Η ΑΓΙΟΤΗΣ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

———

———-

Ἡ ὁμιλία ἔγινε στον ἅγιο Γεωργίου Φλωρίνης τις 23.4.1988

Γιορτάζει ὁ ἅγιος. Τί σημαίνει ἁγιος;…
Σε ἁπόλυτη εννοια Ἕνας μόνον εἶναι Ἅγιος ὁ Χριστός
Ἅγιοι εἶναι ἀπό ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα και σέ ὅλες τὶς ἐποχές…
Μπορεῖς νὰ ζῆς καὶ στὴν πιο βρωμερώτερη κοινωνία και νὰ γίνης ἅγιος…
Και στις χῶρες που γινόταν διωγμός και οἱ ἐπίσκοποι προδώσαν την Πίστη, τὴν κράτησαν οἱ ἅγιες γιαγιάδες. Ἄν ὑπάρχει σήμερα ζωντανός χριστιανισμός στὴν Ρωσία, ὁφείλεται στὶς ἅγιες γιαγιάδες…Τώρα ἀρχίζουν λίγο να χαλαρωνουν τα μέτρα και ἐκεῖ…

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΦΑΛΜΕΝΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ

-Ἄλλοι λένε ἐγώ δὲν εἶμαι καλόγερος, δὲν μπορῶ να γίνω ἅγιος…
-Ἄλλοι λένε, δὲν εἶναι καιρός… εἶμαι νέος θὰ γλεντήσω, θὰ διασκεδάσω καὶ ὅμως ἡ ἁγιότης καλύπτει ὅλο τὸ φάσμα τῆς ἡλικίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τοῦ λίκνου μέχρι τὰ βαθια γηρατεια…
Εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ· «Ἅγιοι γίνεσθε ὅτι ἐγώ Ἁγιος εἰμί». Ἡ ἁγιότης εἶναι καθῆκον ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἁγιότης εἶναι ἡ μεγαλύτερη δύναμη στὸν κόσμο…..
Και σήμερα ὑπάρχουν ἅγιοι…
Μή περιμένετε λύτρωση ἀπό ἀνθρώπινα συστήματα, ποὺ ἔχουν τις ελείψεις τους… Δεν κατηγορῶ ὅσους ἀπό τοὺς πολιτικούς προσπαθοῦν νὰ διορθώσουν την Πατρίδα, ἀλλὰ εἶναι ἔμπλαστρα καὶ ἀσπιρίνες αὐτὰ ποὺ προσφέρουν καὶ μὲ ἀσπιρίνες δὲν θεραπεύεται ὁ ἀνθρώπινος ὁργανισμός. Τό φάρμακο τὸ δοκιμασμένο εἶναι ἡ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Ἐκεῖ εἶναι ἡ ὡραιότητα. Αὐτὴ δίδει τὸ μεγαλεῖο στὴν Πατρίδα… Read more »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(‘Αγγελῆς νεομάρτυς – 3 Δεκεμβρίου)

Τώρα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, τώρα θα μιλήσουμε γιά ἕναν μάρτυρα πού μαρτύρησε τήν ἐποχή τῆς τουρκοκρατίας, 8 χρόνια πρίν τήν ἐπανάστασι του 1821. Ὁ νεομάρτυρας αὐτός ἔχυσε τό αἷμα του για τήν πίστι τοῦ Χριστοῦ καί γιορτάζεται στίς 3 Δεκεμβρίου. Τό ὄνομά του εἶνε Ἀγγελῆς.

←←←

Ὁ Ἀγγελῆς γεννήθηκε στό Ἄργος τῆς Πελοποννήσου. Φτωχός καθώς ἦταν, ἐπειδή δέν μποροῦσε νά ζήση στόν τόπο του, ἔφυγε σέ μακρινό μέρος καί κατέληξε σέ μιά μεγάλη πόλι τῆς Μικρᾶς ‘Ασίας, πόλι χριστιανική, τήν Ἔφεσο, ὅπου δίδαξε ὁ ἀπόστολος Παῦλος καί ἔστειλε τήν περίφημη Ἐπιστολή του. Ἡ Ἔφεσος τότε στά τούρκικα λεγόταν Κουσάντασι. Ἐκεῖ ὁ Ἀγγελῆς ἔγινε γιατρός.
‘Αλλ’ ἀκούγοντας γιατρός μή νομίσουμε πώς βγῆκε ἀπό πανεπιστήμιο. Στή σκλαβωμένη τότε πατρίδα μας δέν λειτουργοῦσε κανένα πανεπιστήμιο. Μόνο στήν Εὐρώπη ὑπῆρχαν λίγα πανεπιστήμια μέ ἰατρικές σχολές κι ἐκεῖ σπούδαζαν τά πλουσιόπαιδα καί γίνονταν γιατροί, κι αὐτοί ἦταν σπάνιοι. Οἱ σκλάβοι πέθαιναν χωρίς γιατρούς, χωρίς φάρμακα. Τήν ἐποχή αὐτή παρουσιάστηκαν οἱ λεγόμενοι ἐμπειρικοί γιατροί. Αὐτοί εἶχαν βρῆ χορτάρια πού ἔχουν θεραπευτικές ἰδιότητες καί μ’ αὐτά τα βότανα ἀνακούφιζαν καί συχνά θεράπευαν ὡρισμένες ἀρρώστιες. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, μέ τήν πεῖρα καί πιό πολύ μέ τήν πίστι στό Θεό, εἶχαν γίνει γιατροί χωρίς δίπλωμα, γιατροί πρακτικοί. Ἄς μή φανῆ αὐτό παράξενο. Γιατί καί σήμερα πολλοί βεβαιώνουν, πώς βρῆκαν τήν ὑγειά τους ἀπό κάποιο πρακτικό γιατρό. Μ’ αὐτό πού λέμε δέν περιφρονοῦμε τούς ἐπιστήμονες γιατρούς, ἀλλά θέλουμε νά τονίσουμε ὅτι καί ἄνθρωποι πρακτικοί – ἐμπειρικοί, σέ ὅλους τούς κλάδους, μπορεῖ νά ξέρουν πράγματα πού δέν τά ξέρουν οἱ ἐπιστήμονες. Γι’ αὐτό κανένας ἐπιστήμονας, ὅσο σοφός κι εἶνε, ἄς μήν ὑπερηφανεύεται. Ὁ Θεός φωτίζει ὅλους, καί ἄνθρωποι ταπεινοί ἀνακάλυψαν πράγματα πού δέν μποροῦσαν νά τά δοῦν οἱ ἐπιστήμονες.

