MHNYMATA
Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on 
Ιούν 6th, 2012 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com
_
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 14ῃ Ἰουνίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ἡ Αἰγυπτιακή τηλεόραση προσφάτως παρουσίασε στήν παγκόσμια κοινότητα ἕνα τρομακτικό, ἀποτρόπαιο καί τραγικό video ἀποκεφαλισμοῦ διά μαχαίρας νεαροῦ Τυνησίου Χριστιανοῦ ἀπό φανατικούς κουκουλοφόρους ἰσλαμιστές πού ἀφιονισμένα διάβαζαν ἐδάφια τοῦ Κορανίου πράττοντας τό ἐγκληματικό τους ἀνοσιούργημα. Τό ἀποτρόπαιο αὐτό γεγονός ἔγινε στήν ἄλλοτε κοσμοπολίτικη Τυνησία πού φρόντισαν οἱ λεγόμενες Δημοκρατικές δυνάμεις τῆς Δύσης ΗΠΑ, Ἀγγλία, Γαλλία καί Σία νά γκρεμίσουν στήν ἀγκαλιά τοῦ φονταμενταλιστικοῦ Ἰσλάμ πού μέ τό πρόσχημα τῆς δῆθεν Ἀραβικῆς Ἄνοιξης, ἐπιχειρεῖ τήν ἐπανίδρυση τοῦ Χαλιφάτου. Τήν ἴδια ἀμετανόητη πρακτική ἄλλωστε ἐπιδεικνύουν οἱ συγκεκριμένοι διατάκτες τοῦ διεθνισμοῦ καί στήν περίπτωση τῆς πολύπαθης Συρίας ὅπου ἐπιμελῶς ἀποκρύπτουν ὅτι διεξάγεται ἐνδοϊσλαμικός θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ τῶν ἀλεβίδων πού κυβερνοῦν καί πού ἀνήκουν στό σιϊτικό μετριοπαθές Ἰσλάμ καί τῶν ἐξτρεμιστῶν Σουνιτῶν πού ἀποτελοῦν τήν πλειονοψηφία τῆς χώρας οἱ ὁποίοι ἐξοπλίζονται ἀφειδῶς ἀπό τό Σουνιτικό κατεστημένο τοῦ Ἀραβικοῦ Συνδέσμου καί τό διεθνιστικό κατεστημένο τῆς Δύσης μέ προφανῆ στόχο τήν ἐνσωμάτωση καί τῆς Συρίας στό «ποθητό» Χαλιφάτο.
Δημοσιοποιοῦμε τό φρικῶδες video τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ τοῦ νέου μάρτυρος τῆς Χριστιανικῆς πίστεως καί τό παραδίδομε σέ μαρτύριο καί μαρτυρία ὅλων τῶν ὑγιειῶς σκεπτομένων συνανθρώπων μας καί δηλώνουμε ὅτι γονυπετεῖς καί ἔνδακρεις προσκυνοῦμε καί ἀσπαζόμεθα νοερῶς τό μαρτυρικό νεανικό λείψανο καί τά τίμια καί ἄχραντα αἵματα τοῦ ἀνωνύμου νεομάρτυρος τοῦ 2012 (http://www.briefingnews.gr/ international/item/ 26372-apokefalian-ne).
Ἔκθαμβοι καί μετ’ ἀφάτου συγκινήσεως κατορθώσαμε νά παρακολουθήσωμε τό φρικτό μαρτύριο τοῦ νεαροῦ Τυνησίου Χριστιανοῦ μάρτυρος διαπιστώνοντες αὐτά πού διαβάζουμε στά μαρτυρολόγια νά σφαγιάζεται «ὡς ἀμνός ἄμωμος ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν ἄφωνος, οὐκ ἀνοίγει τό στόμα αὐτοῦ», νά μήν ταράσσεται τό σῶμα ἀπό τόν ἀποκεφαλισμό, νά μήν ἀλλοιώνεται ἡ μορφή καί τό πρόσωπο, νά διατηρεῖ ὑπερκόσμια γαλήνη, εἰρήνη καί βεβαιότητα. Τό γεγονός μᾶς ὑπενθύμισε ἐντόνως καί τήν ὁμοία μαρτυρική σφαγή τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ρώσου νεομάρτυρος Εὐγενίου (Ροντιόνωφ), 19 ἐτῶν τόν ὁποῖον Τσετσένοι Ἰσλαμιστές ἀποκεφάλισαν τό 1996 γιατί ἀρνήθηκε νά ἀφαιρέσει τόν σταυρό πού ἔφερε ἐπάνω του (βλ. http://www.youtube.com/watch?v= iF_B0y-qNhA).
