ΘΛΙΒΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Αθήναι τη 10 Οκτωβρίου 1950

Αγαπητέ μοι Γιώργο, τι γίνεσθε;
Ευρίσκομαι εδώ περίπου ένα μήνα, προσπαθώ, ν’ αναλάβω εις τον καθαρόν αέρα της Ι. Μονής Πεντέλης. Αλλά δεν ήτο θέλημα Θεού ν’ αναπαυθώ ούτε κατά τον μήνα τούτον της αδείας μου. Διότι συνέβησαν θλιβερά γεγονότα που με ηνάγκασαν να διακόψω την παραμονή μου εις Πεντέλην και να κατέλθω εις Αθήνας. Ταύτα ήσαν 1) ο αιφνίδιος θάνατος του αείμνηστου Μητροπολίτου Γρεβενών Θεοκλήτου, όστις γνωρίζεις πόσον υπεστήριζεν την κίνησίν μας και υπεστήριζε τον ιεροκήρυκα παντού. Ήτο τούτο ένα πλήγμα.
2) Ο Καρυστίας πριν η φθάσω εις Κύμην παρασυρώμενος από διαφόρους… είχε προτύνει την απόλυσίν μου!!!
3) Σοβαρόν απόστημα εις τους οδόντας μας.
Το τρίτον, έκαμα εγχείρησιν τινα και απηλλάγην του κινδύνου. Το δεύτερον ετακτοποιήθη, αλλά φαντάζεσαι την πικρίαν μου. Δεν έχομεν ημείς πουθενά έδαφος προς εργασίαν. Δι’ αυτό άμα τη κενώσει της θέσεως του Μητροπολίτου Γρεβενών ετέθη ζήτημα, εάν και κατά πόσον θα έπρεπε να αφήσω τους φίλους μου να κινηθούν υπέρ εμού. Αυτοί, ως μαθαίνω, εκινήθησαν εις τα Γρεβρνά και έστειλαν σωρείαν τηλεγραφημάτων, αλλά που εδώ αυτί δια να ακούσει την φωνήν του λαού; Πάντως δεν γνωρίζομεν τι ημπορεί να γίνει. Εάν είναι θέλημα του Θεού, ας γίνει… Άλλως να μη γίνει. Μόνον η αγάπη που έχω προς τον λαόν της επαρχίας ταύτης και ιδιαιτέρως προς τα παιδιά με νικά και κάμνει να σκέπτωμαι, ότι δεν πρέπει να τα εγκαταλείψω εις τα χέρια λύκων που σκέπτονται να χειροτονηθούν και να έλθουν προς τα επάνω.
Συ, ο Ευθύμιος, ο Στέργιος και όλοι που με αγαπάτε, σας παρακαλώ να προσεύχεσθε υπέρ εμού δια να γίνει το θέλημα του Κυρίου. Εγώ εις ολίγας ημέρας φεύγω δια να μη δώσω αφορμήν να με κατηγορούν, ότι επιδιώκω αξιώματα. Θα υπάγω εις Κύμην, και εκεί πλέον θ᾽ αρχίσω να εργασθώ. Τα άλλα είναι του μεγάλου Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού.
– Εδώ ηγόρασα και άλλο χαρτί δια την «Σπίθαν» (δια 4 φύλλα), πλην εκείνου που έχομεν εις Βόλον είναι δια 5-6 φύλλα. Το φυλλάδιον (110) τυπώνεται εις Αθήνας, αλλά δεν θα κυκλοφορήσωμεν αμέσως, διότι πρέπει να καθαρισθεί πρώτα ο ορίζων των Γρεβενών. Ενωρίτερον θα σας στείλω δια μέσου του πρακτορείου, αυτοκινήτων Κοζάνης, θα σας στείλω το υπ’ αριθμ. 111. (Θα καλαμισθεί η γενεά μας…) Αλλά θα τυπώνωμεν στο Βόλον και άλλα εις Αθήνας…
Να μου γράψεις εις Κύμην δια να με καταστήσεις ενήμερον όλων και μάλιστα των εν Γρεβενοίς γεγονότων.
Ο σύλλογος τι γίνεται; Εγενήκατε 40; – Ο Ευθύμιος έχει την ευθύνην.
Προσεύχεσθε μετά δακρύων δια να μας ελεήσει ο Θεός. Ζώμεν εις πολύ σκοτεινήν εποχήν, κατά την οποίαν οργιάζει ο Σατανάς.

