«Έρχεται μεγάλη θλίψη εις τον κόσμο. Tο είπα και άλλοτε, το επαναλαμβάνω και τώρα. Kάντε την προσευχή σας, για να μην ανάψει φωτιά στα Bαλκάνια. Γιατί αν ανάψει φωτιά στα Bαλκάνια, θα γίνει ο τρίτος Παγκόσμιος πόλεμος, που θα είναι ηλεκτρική σκούπα και θα σκουπίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα».
«Yπάρχουν άνθρωποι, που όταν είναι καλά και το πορτοφόλι τους είναι γεμάτο και τα παιδιά τους προοδεύουν και όλα είναι ευχάριστα, δοξάζουν τον Θεό. Όταν όμως έλθει καμία θλίψη, τότε χάνουν την ψυχραιμία τους, γογγύζουν και βλαστημούν και καταριώνται την ημέρα που γεννήθηκαν, υπάρχουν δε και άλλοι που τόσο πολύ απογοητεύονται, ώστε δίνουν τέρμα στη ζωή τους με αυτοκτονία.
Ω ANΘPΩΠOI που θλίβεστε στον κόσμο αυτόν! Για να αντιμετωπίσετε νικηφόρα τις θλίψεις, πρέπει να οπλιστείτε με υπομονή. Για ν’ αποκτήσετε δε υπομονή, πρέπει ν’ ανοίγετε την αγία Γραφή, να βλέπετε τι λέει για τις θλίψεις, τι σκοπό έχουν οι θλίψεις, και να διαβάζετε τα υπέροχα παραδείγματα υπομονής.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛITOY ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΗ Ο ΘΕΟΣ ΗΓΕΤΑΣ
___________________
_______________
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Συ που ήρθες εδώ κάτω στην γην, για να δημιουργήσεις την Αγίαν σου Εκκλησία, Συ ο οποίος εκάλεσες τους Δώδεκα Αποστόλους, δια να γίνουν αυτοί Απόστολοι σε όλον τον κόσμον και να κηρύξουν τα μεγαλεία Σου. Βλέπουμε το θαύμα Σου. Οι Δώδεκα αυτοί, ο σπόρος, ηυξήθη και έγινε δέντρον μέγα και αγλαόκαρπο και ευσκιόφυλλο. Αλλά ρίπτοντες ένα βλέμμα στην σημερινή εποχή Κύριε, ερχόμεθα να θρηνήσωμεν. Πού ‘ναι τα αρχαία σου κάλλη; Πού ‘ναι οι Πατέρες; Πού ‘ναι ο Μέγας Αθανάσιος; Πού ‘ναι ο Χρυσόστομος; Πού ‘ναι ο Βασίλειος; Πού ‘ναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός; Πού ‘ναι ο Ευσέβιος Ματθόπουλος; Πού ‘ναι οι άντρες οι μεγάλοι και υψηλοί;Μία άπνοια υπάρχει στο έθνος μας. Στερείται το έθνος μας ηγεσίας. Κύριε Εσύ το γνωρίζεις καλύτερα από εμάς. Στερείται το έθνος μας, το ταλαίπωρο, το μικρόν και ιστορικό μας, στερείται των ανδρών εκείνων των μεγάλων, οι οποίοι παρέλαβαν μια μικρά πατρίδα και την έφεραν μέχρι Αγκύρας και Σόφιας. Στερείται σε όλους τους τομείς.
Στερούμεθα: δεν έχουμε ηγεσία αντάξια ! στον πολιτικό τομέα, στον εκκλησιαστικό τομέα, στον οικονομικό τομέα, εις τον στρατιωτικό τομέα. Εις τον εκκλησιαστικό τομέα… -αφήσατέ με, να μην εκφραστώ-. Στερούμεθα ηγεσίας. Ω, ηγεσία δεν έχωμε ! Συ Κύριε που αγαπάς την Εκκλησία, εάν πούμε ότι εμείς αγαπούμε την Εκκλησία, ψέματα λέγομε. Ένας αγαπά την Εκκλησία. Συ Κύριε, που έχυσες το τίμιο Σου Αίμα. Συ Κύριε ανάδειξε άνδρας υψηλούς και μεγάλους. Δώσε στην Εκκλησία μας να έρθουν τα αρχαία σου μεγαλεία. Δώσε στην Εκκλησία σου να αναστηθεί ένας Μέγας Αθανάσιος, να αναστηθεί ένας Μέγας Χρυσόστομος, ένας Βασίλειος και ένας Γρηγόριος Θεολόγος. Δώσε να γεννηθεί μέσα εις τους ιερείς μας η φλόγα του Παναγίου Πνεύματος, να γεννηθεί ένας νεότερος Κοσμάς ο Αιτωλός. Δώσε μας τα αρχαία μας κάλλη και η μικρά μας πατρίς τότε θα γίνει δέντρον, θα γίνει αετός, χρυσάετος, ο οποίος θα διαγράψει φωτεινούς κύκλους μέσα εις την ιστορίαν του κόσμου. Και πάλι η Εκκλησία μας θα γίνει δέντρον ευσκιόφυλλον και αγλαόκαρπον, κάτω από το οποίο θα σκιάζεται ολόκληρος η Ευρώπη και ο κόσμος. Τότε η Εκκλησία μας θα γίνει ουρανός πολύφωτος, με αστέρας, εκατομμύρια αστέρας. Θεέ μου, Χριστέ μου, άκουσέ μας, Άγιε Πατέρα, άκουσέ μας, άκουσε την προσευχή των ταπεινών και δώσ’ μας πάλι Πατέρας και Διδασκάλους, να ζωντανέψει πάλι το έθνος μας, να γίνει πάλι μεγάλο και υψηλό, όχι κατ’ έκταση αλλά κατ’ έννοιαν και κατά σύστημα. Είθε ο Κύριος, δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς. Αμήν.
