Αγρίνιο, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011 (ώρα 19.30)

– ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ –

Όλοι στην συγκέντρωση – εκδήλωση της Ιεράς Μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978

e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΚΟΛΟΦΩΝΕΣ ΔΟΞΗΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΗΜΑΣΤΑΝ,

ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΑΛΑΜΙΟΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχομε γραπτῶς καὶ προφορικῶς ἀναπτύξει, οἱ ἰθύνοντες τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ἀδυνατοῦντες νὰ ἐπιτύχουν νὰ ἀφελληνίσουν καὶ ἀποχριστιανίσουν τὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ μὴ εἶναι ἐμπόδιο στὰ καταχθόνια σχέδιά τους, πασχίζουν νὰ εὕρουν ἀνδρείκελα, δοτούς, ἐξωμότες καὶ γενίτσαρους τοῦ πνεύματος Ἕλληνες γιὰ νὰ τοὺς κάνουν καλλίτερη τὴν δουλειά, ἀπ᾿ ὅτι οἱ ξένοι ἐχθροὶ τῆς Ἑλλάδος, ὅπως τὰ πρωτόκολλα τῶν σοφῶν τῆς Σιὼν ὁρίζουν.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΙ ΕΠΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙ

ΣΥΝΕΧΙΣΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΜΕ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΦΙΛΙΑ

1. Μετὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο μᾶς ἐδημιούργησαν τὸν ἐμφύλιο πόλεμο. Ἔτσι ἐνῷ ὅλοι οἱ ἄλλοι λαοὶ μὲ πρωτοπόρο τὴν ἰσοπεδωμένη Γερμανία ἀρχιζαν νὰ ἐργάζωνται πυρετωδῶς γιὰ τὴν ἐπανοικοδόμησι καὶ τὴν ἀνόρθωσι τῆς οἰκονομίας τους, στὴν Ἑλλάδα μᾶς ἐδημιούργησαν οἱ «φίλοι» μας τὸν ἐμφύλιο σπαραγμὸ καὶ τὴν ἀστυφιλία. Ἐπὶ 6ετία ὁλόκληρη συνεχίζετο ἡ καταστροφὴ καὶ ἡ συμφορὰ τῆς ὑπαίθρου καὶ οἱ σφαγὲς τῶν Ἑλλήνων μὲ ἀπώλειες δεκάδες χιλιάδων νεκρῶν καὶ τραυματιῶν. Ὑπολογίζεται ὅτι τὸ 1/16 τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ ἐδολοφονήθη, ἐτραυματίσθη ἤ ἀπήχθη εἰς τὸ σιδηροῦν παραπέτασμα ἤ ἐχάθηκε ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μὲ τὶς υἱοθεσίες ὑπὸ ἀμερικανικῶν οἰκογενειῶν, ποὺ διευκόλυνε ἡ «βασιλικὴ πρόνοια»…

2. Τὸ σχέδιο Μάρσαλ ἀξιοποιήθη καταλλήλως ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς ἰθύνοντες, ποὺ εἶχαν πατριωτικὴ συνείδησι, ἦθος, χαρακτῆρα καὶ ἐντιμότητα. Μάλιστα ἐπέτυχε ἡ Γερμανία τὸ οἰκονομικὸ θαῦμα, μὲχρι ποὺ ἔφθασε νὰ ἐπιβάλῃ ἡ Γερμανία φόρους ὄχι στὶς εἰσαγωγὲς ξένων προϊόντων, ἀλλὰ στὶς ἐξαγωγὲς γερμανικῶν προϊόντων, γιὰ νὰ μὴ αὐξάνῃ ἐπικινδύνως τὸ πλεόνασμα τῶν ἐξαγωγῶν ἔναντι τῶν εἰσαγωγῶν…

3. Ἀντιθέτως στὴν Ἑλλάδα τὴν μερίδα τοῦ λέοντος τοῦ σχεδίου Μάρσαλ τὴν ἰδιοποιήθησαν οἱ ἰθύνοντες ἐνισχύοντες καὶ τὸ συρφετό τους.

4. Ἐρημωνουμένης καθημερινῶς τῆς ὑπαίθρου, ἠναγκάζοντο οἱ πληθυσμοὶ νὰ καταφεύγουν στὰ ἀστικὰ κέντρα ἐκλιπαροῦντες τοὺς πολιτικοὺς νὰ τοὺς «βολεύουν» σὲ δημόσιες ὑπηρεσίες, δημιουργοῦντες οἱ ἰθύνοντες πρὸς τοῦτο πολλαπλάσιες ὀργανικὲς θέσεις ἀπ᾿ ὅ,τι ἐχρειάζετο τὸ Κράτος.

Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

1. Τοιουτοτρόπως ἐδημιουργήθησαν στρατιὲς ὁλόκληρες ἀπὸ ὑπηρετοῦντες στὸ δημόσιο, οἱ ὁποῖοι δὲν ἦταν ἐργαζόμενοι, ἀλλὰ «περιεργαζόμενοι» καὶ ἀντὶ νὰ ὑπηρετοῦν τὰ «ὑποζύγια», δηλαδὴ τοὺς βαρύτατα φορογουμένους μοχθοῦντες Ἕλληνες, γιὰ νὰ πληρώνωνται αὐτὰ τὰ «παράσιτα» -κατὰ τὸν Ἀντιπρόεδρο τῆς Κυβερνήσεως κ. Θ. Πάγκαλον «κοπρίτες»- μετατρέποντο αὐτὰ τὰ παράσιτα σὲ τυράννους καὶ σαδιστές κατατυραννοῦντες τοὺς πολίτες, διαιωνίζοντάς τους τὶς ὑποθέσεις. Ἔτσι ἠναγκάζοντο οἱ βιοπαλαιστές, γιὰ νὰ ἐπιλύουν τὰ προβλήματά τους καὶ νὰ ἐξυπηρετοῦνται, νὰ ὑποκύπτουν στοὺς ἐκβιαστὲς δημοσίους ὑπαλλήλους μὲ «χαράτσια»: τὰ λεγόμενα «καφεδάκια», «λαδώματα», «μίζες», «γρηγορόσημμο» κ.λπ.

2. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα ἔζησε ὁ γράφων αὐτὲς τὶς πικρότατες ἀλήθειες μοχθὼν εἰς τὸ ἐξωτερικὸ γιὰ τὴν προώθησι ἑλληνικῶν προϊόντων. Ἀπευθύνθη στὸν Ὀργανισμὸ Προωθήσεως Ἐξαγωγῶν ζητώντας μία κατάστασι ἑλληνικῶν βιοτεχνιῶν, ποὺ ἐνδιαφέροντο γιὰ τὴν ἐξαγωγὴ ὑποκαμίσων, ἐσωρούχων καὶ λοιπῶν εἰδῶν κλωστοϋφαντουργίας. Ὁ ἁρμόδιος ὑπάλληλος τοῦ Ὀργανισμοῦ Προωθήσεως Ἐξαγωγῶν, ποὺ ἐπληρώνετο ἀδρῶς, γιὰ νὰ καταχωρῇ καταστάσεις τῶν βιοτεχνιῶν, θρασύτατος καὶ ἀδίστακτος ὤν, τοῦ ἐζήτησε τὸ 50% τῆς προμηθείας του, γιὰ νὰ τοῦ δώσῃ αὐτὲς τὶς καταστάσεις.

3. Αὐτὴ ἡ πολὺ θλιβερὴ ἀνήθικη συμπεριφορὰ τῶν παρασίτων αὐτῶν γενικεύθηκε τόσο πολύ, ὥστε σχεδὸν ἀπολύτως τίποτε δὲν προχωροῦσε χωρὶς μίζες, λαδώματα καὶ τὰ τοιαῦτα.

4. Ἀετονύχηδες καὶ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς κατώρθωναν «ἕρποντας, γλείφοντας καὶ μὲ τὰ κερατάκια τους» νὰ ἀναρριχῶνται σὲ καίριες θέσεις – κλειδιά, ποὺ τά «ἔπαιρναν χοντρά».

Γιὰ νὰ λάβῃ κανένας δάνεια ἀπὸ τὶς διάφορες τράπεζες, ἰδίως δὲ ἀπὸ τὴν ΕΤΒΑ, ἔπρεπε νὰ δίνῃ στοὺς «κομπιναδόρους» καὶ ἀετονύχηδες τοῦ κυκλώματος ἀπὸ τὸ 1/5 μέχρι καὶ τὰ 2/5 τῶν διαφόρων ποσῶν. Τοιουτοτρόπως ἀνεδεικνύοντο ἐπιχειρήσεις καὶ βιομηχανίες ἐπὶ σαθρῶν βάσεων.

Π.χ. εἰσήγαγον μεταχειρισμένα μηχανήματα ὡς καινούρια ὑπερτιμολογοῦντες αὐτά, ἔκτιζαν σαθρὰ οἰκοδομήματα μὲ ὑπερτιμολογήσεις τοῦ κόστους γιὰ νὰ βγαίνουν τὰ μαῦρα χρήματα πρὸς τοὺς «λαδιάρηδες», ὑποτιμολογοῦσαν τὰ ἐξαγώγιμα προϊόντα γιὰ νὰ γλυτώνουν φόρους παρουσιάζοντας μικρὰ ἔσοδα καὶ μεγάλα ἔξοδα καὶ ὑπερτιμολογοῦσαν τὰ εἰσαγώμενα, γιὰ νὰ μὴ πληρώνουν φόρους. Μὲ τὴν ἀπειλὴ τῶν ἀπολύσεων κατώρθωναν οἱ «μπαταξῆδες» βιομήχανοι νὰ ἐκβιάζουν τὶς κυβερνήσεις νὰ τοὺς διαγράφουν τὰ ἀσφάλιστρα καὶ τὰ θαλασσοδάνεια, γιὰ νὰ κτίζωνται πολυτελέστατες βίλες στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ ἐξωτερικό, νὰ ἀγοράζωνται κότερα καὶ νὰ διάγουν αὐτοὶ σπάταλη ζωή. Τοιουτοτρόπως ἦταν ἀναπόφευκτο τὸ κλείσιμο τῶν ἐν λόγῳ βιομηχανιῶν καὶ βιοτεχνιῶν, ποὺ δὲν εἶχαν σωστὲς οἰκονομοτεχνικὲς βιώσιμες μελέτες καὶ δὲν ἀσκοῦσαν  χρηστὴ διοίκησι.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΞΑΙΡΕΣΙ

Ἀντιθέτως δραστήριοι, φιλότιμοι, ἱκανοὶ βιομήχανοι, ὡς π.χ. οἱ ἀδελφοὶ Σοφιανόπουλοι, ἰδιοκτῆτες τῆς σπουδαίας ἐπιχειρήσεως «ΧΡΩΠΕΙ», ποὺ ἤθελαν νὰ δραστηριοποιηθοῦν καὶ στὴν ἐξόρυξι-δραστηριοποίησι πετρελαίων καὶ τὴ βιομηχανία ὅπλων, ἐπειδὴ δὲν ἐνέδοσαν προφανῶς στὶς πιέσεις γιὰ λαδώματα κ.λπ., ὄχι μόνον δὲν τοὺς ἐπέτρεψαν τὴν ἐξόρυξι καὶ τὴν ἐπεξεργασία πετρελαιοειδῶν καὶ τὴν ἀνάπτυξι τῆς πολεμικῆς βιομηχανίας, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας τοὺς ἔκλεισαν τὴν «στρόφιγγα» τῶν πιστώσεων καὶ ἔπεσαν σὲ ὑπερημέριες μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κλείσῃ ἀκόμη καὶ τὸ σπουδαῖο ἐργοστάσιο «ΧΡΩΠΕΙ».

ΜΟΜΑ

1. Ἡ μόνη κρατικὴ ὑπηρεσία, ποὺ ἐργαζόταν λίαν ἀποδοτικά, ἦταν ἡ ΜΟΜΑ (Μεικτὲς Ὁμάδες Μηχανημάτων Ἀνασυγκροτήσεως), ποὺ κατεσκεύαζε ἄριστα ἔργα ὑποδομῆς (δρόμους, γέφυρες, λιμάνια, δίκτυα ὑδροδοτήσεως κ.λπ., κ.λπ.) πολὺ σωστὰ καὶ πολὺ εὐνοϊκά.

2. Ἔμβλημά της ἦταν ὁ κριός, ποὺ συμβολίζει τὴν πολιορκητικὴ καὶ ἐπιθετικὴ μηχανὴ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὸν κριὸ ἀνεγράφετο τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ ρητό: «Ἀμ’ ἔπος, ἀμ’ ἔργον», δηλαδὴ ἄμεση ἐκτέλεσι τῶν ἔργων ἀμέσως μετὰ τὴν ὁλοκλήρωσι τῶν σχεδιασμῶν. Ἡ ΜΟΜΑ ἀνῆκε στὴ ΣΥΚΕΑ (=Στρατιωτικὴ Ὑπηρεσία Ἔργων Ἀνασυγκροτήσεως), ποὺ δὲν ἀνελάμβανε μόνο τὴν κατασκευὴ στρατιωτικῶν ἔργων, τὴν ναρκοθέτησι καὶ ἀποναρκοθέτησι, ἀλλὰ κυρίως δημιουργοῦσε τὶς προϋποθέσεις μὲ τὰ ἔργα ὑποδομῆς γιὰ τὴν ἀνασυγκρότησι τῆς χώρας καὶ τὴν ἀνάπτυξι τῆς καθόλου ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Ἡ ΜΟΜΑ καὶ ἡ ΣΥΚΕΑ ἦταν διάδοχος τῆς ΣΤΕΑΜΧ (Σχολεῖο Τεχνικῆς Ἐκπαίδευσης Ἀξιωματικῶν), ποὺ ἱδρύθηκε τὸ 1925 καὶ τὸ 1926 ὑπήχθη στὴ Σχολὴ Ἐφαρμογῆς Μηχανικοῦ γιὰ τεχνικὰ ἔργα, ἠλεκτρολογίας καὶ μηχανολογίας καὶ λειτούργησε ἀπὸ 4.2.1926 μέχρι ποὺ καταργήθηκε μὲ τὸ νόμο 2125/1939. Μὲ τὸ νομοθετικὸ διάταγμα 1204/1949 ἐπανιδρύθη μὲ τὴν ἐπωνυμία Σχολὴ Τεχνικῆς Ἐκπαίδευσης Ἀξιωματικῶν Μηχανικοῦ (ΣΤΕΑΜΧ).

3. Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1957 ἀνασυγκροτήθηκε ἡ «Στρατιωτικὴ Ὑπηρεσία Κατασκευῶν Ἔργων Ἀνασυγκροτήσεως» καὶ συνέβαλε ἀφαντάστως στὴν ἀνόρθωσι τῆς Ἑλλάδος.

4. Τοῦτο τὸ ἐπέτυχαν αὐτὲς οἱ ὑπηρεσίες, διότι δὲν διοικοῦντο καὶ δὲν τὶς διαχειρίζοντο μανδαρίνοι, ὄργανα τῶν κλαδικῶν τῶν ἑκάστοτε κυβερνώντων, ἀλλὰ στρατιωτικοί, οἱ ὁποῖοι τότε, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἶχαν ἦθος ἐργασίας, ἦταν ἔντιμοι, ἠθικοὶ καὶ ἐνάρετοι καὶ δὲν εἶχαν διαφθαρῆ, ὅπως σήμερα.

Εἷναι καιρὸς ἡ ΜΟΜΑ νὰ ἐπανασυσταθῇ μὲ τὸ ἴδιο ὄνομα, μὲ τὸ ἴδιο ἔμβλημα καὶ νὰ ἀνήκῃ στὴ ΚΕΔΚΕ καὶ στὸ ΕΜΠ.

Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΙ ΤΗΣ ΜΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΛΕΥΜΑ ΤΩΝ «ΗΜΕΤΕΡΩΝ»

ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΕΚΟ ΚΑΙ Η ΕΚΠΟΙΗΣΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΙΝΑΚΙΟ ΦΑΚΗΣ

1. Οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς καὶ οἱ ἀετονύχηδες κατώρθωσαν νὰ τὶς καταργήσουν μέσῳ τῶν ἀνθρώπων τους, ποὺ ἀνέβαζαν καὶ κατέβαζαν στὶς κυβερνήσεις, γιὰ νὰ δύνανται νὰ θησαυρίζουν καὶ σὲ αὐτὸ τὸ τομέα.

2. Ἔτσι ἡ κυβέρνησι Μητσοτάκη τὸ 1992 κατήργησε ὄχι μόνο πληθώρα ἄλλων ἀντιπαραγωγικῶν ὀργανισμῶν καὶ δημοσίων ἐπιχειρήσεων, στὶς ὁποῖες εἶχαν βολέψει πολλαπλάσιους ἀπασχολούμενους ἀπὸ ὅτι ἐχρειάζοντο, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ τὴν ΜΟΜΑ.

3. Π.χ. κατήργησαν καὶ τὴν Ὀλυμπιακή μας, ἡ ὁποία ἐπὶ Ὠνάση εἶχε τὸ 1/10 τῶν ὑπάλλήλων καὶ ὅλα λειτουργοῦσαν ρολόι. Τὴν ἐκρατικοποίησαν γιὰ νὰ βολεύσουν δεκάδες χιλιάδων ἀργόσχολων καὶ ἀφοῦ τὴν «βούλιαξαν», τὴν ἰδιωτικοποίησαν πάλι, ἔναντι πινακίου φακῆς, διορίζοντας δεκάδες χιλιάδες παρασίτων.

4. Ἐπίσης ὁ ΟΤΕ ἀνέθετε στὸν «ἐθνικὸ προμηθευτή» διὰ ἀπευθείας ἀναθέσεως τὴν προμήθεια τῶν διαφόρων ὑλικῶν μὲ πολλαπλάσια χρέωσι καὶ ἔτσι ὁ «ἐθνικὸς προμηθευτής» «ξεκοκκαλιάζοντας» ὅλη τὴν Ἑλλάδα δὲν ἠναγκάσθη νὰ διέλθῃ οὔτε τὸ κατώφλι ἑνὸς εἰσαγγελέως ἤ ἑνὸς ἀστυνομικοῦ τμήματος καὶ ἠδύνατο ἀκωλύτως ἀκόμη νὰ κατασκοπεύῃ καὶ τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος…

Τώρα ποὺ ὁ ΟΤΕ ἰδιωτικοποιήθη καὶ δημιουργήθηκαν πολλὲς ἑταιρεῖες ἐπικοινωνιῶν μὲ μέγιστο ἀνταγωνισμό, ἔχουν ὅλοι καὶ τεράστια κέρδη.

5. Παρ᾿ ὅλον ὅτι οἱ κυβερνήσαντες τὰ τελευταῖα 30 ἔτη ἐλαβαν ποσὰ ἀπὸ τὴν ΕΟΚ καὶ τὴν Ἡνωμένη Εὐρώπη, ἐν τούτοις ἐξανέμισαν καὶ αὐτὰ τὰ ἀμύθητα ποσὰ διασπαθίζοντες τὸν παχτωλὸ χρημάτων εἰς τὰ συγγενολόγια τους καὶ τοὺς «ἡμετέρους» τῶν κλαδικῶν τους καὶ τῶν συνδικαλιστῶν τους, γιὰ νὰ πληρώνεται αὐτὸς ὁ συρφετὸς τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων καὶ συνταξιούχων. Ἀποτέλεσμα αὐτοῦ ἦταν, γιὰ νὰ δύνανται νὰ μισθοδοτήσουν καὶ συνταξιοδοτήσουν καὶ τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες παρασίτων, ποὺ εἶχαν διορίσει στὸ δημόσιο (γιὰ νὰ δύνανται νὰ δημιουργοῦν περαιτέρω κενὲς θέσεις διευκόλυναν παντοιοτρόπως νὰ συνταξιοδοτοῦν ἀκόμη καὶ ἀνθρώπους, ποὺ δὲν εἶχαν ὑπηρετήσει οὔτε μία δεκαετία στὸ δημόσιο) νὰ πάρουν καὶ πληθώρα θαλασσοδανείων. Καὶ ἰδοὺ ποῦ μᾶς κατήντησαν.

Βάσει τῶν στοιχείων τῆς Παγκόσμιας Τράπεζας (Ντουμπάι 2003), περιοχὲς καὶ χῶρες, ποὺ δὲν ὑποστηρίζονται ἀπὸ ἀξιόπιστες ὑπηρεσίες, ὅπως παιδεία, ὑγεία, ταχυδρομεῖα, ἐπικοινωνία καὶ ἐλευθεροτυπία, δὲν μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν.

Η ΗΘΙΚΗ ΚΡΙΣΙ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ

1. Ἐπὶ δεκαετίες ὁλοκλήρους μᾶς καλλιεργοῦσαν τὴν ἠθικὴ κρίσι θέτοντες δυναμίτες στὶς αἰώνιες ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἰδέες καὶ ἀρχὲς τῆς φυλῆς μας καὶ τώρα μᾶς «ἔδεσαν χειροπόδαρα» μὲ τὰ θαλασσοδάνεια…

2. Οἱ φίλοι μας-δανειστές μας χαϊδεύουν καὶ μᾶς προσφέρουν περαιτέρω θαλασσοδάνεια ἀπαιτώντας τὴν ὑποθήκευσι τῆς ἑλληνικῆς κυριαρχίας καὶ τὴν ἐκποίησι καὶ τῶν τελευταίων ὑγιῶν μονάδων στρατηγικῆς ὑποδομῆς κ.λπ., ἔναντι πινακίου φακῆς, ὅπως τὸ εἶχε προαναγγείλει ἡ τότε πρόεδρος τῆς Βουλῆς κ. Ἄννα Ψαρούδα Μπενάκη στὸ νῦν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια:

http://www.youtube.com/watch?v=ZAUPAdKMQg0&feature=related

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΕΥΧΟΣ 47

Ἐπειδὴ ὅλοι μας στὴ σημερινὴ ἐποχὴ δὲν ἔχουμε χρόνο νὰ ἀναπτύσσωνται ἐκτενῶς καὶ νὰ διαβάζωνται τέτοια ἐπίκαιρα καὶ λίαν καυτὰ θέματα, παρακαλοῦμε, διαβάστε τὴν «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 47, τὸ ὁποῖο ἐκυκλοφορήσαμε αὐτὲς τὶς ἡμέρες.

Ἐμεῖς συνιστοῦμε κυρίως :

Α) τὸ λίαν ρεαλιστικὸ ἐξώφυλλο, ποὺ ἐπιγραμματικῶς ἀναφέρεται στὴν ἱστορία καὶ στὴν ἀποστολή τοῦ ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ποὺ δὲν ἀρέσουν στὶς σκοτεινὲς δυνάμεις καὶ παντοιοτρόπως θέλουν νὰ τὶς ἀλλοιώσουν παρουσιάζοντάς τες, ὅπως τὶς βολεύει, ἐπιδοτώντας παντοιοτρόπως τοὺς ἰδιοτελεῖς γενίτσαρους τοῦ πνεύματος νὰ τὴν ἀμαυρώνουν τὴν ἱστορία, τολμοῦντες οἱ χυδαῖοι αὐτοὶ ἀνθέλληνες νὰ παρουσιάζουν ἀκόμη καὶ τὸν θρυλικὸ γέρο τοῦ Μοριᾶ σὰν τά «μοῦτρα τους».

Ἄς γίνῃ δόγμα μας καὶ βίωμά μας: «ὅσα δὲν λύονται, κόπτονται ! ».

—

Η πνευματικη ζωη κατακταται μονο με πονο

Η ουσία της πνευματικής ζωής
Η κυοφορία του Ιησού μέσα μας φέρνει ωδίνες

π. Αθανάσιου Μυτιληναίου

(Ομιλία 48 στην Αποκάλυψη, κεφ. ιβ΄. Απόσπασμα)

Η δευτέρα εικόνα (στο σημείο αυτό της Αποκαλύψεως) είναι η Εκκλησία. Φεύγουμε από το ιστορικό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και πηγαίνουμε στην Εκκλησία. Σε πλείστες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, έχουμε ταύτισιν και ταυτοχρόνως διάκρισιν του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου και της Εκκλησίας σε πάρα πολλές προφητείες, όπως κι εδώ.
Αν μου πείτε, γιατί ταυτίζεται και ταυτοχρόνως διακρίνεται η Υπεραγία Θεοτόκος με την Εκκλησία, θα σας απαντούσα: Η Υπεραγία Θεοτόκος, έδωσε την σάρκα της την οποία δανείστηκε ο θείος Λόγος, περιεβλήθη, έγινε άνθρωπος και ήρθε. Αυτήν τη σάρκα του ο Χριστός τη δίνει τώρα στον κόσμο για να σωθεί. Και λέγει: ελάτε να φάτε την σάρκα μου και να πιείτε το αίμα μου. «Λάβετε, φάγετε». Αλλά όταν τρώμε την σάρκα του Χριστού, γινόμαστε σώμα Χριστού. Ξέρουμε όμως από την Αγία Γραφή –το λέγει δια πολλών ο απόστολος Παύλος– ότι η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού· αλλ’ αυτό το σώμα του Χριστού, που είναι η  Εκκλησία, που είναι οι πιστοί –και είναι η Εκκλησία γιατί γίνονται κοινωνοί του σώματος του Χριστού–, είναι το σώμα που πήρε ο Χριστός από την Υπεραγίαν Θεοτόκον. Να, γιατί η Εκκλησία ταυτίζεται με την Υπεραγία Θεοτόκο. Ταυτίζεται, αλλά ταυτοχρόνως διακρίνεται.
Τώρα έχουμε την Εκκλησία μπροστά μας η οποία και αυτή είναι περιβεβλημένη τον ήλιο της δικαιοσύνης. Βεβαίως, αφού η κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός, ο οποίος είναι ο ήλιος της δικαιοσύνης, προφανώς λοιπόν η Εκκλησία περιβάλλεται, ντύνεται τον ήλιον, δηλαδή το φως, τη δόξα.
Η σελήνη είναι κάτω από τα πόδια της Εκκλησίας. Είναι το σύμβολο της αλλοιούμενης κοσμικής ζωής· και τούτο γιατί πάντοτε στην Εκκλησία, το κοσμικόν φρόνημα είναι κάτω από τα πόδια της. Πάντοτε. Μην ξεχνάμε, ότι μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν πολλοί μπολιασμένοι, αλλά δεν είναι όλοι δόκιμοι. Υπάρχουν και οι αδόκιμοι. Εκείνοι οι οποίοι, τελικά, σαν κλαδιά άκαρπα θα κοπούν και θα πεταχτούν. «Εγώ ειμι η άμπελος, ημείς τα κλήματα», οι κληματόβεργες. Και λέγει ο Κύριος: κάθε κλήμα (κληματόβεργα) που δεν κάνει καρπό κόβεται «και εις πυρ βάλλεται», και πετιέται έξω. Συνεπώς, όταν λέμε: η Εκκλησία πάντοτε κάτω από τα πόδια της έχει το αλλοιούμενον κοσμικόν φρόνημα, αυτό αφορά μόνο εις τους πιστούς που αποτελούν το σώμα του Χριστού…
Η Εκκλησία εφεξής, κάθε πιστός του λαού του Θεού που γεννάται από την Εκκλησίαν, γεννά και τον Χριστόν νοητώς. Εδώ τώρα κάτι πολύ περίεργο. Σ’ ένα ψαλμό βρίσκουμε την υποψηφία νύμφη του βασιλέως, τη μια στιγμή σαν σύζυγο και την άλλη στιγμή (στον ίδιο ψαλμό) ως θυγατέρα. Από τη μια σύζυγος και μετά, η σύζυγος γίνεται θυγατέρα του βασιλέως. Πώς γίνεται αυτό;
Ο Χριστός γεννήθηκε από την Θεοτόκο και αναμφισβήτητα η Θεοτόκος είναι η μητέρα Του, αλλά και ταυτοχρόνως, όμως, η Θεοτόκος γεννήθηκε από τον Χριστόν, διότι αναγεννήθηκε πνευματικά. Φέρνει τον Χριστό στον κόσμο και αναγεννάται η ιδία. Η ιδία, για να μην πω βέβαια ότι από την στιγμή της συλλήψεως αναγεννάται, αλλά την πληρότητα θα λέγαμε (αν επιτρέπεται να το πω έτσι), της αναγεννήσεώς της την έχει στην Πεντηκοστή. Την ημέρα της Πεντηκοστής ήτο παρούσα η Θεοτόκος… Έτσι η Θεοτόκος γεννά τον Χριστόν και γεννάται υπό του Χριστού.
Αυτό τώρα το σχήμα, υπάρχει μέσα στην Εκκλησία. Ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας το λέγει με ένα θαυμάσιον τρόπον και υπάρχει ένα ημιστίχιο που λέει:
«Ώστε εν εκάστω γεννάσθαι τον Χριστόν νοητώς». (Ώστε στον κάθε έναν να γεννηθεί ο Χριστός νοητά).
«Και δια τούτο η εκκλησία σπαργανεί και ωδίνει άχρις αν ο Χριστός μορφωθεί εν ημίν γεννηθείς». (Γι’ αυτό η Εκκλησία κοιλοπονά, έχει τους πόνους του τοκετού, έως ότου όλοι οι πιστοί αναγεννηθούν εν Χριστώ Ιησού).
Γι’ αυτό πάντοτε θα κράζει, πάντα θα κυοφορεί και πάντα θα γεννά. Και τελειώνει:
«όπως έκαστος το μετέχειν Χριστού, Χριστός γένηται». (Ώστε ο καθένας μετέχοντας του Χριστού, να γίνεται Χριστός). Μετέχοντας, δηλαδή να μετέχει στον Χριστό και να γίνεται Χριστός, να γίνεται Χριστοειδής όπως λέει ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς. Αυτό γίνεται μ’ αυτήν την περίεργη κυοφορία.
Λέγει ο Ησαΐας στην ωδή του, που ομιλεί γι’ αυτή την πνευματική γέννηση: «Και ως η ωδίνουσα εγγίζει του τεκείν και επί τη ωδίνι αυτής εκέκραξεν, ούτως εγεννήθημεν τω αγαπητώ σου διά τον φόβον σου, Κύριε» (Ησ. 26, 17).
Είναι περίφημο αυτό, είναι η καρδία της πνευματικής ζωής. Δεν είναι το να μην κλέψουμε και να μην πούμε ψέματα· αυτά πρέπει να έχουνε τελειώσει από την ζωή μας. Δεν πρέπει να λέμε ψέματα και να κλέβουμε και να μοιχεύουμε και να πορνεύουμε και δεν ξέρω τι· αυτά πρέπει να φύγουν από την ζωή μας. Αυτά είναι ακατανόητα.
Εδώ είναι ο πυρήνας της πνευματικής ζωής. «Εν γαστρί ελάβομεν και ωδινήσαμεν και ετέκομεν· πνεύμα σωτηρίας σου εποιήσαμεν επί της γης, ου πεσούμεθα, αλλά πεσούνται πάντες οι ενοικούντες επί της γης» (Ησ. 26, 17-18). Δηλαδή, όπως εκείνη που κυοφορεί, κοιλοπονάει και στο κοιλοπόνημά της φωνάζει, «εκέκραξεν», «ούτως εγενήθημεν τω αγαπητώ σου»· έτσι και εμείς, Κύριε, γινήκαμε διά τον Μεσσίαν σου.
«Δια τον φόβον σου, Κύριε, εν γαστρί ελάβομεν», λέει ο Ησαΐας· «εν γαστρί ελάβομεν». Εγώ ο Ησαΐας, «εν γαστρί έλαβον». Εγώ ο πατήρ Αθανάσιος «εν γαστρί έλαβον». Τί θα πει; εγώ εγκυμονώ: Τί εγκυμονώ; Εγκυμονώ στα σπλάχνα μου τον σωτήρα, τον Χριστό. Αλλά η εγκυμοσύνη έχει πόνους: «και ωδινήσαμε και ετέκομεν». Και κοιλοπονήσαμε και γεννήσαμε. Τί γεννήσαμε; «Πνεύμα σωτηρίας σου εποιήσαμεν επί της γης». Γεννήσαμε την σωτηρία.
Έτσι ο Χριστός με γεννάει και μετά γεννάω εγώ τον Χριστό και γίνομαι Θεοτόκος. Ώστε λοιπόν δεν είναι η Θεοτόκος (βέβαια η Υπεραγία Θεοτόκος, η Μαρία είναι η ιστορική Θεοτόκος), αλλά Θεοτόκος γίνεται ο κάθε πιστός. Να ο πυρήνας της πνευματικής ζωής. «Πού πεσούμεθα»; Αφού έγινα Θεοτόκος δεν θα πέσω, θα πέσουν μόνο εκείνοι που κατοικούνε πάνω στην γη, δηλαδή αυτοί που δεν κοιλοπόνησαν τον Χριστόν και δεν γέννησαν το πνεύμα της σωτηρίας. Αυτοί θα πέσουν· εμείς «ου πεσούμεθα», εμείς δεν θα πέσουμε.
Λοιπόν, αγαπητοί, τι ήταν εκείνο που έκανε την Υπεραγίαν Θεοτόκον τόσο μεγάλη; Πρώτα-πρώτα, κατά την ωδήν του Ησαΐου, η Θεοτόκος είχε εγκυμονήσει τον αγαπητόν του Θεού («τω αγαπητώ σου», λέγει). Ο αγαπητός του Θεού ποιος είναι; «Σύ ει ο Υιός μου ο αγαπητός». Είναι ο μεσσίας. Πριν ενανθρωπήσει, η  Υπεραγία Θεοτόκος τον είχε βάλει στα σπλάχνα της, κατά την ωδήν του Ησαΐου.
Ώστε, λοιπόν, η Υπεραγία Θεοτόκος, η οποία ήξερε την Π. Διαθήκη, γνώριζε και την ωδήν του Ησαΐα και το χωρίο αυτό. Και ήδη είχε συλλάβει τον αγαπητόν του Θεού στα σπλάχνα της, πριν έρθει ο αρχάγγελος Γαβριήλ να της πει ότι και σαρκικά θα εγκαθιδρύετο, θα έκανε την σκηνή Του μέσα στα σπλάχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αυτό είναι ο πυρήνας της πνευματικής ζωής. Αυτό το άνοιγμα προς τον ουρανό, ένα παράθυρο στον ουρανό που βλέπει κανείς όλα αυτά και τα ζει.
Προσέξτε όμως κάτι. Αυτές οι ωδίνες όπως ήδη σας ανέφερα, υπάρχουν στην εικόνα της Εκκλησίας και θα υπάρχουν πάντοτε. Υπάρχει δηλαδή η πνευματική γέννηση του κάθε πιστού. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για να το κάνουμε σαφές· όλα αυτά που είπα να τα κάνουμε σαφή.
Για μια στιγμή ένας άνθρωπος αρχίζει να γνωρίζει τον Χριστό· γίνεται μέσα του ένα  αναποδογύρισμα, αλλοίωση της καρδιάς του· βάζει τα δυνατά του να ζήσει πνευματική ζωή. Του λέμε: ζήσε την πνευματική ζωή και θα δεις τί ειρήνη θα έχεις μέσα στη ψυχή σου, να δεις τί χαρά θα έχεις μέσα στη ψυχή σου. Θα γίνεις άλλος άνθρωπος. Πραγματικά έτσι γίνεται. Αλλάζει η ζωή του.
Αυτό όμως δεν κρατάει πολύ καιρό. -Εδώ τώρα θέλω να προσέξετε. Είναι αυτό που, εκείνοι που μιλάνε για πνευματική ζωή, το παρακάτω δεν το λένε. Δεν το λένε το παρακάτω. Ούτε στα κηρύγματα μας δεν το ακούμε αυτό. Προσέξτε.
Όλα πηγαίνουν καλά. Χαρά μέσα στην ψυχή. Ειρήνη, ειρήνη στο σπίτι. Όλα πολύ καλά. Αφήνει ο Θεός να υπάρχει αυτή η κατάσταση. Ακόμα δεν γεννήθηκε, όμως, ο Χριστός μέσα στην καρδιά. Πού είναι οι κοιλόπονοι της ψυχής; Πού είναι οι ωδίνες του τοκετού; Δεν υπάρχει τίποτα. Ακόμα υπάρχει στειρότης.
Τώρα αρχίζουν «αι ωδίναι», αρχίζει να εγκαθιδρύεται ο Χριστός μέσα στην καρδιά και αρχίζουν οι πειρασμοί. Πάει η ειρήνη. Όχι του Θεού. Αυτή η ειρήνη που είχαμε όταν όλα ήταν ησυχία. Όλοι με την καλημέρα τους, όλα ευτυχισμένα και ο ήλιος χαρούμενος σούλεγε το πρωί καλημέρα. Πάει αυτό, πάει, εξαφανίστηκε. Πειρασμοί, σκουντούφλες, δυσκολίες. Αρχίζει η γυναίκα σου, αδελφέ μου, να τα βάζει μαζί σου και να σου λέει: τί είναι αυτοί οι πνευματικοί που έχεις; Πόλεμο. Και αντίστροφα, τον πόλεμο να τον κάνει ο άντρας με την γυναίκα. Μετά; Ά, μετά! Μετά οι άνθρωποι αρχίζουν απέξω. Βίαιον πόλεμον. Ο διάβολος· βίαιον πόλεμον.
Ακόμα δεν έχει γίνει τίποτε σπουδαίο, η σωτηρία μέσα στην ψυχή αρχίζει να κοιλοπονά. Βλέπει ο πιστός ότι η πνευματική ζωή είναι δύσκολη. Βλέπετε τί αγωνία έχει η γυναικά όταν θέλει να γεννήσει: Το βλέπουμε και στα ζωντανά αυτό, τί αγωνία έχουνε. Και μετά όταν γεννήσουν, βλέπετε το ζωντανό ας πούμε, όταν γεννήσει (η αγελάδα, το πρόβατο) μένει εκεί ξαπλωμένο, δεν έχει πια δυνάμεις, διότι είχε πολύ αγωνία για να γεννήσει. Αυτή είναι η αγωνία του πιστού. Χτυπιέται, άγρυπνος, βράχος, χτυπιέται. Κύριε, να φωνάζει, πού είσαι. Κύριε, δεν μπορώ. Κύριε…
Είναι οι πόνοι, οι πόνοι του τοκετού, του Χριστού που θα γεννηθεί η σωτηρία.
Θα χάσει την περιουσία του ακόμα, τα χρήματά του, θα χάσει τη υγεία του. Θυμηθείτε τον Ιώβ! Θυμηθείτε τον Τωβίτ! Θυμηθείτε τί πειρασμούς! Και μετά έρχεται το πνεύμα της σωτηρίας.
Αυτή είναι η πνευματική ζωή. Αυτή είναι η πνευματική ζωή. Άραγε το καταλάβαμε: Αν σας πουν, ότι η πνευματική ζωή είναι χαρά και τραγούδια ή τραγουδάκια, είτε πλανώνται, είτε ψεύδονται. Αυτή είναι η πνευματική ζωή. Έχει πόνο.
Αλλά υπάρχει και άλλη μια όψις.
Η άλλη όψις δεν είναι άσχετη με αυτή την πρώτη που σας είπα. Είναι ο λόγος του Χριστού που είπε, και έχει εσχατολογικήν διάστασιν δια την Εκκλησίαν: «πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων» (Ματθ. 24,8). Άμα δείτε, λέει, σεισμούς, άμα δείτε πολέμους, διωγμούς, όταν βλέπετε να μην παραδέχεται η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα· ο πατέρας τον γιο και ο γιος τον πατέρα. Να σκοτώνει ο πατέρας τον γιο και ο γιος τον πατέρα για την πίστη– για την πίστη–, αυτά λέει, άμα τα δείτε αυτά, είναι η αρχή του κοιλόπονου, «αρχαί ωδίνων».
Αρχές λοιπόν, ε! Που σημαίνει ότι θα δείτε πιο πολλά πράγματα, πιο δύσκολα. Η γυνή που εμφανίζεται στον ουρανόν είναι η Παναγία από την μια, η Εκκλησία από την άλλη, που κυοφορεί τη σωτηρία της, αγωνίζεται, διώκεται· σε λίγο θα σταθεί ο διάβολος απέναντί της να της αρπάξει τον τοκετό, το παιδί που γέννησε. Τί θα κάνει;
Εδώ τώρα έχουμε ένα σκηνικό. Πάνω σ’ αυτό το σκηνικό θα διεξαχθεί μία μάχη· μια μάχη πέρα και πάνω από κάθε μάχη που ποτέ δόθηκε μέσα εις την ιστορίαν. Σε λίγο θα δοθεί η μάχη με το παιδί που θα γεννηθεί απ’ αυτήν την γυναίκα και με τον δράκοντα, τον διάβολο και το πολυπληθές των οργάνων του. Ο διάβολος θα δώσει στον Αντίχριστον την εξουσίαν του (κατά παραχώρησιν Θεού) εφ’ όλων των εθνών, εφόσον οι άνθρωποι θέλουν να μη κυβερνώνται από τον Θεόν, αλλά από τον διάβολον.
Δεν θέλεις, αδελφέ μου, τις Εντολές του Θεού, σε κυβερνάει ο διάβολος, και το σπίτι σου και την πατρίδα σου και την υφήλιον ολόκληρον.

