Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for the ‘ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.’ Category

ΠΩΣ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 18th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΡΤΑ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ:


sxed. 7a

ΣΟΚ! Το «μνημoνιο» και οι κρυφοι οροι του (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ)…

Aπιστευτο αλλα -δυστυχως- αληθινο!

Μην το προσπεράσεις..

Aνοιχτη επιστολη Ερημιτου Ασκητού (5η)

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 16th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Aνοιχτη επιστολη Ερημιτου Ασκητου προς αξιολυπητο δεσποτη

Σεβαστέ π. Ἀθανάσιε,

-1Γιατί, καλέ μου πατέρα, τόσο μίσος καί ἔχθρα γιά τόν Ἀδελφό σου π. Ἀρτέμιο; Γιατί τόσα ψεύδη καί συκοφαντίες γιά τό παιδί σας, τόν π. Συμεών;
Σεβαστέ μου π. Ἀθανάσιε, ὁ π. Συμεών μέ χειροπέδες ἔζησε 3 ½ μῆνες στά κρατητήρια καί τίς φυλακές καί ὁ Ἀδελφός σου π. Ἀρτέμιος ἐξορίσθηκε. Καί ἡ μανία σου, ἀλήθεια, εἶναι τόσο μεγάλη ἐναντίον τους! Γιατί;
Ποιά συμφέροντα ὑπηρετεῖτε, τίμιε πάτερ;
Φοβοῦμαι…, μήπως οἱ χειροπέδες ἔχουν τώρα περαστεῖ στά χέρια τῆς δικῆς σου ψυχῆς; Μήπως τώρα βρίσκεσαι ἐσύ ἐξόριστος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ;
Καημένε π. Ἀθανάσιε, ταπεινά καί ἀναξίως προσεύχομαι γιά σένα νά ἐλευθερωθεῖς ἀπό τό δαιμόνιον πού ἔχει περάσει χειροπέδες στά χέρια τῆς ψυχῆς σου. Γονάτισε, ἀδελφέ μου, κοίταξε τόν οὐρανό καί ζήτησε ἀπό τόν Θεό νά σέ ἐλευθερώσει ἀπό τόν δαίμονα τῆς κακίας καί τοῦ μίσους.
Οἱ ἀπαντήσεις σου φανερώνουν τό χαμηλό ἐπίπεδο τῶν συναισθημάτων σου καί ἀντικατοπτρίζουν τόν ἐσωτερικό-πνευματικό σου κόσμο. Πορεύου…, πορεύου σεβαστέ Γέροντα στό Ἐξομολογητήριο, πού δέν πιστεύεις, δυστυχῶς. Πορεύου σεβαστέ Γέροντα, γιά νά γίνεις πάλι νέος καί νά ἡμερέψει τό πρόσωπο καί ἡ ψυχή σου. Σταμάτα νά παρασέρνεις καί ἄλλους ἐπισκόπους στήν καταστροφή.
Ἄφησε νά κυλήσουν δάκρυα στά μάτια σου γιά τά ἐγκλήματα πού διέπραξες: ἕναν Ἀδελφό σου ἐπίσκοπο ἐξόριστο, ἕνα παιδί μέ χειροπέδες στήν φυλακή καί 100 Μοναχούς στούς δρόμους. Μπορεῖς λοιπόν νά λειτουργεῖς ἀκόμη; Δέν φοβάσαι Ἀδελφέ μου τόν Θεόν; Καί ἔχεις ἀκόμη τό θράσος καί συνεχίζεις νά ψεύδεσαι; Στήν πατρίδα μου, τήν Ἑλλάδα, ἐάν ἔκανες τέτοιες ἀσχήμιες θά ἤσουν στήν φυλακή. Ἀλλά, π. Ἀθανάσιε, ἐσύ βρίσκεσαι σέ χειρότερη φυλακή. Ὁ Θεός, τόν π. Συμεών τόν ἐλευθέρωσε, γιατί ἐσύ ἤσουν ὁ αὐτουργός. Ἐσύ ὅμως εἰσῆλθες στήν φυλακή τοῦ μίσους καί τῆς ἔχθρας. Ἐσύ ὑποφέρεις περισσότερο ἀπό τόν ἐξόριστο π. Ἀρτέμιο. Ἐσύ περιπλανιέσαι περισσότερο ἀπό τούς διωγμένους Μοναχούς.
Ὁ Θεός νά σέ ἐλεήσει καί ν’ ἀφήσεις τό ὠμόφορό σου στήν Ἁγία Τράπεζα. Νά βρεῖς τόπο μετανοίας, γιατί ἐγγύς τό τέλος καί γιά σένα καί γιά μένα καί γιά ὅλους μας.
Μήν ἀργεῖς πατέρα μου, μήν ἀργεῖς.

