῶτον, τὸ φλέγον, τὸ καῖον αἴτημά του. Θὰ τὸ ὑποστηρίξουν οἱ ἁρμόδιοι, οἱ δυνατοί, οἱ ἐπιστήμονες, οἱ σοφοί; Ἀγνοοῦμεν. Ἡμεῖς ὅ,τι μποροῦμε κάνωμε. Προφορικῶς καὶ γραπτῶς διεμαρτυρήθημεν καὶ διαμαρτυρόμεθα τὴν φορὰ αὐτὴ ἐντονώτερα ἀπὸ κάθε ἄλλη φοράν. Ἐὰν δὲ ἡ παρρησία αὕτη ἐν τῶ αἰῶνι τούτω τῆς κολακείας θεωρηθῆ ἔγκλημα ἐκκλησιαστικόν, ἔγκλημα καθοσιώσεως, ἰδοὺ εἴμεθα ἕτοιμοι γιὰ κάθε περιπέτεια.

Ἀκούοντες τὴν φωνὴν τῆς συνειδήσεώς μας, ἠλεκτριζόμενοι ἀπὸ τὰ ἡρωϊκὰ παραδείγματα ἀειμνήστων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας, τῶν ὁποίων δὲν εἴμεθα ἄξιοι νὰ σκύψωμε καὶ νὰ λύσωμε τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων των, ἔχοντες τὴν ἠθικὴν συμπαράστασιν πλήθους πιστῶν ἐξ ὅλων τῶν μερῶν τῆς φιλτάτης Πατρίδος, θὰ συνεχίσωμεν τὸ ἀγῶνα ἀποφασισμένοι νὰ πέσωμεν ἐν τῶ ἀγῶνι τοῦτω, ἵνα καὶ διὰ τῆς πτώσεώς μας συντελέσωμεν κατά τι εἰς τὴν κάθαρσιν καὶ ἀνόρθωσιν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν.
Ὑπάρχουν εἰς τους κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ἱεράρχαι οἱ ὁποῖοι, τὸ γνωρίζωμεν καλῶς, εἰς τὰς μεταξύ των συζητήσεις ἀναστενἀζουν διὰ τὴν ἐμφάνισιν ἐν τῶ συγχρόνω κόσμω τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας. Γιατί διστάζουν; Ὀλίγον ἀκόμη καὶ ἡ θύελλα ἔρχεται!
Ἄς λάβουν λοιπὸν στὰ χέρια τους οἱ Ἱεράρχαι αὐτοὶ τὸ λάβαρον τοῦ καθαρμοῦ, ἄς τὸ ὑψώσουν θαρραλέως, καὶ ἄς καταστήσουν τὰς συνεδριάσεις τῆς νέας ἱερᾶς συνελεύσεώς των ἱστορικὰς διὰ τὸ μέλλον τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πατρίδος. Διὰ νὰ σωθῶμεν χρειάζεται αὐστηρὸς ἔλεγχος, αὐτοκριτικὴ βαθεῖα, γενναῖα χειρουργικὴ ἐπέμβασις. Χρειάζεται αὐτοκαθαρμός. Ἄλλως, χωρὶς νὰ εἴμεθα προφῆται, λέγομεν ὅτι τὸ μέλλον θὰ γίνη ἀκόμη σκοτεινότερον. Τὸ γόητρον τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας θὰ καταπίπτη, ἡ ἀγανάκτησις τοῦ λαοῦ μας θὰ ὀγκοῦται, ἡ θερμοκρασία τοὺ «ἀπὸ προσώπου Βορρᾶ ὑποκαιομένου λέβητος» κατὰ τὸν Προφήτην (Ἱερεμ. 1, 13), θὰ ἀνέρχεται συνεχῶς ἕως ὅτου φθάση εἰς τὸ σημεῖον τῆς ἐκρήξεως. Καὶ τότε… Ὤ Κύριε σῶσον ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπερχομένης δικαίας Σου ὀργῆς ἐπὶ κλῆρον καὶ λαὸν τῆς Ἑλλάδος.