Με αγάπην Χριστού
Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 206-207, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΚΟΥ ΝΙΚΩΜΕΝ»

Αθήναι τη 10-1-1950
Αγαπητέ μου Γιώργο, αναχωρώ αύριο δια το νησί μου.
Δια μέσου του αγαπητού στρατιώτου – θεολόγου Δρούλια Ι. θα μάθετε λεπτομερείας.
Επί του Μασονικού νικώμεν. Αλλά δύο Μητροπολίται – Κοζάνης και Θεσσαλονίκης – με εμήνυσαν εις την Σύνοδον. Αλλά μη φοβείσθε.
Εδώ άναψε φωτιά μεγάλη. Ρίπτομεν νέον σύνθημα: ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ ΚΑΙ ΖΩΣΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, και γύρω απ’ αυτό θα διεξαχθεί η μάχη. Το υπογράφουν πολλοί. Τιμής ένεκεν από την Κοζάνην έβαλα 4 ονόματα εκ Κοζάνης 1) Το δικόν σου 2) Ευθύμιον 3) Ανάργυρον και 4) Μελά. Μη φοβηθείτε καθόλου. Απλώς θα είσθε ως μάρτυρες. Όχι αυτά που γράφωμεν, αλλά 100, 1000 παραπάνω ειμπορούμεν να αποδείξωμεν. Θα σας ειπή ο Δρούλιας. Στείλετε απ’ ολίγα εις όλους τους συνδρομητάς. – Θα γίνη και ανατύπωσις, οπότε θα γίνη Δευτέρα αποστολή. – Ψηλά τα λάβαρα…
Ενεκρίθη το καταστατικόν;(*)
Ζητώ τας προσευχάς όλων σας.
Δίδομεν την μεγαλυτέραν μάχην. Δεν θα μας αφήση ο Κύριος.
Χαιρετισμούς εις όλους, εις αγαπητόν Στέργιον Τέγον κλπ.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

—————————————————-

(*) Ο π. Αυγουστίνος ερωτά τον πιό στενό του συνεργάτη Γεώργιο Πάφίλη, στις 10-1-1950 αν «ενεκρίθη το καταστατικό» του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» Κοζάνης, που επί 50 χρόνια ήταν η πυξίδα του Συλλόγου. Το 2003 κάποια ξένα πρόσωπα, που εμφανίστηκαν στον Σύλλογο μ’ ένα μαϊμού πρακτικό εκλογών 1/514/2001, το έκαναν άνω κάτω. Ενώ δεν ήταν μέλη του Συλλόγο, πήραν την διοίκηση και νομιμοποιήθηκαν, γιατί τους παρείχε κάλυψη ο Δήμος Κοζάνης, με δήμαρχο τον Κουκουλόπουλο και κάποιοι εισαγγελείς.

Στις 30-3-2003 άλλαξαν όλα τα άρθρα του Καταστατικού. Έδωσαν την αίθουσα διδασκαλίας του Συλλόγου στον Δήμο για την κάνει παράρτημα του ΚΑΠΗ, παίρνοντας πολλά χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έκαναν έξωση με Ασφαλιστικά Μέτρα την υπεύθυνη και τις πτωχές μαθήτριες του Οικοτροφείου. Το Οικοτροφείο λειτουργούσε 50 χρόνια στην πόλη, χωρίς κονδύλια. Και κατέλαβε όλο το ίδρυμα, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλεως ο Δήμος Κοζάνης.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΑΘΕΟΥΣ, ΤΟ ΠΡΟΕΙΠΕ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, ΣΤΙΣ 10-5-1983

