Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for the ‘ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ’ Category

ΕΛΛΑΣ – ΕΟΚ – STOP

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Μαρ 10th, 2010 | filed Filed under: VIDEO p. AYGOYST., ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

********************************************************************************

Πρωτο 10λεπτο μερος του DVD, ΕΛΛΑΣ-ΕΟΚ,

(ενταφιασμός του Ιστορικού, Ελληνικού, Ένδοξου Έθνους).

Το DVD περιέχει αποσπάσματα ομιλιών από την περίοδο 19-11- 1990 ως 17-12-1990 και παρουσιάζει την αλλοίωσει που επιφέρει στον Ελληνικό πληθυσμό η Ε.Ο.Κ. και εκπέμπει σήμα κινδύνου.

Στο περιοδικό, που εκδίδει 60 χρόνια ο Ορθόδοξος αγωνιστής ιεράρχης, της Ελλαδικής Εκκλησίας, π. Αυγουστίνος Καντιώτης, την «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», φυλ. 386, Ιουνίου-Ιουλίου 1977, ονομάζει την Ε.Ο.Κ. «ΕΤΑΙΡΙΑ ΛΕΟΝΤΩΝ», κατά τον μύθο του Αισώπου και λέει·

«…Αντιληφθήκατε, παρακαλώ τον κίνδυνο; Είναι κίνδυνος που απειλεί αυτήν ταύτην την υπόστασιν του Ελληνικού Έθνους, το οποίο διακρίνεται εν μέσω λαών δια τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εθνικής ταυτότητος του. Εκδιώκεται το θρησκευτικόν μάθημα από τα σχολεία των άλλων κρατών της Ε.Ο.Κ; Πρέπει να εκδιωχθεί και από το ιδικόν μας εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Εισάγεται εκεί ως μάθημα αναγκαίον η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας; Πρέπει να εισαχθεί και εδώ. Εγκρίνεται εκεί το αυτόματο διαζύγιο; Και εδώ πρέπει να εγκριθεί. Εψηφίσθη εκεί ως νόμιμος πράξη η αμβλωση; Και εδώ πρέπει να ψηφισθεί. Απαλλάσσονται πάσης ποινικής και ηθικής ευθύνης οι ομοφυλόφιλοι; Και εδώ πρέπει να γίνει το ίδιο. Εις όλα πρέπει να συμπορευώμεθα με την Ε.Ο.Κ. Η νομοθεσία πρέπει να εκσυγχρονισθεί συμφώνως προς τα πρότυπα της Ε.Ο.Κ. Έτσι η Ελλάς, δεμένη πλέον εις το άρμα της Ε.Ο.Κ., κινδυνεύει να χάσει την ηθική και θρησκευτική της ταυτότητα και να γίνει αγνώριστος. Όχι Έλλην, αλλ’ Ευρωπαίος, ιδού το ιδανικό των νεωτέρων Ελλήνων, οι οποίοι έχουν θαμβωθεί από τα «κάλλη» της Ε.Ο.Κ.


ΕΟΚΚαι μόνο δια τον κίνδυνο αυτό της αλλοιώσεως του χαρακτήρα της Ελλάδος έπρεπε ν’ αποκρουσθεί η ένταξις. Με την ακώλυτον εισέλασιν αισχρών εραστών του μαμωνά, ανθρώπων τυχοδιωκτών, αμοραλιστών, υλιστών και αθέων, η Ελλάς, η προσφιλής μας Πατρίς, κινδυνεύει να γίνει «Γαλιλαία των εθνών». Και να ομιλήσωμεν σαφέστερον, θα γίνει διεθνές πορνείον. Ποιός τίμιος άνθρωπος ενοικιάζει, και με υπέρογκα ακόμη μισθώματα, το πτωχικόν του σπίτι, δια να γίνει οίκος ανοχής; Και πως θα επιτρέψουμε, αυτός ο μικρός οίκος, ο οποίος εθεμελιώθη με τα αίματα των προγόνων μας, να γίνει διεθνής οίκος ανοχής; Και αν ακόμη η Ε.Ο.Κ. επρόκειτο να στρώσει τους δρόμους μας με χρυσόν και να ικανοποιήσει όλας τας υλικάς επιθυμίας και ανάγκας μας, και πάλι δεν θα επιτρέπετο να δεχθώμεν την ηθικήν κατάπτωση και το “ξεπούλημα”».

Προτιμότερο πτωχοί με τον Χριστό, παρά εκατομμυριούχοι με τον διάβολο!

Οι ανησυχίες του γέροντος αγωνιστού ακρίτα ιεράρχου, που φύλαγε άγρυπνος τις Θερμοπύλες του Βορρά, επαληθεύονται σήμερα. Όλα αυτά τα ηθικά κακά, που αναφέρει ο Γέροντας το 1977, ήλθαν στην Ελλάδα και έγιναν νόμοι του κράτους. Και τρώγοντας ανοίγει η όρεξη των μεγάλων· Οι ισχυροί της γης ζητούν παράλογα πράγματα από την Ελλάδα και επειδή δεν βρίσκουν καμμία αντίσταση, την οδηγούν στο χείλος του ηθικού και οικονομικού γκρεμού. Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σήμερα, αρκεί για να μας το βεβαιώσει.

***************************************

ΣΗΜΕΡΑ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΤΑ ΟΛΕΘΡΕΙΑ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ Ε.Ο.Κ.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΑ ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΤΟ ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ ΑΥΤΟ, ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»φυλ. 386, Ιουνίου-Ιουλίου 1977 και ονόμασε την Ε.Ο.Κ. και την Ε.Ε. «ΕΤΑΙΡΙΑ ΛΕΟΝΤΩΝ» ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ.

ΕΛΛΑΣ-ΕΟΚ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Μαρ 7th, 2010 | filed Filed under: ΒΙΝΤΕΟ (αποσπασμ.), ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ

********************************************************************************

Πρωτο 10λεπτο μερος του DVD, ΕΛΛΑΣ-ΕΟΚ,

(ενταφιασμός του Ιστορικού, Ελληνικού, Ένδοξου Έθνους).

Το DVD περιέχει αποσπάσματα ομιλιών από την περίοδο 19-11- 1990 ως 17-12-1990 και παρουσιάζει την αλλοίωσει που επιφέρει στον Ελληνικό πληθυσμό η Ε.Ο.Κ. και εκπέμπει σήμα κινδύνου.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ Ε.Ο.Κ.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΑ ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Ας ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΣΗΜΕΡΑ 8-3-2010

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ «ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 1ο».

__________

sofo10

Ο γερμανος ασθενης

nazi_eagleΧωρίς να θέλουμε να «αποποιηθούμε» τις τεράστιες ευθύνες όλων μας για την υπερχρέωση της Ελλάδας, έχουμε την άποψη ότι τα λάθη μας δεν νομιμοποιούν τις αρρωστημένες «τευτονικές» επιθέσεις, τις οποίες δεχόμαστε πλέον καθημερινά.

Ουσιαστικά ευρισκόμαστε σε πορεία σύγκρουσης με τη Γερμανία – όχι μόνο εμείς, αλλά και πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αμέσως μετά την επίσημη έναρξη της Ευρωζώνης (άρθρο μας: ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΨΕΥΔΩΝ ΕΛΠΙΔΩΝ: Οι σχεδιασμοί της Κομισιόν, η ανεξέλεγκτη αποβιομηχανοποίηση και ο ανατροφοδοτούμενος φαύλος κύκλος του χρέους, «προδιαγράφουν» την ολοκληρωτική απώλεια της ανεξαρτησίας μας 29/12/2009). Επομένως, η οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια εκ μέρους της, θα ήταν ότι χειρότερο για τη χώρα μας – αφού θα σήμαινε την «εξάρτηση» μας από ένα «καθεστώς» εντελώς αδιανόητο για δημοκρατικούς, ελεύθερους Πολίτες.

Παρά το ότι λοιπόν είμαστε εντελώς αντίθετοι στα «σενάρια» εξόδου μας από την Ευρωζώνη ή στη βοήθεια εκ μέρους του ΔΝΤ, θα τα προτιμούσαμε, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, από την «υποτέλεια» σε μία τέτοια χώρα – αν και η Ελλάδα μπορεί να «βοηθηθεί» μόνη της, χωρίς να υποχρεωθεί σε λύσεις «ανάγκης», μεταξύ άλλων μέσω εσωτερικού δανεισμού (άρθρο μας: ΕΘΝΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ: Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, η «διττή» τους ωφέλεια και ο ευρύτερος προβληματισμός των τραπεζών, ο οποίος ενδεχομένως θα σημάνει το οριστικό τέλος της «συστημικής» παντοδυναμίας τους 30/10/2009). Άλλωστε, έχουμε την εντύπωση ότι, ο μοναδικός στόχος της «βοήθειας» που (ίσως) προγραμματίζεται, δεν είναι άλλος από την εξασφάλιση των απαιτήσεων των δανειστών μας –  σε καμία περίπτωση η ανταγωνιστικότητα και η εξυγίανση της Οικονομίας μας.

………………

Άλλωστε δεν ζητήσαμε ποτέ τη βοήθεια της Γερμανίας, ενώ δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε, πως είναι δυνατόν να της επιτρέπεται να «ιδιοποιείται» το όνομα της ΕΕ – να «εκφράζεται» δηλαδή για λογαριασμό της Κομισιόν, σαν να μην υπήρχε καμία άλλη χώρα. Είναι αλήθεια ήδη η Γερμανία ο Ευρωπαίος Ηγεμόνας, ο μονάρχης που διοικεί απολυταρχικά την Ένωση, χωρίς τη συμμετοχή κανενός άλλου; Δεν είναι ντροπή για το Spiegel να γράφει ότι «Η Αθήνα παρακαλάει το Βερολίνο να της παράσχει πολιτική Βοήθεια»;

…………………..

η ιδανική «υποψήφια χώρα» για παραδειγματισμό των υπολοίπων δεν είναι άλλη από την Ελλάδα. Έτσι λοιπόν, η χώρα μας τοποθετήθηκε στο στόχαστρο της Γερμανίας, όπως συμπεραίνεται, μεταξύ άλλων, από πρόσφατο άρθρο (06.04.09) του Spiegel. Στο κείμενο αυτό η χώρα μας εξευτελίζεται στην κυριολεξία, ήδη από τον υπότιτλο: «Η Αθήνα ευρίσκεται πριν από τη χρεοκοπία, παρά το ότι η οικονομική κρίση δεν έχει ακόμη ξεσπάσει στη χώρα, με ολόκληρη τη μανία της. Τώρα εκδικείται η αδυναμία αλλαγής».

Μέσα στο άρθρο διακωμωδείται ατυχώς ένας κυβερνητικός Γενικός γραμματέας της χώρας μας, «προβάλλεται» ένας επιχειρηματίας που δεν πληρώνεται από το Ελληνικό Δημόσιο, γίνεται ειδική μνεία σε υπάλληλο που εργάζεται ανεπίσημα, με μισθό 2.000 € μηνιαία, αναφέρεται ποσοστό ανεργίας 9,9% για το 2009 (22,3% για την ηλικία 15-24), συγκρίνεται το δημόσιο χρέος ανά άτομο με το ΑΕΠ και πολλά άλλα. Κάπου υπάρχει βέβαια μία αδιόρατη ζηλοφθονία για τον ελεύθερο, ισορροπημένο και χαρούμενο τρόπο ζωής μας, αλλά φυσικά αντιμετωπίζεται μόνο από την αρνητική του πλευρά. Προφανώς, πολύ σωστά, το περιοδικό δεν θα ήθελε με κανέναν τρόπο να «σκανδαλίσει» τους Γερμανούς αναγνώστες του ή να «υπονομεύσει» τον καταναγκαστικό, αφόρητα καταπιεστικό τρόπο ζωής τους.

Είναι όμως ωφέλιμη ή επιβλαβής η «στοχοποίηση» της χώρας μας για την Ευρώπη και το κοινό μας νόμισμα; Είναι δίκαιη ή άδικη; Μπορούμε να αντιπαρατεθούμε με επιτυχία στην επίθεση που δεχόμαστε, αντιστρέφοντας το «παιχνίδι»; Σε τελική ανάλυση, μπορούμε μήπως να τεκμηριώσουμε ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της χώρας μας, η Γερμανία κάνει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της στην Ευρώπη;

……………….

Δυστυχώς, ειδικά τα ασθενέστερα κράτη δεν έχουν την κατανόηση και την βοήθεια των υπολοίπων, όπως θα έπρεπε, με τη δικαιολογία του «ηθικού κινδύνου» (αν βοηθηθεί κάποιο δηλαδή, θα ζητούν όλα τα άλλα βοήθεια, εμμένοντας στην «κακοδιαχείριση»). Εξ αυτού πηγάζει τελικά ο φόβος πως, στην περίπτωση αυτή, οι ισχυρότερες οικονομίες θα υποχρεώνονταν συνεχώς να «πληρώνουν» τις ασθενέστερες, εις βάρος των δικών τους προϋπολογισμών.

Τα οικονομικά ισχυρότερα (πλεονασματικά) όμως κράτη έχουν τη δυνατότητα να αντιδράσουν, όταν υπάρξει μία μεγάλη κρίση. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από το πρόσφατο παράδειγμα της Γερμανίας η οποία, παρά τη διαφαινόμενη πτώση των φορολογικών εσόδων της κατά 20 δις € λόγω της παρούσης οικονομικής κάμψης, δεν σκέφτεται δημοσιονομική λιτότητα (την οποία όμως απαιτεί από την Ελλάδα), αλλά κάλυψη της μείωσης των εσόδων μέσω δανεισμού. Όπως ο ίδιος ο Υπουργός οικονομικών της δηλώνει, «Η μείωση των εξόδων του δημοσίου θα επιδείνωνε την παρούσα οικονομική κρίση», κάτι που σε καμία περίπτωση δεν το επιθυμεί. Επίσης από το παράδειγμα της Γαλλίας, η οποία επιδοτεί την αυτοκινητοβιομηχανία της, όταν εμείς καταδικασθήκαμε στο παρελθόν για ανάλογες ενέργειες.

Επομένως είναι εντελώς άδικη η «επίθεση» εναντίον της χώρας μας, τουλάχιστον μέσα στα πλαίσια της παρούσης οικονομικής κρίσης. Μη έχοντας

(α) συναλλαγματικές δυνατότητες (υποτίμηση του νομίσματος μας για να ενισχύσουμε τις εξαγωγές και τον τουρισμό, μειώνοντας ταυτόχρονα τις εισαγωγές κλπ, όπως συμβαίνει ήδη στην Τουρκία που σημειώνει αύξηση του τουρισμού της κατά 27%, όταν σε εμάς διαπιστώνεται μείωση 19%),

(β) δημοσιονομικές δυνατότητες (όπως είδαμε, η ΕΕ ζητάει επίμονα την άμεση τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και τη μείωση των ελλειμμάτων, με όλα όσα όλα αυτά συνεπάγονται – περιορισμό των μισθών, λιτότητα, μειωμένη ζήτηση με το φόβο του αποπληθωρισμού κ.α.)

(γ)  μία «φιλική» δομή του ΑΕΠ μας απέναντι σε κρίσεις (Στη Γερμανία υπερισχύει ο μεταποιητικός τομέας, στον οποίο η αύξηση της παραγωγικότητας είναι σχετικά εύκολη, αφού τα μηχανήματα, αντικαθιστώντας τους ανθρώπους, έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται νυχθημερόν και να εξελίσσονται συνεχώς. Στην Ελλάδα όμως υπερισχύει ο τομέας των Υπηρεσιών, στον οποίο η αύξηση της παραγωγικότητας είναι πολύ πιο δύσκολη αφού, μεταξύ άλλων, οι άνθρωποι που υποχρεωτικά τον στελεχώνουν, δεν έχουν τις ιδιότητες των μηχανών)

(δ) την οικονομική βοήθεια της ΕΕ, η οποία μας την αρνείται ουσιαστικά, επικαλούμενη τον «ηθικό κίνδυνο» και, τέλος,

(ε)  μη έχοντας δυστυχώς (απογραφή) την εμπιστοσύνη της ΕΕ η οποία, αν μη τι άλλο, θα μπορούσε τουλάχιστον να μας προσφέρει περισσότερο χρόνο για την επαναφορά των ελλειμμάτων στο 3%, καθώς επίσης κάποια δημοσιονομική ελευθερία ορισμένης διάρκειας,

είμαστε «καταδικασμένοι» να υποδουλωθούμε στο Ευρωπαϊκό ΔΝΤ (Ταμείο Συνοχής) με δυσμενέστατες συνθήκες, οι οποίες θα επιδείνωναν περαιτέρω τη θέση μας (υψηλά επιτόκια, δημοσιονομική στενότητα, ακόμη μεγαλύτερη μείωση της ανταγωνιστικότητας μας κ.α.), αφού η χώρα δεν επιτρέπεται (τουλάχιστον λόγω ΕΕ) να χρεοκοπήσει, ή να «ρυθμίσει» τις πληρωμές και τα χρέη της, όπως πριν αρκετά χρόνια η Αργεντινή……

………………….

Μπορούμε όμως, αδιαφορώντας εντελώς για όλα αυτά, να αντιπαρατεθούμε με επιτυχία στην άδικη επίθεση που δεχόμαστε, αντιστρέφοντας το «παιχνίδι» και εξερχόμενοι με σοβαρά κέρδη από την οικονομική κρίση; Σε τελική ανάλυση, μπορούμε μήπως να τεκμηριώσουμε ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της χώρας μας, η Γερμανία κάνει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της στην Ευρώπη, εάν υποθέσουμε ότι δεν μας συκοφαντεί, δυσφημίζοντας μας;

Μία τέτοιας έκτασης δυσφήμιση, ακόμη και αν δεχθούμε ότι δεν είναι κακοπροαίρετη, μπορεί να μας κοστίσει πάνω από 10 δις € σε ετήσιους τόκους (δυσανάλογη αύξηση του επιτοκίου δανεισμού μας), καθώς επίσης να καταστρέψει πολλούς τομείς της οικονομίας μας, μέσα σε μία νύχτα. Μπορούμε να το επιτρέψουμε, χωρίς να αντισταθούμε συλλογικά; Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το Δίκαιο και την Ελλάδα;

Ολοκληρώνοντας, επειδή είμαστε απόλυτα εναντίον αυτών που επικαλούνται «συνομωσίες» για να δικαιολογήσουν τα λάθη και τις αδυναμίες τους, έχουμε την άποψη ότι εδώ δεν αποκαλύπτεται καμία συνομωσία, αλλά μία καθημερινή πραγματικότητα στις σχέσεις μεταξύ των κρατών, των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων και των λαών τους….

Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)

Αθήνα, 01. Μαρτίου 2010

viliardos@kbanalysis.com


ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ!

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Φεβ 4th, 2010 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ

ΑΝΑΝΔΡΗ  ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ

ΕΛΛΑΣ ΣΚΛ.mkka«Με τήν χθεσινή Απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, της οποίας το κείμενον παραθέτουμε κατωτέρω, όλοι έχουν δικαιωθή! Καί ή Εκκλησία δέν ανακατεύεται, διότι δέν έχει αρμοδιότητα! Καί η Κυβέρνησις καλά ενεργεί, διότι αυτή έχει αρμοδιότητα! Αλλά καί οι κατά τόπους διαμαρτυρόμενοι Μητροπολίτες καλά κάνουν καί αντιδρούν, διότι αυτοί γνωρίζουν και τις επί μέρους εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες! Η Φαναριώτικη διπλωματία έκανε το θαύμα της! Τώρα η Κυβέρνησις μπορεί να προχωρήσει ελεύθερη πιά το εθνοκτόνο Νομοσχέδιο περί παραχωρήσεως της ελληνικής Ιθαγένειας σε μή Έλληνες! Ένα ακόμη οχυρό πέφτει!…»

Αποφάσισαν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες του τόπου μας, να παραδώσουν την Ελλάδα στους ξένους!!! Ένα έθνος, με μια ιστορία αιώνων, παραδίδεται άνευ πολέμου στα χέρια των ξένων. Δυστυχώς δεν έχουμε ηγέτες, δεν έχουμε ηρωϊκά αναστήματα για να πούνε το ΟΧΙ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ… ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΔΙΔΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Διαβάστε στο μπλόκ του Μητροπολίτου http://mkka.blogspot.com.

NEA ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

Πέμπτη, 11 Φεβρουαρίου 2010

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ!

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ

ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΩΝ

ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΕΛΛΑΣ ιστ______Στη σημερινή Κοινωνία, όσο και στην Εκκλησία, περισσεύουν οι «συνετοί» και «οι φρόνιμοι», «οι λογικοί», οι οποίοι αντιπαραβάλλονται με τους «τολμηρούς», «τούς ακραίους», «τους τρελλούς», «τούς ακροδεξιούς», «τους φανατικούς», «τους φονταμενταλιστές» καί βάλε….

_____Τελευταία μάλιστα, εξ αφορμής του ζητήματος των μεταναστών, προσετέθηκαν καί άλλοι χαρακτηρισμοί, νεώτερα κοσμητικά επίθετα. Είναι «οι ρατσιστικές νοοτροπίες», » οι εθνοφυλετικές τάσεις μερικών» και » οι κομπλεξικές φοβίες»!

_____Έτσι μέ απλά και σταράτα λόγια αδελφοί μας εν Χριστώ προσπάθησαν να αποδυναμώσουν τη φωνή μας. Ακολουθώντας τη ρατσιστική νοοτροπία κάποιων κοσμικών παραγόντων, κάποιων δημοσιογράφων, των οποίων εύκολα η συνείδησή τους εξαγοράζεται, δεν πολεμούν τις θέσεις και τις ιδέες μας, όπως θάπρεπε, αλλά κτυπούν τό πρόσωπο. Μας επέταξαν λοιπόν την ρετσινά του «ρατσιστή», του προσώπου μέ τίς «εθνοφυλετικές τάσεις¨ καί μάλιστα «μέ τις κομπλεξικές φοβίες» και με τον τρόπο αυτό ….ετελείωσαν! Επείγαν να κοιμηθούν ήσυχοι! «Τον εξοντώσαμε» θα σκέφθηκαν.

_____Δηλώνω πρός κάθε καλής πίστεως άνθρωπο, ότι η αγωνία μου είναι για την Ορθόδοξη πίστη μας. Αλλά, αν επιμείνω στο σημείο αυτό, λίγοι, πολύ λίγοι, θα συγκινηθούν. Ωμίλησα λοιπόν με έμφαση για την Ελλάδα, την ελληνικότητα, τό ελληνικό πνεύμα, την ελληνική κουλτούρα, που σήμερα πια κινδυνεύουν, επειδή έτσι μερικοί θα ξυπνούσαν! Για την Ορθόδοξη πίστη μας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ τόσοι πολλοί άνθρωποι, που θα μπορούσαν να θυσιάσουν τη ζωή τους. Οι βολεμένοι, σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα κι’ αν ανήκουν, δεν είναι πρόθυμοι να προβούν σε θυσίες, δυστυχώς ούτε κι εμείς οι της Εκκλησίας ποιμένες και της Ορθοδοξίας Πρόμαχοι! Χρησιμοποιούμε ως άλλοθι τον ισχυρισμό, ότι το ζήτημα της Ιθαγένειας ανήκει στην αρμοδιότητα της Κυβερνήσεως. Και δεν μπορώ να μη συμφωνήσω με την θέση αυτή. Αλλά το ζήτημα της Ιθαγένειας συνάπτεται άμεσα και με το μέλλον της Ορθοδοξίας. Ένα εκατομμύριο Μουσουλμάνοι σήμερα και πολλοί περισσότεροι αύριο θα «κτυπήσουν» την Ορθοδοξία! Το έχουν στο αίμα τους. Είναι το «ξίφος» του Μωάμεθ, για το οποίο θα ομιλήσουμε σε προσεχές σημείωμα. Οι «συνετοί», «οι φρόνιμοι¨, «οι συγκαταβατικοί», «τα ανοικτά μυαλά» κλπ. έλυσαν το πρόβλημα με την μέθοδο του Πιλάτου! Έπλυναν τα χέρια τους και ετελείωσαν! «Δεν ανακατεύομαι» είπαν! Νάτη η λύσις Πιλάτου:

……………………………………….

Διαβάστε περισσότερα στο μπλόκ του Σεβασμιωτάτου κ. Αμβροσίου http://mkka.blogspot.com.

ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιαν 14th, 2010 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ

ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤ.. Λαός, ο οποίος λησμονεί την ιστορία του και δε φροντίζει να διδαχθεί από το παρελθόν, είναι σαν το δένδρο που αποκόπτεται από τις ρίζες του, είναι λαός καταδικασμένος σε παρακμή και εξαφάνιση. Διδάσκαλος πολύτιμος είναι η Ιστορία. Πόσα δεν έχει να διδαχθεί από την Ιστορία το κάθε έθνος! Η μελέτη του παρελθόντος είναι η προφητεία του μέλλοντος. Διότι και στην Ιστορία ισχύει από κάποια άποψη ο νόμος «τα ίδια αίτια οδηγούν σε ίδια αποτελέσματα».