Ἕνας λοιπόν γιατρός πρακτικός ἀναδείχτηκε στήν Ἔφεσο ὁ ‘Αγγελῆς. Περιζήτητος ἦταν. Πιστός στό Θεό, φιλεύσπλαχνος, ἐξυπηρετοῦσε ὅλους καί προπαντός τούς φτωχούς. Κι ὅπου πήγαινε κήρυττε παντοῦ τό μεγαλεῖο τῆς θρησκείας μας κι ἔλεγε ὅτι γιατρός ἀνώτερος ἀπ’ ὅλους, γιατρός σωμάτων καί ψυχῶν, εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί ὅτι τό καλύτερο φάρμακο εἶνε ἡ πίστις στ’ ὄνομα του.
‘Αλλά στό γιατρό Ἀγγελῆ συνέβη κάποτε τό ἑξῆς. Read more »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ

(Πορφύριος μάρτυς – 4 Νοεμβρίου)

Μέχρι τώρα εἴδαμε ἀρκετούς ἐπαγγελματίες πού ἔγιναν ἅγιοι καί ἀπέδειξαν ὅτι καί οἱ ὁμότεχνοί τους σήμερα μποροῦν νά γίνουν ἅγιοι. Ἐάν τώρα σᾶς ποῦμε ὅτι ἕνας ἠθοποιός, ἕνας θεατρῖνος, ἔγινε ἅγιος, ἀσφαλῶς θά παραξενευθῆτε καί θά ρωτήσετε: Εἶνε δυνατόν ἠθοποιός νά γίνη ἅγιος; Ὑπάρχουν χριστιανοί ἠθοποιοί; Συμβιβάζονται οἱ δύο αὐτές ἰδιότητες; Προτοῦ νά ποῦμε ποιός εἶνε ὁ ἅγιος ἠθοποιός πού γιορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας, πρέπει ν’ ἀπαντήσουμε στά ἐρωτήματα αὐτά. Γιατί μπορεῖ ἕνας νέος πού μᾶς ἀκούει νά μᾶς πῆ: – Θέλω νά γίνω ἠθοποιός. Τί θ’ ἀπαντήσουμε; ‘Απαγορεύεται; ‘Αλλ’ ἄς δοῦμε σύντομα τήν ἱστορία τοῦ θεάτρου.

←←←

Στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή, ἐπειδή οἱ θεοί πού λάτρευαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἦταν ψεύτικοι θεοί, προστάτες κάθε ἀτιμίας καί ἀκολασίας, γι’ αὐτό τό εἰδωλολατρικό θέατρο ἦταν διδασκαλεῖο διαφθορᾶς. Παρ’ ὅλη ὅμως τή διαφθορά, πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι παρουσιάστηκαν καί ἔργα πού ἀποτελοῦν ἐξαιρέσεις. Εἶνε τά ἔργα τοῦ Αἰσχύλου, τοῦ Εὐριπίδη καί τοῦ Σοφοκλῆ. Σ’ αὐτά, ἄν ἐξαιρέσουμε τό εἰδωλολατρικό στοιχεῖο, ὑπάρχουν ὑψηλές ἰδέες, ἔπαινος ἀρετῶν. Μποροῦμε νά ποῦμε πώς ὡρισμένα ἀπ’ αὐτά τά ἔργα ἀκούστηκαν σάν κηρύγματα, πού καλοῦσαν τό λαό σέ μιά ἀνώτερη ζωή, καί προανήγγειλαν τόν ἐρχομό κάποιου, ὁ ὁποῖος θά ἔσωζε τόν κόσμο. ‘Αλλά τά ἔργα αὐτά ἦταν σπάνια. Οἱ εἰδωλολάτρες σύχναζαν στά αἰσχρά ἔργα, ὅπως ἦταν τά ἔργα τοῦ ‘Αριστοφάνη, πού μέ γλῶσσα αἰσχρή διακωμωδοῦσε τά πάντα. Ἡ τέχνη τοῦ θεάτρου ἔπεσε ἔτσι πολύ χαμηλά. Οἱ θεατρῖνοι ἔμοιαζαν μέ σιχαμερό ἄνθρωπο πού κρατάει ἕνα καλάμι καί ἀνακατεύει τίς ἀκαθαρσίες τοῦ ὑπονόμου. Σχολεῖο διαφθορᾶς εἶχε καταντήσει τό εἰδωλολατρικό θέατρο.

Γι’ αὐτό ὁ Χριστιανισμός μόλις ἐμφανίσθηκε καταδίκασε τό εἰδωλολατρικό θέατρο καί ἀπαγόρευσε στούς χριστιανούς νά πηγαίνουν. Καί πῶς ἦταν δυνατόν ἕνας χριστιανός νά πηγαίνη στό εἰδωλολατρικό θέατρο; Ὁ Χριστός ἀπαγόρευσε ὄχι μόνο τήν αἰσχρή ἁμαρτία, τήν πορνεία καί τή μοιχεία, ἀλλ’ ἀκόμα καί τά πονηρά βλέμματα, τίς κακές ἐπιθυμίες. Καί στό εἰδωλολατρικό θέατρο παρουσιάζονταν γυμνές καί ἡμίγυμνες γυναῖκες, πού προέτρεπαν τούς θεατάς σέ κάθε εἴδους ἀκαθαρσία. Συνεπῶς ὁ χριστιανός πού θά ἔβλεπε τέτοια θεάματα θ’ ἁμάρτανε σοβαρά. Read more »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΑΓΙΟΣ

(Διονύσιος ὁ ‘Αρεοπαγίτης – 3 Ὀκτωβρίου)

Στίς 3 Ὀκτωβρίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία γιορτάζει τή μνήμη τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ ‘Αρεοπαγίτου. Γι’ αὐτόν τόν ἅγιο θα μιλήσουμε ἐδῶ. Οἱ βίοι τῶν ἁγίων, σ’ ὁποιαδήποτε ἐποχή κι ἄν ἔζησαν, εἶνε τό Εὐαγγέλιο στήν πρᾶξι. Ὅ,τι δίδαξε ὁ Χριστός καί ὁ κόσμος τό θεωρεῖ ἀνεφάρμοστο, οἱ ἅγιοι ἀποδεικνύουν ὅτι μπορεῖ νά ἐφαρμοστῆ. Ἕνας καί μόνο ἅγιος φτάνει ν’ ἀποδείξη, πώς ἡ θρησκεία μας δέν εἶνε μιά οὐτοπία, δέν εἶνε κάτι τό ἀπραγματοποίητο, ἀλλά μπορεῖ νά ἐφαρμοστῆ. Καί δέν εἶνε μόνο ἕνας ἅγιος. Χιλιάδες, ἑκατομμύρια εἶνε οἱ ἅγιοι, πού ἄκουσαν καί ἐφάρμοσαν τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Καί στήν ἐποχή μας, ἄν θέλουμε, μποροῦμε νά τόν ἐφαρμόσουμε.

