ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΒΑΛΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ & ΑΙΩΝΙΑ ΟΡΙΑ

ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΘΕΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ & ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ,

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑ & ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ.64

«…Σὲ περιπτώσεις ποὺ τὸ κινδυνευόμενο εἶνε ἡ Ὀρθοδοξία ὡς κανόνας πίστεως καὶ ἠθικῆς, εὐγένεια καὶ σιωπὴ δὲν ἐπιτρέπονται. Ὁ Κύριος δὲν ὕψωσε μάταια τὸ φραγγέλλιο ὅταν εἶδε τὴν βεβήλωσι τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ. Καὶ ὁ εὐσεβὴς λαός, ποὺ ἀγαπᾶ περισσότερο ἀπὸ ὅλους τὸν Κύριο καὶ τὴν ἁγία του Ἐκκλησία, ὅταν ἀκούῃ καὶ βλέπῃ βεβήλωσι τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων, ἂς ὑψώνη ἀντὶ φραγγελλίου τὴ φωνή του. Εἶνε καὶ ἡ αὐστηρὴ φωνὴ εἶδος φραγγελλίου. Οἱ φωνὲς ἀποδοκιμασίας ἐκ μέρους τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ πλήττουν τοὺς ἐνόχους περισσότερο τοῦ φραγγελλίου. Εἶνε ὅπως οἱ ἰσχυρὲς φωνὲς ποιμένων καὶ ποιμενικῶν σκυλιῶν οἱ ὁποῖες τρέπουν σὲ φυγὴ τοὺς λύκους…

Ἀλλὰ δυστυχῶς τὸ ἐνθουσιαστικὸν καὶ ἀγωνιστικὸν στοιχεῖον τῶν ἀρχαίων ἐκείνων ἡμερῶν… ἐξατμίσθη. Εὐγενεῖς σήμερα οἱ «πιστοί», εὐγενέστατοι ὅταν αἱρετικοὶ καὶ ἄπιστοι προσβάλλουν τὰ ὕψιστα τῆς Ὀρθοδοξίας συμφέροντα. Ἀλλ’ οἱ κύριοι αὐτοί, οἱ τόσην εὐγένειαν ἐπιδεικνύοντες ἀπέναντι τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως, αἴφνης ἀποβάλλουν τὴν εὐγένειάν των, ἐξάπτονται, ἐξαγριώνονται, κραυγάζουν, ὑβρίζουν, ὑποβάλλουν μηνύσεις, τρέχουν εἰς τὰ δικαστήρια, ἐπιστρατεύουν μάρτυρες καὶ ἀναπτύσσουν ὅλη τὴν δραστηριότητά των, πότε; Ὅταν προσβάλλωνται τὰ προσωπικὰ καὶ ποταπὰ συμφέροντά των… Τὰ ὅρια τὰ αἰώνια τὰ ὁποῖα ἔθεσαν οἱ Προφῆται καὶ οἱ Ἀπόστολοι, ὅρια πνευματικὰ ἐντὸς τῶν ὁποίων εἶνε ἀσφαλὴς ἡ σωτηρία, τὰ ὅρια αὐτὰ δὲν προκαλοῦν συγκίνησι, δὲν προκαλοῦν ὀργὴν καὶ ἀγανάκτησιν, ὅταν μετατίθενται ὑπὸ ἀσεβῶν. Ἂς καταργηθοῦν οἱ φραγμοί. Ἄς προχωρήσουν οἱ ἐχθροί. Ἂς καταληφθῇ τὸ ἔδαφος τῶν Ὀρθοδόξων. Ἂς ἁπλωθῇ παντοῦ ἡ αἵρεσις. Ἂς πέσουν τὰ φρούρια καὶ οἱ ἀκροπόλεις. Ἂς ὑποσταλοῦν παντοῦ οἱ σημαῖες τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς ὑψωθοῦν οἱ σημαῖες τῶν αἱρέσεων. Ἂς ὑπεραίρωνται καὶ ἂς γαυριοῦν οἱ ποικιλώνυμοι αἱρετικοί. Καὶ ἂς χαιρεκακοῦν οἱ ἄπιστοι καὶ οἱ ἄθεοι, καὶ ἐμεῖς… νὰ βλέπουμε τὴν ἅλωσι τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπαθῶς!….»

To επικινδυνο σημειο της νεας συμφωνιας κρατους-Εκκλησιας

http://aktines.blogspot.com/2018/11/to.html#more

 ΦΘΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ!

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ Η ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ!