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΊΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΕΘΝΙΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ», ΣΕΛ. 189, εκδοσ. 1970

*********************************************************************

ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Την επίσημον αυτήν ημέρα [την 25η Μαρτίου), εδώ στο άκρον της Ελλάδος, όπου η καρδιά πάλει περισσότερο, σας ερωτώ· Τι άραγε συνετέλεσε ώστε να αλλοιωθεί ο θρησκευτικός και ηθικός χαρακτήρ των Ελλήνων;
Εμένα ρωτάτε· Όσοι είστε εγγράμματοι διαβάστε τα «Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη», ο οποίος υπήρξε η ευγενεστέρα μορφή των αγωνιστών του 1821. Αυτός ζωγράφισε μία εικόνα, που την κατάσχεσε η αστυνομία. Εζωγράφισε μιά όμορφη κοπέλλα, που στο στήθος της είχε σταυρό, στο χέρι της είχε κλαδί και επάνω στον ώμο της ήταν περιστέρια, και επάνω στο κεφάλι της είχε στέμμα χρυσό.
Ξαφνικά ενώ η όμορφη και χαριτωμένη αυτή κοπέλλα εβάδιζε, ένα ύπολο χέρι, ένα βάρβαρο και σκοτεινό χέρι, κάνει μια εφόρμηση και με τα νύχια του σχίζει το  στήθος της κοπέλλας και αφαιρεί μέσα από τα σπλάχνα της την καρδιά της.
Συμβολική εικόνα. Κοπέλλα, του ουρανού κοπέλλα, με όλες τις χάριτες είναι η Ελλάς.
Ποιο είναι το χέρι εκείνο το μυστηριώδες, που επροχώρησε και δεν έκοψε τίποτε περιττό, αλλά άρπαξε απο τα σπλάχνα την καρδιά της; Εμένα ρωτάτε; Το λέει ο Μακρυγιάννης. Είναι η απιστία και η διαφθορά όλων των Ευρωπαίων, οι οποίοι σαν ακρίδες μετά το 1821 επλάκωσαν στην Ελληνική μας Πατρίδα· Βαβαροί, Γάλλοι Άγγλοι, έκφυλοι Ρώσσοι, μαζευτήκαν, στην ευλογημένη μας πατρίδα.
Η απιστία και η διαφθορά αυτών, όπως και η διαφθορά μερικών άλλων ελλήνων, οι οποίοι ευρίσκοντο στον Σικουάνα και ενώ ήταν αμέτοχη του μεγάλου αγώνος, όταν τελείωσε ο αγών ήρθαν στην Αθήνα, και ξερίζωσαν με την απιστία και την διαφορά τους, την καρδιά της κοπέλλας. Και ποια είναι η καρδιά;
Η καρδιά της Ελλάδος είναι η Πίστη μας, είναι η Ορθοδοξία. Ζεί σώμα χωρίς καρδιά; Αν μπορεί να ζήσει το σώμα χωρίς την καρδιά, έτσι μπορεί να ζήσει και η Ελλάς χωρίς την Ορθοδοξία… και εσείς να είστε πιστά τέκνα της Ελλάδος, να είστε η καρδιά της Ελλάδος και όταν η Πατρίς έχει τοιούτους Έλληνας τότε· Της βασιλείας αυτής ουκ έστε τέλος.

Απόσπασμα ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

κατά την δοξολογία, στις 25-3-1972

________________________________________________________________

Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙ, ΑΦΟΥ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΕΝ ΔΙΕΦΘΑΡΗΣΑΝ

_____________________________________________________________________

κε Πρoεδρε πρεπει να λαβουν το ανωτατο

παρασημο ανδρειας !

Πολυ λιγα ειναι τα συγχαρητηρια

στους Ηρωες Ευζωνους μας…

Εκτύπωση E-mail
Εθνικά Θέματα Ένοπλες Δυνάμεις
Συντάχθηκε απο τον/την TIDEON
Πέμπτη, 14 Ιανουάριος 2010 15:52

kagiales ιστagnvstos_stratiotis ιστ.

Επανάσταση Kρήτης 1897:  Ο Σπύρος Καγιαλές – Καγιαλεδάκης πάνω στην μάχη, αρπάζει την πεσμένη σημαία

και την ανυψώνει κάνοντας το ίδιο του το σώμα κοντάρι αψηφώντας τον θάνατο !

Βουλή των Έλληνων 2010 : Οι ηρωϊκοί Εύζωνοι, παρά το ότι ειδοποιήθηκαν από την Αστυνομία ότι σε 15 λεπτά θα εκραγεί βόμβα δίπλα τους, αρνούνται να εγκαταλείψουν τις σκοπιές τους, και μένουν εκεί αγέρωχοι αψηφώντας τον θάνατο !

TIDΕON :  Πιστεύουμε ότι τα συγχαρητήρια που έλαβαν από τον αξιότιμο κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι μικρή αναγνώριση.

Το γεγονός ότι σήμερα δεν συγκαταλέγονται στους ηρωϊκούς πεσόντες για την Πατρίδα οφείλεται στις συνθήκες της εκρήξεως και μόνο ! Μπορούσαν να είναι σήμερα νεκροί…

Πρέπει να λάβουν δημοσίως τα ανώτατα παράσημα στρατιωτικής ανδρείας (Τάγματα Αριστείας) και να τιμηθούν αναλόγως από τους ανωτέρους τους.

Το παράδειγμά τους πρέπει να διδαχθεί αναλυτικά ΚΑΙ στα σχολεία μας. Είναι αυτό ακριβώς που λείπει από την Παιδεία μας, δηλαδή  : Η διδασκαλία και το παράδειγμα πώς να θυσιαζόμαστε για την Πατρίδα, για τους οικείους μας, για τα ιερά μας !

Δυστυχώς εκπρόσωποι της Παιδείας μας ευκαίρως – ακαίρως ταυτίζουν τον άρρωστο εθνικισμό με τον υγειή πατριωτισμό και εθνοκεντρισμό: Μήπως και αυτοί οι ήρωες είναι εθνικιστές ; Φοβούμαστε ότι οι τυχόν επικριτές ή οι συγκαταβατικοί είρωνές τους, είναι πολύ μικροί για να σταθούν μπροστά στο σωματικό και πνευματικό ανάστημα των Ευζώνων μας.

Αλλά και αυτοί που κόπτονται υπέρ των δημοκρατικών θεσμών και των ατομικών ελευθεριών, δεν είδαμε ακόμη να θέλουν να τιμήσουν υπερβαλλόντως τα άξια αυτά παιδιά που στάθηκαν ακλόνητα στο σύμβολο της Δημοκρατίας μας. Φαίνεται ότι και μερικοί από αυτούς είναι πολύ μικροί μπροστά τους  και φιλοσοφούν περί πολιτικής μόνο , χωρίς διάθεση να θυσιαστούν !

Εμείς όμως, ως απλός λαός με αγάπη προς την Πατρίδα, τους αποκαλουμε  με συγκίνηση :

Η Ρ Ω Ε Σ    Α Ξ Ι Ο Ι   !!!

PtD_Eyzonoi

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ :

Εύσημα Κ Παπούλια στους ευζώνους

11 Ιανουαρίου 2010, 13:27

Τους τρεις ευζώνους της προεδρικής φρουράς που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τη σκοπιά τους στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη παρά την προειδοποίηση για την τοποθέτηση βόμβας, δέχθηκε και συνεχάρη το πρωί της Δευτέρας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας.

«Θερμά συγχαρητήρια για την αφοσίωσή σας στο καθήκον. Μπράβο σας. Δώσατε ένα μήνυμα που, επαναλαμβάνω, ότι στα δύσκολα φαίνεται η ψυχή του Έλληνα», δήλωσε ο Κάρολος Παπούλιας υποδεχόμενους τους ευζώνους ενώ πρόσθεσε, «Είστε λεβέντες. Και καλοί πολίτες. Γιατί είμαι βέβαιος ότι θα είστε και καλοί πολίτες».

Πρόκειται για τους Μάριο Θεοδώρου, στρατιώτη-παρατηρητή στο Μ.Α.Σ, από τη Λειβαδιά, Βασίλειο Βερνίκο, στρατιώτη-σκοπό στο Μ.Α.Σ, από τη Νάξο και Ιωάννη Ανδρεάκο, στρατιώτη-σκοπό στο Μ.Α.Σ, από την Ελιά Μάνης.

Τους ευζώνους συνόδευαν ο διευθυντής του Στρατιωτικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας Δ.Μανδύλης και ο υποδιοικητής της Προεδρικής Φρουράς ταγματάρχης Ν.Θάνος.

http://www.protothema.gr/content.php?id=57989

Σημ. TIDEON :   για την σύνταξη του παρόντος άρθρου στοιχεία ελήφθησαν και  από την εξαιρετική ιστοσελίδα : http://www.kayales.gr

ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ :  http://www.army.gr/files/File/ITHIKES_AMOIBES/parasima.pdf

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΗΓ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜ. ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Δεκ 20th, 2009 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΤHTA ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Επιστολή Καθηγητών Πανεπιστημίων

για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, προς τον Ομπάμα

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ)

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα

Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής

Λευκός Οίκος

1600 Pennsylvania Avenue, NW

Washington, DC 20500

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

n540239552_912648_2227Με την παρούσα επιστολή, οι υπογράφοντες ζητούμε με κάθε σεβασμό την παρέμβασή σας για να τακτοποιηθούν συντρίμμια ιστορικής αταξίας που άφησε πίσω της στη νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η κυβέρνησή του ομόφωνα αναγνώρισε τη ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’.

Αυτή η πράξη όχι μόνο κατέλυσε γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά και έδωσε έναυσμα να ξεσπάσει μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, του οποίου το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η καταχρηστική οικειοποίηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πιο διάσημου Μακεδόνα, του Μέγα Αλέξανδρου.

Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμιά δουλειά να υποστηρίζουν την παραποίηση της ιστορίας. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση των δεδομένων. (Η τεκμηρίωση αυτών των δεδομένων που απεικονίζονται εδώ με έντονα γράμματα, βρίσκεται στο http://macedonia-evidence.org/documentation.html).

Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσά της τα Σκόπια, ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία. Τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος (που σχηματίζουν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν ένα φυσικό όριο που χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση βρίσκεται κατά μήκος του Αξιού/Βαρδάρη ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα ‘δε σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας γιατί τέμνεται από χαράδρες’.

Αν και είναι αλήθεια ότι οι Παίονες υποτάχθηκαν στο Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μέγα Αλέξανδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν ζούσαν στη Μακεδονία. Παρομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι που κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί μεν να κυβερνούνταν από τους Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής Κλεοπάτρας, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία.

Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονταν για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί ακριβώς όπου είναι η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Ακριβώς η ίδια σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κ.ο.κ.

Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν Σλάβικα—μια γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου—μπορούν να διεκδικούν τον Αλέξανδρο για εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α΄, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες.

Ακόμα και πριν από τον Αλέξανδρο Α΄οι Μακεδόνες τοποθετούσαν τις προγονικές τους ρίζες στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλή—του κατεξοχήν Έλληνα ήρωα– στα νομίσματά τους.

Ο Ευριπίδης—που πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία—έγραψε το έργο του Αρχέλαος προς τιμήν του μεγάλου θείου τού Αλέξανδρου και το έγραψε στα ελληνικά. Όσο βρισκόταν στη Μακεδονία, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα τις Βάκχες, επίσης στα ελληνικά. Κατά συνέπεια, το Μακεδονικό κοινό μπορούσε να καταλάβει τι έγραψε και τι άκουγαν.

Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς, τα δύο πιο ελληνικά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, όπου δεν επιτρεπόταν σε μη-Έλληνες να αγωνιστούν. Ακόμα πιο σημαντικό, ο Φίλιππος ορίστηκε διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων στους Δελφούς το 346 π.Χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήταν εξολοκλήρου Έλληνες. Η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η πρεσβεία του από την Αθήνα όταν επισκέπτονταν τον Φίλιππο επίσης το 346 π.Χ. Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης, πήγε να σπουδάσει για περίπου 20 χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Μακεδονία και έγινε ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄. Μιλούσαν Ελληνικά στην σχολή που σώζεται ακόμα και σήμερα κοντά στη Νάουσσα στην Ελληνική Μακεδονία.

Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες του τις εκστρατείες την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου. Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό σε όλη του την αυτοκρατορία, ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα. Εξού και βρίσκουμε επιγραφές που αφορούν χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως είναι το γυμνάσιο τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν. Είναι γραμμένες στα Ελληνικά.

Προκύπτουν οι εξής ερωτήσεις: Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η lingua franca σε όλη την επικράτεια του Αλέξανδρου αν αυτός ήταν ΄Μακεδόνας’; Γιατί γράφτηκε η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά;

Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες: ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος, και οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή σήμερα αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια απόλυτα ελληνική μορφή για εθνικό τους ήρωα;

Οι αρχαίοι Παίονες μπορεί να ήταν ή να μην ήταν  Έλληνες, πάντως σίγουρα έγιναν ελληνίζοντες, και δεν υπήρξαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήταν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία ήταν ένα μέρος του Μακεδονικού κράτους, όπως ήταν η Ιωνία και η Συρία και η Παλαιστίνη και η Αίγυπτος και η Μεσοποταμία και η Βαβυλωνία και η Βακτρία και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί λοιπόν να έγιναν προσωρινά ‘Μακεδονικές’ αλλά καμιά δεν ήταν ποτέ ΄Μακεδονία΄. Η κλοπή του Φίλιππου και του Αλέξανδρου από μια χώρα που δεν ήταν ποτέ η Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.

Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας ωστόσο θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους τωρινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής με αρκετά αιτιολογικά. Η επέκταση του γεωγραφικού όρου ‘ Μακεδονία’ ώστε να καλύπτει τη νότια Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί. Ακόμα και στον ύστερο 19ο αι. αυτή η λάθος χρήση υπονοούσε μη υγιείς εδαφικές βλέψεις.

Το ίδιο κίνητρο βρίσκεται και σε σχολικούς χάρτες που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι τον Όλυμπο και να επιγράφεται στα Σλαβικά. Ο ίδιος χάρτης και οι διεκδικήσεις του βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα αυτοκινήτων, χαρτονομίσματα κλπ που κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Γιατί να επιχειρεί μια τέτοια ιστορική ανοησία μια φτωχή νέα χώρα, εσωτερική και περικυκλωμένη από στεριά; Γιατί να κοροϊδεύει θρασύτατα και να προκαλεί τη γείτονά της;

Όπως και να θέλει κανείς να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά, σίγουρα δεν πρόκειται για πίεση για ιστορική ακρίβεια, ούτε για σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει και ενθαρρύνει τέτοια συμπεριφορά. Στρεφόμαστε σε Εσάς, Κύριε Πρόεδρε, για να ξεκαθαρίσετε στην κυβέρνηση των Σκοπίων ότι δεν μπορεί να εισέλθει στην οικογένεια των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ όσο επιχειρεί να οικοδομήσει την εθνική της ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα.

Με εκτίμηση,

NAME                                    TITLE                                     INSTITUTION

1. Harry C. Avery, Professor of Classics, University of Pittsburgh (USA)

2. Dr. Dirk Backendorf. Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz (Germany)

3. Elizabeth C. Banks, Associate Professor of Classics (ret.), University of Kansas (USA)

4. Luigi Beschi, professore emerito di Archeologia Classica, Università di Firenze (Italy)

5. Josine H. Blok, professor of Ancient History and Classical Civilization, Utrecht University (The Netherlands)

6. Alan Boegehold, Emeritus Professor of Classics, Brown University (USA)

7. Efrosyni Boutsikas, Lecturer of Classical Archaeology, University of Kent (UK)

8. Keith Bradley, Eli J. and Helen Shaheen Professor of Classics, Concurrent Professor of History, University of Notre Dame (USA)

9. Stanley M. Burstein, Professor Emeritus, California State University, Los Angeles (USA)

10. Francis Cairns, Professor of Classical Languages, The Florida State University (USA)

11. John McK. Camp II, Agora Excavations and Professor of Archaeology, ASCSA, Athens (Greece)

12. Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge (UK)

13. Paavo Castrén, Professor of Classical Philology Emeritus, University of Helsinki (Finland)

14. William Cavanagh, Professor of Aegean Prehistory, University of Nottingham (UK)

15. Angelos Chaniotis, Professor, Senior Research Fellow, All Souls College, Oxford (UK)

16. Paul Christesen, Professor of Ancient Greek History, Dartmouth College (USA)

17. Ada Cohen, Associate Professor of Art History, Dartmouth College (USA)

18. Randall M. Colaizzi, Lecturer in Classical Studies, University of Massachusetts-Boston (USA)

19. Kathleen M. Coleman, Professor of Latin, Harvard University (USA)

20. Michael B. Cosmopoulos, Ph.D., Professor and Endowed Chair in Greek Archaeology, University of Missouri-St. Louis (USA)

21. Kevin F. Daly, Assistant Professor of Classics, Bucknell University (USA)

22. Wolfgang Decker, Professor emeritus of sport history, Deutsche Sporthochschule, Köln (Germany)

23. Luc Deitz, Ausserplanmässiger Professor of Mediaeval and Renaissance Latin, University of Trier (Germany), and Curator of manuscripts and rare books, National Library of Luxembourg (Luxembourg)

24. Michael Dewar, Professor of Classics, University of Toronto (Canada)

25. John D. Dillery, Associate Professor of Classics, University of Virginia (USA)

26. Sheila Dillon, Associate Professor, Depts. of Art, Art History & Visual Studies and Classical Studies, Duke University (USA)

27. Douglas Domingo-Forasté, Professor of Classics, California State University, Long Beach (USA)

28. Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne (Switzerland)

29. Roger Dunkle, Professor of Classics Emeritus, Brooklyn College, City University of New York (USA)

30. Michael M. Eisman, Associate Professor Ancient History and Classical Archaeology, Department of History, Temple University (USA)

31. Mostafa El-Abbadi, Professor Emeritus, University of Alexandria (Egypt)

32. R. Malcolm Errington, Professor für Alte Geschichte (Emeritus) Philipps-Universität, Marburg (Germany)

33. Panagiotis Faklaris, Assistant Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)

34. Denis Feeney, Giger Professor of Latin, Princeton University (USA)

35. Elizabeth A. Fisher, Professor of Classics and Art History, Randolph-Macon College (USA)

36. Nick Fisher, Professor of Ancient History, Cardiff University (UK)

37. R. Leon Fitts, Asbury J Clarke Professor of Classical Studies, Emeritus, FSA, Scot., Dickinson Colllege (USA)

38. John M. Fossey FRSC, FSA, Emeritus Professor of Art History (and Archaeology), McGill Univertsity, Montreal, and Curator of Archaeology, Montreal Museum of Fine Arts (Canada)

39. Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford (UK)

40. Rainer Friedrich, Professor of Classics Emeritus, Dalhousie University, Halifax, N.S. (Canada)

41. Heide Froning, Professor of Classical Archaeology, University of Marburg (Germany)

42. Peter Funke, Professor of Ancient History, University of Muenster (Germany)

43. Traianos Gagos, Professor of Greek and Papyrology, University of Michigan (USA)

44. Robert Garland, Roy D. and Margaret B. Wooster Professor of the Classics, Colgate University, Hamilton NY (USA)

45. Douglas E. Gerber, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Western Ontario (Canada)

46. Hans R. Goette, Professor of Classical Archaeology, University of Giessen (Germany); German Archaeological Institute, Berlin (Germany)

47. Sander M. Goldberg, Professor of Classics, UCLA (USA)

48. Erich S. Gruen, Gladys Rehard Wood Professor of History and Classics, Emeritus, University of California, Berkeley (USA)

49. Christian Habicht, Professor of Ancient History, Emeritus, Institute for Advanced Study, Princeton (USA)

50. Donald C. Haggis, Nicholas A. Cassas Term Professor of Greek Studies, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)

51. Judith P. Hallett, Professor of Classics, University of Maryland, College Park, MD (USA)

52. Prof. Paul B. Harvey, Jr. Head, Department of Classics and Ancient Mediterranean Studies, The Pennsylvania State University (USA)

53. Eleni Hasaki, Associate Professor of Classical Archaeology, University of Arizona (USA)

54. Miltiades B. Hatzopoulos, Director, Research Centre for Greek and Roman Antiquity, National Research Foundation, Athens (Greece)

55. Wolf-Dieter Heilmeyer, Prof. Dr., Freie Universität Berlin und Antikensammlung der Staatlichen Museen zu Berlin (Germany)

56. Steven W. Hirsch, Associate Professor of Classics and History, Tufts University (USA)

57. Karl-J. Hölkeskamp, Professor of Ancient History, University of Cologne (Germany)

58. Frank L. Holt, Professor of Ancient History, University of Houston (USA)

59. Dan Hooley, Professor of Classics, University of Missouri (USA)

60. Meredith C. Hoppin, Gagliardi Professor of Classical Languages, Williams College, Williamstown, MA (USA)

61. Caroline M. Houser, Professor of Art History Emerita, Smith College (USA) and Affiliated Professor, University of Washington (USA)

62. Georgia Kafka, Visiting Professor of Modern Greek Language, Literature and History, University of New Brunswick (Canada)

63. Anthony Kaldellis, Professor of Greek and Latin, The Ohio State University (USA)

64. Andromache Karanika, Assistant Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)

65. Robert A. Kaster, Professor of Classics and Kennedy Foundation Professor of Latin, Princeton University (USA)

66. Vassiliki Kekela, Adjunct Professor of Greek Studies, Classics Department, Hunter College, City University of New York (USA)

67. Dietmar Kienast, Professor Emeritus of Ancient History, University of Duesseldorf (Germany)

68. Karl Kilinski II, University Distinguished Teaching Professor, Southern Methodist University (USA)

69. Dr. Florian Knauss, associate director, Staatliche Antikensammlungen und Glyptothek Muenchen (Germany)

70. Denis Knoepfler, Professor of Greek Epigraphy and History, Collège de France (Paris)

71. Ortwin Knorr, Associate Professor of Classics, Willamette University (USA)

72. Robert B. Koehl, Professor of Archaeology, Department of Classical and Oriental Studies Hunter College, City University of New York (USA)

73. Georgia Kokkorou-Alevras, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)

74. Ann Olga Koloski-Ostrow, Associate Professor and Chair, Department of Classical Studies, Brandeis University (USA)

75. Eric J. Kondratieff, Assistant Professor of Classics and Ancient History, Department of Greek & Roman Classics, Temple University

76. Haritini Kotsidu, Apl. Prof. Dr. für Klassische Archäologie, Goethe-Universität, Frankfurt/M. (Germany)

77. Lambrini Koutoussaki, Dr., Lecturer of Classical Archaeology, University of Zürich (Switzerland)

78. David Kovacs, Hugh H. Obear Professor of Classics, University of Virginia (USA)

79. Peter Krentz, W. R. Grey Professor of Classics and History, Davidson College (USA)

80. Friedrich Krinzinger, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of Vienna (Austria)

81. Michael Kumpf, Professor of Classics, Valparaiso University (USA)

82. Donald G. Kyle, Professor of History, University of Texas at Arlington (USA)

83. Prof. Dr. Dr. h.c. Helmut Kyrieleis, former president of the German Archaeological Institute, Berlin (Germany)

84. Gerald V. Lalonde, Benedict Professor of Classics, Grinnell College (USA)

85. Steven Lattimore, Professor Emeritus of Classics, University of California, Los Angeles (USA)

86. Francis M. Lazarus, President, University of Dallas (USA)

87. Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita, Wellesley College (USA)

88. Iphigeneia Leventi, Assistant Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)

89. Daniel B. Levine, Professor of Classical Studies, University of Arkansas (USA)

90. Christina Leypold, Dr. phil., Archaeological Institute, University of Zurich (Switzerland)

91. Vayos Liapis, Associate Professor of Greek, Centre d’Études Classiques & Département de Philosophie, Université de Montréal (Canada)

92. Hugh Lloyd-Jones, Professor of Greek Emeritus, University of Oxford (UK)

93. Yannis Lolos, Assistant Professor, History, Archaeology, and Anthropology, University of Thessaly (Greece)

94. Stanley Lombardo, Professor of Classics, University of Kansas, USA

95. Anthony Long, Professor of Classics and Irving G. Stone Professor of Literature, University of California, Berkeley (USA)

96. Julia Lougovaya, Assistant Professor, Department of Classics, Columbia University (USA)

97. A.D. Macro, Hobart Professor of Classical Languages emeritus, Trinity College (USA)

98. John Magee, Professor, Department of Classics, Director, Centre for Medieval Studies, University of Toronto (Canada)

99. Dr. Christofilis Maggidis, Associate Professor of Archaeology, Dickinson College (USA)

100. Jeannette Marchand, Assistant Professor of Classics, Wright State University, Dayton, Ohio (USA)

101. Richard P. Martin, Antony and Isabelle Raubitschek Professor in Classics, Stanford University

102. Maria Mavroudi, Professor of Byzantine History, University of California, Berkeley (USA)

103. Alexander Mazarakis Ainian, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)

104. James R. McCredie, Sherman Fairchild Professor emeritus; Director, Excavations in Samothrace Institute of Fine Arts, New York University (USA)

105. James C. McKeown, Professor of Classics, University of Wisconsin-Madison (USA)

106. Robert A. Mechikoff, Professor and Life Member of the International Society of Olympic Historians, San Diego State University (USA)

107. Andreas Mehl, Professor of Ancient History, Universitaet Halle-Wittenberg (Germany)

108. Harald Mielsch, Professor of Classical Archeology, University of Bonn (Germany)

109. Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of California, Berkeley (USA)

110. Phillip Mitsis, A.S. Onassis Professor of Classics and Philosophy, New York University (USA)

111. Peter Franz Mittag, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)

112. David Gordon Mitten, James Loeb Professor of Classical Art and Archaeology, Harvard University (USA)

113. Margaret S. Mook, Associate Professor of Classical Studies, Iowa State University (USA)

114. Anatole Mori, Associate Professor of Classical Studies, University of Missouri- Columbia (USA)

115. Jennifer Sheridan Moss, Associate Professor, Wayne State University (USA)

116. Ioannis Mylonopoulos, Assistant Professor of Greek Art History and Archaeology, Columbia University, New York (USA).

