ΣΚΛΗΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ

__

__

1. Τραγούδι για τη Μακεδονία· «ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ…»

2. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
«…Οι κουλτουριάρηδες θα πουν· «ο δεσπότης είναι ρατσιστής!» Μάθανε και τον όρο, που αν τους ρωτήσεις· τί θα πει ρατσιστής; Δεν ξέρουν να απαντήσουν…
Άμα τονίσετε την πατρίδα, αμέσως σκοτεινά πρόσωπα, άγρια προπαγάνδα γίνεται. Μας θέλουν απάτριδες, για να πέσουμε ευκόλως στα χέρια εκείνων που τονίζουν την πατρίδα τους….» (Ποιους ζωγραφίζει εδώ ο σεβάσμιος Γέροντας; όλοι τους ξέρουμε).

Ένα τραγούδι που δονούσε τις καρδιές των μαθητριών, στις Εκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις στη Φλώρινα. Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης καλλιεργούσε τα μεγάλα ιδανικά των παιδιών

1. Υπάρχει μία περιοχή απ’ άκρη σ’ άκρη Ελληνική κι οι πέτρες θα το φωνάξουνε εάν εμείς σιωπήσουμε.
   Είναι η γη των πατέρων μας, η χώρα των Μακεδόνων, η ρίζα της Ελλάδας μας, το καύχημα των αιώνων.
   Μην παραχαράσσετε την ιστορία η Μακεδονία είναι μία λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία η Μακεδονία είναι μία.
   Μην παραχαράσσετε την ιστορία η Μακεδονία είναι μία λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία η Μακεδονία είναι Ελληνική.
   Στα χρόνια αυτά που πάλι οι εχθροί διεκδικούν τη μάνα μας γη λόχο ιερό θα αναστήσουμε σε ίχνη ηρώων θα βαδίσουμε.
   Έτσι η γη τωνπατέρων μας η χώρα των Μακεδόνων θα’ ναι Ορθόδοξη και Ελληνική μέσα στο διάβα των χρόνων.
   Μην παραχαράσσετε την ιστορία…..

Απο το βιβλίο «ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»
του Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου, εκδοση 1950, σελ.28-29

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Τοσοῦτον ἔχοντες  περικείμενον ἡμῖν νέφος
μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ  τὴν
εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέχω-
μεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες
εἰς τὸν τῆς πίστεως Ἀρχηγὸν καὶ Τελειωτὴν
Ἰησοῦν» (‘Εβρ. 12,1)

Χ ώ ρ α  ἁ γ ί ω ν  ἦ τ ο  ἡ Ἑ λ λ ά ς! Ἀλλὰ δυστυχῶς, ὡς περιγράφει εἰς τὰ ἀπομνημονεύματά του ὁ ἁγνὸς ἀγωνιστὴς τοῦ 1821, ὁ στρατηγὸς Μακρυγοάννης, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος ἐκ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ διάφορα πνεύματα ἀπιστίας ἐκ Δύσεως ἤρχισαν νὰ πνέουν καὶ νὰ ἐπηρεάζουν τὴν ψυχὴν τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Ἑωσφόρος μὲ τὰ ὄργανά του εἰργάσθη πολύ. Παντοῦ ἐξήπλωσε τὰς προπαγάνδας του. Ἐδίδαξε τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀνηθικότητα. Καὶ οἰ καρποί: Φρικταὶ βλασφημίαι τῶν θείων, μέθαι, πορνεῖαι, μοιχεῖαι ψευδορκίαι, ἀδικίαι καὶ ἐκμεταλλεύσεις, φόνοι, ληστεῖαι, ἐγκλήματα ἀπαίσια, τρομερά, πρωτάκουστα ποὺ δὲν ἀναφέρει ἡ τρισχιλιετὴς ἱστορία μας, ἔκαμνον τὴν ἐμφάνισίν των. Οἱ υἱοὶ τοῦ σκότους ὠργίασαν. Ἀλλοίμονον! Ἡ χώρα τῶν ἁγίων καὶ μαρτύρων ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων ἐφαίνετο ὅτι μετεβλήθη εἰς χώραν ἀγρίων ἀνθρώπων, λύκων αἱμοβόρων καὶ αἱμοδιψῶν. Καὶ τὰ ἔθνη ποὺ ἐθαύμαζαν τὴν Ἑλλάδα ἠπόρουν καὶ διηρωτῶντο: Α ὐ τ ὴ  ε ἶ ν ε  ἡ Ἑ λ λ ά ς;
Ἀλλὰ δόξα τῷ Θεῷ! Παρ’ ὅλον τὸ τεράστιον κῦμα τῆς κολάσεως ποὺ κατέκλυσε τὴν προσφιλῆ μας Πατρίδα ἡ πίστις εἰς τὸν Χριστὸν δὲν ἀπεσβέσθη ὁλοτελῶς. Ὑπάρχει ὁ σπινθὴρ τοῦ πνεύματος κρυμμένος κάτω ἀπὸ τὴν στάκτην τῆς καταστροφῆς. Ὑπάρχει ἡ ζύμη ποὺ δύναται νὰ ζυμώση καὶ ἀναπλάση ὅλον τὸ φύραμα. Εἰς ὅλην μαρτυρικὴν Πατρίδα ἀπὸ τὴς Κρήτης μέχρι Ἕβρου καὶ Πρέσπας, ΚΕρκύρας καὶ Δωδεκανήσων ὑπάρχουν ψυχαὶ ποὺ πιστεύουν εἰς τον Χριστὸν καὶ ποθοῦν νὰ ἴδουν τὴν Ἑλλάδα μας καὶ πάλιν χώραν Χριστιανικήν.
Ὅλαι αὐταὶ αἱ ψυχαὶ ποὺ ἠλεκτρίζονται ἀπὸ τὸ ὅραμα αὐτὸ πρέπει νὰ συσπειρωθοῦν γύρω ἀπὸ τὸ λάβαρον τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἀγωνισθοῦν τὸν δυσκολώτερον, ἀλλὰ καὶ σπουδαιότερον ἀγῶνα τῆς φυλῆς: ν ὰ  κ ε ρ δ ί σ ο υ ν  τὴν  ψ υ χ ὴ ν  τ ῆ ς  Ἑ λ λ ά δ ο ς  ὑ π ὲ ρ  τ ο ῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ. Αἱ ψυχαὶ αὐταὶ ἄς εἶνε ὀλίγαι. 12 ἦσαν οἰ Ἀποστολοι καὶ ἀνέπλασαν τὴν οἰκουμένην. Τὸ ἴδιον θαῦμα θὰ ἐπαναληφθῇ καὶ σήμερον. Ἐὰν ἐκεῖνοι ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν Χριστὸν ἐργασθοῦν μὲ τὴν θείαν πνοὴν τῶν Χριστιανῶν τῶν πρώτων αἰώων, ἡ πνευματικὴ νίκη θὰ εἶνε βεβαία. Ἡ  Ἑ λ  λ ὰ ς  θὰ  ζευχθῇ εἰς τὸν χρηστὸν  ζ υ γ ὸ ν  τ ο ῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ,  τὸ δὲ  δ ο υ λ ε ύ ε ι ν  καὶ  ὑ π η ρ ε τ ε ῖ ν  τὸν  Χ ρ ι σ τ ὸ ν  εἶνε  ἡ  ἰ δ ε ώ δ η ς,  ἡ  π ρ α γ μ α τ ι κ ὴ  ἐ λ ε υ θ ε ρ ί α  π ο ὺ  ν ο σ τ α λ γ ε ῖ  ἡ  ἀ ν θ ρ ω π ί ν η  ψ υ χ ή.
Γενναῖοι ἀξιωματικοὶ καὶ στρατιῶται τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος! Στῶμεν καλῶς! Στῶμεν μετὰ φόβου! Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος! Ἡ γῆ τὴν ὁποίαν πατοῦμε εἶνε γῆ ἁγία. Ἐποτίσθη μὲ τὰ δάκρυα καὶ τὰ αἵματα τῶν ἁγίων, παλαιῶν καὶ νέων, οἱ ὁποῖοι φθάνουν μέχρι τῆς γενεᾶς μας. Ποία ἐπαρχία, ποία νῆσος, ποία πόλις καὶ  χωρίον τῆς Ἑλλάδος δὲν ἔχει νὰ παρουσιάσῃ τὸν μάρτυρά της, τὸν ἅγιόν της; Κάθε βράχος τῆς γῆς αὐτῆς ἔχει νὰ μᾶς διηγηθῇ καὶ ἕν μαρτύριον. Ἀντιλαλοῦν ἀκόμη τὰ βουνὰ καὶ αἱ χαράδραι ἀπὸ τὴν φωνήν των, ἡ ὁποία μυριάκις ἐπανελήφθη: «Ἐγῶ Χριστιανὸς ἐγεννήθηκα! Χριστιανὸς καὶ θὰ ἀποθάνω. Τύραννοι δὲν σᾶς φοβοῦμαι. Ὁ Χριστὸς ζῆ, νικᾶ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας».

• Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ! Σὺ ὅστις ἠσθάνθης ἰδιαιτέραν χαράν, ὅταν κατὰ τὰς παραμονὰς τοῦ Θεϊκοῦ Σου πάθους εἶδες τοὺς Ἕλληνας ἐρχομένους πρὸς Σὲ καὶ εἶπες τὸν περίφημον ἐκεῖνον λόγον:« Νῦν ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», μὴ μᾶς ἀπορρίψῃς ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου. Ἡμάρτομεν καὶ ἠνομήσαμεν πολύ. Δός μας μετάνοιαν εἰλικρινῆ καὶ βαθεῖαν. Ἀξίωσέ μας νὰ βαδίσωμεν ἐπὶ τὰ ἴχνη τὰ ἰδικά Σου. Ἄναψε εἰς τὰς καρδίας ὅλων τὸν πόθον νὰ σὲ ὑπηρετώμεν, ὅπως Σὲ ὑπηρέτησαν μυριάδες Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι τὰ πάντα ἐθυσίασαν διὰ νὰ ἐξαπλωθῇ ἡ Βασιλεία Σου ἐπὶ τῆς γῆς. Ὦ Κύριε! «Ἀγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου· ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου» ἐν μέσῳ τῆς νεωτέρας γενεᾶς τῶν Ἑλλήνων διὰ νὰ γίνῃ καὶ πάλιν ἡ γωνία αὐτὴ τοῦ κόσμου ΧΩΡΑ ΑΓΙΩΝ.

