Η ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ
KAI ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ «BONJOUR» ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΤΑ «ΚΑΛΗΜΕΡΑ»!!!! (Λαϊκή παροιμία)

Η μοναδικὴ ἰσως φωνή που διαμαρτύρεται

_______Πολλά θα δούν ακόμη τα μάτια μας! Αναφερόμεθα στην Πανθρησκειακή ή Διαθρησκειακή Συνάντηση, η οποία διοργανώθηκε από το Υπουργείο των Εξωτερικών στις 30 & 31 Οκτωβρίου, στην Αθήνα.
______Εκεί, στο όνομα μιάς προσεγγίσεως των θρησκειών συναντήθησαν εκπρόσωποι των διαφόρων θρησκευμάτων με σκοπό να γνωρισθούν καλύτερα ο ένας με τον άλλο, δηλ. να προσεγγίσουν οι λατρεύοντες τον Μοναδικό Σωτήρα του κόσμου, τον Σωτήρα Χριστό και ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ με εκείνους, που, ζώντας στην άγνοια και το σκοτάδι των ψεύτικων θεών, λατρεύουν τόν Μωάμεθ, τον Βούδδα, τον Α, τόν Β΄, δηλ. τον Διάβολο, ο οποίος κρύβεται πίσω από τα διάφορα ονόματα των ψεύτικων θρησκειών!
_______Τολμάμε να ερωτήσουμε τούς Ορθοδόξους Κληρικούς παντός ιερατικού βαθμού και πάσης εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας: Αδελφοί μου, Προκαθήμενοι της Ορθοδοξίας, Επίσκοποι, Αρχιμανδρίτες και Πρεσβύτεροι ποιός Σας έδωσε το δικαίωμα να προβήτε σ’ αυτόν τον «αχταρμά»…http://mkka.blogspot.gr/2017/11/blog-post_6.html

Ξεπεσμός και κατάντια της σημερινης ιεραρχίας

• Σημερα που δεν ὑπάρχουν σοβαρες φωνες Ἱεραρχων για να διαμαρτυρηθοῦν, ἡ Ἱεραρχία και ιδιαιτερα ο ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος κατέπασαν τόσο πολύ, που ἔγιναν ἡ οὐρά τοῦ ἀθέου ἀθλίου συστήματος & των αιρεσεων. Υποβιβάζουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, ἐπειδὴ το θέλει ο αιρετικος πατριαρχης Βαρθολομαῖος και ἀποδέχονται τους αιρετικους ως εκκλησιες!!! Συνεργάζονται με τους ἄθεους πολιτικους και ἐγκρίνουν τὰ βιβλία τῶν θρησκευτικων, βόμβες, για να διαφθείρουν και να καταστρέψουν τὰ μικρὰ Ἑλληνόπουλα!!!!
  Ἡ διαμαρτυρία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, ποὺ ἔγινε στὴν Ιεραρχία τὸ 1989 εἶναι πολύ ἐπίκαιρη και δείχνει τους ἀγωνες τοῦ ἀγωνιστοῦ Ἱεράρχου γιὰ να ἀνόρθωση το συνοδικὸ σύστημα και νὰ τὸ ἐπαναφέρει στο ὕψος τῶν Ἁγίων Πατέρων. Σήμερα λόγω ἐλείψεως τέτοιων Ἱεραρχῶν ἡ Διοικουσα ἐκκλησία ἔφτασε στον πάτω, ἄλλο δεν πάει! Και ὅπως φαίνεται θ᾽ἀκολουθήσουν ἄσχημες ἡμέρες.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου «ΣΥΝΟΔΙΚΑ»
Μέρος Α΄. Περιέχει ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ – ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ του Μητροπολιτου στὴν Ἱερά Σύνοδο, σελ. 76-80

11. ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΡΟΥΤΙΝΑΣ;

(Συνεδρία τῆς 10-1-1989)