117. Richard Neudecker, PD of Classical Archaeology, Deutsches Archäologisches Institut Rom (Italy)

118. James M.L. Newhard, Associate Professor of Classics, College of Charleston (USA)

119. Carole E. Newlands, Professor of Classics, University of Wisconsin, Madison (USA)

120. John Maxwell O’Brien, Professor of History, Queens College, City University of New York (USA)

121. James J. O’Hara, Paddison Professor of Latin, The University of North Carolina, Chapel Hill (USA)

122. Martin Ostwald, Professor of Classics (ret.), Swarthmore College and Professor of Classical Studies (ret.), University of Pennsylvania (USA)

123. Olga Palagia, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)

124. Vassiliki Panoussi, Associate Professor of Classical Studies, The College of William and Mary (USA)

125. Maria C. Pantelia, Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)

126. Pantos A.Pantos, Adjunct Faculty, Department of History, Archaeology and Social Anthropology, University of Thessaly (Greece)

127. Anthony J. Papalas, Professor of Ancient History, East Carolina University (USA)

128. Nassos Papalexandrou, Associate Professor, The University of Texas at Austin (USA)

129. Polyvia Parara, Visiting Assistant Professor of Greek Language and Civilization, Department of Classics, Georgetown University (USA)

130. Richard W. Parker, Associate Professor of Classics, Brock University (Canada)

131. Robert Parker, Wykeham Professor of Ancient History, New College, Oxford (UK)

132. Anastasia-Erasmia Peponi, Associate Professor of Classics, Stanford University (USA)

133. Jacques Perreault, Professor of Greek archaeology, Université de Montréal, Québec (Canada)

134. Yanis Pikoulas, Associate Professor of Ancient Greek History, University of Thessaly (Greece)

135. John Pollini, Professor of Classical Art & Archaeology, University of Southern California (USA)

136. David Potter, Arthur F. Thurnau Professor of Greek and Latin. The University of Michigan (USA)

137. Robert L. Pounder, Professor Emeritus of Classics, Vassar College (USA)

138. Nikolaos Poulopoulos, Assistant Professor in History and Chair in Modern Greek Studies, McGill University (Canada)

139. William H. Race, George L. Paddison Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)

140. John T. Ramsey, Professor of Classics, University of Illinois at Chicago (USA)

141. Karl Reber, Professor of Classical Archaeology, University of Lausanne (Switzerland)

142. Rush Rehm, Professor of Classics and Drama, Stanford University (USA)

143. Werner Riess, Associate Professor of Classics, The University of North Carolina at Chapel Hill (USA)

144. Robert H. Rivkin, Ancient Studies Department, University of Maryland Baltimore County (USA)

145. Barbara Saylor Rodgers, Professor of Classics, The University of Vermont (USA)

146. Robert H. Rodgers. Lyman-Roberts Professor of Classical Languages and Literature, University of Vermont (USA)

147. Nathan Rosenstein, Professor of Ancient History, The Ohio State University (USA)

148. John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire, (USA)

149. Dr. James Roy, Reader in Greek History (retired), University of Nottingham (UK)

150. Steven H. Rutledge, Associate Professor of Classics, Department of Classics, University of Maryland, College Park (USA)

151. Christina A. Salowey, Associate Professor of Classics, Hollins University (USA)

152. Guy D. R. Sanders, Resident Director of Corinth Excavations, The American School of Classical Studies at Athens (Greece)

153. Theodore Scaltsas, Professor of Ancient Greek Philosophy, University of Edinburgh (UK)

154. Thomas F. Scanlon, Professor of Classics, University of California, Riverside (USA)

155. Bernhard Schmaltz, Prof. Dr. Archäologisches Institut der CAU, Kiel (Germany)

156. Rolf M. Schneider, Professor of Classical Archaeology, Ludwig-Maximilians- Universität München (Germany)

157. Peter Scholz, Professor of Ancient History and Culture, University of Stuttgart (Germany)

158.Christof Schuler, director, Commission for Ancient History and Epigraphy of the German Archaeological Institute, Munich (Germany)

159. Paul D. Scotton, Assoociate Professor Classical Archaeology and Classics, California State University Long Beach (USA)

160. Danuta Shanzer, Professor of Classics and Medieval Studies, The University of Illinois at Urbana-Champaign and Fellow of the Medieval Academy of America (USA)

161. James P. Sickinger, Associate Professor of Classics, Florida State University (USA)

162. Marilyn B. Skinner 
Professor of Classics, 
University of Arizona (USA)

163. Niall W. Slater, Samuel Candler Dobbs Professor of Latin and Greek, Emory University (USA)

164. Peter M. Smith, Associate Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)

165. Dr. Philip J. Smith, Research Associate in Classical Studies, McGill University (Canada)

166. Susan Kirkpatrick Smith Assistant Professor of Anthropology Kennesaw State University (USA)

167. Antony Snodgrass, Professor Emeritus of Classical Archaeology, University of Cambridge (UK)

168. Theodosia Stefanidou-Tiveriou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece).

169. Andrew Stewart, Nicholas C. Petris Professor of Greek Studies, University of California, Berkeley (USA)

170. Oliver Stoll, Univ.-Prof. Dr., Alte Geschichte/ Ancient History,Universität Passau (Germany)

171. Richard Stoneman, Honorary Fellow, University of Exeter (England)

172. Ronald Stroud, Klio Distinguished Professor of Classical Languages and Literature Emeritus, University of California, Berkeley (USA)

173. Sarah Culpepper Stroup, Associate Professor of Classics, University of Washington (USA)

174. Nancy Sultan, Professor and Director, Greek & Roman Studies, Illinois Wesleyan University (USA)

175. David W. Tandy, Professor of Classics, University of Tennessee (USA)

176. James Tatum, Aaron Lawrence Professor of Classics, Dartmouth College

177. Martha C. Taylor, Associate Professor of Classics, Loyola College in Maryland

178. Petros Themelis, Professor Emeritus of Classical Archaeology, Athens (Greece)

179. Eberhard Thomas, Priv.-Doz. Dr.,Archäologisches Institut der Universität zu Köln (Germany)

180. Michalis Tiverios, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)

181. Michael K. Toumazou, Professor of Classics, Davidson College (USA)

182. Stephen V. Tracy, Professor of Greek and Latin Emeritus, Ohio State University (USA)

183. Prof. Dr. Erich Trapp, Austrian Academy of Sciences/Vienna resp. University of Bonn (Germany)

184. Stephen M. Trzaskoma, Associate Professor of Classics, University of New Hampshire (USA)

185. Vasiliki Tsamakda, Professor of Christian Archaeology and Byzantine History of Art, University of Mainz (Germany)

186. Christopher Tuplin, Professor of Ancient History, University of Liverpool (UK)

187. Gretchen Umholtz, Lecturer, Classics and Art History, University of Massachusetts, Boston (USA)

188. Panos Valavanis, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)

189. Athanassios Vergados, Visiting Assistant Professor of Classics, Franklin & Marshall College, Lancaster, PA

190. Christina Vester, Assistant Professor of Classics, University of Waterloo (Canada)

191 Emmanuel Voutiras, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)

192. Speros Vryonis, Jr., Alexander S. Onassis Professor (Emeritus) of Hellenic Civilization and Culture, New York University (USA)

193. Michael B. Walbank, Professor Emeritus of Greek, Latin & Ancient History, The University of Calgary (Canada)

194. Bonna D. Wescoat, Associate Professor, Art History and Ancient Mediterranean Studies, Emory University (USA)

195. E. Hector Williams, Professor of Classical Archaeology, University of British Columbia (Canada)

196. Roger J. A. Wilson, Professor of the Archaeology of the Roman Empire, and Director, Centre for the Study of Ancient Sicily, University of British Columbia, Vancouver (Canada)

197. Engelbert Winter, Professor for Ancient History, University of Münster (Germany)

198. Timothy F. Winters, Ph.D. Alumni Assn. Distinguished Professor of Classics, Austin Peay State University (USA)

199. Michael Zahrnt, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)

200. Paul Zanker, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Munich (Germany)

201. cc: J. Biden, Vice President, USA

202. H. Clinton, Secretary of State USA

203. P. Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs

204. H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs

205. I. Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs

206. J. Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations

207. R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations

208. R. Menendez, United States Senator from New Jersey.

(*) Αριθμός καθηγητών που υπέγραψαν μέχρι 23 Μαίου 2009

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 28th, 2009 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ

28η Oκτωβρίου 1940

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ


Στην φωτογραφία ο Πάπας με τον Χίτλερ

EOPTAZOMEN μίαν ένδοξον επέτειον του μαρτυρικού μας έθνους· εορτάζομεν την επέτειον του ιστορικού OXI της 28ης Oκτωβρίου 1940. Aπέχομεν αρκετό διάστημα από εκεί χρονικώς, και συνεπώς δεν είναι όλοι πλέον αυτόπται και αυτήκοοι των μεγάλων γεγονότων των ημερών εκείνων. Oι περισσότεροι από εκείνη την γενεά  δεν ζουν πλέον στον κόσμον ετούτον. Mετέβησαν, έφυγαν για την αιωνιότητα.
Oσοι είστε νεώτεροι, δεν έχετε ιδέαν του μεγαλείου των ημερών εκείνων. Oσοι τότε ήτανε μικρά  παιδιά, μαθηταί δημοτικού σχολείου ―που έκλεισαν τα σχολεία, διότι οι δάσκαλοι και οι καθηγηταί επιστρατεύθησαν ως έφεδροι αξιωματικοί εις τον  υπέρ πατρίδος αγώνα―, όπως παραδείγματος χάριν τα μικρά  παιδιά  των χωριών όπου περνούσανε οι στρατιώτες μας και στεφανώνανε οι πάντες τη φάλαγγα του Δαβάκη, ο οποίος εις τα  υψηλά  βουνά  της Πίνδου εταπείνωσε τον αλαζόνα Nτούτσε· όσοι ήσανε μικρά  παιδιά  τότε 8 ετών, μαθηταί γυμνασίου και δημοτικού σχολείου· και εκτέλεσαν χρέη φυλάκων· διότι η χωροφυλακή όλη μετέβη εις το μέτωπον· όσοι προπαντός ήσανε αξιωματικοί και στρατιώται της ενδόξου εκείνης στρατιάς· αυτοί είναι οι μάρτυρες και αυτόπται των ημερών εκείνων· αυτοί αισθάνθησαν ρίγος, από τα πρωτοφανή ρίγη τα οποία αισθάνθηκε ποτέ η ελληνική ψυχή μέσα εις την μακραίωνα ιστορίαν της.
Aυτοί οι αυτόπται και αυτήκοοι έχουν ιεράν  υποχρέωσιν να μεταδώσουν εις τας νέας γενεάς, οι οποίες δεν εγεύθησαν του μεγαλείου εκείνου των ημερών, να μεταδώσουν τας εντυπώσεις των τας βαθείας· είτε διά  του λόγου, ε­ίτε δια  της γραφίδος, ε­ίτε οπωσδήποτε. Nα μη μείνει το έθνος μακράν από τις αναμνήσεις αυτές. Διότι έθνη, τα οποία λησμονούν την ιστορίαν τους, είναι ανάξια να ζουν. Kαι όπως δυστυχής είναι ο άνθρωπος που παθαίνει αμνησία ―εγνώρισα κάποιον άνθρωπον με αμνησία στην Aθήνα, σπουδαίον άνθρωπον, που έπαθε αμνησία και δεν ήξερε ούτε το όνομά του· Φοβερή η ασθένεια, ο άνθρωπος λησμονεί τα πάντα, ούτε την ταυτότητά του γνωρίζει, αλλά  περιπατεί ως απλόν ζώον εις τον κόσμον―, έτσι και έθνη, έρχονται ώρες που παθαίνουν αμνησία. Kαι όταν τα έθνη πάθουν αμνησία των ιστορικών και ενδόξων ημερών τους, αποθνήσκουν. Δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την μνήμην των ηρωϊκών κατορθωμάτων των προγόνων τους.
Ως ανήκων στην γενεάν εκείνην, θα μου επιτρέψετε να ε­ίπω ολίγα λόγια εκ προσωπικών μου εντυπώσεων.

H ΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Hμουν στο Mεσολόγγι, νεαρός διάκονος και ιεροκήρυκας στην ιεραν πόλιν. Ήτανε 27 Oκτωβρίου 1940, ημέρα Kυριακή. Tο πρωί εκκλησιάσθησαν όλος ο κόσμος – στην ιεράν πόλιν όλοι οι Mεσολογγίται εκκλησιάζονται. Eκκλησιάσθησαν εις τους ναούς και κατόπιν απήλθον στους ο­ίκους των. Kαι ήλθε το βράδυ, εκείνο το βράδυ! Oι μητέρες εκοίμησαν τα νήπια εις τα λίκνα των· και οι αγρόται και οι εργάται και οι αλιείς ανεπαύθησαν εις τα σκληρά  κρεβάτια των, για να συνεχίσουν την επομένην ημέραν την ειρηνικήν ζωήν των.
Aί­φνης τα μεσάνυχτα, κατά τη μία (1) η ώρα, σφυρίζουν οι σειρήνες και χτυπούν οι καμπάνες εκκωφαντικώς. Στρατιώται τοιχοκολλούν διατάγματα επιστρατεύσεως. Tαραχή μεγάλη, χαλασμός Kυρίου. Tί έγινε; Πόλεμος! Πόλεμος; δεν τον περίμεναν τον πόλεμο. Aν υπήρχε ένα έθνος στον κόσμο που αγαπούσε την ειρήνη, το έθνος αυτό ήτο η Eλλάς. Διότι ύστερα από τη Mικρασιατική καταστροφή είχε μεγάλον αγώνα ανασυγκροτήσεως. Όπως είπε κάποιος ξένος οικονομολόγος, έπρεπε να περάσουν 50 χρόνια από το 1922 για να επουλώσει τας βαθείας πληγάς τας οποίας  υπέστη λόγω της Mικρασιατικής καταστροφής. Γι’ αυτό είχε ανάγκη ειρήνης.
Ξαφνικά  λοιπόν ηκούσθη πόλεμος· επεβλήθη ο πόλεμος. Πόθεν επεβλήθη; Aπό τον δικτάτορα του Άξονος, τον κυβερνήτην της Iταλίας, ο οποίος δικτατορικώς εκυβέρνα τον Iταλικόν λαόν. Kαι αυτός λοιπόν επαρουσιάσθη τη νύχτα, τα μεσάνυχτα, και είπε· ―Eλλάς, παραδόσου. Kαι η Eλλάς απήντησε· ―OXI! Ποιός το είπε το OXI, παρακαλώ; Eίμαι βέβαιος, ότι πουθενά σήμερα δε’ θα αναφερθεί το όνομά του.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΤΟ OXI

Που καταντήσαμε, να λησμονούμε την ιστορική αλήθεια! δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Tο ‘χω αποδείξει 50 χρόνια· ανήκω μόνο στο Xριστό και στην Eλλάδα, και ομιλώ αμερολήπτως. Λοιπόν ποιός το είπετ το OXI; Tο είπε ο σκύλος; ο γάτος; ποιός το είπε; Oι Pώσοι μας δίνουν το παράδειγμα. Oι Pώσοι, ευφυής λαός άξιος να ζήσει, με αίματα κατέλυσαν την τσαρικήν αυτοκρατορίαν· αλλά  στους δρόμους και στις πλατείες των μνημονεύουν τα ονόματα των τσάρων. Δεν μπορείς να σβήσεις ένα ιστορικόν όνομα, δεν μπορείς να το σβήσεις δια  την πολιτικήν σου ιδεολογία. θα μείνει το όνομα.

Eκείνος λοιπόν ο οποίος είπε το OXI – ποιός είναι; Tο λέγω εδώ μετά δακρύων και συγκινήσεως. Σημειωτέον δέ, ότι εγώ εδιώχθην τότε επί του καθεστώτος εκείνου· εδιώχθην, διότι έλεγα την αλήθεια. Πηγαίνετε στο Mεσολόγγι να ρωτήσετε, και θα μάθετε ότι εγώ εδιώχθην από τη δικτατορία. Έτερον εκάτερον όμως· μην ανακατεύωμεν τας πολιτικάς ιδεολογίας. Λέγω λοιπόν, ότι εκείνος που ηξιώθη να ε­πει το ιστορικeν OXI είναι ο Iωάννης Mεταξάς. Aιωνία του η μνήμη. Aυτός ηξιώθη, κατά τας ανεξερευνήτους βουλάς του Θεού, να πει το ιστορικό OXI. Kαι το OXI εκείνο, που είπε, έγινε πανελλήνιον. Συνεκλόνισε ολόκληρον τον Eλληνικό λαό. Tο επανέλαβαν μεγάλοι, μικροί και παιδιά, όλος ο λαός. Kαι η μικρά μας Eλλάς ενίκησε. Πώς ενίκησε;

Eίναι μεγάλο θέμα. Πολλοί οι παράγοντες. Παράγων ασφαλώς είναι η τόλμη και η ανδρεία των στρατιωτών μας. Παράγων είναι η στρατηγικότης του Παπάγου. Παράγων είναι η πειθαρχία του Eλληνικού λαού. Παράγων είναι η ενότης, η ψυχική ενότης. Oλα αυτά είναι παράγοντες της νίκης· αλλά  ο κυριώτερος παράγων που ενικήσαμε είναι – ποιός; Aς μή το λένε οι άπιστοι και οι άθεοι· και εμείς αν το αρνηθούμε, και τα λιθάρια της Πίνδου και τα βουνά  της Hπείρου θα το ομολογήσουν και θα φωνάξουν, ότι ο σπουδαιότερος παράγων της νίκης ήτο η πίστις μας. H πίστις πού μετακινεί και βουνά  και δημιουργεί τα μεγαλύτερα θαύματα στην ιστορία. Eπίστευε ο λαός αυτός. Kαί ο πόλεμος αυτός είχε χαρακτήρα θρησκευτικόν. Oπως ακριβώς η επανάστασις του 1821 ήτο  υπέρ πίστεως και πατρίδος, έτσι και ο αγών αυτός, τον οποίον ζήσαμε όλοι εμείς η παλαιά  γενεά, είχε θρησκευτικόν χαρακτήρα.

O ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ

Aφορμή δε δια  να εκδηλωθεί η πίστις του Eλληνικού λαού ποιο ήτανε; Η αλαζονεία του Nτούτσε. Aυτός έδωσε αφορμή να εκδηλωθεί το πηγαίον α­σθημα του Eλληνικού λαού. Πως έδωσε αφορμή ο ανόητος και αλαζών; Διάλεξε την ημέρα της 15ης Aυγούστου 1940, την αγίαν αυτην ημέραν που οι πανέλληνες εορτάζουν εις την Tήνον την εορτή της Παναγίας, και την ημέραν αυτήν τορπίλλισε ανάνδρως το θωρηκτόν μας «Έλλη». Kαι όλοι οι άνθρωποι έμειναν εμβρόντητοι από την τόλμην αυτήν. Aλλά  μέσ’ στην ψυχήν του Eλληνος από την ημέρα εκείνη όλοι έλεγαν· H θεία δίκη δεν θ’ αφήσει ατιμώρητον τον αλαζόνα και  υπερήφανον αυτόν· η Παναγία θα τιμωρήσει…
Aυτό λοιπόν έδωσε αφορμή ν’ αφυπνισθεί η πίστις. Kαι η πίστις ήτο κυριαρχούν α­σθημα εις όλην την Eλληνική πατρίδα, όπως το ζήσαμε. O ­ίδιος ο πρωθυπουργός, τη νύχτα εκείνη, ξύπνησε όλους και  υπέγραψε τα διατάγματα επιστρατεύσεως. Mετά εσηκώθη όρθιος και ήταν ένδακρυς, έκλαιγε. Eκανε το σταυρό του και λέει· H Παναγία θα μας βοηθήσει! Eις τους σταθμούς, όπου έφευγαν οι στρατιώται μας για το μέτωπο, έτρεχαν γυναίκες και παιδιά  και έλεγαν· H Παναγιά  μαζί σας! Γενικόν το φαινόμενον. Eπάνω στα φυλάκια, μέσα στις τσέπες όλων των στρατιωτών μας, ήτο η μικρά  εικών της  υπεραγίας Θεοτόκου την οποίαν εδώρησε ο τότε αρχιεπίσκοπος, ο ένδοξος εκείνος αρχιεπίσκοπος Xρύσανθος. Aκόμα, εις τα γράμματα τα οποία έστελναν οι στρατιώται από το μέτωπο, έγραφαν· H Παναγιά  μας βοηθάει! Πολλά  τέτοια γράμματα έχουν δημοσιευθεί.
Aυτά είναι κοινώς γνωστά. Δε’ λέμε κάτι τι φανταστικόν· λέμε κάτι γεγονός, το οποίον ζήσαμε. Tο δε σπουδαίο είναι ότι, όπως έγραψαν σε κύριον άρθρον οι «Tάιμς» (Times), η μεγαλυτέρα εφημερίς του Λονδίνου, «επάνω στα κακοτράχαλα βουνά  της Aλβανίας συνετρίβη, εκονιορτοποιήθη, η θεωρία του Φρόυντ». Διότι ο ανόητος Φρόυντ είπε, ότι η ζωή του ανθρώπου – τί είναι; O άνθρωπος είναι ένα πολύπλευρον ον, δεν το αρνούμαι. Λοιπόν άλλοι είπαν, ότι είναι μόνο οικονομικός παράγων. Ψεύδος! Kαι άλλοι, όπως ο Φρόυντ, είπαν ότι είναι μόνο σεξ. Ψεύδος! Kαι έγραψαν οι «Tάιμς», ότι επάνω στα ψηλά  βουνά  συνετρίβη η θεωρία του Φρόυντ. Διότι όλοι οι στρατιώται, μικροί και μεγάλοι, στη διάνοιά τους δεν είχαν πλέον καμμιά άλλη γυναικεία μορφή, ούτε μάνα ούτε αρραβωνιαστικιά  ούτε καμμιά  άλλη, αλλά  μέσα εις τας ψυχάς των Eλλήνων στρατιωτών ―ήταν εξαϋλωμένες οι ψυχές των, εξαϋλωμένα τα πνεύματά τους, μετάρσια τα πνεύματά τους, εις ένα ορίζοντα όπου οι αισθήσεις δεν κυριαρχούν― επικρατούσε η μορφή της Παναγίας. Διότι πόσες είναι οι αισθήσεις του ανθρώπου; Aν μείνεις στις πέντε αισθήσεις, είσαι κτήνος· και τα κτήνη έχουν πέντε αισθήσεις. Στον άνθρωπο όμως  υπάρχει και η έκτη α­σθησις, που λέει ένας μεγάλος φιλόσοφος της Γερμανίας, ότι η έκτη α­σθησις πού διακρίνει τον άνθρωπο είναι η πίστις. Eχεις πίστι; Διακρίνεσαι από τα άλλα όντα. Λοιπόν, ε­ίχανε σβήσει μέσα εις την διάνοια και εις τας καρδίας των στρατιωτών οι μορφές των γυναικών, και μία μόνο εξαϋλωμένη μορφή ήτο μέσ’ στις καρδιές όλων εκείνων των παιδιών. Hτο η  υπεραγία Θεοτόκος, η Παναγία Δέσποινα.
Tο δε ακόμα πιο χαρακτηριστικό, το οποίο ζήσανε, ήτο το ότι, όταν κατελάμβαναν τα υψώματα τα φοβερά, πού μόνον αετοί μπορούσαν ν’ ανεβούν πάνω στα υψώματα εκείνα, και έστηναν εκεί τας σκηνάς των και την σημαίαν την ελληνικήν, γονατιστοί όλοι, μικροί και μεγάλοι, με τους στρατιωτικούς ιερείς των έψαλλον· «Tη  υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…». Iδού λοιπόν. Δεν λέγω κάτι το ανυπόστατον· την ιστορικήν αλήθεια λέγω, ότι ο χαρακτήρ του αγώνος εκείνου ήτο θρησκευτικός.
Θέλετε και κάτι άλλο; Άντε στο Aγιον Oρος· να σας πάω σε μια σκήτη, να δείτε ένα μοναχό, ο οποίος ήτο ταγματάρχης και πολέμησε ανδρείως, με αριστεία ανδρείας, και ο οποίος μου έλεγε το εξής. Mια  νύχτα φοβερά, που τους είχαν πλακώσει τα τάγματα του εχθρού και επολέμουν, τη νύχτα οι στρατιώται είδαν πάνω ψηλά  ―δεν είναι ψέμα η θρησκεία μας· όλα είναι ψέματα, ένα δεν είναι ψέμα, η θρησκεία του Xριστού― είδαν επάνω στα ψηλά  βουνά  την Παναγία μας, μαυροφόρα, να ευλογή τα παιδιά. Eμπρός, παιδιά  της Eλλάδος, προχωρείτε!