Απο το βιβλίο «ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

• «Ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μό-
  νον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑ-
  πὲρ αὐτοῦ πάσχειν». (Φιλιπ. 1,29)

Ἀσφαλῶς ἡ ἁγιότης δὲν εἶνε μονοπώλιον ἑνὸς ἔθνους. Ἡ ἁγιότης εἶνε οὐράνιον φυτὸν ποὺ δύναται νὰ ἐγκλιματισθῇ καὶ νὰ εὐδοκιμήσῃ εἰς ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τοῦ πλανήτου. Ὅπου ἐξηπλώθη ὁ Χριστιανισμός, ἔχει νὰ μᾶς παρουσιάσῃ ἁγίους, τοὺς ὁποῖους ἔπλασεν ἀπ’ ὅλας τὰς φυλὰς καὶ τὰ ἔθνη καὶ ἀπ’ ὅλα τὰ στρώματα τῆς κοινωνίας. Καννίβαλοι ποὺ ἔσφαζον ἀνθρώπους καὶ ἔθραυον κρανία διὰ νὰ φάγουν τὸν μυελόν, ὅταν ἤκουσαν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἐκατηχήθησαν ὑπὸ τῶν ἱεραποστόλων μετεβλήθησαν ριζικῶς καὶ οἱ βράχοι, οἰ ὁποῖοι εἶχον βαφῆ κόκκινοι μὲ τὸ αἷμα τῶν θυμάτων, ἐλαξεύθησαν καὶ ἔγιναν κολυμβῆθραι μέσα εἰς τὰς ὁποίας ἐβαπτίσθησαν οἱ ἄγριοι.
Οἱ ἅγιοι δὲν θὰ ἐκλείψουν ποτέ. Ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν παντοῦ καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν εἶνε γνωστὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅστις, ὡς καλὸς ποιμήν, γνωρίζει τὰ πρόβατά Του, τοὺς πιστοὺς ἐκείνους οἰ ὀποῖοι ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν εὑρίσκωνται, ἀγωνίονται διὰ νὰ ἐξαπλωθῆ ἡ Βασιλεία Του ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀλλ’ ἐὰν ὑπάρχη μία χώρα εἰς τὴν ὁποίαν περισσότερον πάσης ἄλλης ὁ Χριστιανισμὸς ἔρριψε βαθείας ρίζας, ἤνθησε καὶ ἐκαρποφόρησε καρπὸν πολύν, πλήθος ἁγίων, εἶνε ἡ Ἑλλάς.
«Π ό σ ο ν  λ α μ π ρ ὰ  ε ἶ ν ε  ἡ  Ἑ λ λ ὰ ς  ἐ κ  τ ο ῦ  π λ ή θ ο υ ς  τ ῶ ν  ἁ γ ί ω ν  τ η ς» ἀναφωνεῖ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Τὴν Ἑλλάδα ἐπεσκέφθη πρῶτος ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Παῦλος, καὶ ἵδρυσε τὰς πρώτας Ἐκκλησίας τῆς Εὐρώπης, τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Φιλίππων (ἀρχαίας πόλεως παρὰ τὴν σημερινὴν πόλιν τῆς Καβάλλας), τήν Ἐκκλησίαν τῆς Θεσσαλονίκης, τῆς Βερροίας, τῶν Ἀθηνῶν, τῆς Κορίνθου καὶ τῆς Κρήτης. Τὴν Ἑλλάδα ἐπεσκέφθη ἐπίσης ὀ Ἀπόστολος Ανδρέας μαρτυρήσας ἐν Πάτραις. Εἰς τὴν νῆσον Πάτμον ἔγραψε τὴν ἀποκάλυψίν Του  ὁ Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης.
Ὁ σπόρος τὸν ὁποῖον ἔσπειραν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ συνεργάται αὐτῶν εἰς τοὺς προγόνους μας δὲν ἀπωλέσθη. Εὗρε  γῆν ἀγαθὴν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν προγόνων μας καὶ ἐκαρποφόρησεν. Ἐκ τῆς βαθείας νυκτὸς τῆς εἰδωλολατρείας ἡ Ἑλλὰς ἐβάδισε πρὸς τὸ φῶς τὸ ἀνέσπερον. Οἱ Ναοὶ τῶν Ὀλυμπίων θεῶν ἠρημώθησαν. Τὰ εἴδωλα συνετρίβησαν, καὶ μεταξὺ Παξοῦ καὶ Ἀντιπάξου ἠκούσθησαν οἱ ἀναστεναγμοὶ τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ὅτι ἡ εἰδωλολατρεία ἐν Ἑλλάδι ἀπέθανεν! Ἡ Ἑλλὰς ἔζη καὶ ἀνέπνεε τὸν Χριστόν. Ἀνέδειξε διδασκάλους καὶ κήρυκας καὶ ἀπολογητάς. Μετέδωκε τὴν φλόγα τῆς πίστεως εἰς τοὺς γειτονικοὺς λαοὺς καὶ ἔφτασε Εὐαγγελιζομένη τὸν Χριστὸν μέχρι τῶν Οὐραλίων Ὀρέων καὶ τῶν πηγῶν τοῦ Γάγγου. Ἔκτισε ναοὺς μεγαλοπρεπεῖς καὶ ἐδημιούργησε περίφημα πνευματικὰ κέντρα εἰς τὸ Σινᾶ, τὸν Ἄθω, τὴν Κύπρον, τὸν Πόντον καὶ πανταχοῦ τῆς Ἑλληνικῆς Χερσονήσου. Ἐν καιρῷ δὲ τῶν διωγμῶν τὸ περισσότερον αἷμα ποὺ ἔχύθη διὰ τὴν στερέωσιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἦτο Ἑλληνικόν. Τὰ μαρτυρολόγια ἀναφέρουν πλῆθος μαρτύρων, τῶν ὁποίων ἡ ἐπίγειος πατρὶς ἦτο ἡ Ἑλλάς.
Ἡ  Ἑ λ λ ὰ ς!  Ἐ κ λ ε κ τ ὸ ς  κ ῆ π ο ς  τ ο ῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ!  Χ ώ ρ α  ἁ γ ί ω ν  κ α ὶ  μ α ρ τ ύ ρ ω ν!  Ρίψατε ἕνα βλέμμα εἰς τὸν ἁ γ ι ο γ ρ α φ ι κ ὸ ν  χ ά ρ τ η ν ποὺ δημοσιεύομεν εἰς τὴν πρώτην σελίδα τοῦ παρόντος φύλλου. Βεβαίως δὲν εἶνε τέλειος ὁ χάρτης αὐτός. Δὲν σημειώνει ὅλα τὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι κατὰ διαφόρους καιροὺς ἐνεφανίσθησαν εἰς διάφορα σημεῖα τῆς Ἑλληνικῆς γῆς καὶ ἐκαμαν νὰ λάμψῃ ὁ οὐρανὸς τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ μυρίους ἀστέρας τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς πίστεως. Ἀλλὰ πάντως ὁ χάρτης αὐτὸς δίδει μίαν ζωηρὰν εἰκόνα τῆς αἴγλης, τὴν ὁποίαν προσδίδει εἰς τὸ πρόσωπον τῆς Ἑλλάδος τὸ πλῆθος τῶν ἁγίων, τῶν μαρτύρων, τῶν  ἡρώων τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Διὰ νὰ κρατήσῃ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν της ἡ Ἑλλὰς ἔχυσε ποταμοὺς αἱμάτων. Ἐκτὸς τῶν παλαιῶν μαρτύρων τῶν πρώτων αἰώνων ἔχομεν καὶ τοὺς νεομάρτυρας, ἐκείνους δηλαδὴ οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν κατὰ τὸ διάστημα τῆς Τουρκοκρατίας. Εἰς ἕνα βιβλίον « ο ἱ  ν ε ο μ ά ρ τ υ ρ ε ς» ποὺ ἐξέδωκεν ὁ μακαρίτης ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος ἀναφέρει τὰ ὀνόματα τῶν νεομαρτύρων, ἐκ τῶν ὁποίων μεταφέρομεν ἐδῶ: Ἀγγελῆς ἐξ Ἄργους, Ἀθανάσιος ἐκ Ναυπλίου, Γεώργιος ἐκ Μυτιλήνης, Γεώργιος ἐκ Κύπρου, Γεώργιος ἐξ Ἰωαννίνων, Δημήτριος ἐκ Σαμαρίνης, Ζαχαρίας ἐξ Ἠπείρου, θεόφιλος ἐκ Ζακύνθο, Ἰωάννης ἐκ Θάσου, Ἰωάννης ἐκ Τραπεζοῦντος, Κοσμᾶς Αἰτωλός, Κωνσταντῖνος ἐκ Ρόδου, Μᾶρκος ἐκ Κρήτης, Νικόλαος ἐκ Μετσόβου, Νικόλαος ἐκ Καρπενησίου, Παῦλος ἐκ Καλαβρύτων, Σεραφείμ Φαναρίου, Φιλοθέη ἐξ Ἀθηνῶν, Ζαχαρίας ἐκ Κορίνθου, Κωνσταντῖνος ἐξ Ὕδρας, Πέτρος ἐκ Τριπολιτζᾶς Πελοποννήσου, Ρωμανὸς ἐκ Καρπενησίου, Ρωμανὸς ὁ Λακεδαίμων(ἐκ Δημινίτζης) Θεόδωρος ἐκ Μυτιλήνης.

Ἀλλὰ πλὴν τῶν γνωστῶν νεομαρτύρων πόσοι εἶνε οἱ ἀνώνυμοι, οἱ ἄγνωστοι ἐκεῖνοι ἥρωες τοῦ Χριστιανιμσοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐν σπηλαίοις καὶ ὀπαῖς τῆς γῆς κατὰ τὰς ζοφερὰς τοῦ ἔθνους ἡμῶν περιπετείας ἡγίασαν καὶ παρέδωκαν τὴν ψυχήν των ἁγνὴν εἰς τὸν Κύριον!
Ε ἰ ς  τ ο ὺ ς  Δ υ τ ι κ ο ύ ς, ποὺ κατηγόρουν τὴν Ἑλλάδα διὰ τὴν ἔλλειψιν μορφώσεως κατὰ τοὺς χρόνους τῆς τουρκοκρατίας, ἕνας ἐκ τῶν ἡρωϊκωτέρων Ἱεραρχῶν της, ὁ Κ ύ ρ ι λ λ ο ς ὁ Λ ο ύ κ α ρ ι ς, ἀπαντᾷ τὰ ἑξῆς: « Ἄς σκεφθοῦν οἱ κατήγοροί μας ὅτι, ἄν δὲν ἔχωμεν σοφίαν ἐξωτέραν, ἔχομεν χάριτι Χριστοῦ σοφίαν ἐσωτέραν καὶ πνευματικήν, ἡ ὀποία στολίζει τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, καὶ εἰς τοῦτο πάντοτε εἴμεθα ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς Φράγκους εἰς τοὺς κόπους, εἰς τὰς σκληραγωγίας καὶ εἰς τὸ νὰ σηκώνωμεν τὸν σταυρόν μας καὶ νὰ χύνωμεν τὸ αἱμα μας διὰ τὴν πίστιν καὶ ἀγάπην πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἄν  εἶχε  βασιλεύσῃ ὁ Τοῦρκος εἰς τὴν  Φ ρ α γ κ ι ὰ  δέκα  χρόνους,  Χ ρ ι σ τ ι α ν ο ὺ ς  ἐκεῖ  δὲν  θὰ  εὕρισκες. Καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα τώρα τριακόσιους χρόνους εὐρίσκονται καὶ κακοπαθοῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ βασανίζονται διὰ νὰ στέκουν εἰς τὴν πίστιν των καὶ λάμπει ἡ πίστις τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ μυστήριο τῆς εὐσεβείας καὶ ἐσεῖς μοῦ λέγετε ὅτι δὲν ἔχομεν σοφίαν; Τὴν σοφίαν σου δὲν θέλω ἐμπρὸς εἰς τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Κάλλιο ἦτο νὰ ἔχῃ τινας καὶ τὰ δύο. Δὲν τὸ ἀρνοῦμαι. Π λ ὴ ν  ἀ π ὸ  τ ὰ  δ ύ ο  τ ὸ Σ τ α υ ρ ὸ  τοῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ  π ρ ο τ ι μ ῶ».
Ὅλη ἡ Ἑλλὰς εὐωδίαζε τότε ἀπὸ τὸ ἄρωμα τῆς ἁγιότητος. Οἱ βίοι τῶν ἁγίων ἦτο τὸ ἀλφαβητάριον, τὸ ὁποῖον ἐκράτουν εἰς τὰς χεῖράς των οἱ Χριστιανοὶ Ἕλληνες καὶ μὲ τὰς διηγήσεις τῶν πνευματικῶν κατορθωμάτων ἤναπτεν εἰς τὰς καρδίας των ὁ ἔρως πρὸς τὸν Θεόν.