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ πρόεδρε, σεβασμιώτατοι σύνεδροι,
Ἐν σχέσει μὲ τὸ πρόγραμμα τῆς ἡμερησίας διατάξεως τῶν τεσσάρων ἡμερῶν ἐργασίας τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου 1989, ἔχω νὰ παρατηρήσω τὰ ἐξῆς.
Ἡ ἐποχή, εἰς τὴν ὁποίαν ζώμεν, εἶνε, καθὼς ὑπὸ πάντων ὁμολογεῖται, λίαν κρίσιμος, ἐποχὴ ἀποκαλυπτική. Πλῆθος δὲ ζητήματα ἀπασχολοῦν τὸν Ὀρθόδοξον Ἑλληνικὸν λαὸν καὶ σφοδραὶ συζητήσεις διεξάγονται εἰς ὅλας τὰς τάξεις αὐτοῦ. Καὶ ἐνῶ οἱ πολλοὶ κατὰ τὴν κρίσιμον αὐτὴν περίοδον ἀναμένουν ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία νὰ δώση τὸ «παρὼν» καὶ νʼ ἀκουσθῆ ἰσχυρὰ ἡ φωνή της, ἐν τούτοις αὐτὴ σιωπᾶ καὶ ἀπουσιάζει χαρακτηριστικῶς, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον γίνεται ἀφορμὴ πικρῶν σχολίων εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας ἐκ μέρους σοβαρῶν ἀρθρογράφων τοῦ ἡμερησίου (πολιτικοῦ) τύπου, καθὼς καὶ ἐκ μέρους τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας τέκνων, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι ῥηγνύουν φωνὴν διαμαρτυρίας ἐξαποστέλλοντες τὸ σῆμα S.O.S. Πρὸς τούτοις ἀκούεται καὶ ἡ φωνὴ ἱεραρχῶν, καὶ μάλιστα ἐκ τῶν νεωτέρων κατὰ τὰ πρεσβεῖα, οἱ ὁποῖοι δὲν διστάζουν μὲ ὅσον τὸ δυνατὸν εὐσχήμονα τρόπον νὰ ἐπικρίνουν τὴν σκανδαλώδη σιωπὴν τῆς συγχρόνου ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως.
Ἐκ τῶν θαρραλέων τούτων φωνῶν ἐπισημαίνομεν ἐδῶ δύο σοβαρὰ κείμενα˙ τὸ ἕνα εἶνε ἀξιόλογον ἄρθρον τοῦ σεβ. μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Χριστοδούλου, δημοσιευθὲν ἐσχάτως, ὑπὸ τὸν τίλτον «Βυθιζόμεθα!».