←←←

Μιά ἐκλεκτή ψυχή ὑπῆρξε στήν ἐποχή του ὁ ἅγιος Διονύσιος. Γεννήθηκε στίς ἀρχές τοῦ πρώτου αἰῶνα μετά Χριστόν. Γεννήθηκε στήν πόλι τῶν Ἀθηνῶν, πού εἶχε ἀναδείξει τούς πιό πολλούς φιλοσόφους, ποιητάς καί τεχνῖτες. Στήν πόλι αὐτή συνέρρεαν ἀπ’ ὅλη τήν τότε οἰκουμένη νέοι γιά νά σπουδάσουν. Ὁ Διονύσιος, παιδί ἀρχοντικῆς οἱκογενείας, διακρινόταν ἀνάμεσα στούς συνομηλίκους του γιά τήν εὐφυΐα του στά γράμματα. Σπούδασε ὅλες τίς ἐπιστῆμες, ἀλλά δέν ἀρκέστηκε μόνο στή γνῶσι καί ἐπιστήμη πού μποροῦσε νά τοῦ δώση ἡ Ἀθήνα. Μαζί μέ ἄλλους συμπατριῶτες του ταξίδεψε στήν Αἴγυπτο. Ἐπισκέφθηκε τήν Ἡλιούπολι, μιά πόλι τῆς Αἰγύπτου, πού ἦταν περίφημη γιά τή σοφία τῶν ἱερέων της.
Ὅταν βρισκόταν στήν Αἴγυπτο, συνέβη κάποιο γεγονός. Ὁ ἥλιος μιά μέρα στή μέση του μεσημεριοῦ σκοτείνιασε. Read more »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΓΙΟΣ

(Εὐστάθιος ὁ Πλακίδας – 20 Σεπτεμβρίου)

Στό θέατρο, ἀγαπητοί μου, στό θέατρο τῶν ἡρώων καί τῶν μαρτύρων τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐμφανίζεται τώρα ἕνας ἅγιος, πού προέρχεται ἀπό τό στρατό, γιά νά ἀποδειχθῆ ὅτι καί στρατιῶτες ἀκόμα καί ἀξιωματικοί μποροῦν νά ἁγιάσουν καί νά γίνουν μέτοχοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ὁ ἅγιος πού θά προβάλουμε στήν ὁμιλία αὐτή εἶνε ὁ ἅγιος Εὐστάθιος ὁ Πλακίδας, πού τήν ἱερή του μνήμη γιορτάζει ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία στίς 20 Σεπτεμβρίου.

←←←

Ὁ ἅγιος Εὐστάθιος γεννήθηκε στήν πρωτεύουσα τοῦ κόσμου, τή Ρώμη, τό τέλος τοῦ πρώτου αἰῶνος μετά Χριστόν. Νέος κατετάγη στό ρωμαϊκό στρατό καί χάρι στίς ἱκανότητές του ἔφθασε μέχρι τό βαθμό τοῦ στρατηγοῦ καί διακρίθηκε σέ πολλές μάχες. Ἦταν ἔγγαμος. Εἶχε ἐκλεκτή γυναίκα, τήν Τατιανή, καί δύο παιδιά. Δόξες, πλούτη καί μεγαλεῖα ἦταν στό σπίτι του. ‘Αλλά τί νά τά κάνη κανείς ὅλα αὐτά, ὅταν λείπη ἡ πίστις στό Χριστό; Καί ὁ στρατηγός Πλακίδας, ὅπως λεγόταν πρίν νά βαπτισθῆ, ὡς πρός τή θρησκεία ἦταν εἰδωλολάτρης ὁ ἴδιος καί ἡ οἰκογένειά του καί ζοῦσαν μέσ’ στό φοβερό σκοτάδι τῆς πλάνης. ‘Αλλ’ ὁ Πλακίδας δέν ἔμεινε σ’ ὅλη του τή ζωή στήν πλάνη. Πίστεψε στό Χριστό. Πώς;

Μιά μέρα ὁ Πλακίδας εἶχε βγῆ στό δάσος γιά κυνήγι. Ἐκεῖ πού κυνηγοῦσε παρουσιάστηκε μπροστά του ἕνα μεγάλο ὄμορφο ἐλάφι, πού τόν κοίταζε στά μάτια. Προσπάθησε νά τό πλησίαση καί νά τό πιάση ζωντανό. Ἄν καί τό κυνηγοῦσε καβάλλα στ’ ἄλογό του, δέν μποροῦσε νά τό πλησιάση. Καί κάποια στιγμή τό ἐλάφι πήδηξε ἕνα γκρεμό καί βρέθηκε στό ἀπέναντι μέρος. Τό ἄλογο τοῦ Πλακίδα ἦταν ἀδύνατο πιά νά προχωρήση. Ξαφνικά ὁ Πλακίδας βλέπει ἀνάμεσα στά κέρατα τοῦ ἐλαφιοῦ ἕνα σταυρό, πού ἔλαμπε σάν τόν ἥλιο, καί ἄκουσε φωνή: – Γιατί, Πλακίδα, μέ καταδιώκεις; Ἐγώ εἶμαι ὁ Χριστός. Καί ἐπειδή ἔχεις καλή διάθεσι, γι’ αὐτό ἐμφανίζομαι μπροστά σου, γιά νά σέ συλλάβω στά δίχτυα τῆς φιλανθρωπίας μου. Πρέπει νά γνωρίσης τήν ἀλήθεια καί νά πάψης νά λατρεύης τά εἴδωλα, τά κουφά καί ἀναίσθητα…
Ὕστερα ἀπ’ τό ὅραμα αὐτό ὁ Πλακίδας πίστεψε, βαπτίσθηκε καί ὠνομάστηκε Εὐστάθιος. Μαζί του βαπτίσθηκαν ἡ σύζυγός του καί τά παιδιά του. Ἡ Τατιανή ὠνομάσθηκε Θεοπίστη καί τά παιδιά του ‘Αγάπιος καί Θεόπιστος. Ἦταν πιά μιά χριστιανική οἰκογένεια. Ἄκουσε δέ καί φωνή ἀπό τόν οὐρανό, πού τόν προειδοποιοῦσε, ὅτι πολλές θλίψεις θά δοκιμάση, ἀλλά ὁ Κύριος θά τόν δοξάση.
Δέν πέρασε πολύς καιρός καί νά οἱ θλίψεις καί οἱ πειρασμοί ἦρθαν ὁ ἕνας πάνω στόν ἄλλο. Νομίζει κανείς πώς διαβάζει Ἰώβ διαβάζοντας τή ζωή τοῦ Εὐσταθίου. Πρῶτος πειρασμός: οἱ ὑπηρέτες του προσβλήθηκαν ξαφνικά ἀπό ἀρρώστια καί πέθαναν ὅλοι. Δεύτερος πειρασμός: Τά ἄλογα καί τά ζῶα του ψόφησαν ὅλα. Τρίτος πειρασμός: Κλέφτες μπῆκαν στό ἀρχοντικό του ὅταν ἐκεῖνος ἔλειπε κι ἔκλεψαν ὅλα τά ὐπάρχοντά του. Καί ἐνῶ πρῶτα ἦταν ὁ πιό εὐκατάστατος, ἔγινε φτωχός καί ἀξιοδάκρυτος. Read more »