_

ΤΟ ΡΑΣΟ ΜΟΥ ΠΕΤΑEI TΡΙΦΑΣΙΚΟ ΡΕΥΜΑ

Ομιλία του Μητροπολίτου Γορτυνος Ιερεμία

__

_

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΨΗΦΟ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὡς Ἕλληνες πολῖτες ἔχουμε καθῆκον ἀπέναντι στὴν πατρίδα. Ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ποὺ πάνω ἀπὸ ἐπίγειες πατρίδες θέτουμε τὴν πίστι, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ δώσουμε τὴν ψῆφο μας στὸν τυχόντα. Καὶ ὡς κληρικοὶ δὲν ἐπιτρέπεται ν᾽ ἀφήσουμε ἀδιαφώτιστο τὸν εὐσεβῆ λαὸ στὸ φλέγον τοῦτο ζήτημα τῶν ἡμερῶν. Μὲ ὅσα πάντως θὰ γράψουμε γι᾽ αὐτὸ δὲν πρόκειται ἐμεῖς νὰ ὑποδείξουμε νὰ ἐκλεγοῦν ὡρισμένα πρόσωπα τῆς ἀρεσκείας μας· θὰ ὑποδείξουμε τὸ μέτρο τῆς ἐκλογῆς, θὰ διατυπώσουμε δηλαδὴ καὶ θὰ ὑπογραμμίσουμε ὡρισμένες ἰδέες καὶ ἀρχές, βάσει τῶν ὁποίων κάθε ὀρθόδοξος Χριστιανὸς Ἕλληνας πρέπει νὰ κρίνῃ καὶ νὰ δίνῃ τὴν ψῆφο του…..

Ἕλληνα ψηφοφόρε, πρόσεξε κατὰ τὴν ἐκλογή. Διότι, ἐὰν ἐκλέξῃς ὡς πολιτικούς σου ἡγέτες κάποιους κακούς, θὰ ἔχῃς κ᾽ ἐσὺ τὸ μερίδιο τῆς εὐθύνης γιὰ ὅλες ἐκεῖνες τὶς συμφορὲς ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ τὴ φαύλη κυβέρνησι. Πρόσεχε τὴν ψῆφο σου! Σὲ ποιούς θὰ τὴ δώσῃς; Κάνοντας κακὴ ἐκλογή, ὁδηγεῖς σὲ βάραθρα τὴν Ἑλλάδα, καὶ ματαίως κατόπιν θὰ καταριέσαι τὴν ἡμέρα ποὺ τελείως ἄκριτα καὶ ἐπιπόλαια ἔδωσες τὴν ψῆφο σου….

Σὲ κάθε πιστὸ πρέπει νὰ τονισθῇ, ὅτι τὸ νὰ δίνῃ τὴν ψῆφο του ἄκριτα καὶ ἐπιπόλαια, κι ἀπὸ τὴν ψῆφο αὐτὴ νὰ βγαίνῃ μία λεγεώνα δαιμόνια ποὺ θὰ βασανίσουν τὸν ταλαίπωρο λαό μας, εἶνε θανάσιμο ἁμάρτημα. Καὶ πρέπει νὰ βρεθῇ τρόπος, ἡ φωνὴ τῶν δικαίων τῆς εὐσεβοῦς μερίδος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ν᾽ ἀκούγεται σθεναρὰ καὶ μέσα στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων. Διαφορετικά, ἀδιαφορώντας καὶ δίνοντας τὴν ψῆφο μας σὲ ὑλιστάς, βλασφήμους, μασόνους καὶ ἀθέους, θὰ πληρώσουμε μὲ τόκο κ᾽ ἐπιτόκιο αὐτὴ τὴν ἁμαρτία μας. Ἀπὸ τέτοιους ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς πιστεύουμε ὡς ἀνορθωτὰς καὶ σωτῆρες τοῦ ἔθνους, θὰ προέλθουν μεγάλες, ἀνυπολόγιστες συμφορὲς γιὰ ὅλο τὸ λαὸ καὶ θὰ ἐφαρμοσθῇ τὸ χωρίο «Γενεὰ σκολιὰ καὶ διεστραμμένη, ταῦτα Κυρίῳ ἀνταποδίδοτε; οὕτω λαὸς μωρὸς καὶ οὐχὶ σοφός;… ἔθνος ἀπολωλεκὸς βουλήν ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἐπιστήμη», δηλαδή· Γενιὰ ἀνώμαλη καὶ ἀφύσικη, αὐτὰ ἀνταποδίδετε στὸν Κύριο; ἔτσι ἀνόητος λαὸς εἶστε κι ὄχι σοφός;… εἶνε ἔθνος ποὺ ἔχει χάσει τὴ συνετὴ ἀπόφασι, καὶ δὲν ὑπάρχει σ᾽ αὐτοὺς γνῶσι (Δευτ. 32,5-6,28)…».

(Ολοκληρη η ομιλία εδω· ΠΟΙΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ; (http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=38959)

«Δινοντας την ψηφο μας

σὲ ὑλιστάς, βλασφήμους, μασόνους καὶ ἀθέους, θὰ πληρώσουμε μὲ τόκο κ᾽ ἐπιτόκιο αὐτὴ τὴν ἁμαρτία μας»

(Ο σοφός Γέροντας προφήτευε ή  με την απλή λογική έβλεπε, πριν από 53 χρόνια, που θα οδηγούσαν την πατρίδα μας οι μασώνοι και άθεοι πολιτικοί που ψηφίζαμε! Σήμερα πληρώνει ο Ελληνικός λαός αυτή την κακή του εκλογή. Αραγε θα βάλουμε μυαλό ή θα συνεχίσουμε να ψηφίζουμε αθέους και μασώνους; Θα ακούσουμε την συμβουλή του  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ έστω και την τελευταία στιγμή;)

«…Ὄχι ἀδιάφοροι. Ὕστερα ἀπὸ λίγες μέρες… θὰ γίνουν ἐκλογές. Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς θὰ κληθῇ ν᾽ ἀναδείξῃ μὲ τὴν ψῆφο του κυβέρνησι. Ὡς Ἕλληνες πολῖτες δὲν μποροῦμε νὰ μείνουμε ἀπαθεῖς θεαταὶ τοῦ ἐκλογικοῦ σάλου, ποὺ τ᾽ ἀφρισμένα κύματά του προξενοῦν μεγάλη ζάλη καὶ ναυτία στοὺς πολλούς· δὲν μποροῦμε νὰ προσπεράσουμε τὸ γεγονὸς τελείως ἀδιάφοροι, σὰν νὰ ἐπρόκειτο γιὰ ἐκλογὴ ποὺ θὰ γινόταν σὲ κάποια ἀπομακρυσμένη γωνία τῆς ὑφηλίου, π.χ. στὴ Γροιλανδία. Ὡς Ἕλληνες πολῖτες ἔχουμε καθῆκον ἀπέναντι στὴν πατρίδα. Ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ποὺ πάνω ἀπὸ ἐπίγειες πατρίδες θέτουμε τὴν πίστι, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ δώσουμε τὴν ψῆφο μας στὸν τυχόντα. Καὶ ὡς κληρικοὶ δὲν ἐπιτρέπεται ν᾽ ἀφήσουμε ἀδιαφώτιστο τὸν εὐσεβῆ λαὸ στὸ φλέγον τοῦτο ζήτημα τῶν ἡμερῶν. Μὲ ὅσα πάντως θὰ γράψουμε γι᾽ αὐτὸ δὲν πρόκειται ἐμεῖς νὰ ὑποδείξουμε νὰ ἐκλεγοῦν ὡρισμένα πρόσωπα τῆς ἀρεσκείας μας· θὰ ὑποδείξουμε τὸ μέτρο τῆς ἐκλογῆς, θὰ διατυπώσουμε δηλαδὴ καὶ θὰ ὑπογραμμίσουμε ὡρισμένες ἰδέες καὶ ἀρχές, βάσει τῶν ὁποίων κάθε ὀρθόδοξος Χριστιανὸς Ἕλληνας πρέπει νὰ κρίνῃ καὶ νὰ δίνῃ τὴν ψῆφο του.
Ποιό εἶνε τὸ μέτρο τῆς ἐκλογῆς; Ἂς μιλήσουμε μὲ ἕνα παράδειγμα.

• Ὑποθέστε, ὅτι κάποιος κρατάει στὰ χέρια του ἕνα σπαθί. Πολλοὶ τοῦ τὸ ζητᾶνε. Σὲ ποιόν θὰ τὸ δώσῃ; Ἂν δώσῃ τὸ σπαθὶ σ᾽ ἕνα μικρὸ παιδί, ποὺ τὸ ζητάει ἐπίμονα, τὸ παιδί, ποὺ δὲν ξέρει πῶς τὸ χρησιμοποιοῦν, θὰ τὸ κάνῃ παιχνίδι, θὰ παίζῃ μ᾽ αὐτό, καὶ στὸ τέλος θὰ κόψῃ τὰ χέρια του καὶ αἱμόφυρτο θὰ κλαίῃ γοερά. Ἀνόητε, σ᾽ ἕνα παιδάκι ἐμπιστεύθηκες τὸ σπαθί;… Ἂν πάλι ἀφήσῃ καὶ τὸ σπαθὶ ἔρθῃ στὰ χέρια ἑνὸς τρελλοῦ, ὁ τρελλὸς θὰ τὸ χρησιμοποιήσῃ γιὰ καταστροφὴ καὶ τοῦ ἑαυτοῦ του καὶ τῶν ἄλλων. Ἕνας τρελλός, ποὺ θὰ βρεθῇ ὡπλισμένος μὲ σπαθιὰ καὶ ὅπλα, εἶνε κάτι τρομερό… Ἀλλὰ καὶ ἀπ᾽ τὴν περίπτωσι αὐτὴ ὑπάρχει μιὰ ἄλλη τρομερώτερη· τὸ σπαθὶ νὰ παραδοθῇ στὰ χέρια κάποιου μὲ ἀποδεδειγμένα κακοῦργα καὶ φονικὰ αἰσθήματα, ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ διψάει γιὰ αἷμα καὶ ἐγκλήματα. Τὸ σπαθὶ στὴν περίπτωσι αὐτὴ θὰ γίνῃ λαιμητόμος ποὺ θὰ κόβῃ κεφάλια ἀνθρώπων ἢ κάτι χειρότερο· θὰ γίνῃ ἡ λόγχη τοῦ ἀγροίκου ἐκείνου ῾Ρωμαίου στρατιώτη, μὲ τὴν ὁποία κεντήθηκε ἡ πλευρὰ τοῦ Ἰησοῦ. Ἀνόητε, σὲ χέρια τρελλῶν καὶ ἐγκληματιῶν ἐμπιστεύθηκες τὸ σπαθί;… Ἀλλ᾽ ἐὰν τὸ σπαθὶ ποὺ κρατᾷς τὸ δώσῃς σὲ ἕναν ἔμπειρο γιατρό, ὁ γιατρὸς θὰ μετατρέψῃ τὴ λεπίδα του σὲ χειρουργικὸ μαχαίρι καὶ μ᾽ αὐτὸ θὰ κάνῃ ἐγχειρήσεις, θ᾽ ἀποκόψῃ σαπισμένα κρέατα καὶ θὰ σώσῃ ἀνθρώπους. Ἔτσι στὰ χέρια τοῦ γιατροῦ τὸ φονικὸ σίδερο θὰ γίνῃ ὄργανο σωτηρίας.