Ὁ Θεός νά σέ ἐλεήσει. Ἀμήν

logo_phpBB

_______________________________________________

H EΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΕΡΒΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

ME ΤΟ ΕΞΗΣ ΣΧΟΛΙΟ·


Ово је један веома леп текст који се, на жалост, лоше преводи. Али углавном се смисао може разумети. Јасно је да су се, након одлуке Врховног суда Грчке да не изручи Симеона Виловског, нечија очекивања изјаловила. Следствено томе, губи се стрпљење и изговарају се многе ружне речи. Али је сасвим изненађујуће колика се мржња осећа из речи Епископа Атанасија. Када се само сетим његових светоотачки надахнутих беседа које су многе привеле Цркви. А садашњи његови говори …Нека би нам свима Милостиви Господ просветлио ум и разум.Нека би нам Дуготрпељиви Господ опростио мноштво сагрешења наших.

(ПорукаПослао: Пет Јул 16, 2010 3:59 pm    Наслов:

Προφητικη oμιλια του π. Αθανασιου Μυτιληναιου

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 16th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Η ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ,

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ

1991: Προφητικὴ Ὁμιλία τοῦ π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου

ΜΥΤΗΛΗΝΑΙΟΣ+ΑΘΑΝΑΣΙΟΣΔεκαετίες προετοιμάζεται ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος. Τελευταῖα παρατηρεῖται μία βιασύνη γιὰ τὴν σύγκλησή της, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς δηλώσεις καὶ τὶς διαβουλεύσεις τοῦ Πατριάρχη στὸ Φανάρι μὲ ἄλλους προκαθημένους Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καὶ Ἐκκλησιῶν, χωρὶς ὅμως νὰ ὑπάρχει καὶ ἐπαρκὴς ἐνημέρωση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Πῶς λύθηκαν, ἀλήθεια, ὡς διὰ μαγείας, ὅλα τὰ προβλήματα καὶ οἱ δυσκολίες ποὺ δὲν ἐπέτρεπαν τὴν σύγκλησή της; Πῶς θὰ ἐμπιστευθεῖ ὁ λαὸς ἀποφάσεις Πανορθοδόξου Συνόδου, τῆς ὁποίας μέλη ἔχουν κατηγορηθεῖ γιὰ Οἰκουμενισμό; Δὲν πρέπει νὰ ξεκαθαρίσει πρῶτα τὸ τοπίο, γύρω ἀπὸ τὸ ἂν ἀποτελεῖ αἵρεση ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ἂν στοὺς φορεῖς του ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι; Καὶ ἀρκοῦν οἱ αὐτοδιαβεβαιώσεις τῶν Πατριαρχικῶν περὶ τῆς Ὀρθοδοξίας τους, ὅταν ὑπάρχουν παράλληλα «αἱρετικὲς διατυπώσεις» ποὺ δὲν διορθώθηκαν, ἀλλὰ ἐπαναλαμβάνονται, ὅταν παραβαίνουν κατά κόρον πολλοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, π.χ. περὶ συμπροσευχῶν;
