Ποια τα γνωρισμα του ορθοδοξου παπα ή δεσποτη;

(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνουτου 1971)

____________________________

____________________________

Τελειώνω με το σύνθημα του Απόστολου Παύλου· «Εἴ τις ὑμᾱς εὐαγγελίζεται παρʼ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Προσέξετε τι λέει ο Απόστολος Παύλος; Εάν κανείς λέει πράγματα τα οποία είναι αντίθετα από την Ιερά Παράδοσι της Εκκλησίας, τότε αυτός, «ει τις»· όποιος νάναι. Μπορεί να είναι λαϊκός, αυτός που ζητάει, να βάλει δυναμίτη και να ανατρέψει την Εκκλησία του Χριστού· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι γυναίκα· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι παπάς· ανάθεμα. Μπορεί να είναι δεσπότης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι αρχιεπίσκοπος· ανάθεμα. Μπορεί να είναι πατριάρχης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι βασιλεύς· ανάθεμα. Ακόμα προχωρεί ο απόστολος και λέει· Απόστολος εγώ· “ανάθεμα». Αν ακόμα υποθέσουμε ότι άγγελος έρθει από τα ουράνια και διδάξει ενάντια προς τα δόγματα· “ανάθεμα”. Αυτό το ανάθεμα ακούγεται μέσα στην προς Γαλάτας επιστολή και σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μας.
Αγαπητοί. Πρέπει να ομολογήσουμε μια πικρά αλήθεια. Ότι όσοι είναι ορθόδοξοι, μέσα εις το έθνος μας και προσπαθούν και αγωνίζονται να κρατήσουν την Oρθοδοξία είναι ολίγοι, πολύ ολίγοι. Το ρεύμα το μεγάλο, το απέραντο ρεύμα είναι εκείνοι οι οποίοι σιγά-σιγά έχουν απομακρυνθεί από την ορθόδοξη πίστη μας. Θα πω ένα λόγο που ποτέ δεν τον είπα. Θα τον πείτε εγωιστικό, θα τον πείτε όπως θέλετε, αλλά σας δίνω μια ζυγαριά. Μια ζυγαριά για ζυγίσετε παπάδες, δεσποτάδες και όλο τον κλήρο και όλους τους θεολόγους. Η ζυγαριά αυτή πια είναι;
Πιο είναι το γνώρισμα του παπά; Να μαζεύει πρόσφορα, να λειτουργάει, να κάνει ωραίες ακολουθίες; Να κηρύττει χαριτωμένα και να χριστολογεί από τον άμβωνα και να δακρύζουν τα μάτια μερικών δεσποιναρίων δια τους στοχαστικούς του λογισμούς; Πιο είναι το γνώρισμα του παπά, του δεσπότη σε αυτά τα δύσκολα χρόνια; Read more »

ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΕΙΘΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΗ ΝΕΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

 Ζούμε είς ημέρας κατά τάς οποίας συντελείται, όπως ανέπτυξα είς τα εσπερινά κηρύγματα και είς τάς ποικίλας συναντήσεις τάς οποίας κάνουμε μεταξύ μας, συντελείται μία προδοσία της Ορθοδόξου ημών πίστεως μέσα είς τους κόλπους της Εκκλησίας έκ μέρους επισκόπων, έκ μέρους ιεροκήρυκων, έκ μέρους θεολόγων, έκ μέρους εκείνων οι οποίοι θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι φύλακες της ιεράς ημών παρακαταθήκης.
Να είμεθα έν επιφυλακή. Και εάν παραστεί ανάγκη σκληρότερων αγώνων, να τους διεξάγωμε , διότι τώρα είναι απλώς τα προοίμια μίας τοιαύτης συγκρούσεως εάν παρουσιαστεί ανάγκη-δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει ο Κύριος-, εάν παρουσιαστεί τοιαύτη περίπτωσις, είθε ο Κύριος να αναστήσει νέους αγωνιστάς της Ορθοδόξου ημών πίστεως.
Καθένας από μας και ιδίως σείς οι νεαρώτεροι, άς προσπαθήσετε να γίνεται μικροί Αθανάσιοι, μικροί Φώτιοι, μικροί Μάρκοι Ευγενικοί, έτοιμοι να σηκώσετε ψηλά την σημαίαν και το λάβαρο της Ορθοδόξου μας πίστεως.

 *  *  *

Kyriaki – Sunday Sermonette
Issue No. 1851

The Necessity Of The Moral (Canon) Law

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΟΔΗΓΟΙ. pdf

The memory of the holy fathers, which we are celebrating, and certain conventions which are taking place as of late by theologians with the disposition of undervaluing so much the holy fathers (“metapatristic” theology) as much, also, the sacred canons (“codification”), give us the opportunity to remind ourselves again certain teachings of father Augustinos with diachronic timeliness.

A few years ago, my beloved, there was an attempt made to write off from the (Hellenic) Constitution and the bylaws of the Church the sacred canons which were compiled by the holy fathers with the breath of the holy Spirit for the governance of the Church.
This expulsion evoked, as was natural, the indignation of every orthodox Christian, and there were heard even on the part of hierarchs robust voices of protest.
The sacred canons are indissolubly connected with the god-bearing fathers, just as rivers with their sources. Either you accept the sacred canons and with them you also accept the fathers, or you reject the canons and together with them also reject the fathers of the Church. The “out with the canons” is identifiable with the saying “out with the fathers”. Whoever honors the canons also honors the fathers and whoever dishonors the canons also dishonors the fathers. How true this is, is proved by the fact that those clerics and lay-people who are followers of ecumenism, in trying to shake the validity of the sacred canons, speak overtly or covertly even about the fathers with disdain. Read more »

O EΛΕΓΧΟΣ, ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

(Need For Censure And Rebuke)

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Ἡ μετάφραση στὰ Ἀγγλικὰ ἔγινε ἀπὸ ἀδελφο στὴν Ἀμερική, τὸν εὐχαριστοῦμε. Τὴν παραθέτουμε παρακάτω)

Δεν αρεσκόμεθα εις το να ελέγχωμεν. Θα ήμεθα ευτυχείς, αν δεν έδίδοντο σοβαραί αφορμαί προς έλεγχον και ο λόγος μας ήτο καθαρώς διαφωτιστικός, παρηγορητικός καί εποικοδομητικός. Αλλα δυστυχώς σκληρά ανάγκη επιβάλλει την χρήσιν ελέγχου. Διότι δεν κατοικοϋμεν εις κοινωνίαν αγγέλων, οι όποιοι εΐνε άγιοι καί ακαταπαύστως υμνούν τον Θεόν. Αλλά κατοικούμεν εις κόσμον, ο οποίος κατά την Γραφήν «εν τω Πονηρώ κείται» (Α’ Ίω. 5:9). Και όσον προχωρούμεν προς την συντέλειαν του κόσμου, το κακόν θα επιτείνεται και θ’ αποθρασύνεται περισσότερον. Και πάν ό,τι άλλοτε εγίνετο κρυφίως, θα γίνεται δημοσία εν πλήρει αναιδεία και αναισχυντία και θα χειροκροτήται δαιμονιωδώς. Εις τοιούτους καιρούς ο έλεγχος, όσον δυσάρεστος και αν είνε, και όσον και αν στοιχίζη εις τον ελέγχοντα, είνε απαραίτητος, έστω και αν δεν φέρη τα αναμενόμενα αποτελέσματα, έστω και αν είνε «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο Θεός διατάσσει τον προφήτην Ιεζεκιήλ να ασκήση έλεγχον, καίτοι δεν θα εισηκούετο. Ωραίον είνε, όπως λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, ο σφοδρότερος ελεγκτής του συγχρόνου του κόσμου, ωραίον είνε ο ποιμήν να βοσκή το ποίμνιόν του εις χλοερόν λειμώνα και παρά κελαρύζοντα ύδατα και να παίζη την φλογέραν του. Αλλ’ αν εμφανισθή ο λύκος, τότε ο βοσκός αφήνει την φλογέραν και πλήρης ορμής αρπάζει την σφενδόνην και εκσφενδονίζει λίθους εναντίον του λύκου. Καιρός παντί πράγματι. Καιρός φλογέρας, αλλά και καιρός σφενδόνης.