Τίθεται τό ἐρώτημα τά ἀνθρωπόμορφα τέρατα πού διαπράττουν αὐτά τά ἐγκλήματα εὐθύνονται γιά τά ἀνοσιουργήματά τους; Ἡ ἁπλοϊκή ἀπάντησις ναί, ἀλλοιώνει πλήρως τήν ἀλήθεια καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι γιά τήν κτηνώδη διαστροφή τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εὐθύνεται ἡ κατασκευασμένη ἀπό μῖσος καί κακότητα θρησκευτική τους παραδοχή. Αὐτή τούς ἐμπνέει διαχρονικά ὅπως ἀποδεικνύεται καί ὄχι γιά τούς χρόνους ἐκείνους, μέσα ἀπό τίς σοῦρες τοῦ Κορανίου «(Ἡ μετάνοια 9:5) «Ὅταν παρέλθωσι οἱ ἱεροί μῆνες τότε φονεύετε τούς πολυθεϊστάς ὅπου ἄν συναντήσητε, ζωγρεῖτε πολιορκοῦντες καί ἐνεδρεύοντες αὐτούς», καθώς καί μέ τή σούρα (Ὁ Μωάμεθ 47:4-10) «Ὁπόταν συναντᾶτε τούς ἀπίστους φονεύετε καί κατασφάζετε, συγκρατοῦντες στερρῶς τά δεσμά τοῦ αἰχμαλώτου. Μετά δέ τήν κατάπαυση τῆς μάχης ἄφετε ἐαυτόν ἐλεύθερον ἤ ἀνταλλάξατε ἀντί λύτρων. Πράττετε οὕτως ἐάν ἐβούλετο ὁ Θεός θά ἐθριάμβευε ὁ ἴδιος ἐπ’ αὐτῶν ἀλλά ὑποβάλλει ὑμᾶς εἰς τόν πόλεμον διά νά δοκιμάσει τούς μέν διά τῶν δέ. Ὁ Θεός δέν θά ἀπωλέσῃ τά ἔργα τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ ὑπέρ πίστεως. Θά εἰσαγάγῃ αὐτούς εἰς τόν Παράδεισον ὅν ἤδη ὑπέδειξεν αὐτοῖς. Ὅσοι πιστοί ἐάν συνδράμετε τόν Θεόν εἰς τήν μάχην Αὐτοῦ κατά τῶν ἀπίστων καί ὁ Θεός θά συνδράμει ὑμᾶς κατευθύνων τά ὑμέτερα διαβήματα» (Πρβλ. σοῦρες Τά Λάφυρα 8:73,76. Ὁ Σίδηρος 57:10), ὡς καί μέ τή σούρα (Ἡ Βοῦς, 2:189) «Μάχεσθε μέχρις ὅτου ἀποσοβηθῇ ἀφ’ ὑμῶν ὁ κίνδυνος τοῦ πειρασμοῦ, καί ὅταν δέν ὑπάρχῃ ἄλλη λατρεία εἰμή ἡ τοῦ μόνου Θεοῦ. Ἄν οἱ ἐχθροί θέσωσι τέρμα εἰς τάς πράξεις αὐτῶν, τότε ἄς παύσωσι αἱ ἐχθροπραξίαι, ἐκτός ἄν πρόκειται περί ἀσεβῶν», πού μέ πάθος διαβάζουν τήν φρικτή διαστροφή ὅτι μέ αὐτόν τόν τρόπο δῆθεν εὐαρεστεῖται ὁ Πανάγιος Θεός ὁ ἀπό ἄπειρη ἀγάπη κατασκευάσας τά σύμπαντα ἐκ τοῦ μηδενός. Τυφλωμένοι ἀπό τά ψεύδη τοῦ θρησκευτικοῦ τους συστήματος πού στόχο ἔχει τήν διά πυρός καί σιδήρου ἐπικράτηση καί κατάκτηση τῶν λαῶν, δέν βλέπουν οἱ δύστυχοι τήν ὀμορφιά τοῦ κόσμου, τήν γλυκήτητα τῶν ἀνθέων, τήν ἀπίθανη