ΑΓΑΠΗ!

ΑΘΑΝΑΤΗ ΛΕΞΗ ΣΕ ΘΝΗΤΑ ΧΕΙΛΗ

Η αγάπη είναι ασφαλώς η ωραιότερη λέξη που αγαπούν να λένε οι άνθρωποι. Μα είναι συγχρόνως και μια λέξη που οι άνθρωποι τη λένε με τόση προχειρότητα και της κάνουν τόση κατάχρηση και τόση νοθεία.

Όταν διαβάζη κανείς τα τρυφερά γράμματα των αγαπημένων και ακούει τις ωραίες εξομολογήσεις και τους όρκους των, όταν βλέπωμε με τα ίδια μας τα μάτια την αληθινά αγαπημένη ζωή των ερω­τευμένων, των αρραβωνιασμένων, των υπαντρεμένων και κείνων που αρχίζουν όμορ­φα και μυστικά να πλέκουν τα ειδύλλιά των, είμαστε έτοιμοι να πιστέψωμε στην ειλικρίνεια της αγάπης και να εγκωμιάσωμε τη δύναμη και την αθανασία της.

Όμως όταν αντίστροφα παρασταθούμε στη διάψευση και απιστία της αγάπης και δούμε πάλι με τα μάτια μας να κόβωνται οι σχέσεις, να διαλύουν οι αρραβώνες και να χωρίζουν τα ανδρόγυνα και ακόμη χειρότερα, να μεταβάλλωνται οι όρκοι της αγάπης σε κατάρες και τα χέρια που αγκαλιάζουν και χαϊδεύουν να πιάνουν στιλέτα και φαρμάκια για να σκοτώσουν εκείνον ή εκείνη που ως τα χθες ακόμη ελάτρευαν, τότε στ’ αλήθεια σταματά το μυαλό μας και δοκιμάζομε μια αποστροφή και μια φρίκη γι’ αυτό που λέγεται ανθρώπινη αγάπη. Και μαζί μ’ αυτά δοκιμάζομε μια απογοήτευση και μια απαισιοδοξία για τον άνθρωπο και τη ζωή του.

Φιλόσοφοι, ποιητές και κοινωνιολόγοι έχουν σταθή με έκπληξη, με φόβο κι’ ειρωνεία ή και τρομερή μελαγχολία μπροστά στα φαινόμενα αυτά της αποτυχεμένης αγάπης και καθημερινά χιλιάδες μικροί κι’ απλοί άνθρωποι καίνε την καρδιά και καταστρέφουν τη ζωή των και τη ζωή ακόμη τόσων άλλων μ’ αυτό το όμορφο και επικίνδυνο πυροτέχνημα της αγάπης. Όμως, ένας Χριστιανός στοχαστής, δεν απορεί καθόλου για όλα αυτά. Γιατί ξέρει πως ο άνθρωπος είναι «αμαρτωλός», έχει ατέλειες κι’ αδυναμίες κι’ είναι φυσικό και ψυχολογημένο και κείνο που βγαίνει από την καρδιά και το κορμί του ανθρώπου νάχη τα σημάδια της ατέλειας και της αδυναμίας. Γιατί ξέρει πως, ο άνθρωπος που δεν αναγεννήθηκε και δε ζη ακατάπαυστα μέσα στη Χάρη του Θεού, δεν μπορεί να βρίσκη υπεράνθρωπες και ανώτερες δυνάμεις να δαμάζη τον κτηνώδη εγωϊσμό του και να κατανικά τα πάθη του. Γιατί ξέρει πως ο άνθρωπος που τολμά να μιλή με τα θνητά του χείλη για την αθάνατη αγάπη, αργά ή γρήγορα θα την προδώση. Γιατί αγάπη αληθινή δεν θα πη δώσε, αλλά πάρε. Κι’ όποιος θέλει στ’ αλήθεια ν’ αγαπά, πρέπει να μάχεται κάθε στιγμή εναντίον του εαυτού του. Πολλές φορές κατορθώνομε έστω και προ­σωρινά να κοιμίζωμε και να νικούμε τον εγωϊσμό μας, να παρα­μερίζωμε ολότελα τον εαυτό μας κι’ είμαστε τότε έτοιμοι κι’ άξιοι για την αγάπη.

Μα όταν ξυπνά πάλι μέσα μας ο εαυτός μας, με όλες εκείνες τις νόμιμες και παράλογες απαιτήσεις του, τότε δεν υπάρχει τόπος για την αγάπη και τότε ακριβώς βλέπει κανείς εκείνο το θλιβερό και φρικιαστικό θέαμα. Κείνους που αγαπούσαμε και λατρεύαμε χθες, τους μισούμε και τους βλέπομε μ’ αποστροφή σήμερο. Σωστό είναι, λοιπόν, να βλέπωμε καθαρά τα πράγματα και να μη λέμε παχειά λόγια για την αγάπη. Όμορφη, καθαρή, παντοτεινή και δυνατή αγάπη, δεν μπορεί να φυτρώση στην καρδιά του συνηθισμένου ανθρώπου, του ανθρώπου που δεν ζη μέσα στο φως και τη Χάρη του Θεού.

Ο πρ. Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος

Σημείωση:
Επιλέξαμε αυτό το άρθρο από το εξαντλημένο βιβλίο του Σεβ. Μητρο­πολίτου πρώην Κισάμου και Σελίνου κ. Εiρηναίου Γαλανάκη «Προς ένα χριστιανικό Γάμο», Χανιά, 1960, γιατί σήμερα είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Επιθυμία μας είναι να συνεχίσουμε και στο μέλλον την δημο­σίευση και άλλων άρθρων αυτού του βιβλίου, γιατί στην εποχή που «εψύγη η αγάπη των πολλών» έχουμε πολλή ανάγκη τους θερμουργούς της αγάπης λόγους.

Με τη δημοσίευση αυτή εκφράζω συγχρόνως τον σεβασμό και την υιική μου αγάπη προς τον προ 40 ετών χειροτονήσαντά με Διάκο­νον, Σεβασμι­ώτατον κ. Ειρηναίον, τον πνευματικόν αγωνιστήν και αρχαιότερον κατά τα πρεσβεία όλων των εν ζωή Ορθοδόξων Ιεραρχών.

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

«Ενοριακή Ευλογία» Τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου

Αριθμ. Τεύχους 108-109

Ἔκδηλα σημάδια κοπώσεως, ἐνῶ ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μαίνεται

Φιλορθόδοξη Ένωση· “Κοσμάς Φλαμιάτος”

• Κουράστηκαν ἢ ἀδιαφοροῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ
  καὶ σιωπηλὰ παραδίδονται στὸν Οἰκουμενισμό;
• Οἱ ποιμένες καινοτομοῦν (στὸ ἔργο τῆς καθοδηγήσεως
• τῶν πιστῶν) ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως

Τὸ ἐρώτημα εἶναι κρίσιμο: Ὅταν ἐμφανιζόταν μία αἵρεση, οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔμεναν ἱκανοποιημένοι μόνο μὲ κάποια στιγμιαία διαπίστωση καὶ μία πρόχειρη ἐνημέρωση γιὰ τὴν ὕπαρξή της; Καὶ μετὰ σταματοῦσαν νὰ ἐνημερώνουν τοὺς πιστοὺς καὶ νὰ στηρίζουν τὴν ἀποκρουσή της, νὰ ἀποκαλύπτουν τὶς αἱρετικὲς κακοδοξίες καὶ νὰ τὶς ἐλέγχουν; Ἔχουμε, ἄραγε, παραδείγματα ἁγίων ποὺ ἄρχιζαν τὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καὶ κατόπιν ἔδειχναν σημάδια κοπώσεως, καθὼς ὑφίσταντο τὸ μαρτύριο τῆς περιφρόνησης, τῆς λοιδορίας, τῆς συκοφαντίας καὶ τῶν διωγμῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Ὀπισθοχωροῦσαν καὶ ἐγκατέλειπαν τὸν ἀγῶνα ἤ πολεμοῦσαν ὡς λιονταρόψυχοι ἀγωνιστὲς οἱ ἅγιοι, ἀψηφώντας κακουχίες, διωγμούς, ἐξορίες, ἀκόμα καὶ τὸν θάνατο;

Μήπως ὁ Μ. Ἀθανάσιος ἀπόκαμε διωκόμενος 16 περίπου χρόνια ἀπὸ τοὺς Ἀρειανούς; Μήπως ὁ ἅγιος Μάξιμος σιώπησε μπροστὰ σὲ Αὐτοκράτορα καὶ Πατριάρχες, μπροστὰ σὲ μίαν ὁλόκληρη αὐτοκρατορία; Μήπως ἄλλοι ἅγιοι ἀδιαφόρησαν καὶ σιώπησαν δραστηριοποιουμένης καὶ ἐπελαυνούσης τῆς αἱρέσεως;

Γράφει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, πὼς ἡ ὕπαρξη αἱρετικῶν σὲ κάποια πόλη ξεσήκωσε τοὺς ποιμένες, οἱ ὁποῖοι, ὡσὰν «γενναῖοι σκύλακες» ποὺ βλέπουν τοὺς αἱρετικοὺς «λύκους… τὴν ποίμνην ἅπασαν διαφθείροντας», κατέβηκαν στὴν μάχη κατὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ δὲν σταμάτησαν τὸν ἀγῶνα πρὶν νὰ τοὺς διώξουν ἀπὸ τὴν πόλη τους, «αὐτοὺς πάντοθεν ἀπελαύνοντες» (Ἰω. Χρυσοστόμου, Πρὸς Ἀνομοίους περὶ ἀκαταλήπτου, λόγ. Β΄).

Ἂν λοιπὸν αὐτοί, τοὺς ὁποίους τιμοῦμε καὶ κηρύττουμε —«τιμὴ μάρτυρος μίμηση μάρτυρος»—, μᾶς ἔδωσαν τὸ παράδειγμα γιὰ ἀνυποχώρητο ἀγῶνα ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, πῶς ἐμεῖς σήμερα, ἀδιαφοροῦντες γιὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ποὺ κολοβώνεται συστηματικὰ (μὲ τὴ μέθοδο τῆς σαλαμοποίησης), ὄχι μόνον σιωποῦμε καὶ ἀδρανοῦμε μπροστὰ στὴν ἐπέλαση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐπικοινωνοῦμε μὲ τοὺς αἱρετικούς, μὲ μπροστάρηδες τοὺς Ἐπισκόπους;

Κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων, εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴν ἐπηρεασθεῖ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν αἵρεση, ὅταν οἱ πιστοὶ συμβιώνουν καὶ «κοινωνοῦν» μὲ τοὺς αἱρετικούς. Καὶ ἀποδεικνύονται ἀρνητὲς τῆς πατερικὴς διδασκαλίας στὸ θέμα τῆς καταπολέμησης τῶν αἱρέσεων, ὅσοι πνευματικοὶ διδάσκουν: κοίταζε τὸν ἑαυτό σου καὶ προσεύχου, ἄφησε τὰ ὑπόλοιπα στοὺς ποιμένες ἢ στὸν Θεό.

Ἀλλὰ σὲ ποίους ποιμένες; Σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων; Καὶ σὲ ποιόν Θεό; Σὲ ἕναν Θεὸ ἰδικῶν τους προδιαγραφῶν, ἢ στον Ἀληθινὸ Θεό, ποὺ ἐντέλλεται διὰ τῶν Γραφῶν καὶ τῶν Ἁγίων Του: «μὴ συγκοινωνεῖτε» αὐτοῖς, καὶ «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν» καὶ «μηδὲ χαίρειν λέγετε αὐτοῖς», ἀλλὰ καὶ «μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζετε»;

***

Ἡ κόπωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος εἶναι ἐμφανὴς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε:

1. Ἀσφαλῶς καὶ δὲν εἶναι εὔκολο στὸν καθένα νὰ κρίνει τὸ ἔργο τῶν πνευματικῶν. Παλεύουν καὶ κονταριοχτυπιοῦνται μὲ «τὰ πνεύματα τῆς πονηρίας» γιὰ νὰ βοηθήσουν καὶ νὰ νεκραναστήσουν κάθε πεπτωκότα. Ὅμως, ἡ ἀδράνεια τῶν πνευματικῶν στὸ θέμα τῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ —ποὺ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν ἀδιαφορία τῶν πιστῶν γιὰ τὴν καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὴν ἄγνοια τοῦ τί ἀκριβῶς εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς— δίνει τὸ στίγμα μιᾶς «καινοτομίας» στο πνευματικὸ ἔργο τῆς καθοδηγήσεως τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως. Ὅπως δι’ ὀλίγων ἐπισημάνθηκε παραπάνω, οὐδέποτε οἱ ποιμένες (ἐπίσκοποι καὶ πνευματικοὶ) ἔδειχναν τόση καὶ τέτοια ἀδιαφορία γιὰ τὴν ἐκδίωξη τῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία ὡς μολυσματικὴ ἀσθένεια ἔχει μολύνει ὄχι μόνο τοὺς εὐσεβεῖς πιστούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἴδιους τοὺς ποιμένες!

Ἔχουν, ἄραγε, τόσο μεγάλη πεποίθηση στὸν ἑαυτό τους οἱ σημερινοὶ πνευματικοὶ πατέρες, ὥστε νὰ πιστεύουν ὅτι τὰ πνευματικά τους παιδιά, ὑπὸ τὴν καθοδήγησή τους, δὲν ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὴν αἵρεση; Ἔδειξαν γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ἓν δέκατο τοῦ ἐνδιαφέροντος ποὺ δείχνουν γιὰ τὰ οἰκονομικὰ καὶ ἐθνικὰ θέματα, γιὰ τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ τόσα ἄλλα θέματα λιγότερο ἢ περισσότερο ἐπουσιώδη; Ἢ μήπως, ἡ ἀδιάφορη καὶ ἐφεκτικὴ στάση τους ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δηλοῖ προσωπικὸ φόβο καὶ ἐπαγγελματικὴ ἰδιοτέλεια, ἐφ’ ὅσον ἡ καταπολέμησή του συνεπάγεται ρήξη καὶ σύγκρουση μὲ τὸ ἐξουσιαστικὸ καθεστὼς τῆς δεσποτοκρατίας; Τὸ καθεστὼς ποὺ ἀρνεῖται πεισμόνως καὶ σκανδαλωδῶς νὰ ἀπαντήσει ἂν ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση, τὸ καθεστὼς ποὺ ἔχει σιωπηρὰ ἀποδεχθεῖ ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι «ἐκκλησία» καὶ ἔχει ἐντάξει τὴν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, αὐτὴ τὴν αἱρετικὴ σφηκοφωλιὰ τοῦ Προτεσταντισμοῦ;

2. Ἐπίσης, εἶναι ἐμφανὴς ἡ κόπωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ πρωτοσελίδες διαμαρτυρίες τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Τύπου κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχουν ἐλαττωθεῖ. Παρατηρεῖται τὸ φαινόμενο, ὅσο περισσότερες συμπροσευχὲς γίνονται, τόσο χλιαρότερες νὰ εἶναι καὶ οἱ ἀντιδράσεις τῶν πιστῶν. Ἡ τελευταία συμπροσευχὴ μετὰ τῶν Παπικὼν στο Ρέθυμνο, φαίνεται πὼς δὲν ἔκανε πιὰ καὶ τόση ἐντύπωση, δὲν σχολιάστηκε ὡς συμπροσευχή. Τὸ μικρόβιο-δηλητήριο τοῦ οἰκουμενιστικοῦ μιθριδατισμοῦ ἔχει παραλύσει τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

***

Τὰ παραπάνω γράφονται μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη συνάντηση μελῶν τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου Ὀρθοδόξων–Ρωμαιοκαθολικῶν στὸ Ρέθυμνο Κρήτης (15-17 Ἰουνίου).

Στὴ συνάντηση αὐτὴ συνεχίστηκε συνειδητὰ καὶ προκλητικὰ ἡ παράβαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων περὶ συμπροσευχῶν, ἀφοῦ ἀγνοήθηκαν οἱ διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς αὐθαιρετοῦντας «ὀρθοδόξους» συνέδρους. Ἐπανέλαβε ὁ καρδινάλιος Kurt Koch τὴν αἱρετικὴ διδασκαλία τοῦ Βατικανοῦ περὶ «δύο πνευμόνων», χωρὶς νὰ ἀντιδράσουν οἱ πνευματικοὶ ποιμένες καὶ οἱ ἐπίσκοποί μας. Καὶ δὲν ἐννοοῦμε τοὺς συμμετέχοντες στὸν διάλογο «ὀρθοδόξους» ἐπισκόπους, (ἀπὸ αὐτοὺς πλέον τίποτα δὲν περιμένουμε, ἀφοῦ κάθε φορὰ ἐπιβεβαιώνουν καὶ ἀναβαθμίζουν τὸ αἱρετικὸ προφίλ τους), ἀλλὰ τοὺς ὑπολοίπους ποιμένες μας.

Τὰ ἱστολόγια, ἐπίσης, αὐτὴ τὴ φορὰ δὲν ἐπεσήμαναν καὶ δὲν διαμαρτυρήθηκαν —ὅπως ἔπραξαν γιὰ ἄλλες συμπροσευχὲς στὸ ἐγγὺς καὶ ἀπώτερο παρελθὸν— γιὰ τὶς τελευταῖες συμπροσευχὲς κατὰ τὴν διεξαγωγὴ τοῦ Διαλόγου στο Ρέθυμνο Κρήτης. Κι αὐτὸ εἶναι ἄλλο ἕνα σαφὲς δεῖγμα τῆς ἐξοικείωσης μὲ τὴν αἵρεση. Τὰ δὲ σχόλια τῶν πιστῶν στὰ ἐκκλησιαστικὰ ἱστολόγια, τώρα ἔχουν σχεδὸν μηδενισθεῖ. Κι ὅμως, πρὶν μερικοὺς μόλις μῆνες οἱ σχολιογράφοι ἀντιδροῦσαν ἔντονα, κι ἔτσι ἔδιναν τὸ μήνυμα στὶς ἡγεσίες τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν ὅτι ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ ἀκόμα ἀντιστέκεται καὶ παραμένει φρουρὸς ἄγρυπνος, καὶ αὐτὸ τοὺς ἔκανε διστακτικοὺς στὰ βήματα-ἀνοίγματα ποὺ ἐπιχειροῦσαν.

Ὁ ὅποιος, λοιπόν, ἀγῶνας τῶν λίγων ἀποτελματώθηκε, ἐξ αἰτίας τῆς διστακτικότητας καὶ τῆς ἀναβλητικότητας ἐκείνων ποὺ ἔπρεπε νὰ εἶναι πρωτοπόροι. Καὶ αὐτὸ τὸ τέλμα σὲ λίγο θὰ ἀρχίσει (ἔχει ἤδη ἀρχίσει) νὰ ἀναδίδει δυσωδία.

Διοργανώνουν οἱ ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὴν μία οἰκουμενιστικὴ συνάντηση πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλη, πραγματοποιοῦν δεκάδες συνέδρια τῶν εἴκοσι καὶ τριάντα ἀτόμων (καὶ αὐτοὶ οἱ ἐλάχιστοι καὶ ὀλίγιστοι διαμορφώνουν τὶς συνειδήσεις), ἐπαναλαμβάνουν τὶς ἴδιες αἱρετικὲς θέσεις (καὶ ἄλλες ἀκόμα πιὸ προωθημένες), οἱ ὁποῖες πρὶν μερικὰ χρόνια εἶχαν ξεσηκώσει θύελλα ἀντιδράσεων· καὶ ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων καμιὰ σθεναρὴ ἀντίδραση δὲν ἀκούγεται, δὲν προγραμματίζεται, δὲν ἐκδηλώνεται.

Ὁ καρδινάλιος Kurt Koch στὸ Ρέθυμνο (πρὸς χαρὰν τοῦ συμπροέδρου μητροπολίτου Περγάμου), ἐπανέλαβε ὅτι προχωροῦν στὴν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», χωρὶς οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ νὰ διαγράψουν τὶς αἱρέσεις τους καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στην ὀρθὴ Πίστη. Εἶπε: «θὰ πρέπει νὰ ἐπιστρέψουμε πίσω στὴν πραγματικὴ ἔννοια τῆς μιᾶς Ἐκκλησίας ὅπως ἦταν στοὺς πρώτους αἰῶνες. Οἱ διάφορες παραδόσεις μποροῦν νὰ συνεχίσουν νὰ μένουν μέσα στὴν διαφοροποίηση…»!

Ἄρα, κατὰ τὸν καρδινάλιο (συνευδοκοῦντος τοῦ Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα καὶ ἀποδεχομένου τὴν «σοφία» τοῦ Koch) σήμερα δὲν ὑπάρχει ὡς πραγματικότητα ἡ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Αὐτὴ θὰ ὑπάρξει, ὅταν ἀποδεχθοῦμε καὶ τὶς αἱρέσεις τῶν Παπικῶν ὡς ἐκκλησιαστικὲς Παραδόσεις(!), ὅταν ἑνωθοῦμε ὑπὸ τὸν Πάπα καὶ ἔτσι συνεχίσει ἡ κάθε «πλευρὰ» νὰ ἔχει τὶς διαφοροποιημένες θέσεις της. Ἐμεῖς τὴν παρεφθαρμένη πλέον «Ὀρθοδοξία» καὶ οἱ Παπικοὶ τὴν ὀρθοδοξοποιημένη αἵρεση!

Καὶ συνεχίζοντας ὁ καρδινάλιος εἶπε βλάσφημα πώς, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐγωϊστικοὶ καὶ αἱρετικοὶ σχεδιασμοὶ γιὰ μία παρὰ «φύσιν» καὶ παρὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες «ἕνωση», εἶναι θέλημα τοῦ Χριστοῦ! «Ἡ θέλησή μας εἶναι ἡ θέληση τοῦ Κυρίου, ὥστε ὅλοι νὰ ἑνωθοῦν. Ἕνας σημαντικὸς παράγοντας γιὰ τὴν ὑλοποίηση αὐτῆς τῆς θείας ἐντολῆς εἶναι ὁ θεολογικὸς διάλογος μεταξὺ τῶν δύο ἐκκλησιῶν. Εἴχαμε μία χιλιετία ὅπου ζήσαμε μαζὶ καὶ εἴχαμε κοινὰ πράγματα καὶ μία δεύτερη χιλιετία στὴν ὁποία οἱ δύο ἐκκλησίες εἶναι διαλυμένες».

Σὲ ἄλλο σημεῖο ἡ αὐτοῦ ἐξοχότης καρδινάλιος Koch χαρακτήρισε τὶς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ ὡς «διαφορετικὴ παράδοση», ἐξίσωσε τὴν Πίστη μὲ τὸν «πολιτισμὸ» καὶ ὀνόμασε τὶς κακοδοξίες «ἄνθη» τοῦ κήπου τῆς Ἐκκλησίας! Θαυμάστε τὸν «εὐώδη» λόγο τοῦ καρδινάλιου: «Οἱ διάφορες παραδόσεις μποροῦν νὰ συνεχίσουν νὰ ὑπάρχουν. Ὁ οἰκουμενισμὸς δὲ σημαίνει ὅτι θὰ δημιουργήσει κανεὶς ἕναν μονοπολιτισμό, ἀλλὰ εἶναι ἕνας κῆπος μὲ πολλὰ ἄνθη καὶ τὰ ἄνθη πρέπει μεταξύ τους νὰ σέβονται τὸ ἕνα τὸ ἄλλο παρότι βρίσκονται στὸν ἴδιο κῆπο».

Τὰ «ἄνθη τοῦ κακοῦ», λοιπόν, ἐξαγιάζονται καὶ ἀπαιτοῦν ἀναγνώριση ἀπὸ τὰ φαναριώτικα «ἄνθη τοῦ καλοῦ», ποὺ ὅπως φαίνεται, ἤδη τὴν ἔχουν λάβει.