Διότι φανταστείτε σήμερα υπάρχουν αρκετά οικοτροφεία, κέντρα χριστιανικά, τα οποία οι άλλοι μισούν θανασίμως και σκέπτονται την εξόντωση  τους. Όν τρόπον στην Αλβανία ο Χότζας τα εξόντωσε όλα τα χριστιανικά σωματεία, όλας τας κινήσεις, όλας τας ενορίας, δεν αποκλείεται και εδώ να συμβεί το ίδιο. Ούτε προφητεύω ούτε είμαι μάντης κακών, αλλά βλέπω τα πράγματα, την φοράν των γεγονότων. Δεν αποκλείεται αυτοί μεθαύριο τα ιδρύματα εκεί όπου είμεθα, όλα αυτά τα οποία κτίσαμε με κόπο και μόχθο, να τα πάρουν. Διερωτώνται και απορούν οι άπιστοι και οι άθεοι πως χριστιανικά σωματεία κατόρθωσαν και χτίσανε μέγαρα, μέλαθρα, παλάτια, αυτά τα παλάτια της χριστιανικής αγάπης. Διερωτώνται οι φιλάργυροι και οι πλεονέκται, οι οποίοι σπαταλούν εκατομμύρια κάθε βράδυ στα κέντρα τους, πως τ’ αποκτήσανε αυτά οι Χριστιανοί, από πού τα κλέψανε τα χρήματα.
Ενώ είναι γεγονός ότι όλα αυτά τα κτήρια (τα οποία δεν κτιστήκανε σε ένα χρόνο αλλά σε διάρκεια πολλών ετών) κτιστήκανε με κόπο και με μόχθο και με θυσίες ολίγων ιεραποστολικών προσώπων, τα οποία συνεισέφεραν τα μέγιστα, εκ του υστερήματος και της θυσίας των. Τίποτα από αυτά δεν παραδέχονται οι διώκται. «Είναι κλοπιμαία, κλέψατε το λαό…», λένε. Όπως δηλαδή τότε στους πρώτους αιώνας, έτσι και τώρα αλλάξανε μόνο το κατηγορητήριο. Τότε λέγανε για τους Χριστιανούς ότι προσκυνούν την κεφαλήν του όνου, ότι κάνουν θυέστεια δείπνα, ότι σφάζουν τα παιδιά τους, ότι τρώγουν τας σάρκας των παιδιών τους, ότι διαπράττουν βδελυρότητας κ.λ.π. Τώρα άλλαξαν το τροπάριον τους και λένε άλλα πράγματα ότι « Είστε κλέπται, τα κλέψατε απ’ το λαό και συνεπώς αφού τα κλέψατε από το λαό εσείς, να επιστρέψουν στο λαό». Και όταν λένε«στο λαό» ξέρετε τι εννοούν; Εννοούν αυτά τα οποία γνωρίζω κάτι παρόμοιο που είδα μέσα στην Κοζάνη το 1945. Ανακαλύψανε κάτω από την πλατεία της Κοζάνης ένα ολόκληρο θησαυρό λιρών και είπαν «Να τα δώσουμε στο λαό τα χρήματα αυτά, γιατί είναι του λαού…». Βγάλανε λοιπόν τις κρυμμένες λίρες από το υπόγειο, από την άλλη κατακόμβη – ο μαμωνάς δημιούργησε δική του κατακόμβη γιατί το χρήμα κυριαρχεί – που την ανακάλυψαν με προδοσία, φέρανε τιε λίρες στην επιφάνεια και λέγανε « Αυτές είναι του λαού, αυτές ανήκουν στο λαό…».
Άραγε οι λίρες πήγανε στο λαό; Όχι. Ύστερα από δύο – τρεις μέρες πιαστήκανε αυτοί αγρίως μεταξύ τους μέσα στο δημαρχείο άρπαξε ο καθένας όσα μπορούσε τα μοιράστηκαν μεταξύ τους και έτσι τελείωσε η ιστορία. Κατάλαβες; Μεταξύ των έγινε διαπληκτισμός μεταξύ των κυριών αυτών έγινε η μοιρασιά.

Θα καταλάβουν τα ιδρύματα και θα σας εκδιώξουν…

Αυτοί λοιπόν, οι πλεονέκται και οι φιλάργυροι και άδικοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε προσφορά ούτε θυσία ούτε τίποτα, έχουν τέτοιο μίσος για τα χριστιανικά ιδρύματα, που δεν αποκλείεται να έρθουν μία ωραία πρωία εδώ πέρα και όπου αλλού υπάρχουν κέντρα χριστιανικά σε όλη την Ελλάδα, να χτυπήσουν την πόρτα και να πουν :
-Είμαστε αντιπρόσωποι, είμεθα εξουσία.
-Τι εξουσία;
-Μέχρι το βράδυ θα αδειάσετε το οίκημα. Το χειαζόμεθα, να το κάνωμε κέντρο νεότητος.
-Μα…, μου…
-Τίποτα. Το βράδυ θα φύγετε. Όπως μπήκατε, έτσι θα φύγετε. Ότι είναι μέσα είναι δικό μας δε θα πάρετε τίποτα απολύτως.
Οπότε πλέον τι θα κάνεις; Δε μπορείς να παραμείνεις μέσα, διότι κινδυνεύει η ζωή σου, θα εκτελεσθείς.
Και θα γίνει αυτό καθ’ άπασαν την Ελλάδα θα εκκενωθούν όλα τα ιδρύματα. Κόποι, μόχθοι, εργασία, κέντρα πνευματικά, που ακούγονται ψαλμωδίαι προς τον Θεό και ύμνοι και ήτανε κέντρα λατρείας κ.λ.π. όλα αυτά θα κλείσουν δια μίας. Έσβησε ο χριστιανισμός;

