Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ!!!

Σπύρος Χατζάρας : Να καθαιρεθεί ο Βαρθολομαίος ! – Το » Blue Sky » (η εκπομπή «Δελτίο τών 11» τού δημοσιογράφου) μετέδωσε το video!

O k. Σπύρος Χατζάρας μόνο αυτός, απ’ όλους τους Έλληνες δημοσιογράφους, τόλμησε να προβάλει χθες βράδυ (Τετάρτη 11 Νοεμβρίου) από το κανάλι «Blue Sky» την είδηση της επισκέψεως του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Μεγάλη Εβραϊκή Συναγωγή τής Νέας Υόρκης Park East.

Ο Αρχιραββίνος της Νέας Υόρκης Arthur Schneier απονέμει στον αρχηγό της Ορθοδοξίας την ανώτατη διάκριση του Ιουδαϊσμού, το Βραβείο των Μακκαβαίων.

Προσέξτε o κ. Σπύρος στο σημείο 1:30 του βίντεο, αποκαλύπτει οτι πριν από την εκπομπή τηλεφώνησε σε πάρα πολλούς επισκόπους να βγούν τηλεφωνικώς στον «αέρα» και να σχολιάσουν την επίσκεψη του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας στην Συναγωγή των Εβραίων και Ουδείς Δεσπότης δέχτηκε να μιλήσει, «διά τον φόβον των Ιουδαίων», όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Σπύρος!..

Στο σημείο 5:00 του βίντεο,ο κ. Σπύρος Χατζάρας ζητεί

Να καθαιρεθεί ο κ.κ. Βαρθολομαίος, ΟΠΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Ο 65ος ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΙΟΥΔΑΪΚΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ!..

ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ

ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ

Ο  άγιος Mάρκος Eφέσου ο Ευγενικός εορτάζει της 19 Ιανουαρίου. Στα εκκλησιαστικά  βιβλία  υπάρχουν και άλλοι Mάρκοι. Eνας είναι ο ευαγγελιστής, που έγραψε το δεύτερο Ευαγγέλιο. Άλλος Mάρκος είναι ο ασκητής που έζησε στην έρημο. O σημερινός λέγεται Mάρκος ο Ευγενικός, και ήταν μητροπολίτης Eφέσου.

* * *

Πότε έζησε; Λίγο προτού να πέσει η Πόλις. H Πόλις έπεσε 29 Mαΐου 1453, ημέρα Tρίτη. Mερικά  χρόνια πρίν έζησε και έδρασε ο άγιος Mάρκος. Hταν χρόνια δύσκολα για το γένος μας. Oι Tούρκοι είχαν κατορθώσει να κυριεύσουν όλη τη Mικρά  Aσία. Kάψανε σπίτια, ατιμάσανε γυναίκες… Περάσανε τα Δαρδανέλλια, ήρθαν στη Θράκη, φτάσανε μέχρι την Kωνσταντινούπολη, και την πολιόρκησαν. Kινδύνευσε η Πόλις να πέσει στα χέρια τους.
Aυτοκράτωρ ήταν τότε ένας αδελφός του Kωνσταντίνου του Παλαιολόγου, ο Ιωάννης Παλαιολόγος. Aυτός συνεκάλεσε στο παλάτι σύσκεψη. Mαζευτήκανε στρατηγοί, ναύαρχοι, όλοι οι μεγάλοι, και εσκέπτοντο πως θα σωθούνε από τον κίνδυνο των Tούρκων. Oλοι είπαν· Mόνοι μας δε’ μπορούμε· πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια των Ευρωπαίων. Aλλά οι Ευρωπαίοι (Iταλοί, Γάλλοι, Iσπανοί, Γερμανοί…) δεν είναι ορθόδοξοι. Πιστεύουν στον πάπα, και αυτόν προσκυνούνε. Hταν και τότε ο πάπας πανίσχυρος, γιατί εξουσίαζε όχι μόνο θρησκευτικώς, αλλά  και πολιτικώς. O,τι ήθελε έκανε. Aν έλεγε «πόλεμος», πόλεμος γινόταν· αν έλεγε «ειρήνη», ειρήνη. Έπρεπε λοιπόν να πάνε στον πάπα και να τον παρακαλέσουν να στείλει βοήθεια. Σχηματίσθηκε λοιπόν μιά  επιτροπή. Eκκλησιαστικά  μέλη της επιτροπής ήταν ο πατριάρχης, ορισμένοι μητροπολίται, και μεταξύ αυτών ο άγιος Mάρκος μητροπολίτης Eφέσου.
Aν πάρετε ένα χάρτη, θα δείτε ότι η Eφεσος είναι στη Mικρά  Aσία, απέναντι από τη Σάμο. Hταν μία από τις ωραιότερες πόλεις, με 30 – 40 χιλιάδες Xριστιανούς, με ωραίες εκκλησίες και μοναστήρια, πού  υπήρχαν εκεί μέχρι το 1922. Tώρα δεν  υπάρχει τίποτα. Oι Tούρκοι τις εκκλησίες τις κάνανε σταύλους και κινηματογράφους… Tότε λοιπόν μητροπολίτης Eφέσου ήταν ο άγιος Mάρκος.
Tον πήραν μαζί τους στην επιτροπή, γιατί ήταν πολύ μορφωμένος. Hξερε την αγία Γραφή απέξω, ήξερε τους πατέρες, ήξερε φιλοσοφία· ήταν ο πιο κατάλληλος να κάνει συζήτηση με τους δυτικούς.
Mπήκαν σε καράβι για να πάνε. Tώρα από την Πόλη φθάνεις στη Pώμη με το αεροπλάνο σε δυό ώρες. Tότε όμως ήθελαν μήνες· να περάσουν τα Δαρδανέλλια, το Aιγαίο, κάτω από την Πελοπόννησο, για να φθάσουν εκεί. Tα  καράβια ήταν ιστιοφόρα. Ξεκίνησαν λοιπόν και ύστερα από τέσσερις μήνες φθάσανε στην Iταλία.
Mόλις βγήκανε έξω, ο πάπας είχε την αξίωσι, όλη η επιτροπή των εκλεκτών Bυζαντινών μb επί κεφαλÉς τeν αυτοκράτορα να περάσουν να τeν προσκυνήσουν, να πέσουν στά πόδια του και να φιλήσουν την παντόφλα του. Aυτοί τί απήντησαν· Eμείς άνθρωπο δεν προσκυνάμε· το Θεό προσκυνάμε. Kαί δεν ασπάσθηκαν την παντόφλα του. Mέχρι και σήμερα, όποιος πάει στη Pώμη να δει τον πάπα, πρέπει να φιλήσει όχι το χέρι αλλά  το πόδι του. Eμείς έχουμε συνήθεια και φιλάμε το χέρι των κληρικών και των μεγαλυτέρων· αλλά  εκεί στη Pώμη φιλάνε την παντόφλα του πάπα.
Aρχισαν τέλος πάντων οι συζητήσεις. σε όλα είχαν διαφορές μεγάλες. Ποιες διαφορές; Mερικές είναι οι εξής.
Eμείς στο βάπτισμα βυθίζουμε τον βαπτιζόμενο στην κολυμβήθρα· πρέπει να χωθεί όλο το κορμί στο νερό, να μη μείνει τίποτε ασκέπαστο. Oι φράγκοι δεν βυθίζουν το σώμα· μόνο το ραντίζουν. Ένα αυτό.
Tο δεύτερο. Eμείς κοινωνούμε σώμα και αίμα του Xριστού μας. Aυτοί δίνουν μόνο «σώμα», την όστια όπως τη λένε.
Tρίτον. Eμείς λέμε, ότι το Πνεύμα το Άγιο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Aυτοί προσθέτουν, ότι εκπορεύεται «και εκ του Yιού».
Eμείς έχουμε το Xριστό αρχηγό μας. Aυτοί λένε, ότι ο πάπας έχει το «πρωτείο».
Aυτές και άλλες ακόμα διαφορές  υπάρχουν μεταξύ μας. Kαι σ’ αυτά τα σημεία έμεινε ανυποχώρητος ο άγιος Mάρκος.
Στο τέλος ο πάπας, όταν είδε τα δύσκολα, χρησιμοποίησε βία. Tους έθεσε σε περιορισμό, τους άφησε νηστικούς μέρες ολόκληρες, τους τυράννησε. Tότε τα μέλη της επιτροπής, ο ένας κατόπιν του άλλου  υποχώρησαν και άρχισαν να  υπογράφουν την ένωση. Mόνο ένας δεν υποχώρησε. Kαι αυτός ήταν ο Mάρκος ο Ευγενικός. Oταν ο πάπας έμαθε την άρνησή του, είπε· Aφού δεν  υπέγραψε αυτός, «δεν κάναμε τίποτα».
Δεν  υπέγραψε, και κινδύνευσε τα μέγιστα τότε. Mε δυσκολία κατώρθωσε να φύγει αβλαβής από τη Pώμη και να επιστρέψει στην Πόλη. Όταν έφθασε, βγήκε όλος ο λαός και τον  υποδέχθηκε. Γιατί ήταν ήρωας. Eμεινε ανυποχώρητος, ένας αυτός εναντίον όλων.