Προσοχὴ στὴν ψῆφο! Καταλάβατε τί θέλω νὰ πῶ, ἀγαπητοί μου; Παραβολικὰ εἶνε αὐτὰ ποὺ εἴπαμε, συμβολικὴ εἶνε ἡ εἰκόνα ποὺ σᾶς παρουσιάζω. Τὸ σπαθὶ εἶνε ἡ πολιτικὴ ἐξουσία. Αὐτὸς ποὺ κρατάει τὸ σπαθὶ εἶνε ὁ Ἑλληνικὸς λαός, εἶνε ὁ κάθε Ἕλληνας πολίτης πού, σύμφωνα μὲ τὸ κοινοβουλευτικὸ πολίτευμα τῆς χώρας μας, μὲ τὴν ψῆφο του ἀναδεικνύει τοὺς ἀντιπροσώπους του καὶ τοὺς ἀνεβάζει στὰ ὑψηλότερα πολιτικὰ ἀξιώματα. Καὶ ἐὰν μὲν αὐτοὶ ποὺ ἐκλέγει εἶνε ἄξιοι, τότε θὰ κάνουν καλὴ χρῆσι τῆς ἐξουσίας καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ εὐτυχήσῃ· ἂν ὅμως τὰ πρόσωπα τῆς προτιμήσεώς του εἶνε ἀνάξια, τότε θὰ κάνουν κακὴ χρῆσι τῆς ἐξουσίας, ὅπως κάνει κακὴ χρῆσι τοῦ σπαθιοῦ τὸ παιδάκι ἢ ὁ τρελλὸς ἢ ὁ κακοῦργος, καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ δυστυχήσῃ· καὶ ὑπεύθυνος γιὰ τὴ δυστυχία της θὰ εἶσαι κ᾽ ἐσὺ ποὺ ἐκλέγεις, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ψῆφο σου ὥπλισες τοὺς κακοὺς καὶ πονηροὺς μὲ τεράστια δύναμι, γιὰ νὰ κάνουν τὸ κακὸ ὄχι σὲ λίγους ἀνθρώπους, ὅπως ὅταν εἶνε ἐκτὸς τῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ γιὰ νὰ κάνουν τὸ κακὸ σὲ ὁλόκληρο τὸ ἔνθος. Ἰσχύει καὶ στὴν προκειμένη περίπτωσι τῆς ἐκλογῆς τῶν πολιτικῶν ἀρχόντων ὅ,τι ἔγραψε ὁ κορυφαῖος ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ θεόπνευστος Παῦλος, στὸ μαθητή του Τιμόθεο γιὰ τὴν ἐκλογὴ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ποιμένων· «Χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις» (Α΄ Τιμ. 5,22). Πρόσεξε –λέει ὁ ἀπόστολος–, πρόσεξε, Τιμόθεε, ποιόν θὰ ἐκλέξῃς ὡς ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας· γιατὶ ἂν ἐκλέξῃς κάποιον κακό, θὰ φέρῃς τὴν εὐθύνη κ᾽ ἐσὺ γιὰ ὅσα ἄτοπα καὶ ἐγκληματικὰ καὶ σατανικὰ θὰ διαπράξῃ ἐκεῖνος εἰς βάρος τοῦ ποιμνίου· γιατὶ ἐσὺ τοῦ ἔδωσες τὴ δύναμι νὰ κακοποιῇ. Ἀλλὰ κ᾽ ἐσύ, Ἕλληνα ψηφοφόρε, πρόσεξε κατὰ τὴν ἐκλογή. Διότι, ἐὰν ἐκλέξῃς ὡς πολιτικούς σου ἡγέτες κάποιους κακούς, θὰ ἔχῃς κ᾽ ἐσὺ τὸ μερίδιο τῆς εὐθύνης γιὰ ὅλες ἐκεῖνες τὶς συμφορὲς ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ τὴ φαύλη κυβέρνησι. Πρόσεχε τὴν ψῆφο σου! Σὲ ποιούς θὰ τὴ δώσῃς; Κάνοντας κακὴ ἐκλογή, ὁδηγεῖς σὲ βάραθρα τὴν Ἑλλάδα, καὶ ματαίως κατόπιν θὰ καταριέσαι τὴν ἡμέρα ποὺ τελείως ἄκριτα καὶ ἐπιπόλαια ἔδωσες τὴν ψῆφο σου.

Μέτρο ὀρθῆς κρίσεως. Ἀλλὰ γιά λέγε μου, θὰ ρωτήσῃ ὁ Ἕλληνας ψηφοφόρος, πῶς θὰ διακρίνω τοὺς καλοὺς ἀπὸ τοὺς κακούς; «Ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» ἀπαν­τᾷ ὁ Κύριος (Ματθ. 7,16), δίνοντας ἔτσι τὸ ἀσφαλὲς μέτρο γιὰ νὰ κρίνουμε ὅλους ἐκείνους ποὺ παρουσιάζονται ἐνώπιον τοῦ λαοῦ μὲ ἀξιώσεις νὰ τὸν κυβερνήσουν θρησκευτικὰ ἢ πολιτικά. Τὰ δέντρα διακρίνον­ται ἀπὸ τοὺς καρπούς τους· ἡ λεμονιὰ παράγει λεμόνια, ἡ πορτοκαλιὰ πορτοκάλια, ἡ μηλιὰ μῆλα… Καὶ οἱ ἄνθρωποι, παρ᾽ ὅλη τὴν ὑποκριτικὴ καὶ προσποιητή τους ζωή, δὲν εἶνε δυνατὸν παρὰ νὰ ἐκδηλωθοῦν καὶ ἐξωτερικά, καὶ ἀπὸ τὶς ἐξωτερικές τους ἐκδηλώσεις μὲ λόγια καὶ ἔργα μπορεῖς νὰ τοὺς διακρίνῃς, ἂν εἶνε μέσα στὸν ἀγρὸ τῆς Ἑλλάδος δέντρα καρποφόρα ἢ δέντρα ἄκαρπα, βάτα καὶ ἀγκαθιές.
Καὶ γιὰ νὰ μιλήσουμε πιὸ συγκεκριμένα. Ἄνθρωποι ποὺ δὲν κατώρθωσαν νὰ κυβερνήσουν τὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ γίνονται ἕρμαια τῶν πιὸ ἐλεεινῶν καὶ αἰσχρῶν παθῶν (τῆς μέθης, τῆς χαρτοπαιξίας, τῆς ἀνηθικότητος…)· ἄνθρωποι ποὺ καταπάτησαν τὶς ἱερὲς συμφωνίες τοῦ γάμου, ἀτίμασαν τὰ στέφανά τους, διέλυσαν τὶς οἰκογένειές τους καὶ ἐλεεινὰ ῥάκη συμφύρονται μὲ πόρνες καὶ παλλακίδες· ἄνθρωποι, ποὺ εἶνε τακτικοὶ θαμῶνες τῶν κοσμικῶν σαλονιῶν καὶ χορεύουν τοὺς πιὸ ἀνήθικους χοροὺς καὶ σὲ ἡμέρες ἀκόμη ποὺ ἡ χριστιανοσύνη ἔχει πένθος· ἄνθρωποι ποὺ δὲν γνώρισαν τὸ μόχθο τῆς ἐργασίας, ἀλλὰ πλούτισαν καὶ θησαύρισαν εἰς βάρος τοῦ λαοῦ· ἄνθρωποι ποὺ μυκτηρίζουν ὅλες τὶς θρησκευτικὲς πεποιθήσεις τῶν εὐσεβῶν καὶ εἶνε ἄγνωστοι τελείως στὸν ἱερέα τῆς ἐνορίας τους· ἄνθρωποι ποὺ σπεύδουν ν᾽ ἀποστείλουν τηλεγραφήματα συγχαίροντας τοὺς χυδαιότερους ὑβριστὰς τοῦ Θεανθρώπου, τοὺς ὁποίους καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος κατεδίκασε, καὶ ὑπὲρ αὐτῶν τῶν ὑβριστῶν ὑψώνουν στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων φωνὴ διαμαρτυρίας· ἄνθρωποι ποὺ παλαιότερα καὶ τώρα τελευταῖα φρόντισαν καὶ ἐκδόθηκαν διατάγματα, μὲ τὰ ὁποῖα ἡ ἀντιχριστιανικὴ ὀργάνωσι τῶν μασόνων περιβάλλεται νομοθετικὰ μὲ δύναμι γιὰ νὰ ξαπλώσῃ τὸ ἀπαίσιο τοῦτο καρκίνωμα τὰ πλοκάμια του σὲ ὅλες τὶς πόλεις τῆς πατρίδας μας· ἄνθρωποι ποὺ μέσα στὰ δημόσια γραφεῖα βλαστημοῦν χυδαιότατα τὰ θεῖα καὶ τὰ ἱερά· τέτοιοι ἄνθρωποι, σὲ ὁποιαδήποτε πολιτικὴ παράταξι καὶ ἂν ἀνήκουν, εἶνε ἀνάξιοι νὰ κυβερνήσουν τὴν Ἑλλάδα. Οἱ Ἕλληνες, ὅσοι πιστεύουν σὲ Χριστὸ καὶ θέλουν νὰ ζοῦν καὶ νὰ πολιτεύωνται κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε ὑποχρεωμένοι πρὶν δώσουν τὴν ψῆφο τους νὰ ἐρευνήσουν ἐπιμελῶς τὸ ἦθος τοῦ καθενὸς ὑποψηφίου ἀντιπροσώπου τους· νὰ τὸ ἐρευνήσουν μὲ ὅση τοὐλάχιστον ἐπιμέλεια ἐρευνοῦν τὸ ἦθος ἐκείνων ποὺ παρουσιάζονται ὡς ὑποψήφιοι γαμπροὶ γιὰ τὴν ἀγαπημένη κόρη τους. Ἕλληνες! τὴν κόρη σας δὲν τὴν παραδίδετε στὸν τυχόντα· καὶ τὴν Ἑλλάδα, τὴ θυγατέρα τοῦ οὐρανοῦ, θὰ τὴν παραδώσετε στοὺς ὑλιστάς, αὐτοὺς ποὺ ζοῦν χωρὶς ἠθικὴ καὶ θρησκεία, τοὺς βλαστήμους, τοὺς μασόνους καὶ ἀθέους;