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Aυγουστίνου Kαντιώτου
από βιβλιο «Eις την θ. λειτουργία B΄, σελ. 35
Πως θ’ απαλλαγεί ο άνθρωπος από το άγχος του παρελθόντος και του μέλλοντος; Δοξασμένος νάναι ο Xριστός! Aυτός μονάχα μας απαλλάσει απ᾽ το φοβερό άγχος. Δυό φάρμακα μας δίνει για ν᾽ απαλλαγούμε. Tο ένα για το άγχος του παρελθόντος, το άλλο για το άγχος του μέλλοντος. Tο πρώτο φάρμακο είναι η ειλικρινής μετάνοια. Aνοίγεται λάκκος και θάβονται όλα τα αμαρτήματα του ανθρώπου. Kαι πάνω στο λάκκο αυτό ο Δαβίδ με τη γλυκειά του λύρα ψάλλει: «Mακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι» (Ψάλμ. 31,1). Aλλά και η ανησυχία, η αγωνία, η αδημονία, το άγχος που προκαλούνται από τη σκέψη για το άγνωστο μέλλον, και αυτά κατευνάζονται και εξαφανίζονται με το φάρμακο που λέγεται ελπίδα· μια ελπίδα που στηρίζεται όχι σε πρόσωπα και πράγματα αυτού του κόσμου, αλλά στον στερεό και ακλόνητο βράχο, το βράχο των αιώνων, τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν. O Xριστός, Αυτός είναι η ελπίδα του κόσμου. Mακάριοι, ευτυχισμένοι, όσοι ελπίζουν στο Xριστό. Δυστυχισμένοι όσοι στηρίζουν όλη την ελπίδα τους σε ανθρώπους.
2. ΜΟΝΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ ΑΠΟ Τ’ ΑΓΡΙΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
———–
———–
3. Εθνικη καταθλιψη:
Ναρκωτικα, ηρεμιστικα, υπνωτικα, αντικαταθλιπτικα σαρωνουν την «κορονοϊοπληκτη» Ελληνικη κοινωνια!
του Ελευθέριου Ανδρώνη
Ενώ η παγκόσμια υγειονομική υστερία εξακολουθεί να μαίνεται και ενώ παρακολουθούμε να εξελίσσεται ένα διεθνές μπραντεφέρ μεταξύ φαρμακευτικών κολοσσών που προσπαθούν να επικρατήσουν στην αγορά με εμβόλια που ακόμα διερευνώνται στο κατά πόσο είναι ασφαλή και αποτελεσματικά, οι δοκιμαζόμενοι λαοί που βρίσκονται σε παραζάλη εξαιτίας της εκτεταμένης αποσταθεροποίησης, φαντάζουν ολοένα και περισσότερο με κοινωνικές ωρολογιακές βόμβες οργής και συσσωρευμένης αγανάκτησης, πράγμα που εξηγεί τις πολιτικές (και πολιτειακές) ανωμαλίες που παρατηρούνται σε όλο και περισσότερες χώρες το τελευταίο διάστημα.Read more »
Posted by: Επίσκοπος on 
Δεκ 12th, 2023 | 
Filed under: Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΑΣ
«Yπάρχουν άνθρωποι, που όταν είναι καλά και το πορτοφόλι τους είναι γεμάτο και τα παιδιά τους προοδεύουν και όλα είναι ευχάριστα, δοξάζουν τον Θεό. Όταν όμως έλθει καμία θλίψη, τότε χάνουν την ψυχραιμία τους, γογγύζουν και βλαστημούν και καταριώνται την ημέρα που γεννήθηκαν, υπάρχουν δε και άλλοι που τόσο πολύ απογοητεύονται, ώστε δίνουν τέρμα στη ζωή τους με αυτοκτονία.
Be the first! 