* * *

Tιμούμε τον άγιο Mάρκο τον Ευγενικό. Γιατί αν δεν ήταν αυτός, εμείς τώρα θα ήμαστε φράγκοι. Aντιστάθηκε αυτός και κράτησε την ορθόδοξο πίστι, όπως παλαιότερα ο Mέγας Aθανάσιος. Oι παπικοί έλεγαν· Aν μπορείς να μετακινήσεις τον Oλυμπο, μπορείς να κλονίσης κι αυτόν από τις πεποιθήσεις του.
Tι μας διδάσκει ο άγιος Mάρκος; Πρώτον ένα δίδαγμα εθνικό. Nα  προσέξουμε και σήμερα, γιατί πάλι κινδυνεύουμε από τους Tούρκους. Tα ­ίδια έχουμε. Tότε κατέφυγαν στον πάπα. Kαι αυτός, κατά τη συμφωνία που έγινε, έστειλε μια  μικρή βοήθεια, λίγα καράβια και λίγους στρατιώτες. Kαι η Πόλις έπεσε. Tα ίδια και σήμερα. Tην ώρα του κινδύνου εμείς που αποβλέπουμε; Στους ισχυρούς της ημέρας, άλλη μια  φορά, για να μας βοηθήσουν. Δεν κάνω πολιτική, αλλά  σας λέω την πικρά  αλήθεια. Όταν ήμεθα στη Mικρά Aσία, μας άφησαν και οι Άγγλοι και οι Iταλοί και οι Γάλλοι. Mείναμε μόνοι. Eνώ λίγο αν μας βοηθούσαν, δε’ θα θρηνούσαμε την καταστροφή. Mισούν, φθονούν την Eλλάδα. Tί πρέπει να κάνουμε εμείς; Nά  έχουμε ομόνοια και αγάπη, για να μπορέσουμε να κρατηθούμε σ’ αυτά τά εδάφη, που είναι ποτισμένα με αίμα.
Aλλά  και ένα θρησκευτικό δίδαγμα. Στα χρόνια μας έχουν σηκωθεί πολλοί άθεοι. Άλλοτε στον ευλογημένο τόπο μας δεν υπήρχε άθεος. Tώρα οι άθεοι φτάσανε μέχρι τις στάνες· έχουμε και τσοπαναραίους αθέους. Aν συναντήσετε άθεο, που λέει ότι δεν  υπάρχει Θεός κι ότι όλα έγιναν έτσι, να του πÉτε ένα πράγμα· «Tο σπιτάκι που κάθεσαι, έτσι μόνο του έγινε; Kάποιος το έχτισε. Kαι το σύμπαν, το μεγάλο αυτό σπίτι, ποιός το έχτισε; O Kύριος ημών Ιησούς Xριστός!». Kλείστε τ’ αυτιά σας στους απίστους και άθεους. Aκόμα κλείστε τ’ αυτιά σας στους αιρετικούς και μάλιστα στους χιλιαστάς, πού μας ήρθαν από την Aμερική με βαλίτσες δολλάρια. Aυτό πού πρέπει να τους πούμε εμείς είναι· Φτωχοί ε­μαστε, αλλά  δε’ θα πουλήσουμε την πίστι μας. Παραπάνω από τα δολλάρια της Aμερικής είναι ο Xριστός μας. Δε’ θα πουλήσουμε το Xριστό σαν τον Iούδα αντί τριάκοντα αργυρίων!…
Eνας τέτοιος πράκτορας ήρθε κάποτε στή Φλώρινα και ζήτησε από μιάα γυναίκα – ιδιοκτήτη κινηματογράφου να τους παραχωρήσει την α­ίθουσα, για να μαζευτούν εκεί από όλη τη Mακεδονία και να κάνουν συγκέντρωση. Tης έδιναν, για μία ώρα, πολλά  χρήματα. Kι αυτή τί απήντησε· ―Φτωχιά  είμαι, αλλά  τον κινηματογράφο σ’ εσάς δεν τον δίνω. Oλα τα δολλάρια της Aμερικής να μου δώσετε, δε’ μαγαρίζω την αί­θουσα!…
Kάτω στη Θεσσαλία, κοντά στον Πηνειό, είναι ένα χωριουδάκι. Eίχε παπά, χτυπούσε καμπάνα, πήγαιναν όλοι στην εκκλησία· ευλογημένο χωριό. Hρθε όμως από τη Γερμανία ένας που είχε γίνει χιλιαστής. Aυτός κατώρθωσε σιγά  – σιγά  να κάνη και έναν δεύτερο χιλιαστή, σε λίγο έναν τρίτο… Tώρα το χωριό είναι όλο χιλιαστικό. Ψώριασαν τα πρόβατα! Φτάνει ένα για να ψωριάσει όλο το κοπάδι.
Γι’ αυτό, αν καμμιά  φορά  στην ενορία σας έρθει χιλιαστής, σημάνετε συναγερμό. Aνεβείτε στα καμπαναριά  και χτυπήστε νεκρικά  τις καμπάνες, σα’ να είναι Mεγάλη Παρασκευή. Διώξτε τους μακριά. Γιατί είναι λύκοι φοβεροί, απατεώνες και πλαστογράφοι της αληθειας. Eτσι θα είστε παιδιά  του Mεγάλου Aθανασίου και παιδιά  του Mάρκου του Ευγενικού. Eτσι θα κρατήσουμε την πίστι μας από γενεά  σε γενεά, δοξάζοντες Πατέρα Yιόν και Άγιον Πνεύμα εις αιώνα αιώνος.

(ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΚΡΥΟΒΡΥΣΗ – ΕΟΡΔΑΙΑΣ 19-1-1976)

«ΚΑΤΑΛΥΘΗΚΕ Η ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ –

ΠΡΟΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ»!

(ΤΟ ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΕΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ AΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΩΝ)

****

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ:

(Από επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο. Εφημ. «Oρθόδοξος Tύπος», φ. 1801, 9/10/2009)

«Αι μετά των ετεροδόξων επαφαί, περιλαμβανομένων των μετ’ αυτών θεολογικών διαλόγων, δεν αποτελούσιν ενεργείας ωρισμένων Εκκλησιών ή προσώπων, αλλά συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων».

****

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ AΥΣΤΡΑΛΙΑΣ κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ:

(Από συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και στη δημοσιογράφο Μαρία Αντωνιάδου, στις 23/9/2006. Ο κ. Στυλιανός διατέλεσε, με εντολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επί 20 χρόνια, επικεφαλής του θεολογικού διαλόγου με τους Ρωμαιοκαθολικούς).

«Το ένα και κύριο πρόβλημα που γίνεται η πηγή όλων των υπολοίπων κακών είναι ότι ενώ θεωρούμεθα η κατ’ εξοχήν Εκκλησία των Συνόδων ―τη στιγμή που ούτε ο παπισμός μπορεί να καυχηθεί ότι έχει Σύνοδο ούτε βεβαίως ο προτεσταντισμός οποιασδήποτε υφής και μορφής―, ο ιερότατος αυτός θεσμός έχει καταλυθεί από μέσα. Δηλαδή συγκαλείται μεν, αλλά δεν λειτουργεί. Γιατί δεν λειτουργεί; Διότι έχει ήδη προκαταληφθεί. Εχουν ληφθεί οι αποφάσεις εκ των προτέρων, ανεξαρτήτως αν είναι Πατριαρχική Σύνοδος ή Αρχιεπισκοπική Σύνοδος.

Ο θεσμός της Συνόδου πρέπει να αποκατασταθεί και να πάψουν να «υποκλέπτονται» οι γνώμες και οι ψήφοι όσων έχουν ακόμη «κουράγιο» να ψηφίζουν και να έχουν γνώμη. Διότι, δυστυχώς, όπου κι αν κοιτάξετε σήμερα στην Ορθοδοξία υπολειτουργεί, για να μην πω κάτι βαρύτερο, ο θεσμός της Συνόδου. Και βεβαίως την πρώτη ευθύνη έχουν οι Πρόεδροι.

Οταν ο Πατριάρχης μου ανακοίνωσε ότι με εξέλεξαν παμψηφεί μέλος της εν Φαναρίω Συνόδου, είπα: Δεν έχει νόημα να ’ρθω, γιατί εγώ δεν κάνω ταξίδια ασκόπως. Είμαι πια ηλικιωμένος. Και για να ταξιδέψω υπερποντίως, θα πρέπει να υπάρχει σοβαρός λόγος. Εγώ θα πήγαινα στη Σύνοδο αν ήταν Σύνοδος πραγματικά, όπως την προβλέπουν οι Κανόνες. Οχι Σύνοδος «διερχομένων». Τι να το κάνω εγώ να λέγομαι Συνοδικός και να μην έχω ουσιαστική ψήφο;»

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,

-ΑΝ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ-

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΚΑΙ ΕΙΠΕ·

O ΠAΠAΣ ΕΙΝΑΙ ΠHΓH AIPEΣEΩN

EIMAI κατά της αφίξεως του πάπα, διότι ο πάπας είναι πηγή αιρέσεων. Eμείς θα μείνωμεν ορθόδοξοι. Δεν θα προδώσωμεν την πίστιν μας.
Πρέπει κ’ εμείς να μετανοήσωμεν, μικροί και μεγάλοι, και να σταθώμεν εδραίοι εις την πίστιν μας. Kαι ο Θεός θα επιβλέψει επί την άμπελον αυτού.
O πάπας ζητά να υποδουλώσει την Eλλάδα. Mα δεν θα μπορέσει να την υποδουλώσει. Kαι ουτε θα επιτρέψει η Eλλάς ν’ αγγίξει την πίστιν της.

† O επίσκοπος Aυγουστίνος
Το είπε στην I. Mονή Aγ. Aυγουστίνου

Φλωρίνης, 11-3-2001

******************************************************************

O ΠAΠAΣ AΠAPAΔEKTOΣ AΠO TON EYΣEBH EΛΛHNIKO ΛAO

KAKΩΣ H ΣYNOΔOΣ ΣYΓKATETEΘH

H Eκκλησία κατ’ επανάληψιν ασχολήθει με το θέμα του παπισμού. Tα αιρετικά φρονήματά του πάπα είναι γνωστά. Συνεπώς από τον ευσεβή Eλληνικό λαό είναι απαράδεκτος, και κακώς η Iερά Σύνοδος συγκατετέθη να γίνει δεκτός.