Καὶ στὴ Βουλή. Ἡ πατρίδα μας, ἀγαπητοί μου, ἀφ᾽ ὅτου ἀπελευθερώθηκε ἀπὸ τὴν τουρκικὴ δουλεία, δὲν κυβερνήθηκε κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο, χριστιανικά. Καὶ ἀπόδειξις ἡ νομοθεσία της, ἡ ὁποία ἔχει πολλὲς ἀντιχριστιανικὲς διατάξεις ποὺ καταργοῦν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ εὐνοοῦν τὴν ἀκολασία καὶ τὴ διαφθορά. Καὶ μέσα σ᾽ ἕνα κράτος ποὺ νομοθετεῖ ἀντίθετα μὲ τὸν αἰώνιο νομοθέτη Χριστό, σὰν εἰρωνεία καὶ ἐμπαιγμὸς στέκει πλέον ἡ ἐπικεφαλίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος». Ἡ ἁγία Τριὰς μέσα στὴ σκέψι καὶ τὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν περισσοτέρων μνηστήρων τῆς ἐξουσίας ἔχει ἀντικατασταθῆ ἀπὸ κάποια ἄλλη τριάδα, –τί λέω τριάδα;– ἀπὸ πλῆθος ψευδοθεούς, νέα εἴδωλα, αἰσχρὰ πάθη, στὰ ὁποῖα πιστεύουν καὶ «θυσιάζουν» τὶς «ἑκατόμβες» τους.
Εἶνε θλιβερὸ κι ἀξιοδάκρυτο τὸ γεγονός, ὅτι χιλιάδες ψῆφοι θρησκευομένων Ἑλλήνων, ποὺ ἀποτελοῦν τὸ μικρὸ ποίμνιο τοῦ Κυρίου, θὰ ῥιχτοῦν καὶ πάλι στὶς κάλπες καὶ θὰ ἐνισχύσουν ἀνθρώπους πού, ἀφοῦ ἐκλεγοῦν ἀντιπρόσωποι τοῦ λαοῦ καὶ παραλάβουν τὴν ἐξουσία, θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ παίζουν τὸ κερδοφόρο τους παιχνίδι εἰς βάρος τῶν ὑψίστων συμφερόντων τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ. Ἡ εὐθύνη τῶν θρησκευτικῶν καὶ πνευματικῶν ὁδηγῶν τῆς πατρίδος, ὅλων τῶν χριστιανικῶν σωματείων, εἶνε πολὺ μεγάλη. Ὁ εὐσεβὴς λαὸς πρέπει καὶ στὸν τομέα αὐτὸ νὰ διαφωτισθῇ γιὰ τὰ καθήκοντά του· πρέπει νὰ διδαχθῇ, ὥστε ν᾽ ἀποκτήσῃ τὴ δύναμι νὰ διακρίνῃ ἀνάμεσα στὸ φῶς καὶ στὸ σκοτάδι. Σὲ κάθε πιστὸ πρέπει νὰ τονισθῇ, ὅτι τὸ νὰ δίνῃ τὴν ψῆφο του ἄκριτα καὶ ἐπιπόλαια, κι ἀπὸ τὴν ψῆφο αὐτὴ νὰ βγαίνῃ μία λεγεώνα δαιμόνια ποὺ θὰ βασανίσουν τὸν ταλαίπωρο λαό μας, εἶνε θανάσιμο ἁμάρτημα. Καὶ πρέπει νὰ βρεθῇ τρόπος, ἡ φωνὴ τῶν δικαίων τῆς εὐσεβοῦς μερίδος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ν᾽ ἀκούγεται σθεναρὰ καὶ μέσα στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων. Διαφορετικά, ἀδιαφορώντας καὶ δίνοντας τὴν ψῆφο μας σὲ ὑλιστάς, βλασφήμους, μασόνους καὶ ἀθέους, θὰ πληρώσουμε μὲ τόκο κ᾽ ἐπιτόκιο αὐτὴ τὴν ἁμαρτία μας. Ἀπὸ τέτοιους ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς πιστεύουμε ὡς ἀνορθωτὰς καὶ σωτῆρες τοῦ ἔθνους, θὰ προέλθουν μεγάλες, ἀνυπολόγιστες συμφορὲς γιὰ ὅλο τὸ λαὸ καὶ θὰ ἐφαρμοσθῇ τὸ χωρίο «Γενεὰ σκολιὰ καὶ διεστραμμένη, ταῦτα Κυρίῳ ἀνταποδίδοτε; οὕτω λαὸς μωρὸς καὶ οὐχὶ σοφός;… ἔθνος ἀπολωλεκὸς βουλήν ἐστι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἐπιστήμη», δηλαδή· Γενιὰ ἀνώμαλη καὶ ἀφύσικη, αὐτὰ ἀνταποδίδετε στὸν Κύριο; ἔτσι ἀνόητος λαὸς εἶστε κι ὄχι σοφός;… εἶνε ἔθνος ποὺ ἔχει χάσει τὴ συνετὴ ἀπόφασι, καὶ δὲν ὑπάρχει σ᾽ αὐτοὺς γνῶσι (Δευτ. 32,5-6,28)…».

(ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἐθνικὰ προβλήματα, μέρος Ζ΄ – Τὸ πολίτευμα, Ἀθῆναι 1961, σσ. 256-262, μτγλ.)

ΤΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ,
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΟΦΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ
ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Τελευταίο απόσπασμα της ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου,
στη γιορτή λήξης της κατασκηνωτικής περιόδου αρρένων Γυμνασίου, 13 -7 -1990

ΑΠΕΙΛΗ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ

Ευχόμεθα από σας να βγει μια Ελλάδα πολύ ωραιότερη, πολύ καλύτερη απ’ ό,τι άφησαν οι πρόγονοί μας. Και του χρόνου θα είμαι ευτυχής, εάν ζήσω να είμαι μαζί σας. Εάν δε ζήσω, καλά μου παιδιά, καλή αντάμωση στην αιωνιότητα!

Τώρα θα σας πω και ένα μυστικό, που θα συγκινηθείτε. Όπως είπε και ο νομάρχης, ευρισκόμεθα στα άκρα εδώ της Ελλάδος, ευρισκόμεθα εις τα σύνορα και πολλοί εχθροί μας περικυκλώνουν και θέλουν να καταστρέψουν την αγαπητή μας πατρίδα και σας λέγω κάτι να το ξέρετε πολύ καλά.

Υπάρχουν οι λεγόμενοι Σκοπιανοί, οι οποίοι προσπαθούν να πάρουν τη Μακεδονία μας και να την κάνουν δική τους και γράφουν γράμματα. Δε σας το λέω αυτό για τίποτε άλλο, το λέω σε σας εξομολογούμενος, μου γράφουν γράμματα κάτω από την Αυστραλία˙ «Ρε, τράγε» λέγουν «θα έρθουμε να σε σκοτώσουμε. Δε γλιτώνεις!». Με μισούν θανάσιμα, διότι αγαπώ την αγαπητή μου πατρίδα.

 Μέσα στην καρδιά μου έχω Χριστό και Ελλάδα. Και αυτά μέχρι τέλους της ζωής μου θα τα κρατήσω. Μακάρι να έρθει η ώρα αυτή, όχι για υστεροφημία, που δεν πιστεύω στην υστεροφημία, αλλά πιστεύω πραγματικώς ότι είναι ιερά ώρα να πεθάνει κανείς για τα μεγάλα ιδανικά, για την Ελλάδα, την αγαπητή μας πατρίδα.

Και όπως έλεγε ένας δικός μας ποιητής, ο Μαβίλης, που σκοτώθηκε επάνω στο Δρίσκο της Ηπείρου, όταν εξέπνεε ο εθελοντής Μαβίλης, μου έλεγε ο πνευματικός του πατέρας, ο ιερεύς, συγκινήθηκε και είπε˙ «Σε λίγο δε θα υπάρχω στη ζωή». Και είπε κάτι λόγια αλησμόνητα, κάτι λόγια που ζυγίζουν πολύ, είπε˙ «Ω, πατρίδα! Πολλές τιμές μου έδωκες. Η πιο μεγάλη τιμή είναι τώρα που πεθαίνω για σένα!»

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ

ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ

 Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό του Αγιου Παντελεήμονα Φλωρίνης

Τελέσαμε το μνημόσυνο των εν Κύπρω πεσόντων αδελφών μας, κατά την εισβολή των ορδών του Αττίλα.

Ποιοι είναι αυτοί οι πεσόντες αδελφοί; Είναι επώνυμοι και ανώνυμοι. Είναι γνωστοί και άγνωστοι. Είναι οι Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες, που πολέμησαν σα λιοντάρια, ένας προς 100, πολέμησαν ενδόξως και έπεσαν στα πεδία των μαχών. Είναι ακόμη οι Κύπριοι αδελφοί μας, οι οποίοι τις στιγμές εκείνες, ασχέτως πολιτικών διαφορών, ενώθηκαν και αγωνίστηκαν εφάμιλλα με τους Έλληνες αξιωματικούς. Είναι ακόμη γυναίκες παρθένες, που προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση και την αισχρή δουλεία. Είναι ασπρομάλληδες γέροντες Κύπριοι και μικρά νήπια. Είναι 4 χιλιάδες νεκροί, 3 χιλιάδες αγνοούμενοι, 4 χιλιάδες τραυματίες, 200 χιλιάδες πρόσφυγες. Εθνική συμφορά.

Αυθόρμητα έρχεται στα χείλη μας και την καρδιά το ερώτημα, «Ποια η αιτία της εθνικής αυτής συμφοράς;». Τη στιγμή αυτή, κατά την οποία τελούμε το ιερό τους μνημόσυνο, οι άγιες ψυχές τους φτερουγίζουν στο θρόνο του ουρανού. Εδώ στην ιερή εκκλησία πρέπει να είναι μακριά κάθε βέβηλη σκέψη πολιτικολογίας. Ποιοι είναι υπεύθυνοι από πολιτικής πλευράς, μια μέρα η ιστορία, μετά από 50 χρόνια, όταν καθησυχάσουν τα πράγματα, θα αποδώσει το δίκαιο.

Τώρα εμείς, σιωπώντας και πενθώντας, εκ θρησκευτικής σκοπιάς εξετάζοντας τα πράγματα, δυνάμεθα αδιστάκτως να πούμε ότι τα βαθύτερα αίτια της εθνικής αυτής συμφοράς είναι οι αμαρτίες μας. Ιδιαιτέρως δε, είναι η αμαρτία που δύναται να ονομασθεί «εθνική αμαρτία» των Ελλήνων και η αμαρτία αυτή είναι η διχόνοια, η οποία, κατά τον ποιητή, «κρατεί σκήπτρον η δολερή».

Η διχόνοια αυτή υπήρξε η βαθύτερη αιτία που κατέρρευσε η Βυζαντινή αυτοκρατορία σε ερείπια. Η διχόνοια είναι ο κυριότερος παράγοντας, ώστε να καταρρεύσει το μέτωπο της Μικράς Ασίας, που έφθασε μέχρι την Άγκυρα ενδόξως. Ορθώς είπε ο Κεμάλ στην εισβολή της Άγκυρας: «Οι Έλληνες δεν νικήθηκαν στρατιωτικώς. Νικήθηκαν πολιτικώς, ένεκα της φοβεράς διχόνοιας των πολιτικών ανδρών». Και η διχόνοια πάλι υπήρξε η βαθύτερη αιτία, θα το γράψει η ιστορία, της κατάρρευσης του εθνικού αυτού αγώνα παρά τα ίμερα (τους πόθους δηλαδή) της φυλής μας.

Είθε, αδελφοί, τελώντας το ιερό μνημόσυνο, τα παθήματα τα παλαιότερα και νεότερα του ελληνικού λαού να μας γίνουν μαθήματα για το μέλλον μας. Ορθώς είπε μέγας ιστορικός των νεότερων χρόνων: «Εάν η Ελλάδα δεν είχε αυτή τη διχόνοια, θα ήταν το ισχυρότερο και το δυνατότερο κράτος της Μεσογείου».

Θρηνούμε επί των ερειπίων της διχόνοιας μας. Ας ευχηθούμε στο Θεό το μικρόβιο αυτό, ο θάνατος αυτός, που κατατρώει τις σάρκες του ελληνικού λαού, να εξαφανιστεί. Είθε ο Θεός να ενώσει την πατρίδα μας πολιτικώς, οικονομικώς, θρησκευτικώς, εθνικώς, ώστε ως ένας λαός, ένα έθνος και μια ψυχή να αντιμετωπίσουμε τις θύελλες, οι οποίες έρχονται από βορρά, από νότο, από διάφορες διευθύνσεις. Και είθε ο Θεός να μας αξιώσει ενωμένους να εορτάσουμε την ένωση των δύο άκρων, αφενός της Βορείου Ηπείρου με τη μητέρα Ελλάδα, όσο και της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.

Είη των ηρώων της Κύπρου, των Ελλήνων και των Κυπρίων, εφαμίλλως αγωνισθέντων υπέρ της ελευθερίας της Κύπρου, η μνήμη αυτών αιωνία. Αμήν.

Φλώρινα, 13 -4 -1975

(Στο τέλος έκανε αναγνώστη έναν Κύπριο φοιτητή θεολογίας και του ευχήθηκε τα ακόλουθα).

