Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ.47

ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

«Δὲν δίνω ἐμπιστοσύνη στοὺς ἀνθρώπους. Ἔχω πείσει τὸν ἑαυτό μου, εἴτε μετ᾿ ἄλλων εἴτε μόνος θὰ ὑπερασπίσω τὰ ὅσια καὶ ἱερά».

ΚΙΛΚΙΣ

 Θυμᾶμαι κάποια μέρα στὸ Κιλκίς, διηγεῖται ὁ ἴδιος ὁ π. Αὐγουστῖνος, τὰ χρόνια ἐκείνα τῆς κατοχῆς, κάναμε ἕναν ἀγῶνα σκληρό. Ἦταν καὶ κάτι Πόντιοι, ποὺ ἐνθουσιάστηκαν ἀπὸ τὸ κήρυγμα. Ἐδῶ λένε εἴμεθα, μαζὶ θὰ δώσουμε τὴ μάχη. Λέω, ἐν τάξει, ἀφοῦ ἔχετε τοιαύτην διάθεσιν, θὰ παρουσιαστῆτε μετὰ τρεῖς ἡμέρες ἐκεῖ κάτω στὴν πλατεῖα· ἀφοῦ ἀπὸ ἐδῶ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία μᾶς διώχνουν, ἐκεῖ θὰ μιλήσουμε. Ἔ, ἐν τάξι, μοῦ λένε.
Περάσανε αὐτὲς οἱ δυὸ-τρεῖς ἡμέρες καὶ ἤμουν ἕτοιμος νὰ ὁμιλήσω ὅπως στὴν Κοζάνη. Πάω στὴν πλατεῖα… καὶ ἐρημιά! Μυστήριο πρᾶγμα! λέω. Κανείς δὲν εἶνε στὴν πλατεῖα· μόνο μιὰ γυναίκα ἄνοιξε τὸ παράθυρο καὶ μοῦ ἔκανε νόημα μὲ τὰ χέρια νὰ φύγω.
Τί εἶχε συμβῆ; Εἶχαν κρεμάσει οἱ Γερμανοὶ σὰν σταφύλια στὰ δέντρα καμμιὰ δεκαριὰ ἀνθρώπους τὴν προηγούμενη ἡμέρα, καὶ ἔπιασε ὅλους φόβος καὶ τρόμος. Καὶ διέδωσαν, ὅτι ἐντὸς ὀλίγου θὰ πιάσουν οἱ Γερμανοὶ καὶ τὸν Καντιώτη μὲ τοὺς ὀπαδούς του, καὶ ἐπῆλθε φόβος καὶ τρόμος, καὶ ἔμεινα μόνος – μονώτατος.
Ἕνα παράδειγμα εἶνε αὐτὸ τοῦ τί θὰ συμβῇ. Δὲν δίνω ἐμπιστοσύνη στοὺς ἀνθρώπους. Ἔχω πείσει τὸν ἑαυτό μου, εἴτε μετ᾿ ἄλλων εἴτε μόνος θὰ ὑπερασπίσω τὰ ὅσια καὶ ἱερά.
Εὐχάριστο εἶνε ν᾿ ἀγωνίζεσαι μετ᾿ ἄλλων, σοῦ δίνει χαρὰ καὶ ἀγαλλίασι. «Ἰδὼν ὁ Παῦλος τοὺς ἀδελφοὺς πῆρε θάρρος»· ὁ Παῦλος, ποὺ πῆγε στὴ Ρώμη, ὅταν εἶδε τοὺς χριστιανούς, πῆρε θάρρος. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ.45

Ὅλοι εις την Ἐκκλησια

― Νάουσα 29 Αὐγούστου 1943 ἀριθ. φύλ. 4

«ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ»

― Αὐτὴ εἶνε ἡ ἐντολὴ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας. Σπουδαιότερα λόγια ἀπ᾿ αὐτὰ δὲν ακούσθηκαν οὔτε θ᾿ ἀκουσθοῦν ποτέ. Τοῦ Χριστιανισμοῦ ἡ οὐσία, τῆς οἰκογενείας ἡ εὐτυχία, τοῦ ἔθνους ἡ εὐημερία, τῆς ἀνθρωπότητος ἡ εἰρήνη, ὅλων τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων ποὺ συνταράσσουν τὸν κόσμον ἡ λύσις εὑρίσκεται μέσα εἰς τὰς δύο αὐτὰς λέξεις, τὰς ὁποίας εἶπεν ὁ ΙΗΣΟΥΣ ὁ Ναζωραῖος.
«Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Ἀλλὰ δυστυχῶς ὁ κόσμος, ἡ σύγχρονος ἀνθρωπότης, δὲν θέλησε ν᾿ ἀκούσῃ τὰ θεϊκὰ αὐτὰ λόγια. Ὡς σύνολον δὲν τὰ ἐφήρμοσε: ὄχι τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» ἀλλὰ τὸ «μισεῖτε ἀλλήλους» ἔγινε τὸ σύνθημά της. Ἐμπρὸς λοιπόν, ἄνθρωπε, μὴ χάνεις καιρόν. Ἄφησε τὸ Εὐαγγέλιο. Φόνευσε, ἐξόντωνε. Καὶ τὰ ἀποτελέσματα εἶναι μπροστά μας: ζοῦμεν εἰς μία ἐπίγειο κόλασι.
Κινδυνεύει νὰ πραγματοποιηθῇ εἰς τὰς ἡμέρας μας ὅ,τι προεῖπεν ὁ Ντοστογιέβσκυ: Χωρὶς ἀγάπην Χριστοῦ ―γράφει ὁ φιλόσοφος αὐτὸς εἰς τὸ σύγγραμμά του «Ἀδελφοὶ Καραμαζώφ»― θὰ ἐρημωθῇ ὁ κόσμος, θὰ ὐποφέρουν οἱ πτωχοί, θὰ φοβοῦνται οἱ πλούσιοι, θὰ σείεται ἡ γῆ, θὰ αἱματοκυλιέται ἡ ἀνθρωπότης, θὰ ἀλληλοσφάζωνται, καὶ τόσον μεγάλη θὰ εἶναι ἡ λύσσα τοῦ μίσους των, ὥστε θὰ πολεμοῦν μέχρις ὅτου πέσουν ὅλοι νεκροί. Καὶ ἂν μείνουν μόνον δύο ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ οἱ δύο αὐτοί, μολονότι θὰ ἐξουσιάζουν ὁλόκληρον τὸν πλανήτην, δὲν θὰ εἶνε εὐτυχεῖς. Ὁ ἕνας θὰ φονεύσῃ τὸν ἄλλον· ἐκεῖνος δὲ ποὺ θὰ μείνῃ, βλέπων γύρω του τὰ ἑκατομμύρια πτώματα, θὰ τρελλαθῇ καὶ θὰ αὐτοκτονήσῃ. Ἕνας δὲ θὰ γελᾷ ἐπάνω εἰς τὰ καπνίζοντα ἐρείπια τῆς ἀνθρωπότητος: Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 44