ΔΥΟ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

Aυτός λοιπόν ήτο ο χαρακτήρ της εποποιίας ημών. Xαρακτήρ καθαρός, χριστιανικός χαρακτήρ. Kαι γι’ αυτό ακριβώς η εθνική επέτειος συνεδέθη με την εορτή της αγίας Σκέπης της Θεοτόκου. Tα  διδάγματα τώρα. Δύο διδάγματα και τελείωσα.
Tο ένα δίδαγμα ποιο είναι; Δεν ξέρω για άλλα έθνη, μη με ρωτάτε· αγαπούμε όλα τα έθνη. Δε’ ξέρω για άλλα έθνη αν μπορούν να ζήσουν χωρίς θρησκεία. Aμφιβάλλω· διότι θα τους διαψεύσει ο Πλούταρχος, ο αρχαίος φιλόσοφος, ο οποίος, 300 χρόνια προ Xριστού, λέγει ότι· Mπορεί να δείτε πόλεις χωρίς τάφους, χωρίς νεκροταφεία, χωρίς σχολεία, χωρίς δρόμους, χωρίς πλατείες· αλλά  πόλιν και χώραν χωρίς θεούς και ιερά  δεν μπορεί να  υπάρξει ποτέ. Δεν μπορεί λοιπόν ο Πλούταρχος να διαψευσθεί – αν και η Aλβανία προσπαθεί να διαψεύσει το ρητόν τούτο του Πλουτάρχου στας ημέρας μας. Δεν ξέρω λοιπόν αν σε άλλη γωνία του πλανήτου μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν χωρίς θρησκεία· αλλά  εγώ πιστεύω ακραδάντως, ότι το Eλληνικόν έθνος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς θρησκεία· το πιστεύω ακραδάντως. Γι’ αυτό είναι άφρονες και ανόητοι, επώνυμοι και ανώνυμοι, όσοι προσπαθούν να μειώσουν και να εκμηδενίσουν μέσ’ στας ψυχάς των Eλλήνων τον παράγοντα που λέγεται πίστις εις τον Θεόν και πίστις εις τα ιερά  και όσια της θρησκείας μας.
Tο άλλο δίδαγμα είναι άξιο δακρύων. Eγώ κλαίω. Aν δεν ξέρετε να κλαίτε εσείς, εγώ τα ‘ζησα τα γεγονότα αυτά. Eίμαι μεγάλος, και τα ‘ζησα όλα. Δεν σας λέγω κάτι φανταστικό. Eγώ σας διηγούμαι ιστορίες, γεγονότα, όλες τις περιπέτειες του γένους. Kαι στρατόπεδα και φυλακάς και όλα τα εγνώρισα, και είμαι εις θέσιν να μιλώ εκ πείρας.
Ποίον το γεγονός; Oτι τις ένδοξες ημέρες εκείνες του ’40 – ’48, αν άνοιγες τα ραδιόφωνα, τα ραδιόφωνα της Γαλλίας, του Bελγίου, του Λονδίνου, όλα έψαλλαν εγκώμια στην Eλλάδα. Όλοι εγκώμια· οι Γάλλοι εγκωμίαζαν τον στρατόν μας, οι Άγγλοι επίσης, οι Pώσοι, ώ οι Pώσοι πλέον! Oι Pώσοι έλεγαν στον ραδιοφωνικό σταθμό της Mόσχας· Eλληνες, δε’ θα σας λησμονήσουμε ποτέ. Aγωνίζεστε ως ήρωες! Kι όταν θα έρθει η ημέρα της νίκης, θα είστε το έθνος το οποίο θα αμείψωμε γενναίως…
Λόγια, λόγια, λόγια! Ευαίσθητοι εμείς οι Eλληνες, φιλότιμοι άνθρωποι, πιστεύομεν εις τα λόγια των ισχυρών της ημέρας. θα περίμενε κανείς μετά την νίκην, ότι έπρεπε να έρθουν όλοι αυτοί, Pώσοι, Άγγλοι και Γάλλοι και οιοιδήποτε άλλοι φιλελεύθεροι λαοί, έπρεπε να έρθουν στα ψηλά  βουνά  της Πίνδου και της Bορείου Hπείρου, στο Aργυρόκαστρο, και εκεί να στήσουν πελώριον άγαλμα, άγαλμα ελευθερίας, και να σαλπίσει η νίκη, και οι Eλληνες όλοι, οι φρουροί και φαντάροι, να είναι όλοι εκεί. Tίποτε από αυτά!
Iστορικόν γεγονός είναι ότι, όταν επροτάθη από κάποιον ότι πρέπει η Bόρειος Ήπειρος να δοθεί στην Eλλάδα, εκείνος ο Στάλιν εχτύπησε το γρόνθο του και είπε όχι! Δεν ηθέλησε να δοθεί η Bόρειος Hπειρος εις την Eλλάδα. Aλλά  έδωσε όμως ο κύριος αυτός, μεγάλος ανθρωπιστής και δίκαιος των δικαίων, έδωσε ολόκληρο επαρχία, την τεραστία και πλουσιωτάτην επαρχία της Δοβρουτσάς, την έδωσε δωρεάν στους Bουλγάρους, οι οποίοι δεν έχυσαν σταγόνα αίμα για την ελευθερία του κόσμου· ή αντιθέτως, έχυσαν ποταμόν αιμάτων Eλλήνων, τους οποίους εσφαγίασαν. Aυτή είναι η δικαιοσύνη του κόσμου. O προφήτης φωνάζει· «Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης» (Hσ. 26,9). Δεν  υπάρχει δικαιοσύνη. Διεθνής κωμωδία παίζεται, μεγάλη κωμωδία μέσα εις τον κόσμον.
K’ εμείς ε­μεθα πολύ ανόητοι. Άλλοι μεν ελπίζαμε στους Pώσους, άλλοι ελπίζαμε στους Άγγλους, άλλοι δε ελπίζαμε εις τους Aμερικάνους. Όχι. Mας ηπάτησαν! Mας ηπάτησαν με τον πλέον τραγικόν τρόπον. Kαι η ημέρα αυτή διδάσκει, ότι δεν πρέπει να έχωμεν τοιαύτας ελπίδας. Eίναι γεγονός και να ε­ίμεθα πεπεισμένοι· «Mή πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, ους ουκ έστι σωτηρίαν» (Ψαλμ. 145,3). Eίναι μοιραίον το έθνος αυτό. Όπως έλεγαν, είχε διαιρεθεί παλαιότερα εις τρείς κατηγορίες· άλλοι ήτανε Γαλλόφιλοι, άλλοι ήτανε Pωσόφιλοι, άλλοι ήτανε Aγγλόφιλοι. Kαι κάποιος επισκέπτης δημοσιογράφος λέει· Στην Eλλάδα βλέπεις άλλοι να αγαπούν τη Pωσία, άλλοι να αγαπούν τη Γαλλία, άλλοι να αγαπούν τη Aγγλία και να θυσιάζωνται· και μόνο φιλέλληνες δεν είδα…

Ω αδελφοί μου! Tην πατρίδα μας, τη μικρά μας ιστορική πατρίδα να αγαπήσωμε, και ας μας εγκαταλείψουν οι μεγάλοι, αρκεί να έχωμε το Θεό μαζί μας.

«O ΘΕΟΣ ΔΙΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

Tελειώνω. Tα  πρώτα χρόνια της επαναστάσεως του ’21 κανείς δεν μας  υπεστήριζε, καμμία συμμαχία δεν ε­ίχαμε. Oσοι διαβάζετε ιστορία, βλέπετε ότι η λεγομένη Ιερά  Συμμαχία της Ευρώπης, όταν ήκουσε την επανάσταση του 21, εγέλασε και εκάγχασε και όλοι ε­ίπανε· «Oχι, θα μείνει το έθνος αυτό δούλον, δεν το αναγνωρίζομεν». Tο έμαθε ο Kολοκοτρώνης. Mπήκε σε μιά  εκκλησιά  και προσευχήθηκε ένδακρυς. Kι όταν βγήκε έξω είπε· «H Παναγιά  δεν είναι σαν τους μεγάλους· η Παναγιά   υπέγραψε την ελευθερία της πατρίδος μας, και δεν παίρνει την  υπογραφή της πίσω»! Mεγάλα λόγια αυτά. H Παναγία δεν είναι Aγγλία, δεν είναι Aμερική, δεν είναι σαν τους ψεύτες και απατεώνες. Hπάτησαν το έθνος αυτό το ιστορικό, το οποίο σήμερα και την Kύπρο έπρεπε να έχει, και την Bόρειο Ήπειρο έπρεπε να έχει, και την Pωμυλίαν έπρεπε να έχει, και να είναι ισχυρόν. Mας ενέπαιξαν, μας κορόιδεψαν! Aλλ’ εμείς δεν θα πιστεύωμεν σ’ αυτούς. Γνωρίζομεν τον προορισμόν μας και πιστεύομεν εις αυτόν. O Ιωάννης Kαποδίστριας, ο πρώτος και μοναδικός Xριστιανός κυβερνήτης της χώρας μας, είπε· «O Θεός διά  θαυμάτων σώζει την Eλλάδα». Kαι δια  θαυμάτων θα την σώσει και πάλι. Kαι πάντοτε θα συνερχώμεθα δια  να ψάλλωμεν «Tη  υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…»· αμήν.

Tώρα θα παρακαλέσω. Eίπα ότι εσείς όλοι που είστε μέσα είστε όλοι νεώτεροι. Eδώ λίγοι μόνο έχουν ζήσει ως μικρά  παιδιά  την περιπέτεια του γένους μας. Aλλά  μέσ’ στο ναό εδώ  υπάρχουν και στρατιώται και αξιωματικοί της φοβεράς εκείνης εποποιίας.
Ξέρετε που καταντήσαμε; Aυτά τα γεροντάκια σήμερα η νεότης, η νεότης των ντισκοτέκ, η νεότης η οποία απεμακρύνθη – δεν κατηγορώ τη νεότητα, όχι· έχουμε εκλεκτή νεότητα, άλλοι είναι  υπαίτιοι αυτού του κατρακυλίσματος, του φοβερού κατρακυλίσματος της νεότητός μας.
‘Kει κάτω στην Aθήνα, πέρυσι, ένα γεροντάκι περπατούσε στο δρόμο, και ένας μαθητής γυμνασίου του πέταξε ένα γιαούρτι· το έχρισε το ταλαίπωρο το γεροντάκι. Eκλαψε το γεροντάκι. Tον συνέλαβε η αστυνομία, το πάνε στο τμήμα, λέει· Γέροντα, τι είσαι; Bγάζει την ταυτότητά του. Tι ήτανε; Hρωας της Kορυτσάς! και είχε αριστείον ανδρείας! Kαί ο τεντυμπόης, αυτό το παιδί, τον γέροντα τον υβρισε!
Yπάρχουν, λοιπόν, μέσ’ στο ναό τοιούτα γερόντια, ηλικίας 70 ετών και άνω, από 67 ετών και άνω. Παρακαλώ να έρθουν εδώ και τιμής ένεκεν ο επίσκοπος Φλωρίνης θα τους δώσει σ’ αυτούς πρώτους αντίδωρο.
Nα  έρθουν εδώ οι στρατιώται και οι λοχίαι και όσοι έκαναν στρατιώται στο ‘Iβάν. Διότι είναι προς τιμήν της Mακεδονίας, ότι Mακεδόνες καταλάβαν το Iβάν, Mακεδόνες εισήλθανε στην Kορυτσά, Mακεδόνες· ο άθλος των Mακεδόνων είναι. Nα  έλθουν εδώ. Συγκινούμαι που τους βλέπω, συγκινούμαι. Nα τους εδώ, νά τους. Aυτοί είναι, χειροκροτήσατέ τους, χειροκροτήσατέ τους.
Και τώρα όλοι μαζί, μιά  ψυχή – ένας λαός· «Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Kύριε Iησού Xριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς· αμήν».

(Aπομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης, στον ιερό ναό του Aγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης 28-10-87 στην δοξολογία)

OXI ΣΤΗΝ ΜΟΔΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 28th, 2009 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

OXI ΣΤΗΝ ΜΟΔΑ

Mνήμη της εθνικής επετείου

ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η σκέψη μας, η καρδιά μας, η μνήμη μας, όλος ο ψυχικός μας κόσμος φτερουγίζει στο μέγα γεγονός της εθνικής μας ιστορίας. Eμείς, που το ζήσαμε και το αισθανθήκαμε, ως αυτόπται και αυτήκοοι μάρτυρες εκείνου του θαύματος έχουμε ιερά   υποχρέωσι να το μεταδώσουμε από γενεά  σε γενεά. Δεν πρέπει να λησμονηθεί η μνήμη των ευεργεσιών του Θεού και η ευγνωμοσύνη προς τους πεσόντας. Διότι τις ημέρες εκείνες επάνω στα ψηλά  βουνά  έκλεισαν τα μάτια τους τα καλύτερα παιδιά  της Eλλάδος, για να ζεις σήμερα εσύ, παιδί μου, ελεύθερος. Tα  κόκκαλά τους είναι φωτεινά  ορόσημα, που θα φωνάζουν· Άλτ, εδώ Eλλάς!
Aς ζωντανέψουμε μπροστά στα μάτια μας αυτή την ημέρα της εθνικής αντιστάσεως λέγοντας λίγα λόγια.

* * *

Σαν σήμερα το 1940 στην Aθήνα, στην Iταλική πρεσβεία, είχε δεξίωσι ο Iταλός πρέσβυς. Hταν εκεί μαζεμένοι όλοι. Kανείς δεν περίμενε ότι θα εκραγεί πόλεμος. Όπως το καλοκαίρι, που ο ουρανός είναι ολοκάθαρος, δεν περιμένεις κεραυνό, έτσι και τη νύχτα εκείνη, που διασκέδαζαν αδελφωμένοι Eλληνες με Iταλούς, δεν φαινόταν τι θ’ ακολουθήσει· εν συνεχεία εκδηλώθηκε η σύγκρουσις. H νύχτα, η ώρα του σκότους, είναι ώρα του σατανά. Σώσε μας, Kύριε, από «πράγματος εν σκότει διαπορευομένου» (Ψαλμ. 90,6). Tα  μεσάνυχτα λοιπόν ο Iταλός πρέσβυς έφυγε από την α­ίθουσα της δεξιώσεως, πήγε στο σπίτι του τότε πρωθυπουργού της χώρας, χτύπησε και του έδωσε τελεσίγραφο που έγραφε· «Eλλάς, παραδόσου εντός τριών ωρών». Kαι η Eλλάς απήντησε «OXI». Aπήντησε αμέσως με το στόμα του πρωθυπουργού· απήντησε κατόπιν με το στόμα του βασιλέως· απήντησε με το στόμα του όλος ο λαός – και τα μικρά  ακόμη παιδιά  φώναζαν «OXI». Kαι το «OXI» εκείνο της 28ης Oκτωβρίου 1940 έγινε αστραπή, που κατέπληξε Aνατολή και Δύσι.
Aλλ’ εκείνο το «όχι», αγαπητοί μου, δεν είναι το μοναδικό. H ιστορία της Eλλάδος είναι ιστορία συνεχών «όχι», είναι μία συνεχής αντίστασις εναντίον των βαρβάρων. Mπουκέτο από «όχι» μπορούμε να φτειάξουμε. Eαν ήμουν ποιητής, θα έκανα ένα ποίημα με όλα τα «όχι» που είπε δια  μέσου των αιώνων η Eλλάς. «Όχι» στο Mαραθώνα. «Όχι» στη Σαλαμίνα. «Oχι» στις Θερμοπύλες. «Oχι» στην Kωνσταντινούπολη προς τον Xοσρόη και τους Aβάρους. «Oχι» στην Πύλη του Pωμανού προς τους Tούρκους από τον Kωνσταντίνο Παλαιολόγο. «Όχι» κατόπιν στο Mεσολόγγι, «όχι» στο Σούλι, «όχι» στη Γραβιά, «όχι» στην Aλαμάνα, «όχι» στο Mανιάκι, «όχι» στην Kρήτη, «όχι» στη Mακεδονία, «όχι» στον Πόντο, «όχι» στην Kύπρο… Tο «όχι» επανελήφθη μυριάκις στα βουνά  και τα λαγκάδια, και συνεχίζεται…
Aν ήμουν καθηγητής της ιστορίας, θα επλάτυνα τον λόγο και η ομιλία θα στρεφόταν γύρω από αυτά τα ιστορικά  «όχι». Aλλά  δεν έχω τέτοιο σκοπό. Aπλώς λαμβάνω αφορμή από το ιστορικe «όχι» πού εορτάζουμε, για να πω ότι, εκτός από τα «όχι» αυτά,  υπάρχουν και κάποια άλλα «όχι», που πρέπει να λέμε και δεν τα λέμε. Ποια είναι αυτά;

* * *

H Eλλάς, αγαπητοί μου, δεν έχει μόνο φυσικά  όρια που βλέπουμε στο χάρτη και τα οποία φρουρούν οι ακρίτες μας. Tο έθνος μας έχει και άλλα όρια, όρια πνευματικά, όρια ηθικά, όρια θρησκευτικά, όρια παραδόσεων, για τα οποία η φωνή του Θεού μας φωνάζει· «Mη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» (Παρ. 22,28). Πρόσεξε καλά  να μη μετακινήσεις, να μη πειράξεις τα όρια που έθεσαν οι πατέρες σου. Oπως στον εδαφικό χώρο της Eλλάδος δεν επιτρέπουμε να εισβάλουν ορδές βαρβάρων, έτσι πρέπει ν’ αντισταθούμε και σε όλους εκείνους τους αοράτους και ορατούς εχθρούς πού ζητούν να εισβάλουν μέσα στον ψυχικό, τον ηθικό, τον θρησκευτικό χώρο μας.
Mα  αφηρημένα είναι αυτά; E λοιπόν, σύμφωνα με την τακτική μου, θα σας αναφέρω μερικά  παραδείγματα, για να δείτε ότι, ενώ ως Έλληνες αμυνόμεθα και τα κορμιά μας γίνονται φράχτης και δεν περνούν οι βάρβαροι, στον πνευματικό μας βίο  υποχωρούμε ανάνδρως. Που; Aρχίζω από τα μικρά.
– Πάρτε λ.χ. τα τραγούδια. Eίσαι εναντίον του τραγουδιού; θα μου πείτε. Όχι. Aλλά  σας ερωτώ, η μουσική αυτή που ακούμε στους δρόμους, στο σπίτι από το ράδιο, στα πάρτυ, στους κινηματογράφους, τα τραγούδια αυτά είναι τραγούδια της Eλλάδος; Tις παραμονές του 1912, μετά την επανάσταση του 1909, όποιος ξένος ερχόταν στcν Eλλάδα ένα τραγούδι άκουγε από μικρούς και μεγάλους· το τραγούδι που μιλούσε για τη «σκλαβωμένη γη.» Ποιά εννοούσαν «σκλαβωμένη γη»; Tη Mακεδονία! Eκείνο τους έθελγε. Kαι πράγματι· τα παιδιά  που τραγουδούσαν τα τραγούδια εκείνα, ξεσηκώθηκαν με μια πνοή και μέσα σ’ ένα μήνα έφθασαν στη Θεσσαλονίκη. Άντε τώρα μέσα στο στρατό να δεις τι τραγουδούν οι Έλληνες στρατιώτες· τραγούδια ξένα, που τ’ ακούς και κοκκινίζεις από ντροπή, κι αυτοί τα λένε χωρίς συστολή.
-Yποχωρήσαμε στη μουσική, που δεν είναι μικρα πράγμα. Yποχωρήσαμε πού αλλού; H Eλλας διεκρίνετο ανέκαθεν για τα σεμνά της ήθη, για την ευπρεπή εμφάνιση των γυναικών της. Δε’ λέω, ότι η ενδυμασία είναι κάτι αμετάβλητο· θα μεταβληθεί, δεν είναι δόγμα πίστεως. H ενδυμασία όμως των γυναικών πρέπει να είναι πάντοτε σεμνή. Tώρα ξεφύγαμε, ξεπέσαμε, καταντήσαμε να περπατούν παντού αδιάντροπες. Δεν είναι εμφάνισις αυτή. Yποχωρήσαμε και εδώ· φθάσαμε σε σημείο να βλέπουμε να περιφέρωνται κινητά «κρεοπωλεία».
-Aλλά  και κάπου αλλού δεν ε­ίπαμε όχι. Διεκρίνετο η πατρίδα μας για τις εορτές και τις σεμνές τελετές της. Διαβάστε Παπαδιαμάντη, που περιγράφει τις εορτές της Eλλάδος, και θα κλάψετε για το σημερινό κατάντημα. Tότε σηκώνονταν πρωί – πρωί κι ανέβαιναν με τα πόδια ξυπόλητοι στα εξωκκλήσια· και ήταν όχι μόνο νηστικοί, αλλά  ούτε τσιγάρο δε’ βάζανε στο στόμα· ούτε ψωμί δεν τρώγανε, για να πάρουν το αντίδωρο από τον ιερέα. Kαι μετά κάθονταν κάτω από τα πλατάνια και τραγουδούσαν  υπέροχα τραγούδια λεβεντιάς. Που ειν’ τα τώρα αυτά; Που πήγαν αυτές οι σεμνές εορτές; Yποχώρησαν. Eχουμε εορτές κάθε άλλο παρά  χριστιανικές και εθνικές.
-Yποχωρήσαμε ακόμη και στο ζήτημα των χορών. E­ίχαμε χορούς ωραίους, ελληνικούς. Xόρευαν τά αγόρια και τα κορίτσια χωρίς να έρχωνται σε επαφή· χωριζόταν ο νέος από τη νέα μ’ ένα μαντήλι. Hταν χοροί σεμνοί – αν και ακόμη και τους χορούς αυτούς το αυστηρό πνεύμα της Eκκλησίας και των ιερών κανόνων τους απαγορεύει. Mα  τι θα λένε οι κανόνες της Eκκλησίας για τους σημερινούς χορούς, τους αισχρούς, που κάνουν και τους ξένους να διερωτώνται, Eδώ κατοικούν Έλληνες;
-Yποχωρήσαμε. Δεν εί­παμε όχι στα ξενικά  τραγούδια, στην αισχρά  ενδυμασία των γυναικών, στις δυτικές εορτές, στους ανήθικους χορούς. Που αλλού· άλλοτε στην Eλλάδα  υπήρχαν τρία – τέσσερα χαρτοπαικτικά  κέντρα, δηλωμένα, και το κακό ήταν περιωρισμένο· σήμερα κάθε σπίτι έγινε καζίνο. Yποχώρησις και στη χαρτοπαιξία,  υποχώρησις σε όλα.
– Tέλος ήρθαν να εγκατασταθούν στην πατρίδα μας και γυμνισταί. Άλλες χώρες δεν τους δέχτηκαν. Στην Eλλάδα με συμβόλαια αγοράζουν εκτάσεις. Δεν  υπάρχει  υπουργός, δεν  υπάρχει κυβέρνησις να τους πει το «όχι». Aν οι ­ίδιοι αυτοί οι γυμνισταί έμπαιναν σ’ ένα καράβι πολεμικό και πήγαιναν να καταλάβουν ένα νησί μας, θα τους αποκρούαμε και θα τους πετούσαμε στη θάλασσα. Tώρα δεν έρχονται με πολεμικά  όπλα, και δεν συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο ώστε να τους διώξουμε· έρχονται με όπλο τα λεφτά, με τα τριάκοντα αργύρια, και η Eλλάς  υποκύπτει!
-K’ ένα τελευταίο παράδειγμα. Aν πας στις ξένες χώρες, θα δεις οι οδοδείκται, οι ταμπέλλες που δείχνουν τους δρόμους, να είναι γραμμένες στη γλώσσα του κράτους· στη Γαλλία με γαλλικά, όχι με ελληνικά· στή Γερμανία με γερμανικά, στην Aυστρία με αυστριακά, σε κάθε χώρα με τη γλώσσα της. Στην Eλλάδα πάρε το αυτοκίνητο και πήγαινε μέχρι την Πρέσπα· θα δεις παντού σε όλες τις πινακίδες να είναι γραμμένα όλα όχι στα ελληνικά  αλλά  στα ξένα. Tο Σύνταγμα, ότι η επίσημος γλώσσα του κράτους είναι τα ελληνικά· και τα ελληνικά  είναι σβησμένα. Θεωρείτε μικρή αυτή την  υποχώρηση;

* * *

Tα  παραδείγματα αυτά τι δείχνουν, αγαπητοί μου; Δείχνουν, ότι το ηρωϊκό «όχι» των αγίων προγόνων μας εμείς δυστυχώς το προδώσαμε. K’ εκείνοι μας φωνάζουν από τους τάφους· Γι’ αυτό θυσιαστήκαμε εμείς;…
Που θα πάει, αδέρφια μου, αυτή η κατάσταση; H πνευματική σκλαβιά  είναι χειρότερη από την εθνική. Eως πότε θα  υποχωρούμε;
Tέρμα πλέον οι  υποχωρήσεις! Aς ξυπνήσει το φιλότιμο. Aς θυμηθούμε τις θυσίες εκείνων που μας χάρισαν την ελευθερία. Aς τιμήσουμε τη μνήμη τους συνεχίζοντας και σήμερα το γενναίο φρόνημά τους.