Σήμερα, την ημέρα αυτή, κατά την οποία τελούμε το ιερό μνημόσυνο, θα τον κάνουμε αναγνώστη ως έκφραση και σύμβολο της Κύπρου, την οποία όλοι οι Έλληνες αγαπάμε και τιμάμε. Το ράσο στην Κύπρο πάντοτε έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο και ευχόμαστε ο μικρός αυτός, που μεθαύριο θα γίνει επίσκοπος ή αρχιεπίσκοπος, να παίξει σπουδαίο ρόλο για το καλό της μεγαλονήσου Κύπρου

Ὁ Χριστὸς σῴζει τὴν πατρίδα

(ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ)

Ποιές δυνάμεις κρατοῦν ὄρθια τὴν Ἑλ­λάδα πάνω στὰ ἱστορικά της βράχια; ἡ γεωγρα­φική της θέσι; τὰ ὅπλα της; ἡ ἀνδρεία τῶν παι­διῶν της; τὸ ἔνδοξο παρελθόν της; ἡ προστα­σία τῶν συμμάχων της; Ἔχουν κι αὐτὰ σημασία. Μὰ πάνω ἀπ᾽ ὅλ᾽ αὐτὰ εἶνε ἡ δύναμι τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν ἀφήνει τὸ μικρὸ αὐτὸ ἔθνος νὰ ἐξαφανιστῇ. Ἐπιτρέπει ἐκεῖνος θύελλες καὶ καταιγίδες, γιὰ νὰ τὸ ἀναδείξῃ ἀκόμη μιὰ φορὰ καὶ νὰ καταισχύνῃ ὅσους μισοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ φῶς.
Ἡ Ἑλλάδα δὲν θὰ καταστραφῇ. Ἔχει σημαία τὸ σταυρό, πηδάλιο τὸ Εὐαγγέλιο, πυξίδα τὴν ἁγνή της συνείδησι, ἄγκυρα τὴν ἐλπίδα, πολι­κὸ ἀστέρα τὶς θυσίες τῶν ἀναριθμήτων μαρτύ­ρων, κυβερνήτη τὸ Χριστό. Ὁ Κύριος εἶνε μαζί της. Ὅταν φαίνεται νὰ καταποντίζεται, ἐκεῖνος ἐκ­τείνει τὸν βραχίονά του τὸν ἰσχυρὸ καὶ μᾶς ἐμ­ψυχώνει φωνάζοντας Ἕλληνες, «θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε» (Ματθ. 14,27), καὶ μᾶς σῴζει. Μᾶς σῴζει θαυματουργικά. Ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ ἔθνους μας εἶνε ἕνα θαῦμα. «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια (μόνος)»! (Ψαλμ. 76,14-15). Ὁ Χριστὸς σῴζει τὴν πατρίδα.

Ἀδελφοί! Τὸ πλοῖο τῆς Ἑλλάδος ἐξακο­λουθεῖ νὰ κλυδωνίζεται. Μέσα σ᾽ αὐτὸ εἴμαστε ὅ­λοι. Τέτοιες ὧρες ποιός θὰ μείνῃ ἀναίσθητος; Ὅταν τὸ πλοῖο κινδυνεύει, ἀπὸ τὸν πλοίαρχο μέχρι τὸν τελευταῖο ναύτη ὅλοι ἀγωνίζονται γιὰ τὴ σωτηρία του. Ὅλοι ἂς κοπιάσουμε, ἂς ἀ­γρυπνήσουμε γιὰ τὴν πατρίδα. Ταυτοχρόνως νὰ χρησιμοποιοῦμε τὸν ἀσύρματο τῆς προσ­ευχῆς μὲ τὸ σῆμα «Κύριε, σῶσόν με!» (Ματθ. 14,30).
Ἂς φωνάξουμε κ᾽ ἐμεῖς ὅπως ὁ Πέτρος «Κύριε, σῶσε μας!», καὶ τότε θὰ δοῦμε τὸ θαῦμα. Ὁ ἄνεμος σύντομα θὰ κοπάσῃ, τὰ κύματα θὰ σταματήσουν, ἡ χώρα θὰ εἰρηνεύσῃ, κι ἀδελφωμένοι κάτω ἀπὸ τὴ σκιὰ τοῦ σταυροῦ θὰ ψάλουμε ὅλοι μαζί· «Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται…» (Ἔξ. 15,1 κ.ἑ.).

[ἀπὸ τὸ βιβλίο Σαλπίσματα, Ἡ Ἑλλὰς ἐν μέσῳ τῶν κυμάτων, ἐπίλογος, Ἀθῆναι 1952 [1949], σσ. 67-68, μτγλ.]

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΑ

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΗΓΕΤΑΣ

Μικρό απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που απηύθυνε στην συντονιστική επιτροπή αγώνος 21 χριστιανικών σωματείων της Θεσσαλονίκης, στις 16-4-1989.
Ο μπαρουτοκαπνισμένος Γέροντας είναι στην ηλικία των 82 ετών.
Ο μεγάλος αγωνιστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Ελληνικού έθνους βλέπει τον κίνδυνο που έρχεται στην πατρίδα μας και δίνει βαρυσήμαντες συβουλές. Τα λόγια του σήμερα,  περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουν ισχύει, γι’ αυτό πρέπει κάθε Έλληνας να τ’ ακούσει και να τα βάλλει καλά στο μυαλό του.

_

_

ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΣΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

_______

Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.121

Ανακινουν το Μακεδονικο ζητημα

(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στην συντονιστική επιτροπή αγώνος 21 χριστιανικών σωματείων της Θεσσαλονίκης 16-4-1989)

Πλην του θέματος της Βορείου Ηπείρου υπάρχει και άλλο μείζον θέμα. Συγκλονίζεται η Μακεδονία. Επειδή είστε πατριώτες σας το λέω, ότι δεν πάμε καλά. Ανακινείται το Μακεδονικό ζήτημα. Κάτω στην Αυστραλία εκγυμνάζεται ταξιαρχία τρομοκρατών, η οποία και θα δράση εδώ στην Ελλάδα. Θα έχομε ημέρες Μακεδονικού αγώνος. Κατόπιν αυτών, πήρα άδεια από τον αρχιεπίσκοπο, για να κάνουμε μία συνεδρίαση οι ιεράρχες της Μακεδονίας. Σείεται και θα τη χάσομε τη Μακεδονία. Καθώς έχω πληροφορίες, συνελήφθησαν τρεις τρομοκράτες στην Καστοριά, άλλοι τόσοι στη Φλώρινα, και τρεις εδώ στην Θεσσαλονίκη. Δεν πάει καθόλου καλά το εθνικό μας πρόβλημα. Εκ’ παραλλήλου με το Βορειοηπειρωτικό πρέπει να αγωνιστούμε ως Μακεδόνες και για το Μακεδονικό. Γίνεται διαφώτιση και θα γίνει σε μεγαλύτερη κλίμακα και δικαίως γίνεται. Αλλά τώρα δεν είναι η ώρα των Ιεραρχών τώρα είναι η ώρα – το είπα καθαρά στη Σύνοδο – τώρα είναι η ώρα του Παύλου του Μελά. Τον αποκήρυξαν τον Παύλο Μελά, του ξήλωσαν τα γαλόνια. Ένας Παύλος Μελάς χρειάζεται σήμερα.

Δε βλέπετε τι κάνουν οι Αλβανοί για τα δικαιώματα τους; Κλονίζουν το μωσαϊκό αυτό των Βαλκανίων.

–

_

Ο αθεος Ενβερ Χοτζα και οι συγχρονοι χοτζαδες

• Το αρθρο μας το έστειλε ένας Βορειοηπειρώτης, που βλέπει τα υπολείμματα των αθέων να βρίσκονται στην Ελλάδα και να διεκδικούν την ψήφο του Ελληνικού λαού και λέει· Ο άπιστος στον Θεό μόνο συντρίμμια μπορεί να φέρει.
• Ας το ακούσουν αυτό οι κομμουνισταί πολιτικοί που θέλουν να φέρουν στην Ελλάδα την αθεϊα του Χότζα!!! Ας το ακούσει ο Τσίπρας και η παρέα του που κηρύττουν αθεϊα. Ας τ’ ακούσει ο Τσίπρας που ειναι αστεφάνωτος και έχει αβάπτιστα τα παιδιά του. Ας τ’ ακούσουν όλα τα μαμόθρεπτα που δεν δούλεψαν ούτε μια ημέρα στη ζωή τους και θέλουν να κυβερνήσουν τον Ελληνικό λαό!!!  Ας το ακούσουν και οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι που δεν ξέρουν τι περιουσία έχουν και παραδίδουν την Ελλάδα και τους Έλληνες  στα χέρια των μασόνων και των διεθνών συμμοριών. Ας τ’ ακούσουν και οι νεοειδωλολάτρες, που θέλουν να φέρουν τους αρχαίους θεους στην Ελλάδα!!
• Κύριε σώσε μας, απ’ αυτούς τους «σωτηρες».

Στην Κορυτσα ο Ενβερ Χοτζα

και ο Νικος Ζαχαριαδης

υπό συνθήκες ΑΚΡΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Έχουν ανοίξει φαίνεται τα Αλβανικά αρχεια…..με σπάνιο αρχειακό υλικό!

Υπό συνθήκες ΑΚΡΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ -ΔΟΥΛΕΥΑΝ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, έχοντας την «ΕΥΛΟΓΙΑ» πάντοτε των Σοβιετικών… Αυτή ειναι η υπογραφή του Χότζα, των κομμουνιστών, του «κόμματος»…

Με βαρβαρότητα κατέστρεψαν την Εκκλησια και τη χώρα, κάνοντας ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ το λαό… με την διαστρέβλωση –  Οι σκοτεινές δυνάμεις την νύχτα πάντα, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί – σταδιακά  και συστηματικά διεστρέβλωσαν την Αλήθεια! Και σήμερα έχουμε το αγκάθινο καρπό που λέγεται «Φανολισταί»…. Μεταξύ των άλλων αγκαθιων και δηλητηριώδη καρπών ή μανιταριών φοβερότερο…, απορώ, αν ποτέ θα το συνειδητοποιήσει ο κόσμος και αν θα μάθουν οι άνθρωποι την πλήρη αλήθεια και τα μαύρα βάσανα που τράβηξε ο ΒορειοΗπειρωτικός λαός… Τα μαύρα δάκρυα που έχυσε και χύνει, -οτι απέμεινε από τον λαό αυτό-, γιατί μαύρα φίδια τον δάγκωσαν, τον δηλητηρίασαν και τον έφαγαν… Οπως τοτε που με στεντορεία φωνή ο εκδιωκόμενος δεσπότης Κορυτσάς και πρώην πρύτανης της Αθωνικής Ακαδημίας (απο την Δέβολη Κορυτσάς) ο λόγιος Ευλόγιος Κουρίλλας (ενταφιάστηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών), και ο Αργυροκάστρου Παντελεήμων Κοτοκος (εκ Κορυτσάς, επισης ενταφιασμενος στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών) σήκωσαν στεντορεία φωνή διαμαρτυρίας στο Διεθνές Συνέδριο στο Παρίση (1947) και στην Γενική Συνέλευση του Ο. Η. Ε… και δεν τους άκουσε κανεις… Ποιος τώρα θα ενδιαφερόταν στα αλήθεια για αυτά τα θέματα, και για αυτόν το λαό αφημενο ως έρμαιο καταπατητών;!  Μου έρχεται στο μυαλό το εξώφυλλο του βιβλίου του Μητροπολίτη Σεβαστιανου: Πισω απο το μαύρο-σιδερένιο παράθυριο του βασανιστηρίου της φυλακής βρισκεται μια γυναίκα (εικονικά ως εκπρόσωπος του βορειοηπειρωτικού λαού) κουρασμένη, τσακισμένη, βιασμένη, βασανισμένη, χειροπόδαρα με σχοινιά δεμένη, πεινασμένη, διψασμένη,  με ρούχα σκισμένα και βαριά πληγωμένη, αιματοβαμμένη, ναρκωμένη και δηλητηριασμένη, παγωμένη, στο κρύο μαύρο δάπεδο πεσμένη και ξαπλωμένη, απίστευτα και δυνατά πιεσμένη, για να αλλάξει νου, συνείδηση, καρδιά, αίμα και ψυχή αλλιώς για πάντα βασανισμένη και χειροποδαρα με αλυσίδες δεμένη, στους δρόμους τραβηγμένη και ανελέητα συρόμενη…

• «Αχ κόσμε – κόσμε! ντουνιά ψεύτη, θα έρθει η μέρα που θα πληρώσεις με τόκο και επιτόκιο τα εγκλήματά σου», ελεγε συχνά στα προφορικά του κηρύγματα ο ανεπανάληπτος Γέροντας επίσκοπος Φλωρινης π. Αυγουστίνος…
• Και τόνιζε: «Πες μου τι κανεις στις 12 τα μεσάνυχτα, να σού πω ποιός είσαι»…. Οι σκοτεινες δυνάμεις δουλεύουν στο σκοτάδι. 