Τὸ δὲ ἕτερον δὲν εἶνε ἀπλῶς ἄρθρον, ἀλλὰ βιβλίον ὁλόκληρον ἐκ σελ. 414, ὑπὸ τὸν τίτλον «QUO VADIS, ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;», συνταχθὲν ὑπὸ τοῦ σεβ. μητροπολίτου Περιστερίου κ. Χρυσοστόμου. Παρʼ ὅλας δὲ τὰς τυχὸν ἀντιρρήσεις καὶ διαφωνίας μας πρός τινας ῥηξικελεύθους ἀπόψεις τοῦ βιβλίου τούτου, ὁ συγγραφεὺς αὐτοῦ ἐκφράζει ἀναντιρρήτως τὴν ἀγωνίαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ὡς στρατευομένη δὲν δύναται νὰ μένη ἀπαθὴς ἔναντι τῶν ἑκάστοτε ἀνακυπτόντων ζητημάτων, ἠθικοῦ – κοινωνικοῦ καὶ ἄλλου περιεχομένου.
Τινὰ ἐκ τῶν ζητημάτων τούτων, ἄν καὶ ἐκ πρώτης ὄψεως φαίνονται ὡς ἔχοντα κοσμικωτέραν σημασίαν καὶ μὲ τὰ ὁποῖα δὲν πρέπει νʼ ἀσχολῆται ποσῶς ἡ Ἐκκλησία, ἐν τούτοις ταῦτα ἐὰν θεωρηθοῦν ἀπὸ ἀνωτέρας σκοπιᾶς, ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῆς αἰωνιότητος (sub specie aeternitatis), θέλει διαπιστωθῆ ὅτι, ἐν τῆ ἐσχάτη ἐρεύνη καὶ ἀναλύσει αὐτῶν, ὀφείλονται εἰς βαθεῖαν θρησκευτικὴν καὶ ἠθικὴν κρίσιν τοῦ αἰῶνός μας. Ὡς δὲ λέγει ὁ διάσημος Ῥῶσος συγγραφεὺς Σολζενίτσιν, ἐκφράζων τὴν πίστιν τῶν ἐναπομεινάντων τέκνων τῆς Ῥωσικῆς Ἐκκλησίας, ὅλα τὰ δεινά, τὰ ὁποῖα μαστίζουν τὴν ἐποχήν μας, ὀφείλονται εἰς τὸ ὅτι ἐλησμονήσαμεν τὸν Θεὸν καὶ παρέβημεν τὰς θείας αὐτοῦ ἐντολάς.
Διὰ τοῦτο, ἐφʼ ὅλων τῶν ἀνακυπτόντων ἑκάστοτε ζητημάτων, δογματικοῦ ἤ ἠθικοῦ καὶ κοινωνικοῦ περιεχομένου, προκαλούμενη ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἐκ τῶν καθημερινῶν γεγονότων, δύναται νὰ ἔχη ὁπωσδήποτε τὸν λόγον της, τὸν σοβαρώτερων ἐξ ὅλων τῶν ἀκουομένων λόγων, ὡς ἔχοντα σχέσιν ὄχι μὲ τοὺς κλάδους καὶ τὰ φύλλα ἀλλὰ μὲ τὴν ῥίζαν τῶν ὑποθέσεων. Ὁ λόγος δὲ οὗτος τῆς Ἐκκλησίας θέλει ἀκουσθῆ μετὰ προσοχῆς ὑπὸ τῶν καλοπροαιρέτων, τῶν ἐχόντων ὦτα ἵνα ἀκούωσι, καὶ δὲν θέλει ἐκληφθῆ ὡς ἀνάμιξις εἰς τὰς καθημερινὰς πολιτικὰς διαμάχας, αἱ ὁποῖαι δυστυχῶς φθείρουν τὴν ζωτικότητα τοῦ εὐφυοῦς Ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ θολωνουν τὴν διάνοιάν του, ὥστε νὰ μὴ συλλαμβάνη τὴν βαθυτέραν αἰτίαν τῆς παρατηρουμένης κρἰσεως καὶ ἐνίοτε νὰ ἐρίζη ἀνωφελῶς περὶ ὄνου σκιᾶς.
Βυθιζόμεθα! Φωνάζει καὶ ὁ εὐαγγελικῶς ἐπισκοπῶν καὶ ἐρευνῶν τὰ ἡμέτερα μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Χριστόδουλος. Ἀλλʼ ἐνῶ τὸ σκάφος βυθίζεται, ἡ Ἱεραρχία μας, ἡ ὁποία μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν ἀρχιεπίσκοπον ὡς ἀνωτέρα ἐκκλησιαστικὴ ἀρχὴ ὑπέχει τὰς μεγίστας εὐθύνας, ὡς ἄλλος Ἰωνᾶς ῥέγχει εἰς τὸ κῆτος τοῦ σκάφους καὶ… ἀναπαύεται!