Γράψαμε κ’ εμείς εις την «Σπίθα», (βλέπε φύλ. 572-580). Δεν είναι κατάλληλος ο καιρός. Yπάρχουν άλλα θέματα που ενδιαφέρουν τον Eλληνικό λαό.
Tο θέμα ειναι σοβαρόν. Έχομεν γράψει και ειδικον βιβλίον, τα «Aντιπαπικά».
Ως προς την απόφαση να επισκεφθεί ο πάπας την Eλλάδα, έχει λόγον η Eκκλησία. Aρμοδία δε ν’ αποφασίσει δεν ειναι η Σύνοδος η μικρά, αλλά η Iεραρχία. O α΄ η ο β΄ δεν είναι αρμόδιος για ν’ αποφασίσει· γιατί αυτός μπορεί να σκέπτεται ως πολιτικός. Συνεπώς, η μόνη αρμοδία αρχή για ν’ απαντήσει εις την πρότασιν του πάπα είναι η Iεραρχία.
Aλλά ο λαός μας, που πολλά εδεινοπάθησε από τους παπικούς, δεν ακούει ευχαρίστως την πρότασιν του πάπα. Πρέπει να ερωτηθεί ο ευσεβής λαός. Kαι ο λαός, διαφωτιζόμενος από την Eκκλησίαν, θ’ απαντήσει αρνητικώς.

Για να τον δεχθούμε, θα έπρεπε να προηγηθεί μια ειλικρινής μετάνοια του Πάπα.

Aλλ’ αυτό δεν έγινε.

O πάπας έχει αιρετικά φρονήματα.

H παπική «εκκλησία» έδειξε πονηράν στάσιν.

Eτσι έπρεπε ν’ απαντήσουν.

Φλώρινα 8-3-2001
† επίσκοπος Aυγουστίνος

Παρασκευη, 23 Οκτωβριου 2009

ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!

Η «Ομολογία Πίστεως» με τις υπογραφές χιλιάδων επισκόπων κληρικών, μοναχών και λαϊκών, τα ποικίλα κείμενα, δημοσιευμένα στον «Ὁρθόδοξο Τύπο», την «Παρακαταθήκη» τη «Θεοδρομία» και στον υπόλοιπο εκκλησιαστικό Τύπο, οι επιστολές του καθηγητού Τσελλεγίδη, η τοποθέτηση της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους, οι επιστολές κληρικών προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η ορθόδοξη αντίδραση 30 αρχιερέων κατά τη Σύνοδο της Ιεραρχίας και προ πάντων ή κατα μέτωπον ἐπίθεση των μοναχών της Μονής Σταυροβουνίου καί  λοιπων κληρικών καί λαϊκών εναντίον του πνεύματος αποστασίας των οικουμενιστών ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΧΑΜΕΝΗ!

Ανήμποροι, σαν χαμένοι οι Λατίνοι και οι Λατινόφρονες της Μικτής Διεθνούς Επιτροπής Διαλόγου Ορθοδόξων και  Ρωμαιοκαθολικών ἔβγαλαν ένα ανακοινωθέν των εργασιών της Επιτροπής. Ένα κείμενο που θα μπορούσε να αντικατασταθεί με εκείνο που είχε πεί ο πάπας Ευγένιος όταν είδε κατά τήν ψευδοσύνοδο Φλωρεντίας Φερράρας νά απουσιάζει από την απόφαση Ενώσεως η υπογραφή του αγίου Μάρκου του Ευγενικού : » Ἑποιήσαμεν ουδέν»…

(ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ “ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ” antikarta@gmail.com

************************************************************

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 54 ΧΡΟΝΙΑ,

ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1956,

(«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», φ. 186)

«Οι εδώ παπολάτραι κακώς εκτιμούν την κατάστασιν και νομίζουν ότι επέστη η στιγμή… Επιμένοντες δε τυχόν θα ευρεθούν προ εκπλήξεων. Το πνεύμα της αντιστάσεως των αειμνήστων πατέρων ημών κατά των σχισματικών και αιρετικών θ’ αναζωπυρωθεί. Εδώ εν Ελλάδι ο παπισμός θα εύρει τας Θερμοπύλας και θα συντριβεί. Η Ορθοδοξία τελικώς θα νικήσει, θα θριαμβεύσει και υπό τας πτέρυγας αυτής δόξα και ανάπαυσις πολύ».

************************************************************

ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΝΩΣΗ «ΚΟΣΜΑΣ  ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»

20 Οκτωβρίου 2009, ώρα 9.20 π.μ.

2ο ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο επίσκοπος Πάφου χειροδίκησε
κατά προσευχομένων ορθοδόξων χριστιανών εντός Ιερού Ναού

ΤO ΜΕΓΑΛΕΙΟ TΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ!!!

Επαγγέλλονται αγάπη, χρησιμοποιούν βία και ξυλοδαρμούς

Σήμερα το πρωί και ενώ οι πιστοί βρίσκονταν στο Ναό του Αγίου Γεωργίου και προσεύχονταν (δίπλα στο ξενοδοχείο Saint George, όπου συνεδριάζει η Μικτή Επιτροπή του Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών Οικουμενιστών) μπήκε  ο Μητροπολίτης Πάφου, ζητώντας τους να σταματήσουν την προσευχή και να βγουν έξω. Όταν αρνήθηκαν τους άρπαξε το δικό τους βιβλίο («Ψαλτήρι») που εκείνη τη στιγμή διάβαζαν και όταν αντελήφθη ότι κάποιος τον φωτογράφιζε όρμισε ως μαινόμενος στο μέλος του ΠΑΧΟΠ Παναγιώτη Ν. τον έριξε κάτω και τον χτύπησε….

3ο ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΙΜΟΦΥΡΤΟΙ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

ΔΥΟ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΙΣΤΟΣ

Από την επίθεση και τη χειροδικία του Επισκόπου Πάφου Γεωργίου και των αστυνομικών δυνάμεων, που ήθελαν να βγάλουν έξω από το Ναό τους προσευχόμενους πιστούς, τραυματίστηκαν δύο μοναχοί και ένας πιστός (της ΠΑΧΟΠ), οι οποίοι αιμόφυρτοι μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο…

Κατά τα άλλα, η Συνάντηση της Μικτής Επιτροπής του Διαλόγου «Ορθοδόξων» Οικουμενιστών και Ρωμαιοκαθολικών, για «την συμφιλίωση των χριστιανών, την ενότητα και την αγάπη», συνεχίζεται «κανονικά»

Για την Φιλορθόδοξη Ένωση «Κοσμάς Φλαμιάτος»

Ο Γραμματέας Παναγιώτης Σημάτης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΑΧΩΝ

****************************************************************

Πάφος: Πειθαρχική έρευνα εναντίον δύο μελών της αστυνομικής δύναμης Πάφου διέταξε ο Αρχηγός της Αστυνομίας, αναφορικά με τα επεισόδια στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, στη Χλώρακα.

****************************************************************

«Δήλωση-βόμβα από αρχιεπίσκοπο (Κύπρου)

ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ και από την Αστυνομία εμφανίστηκε ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β κατά τη διάρκεια δηλώσεών του στο ΡΙΚ, λέγοντας ότι η Αστυνομία έπρεπε να ήταν πιο αυστηρή. «Η συμπεριφορά τους ήταν απαράδεχτη και έπρεπε να είμαστε πιο αυστηροί, τόσον εμείς όσον και η Αστυνομία», είπε ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος αναφερόμενος στους κληρικούς και στους μοναχούς που έλαβαν μέρος στις διαμαρτυρίες κατά του θεολογικού συνεδρίου στην Πάφο…

“Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ” Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου 2009»

****************************************************************

ΚΑΤΑΠΑΤΕΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΙ

ΚΥΠΡΟΣ 18/10/2009.   ΠΑΠΙΚΟΙ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ» ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Από ομιλία του την Κυριακή, 18 Οκτωβρίου 2009, όπου προέστη του Αρχιερατικού συλλείτουργου, που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης, στη Λευκωσία

«Μία μικρή μερίδα Ορθοδόξων επαναλαμβάνουν αποσπασματικά και εκτός από τη συνάφεια για την οποία εγράφησαν ή θεσπίστηκαν, κάποιους ιερούς κανόνες και σκανδαλίζονται από την συμπροσευχή με μη Ορθοδόξους.»

ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

(ΚΑΝΩΝ ΜΕ΄ των Αγίων Αποστόλων)

«Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως Κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω.»

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΟΓΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ,

ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

(«Ορθοδοξία και “Οικουμενισμός”. Μία Ορθόδοξος γνωμάτευσις και μαρτυρία», στο Κοινωνία,  18,2 (1975), σ. 98.)

«Ο Ιερός Κανών των Αγίων Αποστόλων δεν προσδιορίζει ποία ακριβώς προσευχή η ακολουθία απαγορεύεται, αλλά απαγορεύει κάθε κοινήν μεθ’  αιρετικών προσευχήν, έστω και κατ’  ιδίαν («συνευξάμενος»). Εις τας οικουμενιστικάς κοινάς προσευχάς μήπως δεν γίνωνται και αδρότερα και ευρύτερα τούτων;»

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΣ

Εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», 31/7/2009

«Οι Ιεροι Πατέρες της Εκκλησίας στην εξάσκηση της φιλανθρώπου ποιμαντικής διακονίας τους δεν δίσταζαν, προκειμένου να περιφρουρήσουν το Σώμα της Εκκλησίας, να θεσπίσουν, με φιλαδέλφο αυστηρότητα, Ιερούς Κανόνες. Ανάμεσα σ’ αυτούς υπάρχουν και αρκετοί, οι οποίοι ρητώς απαγορεύουν τη συμπροσευχή των Ορθοδόξων μετά των αιρετικών όχι μόνο για να μη μολυνθούν οι πιστοί και αμβλυνθεί το Ορθόδοξο αισθητήριό τους, αλλά και για να καλλιεργηθεί η μετάνοια στους αιρετικούς, ίσως και επιστρέψουν στην κανονική μάνδρα του Χριστού, ήτις είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία. Τόσο το γράμμα όσον και το πνεύμα των Ιερών Κανόνων απαγορεύουν ρητώς τις συμπροσευχές. Σύγχρονοι θεολογούντες Ορθόδοξοι κληρικοί ενθαρρύνουν τις μετά των ετεροδόξων συμπροσευχές, άνευ της απαραιτήτου προηγηθείσης ενότητος της Πίστεως και της Κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος.»