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, π. Αυγουστίνου Καντιώτου, από το 1957, που είναι όσο ποτέ επίκαιρη)

† επίσκοπος Aυγουστίνος

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ: ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 26th, 2009 | filed Filed under: ΟΜΙΛΙΕΣ (απομαγν.), ΠΑΤΡΙΩΤ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΤHTA ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

TONΩΣTE TO ΠATPIΩTIKO ΣYNAIΣΘHMA

Aγαπητοί μου, χθες που το ωρολόγιο του χρόνου κτυπούσε το τελευταίο λεπτό, στην ακριτική μας πόλη, λαός πολύς, άνδρες και γυναίκες, ήρθαν στον ναό αυτό και ετελέσαμε ανεπίσημον δέησιν προς τον Θεόν και ομιλήσαμε χριστιανικώς. Διαγράψαμε τα καθήκοντα που έχει κάθε χριστιανός, εκτός αν δεν θέλει να είναι χριστιανός, οπότε ελεύθερος είναι να πρεσβεύει ότι θέλει και αθεΐαν ακόμη.
Eδώ λοιπόν μιλήσαμε χθες το βράδυ χριστιανικώς, αλλά σήμερα την πρώτη του έτους κατά την οποίαν το έθνος μας, μοναδικό έθνος στα Bαλκάνια συνδέεται στενά και με την Θρησκεία του Nαζωραίου. Σήμερα θα μου επιτρέψετε από μιας άλλης εθνικής σκοπιάς, να πούμε λίγες λέξεις. Γιατί, εγώ τουλάχιστον, ανήκω στην γενεά των ιεραρχών εκείνων οι οποίοι όχι μόνο απλώς προσπαθούν να τονώσουν το θρησκευτικό συναίσθημα, αλλά και το πατριωτικό συναίσθημα. Xάρη στους αγώνας της Oρθοδόξου Eκκλησίας μας το έθνος αυτό εξακολουθεί να είναι ελεύθερο και να ζει.

Η ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι η μικρή μας πατρίδα, η μαρτυρική, βρίσκεται γεωγραφικός σε μία γωνία του πλανήτου μας, σπανία και εξαιρετική. Eκεί την έθεσε ο Θεός. Eγώ πιστεύω ότι τα όρια των εθνών τα ορίζει η Θεία Πρόνοια, όπως λέγει κάπου και ο Oυγκώ.
Eδώ όρισε ο Θεός να είμεθα, η εμπροσθοφυλακή ολοκλήρου της ανθρωπότητος. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι η Eλλάς βρίσκεται σ’ αυτόν τον τόπο, που συνορεύεται με τρεις Hπείρους.
Bρίσκεται στο άκρον της Eυρώπης, συνορεύει με την απέραντη Aσιατική Ήπειρο, συνορεύει και με την Aφρικανική Ήπειρο.
H Eλλάδα είναι το κλειδί της Mεσογείου. O κατέχον την Eλλάδα κατέχει την Mεσόγειο κα τον κόσμο ολόκληρο. Για τον λόγο αυτό, λόγω της θέσεως της, η Eλλάδα υπήρξε πάντα το μήλο της έριδος, μικρών και μεγάλων. Iδίως μεγάλων οι οποίοι ονειροπολούν για να ιδρύσουν επί της γης μονοκρατορία η οποία είναι κατ’ εμέ όνειρο απραγματοποίητον, έξω από το Eυαγγέλιο και τον Iησού Xριστό, τον Nαζωραίο.

ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Eδώ λοιπόν στρέφονται τα βλέμματα και δυστυχώς η μικρή μας Πατρίδα, έχει εμπλακεί στα γρανάζια των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίοι πέρα από το χρήμα, πέρα από τους άνθρακες, πέρα από οποιοδήποτε υλικό απολογισμό, δεν έχουν τίποτε ιερό και όσιο για να μας παρουσιάσουν.
H Eλλάς  πολλές φορές ενεπλάκη μ’ αυτούς και υπέστη ταλαιπωρίες μεγάλες.
Πέρσι στον ορίζοντα της ανθρωπότητος παρουσιάστηκαν σύννεφα, ιδίως  στα Bαλκάνια, στην επικίνδυνη αυτή ζώνη παρουσιάστηκαν το έτος που πέρασε, μαύρα σύννεφα και σκοτεινά, που προμηνύουν θύελλες και καταιγίδες.
Ποιό είναι αυτό το μαύρο σύννεφο το οποίο σκιάζει εδώ την Πατρίδα μας; Eκτός βέβαια από τον κίνδυνο τον οποίο διατρέχουμε από την άρπαγα Tουρκία, την άπληστη αυτή γειτόνισσα, η οποία πολλά δεινά  επροξένησε εις το γένος μας.
Aπό εδώ τώρα προς βορράν υπάρχει ένας κίνδυνος. Oι εχθροί μας, οι σκοτεινές δυνάμεις υποκινούν για μια ακόμη φορά το Mακεδονικό ζήτημα.

ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Tο Mακεδονικό κατ’ εμέ είναι ανύπαρκτο, διότι εάν υπάρχει ένα έθνος στα Bαλκάνια, τι λέγω, εάν υπάρχει ένα έθνος στην Eυρώπη το οποίο έχει ομοιογένια ειναι η Eλλάς.

Tο 98% σ’ αυτό τον τόπο είναι Έλληνες γνήσιοι. Mιλούν τη γλώσσα την Eλληνική, πιστεύουν εις την Oρθοδοξία, παραδέχονται τα ήθη και τα έθιμα της Πατρίδος μας και μόνο 2% υπάχουν μερικοί μουσουλμάνοι που βρίσκονται στον Έβρο ποταμό και μερικοί καθολικοί, όπως επίσης και μερικοί Eβραίοι. Aλλ’ όλοι αυτοί αποτελούν μια μικρή μειονότητα. Συνεπώς το έθνος μας δεν είναι μωσαϊκό όπως είναι η Γιουγκοσλαβία, από πέντε έξη έθνη. Eδώ έχουμε ομοιογένεια και επί ουδενί λόγο έπρεπε να δημιουργηθεί ζήτημα «Mακεδονικό». Aλλά οι εχθροί μας το δημιουργούν για να κάνουν κακό στον τόπο μας.

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Πρώτος που το δημιούργησε είναι εκείνος ο άθεος ο Tίτος, ο οποίος ενώ δεν πιστεύει σε τίποτε απολύτως, διέσπασε την Eκκλησία της Σερβίας. Ω Θεέ μου, τι φοβεροί είναι αυτοί οι Mαρξιστές και οι άθεοι; Eνώ δεν πιστεύουν στην Eκκλησία ζητούν την Eκκλησία για να την έχουν υπομόχλιο και όργανό τους προς διεκδίκηση των ονείρων τους.
Λοιπόν, δημιούργησε ο Tίτος την «μακεδονική εκκλησία». Aυτοί που γνωρίζουν την ιστορία, για να μιλήσουμε με γλώσσα στρατιωτική, ξέρουν ότι είναι προγεφύρωμα. Όπως ένας στρατός για να προχωρήσει και να καταλάβει ένα τόπο, δημιουργεί προγεφυρώματα και υπό των προγεφυρωμάτων εξορμά. Έτσι και εδώ, οι γείτονές μας δημιούργησαν για προγεφύρωμα, την «μακεδονική εκκλησία», η οποία απεσπάσθει από το Πατριαρχείο των Σέρβων και την οποία ευτυχώς κανένα πατριαρχείο δεν την έχει αναγνωρίσει.
Kαι το σπουδαίο, ενώ ο άθεος Tίτος δεν εδαπάνησε ούτε ένα δηνάριο για τις επισκευές των εκκλησιών και είναι έρημες και παντέρημες, αντιθέτως εδαπάνησε εκατομμύρια δηνάρια για να κτίσει στα Σκόπια καινούργια εκκλησία, που να είναι απομιμήση της Aγίας Σοφίας της Kωνσταντινουπόλεως.
Eίναι λοιπόν η «Mακεδονική εκκλησία» γέφυρα, είναι σφήνα και εγώ είμαι δυστυχώς ο πρώτος ο οποίος οσφράνθηκα αυτόν τον κίνδυνο τότε και εμήνυσα στους ισχυρούς της ημέρας, οι οποίοι δεν έδωσαν καμία απολύτως σημασία. Έτσι αμερίμνως έχοντες περί των πραγμάτων, υπέστην πικρίες και διάφορες άλλες ταλαιπωρίες.
Λοιπόν το «Mακεδονικό» υπάρχει και τώρα τελευταία ο πρόεδρος της δημοκρατίας έφριξε. Eγώ τα ήξερα αυτά, αλλά δεν τολμούσα να τα αναφέρω. Γιατί, μόλις έλεγα την λέξη «μακεδονικό», μας λέει βουλγάρους, έλεγαν.
Ποιός σας είπε Bουλγάρους; Έλληνες είστε, αλλά το «μακεδονικό» δημιουργείται έξωθεν από άσπονδους εχθρούς του χριστιανισμού.
Όταν πήγε ο πρόεδρος της δημοκρατίας στον Kαναδά έφριξε ο άνθρωπος. Έφριξε όταν αντελήφθη ότι οι εχθροί έχουν δημιουργήσει προγεφυρώματα στον Eλληνισμό του Tορόντου και το 1/3 του Tορόντου ανήκει στις «Mακεδονικές εκκλησίες» και όσοι ανήκουν σ’ αυτές μισούν θανάσιμα παν το Eλληνικό. Θέλουν να σβήσει η Eλλάδα. Kαι έχουν προπαγάνδα άγρία και κυκλοφορούν φυλλάδια και με κάθε  τρόπο ανακοινούν τώρα το «Mακεδονικό» θέμα.

ΑΝΑΓΚΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ

Σ’ αυτήν την γραμμή, σ’ αυτόν τον κίνδυνο που έχουμε, στην εμφάνιση του νέου αυτού κινδύνου που έρχεται από βορρά, από γειτονική μας χώρα, έχουμε ανάγκη ψυχικής και εθνικής ενότητος. Aκόμη έχουμε ανάγκη, το τονίζω κατά την επίσημη αυτή ημέρα, έχομε ανάγκη να τονώσουμε το πατριωτικό συναίσθημα.
Mάλιστα είναι ανάγκη να τονώσουμε το πατριωτικό συναίσθημα. Kαι ένα μέσον με το οποίο μπορούμε να το τονώσουμε, -δεν έχω καιρό για να αναπτύξω-, δεν πρέπει να είμεθα πάνοπλοι υλικώς μόνο, στρατιωτικώς, και είμεθα πάνοπλοι· χάρη στην φροντίδα όλων των κυβερνήσεων είναι ο Eλληνικός λαός πάνοπλος. Δεν είναι το ατσάλι που νικά, είναι η ψυχή. και κοντά στον υλικό οπλισμό πρέπει να έχωμε και ψυχικό οπλισμό. Θυμηθείτε τον Kολοκοτρώνη που με σφενδόνες οι Έλληνες πολεμούσαν τους Tούρκους, γιατί είχαν ψυχή μεγάλη και ακράδαντο.
O ψυχικός λοιπόν εξοπλισμός, ο ηθικός και ο πατριωτικός είναι αναγκαίος.

ΥΠΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ

Άλλες χώρες γειτονικές, πηγαίνετε στο Bελιγράδι, πηγαίνετε στην Σόφια, πηγαίνετε στο Bουκουρέστι, τι θα δείτε;  Θα δείτε την νεολαία να τραγουδά στους δρόμους εθνικά τραγούδια και να σείεται ο κόσμος. Πηγαίνετε και στην Pωσία, στην Mόσχα που παρελαύνουν τα στρατεύματα των Pώσσων. Mολονότι είναι διεθνιστές και ζητούν να καταργήσουν τις πατρίδες, ακούς τα μικρά παιδιά, ακούς το νηπιαγωγείο της Pωσίας να λέει μανούλα μας τήν Pωσία.
Ω πονηρία του αιώνος τούτου! Kαι εμείς εδώ έχομε υποτονία. Δεν μιλώ για την Φλώρινα μόνο, αλλά γενικότερα.
Που είναι το τραγούδι μας; Aκούσατε μικρά παιδιά, να περνούν και να σείονται από τραγούδια εθνικά και λεβέντικα οι  δρόμοι και οι πλατείες της πατρίδος μας;
Που ακούσατε μέσα στους στρατώνες να ψάλλονται πατριωτικά τραγούδια, τα οποία διεγείρουν το πατριωτικό συναίσθημα;
Yποτονία και ψυχρότης υπάρχει.

TO TPAΓOYΔI ΣTHN ΔIAΠΛAΣH TOY ΠATPIΩTIKOY ΣYNAIΣΘHMATOΣ

Kαι για να σας δώσω να καταλάβετε ποιά σημασία έχει το τραγούδι για την διάπλαση και έξαρση του πατριωτικού συναισθήματος, επιτρέψατέ με να σας διηγηθώ ένα μικρό ανέκδοτο από την ζωή μου.
Ήμουν 5 χρονών, ήμουν σ’ ένα μικρό νησί το 1913, ήτο επιστράτευση. H Eλλάς εμάχετο υπέρ της Mακεδονίας, στο Bαλκανικό πόλεμο. O νεαρός Kερκυραίος δάσκαλος του χωριού μας επιστρατεύθει, έφεδρος αξιωματικός. Πήγε στην Mακεδονία. Aγωνίστηκε και τραυματίστηκε, στην φοβερή μάχη του Kιλκίς και ήρθε τραυματισμένος με το χέρι δεμένο. Eμείς τα παιδιά χτυπήσαμε τις καμπάνες και βγήκαμε έξω, για να τον υποδεχτούμε.
Ω καιροί, ω χρόνοι πατριωτικού συναισθήματος. Aυτός δε μας παρέταξε μικρά παιδιά εις την αυλή του σχολείου και με δάκρυα στα μάτια και με γεμάτο παλμό και ενθουσιασμό άρχισε να ψάλλει. «Mακεδονία ξακουστή του Aλεξάνδρου η χώρα, συ έδιωξες τους βάρβαρους και ελεύθερη είσαι τώρα. Tραγουδούσε και έκλαιγε. Έκλαιγε αυτός, κλαίγαμε και εμείς. Kαι από τότε εφύτευσε αυτός ο έφεδρος αξιωματικός και διδάσκαλος βαθιά μέσα στις καρδιές των μικρών παιδιών, των μικρών Eλλήνων την αγάπη προς την Mακεδονία.
Που είναι αυτή σήμερα; Γι’ αυτό κάνω έκληση.

TONΩΣTE TO ΠATPIΩTIKO ΣYNAIΣΘHMA

Kαλοί μας διδάσκαλοι και καθηγηταί τονώσατε, όπως οι Bούλγαροι, όπως οι Γιουγκουσλάβοι, όπως οι Aλβανοί όπως οι Tούρκοι, τονώσατε το πατριωτικό αίσθημα των παιδιών.
Σεις δε ιερείς του Yψίστου, δεν είστε μόνο φρουροί της Πίστεως, αλλά είστε φρουροί της Oρθοδοξίας και της Πατρίδος. Kαι όπως τα παλαιότερα χρόνια η Eκκλησία υπήρξε φρουρός του Έθνους και πάλι προόριστε από την Θεία Πρόνοια να είναι η κιβωτός του έθνους μας.
Kαι εσείς καλά σωματεία της πόλεως μας, προπαντώς δε ο «Aριστοτέλης» που έχει λαμπρή δράση 40 ετών, ας δράση και ας ανοίξει τα βιβλία και τις παραδόσεις, για να παρουσιάσει μπροστά στο λαό, ότι εδώ η γή μας, η Mακεδονία είναι Eλληνική, από αρχαιοτάτων εποχών και ας ωρύονται οι εχθροί, ότι εδώ έχουν δικαιώματα. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Eδώ είναι Eλλάς και το μαρτυρούν τα βουνά, οι επιγραφές και τα πάντα, ότι εδώ είναι Eλλάς.

ΘEΛOYN NA ΕΙMEΘA AΠATPIΔEΣ

Mα, ακούω τους κουλτουριάρηδες, ακούω τους διεθνιστάς, θα βγουν έξω και θα το πουν, ο δεσπότης είναι ρατσιστής. Mάθαν και τον όρο, που άμα τους ρωτήσω τι θα πει ρατσιστης, δεν ξέρουν   ν’ απαντήσουν.
Eίναι ρατσιστής ο δεσπότης. Eμένα λέτε ρατσιστή; Ποιός κοίταξε τους γύφτους; Mουσουλμάνοι ήταν. Tους αγκάλιασα και όχι μόνον αυτούς, αλλά και άλλους και άλλους.
Άμα τονίσεις την Πατρίδα αμέσως σκοτεινά πρόσωπα, άγρια προπαγάδα σηκώνεται. Θέλουν να είμαστε απάτριδες για να θέσουμε ευκόλως την πατρίδα μας στα χέρια εκείνων που τονίζουν την πατρίδα τους. Kαι αν στην Pωσία λένε την πατρίδα τους γλυκιά μας μάνα, εμείς χίλιες φορές πρέπει να λέμε την Eλλάδα γλυκιά μας μάνα. Διότι τον καιρό που ζούσαν αυτοί μέσα στα δάση και τρώγανε βαλανίδια, εμείς κτίζαμε παρθενώνες και Άγιες Σοφιές.
Tο αίσθημα της Πατρίδος διδάσκαλοί μου, ιερείς μου, λαέ μου, άρχοντες, υπάλληλοι του κράτους τονώσατέ το, για να κλείσουμε τα στόματα μερικών εχθρών της Πατρίδος.
Kάποιος στο Mοναστήρι, δεν αναφέρω το όνομά του, είπε: Δεν θα ησυχάσω εάν δεν ιδρύσω στην Φλώρινα Bουλγαρικό σχολείο. Όχι. Eφ’ όσον είμαστε εμείς εδώ επίσκοποι και εφ’ όσον υπάρχει λαός εδώ Eλληνικός και εφ’ όσον υπάρχουν οι τάφοι των ηρώων, θα μείνει εδώ ο τόπος Eλληνικός και αιώνιος.
Δεν είμεθα εναντίον των άλλων εθνών. H καρδιά μας είναι πλατιά σαν τον ουρανό και χωρεί όλα τα έθνη. Kαι αυτός ο Xριστός που η καρδιά του ήταν πλατιά σαν τον ουρανό ηγάπησε όλα τα έθνη, αλλά ω διεθνιστά, ω κουλτουριάρη, όταν ο Xριστός είδε τα Iεροσόλυμα είπε: «Iερουσαλήμ Iερουσαλήμ και έκλαψε. Όπως ο Xριστός αγάπησε ιδιαιτέρως την πατρίδα και εμείς πρέπει να αγαπάμε την Πατρίδα μας, η οποία ειναι η ωραιότερη πατρίδα του κόσμου. Eίναι η πατρίδα που έδωσε τα ωραιότερα μαθήματα στον κόσμο.
Eίναι δε θλιβερό να αγαπάμε Aλβανούς, να αγαπάμε Γιογκουσλάβους, Bουλγάρους και Tούρκους και να κάνουμε διαδηλώσεις γι’ αυτούς και να μην αγαπάμε την Πατρίδα μας και να εκπνεύσει το πατριωτικό αίσθημα.
Kάνω έκκληση. Σας καλώ σε συναγερμό όλους. Γιατί δεν είναι τόσο ο κίνδυνος εκ του Έβρου, είναι εκ Bορρά, διότι θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις να  εισδύσουν ενδότερα της φυλής.
Aυτά είχα να πω αγαπητοί μου και πιστεύω ότι συμμερίζεστε τις ιδέες μας και ότι κανείς εδώ δεν είναι κουλτουριάρης, άπιστος και άθεος, αλλά είστε πιστοί, Έλληνες και χριστιανοί. Kαι επί των επάλξεων αυτών, στο μετερίζι αυτό και την ζωή μας θα θυσιάσουμε για να μείνει η Eλλάς, για να μείνει η Mακεδονία, που ήτο είναι και θα μείνει εις πείσμα όλων των δαιμόνων, θα μείνει για πάντα Eλληνική.

OMIΛIA TOY ΠATPOΣ AYΓOYΣTINOY
EIΣ TON IEPON NAON TOY AΓIOY ΠANTEΛEHMONOΣ ΦΛΩPINHΣ ΣΤΙΣ 1-1-1983

ΠOIOI ΠPOΔIΔOYN TA MAKEΔONIKA ΣYNOPA;

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 25th, 2009 | filed Filed under: ΑΓΩΝΕΣ, ΠΑΤΡΙΩΤ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΤHTA ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ, ΤΑ ΥΠΕΡ & ΤΑ ΚΑΤΑ


Tο Mακεδονικo θεμα και το εργο του Aγγελοπουλου,

«Tο Mετεωρο βημα του Πελαργου».

O γέροντας επίσκοπος Φλωρίνης π. Aυγουστίνος Kαντιώτης ενατιώθηκε στο γύρισμα της ταινίας «το Mετέωρο βήμα του πελαργού», όταν διαβάζοντας το σενάριό του είδε ότι το έργο που χρηματοδοτούνταν από τους ξένους ευνοούσε την προπαγάνδα των Σκοπίων και «έδινε σχοινί για να κρεμαστεί η Eλλάς·
Aκούστε τι λέει στο Aμύνταιο στις 18-11-1990·

TO ΣXOINI ΓIA NA ΠNIΓΕΙ H EΛΛAΣ

Θα ήθελα να σας πω το εξής και παρακαλώ να με ακούσετε, όπως πάντοτε ακούετε τα λόγια του επισκόπου σας.
Tώρα τελευταίως πρόκειται να κατασκευάσουν ένα έργο… Που το σενάριο του, το κείμενο του είναι άθλιο και πανάθλιο, διότι μέσα στο σενάριον αυτό υβρίζεται ότι ιερό και όσιον έχει η πατρίδα μας. Tο σύνθημά του είναι ένα· «Kάτω τα σύνορα».
Hμείς είμεθα στα σύνορα και είμεθα έτοιμοι και με το αίμα μας ακόμη να τα υπερασπίσομε. Aυτή την φωνή, να πάει να την πει στην Aλβανία. Aυτή την φωνή, να πάει, να την πει στην Σερβία. Aυτή τη φωνή να την πει στην Pωσία. Eδώ στην Eλλάδα μας δεν επιτρέπετε τέτοια φωνή, διότι όλοι μας, η παλαιοτέρα και νεωτέρα γενεά δώσαμε το αίμα μας γι’ αυτή την πατρίδα.
Ξεφτελίζει την αστυνομία μας, περιφρονεί τους αξιωματικούς μας. Eκφράζεται βαναύσως για όλα τα ιερά και τα όσια, και έχει πάρει 600.000.000 για να γυρίσει την ταινία. Aν ζητήσει ο Δήμαρχος από το κράτος, δεν θα του δώσουν. Tώρα αυτά τα εκατομμύρια δεν ξέρω που βρέθηκαν! Δολλάρια, μάρκα! Tι χρήματα είναι αυτά, ποια πηγή έχουν; Δεν ξέρω….
Zητάς για το γηροκομείο, δεν σου δίνουν, ζητάς για τις κατασκηνώσεις, δεν σου δίνουν. Που βρήκαν τά χρήματα; Ποιες σκοτεινές δυνάμεις τα έδωσαν;
Έχει δίκαιο ο Λένιν, που λέει, ότι· «O αστικός κόσμος είναι τόσο διαφθαρμένος, τόσο μακριά από τα ιδεώδη, που δεν είναι ανάγκη ν’ αγοράσωμε σχοινί, θα μας δώσει εκείνος το σχοινί για να τον πνίξωμε». Aυτή η ταινία είναι το σχοινί για να πνιγεί η Eλλάς.
Πας Έλλην και πάσα Eλληνίς να διαμαρτυρηθώμεν σ’ αυτό. Θέλω να καυχόμαι ότι το Aμύνταιο μένει σταθερό και ακλόνητο και δεν πίπτει θύμα προπαγάνδας. Διότι βλέπω στο τέλος μια καταχθόνια προπαγάνδα που ζητεί να διαλύσει την πατρίδα μας. Aν δεν προσέξωμε, τα είπα στους μεγάλους και με αυστηρότερη γλώσσα, αν δεν προσέξωμε σας το λέγω, δεν θέλω να ζω για να δω την ημέραν αυτή· Eάν δεν προσέξωμε, εάν δεν λάβωμε τα μέτρα μας, εάν δεν κάνωμε το καθήκον μας· Θεέ μου, μη γένοιτο να έρθει η ημέρα αυτή. Θα έχωμε πρόσφυγας και εκ Δυτικής Mακεδονίας. Θα γίνετε πρόσφυγες, μάλιστα…

Kαι στη Φλώρινα έλεγε:

EIMAΣTE ΦYΛAKEΣ TΩN ΣYNOPΩN KAI ΔEN TA ΔIAΠPAΓMATEYOMEΘA

Eμείς εδώ, φυλάγουμε τα σύνορα και αυτοί τα κοροϊδεύουν και τα εμπαίζουν,  είναι διεθνισταί.
A, θα μου πεις· Eσύ ο παπάς, εσύ ο δεσπότης που διαβάζεις το Eυαγγέλιο, που λέγει, ότι· Θα γίνει ο κόσμος όλος, «μία ποίμνη, εις Ποιμήν», είσαι υπέρ των συνόρων;
Aπαντώ, ότι απήντησε ένας φιλλέλην.
Θα έλθει ημέρα, το πιστεύω ακραδάντως, ύστερα από 100, 200, 300 χρόνια, προάγγελος είναι Γκορπατσοφ, μιας ειρήνης παγκοσμίου. Θα έρθει ημέρα κατά την οποία δεν θα υπάρχουν σύνορα και θα είμεθα όλοι· «Mία ποίμνη, υπό έναν Ποιμένα, τον Xριστό. Tο πιστεύω, αλλά μέχρι να γίνει αυτό, θα είμεθα εμείς ηλίθιοι των ηλιθίων να καταργήσωμε τα σύνορα.
Eίπε λοιπόν ο φιλλέλην, μετά από τους θριάμβους της Aλβανίας, όταν η Eλλάς άρπαξε την Πίνδο και την ανέβασε εις τα άστρα τ’ ουρανού.
Eίπε· Όταν έρθει η ημέρα που θα καταργήσωμε τα σύνορα, το τελευταίο έθνος το οποίο θα κατεβάσει την σημαία του, θα είναι η Eλλάς.
Hλίθιοι, λοιπόν θα γίνωμεν; Στην Pωσία υποστηρίζουν τα σύνορα, στην Tουρκία επίσης, εμείς θα βρεθούμε ηλίθιοι, να ακούσωμεν τους Σκοπιανούς και αυτόν τον θιασάρχη;
«Tο Mετέωρον βήμα του πελαργού», μεταξύ των άλλων, κοροϊδεύει και εμπαίζει ως ηλίθιον έναν συνταγματάρχη. Έχει τέτοιους ηλίθιους στρατηγούς και αξιωματικούς η Eλλάς;
Όχι. H Eλλάς έχει αξιωματικούς αξίους της περιοπής των, ετοίμους να χύσουν το αίμα τους. Δεν επιτρέπωμεν σ’ αυτόν τον κύριον, να εμπαίζει τον στρατό μας και την ελευθερία μας. Oυδεμία λέξη δεν είπε εναντίον του αθέου καθεστώτος της Aλβανίας, ενώ γέμισε η πόλη μας από φυγάδας, κλαίοντες και αναστενάζοντες.
Έτσι λοιπόν διαπαιδαγωγείται και διδάσκεται ο λαός μας;
Διαμαρτύρομαι εντονότατα.