Μόνο, ποὺ τὰ «μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου», δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ ὅσοι τοὺς ἀκολουθοῦν, δὲν θὰ δώσουν ποτὲ αὐτὴ τὴν ἀναγνώριση στὰ κακόδοξα σχήματα τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

(Σημείωση: Στὶς 24 Ἰουνίου θὰ γίνει παρουσίαση τῆς «Μεγάλης Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Ἐγκυκλοπαιδείας». Παρόντες θὰ εἶναι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὁ π. Κ. Μπέης, ὁ κ. Πέτρος Βασιλειάδης κ.ἄ. Ὁμιλητὴς θὰ εἶναι καὶ ὁ Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας, ὁ εἰσηγητὴς τῆς αἱρετικῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας» ποὺ συμπροσεύχεται μὲ τοὺς αἱρετικούς, παραβαίνοντας ἀσυστόλως τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, καὶ ὁ ὁποῖος ἀνέχεται ἀδιαμαρτύρητα τὰ αἱρετικὰ φληναφήματα τῶν συμπροέδρων του καρδιναλίων στὸν Διάλογο μὲ τοὺς Παπικούς, δηλαδὴ προωθεῖ συνειδητὰ καὶ μεθοδικὰ τὸν Οἰκουμενισμό. Ὡς ἐκ τούτου ἀποτελεῖ ἔκπληξη τὸ γεγονός, ὅτι δίπλα στὸν κ. Ζηζιούλα, ὡς δεύτερος ὁμιλητής, θὰ εἶναι καὶ ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει ἄρθρα ἐναντίον τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας». Συμβιβάζονται, ὅμως, ἡ ἀντι-οἰκουμενιστικὴ ἀρθρογραφία τοῦ Ναυπάκτου καὶ ἡ συμπαρουσίαση τῆς Ἐγκυκλοπαιδείας μὲ τὸν κ. Ζηζιούλα; Αὐτὸ μπορεῖ να θεωρηθεῖ ὡς ἀντίσταση κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;).

Θεσσαλονίκη, 23 Ἰουνίου 2011

«Ἐγκεφαλικὸς Θάνατος»

Ο ΕΣΧΑΤΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

Δάφνη Βαρβιτσιώτη, Ἱστορικός

Οἱ κυβερνήσεις ὁρισμένων κρατῶν τῆς Ε.Ε., προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν δραματικὴ μείωση τοῦ ἀριθμοῦ ἐθελοντῶν δωρητῶν ὀργάνων σώματος, κατέστησαν δωρητὲς σώματος ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς πολίτες τους, διὰ νόμου, καὶ ἀπὸ τὴν γέννησή τους!

Στὴν Ἑλλάδα, ὁ νόμος «περὶ δωρεᾶς καὶ μεταμοσχεύσεων ὀργάνων καὶ ἄλλες διατάξεις» ψηφίσθηκε τὴν 16.6.2011, χωρὶς ὀνομαστικὴ ψηφοφορία, ἀπὸ ἕνα Κοινοβούλιο, πολιορκούμενο ἀπὸ πλῆθος Ἑλλήνων πολιτῶν, «ἀγανακτισμένων» γιὰ τὴν πλήρη ἐξαθλίωση στὴν ὁποίαν τοὺς ὁδηγεῖ τὸ Μνημόνιο καὶ τὸ Μεσοπρόθεσμο. Οὔτε αὐτοί, ἀλλὰ οὔτε καὶ οἱ ὑπόλοιποι «ἀγανακτισμένοι» ἀνὰ τὴν χώρα, πληροφορήθηκαν τὸ γεγονός. Διότι, στὴν συντριπτικὴ πλειονότητά τους, τὰ ΜΜΕ, ἰδίως τὰ ἠλεκτρονικά, τήρησαν σιγὴν ἰχθύος πάνω στὸ θέμα αὐτό.

«Ἐγκεφαλικὸς θάνατος»: Αὐτὸς ὁ νόμος βασίζει τὶς διατάξεις, ποὺ ἀφοροῦν στὴν δωρεὰ καὶ μεταμόσχευση ζωτικῶν ὀργάνων σώματος, ἐπὶ τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου» τοῦ δότη. Ὁ «ἐ.θ.» υἱοθετεῖται καὶ προωθεῖται, σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο, ἀπὸ ἕνα εὐρὺ φάσμα ἐπιστημόνων, ποὺ ἀσχολοῦνται ἐνεργᾶ μὲ τὶς μεταμοσχεύσεις καὶ ποὺ ὑποστηρίζονται ἀπὸ ἕνα πολυπλόκαμο σύστημα παγκόσμιας πολιτικο-οἰκονομικῆς ἐξουσίας.

Ὡστόσο, πολλοὶ διεθνοῦς κύρους Ἕλληνες καὶ ξένοι ἐπιστήμονες –χριστιανοὶ καὶ μή–, ἀφοῦ ἐξέτασαν μὲ ἀντικειμενικότητα ὅλες τὶς παραμέτρους τοῦ «ἐ.θ.», ἀποφάνθηκαν ὅτι: δὲν πρόκειται περὶ φυσικοῦ θανάτου, ἀλλὰ περὶ ἑνὸς «αὐθαιρέτου κοινωνικοῦ κατασκευάσματος»*, περὶ ἑνὸς «χρησιμοθηρικοῦ κατασκευάσματος»*, ποὺ ἐπιφέρει τὸν θάνατο τοῦ δότη. Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας, σεβάσμιοι ἁγιορεῖτες Γέροντες ἀποφαίνονται ὅτι, ὁ «ἐ.θ.» συνιστᾶ τὸν προθάλαμο τῆς θανατώσης τοῦ δότη. Ὅτι, δηλαδή, μὲ τὸν «ἐ.θ.», συντελεῖται φόνος¹.

Ἐφεύρημα πρὸς Θάνατον: Ἀπὸ τὰ ἀκράδαντα ἐπιστημονικὰ στοιχεῖα τῶν μέν, καὶ ἀπὸ τὴν θεολογικὰ ἐμπεδωμένη ὀρθοδόξη θέση τῶν δέ, συνάγεται ἀβίαστα τὸ λογικὸ συμπέρασμα ὅτι: ἀφοῦ ὁ «ἐ.θ.» δὲν θεμελιώνεται πάνω σὲ ἀδιαμφισβήτητα καὶ ἀδιάσειστα ἰατρο-τεχνολογικὰ στοιχεῖα, δὲν συνιστᾶ ἔγκυρο ἐπιχείρημα, ἀλλὰ ἐφεύρημα, ποὺ ἐκμεταλλεύεται τὸ «ὀλισθηρὸν τῆς διανοίας» τοῦ ἀνθρώπου (δηλαδή, τὴν τάση του νὰ ὑποβάλλεται καὶ νὰ αὐθυποβάλλεται), μὲ σκοπὸ νὰ διευκολύνει τὴν «συγκομιδὴ» ζωτικῶν ὀργάνων σώματος ἀπὸ ζῶντες, ἐπιφέροντας τὸν θάνατο τους.

Κατ’ ἐπέκταση, συνάγεται καὶ ὅτι, τὸ ἐφεύρημα αὐτὸ ἔχει ἐπινοηθεῖ γιὰ τοὺς ἀκολούθους λόγους: α) γιὰ νὰ παραπλανήσει τοὺς δότες καὶ τὶς οἰκογένειές τους καὶ νὰ ὑφαρπάξει τὴν συναίνεσή τους (μαζὺ μὲ τὰ ζωτικά τους ὄργανα)· β) γιὰ νὰ ἀπαλείψει τὶς τύψεις ἀπὸ τὴν συνείδηση τῶν ληπτῶν· καὶ γ) γιὰ νὰ ἀπενοχοποιήσει, τόσο τοὺς χειρουργοὺς ἰατροὺς καὶ τὸ ἐπιτελεῖο τους, ὅσο καὶ τοὺς ὑπολοίπους ὑποστηρικτὲς τοῦ «ἐ.θ.» –ἀκόμα καὶ ὅσους προτείνουν εὐθαρσῶς «νὰ ἐπιτραπεῖ νομοθετικὰ ἡ ἀγοραπωλησία ἀνθρωπίνων ὀργάνων»*!

Ἐφεύρημα Παλλαϊκοῦ Θανάτου: Ὅλοι αὐτοὶ οἱ νόμοι βασίζονται καὶ σὲ ἕνα δεύτερο ἐφεύρημα, ἐξ ἴσου –ἂν ὄχι περισσότερο– σκανδαλῶδες μὲ τὸ πρῶτο: τὴν «εἰκαζομένη συναινέση» τῶν πολιτῶν, μὲ τὴν ὁποίαν ἡ Πολιτεία καθιστᾶ δότες ὅλους τοὺς πολίτες της, θεωρώντας ὡς δεδομένο ὅτι ὅλοι τους ἐπιθυμοῦν νὰ γίνουν δότες. Ἐπειδὴ τὸ ἐφεύρημα αὐτό, ὄχι μόνον καταργεῖ τὴν ἐλευθερία τῆς βούλησης ὅλων τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλεύεται τὴν ἴδια τὴν ζωή τους, οἱ Ἕλληνες νομοθέτες –ἀφοῦ ἀνέστειλαν τὴν ἐφαρμογή του στὴν χώρα μας, γιὰ ἕνα διάστημα δύο ἐτῶν– ἀναζήτησαν τὴν ἠθικὴ νομιμοποίησή του.

Ἔτσι, στὰ σπουδαῖα περὶ «κοινωνικῆς προσφορᾶς πρὸς τὸν πλησίον» καὶ περὶ «μεγαλειώδους προσφορᾶς ζωῆς», πρόσθεσαν πολλὲς ἀσφαλιστικὲς δικλίδες, προκειμένου νὰ διασφαλίσουν: 1ον) ὅτι τὸ πρωτόκολλο διάγνωσης καὶ ἀγγελίας τοῦ «ἐ.θ.» θὰ εἶναι ἀδιάβλητο· καὶ 2ον) ὅτι οἱ διαδικασίες γιὰ τὴν ἐπιλογή, τόσο τῶν δοτῶν, ὅσο καὶ τῶν ληπτῶν, θὰ εἶναι ἄμεμπτες.

Δικλίδες (Ἀν)Ἀσφαλείας: Ὅμως, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ ἴδια ἡ Πολιτεία θεσμοθετεῖ μὲ βάση τὸν «ἐγκεφαλικὸ θάνατο» τῶν πολιτῶν της –«εἰκάζοντας», ἐπιπλέον, τὴν συναίνεσή τους–, οἱ ἀσφαλιστικὲς αὐτὲς δικλίδες δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι, εἴτε ἀνεπαρκεῖς, εἴτε ἀνεδαφικές, εἴτε ἀνεφάρμοστες, εἴτε καθαρὰ προσχηματικές, εἰδικὰ σὲ ὅτι ἀφορᾶ στοὺς δότες.

Καὶ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι διαφορετικά, ὅταν ἡ Πολιτεία οἰκοδομεῖ πάνω στὰ δύο αὐτὰ ἐφευρήματα –ἑνὸς παραπλανητικοῦ καὶ ἑνὸς ἀκραία καταχρηστικοῦ– ἕνα τεράστιο αὐτοελεγχόμενο –καὶ ἀπροσπέλαστο στὸν πολίτη/δότη– δίκτυο ἰατρικῶν ὑπηρεσιῶν, ὀργανισμῶν κ.λπ., ποὺ ἔχουν ὡς ἀποκλειστικὸ σκοπό τους τὴν «συγκομιδὴ» τῶν ζωτικῶν ὀργάνων σώματος τῶν πολιτῶν της;

Ἀνθρώπινα Ἀνταλλακτικά: Διότι, ποιά ἀσφαλιστικὴ δικλίδα μπορεῖ νὰ προστατεύσει ἀποτελεσματικὰ ἀπὸ τὴν βούληση τῆς ἴδιας τῆς Πολιτείας –καὶ ὅσων υἱοθετοῦν «τὴν ἄποψη ὅτι τὰ ὄργανα τῶν Ἑλλήνων ἀποτελοῦν “ἐθνικὸ κεφάλαιο”»*– τὰ θύματα τροχαίων, τοὺς φτωχοὺς καὶ ἐξαθλιωμένους, ὅσους δὲν ἔχουν συγγενεῖς, τὰ ἐγκαταλειμμένα βρέφη, τὰ παιδιὰ στὰ ὀρφανοτροφεῖα, τὰ νεαρὰ ἄτομα μὲ νοητικὴ ὑστέρηση, (πού, ὅμως, εἶναι ὑγιῆ σωματικά), τὰ ἀδήλωτα παιδιὰ πολιτῶν, ἤ/καὶ λαθρομεταναστῶν κ.ἄ.;

Ἂν ὅλα τὰ παραπάνω συνδυασθοῦν μὲ τὴν σταδιακὴ κατάρρευση τοῦ κοινωνικοῦ κράτους καὶ τῆς οἰκονομίας στὸ σύνολο τῶν κρατῶν τῆς Ε.Ε. –μὲ πρῶτο παράδειγμα τὴν Ἑλλάδα– καὶ μὲ τὴν ἀνελέητη παγκόσμια οἰκονομικο-πολιτικὴ πραγματικότητα, συνάγεται τὸ ἑπόμενο λογικὸ συμπέρασμα: ὅτι, θεσμοθετημένη ἢ μή, ἡ «συγκομιδὴ» ζωτικῶν ὀργάνων σώματος ἀπὸ κοινωνίες που ὁδηγοῦνται στὴν πλήρη ἐξαθλίωση ἀπὸ τοὺς παγκοσμιοποιητές, δὲν ἀπευθύνεται σ’ αὐτές:

Ἀπευθύνεται στοὺς ἰδίους, στοὺς φορεῖς τους καὶ στὶς κοινωνίες –ἢ τὰ κοινωνικὰ στρώματα– ποὺ αὐτοὶ εὐνοοῦν.

Τὸ Κοσμοθεωριακὸ Ὑπόβαθρο: Πολλοὶ μελετητὲς διαπιστώνουν ὅτι, τὰ παραπάνω εἶναι μέρος τῆς κοινωνικῆς ἠθικῆς μιᾶς συγκεκριμένης κοσμοθεώρησης. Ἡ κοσμοθεώρηση αὐτὴ ἐπιβάλλει τὴν «ψύχραιμη ἀντιμετώπιση τοῦ θανάτου»², καὶ τὴν πλήρη περιφρόνηση πρὸς τὸν ἀνθρώπινο πόνο, τόσο στοὺς θύτες, ὅσο καὶ στὰ θύματα.

Θεμελιωδῶς ἀντιανθρώπινη καὶ ἀντιχριστιανική, ἡ κοσμοθεώρηση αὐτὴ ἀπέτυχε νὰ κατακτήσει τὶς δυτικὲς κοινωνίες, τὸν 20ό αἰῶνα, μὲ τοὺς δύο παγκοσμίους πολέμους, τοὺς ὁποίους προκάλεσαν ἐναντίον τους, οἱ δύο –φαινομενικὰ ἀντίθετες– ὁλοκληρωτικὲς ἰδεολογικὲς ἐκφάνσεις της, δηλαδή, ὁ κομμουνισμὸς καὶ ὁ ναζισμός. Ἐκτιμώντας ὅτι, ὁ πόλεμος κατὰ τῶν δυτικῶν κοινωνιῶν εἶναι οἰκονομικὰ ἀσύμφορος, ἐπειδὴ καταστρέφει τὶς σημαντικὲς ὑλικοτεχνικὲς δομές τους, καὶ ὅτι εἶναι ἀναποτελεσματικός, ἐπειδὴ δημιουργεῖ ἡττημένους ποὺ ἔχουν πλήρη ἐπίγνωση τῆς ἥττας τους, οἱ παγκοσμιοποιητὲς ἀποφάσισαν τὴν εἰρηνικὴ κατακτήση τῶν δυτικῶν κοινωνιῶν.

Ψυχοτεχνολογίες Αὐτοθυματοποίησης: Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό, ἀνάθεσαν σὲ ἐξειδικευμένους ψυχοτεχνολόγους τὴν εἰρηνικὴ ἅλωση τοῦ πνεύματος δυτικῶν κοινωνιῶν, μὲ ἀθέατα μέσα, καὶ μὲ τρόπους ποὺ θὰ τοὺς μετάλλαζαν σὲ σκλάβους, ποὺ δὲν θὰ θέλουν νὰ ἐλευθερωθοῦν ἐπειδὴ θὰ ἀγαποῦν τὴν σκλαβιά τους, καὶ γι’ αὐτὸ θὰ συνεργοῦν ἐνθουσιωδῶς μὲ τοὺς δυνάστες τους.

Μὲ τὴν βοήθεια καὶ ἄλλων ἐπιστημόνων, οἱ ψυχοτεχνολόγοι αὐτοὶ ἄντλησαν ἀπὸ διάφορες –ἀνατολικὲς κυρίως– θρησκεῖες καὶ φιλοσοφίες, οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦσαν (καὶ ὁδηγοῦν ἀκόμα) τοὺς ὀπαδούς τους στὴν αὐτοθυματοποίηση, τὰ πιὸ ἀποτελεσματικὰ ἐφευρήματα καὶ τὶς μεθοδεῖες τους. Ἐκτιμώντας τὴν χρησιμότητά τους στὴν διαμόρφωση «ἡττημένων ποὺ ἐκλαμβάνουν τὴν ἧττα τους ὡς θρίαμβο “ἀπελευθέρωσης”», τὰ ἐπεξεργάσθηκαν, τὰ ἀναμόρφωσαν, τὰ ἐκσυγχρόνισαν, καί, μὲ αὐτά, διαμόρφωσαν πολλὰ νέα, ἑλκυστικά, μεταφυσικὰ μορφώματα.

Νέα Κοινωνικὴ Ἠθική: Μὲ τὰ μορφώματα αὐτά, οἱ παγκοσμιοποιητὲς δημιούργησαν πληθώρα –φαινομενικὰ ἀνόμοιων– μεταφυσικῶν κινήσεων (ἀκόμα καὶ χριστιανικῶν), καὶ τὶς ἐξαπέλυσαν στὶς δυτικὲς κοινωνίες, μὲ σκοπὸ νὰ προετοιμάσουν τὸν δυτικὸ ἄνθρωπο γιὰ τὴν ἔλευση τῆς «Νέας Ἐποχῆς».

Ἐντολή τους: «νὰ συμφιλιώσουν τὸ νοῦ» τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου «μὲ αὐτὴν τὴν κτηνώδη προϋπόθεση ὅλης τῆς ζωῆς ποὺ διατηρεῖται ἀπὸ τὸ φόνο καὶ τὸ φάγωμα ζωντανῶν πλασμάτων». Δηλαδή, νὰ συμφιλιώσουν τὸν νοῦ του μὲ τὶς ἀπάνθρωπες, τὶς καννιβαλιστικές, συνθῆκες τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ μὲ τὴν ἀνηλεὴ Νέα Κοινωνικὴ Ἠθική της.

Τὴν ἴδια ἐντολὴ ἔδωσαν οἱ παγκοσμιοποιητὲς καὶ στὴν βιομηχανία τοῦ θεάματος καὶ τῆς ψυχαγωγίας, ἀλλὰ καὶ σὲ πλῆθος πολιτικῶν (διακομματικά), φιλοσόφων, διανοητῶν, λογοτεχνῶν καὶ ἐπιστημόνων, διακεκριμένων πανεπιστημιακῶν σχολῶν τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἀλλὰ καὶ χριστιανῶν θρησκευτικῶν ἡγετῶν καὶ ἱερέων, διαδογματικά.

Διαδικασία Αὐτοθυματοποίησης: Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐντολοδόχοι ἀκολούθησαν τὴν ἑξῆς διαδικασία: ἐκμεταλλευόμενοι τὸ «ὀλισθηρὸν» τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας, ἐπιδίωξαν, ἀρχικὰ μέν, νὰ μεταλλάξουν ἢ νὰ ἐκριζώσουν, ἀπὸ τὴν συνείδηση τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου, τὴν χριστιανικὴ πίστη, ὡς πρόσκομμα γιὰ τὴν ἀπὸ μέρους του ἀποδοχὴ τῆς Νέας Κοινωνικῆς Ἠθικῆς τῆς παγκοσμιοποίησης.

Διότι, γνώριζαν ὅτι, ἡ παρουσία της, μέσα στὴν συνείδηση τοῦ ἀνθρώπου, λειτουργεῖ ὡς διαρκὴς ὑπενθύμιση τῆς ἱερότητας τοῦ Προσώπου του, τῆς ἐλευθερίας τῆς βούλησής του, τῆς ἀξίας τῆς μιᾶς καὶ μόνης ζωῆς του καὶ τῆς σημασίας τοῦ θανάτου του· δηλαδή, ὅλων αὐτῶν ποὺ οἱ παγκοσμιοποιητὲς θέλουν νὰ ἐξαλείψουν.

Ὁ Νέος Σωτήριος Θάνατος: Στὴν συνέχεια, οἱ ἐντολοδόχοι ἐπικέντρωσαν τὶς προσπάθειές τους στὸ νόημα καὶ στὴν σημασία τοῦ θανάτου. Σκοπός τους: νὰ τὸν ἐπαναπροσδιορίσουν μὲ διάφορα σωτηριολογικὰ ἐφευρήματα, ὥστε νὰ τὸν καταστήσουν ἐργαλεῖο προσωπικῆς, ἤ/καὶ κοινωνικῆς, μεταφυσικῆς σωτηρίας.

Διότι, ἐὰν τὰ μέλη μιᾶς κοινωνίας πεισθοῦν ὅτι, ἡ μεταφυσικὴ σωτηρία τους –προσωπικὴ ἤ/καὶ κοινωνικὴ– ἔχει ἀνάγκη τὸν θάνατό τους, διαμορφώνουν (ἢ ἀποδέχονται) μία κοινωνικὴ ἠθική, ἡ ὁποία τοὺς κατευθύνει ἐπὶ τῆς «ἀρχικῆς ἐννοίας τῆς θυσίας», ποὺ εἶναι: «νὰ ὁδεύει κανεὶς πρὸς τὴ θυσία, θεωρώντας πὼς ἐκφράζει ἕνα νικητήριο βῆμα στὴ ζωὴ» (ὅπως αὐτοπροσφέρονταν στὶς τελετουργικὲς ἀνθρωποθυσίες τους οἱ προκολομβιανὲς κοινωνίες τῆς Κεντρικῆς Ἀμερικῆς, κ.ἄ.).

Θύτες καὶ Θύματα: Διαπιστώνουμε, δηλαδή, ὅτι, ἐπειδὴ τὰ ἐφευρήματα αὐτὰ καθιστοῦν τὸν θάνατο μέσον σωτηρίας, τὸν καθιστοῦν ἀποδεκτό, ἀκόμα καὶ ὑπὸ μορφὴν φόνου.

Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο νομιμοποιοῦν μεταφυσικὰ τὸν διαχωρισμὸ τῆς κοινωνίας σὲ θύτες καὶ θύματα. Παράλληλα, ἐξασφαλίζουν: i) τὴν συνέργεια τῶν θυμάτων στὴν ἴδια τὴν θυματοποίηση τους· ii) τὴν ἀπενοχοποίηση τῶν θυτῶν στὴν συνείδηση τῶν ἰδίων τῶν θυμάτων τους· καὶ iii) τὴν ἐξάλειψη τῶν τύψεων τῶν θυτῶν (πρὸς μεγίστην ἀγαλλίασιν τῶν παγκοσμιοποιητῶν).

Παραδείγματος χάριν, ἀποδεκτὸν καθιστᾶ τὸν θάνατο ―τόσο ὡς φόνο, ὅσο καὶ ὡς αὐτοθυματοποίηση― μιὰ διδασκαλία, ἡ ὁποία πείθει τὸν μεμυημένο ὀπαδό της ὅτι, «ὁ…ἀνθρώπινος θάνατος ἀποτελεῖ ἕνα ἀσήμαντο γεγονός…». Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ ὅταν ἡ θεωρία τῆς μετανεωτερικότητας διαβεβαιώνει ὅτι: «Κάθε κοινωνία ζεῖ ὄχι μόνον ἀπὸ τὴ ζωὴ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ θάνατο τῶν ἀνθρώπων της».

Εὐτυχία σὲ Θύτες καὶ Θύματα: Ἀποδεκτὸς καθίσταται ὁ θάνατος–εἴτε ὡς αὐτοκτονία, εἴτε ὡς φόνος, εἴτε ὡς κοινωνικὰ ἀποδεκτὴ “ἀνθρωποθυσία”– σὲ ὅσους πιστεύουν στὸ κάρμα καὶ τὴν μετενσάρκωση:

«Δὲν ὑπάρχει θάνατος, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ὑπάρχουν θύματα», συμπεραίνει θριαμβικὰ –καὶ μὲ ἀνατριχιαστικὴ ἀνακούφιση– ἡ νεοεποχίτισσα ἱέρεια καὶ ἠθοποιὸς Σίρλεϋ ΜακΛέην. Ἀλλά, στὸ ἴδιο συμπέρασμα καταλήγει ἀκόμα καὶ ὅποιος ἀσπασθεῖ τὴν μεταφυσικὴ ἑρμηνεία τῆς θεωρίας τῶν κβάντων, ἡ ὁποία διαλύει –μαζὺ μὲ τὴν ὑλικὴ δομὴ τοῦ ἀνθρώπου– αὐτὴν καθ’ ἑαυτὴν τὴν ὀντότητά του!

Αὐτοθυματοποιεῖται ―πρόθυμα μέν, ἐν ἀγνοίᾳ του δὲ– ὅποιος, ἐν μέσῳ τῶν ἐπικινδύνων συνθηκῶν τῆς πολυπολιτισμικότητας, ἐνστερνισθεῖ τὸ μετανεωτερικὸ ἐφεύρημα ὅτι, γιὰ νὰ σωθεῖ, πρέπει νὰ θεωρήσει τὸν ἐχθρό του ὡς τὸ «Ego-Alter/Alter-Ego» του (δηλαδή, ὄχι ἁπλῶς ὡς τὸν “ἄλλον ἑαυτό” του, ἀλλὰ ὡς συγχωνευμένον μὲ τὸν ἑαυτό του) καὶ νὰ τὸν φιλοξενήσει στὸ ἴδιο του τὸ σπίτι!

Ἡ Νέα «Ἀγάπη»: Ἀφοῦ μετάλλαξαν τὸ μεταφυσικὸ νόημα τοῦ θανάτου, οἱ ἐντολοδόχοι χρησιμοποίησαν ἕνα ἄλλο ἐφεύρημα, ποὺ –ὡς προϊὸν τῆς «ὑπερπροσωπικῆς ψυχο(τεχνο)λογίας»– εἶναι πολὺ ἀποτελεσματικὸ γιὰ τὴν αὐτοθυματοποίηση: τὴν «ὑπερβατικὴ ἀγάπη».

Ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» –ἢ «αὐτοϋπέρβαση», ἢ «ὑπέρβαση τοῦ ἐγώ», ἢ «ὑπέρβαση τοῦ ἐγωισμοῦ» ἢ «ὑπέρβαση τοῦ ἑαυτοῦ» κ.ἄ.– ἐπαναπροσδιορίζει τὸ νόημα τῆς εὐαγγελικῆς ἀγάπης. Συγκεκριμένα, τὴν μετατρέπει σὲ «ἀγάπη χωρὶς σύνορα, χωρὶς ὅρια καὶ χωρὶς περιορισμούς». Ἔτσι, ὑποβάλλει ὑποσυνείδητα ὅτι, ὅποιος ἀγαπᾶ πραγματικά, ὀφείλει νὰ ὑπερβεῖ «τὰ σύνορα, τὰ ὅρια καὶ τοὺς περιορισμοὺς» τῆς εὐαγγελικῆς ἀγάπης.

Ἐπειδή, ὅμως, τὰ «σύνορα, τὰ ὅρια καὶ οἱ περιορισμοὶ» τῆς εὐαγγελικῆς ἀγάπης εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ἡ ἐλευθερία τῆς βούλησής του καὶ ἡ μία καὶ μόνη ζωή του, ὅποιος τὰ ὑπερβεῖ, τὰ καταργεῖ. Καὶ ὅποιος τὰ καταργεῖ, μετατρέπεται, ἄθελά του, σὲ πρόθυμο θῦμα, ἢ –ὅπως θὰ δοῦμε– καὶ σὲ θύτη.

Προτροπὴ πρὸς Αὐτοκτονία: Ὡς τὸ θεμέλιο τῆς Νέας Κοινωνικῆς Ἠθικῆς τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» ἔχει ἐπινοηθεῖ γιὰ νὰ «συμφιλιώσει τὸ νοῦ» τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴν πολυπολιτισμικότητα, τὴν πολυφυλετικότητα καὶ τὴν πολυθρησκευτικότητα, ποὺ τοῦ ἐπιβάλλουν οἱ παγκοσμιοποιητές.

Γιὰ νὰ ἐπιτυχεῖ, ὅμως, τὴν συμφιλίωσή του «μὲ αὐτὴν τὴν κτηνώδη προϋπόθεση ὅλης τῆς ζωῆς ποὺ διατηρεῖται ἀπὸ τὸ φόνο καὶ τὸ φάγωμα ζωντανῶν πλασμάτων», ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» τοῦ ὑποβάλλει τὴν ἑξῆς ἁλυσιδωτὴ διαστρέβλωση νοημάτων: ἀφοῦ ἀγαπᾶς «χωρὶς σύνορα, χωρὶς ὅρια καὶ χωρὶς περιορισμούς», καταλαβαίνεις ὅτι, στὴν πραγματικότητα, τὸ «ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν», σημαίνει ὅτι ὀφείλεις νὰ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου περισσότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου. Ἀφοῦ, λοιπόν, ἀγαπᾶς τοὺς ἄλλους περισσότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου, ἀγαπᾶς καὶ τοὺς ἐχθρούς σου περισσότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου. Ἔτσι, γιὰ σένα, τὸ «ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» πρέπει νὰ σημαίνει ὅτι, δέχεσαι ἀκόμα καὶ νὰ σὲ σκοτώσουν!

«Δωρεὰν Δότε» Δωρεάν!!: Ὡς ἐφεύρημα, ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» δὲν ἐξυπηρετεῖ μόνον τὸ πολυπολιτισμικὸ σκέλος τῆς Νέας Κοινωνικῆς Ἠθικῆς τῆς παγκοσμιοποίησης: ἐξυπηρετεῖ καὶ τὴν δωρεὰ ζωτικῶν ὀργάνων σώματος.

Διότι ὑποβάλλει στὸν πιστὸ ὅτι, σώζει τὴν ψυχή του ὅποιος καλὸς Σαμαρείτης –ὑπερβαίνοντας τὴν εὐαγγελικὴ ἀγάπη καὶ «ὑπερβαίνοντας ἑαυτὸν»– θυσιάζει τὴν ἴδια τὴν ζωή του, προσφέροντάς την στὸν πλησίον του, καὶ στὸ χειρουργικὸ τραπέζι τῶν μεταμοσχεύσεων. Ἢ ὅτι, τὸ «δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε» ἀναφέρεται καὶ στὸ συγκεκριμένο εἶδος δωρεάς!

Ἐπένδυση στὸν Ναρκισσισμό: Ὡς ψυχοτεχνολογία χειραγώγησης τῆς συνείδησης, ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» ἐπενδύει καὶ στὸν ναρκισσισμὸ τοῦ πιστοῦ, διότι τοῦ ὑποβάλλει ὅτι, ἀφοῦ ἀγαπᾶ σὲ σημεῖο ὥστε νὰ θυσιάζει, γιὰ τὸν ἄλλον, τὴν μία καὶ μόνη ζωή του, εἶναι πολὺ καλύτερος ἀπὸ ὅσους ἐμμένουν στὴν εὐαγγελικὴ ἀγάπη.

Δεδομένου δὲ ὅτι, ναρκισσισμὸ ἔχουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι –χριστιανοὶ καὶ μή, ἀλλὰ καὶ ἄθεοι– ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» ἀποδεικνύεται πολὺ ἀποτελεσματικὴ καὶ σ’ αὐτούς.

Χωρὶς Τύψεις καὶ Ἐνοχές: Ἀλλά, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ὁδηγεῖ τὸν δότη στὴν αὐτοθυματοποίηση, τὸ ἐφεύρημα τῆς «ὑπερβατικῆς ἀγάπης» ἐξαλείφει καὶ τὶς τύψεις ἀπὸ τὴν συνείδηση τοῦ λήπτη, ποὺ γλύτωσε ἀπὸ βέβαιο θάνατο, ἀλλὰ –φυσικὰ– καὶ ἀπὸ τὴν συνείδηση τοῦ ὑποψηφίου λήπτη, ποὺ βρίσκεται στὸ χεῖλος τοῦ θανάτου.