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος δήλωσε ότι θα θέσει σε διαθεσιμότητα τους κληρικούς που μετείχαν στην χθεσινή εκδήλωση διαμαρτυρίας στην Πάφο, με αφορμή τη διεξαγωγή της Συνέλευσης της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο Ορθόδοξων και Ρωμαιοκαθολικών.

Ανέφερε ότι θα προχωρήσει σε αποκοπή των μισθών τους, ενώ οι κληρικοί αυτοί, είπε, δεν θα κοινωνήσουν για πολλές εβδομάδες.

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

ΥΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ «ΘΕΟΛΟΓΙΑ» ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ;

Β’ ΒΑΤΙΚΑΝΗ  ΣΥΝΟΔΟΣ (1962-1965), λέει·

«Αλλά ο Σύλλογος, ή το Σώμα των Επισκόπων, δεν έχει εξουσία, αν δεν βρίσκεται σε κοινωνία με τον Επίσκοπο Ρώμης, τον διάδοχο του Πέτρου και Κεφαλή του Συλλόγου, διότι παραμένει ακέραιη η εξουσία του Πρωτείου πάνω σ’ όλους τους ποιμένες και τους πιστούς. Πραγματικά, ο Επίσκοπος Ρώμης με το αξίωμά του ως αντιπροσώπου του Χριστού και ποιμένα όλης της Εκκλησίας, έχει πλήρη, υπέρτατη και παγκόσμια εξουσία μέσα στην Εκκλησία, την οποία μπορεί πάντοτε ελεύθερα να εξασκεί… Ο Επίσκοπος Ρώμης, σαν διάδοχος του Πέτρου, είναι η διαρκής και ορατή Αρχή και το θεμέλιο της ενότητας, τόσο των Επισκόπων, όσο και του πλήθους των πιστών».

[ Β’ Σύνοδος Βατικανού, LUMEN GENTIUM (Δογματική διάταξη Περί Εκκλησίας), Γραφείον καλού τύπου, 1964, σελ. 44, 45]

***

O OIKOYMENIKOΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ΣΥΜΦΩΝΕΙ!!!

Από την προσφώνησή του στην 12η Τακτική Γενική Συνέλευση των Επισκόπων της Ρωμαιοκαθολικής «Εκκλησίας» (Βατικανό, 18 Οκτωβρίου 2008)

«Ομού με τα του πρωτείου, η συνοδικότης αποτελεί την σπονδυλικήν στήλην της διοικήσεως και οργανώσεως της Εκκλησίας. Όπως η Ηνωμένη Διεθνής Επιτροπή  εις τα πλαίσια του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ των Εκκλησιών μας το διετύπωσεν εις το έγγραφον της Ραβέννης, αυτή η αλληλοεξάρτησις μεταξύ του πρωτείου και της συνοδικότητος εμποτίζει την ζωήν της Εκκλησίας εις όλα της τα επίπεδα: τοπικόν, επαρχιακόν και παγκόσμιον».

***

Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ

Από ομιλία του στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Αμερικής («Επίσκεψις» 31.3.2009)

«Η άρνηση αναγνωρίσεως πρωτείου τινός στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενός πρωτείου το οποίο δεν μπορεί να ενσαρκώσει παρά κάποιος Πρώτος ―τουτέστι κάποιος Επίσκοπος, ο οποίος έχει το προνόμιο να είναι ο πρώτος μεταξύ των Επισκόπων― συνιστά αίρεση».

Α΄. ΑΠΑΝΤΗΣH ΣΤΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ,

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΠΟΥ ΜΕ ΔΥΟ ΑΛΛΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΣ, ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΑΥΛΟ ΤΟ 1971 ΕΠΑΥΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ, ΕΞ’ ΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΩΝ

(Το απόσπασμα αυτό της ομιλίας, με την φωνή του Γέροντος, θα το βρείτε και ηχητικά στο You Tube, με την ονομασία· «ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ»)

«Και σήμερον αγαπητοί μου η Ορθοδοξία πολεμείται, πολεμείται σφοδρός.
Εχθροί της Εκκλησίας είναι εν πρώτοις οι υλισταί, παντός χρώματος και πάσης αποχρώσεως, οι οποίοι έχουν σβήσει από το λεξικόν της ζωής των την λέξη Θεός.
Εχθροί της Ορθοδοξίας μας είναι οι μασώνοι, οι οποίοι δεν πιστεύουν εις τον εν Τριάδι Θεό, αλλά εις τον διάβολο· διότι κάτω από τον αρχιτέκτονα και το τρίγωνο υπάρχουν οι σκοτεινές δυνάμεις του Άδου.
Εχθροί της Ορθοδοξίας είναι οι χιλιασταί, οι γιαχωβάδες, οι οποίοι μισούν θανασίμως τας ιεράς εικόνας και βεβηλώνουν τας εικόνας.
Εχθροί της Εκκλησίας είναι ακόμα οι μοντέρνοι θεολόγοι και οι ιεροκήρυκες και οι επίσκοποι και οι οιονδήποτε άλλου αξιώματος, οι οποίοι δεν πιστεύουν εις την Ορθοδοξίαν και προσπαθούν κατά ποικίλους τρόπους να επιφέρουν αλλοιώσεις και να καινοτομήσουν. Εχθροί είναι άπαντες αύτοι. Αλλά αγαπητοί μου, είναι ανάγκη να καταλάβουμε, είναι ανάγκη να είπωμεν το δίδαγμα της Εκκλησίας μας το οποίο παρέχει σήμερον;
Ότι η Ορθοδοξία είναι αήττητος. Διότι, η Ορθοδοξία είναι δένδρο, είναι δένδρον το οποίον δεν το εφύτευσε άνθρωπος, είναι δένδρο που το φύτευσεν ο Θεός. Και το δένδρο που εφύτευσε ο Θεός όλοι οι δαίμονες να βγούν από την κόλαση, δεν μπορούν να το ξερριζώσουν. Θα υπάρχει πάντοτε το ευσκιόφυλλον και πολύκαρπον και ευώδες τούτο δένδρο της Ορθοδοξίας. Τέλος, ας μη λησμονώμεν ότι κάτω από την σκιάν του δένδρου αυτού, εκτός του ότι οφείλομεν θρησκευτικήν ευγνωμοσύνην οφείλομεν και εθνικήν ευγνωμοσύνην, διότι κάτω από την σκιάν του δένδρου αυτού της Ορθοδοξίας χρόνια ολόκληρα, σκοτεινά και απαίσια η φυλή μας ανέπνεε. Κάτω από το δένδρον αυτόν και ημείς θα ζήσωμεν αγαπητοί. Σ’ αυτήν εγεννήθημεν, την Ορθοδοξίαν, σ’ αυτήν αναπνέωμεν, σ’ αυτήν ζώμεν και αν παρουσιαστεί ανάγκη.., διότι δεν αποκλείεται, οι χρόνοι κυλούν, οι αιώνες κυλούν μεγάλα γεγονότα θα εξελιχθούν εις τον κόσμο και η Ορθοδοξία θα διωχθεί. Υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, και Μεθόδιοι και Ταράσιοι και Ειρήνε και Θεοδώρε· Υπάρχουν και κορίτσα μικρά, υπάρχουν παιδία και γέροντες ασπομάλλιδες, υπάρχει λαός ολόκληρος, οι οποίοι εάν παρουσιασθεί ανάγκη θα γίνει κίνημα υπέρ της αγίας μας Ορθοδοξίας. Με τους ολίγους αρχιερείς, με τους ολίγους ιερείς, με τους μοναχούς του Αγίου Όρους, με τας γυναίκας και τα παιδία, θα υψώσωμεν λάβαρον· λάβαρον μέγα στην μεγαλωστή και θα διδάξωμεν ότι δεν θα γίνει ποτέ η Ελλάς επαρχία του Πάπα. Δεν θα γίνει ποτέ η Ελλάς παράρτημα του ενός και του άλλου. Η Ελλάς θα παραμείνει χώρα Ορθόδοξος, προς τιμήν της Αγίας Τριάδος, ην παίδες υμνείτε εις πάντας τους αιώνας» (Κυριακή της Ορθοδοξίας 7-3-1971)

Β΄. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ

Ομότιμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολή ΑΠΘ

Παναγιωτατε, εδω και τωρα Δημοσιος

διαλογος… (Θα τολμησετε;)

1. Εμολύνθη ο πατριάρχης από τον εναγκαλισμό του πάπα.