Να ετοιμαζώμεθα για εκκλησία κατακομβών

Ε, φεύγουμε και εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, που απελαμβάναμε ορισμένα προνόμια σε ορισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας και μπαίνουμε στο σχήμα των κατακομβών.
Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθεί και οι ναοί θα κλείσουν, όν τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη.
Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνουμε. Λοιπόν, πρέπει και εμείς να προετοιμάσομε τον εαυτό μας δια Εκκλησίαν κατακομβών.
Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν; Τι λέτε; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο «Σίμων Σίμων, ιδού ο σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον»(ο σατανάς λέει, ζητάει να σας κοσκινίσει) »εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου». Ο Κύριος εγνώριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνει κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.
Ο Πέτρος απήντησε: “Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι». Κ’ εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα;
Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω.
Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είναι όλα.
Ζήτε πάνω σ’ ένα όρος Θαβώρ. «Καλόν εστιν ημάς ώδε είναι… Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, το κέντρο σας, τας ευκολίας σας. Όλα αυτά είναι καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο θεός θα μας δώσει μια κλωτσιά, όπως λέει και ο Χότζνερ, και θα μας πετάξει από το όρος Θαβώρ, θα μας ρίξει κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: εμείς είμεθα προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο διωγμό; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνηση του μάρτυρος εκείνου, που άκουε να πλησιάζει το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε «Νά ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα που με καλεί». Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνηση και θυσία; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο, που έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες; Έχουμε την αυταπάρνηση αυτή της Μαριάμ, μιας ταπεινής υπηρέτριας, η οποία κατόρθωσε να κερδίσει την Φαβιόλα;

«ΠΟΛΥΣ Ο ΑΓΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ»

Αγαπητέ Γιώργο,
Με τον αγαπητόν ΝΙΚΟΝ, που θέλω πάντοτε να παρηγορήτε, σας στέλλω εγκαρδίους χαιρετισμούς.
– Τι κάνετε δια την ανέγερσιν της αιθούσης;(**)
Σε παρακαλώ να μου γνωρίσης…
Εδώ έχομεν αγώνας – Πρέπει να αγωνισθώμεν μέχρι τέλους. Να προσεύχεσαι πολύ – πολύ Γιώργο, ως και η κυρία Σουλτάνα και ο παπα Δημήτριος, διότι πολύς ο αγών και πολλοί οι αντικειμενικοί.

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος

Τι γίνεται ο π. Ευθύμιος;

________________________________________________

(**) Ερωτά· Για την ανέγερση της αιθούσης, του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» που κατέστρεψε ο Δήμος Κοζάνης-Δήμαρχος Κουκουλόπουλος, το Μέγα Σάββατο του 2003.

ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝ

«ΘΑ ΕΡΓΑΣΘΩΜΕΝ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΔΑΙΜΟΝΑΣ»

Αγαπητέ Γιώργο, χαίρε την χαράν του Κυρίου.
Έλαβα το γράμμαν του αγαπητού Ευθυμίου και χαίρω, διότι τον βλέπω γεμάτον ενθουσιασμόν. Φαίνεται δε και σταθερός εις την γραμμήν που εχαράξαμεν.
–    Θα εργασθώμεν έστω και εάν οι δρόμοι και οι πλατείαι γεμίσουν από δαίμονες και μας φωνάζουν Αλτ! Πού πάτε; – Ημείς θα προχωρήσωμεν – Είθε να μας δίδη πίστιν ακράδοντον, υπομονήν, και αυταπάρνησιν ο Κύριος.
–    Εδώ ασχολούμαι με την έκδοσιν του βιβλίου. Το α΄ τυπογραφικόν βγήκε. Το παίρνεις από τον π. Βασίλειον που θα σου δώση την επιστολήν. Τον έστειλα αυτού, αφού ο Κοζάνης δεν εννοεί να μας δώση ιερέα. Θα εξομολογήση και τα παιδιά του Στρατοπέδου και θα λειτουργήση εις Άγιον Αθανάσιον…
–    Εις αγαπητούς Ανάργυρον, Ιωάννην, Γεώργιον Πλιάκην, Κ. Κούκην, Κλώνταρην και λοιπούς θερμούς χαιρετισμούς, ως και εις την καν Σουλτάναν.
ΠΡΟΣΕΧΕ,
και να προσεύχεσαι διαρκώς, δια να νικήσωμεν τους πειρασμούς.

Με αγάπην Χριστού
ο αδελφός σου Αυγουστίνος

Λάρισα τη 17-3-50

«ΑΓΩΝΙΖΟΥ ΕΥΘΥΜΙΕ!»

Γρεβενά 7 Σεπτμβρίου 1946
Αγαπητέ μου Ευθύμιε, έλαβα το γράμμα σου.
Μετά τον αγαπητόν Κ. Γαζήν έστειλα τρία νέα άρθρα. Φροντίσατε να τα τυπώσητε με στοιχεία μεγάλα δια να είναι ευανάγνωστα. Σου εσωκλείω και μιαν αίτησιν δια χαρτί. Ζητήσατε 100 κιλά. Γεναία εισφορά.
Ιδέτε προσωπικώς Νταλίπην και εκθέσατε δράσιν ομάδος κατά την Κατοχήν και τώρα.
Αγωνίζου, Ευθύμιε!
Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος – αυτό έλεγον οι 40 μάρτυρες γυμνοί επάνω εις την παγωμένη λίμνην.