Ο έλεγχος συνιστάται υπό της Γραφής. Και προ πάντων είνε καθήκον των πνευματικών ποιμένων και οδηγών. Ο απόστολος Παύλος, γράφων προς τον έπίσκοπον της Εφέσου Τιμόθεον, παραγγέλλει· «Έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον» (Β’ Τι. 4:2). «Τους αμαρτάνοντας ενώπιον πάντων έλεγχε, ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι» (Α’ Τι. 5:20). Ο ίδιος δε ο Παύλος, όπως βλέπομεν εις τας Πράξεις καί εις τας Επιστολάς του, ήλεγχε και εκαυτηρίαζε, αλλά και αφώριζε και παρέδιδεν εις τον Σατανάν προς βασανισμόν καί σωφρονισμόν πρόσωπα, τα όποια εξετρέποντο εκ της τροχιάς της πίστεως και της ηθικής ζωής και προεκάλουν δημόσιον σκανδαλισμόν. Ο Ι. Χρυσόστομος, παρατηρών εκείνους, οι οποίοι εσκανδαλίζοντο εκ του ελέγχου και δεν συνεφώνουν προς τον ελεγκτικόν λόγον, έλεγεν: 0ι θρασεϊς αμαρτάνουν δημοσίως. Ψεύδονται, κλέπτουν, αδικούν, καταπατούν θείους και ανθρωπίνους νόμους, βλασφημούν τον Θεόν, διασαλεύουν την ηθικήν τάξιν. Και εγώ να μη τους ελέγξω; Πώς θα συγκρατηθή το κακόν; Δια τούτο έγιναν τα άνω κάτω καί τα κάτω άνω, διότι ούτε ελέγχομεν, ούτε ελεγχόμεθα, λέγει επίσης ο ιερός Πατήρ. Ο δε Σωκράτης έλεγεν, ότι βίος ανεξέλεγκτος είνε βίος αβίωτος. Ήσκησε δε καυστικόν και εκτεταμένον έλεγχον των συγχρόνων του. Και δια τον έλεγχον εμισήθη υπό αρχόντων και κατεδικάσθη εις τον διά κώνειου θάνατον.
Ο έλεγχος αναγκαίος. Υποδείγματα δε ελέγχου υπάρχουν εις την Γραφήν. Διό και ο Παύλος λέγει: «Πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς παιδείαν την εν δικαιοσύνη» (Β’ Τιμ. 3:16). Ακούετε τι λέγει ο Απόστολος; Η Γραφή είνε «ωφέλιμος προς έλεγχον». Τι σημαίνει τούτο; Όπως ο καθρέπτης είνε χρήσιμος προς έλεγχον της εξωτερικής μορφής καί εμφανίσεως του ανθρώπου, ούτω και η Γραφή, πνευματικός καθρέπτης, είνε χρήσιμος προς έλεγχον της πνευματικής μορφής και εμφανίσεως του ανθρώπου, διά να βλέπη δηλαδή ο άνθρωπος την αρετήν και την κακίαν εις όλας τας εκφάνσεις των και εκδηλώσεις. Εις την Γραφήν η αρετή τιμάται, έστω καί αν ασκήται από τον πλέον ταπεινόν και άσημον της γης. Η δε κακία ψέγεται και τιμωρείται, έστω και αν παρατηρήται εις την ζωήν των μεγάλων και των ισχυρών της γης. Η Γραφή δεν γνωρίζει προσωποληψίαν. Όπως ο καθρέπτης δεν κολακεύει, αλλά δεικνύει την μορφήν όπως είνε, όσον άσχημος καί αν εΐνε, και εις οποιονδήποτε και αν άνήκη, έστω και αν άνήκη εις τον ισχυρότερον άρχοντα, ούτω και η Γραφή δεν κολακεύει. Ελέγχει τον ταπεινόν της γης, ελέγχει και τον ανώτατον άρχοντα. Πάς άνθρωπος, εις οιανδήποτε εποχήν και αν ζή, εντός του πνευματικού καθρέπτου, ο οποίος λέγεται Γραφή, δύναται να ίδη την πνευματικήν κατάστασίν του και μορφήν, διότι εις την Γραφήν υπάρχει το ανάλογον παράδειγμα, ο παράλληλος βίος. Δια τον λόγον τούτον μοχθηροί καί κακεντρεχείς, άπιστοι καί άθεοι μισούν καί αποστρέφονται την Γραφήν. Δεν υποφέρουν τον έλεγχαν της ζωής των από την Γραφήν. Και ομοιάζουν με την διαβόητον αρχαίαν πόρνην Λαΐδα, η οποία, όταν εγήρασε και είδεν εις τον καθρέπτην τας ρυτίδας και την ασχημίαν της, έξωργίσθη καί κατέστρεψε τον καθρέπτην! Και εκείνος μεν ο καθρέπτης κατεστράφη. Αλλ’ η Αγία Γραφή είνε ο ασύντριπτος καθρέπτης των αιώνων.

Need For Censure And Rebuke

We do not take pleasure in censuring. We would be happy, if serious occasions for censure were not given and our discourse was purely enlightening, consoling and edifying. But unfortunately a hard need compels the use of censure. For we don’t dwell in a society of angels, who are saints and unceasingly hymn God. But we dwell in a world, which according to Scripture “lies in evil” (1 john 5:9). Read more »

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ 1987 (*)
Ἀπόσπασμα ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ

ΑΛΛΑ ΝΙΚΑ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ

ΕΙΣ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ

«…Θέλετε παραδείγματα; Ἀναφέρω δυὸ καὶ τελειώνω.