Όσοι τιμούν και σέβονται τον Φώτη Κόντογλου γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνον ο εξαίρετος αγιογράφος που εζωογόνησε την βυζαντινή αγιογραφία, μπροστά στον κίνδυνο του αφανισμού της από την δυτική αναγεννησιακή τέχνη· δεν είναι μόνο ο εξαίρετος λογοτέχνης, αναγνωρισμένος και προ της στροφής του στην ορθόδοξη πατερική γραμμή. Υπάρχει και μία τρίτη πτυχή που ολοκληρώνει την εικόνα του, μία τρίτη διάσταση, που την παρουσιάζει ωραιότατα ο μακαριστός Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του Ο Φώτης Κόντογλου στην τρίτη διάστασή του(*). Ο Φώτης Κόντογλου εκτός από αγιογράφος και λογοτέχνης είναι επίσης και ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως, την οποία εστήριξε με πληθώρα άρθρων αλλά και με συγγραφή ειδικού βιβλίου Τι είναι η Ορθοδοξία και τι είναι ο Παπισμός(**), όταν ο Παπισμός στις αρχές της δεκαετίας του 1960 με συμμάχους τον φιλοπαπικό πατριάρχη Αθηναγόρα, πολλούς καθηγητάς Θεολογικών Σχολών και ευαρίθμους επισκόπους, προσπάθησε να αλώσει την Ορθοδοξία, να επιτύχει αυτό που επεδίωκε επί αιώνες και εξακολουθεί αταλάντευτα να επιδιώκει και σήμερα.
Ο Φώτης Κόντογλου έσπευσε να συμπαρασταθεί στον γηραιό αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο B’ Χατζησταύρου (1962-1967), ο οποίος αντέδρασε σθεναρά στα σχέδια και στα ανοίγματα του Αθηναγόρα. Ήθελε με τα άρθρα του να διαφωτίσει το ορθόδοξο πλήρωμα, το οποίο προσπαθούσαν μισθωτοί ποιμένες να το παραδώσουν στον λύκο του Παπισμού. Εκτός του μνημονευθέντος βιβλίου του κυκλοφορεί και το βιβλίο του Αντιπαπικά, μία συλλογή ανοικτών επιστολών και άρθρων που δημοσιεύθηκαν στον Ορθόδοξο Τύπο μεταξύ 1963 και 1970 και εκδόθηκαν από τις ομώνυμες εκδόσεις το 1993, με επιμέλεια του επίσης ομολογητού της Ορθοδοξίας βυζαντινολόγου καθηγητού Κωνσταντίνου Καβαρνού.
Ο Φώτης Κόντογλου δεν δίστασε με θαραλλέα και σκληρή γλώσσα να ελέγξει τον ίδιο τον πατριάρχη Αθηναγόρα και πολλούς αρχιερείς του Οικουμενικού Θρόνου, οι οποίοι, ενώ εγνώριζαν καλώς οποίαι έχιδναι κρύπτονται εις τας σκοτεινάς στοάς του Βατικανού και πόσα δεινά έχει υποστή η Ορθοδοξία μας από τους σκληρούς ευδαδέλφους της Ρώμης(***) σπεύδουν να υποτάξουν την Ορθόδοξη Εκκλησία εις τον Πάπαν, διχάζοντες το ορθόδοξον ποίμνιον, το οποίο νιώθει αποτροπιασμόν και εις μόνην την σκέψιν ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ενηγκαλίσθη τον πάπαν και εμολύνθη από το βδέλυγμα τούτο της ασεβείας(****).

2. Η Οικουμενιστική μόλυνση έχει προχωρήσει

Από τον μολυσμένο εναγκαλισμό του πατριάρχου Αθηναγόρα με τον πάπα Παύλο Στ’ τον Ιανουάριο του 1965 στα Ιεροσόλυμα πέρασαν ήδη σαράντα τέσσερα χρόνια. Η μόλυνση έχει προχωρήσει τώρα πολύ περισσότερο. Η απεσχισμένη και αιρετική Εκκλησία της Ρώ¬μης αναγνωρίζεται τώρα ως αδελφή Εκκλησία με έγκυρα μυστήρια και σώζουσα Χάρη· οι μεγάλες και πάμπολλες αιρετικές πλάνες της που ελέγχθηκαν από μεγάλους Αγίους Πατέρας, τον Μ. Φώτιο, τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, τον Άγιο Μάρκο Ευγενικό, τον Άγιο Νικόδημο Αγιορείτη, τον Άγιο Αθανάσιο Πάριο, τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως και πολλούς άλλους, αντιμετωπίζονται τώρα ως νόμιμες διαφοροποιήσεις που δεν χρήζουν διορθώσεως. Οι ιεροί κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς διαστρεβλώνονται ερμηνευτικά ή ακυρώνονται ως μη ισχύοντες για την σύγχρονη εποχή, και ο πάπας, αντί να αναθεματίζεται σύμφωνα με την Παράδοση και την σύσταση του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού τον Πάπα να καταράσθε, γίνεται δεκτός στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου θυμιαζόμενος και ευλογούμενος με τροπάρια και ύμνους, ως άγιος, συμπροΐσταται της Ορθοδόξου Θείας Λειτουργίας και φέρων ωμοφόριο ανταλλάσσει λειτουργικό ασπασμό με τον πατριάρχη και απαγγέλλει το Πάτερ ημών. Η ιεροκανονική και πατερική Παράδοση καταπατήθηκε και εξουθενώθηκε με έργα και πράξεις, αφού προηγουμένως δια πατριαρχικού κειμένου αποκηρύχθηκαν οι ομολογηταί Άγιοι Πατέρες που έσωσαν την Ορθοδοξία από τον Παπισμό ως όργανα του αρχεκάκου όφεως, δηλαδή του Διαβόλου, χρήζοντες των προσευχών μας και του ελέους του Θεου(*****).

3. Αντί να προβληματισθούν ενοχλήθηκαν και απειλούν

Για την εξέλιξη αυτή ανησυχούντες και αγωνιώντες, όπως ο Φώτης Κόντογλου, ο οποίος σήμερα, εάν ζούσε, θα έγραφε πιο σκληρά αγωνιστικά κείμενα, συντάξαμε, τα μέλη μιας άτυπης Σύναξης κληρικών και μοναχών ένα νηφάλιο και σοβαρό θεολογικό κείμενο την γνωστή πλέον πανορθοδόξως Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού, που έγινε ενθουσιωδώς δεκτή από το ορθόδοξο ανά την Οικουμένη πλήρωμα και ελπίζουμε να καταστεί πλέον οικουμενικό συμβολικό κείμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Χαρήκαμε, γιατί είχε οικουμενική αποδοχή. Δεν περιμέναμε όμως να ενοχλήσει τόσο πολύ και να εξοργίσει τους υποστηρικτάς του παναιρετικού Οικουμενισμού. Περιμέναμε να τους προβληματίσει, να θεωρήσουν τα γραφόμενα ως έκφραση αδελφικής ανησυχίας, να τους προσανατολίσει στην σκέψη ότι μπορεί να έχουμε δίκαιο εμείς που ανησυχούμε και να βρίσκονται αυτοί σε λάθος δρόμο. Να επιχειρήσουν ακόμη με ανάλογο νηφάλιο και σοβαρό θεολογικό λόγο να ανατρέψουν τις θέσεις της Ομολογίας και να υποδείξουν τα δικά μας λάθη. Η διαφορά άλλωστε μεταξύ ενός ορθοδόξου και ενός αιρετικού είναι ότι ο μεν ορθόδοξος δέχεται τα υποδεικνούμενα λάθη και ευθυδρομεί, ενώ ο αιρετικός εγωιστικά νομίζει ότι είναι αλάθητος, όπως ο πάπας, και συνεχίζει να κακοδρομεί μέσα στην πλάνη. Η δική μας σιγουριά και βεβαιότητα για την ορθότητα των θέσεών μας στηρίζεται στο ότι δεν καινοτομούμε, δεν διατυπώνουμε νέες διδασκαλίες, νέα δόγματα, δεν προσθέτουμε ούτε αφαιρούμε, αλλά ακλινώς ακολουθούμε όσα μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες.
Αντί, λοιπόν, να προβληματιστούν και να ανακρίνουν εαυτούς, άρχισαν να εκφράζονται προσβλητικά εναντίον των συνταξάντων και υπογραψάντων την Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού με κορυφαίο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος σε ομιλία του την Κυριακή 29 Αυγούστου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρθηκε στην Ομολογία Πίστεως, το νόημα της οποίας παρερμήνευσε και διαστρέβλωσε· μεταξύ δε των όσων είπε διεπίστωσε και εξήγγειλε και τα εξής: Προσεχώς θα πάρουν την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα

4. Τα απαράδεκτα πράγματα στο χώρο των Οικουμενιστών

Με αμείωτο και αυξημένο τον σεβασμό προς το αξίωμα του πατριάρχου του Γένους, λόγω των δυσχερών ιστορικών περιστάσεων, από τις οποίες βέβαια θα εξέλθει όχι συμμαχώντας με τους κοσμοκράτορες του αιώνος τούτου και απεμπολώντας την κληρονομία της Ορθοδοξίας, αλλά με την κραταιά χείρα του Υψίστου, ο οποίος υψώνει κέρας Χριστιανών Ορθοδόξων κατά την λειτουργική ευχή της ακολουθίας του όρθρου, και με την εν ουρανοίς συμμαχία και πρεσβεία όλων των Αγίων Πατέρων, ιδιαιτέρως δε των Μαρτύρων και Ομολογητών της Πίστεως, επισημαίνουμε ότι τα απαράδεκτα πράγματα πρέπει να αναζητηθούν αλλού και όχι στην κατά πάντα πατερική και ορθόδοξη Ομο¬λογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού. Θα μπορούσαμε αντλώντας από την πρόσφατη ιστορία του Οικουμενισμού να παραθέσουμε αναρίθμητο κατάλογο απαραδέκτων πράξεων και ρήσεων των Οικουμενιστών, τον οποίο ήδη ετοιμάζουν μέλη της Συνάξεως Κληρικών και Μοναχών. Σημειώνουμε απλώς ενδεικτικά ελάχιστα από αυτά· είναι απαράδεκτο πράγμα η αποδοχή της αιρετικής Ρώμης ως αδελφής Εκκλησίας. Είναι απαράδεκτο πράγμα η αναγνώριση του Βαπτίσματος των Παπικών. Είναι απαράδεκτες οι αποφάσεις της Μικτής Επιτρο¬πής του Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών στο Balamand του Λιβάνου το 1993, που αθωώνουν την Ουνία και εκκλησιοποιούν τον Παπισμό. Είναι απαράδεκτα τα κείμενα του Porto Alegre, της Ελούντας και της Ραβέννας. Είναι απαράδεκτες οι συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Είναι απαράδεκτοι οι μεικτοί γάμοι και η παρουσία αναδόχων αιρετικών στο μυστήριο του Βαπτίσματος. Είναι απαράδεκτη η ανοχή της συμμετοχής αιρετικών ακόμη και στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, χωρίς να τιμωρούνται οι διαπράττοντες, ενώ αφορίζονται και τιμωρούνται οι ορθοδόξως αγωνιζόμενοι. Είναι απαράδεκτο πράγμα η περιφρόνηση και η σχετικοποίηση των ιερών κανόνων, και όχι μόνο απαράδεκτο αλλά και βλάσφημο το να θεωρούνται οι Άγιοι Πατέρες, οι δήθεν προκαλέσαντες το σχίσμα, ως θύματα του αρχεκάκου όφεως. Είναι απαράδεκτο πράγμα η κακοποίηση της συνοδικής παραδόσεως της Εκκλησίας με προσυνοδικές και προπαρασκευαστικές επιτροπές, που εργάζονται επί δεκαετίες απομονωμένες και εν κρυπτώ, και η παρουσίαση των προειλημμένων αποφάσεων ως δήθεν πανορθοδόξων αποφάσεων. Θα τελειώσω όμως εδώ, γιατί είναι ατέλειωτη η σειρά των απαραδέκτων πραγμάτων των Οικουμενιστών.