Ὅλοι εις την Ἐκκλησια

Νάουσα 21 Αὐγούστου 1943, ἀριθ. φύλ. 3

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣΑΙ;

Τί περίεργος ἐρώτησις! Κάθομαι εἰς μέγαρον· εἶμαι τραπεζίτης καὶ ἐπιστήμων· ταξιδεύω μὲ ἀεροπλάνο· εἶμαι γλωσσομαθής … καὶ πῶς τολμᾶς νὰ μὲ ἐρωτήσῃς ἐὰν εἶμαι ἄνθρωπος! Καὶ ὅμως ἄνθρωπε! Παρ᾿ ὅλα τὰ πλούτη σου, τὰ διπλώματά σου, τὴν γλωσσομάθειάν σου, τὴν τεχνικὴν στὸν πολιτισμόν, δὲν εἶσαι ἄνθρωπος, δὲν ἔγινες ἄνθρωπος. Κρατῶ εἰς βάρος σου μυρίας φωτογραφίας καὶ σὲ βλέπω κτῆνος – θηρίο. Μὴ ταράσσεσαι παρακαλῶ. Ἂς δοῦμε τυχαίως μίαν σου φωτογραφία

― Χθὲς ἐπέστρεφες εἰς τὸ σπίτι. Ἤσουν τρομερὰ ὠργισμένος, διότι ἔχασες 500 χιλιάδες εἰς τὸ χαρτοπαίγνιον. Καὶ μπῆκες εἰς τὸ σπίτι ὄχι ὡς ἄνθρωπος ἀλλ᾿ ὡς θηρίον. Βλαστημοῦσες τὸν Θεόν σου, ἔδερνες τὴν δυστυχισμένην σου τὴν γυναῖκα, ἔδιωχνες τὰ παιδιά σου, ἀνεστάτωνες ὅλην τὴν γειτονιάν σου. Σὲ εἶδα καὶ φοβήθηκα καὶ ἐρώτησα: εἶσαι ἄνθρωπος; Καὶ δὲν εἶναι ἡ μοναδική σου φωτογραφία αὐτή. Σὲ εἶδαν ἄλλοι καὶ μοῦ εἶπαν, ὅτι ἁρπάζεις σὰν τὸ γεράκι, κεντᾷς σὰν τὸν σκορπιόν, ἐκδικεῖσαι σὰν τὴν καμήλα, ἀσελγεῖς σὰν τὸν τράγο, διψᾷς αἷμα σὰν τὸ λύκο, κτυπᾷς σὰν τὸ ρινόκερο, χορεύεις σὰν τὸ καγκουρό … Ἂ, πόσα δὲν μοῦ εἶπαν εἰς βάρος σου! Ὦ ἄνθρωπε δυστυχισμένε! Πολιτισμένε τοῦ 20οῦ αἰῶνος. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 43

ΠΡΩΤΕΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΛΟΓΕΡΟΥ & ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1942, ΟΠΟΥ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΟΡΓΙΑΖΕ, ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ

Aς δουμε απο την αρχή την πορεία του π. Αυγουστινου Καντιώτου στην Μακεδονια

Αναστατώνονται οι Ιταλοι κατακτηται στα Γιάννενα από το κηρυγμα του π. Αυγουστίνου στον κατάμεστο ναο του Αγίου Σπυρίδωνος τα πρωτα Χριστούγεννα σκλαβιας του 1941, παρουσία του δεσπότη Σπυρίδωνα και της Ιταλικῆς καραμπιναρίας. Οι Ιταλοι πιάσαν τις πόρτες στην έξοδο για να τον συλλάβουν, αλλά ο δεσπότης τον φυγαδεύει από την μικρή πόρτα του ιερου.
Οι Ιταλοι πάνε στην Μητρόπολη και ζητουν να τους τον παραδώση. Ο δεσπότης υπόσχεται ότι θα τον τιμωρήσει αυτός. Δεν θα τον ξαναφησει να μιλήση. Το ανακοινώνει στον π. Αυγουστίνου που διαμαρτύρεται. Αν δεν μιλῶ τί θα γίνω, σκύλος ενεός;
Βρε Αυγουστῖνε, δεν καταλαβαίνεις ότι κινδυνεύει και το κεφάλι σου και το δικό μου κεφάλι; Τί να τους έλεγα; Και ο νεαρός, ιεροκήρυκας απαντᾶ: Να τους έλεγες: Σαν τον Αυγουστῖνο έχει πολλούς η Ελλάς. Εγω, δεν έχω κανένα παράπονο εναντίον του, εσεις που έχετε, πιάστέ τον και ρίξτέ τον στην λίμνη των Ιωαννίνων. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 41

Δευτερη καταγγελια του δεσποτη Βασιλειου, εναντιον των αδελφων Ρενσαλη στον επιθεωρητη στοιχειωδης εκπαιδευσεως.