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΣΕ ΒΙΟΥΣ ΑΓΙΩΝ
«Ἅγιοι γίνεσθε» (Α΄ Πέτρ. 1,16) ■
ΕΚΔΟΣΙΣ Δ΄, ΑΘΗΝΑΙ 2008

ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ
ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
EΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ
«οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτούς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ’ ἵνα τηρήσῃς αὐτούς ἐκ τοῦ πονηροῦ»(Ἰωάν. 17, 15)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

«Ἅγιοι γίνεσθε»! Εἶνε ἡ παραγγελία τοῦ Θεοῦ (Α΄ Πέτρ. 1,16΄ Λευϊτ. 20, 7.26). Ὁ ἁγιασμός αὐτός εἶνε ὁ τελικός σκοπός τοῦ ἀνθρώπου στή γῆ, πού τόν ὁδηγεῖ στό «καθ’ ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ, στή θέωσι, πού εἶνε ὁ ἔσχατος προορισμός του στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μας εἶνε Ἐκκλησία τῶν ἁγίων. Ἐργαστήριο ἁγιότητος ἡ Ἐκκλησία, ἁγιάζει τα ἐνεργά καί συνειδητά μέλη της καί ὅταν ἀναχωρήσουν ἀπό τή ζωή αὐτή τά «ἁγιοποιεῖ» μέ εἰδική πράξι καί τά κατατάσσει στό ἁγιολόγιό της καί τιμᾶ τή μνήμη τους.
Ὑπάρχουν βέβαια καί στίς μέρες μας οἱ πολέμιοι τῶν ἁγίων. Εἶνε οἱ ἀσεβεῖς, πού βλαστημοῦν τούς ἁγίους τοῦ οὐρανοῦ καί μισοῦν καί διώκουν τούς ἁγίους τῆς γῆς. Εἶνε ἐπίσης καί οἱ αἱρετικοί, προτεστάντες καί χιλιασταί, πού δέν παραδέχονται τήν ἁγιοποίησι ἀνθρώπων οὔτε τή μεσιτεία τῶν ἁγίων.
Ἀλλά καί πολλοί ἀπό τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς, πού παραδέχονται τούς ἁγίους καί τιμοῦν τή μνήμη τους, δέν ἔχουν ὀρθή ἀντίληψι γιά τούς ἁγίους καί γιά τήν ἁγιότητα. Ἀπό τίς ἐσφαλμένες ἀντιλήψεις τους σημειώνουμε ἐδῶ δύο. Read more »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΕΝΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ

(Βαβύλας μάρτυς – 4 Σεπτεμβρίου)

Λέει, ἀγαπητοί μου, λέει κάπου ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι οἱ ἀπόστολοι, πού κήρυτταν μέσα σέ τόσα ἐμπόδια καί τόσους κινδύνους τό Εὐαγγέλιο, εἶχαν γίνει «θέατρον τῷ κόσμῳ, καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις». Ὅπως ἕνας, δηλαδή, πού ἀνεβαίνει στή σκηνή τοῦ θεάτρου γίνεται θεατός ἀπό ὅσους παρακολουθοῦν, καί ἄλλοτε τόν χειροκροτοῦν καί ἄλλοτε τόν ἀποδοκιμάζουν, ἔτσι καί οἱ ἀπόστολοι. Παρουσιάστηκαν στόν κόσμο σάν σέ μεγάλο θέατρο καί ἄνθρωποι καί ἄγγελοι παρακολουθοῦσαν τή δράσι τους. Ἦταν ἡ χαρά τῶν πιστῶν, τῶν ἀγγέλων καί τῶν ἀρχαγγέλων, ἀλλά καί ἡ λύπη τῶν μοχθηρῶν καί κακῶν ἀνθρώπων καί τῶν σκοτεινῶν πνευμάτων, τῶν δαιμόνων. Ὅλος ὁ κόσμος τούς παρακολουθοῦσε. Ἔρχονταν στιγμές πού οἱ ἀπόστολοι δοκιμάζονταν σκληρά καί οἱ θεαταί κρατοῦσαν τήν ἀναπνοή τους. ‘Αλλά τί χαρά αἰσθάνονταν οἱ χριστιανοί καί οἱ ἄγγελοι τοῦ οὐρανοῦ, ὅταν ἔβλεπαν ὅτι οἱ ἀπόστολοι μετά ἀπό γιγάντιο ἀγώνα κατώρθωναν νά βγαίνουν νικηταί!

‘Αλλ’ ὅ,τι συνέβαινε μέ τούς δώδεκα ἀποστόλους συμβαίνει μέ ὅλους τούς ἥρωες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Οἱ ἅγιοι γίνονται θέατρο.

←←←

Στό παγκόσμιο αὐτό θέατρο θά ἐμφανισθῆ τώρα ἕνας ἅγιος, πού ἡ Ἐκκλησία μας τόν γιορτάζει στίς 4 Σεπτεμβρίου. Εἶνε ὁ ἅγιος μάρτυρας Βαβύλας. Πατρίδα του ἦταν ἡ Μικρά ‘Ασία. Γεννήθηκε στή Νικομήδεια, πού ἦταν τότε μιά λαμπρή πόλις. Read more »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΕΝΑΣ ΧΡΥΣΟΧΟΟΣ ΑΓΙΟΣ

(‘Αγγελῆς νεομάρτυς – 1 Σεπτεμβρίου)

Πολλοί, ἀγαπητοί μου, πολλοί λαϊκοί, ἄν τούς συμβουλέψη κανένας, ὅτι πρέπει νά ζοῦν μιά χριστιανική ζωή, ἀμέσως ἀπαντοῦν: – Δέν μποροῦμε νά κάνουμε αὐτά πού λέει τό Εὐαγγέλιο. Δέν εἴμαστε καλόγεροι. Δέν ζοῦμε στήν ἔρημο. Ζοῦμε μέσα στήν κοινωνία μέ τά πολλά προβλήματα καί βάσανα. Ἔχουμε γυναῖκα καί παιδιά καί συναντοῦμε πολλά ἐμπόδια στίς καθημερινές δουλειές μας. Κι ὁ σατανᾶς δέν μᾶς ἀφήνει. Θέλουμε νά ἁγιάσουμε, ἀλλά δέν μποροῦμε…

Ἀλλ’ αὐτά εἶνε προφάσεις. Ἐάν ἤθελαν νά ζήσουν τή χριστιανική ζωή καί ἀγωνίζονταν, θά τό κατώρθωναν μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Καί ἀπόδειξις εἶνε οἱ ἅγιοι. Ἀγωνίστηκαν καί νίκησαν ὅλα τά ἐμπόδια καί ὅλους τούς ὁρατούς καί ἀόρατους ἐχθρούς καί ἀναδείχτηκαν ἅγιοι.
Ἅγιοι ἀναγνωρισμένοι, πού τούς τιμᾶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.
Ἕνας τέτοιος ἅγιος, πού γιορτάζει τήν 1η Σεπτεμβρίου, εἶνε ὁ ἅγιος ‘Αγγελῆς ὁ νεομάρτυς. Γι’ αὐτόν θά μιλήσουμε ἐδῶ καί παρακαλοῦμε νά προσέξετε.