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος Καντιώτης

«ΕΜΠΡΟΣ. ΤΑΧΥΝΕ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ…»

Αγαπητέ, μοι Ευθύμιε, χαίρε εν Κυρίω
Έλαβα το γράμμα σου, τα σήματα, τις εικόνες κ.λ.π. και σε ευχαριστώ δι’ όλα, ιδίως δε δια την αγάπην σου.
Πίστευσέ με, αγαπητέ Ευθύμιε, ότι όταν σκέπτωμαι ότι οι λαϊκοί σαν τον Ευθύμιον εργάζονται με τόσον ζήλον, περισσότερον από εμάς που έχωμεν μόνο Τίτλους (Παναγιώτατοι, Σεβσμιώτατοι, Πανοσιολογιώτατοι, [πατέρες], αλλοίμονό μας!) χωρίς να έχωμεν και τον ζήλον τον ανάλογον, όταν λοιπόν σκέπτομαι τον ιδικόν σας ζήλον, τίπτω τα αμαρτωλά μου στήθη και λέγω: Αυγουστίνε! Σε πέρασε ο Ευθύμιος… Εμπρός τάχυνε τα βήματά σου…
–    Λαμβάνεις δραχμάς 1.330 δι’ αξίαν σημάτων, εικόνων κλπ. Δεν πρέπει συ να επιβαρύνεσαι πάντοτε. Εγώ θα τα πάρω από την Ι. Μητρόπολιν.
–    Από Ευθύμιον κυρίως ζητώ ευχάς και θα χαρώ εάν σε ιδώ καμμίαν ημέραν εις Γρβενά. Θα τα πούμε τώρα καλά. Θα με δείρης και θα σε δείρω. Έτσι μόνον θα διορθωθούμε, αγαπητέ Ευθύμιε!
–    Χαιρετισμούς εις όλην την οικογένειάν σου και ιδιαιτέρως εις την καλήν σου μητέρα, μάρτυρα και ηρωίδα του οίκου σας, την οποίαν πάντοτε να σέβεσαι, δια να λάβης την αγίαν ευλογίαν.
–    Πρόσεξε Κωστάκη για να τον ιδούμε και αυτόν ένα ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ, και εάν είναι θέλημα Κυρίου ιεραπόστολον.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Καντιώτης
Ιεροκήρυξ

ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΘΑ ΒΓΗ ΜΕΓΑΛΗ ΩΦΕΛΕΙΑ

Λάρισα τη 17-4-1948
Αγαπητέ μοι εν Κυρίω αδελφέ ΕΥΘΥΜΙΕ,
Έλαβα την στιγμήν αυτήν το γράμμα σου, είδα το πραγματικόν άδολον ενδιαφέρον, εθαύμασα δια μιαν ακόμη φορά την αγάπην σου προς ένα διωκόμενον εργάτην της Εκκλησίας και ευχαρίστησα τον Θεόν εκ βάθους καρδίας, διότι δεν με αφήνει μόνον εις τα σκοτεινάς ημέρας της ζωής μου.
Πολλά κακά σκέπτονται κατ’ εμού οι άγιοι πατέρες, αλλά δια των πυρίνων προσευχών των εν Κυρίω αδελφών Γεωργίου (Παφίλη) – Ευθυμίου και ει τινός άλλου (υπολογίζω πολύ και εις τας πρασευχάς του ομίλου γυναικών ων προΐσταται η Σουλτάνα) – θα πυρπολήσωμεν τα σατανικά μηχανήματα και από την δοκιμασίαν αυτή θα βγη μεγάλη ωφέλεια.
–    Μη κλονλίζεσαι ούτε επί στιγμήν από την γραμμήν που μαζύ εχαράξαμεν. Ειπέ εις όλους: Εγώ ο Ευθύμιος δεν θα σας αφήσω να αφαιρέσετε το ράσον του ταπεινού Αυγουστίνου, διότι αυτό το ράσον ειμπορεί να σας καίει σας… αλλά το ράσον αυτό έγινε κλώσσα σωτηρία δια τον λαόν της Κοζάνης.

Δεν τα λέμε από υπερηφάνειαν, αλλά καυχώμενοι εν ΚΥΡΙΩ, διότι ο Κύριος μας ενδυνάμωσε κατά την σκληράν εκείνην περίοδον… Ομολογούμεν το θαύμα. Ου κρύπτωμεν την αλήθειαν. Διότι ο κρύπτον την αλήθειαν κρύπτει τον Χριστόν εις τον τάφον.
Εγώ εν πάση περιπτώσει, οιαδήποτε και εάν είναι η εξέλιξις των ιδικών μου γεγονότων, δεν θα παύσω να συνδέομαι με τον αγαπητόν Ευθύμιον. Ουδεμία δύναμις δύναται να διασπάση την αγάπην μας την εν Χριστώ Ιησού.
Θέλω να μνημονεύης πάντοτε εις τας προσευχάς σου.
Λάλει παντού την ΑΛΗΘΕΙΑΝ. Μη κρύπτωμεν τίποτε. Διότι θα είμεθα ή υποκριταί ή δειλοί, πλην των περιπτώσεων εκείνων όπου είνε ανάγκη να σιωπώμεν δια να σώσωμεν.
Γράψε μου αμέσως.
Έχεις χαιρετισμούς από τα παιδιά του Γραφείου μου.
Χαιρετώ όλους τους εν Κοζάνη αδελφούς.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Καντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 198-202, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