Ζητα την απομάκρυνση της δασκάλας Πολεμίδας Ρενσαλή, απο την πόλη της Φλωρίνης, παρουσία του γραμματέα του. Και πάλι ο Θεος επεμβαίνει

Φεύγουν οἱ Γερμανοί, ἡ χώρα προσπαθεῖ νὰ ἐπουλώσῃ τὶς πληγές της. Τὸ κράτος κτίζει σχολεῖα.
Ὁ δεσπότης Βασίλειος μαζὶ μὲ τοὺς ἄρχοντες τοῦ τόπου εἶναι καλεσμένος σὲ κάποιο χωριό, γιὰ νὰ βάλουν θεμέλιο λίθο γιὰ τὸ δημοτικὸ σχολεῖο. Θ᾽ ἀκολουθήσῃ τραπέζι. Οἱ κάτοικοι ἔχουν ἑτοιμάσει σοῦβλες, γιὰ νὰ περιποιηθοῦν τοὺς ἐκλεκτοὺς καλεσμένους.
Ὁ δεσπότης παίρνει μαζί του γιὰ συνοδεία τὸν γραμματέα τῆς Μητροπόλεως Ἰωάννης Μπούτσικο, τὸν σύζυγο τῆς Εὐθυμίας. Στὸ τραπέζι ὁ δεσπότης κάθεται δίπλα στὸν ἐπιθεωρητή. Ἀνοίγει συζήτησι μαζί του καὶ μπαίνει κατ᾽εὐθεῖαν στὸ θέμα του.
-Στὴν πόλι τῆς Φλωρίνης, ὑπάρχει μιὰ δασκάλα αἱρετική. Ἔχει ἕνα ἄντρο κοριτσιῶν καὶ κάνει μεγάλο κακὸ στὴν πόλι. Φροντίστε νὰ τὴν ἀπομακρύνετε. Ὁ ἐπιθεωρητὴς παραξενεύεται. Ποιά εἶνε αὐτή; καὶ νὰ εἶστε βέβαιος ὅτι θὰ κάνω τὸ καθῆκον μου. Ὁ δεσπότης τὴν κατονομάζει· Πολεμίδα Ρεσναλῆ.

Ο Θεὸς ἐπεμβαίνει

Τώρα ἡ ἐπέμβασι τοῦ Θεοῦ ἔρχεται ἀπὸ τὸ γραμματέα τοῦ δεσπότη, ποὺ ἄκουσε τὴ συζήτησι.
Τὴν ἄλλη μέρα, τὸ πρωί, πάει στὸν ἐπιθεωρητὴ καὶ τοῦ λέει· -Χθὲς ὁ δεσπότης κατηγόρησε μιὰ δασκάλα, ποὺ προσφέρει μεγάλο ἔργο στὴν πόλι. Μὲ μιὰ μεγάλη ὁμάδα κοριτσιῶν μαγειρεύουν και πηγαίνουν φαγητὸ σὲ φτωχοὺς καὶ ἀρρώστους· Κάνει ἔργο, ποὺ δὲν τὸ κάνει ἡ Μητρόπολι. Καὶ παραξενεμένος ὁ ἐπιθεωρητής, ποὺ ἄκουγε αὐτά τὰ λόγια ἀπὸ τὸν συνοδὸ τοῦ δεσπότη, τὸν ρωτᾶ·
-Γιατί ὁ δεσπότης τὴν εἶπε αἱρετική; Καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε·
-Ὁ δεσπότης ἔχει πρόβλημα μὲ τὸν πνευματικὸ πατέρα τῶν κοριτσιῶν αὐτῶν, ποὺ τα ἐμπνέει καὶ τα καθοδηγεῖ. Στὸ πρόσωπο τῶν κοριτσιῶν νομίζει ὅτι θὰ ἐκδικηθῇ τὸν ἱεροκήρυκα, ὁ ὁποῖος τὸν ἤλεγξε γιατὶ μένει στὴν Ἀθήνα. Ὁ ἐπιθεωρητὴς κατάλαβε τί γίνεται καὶ πέταξε στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων τὴν καταγγελία.

Τρίτη καταγγελία

Ὁ δεσπότης βλέπει ὅτι δὲν ἔγινε τίποτα μὲ τὸν πρῶτο ἐπιθεωρητὴ καὶ ἡ Πολεμίδα βρίσκεται ἀκόμα στὴν πόλι. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ.39

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Ἐν Φλωρίνης ἀρ. 282, ἡμερ. 7/4/1943
Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν Θεσσαλονίκη

Παρακαλοῦμεν μεριμνήσητε δι’ ἐπάνοδον ἐνταῦθα Αὐγουστίνου Καντιώτου λόγῳ Θρησκευτικῆς ἀνάγκης.

Δημόσιοι Ὑπάλληλοι
Καρφῆς Μωραΐτης, ἕπονται τριάκοντα δύο ὑπογραφαί.

Ἀκριβὲς ἀντίγραφον
Ἐν Θεσ/νίκῃ τῇ 13/4/1943
Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ

Ὁ π. Αὐγουστινος εφυγε απο την Φλωρινα,
αλλα το εργο του Θεου δεν σταματησε

Ὁ π. Aὐγουστῖνος ἔφυγε, ἀλλὰ τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ συνεχίστηκε στὴ Φλώρινα. Ἡ Εὐαγγελία Pεσναλῆ μιλᾶ γιὰ τὰ συσσίτια ποὺ γίνονταν στὴ Φλώρινα, μὲ τὴν πνευματικὴ καθοδήγησι τοῦ π. Aὐγουστίνου: «Kάναμε συσσίτια, 800 πιάτα ἡμερησίως στοὺς πτωχοὺς καὶ πηγαίναμε τὸ φαγητὸ στὰ σπίτια των αρρώστων και των γερόντων. Ἤμασταν μιὰ μεγάλη ὁμάδα κοριτσιῶν, ποὺ ἀργότερα ἀποτελέσαμε τὸν Ὀρθόδοξο Xριστιανικὸ Σύλλογο τῆς “ Ἀγάπης’’ ποὺ βρίσκεται σὲ δραστηριότητα μέχρι σήμερα».
Ἡ δασκάλα Δόμνα Λαζαρίδου, λέει: «Ὁ κόσμος μᾶς περιέβαλλε μὲ μεγάλη ἀγάπη. Mᾶς εἶχε τόσο ἐμπιστοσύνη, ποὺ ἔβαζε τὰ χρήματα στὰ χέρια μας, λέγοντας· Πάρτε τα αὐτὰ γιὰ τοὺς φτωχούς».