Ὁ Ἀγγελῆς γεννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολι στά φοβερά χρόνια τῆς τουρκοκρατίας, τόν 17ο αἰῶνα. Τό ἐπάγγελμά του ἦταν χρυσοχόος. Εἶχε ἐργαστήριο. Ἔχυνε τό χρυσάφι καί ἔκανε ὡραῖα κοσμήματα, ὅπως βραχιόλια, δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, καδένες κ.λπ. Ἀπ’ τήν ἐργασία του συντηροῦσε τήν ὀκταμελῆ οἰκογένειά του, τόν ἑαὐτό του, τή γυναίκα του καί τά ἕξι παιδιά του. Ἦταν μιά εὐλογημένη χριστιανική οἰκογένεια. Ὁ Χριστός βασίλευε μέσα στήν οἰκογένεια αὐτή. Ἄν καί ζοῦσαν μέσα στή σκλαβιά, εἶχαν ἐσωτερική χαρά καί εὐτυχία. Διότι ὅπου εἶνε ο Χριστός, ἐκεῖ εἶνε ἡ πραγματική ἐλευθερία.
Ἕνα γεγονός πού συνέβη στή ζωή του ἔγινε ἀφορμή ὁ ἐργατικός αὐτός ἄνθρωπος, ὁ ‘Αγγελῆς, νά βγῆ ἀπό τήν ἀφάνεια καί νά γίνη μάρτυρας καί σάν ἄστρο νά λάμψη σ’ ὅλη τήν Ἐκκλησία. Ποιό εἶνε τό γεγονός; Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΛΙΘΟΞΟΟΙ ΑΓΙΟΙ

(Φλῶρος καί Λαῦρος, μάρτυρες – 18 Αὐγούστου)

Ἅγιος μαραγκός. Ἅγιος γεωργός. Ἅγιος ναύτης. Γι’ αὐτούς τούς ἁγίους μιλήσαμε στίς δύο προηγούμενες ὁμιλίες. Τώρα θά παρουσιάσουμε δύο ἄλλους ἁγίους, οἱ ὁποῖοι γιορτάζουν στίς 18 Αὐγούστου. Τά ὀνόματα τῶν δύο ἁγίων εἶνε Φλῶρος καί Λαῦρος. Ὑπάρχει δέ καί χωριό στήν Πελοπόννησο, πού φέρει τό ὄνομα τοῦ ἑνός ἀπό αὐτούς, τοῦ Φλώρου, καί γιορτάζει πανηγυρικά τήν ἡμέρα αὐτή σ’ ἕνα ὄμορφο ναό, πού εἶνε κτισμέ-νος πρός τιμή τοῦ ἁγίου Φλώρου.

←←←

Οἱ δύο αὐτοί ἅγιοι ἦταν δίδυμα ἀδέλφια. Γεννήθηκαν στά μέρη τῆς νοτιοανατολικῆς Θράκης, ἔζησαν καί μαρτύρησαν τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν τῶν πρώτων αἰώνων.
Οἱ γονεῖς τους ἦταν φτωχοί ἄνθρωποι. Δέν μποροῦσαν νά τούς σπουδάσουν. Φρόντισαν νά μάθουν τά παιδιά τους μιά καλή τέχνη, γιά νά ζήσουν τίμια μέσ’ στήν κοινωνία. Στά μέρη τους ὑπῆρχε τότε ἕνα ἐργαστήριο, πού τό διηύθυναν περίφημοι τεχνῖτες. Ἐκεῖ oἱ νέοι μάθαιναν πῶς νά πελεκοῦν τίς πέτρες καί νά γίνωνται λιθοξόοι καί χτῖστες. Καί ἕνας καλός καί τίμιος τεχνίτης εἶνε ἕνας πολύτιμος παράγοντας τῆς κοινωνίας καί ἀξίζει πιό πολύ ἀπό ἕνα ἐπιστήμονα, πού ἔμαθε γράμματα ὄχι γιά νά ὑπηρετήση τήν κοινωνία ἀλλά γιά νά τήν ἐκμεταλλευθῆ. Τεχνῖτες φιλότιμοι καί ἐργατικοί προσφέρουν μεγᾶλες ὑπηρεσίες στήν κοινωνία. Ναοί, σχολεῖα καί πανεπιστήμια, νοσοκομεῖα καί γηροκομεῖα, σπίτια, ἐργοστάσια, γέφυ-ρες καί κάθε εἴδους οἱκοδομή εἶνε ἔργα τεχνιτῶν. Εὐλογημένα ἄς εἶνε τά χέρια τους καί κανένας ἄς μήν τούς περιφρονήση.
Στό ἐργαστήριο, πού πῆγαν οἱ δύο νέοι γιά νά μάθουν τήν τέχνη τοῦ λιθοξόου, ἀρχιτεχνῖτες καί δάσκαλοί τους ἦταν δυό σπουδαῖοι ἄνδρες, ὁ Πάτροκλος καί ὁ Μάξιμος. Αὐτοί οἱ δυό δάσκαλοι καί ἀρχιτεχνῖτες ἦταν πιστοί χριστιανοί καί στούς μαθητάς τους προσπαθοῦν ὄχι μόνο νά διδάξουν τήν τέχνη, ἀλλά καί νά τούς μεταδώσουν τήν πίστι στό Χριστό. Ὦ, πόσο σπάνιο πράγμα εἶνε προϊστάμενοι διαφόρων ἐργαστηρίων νά εἶνε εὐσεβεῖς! Ὅσοι εἶχαν τήν εὐτυχία νά μάθουν τέχνη κοντά σέ εὐσεβεῖς ἀρχιτεχνῖτες, μέ αἴσθημα εὐγνωμοσύνης ἀναφέρουν τά ὀνόματά τους. Ἐργαστήριο, πού διευθύνεται ἀπό πιστό χριστιανό, γίνεται σχολεῖο Χριστοῦ. ‘Αντίθετα, ἐργαστήριο, πού διευθύνεται ἀπό ἄπιστο καί διεφθαρμένο ἀρχιτεχνίτη, γίνεται αἰτία νά διαφθείρωνται ἠθικῶς καί θρησκευτικῶς οί μαθητευόμενοι. Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΝΑΥΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Τριαντάφυλλος νεομάρτυς – 8 Αὐγούστου)