Ο ιεροκήρυκας π. Αυγουστίνος είνε ένας μεγάλος μαχητής με μια ευέσθητη καρδιά. Ενώ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πολέμου, είνε και κοντά στο λαό της Κοζάνης, στο λαό που αγάπησε και υπηρέτησε τα πιο δύσκολα χρόνια της κατοχής.
Είνε ο στρατηγός όλης της πνευματικής κινήσεως των «40 Μαρτύρων». Και οι εκλεκτοί του συνεργάτες είνε στρατιώτες του Χριστού, που με χαρά υποβάλλονται σε κάθε θυσία, όταν τους ζητηθή.
Ο π. Αυγουστίνος, όταν ήλθε η εντολή της Ι. Συνόδου να μετακινηθή, έφυγε από την Κοζάνη σωματικός. Αλλά η καρδιά του έμεινε εδώ. Οι επιστολές του είναι ο μεγάλος και αψευδής μάρτυς, που βεβαιώνει ότι γνωρίζει τα πάντα από την πόλι. Έχει συχνότατη αλληλογραφία με τους συνεργάτες του Γεώργιο Παφίλη και Ευθύμιο Καρμαζή. Τους καθοδηγεί από μακριά και τους συμβουλεύει. Ανοίγει την καρδιά του και τους κάνει κοινωνούς των θλίψεων και περιπετειών του. Ζητά την προσευχή τους. Και όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, έρχεται στην Κοζάνη.
Ένα μέρος αυτής της αλληλογραφίας, που μου παρέδωσαν οι αείμνηστοι αυτοί συνεργάτες του γέροντος πριν αναχωρήσουν από αυτό τον κόσμο, δημοσιεύω στις σελίδες που ακολουθούν. Τις περισσότερες έδωσε ο Ευάγγελος Παφίλης, που μαζί με τα αδέλφια του Γεώργιο και Άννα προσέφεραν τα πάντα για την αγάπη του Χριστού και την διακονία του ιεραποστολικού έργου του π. Αυγουστίνου.
Ο αείμνηστος Ευθύμιος Καρμαζής, επί 40 χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου, είχε χιλιοδιαβάσει τις επιστολές αυτές, και τις φύλαγε 50 χρόνια ως πολύτιμο θησαυρό. Τις παρέδωσε, ένα χρόνο πριν αναχωρήσει από αυτή την ζωή, για να τις ασφαλίσω. Τις παρέδωσε ακόμη και για έναν άλλο λόγο, για να τις αντιγράψω με μεγάλα γράμματα σε τετράδιο και να του το δώσω. Αυτό που δυστυχώς δεν μπόρεσα να κάνω τότε, το κάνω τώρα. Έτσι οι επιστολές, με τη δημοσίευσί τους γίνονται γνωστές και προσιτές σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Οι πληροφορίες που παρέχουν, ρίχνουν φως στην περίοδο εκείνη, ενώ οι σοφές συμβουλές που έδινε τότε ο γέροντας θα φανούν χρήσιμες σε κάθε αγωνιζόμενο Χριστιανό.

ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΜΑΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ

Αγαπητέ μου Ευθύμιε, πολλήν χαράν μου προξενούν πάντοτε αι επιστολαί σου. Μου μεταδίδουν θερμότητα. Μέσα σου υπάρχει κάτι και αυτό το κάτι δεν είνε ιδικόν σου, ταλαίπωρε Ευθύμιε, αλλά του Θεού δώρον. Είνε το φως που ήναψεν εις την καρδίαν σου η χάρις του Χριστού. Αυτό το φως λάμπει, φωτίζει, θερμαίνει.
Πρόσεξε να μη σβύση. Εγώ εύχομαι να καίη πάντοτε, να γίνη φλόγα μεγάλη, ώστε να σκορπίζης φως παντού όπου βρίσκεσαι…
–    Εύχομαι όπως ο Χριστός ρίψη πιο βαθειές ρίζες μέσα εις την καρδίαν της συζύγου και των τέκνων σου κατά το έτος τούτο και έτσι όλη η οικογένεια ριζομένη πάνω εις τον Χριστόν να μη φοβήτε καμίαν Σατανικήν θύελλαν από εκείνες που ξεριζώνουν την ευτυχία ενός σπιτιού. Θεμέλιον, ρίζα του βίου μας, αγαπητέ Ευθύμιε, ας γίνη ο Κύριος. Αυτό ας μη παύσης να κηρύττης παντού, γιατί αυτή είναι η μεγαλυτέρα αλήθεια που πρέπει να τη νιώσωμε καλά, πολύ καλά.
–     Σ’ ευχαριστώ δι’ όλα, αν και ένα κυρίως χρειάζομαι από την αγάπην του π. Ευθυμίου: ΠΡΟΣΕΥΧΑΣ και παλιν προσευχάς!