5. Ευπρόσδεκτη η θεολογική απάντηση· απτόητοι στις απειλές.

Ως προς την πατριαρχική εξαγγελία ότι προσεχώς θα πάρουμε την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν την εκλαμβάνουμε ως απειλή λήψεως πειθαρχικών και δικαστικών μέτρων, αλλά ως απάντηση με θεολογικές θέσεις και επιχειρήματα, ως άνοιγμα θεολογικού διαλόγου, τον οποίο προσδοκούμε με χαρά. Συζητούμε με τους αιρετικούς επί δεκαετίες και διστάζουμε να συζητήσουμε με τους αδελφούς μας Ορθοδόξους; Θα είναι καλή ευκαιρία, ακόμη και σε δημόσιο τηλεοπτικό διάλογο ή σε οποιοδήποτε χώρο, να διαλεχθούμε Ορθόδοξοι και Οικουμενισταί επί ίσοις όροις, με ίσο αριθμό ομιλητών και με ελεύθερο ακροατήριο, να μας δοθεί ελεύθερη πρόσβαση στα ραδιόφωνα και τους τηλεοπτικούς σταθμούς της Εκκλησίας, από τους οποίους έχει αποκλεισθεί ο ορθόδοξος πατερικός λόγος με άνωθεν επεμβάσεις. Γιατί φοβούνται την αλήθεια;
Αν πάντως η απάντηση του Οικουμενικού Πατριαρχείο εκτραπή σε δικαστικές διώξεις και απειλές, δεν πρόκειται να κάμψει το φρόνημα των πεπεισμένων αγωνιστών, όπως αποδεικνύει περίτρανα η εκκλησιαστική ιστορία, εκτός ίσως από ελαχίστους δειλούς και καιροσκοπούντας, που κλίνουν δεξιά και αριστερά ως κάλαμοι υπό ανέμου σαλευόμενοι, υποκύπτοντες στην πρώτη πίεση και απειλή. Φαντασθείτε τι θα γινόταν, αν τους επεσείετο η απειλή του θανάτου, όπως στην περίπτωση των Αγίων Μαρτύρων, ή των βασάνων, της φυλακής, του εξευτελισμού, της συκοφαντήσεως, όπως στην περίπτωση των Αγίων Ομολογητών, Μαξίμου και των μαθητών του, Μαρτίνου πάπα Ρώμης, Ιωάννου Δαμασκηνού, Γρηγορίου Παλαμά, Μάρκου Ευγενικού. Ελπίζουμε να μην υπάρξουν άλλοι σαν τον πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο, ο οποίος δεν άντεξε τη φυλακή, στην οποία τον έκλεισαν οι λατινόφρονες, και μετεβλήθη από υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, σε διώκτη των Ορθοδόξων, ιδιαίτερα των μοναχών του Αγίου Όρους.

6. Στενοχωρηθήκαμε για την δειλία του μητροπολίτου Γόρτυνος.

Τον αναπλήρωσαν άλλοι.

Στενοχωρηθήκαμε γι’ αυτό και λυπηθήκαμε με την απόσυρση της υπογραφής εκ μέρους του μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίου, αμέσως μόλις ο πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος βρέθηκε στην Πελοπόννησο, προσκεκλημένος του μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου. Λυπηθήκαμε για δύο λόγους· εν πρώτοις γιατί εκλώτσησε, ελάκτισε μία καλή ευκαιρία να ομολογήσει την ορθόδοξη αλήθεια, έχασε τον στέφανο της Ομολογίας, όπως ο ένας από τους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες στην παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας. Αμέσως και εδώ ήλθε η αναπλήρωσή του από δεκάδες νέων υπογραφών κληρικών και μοναχών και από χιλιάδες λαϊκών. Από τον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως και Πωγωνιανής κ. Ανδρέα, ο οποίος τυπικά δεν προσυπέγραψε την Ομολογία Πίστεως, ουσιαστικά όμως την υπέγραψε φαρδιά-πλατιά με το ομολογητικό έγγραφο που έστειλε προς τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο ζητώντας να ασχοληθεί επί τέλους σοβαρά η Ιεραρχία στην τακτική της συνεδρία του Οκτωβρίου με το θέμα του πρωτείου και του αλαθήτου του πάπα, που πρόκειται να συζητηθεί στην ολομέλεια της Μικτής Επιτροπής του Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών στην Κύπρο. Επιβεβαιώνει ο μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως και αποδέχεται τις ανησυχίες που εκφράσαμε στην Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού. Ο δεύτερος λόγος της λύπης και της πικρίας μας απέναντι στον μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία έγκειται στο ότι δεν αρκέσθηκε στην απόσυρση της υπογραφής του είτε από δειλία είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Αυτό είναι συγγνωστό· στον πόλεμο δεν περιμένεις από τους δειλούς να ανδραγαθήσουν, ούτε τους συμβουλεύεσαι σε πολεμικά θέματα, όπως λέγει η Παλαιά Διαθήκη: Μετά γυναικός περί της αντιζήλου αυτής και μετά δειλού περί πολέμου…μη έπεχε επί τούτοις περί πάσης συμβουλίας(******) Προχώρησε δυστυχώς και στην διατύπωση υβριστικών και σκληρών χαρακτηρισμών εναντίον όσων συνέταξαν την Ομολογία Πίστεως, ονομάζοντάς τους λαθροκαπήλους της αμωμήτου ημών πίστεως και πλανεμένους!!! Τι να είπη κανείς; Αγαπούμε τον μητροπολίτη Γόρτυνος και δεν προσχωρούμε εδώ σε άλλες κρίσεις. Δεν πιστεύουμε αυτά που είπε. Μήπως ο δημοσιογράφος τα απέδωσε κακώς; Θα επανέλθουμε.

7. Η απάντηση του Φώτη Κόντογλου από την θριαμβεύουσα Εκκλησία.

Τελικώς, επειδή με τον τίτλο υποσχεθήκαμε την απάντηση στον πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο να την δώσει από την θριαμβεύουσα Εκκλησία, εκπροσωπώντας τους Αγίους Μάρτυρας και Ομολογητάς, ο αείμνηστος Ομολογητής της Ορθοδοξίας, Φώτης Κόντογλου, θα παραθέσουμε μία από τις ανοικτές επιστολές που έστειλε προς τον πατριάρχη Αθηναγόρα, όπου φαίνεται ποιοί διαπράττουν απαράδεκτα πράγματα και ποιοί επί δεκαετίες τώρα απειλούν και εκφοβίζουν, ευτυχώς με ελαχίστους πεπτωκότας, θυσιάσαντας, θυμιάσαντας, λιβελλοφόρους (lapsi, sacrificati, thurificati, libellatici).

Το κείμενο του μακαριστού Κόντογλου έχει ως εξής(*******):