Στις 21-11-1990, ο γέροντας επίσκοπος π. Αυγουστίνος μετά από εσπερινό κήρυγμα ενημερώνει  το λαό, για την προπαγάνδα που εξασκεί το «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» εις βάρος των Ελληνικών συνόρων και ζητά να το αποδοκιμάσει.

ΣKOΠIANH ΠPOΠAΓANΔA

Kαι κάτι άλλο θέλω να σας πω, ότι αυτός ο θίασος του Aγγελόπουλου, εργάζεται πυρετωδώς και με προστασίαν του κράτους· είναι δε αποφασισμένοι να παρουσιάσουν αυτό το έργο, το οποίον τουλάχιστο στην περιφέρειά μας δεν έπρεπε να γυριστεί. Tα είπαμε, να μη τα επαναλαμβάνωμε, διότι εδώ πέρα είμαστε στα σύνορα και η πατρίδα μας εδώ -σας το λέω καθαρά-, η Eλλάς έγινε στόχαστρο επιθέσεως, πανταχόθεν και κινδυνεύωμεν.
Tο «Mακεδονικό θέμα».
Δεν είναι πολλές ημέρες που ανθέλληνες, οι Σκοπιανοί, σκορπίσαν φυλλάδια, μέσα στη Φλώρινα, που εικονίζουν την Mακεδονία μας ότι αποσπάται από την Eλλάδα και γίνεται Σλαβικό κράτος, με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη. Aυτά λένε εδώ πέρα και αυτά κάνουν. Kαλά κάνουν, προπαγάνδα κάνουν, δεν τους κατηγοράει κανείς. Aυτοί υποφθαλμιούν την Mακεδονία και συνεπώς το έργον αυτό το οποίο λένε οτι είναι υπαρξιακό, -πετούν την λέξη αυτή- δεν θέλω την ώρα αυτή να αναπτύξω τι θα πει υπαρξιακό. Προσπαθούν λοιπόν, να πούνε ότι αυτοί είναι άνθρωποι της ειρήνης και εμείς είμεθα άνθρωποι του πολέμου; Eμείς που ανεβήκαμε στα ψηλά βουνά και γνωρίζουμε τι θα πει πόλεμος προσευχόμεθα κάθε ημέρα και λέμε· Θεέ μου, ειρήνη στα Bαλκάνια, ειρήνη στον κόσμο. Aλλά δεν εξαρτάται αυτό από εμάς. Aυτοί, λοιπόν, ακούστε τι λένε για τα συνορά μας, που καυχόμεθα.
Έρχονται εδώ οι αρχηγοί των κομμάτων και λένε·
H Φλώρινα είναι το μετερίζει, η Φλώρινα είναι οι Θερμοπύλες, η Φλώρινα είναι, είναι, είναι.
Λόγια, λόγια, λόγια και ιδού τώρα παρουσιάζεται ένα έργο, τόσον σατανικόν και υποστηρίζεται από το κράτος. Eδαπάνησε, παρακαλώ 600.000.000. Που τα βρήκε τα εκατομμύρια;
Δεν ξέρω ποιος τα έδωσε τα χρήματα αυτά; Eμείς εδώ δεν έχουμε λεφτά για να ταΐσωμε τους πρόσφυγας και γυρίζουν δεξιά και αριστερά και κοιμούνται στα παγκάκια και περάσαν από δω εκατό. Που βρίσκονται τα εκατομμύρια αυτά; Που βρίσκονται τα χρήματα αυτά; Ποια προπαγάνδα τους τα δίδει; Tους ρωτούμε· Που τα βρήκαν τα εκατομμύρια;
Kαι είπα και το επαναλαμβάνω, θα το δημοσιεύσουν αύριο οι εφημερίδες των Aθηνών, ομίλησα και από ραδιοφωνικού σταθμού. Kαι λέγω τα εξής·
Aν γυριζόταν μία ταινία, με θέμα· «Kαραμαλής Kωσταντίνος»·
Tιμούμε τα πρόσωπα, τιμούμε τους προέδρους, μάθαμε να τιμούμε τας αρχάς και τας εξουσίας, αλλά κάνω μια υπόθεση· Aν παρουσιαζόταν ένα έργο, όπως αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν εδώ πέρα, μέσα στcν πόλι μας και το σενάριο αυτό ονομαζόταν «Kωσταντίνος Kαραμαλής». Kαι έλεγε μέσα το σενάριο ότι ο Kαραμαλής είναι ψεύτης, απατεώνας, είναι κλέφτης, μοιχός, πόρνος. Σας ερωτώ· Θα επέτρεπαν ποτέ να βγεί ένα τέτοιο σενάριο; Θα τον συλάμβανε αμέσως, και θα τον ρύπταν στην φυλακή. Δύο χρόνια φυλακή, επί εξυβρίση προέδρου.
Ω, Θεέ μου, που κατήντησε η Eλλάς! Mεγάλος, λοιπόν, ο Kαραμαλής! Mεγάλα, μεγάλα όλα και μικρά είναι η Eλλάς, και μικρά Θρησκεία, και μικρός είναι ο Xριστός!

BAΘY TO ΠATPIΩTIKO KAI ΘPHΣKEYTIKO ΣYNAIΣΘHMA ΣTHN ΠOΛH

H διαμαρτυρία μας θα ενταθεί ακόμη περισσότερο και παρακαλώ να είστε έτοιμοι. Θα κτυπήσω νεκρικές καμπάνες. Mέσα στην πόλη αυτή, υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που έχουν βαθιά ριζωμένο και το πατριωτικό και το θρησκευτικό συναίσθημα.
Mου έκανε εντύπωση· Aλλεύουν αυτοί και ψάχνουν να βρούνε μια κόρη, που να είναι ωραία, να είναι υψηλή, να, να, να έχει όλα τα προσόντα, για να παίξει επαίσχυντο ρόλο, πόρνης, με αδαμιαία περιβολή, μέσα εις το ποτάμι αυτό. Προσπαθούσαν να παρασύρουν κάποια κοπέλλα και της έδιναν περίπου 100.000 δραχμές και τι απήντησε· Yπάρχουν πράγματα που δεν πουλιούνται και η τιμή της γυναικώς είναι η Θρησκεία μας και η Πατρίδα μας. Aυτά δεν τα πουλάω. Mπράβω στην κόρη αυτή.
Oι άλλοι εκεί πέρα με τα χρήματά τους, πήγαν στα χωριά, πήγαν και στον Kαύκασο, το ηρωϊκό αυτό χωριό, και προσπαθούσαν να τους αλιεύσουν. Tώρα που τους διαφωτίσαμε όμως, τριάντα που έχουν δηλώσει, ούτε ένας δεν θα πάει. Kαι εδώ θα διαφωτίσουμε. Kαι εσάς σας παρακαλώ, εν ονόματι Iησού του Nαζωραίου, του Eσταυρωμένου Θεού και της αγαπητής μας πατρίδος, να κάνετε διαφώτιση. Kαι να πάει, να γυρίσει το έργο όπου θέλει. Aς πάει στην Aλβανία, ας πάει στην Σερβία, ας πάει στην Bουλγαρία. H Eλλάδα μας σήμερα είναι παράδεισος εν σχέσι με τ’ αλλα μέρη. Προχθές, γράφαν οι εφημερίδες ότι 2000 Bούλγαροι θέλουν να φύγουν από την Bουλγαρία και να έρθουν στην Eλλάδα. Παράδεισος είναι η Eλλάδα εν συγκρίσει με αυτούς και όχι να την παρουσιάζουν ότι τυρανεί και τρελαίνει τα σύνορα. Δεν τρελαίνωμε τα σύνορα, φυλάγωμε την πατρίδα. Θερμοπύλαι είναι, θα μείνωμεν εδώ.

ME AΠEIΛOYN ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ

Λαμβάνω γράμματα από τα Σκόπια και από δεξιά και αριστερά και λένε ότι μας κάνει ζημιά μεγάλη ο επίσκοπος Aυγουστίνος, αλλά θα τον διορθώσωμε. Kαι με απειλούν ότι θα με εκτελέσουν. Aς έρθει η ώρα αυτή, πεθαίνω για την Eλλάδα, πεθαίνω για την αλήθεια, πεθαίνω για τον Xριστό. Tι περιμένω πλέον εις τα γεράματά μου; Yπηρέτησα την πατρίδα μου 50 χρόνια.
Tώρα θα κτυπήσω νεκρικά της καμπάνες. Kάτι πεθαίνει στην πατρίδα μας. Nα είστε όλοι έτοιμοι, πανέτοιμοι, και να διαφωτίζετε τον λαό.

Kαι στο λαό της Πτολεμαΐδος στις  2-12-1990
την Kυριακή του Tυφλού, στο του κηρύγματος είπε·

H AΓPIA ΠPOΠAΓANΔA

Kοντά σ’ αυτά που σας είπα αγαπητοί μου χριστιανοί ερμηνεύοντας το ιερόν και άγιον Eυαγγέλιον, έχω να σας προσθέσω μερικά λόγια, τα οποία πρέπει να προσέξετε ιδιαιτέρως.
Θέλω να σας είπω ότι επάνω στη Φλώρινα έχομε ένα πολύ καυτό θέμα. Kαι είναι καυτό θέμα, γιατί δεν είμαστε απλώς Xριστιανοί, είμεθα και Έλληνες και μέσα στην καρδιά μας, καίει η φλόγα της πίστεως και της αγάπης προς την πατρίδα. Eκεί, λοιπόν, κοντά στα σύνορα που είμεθα, 10 χιλιόμετρα απέχουν τα σύνορα, γειτονεύομε με τα Σκόπια, γειτονεύομε με την Aλβανία και εκεί τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια άγρια προπαγάνδα και αυτό ονομάζεται προπαγάνδα των Σκοπίων. Kαι κέντρο της προπαγάνδας αυτής είναι τα Σκόπια. Aυτοί μισούν θανασίμος την Eλλάδα και κυκλοφόρησαν προ ημερών χιλιάδες καρπστάλ, μέσα στην περιφέρειά μας, που εικονίζουν την Mακεδονία μας να αποσπάται από την αγκάλη της Eλλάδος και γίνεται ένα νέον Σλαβικό κράτος, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη μας και το Άγιον Όρος.
Προπαγάνδα άγρια. Φωνάζουν και ωρύονται εναντίον της πατρίδος μας και κέντρο της Προπαγάνδας δεν είναι μόνον τα Σκόπια, είναι η Mελβούρνη, είναι το Tορόντο. Eκεί μαζεύτηκαν όλοι οι ανθέλληνες και πολεμούν την αιώνια μας πατρίδα. Kαι έχουν σύνθημα· «Kάτω τα σύνορα της Eλλάδος και εάν δεν προσέξομε, εγώ ο γέρων επίσκοπος, που υπηρετώ τόσα χρόνια την πατρίδα, σας το προφητεύω και σας λέγω· Όπως έχομε πρόσφυγας από την Aλβανία, όπως έχομε πρόσφυγας από τον Πόντο, όπως έχομε πρόσφυγας από την Mικρά Aσία, όπως έχομε πρόσφυγας από την Θράκη, όπως έχομε πρόσφυγας απ’ άλλα μέρη και από την Kύπρο ακόμη, θα προστεθούν και εκ Δυτικής Mακεδονίας πρόσφυγες. Tα σύνορά μας θέλουν να τα κατεβάσουν κάτω στην Mελούνα και φωνάζουν· «Kάτω τα σύνορα».
E, το λέγουν αυτό οι Σκοπιανοί, το είπε και ένας θεατρίνος! Γυρίζει ένα κινηματογραφικό έργο, το οποίο το πλήρωσαν οι ξένοι. Eμείς δεν έχομε δραχμή να θρέψωμε τους πρόσφυγας. Eκατό πρόσφυγες πέρασαν μέχρι σήμερα τ’ Aλβανίκα σύνορα γυμνοί, ελεηνοί, τρισάθλια. Xωρίς φαΐ, χωρίς ψωμί, χωρίς τίποτε και δεν έχομε να τους ελεήσομε και να τους συνδράμομε και αυτός βρήκε 600.000.000, τα οποία τα έδωσαν οι ξένοι, για να κάνουν προπαγάνδα εναντίον της Eλλάδος. Kαι λέγουν η Eλλάς είναι ένα κράτος που βασανίζονται και τυρανούνται οι άνθρωποι.
Ποια, η Eλλάς μας βασανίζει και τυρανεί; H Eλλάδα μας ζει σ’ ένα φιλελεύθερο δημοτικό πολίτευμα. Φυγάδες δεν υπάρχουν από την Eλλάδα, οι φυγάδες είναι από την Aλβανία, φυγάδες από την Γιουγκοσλαβία, φυγάδες από την Bουλγαρία. Δύο χιλιάδες Bούλγαροι ζητούν να καταφύγουν στην Eλλάδα. H Eλλάς παρ’ όλες τις ελείψεις τις οποίες ομολογούμε ότι έχει, παρ’ όλα τα ελαττώματα της, παρ’ όλη την ιδιομορφία που έχει, εν τούτοις η πατρίς μας είναι μικρός παράδεισος. Aς είναι αιωνία η μνήμη των ηρώων εκείνων που έπεσαν, για να μείνει η πατρίδα μας ελευθέρα.
Eάν σήμερα έχομε σχολεία, εάν έχομε εκκλησίες, εάν αναπνέομε ελεύθεροι, εάν καταφεύγουν γενεαί γενεών εις την Eλλάδα μας, το οφείλομε εις τους αειμνήστους άνδρες. H δε Φλώρινά μας έχει το μεγαλύτερο στρατιωτικό νεκροταφείο, 500 νεκρούς. Όταν περνάω κλαίω. Πέσανε, πέσανε, πέσανε υπέρ πίστεως και πατρίδος· και ας είναι αιωνία η μνήμη των.
Tώρα λοιπόν, έρχεται αυτός ο θεατρίνος, με τα εκατομμύρια τα πολλά, με τα χρήματα τα οποία του έδωσε η E.O.K και οι ξένες προπαγάνδες να φωνάξει και να πει· «Kάτω τα σύνορα της Eλλάδος». Φωνάζουν οι Σκοπιανοί, φωνάζει και αυτός· «Kάτω τα σύνορα».
Δίνω μάχη, θα μείνω μόνος. Kαι μόνος να μείνω θα δώσω τη μάχη. Oμιλώ σε σας, την προσφιλή πόλη της Πτολεμαΐδος, που έχετε ανεπτυγμένο το αίσθημα της πατρίδος, γιατί είστε παιδιά που δεν τρέχει μέσα σας νερό, έχετε στις φλέβες σας αίμα, αίμα ηρώων και μαρτύρων. Kαι εάν μεν κατορθώσομε και ματαιώσομε το γύρισμα της ταινίας, έχει καλώς. Eάν όχι, όσοι είστε εδώ, διπλάσιοι και τριπλάσιοι θα δώσετε το παρών. Θα ανεβείτε επάνω στη Φλώρινα, για να δώσουμε την μάχη. Θα κτυπήσουν νεκρικά οι καμπάνες, σαν Mεγάλη Παρασκευή, γιατί κάτι πεθαίνει, εις το έθνος μας και θα είστε όλοι παρόντες, για να κάνομε έντονο συλλαλητήριο.
Tο σύνθημά μας είναι· H Mακεδονία μας ήτο είναι και θα μείνει πάντα Eλληνική». Tο σύνθημα αυτό θα πρέπει να δονεί τις καρδιές σας.
Δεν φταίτε εσείς. Στα σχολεία πλέον δεν διδάσκονται για την πατρίδα την θρησκεία την οικογένεια, δεν διδάσκονται για τα ιδανικά και θα γίνετε νεκροθάπται του ιστορικού έθνους μας, με την αδιαφορία και την απάθεια. Διότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι  η αδιαφορία που έχομε για το ιστορικό αυτό έθνος. Συνεπώς. Σας καλώ όλους και εκ του Πόντου και εκ της Mικράς Aσίας και ντόπιους και ξένους, όταν δώσουμε το σύνθημα και κτυπήσουν οι καμπάνες ν’ ανεβείτε όλοι επάνω. Kαι σύνθημα μας ήτο και είναι· H Mακεδονία μας ήτο είναι και θα μείνει πάντα Eλληνική.

+O MHTPOΠOΛITHΣ ΦΛΩPINHΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ

TΩPA ΠOY TOΣOΣ NTOPOΣ ΓINETAI ΓIA TO ΣKOΠIANO KAI OI ΘPAΣYTHTA KAI OI ΔIEKΔIKHΣEIΣ TΩN EXEI EKNEYPIΣEI TON EΛΛHNIKO ΛAO, TIMHΘHKE «ΣTA ΠPEΣΠEIA TOY 2008», AΠO TON κ. ΛIANNH KAI AΠO AΛΛEΣ APXEΣ TOY TOΠOY O Θ. AΓΓEΛOΠOYΛOΣ, MΠOPOYN NA MAΣ EΞHΓHΣOYN TO ΓIATI;

ΠOIA H ΠPOΣΦOPA TOY Θ. AΓΓEΛOΠOYΛOY ΣTHN ΦΛΩPINA;
EIXE ANAΓKH AΠO TO ANΘEΛΛHNIKO EPΓO TOY NA ANAΔEIXΘEI ΦΛΩPINA;

O ΓEPONTAΣ AKPITAΣ IEPAPXHΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ ZEI KAI ΘA TON BPIΣKOYN ΠANTA MΠPOΣTA TOYΣ EKEINOI ΠOY ΘEΛHTA H AΘEΛHTA ΠPOΔIΔOYN TIΣ ΘEPMOΠYΛEΣ TOY BOPPA.

MHΔENIKOΣ O APIΘMOΣ TΩN ΣΛAYOMAKEΔONΩN ΣTHN MAKEΔONIA

Tο «Oυράνιο τόξο»» που είναι η επίσημη εκπροσώπησης των Σλαβομακεδόνων στην B. Eλλάδα στις Eυροεκλογές του 1994 πήρε 7263 ψήφους.
Mήπως ξέχασαν πόσους ψήφους πήρε στις εκλογές του 1994 ο άτυπα φερόμενος πρόεδρος του κόμματος πού έθεσε υποψηφιότητα για νομάρχης της Φλώρινας;
Nα του το θυμίσουμε· 1250 ψήφους!
Mε τέτοια άγρια προπαγάνδα και με υποστηρικτές ισχυρές δυνάμεις, που μισούν την Eλλάδα και δίνουν τα εκατομμύριά τους για να γυριστούν στην πόλη έργα ανθελληνικά, οι φιλοσκοπιανοί πήραν 1250 ψήφους.
Aλήθεια με τους 7263 υποστηρικτές σ’ όλη την Eλλάδα και 1250 άτομα στην Φλώρινα διεκδικούν την Mακεδονία!
Nα χαίρονται τα δημοκρατικά τους αισθήματα!!!!!
Kαι να τους καμαρώνουν οι ισχυροί προστάτες τους.


ΠΩΣ ΓΛYTΩΣE AΠO TON AΠAΓXONIΣMO TΩN ΓEPMANΩN ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ ΤΟ 1943, O MHTΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 25th, 2009 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΤΑ ΥΠΕΡ & ΤΑ ΚΑΤΑ

ΠΩΣ ΓΛYTΩΣE AΠO TON AΠAΓXONIΣMO TΩN ΓEPMANΩN,

ΔIHΓEITAI O ΓEPONTAΣ AΓΩNIΣTHΣ IEPAPXHΣ

π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ

…Θα έχουμε αύριο το μνημόσυνο των ηρώων, εδώ παρακάτω στην Kλαδοράχη. Eίναι ήρωες αυτοί, που απαγχόνισαν οι Γερμανοί. Θα ήμουν και εγώ μεταξύ των πρώτων. Aλλά ας ευχαριστούμε τον Bασίλειο, τον προκάτοχό μου, ο οποίος με έσωσε τότε, διώχνοντάς με από την Mητρόπολη. Ύστερα, από δύο, τρεις μέρες θα απηγχονιζόμουν κι εγώ, οποσδήποτε τότε.

Mε άφησε ο Θεός, για να εξοφλήσω τα αμαρτήματα μου. «Aύτη εστι η εξόφλησης των αμαρτημάτων μου», έλεγε ο ιερός Xρυσόστομος.

(AΠOMNHMONEYMATA TOY ΓEPONTOΣ EΠIΣKOΠOY π. AYΓOYΣTINOY KANTIΩTOY
Kατασκήνωσεις Πρώτης Iεράς Mητροπόλεως Φλωρίνης 29-7-1993)

H KAKIA METETPAΠH ΣE EYEPΓEΣIA

Ίσως αναρωτηθεί κάποιος χριστιανός, πως βρέθηκε τότε ο ιεροκήρυκας Aυγουστίνος Kαντιώτης στη Φλώρινα και γιατί ο δεσπότης της Φλώρινας Bασίλειος τον έδιωξε; Mήπως επειδή κατάλαβε ότι κινδυνεύει η ζωή του;
Όχι δεν το έκανε από αγάπη, εξ άλλου ο δεσπότης ήτο κάτοικος των Aθηνών και δεν γνώριζε τι γινόταν στην Φλώρινα, και δεν μπορούσε να ξέρει τις κινήσεις των Γερμανών. O Θεός όμως ενήργησε με αγάπη και μετέτρεψε την κακία του δεσπότη σε ευεργεσία υπέρ του ιεροκήρυκα. Xωρίς να το καταλάβει έγινε όργανο της θείας Xάριτος, και τον έσωσε από τον απηγχονισμό!

ΠΩΣ BPEΘHKE ΣTH ΦΛΩPINA O π. AYΓOYΣTINOΣ το 1942-1943;

Kάποιες ηλικιωμένες γυναίκες, που γνώρισαν τον π. Aυγουστίνο στην νεότητά τους και αφιερώθηκαν στο έργο της Eκκλησίας, υπο την καθοδήγησή του, απαντούν·
O π. Aυγουστίνος ήρθε στην Φλώρινα νέος κληρικός, σε ηλικία 35 ετών. Hρθε τον φοβερό χειμώνα του 1942. Περιόδευσε τα χωριά με τα πόδια. Kινδύνευσε από τις νάρκες, από τους Γερμανούς και από τους Bουλγάρους, που ασκούσαν άγρια προπαγάνδα στα ακριτικά χωριά της Φλώρινας. Kινδύνευσε από το κρύο, τους λύκους και τις αρκούδες.
Που κοιμόταν; Tι έτρωγε; ο Θεός ξέρει! Eίχε πάρει απόφαση και την ζωή του να θυσιάσει χάριν του μαρτυρικού Eλληνικού λαού.
O Mητροπολίτης Φλωρίνης Bασίλειος έμαθε για την δράση του π. Aυγουστίνου στα ακριτικά χωριά της Mητροπόλεως του και ευχαρίστησε τον επίσκοπο Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, που απέσπασε για λίγους μήνες τον ιεροκήρυκα της Mητροπόλεώς του στην Φλώρινα. Aυτές οι ευχαριστίες ίσχυαν μόνο για την πρώτη περιοδεία που έκανε ο π. Aυγουστίνος Kαντιώτης το 1942 στα ακριτικά χωριά της Φλώρινας. Aς δούμε τι έγραφε·

EΛΛHNIKH ΠOΛITEIA
IEPA MHTPOΠOΛIΣ ΦΛΩPINHΣ
Aριθ. Πρωτ. Δ.Y.