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης
Γρεβενά,  Ιανουαρίου 1946

###

ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ

«ΕΞΕΛΙΠΕ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ;»

«ΚΟΧΛΙΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΥ»

Αγαπητέ μοι Ευθύμιε – Γεώργιε,
Λαμβάνατε 6 δέματα «Σπίθας» – ενέσεις χλιαρότητος. Δεν θα διανείμετε ούτε ένα εως ότου έλθω. Θα έλθω την Τρίτην ή την Τετέρτην (23-24), εάν θέλη ο Κύριος, και θα φέρω και βιβλία.
Έλαβα και τα δυο εκατομμύρια ΔΑΝΕΙΟΝ από την τράπεζα του Μαμμονά!!!
Δεν με ενθουσιάζει καθόλου η ενέργεια αυτή. Ώστε εξέλιπε η τράπεζα της ελεημοσύνης (των καλών έργων), από την οποίαν να δανείζωνται εκείνοι που θέλουν να κάνουν κάποιο χριστιανικό έργον;
Κόσμε! Έχεις εκατομμύρια, δισεκατομμύρια δια τα έργα του Σατανά. Αλλά δια τα έργα που θα προάγουν τον χριστιανισμόν, 0!
–    Δεν τα γράφω δια να σας λυπήσω… Αλλά δια να ιδήτε την ΧΛΙΑΡΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Οι πρώτοι χριστιανοί επώλουν και το υποκάμισόν των και επεριπάτουν γυμνοί και ανυπόδητοι δια να κερδίσουν την ΑΓΑΠΗΝ, και ημείς; ΚΟΧΛΙΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΥ.
Ταύτα δι’ όλους μας. Ο Θεός ας γίνη ίλεως. Δι’ όλα αυτά έρχεται δυστυχώς ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και φωνή δικαίας οργής του Θεού θ’ ακουσθή. ΕΠΕΣΕΝ Η ΒΑΒΥΛΩΝ.
Μέσα εις την Βαβυλώνα ζώμεν. Δι’ ο προσοχή.
Χαιρετισμούς εις όλους – ιδιαιτέρως εις ΣΤΕΡΓΙΟΝ (Τέγον) που δεν παύει να ζη… εις την Βαβυλώνα –

Με αδελφικήν αγάπην

Αυγουστίνος Καντιώτης

Λύσε το μικρόν δέμα. Μέσα σας έχω και ένα νέον βιβλίον. Δόξα τω Θεώ που μας βήθησε να το βγάλωμεν. Τώρα βγαίνει ο ΚΟΣΜΑΣ αλλά με ΔΑΝΕΙΑ…
Κανείς δεν ευρέθη να είπη, «Αναλαμβάνω όλα τα έξοδα εις μνημόσυνον των ιδικών μας και σωτηρίαν του οίκου μας». – Το δάνειον θα το επιστρέψω.

###

«ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΜΕΧΡΙ ΔΑΚΡΥΩΝ»

Λάρισα τη 8-7-50

Αγαπητέ μοι Γεώργιε
(ή Ευθύμιε)…

– Έχομεν να είπωμεν πολλά. Θλίβομαι μέχρι δακρύων δια την κατάστασιν όλης της ανθρωπότητος και ιδιαιτέρως του λαού μας, όστις παρ’ όλα τα πρωτοφανή χτυπήματα της Θείας προνοίας δεν θέλει να συνετισθή.
– Οι αρχιερείς όλοι λούονται εις τας λουτροπόλεις και ο Διάβολος καίει τας Μητροπόλεις των…
– Αύριον θα σας στείλω την Σπίθαν (108) – Γράφει δια τον άγιον Κοσμάν – Να την διανείμετε την Κυριακήν εις την Κοζάνην και τότε θα αρχίση η πώλησις του βιβλίου.
Ζητώ τας προσευχάς σας,
Χαιρετισμούς εις όλους

Με πολλήν αγάπην

Αυγουστίνος Καντιώτης

###

«ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ»

Θεσσαλονίκη τη 25-9-54

Αγαπητέ μοι Γεώργιε,
Χαίρε την χαράν των αγγέλων.