«Η επιθυμία της υμ. Παναγιότητος και των συν υμίν να υποταχθή η Ορθόδοξος Εκκλησία εις τον Πάπαν και η εκ μέρους σας ανεξήγητος σπουδή, επλήρωσε την καρδίαν μας αφάτου θλίψεως και αθυμίας. Τα ώτα μας ακόμη συρίζουν από το φρικτόν τούτο άκουσμα.
Η Ορθόδοξος ποίμνη εδιχάσθη. Οι μεν σας ηκολούθησαν, εις τον ολισθηρόν δρόμον τον απάγοντα εις την απώλειαν, οι δε παρέμειναν εδραίοι και ασάλευτοι εις την Ορθόδοξον πίστιν των πατέρων των, αποτροπιαζόμενοι και εις μόνην την σκέψιν ότι ο Οικουμ. Πατριάρχης ενηγκαλίσθη τον Πάπαν και εμολύνθη από το βδέλυγμα τούτο της ασεβείας.
Εκείνοι οίτινες σας ηκολούθησαν ήσαν εκ των προτέρων προδικασμένοι να σάς ακολουθήσουν, όντες υλόφρονες, ματαιόδοξοι, άπιστοι, και ξενόδουλοι κόλακες και κολακευόμενοι. Έσπευσαν λοιπόν να συνταχθώσι με τον κόσμον, με τον αμαρτωλόν κόσμον της επιγείου ανέσεως, της άνευ ταλαιπωριών και αγώνος ζωής, εις την ώδε μένουσαν πόλιν, μη επιζητούντες την μέλλουσαν, ως ανύπαρκτον και μη πιστευτήν εις αυτούς.
Οι άλλοι όμως, οι πιστοί, παρέμειναν ασάλευτοι εις την Ορθόδοξον πίστιν, εις την χώραν της πενίας, των στερήσεων, των πειρασμών, των διωγμών, βέβαιοι όντες ότι εν μέσω αυτών παρίσταται ο Κύριος, ο ειπών ότι η Εκκλησία Αυτού θα είναι συνδεδεμένη με το μαρτύριον, την περιφρόνησιν, την πτωχείαν, τον εμπαιγμόν, τα οποία θα είναι η αντιμισθία της σθεναράς ομολογίας των εις τούτον τον κόσμον. Εις τα ώτα των ηχούν ημέρας και νυκτός οι παρήγοροι λόγοι του Χριστού. Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν. Ο διωγμός, η κακοπάθησις και ο θάνατος είναι ο ευλογημένος κλήρος των γνησίων μαθητών του Χριστού. Το πανάγιον στόμα του είπεν ακόμη: Η βασιλεία του Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν. Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν βιασταί εις την παράταξιν των αμάχων, οι οποίοι έσπευσαν να συνθηκολογήσουν με το ψεύδος, δια να ζήσουν εν ησυχία και απολαύσει των εγκοσμίων αγαθών;
Και σεις οι ποιμένες του λαού τι είδους ποιμένες είσθε; Τα πρόβατα τα οποία σάς ενεπιστεύθη ο Χριστός τα παραδίδετε εις τους λύκους. Συναυλίζεσθε με τους άρχοντας του κόσμου τούτου του παρερχομένου, διότι εζηλώσατε την δόξαν αυτών και ουχί την δόξαν του Θεού.
Υπετάξατε την πίστιν εις τους αμαρτωλούς ανθρώπους των κοσμικών επιθυμιών, οίτινες οδηγούνται από τον σατανάν. Παρεδόθητε και παρεδώσατε τα πρόβατα εις τον άρχοντα του κόσμου τούτου, εις τον κατέχοντα την ύλην, τον χρυσόν, τας εφευρέσεις και τας μηχανάς, αι οποίαι καταπλήττουν τα πλήθη, ως θαύματα του αντιχρίστου. Παρεδόθητε και παρεδώσατε τα πρόβατα εις την ψευδώνυμον γνώσιν, την κενήν απάτην, την διδασκομένην εις τας χώρας της αθεΐας και της απογνώσεως, όπου ουκ εστίν ουδέ οσμή της αιωνίου ζωής και της αληθούς γνώσεως, της γνώσεως του Θεού.
Και ταύτα, διότι δεν είσθε οι ποιμένες οι καλοί, οι θυσιάζοντες την ζωήν αυτών υπέρ των προβάτων και οδηγούντες αυτά εις τους ευώδεις λειμώνας της αθανάτου ζωής. Σεις είσθε οι μισθωτοί ποιμένες, και κατά το πανάγιον στόμα του Κυρίου ο μισθωτός ποιμήν ουκ εστί ποιμήν (Ιω. ι, 13). Είσθε μισθωτοί των αρχόντων του κόσμου τούτου, δια την δόξαν και τον πλούτον των οποίων εργάζεσθε.
Και άπαξ είσθε οι δούλοι τοιούτων κυρίων, είσθε οπλισμένοι με τα όπλα της βίας, με τα οποία απειλείτε τα πιστά πρόβατα του Χριστού, δια να τα αναγκάσητε να σάς ακολουθήσουν.
Αλλά αυτά τα μακάρια πρόβατα απεκδέχονται το μαρτύριον ως λύτρωσιν και ως αψευδές σημείον ότι θα λάβουν τον αμάραντον στέφανον από τον αγωνοθέτην Κύριον Ιησούν Χριστόν.
Ναί! Είμεθα έτοιμοι να μαρτυρήσωμεν μετά χαράς και αγαλλιάσεως υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, την οποίαν κρατούμεν ως τον μέγιστον θησαυρόν. Μακαρίζομεν τους εαυτούς μας, διότι θα διωχθώμεν και θα αποθάνωμεν υπέρ πίστεως και αληθείας.
Ακονίσατε την μάχαιραν της αισχύνης. Αποστείλατε τα όργανα της βίας, τα οποία σάς δορυφορούν και με τα οποία είναι πάντοτε πάνοπλος η αποστασία. Αποστείλατέ τα εναντίο μας. Ήδη εις το Άγιον Όρος ενεφανίσθη το αιματωμένον και αποτρόπαιον φάσγανον της βίας, δια να ενσπείρη τον τρόμον εις τας αγίας καρδίας των γερόντων, των ασκητών και των ερημιτών, οι οποίοι έζησαν εν δοκιμασίαις, εν στερήσει, εν τελεία απαρνήσει του σαρκίου των, δια να ευαρεστήσουν τον Κύριον. Το φρικτόν πρόσωπον της βίας εμφανίζεται ως το της μυθικής κεφαλής της Μεδούσης εις τον αγιασμένον κήπον της Παναγίας. Και όπισθεν αυτού του βδελύγματος της βίας ευρίσκεσθε σεις, οι ποιμένες οι μισθωτοί, οι τρίδουλοι των αρχόντων του σκοτεινού κόσμου του χρήματος, της αθεΐας, του εκφυλισμού και πάσης ακολασίας.
Σπαράξατε τους αθώους, τους αγίους ομολογητάς, αφού εγίνατε λύκοι σεις οι ίδιοι οι ποιμένες.
Σπαράξατε την Ορθοδοξίαν μέσα εις το Κολοσσαίον εις το οποίον παρίστανται οι Καίσαρες, της σημερινής κακούργου αθεΐας. Είναι καιρός όμως ν’ αποβάλετε την δοράν του προβάτου, καθ’ όσον αυτή δεν απατά πλέον κανένα. Ο ποιείτε ποιήσατε τάχιον(********)!

_____________________

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ο Φώτης Κόντογλου στην τρίτη διάσταση του, εκδ. Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2003.
2. Φώτης Κόντογλου, Τι είναι η Ορθοδοξία και τι είναι ο Παπισμός εκδ. οίκος Αστήρ, Α και E. Παπαδημητρίου, Αθήναι 1964.
3. Φωτιου Κοντογλου, Αντιπαπικά, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου, Αθήναι 1993, σελ. 10¬12.
4. Αυτόθι, σελ. 15.
5. Βλ. τη βλάσφημη πατριαρχική δήλωση εις περιοδ. Επίσκεψις 30-11-1998.
6. Σοφ. Σειρ. 37, 11.
7. Ο.Τ., Απρίλιος 1965.
8. Φωτίου Κόντογλου, Αντιπαπικά, σελ. 15-17.

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Γίνεται προδοσία της Ορθοδοξίας, και είναι λυπηρό αυτό.
Εγώ μετέβην στο Πατριαρχείο και δημιουργήσαμε ένα κλίμα ευμενείας και αγάπης. Τώρα δεν θέλω ν’ ακούσω· γιατί είδα οτι δεν φταίει μόνον ο Στυλιανός, αλλά ολόκληρο το Πατριαρχείο έχει την ίδια γραμμή.
Ο κόσμος δεν τα αισθάνεται αυτά. Και εαν δεν προσέξωμε, είναι πονηροί οι αιώνες, κινδυνεύομε. Κατά την προφητεία ενός διασήμου πνευματικού πατρός, μια μέρα εδώ στην Ελλάδα, υπάρχει φόβος να είναι και μασόνοι, και μαρξισταί, και χιλιασταί, και αιρέσεις όλων των προελεύσεων, και να μη βρίσκεται Ορθόδοξος. Υπάρχει αυτός ο φόβος. Εκεί πάμε. Αλλά «στῶμεν καλῶς».
Δεν έχει ενδιαφέροντα ο λαός μας. Έχουν πνεύσει εύκολοι άνεμοι. Θέλουμε και εμείς να γίνει μία οικουμένη, «Μία Ποίμνη, Εἷς Ποιμήν», αλλά πως; Ουχί δια προδοσίας της Αληθείας, διότι η αλήθεια είναι υπερτάτη αξία. «Ἀγαπᾶτε ἐν ἀληθείᾳ», λέει ἡ Γραφή. Αν αφαιρέσουμε την αλήθεια απο την αγάπη, τότε η αγάπη γίνεται απάτη.
Χωρίς αλήθεια η αγάπη είναι ψευδής, κάλπικη είναι. Δεν είναι σωστή.
Λοιπόν, περί της αληθείας ομιλούμε, περί αυτής πρέπει ν’ αγωνιστούμε. Έτσι είναι τα πράγματα.
Αυτός είναι ο αγών, πολυμέτωπος αγών…

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης
(Σε συγκέντρωση κατηχητριών στην Πτολεμαΐδα 13-9-1987)

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ  ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΡΑΜΑΖΑΝΙΟΥ

ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Ο ΧΟΤΖΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ

«Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη έχει ως εξής:

Μετ΄ αισθημάτων αγάπης και σεβασμού, απευθυνόμενος εις του απανταχού της γης μουσουλμάνους, τα εγκάρδια συγχαρητήρια και τας καλλιτέρας ημών ευχάς επί τη ευκαιρία της λήξεως της νηστείας του Ραμαζανίου.

Μετά την μακράν ταύτην περίοδον της νηστείας, ούσης και περιόδου περισυλλογής, προσευχής και φιλανθρωπίας, ήλθεν η στιγμή δι΄ έκαστον μουσουλμάνων να εορτάση και να λάβη την άνωθεν δίκαιαν αντιμισθίαν.

Εν τω πνεύματι της ειρήνης, της αγάπης και της κατανοήσεως ευχόμεθα υμίν άπαξ έτει ευλογημένον, τον εορτασμόν, προσευχόμενοι όπως ο Παντοδύναμος Θεός χαρίζηται εις υμάς πάσαν πνευματικήν ευλογίαν άνωθεν, εν τη ελπίδι ότι ο κόσμος θα ζει ηνωμένος.