Τοῦ ιατροῦ Λυκούργου Νάνη

Ο κρίμασιν οις οίδε Κύριος κατέχων επί δεκαετία και πλέον την αρχιεπισκοπική καθέδρα της καθ Ελλάδα Εκκλησίας, διά τας φρικαλέας αμαρτίας κλήρου και λαού, αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος ο Β’ απέτυχε παταγωδώς να διαχειρισθή την εκκλησιαστική εξουσία που του παραχώρησε ο Δομήτωρ της Αγίας μας Εκκλησίας επ ωφελεία της Εκκλησίας πρωτίστως και κυρίως και δι αυτής του Έθνους, ακολούθως και δευτερευόντως. Και όχι μόνο δεν ωφέλησε η παρουσία του στον αρχιεπισκοπικό θώκο αλλά και ζημίωσε πολλαπλώς το καλώς εννοούμενο συμφέρον της.Τούτη τη φορά, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, σημειώθηκε ορυμαγδός και καταιγισμός σφοδρών αντιδράσεων και ζωηρών αποδοκιμασιών κλήρου και λαού, σε βάρος τόσο του προσώπου του νυν αρχιεπισκόπου όσο και της πρακτικής που εκείνος μετήλθε από κοινού και σε συμφωνία μετά της αντιχρίστου Πολιτείας αναφορικά προς το ζήτημα της μισθοδοσίας των κληρικών αλλά και της ΔΗΘΕΝ αξιοποιήσεως της «διαμφησβητουμένης» εκκλησιαστικής περιουσίας.