Ἡ ἀγαπη του Φλωρινιωτικου λαοῦ
καὶ ἡ αὐτοθυσία τῶν κοριτσιῶν

Ὁ λαὸς τῆς Φλώρινας, ποὺ γνώρισε τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὸν π. Αὐγουστῖνο, εἶχε μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὶς κοπέλλες καὶ τὶς βοηθοῦσε στὸ κοινωνικὸ ἔργο. Εἶχαν πολλοὺς συνδρομητὰς στὰ συσσίτια, οἱ ὁποῖοι βοηθοῦσαν εἴτε σὲ εἶδος εἴτε σὲ χρήματα. Ὅλοι οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι τοὺς ἔδιναν κάθε μῆνα ὅ,τι μποροῦσαν. Ἡ Πρόνοια ἀπέκτησε τὸν πιὸ καλὸ σύμμαχο. Ἔστελνε τοὺς φτωχοὺς γιὰ φαγητὸ στὰ συσσίτια τῶν κοριτσιῶν. Αυτό γινόταν και στην Κοζάνη, που τελικά εστάλη ο π. Αυγουστίνος (1943-1945). Εκει τα συσσίτια, με τη βοηθεια του Θεου εφτασαν 8.150 πιάτα ημερεσίως! Ήταν το μεγαλύτερο συσσίτιο των Βαλκανίων. Διαβαστε ενα μέρος του βιβλίου: «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ» (Ο π. Αυγουστῖνος Ν. Καντιώτης τήν Κατοχή στην Κοζάνη, Νο1):

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=62
Κάποια μέρα, τὶς κάλεσαν απο την Πρόνοια για νὰ πάρουν κάποια γίδια, ποὺ κατασχέθηκαν στὰ σύνορα καὶ ἦταν πολὺ καχεκτικά. Τὰ μετέφεραν στὸ σφαγεῖο ἀγκαλιά, γιατὶ φοβόταν μήπως ψοφήσουν αν τα βάλουν να περπατήσουν μέχρι ὲκεῖ. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 38

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Ἐκ Φλωρίνης ἀριθ. 254, ἡμερ. 5/4/43
Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν
Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας
Θεσσαλονίκην

Παρακαλοῦμεν ἐνεργήσατε ἐγκριθῇ συνέχισις ἀποσπάσεως ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτου τοὐλάχιστον ἐπὶ τρίμηνον. Μέγιστον ἔγκλημα ἐγκατάλειψις κατηχητικῶν σχολείων διαπαιδαγωγούντων θρησκευτικῶς νεολαίαν καὶ λαϊκῶν κηρυγμάτων, ἅτινα [ἀπὸ τῆς] ἀπελευθερώσεως διὰ πρώτην φορὰν ἱδρύονται, ὡς καὶ διακοπὴ τῆς ἐξομολογήσεως εἰσαχθείσης τὸ πρῶτον [εἰς τὴν] πόλιν μας.-
Ἐκπρόσωποι Δημοδιδασκάλων
Δημήτριος οἰκονομίδης, Μ. Ἀδαμαντίδης, Ἀθανάσιος Τέλος, Ἰωάννης Στεργιόπουλος, Ἀναστάσιος Γερμανός

Ἀκριβὲς ἀντίγραφον
Ἐν Θε/νίκῃ τῇ 13/4/1943
Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ
Χρυσοχόος

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 37

Ὁ Γενικος ἐπιθεωρητης Νομαρχιων Μακεδονιας Ἀθ. Χρυσοχοου,  καταγγελει εμεσως τον ἐπισκοπο Φλωρινης Βασιλειο ως υπαιτιο της μεταθεσεως & ζητα να επανελθη παση θυσια ο Ἀρχιμ. Αὐγουστινος Καντιωτης στη Φλωρινα για να μη διακοπη το εθνοθρησκευτικο του εργο, το τοσο αναγκαιο για την περιοχη

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ
ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. Ε.Π. 1016
ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ
(Ἀριθ. ἐμπιστ. 502, 16-4-43)

Πρὸς τὴν Γενικὴν Διοίκησιν Μακεδονίας
Διεύθυνσιν Ἐσωτερικῶν
Ἐνταῦθα

Ἔχω τὴν τιμήν, ἐν συνεχείᾳ πρὸς τὴν ὑπ’ ἀρ. Ε.Π. 1016/5-4-43 ἀναφοράν μου, νὰ ὑποβάλω ἀντίγραφα δύο ἑτέρων τηλεγραφημάτων ἀποσταλέντων ἐκ Φλωρίνης ὑπὸ τῶν Δημοσίων ὑπαλλήλων καὶ τῶν ἐκπροσώπων τῶν δημοδιδασκάλων, ἐκφραζόντων τὴν θρησκευτικὴν ἀνάγκην τῆς εἰς Φλώριναν ἐπανόδου τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Αὐγουστίνου Καντιώτου, ἵνα μὴ διακοπῇ τὸ ἀρξάμενον ἔργον του, καὶ ν’ ἀναφέρω ὅτι ἡ κατὰ τὰς σημερινὰς περιστάσεις ἐξουδετέρωσις τοῦ τόσον ἐπιτυχῶς δρῶντος ἐθνικοθρησκευτικοῦ κήρυκος τούτου ἀποτελεῖ πλῆγμα κατὰ τῆς καταβαλλομένης ἐν τῇ περιοχῇ προσπαθείας. Ἡ μὴ δυναμένη νὰ πραγματοποιηθῇ μετάθεσις αὐτοῦ εἰς Γρεβενά, λόγῳ τῶν γνωστῶν ὑμῖν συνθηκῶν, ἀποστερεῖ ἅμα τὴν Γερμανοκρατουμένην Μακεδονίαν τῆς ἐργασίας αὐτοῦ καὶ δὴ εἰς περίστασιν καθ’ ἣν ἡ ἔλλειψις ἱεροκηρύκων εἶναι γνωστὴ καὶ πολλάκις ἐξετέθη ἡ ἀνάγκη τῆς πυκνώσεως αὐτῶν. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 33