ὡραιότητα τῶν γαλαξιακῶν σχηματισμῶν, τήν ὑπέροχη ἔκφραση ἁρμονίας τῶν ὠκεανῶν, τῶν δασῶν, τῶν ποταμῶν, τῆς κτίσεως γενικότερα. Εἶναι ἐξόχως τραγικό νά πιστεύουν ὅτι ὁ Δημιουργός αὐτῆς τῆς ὡραιότητος, ὁ Θεός τῆς Διαθήκης πού δέν θέλησε τήν θυσία τοῦ Ἰσαάκ ἀλλά τήν ἀντικατέστησε μέ ἐρίφιο, νά ἀπαιτεῖ καί νά ἀποδέχεται εὐάρεστα τήν σφαγή νέων ἀνθρώπων. Βέβαια στήν μαρτυρική μας χώρα ὀφείλουμε τήν ὀρθόδοξη καί ἑλληνική αὐτοσυνειδησία μας στίς χιλιάδες νεαρῶν ἀγοριῶν καί κοριτσιῶν πού στά πέντε μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα τῆς Ἰσλαμικῆς σκλαβιᾶς σφαγιάσθησαν γιά τήν εἰς Χριστόν πίστι καί ἐνδυνάμωσαν τήν φλόγα τῆς ἐλευθερίας.
Στά πλαίσια τοῦ Ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ ὅπως εὐθαρσῶς κατήγγειλε ὁ ἔγκριτος καί δυναμικός δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλας στό πολυσήμαντο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ τό Ἰρανικό Πρακτορεῖο εἰδήσεων καθώς καί δεκάδες Τουρκικά καί διεθνῆ ΜΜΕ σκορπώντας ἐνθουσιασμό στούς ἁπανταχοῦ Μουσουλμάνους διεκήρυξαν ὅτι:«Ἡ Ἄγκυρα ἀνακάλυψε τό ἐπωνομαζόμενο “Εὐαγγέλιο τοῦ Βαρνάβα”», «πού θά γκρεμίσει τόν Χριστιανισμό καί θά ἐπιφέρει παγκόσμια ἀνατροπή ἰσορροπιῶν καί πού θά διαλύσει τά θεμέλια πάνω στά ὁποῖα χτίστηκε ἡ Χριστιανική Ἐκκλησία»
Ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Πολιτισμοῦ καί Τουρισμοῦ κ. Ἐρτουγκρούλ Γκιουνάϊ εἶπε ὅτι ἡ Τουρκία ἔχει στήν κατοχή της ἕνα χαμένο ἀντίγραφο τῆς Βίβλου ἡλικίας 1500 ἐτῶν γραμμένο μέ χρυσόσκονη πάνω σέ δέρμα στά Ἀραμαϊκά. Τά τουρκικά ΜΜΕ καί πληθώρα ἀκαδημαϊκῶν θριαμβολογοῦν ὑποστηρίζοντας ὅτι «ἡ βίβλος» πού ἀνεκάλυψαν εἶναι τό «Εὐαγγέλιο τοῦ Βαρνάβα» «ἡ μεγαλύτερη καί σημαντικότερη ἀνακάλυψη τῆς παγκόσμιας ἱστορίας». Τό συγκεκριμένο μεταφέρθηκε στό Μουσεῖο Ἐθνογραφίας τῆς Ἄγκυρας καί πρόκειται νά ἐκτεθῆ. Θριαμβολογοῦν ὅτι μέ τό κείμενο αὐτό ἀποδεικνύεται δῆθεν ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι ἡ μόνη «παγκόσμια θρησκεία», ὅτι «στό ἀπόκρυφο αὐτό κείμενο», ὅπως λένε οἱ Μουσουλμάνοι, «ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ Βαρνάβας ἀποκαλύπτει πώς ὁ Χριστός ἦταν ἁπλός προφήτης καί ὄχι υἱός τοῦ Θεοῦ, πρόδρομος τοῦ ἑνός καί μοναδικοῦ Προφήτη Μωάμεθ». Τό πόσο φαιδρό καί ἀνόητο καί γελοῖο εἶναι τό συγκεκριμένο θέμα παρέλκει νά πεῖ κανείς γιατί τέτοιο κείμενο τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Βαρνάβα πού ἔζησε τόν Α΄ αἰ. μ.Χ. καί πού συμμετεῖχε ἐνεργά στήν δημιουργία τῆς πρώτης Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας καί δικαίως συγκαταριθμεῖται μεταξύ τῶν Ο΄ Ἀποστόλων (Πραξ. 4:36) καί πού ὀνομάζετο Ἰωσής καί ἀπεκλήθη ὑπό τῶν δώδεκα Ἀποστόλων Βαρνάβας, ὡς «Υἱός παρακλήσεως», στενός συνεργάτης τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου στήν Ἀποστολική τοῦ περιοδεία σέ Ἀντιόχεια, Λύστρα, Ἰόνιο, Δέρβη κλπ, πού μετεῖχε στήν Ἀποστολική Σύνοδο τῶν Ἱεροσολύμων περί τῆς περιτομῆς καί ἀνέλαβε μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο νά μεταφέρει τίς ἀποφάσεις της στούς ἐξ Ἐθνῶν Χριστιανούς, πού ἔγινε πρῶτος Ἐπίσκοπος Κύπρου καί θανατώθηκε μέ λιθοβολισμό ἀπό τούς διῶκτες του εἰδωλολάτρες, οὐδέποτε συνεγράφη ἀπό τόν ἴδιο, διότι θά τό ἐγνώριζε αὐτό ἡ πρώτη Ἐκκλησία καί στήν ὑποθετική περίπτωση πού εἶχε τό περιεχόμενο πού ἀναφέρουν οἱ Μουσουλμάνοι χαλκευτές καί δῆθεν «ἐρευνηταί» θά ἐπιχειρεῖτο τουλάχιστον ἀντίκρουση πού θά εἶχε καταγραφεῖ σέ κάποιο κείμενο ἤ ἀναφορά, ἀντιρρητικά τουλάχιστον καί πολεμικά κατά τοῦ δῆθεν «Ἀποστόλου καί μάρτυρος», ὁ ὁποῖος πράγματι κατά τίς πηγές μαρτύρησε ὡς Χριστιανός Ἐπίσκοπος καί Ἀπόστολος στήν Κύπρο, καί ἀσφαλῶς ὄχι ὑπερασπιζόμενος ἕνα ψέμμα καί μία ἀπάτη πού ὁ ἴδος μάλιστα εἶχε ἀποκαλύψει. Παραδόξως ὅμως γιά τούς «ἀγαπητούς» Μουσουλμάνους σέ κανένα κείμενο τῶν πρώτων αἰώνων τῆς Χριστιανοσύνης ἤ τῶν Ἀπολογητῶν Πατέρων δέν ὑφίσταται ἡ παραμική νῦξις τέτοιου θέματος. Εἶναι ἑπομένως πασίδηλο λογικῶς καί ἐπιστημονικῶς ὅτι προκείται περί γελοίας κατασκευῆς ὅπως τά ἄλλα δῆθεν «ἀπόκρυφα» τοῦ Σιωνιστικοῦ μπλόγκ «Εὐαγγέλιο Ἰούδα», «Εὐαγγέλιο Μαγδαληνῆς», «Εὐαγγέλιο Θωμᾶ», καί ούκ ἔστιν ἀριθμός.
