ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ 1994 απο τις Κατασκηνωσεις Πρωτης, της Ιερας Μητροπολεως Φλωρινης, παρουσια του αγωνιστου Μακεδονα Μητροπολιτου Αυγουστινου Καντιωτου, οι κατασκηνωτριες τραγουδουν το «ΜΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ».
«MΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»· ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ 1994
ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ.
Τὸ τραγούδι «ΜΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ» ἐγράφη το 1992 ἀπο την φοιτήτρια τῆς Ιατρικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν Μαριγώ Μπούρη, μετὰ ἀπο προτροπή τοῦ ἀγωνιστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, που φυλαγε ἄγρυπνος τῆς Θερμοπυλες του Βορρα. Εὐλογήθηκε ἀπὸ τὸν Γέροντα Μακεδόνα Ἱεράρχη. Ἀγαπήθηκε καὶ τραγουδήθηκε ἀπὸ ὅλα τὰ παιδιὰ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Κατασκηνώσεων τῆς Φλώρινας. Δίπλα στο «Μακεδονία ξακουστὴ», που ἦταν ἀγαπημένο τραγούδι του ἐπισκόπου Αὐγουστίνου προστέθηκε και το «Μή παραχαράσετε την Ἱστορία». Από εκει μεταδώθηκε σ᾽ ὅλη την Ελλάδα και ἔγινε ἀγαπημένο τραγούδι τῶν νέων, ποὺ ἔχουν ἰδανικά.
Ἠχητικὰ ἀνέβηκε στὸ YouTube ἀπὸ τὸ κανάλι μας, στις 27.2.2014
https://youtu.be/mQot7ovft_k
Τώρα κυκλοφορεῖ αὐτούσιο και ζωντανό βίντεο ἀπὸ τὸ 1994. —
—
Ἀπό τὸ βιβλίο «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Μὲ τὴ δρᾶσι τοῦ ἱεροκήρυκα π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
τὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς (1942-46) στὴ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», σελ. 10
Ὁ Μητροπολίτης Ναυπακτίας Χριστοφόρος μὲ θαυμασμὸ ὁμιλεῖ γιὰ τὸν π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη, που βρισκόταν τα χρόνια τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς στὴ Μακεδονία.
Ὁ ἀρχιμ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ποὺ τὸν ἄκουσε, μᾶς τὰ διηγεῖται.
«Ἦτο κατοχή. Ἤμην τότε Μέγας Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν. Εἶχον μεταβῆ κάποιαν ἡμέραν εἰς τὸ Ὑπουργεῖον Παιδείας. Ἐκεῖ εὗρον τὸν Γερμανὸν Διοικητήν, ὅστις συνωμίλει μετὰ τοῦ Ὑπουργοῦ. Ἡ συνομιλία ἐγίνετο Γερμανιστί. Ἀντελήφθην ὅμως ὅτι θέμα τῆς συνομιλίας ἦτο ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος, ὁ ὁποῖος ὑπηρετοῦσε τότε εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ ὅτι αἱ διαθέσεις τοῦ Γερμανοῦ κάθε ἄλλο παρὰ ἀγαθαὶ ἦσαν διὰ τὸν πατέρα Αὐγουστῖνον. Παρενέβην καὶ παρεκάλεσα τὸν Ὑπουργὸν νὰ μὲ συστήσῃ καὶ νὰ εἴπῃ εἰς τὸν Διοικητὴν νὰ ζητήσῃ παρ᾿ ἐμοῦ πληροφορίας περὶ τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου…
Μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας ἦλθεν αὐτοπροσώπως ὁ Διοικητὴς εἰς τὸ Γραφεῖον μου ἐν τῇ Ἀρχιεπισκοπῇ μὲ διερμηνέα, καθῶς καὶ μὲ τρεῖς ἄλλους, ἂς τοὺς εἴπω στενογράφους. Ἐτοποθέτησε τὸν ἕνα ἐδῶ, τὸν ἄλλο πάρα κάτω καὶ τὸν ἄλλο πιὸ πέρα. Καὶ τότε ἤρχισεν ἀμέσως ἕνα καταιγισμὸν ἐρωτημάτων πρὸς ἐμέ.
Ὅταν ἐτελειώσαμεν, μοῦ εἶπεν:
Ἔχει ἀποφασισθῆ ἡ ἐκτέλεσις τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου. Μετὰ τὰ ὅσα μοῦ εἴπατε, διστάζω νὰ προχωρήσω. Θὰ διατάξω νὰ ἀνασταλῇ. Ταυτοχρόνως ὅμως θὰ διατάξω νὰ γίνῃ πλέον ἄγρυπνος καὶ πλέον συστηματικὴ ἡ παρακολούθησίς του. Μὲ τὸ παραμικρὸν ποὺ θὰ προκύψῃ εἰς βάρος του, θὰ ἐκτελεσθῇ, ἀλλὰ θὰ ἔχετε καὶ σεῖς εὐθύνας. Νομίζω ὅτι κάποια καταχθόνια μηχανὴ ὑπάρχει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία τεκταίνεται κακὰ εἰς βάρος τοῦ στρατοῦ κατοχῆς… ».
Ὅταν ἔφυγεν, ἐπῆρα ἀμέσως τὴν πέννα καὶ ἐχάραξα λίγες γραμμὲς εἰς τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο·
«Πάτερ Αὐγουστῖνε, συνέβη αὐτὸ καὶ αὐτό. Ἡ ζωή σου κρέμεται σὲ μιὰ κλωστή. Θὰ σὲ παρακολουθοῦν συνέχεια. Πρόσεχε κάθε σου βῆμα. Πρόσεχε, πρόσεχε, πρόσεχε…».
Λαμβάνω, ἀγαπητοί μου, ἕνα γράμμα, συνέχισεν ὁ ἀείμνηστος ἱεράρχης (Ναυπακτίας Χριστοφόρος), ποὺ θὰ ἔπρεπε καὶ ἐγὼ ποὺ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ σεῖς ποὺ εἶσθε λαϊκοί, νὰ τὸ ἔχωμεν ἐπάνω ἀπὸ τὸ κρεββάτι μας καὶ νὰ τὸ διαβάζωμεν κάθε ἡμέραν·
- «Ἀγαπητέ μου πάτερ Χριστοφόρε, ἔλαβα τὸ γράμμα σου καὶ σ᾿ εὐχαριστῶ διὰ τὴν ἀγάπην σου. Σ᾿ εὐχαριστῶ καὶ διὰ τὰς συμβουλάς σου, τὰς ὁποίας ὅμως δὲν πρόκειται νὰ τηρήσω. Ἡ ζωή μου δὲν ἀξίζει μιὰ δεκάρα. Ἂν δὲν μὲ σκοτώσουν οἱ Γερμανοί, κάποια ἀρκούδα τῶν μακεδονικῶν δασῶν θὰ μὲ φάγῃ. Ἂς πέσω, λοιπόν, ὑπηρετῶν καὶ ὑπερασπιζόμενος τὸν μαρτυρικὸν καὶ ἐγκαταλελειμμένον ἀπ᾿ ὅλους λαόν μας. Ἐὰν δὲν σὲ ἐπανίδω, καλὴν ἀντάμωσιν εἰς τὴν Αἰωνιότητα.
- Μὲ ἀγάπην Χριστοῦ
Αὐγουστῖνος».