Διότι, ἀκόμα καὶ ἐὰν ὁ λήπτης, ἢ ὁ ὑποψήφιος λήπτης, ἀναγνωρίζει τόν «ἐ.θ.» ὡς διαδικασία θανάτωσης τοῦ δότη, ὁ ἴδιος θεωρεῖ ὅτι ὁ δότης δὲν πράττει παρὰ τὸ καθῆκον του· ἀφοῦ –μέσα στὰ πλαίσια τῆς «ὑπερβατικῆς ἀγάπης»– ὀφείλει νὰ κατευθυνθεῖ «μετ’ ἐνθουσιασμοῦ καὶ χαρᾶς ἐπὶ τοῦ πλήρους πόνου, δρόμου τῆς θυσίας ὑπὲρ τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τοῦ ἀνθρώπου».

Τέλος, τὸ ἴδιο ἐφεύρημα ἀπενοχοποιεῖ –μέσα στὴν συνείδηση τόσο τοῦ δότη, ὅσο καὶ τοῦ λήπτη– ὅλους τοὺς ἐμπλεκόμενους στὴν ἐν λόγῳ διαδικασία, ὡς φορεῖς τῆς Νέας Κοινωνικῆς Ἠθικῆς.

Ἀγάπη, Ὑπερβατικὴ καὶ Χριστιανική: Εἶναι γεγονὸς ὅτι, ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη», ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αὐτοθυματοποίηση, ἔχει διεισδύσει, κατὰ τρόπο ἀδιόρατο, καὶ μέσα στὸν χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέσῳ τῆς «χωρὶς σύνορα, χωρὶς ὅρια καὶ χωρὶς περιορισμοὺς» ἀγαπολογίας τοῦ οἰκουμενισμοῦ.

Στὴν αὐτοθυματοποίηση δὲν ὁδηγεῖ, ἄραγε, τὸ ποίμνιό της ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὅταν, πρὸ μηνός, συνυπέγραφε –ἀνυποψίαστη– ἀνακοινωθὲν τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο, «δὲν ὑπάρχει δίκαιος πόλεμος», οὔτε ἀμυντικός, ἀλλὰ οὔτε ἀκόμα καὶ ἀπελευθερωτικός;

Πάντως, εἰδικὰ σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὶς μεταμοσχεύσεις ζωτικῶν ὀργάνων σώματος, ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» ἔχει προκαλέσει πολλὲς ἀναταράξεις –ἀκόμα καὶ ἐντονώτατες λεκτικὲς συγκρούσεις– μεταξὺ ὅσων ὀρθοδόξων τὴν ἐνστερνίζονται –καί, ἑπομένως, ἀποδέχονται τὶς μεταμοσχεύσεις αὐτὲς– καὶ ὅσων δὲν τῆς ἐπιτρέπουν νὰ ἐκμεταλλευθεῖ τὸ «ὀλισθηρὸν τῆς διανοίας» τους –καί, ἑπομένως, τὶς ἀπορρίπτουν.

Ὡστόσο, –ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμπλέκονται προσωπικὰ μὲ τὶς συγκεκριμένες μεταμοσχεύσεις– ὅσοι τὶς ὑπερασπίζονται ἀπὸ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη», κατηγορώντας τοὺς ἄλλους ὡς σκληρόκαρδους καὶ ὡς κακοὺς χριστιανούς, δὲν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τους ὅτι: τὸ σύνολο τῆς Πατερικῆς μας Παραδόσεως ἀναγνωρίζει τὴν τάση τοῦ ἀνθρώπου νὰ θεωρεῖ ἑαυτὸν ἀνώτερο καὶ καλύτερο τῶν ἄλλων, ὡς καθαρὰ πειρασμική. Καὶ ἑπομένως, ὅτι, ἡ ἴδια ἡ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη» εἶναι πειρασμική.

Ἐμεῖς καὶ ὁ Ἀντίδικος: Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ἐπίσημη θέση τῆς Διοικούσας Ἐκκλησίας πάνω στὸ θέμα αὐτό, ἡ οὐσία εἶναι ὅτι, κανένας ἀπὸ ἐμᾶς δὲν θὰ ἤθελε νὰ βρίσκεται στὴν βαθύτατα τραγικὴ θέση τῶν ἐνσυνείδητων ὀρθοδόξων ληπτῶν, ἢ ὑποψηφίων ληπτῶν.

Διότι, πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ εἴχαμε, τότε, τὴν διαύγεια νοῦ νὰ μὴν ἐπικαλεσθοῦμε τὴν πειρασμικὴ «ὑπερβατικὴ ἀγάπη», ὡς κίνητρο τοῦ δότη; Πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς θὰ εἴχαμε, τότε, τὴν διάκριση νὰ ἀναγνωρίσουμε, στὸ ἐφεύρημα τοῦ «ἐ.θ.», τὸν ὕπατο, τὸν ἔσχατο, πειρασμὸ τοῦ Ἀντιδίκου;

Καί, πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς θὰ εἴχαμε, τότε, τὸ σθένος νὰ τοῦ ἀντισταθοῦν;

Τέλος, πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς θὰ εἶχαν, τότε, τὴν ψυχραιμία νὰ κατανοήσουν ὅτι, τὸ μοναδικὸ κίνητρο ὅσων καταρριπτοῦν τὸ –καθησυχαστικὸ γιὰ τὴν συνείδηση– ἐφεύρημα τοῦ «ἐ.θ.», εἶναι ἡ προστασία τῆς μιᾶς καὶ μόνης ζωῆς τῶν ὑπολοίπων συνανθρώπων τους (ἰδίως τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων), καὶ ὄχι ἡ κατάκριση τῶν ληπτῶν;

Τὸ Μέγα Ἔλεος: Πάντως, ὅσοι ἀντιτίθενται στὸν «ἐγκεφαλικὸ θάνατο» γνωρίζουν καλὰ ὅτι, μόνον ὁ Θεὸς δύναται νὰ κρίνει ὅσους ὑποκύπτουν σ’ αὐτὸν τὸν φοβερό, τὸν ἔσχατο, πειρασμό. Καὶ μόνον Αὐτὸς δύναται νὰ ἐλεήσει τὴν ψυχή τους.

Ἀρκεῖ οἱ ἴδιοι νὰ ἀπευθυνθοῦν σ’ Αὐτὸν μὲ πλήρη καὶ εἰς βάθος ἐπίγνωση τοῦ «ὀλισθηροῦ τῆς διανοίας» τους καὶ τῆς –τόσο βαθειὰ καὶ τραγικὰ ἀνθρώπινης– ἀδυναμίας τους.

Δάφνη Βαρβιτσιώτη

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

• (*) Στὸ ἄρθρο αὐτό, ὅλα τὰ ἀποσπάσματα ποὺ σημειώνονται μὲ ἀστερίσκο προέρχονται ἀπὸ τὸ ἀξιολογώτατο βιβλίο τοῦ κ. Κ. Καρακατσάνη, Καθηγητὴ Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ., μὲ τίτλο «Ἐγκεφαλικὸς θάνατος» καὶ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝ (ἰατρικὴ καὶ φιλοσοφικὴ θεώρηση), 3η Ἔκδοση, Βελτιωμένη καὶ Ἐπηυξημένη, Θεσ/κη 2088.
• (1) Βλ., «Διάλογος περὶ Μεταμοσχεύσεων», (Ἐπιστολὲς Ἀναγνωστῶν), περιοδικὸ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ, τ. 77, Μάρτ. – Ἀπρ. 2011 (καὶ σὲ πολλὰ προηγούμενα τεύχη).
• (2) Ραφαηλίδης Βασίλης, «NSA καὶ μεταφυσική», ἐφημ. ΤΟ ΕΘΝΟΣ, 17.1.95.
• (3) Βαρβιτσιώτη Δάφνη, «Νέα Ἐποχή»: Ἐξέλιξη ἢ Χειραγώγηση;, Ἐκδ. Ἀθ. Σταμούλης, Ἀθήνα 2004.
• (4) Malachi Martin, The Keys of This Blood, ἐκδ. Touchstone, 1990.
• (5) Βαρβιτσιώτη Δάφνη, βλ. ὡς ἄνω.
• (6) Ἀπὸ τοῦ σημείου αὐτοῦ, ὅλα τὰ ἐντὸς εἰσαγωγικὰ ἀποσπάσματα (μὲ πλάγιους χαρακτῆρες) προέρχονται ἀπὸ κείμενα μεταφυσικῶν κινήσεων τῆς παγκοσμιοποίησης.
• «Κοσμας Φλαμιατος»

_______________

AΠΙΣΤΕΥΤΟ!!

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΙ ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!

πηγή
ΠΗΓΗ: http://eglimatikotita.blogspot.com/2011/03/blog-post_3874.html

ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΩΝΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΙΔΕΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ!

Όλοι είμαστε δότες οργάνων μετά θάνατον! Εκτός αν έχουμε δηλώσει ρητά εν ζωή το αντίθετο Τα. χνάρια των Ισπανών σε ό,τι αφορά τη δωρεά οργάνων πρόκειται να ακολουθήσουν λίαν συντόμως και οι Ελληνες. Σύμφωνα με προσχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις,που δημοσιοποίησε ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, όλοι θεωρούνται δότες οργάνων μετά θάνατον, εκτός εάν έχουν ρητώς δηλώσει εν ζωή το αντίθετο στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ).Με την εφαρμογή του λεγόμενου ισπανικού μοντέλου στη δωρεά οργάνων το υπουργείο Υγείας φιλοδοξεί ότι θα εξασφαλιστεί ικανός αριθμός μοσχευμάτων, καθώς η εικόνα σήμερα στη χώρα μας σε ό,τι αφορά τα πολύτιμα αυτά όργανα είναι δραματική. Στην Ελλάδα αντιστοιχούν μόλις 6,3 δότες οργάνων ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού, ενώ για τη στοιχειώδη κάλυψη των αναγκών σε μοσχεύματα θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον 25 δότες ανά εκατομμύριο!

«Εικαζόμενη συναίνεση» Ειδικότερα και όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 παρ. 2 του προσχεδίου νόμου «Δωρεά και Μεταμόσχευση Οργάνων και άλλες διατάξεις» που κοινοποιήθηκε χθες, «η αφαίρεση ενός ή περισσότερων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του. Πρόκειται για ‘‘εικαζόμενη συναίνεση»».Πρόκειται για ρύθμιση που ανατρέπει πλήρως ό,τι ισχύει τον τομέα των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας, καθώς

σήμερα δωρητές οργάνων θεωρούνται όσοι έχουν εκφράσει γραπτώς την επιθυμία τους στον ΕΟΜ.Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής σε ό,τι αφορά τη δωρεά οργάνων είναι πενιχρά: μόλις το 0,9% των Ελλήνων πολιτών έχει δηλωθεί ως δωρητές οργάνων.Σύμφωνα με το προσχέδιο, στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων τηρείται αρχείο όπου καταχωρούνται

οι δηλώσεις των πολιτών περί αντίθεσής τους στην αφαίρεση οργάνων τους μετά θάνατον. Κάθε ενήλικος πολίτης μπορεί να αποστέλλει στον ΕΟΜ σχετική δήλωση με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής.

Επιτρεπτή η δωρεά οργάνων εκτός οικογένειας Επιπλέον, το προσχέδιο δίνει το πράσινο φως για δωρεά οργάνων (π.χ. νεφρό) από ζώντες δότες με κριτήριο, εκτός από τη συγγενική, και τη συναισθηματική σχέση μεταξύ δωρητή και λήπτη. Μάλιστα, νομιμοποιείται η δωρεά οργάνων και μεταξύ των ανθρώπων που συνδέονται με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης.Ειδικότερα, στο άρθρο 8, παρ. 1 αναφέρεται ότι «η αφαίρεση οργάνων από ζώντα δότη επιτρέπεται μόνον όταν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση α) στον σύζυγό του, β) σε ασθενή με τον οποίο ο δότης συνδέεται με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, γ) σε συγγενή μέχρι και τον τέταρτο βαθμό εξ αίματος, σε ευθεία ή πλάγια γραμμή, δ) σε συγγενή μέχρι τον δεύτερο βαθμό εξ αγχιστείας, ε) σε πρόσωπο με το οποίο έχει προσωπική σχέση και συνδέεται συναισθηματικά».

Ορίζεται δε ως προϋπόθεση για την αφαίρεση οργάνων απόφαση δικαστηρίου η οποία εκδίδεται κατόπιν ελέγχου όλων των προϋποθέσεων, βιολογικών αλλά και ψυχολογικών του δυνητικού δότη. Αλλες παράμετροι σημαντικές είναι η προσωπική σχέση και ο συναισθηματικός δεσμός του δωρητή με τον υποψήφιο λήπτη, όπως και η ανιδιοτέλεια της προσφοράς.

ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ

ΑΠΟ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

www.sofokleous10.gr

Πέθανε στη… γέννα το νέο μνημόνιο;

Το νέο μνημόνιο που (υποτίθεται ότι) θα βγάλει την Ελλάδα από το χείλος της χρεοκοπίας και θα επαναφέρει τη χώρα στον… παράδεισο των αγορών, ένα εξαντλητικό κείμενο 139 σελίδων, κατέθεσε χθες ο υπουργός Οικονομικών στη Βουλή, έχοντας εξασφαλίσει την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου και τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι θα εργασθεί τις επόμενες ημέρες για να εξασφαλίσει ευρύτερη συναίνεση στην έγκρισή του. Μήπως, όμως, το νέο μνημόνιο είναι ήδη νεκρό; Περισσότερα…

_________

_________

_______

________

Το θαύμα του Τσέρνομπιλ. Η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο Τσέρνομπιλ

Επιστήμη & Ηθική – Πίστη και Επιστήμη : τεκμηριώσεις
Συντάχθηκε απο τον/την Interfax

http://www.tideon.org

Η μόνη ανοικτή εκκλησία στη ζώνη του Τσερνομπίλ σημειώνει το ελάχιστο επίπεδο ακτινοβολίας!

Κίεβο, 20 Απριλίου, Interfax – Κατά τη διάρκεια 25 ετών από την ημερομηνία του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το επίπεδο ακτινοβολίας στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία, τη μόνη εκκλησία που λειτουργεί στη ζώνη αποκλεισμού, ήταν αρκετά κάτω από το επίπεδο ολόκληρης της περιοχής, δηλώνουν εκκαθαριστές του δυστυχήματος του Τσερνομπίλ.
«Ακόμα και στις πιο δύσκολες ημέρες του 1986, η γύρω περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία ήταν καθαρή (από την ακτινοβολία – IF), χωρίς να χρειάζεται να αναφέρω ότι η ίδια η εκκλησία ήταν επίσης καθαρή», είπε ο πρόεδρος της Ουκρανικής Ένωσης Τσερνομπίλ, Γιούρι Ανδρέγεφ σε μια τηλεσυνδιάσκεψη Κιέβου – Μόσχας την Τετάρτη.

Τώρα η περιοχή δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται στο βασικό επίπεδο των 6 μικροραίντγκεν ανά ώρα (microroentgen/h) συγκριτικά με τα 18 στο Κίεβο.
O Andreyev είπε επίσης ότι πολλοί εκκαθαριστές της καταστροφής ήταν άθεοι.
«Αρχίσαμε να πιστεύουμε αργότερα, μετά που παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους εξελίξεις, οι οποίες μπορούν να εξηγηθούν μόνο σαν θέλημα Θεού», λέει.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, λίγα δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη στην τέταρτη (4η) μονάδα του Τσερνομπίλ ΡΡ, το σύννεφο που περιείχε σωματίδια ουρανίου άρχισε να κινείται προς την κατεύθυνση της Pripyat, μιας πόλης που βρίσκεται περίπου 1.800 μέτρα από το εργοστάσιο.
Υπήρχε ένα πεύκο στο δρόμο του (εμφανίζεται σε ένα πολύ γνωστό εικόνισμα του Σωτήρα του Τσερνομπίλ).
«Το σύννεφο σταμάτησε κοντά σ’ αυτό το πεύκο, χωρίζεται σε δύο μέρη από κάποιον άγνωστο λόγο και συνέχισε να κινείται προς την αριστερή και δεξιά πλευρά της πόλης, αντί να καλύπτει τις κατοικημένες περιοχές της (που ήταν ίσια μπροστά). Το επίπεδο ακτινοβολίας σε περιοχές μόλυνσης ήταν τέσσερα ή πέντε roentgen ανά ώρα, και η πόλη παρουσίαζε μόνο μισό χιλιοστό του ραίντγκεν (0,5 milliroentgen)», (χιλιάδες φορές λιγότερο) δήλωσε ο Αντρέγιεφ.

Το πεύκο, αριστερά, στο οποίο σταμάτησε το ραδιενεργό σύννεφο και χωρίστηκε, έχει τα χονδρά κλωνάρια του σε σχήμα σταυρού. Είναι γνωστό και από τη Γερμανική κατοχή της Ουκρανίας, γιατί εκεί είχαν κρεμάσει οι Γερμανοί πολλούς πατριώτες και αποτελεί μνημείο.

Δεξιά η εικόνα του Σωτήρος Χριστού του Chernobyl:
Η Παναγία και ο αρχάγγελος Μιχαήλ στο πλάϊ του Χριστού.

Κάτω το δένδρο, τα θύματα στα λευκά, και οι εργαζόμενοι που με αυτοθυσία σταμάτησαν τη διαρροή. Το αστέρι που πέφτει υπενθυμίζει την αναφορά του γεγονότος στην Αποκάλυψη.
Ο γέροντας Παΐσιος (+1994) είχε πει σχετικά: «Εκεί, στην Αποκάλυψη, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενο να πέφτει από τον ουρανό, μολύνοντας, πικραίνοντας, και δηλητηριάζοντας θανάσιμα τα νερά και τις πηγές των υδάτων…

Και το όνομα του αστέρος Άψινθος! (Ουκρανικά Τσέρνομπιλ)!»…

__________________

προέλευση (αγγλικά): http://www.interfax-religion.com/?act=news&div=8394

Tο αγγλικό κείμενο με σημείωση: www.imdleo.gr/diaf/2011/05/Chernobyl-church_radiation_level_en.pdf

α) πηγή Μοναχός Λεόντιος Διονυσιάτης

β)πηγή από αγγλικό κείμενο και φωτογραφίας Εκκλησίας : http://sergiuconstantinescu.wordpress.com/2011/04/21/singura-biserica-deschisa-din-cernobal-prezinta-cel-mai-mic-nivel-de-radiatii-din-intreaga-zona/

Ανακοίνωσεις: ομιλία 6-6-2011 ‘εγκεφαλικός θάνατος στήν κοιμηση θεοτοκου Αμαρουσίου από τον κ. Αθανάσιο Μολέ

Πούλησε το νεφρό του για ένα iPad!

www.TechIT.gr

Θλίψη και απορία προκαλεί το δημοσίευμα της βρετανικής «Telegraph», σύμφωνα με το οποίο ένας 17χρονος Κινέζος πούλησε τον έναν του … νεφρό προκειμένου να αποκτήσει ένα iPad!

«Ήθελα να αγοράσω ένα iPad2, αλλά δεν είχα τα χρήματα», φέρεται να δήλωσε σε τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο ο νεαρός με το όνομα Ζενκ. Ο 17χρονος βρήκε στο διαδίκτυο καταχώρηση κάποιου παράνομου κυκλώματος εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων και συμφώνησε στην αφαίρεση του νεφρού του έναντι 22.000 γουάν (περίπου 2.350 ευρώ). Ταξίδεψε βόρεια της πόλης Σενζού, όπου υποβλήθηκε στην επέμβαση και μετά από τρεις ημέρες γύρισε στο σπίτι του. Δεν κατάφερε, όμως, να κρύψει το γεγονός από τη μητέρα του…

«Όταν επέστρεψε είχε έναν καινούργιο φορητό υπολογιστή και μια συσκευή της Apple», είπε η μητέρα του, σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Telegraph». Η γυναίκα κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία, ενώ το νοσοκομείο -στην ουρολογική κλινική του οποίου φέρεται να έγινε η επέμβαση, αρνήθηκε κάθε σχέση με το περιστατικό.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Κινέζοι χρειάζεται να υποβληθούν κάθε χρόνο σε μεταμοσχεύσεις, αλλά λιγότεροι από δέκα χιλιάδες γίνονται τελικά λήπτες οργάνων.

Η πολύ μικρή αναλόγια έχει δημιουργήσει μια τεράστια όσο και παράνομη αγορά, στην οποία εμπλέκονται μεσάζοντες, γιατροί και διεφθαρμένοι κρατικοί αξιωματούχοι.

Hγούμενος Χρυσόστομος

“Η ιστορία του γένους μας είναι όμοια με τον Γολγοθά”

Το Σάββατο 28 Μαΐου 2011 οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες στο Ιερό Κοινόβιο του Οσίου Νικοδήμου (Πεντάλοφο Γουμένισσας) εις ένδειξιν πένθους για την αποφράδα εκείνη ημέρα (29η Μαΐου του 1453), ημέρα που έπεσε στα χέρια των Αγαρηνών η Βασιλίδα των πόλεων.

Πλήθος προσκυνητών ανήλθαν στο Ιερό Κοινόβιο, όπου μετά τη θεία Λειτουργία, τελέστηκε ιερό Μνημόσυνο για όλους αυτούς που θυσίασαν τη ζωή τους στις αλησμόνητες Πατρίδες.

Κατόπιν ακολούθησε πλούσιο κέρασμα στο μεγάλο Αρχονταρίκι της Μονής, και στη συνέχεια επίκαιρη ομιλία από τον τέως Σχολάρχη της Εκκλησιαστικής Σχολής Ξάνθης, Καθηγητή Θεολόγο, Πρωτοψάλτη, Μουσικοδιδάσκαλο και Χοράρχη κ.Χαράλαμπο Μουζουρίδη.

Ο κ.Μουζουρίδης ανέπτυξε το επίκαιρο θέμα: «Από την άλωση της Πόλης – στην άλωση της ψυχής σήμερα».

Τόσο στο ιερό Μνημόσυνο όσο και στην ομιλία συμμετείχαν και τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Παιονίας κ.Αθανάσιος Λαπόρδας, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Παιονίας κ.Αντώνιος Σαμαράς, ο Αντιδήμαρχος Ευρωπού κ.Αναστάσιος Δερβεντλής και ο Προϊστάμενος του Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως Νομού Κιλκίς κ.Διονύσιος Τσιφτσιόπουλος.

Την Κυριακή 29 Μαΐου 2011 συμπληρώθηκαν 558 χρόνια από τότε που οι ορδές του Μωάμεθ του Πορθητή κατέλαβαν την χιλιόχρονη Πόλη. Από νωρίς το Καθολικό του Ιερού Κοινοβίου κατακλύστηκε από εκατοντάδες προσκυνητές.

Μεταξύ αυτών ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ.Χρήστος Γκουντενούδης, ο Αντιπρύτανης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης κ.Αλέξανδρος Κορτσάρης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Κιλκίς κ.Νικόλαος Μαντουβάκης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Παιονίας κ.Ιωάννης Συμεωνίδης και κ.Χρήστος Τσανασίδης.

Μετά τη θεία Λειτουργία, ακολούθησε στο μεγάλο Αρχονταρίκι το καθιερωμένο πλούσιο μοναστηριακό κέρασμα.

Στη συνέχεια, μίλησε ο Προϊστάμενος του Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως Νομού Κιλκίς, κ.Διονύσιος Τσιφτσιόπουλος, με θέμα: «Το μεγαλείο του Βυζαντίου και οι συνέπειες από την άλωση της Κωνσταντινούπολης».

Τον λόγο έλαβε στο τέλος ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος επισημαίνοντας ότι η ιστορία του Γένους μας είναι όμοια με τον ανηφορικό Γολγοθά.

Η κατάσταση στην Πατρίδα μας καθημερινά επιδεινώνεται. Όμως η Ιστορία μας διδάσκει ότι, ακόμη κι αν κάποτε η Πατρίδα μας γονατίζει, όμως «ξανά προς την δόξαν τραβά».

Μέσα από τον Τάφο πηγάζει η Ανάσταση. Αν ο καθένας μας προσωπικά αναστήσει μέσα του τον Χριστό και την Πατρίδα, τότε η Πατρίδα μας θα αναστηθεί και θα δοξαστεί, υπογράμμισε με έμφαση ο άγιος Καθηγούμενος.

“ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΩ”

(ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΙΝΟΥΣΗ)

__

_______

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ – ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΛΩΣΗ  ΤΗΣ  ΠΟΛΗΣ

1453 – 2011

Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου Πενταλόφου Γουμένισσας

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΪΟΥ

9 – 10  π.μ. : Θεία Λειτουργία
10 – 10.30΄ π.μ. : Ἱερό Μνημόσυνο
10.30΄ – 11  π.μ. : Κέρασμα στό Ἀρχονταρίκι
11 – 12 π.μ. : Ὁμιλία μέ θέμα : «Ἀπό τήν ἅλωση τῆς Πόλης – στήν ἅλωση τῆς ψυχῆς σήμερα»
Ὁμιλητής: Χαράλαμπος Μουζουρίδης Θεολόγος, τέως Σχολάρχης Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ξάνθης

ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΜΑΪΟΥ

8.30΄- 10.30΄ π.μ. : Θεία Λειτουργία
10.30΄ – 11 π.μ. : Κέρασμα στό Ἀρχονταρίκι
11 – 12 π.μ. : Ὁμιλία μέ θέμα : «Τό μεγαλεῖο τοῦ Βυζαντίου καί οἱ συνέπειες ἀπό τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης»
Ὁμιλητής: Διονύσιος Τσιφτσιόπουλος Προϊστάμενος Γραφείου Πρωτοβάθμιας Ἐκπαίδευσης Νομοῦ Κιλκίς.

Το Ιστορικo της Γενοκτονιας των Ποντιων

Το Χρεος μας στην Ιστορια

http://www.tideon.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2347:2011-05-18-21-31-08&catid=146:2009-03-26-08-07-17&Itemid=396

________

«Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΘΕΪΑ»

___________

___________

Καστορίας κ. Σεραφείμ:

Ποιοι θελουν Επισκοπους συμβιβασμενους και αφωνους;

Όσοι πιστοί ακόμα Επίσκοποι, ξυπνήστε

• Ο Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ σε ομιλία του (21 Μαΐου) στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της πόλεως Καστοριάς, είπε πως κάποιοι «σήμερα επιθυμούν μια Εκκλησία συμβιβασμένων, μια Εκκλησία άφωνων, οι ποιμένες και οι Επίσκοποι να μην μιλούν για τα προβλήματα του λαού μας».
• Να σας ερωτήσουμε, λοιπόν, κ. Σεραφείμ: Ποιοι επιθυμούν μια τέτοια Εκκλησία άφωνων ποιμένων; Ασφαλώς, θα μας απαντήσετε, οι πολιτικοί και οι άθεοι.
• Όμως, κ. Σεραφείμ, υπάρχει και μια άλλη αφωνία. Η αφωνία σε θέματα Πίστεως. Και όταν δεν μιλάει ένας επίσκοπος για τα θέματα της Πίστεως (που είναι το πρώτιστο καθήκον του, αφού έχουν σχέση με την σωτηρία των πιστών), είναι σίγουρο πως δεν θα τολμά να μιλά αληθινά και για τα προβλήματα του λαού.
• Και ποιοι θέλουν μια τέτοια Εκκλησία άφωνων επισκόπων;
• Ποιοι άλλοι, οι Οικουμενιστές, με προεξάρχοντα τους πατριάρχες, που υπηρετούν την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Δηλαδή, τις αντίθεες παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις.
• Σεις, λοιπόν, κ. Σεραφείμ, και οι συνεπίσκοποί σας, γιατί μένετε άφωνοι και αφήνετε πατριάρχες και επισκόπους εντεταγμένους στις αντίχριστες νεοταξικές δυνάμεις, να αλωνίζουν στην Εκκλησία του Χριστού και να την υποσκάπτουν; Γιατί δεν καταγγέλλετε την παναίρεση του Οικουμενισμού; Γιατί συμβιβασθήκατε; Και ούτε στην άθεη πολιτεία αντιδράτε, ούτε στην προδοσία της Πίστεως από τους Οικουμενιστές, αλλά δια του Αρχιεπισκόπου υπακούτε στα κελεύσματα των αρχόντων του κόσμου τούτου, γίνατε δούλοι τους και αφήσατε τον ελληνικό λαό αβοήθητο στα χέρια αυτών που διαλύουν την πατρίδα μας, τα σπίτια μας, τα σχολεία μας, την κοινωνία μας, τη νεολαία μας;
• Συμβιβασμός και αφωνία και στα της Πίστεως και στα της πατρίδος.
• Μόνο στο κήρυγμα βγαίνετε να κάνετε τους γενναίους, απαγγέλλοντας δεκάρικους λόγους.
• Όσοι πιστοί ακόμα Επίσκοποι, ξυπνήστε, και ξεσηκώστε το λαό –σαν τον Κοσμά τον Αιτωλό– εναντίον των «νεότουρκων» κατακτητών. Πως μπορείτε να λειτουργείτε κάθε γιορτή και κάθε Κυριακή, πως μπορείτε να κοιτάτε στα μάτια αυτόν τον λαό που ξέρετε πως καταδικάστηκε προς αφανισμό;

Λεόντιος Διονυσίου

Έκκληση για βοήθεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας.

«Σε κάθε ορθόδοξο προκαθήμενο των Ορθοδόξων αυτοκεφάλων Εκκλησιών και σε κάθε ορθόδοξο ευσεβή επίσκοπο για να αποτρέψει την χειροτονία εις επίσκοπον, του καθηρημένου από το πατριαρχείο Ιερουσολύμων αρχιμανδρίτου Ιερωνύμου Κρέτσιου, (εκπρόσωπου του Πατριαρχείου της Ρουμανίας στους Αγίους Τόπους), αφού αυτός μετέδωσε την Θεία κοινωνία σε Καθολικούς,  Κόπτες, Αρμενίους και άλλους αιρετικούς στην Πάτμο το 2007 και το 2009.

Ο καθηρημένος κληρικός από το 1994 εκπροσωπεί το Πατριαρχείου της Ρουμανίας στους Αγίους Τόπους, στους Ρουμανικούς οικισμούς· στην Ιερουσαλήμ, την Ιεριχώ και την Ιορδανία. Στις 29 Νοεμβρίου 2009 τοποθετίθηκε ως Πατριαρχικός Επίτροπος του Σινά και τώρα θα χειροτονηθεί επίσκοπος!!!

Τέτοιους επισκόπους, καθάρματα, τσιράκια των μασώνων και πρόδρομοι του Αντιχρίστου θέλει η παγκοσμιοποίησει.

Οι ορθόδοξοι ιερείς και πιστοί της Ρουμανίας εναγωνίως δηλώνουν·

Δεν θέλουμε τέτοιον ανάξιο καθηρημένο επίσκοπο που το πατριαρχείο των Ιερουσαλύμων τον καθήρεσε δικαίως, ενώ το πατριαρχείο της Ρουμανίας τον διάλεξε για επίσκοπο.

Την χειροτονία του ο οικουμενιστής πατριάρχης της Ρουμανίας σκοπεύει να την κάνει αυτό το Σάββατο στην εορτή των ισαποστόλων και βασιλέων αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ»

Η έκκληση για βοήθεια εστάλει στην ιστοσελίδα μας από ορθόδοξους ιερείς και χριστιανούς της Ρουμανίας.

ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Βλέπετε λειτουργία που τέλεσε ο καθηρημένος κληρικός με τους αιρετικούς στην Πάτμο το 2007, 2009

__________

______________

__________

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

(Δεν αμφισβητεί την συμμετοχή του αρχιμ. Ιερωνύμου Κρέτσου, ρίχνει όμως μεγαλύτερη ευθύνη στο πατριαρχείο Κωnσταντινουπόλεως, που μάλλον με την ευλογία του να γίνονται στην Πάτμο τα οικουμενιστικά και καρναβαλικά όργια, που οι οικουμενιστές ονομάζουν ορθόδοξη θεια λειτουργία!!!

NA AΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Ας προσέξουμε όσοι είμαστε αληθινά μέλη της ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ και ν’ αγωνιστούμε, γιατί ο αείμνηστος  ορθόδοξος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης που πολέμησε το τέρας του Οικουμενισμού και έπαυσε με δύο άλλους Ελληνας Ορθοδόξους μητροπολίτας το μνημόσυνο του οικουμενιστή πατριάρχη Αθηναγόρα, έλεγε· Η Ορθοδοξία δεν θα χαθεί, γιατί η Εκκλησία μένει εις τους αιώνας, αλλά εμείς μπορεί να χαθούμε.