Στήν προηγούμενη ὁμιλία εἴδαμε τόν ἡρωισμό πού ἔδειξαν ἐννέα λαϊκοί, ἕνας μαραγκός καί ὀκτώ γεωργοί, στά φοβερά χρόνια τοῦ διωγμοῦ τῶν πρώτων αἰώνων. Τόλμησαν καί γκρέμισαν τά εἴδωλα σ’ ἕνα εἰδωλολατρικό ναό. Εἶνε οἱ ἐννιά μάρτυρες, πού μέ τό αἷμα τους πότισαν τά ἅγια χώματα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
Τώρα μιά ἄλλη ἡρωική μορφή ξεπροβάλλει. Ὀνομάζεται Τριαντάφυλλος. Ὄνομα καί πράγμα. Τό ἐπάγγελμα ναύτης. Ἀλλά ἄς δοῦμε λεπτομερέστερα τή ζωή καί τή δρᾶσι τοῦ μάρτυρα.

←←←

Πρῶτα – πρῶτα πρέπει νά ποῦμε, ὅτι ὁ μάρτυρας αὐτός δέν ἀνήκει στούς μάρτυρες τῶν πρώτων αἰώνων τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὅπως ἦταν οἱ ἐννέα μάρτυρες τῆς προηγουμένης ὁμιλίας μας. Ἀνήκει στήν κατηγορία τῶν μαρτύρων ἐκείνων πού ὀνομάζονται νεομάρτυ-ρες, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καί μαρτύρησαν κατά τή φοβερή περίοδο τῆς τουρκοκρατίας (1453 – 1821). Τήν ἐποχή αὐτή, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, σ’ ὅλα ἐκεῖνα τά μέρη πού ἄλλοτε ἁπλωνόταν ἡ μεγάλη αὐτοκρατορία τοῦ Βυζαντίου μέ πρωτεύουσα τήν Κωνσταντινούπολη κυμάτιζε ἡ ἡμισέληνος. Οἱ Τοῦρκοι περιφρονοῦσαν καί μισοῦσαν τούς χριστιανούς καί τούς ὠνόμαζαν γκιαούρηδες. Καμπάνες δέν ἐπέτρεπαν νά χτυποῦν. Τίς μεγάλες ἐκκλησίες τίς γκρέμιζαν ἤ τίς ἔκαναν τζα-μιά, καί ὑποχρέωναν τούς χριστιανούς νά βγαίνουν ἔξω ἀπό τά χωριά τους, καί ἐκεῖ, σέ ἐρημικά ἐξωκκλήσια, νά λατρεύουν τό Χριστό. Σέ μερικά δέ μέρη τῆς ἀπέραντης τουρκικῆς αὐτοκρατορίας σκληροί καί φα-νατικοί πασᾶδες καταπίεζαν τόσο πολύ τό λαό, ὥστε τόν ἀνάγκαζαν ν’ ἀφήση τή θρησκεία του τή χριστιανική καί ν’ ἀσπασθῆ τή δική τους θρησκεία.

Τή φοβερή ἐκείνη ἐποχή χωριά ὁλόκληρα μαζί μέ τούς προεστούς καί τούς ἱερεῖς ἐγκατέλειψαν τή θρησκεία τοῦ Χριστοῦ καί ἀσπάσθηκαν τή θρησκεία τοῦ Μωάμεθ. Αὐτό κυρίως ἔγινε στά μέρη τῆς σημερινῆς Ἀλβανίας, ἡ ὁποία ἦταν ἄλλοτε ὁλόκληρη χριστιανική, μέ ἐπισκοπές. Δυστυχῶς, οἱ χριστιανοί τῆς περιοχῆς αὐτῆς πιέστηκαν πολύ καί ἐγκατέλειψαν τό Χριστιανισμό. Ἄν δέν πήγαινε στά μέρη αὐτά νά κηρύξη ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, δέν θά ἔμενε κανένας χριστιανός. Ἀλλά καί οἱ χριστιανοί αὐτοί, πού ἔμειναν πιστοί καί κατοικοῦν σήμερα στή Βόρειο Ἤπειρο, πιέζονται ἀπό ἕνα νεώτερο ἐχθρό τῆς χριστιανοσύνης, τόν Ἐμβέρ Χότζα. Αὐτός καί τά χριστιανικά τους ὀ-νόματα ἀκόμα διέταξε νά τά ἀλλάξουν μέ ὀνόματα ξένα πρός τή χριστιανική τους θρησκεία. Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΓΕΩΡΓΟΙ ΑΓΙΟΙ

 (Ἐννέα μάρτυρες – 1 Αὐγούστου)

Ἡ ἁγιότητα, ὅπως εἴπαμε, εἶνε ἕνα λουλούδι τοῦ οὐρανοῦ πού μπορεῖ νά φυτρώση σέ κάθε τόπο καί χρόνο. Μπορεῖ βέβαια σέ ὡρισμένες ἐποχές τό λουλούδι τῆς ἁγιότητος νἄνε τόσο σπάνιο, ὥστε νά νομίζη κανείς ὅτι ἡ ἁγιότητα δέν ὑπάρχει πιά· τό πᾶν τό κατέκλυσε καί τό διέφθειρε ἡ ἁμαρτία. Τέ-τοια ἦταν καί ἡ ἐποχή τοῦ Λώτ. Ἦταν τόσο διεφθαρμένη, ὥστε ἡ ὁργή τοῦ Θεοῦ ξέσπασε καί οἱ πόλεις Σόδομα καί Γόμορρα καταστράφηκαν μέ φωτιά καί θειάφι. Καί ὅμως ὁ Λώτ δέν ἐπηρεάσθηκε ἀπό τό διεφθαρμένο περιβάλλον, ἀλλά διατήρησε τήν ἁγνότητά του, καί γι’ αὐτό ὁ Θεός τόν ἔσωσε.

‘Αλλά καί στήν ἐποχή τοῦ προφήτου Ἠλία ἐπικρατοῦσε τόση διαφθορά, ὥστε ὁ Ἠλίας ἔλεγε, ὅτι παρέμεινε μόνος καί ζητοῦσε ἀπό τό Θεό νά τόν πάρη, γιά νά μή βλέπη τή μεγάλη διαφθορά. Μόνος! Ἀλλ’ ὁ Θεός τοῦ φανέρωσε ὅτι δέν ἦταν μόνος. Ὑπῆρχαν κι ἄλλοι στήν ἐποχή του, ἑπτά χιλιάδες, πού μέσα στά ἑκατομμύρια ἐκεῖνα τοῦ λαοῦ δέν ἔπεσαν νά προσκυνήσουν τά εἴδωλα, ἀλλ’ ἔμειναν πιστοί στόν ἀληθινό Θεό.