Τό κρίσιμο ἐρώτημα πού δέν μπορεῖ νά ἀπαντήσει ὁ δύστυχος Ἰσλαμισμός εἶναι τό ἀκόλουθο: Ποῖος λέγει τήν ἀλήθειαν; Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεάνθρωπος, πού ἐγεννήθη στόν κόσμον αὐτόν ὑπερφυσικῶς, διά τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ καί ὄχι κατά τήν φυσικήν ὁδόν τῶν ἀνθρώπων ὅπως ἀποδέχεται καί διακηρύσσει πλήρως καί ὁ Μωάμεθ στό Κοράνιόν του, καί τοῦ ὁποίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τό κήρυγμα ἀποτελεῖ συμπλήρωσιν καί ὁλοκλήρωσιν τῆς εἰς τούς Προφήτας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γενομένης ὑπό τοῦ Θεοῦ Ἀποκαλύψεως, ὁ δέ Λόγος Του καί ἡ Ἀνάστασίς Του μᾶς δίδεται ἀψευδής διά τῶν μέ τόν θάνατο τους μαρτυρησάντων τήν Ἀλήθειαν ἤ ὁ λόγος καί οἱ πεποιθήσεις ἑνός κοινοῦ ἀνθρώπου τοῦ Ἄραβα ἐμπόρου Μωάμεθ υἱοῦ τοῦ Ἀμπνταλάχ καί τῆς Ἄμινα Μπίντ Οὐαχάμπ, πού ἔζησε ἑξακόσια χρόνια μετά τόν Ἰησοῦν Χριστόν καί πού γεννήθηκε ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γεννιοῦνται κατά φύσιν καί πού ἀνατρέπουν πλήρως καί οὐσιαστικῶς ὅλον τό περιεχόμενον τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ διά τῶν προφητῶν καί τοῦ ἐνσαρκωθέντος, σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Υἱοῦ Του, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ὅταν ληφθῇ ἐπιπροσθέτως ὅτι ὁ Μωάμεθ ὑπ’ οὐδενός ἐπροφητεύθη διότι ὁ ἰσχυρισμός του στή σούρα τοῦ Κορανίου (Πολεμική παράταξη 61:6) «Ὁ δέ Ἰησούς Υἱός τῆς Μαριάμ εἶπε πρός τόν λαόν αὐτοῦ Ὦ υἱοί Ἰσραήλ ἐγώ εἰμί Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ πεμφθείς πρός ὑμᾶς ὅπως κυρώσω τήν πρό ἐμοῦ ἀποσταλεῖσαν Πεντάτευχον καί εὐαγγελίσωμαι ὑμῖν τήν ἔλευσιν ἑτέρου Ἀποστόλου μετ’ ἐμέ οὗ τό ὄνομα Ἀχμέτ» καθώς καί ἡ θέσις τῶν Μουσουλμάνων ἑρμηνευτῶν ὅτι δῆθεν στό Εὐαγγελικό ἐδάφιο Ἰω. 16, 7 «Ἐάν μή ἀπέλθω ὁ Παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρός ὑμᾶς, ἐάν δέ πορευθῶ πέμψω αὐτόν πρός ὑμᾶς» ὑπῆρχε ἀρχικά ἡ λέξις περικλυτός καί ὄχι Παράκλητος ἡ ὁποία σημαίνει ἔνδοξος καί εἶναι συνώνυμος τῆς κορανικῆς λέξεως Ἀχμέτ εἶναι ἐντελῶς ἀνάξια ἀντικρούσεως διότι προσκρούουν στήν ἐπί ἕξι αἰῶνες μέχρι τῆς ἐμφανίσεως τῆς δῆθεν «ἀποκαλύψεως» τοῦ Κορανίου, χριστιανική πίστη, Οἰκουμενικές Συνόδους, θεολογία, συγγραφική δραστηριότητα, παγχριστιανική πεποίθηση καί ἐπιστήμη καί μάλιστα στήν κοινή λογική διότι εἶναι ἐντελῶς ἀδιανόητο νά ἀνέμενε ὁ Θεός ἕξι ὁλοκλήρους