Και ερωτούσε· Πού είναι οι επισκοπές της Μικράς Ασίας; Πού είναι τα μοναστήρια της; Πού είναι οι χριστιανοί της; Τα χάσαμε όλα για τις αμαρτίες μας. Αυτό που έγινε στην Μικρά Ασία μπορεί να γίνει και στην Ελλάδα. Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ δεν θα χαθεί, θα ανθίσει κάπου αλλού, ίσως και στην Μαγαδασκάρη (όταν τα έλεγε αυτά ο Γέροντας δεν υπήρχε ορθόδοξη επισκοπή στη Μαγαδασκάρη, τώρα υπάρχει). Εμείς κινδυνεύουμε και όχι η Ορθοδοξία.

Να γίνουμε ζωντανά μέλη της Εκκλησίας όλοι οι Ορθόδοξοι της γης και ν’ αγωνιστούμε για να βάλουμε  φρένο, με την βοήθεια του Θεού, στην κατρακύλα που πήραν οι νέοι οικουμενισταί αιρεσιάρχαι· πατριάρχαι και αρχιερείς που για τα τριάκοντα αργύρια του Ιούδα συμμάχησαν με τις σκοτεινές δυνάμεις και θέλουν να στήσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση στην γη, με αρχηγό όχι τον Χριστό αλλά τον Αντίχριστο!!!

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ ΑΠΟ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

• Καλά, καλά, αλλά δεν βλέπετε ότι ο προκαθήμενος της Θείας Λειτουργίας στην Πάτμο είναι ένας επίσκοπος πού ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΡΟΥΜΆΝΟΣ αλλά, μάλλον, ανήκει στην Σύνοδο του Κωνσταντινουπόλεως – πού είναι, βεβαίως, σε συν-κοινωνία καί με τα Ιεροσόλυμα;;;;;;!!!!!!!!
  Ακούγεται, επίσης, ότι αυτό το οικουμενιστικό Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής γίνεται στην Πάτμο εδώ και 10 χρόνια, κάθε χρόνο, υπό την ευλογία καί, ίσως να το διοργάνωνη το Ελληνικό Πατριαρχείου. Τι κάμνουν οι Έλληνες; Τι έκαμναν μέχρις στιγμής;;;
  ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΜΌΝΟ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΟΎ ΈΔΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΊΑ ΚΟΙΝΩΝΊΑ! ΒΑΣΙΚΆ, ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΊΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΎ ΘΡΌΝΟΥ!!!
  Είναι μεγαλύτερο το αμάρτημά των διοργανωτών τούτου του Φεστιβάλ και της Οικουμενιστικής Λειτουργίας. Σε αυτούς να ψάχνουμε εμείς, οι ρουμάνοι, την Ορθοδοξία και την δικαιοσύνη με την χειροτονία του αρχιμ. Ιερωνύμου Κρέτσου; Πριν να υπάρξει οικουμενισμός στην Ρουμανία, υπἠρξε στο Φανάρι… στούς οικουμενιστές Οικουμενικές Πατριαρχές, οι οποίοι πρόδωσαν  (όπως βλεπούμε) την Ορθοδοχία και θα ήθελαν να γίνουν κάπως και Πάπες της Ορθοδόξου Εκκλησίας (βλέπε τι έγινε στο Chambesy πρόσφατα)… Βεβαίως, για να μας φωτίσουν και διδάξουν ευκολότερα την οικουμενιστική ιδεολογία;

ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Σουρωτή Βασιλικών Θεσσαλονίκης, του αγίου Γερμανού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ( 12.5.2011) Μεγάλου Αγωνιστού και Ομολογητού της Ορθοδοξίας και Σφοδρού Αντιλατίνου Πατρός.

Σεβασμιώτατον μητροπολίτην Κασσανδρείας κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΝ

Εις Πολύγυρον Χαλκιδικής

Σεβασμιώτατε, Χριστός Ανέστη,

αλλα η Εκκλησία μας δεν Ανέστη, μένει Σταυρωμένη….

Eυθύς αμέσως εξηγούμαι…

Aπό τις αρχές του ετους 2001, δηλαδή πέραν της δεκαετίας, είστε μητροπολίτης της μητροπόλεως Κασσανδρείας εις ήν ανήκει και η κώμη της Σουρωτής, οπου υπέρ την 30ετίαν, διαμένω.

Δεν σας το αποκρύπτω ότι από την ημέρα που αισθάνομαι τον εαυτό μου ως ορθόδοξο χριστιανό, εκείνο που έμαθα και ενστερνίστηκα από τους πνευματικούς μου πατέρες, το οποίο είναι το πρώτο και το ΜΕΙΖΟΝ γιά τον ορθόδοξο χριστιανό, είναι να πιστεύη ορθόδοξα, δηλαδή να ζή και να φυλάσση την Ορθόδοξη Πίστι και Ευσέβεια.

Οταν διάβαζα το χωρίο της Γραφής και τα λόγια του Κυρίου. «Πλην ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γής;» (Λουκ. Ιη΄ 8), δεν μπορούσα να το κατανοήσω αφού εβλεπα να υπάρχουν ανά τον κόσμο πολλές Εκκλησίες και πολλά πατριαρχεία και πολλοί πατριάρχες και πολλοί αρχιεπίσκοποι.

Σήμερα όμως, βλέποντας την Οικουμενιστική αλλοίωσι και την ανεπανόρθωτη φθορά του κλήρου και του λαού και την ελλειψι ευαισθησίας γιά την κινδυνευόμενη Πίστι και την Πατρώα Eυσέβεια, κατανοώ πλήρως το αγωνιώδες αυτό ερώτημα του Κυρίου Ιησού. Η διαφύλαξι της Πίστεως, λοιπόν, είναι εντολή της Αγίας Γραφής, των Ιερών Κανόνων και των Αγίων Πατέρων. Λέγει ο αγιος Μάρκος ο Ευγενικός:

Τούτο εστί το καύχημα ημών, η πίστις ημών, η καλή κληρονομία των Πατέρων ημών.
Μετά ταύτης Θεώ παραστήναι ελπίζομεν και των ημαρτημένων λαβείν την άφεσιν.
Ταύτης δε άνευ ουκ οίδα ποία δικαιοσύνη της αιωνίου κολάσεως ημάς λυτρώσεται.

Διατί το λέγω και το καταγράφω αυτό; Σήμερα εκκολάπτεται μέσα από την Εκκλησία, μία φοβερή και αποτρόπαια Αιρεσι πελωρίων διαστάσεων.

Eίναι η αίρεσι του Οικουμενισμού – Πανθρησκειασμού.

Και αυτοί που αποδέχονται και προωθούν αυτή την Αίρεσι – φοβερόν ειπείν! – είναι πατριάρχαι, αρχιεπίσκοποι, επίσκοποι και θεολόγοι.

Και πρώτος και θερμότερος Εξαρχός της, είναι αυτός τον οποίον μνημονεύετε, οσάκις λειτουργείτε.

Είναι ο «πατριάρχης» Βαρθολομαίος.

Θέλω να ελπίζω, σεβασμιώτατε, ότι δεν κομίζω γλαύκας εις …Πολύγυρον.

Είναι βέβαιον, μάλλον βεβαιότατον, ότι όλα αυτά τα έχετε ξαναακούσει. Και θέλω να ελπίζω ότι θα αναζητήσετε να λάβετε περισσότερες πληροφορίες περί αυτών, αφού σας αφορούν άμεσα και επιτακτικά.

Ο «πατριάρχης» Βαρθολομαίος πριν επιλεγεί για «πατριάρχης» και από τα πρώτα ακόμα βήματά του εξέβρασε από του στόματός του φοβεράν βλασφημίαν. Τι είπε; Δεν είπε μόνον και εν συνεχεία αυτά που είπε τα πήρε ο …άνεμος και τα εξαφάνισε, αλλά δυστυχώς…τα έγραψε… και τα γραπτά μένουν. Τι έγραψε;

Συνέταξε διδακτορικήν διατριβήν μέσα στην οποία εισηγείται μία ασεβή και καινοτόμο θέσι, την οποία οι Ιεροί Κανόνες επιτιμούν με αναθεματισμό.

Θέτων εαυτόν υπεράνω των Ιερών Κανόνων απεφάνθη στην διατριβή του ο κ. Βαρθολομαίος:

Δεν δύναται η Εκκλησία να έχη διατάξεις απαγορευούσας την είσοδον εις τους ναούς των ετεροδόξων και την μετ’ αυτών συμπροσευχήν.

(Περί την κωδικοποίησι των Ι. Κανόνων κλπ, Θεσσαλονίκη 1970 σελίς 73 κ.ε.).

Αυτό το γνωρίζατε, σεβασμιώτατε; Το 1970 εγράφη και κατέστη γνωστόν. Δηλαδή πρίν ακόμα εκλεγείτε μητροπολίτης. Και αν ελάβατε γνώσιν αυτού, γιατί ουδέποτε διαμαρτυρηθήκατε; Δεν οφείλατε να το πράξετε; Αυτή η βλασφημία του «πατριάρχου» δεν είναι μία φοβερά πτώσις, που προοιωνίζει κατάπτωσιν και έκπτωσιν από την Εκκλησίαν του Θεού;

Εμείς που το διαβάσαμε φρίξαμε και εντονα διαμαρτυρηθήκαμε. Και οφείλαμε να το πράξουμε εντονώτερα και δυναμικότερα. Γιατί μετά από αυτήν την βλασφημίαν ακολούθησαν και άλλες πολλές, που ….σταματημό δεν έχουν.

Σας αναφέρω αυτήν την στιγμή μία ακόμα που αποδεικνύει ότι ο «πατριάρχης» αυτός επαυσε πλέον νάναι ορθόδοξος «πατριάρχης» και κατέστη ένας αιρετικός έκπτωτος «πατριάρχης» και επιβάλλεται η ταχύτατη καταγγελία του και η απομάκρυνσί του από το μετερίζι του πολύπαθου πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως.

Είπε αυτός λόγους αιρετικούς που αποδεικνύουν ότι δεν πιστεύει στην μοναδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά προσχώρησε στην Αίρεσι του Οικουμενισμού – Πανθρησκειασμού. Σας αναφέρω αυτό που μόλις πρόσφατα είπε στις 7.7.2010 στο Κοντοσκάλι της Κωνσταντινουπόλεως και στον ιερό ναό της Αγίας Κυριακής. Εξαίρων την προσωπικότητα κατά το μνημόσυνο του μη ορθόδοξου πατριάρχου Αθηναγόρα, διεκήρυξε για πολλοστή φορά την Αίρεσι της Αοράτου Ενώσεως Ορθοδόξων και Αιρετικών, η οποία ως γνωστόν θεμελιώνεται στην οικουμενιστική «βαπτισματική θεολογία».

Είπε:

• «η Εκκλησία είναι μία και μοναδική και ηνωμένη ενώπιον του Τριαδικού Θεού, εις το όνομα του οποίου βαπτίζονται πάντα τα μέλη αυτής, αποκτώντα ούτω την δικαίωσιν αυτών, ανεξαρτήτως εις ποίαν Ομολογίαν ανήκουσιν, ενούμενα μετά του Χριστού και μετ’ αλλήλων εις έν σώμα, το οποίον δεν δύναται να μερίζεται εις πλείονα σώματα», το δε έργον του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών είναι «να καλή τας Εκκλησίας διά τον σκοπόν αυτόν της ορατής ενότητος…» («να τείνουν προς την ορατήν ενότητα», Καταστατικόν,ΙΙΙ,1).

Δηλαδή, σεβασμιώτατε, ο Εξαρχος της Αιρέσεως του Οικουμενισμού «πατριάρχης» σας κύριος Βαρθολομαίος επανέλαβε, ότι «η Εκκλησία την οποία ίδρυσε ο Χριστός, η Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, δεν έπαυσε ποτέ να είναι μία (σ.σ. εννοώντας ότι την μία Εκκλησία αποτελούν όλοι μαζί οι αιρετικοί). Εμείς οι Χριστιανοί είμαστε διηρημένοι και θέλουμε να επιστρέψουμε και στην ορατή ενότητα της Εκκλησίας, γι’ αυτό και αγωνιζόμεθα και υποστηρίζουμε ενθέρμως τον Θεολογικόν Διάλογον μεταξύ Ρώμης και Ορθοδοξίας».

Αλήθεια αυτoύς τους ασεβείς λόγους που εξέρευσεν από του στόματός του ο εν λόγω «πατριάρχης» έχουν καμμία ομοιότητα προς όσα λέγουν οι Αγιοι Πατέρες; Όχι ασφαλώς, αφού είναι λόγοι άντικρυς αντίθετοι. Ιδού σας παρουσιάζω δύο από αυτούς.

Μία εστίν η του Χριστού Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ου πλείους ουδέ δύο. Συναγωγαί πονηρευομένων εισί τα παρά ταύτην συνέδρια και σύνοδος αθετούντων. Ούτω φρονούμεν οι αληθινοί Χριστιανοί, ούτω πιστεύομεν, ούτω κηρύττομεν.
(ΜEΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ, επιστολή 284 κατά της Θεοπασχιτών αιρέσεως).

Ακούσατε όλοι και μάθετε. Μία είναι, μία και μόνη η Εκκλησία.
Η Εκκλησία η αληθινή, η νύμφη η καλή και εκλεκτή, καθώς την ονομάζει ο νυμφίος της.
Μία ειναι λέγω εκείνη εις την οποίαν αναπαύεται το Πνεύμα Του το Αγιον.
Εις την οποίαν έχει αποταμιευμένους τους θησαυρούς των αγίων χαρισμάτων.
Ποία είναι τούτη; Αυτή η εδική μας αγία μήτηρ, τούτ’ έστιν η Ανατολική.
Ναι, μία είναι η καθαρά και αγία Πίστις, η θεία και Θεώ ευάρεστος, αυτή δηλαδή η της Ανατολικής Εκκλησίας.
(Αγιος Αθανάσιος ο Πάριος, εκδ. Ορθ. Κυψελη, 1981, σελ.258).

Πήτε μου, σεβασμιώτατε, ποια η ομοιότητα των λόγων των Αγίων μας Πατέρων, με τους λόγους του «πατριάρχου» Βαρθολομαίου; Αφού, λοιπόν, είναι άκρως αντίθετοι από τους λόγους των Αγίων Πατέρων, γιατί δεν καταγγείλατε αυτόν για τις κακοδοξίες του; Γιατί δεν διαμαρτυρηθήκατε και εσείς αλλά και άλλοι ορθόδοξοι επίσκοποι; Γιατί σιωπάτε και σιγοντάρετε και τον καλύπτετε στις ανεπανάληπτες βλασφημίες του; Και με την σιωπήν σας, κατασκανδαλίζετε εμάς τους πιστούς περισσότερον από ότι μας κατασκανδαλίζει αυτός ο ξεγραμμένος από μας, εξωμότης «πατριάρχης»; Συνεχώς και διαρκώς σιωπάτε, σεβασμιώτατε, αλλά η σιωπή όλων σας, αποτελεί ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ου μικρόν, ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ πρώτου μεγέθους, ανυπόφορον ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ, βασανιστικόν ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ.

Δεν σας περιγράφω τα όσα κατά καιρούς συνέβησαν πρίν ή μετά από τις Αιρετικές αυτές δηλώσεις του Εξάρχου του Οικουμενισμού και των ανά τον κόσμον και εις τα πέρατα της γής επισκοπιδίων του, με τις συνεχείς, σχεδόν καθημερινές δημόσιες εμφανίσεις τους. Είναι όλες Αιρετικότατες και Σκανδαλωδέστατες.

Απορώ και εξίσταμαι, που δεν σας ενημερώνουν τα όργανά σας και δεν παρακολουθούν επί καθημερινής βάσεως τα ιστολόγια που αποκαλύπτουν αμέσως και καθημερινώς όλες αυτές τις ασχήμιες των κατ’ επίφασιν ορθοδόξων αυτών οργάνων του Εξάρχου του Οικουμενισμού κ. Βαρθολομαίου; Αλλως δεν δικαιολογείται με τίποτα η σιωπή σας επί όλων αυτών.

2) Είναι γνωστό το πολύχρονο ζήτημα των σφαγιασθέντων, από τους αρχιερείς της Αισχύνης των ημερών μας, 12 σεμνών και αγίων μητροπολιτών. Ολοι τους (αφού οι δύο ανεπιτρέπτως υποχώρησαν και «τακτοποιήθηκαν» όχι και απέναντι στο Θεό) οι άλλοι έφυγαν από τη ζωή αυτή αδικημένοι σφόδρα. Και ενώ αναχώρησαν αδικημένοι για να στεφανωθούν από τον δικαιοκρίτη Κύριο, οι ζώντες ενοχοι ή συνένοχοι αρχιερείς μετά από 38 ολόκληρα χρόνια, «ου συνήκαν», δεν συνήλθαν και δεν μετενόησαν.

Μούρθε στο μυαλό μου το ρήμα του αγίου Αυγουστίνου:

«Ω αμαρτάδες, ως μεν ράστας έχετε τας εισόδους, ως δε δυσχερείς και χαλεπάς τας εξόδους».

Η μετάνοια θέλει παλληκαριά και ηρωϊσμό, προσόντα που οι σημερινοί αρχιερείς δεν τα έχουν. Ενας από τους 12 αυτούς καλούς αρχιερείς, ζωντανός και θαλερός, ενισχυόμενος και ευτονούμενος και κραταιούμενος, από τον Κραταιό και Δυνατό Κύριο, θεοκίνητα ελέγχει όλους τους ενόχους και τους συνενόχους τους αρχιερείς, με την, ου τυχούσα, γραφίδα του. Και αντί εσείς οι πρωτοδίκως ανένοχοι, αλλά εν συνεχεία συνένοχοι αρχιερείς, οφείλατε το ταχύτερον και ΑΠΡΟΫΠΟΘΕΤΩΣ να τον αποκαταστήσετε και να τον επαναφέρετε εις τον θρόνον του από τον οποίον αδίκως εξεβλήθη, εσείς ενώ ΠΑΝΙΕΡΑΡΧΙΚΑ αναγνωρίσατε την Κανονικότητα και την Νομιμότητά του, θέσατε εις αυτόν δεσμευτικές προϋποθέσεις για την άρσι του ανήθικου, απρόβλεπτου και βάρβαρου ….κουρελοεπιτιμίου της ντροπής!!!

Πως, σεβασμιώτατε, ειρηνεύετε την συνείδησή σας γι’ αυτό το έγκλημα; Πώς κοιμάσθε ησύχως; Δεν ενοχλείσθε από εφιάλτες; Το αίμα του αδελφού σας δεν σας ταράζει, δεν σας εγείρει κάθιδρον εκ του ύπνου της μακαριότητος, προτείνοντάς σας ποτήριον αίματος και προτρέποντάς σας ίνα εξ αυτού πίετε; Ποια δικαιοσύνη διδάσκετε και σε μας, τα πνευματικά σας τέκνα; Την δικαιοσύνη της αδελφοκτονίας;

3) Συναντηθήκαμε πρόπερσι μέσα στο ιερό βήμα του αγίου Γεωργίου Βασιλικών και συζητήσαμε εν ολίγοις επί του τρομακτικού ζητήματος των Κανιβαλικών μεταμοσχεύσεων. Ένα άλλο ζήτημα ΠΕΛΩΡΙΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ στο οποίο ΟΛΟΙ οι επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι διά την όλην τροπήν του ζητήματος των μεταμοσχεύσεων και της ετοιμαζομένης νομοθετήσεως της Εικαζομένης Συναίνεσης.

Καθημερινά συντελούνται εν μεση μεσημβρία και με τις ευλογίες των «Σεπτών» αδιαφόρων και απαθεστάτων αρχιερέων μας εκατοντάδες και χιλιάδες ωμά και αποτρόπαια εγκλήματα ζωντανών ανερώτητων ασθενών συνανθρώπων μας. Και όλοι εσείς οι λεγόμενοι αρχιερείς της Εκκλησίας σιωπάτε και αποδέχεσθε την θεωρία των Απίστων περί του λεγομένου «εγκεφαλικού θανάτου».

Σας εξήγησα ότι αφού ΝΑΡΚΩΘΗ (νεκρός ναρκώνεται;), δολοφονείται εν ψυχρώ ένας ζωντανός ανθρωπος και αφού οι …χασάπηδες, του εξάγουν σαν λαίμαργα γεράκια, όλα τα όργανα, τον εγκαταλείπουν με τα κόκαλά του και το δέρμα του, σαν τις ύαινες τα κουφάρια των τετραπόδων της ζούγκλας.

Αυτές είναι οι λεγόμενες μεταμοσχεύσεις, που είναι κακουργηματικότερες και από αυτές τις αποτρόπαιες εκτρώσεις. Και όμως εσείς οι αρχιερείς, σιωπάτε μπροστα και σε αυτό το πανελλήνιο ωμό και αποτρόπαιο ΕΓΚΛΗΜΑ.

Προσπάθησα να σας πώ ότι είναι ένα φοβερό κανιβαλικό έγκλημα και οφείλετε να το φέρετε προς συζήτησι, πρό ημερησίας διατάξεως μέσα στην σύνοδο, για να λάβετε τις ορθές και ορθόδοξες αποφάσεις. Και εσείς αντ’ αυτού επιμένατε να μου λέτε συνεχώς ότι «σώζονται τόσοι άνθρωποι».

Αλήθεια, σεβασμιώτατε; Ποια ηθική επιτρέπει να δολοφονήσης ένα ζωντανό ανθρωπο, για να σωσης καποιους αλλους; Μήπως αυτό το επιτρέπει το Αγιο Ευαγγέλιο και εμείς δεν το γνωρίζουμε; Και προκύπτει αναποφεύκτως το ερώτημα:

Μία Εκκλησία που δεν σέβεται το ανθρώπινο πρόσωπο, που σιωπά προ του κανιβαλισμού ζωντανών ανυπεράσπιστων και ασθενών συνανθρώπων μας, ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Και κάτι ακόμα. Με ποιο δικαίωμα δίδεται η εξουσία στους στενούς συγγενείς του οποιουδήποτε ανερώτητου ασθενούς να έχουν λόγο για την κανιβαλική δολοφονία του; Και αυτήν την απάνθρωπη υφαρπαστική «εξουσιοδότησι», ποιος νόμος του Θεού την επιτρέπει; Ένα ακόμα μεγάλο εγκλημα ενόχων και συνενόχων, για το οποίο και εδώ σιωπά η «αγία και ιερά» σύνοδος!!! Και θέλει να αυτοαποκαλείται«αγία και σεπτή και ιερά» και δε συμμαζεύεται…Εχασαν οι λέξεις την σημασία τους, δυστυχώς…

4) Λυπήθηκα βαθύτατα όταν είδα το όνομά σας κάτω από την καταδικαστική απόφασι των μοναζουσών της Ιεράς μονής Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Καλαμάτας. Επειδή το ζήτημα το παρακολούθησα από την αρχή του και σε όλη τη διαδρομή του, και μαλιστα έγραψα και σχετικά αρθρα στο περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ, γνωρίζω ότι είναι αποδεδειγμένα μία υπόθεσι μίσους και εμπαθείας του μητροπολίτου κ. Σαββάτου απέναντι των απλών και αθωότατων μοναζουσών της εν λόγω Ιεράς Μονής.

Κι όμως εσείς οι συνοδικοί δικαστές της υπόθεσης, αυτό που ο λαός με το ένστικτό του και με την απλή λογική του, αλλά και εμείς, με γνώσι των βαθύτερων λόγων της καταδίκης των οσιωτάτων μοναζουσών, δεν θελήσατε να αποδώσετε το δίκαιο και να αθωώσετε τις αδίκως διωκόμενες μονάζουσες. Και επικράτησε και πάλι το κατηραμένο «φιλάδελφο» το οποίο κατακρεουργεί την αλήθεια και το δίκαιο και ικανοποιεί τον αδικοπραττούντα και επιχαίροντα συνάδελφό σας.

Φθάσατε στο εξωφρενικό σημείο, εν έτει 2011 να αποφασίσετε την ΕΞΟΡΙΑ των αθωοτάτων μοναζουσών, αλλά και ακρίτως να δώσετε τον τελευταίο λόγο στο όλο ζήτημα στον εμπαθή και φθονερό διώκτη τους και κατήγορό τους και δικαστή τους και ανακριτή τους, και μάρτυρα κατηγορίας τους, να επιλέξη εκείνος …τον τόπο της εξορίας τους!! Ψάχνω να βρώ σε ποια Αφρικανική χώρα επικρατεί ένα παρόμοιο δίκαιο με το δικό σας δίκαιο και πιστέψτε με, δεν την ευρίσκω.

Αλήθεια, αυτό το Κυκλώπειο δίκαιο σε ποια Αγία Γραφή είναι γραμμένο και εσείς το εφαρμόζετε; Και εν συνεχεία, πως εμφανίζεσθε με τέτοιες αποφάσεις που λαμβάνετε εναντίον διαφόρων πιστών και ευλαβών ανθρώπων, να λειτουργείτε και να καταπίνετε ολόκληρα Αγια Ποτήρια; Αυτό μας απασχολεί και μας διακατέχει και μας προβληματίζει σφόδρα σφόδρα και κυριολεκτικά μας βασανίζει.

Πιστέψατέ με, σεβασμιώτατε, διερχόμεθα πραγματικήν κρίσιν συνειδήσεως με σας τους σημερινούς αρχιερείς και τις αδικότατες και αθεόφοβες πράξεις και αποφάσεις σας.

• 5) Και το ακρον άωτον της ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΗΣ ΕΞΩΦΘΑΛΜΗΣ ασυγχώρητης ΑΔΙΚΙΑΣ σας. Και είναι ΑΔΙΚΙΑ, αποκλειστικά των σημερινών αξιοθρήνητων συνοδικών της τωρινής διαρκούς «ιεράς» συνόδου. Ποιο είναι αυτό; Το πρόβλημα ΑΡΤΕΜΙΟΣ. Με μία μονοκονδυλιά σας και χωρίς την παραμικρή, ως οφείλατε, έρευνα και ενημέρωσι, – αν και σ’ αυτό μολονότι προσπάθησε να σας αποτρέψη οΜητροπολίτης Πειραιώς με τις επιφυλάξεις και την διαφωνία του – προγράψατε τον μητροπολίτη ΑΡΤΕΜΙΟ και τον καταδικάσατε με την ποινή της ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΗΣ. Και διαπράξατε ένα εγκλημα, επάνω στο έγκλημα. Ένα κακούργημα, επάνω στο κακούργημα. Και αυτές οι ποινές επιβλήθηκαν, από …..αρχιερείς του Ιησού Χριστού!!!
• Νομίζω, σεβασμιώτατε, ότι ο Μέγας Ιεροεξεταστής του Δοστογιέφσκυ ωχριά μπροστά στο «δίκαιο» που εφαρμόζουν οι σημερινοί αρχιερείς, οι σημερινές «ιερές» σύνοδοι, τα σημερινά εκκλησιαστικά δικαστήρια.
• Όμως το πρόβλημα ΑΡΤΕΜΙΟΣ έχει ως ακολούθως. Ολόκληρη η ιστορία, είναι μία πράξι προκατασκευασμένη και προδημιουργημένη από τους ενόχους και τρομοκρατημένους διαπλεκόμενους Σέρβους ρασοφόρους. Δεν τολμώ να τους χαρακτηρίσω αρχιερείς του Ιησού Χριστού, από εντροπή και μόνο. Πίσω από αυτούς τους αθεόφοβους ανθρώπους κρύπτονται οι δολοφόνοι των λαών οι Αμερικάνοι, οι οποίοι τους εδωσαν την εντολή να γίνουν δολοφόνοι του αδελφού τους Αρτεμίου.
• Οι Αμερικάνοι, κάποιους από τους Σέρβους ρασοφόρους, τους στιγμάτισαν και τους κήρυξαν ως εγκληματίες πολέμου. Και αποφάσισαν να τους περάσουν από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης όπου και εκεί εφαρμόζεται πρωτογενώς το …Κυκλώπειο δίκαιο.
• Μπροστά στον φόβο και στον τρόμο τους, να κηρυχθούν δηλαδή ένοχοι και να καταδικασθούν με συνοπτικές διαδικασίες ακόμα και στις φυλακές του Γκουαντανάμο και εφ’ όρου ζωής, δείλιασαν και υποχώρησαν μπροστά στις απαιτήσεις των Αμερικάνων.
• Και ποιές ήταν οι απαιτήσεις τους; ΜΙΑ και ΜΟΝΟ ήταν η απαίτησί τους.
• Να εκδιώξουν παντοιοτρόπως από το Κόσσοβο, τον δυσκολότατο συνομιλητή και διαπραγματευτή τους, τον πατριώτη μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης κ. ΑΡΤΕΜΙΟ για να ανοίξη ο δρόμος της Αλβανοποίησης του Κοσσόβου.
• Οι δειλοί και άνανδροι και ανάξιοι αυτοί αρχιερείς, αντί να μιμηθούν τους προφήτες και τους Μάρτυρες και τους Αγίους Πατέρες της Ορθοδοξίας, που προτιμούσαν τον θάνατο από την ατίμωσι, αυτοί αποφάσισαν να θέσουν αμέσως εις κίνησιν το σκοτεινότατο και ανέντιμο σχέδιό τους.
• Αλλωστε, ήδη είχε μπή στο φθονερό μάτι τους, η Αντιπαπική και η Αντιοικουμενιστική τακτική του σεβασμιωτάτου ΑΡΤΕΜΙΟΥ, που εκδηλώθηκε και με τις μνημειώδεις εκείνες επιστολές του προς την Ιεράν Σύνοδον της Σερβικής Εκκλησίας, που κανένας άλλος Σέρβος – πλήν του αγιωτάτου Ιουστίνου Πόποβιτς – δεν ξαναέγραψε.
• Αλλά και η διαφορετική από αυτούς τακτική του ΑΡΤΕΜΙΟΥ, να γεμίση κυριολεκτικά το Κόσσοβο με πλήθος μοναχών και μοναζουσών, που αποτελούν τα προπύργια της διαφύλαξης της Πατρώας Πίστεως και Ευσεβείας.
• Το μοναδικό μέλημα αυτών – της βρωμεράς ΤΡΟΪΚΑΣ, όπως αποκαλείται πλέον στην Σερβία – ήταν τα αρχιερατικά αξιώματα και οι καθηγητικές έδρες, ενώ το ποιμαντικό τους έργο βρίσκονταν σε μηδενική βάσι.
• Γεννήθηκε, λοιπόν, και αναπτύχθηκε μέσα τους το σαράκι του Σατανικού ΦΘΟΝΟΥ που εισέρχεται συνήθως και κατατρώγει τις αρχιερατικές ψυχές από αρχαιοτάτων χρόνων. Και κάθησαν και μεθόδευσαν και κατασκεύασαν κατηγορίες εωλες, αστήρικτες και ψευδείς εναντίον του ανθρώπου του Θεού, με σκοπό, ως ενόμιζον, την πλήρη έξόντωσι, μέχρι και την πλήρη εξαφάνισί του.
• Όμως άλλα Θεός …κελεύει και άλλα οι άνθρωποι κατασκευάζουν. Τον καλόν Ποιμένα ΑΡΤΕΜΙΟ μεθόδευσαν και εξεδίωξαν από το Κόσσοβο με συνοπτικές διαδικασίες και εν μια νυκτί χωρίς να του επιτρέψουν ούτε την παραμικρή απολογία και ούτε κάν την προσκόμισι των στοιχείων της άμυνάς του. Και με τις απειλές και με την τρομοκρατία, και ενώ εκείνος επιμόνως ζητούσε να περάση από εκκλησιαστικό δικαστήριο, εσπευσαν ταχύτατα να αποφασίσουν να τον….συνταξιοδοτήσουν!!!
• Και ενώ τον εξεδίωξαν και τον εκτόπισαν ληστρικώ τω τρόπω και εξω του Κοσσόβου, αρχισαν εν συνεχεία και κατασκοπευτικά να παρακολουθούν όλες τις κινήσεις του νυχθημερόν και ανελλιπώς και εφθασαν στο σημείο …να σταθμίζουν ακόμα και αυτήν την αναπνοή του. Και το υπομονετικότατο και υποχωρητικότατο ΑΡΝΑΚΙ του ΧΡΙΣΤΟΥ, για να μην τους δώση την ευκαιρία να τον κατηγορήσουν, πειθαρχούσε και υπάκουε σε ολες τις παράλογες, ανελεύθερες και αντίθεες απαιτήσεις των άνομων και παράνομων εχθρών και διωκτών του.
• Όταν εκδιώχθηκε από το Κόσσοβο ο καλός Πατέρας και Ποιμένας, η μητρόπολι Ράσκας και Πριζρένης καταλήφθηκε από «μονιούς άγριους», ιδιαίτερα από έναν «ταύρον μαινόμενον και εν υαλοπωλείω ευρισκόμενον» τω ονόματι Αθανάσιον(Σατανάσιον τον αποκαλούν στην Σερβία) Γιέφτιτς, εγκληματία πολέμου κατά τους Αμερικάνους, που εισήλθε μέσα στον επιτελικό τόπο, καταπατών, θραύων και συντρίβων, ….ότι εύρισκε μπροστά του!
  
• Η εικόνα θύμιζε Βαβυλωνία και δεν ηταν δυνατόν η υπερεκατοντάριθμη φάλαγξ των μοναχων και των ιερομονάχων του Αρτεμίου να θελήσουν να ζήσουν μέσα σε μία τέτοια, άγνωστη γι’ αυτούς τραγελαφική κατάστασι.
• Αποφάσισε, λοιπόν, η αγία φάλαγγα των υπερεκατο ευζώνων μοναχών και ιερομονάχων, να υπάγη οπίσω από τον εκδιωχθέντα πατέρα και ποιμένα του, εις τον νέον τόπον της εξορίας του.
• Μετά από αυτήν την τροπήν των πραγμάτων, οι εξ υπαρχής ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ, γνωστοί φθονεροί και δεδηλωμένοι εχθροί του, ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΑΙΤΙΩΣ αποφάσισαν να τον «καθαιρέσουν» και να τον κηρύξουν ως….αποδιοπομπαίον τράγον!
• Ο άγιος μητροπολίτης και επίσκοπος έστειλε σε όλους τους ανά τον κόσμον ορθοδόξους λεγομένους επισκόπους επιστολήν και περιέγραφε το δράμα που παίχθηκε από την ΛΗΣΤΡΙΚΗ σύνοδο του Βελιγραδίου. Την είδαμε και εμείς δημοσιευμένην αυτήν την επιστολήν ΠΟΝΟΥ και ΟΔΥΝΗΣ του Αθωοτάτου Επισκόπου.
• Ασφαλώς θα την λάβατε και εσείς, σεβασμιώτατε, αυτήν την επιστολήν. Και εσείς, λοιπόν, αδιαφόρως, ενώ την λάβατε, και την διαβάσατε, την παραβλέψατε και την παραμερίσατε. Γιατί, σεβασμιώτατε; Αυτό οφείλατε να πράξετε; Και όχι να απαντήσετε στον καταδιωγμένον και σφαγιασμένον επίσκοπον του Θεού;
• Σας εστειλαν εν συνεχεία και οι ραδιούργοι της ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ της Σερβίας, έγγραφο που περιέγραφαν τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Και εσείς πιστέψατε αυτούς, τους δεύτερους και όχι τον ΑΘΩΟΤΑΤΟΝ ΑΡΤΕΜΙΟΝ.
• Χωρίς κάν να ερευνήσετε λίγο βαθύτερα τα γεγονότα, χωρίς να κάνετε ένα βήμα να προσπαθήσετε να ….σβησετε την αναφθείσα πυρκαϊάν. Σαν εμπαθείς και ανεύθυνοι και επιπόλαιοι. Και ενεργήσατε όπως ενήργησαν και οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι οι υποκριταί κατά του Κυρίου Ιησού. Καταδίκασαν τον ΑΘΩΟ Ιησού.
  
• Εγώ θέλω να σας ρωτήσω κάτι άλλο, σεβασμιώτατε.
• Μετά την ληστρική εκδίωξι του ΑΡΤΕΜΙΟΥ ανοιξε το πεδίο δράσεως των Σέρβων ρασοφόρων και από της ημέρας εκείνης προέβησαν σε τόσες Οικουμενιστικές-Πανθρησκειακές ασχήμιες, που είναι αδύνατον όλες να συλλεγούν και να περιγραφούν και να διαζωγραφηθούν. Τους βλέπαμε ότι ενώ κρατούσαν στα χέρια τους την εικόνα του ΣΦΟΔΡΟΥ και αμετακίνητου Αντιοικουμενιστού Ιουστίνου Πόποβιτς, και τον ανακήρυτταν ως αγιο, ταυτόχρονα ο …Αχυρένιος «πατριάρχης» Ειρηναίος, διακήρυττε …ξετσίπωτα και αδιάντροπα … ότι αυτός είναι Οικουμενιστής.
• Δεν ακούσατε αυτήν την πρωτοφανή ασυνείδητον αναίδειαν, σεβασμιώτατε; Και αν ναι γιατί δεν διαμαρτυρηθήκατε, και γιατι επίσημα δεν τον καταγγείλατε; Και μήπως όμως σταμάτησαν εδώ; Εν συνεχεία μετέβησαν στην χανούκα της Εβραϊκης Χάβρας και μάλιστα, παρά την ρητή απαγόρευσι των Ιερών Κανόνων, άναψε μαζί και με τον έτερο συνένοχό του πανθρησκειαστή Ειρηναίο Μπούλοβιτς …. την επτάφωτη λυχνία τους!
• Το γνωρίζατε αυτό, σεβασμιώτατε; Οφείλατε να το γνωρίζετε. Και να το καταγγείλετε. Και, εφ’ όσον είστε συνοδικός, να το φέρετε προς συζήτησι και στην ιερά σύνοδο. Όμως εσείς ουδέν εξ αυτών επράξατε.
• Κατόπιν είδαμε και άλλες φρικτές εικόνες των Σερβων ρασοφόρων.
  
• Είδαμε και φρίξαμε. Είδαμε – φοβερόν ειπείν, τρομερόν ειδείν! – τον πανθρησκειαστή Ειρηναίο Μπούλοβιτς να διεξάγει την πράξι της αρτοκλασίας μαζί με τον Καρδινάλιο του Βελιγραδίου, ενδεδυμένοι αμφότεροι με τα άμφιά τους.
• Και άλλα πολλά είδαμε και ακούσαμε, συμπροσευχές, και συγχρωτισμούς και συνιερουργίες και συνλατρευτικές πράξεις, με τους Αιρετικούς Φραγκολατίνους και τους χριστοκτόνους Εβραίους.
• Από όλα αυτά, τίποτα δεν γνωρίζατε εσείς, σεβασμιώτατε, πρίν λάβετε αυτήν την φρικτήν απόφασιν να συνυπογράψετε τα ΨΕΥΔΗ καταγγελόμενα από τον …Αχυρένιο «πατριάρχη», εναντίον του Αγιωτάτου ΑΡΤΕΜΙΟΥ;
• Οφείλατε όλα να τα γνωρίζετε και να είσαστε δύσπιστος σε όσα σας έγραψε η βρωμερά ΤΡΟΪΚΑ του Βελιγραδίου.
• Οντως, οφείλατε…. όμως αφρόνως για όλα αδιαφορήσατε και υπογράψατε και συνυπογράψατε και ετσι προσθέσατε και αλλα βάρη συνενοχής στην ….πλάτη σας!!!.
• ΟΛΟΙ εσείς, οι τωρινοί συνοδικοί, πλήν ενός ή δύο.
• Δεν θα έπρεπε ποτέ να σπεύσετε και εσείς να συνυπογράψετε το κατάπτυστο έγγραφό τους που περιέγραφε αναισχύντως και αδιαντρόπως την αντικανονικήν «έκπτωσι» του ΑΘΩΟΤΑΤΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ.
• Εσείς όχι μόνο δεν αντιδράσατε σε τίποτα από όλα αυτά που σας περιέγραψα και οφείλατε να γνωρίζετε γιατί καταγράφονται και αποθανατίζονται καθημερινά στα ιστολόγια που από ότι πληροφορούμαι παρακολουθείτε, αλλά σπεύσατε αδιστάκτως και βάλατε κάτωθεν ενός κειμένου του …Αχυρένιου της Σερβίας την καταδικαστικήν υπογραφήν σας.

Εμείς όμως σεβασμιώτατε πάτερ Νικόδημε, επέχοντες την θέσι του πιστού λαού παρακολουθούμε καθημερινώς όλα τα συμβαίνοντα, ιδιαίτερα από τους πατριάρχες και από τους επισκόπους μας, όπως μας συνιστούν να κάμνουμε και οι Άγιοι Πατέρες μας, όπως ο άγιος Γεννάδιος ο Σχολάριος:

Τοὺς ἐπισκόπους ὑμῶν ἐπιτηρεῖτε ἵνα ὦσιν Ὀρθόδοξοι καὶ μὴ διδάσκουσι δόγματα ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, μηδὲ τοῖς αἱρετικοῖς, ἢ τοῖς ἀπεσχισμένοις συλλειτουργῶσι.

Ο απλός λαός, σεβασμιώτατε, στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί την συνείδησι της Εκκλησίας και εσείς οφείλετε να εκφράζετε την συνείδησι της Εκκλησίας και ΜΟΝΟΝ και όχι τον εαυτόν σας. Αλλωστε γι αυτό και μόνον υπάρχετε και προϊστασθε των τοπικών Εκκλησιών. Γράφει ο άγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης:

Οἱ ἐπίσκοποι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ πράττουν ὅπως αὐτοὶ θέλουν (“πρὸς τὸ δοκοῦν”), ἀλλὰ εἶναι δέσμιοι τῶν ἐντολῶν καὶ τῶν Ιερών Κανόνων».

Και ο Γεώργιος Φλωρόφσκυ:

Ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει να ομιλή όχι αφ’ εαυτού, αλλ’ εν ονόματι της Εκκλησίας (σελ. 75)…αλλά και ο λαός έχει δικαίωμα και καθήκον να μαρτυρεί, να συναινεί και να αρνείται την συναίνεσή του, στην αναζήτηση της πλήρους ομοφωνίας…

Αγία Γραφή, Εκκλησία, Παράδοσις, σελ. 221.

Αλλά και ο Ιωάννης Καρμίρης:

Οὕτως ἡ κυβέρνησις τῆς Ἐκκλησίας ἀσκεῖται μὲν ὑπὸ τῶν ἐπισκόπων ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ, καὶ οὐχὶ ἐπὶ τῶν ἰδίων ἑαυτῶν ἢ τοῦ λαοῦ ὀνόματι, ἀλλὰ πάντοτε ἐν στενῇ καὶ ἁρμονικῇ συνεργασίᾳ πρῶτον μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καί…εἶτα τῶν λαϊκῶν, ἐντὸς τῶν ὑπὸ τῶν κανόνων διαγραφομένων ὁρίων.Προσέτι ἡ συμμετοχὴ αὕτη τῶν λαϊκῶν νοεῖται καὶ ὡς συμφωνία αὐτῶν καὶ παραδοχὴ τῶν ὑπὸ τῶν ἐπισκόπων ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν ἱ. Κανόνων πεπραγμένων καὶ ἐνεργὸς συμπαράστασις.

Πάντως οἱ ἐπίσκοποι οὐδὲν πρέπει νὰ πράττωσιν ἄνευ τοῦ λαοῦ…
Η θέσις καὶ ἡ διακονία τῶν λαϊκῶν, σ. 35.

Εδώ, για σήμερα σταματώ σεβασμιώτατε, γιατί ίσως κατά πολύ να σας καταπόνησα όχι τόσον από την έκτασι του κειμένου, όσον από την έντασι των περιγραφομένων και καταγγελομένων θλιβερών επικαίρων και καυτών, διακεκαυμένων θα έλεγα, θεμάτων.

Επαναλαμβάνω σεβασμιώτατε, ότι δι’ όλα όσα εν ολίγοις σας εξέθεσα και σας περιέγραψα, αντιμετωπίζω ένεκα των πεπραγμένων σας κρίσιν συνειδήσεως.

Τι δέον γενέσθαι;

Ότι με φωτίση ο Θεός. Οδοδείκται όλων μας είναι οι Αγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας. Τι αυτοί έπραξαν σε περιόδους πτώσεως της Πίστεως και του Ηθους της Εκκλησίας, το αυτό οφείλουμε να πράξωμε και ημείς.

Επ’ αυτού λέγει ο άγιος Συμεών ο Νέος ο Θεολόγος:

Ευχαίς και δάκρυσι τον Θεόν καθικέτευσον πέμψαι σοι οδηγόν απαθή τε και άγιον. Ερεύνα δε και αυτός τας Θείας Γραφάς, και μάλιστα τας των Αγίων Πατέρων πρακτικάς συγγραφάς, ίνα ταύταις αντιπαρατιθείς τα παρά του διδασκάλου και προεστώτος σοι διδασκόμενα και πραττόμενα, ως εν κατόπτρω δύνασαι βλέπειν ταύτα και καταμανθάνειν και τα μεν συνάδοντα ταις Γραφαίς, εγκολπούσθαι κατέχειν τη διανοία.Τα δε νόθα και αλλότρια, διακρίνειν και αποπέμπεσθαι, ίνα μη πλανηθής. Πολλοί γαρ, ίσθι, πλάνοι και ψευτοδιδάσκαλοι, εν ταις ημέραις ταύταις γεγόνασιν. (P.Μign 120,617).

Σας υπόσχομαι να τους συμβουλευθώ και να σας κοινοποιήσω τις αποφάσεις μου.

Παρακαλώ να συγχωρήσετε τις τυχόν υπερβάσεις μου, που ίσως να ήταν και αναπόφευκτες, εάν λάβετε υπ’ όψιν σας τον χαρακτήρα μου και την γραφίδα μου.

Επί δε τούτοις που σας εξέθεσα, μετά χαράς θα ανέμενα κάποιαν απάντησί σας, ίσως και κάποια γενναία απόφασή σας, η οποια θα ανέπαυεν την σκανδαλισθείσα συνείδησή μου.

Μετά του προσήκοντος σεβασμού

Οδυσσέας Τσολογιάννης, δημοσιογράφος

ΟΜΙΛΙΑ

ΓΙΑ  ΤΗΝ  «ΚΑΡΤΑ  ΤΟΥ  ΠΟΛΙΤΗ»

ΣΤΟ  ΙΕΡΟ  ΚΟΙΝΟΒΙΟ  ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΥ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ  8-5-2011

• Ἐνθουσιώδης ὑπῆρξε ἡ ἀνταπόκριση τοῦ κόσμου γιά συμμετοχή στήν ἐκδήλωση πού διοργάνωσε τό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου Πενταλόφου Γουμένισσας γιά τό φλέγον θέμα τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη». Τήν Κυριακή τό ἀπόγευμα, 8 Μαΐου 2011, ἑκατοντάδες ἄνθρωποι συναθροίστηκαν στό μεγάλο Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου γιά νά μάθουν «τί ἑτοιμάζεται γι᾿ αὐτούς χωρίς αὐτούς». Τήν ἐκδήλωση τίμησε μέ τήν παρουσία του ὁ Ἀντιδήμαρχος Παιονίας κ.Κωνσταντῖνος Σιωνίδης.
• Ὁμιλητές ἦταν ὁ Ὁσιολογιώτατος Μοναχός π.Ἀρσένιος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου, Διδάκτωρ Θεολογίας καί πτυχιοῦχος Φιλοσοφίας καί ὁ κ.Στάθης Ἀδαμόπουλος, οἰκονομολόγος- ἐκπαιδευτικός, πού μετέσχε στήν ἐκδήλωση ὡς Ἐκπρόσωπος Πρωτοβουλίας Ἀντιρρησιῶν Ὀρθόδοξης  Συνείδησης (γνωστῆς καί ὡς «ΠΡ.Α.ΟΣ»), ἡ ὁποία καί συλλέγει τίς ὑπογραφές κατά τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη». Ἕως τώρα ἔχουν συγκεντρωθεῖ περισσότερες ἀπό 65.000 ὑπογραφές, οἱ ὁποῖες καθημερινῶς αὐξάνονται. Σέ ὅλους τούς παρευρεθέντες μοιράστηκαν ἐνημερωτικά φυλλάδια.
• Ἀμφότεροι οἱ ὁμιλητές ἐπεσήμαναν ὅτι μέ τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη» εἰσαγόμεθα σιγά σιγά στήν ἐποχή τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης καί τῆς ἀσφυκτικῆς ἠλεκτρονικῆς παρακολούθησης. Εἰσαγόμεθα στή «Νέα Ἐποχή», ὅπου ἐκουσίως καλούμεθα ἀπό τίς «ἀρχές καί ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου» νά ἐκχωρήσουμε τήν θεόσδοτη ἐλευθερία μας καί νά ἀφήσουμε νά ὑψωθοῦν γύρω μας τά τείχη μιᾶς ἀόρατης ἠλεκτρονικῆς φυλακῆς. Κάποιοι παρουσιάζονται ὡς παντοδύναμοι γιά νά μᾶς φοβίσουν καί νά μειώσουν τίς ἀντιστάσεις μας. Μόλις ὅμως ἀντιληφθοῦν ὅτι ὁ κόσμος ἐπαγρυπνεῖ, θά ὑποχωρήσουν. Τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα λοιπόν τῆς ἐκδηλώσεως ἦταν ὅτι «μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ».
• Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος ἐπισημαίνοντας ὅτι τό πρῶτο πού χρειάζεται νά κάνουμε εἶναι νά μάθουμε νά γονατίζουμε καί νά ὑψώνουμε τά χέρια μας πρός τόν Θεό. Μέ τή βοήθεια τοῦ 
Θεοῦ θά ἀντισταθοῦμε στά ἄνομα σχέδια κάποιων σκοτεινῶν ἀνθρώπων. Δέν παραλαμβάνουμε τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη». Ὅ,τι κι ἄν αὐτοί ἀπεργάζονται κατά τῆς Πατρίδας μας, τό Γένος μας θά ἐπιζήσει. Καί τό Γένος μας εἶναι Χριστός καί Ἑλλάδα..

.

Επισημάνσεις του Αγίου Όρους για την Κάρτα του Πολίτη
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8052:2011-05-05-17-29-55&catid=42:2011-04-16-11-54-38

Και η Μακεδονία μας είπε «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»
http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/blog-post_8208.html

Και η Μακεδονία μας είπε «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ» – Οι ομιλίες του Πανοσιολογιώτατου Kαθηγουμένου της Ι.Μ Ξηροποτάμου Αγίου Όρους και του δικηγόρου παρ?Αρείω Πάγω κ. Δήμου Θανάσουλα(Video)
http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/video.html

Και η Μακεδονία μας είπε «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ» – ΨΗΦΙΣΜΑ
http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/blog-post_1394.html

Και η Μακεδονία μας είπε «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ» (Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο – κατεβάστε και ακούστε το ηχητικό υλικό σε mp3)
http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/mp3.html

Πάτρα 21 Μαϊου 2011 – Εκδήλωση για την Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη
http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/21-2011.html

Επείγουσα ανακοίνωση ΠΡ.Α.Ο.Σ – Ορθόδοξου Παρατηρητηρίου
http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/blog-post_13.html

Εκδήλωση-Ενημέρωση για Κάρτα του Πολίτη ΚΑΒΑΛΑ, 14/5/2011
http://agiooros.org/viewtopic.php?f=16&t=5566

Η κίνηση πολιτών Καβάλας κατά του ηλεκτρονικού φακελώματος σας προσκαλεί το Σάβατο 14 Μαΐου στις 19,30, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Ξενοδοχείου «Lucy» στην Καβάλα

_______

Η Παλλαική Ένωση ‘Αχαιών διοργανώνει στήν Πάτρα τό Σάββατο 21 Μαίου 2011, στήν Πλατεία ‘Αγίου Γεωργίου στό Μέγαρο λόγου καί τέχνης στίς 4 μ.μ., ‘Εκδήλωση ‘αντίστασης μέ θέμα : ” Η ‘Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση καί η Νεοεποχίτικη Κάρτα τού Πολίτη”.

_________

Ἡ σημερινὴ ἐκδήλωση-συζήτηση κατὰ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη

Μία ἀκόμη ἐκδήλωση κατὰ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη πραγματοποιήθηκε σήμερα Κυριακὴ 8 Μαΐου 2011 στὸ Βελλίδειο συνεδριακὸ κέντρο στὴ Θεσσαλονίκη παρουσία πλῆθος κόσμου ποῦ κατέφθασαν ἀπὸ ὅλες τὶς περιοχὲς τῆς Βορείου Ἑλλάδος. Λόγο ἐκφώνησαν τρεῖς ἐξέχουσες προσωπικότητες: ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερὰ Μονῆς Ξηροποτάμου ἀρχιμανδρίτης Ἰωσήφ, ὁ Οἰκονομολόγος κ. Ἀδαμόπουλος Στάθης καὶ ὁ δικηγόρος παρ’ Ἀρείω Πάγω κ. Θανάσουλας Δῆμος.Ἀρχικὰ ἀναγνώστηκε ἡ ἀνακοίνωση τῆς ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὅρους, στὴν ὁποία οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ἱερῶν Μονῶν ἀπευθύνουν ἕνα βροντερὸ ΟΧΙ στὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ στὴν ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση ἐνῶ ἀκολούθησε χαιρετισμὸς ἀπὸ τὸν π. Δαμασκηνό, ἐκπρόσωπο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου. Στὴ συνέχεια ὁ ἀρχιμανδρίτης Ἰωσήφ, ποῦ ἦταν καὶ ὁ κύριος ὁμιλητῆς, ἀναφέρθηκε στὴν σχεδιαζόμενη ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση μέρος τῆς ὁποία ἀποτελεῖ καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη. Τόνισε πῶς ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη δὲν εἶναι ζήτημα μόνο νομικὸ ἢ κοινωνικὸ ἀλλὰ πνευματικὸ καὶ θρησκευτικὸ ἐνῶ κατέδειξε καὶ τὶς ἐπαχθεῖς συνέπειες παραλαβῆς της ἀπὸ τοὺς χριστιανούς. Ἐπίσης, παρομοίασε τὴ σύγχρονη πραγματικότητα μὲ τὴν ἐποχὴ τῶν διωγμῶν καὶ παρότρυνε τοὺς πιστοὺς νὰ ἀρνηθοῦν νὰ παραλάβουν τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη, πράξη ποῦ θὰ ἀποτελέσει ὁμολογία τῆς ἐλευθερίας τῆς θρησκευτικῆς μας συνειδήσεως.Ἀκολούθησε ὁ κ. Ἀδαμόπουλος Στάθης, ὁ ὁποῖος κατέδειξε μὲ….
κάθε σαφήνεια τὴν ἀνασφάλεια ποῦ κυριαρχεῖ στὸ χῶρο τῆς πληροφορικῆς καὶ συνεπῶς στὴν ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση παραθέτοντας καὶ ἀνάλογα παραδείγματα παραβίασης βάσεων δεδομένων κρατικῶν ὑπηρεσιῶν, παγκόσμιων ἐπιχειρήσεων καὶ τραπεζῶν τὰ τελευταία χρόνια. Πρόσθεσε μάλιστα ὅτι κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς ἐγγυηθέι ὅτι ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ οἱ ὅποιες ἄλλες κάρτες (Κάρτα δημότη, Μετανάστη, Ἐργαζομένου, Φοροκάρτα κτλ) εἶναι ἀσφαλεῖς ἀπένατι στοὺς ἐπίδοξους χάκερς ἐπισημαίνοντας καὶ τὴν παραβίαση τῆς ἀντίστοιχης Κάρτας στὴ Γερμανία τὸ Νοέμβριο τοῦ 2010.Τέλος, ὁ κ. Θανάσουλας Δῆμος μὲ νομικὰ ἐπιχειρήματα ἀπέδειξε ὅτι ἐκτός του ἄλλων ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη παραβιάζει βάναυσα τὴν κοινωνικὴ καὶ θρησκευτκὴ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου καὶ συνεπῶς προσκρούει σὲ πολλὲς διατάξεις τοῦ Συντάγματος. Ταυτόχρονα, πρότεινε στὴν πολίτεια τὴ διενέργεια δημοψηφίσματος, ὥστε οἱ ἴδιοι οἱ πολίτες νὰ ἀποφασίσουν ἐλεύθερα γιὰ ἕνα τόσο σοβαρὸ θέμα.Πρὶν τὸ κλείσιμο τῆς ἐκδήλωσης ἀκολούθησε συζήτηση στὴν ὁποία οἱ ὁμιλητὲς ἀπάντησαν σὲ ἐρωτήματα ποὺ τέθηκαν ἀπὸ τοὺς παριστάμενους.

ΟΙ ΠΑΛΛΗΚΑΡΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ

http://resistance-hellas.blogspot.com

Αναρχικοί βεβήλωσαν τον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας στο Αίγιο

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Ανοιχτή επιστολή στον κ. Γκρούεφσκι

Αποστομωτική απάντηση προς ανιστόρητους Σλάβους

Κύριε Πρόεδρε, με μεγάλη χαρά πληροφορήθηκα ότι προτίθεστε να τοποθετήσετε τον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε κεντρική πλατεία των Σκοπίων. Και δικαιολογώ την χαρά μου αυτή επειδή ο λαός σας, όπως κι όλοι οι λαοί του κόσμου, υποκλίνεστε στο μεγαλείο του Έλληνα στρατηλάτη. Ασφαλώς γνωρίζω ότι έχετε αντιρρήσεις για το εάν ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας μα πιστεύω ότι θα πεισθείτε επειδή κατωτέρω θα παραθέσω τις αναφορές του στην ελληνική του καταγωγή. Ασφαλώς μερικά τα γνωρίζετε, αλλά επιμένω λίγο περισσότερο επειδή αγνοείτε κάποια πράγματα, και κάθε σώφρων άνθρωπος θα πίστευε τον Αλέξανδρο όταν αναφερόταν στην ελληνική καταγωγή του και θα απιστούσε σε οιονδήποτε άλλον που θα υποστήριζε κάτι διαφορετικό. Αλλά δεν σας απευθύνω την παρούσα για να σας κάνω μαθήματα ιστορίας μα για να σας επισημάνω την καταγωγή του Αλεξάνδρου και το τι εκείνος δήλωνε για την καταγωγή του.

Κύριε Πρόεδρε, όταν ο Αλέξανδρος και ο Φίλιππος και οι άλλοι Έλληνες ανήγειραν ανδριάντες ή αναθηματικές στήλες συνήθιζαν να χαράσσουν στην βάση τους και κάποια επιγραφή. Στα ελληνικά ασφαλώς αλλά εγώ προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση να βάλετε την επιγραφή στην σλαβική γλώσσα σας αφού προτίθεστε να τοποθετήσετε το άγαλμά του σε πλατεία της πρωτεύουσάς σας. Σας προτείνω λοιπόν να επιλέξετε κάτι από τα ακόλουθα τα οποία προκύπτουν από το πασίγνωστο βιβλίο του Αρριανού «Αλεξάνδρου Ανάβασις»:

«… θύσαι δε αυτόν και Πριάμω επί του βωμού του Διός του Ερκείου λόγος κατέχει, μήνιν Πριάμου παραιτούμενον τω Νεοπτολέμω γένει, ό δη ες αυτόν καθήκεν».

Δηλαδή, επειδή δεν γνωρίζετε αρχαία ελληνικά, την γλώσσα που μιλούσε ο Αλέξανδρος, θα σας το μεταφράσω στα νεοελληνικά και από εκεί στα αγγλικά για να έχετε μια εικόνα τού τι είδους ύβρις θα είναι να ανεγερθεί το άγαλμα χωρίς κάποια συνοδευτική επιγραφή: «Αναφέρεται ότι (ο Αλέξανδρος) θυσίασε και προς τιμήν του Πριάμου στον βωμό του Έρκειου Δία επειδή ήθελε να απαλλαγεί από τον θυμό του Πριάμου προς τον Νεοπτόλεμο κι αυτό διότι ο ίδιος (ο Αλέξανδρος) καταγόταν από αυτόν (τον Νεοπτόλεμο)». Θα μπορούσατε λοιπόν να γράψετε: Αλέξανδρος Φιλίππου ός καθήκεν το γένος εκ Νεοπτολέμου του Αχιλλέως.

Αλλά αν δεν σας αρέσει αυτό τότε λάβετε υπ’ όψιν σας το ακόλουθο το οποίο είναι πασίγνωστο: «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων». Εδώ δεν έχουμε απλή αναφορά αλλά διαταγή του Αλεξάνδρου να γραφεί αυτή η επιγραφή η οποία συνόδευε τα λάφυρα

που εστάλησαν στην Αθήνα. Όπως βλέπετε ονομάζει όλο το στράτευμά του Έλληνες. Θα μπορούσατε λοιπόν να γράψετε: Αλέξανδρος Φιλίππου ο Έλλην. Ο Αλέξανδρος θα ήθελε κάτι τέτοιο αλλά δεν γνωρίζω αν θα το επιθυμούσατε κι εσείς. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κι άλλες αναφορές ακόμη.

«Παρμενίων με δη και ως παρήνει Αλεξάνδρω ναυμαχείν, τα τε άλλα κρατήσειν τω ναυτικώ τους Έλληνας επελπίζων καίτι και θείον ενέπειθεν αυτόν…». Δηλαδή: Ο Παρμενίων προέτρεπε τον Αλέξανδρο να ναυμαχήσει γιατί είχε την ελπίδα ότι θα νικήσουν οι Έλληνες όχι μόνον με τον στόλο αλλά και επειδή υπήρχε και βοήθεια από κάποιο θεϊκό σημάδι. Οπότε πάλι καταλήγουμε στο: Αλέξανδρος Φιλίππου ο Έλλην.

Κι αλλού ο Αρριανός αναφέρει:

«Εντεύθεν δε ες Μαλλόν αφίκετο και Αμφιλόχω όσα ήρωι ενήγισε… και τους φόρους ους βασιλεί Δαρείω απέφερον ανήκεν, ότι Αργείων μεν Μαλλωταί άποικοι ήσαν, αυτός δε απ’ Άργους των Ηρακλειδών είναι ηξίου». «Και από εκεί έφθασε στον Μαλλόν και έκανε θυσίες προς τιμήν του Αμφίλοχου… και κατάργησε τους φόρους που (οι κάτοικοι) πλήρωναν στον Δαρείο επειδή οι Μαλλώτες ήταν άποικοι από το Άργος κι ο ίδιος (ο Αλέξανδρος) υποστήριζε ότι καταγόταν από το Άργος και μάλιστα από το γένος των Ηρακλειδών». Οι Ηρακλείδες, όπως είναι γνωστό κύριε Πρόεδρε, περιπλανήθηκαν επί αιώνες στα εδάφη της Μακεδονίας και της Θράκης και επανήλθαν στο Άργος περίπου στα 1200 π.Χ. και η επάνοδος αυτή ονομάστηκε κάθοδος των Δωριέων. Αλλά αυτά δεν θα ήταν τόσο επίκαιρα αν η κυβέρνησή σας δεν είχε αποφασίσει να κατασκευάσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το σημαντικό είναι ότι ο Αλέξανδρος υποστήριζε ότι κατάγεται από το Άργος και το γένος των Ηρακλειδών, δηλαδή των Δωριέων. Επομένως σας προτείνω, εάν κάτι από τα μέχρι τώρα προτεινόμενα δεν τύχει της ευαρεσκείας σας να γράψετε στην βάση του αγάλματος: Αλέξανδρος Φιλίππου ο Αργείος, Ηρακλείδης.

Γνωρίζω κύριε Πρόεδρε ότι τα όσα σας γράφω δεν σας είναι αρεστά επειδή δεν διευκολύνουν την πολιτική σας καριέρα. Αλλά άλλο πολιτική και άλλο ιστορία και ιστορική αλήθεια. Κι όταν ο Αλέξανδρος διατείνεται ότι είναι Έλληνας θα ήταν πραγματική πολιτική στρεψοδικία και ύβρις να υπάρχουν άνθρωποι που του αρνούνται το δικαίωμα να δηλώνει την καταγωγή του. Σημειώστε ότι όταν απηύθυνε την επιστολή-τελεσίγραφο στον Δαρείο, του λέει: «Οι υμέτεροι πρόγονοι ελθόντες εις Μακεδονίαν και εις την άλλην Ελλάδα κακώς εποίησαν ημάς ουδέν προηδικημένοι. Εγώ δε των Ελλήνων ηγεμών κατασταθείς και τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας διέβην εις την Ασίαν…». Δηλαδή: «Οι πρόγονοί σας ήλθαν εναντίον της Μακεδονίας και της άλλης Ελλάδας, χωρίς αιτία, και έκαναν καταστροφές. Κι εγώ αφού αναδείχθηκα αρχηγός των Ελλήνων κι επειδή θέλησα να τιμωρήσω τους Πέρσες πέρασα στην Ασία…». Βλέπετε λοιπόν ότι ονομάζει την Μακεδονία τμήμα της Ελλάδος και τα στρατεύματά του ελληνικά. Επομένως επανερχόμαστε στο «Αλέξανδρος Φιλίππου ο Έλλην».