Προφανώς οι επικοινωνιολόγοι της αρχιεπισκοπής Αθηνών δεν εκτίμησαν κατά τρόπο ορθό και προβλέψιμο τις παρενέργειες της εν αγνοία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, του εντίμου κλήρου και του πιστού λαού προβληματικής «συμφωνίας» επι καθιζήσει του προσωπικού τους κύρους αλλά και του κύρους της εκκλησιαστικής ηγεσίας καθόλου. Δεν μπορεί, βεβαίως, να παραμείνη ασχολίαστη και η επικοινωνιακή «χοντράδα» του κυβερνητικού εκπροσώπου Τζανακόπουλου που αμέσως μετά την ανακοίνωση της «συμφωνίας» έσπευσε, αγαλλομένω ποδί, να κάνει λόγο για την «απελευθέρωση» 10000 θέσεων δημοσίων υπαλλήλων προς δόξαν του αμέτρου λαικισμού και της αδίστακτης ψηφοθηρίας των νυν κυβερνώντων! Θαυμάστε πολιτικό «ήθος»!
Δεν αντέχω στον πειρασμό να μην παραλληλίσω τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε για την υπογραφή της επαισχύντου και προδοτικής «συμφωνίας των Πρεσπών», (μαγαρίζεται και το ευλογημένο αυτό κομμάτι της Ελληνικής γης, οι Πρέσπες δηλονότι, όταν το όνομά τους χρησιμοποιείται ως δηλωτικό του τόπου στον οποίο υπεγράφη η ελεεινή συμφωνία…) με την πρακτική που μετήλθε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ο Β’ και οι ομόφρονες προς αυτόν συνεργάτες του, κληρικοί και λαικοί, στην περίπτωση της γνωστής «συμφωνίας»..
Όπως ο στιγματισθείς δικαίως ως προδότης της πατρίδας νυν πρωθυπουργός σε συνεργασία και σύμπραξη με τον επί αφορήτω αλαζονεία διακρινόμενο, επίσης εθνοπροδότη πρώην υπουργό Κοτζιά (ελπίζουμε ότι ο εν λόγω κύριος θα απολαύσει, από τούδε και το εξής, πολιτικές διακοπές διαρκείας αλλά και θα λογοδοτήση συντόμως σε ειδικώς προς τούτο συσταθέν Δικαστήριο επί εσχάτη προδοσία), καταφρονώντας κατά τρόπο αναίσχυντο το εθνικό συμφέρον και τη βούληση του ελληνικού λαού εν προκειμένω, προχώρησαν στη σύναψη της συμφωνίας με τους αδίστακτους πλαστογράφους της Ιστορίας Σκοπιανούς δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα και προκαταλαμβάνοντας τα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου αναφορικά προς την επικείμενη ψήφο τους, κατά παρόμοιο τρόπο και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών με τους συνεργάτες του, εν αγνοία και άνευ της εγκρίσεως της πλειοψηφίας του σώματος των αρχιερέων, των ιερέων και του λαικού εκκλησιαστικού δυναμικού προχώρησαν σε μία ζημιογόνο για την Εκκλησία της Ελλάδος «συμφωνία», επί δεινή καταφρονήσει του συνοδικού πολιτεύματος διοικήσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατ εξοχήν φιλελευθέρου και δημοκρατικού.
Θεωρώ αδιανόητο και απαράδεκτο το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η ελλαδική εκκλησιαστική ηγεσία έδρασε όπως δρουν οι διάφορες, πολυποίκιλες και «πολύχρωμες» μετα-μοντέρνες χούντες και ο νοών νοείτω…
Διαφαίνεται, κατόπιν τούτων, η διαμόρφωση και ύπαρξη μίας γενικής κατακραυγής σε βάρος του νυν αρχιεπισκόπου και των δορυφόρων του. Εξ όσων ενθυμούμαι δεν σημειώθηκε άλλη φορά στα 10 χρόνια της αρχιεπισκοπείας του κ.Ιερωνύμου τόσης και τέτοιας σφοδρότητος, μαζικότητος και εντάσεως αποδοκιμασία της εκκλησιαστικής πολιτικής του (κάτι τέτοιο αποτελεί αντικείμενο ιδιαιτερας αναλύσεως και σχολιασμού και ο νοών νοείτω,,,).. Πολλοί είναι αυτοί που διατείνονται ότι «το ποτήρι ξεχείλισε» και ότι «ο κόμπος έφθασε στο χτένι», εξ αιτίας της αφορήτως ενδοτικής και εκσεσημασμένως συμβιβαστικής πολιτικής της σημερινής εκκλησιαστικής ηγεσίας στο πλαίσιο της σχέσεώς της με την κατ επίφασιν και κατ ευφημισμόν χριστιανική Πολιτεία. Πολύ, αργά, όμως φαίνεται να «ξεχείλισε το ποτήρι» για κάποιους! Το ποτήρι ξεχείλισε εδώ και πολλά χρόνια αλλά όσοι διατείνονταν κάτι τέτοιο και επέμεναν με ατράνταχτα επιχειρήματα στην άποψή τους αυτή,χαρακτηρίζονταν «υπερβολικοί» και «ακραίοι»! Μόνο που οι τελευταίοι δικαιώθηκαν πανηγυρικά και άντε τώρα να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα!