Η ερώτηση ειναι: Τι κατάφεραν οι κομμουνισταί με την αθεϊα τους και την απιστία; «Διηλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημας εις αναψυχην», λέει ο προφηταναξ Δαβιδ. 

Θα σας γράψω κάτι που συχνά διηγόταν μια πνευματική μητέρα της Κορυτσας:

• Όταν απόφασισαν να ανακηρύξουν την Αλβανία ως την πρώτη άθεη χώρα του κόσμου και να δώσουν την χαριστική βολή στην Εκκλησία, που ήταν το μεγάλο αγκάθι στα σχέδια τους, έμπαιναν αστυνόμικοι και άνθρωποι της ασφαλείας και του κόμματος στα σπίτια -Τους έβλεπες μέσα στο σπίτι σου και δεν ήξερες ποιός ήταν και τι κακό θα έκανε. Δεν μπορούσες να είχες εμπιστοσύνη σε κανέναν – Έμπαιναν λοιπόν στα σπίτια, για να δουν αν είχαν βγάλει τις εικόνες, οποίος αρνείτο να υπακούσει, τον άρπαζαν βιαίως και τον πετούσαν στη φυλακή. Αν οι εικόνες ήταν παλαιές και είχαν κάποια υλική αξία, τις έπαιρναν ως δήθεν «πολιτιστική κληρονομιά», αλλά όπως μάθαμε μετά, όλες οι ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ εικόνες, ανεπανάληπτα έργα αγιογραφίας χάθηκαν, τις πούλησαν στην Δύση (Ιταλία, Γαλλία κτλ,) Έτσι εξηγούνται οι βίλες των κομμουνιστών και τεράστιοι τραπεζικοι τους λογαριασμοί στην Ελβετία;!). Αν οι εικόνες δεν είχαν υλική αξία τις έριχναν στην φωτιά. Πολλοί όμως τις έκρυψαν στα μπουτρούμια πριν έρθουν οι κομμουνιστές για έλεγχο. Πήγαν λοιπόν και στο σπίτι των αδελφών και πνευματικών μητέρων Κορυτσάς και πήραν μερικές εικόνες που είχαν αφήσει ακομα έξω ως σημάδι διαμαρτυρίας και βαθιάς ΠΙΣΤΕΩΣ. Ω, της οδύνης που αισθάνθηκαν!!!! Με δακρυα στα ματια, η μυροφόρα νοικοκυρά του αρχοντικού της Κορυτσάς τους είδε από το μπαλκόνι να φεύγουν με τις εικόνες και φώναξε: Ξεχάσατε μια μεγάλη εικόνα, δεν το είδατε;! Που;, ρώτησαν οι άγριοι κομμουνιστές;! Να εδώ, και κάνοντας τον σταυρό της είπε: ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΠΟΤΕ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΥ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!

Ακολουθεί το άρθρο ιστορικών γεγονότων: www.istorikathemata.com

Εξήντα τρία χρόνια μετά τη λήξη του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου και τα αλβανικά αρχεία παρέχουν σπάνιο αρχειακό υλικό για τις εξελίξεις της περιόδου αυτής. Το καλοκαίρι του 1949 και ενώ η τύχη του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου είχε εν πολλοίς κριθεί, η αλβανική κομμουνιστική ηγεσία επιχειρούσε με κάθε τρόπο να ανταποκριθεί στις αιτήσεις των ελλήνων κομμουνιστών και να βοηθήσει τον αντάρτικο αγώνα, σύμφωνα με τις υποδείξεις της Μόσχας και του Βελιγραδίου, αλλά χωρίς η βοήθεια αυτή να γίνει ευρύτερα αντιληπτή και να υπονομεύσει την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Και αυτό διότι από τις αρχές Απριλίου 1949 η ελληνική κυβέρνηση, με υπόμνημά της προς τις Δυτικές Δυνάμεις, διατύπωνε Read more »

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Εδημοσιεύθη στην «Σπίθα» φ. 195, τον Ἰούνιο 1957 καὶ στο βιβλίο
«Ἐθνικὰ προβλήματα», σελ. 289-303

H EΛΛΑΔΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ

«Γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ἰσχυκότες ἡττᾶσθε· ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσητε, πάλιν ἡττηθήσεσθε. Και ἣν ἂν βουλεύσησθε βουλήν, διασκεδάσει Κύριος, καὶ λόγον ὃν ἂν εἴπητε, οὐ μὴ ἐμμείνῃ ἐν ὑμῖν, ὅτι μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ἠσ. 8,9-10)

Ἀπειλὴ παγκόσμιος. Δὲν πέρασαν, ἀγαπητοί μου, ἀκόμα δύο δεκαετίες (Η «Σπίθα» κυκλοφόρησε τὸν Ἰούνιο τοῦ 1957), ἀφ᾽ ὅτου ξέσπασε ὁ δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ποὺ τόσες συμφορὲς καὶ ἐρείπια σκόρπισε στὸν κόσμο, καὶ νά νέα ἀπειλὴ βαρβαρικῆς καταστροφῆς φοβερώτερη ἀπὸ κάθε ἄλλη, σὰν μαῦρο, σκοτεινό, ἀπαίσιο σύννεφο ἁπλώνεται καθημερινὰ καὶ σκιάζει τὸν ἥλιο. Σὲ περιοχὲς τοῦ Ἀνταρκτικοῦ, τοῦ Βορείου Πόλου, σὲ ἀπομακρυσμένες νησῖδες τῶν μεγάλων ὠκεανῶν, στὶς ἀπέραντες ἐκτάσεις τῆς Σιβηρίας γίνονται πειράματα, δοκιμὲς νέων ὅπλων, νέων βομβῶν τῆς λεγομένης ἀτομικῆς ἐνεργείας. Τὸ σύννεφο, ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴν ἔκρηξι τῆς τελευταίας ἀπὸ αὐτὲς τὶς βόμβες, πῆρε σχῆμα τεράστιου μανιταριοῦ, ἀνέβηκε ἀστραπιαῖα σὲ ὕψος 9.000 μέτρων καὶ κατόπιν διασκορπίσθηκε σὰν λεπτότατη στάχτη ῥαδιενεργείας. Κι ὅπου πέφτει ἡ ῥαδιενεργὸς στάχτη ἡ ἀτμόσφαιρα μολύνεται, ἡ θάλασσα δηλητηριάζεται, ἡ χλωρίδα τῆς γῆς μαραίνεται γιὰ νὰ μὴν ἀνθήσῃ πιά, τὰ ζῷα φαρμακώνονται, οἱ ἄνθρωποι καίγονται σὰν νὰ τοὺς χτύπησε κεραυνὸς καί, ἂν ἀκόμη ζήσουν, παθαίνουν ποικίλες ἀλλοιώσεις στὰ λεπτότερα ὄργανα, ἀλλοιώσεις ποὺ μερικὲς ἀπ᾽ αὐτὲς ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ἐκδηλωθοῦν κι ἀφοῦ περάσουν δεκαετίες στοὺς ἀπογόνους ἐκείνων ποὺ προσβλήθηκαν. Στάχτη – σάβανο, συμφορὰ ποὺ ξεπερνᾷ κάθε φαντασία!
Σὰν ἕνα παιχνιδάκι, σὰν βέλη ποὺ θὰ ἔρριχναν νήπια, χαρακτηρίζονται τὰ παλαιὰ ὅπλα σὲ σύγκρισι μὲ τὰ νέα ὅπλα τοῦ ἀτομικοῦ πολέμου. Οἱ λαοί, ποὺ ἀκοῦνε ἀπὸ μακριὰ καὶ διαβάζουν τὶς φρικτὲς συνέπειες, τοὺς πιάνει φόβος καὶ ἀγωνία, καὶ μὲ ἐκλεκτοὺς ἀντιπροσώπους τους διαμαρτύρονται καὶ ζητοῦν νὰ σταματήσουν τὰ πειράματα, νὰ καταδικαστῇ ὁ πόλεμος, νὰ γίνῃ ἀφοπλισμός· ὁ δὲ Ἰαπωνικὸς λαός, ὁ πρῶτος ποὺ δοκίμασε σὲ δύο πόλεις τὴν καταστροφικὴ μανία τῶν βομβῶν ἀτομικῆς ἐνεργείας, ζωηρότερα ἀπὸ κάθε ἄλλο λαὸ ἐξεδήλωσε πρὸ καιροῦ τὴν ἀγανάκτησί του γιὰ τὰ συνεχιζόμενα πειράματα. Ἑκατομμύρια Ἰάπωνες ἄφησαν τὶς δουλειές τους καὶ βγῆκαν στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες τῶν μεγάλων πόλεων καὶ συγκρότησαν τεράστια συλλαλητήρια, σὲ ἕνα ἀπ᾽ τὰ ὁποῖα προπορευόταν ἕνας πελώριος λευκὸς σταυρὸς μὲ τὴν ἐπιγραφὴ «Οἱ ὑδρογονικὲς βόμβες νὰ μείνουν γιὰ πάντα ἀχρησιμοποίητες». Καὶ ὅμως, παρ᾽ ὅλες αὐτὲς τὶς διαμαρτυρίες, τὰ πειράματα τοῦ θανάτου, τῆς ὁμαδικῆς αὐτοκτονίας τῶν λαῶν, πολλαπλασιάζονται. 59 βόμβες ῥίχτηκαν μέχρι σήμερα μόνο ἀπὸ τοὺς Ἀγγλο – Ἀμερικανούς. Νέαι ἐκρήξεις βομβῶν ἀκούγον­ται, στόλοι κινοῦνται πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις, ὑποβρύχια καὶ θωρηκτὰ περνοῦν τὰ Δαρδανέλλια, ἡ Μεσόγειος ταράζεται ἀπ᾽ τὸ ἕνα ἄκρο μέχρι τὸ ἄλλο. Ἡ Ἀλγερία πυρπολεῖται. Ἡ Αἴγυπτος, τὰ Ἀραβικὰ κράτη, τὸ Ἰσραὴλ ἀνησυχοῦν σοβαρά, ἀπευθύνουν ἐκκλήσεις, ζητοῦν ἐξωτερικὴ βοήθεια, συντάσσουν μυστικὰ σύμφωνα, προσκολλῶνται σὲ ἰσχυρὰ πολιτικὰ συγκροτήματα. Βάσεις ὑποβρυχίων, ἐκτοξεύσεως πυραύλων καὶ ἀεροδρόμια ἐγκαθίστανται μέσα σὲ τεχνητὰ σπήλαια καὶ σήραγγες, ἀπ᾽ ὅπου αὔριο θὰ ἐξορμοῦν σὰν μαῦρα λιον­τάρια τὰ σμήνη τῶν ἀεροπλάνων γιὰ νὰ ῥίχνουν τὶς «φιάλες» τῆς Ἀποκαλύψεως (βλ. 15,7· 16,1-4,8,10,12,17· 17,1· 21,9), γιὰ νὰ σκορπίζουν τὸ θάνατο σὲ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους… Καὶ τὰ ἰσχυρὰ κράτη κατασκευάζουν τὶς βάσεις τοῦ θανάτου ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον πάνω σὲ ξένα ἐδάφη καὶ ἐν ἀγνοίᾳ τῶν λαῶν. Ὡς μία τέτοια βάσι διάλεξαν τελευταῖα καὶ τὴν …Κύπρο. Ὅταν ἀκούστηκε ἡ εἴδησι ὅτι ἡ Κύπρος πρόκειται νὰ χρησιμοποιηθῇ γιὰ τέτοιο σκοπό, καὶ ἔτσι πάνω ἀπ᾽ τὸ μαρτυρικὸ αὐτὸ λαὸ νὰ κρεμαστῇ ἡ δαμόκλειος σπάθη τοῦ ἀτομικοῦ βομβαρδισμοῦ, ὁ Ἄττλη, ὁ πρώην ἀρχηγὸς τοῦ ἐργατικοῦ κόμματος τῆς Ἀγγλίας, στὴν ὁμιλία του στὴ βουλὴ τῶν λόρδων (8 Μαΐου 1957) δήλωσε τὰ ἑξῆς. «Βρίσκω τερατώδη τὴν ἰδέα ποὺ περιλαμβάνεται στὴ Λευκὴ Βίβλο γιὰ ἐγκατάστασι βάσεως κατευθυνομένων βλημάτων στὴν Κύπρο· γιατὶ τὸ νησὶ εἶνε πολὺ μικρὸ καὶ τρωτὸ καὶ κατοικεῖται ἀπὸ λαὸ ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ σκέπτεται, ὅτι δὲν ἔχει κανένα λόγο νὰ καταστραφῇ τελείως σὰν στόχος, ὅπως μιὰ κατσίκα ποὺ τὴν ἔχουν δεμένη καὶ περιμένει τὴν τίγρι». Κατσίκα δεμένη στὸ σιδερένιο πάσσαλο καὶ οἱ λύκοι ἐλεύθεροι νὰ τὴν καταξεσχίσουν, νά τὸ θέαμα ποὺ παρουσιάζουν οἱ μικροὶ καὶ ἀδύνατοι λαοί.
Ἡ Μεσόγειος, ἡ Μέση Ἀνατολὴ ταράζονται. Σάλος ἐθνῶν, ταραχὴ στὰ ἔθνη, ἡ ὁποία στοὺς συγχρόνους πιστοὺς πρέπει νὰ ὑπενθυμίσῃ τὰ προφητικὰ ἐκεῖνα λόγια ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τὶς τελευταῖες ἡμέρες τῆς ἐπιγείου ζωῆς του· «Καὶ ἔσται σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ» (Λουκ. 21,25-26).