Κι όταν ο Αλέξανδρος συνέλαβε την οικογένεια του Δαρείου, ο βασιλιάς των Περσών έστειλε επιστολή στον Αλέξανδρο και του έδινε ως λύτρα για την απελευθέρωση της οικογενείας του την περιοχή ανάμεσα στον Ευφράτη και στην ελληνική θάλασσα, δηλαδή το Αιγαίο. Αυτό το λέω επειδή παρά τις θελήσεις του Αλεξάνδρου και των υπολοίπων Μακεδόνων οι οποίοι διακήρυτταν ότι ήταν Έλληνες μερικοί ιστορικοί σας υποστηρίζουν τα αντίθετα. Αλλά η ιστορία βοά και ο ίδιος ο Δαρείος ομολογεί ότι το Αιγαίο είναι ελληνική θάλασσα. Επομένως οι «Αιγαιάτες Μακεδόνες» είναι Έλληνες και απόγονοι Έλληνος ήρωος. Ωραία το αποδίδει ο Αρριανός: «… την δε χώραν πάσαν την εντός Ευφράτου ποταμού έστε επί θάλασσαν την ελληνικήν Αλεξάνδρου είναι…».

Κι αλλού διαβάζουμε ότι η μακεδονική ενδυμασία ήταν όπως και των υπολοίπων Ελλήνων διότι ο ίδιος ο Αρριανός τον ψέγει ότι προτίμησε την περσική κι όχι την μακεδονική της οποίας η απαρχή εντοπίζεται στους μυθικούς χρόνους του Ηρακλέους. Διαβάστε μαζί μου: «… εσθήτα τε ότι μηδικήν αντί της μακεδονικής τε και πατρίου Ηρακλείδης ων μετέλαβεν, ουδαμή επαινώ…». Δηλαδή: «δεν επικροτώ με τίποτα ότι φόρεσε ενδυμασία περσική αντί για την μακεδονική αυτός που από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από τον Ηρακλή». Επομένως κύριε Γκρούεφσκι θα ήταν καλό να σεβασθείτε τις επιθυμίες του Αλεξάνδρου και του Φιλίππου που υποστήριζαν ότι είναι Ηρακλείδες κι ότι οι Μακεδόνες όλοι είναι Ηρακλείδες και να αναγράψετε στην βάση του αγάλματος: Αλέξανδρος ο Φιλίππου Ηρακλείδης. Ηρακλείδης στα ελληνικά είναι ο απόγονος Ηρακλέους.

Αλλά δεν είναι μόνον ο Αλέξανδρος που υποστήριζε ότι είναι απόγονος του Ηρακλέους. Τα ίδια λέει και ο Ανάξαρχος (Αρριανός, βιβ. Δ. κεφ 10, εδ. 6) που αναγνωρίζει στον Αλέξανδρο την καταγωγή, εκ πατρός, από τον Ηρακλή.

Μνημειώδης είναι ο λόγος του Αλεξάνδρου προς τα στρατεύματά του όταν αυτά δυστρόπησαν και ήθελαν να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα. Ο λόγος του που έχει καταγραφεί ολόκληρος αναφέρεται και στον Ηρακλή όχι μόνον σαν πρόγονο του Αλεξάνδρου αλλά όλων των Μακεδόνων. «… ή ουκ ίστε ότι ο πρόγονος ο ημέτερος ουκ εν Τίρυνθι ουδέ Άργει, αλλ’ ουδέ εν Πελοποννήσω ή Θήβαις μένων ες τοσόνδε κλέος ήλθεν ως θεός εξ ανθρώπου γενέσθαι ή δοκείν; Ου μεν δη ουδέ Διονύσου, ακροτέρου τούτου θεού ή καθ’ Ηρακλέα, ολίγοι πόνοι». Δηλαδή: «… ή μήπως δεν γνωρίζετε ότι ο δικός μας πρόγονος χωρίς να παραμείνει ούτε στην Τίρυνθα ούτε στο Άργος αλλά ούτε και στην Πελοπόννησο και στην Θήβα έφτασε σε τόσο μεγάλη δόξα ώστε να νομίζουν ότι είναι θεός ενώ αυτός καταγόταν από άνθρωπο; Ούτε και οι κόποι του Διονύσου που ήταν μεγαλύτερος θεός από τον Ηρακλή ήταν λίγοι». Αυτά ο Αλέξανδρος τα είπε επειδή ο στρατός ήθελε να γυρίσει πίσω στην πατρίδα. Ο Αλέξανδρος αναφέρθηκε στους κοινούς τους προγόνους για να επισημάνει ότι αυτοί δοξάστηκαν μακριά από την πατρίδα τους.

Κι όταν ο στρατός του πήρε τον δρόμο της επιστροφής ο Αλέξανδρος εθυσίασε στον γενάρχη Ηρακλή. Ο Αρριανός αναφέρει: «… επί δε Ηρακλεί τε τω προπάτορι σπείσας…». Δηλαδή: «… αφού θυσίασε και στον Ηρακλή τον προπάτορα…». Αλλά ο Ηρακλής ήταν Έλληνας. Επομένως και ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας. Άρα ξαναγυρνάμε στο «Αλέξανδρος Φιλίππου ο Έλλην».

Ασφαλώς υπάρχουν πλείστες όσες αναφορές στους αρχαίους συγγραφείς ότι ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας και είμαι βέβαιος ότι τις γνωρίζετε. Ακόμα κι ο Αρριανός προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω την οποιαδήποτε κατηγορία θα μπορούσε να του απαγγελθεί ότι ένας, έστω, μη Έλληνας έγραψε για τον Αλέξανδρο. Λέει για την πρόθεσή του να γράψει ένα ακόμα βιβλίο για τον Αλέξανδρο: «… ταύτα ιδία αναγράψω αυτώ Νεάρχω επόμενος, ως και τήνδε είναι υπέρ Αλεξάνδρου ελληνικήν ξυγγραφήν…». «… Κι αυτά θα γράψω σε ιδιαίτερο βιβλίο ακολουθώντας (τα γραπτά) του Νέαρχου ώστε και αυτή η συγγραφή για τον Αλέξανδρο να είναι ελληνική». Τα ίδια υποστηρίζει κι ο Πολύβιος όταν λέει ότι οι Αχαιοί και οι Μακεδόνες είναι της ίδιας φυλής. Οι Αχαιοί, κ. Γκρούεφσκι, είναι οι γνωστοί Έλληνες των Τρωικών κι αναφέρονται επίσης στο χρονικό του Καντές ως Ahijawa. Πανάρχαια ελληνικά φύλα στην περιοχή, χιλιετίες πριν την κάθοδο των Σλάβων.

Κύριε Γκρούεφσκι, όλα αυτά σας είναι γνωστά. Τα γνωρίζετε μάλιστα πολύ καλά. Κι όπως υποθέτω, θα γράψετε στην βάση του αγάλματος «Αλέξανδρος ο Μακεδών». Αυτό είναι εν μέρει σωστό, ο Αλέξανδρος ήταν Μακεδών, από την Μακεδονία, της Ελλάδος. Ο ίδιος το έλεγε αυτό. Κι οι Μακεδόνες υπερηφανεύονταν ότι είναι Έλληνες, ότι κατάγονται από τον Ηρακλή και βεβαίως μιλούσαν ελληνικά. Εσείς δεν μιλάτε ελληνικά. Μιλάτε σλαβικά. Κι από όσο ξέρω ουδέποτε εντάξατε στο παρελθόν σας τον μυθικό ήρωα των Ελλήνων ούτε τον Νεοπτόλεμο ούτε τον Αχιλλέα. Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών δεν έχει καμία σχέση μ’ εσάς εκτός του ότι κατοικείτε σε ένα τμήμα της Μακεδονίας του. Τα Σκόπια, όπου θέλετε να στήσετε το άγαλμα, δεν υπήρξαν ποτέ τμήμα της Μακεδονίας αλλά ήταν περιοχή της Παιονίας. Ασφαλώς οι Παίονες δεν υπάρχουν πια ως λαός αλλά εσείς κατοικείτε στην Παιονία και μόνο ένα τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας κατέχετε. Το πόσο είναι αυτό το τμήμα έχει υπολογισθεί ότι δεν ξεπερνά το είκοσι τοις εκατόν της αρχαίας Μακεδονίας. Επομένως δεν είναι παράξενο που καμία αξιόλογη αρχαία μακεδονική πόλη δεν υπάρχει στα εδάφη σας και καμία πρωτεύουσα του αρχαίου μακεδονικού κράτους, όπως οι Αιγές, η Πέλλα και η Θεσσαλονίκη. Ο Αλέξανδρος δεν έλεγε Solun, έλεγε Θεσσαλονίκη. Ο απόστολος Παύλος όταν ήλθε στην Μακεδονία επισκέφθηκε τους Φιλίππους, την Βέροια, την Θεσσαλονίκη. Δηλαδή πόλεις που βρίσκονται στην Ελλάδα. Και συνάντησε μόνον Έλληνες και Ρωμαίους. Πουθενά δεν αναφέρεται ότι συνάντησε Σλάβους και ανθρώπους που το όνομά τους καταλήγει σε –φσκι, -ωφ, -ιτς κ.τ.ο. Πολύ φτωχή πράγματι η κληρονομιά την οποία διεκδικείτε χωρίς να έχετε το δικαίωμα. Αλλά παρ’ όλα αυτά χαίρομαι ειλικρινά επειδή θα στήσετε το άγαλμα, γιατί στο κράτος σας υπάρχουν πάνω από 200.000 Έλληνες με ελληνική εθνική συνείδηση, οι μόνοι που έχουν δικαίωμα στο κράτος σας να λέγονται Μακεδόνες, που θα έχουν τον Αλέξανδρο ως σημείο αναφοράς. Γιατί εμείς οι Έλληνες κάτι τέτοια μνημεία τα εκτιμούμε πολύ και, όπως ο Αλέξανδρος, τα τιμούμε ιδιαίτερα. Και το λέω αυτό επειδή ο Αλέξανδρος λίγο πριν από την εκστρατεία στην Ασία επισκέφθηκε τα Λείβηθρα του Ολύμπου, από εκεί που καταγόταν ο Ορφεύς, για να προσκυνήσει το άγαλμα του μεγάλου ποιητή τής Μακεδονίας και της Θράκης. Διότι ο Ορφεύς αναφέρεται ως Θράκας επειδή τότε, τον 7ο π.Χ. αιώνα, δεν υπήρχε Μακεδονία αλλά ο γεωγραφικός της χώρος λογιζόταν ως θρακικός. Κι αν θα θέλατε να μάθετε ποια γλώσσα μιλούσαν στα εδάφη που αργότερα ονομάσθηκαν μακεδονικά, δεν έχετε παρά να διαβάσετε τα Ορφικά. Και θα βρεθείτε μπροστά στην υπέροχη ελληνική γλώσσα. Αλλά λέγαμε για το άγαλμα και για την εκτίμηση που οι Έλληνες τρέφουν στα μνημεία. Ε, λοιπόν, αυτά μας κάνουν να αφυπνιζόμαστε και να παίρνουμε ορμή εξαιτίας τους. Κι αυτό το άγαλμα θα αποτελέσει τον φάρο για τη συγκέντρωση του Ελληνισμού γύρω από τον μεγάλο μας πρόγονο, τον Αλέξανδρο, τον γιο του Φιλίππου, δισεγγονό του Ηρακλή και εγγονό του Αχιλλέως, όπως ο ίδιος ο Αλέξανδρος δήλωνε. Κι οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε αυτήν τη δήλωση. Άρα θα έπρεπε, από σεβασμό, να αναγράψετε στη βάση του αγάλματος όλη αυτήν τη φράση: «Αλέξανδρος Φιλίππου, δισεγγονός Ηρακλέους και εγγονός Αχιλλέως». Τότε θα είχατε σεβαστεί την ιστορία και τη θέληση του Αλεξάνδρου.

Κύριε Γκρούεφσκι, γνωρίζω πολύ καλά, κι εσείς άλλωστε, ότι η ιστορία γράφεται αλλά δεν παραχαράσσεται. Όσοι επιχείρησαν αυτό το δεύτερο υπέστησαν την μήνιν της. Χαιρετίζω την αντίδραση των 250 επιστημόνων και ακαδημαϊκών που απέστειλαν επιστολή στον Πρόεδρο Ομπάμα διαμαρτυρόμενοι για την εκ μέρους σας επιχειρηθείσα παραχάραξη της ιστορίας. Αυτή η αντίδραση είναι η αρχή μόνον της οργής της ιστορίας. Επιχειρείτε να ονομάζεσθε Μακεδόνες μα δεν είστε Μακεδόνες. Ακριβώς όπως εγώ δεν είμαι Νίκολα Γκρούεφσκι και θα γινόμουν καταγέλαστος εάν εμφανιζόμουν με το όνομά σας και διατεινόμουν ότι είμαι πρωθυπουργός των Σκοπίων. Ο καθένας είναι αυτό που είναι κι όχι αυτό που δηλώνει, εάν αυτό που δηλώνει δεν συμφωνεί με αυτό που είναι. Κι αυτό που είναι αποδεικνύεται από έναν σωρό παραμέτρους αληθείας, όπως είναι η καταγωγή, η γλώσσα κ.λ.π. Εσείς είστε Σλάβοι την καταγωγή και Σλάβοι την γλώσσα. Τα είπε ο Κίρο Γκλιγκόρωφ, τα ομολογεί η γλώσσα σας και η λαϊκή σας παράδοση. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Ασφαλώς δεν είναι απαρατήρητο ότι το τριάντα πέντε τοις εκατόν του πληθυσμού του κράτους σας είναι Αλβανοί, δηλώνουν Αλβανοί, μιλούν Αλβανικά και αδιαφορούν παντελώς στις προσπάθειές σας να εγγράψετε υποθήκη ότι δήθεν είστε απόγονος του Αλεξάνδρου. Το πολύ να δέχονταν για το κράτος σας την ονομασία Αλβανοπαιονία ή Αλβανομακεδονία. Αλλά αν υιοθετούσαν μια τέτοια άποψη, να είστε σίγουρος ότι θα προστρέχατε στην Ελλάδα άρον άρον και θα ζητούσατε να σας αναγνωρίσει με το όνομα Σλαβομακεδόνες. Διότι θα εξεγείρονταν οι Σλάβοι και θα σας κατηγορούσαν ότι με τις ενέργειές σας να ιδιοποιηθείτε ιστορία που δεν σας ανήκει ξεριζώσατε τον Σλαβισμό από ένα τμήμα των Βαλκανίων. Τότε θα σας έχει εκδικηθεί η ιστορία. Κι ο ίδιος ο Αλέξανδρος αποδοκιμάζει την προσπάθειά σας. Δηλώνει ότι είναι Έλληνας κι αν εσείς θέλετε να αυτοπροσδιορίζεστε ως απόγονός του πρέπει να δηλώσετε ότι είστε Έλληνας. Φυσικά δεν αρκεί μια δήλωση, θα έπρεπε να μιλάτε ελληνικά, τη γλώσσα του Αλεξάνδρου και του Ορφέα, και να αισθανόσαστε βαθιά στην καρδιά σας ότι είστε Έλληνας. Εσείς δεν είστε Έλληνας, επομένως δεν έχετε σχέση με τον Αλέξανδρο. Άλλωστε αν είσαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων θα έπρεπε να είχατε την ελληνική γραφή, όπως είχαν κι έχουν όλες οι ελεύθερες μακεδονικές περιοχές από τα προ του Χριστού χρόνια. Εσείς όμως έχετε την κυριλλική γραφή που επινοήθηκε για αποκλειστική χρήση των νεοεισελθόντων από τον 6ο μ.Χ. αιώνα Σλάβων. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά με οδύνη πληροφορήθηκα ότι εξτρεμιστές κάτοικοι της ΦΥΡΟΜ σβήνουν τις ελληνικές επιγραφές από τις βυζαντινές εικόνες και τις αντικαθιστούν με σλαβικές. Αυτές που εσείς θέλετε να ονομάζετε μακεδονικές.

Επανερχόμενος στον ανδριάντα, επικροτώ την απόφασή σας να τιμήσετε τον μεγάλο Έλληνα. Αλλά οφείλετε να σεβασθείτε τις θελήσεις του και να γράψετε την αλήθεια για την καταγωγή και την εθνικότητά του. Κι αν θέλετε την ταπεινή μου άποψη για την ονομασία της χώρας σας, μία χώρα με κυρίαρχες εθνότητες τη σλαβική και την αλβανική, αυτή θα έπρεπε να είναι «Αλβανοσλαβία». Κι αν θα επιμένατε η ονομασία να περιέχει τον όρο Μακεδονία, για χάρη του μικρού κομματιού της το οποίο κατέχετε και για χάρη των αληθινών Μακεδόνων που δηλώνουν Έλληνες και τους οποίους προσπαθείτε ν’ αποκρύψετε, η ονομασία αυτή θα έπρεπε να είναι «Κατεχόμενη Μακεδονία».

Με εκτίμηση

Γεώργιος Πολύμερος

Γλωσσολόγος, Ιστορικός, Συγγραφέας (εγγονός δασκάλου που δίδαξε στα εδάφη της Μακεδονίας τα έπη του Ορφέα και τις επικές πράξεις του Αλεξάνδρου)

________

ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Τήν Κυριακή, 8 Μαΐου 2011, στίς 6.30΄ τό ἀπόγευμα θά πραγματοποιηθοῦν στό μεγάλο Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου Πενταλόφου Γουμένισσας δύο ὁμιλίες μέ τό ἐπίκαιρο θέμα :

“ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ – Εισιτηριο χωρις επιστροφη;”

Ὁμιλητές θά εἶναι οἱ :

• Μοναχός Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, Διδάκτωρ Θεολογίας
• & Στάθης Ἀδαμόπουλος, Οἰκονομολόγος

• ● Ἡ παγκόσμια ἠλεκτρονική διακυβέρνηση πού προοιωνίζει ἡ περιβόητη «Κάρτα τοῦ Πολίτη»
• ● ἡ ἀσφυκτική καί ὁλοκληρωτική παρακολούθηση
• ● ἡ μετατροπή τῆς θεόσδοτης ἐλευθερίας τοῦ προσώπου σέ μιά ἀπέραντη φυλακή
• ● τό παγκοίνως γνωστό διάτρητο τῆς ἀσφάλειας τῶν προσωπικῶν δεδομένων
• ● ἡ σύμπτωση(;) τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ μέτρου αὐτοῦ μέ τήν ἐφαρμογή τοῦ κατοχικοῦ Μνημονίου
• ● ἡ ἀπροθυμία τῆς κυβέρνησης νά παρουσιάσει τά πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά τῆς Κάρτας
• ● οἱ ὑπαναχωρήσεις τοῦ Ὑπουργοῦ
• ● ἡ γενική ἀφασία θεσμοθετημένων ὀργάνων γιά τήν προστασία τοῦ ἀγωνιώντος ἑλληνικοῦ λαοῦ…

Ὅλα αὐτά μᾶς ὁδηγοῦν στό συμπέρασμα ὅτι κάτι πολύ δυσοίωνο προετοιμάζεται νά ἐφαρμοστεῖ στήν Πατρίδα μας.

Μάλιστα δέ, τούτη τή φορά ζητεῖται ἡ συναίνεσή μας στό προμελετημένο ἔγκλημα.

Θά παραδοθοῦμε ἀμαχητοί;

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!

ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.4/5.5.2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

Εξ αφορμής της προσφάτου καταθέσεως στην Βουλή των Ελλήνων του νομοσχεδίου «Για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» και την απορρέουσα εκ τούτου μελ­λον­τική έκδοσι της «Κάρτας του Πολίτη», η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους επιθυμεί να επισημάνη τα ακόλουθα:Η «Κάρτα του Πολίτη» ταυτοποιεί την προσωπικότητα του πολίτη και τον μετατρέπει σε ένα αριθμό του συστήματος της ηλεκτρο­νικής διακυβερνήσεως.
Όλοι οι πολίτες εντάσσονται πλέον σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο ελέγχει και επεξερ­γάζεται τα στοιχεία της προσωπικής τους ζωής (οικονομική δραστηριότης, θέματα υγείας, εργασίας, κοινωνικής συμπεριφοράς κ.λπ.), καταργώντας ουσιαστικά τις προσωπικές τους ελευθερίες. Επειδή το σύστημα αυτό έχει την δυνατότητα να μετεξελίσσεται εύκολα θεωρούμε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος για τους Χριστιανούς να παραβιάζεται η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνειδήσεως, στερώντας τους την δυνατότητα να ομολογούν ελεύθερα την πίστι τους και να κηρύσσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Επειδή μάλιστα η εξουσία χρήσεως του συστήματος αυτού παραδίδεται σε φορείς ακαθόριστους ως προς τον δη­μόσιο η ιδιωτικό τους χαρακτήρα και τους δίδεται η ευχέρεια να προσθαφαιρούν στην Κάρτα δεδομένα, υπάρχει το ενδεχόμενο ακόμη και της ανεπίγνωστης εκ μέρους των πιστών χρήσεως αντιχριστιανικών συμβόλων. Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους εκφράζει την έντονη ανησυχία της και υποβάλλει θερμή παράκλησι προς την Ελληνική Κυβέρνησι να μη προχωρήση στην έκδοσι της ηλεκτρονικής «Κάρτας του Πολίτη», συνιστά δε στους χριστιανούς να χρησιμοποιούν τα συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς τους.
Η υποχρεωτική επιβολή τοιούτου είδους Κάρτας μας ευρίσκει αντιθέτους. Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν λησμονούμε ότι «μείζων ο εν ημίν η ο εν τω κόσμω», και ότι ο Χριστός «νενίκηκε τον κόσμον»• τούτο όμως δεν συνεπάγεται και την συμφωνία μας σε υποχρεωτικές και ανελεύθερες πρακτικές.
Ευχόμεθα ολοψύχως η Κυρία Θεοτόκος, η Προστάτις και Έφορος του Αγίου Όρους, να δίδη στον ευλαβή λαό της πατρίδος μας την δύναμι να ανταπεξέρχεται σε όλες τις δυσκολίες του βίου, μάλιστα μέσα στη δυσχερή αυτή συγκυρία που διερχόμεθα.
Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.

Αναρτήθηκε από ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ

ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

• Αν ρίξουμε ένα βλέμμα και στη δική μας κοινωνία αλλά και σε παγκόσμιο κλίμακα, στις διεθνείς σχέσεις των λαών, θα δούμε ότι δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Δέ’ βασιλεύει ό νόμος του Χριστού μας, το «Αγαπάτε αλλήλους» (Ίωάν. 13,34). Στις κοινωνίες μας, παρ’ όλα τα επιτεύγματα τους, βασιλεύει ό νόμος της ζούγκλας ότι «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Εγκλήματα γίνονται καθημερινώς σε όλες τις χώρες• εγκλήματα εκτελεσμένα με τέτοια εντέλεια, πού κι ό ικανότερος αστυνόμος να μη μπορεί να τα εξιχνίαση. Ό ένοχος μένει ασύλληπτος, περιγελά και περιπαίζει τις αρχές. Οι δράστες περιφέρονται ασύλληπτοι, μερικές φορές τιμώνται κιόλας!

• Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη αποδεικνύεται ανίσχυρη. είναι, όπως έλεγε ένας αρχαίος φιλόσοφος, ένα αραχνόπανο πού πιάνει μυγάκια, μα οί σφήγκες το σχίζουν και περνούν. Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη συλλαμβάνει τα μικρά και ασήμαντα• τα μεγάλα εγκλήματα μένουν ατιμώρητα. Και τι θα γίνη λοιπόν; αυτοί θα μείνουν ατιμώρητοι αιωνίως; Όχι! διαμαρτύρεται ή συνείδησης. Το ένστικτο του δικαίου, πού ό Θεός εφύτευσε μέσα μας, φωνάζει, ότι οπωσδήποτε θα έρθει μέρα πού οι εγκληματίες των «τελείων» εγκλημάτων, οί παραβάτες των ηθικών διατάξεων, θα συλληφθούν στα δίχτυα της αδέκαστου δικαιοσύνης. Αν ύπάρχη Θεός —και υπάρχει Θεός—, θ’ απονείμει το δίκαιο, θα τιμωρήσει το έγκλημα και θ’ αμείψει την αρετή.

• Οι μεγάλοι κλέφτες, που καταληστεύουν και καταδυναστεύουν τους λαούς θα πληρώσουν με τοκο και επιτόκιο τα εγκλήματά των.
  

• Ολες οι αδικίες ποὺ γίνονται ἐπάνω στὴ γῆ, θὰ τις τακτοποιήσῃ ἡ Δευτέρα Παρουσία. Θά ᾿ρθῃ ὁ Κύριος για να κρίνει τὴν γῆν. Θὰ ἀποδώσῃ στὸν καθένα τὴν δικαιοσύνην. Θὰ ἀμείψῃ ἐκείνους ποὺ ἔζησαν σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιον, καὶ θὰ τιμωρήσῃ ἐκείνους ποὺ πῆγαν κόντρα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο και κατεπάτησαν κάθε ἠθικὸ νόμο καὶ ἔπνιξαν τὴν φωνὴν τῆς συνειδήσεώς των. Θὰ κρίνῃ ο Θεός τὸν κόσμον. Πῶς θὰ τὸν κρίνῃ; Θὰ στήσῃ ζυγαριὰ ποὺ θὰ τὰ ζυγίσῃ ὅλα. Δὲν θὰ μείνῃ τίποτε χωρὶς νὰ ζυγισθῇ… (Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στο ευαγγέλιο της Κρίσεως)
  

Το εταιρικo εγκλημα σαρωνει την παγκοσμια οικονομια

www.sofokleous10.gr

Ο κόσμος βουλιάζει στην εταιρική απάτη και τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα στις πλούσιες χώρες – εκείνες που υποτίθεται ότι διαθέτουν ‘καλή διακυβέρνηση’. Τα μέλη των κυβερνήσεων των φτωχών κρατών ίσως λαμβάνουν περισσότερες μίζες και διαπράττουν  περισσότερα παραπτώματα αλλά είναι οι πλούσιες χώρες οι οποίες αποτελούν την έδρα των πολυεθνικών παγκόσμιων επιχειρήσεων όπου τα παραπτώματα προσλαμβάνουν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Εδώ μιλά το χρήμα και από εδώ ξεκινά η πολιτική διαφθορά των αγορών και των κυβερνήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ούτε μια μέρα δεν περνά δίχως μια νέα περίπτωση διαφθοράς. Κατά την τελευταία 10ετία όλες οι μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες της Γουόλ Στριτ έχουν πληρώσει μεγάλα πρόστιμα για παραποιήσεις των λογιστικών τους στοιχείων, παράνομη διενέργεια πράξεων στη βάση εσωτερικής πληροφόρησης, κάθε είδους απάτες με χρεόγραφα και αξιόγραφα, ‘πυραμίδες’  ή άμεσες καταχρήσεις από την πλευρά των διευθύνοντων συμβούλων τους. Αυτή τη στιγμή διεξάγεται στη Νέα Υόρκη η δίκη μιας μεγάλης συμμορίας κατηγορούμενης για insider trading που εμπλέκει ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του χρηματοπιστωτικού κλάδου. Είχε προηγηθεί η επιβολή προστίμων στις μεγαλύτερες αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες για  διάφορες καταχρήσεις.

Κι όμως, ο βαθμός λογοδοσίας είναι μηδαμινός. Δύο χρόνια έχουν περάσει από τη μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική κρίση των τελευταίων δεκαετιών που ξεκίνησε από τις ασυνείδητες  συμπεριφορές των μεγαλύτερων τραπεζών της Γουόλ Στριτ, κι ούτε ένας από τους μεγάλους ηγέτες του χρηματοπιστωτικού κόσμου δεν πήγε φυλακή. Οι εταιρείες μπορεί να καταδικάστηκαν σε πρόστιμα για τις απάτες τους, όμως είναι οι μέτοχοι – και όχι οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι διαχειριστές – που πληρώνουν αυτό το κόστος. Τα πρόστιμα αυτά αποτελούν εξάλλου ένα πολύ μικρό κομμάτι των παράνομων κερδών της διαφθοράς, πράγμα που σημαίνει ότι οι διεφθαρμένες πρακτικές της Γουόλ Στριτ έχουν σταθερό ποσοστό αποδόσεων. Ακόμη και σήμερα το τραπεζικό λόμπι παίζει σκληρά σε βάρος των εποπτικών αρχών και των πολιτικών.

Η διαφθορά συμπεριλαμβάνει, βέβαια, και τους Αμερικανούς πολιτικούς. Ο σημερινός κυβερνήτης της Φλόριντα Ρικ Σκοτ ήταν διευθύνων σύμβουλος μιας μεγάλης εταιρίας ειδών υγειονομικής περίθαλψης, της  Columbia/HCA. Η εταιρία αυτή κατηγορήθηκε για απάτη σε βάρος της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς υπερτιμολογούσε τα υλικά που της προμήθευε και κρίθηκε ένοχη για 14 κακουργήματα, πληρώνοντας πρόστιμο της τάξης του 1,7 δις δολαρίων. Η έρευνα του FBI υποχρέωσε τον κυβερνήτη να εγκαταλείψει τη θέση του. Αλλά 10 χρόνια μετά την καταδικαστική απόφαση για την εταιρεία του ο Ρικ Σκοτ επέστρεψε, αυτή τη φορά σαν Ρεπουμπλικάνος πολιτικός, οπαδός των ‘ελεύθερων αγορών’.

Όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα  έψαχνε κάποιον να τον βοηθήσει στη διάσωση της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, στράφηκε προς τον Στίβεν Ράτερ, στέλεχος της Γουόλ Στριτ, και αυτό μολονότι γνώριζε ότι διώκονταν κατηγορούμενος για δωροδοκία προς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Όταν ο Ράτερ ολοκλήρωσε τις υπηρεσίες του στο Λευκό Οίκο, η υπόθεση έκλεισε με ένα πρόστιμο κάποιων εκατομμυρίων δολαρίων.

Αλλά γιατί να μείνουμε μόνο στους κυβερνήτες και τους πρωθυπουργικούς συμβούλους; Ο πρώην Αμερικανός αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι εισήλθε στο Λευκό Οίκο μετά τη θητεία του ως CEO της Halliburton. Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του, η εταιρία προχώρησε σε εκτεταμένες παράνομες δωροδοκίες Νιγηριανών αξιωματούχων προκειμένου να εξασφαλίσει πρόσβαση στα μεγάλα πετρελαϊκά κοιτάσματα της χώρας – αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων – σε βάρος των ανταγωνιστών της. Όταν η κυβέρνηση της Νιγηρίας κατηγόρησε τη Halliburton για δωροδοκία, η εταιρία ρύθμισε εξωδικαστικά την υπόθεση πληρώνοντας  πρόστιμο 35 εκατομμυρίων δολαρίων. Και βέβαια δεν υπήρξε καμιά επίπτωση για τον Ντικ Τσέινι, ενώ η είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Η ατιμωρησία αποτελεί λοιπόν τον κανόνα – στην πραγματικότητα τα περισσότερα εταιρικά εγκλήματα ούτε που καταγράφονται. Τα ελάχιστα που γίνονται γνωστά καταλήγουν με ομοιόμορφο τρόπο: με την εταιρία – δηλαδή τους μετόχους της – να πληρώνουν ένα μέτριο  πρόστιμο. Οι αληθινοί ένοχοι που βρίσκονται στην κορυφή αυτών των εταιρειών δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν. Ακόμα κι όταν οι εταιρείες πληρώνουν πολύ μεγάλα πρόστιμα οι CEO παραμένουν στη θέση τους. Οι μέτοχοι είναι τόσο εγκατεσπαρμένοι και αδύναμοι που δεν ασκούν κανέναν έλεγχο πάνω στον μάνατζμεντ.

Η έκρηξη της διαφθοράς – στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Κίνα, την Ινδία, την Αφρική, τη Βραζιλία και σε άλλες χώρες – θέτει μια σειρά από προκλητικά ερωτήματα σχετικά με τις αιτίες της και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ελεγχθεί σήμερα που το φαινόμενο προσλαμβάνει διαστάσεις μάστιγας.

Η εταιρική διαφθορά είναι εκτός ελέγχου για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον οι μεγάλες εταιρείες είναι σήμερα πολυεθνικές ενώ οι κυβερνήσεις παραμένουν εθνικές. Έτσι οι μεγάλες εταιρείες είναι τόσο ισχυρές οικονομικά που οι κυβερνήσεις φοβούνται να τα βάλουν μαζί τους.