Ενδεχομένως, «μπούχτισαν», κλήρος και λαός, με την επί σειράν ετών αφωνία,απραξία και συμβιβασμό με την αντίθεη εξουσία του νυν αρχιεπισκόπου. Διαχρονική και σκανδαλώδης αφωνία και απραξία απέναντι στη νομοθετική επιδρομή των αντίχριστων κυβερνώντων, απέναντι στο διαστροφικό μετασχηματισμό του μαθήματος των Θρησκευτικών, απέναντι στην προδοσία της Μακεδονίας, απέναντι στο ένα, απέναντι στο άλλο! Έχει και η ανοχή τα όριά της! Ικανός αριθμός συμπατριωτών μας ευλόγως διερωτώνται: έως πότε θα κακουργεί σε βάρος των συμφερόντων της Εκκλησίας το σημερινό ετοιμόρροπο και σαθρό εκκλησιαστικό καθεστώς του κ.Ιερωνύμου; Έως πότε θα «αμνηστεύει», διά της ενόχου σιωπής και ανοχής του τα ανοσιουργήματα των πολιτικών εξουσιαστών; Έως πότε θα μαραίνει το ζήλο και θα ψύχει την αγωνιστική διάθεση κλήρου και λαού; ΄Εως πότε θα προδίδει την εν τω κόσμω αποστολή της Εκκλησίας; Πώς να λησμονήσουμε την ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ αντίδρασή του όταν κατέστη νόμος του Κράτους η αλλαγή φύλου στα 15; Μίλησε για «παιγνιδίσματα» και πέραν τούτου ουδέν! Να ξεχάσουμε τη στάση του στο ψευτο-αντιρατσιστικό νομοσχέδιο; Στη νομιμοποίηση της ομόφυλης διαστροφής;
Έπιπροσθέτως, άλλοι, σοβαρώς σκεπτόμενοι και υγιώς φρονούντες συνέλληνες, που διατηρούν οργανική σχέση με την Εκκλησία , διερωτώνται, ουχί άνευ σοβαρού λόγου και αιτίας: Η εκκλησιαστική ηγεσία στην περίπτωση της φαιδρής και γελοίας, συνάμα δε και επικινδύνου ψευτο-συνόδου του Κολυμπαρίου τα έκανε επιεικώς μαντάρα! Με τον τρόπο εκλογής των μητροπολιτών, την αλλαγή του οποίου ευαγγελιζόταν ο αρχιεπίσκοπος παλαιότερα, το ίδιο! Τι δε να πει κανείς και για την ανέλεγκτη υπό της ποιμαινούσης Εκκλησίας εκφορά και διάχυση εντός του εκκλησιαστικού σώματος εκκοσμικευμένου και ψευτοπροοδευτικού και σαφώς αιρετίζοντος εκκλησιαστικού λόγου (βλέπε περιπτώσεις παπα-Φάρου, Γιανναρά, παπα-Θερμού, παπα-τάδε, παπα-δείνα, συριζαιο-θεολόγων του εκκλησιαστικού ραδιοσταθμού, «ερωτοθεολόγων» τύπου Σταμούλη, φιλοκαζαντζακικών θολο-λόγων -ανασταυρωτών του Χριστού, «ψυχοθεολόγων», «μεταπατερικών» ψευτο-θεολόγων , όψιμων αναθεωρητών της αγιογραφικής, αγιοπατερικής και ιεροκανονικής παρακαταθήκης , κ.ο.κ.); Δίκην λοιμώδους νόσου οι προαναφερθέντες και πολλοί άλλοι (δυσκολευόμαστε και να τους καταγράψουμε πλέον…) λυμαίνονται τον εκκλησιαστικό οργανισμό οδηγώντας ψυχές υπέρ ων Χριστός απέθανε στην απώλεια και η εκκλησιαστική ηγεσία «ατάραχος παίζει τον πλαγίαυλόν της», για να θυμηθούμε και το μακαριστό π.Αυγουστίνο Καντιώτη. Πώς να λησμονήσουμε το αίσχος με τον Γιαγκάζογλου που επί σειράν ετών κατείχε τη διευθυντική θέση του επισήμου εκκλησιαστικού περιοδικού «ΘΕΟΛΟΓΙΑ»; Πώς να παραβλέψουμε το γεγονός ότι πολλοί «ΚΑΙΡΙΤΕΣ» και «ΣΥΝΑΞΙΑΚΟΙ» συγγενεύουν ιδεολογικά με αυτούς που λυμαίνονται τον εκκλησιαστικό ραδιοσταθμό καθώς και με τους «ακαδημαικούς» του Βόλου; Και μόνο το συνεχιζόμενο αίσχος της απρόσκοπτης και ανεξέλεγκτης λειτουργίας της «σφηκοφωλιάς» του Βόλου συνιστά ανεξίτηλο στίγμα για την αρχιεπισκοπεία του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Β’.
Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ο Β’ είναι φανερό ότι έχει απογοητεύσει και εξοργίσει κλήρο και λαό και κάθε άλλο παρά εκφράζει το φρόνημα και τη διάθεση του τελευταίου. Ίσα-ίσα που διατελεί σε καταφανή αντίθεση προς αυτή. Απέτυχε παταγωδώς ως αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Προσωπικά κάτι τέτοιο το περίμενα. Η άχρι της εκλογής του ως αρχιεπισκόπου πολιτεία του ανδρός προς μία τέτοιου είδους εξέλιξη προιδέαζε.Ο εν λόγω επίσκοπος φοίτησε επιτυχώς στην ενδοτική και συμβιβαστική και προδοτική του αληθούς συμφέροντος της Ελλαδικής Εκκλησίας σεραφειμκή σχολή, που τόσα δεινά παρασκεύασε στην Εκκλησία της Ελλάδος κατά τα έτη 1974-1998 και οδήγησε την Εκκλησία μας στο έσχατο σκαλοπάτι της ανυποληψίας, και αποτελεί «άξιο» απόφοιτο εκείνης. Οι ποικίλοι αντίχριστοι, άθεοι, θιασώτες της περιθωριοποιήσεως της Εκκλησίας και λοιποί αρνητικοί της προόδου της Εκκλησίας, του Έθνους και της κοινωνίας παράγοντες τρίβουν τα χέρια τους από αγαλλίαση, όπως έτριβαν τα χερια τους και επί Σεραφείμ. Ούτε στα όνειρά τους δεν θα μπορούσαν να φαντασθούν βολικότερο, για τα άνομα συμφέροντά τους, εκκλησιαστικό ηγέτη από το νυν αρχιεπίσκοπο.