Μετρῆστε μὲ τὰ δάχτυλα σας, ἔχουν περάσει τώρα 60 χρόνια(*), ποὺ στὴν ἁγία ῾Ρωσία σπεῖρα ἀθέων καὶ ἀπίστων εἶπαν· Θὰ διαλύσωμε τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἔβαλαν ὅλα τὰ δυνατά τους· σφάξανε, σφάξανε, σφάξανε, ποταμὸς αἵματος ἐχύθη· ἀσκητάς, μοναχούς, ἄνδρες, γυναῖκες, ἱεράρχας, πατριάρχας, ἐφυλάκισαν, ἐμαρτύρησαν, ἔκλεισαν ἐκκλησιές, ἔκαναν τὰ πάντα, διακωμῴδησαν τὰ μυστήρια καὶ εἶπαν ὅτι θὰ σβήσουμε, θὰ σβήσουμε τὴν Ἐκκλησία στὴ ῾Ρωσία. Τὴν ἔσβησαν; Ὄχι, ὄχι. Ὁ διωγμός, ὄχι μόνο δὲν ἔβλαψε, ἀλλὰ καὶ ὠφέλησε τὴν Ἐκκλησία. Ἄν θέλετε νὰ δῆτε ζωντανους Χριστιανούς, ποὺ πιστεύουν ἀληθινά, μὴ πᾶτε οὔτε στὴ ῾Ρουμανία, οὔτε πουθενά ἀλλοῦ· νὰ πᾶτε στὴ ῾Ρωσία, στὴ Μόσχα, στὸ Σταλινγκράντ.
Ἐδῶ σήμερα, κανείς ἀπὸ μᾶς, οὔτε παπᾶς, οὔτε δεσπότης, οὔτε κανείς, δὲν ἔκλαψε, δὲν ἔχυσε ἕνα δάκρυ· δὲν συνεκλονίσθη ψυχικῶς. Ἐνῷ στὴ ῾Ρωσία ὅταν περνοῦν τὰ ἅγια, γονατίζουν καὶ κλαῖνε ὅλοι, ὅλοι κλαῖνε ὅσοι εἶνε μέσα, ὅσοι ἔμειναν πιστοί. Μάλιστα. Ἂν θέ᾽ς νὰ δῇς ζωντανὴ Ἐκκλησία, πήγαινε στὴ ῾Ρωσία, νὰ δῇς ἐκεῖ ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ πιστεύουν εἰς τὸ Χριστὸ καὶ λατρεύουν τὸ Χριστὸ μ᾽ ὅλη [τὴν ψυχή τους.] Ὠφέλησε ὁ διωγμός, δὲν ἔβλαψε ὁ διωγμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Μάλιστα. Καὶ θέλετε ἀκόμα κάτι ἄλλο; Ὅτι τοῦ χρόνου (=1988) ἡ Ἐκκλησία τῆς ῾Ρωσίας θὰ ἑορτάσῃ ―μετρῆστε― τὰ 1000 χρόνια ἀπ᾽ τὴν ἡμέρα ποὺ γεννήθηκε. Ὅπως σήμερα ἑορτάζουμε τὰ γενέθλια τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας, καὶ οἱ Ρῶσοι θὰ ἑορτάσουν τοῦ χρόνου πανδήμως ―εἰς τὸ ὁποῖο ἀναγκάστηκε καὶ τὸ σοβιετικὸν κράτος νὰ συμμετέχῃ― τὰ 1000 χρόνια, ποὺ Ἕλληνες ξεκίνησαν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολι καὶ ἐδίδαξαν καὶ ἔκαναν Χριστιανοὺς τοὺς ῾Ρώσους. Μένει λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία, εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων καὶ τῶν ἀθέων καὶ νικᾷ καὶ θριαμβεύει.

*  *  *

Θέλετε ἄλλο παράδειγμα; Ἔ, νεκρὰ ἐφαινόταν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ 2016
(Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΜΑΣ)

«Ένα ξέρω, πως πριν ήμουν τυφλός και εδώ και λίγη ώρα βλέπω.»

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 28-6-1959 (βράδυ)
«Έχω παράπονο με όλους σας.»
«Θα σας πω την αλήθεια. Δεν θα σας κολακεύσω. Δεν πα’ να φύγετε όλοι και να μείνουν τα καθίσματα μόνα;
Αδιαφορώ.
Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος.
Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα.»

ΤΟ ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

• (Αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ ἀγωνιστοῦ ἱεράρχου π. Αὐγουστίνου, ποὺ ἔκανε στὶς 28.6.1959, ὅταν ὁ Παῦλος, ὡς βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων πέρασε ἀπὸ τὴν Ρώμη καὶ φίλησε τὸ χέρι τοῦ Πάπα, τὸ ἀφιερώνουμε α) Στους ἀθεόφοβους, τυφλοὺς οἰκουμενιστὲς δεσποτάδες, που φιλοῦν, χωρὶς νὰ ντρέπονται, το χέρι του ἀντιχρίστου Πάπα β) Στὸν πατριάρχη βαρθολομαῖο ποὺ φιλιέται μέχρι ἀηδείας σὰν τοὺς ἀνωμάλους μὲ τὸν Πάπα!!! γ) καὶ σ᾽᾽ὅλους ἐκείνους ποὺ μένουν ἀκόμα τυφλοἰ καὶ δὲν βλέπουν τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ Πατρίδα μας, νὰ χάση τὴν Ὀρθόδοξή της Πίστη, ἀπὸ τοὺς Ἰοῦδες, ἀπὸ τὰ καθάρματα τῆς Παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς Πανθρησκείας!!!)

————–

————–

«Το χειροφίλημα του πάπα;
Μάλιστα· αυτό είναι χειρότερο απ’ όλα. Πρωτοφανές γεγονός για την Ελληνική πατρίδα.
Πού τα λές αυτά Αυγουστίνε; Στα βουνά, στα λαγκάδια, στα μνήματα; Λάθος. Πού μιλάω; Στα παιδιά της Ορθοδοξίας μιλάω;
– Ούχ ού! μας μάζεψε ο παπάς, για να μας μιλήσει για το χειροφίλημα του πάπα! Ψύλλος στ’ άχυρα! Καθυστερημένος ιεροκήρυκας. Πίσω αιώνες βρίσκεται.
Δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα;
Ποιος είσαι συ πού το λες; Αυτό μας έφαγε. «Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο». Στο τέλος τι μένει; Read more »

ΠΡΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΜΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ & ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ

ΥΠΟΔΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!

ΔΡΟΣΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΒΔΕΛΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΘΕΩΝ!

 ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ

_______________________________________

ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ

 Πρὸς Οἰκουμενικὴν Σύνοδον;

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

• «Ἀπὸ ποιούς, παρακαλῶ, θὰ συγκροτηθῇ ἡ Σύνοδος αὐτή; Ποῦ τὰ μεγάλα πνευματικὰ ἀ­ναστήματα; ποῦ οἱ ἥρωες καὶ ὁμολογηταί, ποὺ θ᾽ ἀποτελοῦν ἐγγύησι Ὀρθοδοξίας; Ἀλλοίμονο, τέτοια πρόσωπα θὰ λείπουν. Κυρίαρχη δὲ θέσι θὰ κατέχουν στὴ Σύνοδο πρόσωπα ὑπόδικα ἐνώπιον τῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως, ἐπίσκοποι καὶ μητροπολῖται ἄνευ ποιμνίων, μὲ τίτλος κενούς, ποὺ θὰ ἀγορεύουν ἐλαφρᾷ τῇ συνειδήσει, χωρὶς αἴσθημα εὐθύνης.

  Ὑπὸ τέτοιες συνθῆκες συγκαλουμένη ἡ Με­γάλη Σύνοδος θὰ ἀποτύχῃ οἰκτρὰ καὶ θὰ γίνῃ πηγὴ νέων πνευματικῶν συμφορῶν γιὰ τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο».

Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο τοῦ π. Αὐγουστῖνο, ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971) καὶ τὸ βιβλίο Σφενδόνη Β΄ (Ἀθῆναι 1989, σσ. 133).