Μία δὲ ἀπόδειξις τῶν ἀνωτέρω λεγομένων εἶνε καὶ τὸ πρόγραμμα ἐργασιῶν τοῦ σώματος τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου διὰ τὸν τρέχοντα μῆνα Ἰανουάριον. Ἐὰν ἐξ αὐτοῦ ἐξαιρεθῆ ἕνα μόνον θέμα, τὸ θέμα τῶν αἱρέσεων, θέμα δυστυχῶς ἀκαδημαϊκῶν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον συζητήσεων τὀσον ἐν τῆ Ἱεραρχία ὅσον καὶ ἐν τῆ μικρᾶ (Διαρκεῖ) Συνόδω, χωρὶς νὰ λαμβάνωνται ἐπʼ αὐτοῦ τὰ ὑπὸ τῶν κανόνων προβλεπόμενα καὶ ὁριζόμενα ῥιζικὰ μέτρα πρὸς θεραπείαν τοῦ κακοῦ, τὰ λοιπὰ θέματα, ὠς νὰ μὴ ὑπῆρχον ἄλλα, εἶνε ὑπηρεσιακά! θέματα, τὰ ὁποῖα, ὡς ὀρθῶς τὰ ἐχαρακτήρισε σοβαρὸς ἀρθρογράφος καθημερινῆς ἐφημερίδος, εἶνε θέματα «ρουτίνας».
Διὰ τοῦτο, διαμαρτυρόμενος καὶ πάλιν, διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν ἐπαναλαμβάνω ὅτι τὸ συνοδικόν μας σύστημα διοικήσεως νοσεῖ σοβαρῶς διὰ τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους ἀνέφερα εἰς ἄλλην ἀγόρευσίν μου καὶ ἡ ὁποία προεκάλεσε τότε θυελλώδη συζήτησιν καὶ τελικῶς ὁ ὑποφαινόμενος ὑβρίσθην ἐλεεινῶς.
Ἄν καὶ δὲν ἔχω λοιπὸν πολλὰς ἐλπίδας διὰ τὴν διόρθωσιν τοῦ κακοῦ, ἐν τούτοις προτείνω ὅπως κατὰ τὴν τελευταίαν συνεδρίαν τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου ἑκάστου μηνὸς καταρτίζεται πίναξ θεμάτων, τὰ ὁποῖα θὰ δύναται νὰ προτείνη ἕκαστος συνοδικὸς σύνεδρος. Ὕστερον δὲ ἀπὸ συζήτησιν νὰ ἐγγράφωνται εἰς τὴν ἡμερησίαν διάταξιν τοῦ ἑπομένου μηνὸς τὰ σπουδαιότερα καὶ πλέον ἐπείγοντα θέματα, χωρίς, ἐννοεῖται, νὰ ἰσχύη διὰ τὴν ἐγγραφὴν αὐτῶν τὸ veto τοῦ ἀρχιεπισκόπου, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπὶ τῶ ἀκούσματι καὶ μόνον ζητημάτων ὑψίστης σημασίας ταράσσεται καὶ ἀποκλείει ἀσυζητητὶ τὴν ἐγγραφὴν αὐτῶν, ἀπειλῶν ἀκόμη καὶ τὴν διάλυσιν τῆς Συνόδου καὶ τὴν διακοπὴν τῶν ἐργασιῶν αὐτῆς.
Ἄλλως, ἐὰν ἐξακολουθήση ἡ ἰδία νοοτροπία κατὰ τὴν σύνταξιν τῆς ἡμερησίας διατάξεως τῶν τεσσάρων συνεδριῶν ἑκάστου μηνός, εἰς τὰς ὁποίας συνερρικνώθησαν δυστυχῶς αἱ ἐργασίαι αὐτῆς, αἱ ὁποῖαι ἄλλοτε διήρκουν ἐπῖ δύο ἕως τρεῖς ἡμέρας ἑβδομαδιαίως καὶ καθʼ ὅλην τὴν διάρκειαν τοῦ μηνός, ὁ ὑποφαινόμενος – μετὰ πολλῆς λύπης τὸ λέγω – θὰ ἐξακολουθῶ νὰ προβληματίζομαι ἐὰν ἀξίζη τὸν κόπον νὰ κατέρχωμαι καὶ μάλιστα μὲ κινδύνους καιρικῶν καὶ ἄλλων συνθηκῶν ἐκ τῶν ἄκρων τῆς πατρίδος καὶ νὰ συμμετέχω εἰς συζητήσεις «ρουτίνας»!