Ο τελευταίος, οφείλει, κηδόμενος του συμφέροντος πρωτίστως της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και του συμφέροντος της ψυχής του και του προσωπικού του κύρους, να υποβάλλει πάραυτα και άνευ χρονοτριβής την παραίτησή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο και να αποσυρθή στα Οινόφυτα. Αρκετά προβλήματα δημιούργησε επί των ημερών της αρχιεπισκοπείας του. Δεν τον παίρνει άλλο να συνεχίσει να κατέχει τη θέση του αρχιεπισκόπου. Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ.Βρίσκεται σε καταφανή δυσαρμονία προς τη θέληση του κλήρου και του λαού. Φθάνει πια, Μακαριώτατε! ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ Η ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ!
Υ.Γ.1. Είναι γεγονός ότι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μητροπολίτες Θεσσαλονίκης,Μεσσηνίας και Δημητριάδος (άπαντες γεγονότες επίσκοποι διά τας φρικτάς ημών αμαρτίας) εξανέστησαν επί τη ανεκδιηγήτω «συμφωνία» Τσίπρα-Ιερωνύμου! Το τελευταίο φανερώνει οπωσδήποτε πολλά και ενισχύει την καθολική μομφή και κατακραυγή εις βάρος του νυν αρχιεπισκόπου. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα πρέπει να «καθησυχάση» τους ευαισθητοποιημένους χριστιανούς και να καταστήση συμπαθείς σε αυτούς τους ρηθέντες προβληματικούς επισκόπους που ευθύνονται όσο λίγοι για το σημερινό κατάντημα της διοικούσης Εκκλησίας της Ελλάδος. Η περίπτωση του πρώτου με τη δις μοιχεπιβασία του (ας μην ξεχνούμε το ρόλο του στην εκκλησιαστική κρίση του Ιουλίου του 1974 αλλά και τη σκανδαλωδέστατη μετάθεσή του από την ακριτική Αλεξανδρούπολη, την κανονική του νύμφη,στη Θεσσαλονίκη), το διωγμό ομολογητών κληρικών και τις πρόσφατες φαιδρές περί Μπουτάρη δηλώσεις του καθώς και το γενικότερο χειρισμό του ζητήματος των σχέσεών του με τον προβληματικότατο τοπάρχη , του δευτέρου με την εμπλοκή του ονόματός του κατά τρόπο αρνητικότατο στη μεθόδευση της εκλογής του νυν αρχιεπισκόπου (ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ, ΑΜΕΣΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΕ ΚΑΙ ΘΙΓΟΜΕΝΕ ΑΓΙΕ ΣΠΑΡΤΗΣ ;;; ) καθώς και η στάση του σε ζητήματα Πίστεως (σκανδαλώδεις δηλώσεις του περί «διηρημένης Εκκλησίας», το αίσχος του Πουσάν κ.ά.), καθώς και του τρίτου για την περίπτωση του οποίου «και οι λίθοι κεκράξονται» (όρα Πόρτο Αλέγκρε, «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών » Βόλου, σκανδαλώδεις δηλώσεις του για τη Β’ Βατικανή Σύνοδο κ.λ.π.) μαρτυρούν του λόγου το αληθές. Θα πρέπει πάση θυσία να φραγή ο δρόμος της «κατακτήσεως» της αρχιεπισκοπικής; καθέδρας από τους δύο τελευταίους, λίαν επικίνδυνους για το αληθές συμφέρον της Ελλαδικής Εκκλησίας μητροπολίτες. Το ίδιο ισχύει και γα το γνωστό και μη εξαιρετέο μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο για το πρόσωπο και τη στάση του οποίου είναι περιττό να εκτείνουμε το λόγο…
Υ.Γ.2.Οι μητροπολίτες που εξέλεξαν προ δεκαετίας αρχιεπίσκοπο τον κ.Ιερώνυμο (Λιάπη) υπέχουν βαρύτατη ευθύνη για το σημερινό εκκλησιαστικό κατάντημα. Ο κ.Ιερώνυμος εξελέγη, ως επί το πλείστον, με τις ψήφους της λεγόμενης «σεραφειμικής πτέρυγας». Ανθυποψήφιός του υπήρξε ο σεμνός και μακράν της ίντριγκας ευρισκόμενος μητροπολίτης Σπάρτης. Το εκκλησιαστικό κατεστημένο (τουτέστιν η θλιβερή σεραφειμική επισκοπική παρακαταθήκη εντός του ιεραρχικού Σώματος) επέλεξε τον πρώτο, προς άφατη χαρά και αγαλλίαση των εχθρών της Εκκλησίας. Ας όψονται, λοιπόν, οι εκλέκτορες! Οφείλουν μία μεγάλη συγγνώμη στο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος και τον ελληνικό λαό για την άφρονα και ολέθρια επιλογή τους!