Τά παραδείγματα αὐτά δείχνουν ὅτι ὑπάρχουν ἅγιες ὑπάρξεις πού ἀγαποῦν τό Θεό καί στίς πιό δύσκολες μέρες. Δέν θά ἐκλείψουν ποτέ οἱ ἅγιοι ἀπ’ τό πρόσωπο τῆς γῆς· Καί ἄν ὑποτεθῆ πώς μόνο ἕνας ἅγιος ὑπάρχει στή γῆ, φτάνει αὐτός ὁ ἕνας ν’ ἀπόδειξη ὅτι ὑπάρχει Θεός. Γι’ αὐτό καί οἱ ἄπιστοι καί ἄθεοι ἀποστρέφονται καί μισοῦν τούς ἁγίους, γιατί οἱ ἅγιοι εἶνε ζωντανές ἀποδείξεις τῆς ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ. «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ». Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ᾽ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΛΟΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Καλλίνικος, μάρτυς – 29 Ἰουλίου)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού ὁ κόσμος τούς ὀνομάζει λογίους. Τί θά πῆ λόγιος; Εἶνε ὁ ἄνθρωπος, πού ὅταν τέλειωσε τό σχολεῖο, μικρό ἤ μεγάλο, δέν ἔκλεισε τά βιβλία, δέν ἔπαψε νά μελετᾶ, ἀλλά, ἀπό μιά ἐπιθυμία ζωηρή νά γνωρίση περισσότερα πράγματα, διαβάζει συνεχῶς διάφορα βιβλία, θρησκευτικά, ἱστορικά, φυσικά καί γενικά ἐγκυκλοπαιδικά βιβλία, καί ἀπό τή μελέτη του αὐτή ἀποκτᾶ γνώσεις καί μπορεῖ νά μιλάη καί νά διαφωτίζη τούς ἄλλους σέ ποικίλα θέματα. ‘Ίσως ὁ λόγιος νά μήν ἔχη πανεπιστημιακό δίπλωμα, ἀλλά μέ τή διαρκή μελέτη μεγαλώνει τούς διανοητικούς καί πνευματικούς του ὁρίζοντες καί γνωρίζει πολύ περισσότερα ἀπό ἕναν πού σπούδασε μέν σέ ἀνώτερες σχολές ἤ πανεπιστήμια, ἀλλά δέν εἶνε φίλος τῶν βιβλίων καί τῆς μελέτης. Ὁ ἄνθρωπος, ὅσα κι ἄν μάθη, μέχρι τά βαθειά γεράματά του πρέπει νά λογίζεται ἕνας μαθητής. Γι’ αὐτό ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι: «Γηράσκω ἀεί διδασκόμενος».

Ἕνας τέτοιος λόγιος εἶνε καί ὁ ἅγιος Καλλίνικος, πού τήν ἱερά του μνήμη γιορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας στίς 29 Ἰουλίου.
‘Επίγεια πατρίδα τοῦ ἁγίου Καλλινίκου ἦταν ἡ Κιλικία. Ἡ Κιλικία συνορεύει μέ τή Συρία. Σπουδαία πόλις τῆς Κιλικίας ἦταν ἡ Ταρσός, πόλις ἐμπορική ἀλλά καί ἀξιόλογο κέντρο ἑλληνικῶν γραμμάτων. Στήν πόλι αὐτή γεννήθηκε καί ὁ κορυφαῖος τῶν ἀποστόλων, ὁ Παύλος. Τέκνο τῆς Κιλικίας ἦταν καί ὁ μάρτυρας Καλλίνικος.
‘Από μικρή ἡλικία πίστεψε στό Χριστό καί τόν ἀγαποῦσε περισσότερο ἀπ’ ὅλα τά πρόσωπα καί τά πράγματα. Read more »

ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΜΗΛΩΝ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Νεκτάριος νεομάρτυς -11 Ἰουλίου)

Θά μιλήσουμε, ἀγαπητοί, γιά ἕνα νεομάρτυρα, πού τόν γιορτάζουμε στίς 11 Ἰουλίου. Ὀνομάζεται Νεκτάριος. Τό πρῶτο του ὄνομα ἦταν Νικόλαος. Γεννήθηκε στή Μ. ‘Ασία, στήν πόλι Βουρλά. Ὁ πατέρας του πέθανε, ὅταν ἀκόμα ἦταν μικρός. Ὀρφανός ὁ Νικόλαος, γιά νά ζήση τόν ἑαυτό του καί τή μητέρα του, πῆγε κι ἔγινε ὑπηρέτης. Ὁ ἀγᾶς τοῦ ἀνέθεσε τήν ὑπηρεσία τῶν καμήλων. Ἔγινε καμηλιέρης. Τά ταξίδια τότε γίνονταν μέ καμῆλες, πού εἶνε ζῶα ἀνθεκτικά στήν πεῖνα, στή δίψα, καί μποροῦν νά βαδίσουν πολλά χιλιόμετρα στήν ἔρημο.
Στά Βουρλά ἔπεσε θανατικό, κι ἔφυγε ὁ ἀγᾶς. Μαζί του κι ὁ καμηλιέρης, ὁ νεαρός Νικόλαος. Ἑπτά χριστιανοί νέοι ὑπηρετοῦσαν στήν περιοχή σάν καμηλιέρηδες στούς ἀγαρηνούς. ‘Απομονωμένοι ὅπως ἦταν ἀπό τούς ἄλλους χριστιανούς, ὑφίσταντο τήν ἐπίδρασι τοῦ περιβάλλοντος. Οἱ ἀγαρηνοί κατώρθωσαν μέ διάφορες ὑποσχέσεις νά τούς παρασύρουν, κι ἔτσι οἱ ἑπτά νέοι ἀρνήθηκαν τή χριστιανική πίστι κι ἔγιναν μωαμεθανοί.
Ὅταν σταμάτησε τό θανατικό, οἱ ἀγαρηνοί μαζί μέ τούς ἑπτά νέους γύρισαν στά Βουρλά. Ὁ Νικόλαος νόμιζε πώς ἡ μητέρα του εἶχε πεθάνει, καί γι’ αὐτό, ὅταν ἔμαθε ὅτι ζῆ, χάρηκε καί ἔτρεξε νά τή συναντήση. Ὁ Νικόλαος φοροῦσε τούρκικα φορέματα καί δέν εἶχε συναίσθησι τοῦ τί κακό εἶχε κάνει πού ἀρνήθηκε τήν πίστι του. Ἡ μητέρα του, μόλις τόν εἶδε, ταράχθηκε καί δέν ἄφησε τό Νικόλαο νά τήν πλησίαση. – Μήν ἔρχεσαι κοντά μου, τοῦ εἶπε, δέν μπορῶ νά σέ βλέπω μ’ αὐτή τήν ἐμφάνισι!.. Κι ὅταν ὁ Νικόλαος προσπάθησε νά δικαιολογηθῆ γιά τήν ἐμφάνισί του, ἡ εὐσεβής μητέρα, πού παραπάνω ἀπό τό παιδί τῆς ἀγαποῦσε τό Χριστό, τοῦ εἶπε: – Φύγε ἀπό κοντά μου, φύγε τό γρηγορώτερο. Ἐγώ δέν γέννησα Τοῦρκο, ἀλλά γέννησα χριστιανό, καί τά μάτια μου δέν μποροῦν νά σέ βλέπουν τώρα Τοῦρκο.
Ὁ Νικόλαος ὕστερα ἀπό τόν ἔλεγχο τῆς μητέρας του δέν γύρισε πιά στό σπίτι τοῦ ἀγᾶ, ἀλλά πῆγε στή Σμύρνη. Ἐκεῖ συνάντησε ἕνα θεῖο του πού ἦταν πλοίαρχος καί σ’ αὐτόν φανέρωσε τήν φρικώδη ἁμαρτία πού διέπραξε. Ὁ θεῖος του, βλέποντας τή μετάνοια του, τόν λυπήθηκε. Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Ὑάκινθος μάρτυς – 3 Ἰουλίου)