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 134
Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 4/4/43
Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν Μακεδονίας Θεσ/νίκην
Εὐπειθῶς παρακαλοῦμεν ὅπως ἐνεργήσητε παράτασιν ἀποσπάσεως ἐνταῦθα ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτου μέχρι πέρατος σχολικοῦ ἔτους κατηχητικοῦ σχολείου μας ἱδρυθέντος ὑπὸ τούτου, πρὸς συνέχισιν καὶ ὁλοκλήρωσιν ἐξαιρέτου διδασκαλίας ἧς ἔχομεν ἀμεσωτάτην ἀνάγκην βεβαιοῦμεν ὅτι σύμπασα πόλις ἀναμένει τελεσφόρους ἐνεργείας σας.-
Ἐπιτροπή κατηχητικοῦ ἐργαζομένων νέων: Χρῆστος Σουρέψης, ἀκολουθοῦν 150 ὑπογραφαί

Διά τὴν ἀκρίβειαν
Θεσ/νίκῃ τῇ 6/4/1943
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ (σφραγίδα & ὑπογραφή)

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 34

Τηλεγραφημα ἐπισκοπου Φλωρινης Βασιλειου
που προσποιειται τον ἀθωο

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Ἐκ Φλωρίνης ἀριθ. 359, ἡμερ. 9/4/1942 (γραφει λαθος το ετος) ειναι το 1943
Κύριον Χρυσοχόον
Γενικὴν Διοίκησιν Μακεδονίας, Διεύθυνσιν Θρησκευμάτων, Θεσσαλονίκην

Πειθαρχοῦμεν ἀποφάσει Ἱερᾶς Συνόδου ἀριθ. 317 μεταθέσεως Καντιώτου Γρεβενά.

ΦΛΩΡΙΝΗΣ Βασίλειος

Ἀκριβὲς ἀντίγραφον
Ἐν Θεσ/νίκῃ τῇ 13/4/1943, Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ

Ὁ Γενικος επιθεωρητης Νομαρχιων Ἀθ. Χρυσοχοου καταγγελλει:

Λόγῳ τῆς γνωστῆς καταστάσεως τῆς περιοχῆς Φλωρίνης καὶ τῆς ἐν αὐτῇ καταβαλλομένης ἐργασίας ὑπὸ τῶν ἀντεθνικῶς δρώντων ξένων προπαγανδῶν, θεωρῶν ὅτι ἡ ἀπομάκρυνσις ἐκ Φλωρίνης σήμερον τοῦ ἄνω Ἱεροκήρυκος ο οποιος ειναι καρφος στην ξενη προπαγανδα, αποτελει εθνικη ζημια

Ἀριθ. ἐμπιστ. 522, 21.4.43

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ
ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΟΥ
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. Ε.Π. 1016

Ἐν Θεσ/νίκη τῇ 5/4/1943

Πρὸς τὴν Γενικὴν Διοίκησιν Μακεδονίας
Διεύθυνσιν Ἐσωτερικῶν
Ἐνταῦθα

Ἔχω τὴν τιμὴν ν’ ἀναφέρῳ ἐν συνεχείᾳ πρὸς τὴν ὑπ’ ἀριθ. Ε.Π. 794, 387- 15-3-43 ἀναφοράν μου, δι’ ἧς ὑποβάλλων πρότασιν ἀπονομῆς ἠθικῆς ἀμοιβῆς εἰς τὸν ἐν Φλωρίνῃ ἀπεσπασμένον ἱεροκήρυκα Αὐγουστῖνον Καντιώτην, ᾐτούμην ἅμα τὴν ἐπὶ ἓν ἔτι ἑξάμηνον ἀπόσπασιν αὐτοῦ εἰς τὴν Μητρόπολιν Φλωρίνης, καθ’ ὅσον ἐπέκειτο ἡ λῆξις τῆς πρώτης τετραμήνου ἀποσπάσεώς του, ὅτι ἀτυχῶς ἐπὶ τῇ λήξει τῆς τετραμήνου ἀποσπάσεως αὐτοῦ τὴν 31ην Μαρτίου, ἤτοι μετὰ δεκαπενθήμερον ἀπὸ τῆς ὑποβολῆς τῆς αἰτήσεως μου, διετάχθη ἡ μετάθεσις αὐτοῦ εἰς Γρεβενά. Read more »

AΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΑ 80 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

1942-2022

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ & ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 32

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 130
Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 3 Μαρτίου 1943

Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν Μακεδονίας – Θεσ/νίκην

Εὐπειθῶς παρακαλοῦμεν ὅπως ἐνεργήσητε καὶ ἀνασταλῇ μετάθεσις ἐντεῦθεν ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτη μέχρι πέρατος σχολικοῦ ἔτους κατηχητικοῦ σχολείου μας ἱδρυθέντος ἐνταῦθα ὑπὸ τούτου πρὸς συνέχισιν ἐξαιρέτου καὶ λίαν καρποφόρου διδασκαλίας ἧς ἔχομεν προερχόμεθα ἀναμένει δι’ ἐνεργειῶν σας ταχεῖαν ἐπαναφοράν του.-
Ἡ ἐπιτροπὴ ἑνώσεως ἐργαζομένων νεανίδων
Βεατρίκη Λαπατᾶ, Δωροθέα Ναούμ, Σπύρου Καλλιόπη, Χρυσάνθη Τσαγανίδου, Μερόπη Καλεώδη, Ἐλένη Λιοντῆ.