Πρoς Οικουμενικη Συνοδο;

«Τότε ἔδοξε τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν ὅλῃ τῇ ἐκκλησίᾳ…» (Πράξ. 15,22)

Ἡ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου, κατὰ τὸν ἅγιο Αὐγουστῖνο εἶνε «ὁ Χριστὸς παρατεινόμε­νος εἰς τοὺς αἰῶνας». Ἐκκλησία = Χριστός. Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ θὰ συ­νεχίζεται δι᾽ αὐτῆς αἰωνίως· ἀλλὰ καὶ οἱ ἀντιδράσεις ἐ­ναντίον της δὲν θὰ λείψουν, σύμφω­να μὲ τὸ λόγο τοῦ ἰδίου στοὺς μαθητάς του· «Εἰ ἐμὲ ἐ­δίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν…» (Ἰω. 15,20).
«Σημεῖον ἀντιλεγόμενον» ὁ Χριστός (Λουκ. 2,34), «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» καὶ ἡ Ἐκκλησία του. Μόνο ἂν πάψῃ ἡ Ἐκκλησία νὰ κηρύττῃ καὶ νὰ ἐνεργῇ ὅπως ὁ Χριστός, τότε θὰ πάψῃ καὶ ἡ ἀν­τίδρασι τοῦ κόσμου ἐναν­τίον της. Τὸ Πνεῦ­μα τὸ ἅγιο μάλιστα προειδοποιεῖ, ὅτι πρὸς τὸ τέλος τῶν αἰώνων ἡ σύγκρουσι ἀληθείας καὶ ψεύδους θὰ εἶνε σφοδρότερη, ἰδίως ἐπὶ τῶν ἡ­­μερῶν τοῦ μεγάλου ἀντιχρίστου· τὸ μικρὸ ποί­μνιο θὰ δοκιμαστῇ σκληρά, οἱ πιστοὶ θὰ λιγοστέψουν πολύ. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, ἡ ἐλευ­θέρα καὶ ζῶσα, ἡ Ὀρθοδοξία, θὰ περισυλλέξῃ τὰ τέ­κνα της κάτω ἀπὸ τὰ φτερὰ τοῦ μεγάλου Ἀετοῦ καὶ θὰ βγῇ στὴν ἔρημο, ὄχι μόνο τροπι­κὰ ἀλλὰ καὶ τοπικά, ἕως ὅτου ἔλθουν πάλι «καιροὶ ἀναψύξεως» (Πράξ. 3,20) γιὰ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.
Λυσσώδης ὁ πόλεμος κατὰ τῆς Ἐκκλησί­ας, ὅ­πως μαρτυρεῖ ἡ ἱστορία. Στοὺς τρεῖς πρώτους αἰ­ῶ­νες πολεμήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς εἰδωλολάτρες. Κι ὅταν σταμάτησαν οἱ διωγμοί, ἄλλη θύελλα ἦλθε νὰ ταράξῃ τὴ γαλήνη της. Οἱ Χριστιανοὶ κινδύνευαν τώρα ὄχι ἀπὸ πεινασμένα θηρία τοῦ ἀμφιθεάτρου ἀλλὰ ἀπὸ νοητοὺς λύκους, τοὺς αἱρετικούς. Οἱ πρῶτοι ἐχθροὶ ὡς ὅπλο χρησιμοποιοῦσαν τὸ ξίφος, οἱ δεύτεροι χρησιμοποιοῦσαν τὴ γλῶσσα, μὲ τὴν ὁποία διέδιδαν διδασκαλίες ξένες καὶ ἀντίθετες πρὸς τὴν ἁγνὴ ἀλήθεια.
Οἱ αἱρετικοὶ ἦταν «ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα» (ἔ.ἀ. 20,30). Ὁ διάβολος δι᾽ αὐτῶν ἔ­σπερνε ζιζάνια στὸν ἀγρὸ τῆς Ἐκκλησίας, ἀ­ψίνθιον (Πράξ. 8,11), φαρμάκι.
Ἐὰν τὰ ζιζάνια ξερριζώνωνται δύσκολα ἀπὸ τοὺς ἀγρούς, πολὺ δυσκολώτερα ξερριζώνον­ται οἱ αἱρετικοὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτὸ οἱ ποι­μένες πρέπει νὰ ἀγρυπνοῦν, ὥστε νὰ μὴ βρίσκῃ ὁ ἐχθρὸς καιρὸ νὰ σπείρῃ ζιζάνια (βλ. Ματθ. 13,24-26).
Γιὰ νὰ καταπολεμηθοῦν οἱ αἱρέσεις καὶ νὰ διατηρηθῇ καθαρὸς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἔγιναν μεγάλοι ἀγῶνες καὶ συγκλήθηκαν τοπι­κὲς καὶ οἰ­κουμενικὲς Σύνοδοι. Αἰτία τῆς συγ­κλήσεως Οἰ­­κουμενικῶν Συνόδων ἦταν κυρίως οἱ αἱρέσεις καὶ ἔπειτα οἱ ἐκτροπὲς στὸ ἦθος καὶ στὴν τάξι. Αὐτὸ δείχνει πόση σημασία ἀ­πο­δίδει ἡ Ἐκκλη­σία στὴν καθαρότητα τῆς ἀ­ληθείας. Read more »

ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟ!

http://katanixis.blogspot.gr/2016/04/blog-post_51.html

  Ο ΠΡΟΥΣΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΛΕΣΒΟ, -ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΜΑΡΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ-, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΟΠΩΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΕΘΑ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΦΛΩΡΙΝΗΣ! ΘΑ ΜΕΤΑΦΕΡΗ ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΟ ΔΕΣΠΟΤΗ!!! ΝΤΡΟΠΗ! ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, ΠΙΘΑΝΟΝ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ! ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΧΑΝΕΙ!

Ο ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ ΚΑΙ ΓΡΑΒΑΤΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΠΑΠΑΔΕΣ, ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΛΑΜΠΡΥΝΙΑΔΗ

http://katanixis.blogspot.gr/2014/01/812014.html

Ὁ Γέροντας γνωρίζοντας τί θὰ κάνη ὁ ἐπόμενως δεσπότης, ἔλεγε·

«ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΔΩ,
ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΗ ΦΡΑΓΚΟΠΑΠΑΣ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ»

Καὶ πράγματι, δὲν τόλμησε νὰ πάτησε οὔτε φραγκόπαπας, οὔτε φραγκόφιλος στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Φλωρίνης ὅσο ἦταν ἐπίσκοπος Φλωρίνης ὁ π. Αὐγουστῖνος. Ὁ νῦν Μητροπολίτης Θεοκλητος, δὲν βαδίζει, ὅπως βλέπουμε, στὰ χνάρια του. Τὸ ἤξερε αὐτὸ ὁ Γέροντας. Δὲν εἶναι τῆς ὥρας νὰ γράψουμε περισσότερα.

Ἀκοῦστε ἡχητικά τὸν γενναῖο Μητροπολίτη:

———————

—————-

Ερώτηση Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στο εκκλησίασμα του Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης, στις 7-3-1971:
–«Θέλετε εδώ στο ναό του Αγίου Παντελεήμονος να λειτουργήσει Φραγκόπαπας; Θέλετε;».
Απάντηση εκκλησιάσμ.: -«Όχι».
Λοιπόν, εκεί πάει η υπόθεσις, εκεί πηγαίνουμε πάνε το συντομότερο να λειτουργήσουν Φράγκοι και Ορθόδοξοι μαζί, εκεί πάει η υπόθεσις, αλλά δεν θα μπορέσουν να κατορθώσουν τίποτα. Ο λαός της Ελλάδος ο οποίος εκ των προγόνων αυτού είναι Ορθόδοξος, ο λαός της Ελλάδος μνήμων των μεγάλων θυσιών που επέφερε η Δύση, οι παπικοί, η Ελλάς μνήμων των θυσιών των ορθοδόξων αρχιερέων δεν θα υποκύψει. Θα γίνει μεγάλη αναστάτωση πνευμάτων, αλλά ημείς θα προτιμήσουμε να χάσουμε τον θρόνο να πάμε στα σπήλαια και τας οπάς της γης να εγείρομεν ηρωική επανάσταση εναντίον όλων των παπιστών για να κρατήσουμε την Πατρίδα μας Ορθόδοξη, διότι κατ’ εμέ, όπως το αποδείξαμε εις άλλην ομιλία· ΕΛΛΑΣ και ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ είναι δυο όροι αλληλένδετοι, ενωμένοι. Όπου Ελλάς εκεί και Ορθοδοξία και όπου Ορθοδοξία είναι η Ελλάς. Και εάν η Ελλάς ήτο φράγκικη, το είπε ένας μεγάλος ιστορικός· Εάν η Ελλάς ήτο φράγκικη ουδέποτε η Ελλάς θα έλεγε το ΟΧΙ στο Αλβανικό έπος. Διότι οι φράγκοι που ήταν στην Ελλάδα υποδέχθηκαν με αγαλίασει τα Ιταλικά αεροπλάνα, διότι οι Ιταλιάνοι είναι φράγκοι, εάν ήτο φραγκιά η Ελλάς, δεν θα είχαμε τον ηρωικόν αυτόν αγώνα. Πίσω από τα ηρωικά αυτά παιδιά της Ελλάδος ηγωνίζετο ολόκληρη η Ορθοδοξία.
Εν πάση περιπτώση, χαίρω και αγάλλομαι, διότι τουλάχιστον όσο καιρό είμαι εγώ επίσκοπος εδώ, δεν θα πατήσει πόδι φράγκου. Δεν ξέρω τί θα γίνει σ’ άλλες μητροπόλεις, αλλά εδώ τουλάχιστον θα σχηματίσουμε σύνταγμα ηρωϊκό, έτοιμο προς θάνατον. Όσοι πιστοί – όσοι πιστοί· Έχει μεγάλη σημασία αυτό το οποίο σας λέγω, διότι σήμερον, αύριο, μεθαύριο, θα ρθουν αγκαλιασμένοι ο Πάπας με τον Πατριάρχη, θα κοινωνήσουν μαζί, ό εστί μεθερμηνευόμενον· θα δύναται ο φράγκος να μπαίνει μέσα στην Ορθόδοξο Εκκλησία να λειτουργάει. Πράγμα το οποίο δεν θα επιτρέψουμε· διότι χάσμα μέγα χωρίζει την Δυτική από την Ανατολική Εκκλησία.

Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971) καὶ τὸ βιβλίο Σφενδόνη Β΄ (ἀπόσπ. γ΄)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

OIKOYMENIKH ΣΥΝΟΔΟΣ ΣΥΓΚΑΛΗTΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΗ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Ὑπάρχει σήμερα ἀνάγκη συγκλήσε­ως Οἰκουμενικῆς Συνόδου; Ἀπάντηση. Ἐὰν ἡ κυρία αἰτία γιὰ τὴν ὁποία συγκαλοῦνται οἱ Οἰ­κουμενικὲς Σύνοδοι εἶνε ἡ αἵρεσις, ὑπάρχει πράγματι λόγος σοβαρὸς γιὰ νὰ συγκληθῇ Οἰ­­κουμενικὴ Σύνοδος. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων πλα­νῶν καὶ αἱρέσεων, ποὺ πρέπει νὰ καταδικασθοῦν, εἶνε καὶ ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων ποὺ λέγεται οἰ­κουμενισμός. Οἱ ὀπαδοί του φρονοῦν, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν μπορεῖ νὰ λέῃ ὅτι κατέχει ὁλό­κληρη τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθεια, ὅτι εἶνε ὁ «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. 3,15). Οἱ οἰκουμενισταὶ στρέφονται πρὸς ἄλλες πηγές, «φρέατα» καὶ «λάκκους συντετριμ­μένους» (βλ. Ἰερ. 2,13), ἱδρύουν νέα θρησκεία, ὑπερθρησκεία, ἀνανεώνοντας τὸ παλαιὸ ῥεῦ­μα τοῦ συγκρητισμοῦ. Τὸ μίασμα ἔχει προσ­βάλει οὐκ ὀλίγους, ἡ ψώρα τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἔφθασε μέχρι Ἁγίου Ὄρους· ὁ κίνδυνος εἶνε ἀφάν­ταστος. Ἐκτὸς τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἄλλες πλάνες ποὺ πρέπει νὰ καταδικασθοῦν εἶνε ὁ ἄθεος καὶ ὑλιστικὸς κομμουνισμός, ὁ ἀρνησίχριστος μασονισμός, ὁ βλάσφημος χιλιασμός, ὁ δαιμονικὸς πνευματισμός, ἡ παπικὴ οὐνία.
Ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἠθικῶν ζητημάτων πρέπει νὰ ληφθοῦν ἀποφάσεις, ὅπως εἶνε ὁ ἀνανεούμε­νος νικολαϊτισμὸς μὲ σημαία τὴ θεωρία τοῦ Φρό­υντ, ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας, διάφορα εἴ­δωλα τοῦ τεχνικοῦ πολιτισμοῦ γιὰ τὰ ὁποῖα ἀ­κούγεται ἡ θεόπνευστη προτροπὴ «Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων» (Α΄ Ἰω. 5,21).
Στὴν ἀρχὴ τῆς μελλούσης νὰ συγκληθῇ Συν­­όδου πρέπει ἀπαραιτήτως, ὅπως συνέβαινε πάντοτε, νὰ ἀναγνωσθοῦν οἱ Ὅροι τῶν προηγουμένων Οἰ­κουμενικῶν Συνόδων καὶ ὡς πρῶ­το θέμα νὰ τεθῇ ἡ ἀναγνώρισις ὡς Οἰκουμενικῶν τῶν Συνόδων ποὺ ἀναφέραμε καὶ ἰδίως τῆς ἐν Κωσταντινουπόλει τοῦ 879-880.
Καὶ ἐρωτῶ· αὐτὰ εἶνε τὰ θέματα ποὺ θ᾽ ἀ­πα­σχολήσουν τὴν συγκαλουμένη Σύνοδο; Ὄχι δυστυχῶς. Καμμία καταδίκη ἑτεροδιδασκαλι­ῶν δὲν προβλέπεται. Συνεπῶς, δὲν βλέπω ποιός ἀποχρῶν λόγος συντρέχει γιὰ νὰ συγκληθῇ ἡ Σύνοδος αὐτή. Ἀπὸ ὅσα ἔχουν γνωσθῆ, εὔκολα διαφαίνεται τί ἄνεμος πνέει· ἄνεμος ἐκσυγ­χρονισμοῦ, ἐκκοσμικεύσεως, οἰκουμενισμοῦ.

Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971) καὶ τὸ βιβλίο Σφενδόνη Β΄ (ἀπόσπ. β΄)

ΔΥΟ ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ, ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1971!

1. ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΗ ΜΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ
2. ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΟΝΟΜΑΣΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ;

• ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ, ΓΙ᾽ ΑΥΤΟ ΜΙΛΑ ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
  

«…Τί ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ χαρακτηρισθῇ ὀρθόδοξη μία Σύνοδος; Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς καὶ τὶς ἀναγνωρισμένες Τοπικές, ἔγιναν καὶ ἄλλες σύνοδοι ποὺ ὅμως δὲν ἀναγνωρίσθηκαν ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ συνείδησι. Ἐκκλησιαστικὴ συνείδησις εἶνε ἡ κρίσι καὶ ἐκτίμησις τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο ἔχει ἐκ Θεοῦ τὸ πνευματικὸ αἰσθητήριο νὰ διακρίνῃ τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὴν πλάνη, ὅπως τὰ πρόβατα ἔχουν ἐκ φύσεως τὸ αἰσθητήριο νὰ διακρίνουν τὰ ὠφέλιμα βότανα ἀπὸ τὰ βλαβερά (Μ. Βασίλειος). Ὁ ὀρθόδοξος λαός, ποὺ ζῇ σὲ μυστηριακὴ ἐπαφὴ μὲ τὸ Χριστὸ καὶ ἔχει Πνεῦμα ἅγιο, ὅταν ἀκούσῃ ἀπόφασι Συνόδου ποὺ εἶνε σύμφωνη μὲ τὴν πατροπαράδοτη πίστι, μὲ «ὅ,τι πάντοτε, πανταχοῦ καὶ ὑπὸ πάντων ἐπιστεύθη» (Βικέντιος Λερ.), αἰσθάνεται χαρὰ καὶ λέει· «Αὕτη ἡ πίστις τῶν ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν οἰκουμένην ἐστήριξεν». Εἰ δ᾽ ἄλλως, ἐκδηλώνει τὴ διαφωνία καὶ ἀποδοκιμασία του.
Ὥστε κατὰ τὴν ὀρθόδοξη ἀντίληψι αἱ Σύνοδοι βρίσκονται ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, ποὺ δὲν περιορίζεται μόνο στοὺς κληρικοὺς ἀλλὰ ἐπεκτείνεται καὶ ἀποκορυφώνεται στὸν εὐσεβῆ λαό· τοῦ λαοῦ ἡ ἐπιδοκιμασία ἢ ἡ ἀποδοκιμασία κρίνει ἂν μία Σύνοδος εἶνε ἀληθινὴ ἢ μή. Ἡ Ὀρθοδοξία δι­αφέρει ἀπὸ τὸν παπισμὸ καὶ στὸ σημεῖο αὐτό· ἐδῶ τὸ ἀλάθητο δὲν τὸ διεκδικεῖ ἕνα πρόσωπο, ἀλλὰ τὸ ἔχει τὸ πλήρωμα, ὁ εὐσεβὴς λαὸς ποὺ ὀνομάζεται «φύλαξ τῆς πίστεως». Ὁ πιστός, ὅσο ἄσημος καὶ ἂν εἶνε, δὲν ἐκμηδενίζεται· ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας δὲν μπορεῖ νὰ ἀγνοῇ τὴ φωνή του. Ἔτσι ὑπάρχει ἁρμονία. Ἐκκλησιαστικὲς ἀποφάσεις ἐρήμην τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ καὶ ἀντίθετες μὲ τὸ φρόνημά του δὲν μποροῦν νὰ σταθοῦν. Οἱ Πράξεις τῶν ἀποστόλων, ποὺ περιγράφουν τὴν πρώτη Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Ἀποστολικὴ Σύνοδο, λένε γιὰ τὸν τρόπο λήψεως τῶν ἀποφάσεών της· «Ἔδοξε τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν ὅλῃ τῇ ἐκκλησίᾳ» (Πράξ. 15,22). Ἀκοῦτε, κύριοι, ὅσοι κεκλεισμένων τῶν θυρῶν παίρνετε ἀποφάσεις γιὰ λογαριασμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν ὀρθοδόξων; Τί εἶστε σεῖς, ἀνώτεροι τῶν ἀποστόλων; Τόσο μεγάλη ἰδέα ἔχετε γιὰ τοὺς ἑαυτούς σας;
Ἕνα παράδειγμα Συνόδου ποὺ δὲν ἀνεγνώρισε ἀλλ᾽ ἀπεδοκίμασε ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνείδησι, εἶνε ἡ ἐν Ἐφέσῳ συγκληθεῖσα τὸ 449 μ.Χ. πολυαριθμότατη Σύνοδος. Read more »

ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ

• ‘Eπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς μνήμης τῶν Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκ. Συνόδου ἀνοίξαμε ἕνα θέμα. Ἡ μνήμη τώρα τῶν Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκ. Συνόδου καὶ τὸ πνεῦμα ὑποτιμήσεως τόσο τῶν ἁ­γί­ων πατέρων («μεταπατερικὴ» θεολογία) ὅσο καὶ τῶν ἱερῶν κανόνων («κωδικοποίηση»), μᾶς δίνουν πάλι τὴν εὐκαιρία νὰ συνεχίσουμε ἐκθέτοντας τὴν σχετικὴ διδασκαλία τοῦ π. Αὐγουστίνου περὶ τῶν ἱ. κανόνων ἀντλώντας ἀπὸ τὰ ἔργα του.

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ἐγκύψῃ κανεὶς στὴ μελέτη τῶν ἱερῶν κανόνων ὅπως τοὺς ἑρ­μηνεύουν σοφοὶ κανονολόγοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἐὰν πρὸ παντὸς πιστεύῃ ὅτι οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶνε ἀποφάσεις ὄχι ἑνὸς ὑ­πουργικοῦ συμβουλίου ἢ κάποιας βου­λῆς ἀλλὰ ἱερῶν ἀνδρῶν ποὺ συνέρχονται καὶ συσκέπτονται ἐν ἁγίῳ Πνεύματι, τότε θὰ τοὺς βλέπῃ μὲ διαφορετικὸ βλέμμα. Θὰ βλέπῃ τὸ βάθος τῆς πατερικῆς σκέψεως καὶ ὄχι τὴν ἐ­πιφάνεια, τὸ πνεῦμα καὶ ὄχι τὸ γράμμα. «Τὸ γράμμα ἀποκτέννει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ» (Β΄ Κορ. 3,6). Ἡ οὐσία, ποὺ περικλείεται στὰ σχήματα τῶν ἱερῶν κανόνων, ἔχει αἰώνια ἀξία.
Μερικοί, γιὰ νὰ ἐξευτελίσουν καὶ διακωμῳ­δήσουν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, ἀναφέρονται σὲ μερικοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θίγουν διάφορα ζητήμα­τα ἠθικῆς τάξεως καὶ ὠχυρωμένοι πίσω ἀπὸ τὸ γράμμα τους ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ κανό­νες δὲν ἔχουν πλέον θέσι στὴ σύγχρονη ζωή.

* * *

Ἐμεῖς τοὺς ἀπαντοῦμε τὰ ἑξῆς.
1. Λένε ὅτι οἱ κανόνες, ἀφοῦ θεσπίσθηκαν πρὸ 1.200 – 1.600 ἐτῶν, εἶνε παμπάλαιοι. Λησμο­νοῦν ὅμως ὅτι μερικὰ πράγματα δὲν παλιώνουν. Παράδειγμα ὁ ἥλιος, ποὺ παρὰ τὴν ἡλικία του εἶνε γιὰ ὅλους ἀπολύτως ἀπαραίτητος. Μπορεῖ νὰ καταργηθῇ ὁ ἥλιος; Read more »

Α΄ Κυρ. Νηστ. – Ὀρθοδοξίας (Ἰω. 1,44-52)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

———

———–

ΤO ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

«Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Ἔρχου καὶ ἴδε» (᾿Ιωάν. 1,47)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ μεγάλη καὶ ἔνδοξος. Δὲν ἑορτάζει ἕνας ἢ δύο ἅ­γιοι, ὅπως τὶς ἄλλες ἡμέρες· ἑορτάζει ὅλη ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας.
Ποιός μπορεῖ νὰ ἐκφωνήσῃ λόγο ἀν­τάξιο τῆς μεγάλης ἑορτῆς; Θὰ ἔπρεπε νὰ βρίσκεται ἐδῶ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους ἢ τοὺς πατέρας καὶ διδασκάλους τῆς Ἐκκλησί­ας ἢ τοὺς μάρτυρες ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἐμεῖς λίγες σκέψεις θὰ διατυπώσουμε ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελίου.