Εν τοις Πατριαρχείοις, τη 17η Σεπτεμβρίου 2009,

Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών,
+ Βαρθολομαίος,

Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης
και Οικουμενικός Πατριάρχης»

ΚΥΡΙΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΕΝΩΣΕΙ ΟΥΤΕ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΟΥ, ΟΥΤΕ Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΥΤΕ Η ΜΑΣΩΝΙΑ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΕΝΩΣΗ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΡΗΜΑΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΠΛΙΜΕΝΤΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΝΩΝΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ ΤΗΣ «ΑΓΑΠΗΣ»

ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΣΩΝΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ

ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ

ΕΛΛΑΔΑ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ ΣΥΝΕΛΑΒΕ 
ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»
ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΑΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΙΑ 
ΤΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
 ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΤΗ ΦΙΜΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΦΩΝΗΣ

Έξι μέλη (3 άντρες και 3 γυναίκες) της «Φιλορθοδόξου Ενώσεως “Κοσμάς Φλαμιάτος”» (ΦΕΚΦ) συνελήφθησαν στην Ελασσόνα, όπου πραγματοποιεί 4ήμερη επίσημη επίσκεψη ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, το βράδυ της Παρασκευής (18/9, ώρα 11:30΄ μ.μ.) και κρατήθηκαν παρανόμως τρεις ώρες στο Αστυνομικό Τμήμα, γιατί μοίραζαν τό έντυπο της Ενώσεως, «Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ψεύδεται και λοιδορεί τον λαό του Θεού».
Οι τοπικές Αστυνομικές Αρχές —σύμφωνα με τις εντολές που είχαν και καταπατούντες κάθε έννοια δημοκρατίας, ελευθεροτυπίας και ελευθερίας διακινήσεως των ιδεών— διάβασαν, έκριναν και αποφάσισαν την κατάσχεση του εντύπου ως ακατάλληλο προς διάδοση(!), κατά παράβαση και υπέρβαση των νομίμων αρμοδιοτήτων τους. Και μάλιστα μεσούσης της προεκλογικής περιόδου! Αλλά οι ενέργειές τους συνδέονται με τα εξής γεγονότα: Τα αυτοκίνητα των μελών της ΦΕΚΦ παρηκολοθούντο σε όλη τη διαδρομή από τη Λάρισα μέχρι την Ελασσόνα. Μόλις άρχισαν την διανομή του εντύπου εμφανίσθηκε η Αστυνομία και τους συνέλαβε. Μετά την προσαγωγή τους στο Αστυνομικό Τμήμα εμφανίσθηκαν εκεί μέλη της προσωπικής ασφαλείας του κ. Βαρθολομαίου, που ζητούσαν την απόσυρση του εντύπου. Δεν εμφανίσθηκε η εισαγγελική Αρχή της Ελασσόνας, παρόλο που εζητήθη αυτό από τον δικηγόρο των συλληφθέντων. Διεξήχθησαν επί μακρόν διαβουλεύσεις των Αστυνομικών Αρχών με «άγνωστους» φορείς και πρόσωπα.
Τελικά, κατόπιν της σθεναρής στάσεως των συλληφθέντων και του δικηγόρου τους, αφέθησαν ελεύθεροι, τους επεστράφησαν τα έντυπα και επετράπη η διανομή τους, υπό την διακριτική παρακολούθηση αστυνομικών οργάνων.

Ο κ. Βαρθολομαίος ήρθε πάλι στην Ελλάδα —καταχρώμενος της θέσεώς του και της ατύπου-παρανόμου καταργήσεως του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος— και τον υποδέχτηκαν οι επίσημοι πολιτικοί και θρησκευτικοί παράγοντες της Ελασσόνας με πλήθος λαού. Αυτή είναι η βιτρίνα. Πίσω από τη βιτρίνα, όμως, λειτούργησαν μέθοδοι που θύμιζαν «δικτατορικές-ολοκληρωτικές πρακτικές» ή, πιο ρεαλιστικά, τα αστυνομικά ήθη του φασιστικού καθεστώτος της Τουρκίας, της οποίας πολίτης είναι και ο Πατριάρχης του «Γένους»!… Άλλωστε, φασιστικού χαρακτήρα είναι η χρονική μετάθεση του Αγιασμού της νέας σχολικής χρονιάς στην Ελασσόνα, ώστε να τελεσθεί «μαζικά» από τον κ. Βαρθολομαίο!…
Όμως ο κ. Βαρθολομαίος δεν είναι ένα είδος ιερού τοτέμ, το οποίο δεν εγγίζεται, ούτε κάποιο είδος γκουρού ή σαμάνου για το πρόσωπο και τις ενέργειες του οποίου απαγορεύεται ο έλεγχος και η κριτική. Κριτική κατά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και του Παπισμού, που με φανατισμό δι’ έργων και λόγων διακονεί ο κ. Βαρθολομαίος. Κριτική που επιβάλλεται από το ιερό Ευαγγέλιο, την ιερά Παράδοση, τους αγίους και θεοφόρους Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και είναι επιτακτικό καθήκον και απράγραπτο δικαίωμα των μελών της.
Στην Ελληνική Δημοκρατία, παρά τα τόσα ελαττώματά της, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, ο Αρχιεπίσκοπος, δέχονται ακόμη και την πιο κακοπροαίρετη κριτική με ανοχή και συγκατάβαση. Κριτική που διασφαλίζεται από το σύνταγμα και τους νόμους της δημοκρατικής χώρας μας. Μόνον ο κ. Βαρθολομαίος δεν ανέχεται και δεν αντέχει την κριτική. Κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα φυλακίζονται και δικάζονται Έλληνες πολίτες που θίγουν τις ψεύτικες, κακόγουστες και εμετικά δουλοπρεπείς φιέστες υποδοχής του.
Ως ελεύθεροι πολίτες και ως «Φιλορθόδοξη Ένωση “Κοσμάς Φλαμιάτος”» καταγγέλλουμε αυτή την απίστευτη αυθαιρεσία και παρανομία και καλούμε τους δημοκρατικούς πολίτες, οργανώσεις, κόμματα και τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να διαμαρτυρηθούν, την δε Πολιτεία να φροντίσει ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια φαινόμενα που αμαυρώνουν και διασύρουν και εν τέλει καταλύουν την Ελληνική Δημοκρατία.

Για την «Φιλορθόδοξη Ένωση “Κοσμάς Φλαμιάτος”»

Ο Πρόεδρος Ντετζιόρτζιο Λαυρέντιος
, Ο Γραμματέας Σημάτης Παναγιώτης

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ!!!

ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ

ΑΡΧΙΜ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

«Η άρνηση αναγνωρίσεως πρωτείου τινός στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενός πρωτείου το οποίο δεν μπορεί να ενσαρκώσει παρά κάποιος Πρώτος ―τουτέστι κάποιος Επίσκοπος, ο οποίος έχει το προνόμιο να είναι ο πρώτος μεταξύ των αδελφών του Επισκόπων― συνιστά αίρεση. Είναι απαράδεκτο αυτό που συνήθως λέγεται οτι η ενότητα μεταξύ των Ορθοδόξων διασφαλίζεται είτε υπό μιας κοινής πίστεως και λατρείας είτε υπό του θεσμού της Οικουμενικής Συνόδου. Και οι δύο αυτοί παράγοντες είναι απρόσωποι, ενώ στην ορθόδοξη θεολογία μας η αρχή της ενότητάς μας είναι πάντοτε ενα πρόσωπο. Πράγματι, όπως στο επίπεδο της Αγίας Τριάδος η αρχή της ενότητας δεν είναι η θεία ουσία, αλλά το πρόσωπο του Πατρός (η «μοναρχία» του Πατρός), έτσι και στο εκκλησιολογικό επίπεδο, στην τοπική εκκλησία, το σημείο της ενότητας δεν είναι το πρεσβυτέριο ή η κοινή λατρεία των χριστιανών, αλλά το πρόσωπο του Επισκόπου. Επομένως, επί πανορθοδόξου επιπέδου η αρχή της ενότητας δεν μπορεί να στηρίζεται επί μιας ιδέας ή ενος θεσμού, αλλά πρέπει να είναι κάποιο πρόσωπο, αν βέβαια θέλουμε να παραμείνουμε συνεπείς στη θεολογία μας,»

(Από ομιλία του αρχιγραμματέως Ελπιδοφόρου στη Θεολογικήν Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Αμερικής, περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, αριθ. 698 31-3-2009 ).

ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ Ο ΠΗΓΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Αλλά, λέγουν, πρέπει κάποιος από τους επισκόπους και μεταξύ των επισκόπων να υπερέχη. Μάλιστα αυτόν τον ονομάζουν “διακονική κεφαλή”. Αλλά όλων αυτών των επισκόπων μόνον ο Χριστός είναι η αρχή και η κεφαλή»  (Μελετίου Πηγά, Κατά της αρχής του Πάπα, εν Δοσιθέου Ιεροσολύμων, Τόμος Χαράς, έκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1985, σελ. 493-497)

ΑΓΙΟΣ ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

«Της Καθολικής [Ορθοδόξου] Εκκλησίας, επειδή θνητός άνθρωπος καθόλου και αϊδιος κεφαλή είναι ου δύναται, αυτός ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εστι κεφαλή και αυτός τους οίακας έχων εν τη της Εκκλησίας κυβερνήσει, πηδαλιουχεί [αυτήν] δια των αγίων πατέρων»  (Από τη γνωστή “Ομολογία” του επί Τουρκοκρατίας, το 1672, Ι. Καρμίρη, Δογματικά και συμβολικά μνημεία, τ. Β’, Αθήναι 1953, σελ. 752)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

«Ουδέποτε η Εκκλησία του Χριστού δέχθηκε έναν επίσκοπο ανώτερο των άλλων. Κατά την διάρκεια των οκτώ πρώτων αιώνων ο πάπας ήταν πρώτος µεταξύ ίσων. Είχε πρωτείο τιµής, δεν είχε κανένα πρωτείο εξουσίας.»   (Από την ομιλία του Σεβασμ. στις 16-3-2008, στο μητροπολιτικό ναό της Φλώρινας)

*************************************

***************************************

ΦΑΝΑΡΙ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2006

Περιχαρής, ο Αρχιγραμματέας του Πατριαρχείου, ετοιμάζεται να φιλήσει το χέρι του Πάπα, του έχοντος ―κατά τον Όσιο Πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς― το Πρωτείο της μεγαλύτερης πνευματικής Πτώσης στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, μαζί με τον Αδάμ και τον Ιούδα.

*************************************************************************************