Τι γίνεσθε;
Χθες επέστρεψα από το Άγιον Όρος. Την Τρίτην το απόγευμα, εάν θέλη ο Κύριος, θα επιστρέψω εις Αθήνας.
…Ιδιοτέλεια βασιλεύει εις τας καρδιάς των ανθρώπων. Δι’ αυτό και αλλάσσουν ως οι ανεμοδείκται.
Προσέχετε με την Άνναν να μη γίνονται λάθη και παραπονούνται οι αναγνώσται.
Θέλω πάντοτε να κάμης καθημερινώς ένα κομποσχοίνιον υπέρ εμού λέγων 100 φορές. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τον αμαρτωλόν ιερομόναχον Αυγουστίνον.
Αναμένω γράμμα σου εις Χριτοκοπίδου 12.
Γράψε σχετικώς δι’ ό,τι σου γράφω.
Χαιρετώ όλους. Και ελπίζω μέχρι Χριστουγέννων να έχη κτισθή ο σκελετός του κτιρίου. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΥΡΙΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΛΙΑΚΗΣ.

Μετ’ εγκαρδίων ευχών
Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 191-197, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

AΠPOΣKYNHTE IEPAPXA

…Xρόνια πολλά, σεπτέ πρόμαχε της πίστεως και απροσκύνητε ιεράρχα, δια προσωπικήν σας άνεσιν. Δεν έχετε δικαίωμα να κοιμηθήτε. Έχετε χρέος ιερόν να ζήσετε επι πολλά ακόμη έτη, χάριν της Oρθοδοξίας μας, η οποία πιστεύω ότι σας χρειάζεται τώρα περισσότερον, εις τας δυσκόλους στιγμάς (διώξεις) που διέρχεται συνεπεία του ρεύματος του νέου αρειανισμού.
Προσεύχομαι υπέρ υμών.
H άριστη υγεία σας είναι ζωηρά μου επιθυμία και ευτυχία δι’ εμέ.

Προσκυνώ
Σπύρος Γ. Iασονίδης

ΓIA THN OPΘOΔOΞIA KAI THN EΛΛAΔA

Kάτω Πεύκη Aττικής 3 Iουλίου 1985

Aκρίτα Γέροντα Αυγουστίνε,
Tο Iωβηλαίο σας το πληροφορήθηκα κατόπιν εορτής, από την «Σπίθα». Θα ερχόμουν. Έμαθα όμως ότι χιλιάδες πιστοί έφτασαν εκεί πάνω, στην Φλώρινα, που εκάλυψαν τις ελλείψεις. Σας εύχομαι, λοιπόν, μακροημέρευση και υγεία. Διαγράψατε μακρινή, δημιουργική, αλλά μαρτυρική πορεία ενός μεγάλου ιεραποστόλου και εθναποστόλου. Mέγα έργο επιτελέσατε και επιτελείτε, έργο πνευματικό, γι’ αυτό και βαθειά ριζωμένο στη γη και στη ψυχή των Eλλήνων. Eργαστήκατε και ζήσατε κοντά στο λαό σε εποχές δύσκολες για το έθνος μας. Άλλοι καπηλεύονται και εξαργυρώνουν ακριβά τις εποχές αυτές και την δήθεν προσφορά τους. Δεν αποτελεί τούτο έκπληξη καθότι…ελληνικό. Διωχθήκατε ένεκεν του λαού και πολλά, πικρότατα ποτήρια ήπιατε. Kαι μπορεί το τελευταίο να μη το ήπιατε ακόμα. Σεις είμαι βέβαιος, ότι το περιμένετε πάντοτε. Mάθατε πιά. Συνηθίσατε. Για την Oρθοδοξία και την Eλλάδα, το γνωρίζω, ότι δεν θα το αρνηθείτε ποτέ. Γιατί είσθε στόφα μάρτυρος. Σας προσκυνώ και επικαλούμαι την ευλογία σας.

K. Σαρδέλης
Δημοσιογράφος

ΕΙΣΤΕ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΑΣ

Σεβασμιώτατε π. Αυγουστίνε,
Για τη γιορτή σας χρόνια πολλά, για δε την πεντηκονταετή πολύκαρπο διακονία σας ο Θεός να κόβει από μας μέρες και να δίνει σε σας χρόνια. Eίστε η παρηγοριά μας. Xρειάζεστε πολύ στους αποκαλυπτικούς καιρούς που ζούμε.
Eπιτρέψατέ μου ευκαιριακά να σημειώσω: Ένταξις εφημεριακού κλήρου στο ενιαίο μισθολόγιο συνηγορεί υπέρ καταργήσεως τυχερών. H σεπτή Iεραρχία οφείλει να επανεξετάσει το θέμα των τυχερών προς ανύψωσιν και δόξαν της Eκκλησίας. Oι καιροί απαιτούν να παταχθεί η ευγενής σιμωνία.

Mε σεβασμό ελάχιστος
Αρχιμ. Nικόδημος Πετρόπουλος
Προϊστάμενος ιερού Nαού Aποστόλου Παύλου
Πατρών