* * *

Ὁμιλεῖ τὸ εὐαγγέλιο γιὰ κάποιο Ναθανα­ήλ, ποὺ εἶχε μικρὰ ἰδέα γιὰ τὸ Χριστό. Ἐπειδὴ ὁ Ἰ­ησοῦς καταγόταν ἀπὸ ἄσημο χωριὸ (τὴ Ναζαρέτ), ἐπειδὴ γεννήθηκε ἀπὸ πτωχὴ μητέρα καὶ ὑπὸ ταπεινὲς συνθῆκες, κρίνοντας ἀπ’ αὐ­τὰ εἶπε· «Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶ­ναι;» (᾿Ιωάν. 1,47), εἶνε δυνατὸν ἀπ’ τὸ χωριὸ αὐτὸ νὰ βγῇ κάτι καλό, νὰ βγῇ ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου;
Ἀλλ’ ὅπως τότε ὁ Ναθαναὴλ εἶπε τὸν περι­φρονητικὸ αὐτὸ λόγο, ἔτσι καὶ σήμερα ὑπάρ­χουν «Ναθαναήλ», ποὺ μιλοῦν περιφρονη­τικὰ γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ γιὰ τὸ ἔργο του. Λένε κι αὐ­τοί, κατ᾿ ἄλλο τρόπο βέβαια· «Ἐκ Ναζαρὲτ δύ­ναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;», καὶ θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκ­­­­κλησία μας εἶνε πλέον κάτι ξεπερασμένο, ἕ­νας θεσμὸς χρεωκοπημένος, ἀνάξιος λόγου, ποὺ πρέπει νὰ μπῇ στὸ μουσεῖο. Τί ἔχουμε νὰ ποῦμε σ’ αὐτοὺς τοὺς «Ναθαναήλ»; Θ’ ἀπαν­τήσουμε μὲ τὰ λόγια τοῦ Φιλίππου· «Ἔρχου καὶ ἴδε» (ἔ.ἀ.). Ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ἐλᾶτε νὰ θαυ­μάσετε σήμερα, τὴν ἅγια αὐτὴ ἡμέρα, τὴν Ἐκ­κλησία τοῦ Χριστοῦ. Read more »

ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ· ΘΕΟΛΟΓΟΙ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ & ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΙ ΜΠΗΚΑΝ ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ & ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ! ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΜΩΣ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΣΟΥΝ! Γι᾽ αὐτὸ ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἔλεγε· Στὸν ἄλλο κόσμο θὰ βρεθοῦμε πρό ἐκπήξεων. Θὰ δοῦμε στὸν Παράδεισο ἀνθρώπους ποὺ δὲν θὰ τὸ περιμέναμε. Θὰ δοῦμε στὴν κόλαση ἀνθρώπους ποὺ τοὺς θεωρούσαμε ἁγίους! Καὶ ἡ μεγαλύτερη ἐκπληξη γιὰ μᾶς θὰ εἶναι, νὰ δοῦμε καὶ τὸν ἑαυτό μας στὸν Παράδεισο!

Καὶ ἄλλοτε, πάλι ἔλεγε· Ἂν ἐμεῖς ἀρνηθοῦμε τὴν Ὀρθοδοξία καὶ οἱ πέτρες θὰ τὸ φωνάξουν ὅτι εἶναι ἡ μόνη ἀληθινη Πίστη στὸν κόσμο. Βλέπουμε στις μέρες μας κάτι ἀξιοθαύμαστο. Ἐχθροι τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ γίνονται οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ πατριάρχαι καὶ ὁμολογηταί τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ γίνονται ἡθοποιοὶ τοῦ Χόλλιγουντ ὅπως ὁ Τζόναθαν Τζάκσον καὶ τραγουδισταί δικοί μας ὅπως ὁ Κυνούσης γιὰ τοὺς παλαιότερους καὶ ἡ Εἰρήνη Μερκούρη γιὰ τοὺς νεώτερους. Βλέπουμε ἀκόμα καὶ μουσουλμάνους, ἀηδιασμένους ἀπὸ τὶς ἀγριότητες καὶ τὶς σφαγές, που ἐπιβάλει τὸ Κοράνιο καὶ θαμπωμένη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας, βαπτίζονται Χριστιανοί!

Τώρα ποὺ ὅλα σαπίζουν γύρω μας, τρέμουν οἱ σκοτεινές δυνάμεις τὴν ἐξάπλωση τῆς Ὀρθοδοξίας, γι᾽ αὐτὸ μάντρωσαν στὶς στοές τους: θεολόγους, ἐπισκόπους καὶ πατριάρχες, μὲ χαλαρὴ συνείδηση! Ὁ λαὸς ὅμως ἀγρυπνοί καὶ ἐμφανίζονται ὁμολογητὲς τῆς Πίστεως ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ δὲν τὸ περιμένουν!

Ο ηθοποιός του Χόλλιγουντ ὁ Τζόναθαν Τζάκσον, κάτοχος 5 βραβείων Emmy, σε συνέντευξη που έδωσε στην «Πεμπτουσία» κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος, εξηγεί τους λόγους και πώς έγινε Ορθόδοξος.

Ἀκουστέ τον ἐδῶ://bitly.com/1bZWr6R

Ἡ Εἰρήνη Μερκούρη μιλώντας σὲ μία ἀπὸ τὶς σκουπιδοεκπομπὲς τῆς ἀνθελληνικῆς τηλεόρασης, πραγματοποίησε καὶ πάλι δημόσια ὁμολογία Πίστεως. Καὶ ἐνῶ προσπάθησε νὰ μιλήσει περὶ μοναδικότητος τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ φραγκο-νεροκουβαλητὲς τῆς ἠλιθιοποίησης τῶν Νεοελλήνων ἀμέσως ὅρμησαν νὰ τὴν εἰρωνευτοῦν, ἀλλὰ αὐτή συνέχισε μὲ θαυμασμό καὶ παρρησία νὰ μιλᾶ γιὰ τὴν μόνη ἀληθινη πίστη στὸν κόσμο.
Ἀκοῦστε την:

ἐδῶ//www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/03/blog-post

Ποιος ειναι ο Θεος του Ισλαμ;

Ακουστε το βιντεο

https://www.facebook.com/173086936068423/videos/1070493899661051

Ο ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ ΜΟΣΑΜΠ ΓΙΟΥΣΕΦ, ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ. ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ & ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ! ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ  ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΩΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ
Παρουσιαστης: Μὲ αὐτὸ που κάνεις, βάζεις τον ἑαυτό σου σε κίνδυνο. Θα σὲ σκοτωσουν οἱ μουσουλμάνοι
Παλαιστίνιος: «Ναί, θὰ προσπαθήσουν. ΑΝ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ, ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ»! (απαντηση χριστιανων των πρωτων αιωνων!!!)