Ἡ θέσι τῆς Ἑλλάδος. Τὰ ἔθνη ταράζονται. Δυστυχῶς καὶ ἡ Ἑλλάδα δὲν φαίνεται νὰ μείνῃ ἔξω ἀπὸ τὸν σάλο αὐτόν. Ἡ γεωγραφική της θέσι, ἀφοῦ θεωρεῖται ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαιότερα κλειδιὰ τῆς Μεσογείου, προσελκύει τὰ βλέμματα τῶν μεγάλων κρατῶν, τὰ ὁποῖα μαλώνουν διεκδικώντας μονοκρατορία. Ἔκτακτος ἀπεσταλμένος τῆς Ἀμερικῆς πρὸ μηνὸς κατέφθασε στὴν Ἀθήνα κ᾽ ἐπρότεινε, ἡ Ἑλλάδα νὰ προσχωρήσῃ στὸ νέο δόγμα, τὸ λεγόμενο «δόγμα Ἀϊζενχάουερ». Ἀλλὰ τί εἶνε τὸ δόγμα αὐτό; ποιούς ὅρους περιέχει; Ἀσφάλεια τῆς ἀκεραιότητος καὶ ἐλευθερίας τῆς Ἑλλάδος εἶνε τὸ δόγμα αὐτό, φωνάζουν οἱ μέν· κίνδυνος νὰ παρασυρθῇ ἡ Ἑλλάδα σὲ νέες περιπέτειες καὶ νὰ γίνῃ ὁ τόπος ὁλοκαύτωμα θερμοπυρηνικῆς ἐκρήξεως, ἀπερίγραπτης ἐθνικῆς συμφορᾶς, φωνάζουν οἱ δέ. Διαφωνία πολιτικῶν! Ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων κλείνει τὶς πύλες της (σ.τ.ἐ.· λόγῳ θέρους), ἀλλὰ μπροστὰ στὴν πίεσι τῶν ἐξωτερικῶν γεγονότων ἄνοιξε καὶ πάλι καὶ μόνο γιὰ λίγες μέρες, γιὰ νὰ συζητηθοῦν τὰ πιὸ ἐπίμαχα ζητήματα, ἀπ᾽ τὰ ὁποῖα τὸ κορυφαῖο· ποιά πρέπει νὰ εἶνε ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Ἑλλάδος. ῾Ρητορικὲς ἀγορεύσεις, διαλεκτικοί διαξιφισμοί, φιλοσοφικὲς θεωρίες, μῦθοι γιὰ ἐλέφαντες καὶ ψύλλους, εὐτράπελα μαζὶ μὲ τὰ σπουδαῖα καὶ σοβαρὰ ἀκούστηκαν· ἀλλὰ ὁ Ἑλληνικὸς λαός, παρ᾽ ὅλο τὸ φῶς ποὺ ἔχυσαν οἱ πολιτικοὶ ἐγκέφαλοι, σὲ τίποτα οὐσιαστικὰ δὲν διαφωτίστηκε καὶ ἡ ἀγαπητή μας πατρίδα διαπορεύεται μέσα στὸ σκοτάδι.
Τίθεται τὸ ἐρώτημα· Ἡ Ἑλλάδα, καθὼς βρίσκεται μέσα στὸ σάλο ποὺ δημιουργοῦν τὰ συγκρουόμενα συμφέροντα τῶν μεγάλων κρατῶν, τί πρέπει νὰ κάνῃ; ποιά γραμμὴ πρέπει νὰ χαράξῃ καὶ ν᾽ ἀκολουθήσῃ; Ἐμεῖς, πιστεύοντας ὅτι σὲ τέτοιες δύσκολες περιστάσεις τὸ ἔθνος μας πρέπει νὰ καταφεύγῃ στὸ Θεὸ καὶ νὰ ζητᾷ τὸν ἄνωθεν φωτισμό, θ᾽ ἀνοίξουμε μὲ πίστι τὴν ἁγία Γραφή, ναὶ τὴν ἁγία Γραφή, ἡ ὁποία δίνει ὁδηγίες γιὰ τὴ λύσι καὶ τῶν δυσκολωτέρων προβλημάτων ποὺ συνταράζουν τὴ ζωὴ τῶν ἀτόμων καὶ τῶν ἐθνῶν, καὶ ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς Γραφῆς θὰ ζητήσουμε φωτισμό. Κύριε, «φωτίζεις σὺ θαυμαστῶς ἀπὸ ὀρέων αἰωνίων» (Ψαλμ. 75,5). Οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐλέχθησαν σὲ παρόμοιες περιπτώσεις, εἶνε τὰ «δόγματα», τὰ ἀληθινὰ «δόγματα», στὰ ὁποῖα ἡ φωνὴ τοῦ Αἰωνίου μᾶς καλεῖ νὰ προσχωρήσουμε, ἂν θέλουμε νὰ σωθοῦμε. ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ Read more »

ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ

ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Ακριβώς έτσι άρχισε ο εμφύλιος όπως και σήμερα, λέει ο κ. Βασίλης Σ…. (για λόγους ασφαλείας δεν γράφουμε το επίθετο) κάτοικος του Βοϊου.

Ας τον ακούσουμε·

«Πληρωμένοι έλληνες, απο ξένα σκοτεινά κέντρα, προδότες της πατρίδος, που ανήκαν δήθεν σε κάποιο πολιτικό χώρο, εμφανίζονταν στα χωριά της περιοχής του.  Πήγαιναν στο καφενείο και χτυπούσαν μέχρι θανάτου τον πιο φιλήσυχο άνθρωπο του χωριού, για κάτι δήθεν που έκανε. Κάποιοι άνδρες που δεν άντεχαν την αδικία επενέβαιναν για να τους εμποδίσουν. Τότε έμπαιναν και εκείνοι στο στόχαστρο των πληρωμένων δολοφόνων και τους ανάγκαζαν να φύγουν στα βουνά για να γλυτώσουν.

Έτσι έστειλαν πολλούς άνδρες στο βουνό, όξυναν τα πάθη και των πιο ήσυχων κατοίκων και μετά έγινε ο αλληλοσπαραγμός». Με παρόμοιο τρόπο και σήμερα, ερεθίζουν τα πάθη των Ελλήνων, που υποφέρουν κάτω από τον αβάσταχτο ζυγό της Τρόϊκας και των σκοτεινών κέντρων και ετοιμάζουν στους Ελληνες και·

 Β΄ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Ολα αυτά που βλέπουμε και οι συλλήψεις βουλευτών μιας παράταξης, μυρίζουν μπαρούτι. Δεν χόρτασαν τα τέρατα από το αίμα του Ελληνικού λαού;

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης ερμηνεύοντας στον κύκλο ανδρών το 1976, την Β΄ Θεσσαλονικής επιστολή, στο κεφ. 2, έλεγε·

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ

«…Τι θα πει αναρχία; Ας υποθέσουμε, ότι αυτή την ώρα δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχει χωροφυλακή, δεν υπάρχει καμία εξουσία. Φαντάζεστε τι μπορεί να γίνει; Θα επικρατήσουν αμέσως τα άτακτα στοιχεία. Τριάντα – σαράντα – πενήντα, τα πλέον απίθανα άτομα, θα έρθουν επάνω στην επιφάνεια και θα δημιουργήσουν μια χαώδη κατάσταση. Θα στήσουν στην πλατεία καρμανιόλα και θα κόβουν κεφάλια, εν ονόματι κάποιας αγνώστου δυνάμεως· (Αυτά τα βλέπουμε σε βίντεο, να τα πραγματοποιούν σήμερα, οι φανατικοί μουσουλμάνοι, που τους υποστηρίζουν τα σκοτεινά κυκλώματα της Ευρώπης και της Αμερικής).

Θα πέσουν λοιπόν, τα καθεστώτα και θα δημιουργηθεί μία αναρχία παγκόσμια. Θα γίνει αυτό που επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Και μέσα στο κλίμα αυτό της αναρχίας θα εκπηδήσει ο αντίχριστος. Αυτός θα είναι ο παγκόσμιος δικτάτωρ.

Το «κατέχον» σήμερα είναι άλλο. Και βλέπομε την αναρχία να επεκτείνεται.

Θα στραφούν οι γονείς κατά των τέκνων, τα τέκνα κατά των γονέων. Οι γυναίκες κατά των ανδρών, οι άνδρες κατά των γυναικών. Οι εργάτες κατά των πλουσίων, οι πλούσιοι κατά των εργατών, οι μικροί κατά μεγάλων. Οι ιερείς κατά ιερέων, οι αρχιερείς κατά αρχιερέων…

Το ίδιο το παιδί σου θα σε σκοτώσει και θα έχει το σπίτι σου ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Και δε θα τολμάς να του μιλήσεις. Θα έρθει λοιπόν μία αναρχία στον κόσμο. Και αυτή η αναρχία θα είναι το κατάλληλο κλίμα, που θα γεννηθεί ο αντίχριστος. Αυτός θα συγκεντρώσει επάνω του πάσαν εξουσίαν και θα διοικεί κατά τρόπον απαίσιον και ελεινόν.

Αυτό λοιπόν είναι το «κατέχον». Αυτός θα καταργήσει όλες τις εξουσίες και θα μείνει μονοκράτωρ και κοσμοκράτωρ στον κόσμο. Τι μυστήρια πράγματα θα γίνουν!

Στα Ηνωμένα Έθνη είναι τώρα 145 σημαίες (τόσες σημαίες ήταν το 1976). Θα φύγουν όλες αυτές και θα υψωθεί η σημαία του αντίχριστου. Και θα είναι φοβερά και τρομερά τα πράγματα. Και δεν θα συγκρίνεται σε φρίκη η δουλεία αυτή ούτε με τη δουλεία του Νέρωνος ούτε με του Στάλιν ή του Χίτλερ. Αλλά «άξια ών επράξαμεν απολαμβάνομεν. Ως τιμωρία της ανθρωπότητας θα επέλθει αυτή η κατάσταση». 

Read more »