Ὁ Κύριος ἡμῶν ‘Ιησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἀπευθύνει γενική πρόσκλησι σ’ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Καλεῖ ὅλους κοντά του. Θέλει ὅλοι νά γίνουν εὐτυχισμένοι. «Δεῦτε – λέει – πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς». Ὅλοι, λέει ὁ Χριστός, ὅλοι ὅσοι ὑποφέρετε καί ἀναστενάζετε κάτω ἀπό τό βαρύ φορτίο τῆς ἁμαρτίας καί δέν βρίσκετε πουθενά λύτρωσι καί σωτηρία, ὅλοι ἐλᾶτε κοντά μου. Ἐάν πιστέψετε σ’ ἐμένα, τό φορτίο τῆς ἁμαρτίας πού φέρετε πάνω σας θά κυλίση καί θά ριχτῆ στήν ἄβυσσο, κι ἐσεῖς θά δοκιμάσετε ἀπερίγραπτη χαρά. Δέν θά εἶστε πιά οἱ δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ σατανᾶ, ἀλλά ἄνθρωποι λυτρωμένοι καί ἐλεύθεροι.
Ὁ Χριστός καλεῖ ὅλους, ἄνδρες, γυναῖκες, παιδιά, ὁποιασδήποτε οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς καταστάσεως καί προελεύσεως, φτωχούς καί πλούσιους, μαύρους, ἄσπρους, κίτρινους καί κόκκινους. Τό προσκλητήριό του εἶνε γενικό. Γιά ὅλες τίς ἐποχές καί τίς καταστάσεις.

Ἀλλά δυστυχῶς. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι δέν δέχονται τήν πρόσκλησι καί φεύγουν μακριά ἀπ’ τό Χριστό καί περιπλανῶνται μέσα στήν ἐρημιά πού δημιουργεῖ ἡ μακριά ἀπ’ τό Χριστό ζωή. Ὑπάρχουν δέ καί ἄνθρωποι, πού ὄχι μόνο περιφρονοῦν τήν πρόσκλησι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί πολεμοῦν μέ πάθος τήν πίστι τοῦ Χριστοῦ καί προσπαθοῦν ν’ ἀπομακρύνουν κι ἄλλους ἀπό τό Χριστό. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, ἄν δοῦν κανένα νά πιστεύη στό Χριστό καί νά ζῆ σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του, τούς πιάνει μανία καί ὁρμοῦν ἐναντίον του καί προσπαθοῦν νά ξερριζώσουν τήν πίστι ἀπό τήν καρδιά του. Ἀλλ’ ὁ πιστός ἄνθρωπος, πού γνώρισε πόσο γλυκύ πράγμα εἶνε νά ζῆ κανείς κοντά στό Χριστό, δέν ἀκούει τίς φωνές αὐτές τοῦ διαβόλου, ἀλλά μένει προσκολλημένος στό Χριστό καί καμμιά δύναμις δέν μπορεῖ νά τόν ξεκολλήση ἀπό τό βράχο τῆς πίστεως. Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ ΑΓΙΟΣ

(Σαμψών – 27 Ἰουνίου)

Στίς 27 Ἰουνίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τή μνήμη τοῦ ἁγίου Σαμψών τοῦ ξενοδόχου. Γιά ποιό λόγο ὁ ἅγιος αὐτός ὠνομάστηκε ξενοδόχος, θά δοῦμε στή σύντομη αὐτη ὀμιλία μας.

←←←

Ὁ ἅγιος Σαμψών γεννήθηκε στή Ρώμη, πού ἦταν πρωτεύουσα ὅλου τοῦ γνωστοῦ τότε κόσμου. Οἱ γονεῖς του ἦταν εὐσεβεῖς καί πλούσιοι, καί ἐπειδή ἔβλεπαν ὅτι ὁ Σαμψών εἶχε κλίσι πρός τά γράμματα, τόν ἔστει-λαν στά σχολεῖα καί ξόδεψαν πολλά χρήματα γιά τήν ἐκπαίδευσί του. Ὁ Σαμψών σπούδασε καί ποίησι καί ἱστορία καί φιλοσοφία. Ἀλλ’ ἐκεῖ πού εἶχε ἰδιαίτερη κλίσι ἦταν ἡ ἰατρική ἐπιστήμη. Εἶχε πόθο νά σπουδάση τήν ἐπιστήμη αὐτή, ὄχι γιά νά βγάζη λεφτά καί νά ἐκμεταλλεύεται τό λαό, ἀλλά γιά νά μπορῆ νά προσφέρη δωρεάν τίς ὑπηρεσίες του σέ ἀδυνάτους καί φτωχούς, πού τήν ἐποχή ἐκείνη στεροῦνταν τήν ἰα τρική καί φαρμακευτική περίθαλψι. Γιά τό λόγο αὐτό σπούδασε τήν ἰατρική ἐπιστήμη καί ἔγινε σπουδαῖος γιατρός· γιατρός τῶν φτωχῶν.

Τέτοιο παράδειγμα ἐλεήμονα καί φιλάνθρωπου γιατροῦ δέν εἶχε νά παρουσίαση ὁ εἰδωλολατρικός κόσμος τῆς Ρώμης. Read more »