αἰῶνες ἀπό τήν ὑπερφυσική ἐνσάρκωση, δράση καί παρουσία τοῦ Μεσσίου καί ἀνάληψή του στούς οὐρανούς γιά νά ἀποστείλει τήν δῆθεν σφραγίδα πάντων τῶν προφητῶν δηλαδή τόν κοινόν ἄνθρωπον Μωάμεθ. Ἀντιθέτως ὁ ἀληθινός Παράκλητος, τό τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό Πανάγιον Πνεῦμα ἐπεφοίτησε πενήντα μέρες μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί δέκα μετά τήν ἀνάληψη Του στούς μαθητάς καί Ἀποστόλους Του ἱδρύοντας τήν Ἐκκλησία Του πού εἶναι τό σῶμα Του μέ ἐκεῖνον κεφαλή, ἐνδυναμώνοντας τούς κρυβομένους καί τρομοκρατημένους μαθητάς τοῦ Χριστοῦ γιά νά κηρύξουν σέ ὅλο τόν κόσμο τό Εὐαγγέλιο τῆς υἱοθεσίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Θεό Πατέρα καί νά ἀδιαφορήσουν γιά τήν προσωπική τους τύχη καί γιά τά τρομακτικά βάσανα καί τελικά τόν μαρτυρικό καί ἐπώδυνο θάνατο, πού θά «κέρδιζαν» ἀπό ὅλη αὐτή τήν πνευματική προσπάθεια. Ὅταν ληφθῆ ἐπίσης ὑπ’ ὄψιν ὅτι ὁ Μωάμεθ κατά τά ἀνωτέρω ἐπέβαλε τήν θρησκεία του μέ τήν βία, τόν θάνατο καί τήν ἐξουσία ὅπως περίτρανα ἀποδεικνύεται καί σήμερα καί τό κυριώτερον ἐάν ἦσαν ἀληθεῖς οἱ δῆθεν ἀποκαλύψεις πού ἐγένοντο σέ αὐτόν ἀπό τόν φερομένον σάν ἀρχάγγελον Γαβριήλ, θά ἔπρεπε ὁ Θεός νά εἶναι ἐντελῶς παράφρων, ἐφ’ ὅσον ἄλλα ἐκήρυσε καί ἀπεκάλυπτε ἐπί αἰῶνες στό ἀνθρώπινον γένος καί ἑξακόσια χρόνια μετά τήν τελευταίαν του ἀποκάλυψιν «μετέβαλε γνώμην» καί ἄλλαξε ῥιζηδόν τήν περί τοῦ Ἑαυτοῦ του γνωστοποίηση. Ἐπειδή ὅμως αὐτό εἶναι βλασφημία καί ὕβρις κατά τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ὅπως τό μεγαλειῶδες σύμπαν, «τό ἔργον τῶν χειρῶν Του» ἀποδεικνύει μέ τήν ὑπερμαθηματικήν ἀκρίβειαν τῶν δισεκατομμυρίων γαλαξιακῶν σχηματισμῶν εἶναι ἡ πανσοφία, εἶναι ἡ ἀπόλυτος ἀλήθεια, εἶναι ἡ ἀπόλυτος ἀγάπη, λογικῶς εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατον νά ἔχει συμβεῖ καί κατά λογική ἀκολουθία τό συμπέρασμα πού ἐξάγεται εὐχερῶς εἶναι, ὅτι ὁ κοινός ἄνθρωπος Μωάμεθ διεμόρφωσε ἑξακόσια χρόνια μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως ἐξ ἰδίας πρωτοβουλίας, σκέψεως καί ἀντιλήψεως τό θρησκευτικό του σύστημα πού ἀποτελεῖ συμπίλημα ἀρχαίων ἀραβικῶν θρησκευτικῶν δοξασιῶν ἰουδαϊκῶν καί χριστιανικῶν ἀντιλήψεων καί τό χρησιμοποίησε γιά νά συνενώσει τίς Ἀραβικές φυλές τῆς ἐποχῆς του καί γιά νά δημιουργήσει τό θεοκρατικό, ἡγεμονικό του καθεστώς, κατακτώντας τήν ἐξουσία καί δημιουργώντας κράτος. Ὡς ἐκ τούτων ὁ Ἰσλαμισμός ἀποτελεῖ βαθυτάτη πλάνη καί ἡ θρησκευτική παραδοχή αὐτοῦ δέν ἀποτελεῖ ἀποκάλυψη τοῦ ζῶντος Θεοῦ ἀλλά ἀνθρωποπαθές κατασκεύασμα πού οὐδεμία σχέση ἔχει μέ τήν ἀλήθεια τοῦ ἀποκαλυφθέντος στήν Παλαιά Διαθήκη Δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος κόσμου Ἑνός καί μοναδικοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ, στούς γενάρχες τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακώβ καί ἐξαιρέτως στόν Προφήτη Μωϋσῆ καί κατά τήν Καινή Διαθήκη ἐνσαρκωθέντος ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Λόγου Αὐτοῦ σέ ἐκπλήρωση τῶν ἀνά τούς αἰώνας προφητειῶν γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου. Ἑπομένως ὅσα ψευδοκείμενα καί ἄν κατασκευάσουν καί ὅσους μάρτυρες Χριστοῦ καί ἄν ἀποκεφαλίσουν σάν ὄργανα τοῦ Διαβόλου τήν ἀλήθεια τοῦ ἑνός καί μόνου Θεοῦ τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποτέ δέν θά μπορέσουν νά ἀπομειώσουν καί νά συσκοτίσουν.
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ὁ Πειραιῶς Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
Be the first! 
γιά τό ἄν καί κατά πόσον οἱ νεοέλληνες ἀποστασιοποιοῦνται ἀπό τίς ρίζες τοῦ ἑλληνορθοδόξου Γένους, τόν ὀργανικό ἱστό τῆς παράδοσης τοῦ τόπου καί τοῦ τρόπου τῶν Ρωμιῶν. Μέ ποιόν τρόπο γίνονται ἤ όχι, μέτοχοι τῆς κοινῆς συνείδησης τῶν προγόνων (τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητας τοῦ «πονεμένου ἑλληνισμοῦ» τῆς ρωμηοσύνης), τῆς κοινῆς παιδείας (τῆς γνώσης καί σοφίας τοῦ ἕλληνος λόγου), καί κυρίως τῆς ἐμπειρίας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γεγονότος. Ζητούμενο παραμένει τό πῶς θά ἐπαναπροσεγγισθεῖ καί θά γίνει ἀντιληπτή ἡ συνέχεια αὐτοῦ τοῦ Ρωμαίϊκου τρόπου τοῦ βίου, εἰδικῶς δέ, στούς καιρούς πού διανύουμε κατά τούς ὁποίους οἱ κρίσιμοι ὑπαρκτικοί καί ὑπαρξιακοί προσανατολισμοί κανοναρχοῦνται ἀπό θεωρητικά μορφώματα μιᾶς δυτικοτραφοῦς, αὐστηρῶς ἰδεοκρατικῆς καί χρησιμοθηρικῆς πρότασης ζωῆς. Ἐκφράζονται ἀπό συνασπισμό διανοουμένων οἱ ὁποίοι ἐντάσσονται οὐραγοί στό πνεῦμα τῆς μετανεωτερικῆς ἐποχῆς. Τό πνεῦμα αὐτό προτάσσει καί ἀπαιτεῖ ἀπό τόν μετανεωτερικό ἄνθρωπο νά ἀνασκευάζει, νά ἀναθεωρεῖ καί νά ἀναδομεῖ κάθε ἔννοια, βίωμα καί ἱστορική πραγματικότητα, ἀφοῦ ὁτιδήποτε προέρχεται ἀπό τήν κοινή μνήμη καί συνείδηση τοῦ παρελθόντος χρόνου καί τῆς ἱστορίας, αὐτόχρημα ἐλέγχεται ὡς πρός τήν ἐγκυρότητα καί τήν ἀλήθεια του. 