ἕπονται 80 ὑπογραφαὶ νεανίδων κατηχητικοῦ.-
Διὰ τὴν ἀκρίβειαν, Θεσ/νίκῃ τῇ 6/4/1943,

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 63
Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 2/4/1943

Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, Θεσ/νίκην

Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 31

1943: Βαρυ πληγμα η απομακρυνσι του ιεροκηρυκα
στην εμπεριστατη περιοχη της Φλωρινας

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ
ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 884
Ἐν Θεσ/νίκη τῇ 5 Ἀπριλίου 1943

Ἐπιβεβαίωσις Τηλεγραφήματος
Ἱερὰν Σύνοδον Ἐκκλησίας Ἑλλάδος Ἀθήνα

Μετάθεσις ἐκ Φλωρίνης, ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτου, ἐπιφέρουσα διακοπὴν λειτουργίας ἱδρυθέντων κατηχητικῶν σχολείων καὶ ἐθνικοθρησκευτικοῦ ἔργου, ἀποβαίνει βαρὺ πλῆγμα κατὰ ἐμπεριστάτου ταύτης περιοχῆς ΣΤΟΠ. Σύμπας λαὸς Φλωρίνης ἀνάστατος διὰ τηλεγραφικῶν ἐκκλήσεων ἐξαιτεῖται εὐλαβῶς παράτασιν ἀποσπάσεως αὐτοῦ Φλώριναν τοὐλάχιστον μέχρι πέρατος Σχολικοῦ ἔτους, ἵνα μὴ σταματήσῃ ἔργον κατηχητικῶν Σχολείων ΣΤΟΠ. Θεωρῶν ἐθνικὸν συμφέρον ἔγκρισιν παραμονῆς τούτου ἐκεῖσε, ἀδυνάτου ἅμα οὔσης μεταβάσεως αὐτοῦ Γρεβενά, ὑποβάλλω παράκλησιν διαταχθῇ τηλεγραφικῶς παράτασις ἀ-ποσπάσεως αὐτοῦ εἰς Φλώριναν ἀποφάσεως ὑμῶν γνωστοποοιουμένης ἡμῖν πρὸς καθησύχασιν πνευμάτων.-

ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ ΤΓ.Δ.Μ.
ΑΘ. ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Αιτησι των Ὑγειονοατασι παραμονης

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 114
Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 3 Μαρτίου 1943
Ἐπιθεωρητήν Νομαρχῶν
Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας Θεσ/νίκη.

Παρακαλοῦμεν ἐνεργήσετε ἐγκριθῇ συνέχισις ἀποσπάσεως ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτου τοὐλάχιστον ἐπὶ τρίμηνον. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 29

Ἀναστατος ο λαος της Φλωρινας

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Εν Φλωρίνῃ τῇ 2 Μαρτίου 1943
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 85/52/3α
Γενικὸ Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν
Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας – Θεσ/νίκη

Διαταχθεῖσα μετάθεσις ἐξ ἐντεῦθεν εἰς Γρεβενὰ ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτη, ἐργασθέντος ἀόκνως ἐθνικῶς, θρησκευτικῶς, ἀναζωπυρώσαντος ἐθνικὸν καὶ θρησκευτικὸν φρόνημα κατοίκων ἀκραίας ταύτης περιοχῆς, ἠκούσθη τοὐλάχιστον μετ᾽ ἐκπλήξεως παρὰ πολυπληθῶν ὀπαδῶν του καὶ ἡ-μῶν-ΣΤΟΠ.
Φρονοῦμε σπουδαῖοι λόγοι ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς σκοπιμότητος ἐπιβάλλουν συνέχισιν παραμονῆς ἐνταῦθα ἀξίου ἱερωμένου καὶ ἐφ᾽ ὅσον συμφωνεῖτε παρακαλοῦμεν ἐνεργήσητε πρὸς τοῦτο.-

Διοικητὴς Καννᾶς
Διὰ τὴν ἀκρίβειαν

Θεσ/νίκη τῇ 6/4/1943
Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ Γ.Δ.Μ.
(Ἀκολουθεῖ σφραγίδα & ὑπογραφή)

Ἐθνικη αναγκη η παραμονη του ιεροκηρυκα
στη Φλωρινα

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ
ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 877
Θεσ/νίκῃ τῇ 5/4/1943

Ἐπιβεβαίωσις τηλεγραφήματος Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 27

Ἔβρισες τὴ μάνα μας

Ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ παλαιοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος εἶπε: «Ὁ τόπος αὐτὸς ἦταν, εἶνε καὶ θὰ μείνῃ πάντα Ἑλληνικός». Τὸ εἶπε σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ χτυποῦσε στοὺς δρόμους ἡ Γερμανικὴ μπότα, ὠργίαζαν διάφορες ἀντεθνικὲς προπαγάδες, καὶ κινδύνευε κανεὶς νὰ ἀναφέρῃ τὴν λέξι Ἑλλάδα. Πῶς σώθηκε εἶνε θαῦμα.
Ἂς τὸν ἀκούσουμε:
«Ἐδῶ στὴ Φλώρινα, στὴν παλιὰ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ἐκηρύτταμε τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. Συναναστρεφόμεθα μὲ πατριῶτες καὶ ἀκούγαμε τὴ νύχτα κρυφά, μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς μας, εἰδήσεις ἀπὸ ραδιοφωνικοὺς σταθμοὺς τῶν ἐλευθέρων χωρῶν, ἀπὸ τὸ Λονδῖνο καὶ τὴ Pωσία.
Kάποτε εἶπα σ’ ἕνα κήρυγμα: Ἡ Ἑλλάδα ποτέ δὲν πεθαίνει. Mὲ σταμάτησε τότε κάποιος καὶ μοῦ λέγει: Kοίταξε, σ’ ἀγαπούσαμε, ἀλλὰ τώρα δὲν σ’ ἀγαποῦμε, γιατὶ μᾶς ἔβρισες τὴ μάνα μας. Ἐγώ, τοῦ λέω, δὲν ἔβρισα καμμιά μάνα. Mάνα μας, μοῦ ἀπαντᾷ, εἶνε ἡ Bουλγαρία. Kοίταξε καλά, μοῦ λέει, ἂν μιλήσῃς γι’ αὐτὸ ξανά, δὲν θὰ ἔχῃς ζωή.
Mοῦ ἔκανε κατάπληξι τὸ γεγονός. Ἦταν φοβερὴ ἡ κατάστασι τότε. Ὑπῆρχαν πρόσωπα ποὺ εἶχαν δηλητηριαστεῖ ἀπὸ τὴ Bουλγαρικὴ προπαγάνδα».

Ἡ παντελὴς ἀπουσία τοῦ δεσπότη
αἰτία τῆς ἐξάπλωσις τῆς προπαγάνδας

Μέσα σὲ τρεῖς μῆνες ἄλλαξε ἡ Φλώρινα, τὸ ἔργο τὸ κηρυκτικό, τὸ κοινωνικό, τὸ φιλανθρωπικὸ ἦταν τεράστιο. Aὐτὸ ὅμως δὲν ἱκανοποιοῦσε τὸν ταπεινὸ ἱεροκήρυκα, ἤθελε ἀκόμη περισσότερα. Ἔβλεπε μικρὸ καὶ ἀδύνατον τὸν ἑαυτό του γιὰ νὰ ἀνταποκριθῇ στὶς ἀνάγκες τοῦ λαοῦ. Ἤθελε, τὶς δύσκολες αὐτὲς ὧρες ποὺ περνοῦσε ὁ Φλωρινιώτικος λαός, νὰ ἔχῃ κοντά του τὸν ἐπίσκοπό του. Δὲν μποροῦσε νὰ δικαιολογήσῃ μὲ τίποτε τὴν ἐγκατάλειψι τοῦ ποιμνίου καὶ τὴν ἐγκατάστασί του στὴν Ἀθήνα. Δὲν μποροῦσε νὰ κρατᾶ κλειστὸ τὸ στόμα του, γιὰ νὰ μὴν ἔρθῃ σὲ σύγκρουσι μὲ τὸ δεσπότη, γι’ αὐτὸ κάποια μέρα ἐπαναστάτησε.
«Προτιμότερο κανείς», ἔλεγε, «νὰ πέσῃ μαχόμενος, παρὰ νὰ στέκεται προδότης. Ἐγὼ διαφωνῶ μ᾽αὐτοὺς ποὺ θυσιάζουν τὴν ἀλήθεια χάριν τοῦ κηρύγματος. Ἀγαπούσαμε τὸ κήρυγμα, ὅμως τὸ θυσιάζαμε χάριν τῆς ἀλήθειας καὶ ἔτσι εἴχαμε διωγμοὺς καὶ περιπέτειες στὴ ζωή μας». (Κατασκήνωσι 19.8.1993).
Ἔκανε κήρυγμα στὸν κατάμεστο ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ στὸ τέλος ἔστειλε σκληρὸ μήνυμα στὸ δεσπότη·

Νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν Ἀθήνα καὶ νὰ ἔρθη ἀμέσως
στὴ Μητρόπολί του

Εἶπε: «Ἂν ὁ δεσπότης, αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνᾶ ἡ πατρίδα μας, δὲν ἔρθῃ μέχρι τὴν ἄλλη Kυριακὴ στὴ Mητρόπολί του, θὰ κάνω κήρυγμα ἐναντίον του, ποὺ ἀπὸ τὴν σφοδρότητά του θὰ πετιοῦνται τὰ κεραμίδια τοῦ ναοῦ στὸν ἀέρα». Ἔστειλε τὸ μήνυμα καὶ γνώριζε ὅτι θὰ φτασῇ σύντομα στὴν Ἀθήνα.
Tὸ ἔμαθε πράγματι αὐθημερὸν ὁ δεσπότης καὶ ἔστειλε τηλεγραφικὰ τὴν ἀπόλυσι τοῦ ἱεροκήρυκα. Tὸ τηλεγράφημα διέτασσε· Ὁ ἱεροκήρυκας Aὐγουστῖνος Kαντιώτης νὰ ἐγκαταλείψῃ πάραυτα τὴ Mητρόπολι Φλωρίνης καὶ νὰ ἐπιστρέψῃ στὴ Θεσσαλονίκη. Ὁ π. Aὐγουστῖνος ὑπήκουσε. Ἡ μετακίνησί του λόγῳ καιροῦ καὶ λόγῳ γεγονότων δὲν ἦταν εὔκολη, ἀλλὰ ὑπήκουσε. Σὰν κεραυνὸς ἔπεσε στὴν πόλι ἡ εἴδησι ὅτι ὁ δεσπότης διώχνει τὸν ἱεροκήρυκα Aὐγουστῖνο Kαντιώτη ἀπὸ τὴ Φλώρινα.
Ἡ δασκάλα Δόμνα Λαζαρίδου θυμᾶται: Tὸ μάθαμε καὶ πήγαμε στὸ τραῖνο δακρυσμένοι γιὰ νὰ τὸν χαιρετίσουμε, κρατῶντας στὰ χέρια μας ἕνα κέϊκ. Ὅταν μᾶς εἶδε ἀπὸ τὸ παράθυρο τοῦ τραίνου, κατέβηκε μέχρι τὰ σκαλοπάτια τοῦ τραίνου καὶ μᾶς εἶπε· «Tώρα τὸν Aὐγουστῖνο νὰ τὸν ξεχάσετε, τὸ Xριστὸ νὰ μὴ ξεχάσετε ποτέ».
Kαὶ ὅταν πήγαμε νὰ τοῦ δώσουμε τὸ κέϊκ γιὰ τὸ δρόμο, μᾶς εὐχαρίστησε καὶ εἶπε νὰ τὸ δώσουμε στοὺς φτωχούς.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος φεύγει ἀπὸ τὴ Φλώρινα. Ἡ πόλις θρηνεῖ.
Γίνονται διαμαρτυρίες πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις, γίνεται ἐπανάστασι τηλεγραφημάτων ἀπὸ ὅλους τοὺς φορεῖς καὶ ἀπὸ ὅλο τὸ λαὸ τῆς Φλώρινας, ἀλλὰ ὁ δεσπότης ἀπὸ τὴν Ἀθήνα δὲν ἀκούει καὶ δὲν καταλαβαίνει τίποτε.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἔφυγε, ἀλλὰ ὁ σπόρος ποὺ ἔπεσε βλάστησε. Ἡ Ἀδελφότητα τῆς «Ἁγάπης», μὲ 150 κοπέλλες, μένει καὶ συνεχίζει τὸ κατηχητικὸ καὶ φιλανθρωπικό του ἔργο….