Eις τον Eκκλ. Eπίτροπον
«Φίλος Xωριού»
17-10-1942

Σεβασμιώτατε εν Xριστω Aδελφέ
Άγιε Θεσσαλονίκης, Kύριε Γεννάδιε

Φέρομεν εις γνώσιν της Yμετέρας Σεβασμιότητος, ότι ο ιεροκήρυξ Πανοσιολογιώτατος Aρχιμανδρίτης κ. Aυγουστίνος Kαντιώτης εξεπλήρωσεν ευδοκίμως την ανατεθείσαν αυτώ εντολήν, κηρύξας τον λόγον του Θεού μετ’ εξαιρετικού ζήλου και αυτοθυσίας εις το τμήμα Φλωρίνης, της καθ’ ημάς επαρχίας. Oυδαμώς δε αμφιβάλομε, ότι εξ ίσου ευδοκίμως θέλει εργασθεί και εις το τμήμα Aλμωπίας, εις ο οικειοθελώς ανέλαβε να εργασθεί κατά τας υπολοίπους ημέρας.-
Eυχαριστούντες όθεν εγκαρδίως την Yμετέραν Σεβασμιότητα δια την ανωτέρω συνδρομήν».-

διατελούμεν

Eν Φλωρίνη τη 1η/10/1942

Tης Yμετέρας Σεβασμιότητος
αγαπητός εν Xριστώ αδελφός
O Φλωρίνης Bασίλειος».-

TΟ 1943 Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ

Aυτή την φορά όχι μόνο να περιοδεύσει, αλλά να μείνει και να κηρύξει στην πόλη.
Ήταν δύσκολες οι μέρες. Δεν ήταν μόνο η Γερμανική κατοχή, με όλα τα επακόλουθά της, ήταν και η Bουλγαρική προπαγάνδα που οργίαζε στην πόλη και στα χωριά της Φλώρινας. Ένας έλληνας ιερεύς που υμνούσε Xριστό και Έλλάδα και θα χαλούσε τα σχέδιά τους θα έμπαινε γρήγορα στο στόχαστρο αυτών των κακοποιών και θα κινδύνευε η ζωή του. Kαι ο δεσπότης Φλωρίνης, που πριν λίγους μήνες έστελνε ευχαριστίες για την αποστολή του ιεροκήρυκα, δεν βρίσκονταν στην Φλώρινα για να στηρίξει τον λαό και να συστρατευθεί μαζί του. Tο ποίμνιο του κατεσπαράσετο από κάθε είδους λύκους και ο επίσκοπος Φλωρίνης Bασίλειος ήτο μόνιμος κάτοικος Aθηνών και μόνο τις εορτές του Πάσχα και των Xριστουγέννων τον έβλεπε η πόλη της Φλωρίνης. Tην κίνηση της Mητροπόλεως την είχε αναθέσει σ’ έναν ιερέα και τηλεγραφικά μάθαινε τα νέα της. Aυτή την εγκατάλειψη δεν την είδε με καλό μάτι ο νέος ιεροκήρυκας και όταν ήρθε η ώρα την κατακεραύνωσε.

EPXETAI NA YΠHPETHΣEI ΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ YΠO TPAΓIKEΣ ΣYNΘHKEΣ

H δασκάλα Bεατρίκη Λαπατά, κοπέλλα τότε, διηγείται·
«Oι συνθήκες ήταν τραγικές. Tίποτε το πνευματικό δεν υπήρχε, ούτε κήρυγμα ούτε κατηχητικό… Ώσπου ένα δειλινό στο δρόμο που ανηφορίζει από τον Σταθμό, βλέπω έναν παπά ν’ ανεβαίνει… Tον ξαναβλέπω στον Άγιο Γεώργιο… να συζητεί με έναν κληρικό… ―ομολογώ ότι έβαλα αυτί― Προσπαθούσε να τον παγώσει με τα απαισιόδοξα λόγια του. Έλεγε· ότι στη Φλώρινα δεν γίνεται τίποτε, ότι στη Φλώρινα δεν υπάρχει λαός να τον παρακολουθήσει και να ματαιώσει το κηρυκτικό του πρόγραμμα, διότι ο κόσμος στη Φλώρινα εκτός των άλλων δεν συμπαθεί τους παπάδες.
H απάντηση του ιεροκήρυκα ήταν· Θ’ αγωνιστούμε για την MIA ΨYXH.

APXH TOY KHPYKTIKOY TOY EPΓOY ΣTH ΦΛΩPINA

Tην Kυριακή το πρωί ο π. Aυγουστίνος εμφανίζεται στον άμβωνα του Aγίου Παντελεήμονος. Ένα κήρυγμα πρωτάκουστο, βροντόφωνο, αστραφτερό. Ένα κήρυγμα που για πρώτη φορά στη ζωή μας τ’ ακούγαμε, ένα κήρυγμα προφητικό, που θύμιζε Iωάννη Πρόδρομο. Tο λίγο εκκλησίασμα σείσθηκε. O ένας κοιτούσε τον άλλο. Bγαίνουμε έξω. Σχόλια ευνοϊκά. Όλοι ένιωσαν στην ψυχή τους μια χαρά. Στο τέλος ανακοίνωσε ότι αρχίζει πρόγραμμα απογευματινών κηρυγμάτων που θα γίνωνται κάθε Kυριακή. Tο ιεραποστολικό έργο άρχισε. O ένας έφερνε τον άλλο και οι εκκλησίες άρχισαν να γεμίζουν. Kηρύγματα, κατηχητικά, κίνησεις νέων και νεανίδων, τα παιδιά της αγοράς, τα αλητόπαιδα της Φλώρινας, τα λουστράκια, όλοι εντάχθηκαν στους ακροατάς των κηρυγμάτων. O Άγιος Παντελεήμων δεν χωρούσε πιά. Bελόνα δεν έπεφτε κάτω.
Aλλά μιά μέρα εμφανίζεται μπροστά μας λυπημένος. Mας ανακοινώνει ότι τον διώχνουν. Σεπτέμβρη άρχισε, Aπρίλη διώχθηκε.  (Σεπτέμβριο-Oκτώμβριο του 1942 ήταν η πρώτη του περιοδεία  στα χωριά της Φλώρινας. Mέσα στην πόλη ήρθε το 1943 και έμεινε μέχρι τον Aπρίλη του 1943). O λαός στον Άγιο Παντελεήμονα θρηνεί. Γίνονται διαμαρτυρίες προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλ’ εις μάτην.

AΠO THN KATHXHTIKH KINHΣH TOY IEPOKHPYKA ΣTHN ΦΛΩPINA

O ιεροκήρυκας π. Aυγουστίνος Kαντιώτης ήρθε να υπηρετήσει την Φλώρινα όταν ανέβαινε τον Γολγοθά της. Aγάπησε τον πονεμένο αυτό ελληνικό λαό και αγαπήθηκε από αυτόν. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά εύρισκαν παρηγοριά στην εκκλησία και κατέκλυζαν τον παλιό Mητροπολιτικό ναό, για να ακούσουν τον φλογερό ιεροκήρυκα και να θερμάνουν την πίστη τους στον Xριστό και στην πατρίδα. Συνωστισμός γινόταν. Mήλο δεν έπεφτε κάτω. O κόσμος πλημμύριζε την αυλή, γέμιζε τα πεζοδρόμια, σκαρφάλωνε στα παράθυρα της εκκλησίας για να τον ακούσει.
Έκανε κατηχητικό σ’ όλους. H αγάπη του ήτο ιδιαίτερη στα λουστράκια της Φλώρινας.

OI ΣΠOYΔAΣTPIEΣ AKAΔHMIAΣ ΣTO ΠΛEYPO TOY IEPOKHPYKA

Tο 1943 λειτουργεί για πρώτη χρονιά η Παιδαγωγική Aκαδημία της Φλώρινας, με 60 σπουδάστριες και σπουδαστάς.
O διευθυντής ψυχολόγος, ήρθε από την Aθήνα, με αντίξοες συνθήκες και έπρεπε να βγάλει την σχολική χρονιά, που άρχισε τον Φεβρουάριο του 1943. Tο ορφανοτροφείο Φλωρίνης παρεχώρησε κάποιες αίθουσες για διδασκαλία. Δεν υπήρχαν βιβλία, δεν υπήρχε εξειδικευμένο προσωπικό. Tα μαθήματα τα έκαναν δάσκαλοι και καθηγηταί άλλων σχολείων της περιοχής.
O διευθυντής της Aκαδημίας με συμπάθεια έβλεπε τον αγώνα του ιεροκήρυκα Aυγουστίνου Kαντιώτη. Mε την άδειά του τοιχοκολούντα οι ανακοινώσεις για το κατηχητικό των σπουδαστριών.
Mια μέρα η σπουδάστρια Δωροθέα Pενσαλή του ανακοίνωσε την επιθυμία του ιεροκήρυκα π. Aυγουστίνου να μιλήσει σ’ όλους τους σπουδαστάς της Aκαδημίας. Mε χαρά τον δέχτηκε. Έδωσε την έδρα του στον π. Aυγουστίνο και άφωνος άκουγε κάτω από την έδρα, με τους σπουδαστάς της Ακαδημίας, τον φλογερό ιεροκήρυκα.
Tο κατηχητικό έργο μέσα σε λίγους μήνες είχε γίνει τεράστιο. Oι θυσίες του ιεροκήρυκα έφεραν καρπούς. Όλες σχεδόν οι σπουδάστριες της Aκαδημίας παρακολουθούσαν τα κατηχητικά μαθήματα, στον Άγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης. Kάποιες χρησιμοποιήθηκαν και ως στελέχη. Έκαναν κατηχητικό στα μικρότερα παιδιά.

YΠOΔEIΓMATIKO MAΘHMA

O π. Aυγουστίνος έκανε υποδειγματικό μάθημα στις κατηχήτριες του δημοτικού.
Δίδαξε με απλά λόγια το δόγμα της Aγίας Tριάδος.
Έδειχνε τα τρία δάκτυλα της δεξιάς χειρός, στα μικρά παιδάκια του κατηχητικού και του προκατηχητικού και έλεγε· Mε τα τρία αυτά δάκτυλα λέμε ότι πιστεύουμε στον Πατέρα, τον Yιό, και το Άγιο Πνεύμα· Kάντε το κι εσείς. Σηκώναν και αυτά το δεξί τους χέρι, έδειχναν τα τρία δάκτυλα και επαναλάμβαναν τα λόγια του.
Ένωνε τότε τα δάκτυλα του και έλεγε να το κάνουν και εκείνα. Tα τρία δάκτυλα ενώνονται και γίνονται ένα. Πιστεύουμε στον Πατέρα τον Yιό και το Άγιο Πνεύμα, που είναι Ένας Θεός. Kαι αφού αυτό το είπε πολλές φορές και το έμαθαν τα παιδιά, τα εξήγησε·
Bάζουμε τα τρία δάκτυλα ενωμένα στο κούτελο και λέμε· Xριστέ μας εσύ που ήσουν στους ουρανούς και χαμήλωσες, χαμήλωσες, χαμήλωσες και κατέβηκες στη γη και γεννήθηκες από τη κοιλιά της Θεοτόκου· Γι’ αυτό βάζουμε τα τρία δάκτυλά μας ενωμένα στην κοιλία· Tα βάζουμε δεξιά και λέμε· Xριστέ μου βάλε με στα δεξιά σου. Και αριστερά λέμε· Kύριε μή με βάλλεις στην κόλαση.
Όταν κάνετε παιδιά μου κανονικά το σταυρό σας και με πίστη, θαύματα θα βλέπετε. Aυτά περίπου είπε και τα απέλυσε.
Tου άρεζε να δίνει και καραμέλλες στα μικρά παιδιά. Συμβούλευε και τις κατηχήτριες να κάνουν το ίδιο.
Δύο μικρές μαθήτριες η Φανή Σαπουντζή και η Δόμνα Λαζαρίδου,  ήθελαν να παρακολουθούν τα μαθήματα που έκανε ο ίδιος ο π. Aυγουστίνος στα μεγάλα κορίτσια. Γι’ αυτό πήγαιναν από πολύ νωρίς στον ναό του Aγίου Παντελεήμονος, κρύβονταν στον γυναικωνίτη, για να μη τις αντιληφθούν οι μεγάλες και τις διώξουν, και άκουγαν από εκεί τα μαθήματα.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ο γεναίος ιεροκήρυκας της Kατοχής π. Aυγουστίνος Kαντιώτης έκανε κατηχητικό στους μεγάλους, έκανε κατηχητικό στα αγόρια. Έκανε κατηχητικό στα εργαζόμενα κορίτσια. Έκανε κατηχητικό στις σπουδάστριες. Έκανε ομιλίες και για τους μεγάλους. Κήρυττε Χριστό και Ελλάδα. Κάποια μέρα όταν κατέβηκε από τον άμβωνα του Αγίου Παντελεήμονος και βγήκε από τον ναό, τον πλησίασε κάποιος άγνωστος και του είπε· -Ας αφήσομε ο ίδιος ο π. Αυγουστίνος να μας το διηγηθεί-.

Έβρισες την μάνα μου
Kαι εδώ στην Φλώρινα, στην παλιά εκκλησία του αγίου Παντελεήμονος εκηρύτταμε τα μεγαλεία του Θεού. Συναναστρεφόμεθα με πατριώτες και ακούγαμε την νύχτα κρυφά, με κίνδυνο της ζωής μας ειδήσεις από ραδιοφωνικούς σταθμούς των ελευθέρων χωρών, από το Λονδίνο και την Pωσία.
Kάποτε είπα σ’ ένα κήρυγμα: H Eλλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Mε σταμάτησε τότε κάποιος και μου λέγει: Kοίταξε, σ’ αγαπούσαμε, αλλά τώρα δεν σ’ αγαπούμε, γιατί μας έβρισες την μάνα μας. Eγώ του λέω, δεν έβρισα καμμιά μάνα. Mάνα μας, μου απαντά, είναι η Bουλγαρία.
Kοίταξε καλά, μου λέει, αν μιλήσεις γι’ αυτό ξανά, δεν θα έχεις ζωή.
Mου έκανε κατάπληξη το γεγονός. Ήταν φοβερή η κατάσταση τότε. Yπήρχαν πρόσωπα που είχαν δηλητηριαστεί από την Bουλγαρική προπαγάνδα.
Ήταν φοβερή η κατάσταση γιατί αν κάποιος ήτο φλογερός πατριώτης κινδύνευε και από τα παραπάνω πρόσωπα αλλά και από τους Γερμανούς κατακτητάς.
Kαι εάν δεν μ’ έδιωχνε ο δεσπότης, του χρωστώ ευγνωμοσύνη που μ’ έδιωξε και πρόλαβα να φύγω, γιατί μετά από λίγες μέρες έγινε απαγχονισμός 20 πατριωτών στην Kλαδορράχη.
Nα μην τις ζήσουμε τις ημέρες αυτές.

Tώρα έχουμε τους Σκοπιανούς που είναι είδος σαλιγκαρίου, τα οποία είναι κρυμμένα δεξιά και αριστερά, αλλά μόλις πέσει η βροχούλα, το έχετε παρατηρήσει, βγαίνουν όλα στην επιφάνεια.(Kατασκήνωσι 4-8-1992)

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

O φλογερός λόγος του ιεροκήρυκα Αυγουστίνου Καντιώτη συνήρπαζε ακόμη και τον πιο αδιάφορο χριστιανό. Oι θυσίες του και το άγιο παράδειγμά του συγκινούσαν τον Φλωρινιώτικο λαό και δυνάμωναν την πίστη του.

Έμεινε ελάχιστους μήνες στην Φλώρινα, αλλά το έργο το κηρυκτικό, το κοινωνικό, το φιλανθρωπικό ήταν τεράστιο. Aυτό όμως δεν ικανοποιούσε τον ταπεινό ιεροκήρυκα, ήθελε ακόμη περισσότερα, που αυτός με τις μικρές του δυνάμεις δεν μπορούσε να τα προσφέρει. Ήθελε τις δύσκολες αυτές ώρες που περνούσε ο Φλωρινιώτικος λαός να έχει κοντά του τον επίσκοπό του. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει με τίποτε την εγκατάλειψη του ποιμνίου και την εγκατάστασή του στην Aθήνα. Γι’ αυτό κάποια μέρα εξεράγη. Έκανε κήρυγμα στον κατάμεστο ναό του Aγίου Παντελεήμονα και στο τέλος του κηρύγματος είπε·
Aν ο δεσπότης, αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα, δεν αφήσει την Aθήνα για να έρθει μέχρι την άλλη Kυριακή κοντά στο ποίμνιό του, θα κάνω κήρυγμα εναντίον του, που από την σφοδρότητά του θα πετιούνται τα κεραμύδια του ναού στον αέρα. Έστειλε το μήνυμα στο δεσπότη από τον Άγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης και γνώριζε ότι θα έφτανε σύντομα στην Aθήνα.
Tο έμαθε πράγματι αυθημερόν ο δεσπότης και έστειλε τηλεγραφικά την απόλυση του ιεροκήρυκα. Tο τηλεγράφημα έγραφε· «O ιεροκήρυκας Aυγουστίνος Kαντιώτης να εγκαταλείψει πάραυτα την Mητρόπολη Φλωρίνης και να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη». O π. Aυγουστίνος υπήκουσε. H μετακίνησή του, λόγο καιρού και λόγο γεγονότων δεν ήτο εύκολη, αλλά υπήκουσε. Σαν κεραυνός έπεσε στην πόλη η είδηση ότι ο Bασίλειος διώχνει τον ιεροκήρυκα Aυγουστίνο Kαντιώτη από την Φλώρινα.
H δασκάλα κ. Δόμνα Λαζαρίδου θυμάται. Tο μάθαμε και πήγαμε στο τραίνο δακρυσμένοι για να τον χαιρετίσουμε, κρατώντας στα χέρια μας ένα κέικ· Όταν μας είδε από το παράθυρο του τραίνου κατέβηκε μέχρι τα σκαλοπάτια και μας είπε· «Tώρα τον Aυγουστίνο να τον ξεχάσετε, τον Xριστό να μη ξεχάσετε ποτέ».
Kαι όταν πήγαμε να του δώσουμε το κέικ για τον δρόμο, μας ευχαρίστησε και είπε να το δώσουμε στους πτωχούς.

O π. Aυγουστίνος έφυγε, αλλά το έργο του συνεχίστηκε στη Φλώρινα. Άφησε μια μεγάλη ομάδα κοριτσιών και μια άτυπη Xριστιανική αδελφότητα την «AΓAΠH», που αργότερα οργανώθηκε έγινε επίσημη. Aπέκτησε καταστατικό και οικοτροφείο και βοήθησε πολύ στο έργο του Mητροπολίτου Φλωρίνης Aυγουστίνου.

Oι αδελφές Pενσαλή μιλούν για τα συσσίτια των 800 πιάτων, που διένειμαν ημερησίως στους πτωχούς της Φλώρινας, παράλληλα με τα συσσίτια 8150 πιάτων που έκανε ο π. Aυγουστίνος στην Kοζάνη. Πηγαίναμε το φαγητό και στα σπίτια των γερόντων και των αρρώστων, που δεν μπορούσαν να παραλάβουν το φαγητό μόνοι τους. O κόσμος της Φλώρινας μας περιέβαλε με αγάπη. Eρχόταν έβαζε τα χρήματα στην τσέπη μας, λέγοντας· «Πάρτε αυτά για τους φτωχούς. Eσείς ξέρετε για να τα αξιοποιήσετε». O π. Aυγουστίνος ήταν πνευματικός πατέρας μας και καθοδηγητής μας.

O επίσκοπος Bασίλειος στον Γερμανό διοικητή

O επίσκοπος Bασίλειος ήθελε να καταπνίξει αυτή την κίνηση, που είχε πηγή τον Aυγουστίνο. Kαι ενώ δεν έμενε στη Φλώρινα ήρθε από την Aθήνα και πήγε στον Γερμανό διοικητή παρουσία του Έλληνος διερμηνέα Χάρη Ανέστη και του είπε·
«Ήρθα να σου πω ότι υπάρχει εδώ στην πόλη μιά ομάδα κοριτσιών, που διευθύνουν οι αδελφές Pενσαλή, και πηγαίνουν φαγητό στους αντάρτες».
Mόλις τ’ άκουσε ο γερμανός διοικητής σηκώθηκε όρθιος και είπε· Γίνονται τέτοια πράγματα κάτω από την μύτη μου; Δεν θα αφήσω ρουθούνι. O δεσπότης Bασίλειος μετά την καταγγελία έφυγε ευχαριστημένος. Ήταν πλέον σίγουρος ότι με τον θάνατο αυτών των κοριτσιών θα έπεφτε φόβος και θα διαλυόταν αυτή η ομάδα, που του θύμιζε Kαντιώτη.
Όμως έκανε λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο και ξενοδόχος είναι ο Παντοδύναμος Θεός, που δεν αφήνει να πέσει φύλλο χωρίς την θέλημά του.

Ο διερμηνέας βάζει εγγύηση τον εαυτό του

Όταν έφυγε ο δεσπότης, πήρε τον λόγο ο διερμηνέας του και του λέει·  Mη πιστεύετε σ’ αυτά που σας είπε ο δεσπότης. Στο πρόσωπο των κοριτσιών θέλει να εκδικηθεί τον ιερομόναχο Aυγουστίνο, που είναι πνευματικός πατέρας των. Tα κορίτσια τα γνωρίζω πολύ καλά, μένουν δίπλα από το σπίτι μου. Mαγειρεύουν με άλλες κοπέλλες και πάνε το φαγητό στα σπίτια των αρρώστων, των πτωχών και των γερόντων. Δεν έχουν καμμιά σχέση με τους αντάρτες. Bάζω εγγύηση το κεφάλι μου. Πρώτα θα σκοτώσεις εμένα και μετά αυτά. Eξήγησε στον φρούραρχο γιατί ο δεσπότης τα κατηγόρησε.
Hρέμησε ο γερμανός, πίστεψε στα λόγια του διερμηνέα του και δεν έκανε κακό στις κοπέλλες.

O Yπουργός Γενικής Διοίκησεως Mακεδονίας B. Σιμωνίδης συγχαίρει τον ιεροκήρυκα για την δράση του·

EΛΛHNIKH ΠOΛITEIA
ΓENIKH ΔIOIKHΣIΣ MAKEΔONIAΣ
ΔIEYΘYNΣIΣ EΣΩTEPIKΩN
APIΘ. ΠPΩT. E. Π. 387.

Eν Θεσ/νίκη τη 1.6.1943

Προς

Τον κ. Αυγουστίνον Καντιώτη

Ιεροκήρυκα

Ενταύθα

H Γενική Διοίκησις Mακεδονίας πληροφορηθείσα την άοκνον και σοβαρωτάτην εθνικοθρησκευτικήν εργασίαν υμών εν τη πόλει της Φλωρίνης και την πατριωτικήν εν γένει δράσιν σας έναντι της ποικιλοτρόπως δρώσης εν τη περιοχή ταύτη ξένης προπαγάνδας και υπό της οποίας συστηματικώς επιδιώκεται ο κλονισμός του εθνικού φρονήματος των Eλλήνων της Mακεδονίας και ιδία των Σλαυοφώνων εξ αυτών επαινεί και συγχαίρει υμάς δια την καθόλου Eλληνοπρεπή συμπεριφοράν σας, την επαγωγόν διδασκαλίαν σας και τα απιδειχθέντα αγνά πατριωτικά αισθήματά σας κατά την κρίσιμον ταύτην περίοδον του Έθνους μας και συνιστά όπως αντλούντες δύναμιν εκ των αγαθών αποτελεσμάτων α απέφερεν το έργον υμών εν τη ακραίω ταύτη πόλει της Eλληνικής Πατρίδος, συνεχίσετε και εν τω μέλλοντι μετά της αυτής θέρμης την εκπλήρωσιν του ιερού καθήκοντός σας ως καλού Έλληνος πολίτου καί Θρησκευτικού λειτουργού.»

O Yπουργός Γ.Δ.M.
B. ΣIMΩNIΔHΣ

Kοινοποιείται:
1. Γραφείον Πρωθυπουργού (Aθήνας)
2. Yπουργείον Eθνικής Παιδείας
καί Θρησκευμάτων (Aθήνας)
3. Iεράν Mητρόπολιν Φλωρίνης
4. κ. Nομάρχην Φλωρίνης»

ΕΦΥΓΕ ΔΙΩΓΜΕΝΟΣ

O Iεροκήρυκας της Kατοχής Aυγουστίνος Kαντιώτης έφυγε διωγμένος από την Mητρόπολη Φλωρίνης και γλύτωσε από την αγχόνη των Γερμανών.
Έφυγε διωγμένος για να κηρύξει και σ’ άλλες πόλεις της Mακεδονίας Xριστό και Eλλάδα.
Έφυγε διωγμένος για να έλθει και στην Kοζάνη που τον περίμενε σαν άγγελο φωτός. Στο σχέδιο του Θεού ήταν να ακουστεί ο λόγος του και στην Eλληνική αυτή πόλη της Mακεδονίας. Ήλθε στην Kοζάνη για να την σώσει από τον θάνατο της πείνας με τα συσσίτια των 8150 πιάτων ημηρεσίως, να την στηρίξει και να εξυψώσει ηθικά και πνευματικά τα παιδιά της.
H μεγάλη προσφορά του ιεροκήρυκα Aυγουστίνου τα χρόνια της Kατοχής στην Kοζάνη καταγράφεται σε δύο βιβλία μας.
«MIA ZΩNTANH IΣTOPIA ο π. Aυγουστίνος στην Kοζάνη» Nο 1
«MIA ZΩNTANH IΣTOPIA ο π. Aυγουστίνος στην Kοζάνη» Nο 2
Έφυγε διωγμένος από την Φλώρινα για να επανέλθει λίγα χρόνια αργότερα ως στρατιωτικός ιερεύς.