Δεύτερον, οι εταιρείες είναι βασικοί χρηματοδότες της πολιτικής εκστρατείας των κομμάτων σε χώρες όπως η Αμερική ενώ οι ίδιοι οι πολιτικοί είναι ιδιοκτήτες εταιριών ή στη χειρότερη περίπτωση οι σιωπηλοί δικαιούχοι των εταιρικών κερδών. Το ήμισυ των μελών του αμερικανικού Κογκρέσου είναι εκατομμυριούχοι και πολλοί εξ αυτών είχαν στενές σχέσεις με εταιρείες πριν εισέλθουν στο Κοινοβούλιο.

Κατά συνέπεια οι πολιτικοί κάνουν συνήθως τα στραβά μάτια όταν οι εταιρείες με τις συμπεριφορές τους καταπατούν τους νόμους. Ακόμα όμως κι όταν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να επιβάλλουν τους νόμους οι εταιρείες διαθέτουν ολόκληρους στρατούς από δικηγόρους ικανούς να τον παρακάμψουν. Το αποτέλεσμα είναι μια κουλτούρα ατιμωρησίας που βασίζεται την αποδεδειγμένη προσδοκία ότι οι εταιρείες πληρώνουν απλά κάποιο πρόστιμο για τα εγκλήματά τους.

Με δεδομένη τη στενή σύνδεση του πλούτου και της πολιτικής ισχύος με το νόμο, η χαλιναγώγηση του εταιρικού εγκλήματος αποτελεί έναν τρομακτικό πολιτικό αγώνα. Ευτυχώς η ταχεία και διεισδυτική ροή πληροφόρησης μπορεί σήμερα να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Η διαφθορά ακμάζει στο σκοτάδι, σήμερα όμως περισσότερη πληροφόρηση από πότε έρχεται στο φως μέσα από emails, blogs, το Facebook, το Twitter και άλλα κοινωνικά δίκτυα.

Χρειαζόμαστε επίσης έναν νέο τύπο πολιτικών που θα τεθούν επικεφαλής νέων τύπων πολιτικών εκστρατειών οι οποίες θα βασίζεται στην ελεύθερη χρήση των διαδικτυακών μέσων και όχι των παραδοσιακών πληρωμένων μέσων. Όταν οι πολιτικοί καταφέρουν να χειραφετηθούν από τις δωρεές των εταιριών, τότε ίσως αποκτήσουν ξανά την ικανότητα να ελέγξουν τις καταχρήσεις τους.

Συν τοις άλλοις, πρέπει να ρίξουμε άπλετο φως στις σκοτεινές γωνιές του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, και κυρίως στους φορολογικούς παραδείσους όπως είναι τα νησιά Καϊμάν και οι ελβετικές τράπεζες. Η φορο-αποφυγή, η δωροδοκία, οι μίζες, οι κάθε τύπου παράνομες πληρωμές και όλες οι άλλες παράνομες συναλλαγές λαμβάνουν χώρα μέσα από λογαριασμούς που βρίσκονται σε αυτούς τους παραδείσους. Ο πλούτος η ισχύς και η ανομία που καθίσταται δυνατά χάρη σε αυτό το κρυφό σύστημα των φορολογικών παραδείσων έχουν γίνει τόσο μεγάλα ώστε να απειλούν τη νομιμότητα της παγκόσμιας οικονομίας, ιδίως σε μια συγκυρία όπου παρατηρούνται μια δίχως προηγούμενο ανισότητα εισοδημάτων και μεγάλα δημόσια ελλείμματα τα οποία οφείλονται στην πολιτική ανικανότητα των κυβερνήσεων – και καμιά φορά και τη λειτουργική ανικανότητα – να  επιβάλουν φόρους στους πλούσιους.

Επομένως, την επόμενη φορά που θα ακούσετε για ένα σκάνδαλο διαφθοράς στην Αφρική η άλλη φτωχή χώρα, αναρωτηθείτε από πού αρχίζει το πράγμα και ποιος στέκεται στην έναρξη της διαφθοράς. Η Αμερική και οι άλλες προηγμένες οικονομίες δεν μπορούν να δείχνουν με το δάχτυλο τις φτωχές χώρες, γιατί είναι οι πιο ισχυρές παγκόσμιες εταιρείες που δημιουργούν συνήθως το πρόβλημα.

Ο Jeffrey Sacs είναι Καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Earth Institute στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια.

H «ΠΟΡΝΗ ΒΑΒΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ

ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

π. Ἀθανάσιου  Μυτιληναίου, ὁμιλία στὴν «Ἀποκάλυψη» Ἰωάννου (Μάρτιος 1983)

Ἡ ἐκκοσμίκευση ποὺ ἐπεκτείνεται στὴν ζωὴ τῆς συγχρόνου Ἐκκλησίας,
ἐξομοιώνει προοδευτικὰ τὴν «Ἐκκλησία» μὲ τὴν «πόρνη Βαβυλώνα» τῆς Ἀποκαλύψεως, σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν Πατέρων.
Γιατί, κατὰ τὸν προφητικὸν λόγον τοῦ π. Ἀθανάσιου, δὲν εἶναι μόνο
ἡ αἵρεση ποὺ ἀκυρώνει τὸ σωτηριολογικὸ ἔργο
τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση.
Ἂς τὰ δοῦν αὐτὰ οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι καὶ ὅλοι ἐμεῖς οἱ πιστοί,
καθόσον ἀποδεχόμαστε τὴν ἐκκοσμίκευση στὴν ἐκκλησιαστική μας ζωή, παράλληλα μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς παναρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

…Πολλὲς φορὲς καὶ ἡ Νέα Ρώμη [Κωνσταντινούπολις] ἐρωτοτρόπησε μὲ τὴν κοσμικὴν ἐξουσίαν καὶ πολλὲς φορὲς, χάριν αὐτῆς τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐπρόδωσε τὴν ἀποστολή της…Ἔτσι, ἀπεγυμνώθη ἀπὸ τὸ ποίμνιό της σιγά-σιγά, καὶ στὴν ἐποχή μας, πλέον δὲν ἔχει ἔδαφος νὰ ποιμάνει Ἐκκλησίες… Ἔτσι, ἡ Νέα Ρώμη, ἡ Κωνσταντινούπολη, χάνει τὸ ἔδαφός της, χάνει δηλ. τὸ ποίμνιό της, καὶ ὅ,τι τῆς ἔχει ἐναπομείνει· καὶ σήμερα πιά, γίνεται χειραγωγὸς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αὐτῆς τῆς παναιρέσεως, καὶ τοῦ ἐκκοσμικευμένου χριστιανισμοῦ, γίνεται χειραγωγὸς παρασύρουσα καὶ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες τὶς ὁμόδοξες χριστιανικές. Ὅλα αὐτὰ γίνονται στὶς ἡμέρες μας…
Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ εἰς τὴν τρίτην Ρώμην, τὴν Μόσχα. Καὶ ἐκείνη μὲ τὴν σειρά της, ἔφτασε νὰ διαδεχθεῖ τὴν δευτέραν καὶ τὴν πρώτην Ρώμην, καὶ νὰ ἀποδειχθεῖ στὴ διαγωγὴ ὅ,τι ἦτο ἡ δευτέρα, ἀλλὰ προπαντῶς ἡ πρώτη Ρώμη μὲ τοὺς διωγμοὺς τῶν χριστιανῶν (αὐτὰ στὸν αἰῶνα μας), ὅταν ἐπεκράτησεν ὁ Κομμουνισμός.
Ὑπάρχει ἕνα μικρὸ σύγγραμμα τοῦ ρώσου ἐπισκόπου Νοβογορόδ Ἰννοκεντίου [στὸ ὁποῖο] προσπαθεῖ νὰ ἑρμηνεύσει μερικὰ σημεῖα τῆς Ἀποκαλύψεως καὶ θέλει νὰ δείξει τὴν πραγμάτωση τῶν ὅσων τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἀναφέρει, ὡς πρὸς τὰ τελεσιουργούμενα εἰς τὴν ἐποχήν μας, μὲ τὸν διωγμὸν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὶς ἀντίθεες δυνάμεις… Κι ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ κάτι περισσότερο. Μιὰ σχέση ἀνάμεσα στὸ κόκκινο θηρίο καὶ τὴν πόρνη ποὺ ἱππεύει τὸ κόκκινο θηρίο. Καὶ ποιά μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτὴ ἡ πόρνη, ἡ ὁποία ἱππεύει τὸ κόκκινο θηρίο. Ἀλλὰ ἀκούσατε καλύτερα νὰ σᾶς διαβάσω καὶ θὰ ἐκπλαγεῖτε.
Σημειώνει λοιπόν, στὴν 96 σελίδα: «Τί παριστᾶ αὐτὴ αὕτη ἡ καλλωπισμένη γυνή; Τοῦτο δὲν εἶναι θηρίον οὐδὲν κοινὸν ἔχον μὲ ἀνθρώπους, δηλαδὴ δὲν εἶναι ὀργάνωσις, ἡ ὁποία δὲν ἔχει οὐδὲν κοινὸν μὲ τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλ’ εἶναι ἄνθρωπος… πολυτελῆ γυνή, ἐστολισμένη μὲ πολυτελῆ στολήν, μὲ πολύτιμα κοσμήματα. Ἡ γυνὴ αὕτη σημαίνει χριστιανικὴν ὀργάνωσιν, ἀλλ’ οὐχὶ γυμνήν, ἄσχημον καὶ παραμορφωμένην, ὄχι αἱρετικὴν ἐν γένει, ὄχι προτεσταντικήν, ἀλλὰ τουναντίον ἐνδεδυμένην μὲ πολυτελῆ ἐνδυμασίαν, ἔχουσαν ἰδικοὺς θεσμούς, περίφημον λατρείαν καὶ τύπους. Ναί, αὕτη εἶναι ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία», ἡ πόρνη δηλαδή. Ναί, ναί, ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία»! Τοιαύτη ὀργάνωσις ἀνεφάνη ἐσχάτως ἐν Ρωσίᾳ ἐπὶ τῆς κυριαρχίας ἐκεῖ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος. Τί εἶναι αὐτὴ ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία»; Εἶναι ἡ ἕνωσις τοῦ Χριστιανισμοῦ μετὰ τοῦ κοκκίνου ἀθεϊσμοῦ. Δυστυχῶς! Οἱ θεωροῦντες ἑαυτοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ Χριστιανισμοῦ, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ (κληρικοί), ἐγένοντο ὑπηρέται τοῦ σατανᾶ, καθ’ ὃν χρόνον προσποιητῶς παραμένουσι λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ…
Ἡ ζῶσα Ἐκκλησία ἐσχηματίσθη ὡς ἑξῆς: Ὅταν οἱ ἄθεοι σοσιαλισταὶ ἐν Ρωσίᾳ ἐκήρυξαν πόλεμον κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἤρχισαν  νὰ κλείουν τὰ μοναστήρια, τὰς Ἐκκλησίας, ἤρχισαν νὰ διώκουν, νὰ βασανίζουν ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς ἄνευ διακρίσεως δόγματος, τότε ἱερεῖς τινες, τῆς πρώην ἐπικρατούσης Ἐκκλησίας (Ὀρθοδόξου) ἐν Ρωσίᾳ, ἀπετάθησαν εἰς τὴν ἐρυθρὰν ἐξουσίαν (εἰς τοὺς μποσελβίκους) μὲ τὴν ἐρώτησιν: Διατί διώκεται ὁ κλῆρος; Ἡ ἐρυθρὰ ἐξουσία ἀπήντησε: διότι ὁ κλῆρος ὑπηρέτει τὴν τσαρικὴν ἐξουσίαν καὶ παρουσιάζεται ἐχθρὸς τῆς ἐρυθρᾶς κομμουνιστικῆς ἐξουσίας καὶ ἐχθρὸς τοῦ σοσιαλισμοῦ.
Οἱ παρουσιασθέντες ἱερεῖς ἀπήντησαν, ὅτι οὗτοι εἶναι σύμφωνοι νὰ ἐξυπηρετοῦν καὶ τὴν Σοβιετικὴν ἐξουσίαν, ἀρκεῖ μόνον νὰ δώσωσιν εἰς αὐτοὺς τὰ δικαιώματα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχον καὶ ἐπὶ Τσάρων. Ἡ σοβιετικὴ ἐξουσία τότε ἀπήντησε, ὅτι συμφωνεῖ νὰ δώση εἰς αὐτοὺς ὁποιαδήποτε δικαιώματα, ἀλλὰ μὲ τὴν συμφωνίαν νὰ ἐργάζωνται οὗτοι εἰς ὠφέλειαν τῆς ἐρυθρᾶς ἀθέου ἐξουσίας καὶ πρὸς βλάβην ὅλων τῶν ἐχθρῶν τῆς ἐξουσίας ταύτης καὶ πρὸς ἐξάλειψιν καὶ ἐξαφανισμὸν τῆς χριστιανικῆς θρησκείας. Οἱ ἱερεῖς τῆς πρώην ἐπικρατούσης Ἐκκλησίας ἀπήντησαν ὅτι εἰς ὅλα ταῦτα συμφωνοῦσιν.
Μετὰ τοῦτο ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Τύχωνος καὶ ἀπετέλεσαν ἀφ’ ἑαυτῶν σύλλογον-κοινωνίαν, τὴν ὁποίαν ὠνόμασαν «ζῶσαν Ἐκκλησίαν». Καὶ διὰ τῆς ὁδοῦ ταύτης ἡ ἐστολισμένη γυνὴ ἀπεδείχθη πόρνη, καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος. Οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ ἔκαμον συμμαχίαν μὲ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ διαβόλου, πρὸς ἐξαφάνισιν τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» ἐδημιούργησε Σύνοδον, ἡ δὲ ἄθεος Σοβιετικὴ ἐξουσία τὴν ἐπεκύρωσε τὴν Ἀνωτέρα Διοίκησιν Γενικῶν Πολιτικῶν Γραφείων …Τριάς, δηλαδή, ἐπιτροπὴ ἐκ τριῶν ἀθέων διὰ νὰ ἐπικοινωνῆ μὲ τὴν Σύνοδον, ἥτις ἦτο ὑποχρεωμένη νὰ ἐκπληρῆ προθύμως, νὰ ἐκτελῆ ὅλα τὰ ἔγγραφα καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῶν ἐρυθρῶν ἀθέων, ἤτοι τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας. Καὶ τὸ ἔργον τῆς καταστροφῆς τῶν χριστιανικῶν κειμηλίων καὶ ἱερῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐπῆρεν τὸν κατήφορον, ὡς κοινῶς λέγομεν.
Ἡ τριὰς τῶν ἀθέων π.χ., ἐκφράζει τὴν ἐπιθυμίαν, ὅπως ὅλα τὰ μοναστήρια κλείσωσιν. Ἡ Σύνοδος τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» παρακαλεῖ τὴν Σοβιετικὴν ἐξουσίαν νὰ κλείση ὅλα τὰ μοναστήρια! Ἡ ἐξουσία αὕτη ἀμέσως προβαίνει εἰς τὴν ἐκτέλεσιν τῆς αἰτήσεως τῆς Συνόδου. Ἄρχεται τὸ κλείσιμο τῶν μοναστηρίων, ἡ ἀπόλυσις τῶν μοναζόντων καὶ μοναζουσῶν· τὰς ἐκκλησίας τὰς μεταβάλλουν εἰς νοσοκομεῖα, λέσχας, θέατρα κ.λπ. Θρῆνοι, καὶ ὀδυρμοί, καὶ δάκρυα, καὶ γογγυσμοί, φωναὶ ἀπελπισίας καὶ κατάραι ἀκούονται ἐκ μέρους τῶν πιστῶν. Ἡ ἐρυθρὰ ἐξουσία ἡσύχως ἀπήντησεν. Ἡμεῖς ἐδῶ δὲν πταίομεν, ἡ Σύνοδός σας ἀπαιτεῖ τοῦτο. Ἡμεῖς μόνο ἐκτελοῦμεν τὰς ἐπιθυμίας της.
Διὰ τῆς αὐτῆς, λοιπόν, ὁδοῦ ἔκλεισαν πολλὰς ἐκκλησίας, ἐφυλάκισαν, ἐξόρισαν εἰς βαρείας ἐργασίας, ἐπυροβόλησαν χιλιάδας ἐπισκόπων, ἱερέων καὶ ἁπλῶν χριστιανῶν. Ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» εἰσήγαγε πολλοὺς νεωτερισμούς: ἐγγάμους ἱερεῖς προαγάγει εἰς ἐπισκόπους, εἰς τοὺς ἐν χηρείᾳ ἱερεῖς ἐπιτρέπει δεύτερον γάμον, διατηρούντων μετὰ ταῦτα τὸν βαθμὸν τῆς ἱερωσύνης των. Ἕκαστος ἐπίσκοπος καὶ ἱερεὺς τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» εἶναι καὶ πράκτωρ καὶ σπιοῦνος τοῦ ἐκτάκτου Συμβουλίου …Ἀνωτέρα Ἐξουσία καὶ ἀναφέρουσιν ὅτι γνωρίζουσι καὶ καταγγγέλλουσι πάντα ἰδικὸν καὶ ξένον, ὅστις ἤθελεν εἰπεῖ τι ἐναντίον τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας τῶν ἁπλῶν κομμουνιστῶν. Κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ἐξουσίας ταύτης καὶ ἐναντίον τῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων, καθήρεσαν τὸν Πατριάρχην Τύχωνα καὶ ἐστέρησαν αὐτὸν καὶ αὐτοῦ τοῦ σχήματος τοῦ μοναχοῦ. Καὶ πόσους οὗτοι παρέδωκαν εἰς τοῦς ὄνυχας τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος εἰς μαρτύριον καὶ θάνατον ἀδύνατον ἀριθμεῖσαι. Ὅλας τὰς αἱμοχαρεῖς πράξεις τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» μὲ παρεκκλίσεις ἐπιδοκιμάζει καὶ εὐλογεῖ. Τοὺς δὲ ἐχθροὺς τοῦ ἐρυθροῦ ὄφεως καταρᾶται.
Ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ νομίζωμεν ὅτι ἡ διεφθαρμένη γυνή, ἡ καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ θηρίου εἰκονίζει μόνον τὴν «ζῶσαν Ἐκκλησίαν» τῆς Μόσχας καὶ τὰ μέλη αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ὄχι. Τοῦτο πρέπει νὰ ἐννοῶμεν πολύ εὐρύτερον. Ὑπὸ τὴν πόρνην αὐτὴν ἐννοοῦνται ὅλοι γενικῶς οἱ χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι, ὅπου καὶ ἂν εἶναι (ἂν καὶ οὗτοι παραμένουσι χριστιανοί), ἐργάζονται διὰ τὴν καταστροφὴν τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ εἰς ὠφέλειαν τοῦ ἐρυθροῦ θηρίου τῆς ἀθεΐας ἢ καὶ λαϊκοί, ἢ καὶ ἱερεῖς ἢ καὶ ἐπίσκοποι καὶ μητροπολῖται καὶ πατριάρχαι καὶ πάπαι εἶναι οὗτοι. Τοιοῦτοι εὑρίσκονται καὶ ἐν τῇ ἱστορίᾳ καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν».
Τί νὰ προσθέσουμε ἀγαπητοί μου σ’ αὐτά; Τὰ βλέπουμε καὶ στὶς μέρες μας. Ἕνα μόνο. Ὅτι κι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μας ἤδη ἔχουμε κάμει ἀρχή. [σ. Ὑπενθυμίζουμε, ἡ ὁμιλία ἔγινε τὸ 1983]. Καὶ ὁ Θεὸς νὰ ἐλεεῖ. Τίποτ’ ἄλλο δὲν λέγω. Ὅτι ἡμεῖς οἱ ἴδιοι προδίδουμε τὴν Ἐκκλησίαν. Ὅτι ἡ πόρνη αὐτὴ γυναῖκα γίνεται νὰ εἶναι ὑψηλῷ ὀνόματι λεγομένη Ἐκκλησία· ὅτι δύναται νὰ εἶναι αὐτὸ τὸ βλέπομεν, ἀλλὰ καὶ δύναται νὰ κατοχυρωθεῖ μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα καὶ νὰ ἐξαχθεῖ ἀπὸ πολλὰ στοιχεῖα καὶ ἁγιογραφικὰ καὶ πατερικά, τὰ ὁποία ἐν συνεχείᾳ σᾶς ἀναφέρω.
Θὰ ἐσημειώναμε καὶ ἐμεῖς μὲ τὴν σειρά μας ὅτι μιὰ Ἐκκλησία ποὺ ἐξυπηρετεῖ ἕνα ἄθεο καθεστώς, ὑπηρετεῖ, ὄχι ἁπλῶς ὑπάρχει, …ὑπηρετεῖ στοὺς σκοπούς του ἕνα ἄθεο καθεστώς, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἐκ Θεοῦ φυτεία. Καὶ ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: πᾶσα φυτεία ποὺ δὲν ἐφύτευσε ὁ Θεὸς «ἐκριζωθήσεται» (Ματθ. 15, 13). Αὐτὴ ἡ —ἐντὸς εἰσαγωγικῶν— Ἐκκλησία, καὶ αὐτὴ ἡ ἐντὸς εἰσαγωγικῶν φυτεία, εἶναι ἐκείνη ποὺ καταπατεῖται ὑπὸ τῶν ἐθνῶν, ποὺ λέγει στὴν Ἀποκάλυψη. Θὰ πατηθεῖ, λέγει, μῆνες τεσσαράκοντα δύο (3,5 χρόνια), θὰ καταπατηθεῖ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, μὴ τὴν μετρᾶς, δὲν εἶναι κάτω ἀπὸ τὴν προστασία μου, λέγει ὁ Θεὸς (στὴν Ἀποκάλυψη), μία τέτοια Ἐκκλησία, δὲν εἶναι Ἐκκλησία… Δηλαδή, ἡ εὐλογία καὶ ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει. Εἶναι Ἐκκλησία κατ’ ἐπίφασιν.
Θὰ πῶ τοῦτο: [Πρῶτον]. Ἐὰν ἦτο ἀληθῶς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στὴν Ρωσία ἐν προκειμένῳ, τότε, διατί ἡ ἀληθὴς Ἐκκλησία κρύπτεται εἰς τὰς κατακόμβας καὶ διώκεται; Ἔχουμε τὴν «πάνω» Ἐκκλησία καὶ τὴν «κάτω» Ἐκκλησία. Ἐὰν ἡ Ἐκκλησία πράγματι ἦτο ἐλευθέρα, καὶ δὲν ὑπηρέτει τοὺς σκοποὺς τοῦ ἀθέου καθεστῶτος, τότε γιατί ὑπάρχει καὶ δεύτερη Ἐκκλησία κρυπτομένη, γιὰ ποιό λόγο; Αὐτὴ ἡ παρουσία τῆς κρυμμένης Ἐκκλησίας δείχνει ὅτι ὑπάρχει μία Ἐκκλησία ποὺ ἔχει προδώσει, ἔχει προδώσει τὴν ἀποστολή της.
Δεύτερον. Ὁ Κύριος εἶπε: «καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». Ἀντιληφθήκατε. Σᾶς κατοχυρώνω, γιατί ὁ ἐπίσκοπος Ἰννοκέντιος χαρακτηρίζει ὡς πόρνη ἐπὶ τοῦ κοκκίνου θηρίου, αὐτὴν τὴν λεγομένην —ἐντὸς εἰσαγωγικῶν— Ἐκκλησίαν. Ὁ Κύριος εἶπε, λοιπόν, «διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ματθ. 24, 12). Καὶ μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς πολλοὺς θὰ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ ἐμπνέονται πλέον ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ὑλικὸν συμφέρον.
Ἂν ὑπάρχει τὸ ὑλικὸν συμφέρον εἴμεθα ἕτοιμοι γιὰ ὅλα. Τίποτα πλέον δὲν θὰ ἠμπόδιζε αὐτοὺς νὰ στέκονται προδόται καὶ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοὶ θὰ εἶναι οἱ πνευματικοὶ ἀπόγονοι τοῦ Κάϊν καὶ τοῦ Ἰούδα. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος σημειώνει: «τοῦτο δὲ γίνωσκε —λέγει στὸν Τιμόθεον— ὅτι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί. Ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, …ἀνόσιοι (δὲν θάχουνε οὔτε ὅσιο, οὔτε ἱερό), …διάβολοι, προδόται» (Β΄ Τιμ. 3, 1-4). Ὁ Κύριος τὴν προδοσία τὴν ἐννοοῦσε, ὅταν ἔλεγε στοὺς μαθητάς του: «παραδώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς» (Ματθ. 10, 21). Αὐτὴ εἶναι ἡ προδοσία. Προδόται ὁμοίως ἐκαλοῦντο, τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους ποὺ ὑπῆρχαν οἱ διωγμοί, ἐκεῖνοι ποὺ παρέδιδαν τὶς Ἅγιες Γραφὲς στὰ χέρια τῶν διωκτῶν. Ἡ προδοσία εἰς τὸν τομέα αὐτὸν εἶναι ὅ,τι πιὸ σιχαμερό, ὅ,τι πιὸ φοβερό. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, σᾶς εἶπα, ἔχουν τὸν κλῆρο ἑνὸς Ἰούδα.
Τρίτον. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων σημειώνει στὴν 15η Κατήχησή του, ποὺ μιλᾶ γιὰ τὸν Ἀντίχριστον: «φοβεῖ με ἡ μισαδελφία τῶν ἀδελφῶν». Μὲ φοβίζει, λέγει, ἡ μισαδελφία αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν. Καὶ ὅταν λέει ἀδελφούς, ἐννοοῦσε τόσο τοὺς λαϊκοὺς χριστιανούς, ὅσο καὶ τοὺς κληρικούς, καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισκόπους… Τί σημαίνει αὐτό;
Σημαίνει ὅτι ἀνάμεσα στοὺς ἀδελφούς μας, ὅλων τῶν βαθμῶν, θὰ ἔχομεν τοὺς προδότας τῆς Πίστεως, ποὺ θὰ ἀποτελοῦν αὐτοὶ πάντοτε τὴν «Ἐκκλησία πόρνη» (νὰ μὲ συγχωρέσει ὁ Θεὸς ποὺ τὸ λέγω αὐτό, τὴν βάζω ἐντὸς εἰσαγωγικῶν τὴν λέξη «Ἐκκλησία» πόρνη) ποὺ συμπλέκεται ἀθεμίτως μετὰ τοῦ κοκκίνου θηρίου, ποὺ δὲν εἶναι μόνο κάθε ἄθεον καθεστώς, ἀλλὰ καὶ κάθε κοσμικὴ κατάστασις. Ὁποιαδήποτε κοσμικὴ κατάστασις αὐτὴ ἡ συμπλοκή, ἡ ἀθέμιτος συμπλοκὴ Ἐκκλησίας καὶ κόσμου.
Τέταρτον. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 56 προφητείαν του… λέγει τὸ ἑξῆς: «θάρθει καιρὸς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα, μεταξὺ λαοῦ καὶ κλήρου». Στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 57 γράφει: «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων». Καὶ στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 108 σημειώνει: «Θάρθει καιρὸς ποὺ οἱ χριστιανοὶ θὰ ξεσηκωθοῦν ὁ ἕνας κατὰ τοῦ ἄλλου». Πότε θὰ γίνει αὐτό; Ὄχι μὲ τὴν ἔννοιαν τῶν πολιτικῶν κομμάτων καὶ τῶν πολιτικῶν ἀντιθέσεων, μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι αὐτὸς θὰ μένει πιστὸς καὶ ἐκεῖνος θὰ ἔχει προδώσει, καὶ προδότης χριστιανὸς θὰ καταδιώκει τὸν πιστὸν χριστιανόν.
Πέμπτον. Οἱ ἀρχαῖοι Πατέρες ἔλεγαν ὅτι οἱ κληρικοὶ (ρωτήθηκαν πολλὲς φορές, ἰδίως οἱ ἀσκητὲς Πατέρες: «τί θὰ γίνει μετὰ ταῦτα») καὶ ἔλεγαν ὅτι οἱ κληρικοὶ θὰ εἶναι ὅπως καὶ οἱ λαϊκοί. Δηλαδή, πῶς κινεῖται ἕνας λαϊκός, κυττάει τὰ συμφέροντά του, …ἔτσι θὰ εἶναι, λέει, καὶ οἱ κληρικοί.
Ἕκτον. Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα τὴν διαβάζουμε ἀγαπητοί μου στὴν βιογραφίαν τοῦ π. Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ἑνὸς ἱερέως ποὺ ἦταν ἐδῶ στὰ Τρίκαλα …καὶ εἶχε φήμη ἁγίου ἀνθρώπου. Ἂν διαβάσετε ἐκεῖ θὰ δεῖτε τὸ ἑξῆς· ὅτι ὁ Μητροπολίτης Κοζάνης, αὐτὸς ποὺ ἦταν τότε …συμπλέων μὲ τὴν κατάστασιν τῆς ἐποχῆς, τὸν κατεδίωκε νὰ τὸν φονεύσει! Ποιος; Ὁ ἐπίσκοπος τὸν ἱερέα…
Τί σημαίνουν, ἀγαπητοί μου, ὅλα αὐτά; Σημαίνουν ὅτι ὅλα αὐτὰ δίδουν ὕλη· πράγματι, πλάϊ στὴν ἑρμηνεία «πόρνη Ρώμη» νὰ τίθεται καὶ ἡ ἑρμηνεία ὅτι  ἡ  πόρνη τῆς Ἀποκαλύψεως νὰ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐκκοσμικευμένην Ἐκκλησίαν.  Καὶ τὸ εἶπα αὐτό… γιατὶ πράγματι παρατηροῦμε νὰ τελεσιουργεῖται αὐτὸ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, κληρικοὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ (δὲν λέγω Καθολικοί, δὲν λέγω προτεστᾶνται), νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ συμμαχοῦν μὲ ἄθεες κοσμικὲς καταστάσεις καὶ δυνάμεις καὶ καθεστῶτα, ὁποιαδήποτε…, νὰ συμπλέουν, νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ προδίδουν τὴν Ἐκκλησία. Σημεῖα τῶν καιρῶν. Γιὰ τὸν ἅγιο Κύριλλο Ἱεροσολύμων σημεῖο τῶν καιρῶν, ὅτι ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται, ὅταν φθάνουν οἱ κληρικοὶ νὰ προδίδουν τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία. Ἀγαπητοί μου, ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήσει.

Θεσσαλονίκη, 3 Μαΐου 2011
Ἀπομαγνητοφώνηση: «Φιλορθόδοξος Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»

__________________________________________________________

Ἀρχιμ. Μυτιληναίου Ἀθαν., Ὁμιλίες στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψης, ἀριθ. ὁμιλ. 71. Στὸ ἱστολόγιο: http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=24&min=70&orderby=titleA&show=10

• Προσθέτουμε καὶ τὸ σχετικό κείμενο τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων:
• «Ὁ δὲ σωτήρ φησιν· καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. ἐὰν ἀκούσῃς ὅτι ἐπίσκοποι κατ’ ἐπισκόπων καὶ κληρικοὶ κατὰ κληρικῶν καὶ λαοὶ κατὰ λαῶν μέχρις αἱμάτων ἔρχονται, μὴ ταραχθῇς. προγέγραπται γάρ. μὴ πρόσεχε τοίνυν τοῖς γινομένοις, ἀλλὰ τοῖς γεγραμμένοις… Προετοιμάζει γὰρ ὁ διάβολος τὰ σχίσματα τῶν λαῶν, ἵνα εὐπαράδεκτος γένηται ὁ ἐρχόμενος… Ἄπέστησαν γὰρ οἱ ἄνθρωποι τῆς ὀρθῆς πίστεως… Καὶ πρότερον μὲν ἦσαν φανεροὶ οἱ αἱρετικοί, νῦν δὲ πεπλήρωται ἡ ἐκκλησία  κεκρυμμένων αἱρετικῶν… Βλέπε τοίνυν σεαυτόν, ἄνθρωπε, καὶ ἀσφαλίζου τὴν ψυχήν. ἡ ἐκκλησία νῦν ἐνώπιον Θεοῦ ζῶντος, προδιαλέγεταί σοι τὰ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου πρὶν παραγενέσθαι. καὶ εἴτε ἐπὶ σοῦ γίνεται, οὐκ οἴδαμεν, εἴτε μετὰ σὲ γίνεται, οὐκ οἴδαμεν. καλὸν δέ ἐστι ταῦτα εἰδότα σε προασφαλίσασθαι»
• (Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Κατήχησις ιε΄, Φωτιζομένων, TLG, c. 7, l. 2- c. 9, l. 41)