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 26

Ηταν φοβερη η κατασταση

Διηγήσεις ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν π. Αὐγουστῖνο:
«Ἂν κάποιος ἦτο φλογερὸς πατριώτης, κινδύνευε καὶ ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς κατακτητάς. Ἐὰν δὲν μ’ ἔδιωχνε ὁ δεσπότης… Τοῦ χρωστῶ εὐγνωμοσύνη ποὺ μ’ ἔδιωξε καὶ πρόλαβα νὰ φύγω, γιατὶ μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ἔγινε ἀπαγχονισμὸς 15 πατριωτῶν (στὶς 9.8.1943) στὴν Kλαδορράχη καὶ θὰ ἤμουν ὁπωσδήποτε μεταξὺ αὐτῶν. Nὰ μὴν τὶς ζήσουμε ξανὰ τὶς ἡμέρες αὐτές.
Tώρα ἔχουμε τοὺς Σκοπιανούς [νὰ διεκδικοῦν τὴ Μακεδονία], ποὺ εἶναι εἶδος σαλιγκαρίου, τὰ ὁποία εἶναι κρυμμένα δεξιὰ καὶ ἀριστερά, ἀλλὰ μόλις πέσῃ ἡ βροχούλα, τὰ ἔχετε παρατηρήσει, βγαίνουν ὅλα στὴν ἐπιφάνεια (Kατασκήνωσι 4.8.1992).

Ἐκεῖ ὅπου ὠργίαζε ἡ προπαγάνδα

Ὁ Θεὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψῃ πόλεμο. Ἐμεῖς τὸν γνωρίσαμε, στὴ νεότητά μας. Ὅταν μπῆκαν μέσα στὴ Φλώρινα οἱ Γερμανοὶ καὶ οἱ Βούλγαροι, ἀλλοιώθηκε ἀμέσως ἡ πόλι.
Τὰ χρόνια ἐκεῖνα ἦρθα ὁλομόναχος στὴ Φλώρινα ὡς ἱεροκήρυκας καὶ ἔκανα περιοδεία στὰ χωριά. Ὅταν πλησίασα σ᾿ ἕνα χωριό, βγῆκαν ὅλοι γιὰ νὰ μὲ ὑποδεχθοῦν. Κάποιος ποὺ μὲ συνώδευε, λέει·Μὴν τοὺς ἔχεις ἐμπιστοσύνη αὐτούς. Βγῆκαν νὰ σὲ ὑποδεχθοῦν, γιατὶ εἶχαν μήνυμα ἀπὸ τὴ Σόφια ὅτι ἔρχεται Βούλγαρος παπᾶς. Μὲ περάσανε γιὰ Βούλγαρο. Βρέ, λέω, τί κάνουμε τώρα; Ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐπεθύμησα νὰ ξέρω Βουλγαρικά. Θὰ τοὺς μιλοῦσα Βουλγαρικά, δὲν εἶναι ἁμαρτία. Πῆρα τότε ἕνα σταυρὸ καὶ τοὺς εὐλογοῦσα. Μὲ ἀκολούθησαν μέσα στὴν ἐκκλησία. Τώρα, σκέφτηκα, πῶς νὰ τοὺς μιλήσω, ποὺ δὲν ξέρω Βουλγαρικά;
Μόλις ἄνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἀκούσανε Ἑλληνικά, κατάλαβαν ὅτι δὲν εἶμαι αὐτὸς ποὺ περιμένανε καὶ ἄδειασε ἡ ἐκκλησία.
Τώρα, μοῦ λένε φύγε, γιατὶ θὰ σὲ τσακίσουν, θὰ σὲ σκοτώσουν. Σηκώθηκα καὶ ἔφυγα νύχτα, καὶ περιπλανόμουν».

Συνετρίβη ἡ προπαγάνδα

Τὸ μοναδικὸ χωριὸ ποὺ εὐχαρίστησε δημόσια καὶ τίμησε τὸν ἐπίσκοπό του, πρὶν ἀπὸ τὴν παραίτησί του, ἦταν τὸ παραπάνω.
Τὸ χωριὸ αὐτό, ποὺ στὸ βάθος ἔκρυβε εὐγενικὲς ψυχές, στέκεται μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ σεβασμὸ στὸν ἐπίσκοπό του καὶ τὸν τιμᾶ στὰ γηρατειά του.
Σὲ εἰδικὴ τελετή, ποὺ ἔκανε τῆς 15.8.1998 παρουσία τῶν ἀρχῶν τοῦ τόπου, ἐκφράζει τὴ μεγάλη του ἀγάπη καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη στὸν γέροντα ἐπισκοπό τους. Ἀναγνωρίζει τὶς μεγάλες θυσίες του καὶ τὴν προσφορὰ στὸ χωριό τους καὶ ξεπερνᾶ σὲ εὐγενῆ αἰσθήματα πατριωτισμοῦ καὶ ἀγάπης κάποιους ἄλλους ρασοφόρους πού, ἐνῷ εὐεργετήθηκαν μέχρι τὶς τρίχες τῆς κεφαλῆς τους, συμπεριφέρθηκαν ἄθλια στὰ γεράματά του, γιὰ προσωπικά τους ὀφέλη.

Δὲν ἔμεινε ἴχνος τῆς προπαγάνδας

«Σ᾿ ἕνα ἄλλο χωριό, νὰ μὴν ποῦμε τὸ ὄνομά του, πῆγα καὶ τοὺς μίλησα χριστιανικά. Τὴ νύχτα ἔμεινα στὸ σπίτι τοῦ παπᾶ. Κατὰ τὰ μεσάνυχτα ἀκούω μιὰ ὡραία ψαλμωδία στὰ σλαβικά. Ἔχουν μιὰ περιπαθῆ φωνή. Ξύπνησα καὶ ἄκουγα τὸ τραγούδι τους, χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνω. Ἔρχεται τότε ὁ παπᾶς καὶ μοῦ λέει: Ξέρεις γιατί ἦρθαν αὐτοί; Σὲ εἰδοποιοῦν μὲ τὸ τραγούδι τους νὰ φύγης καὶ νὰ μὴ σὲ βρῆ ὁ ἥλιος.
Σηκώθηκα καὶ ἔφυγα μέσα στὴ νύχτα μὲ τὰ πόδια». (Κατασκήνωσι Αὔγουστος 1993)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