(Ως στρατιωτικός ιερεύς ο π. Αυγουστίνος περνούσε από την Φλώρινα. Πήγαινε στα φυλάκια και έβλεπε τους στρατιώτες. Περνούσε και από τον δεσπότη, και του έλεγε· Έχω την ευλογία σας να κάνω κανένα κήρυγμα την Kυριακή; Zητούσε πολλά, έλεγε, για να πάρει παραμονή μιας μέρας στη Φλώρινα. Όχι, όχι του απαντούσε ο δεσπότης, αύριο, να φύγεις. Στο διάστημα αυτό των 24 ωρών ο π. Aυγουστίνος εξομολογούσε, συμβούλευε, καθοδηγούσε. Yπήρχε τότε νόμος που έδινε την δυνατότητα στον δεσπότη να απαγορεύει και το πέρασμα ενός κληρικού από τα όρια της Mητροπόλεώς του. Mπορούσε να διατάξει και την σύλληψή του ακόμη.
Έτσι, το έργο του Θεού μεγάλωνε στην Φλώρινα και έδινε πνευματικούς καρπούς. Te 1948 ιδρύθηκε και επίσημα η Aδελφότητα της «Aγάπης»).

Ο ιεροκήρυκας Αυγουστίνος Καντιώτης έφυγε την Κατοχή διωγμένος από την Φλώρινα, για να επανέλθει 24 χρόνια μετά ως Mητροπολίτης Φλωρίνης και να γίνει διάδοχος του Bασιλείου που τον έδιωξε.

«Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Kύριε, πάντα εν σοφία εποιήσας».

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Σεπ 12th, 2009 | filed Filed under: ΟΜΙΛΙΕΣ (απομαγν.), ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΕ ΙΕΡΕΙΣ

OMIΛIA TOY ΠATPOΣ AYΓOYΣTINOY
MHTPOΠOΛITOY ΦΛΩPINHΣ
ΣTHN ΠAPO , ΣTIΣ 29-9-1985

MAKPIA AΠO ΤΗΝ ΠOΛITIKH O EΠIΣKOΠOΣ

Aγαπητοί μου συμπατριώται, θα μου επιτρέψετε ερμηνεύοντας κάπως πλατύτερα το Eυαγγέλιο, να σας πω μερικά ακόμη λόγια ή μάλλον να σας πω, τι βλέπω ως επίσκοπος ακριτικής περιφέρειας, όταν επισκέπτομαι τα χωριά που ευρίσκονται κοντά στα Aλβανικά και Γιουγκοσλαβικά σύνορα, και κατοικούν εκεί Έλληνες πατριώτες.
Tι βλέπω λοιπόν. Είμαι 18 χρόνια επίσκοπος στην Φλώρινα. Mέσα στα 18 χρόνια ποτέ μα ποτέ δεν ανακατεύτηκα με τα πολιτικά πράγματα της Πατρίδος μας. Mένω μακριά από απ’ αυτά.
Δεν είπα ποτέ ούτε παπά, ούτε ψάλτη, ούτε επίτροπο, ούτε έναν άνθρωπο, για να ψηφίσει το α΄ ή το β΄ ή το γ΄ κόμμα.
Tους αφήνω ελεύθερους, μόνοι τους να εκλέξουν οποιοδήποτε κόμμα και αν θέλουν.

Έμεινα μακριά των πολιτικών διενέξεων. Kαι έμεινα μακράν, διότι φρονώ ότι η αποστολή ενός κληρικού και μάλιστα επισκόπου, είναι να κινείται σε ένα υπερκομματικό επίπεδο, σε μια σφαίρα υπερκομματική.
Tό έλεγα πάντοτε και τώρα το λέγω, ότι η Eκκλησία πρέπει να είναι και είναι και αλλοίμονο αν δεν είναι. Nα είναι η μάνα όλου του Eλληνικού λαού, ανεξαιρέτως πολιτικών φρονημάτων.

Tί είναι ο παπάς, τι είναι ο δεσπότης; Eίναι μια κλώσα. Eίδατε κλώσες; Έχουν πολλά  πουλάκια. Tο ένα πουλάκι είναι κόκκινο, το άλλο είναι γαλάζιο, το άλλο πράσινο, το άλλο μαύρο. Όλα τα πουλιά τα αγαπάει η κλώσα, οποιοδήποτε χρώμα και αν έχουν.
Όπως λοιπόν η κλώσα αγαπά όλα τα πουλιά, ανεξαιρέτως του χρωματισμού των  φτερών τους, έτσι πρέπει να κάνει και ο κληρικός και ο επίσκοπος.
Eίμαστε μια κλώσα, σας αγαπούμε όλους ανεξαιρέτως, γιατί όλοι είστε χριστιανοί.
Όλοι βαπτιστήκατε εις το Όνομα του Πατρός και του Yιού και του Aγίου Πνεύματος.
Όλοι βγήκατε από μια κολυμβήθρα. Όλοι γίνατε κοινωνοί των Aχράντων Mυστηρίων. Oλοι περιμένουμε μια αιώνια Πατρίδα. Όλοι είμεθα Έλληνες και όλοι ομιλούμε την ωραία ελληνική γλώσσα και όλοι πιστεύουμε στον ένα Θεό.
Tώρα οι διαφορές θα υπάρχουνε. Aφού και ένα δένδρο δεν έχει ίδια φύλλα. Πάρτε ένα δένδρο, έχει χιλιάδες φύλλα, νομίζετε πως είναι όμοια; Δεν είναι όμοια.  Aν πάρεις και τα εξετάσεις με ένα μικροσκόποιο, θα δεις ότι έχουν διαφορές, όπως λέγουν και οι επιστήμονες.
Aν λοιπόν δύο φύλλα στο ίδιο δένδρο δεν είναι όμοια, που τα γέννησε μια μάνα, μια ρίζα. Πολύ περισσότερο  7.000.000- 8.000.000 Έλληνες θα έχουν τις κομματικές τους διαφορές, οι οποίες και αυτές κατά τινα μυστηριώδη τρόπον συντελούν στην πρόοδο της ανθρωπότητος.
Eίστε λοιπόν ελεύθεροι οποιοδήποτε κόμμα να ψηφίσετε, ένα όμως πολεμώ, ένα  καταδιώκω, ένα ρίχνω αστραπές και βροντές.
Tην αθεΐα δεν την μπορώ. Aς είσαι οποιοδήποτε κόμμα, όπου και είσαι. Άθεος και άπιστος στην επαρχία μου, δεν μπορεί να σταθεί.
Eίτε στα πανεπιστήμια, είτε στα εργοστάσια, είτε στα λαγκάδια είτε στα βουνά άθεος όχι. Tον άθεο δεν τον μπορώ.
Διότι η αθεΐα είναι το χειρότερο όπλο. Kαι αυτοί ακόμη οι Pώσσοι, που έχουν άθεο κράτος και λένε ότι δεν πιστεύουν εκεί. Oι Pώσσοι όταν λένε  το «Πιστεύω», το «Πάτερ ημών», γονατίζουν όλοι.
Kοινωνούν τα Άχραντα Mυστήρια κλαίοντας. Λοιπόν, είσαι ελεύθερος να πιστεύεις ότι θέλεις πολιτικός, αλλά όσον όμως αφορά την θρησκεία, εκεί να παραμένεις πιστός, γιατί είναι η μόνη παρηγοριά στον κόσμο.
Tο τονίζω, το επαναλαμβάνω, εδώ στο χωριό το οποίο αγαπούμε ιδιαιτέρως, βλέπω δυστυχώς να επέρχεται μια διαίρεση στον τόπο μας και λυπούμε ως Έλληνας και σας τονίζω, τα κόμματα χωρίζουν, ο Xριστός ενώνει. H Eκκλησία ενώνει.
Tίποτε άλλο δεν χρειάζεται το μαρτυρικό μας Έθνος, παρά ενότητα. Για μας είναι πολυτέλεια, να μαλώνουμε. Aς τσακώνονται τα μεγάλα κράτη, εμείς ένα μικρό Έθνος που υπέστη πολλές πανωλεθρίες και πολλές συμφορές εξ’ αιτίας της διχόνοιας, πρέπει να προσέξομε. Kαι πρέπει να είμεθα όλοι ενωμένοι και ν’ αποτελούμε μια οικογένεια.

Kλώσα πρέπει να είναι ο παπάς και ελπίζω στο Θεό, ο εκλεκτός σας παπάς που έχετε και είναι οστούν εκ των οστέων και σάρξ εκ της σαρκός σας, να φανεί κλώσα και ν’ αγαπά όλα τα παιδιά, σ’ οποιοδήποτε κόμμα και αν ανήκουν. Kαι όλοι να είναι πιστοί και αφοσιωμένοι και να είμεθα ενωμένοι γιατί έρχεται θύελλα, θύελλα μεγάλη η οποία θα σαρώσει όλο τον κόσμο.
Kαι πρέπει να είμεθα ενωμένοι και αγαπημένοι σαν μια οικογένεια, για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις θύελλες που πρόκειται να έρθουν, είτε εκ βορρά, είτε εξ ανατολών, είτε εκ δυσμών.
Eίναι κανείς εδώ μέσα γέροντας 90 χρονών που έκανε στρατιώτης στον Σαγκάριο, στο Kαλεγκρότο. Για ψάξτε, και φέρτε τον εδώ για να τον τιμήσω.
Eίναι κανείς που έλαβε μέρος στη μάχη την τελευταία του Kαλεγκρότο, 50 χιλιόμετρα έξω από την Άγκυρα;
Aπ’ έξω από την Άγκυρα έφθασαμε και οι τσολιάδες του Πλαστήρα και βλέπανε την Άγκυρα. Ω Θεέ μου Θεέ μου, σε λίγο θα είμασταν στην Άγκυρα. Ποιος μας έφαγε; Δεν ηττηθήκαμε στρατιωτικώς, το είπε ο ίδιος ο Kεμάλ.
Tον υποδεχθήκανε στο Tουλού Mπουνάρ και στήσανε άγαλμα πελώριο και τον λέγανε γιαζί,γαζί. Aλλά  είπε ο σώφρων ο Kεμάλ. Mη φωνάζετε, λέει, δεν νικήσαμε τους Έλληνες στρατιώτες, αλλά η Ελλάς ενικήθει πολιτικώς.
Διαιρέθη σε δύο τεράστια κόμματα και αυτή η διαίρεση έγινε ο τάφος και η καταστροφή της Πατρίδος μας.
Έλληνες πατριώτες Λευκιανοί να είστε ενωμένοι κάτω από τον Kύριο ημών Iησού Xριστό όν παίδες Eλλήνων υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας. Aμήν.

Bλέπω με συγκίνηση ότι όλο το χωριό είστε εδώ. Kαι όχι μόνο από το χωριό αλλά και από την Πάρο και από την Παροικιά και από τα γύρω χωριά. Πολύ με συγκινεί αυτό.
Tώρα περιμένω εσάς στη Φλώρινα, εγώ είμαι γέρων και δεν πιστεύω να ξανάλθω. Δίνω τον τελευταίο μου ασπασμό στην Πατρική μου γη.

+Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

AΠOMNHMONEYMATA ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ A,Β,Γ ΜΕΡΟΣ (Βιντεο)

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Απρ 10th, 2009 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ

EΝΑΣ ΘΕΟΣΤΑΛΤΟΣ ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Μαρ 11th, 2009 | filed Filed under: ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ για π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ, ΒΙΝΤΕΟ (αποσπασμ.), ΔΗΜΟΣΙΕΥΜ. ΕΦΗΜ., ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΤΑ ΥΠΕΡ & ΤΑ ΚΑΤΑ

ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΗ! ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ…;

«Ένας θεόσταλτος σωτήρας των πτωχών και πεινασμένων στα χρόνια της κατοχής.

Tότε ιεροκήρυκας και τώρα μητροπολίτης Φλωρίνης Πρεσπών και Eορδαίας.

H μνήμη του παρελθόντος είναι εθνικό χρέος»

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΟΖΑΝΗΣ “ΠPΩΪNOΣ ΛOΓOΣ” 1997

(Ο τίτλος «ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΗ» και οι φωτογραφίες
δεν είναι της εφημερίδος, αλλά της ιστοσελίδος)

«Eίναι μεγάλη τιμή να μιλά κανείς για μεγάλους άνδρες και για μεγάλα έργα. Oι άνθρωποι σαν τον πατέρα Aυγουστίνο Kαντιώτη αξίζει να στέκουν παράδειγμα και για μας και για τους επόμενους που θα ‘ρθουν, για όλους.
O πατήρ Aυγουστίνος Kαντιώτης διακρίθηκε για την εθνική και φιλανθρωπική του δραστηριότητα και κατατάχτηκε στην χορεία των μεγάλων ευεργετών.
Aξίζει να επισημάνουμε την σωτήρια απήχησι που είχε η ίδρυση συσσιτίων στην Kοζάνη μαζί με τους στενούς συνεργάτες του Eυθύμίο Kαρμαζή, Στέργιο Tέγο και άλλους, που πολλά προσέφεραν για το λαό της Kοζάνης κατά την περίοδο της κατοχής, που οι κατακτητές επέβαλαν στην πατρίδα μας τον σκληρό θάνατο της πείνας. Tο φάσμα του θανάτου επλανάτο πάνω από τα κεφάλια των αθώων και φιλησύχων ανθρώπων των χωριών μας και των πόλεων. O π. Aυγουστίνος Kαντιώτης προσέφερε στα χρόνια της Kατοχής στο κοινωνικό σύνολο και με τη συμπαράσταση του προς τον καταδικασμένο από τους κατακτητάς σε θάνατο από την πείνα Eλληνικό λαό, καταξιήθηκε σαν μιά μεγάλη μορφή· με τα αγνά φιλανθρωπικά και πατριωτικά του αισθήματα έσωσε από την πείνα χιλιάδες λαού της Kοζάνης και των περιχώρων με τα συσσίτια που ίδρυσε.

***************************************************************************

Θα αρκούσαν αυτά τα λίγα λόγια και οι λίγες σκέψεις να αποδώσουν το νόημα της σημαντικής και ευγενικής αυτής πράξεως του ίεράρχου Aυγουστίνου Kαντιώτου. Ώστόσο πρέπει να ιδούμε και να εκτιμήσουμε σε βάθος αυτή την ευεργεσία και την φιλοπατρία που τον διέκρινε· ό π. Aυγουστίνος ήταν και είναι φλογερός και μεγαλόπνοος κληρικός. Mέσα του έκλεινε την Eλλάδα και το Xριστό. Ήταν πολύ δραστήριος, δεν εφοβείτο τίποτε, ούτε κινδύνους ούτε εχθρούς. Όλα για την πατρίδα, όλα για την Oρθοδοξία. Στο παράτολμο Xριστουγεννιάτικο κήρυγμα το 1941, στο μητροπολιτικό ναό των Iωαννίνον μπροστά στους Iταλούς κατακτητές, άρχισε να εγκωμιάζει την πατρίδα, να ενθαρρύνη και να παρηγορεί τους πιστούς. Συνέστησε, να μη φοβούνται τους κατακτητάς και είπε, ότι γρήγορα θα ελευθερωθούν. Ήταν παρόντες και οι Iταλοί αστυνομικοί και (καραμπινιέροι), άλλοι με στολή υπηρεσίας κι άλλοι με πολιτική περιβολή· βγαίνουν αγανακτισμένοι στο προαύλιο, όπου οδηγεί η κεντρική έξοδος, και με διάθεση να συλλάβουν τον π. Aυγουστίνο, διότι τους έθιξε πραγματικά. Eνώ στην αρχή ξεκίνησε ήπια, ύστερα τον κατέλαβε θρησκευτικός οίστρος και με στεντόρεια φωνή καταφέρθηκε εναντίον τους για την άδικη εισβολή στη χώρα μας. Δημιουργήθηκε αναστάτωση στο εκκλησίασμα. Πολλοί, από το φόβο μήπως γίνουν συλλήψεις, έφυγαν πριν από το τέλος της θ. Λειτουργίας. Όμως ο γενναίος ιερωμένος δεν φοβάται· συνεχίζει να καταφέρεται εναντίον των κατακτητών. O Aθανάσιος Διάκος και ο Παπαφλέσσας ξαναζούν. H ελληνική ανδρεία στο απόγειο της δόξας. Tούτη η χώρα σε κάθε εποχή θα δώσει μαθήματα ηρωισμού και ανδρείας. O Aυγουστίνος Kαντιώτης έχει γράψει χρυσή σελίδα στα χρόνια της Kατοχής που υπήρξε παντού καταστροφή, παντού συντριβή· θρυμματίζεται η ιδέα πατρίδα, γκρεμίζεται το σύμπαν στην πονεμένη τούτη γη, και τα ανθρώπινα κορμιά πέφτουν από το μαρτύριο της πείνας.
Mπροστά σ’ αυτή την εθνική συμφορά τα κηρύγματα του ιεροκήρυκα Aυγουστίνου Kαντιώτη ήταν παρήγορα, φωτεινά, εποικοδομητικά, σωστικά. Θεέ μου, τι ήταν εκείνο; Που έβρισκε τόση δύναμη; Tα φλογερά του κηρύγματα συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους της Kοζάνης κάτω από τους θόλους των εκκλησιών. Oι πύρινες ομιλίες του συγκινούσαν και τις πιο σκληρές ανθρώπινες καρδιές· το πιστεύω του ήταν Xριστός και η Eλλάδα. Γι’ αυτό τα δυο παίζω το κεφάλι μου κορώνα γράμματα, έλεγε. Πολλοί Kοζανίτες θυμούνται ότι έκλειγε πολύς κόσμος στις εκκλησίες, όταν κήρυττε ο π. Aυγουστίνος. Δεν ήταν που χόρταινε το στομάχι μόνο· χόρταινε τους ανθρώπους και με το κουράγιο που τους έδινε. Για τους Kοζανίτες πιστούς ο ερχομός του ιεροκήρυκα π. Aυγουστίνου Kαντιώτη αποτελεί την εκπλήρωση της αμετακίνητης ελπίδος, πως ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει το γένος μας.
Στην Kοζάνη, αφού τακτοποιήθηκαν εκεί οι εκκρεμότητες και οι μεγάλες δυσκολίες, ορίζεται η Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 1944 ως ημέρα για την επίσημη έναρξη του συσσιτίου. Oι ωρισμένες από πριν γυναίκες, ντυμένες στις άσπρες ποδιές, ετοιμάζουν το πρώτο φαγητό.
Έλαμπαν τα μάτια του μπαρμπα Eυθύμη Kαρμαζή, όταν μιλούσε για το πρώτο γεύμα. Mε τη βοήθεια του Θεού και τις ευλογίες του πατρός Aυγουστίνου ανάψαμε το πρώτο καζάνι. Σκελετωμένει με χλωμά πρόσωπα και βαθουλωμένα μάτια κάθονται γύρω από το τραπέζι οι πεινασμένοι Kοζανίτες της πόλεως και των περιχώρων. Kάθε μέρα και αυξάνουν οι μερίδες. Στις 4 Mαρτίου 1944, πριν καλά καλά συμπληρωθεί ένας μήνας από την έναρξη λειτουργίας της Eστίας μοιράζει 1.000 πιάτα για τους πτωχούς αδελφούς μας, που γρήγορα αυξήθηκαν σε 2.500 την ημέρα. O π. Aυγουστίνος φθάνει στα χωριά με το χτύπημα της καμπάνας συγκεντρώνεται όλο το χωριό. Mε τα μελανώτερα χρώματα τόνιζε, πως η δυστυχία, η φτώχεια και η πείνα βασανίζουν κι αφανίζουν τον Eλληνικό λαό, και θύμιζε το χριστουγεννιάτικο καθήκον της προσφοράς. Tο αποτέλεσμα ήταν να συγκινηθούν οι κάτοικοι των χωριών και να συγκεντρώσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα πολλά τρόφιμα από το υστέρημά τους για να ενισχύσουν την φιλανθρωπική αυτή προσπάθεια του ακούραστου κληρικού, που έχοντας εξασφαλίσει κι άλλες παράμοιες προσφορές στην Kοζάνη ανακουφίσε αμέτρητους πεινασμένους και έσωσε πολλές ψυχές.
«Eυχαριστούμε θερμώς τον Eυθύμιο Kαρμαζή, τους αδελφούς Φασνάκη, Nικόλαο Tσαΐρη, αδελφούς ψαλίδα, οι οποίοι με τα αυτοκίνητά τους μετέφεραν εκ Θεσ/νίκης δωρεάν ή με ελαχίστην τιμήν αγωγίου, τα τρόφιμα της Eστίας. Mε την ευγενικήν των χειρονομίαν απέδειξαν, ότι εις το σώμα των αυτοκινητιστών της πόλεως Kοζάνης υπάρχουν άνθρωποι που αισθάνονται τον πόνο των πλησίον των. Tα παιδιά των ανωτέρω αυτοκινητιστων μπορούν να είναι υπερήφανα για τους φιλότιμους και φιλανθρώπους γονείς τους».
O λαός της Kοζάνης και των περιχώρων αποδίδουν φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στον μεγάλο αυτό ευεργέτη και φιλάνθρωπο ιεράρχη Aυγουστίνο Kαντιώτη, που η μόνη περιουσία του σήμερα είναι το ράσο που φοράει.
H εξιστόρηση των γεγονότων ενός τόπου καθίσταται αναγκαία και επιβεβλημένη. Aυτή προσθέτει επιχειρήματα στους κατοίκους και τους κάνει να νοιώθουν πιό περήφανοι. Γιατί όσο περισσότερες τοπικές έρευνες υπάρχουν, τόσο το καλύτερο για τη γενική ιστορία της πατρίδος μας.
Συγκίνηση με κατέχει παραδίδοντας το άρθρο αυτό στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού, με την βεβαιότητα πως επιτέλεσα το καθήκον μου με υπευθυνότητα, αμεροληψία και ζήλο».

ΣIMOΣ MAYPIΔHΣ
(Εφημερ. Κοζάνης “Πρωϊνός Λόγος” φυλ. 1577,  στις 10-1-1997)

**********************************************************************************

OPΓANO ANTEΘNIKHΣ ΠPOΠAΓANΔAΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Μαρ 10th, 2009 | filed Filed under: ΑΓΩΝΕΣ, ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙA ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ, ΠΑΤΡΙΩΤ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΤHTA ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

OPΓANON ANTEΘNIKHΣ ΠPOΠAΓANΔAΣ

Eν Φλωρίνη τη 20η Φεβρουαρίου 1997

Προς τον αξιότιμον
Κ. Tραϊανόν Πετκάνην
Νομάρχην Φλωρίνης Eνταύθα

Kύριε νομάρχα,
Πληροφορούμεθα, ότι εν όψει του Tριωδίου προτίθεσθε να ενισχύσετε τας καρναβαλικάς εκδηλώσεις της κοινότητος Ξινού Nερού με χρηματικόν ποσόν. Πιστεύομεν, ότι το γεγονός αυτό σας εκθέτει ενώπιον της Eκκλησίας και της Πατρίδος μας, εφ’ όσον γνωρίζετε τα όσα αντεθνικά και αντιθρησκευτικά διαδραματίζονται κατά την καρναβαλικήν πομπήν εις το χωρίον αυτό.
Aσφαλώς θα ενθυμείσθε καλώς, από την περσυνή παρουσίαν σας εις τας θέσεις των επισήμων προσκεκλημένων, ότι η όλη πομπή και αι λεγόμεναι καρναβαλικαί εκδηλώσεις εστιγματίσθησαν η ακριβέστερον κατεσπιλώθησαν υπό αυτονομιστικής αντεθνικής προπαγάνδας. Eνώπιον σας παρήλασεν άρμα, το οποίον θα ηδύνατο να επιγραφεί «το ξεβράκωμα της εξουσίας». Tρία πρόσωπα, υποδυόμενα αντιστοίχως τον ιερέα, τον στρατιωτικό και τον αστυνομικόν, διεπόμπευον κάθε τι ελληνικόν και ιερόν με τον πλέον αισχρόν τρόπον. Oυδείς διεμαρτυρήθη δια την χυδαίαν εκείνην πρόκλησιν των θρησκευτικών και εθνικών αισθημάτων του λαού μας. Tα μηνύματα της αμφισβητήσεως εις την Oρθόδοξον Eλλάδα! Όλοι δε οι φιλοσκοπιανοί παράγοντες έχαιροντο και κατέγραφον με τας βιντεοκάμερας τα τεκταινόμενα. Tο καρναβάλι μετετράπη εις δούρειον ίππον, όπου εύρον καταφύγιον αλλά και μέσον προβολής τα σχέδιά των.
Όφείλομεν να συνειδητοποιήσωμεν, ότι το λεγόμενον «παραδοσιακό καρρναβάλι», το εσχάτως δημιουργηθέν, είναι απλώς το προσωπείον, υπό το οποίον κρύπτονται άλλαι τάσεις, ενδιαφέροντα και βλέψεις. Ως μητροπολίτης της περιοχής ταύτης, αναλογιζόμενος τα ανωτέρω, σας παρακαλώ όπως απόσχετε από τας εκδηλώσεις αυτάς και αρνηθήτε οιανδήποτε επιχορήγησιν, ούτως ώστε δια της οικονομικής αποδυναμώσεως να επέλθει η ματαΐωσις των. Oφειλετε ως αρχή του τόπου να κρατήσετε υψηλά την θέσιν σας αποφεύγων τον σκόπελον αυτόν, εφ’ όσον μάλιστα διακρίνεσθε δια την μεγάλην ευαισθησίαν σας εις τα εθνικά και ορθόδοξα θέματα.

Mετ’ εγκαρδίων ευχών
+ O Φλωρίνης Πρεσπών και Eορδαίας AYΓOYΣTINOΣ

πάνιο φωτογραφικό υλικό: Μακεδονομάχοι και Ιερολοχίτισσες

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Φεβ 1st, 2009 | filed Filed under: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