Ο ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

Τέλος ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἔγινε στὴν αἴθουσα τοῦ συλλόγου τῶν «40 Μάρτυρες» Κοζάνης τὴν Κυριακὴ 9-2-1958

Ἀδελφοί μου! Ἡ ‘Oρθοδοξία μας ἔχει μεγαλεῖο. Μέσα σ᾿ αὐτὴν ἀκούγεται τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34· 15,12), τὸ «Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου» (Ματθ. 6,10), βασιλεία δικαιοσύνης, ἀγάπης, ἀ­δελφοσύνης, εἰρήνης. Ἀλλὰ δὲν ὠφελεῖ νὰ μείνουμε μόνο σ᾿ αὐτὸ τὸ θαυμασμό. Πρέπει συγχρόνως νὰ στρέψουμε τὴν προσοχὴ καὶ κάπου ἀλλοῦ· νὰ ἐξετάσουμε τὸν ἑαυτό μας, νὰ δοῦμε τὴν ἀθλιότητά μας, ν᾿ ἀναλογιστοῦ­με σὲ ποιά ἀπόστασι ἀπὸ τὸ μεγαλεῖο αὐτὸ βρισκόμαστε ἐμεῖς, ὅπως ἔκανε ὁ ἄσωτος. Ἂν τὸ κάνουμε αὐτό, θὰ διαπιστώσουμε τὴν τρομακτικὴ ἀντίθεσι. Ἡ διαπίστωσις αὐτὴ θὰ μᾶς βάλῃ σὲ ἀνησυχία καὶ σοβαρὲς σκέψεις. Καὶ ἔτσι μπορεῖ νὰ γεννηθῇ μέσα μας ἡ ὤθησι ν᾿ ἀφήσουμε τὰ χαμηλά, νὰ πάρουμε ταπει­νωμέ­νοι τὸ δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, καὶ βαδίζοντας συνεχῶς πρὸς τὴν κορυφὴ νὰ βρεθοῦ­με τέλος στὴν πατρικὴ οἰκία καὶ νὰ δεχθοῦ­με ὅπως ὁ ἄσωτος τὸν ἐναγκαλισμὸ τῆς σωτηρίας. Read more »

Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 1951 ΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΕΚΑΨΕ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ

ΤΑ 98% ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Μικρό ἀπόσπασμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ» φυλ. 235, Μάρτιος 1961
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«…Γιὰ νὰ ποῦμε ὅτι μία ἀπογραφή πέτυχε, πρέπει οἱ ἀριθμοί, οἱ ὁποῖοι θὰ προέλθουν ἐκ τῶν δελτίων, νὰ εἶνε οἱ δεῖκτες τῆς ζωῆς τοῦ Ἔθνους, ὅπως τὴν συνθέτουν τὰ οὐσιώδη γνωρίσματα της. Διεθνὲς συνέδριον στατιστικῆς, εἰς τὸ ὁποῖον εἶχαν λάβει μέρος οἱ σπουδαιότερες χῶρες τοῦ κόσμου καὶ ἐγένετο σοβαρὰ συζήτησις ἐπὶ τοῦ τρόπου τῆς συντάξεως τοῦ ἐρωτηματολογίου τοῦ δελτίου τῆς ἀπογραφῆς, ἀπεφάνθη, ὅτι μεταξὺ τῶν ἐρωτημάτων, ποὺ πρέπει νὰ περιέχει τὸ δελτίον, πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ εἶνε καὶ τὸ τῆς Θρησκείας. Δικός μας δὲ ἐπιστήμων ἀρθρογραφῶν ἐπὶ τοῦ θέματος παρετήρει ὀρθῶς ὅτι «ἡ ἐξακρίβωσης τῆς θρησκείας καὶ τῆς ὁμιλουμένης γλώσσης ἀποτελοῦσι τὴν βάσιν τῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως ἑνὸς λαοῦ». Συνεπὴς πρὸς τὴν ἀρχὴν αὐτὴν τῆς καταρτίσεως τῶν ἀπογραφικῶν δελτίων καὶ ἡ Ἑλλάς, ὁσάκις διενήργει ἀπογραφήν, ἐκ τῶν πρώτων ἔθετε τὸ ἐρώτημα: Εἰς ποίαν θρησκείαν ἀνήκετε; Καὶ ἡ Ἑλλὰς ἐκ τῆς ἀπογραφῆς ἐγνώριζε ποία δύναμι ἐκπροσωποῦσε στὸ Κράτος κάθε δόγμα. Ἔτσι κατὰ τὴν τελευταία ἀπογραφὴν τοῦ 1951 ἐξ ἐπόψεως θρησκείας οἱ κάτοικοι τῆς Ἑλλάδος κατανέμονται ὡς ἐξῆς: Ὀρθόδοξοι 7.472.559, Καθολικοὶ 28.430, Διαμαρτυρόμενοι 7.034, Μονοφυσῖται 120, ἄλλοι χριστιανοὶ 4.438, Μουσουλμᾶνοι 112.565, Ἰσραηλῖται 6.325, Ἄλλων Θρησκειῶν 24 (*) καὶ Ἄθεοι 121…

Εἰς τὴν τελευταίαν ὅμως ἀπογραφὴν, (ποὺ ἔγινε τῆς 19.3.1961), οὐδὲν στοιχεῖον περὶ Θρησκείας θὰ ἔχωμεν. Διότι τὸ σχετικὸν ἐρώτημα, ποὺ ἦτο πρῶτο εἰς τὰ δελτία τῶν προηγουμένων ἀπογραφῶν, ἤδη παρελείφθη. Ἄλλα ἐρωτήματα ἐτέθησαν, σπουδαιοτάτης σημασίας!! Ὑπὸ τῶν σοφῶν ἐγκεφάλων τῆς στατιστικῆς ὑπηρεσίας ἐλήφθη πρόνοια, ἵνα καταγραφοῦν τὰ πουλερικά, τὰ γίδια, τὰ βόδια, τὰ ἄλογα, τὰ βουβάλια, τὰ γαϊδούρια, τὰ μουλάρια, τὰ γουρούνια, ἀκόμη δὲ καὶ τὰ ἀποχωρητήρια μὲ εἰδικὸν ἐρώτημα, πόσα ἐκ τῶν ἀποχωρητηρίων ἔχουν καζανάκια καὶ πόσοι τὰ μεταχειρίζονται…» Read more »

Τοῦ Μ. Φωτίου πατριάρχου Κων/λεως (6 Φεβρουαρίου)

1. Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ

ΦΛΟΓΕΡΗ OMΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
_____________________

__________________________

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ
________________________________

_________________

2. ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ –  ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἀθῆναι 6-2-1961.
Μπορεῖτε νὰ τὴν ἀκούσετε χωρὶς περικοπὲς στὸ cd 24β΄Α τῆς σειρᾶς «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (πληροφορίες στὸ τηλέφωνο 23850-28868)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴν ἐπέτειο τῆς ἐκδημίας πρὸς Κύριον τοῦ ἱεροῦ Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (820-893 μ.Χ.).
Εἶπαν, ὅτι ἡ ἱστορία εἶνε μιὰ πινακοθήκη, στὴν ὁποία ὁ χρόνος ἀναρτᾷ ἑκάστοτε εἰ­κό­νες μεγάλων μορφῶν. Καὶ στὴν χριστιανικὴ ἱ­στο­ρία ὑ­πάρχουν μεγάλες μορφές, ποὺ συν­ετέλε­σαν στὴν ἐξάπλωσι καὶ ἑδραίωσι τῆς ἁγί­ας μας πίστεως. Μετὰ τὴν ἄχραν­τη εἰκό­να τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπάρχουν ἄλ­λες μορφές. Ἀπὸ πλευρᾶς ἀγώνων γιὰ τὴν δι­ατήρησι τῆς πα­ρακαταθήκης τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀγώνων νὰ κρα­τηθῇ ἁγνὸ τὸ εὐαγγέ­λιο, ξεχωρίζουν τρεῖς μορ­φές· πρῶτος ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δεύτερος ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, καὶ τρίτος ὁ σημερινὸς ἅγιος. Read more »