Εἶναι, ὡς ἐκ τούτου, ἐπιβεβλημένο νὰ παρασχεθεῖ κάποια ἐνημέρωση στὸ λαὸ ποὺ ἀγνοεῖ, ἀλλὰ καὶ ἀγνοεῖται παντελῶς, ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστικούς του ἡγέτες, οἱ ὁποῖοι περισσότερες συζητήσεις, συνεδριάσεις, διαλόγους κάνουν καὶ περισσότερη σημασία, ἀξία, φιλικὴ διάθεση, ἀναφορὰ δίνουν πλέον στὸ Π.Σ.Ε., στὸν Πάπα καὶ στὸ Βατικανὸ παρὰ στὸ ὀρθόδοξο πλήρωμα  ποὺ ἔχει τὶς ἀνησυχίες καὶ τὶς ἀντιρρήσεις του γιὰ ὅσα ἐρήμην αὐτοῦ πράττουν. (Ἡ ένημέρωση ποὺ προσφέρουν, ὅταν τὴν προσφέρουν, γίνεται ἐπιλεκτικά, παραμορφωτικὰ καὶ μὲ τὸ σταγονόμετρο).
Καὶ εἶναι ἀναγκαία ἡ ἐνημέρωση γιὰ τὴν προετοιμαζόμενη Πανορθόδοξο Σύνοδο, γιατὶ αὐτὴ τὴν Σύνοδο, θὰ τὴν παρουσιάσουν ὡς «φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας», στὶς ἀποφάσεις τῆς ὁποίας θὰ πρέπει πλέον ὅλοι νὰ ὑπακούουμε ἀναγκαστικά.
Καὶ ἐπειδὴ βρισκόμαστε στὴν ἐποχὴ τῆς Νέας Τάξεως, ποὺ ὅλα κατευθύνονται καὶ ὅλα τεχνηέντως ἐπιβάλλονται, θὰ εἶναι εὔκολο νὰ ἐπιβάλλουν ὑποχρεωτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῆς «Πανορθοδόξου» Συνόδου, καθὼς μάλιστα διὰ τῆς ἠλεκτρονικῆς κάρτας (γιὰ τὴν ὁποία οἱ ἀντιδράσεις εἶναι μικρὲς) ὅλα θὰ ἐλέγχονται. Καὶ ὅπως στὴν ἐποχὴ τοῦ Βυζαντίου ὁ αὐτοκράτορας ἐξόριζε τοὺς αἱρετικούς, ἔτσι καὶ στὴν ἐποχή μας, οἱ ἡγήτορες τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων θὰ «ἐξορίζουν» τοὺς πιστούς, ὅπως διεφάνη στην παράνομη κράτηση ἐπὶ τετράμηνο τοῦ διωκόμενου Σέρβου ἱερομόναχου π. Συμεὼν Βιλόφσκι, τὸν ὁποῖον ἡ Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη πρὶν μία βδομάδα ἐλευθέρωσε, δικαιοπραγοῦσα.
Στὸ παρὸν Ἐνημερωτικό Δελτίο τῆς ΦΕΚΦ παρουσιάζουμε μιὰ ὁμιλία τοῦ ἀείμνηστου π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, ὁ ὁποῖος ἦταν (κατὰ κοινὴ ὁμολογία ὅσων τὸν ἔζησαν καὶ τὸν ἄκουσαν) ὀρθοδοξότατος στὸ φρόνημα, ἐμβριθὴς μελετητὴς τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ πιστὸς ἀναλυτής της. Διαβάζοντας κανεὶς τὴν ὁμιλία αὐτή, ἂν καὶ ἔγινε πρὶν ἀπὸ εἴκοσι χρόνια, νομίζει πὼς εἶναι τωρινή, ἀφοῦ θίγει σύγχρονα φλέγοντα θέματα, ὅπως:
* γιά τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει Πανορθόδοξο Σύνοδο (ποὺ ὀνομάζει ἀνορθόδοξο Σύνοδο τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ κατευθυνόμενη ἀπὸ τὸν ἀντίχριστο),
* γιὰ τὴν ἁπλούστευση-κατάργηση τῆς νηστείας ποὺ ἑτοιμάζεται,
* γιὰ τὸ χρέος τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ποὺ ἐντέλλεται ἡ Καινὴ Διαθήκη, ἀλλὰ ἀρνοῦνται νὰ ἐφαρμόσουν οι διοικοῦντες,
* γιὰ τὸ ποιό ἀκριβῶς σημεῖο τῆς Πίστεως προσβάλλει ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,
* γιὰ τὸ «ἔρχομαι ταχὺ» τῆς Ἀποκαλύψεως,
* γιὰ τὸν Ἀντίχριστο κ.ἄ.
Ἡ σημαντικὴ αὐτὴ ὁμιλία  (μὲ κάποιες συντομεύσεις) ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Τὸ θέμα μας (ἀπὸ τὸ βιβλ. Πράξ. 15, 30) εἶναι γύρω ἀπὸ τὴν Σύνοδον τὴν Ἀποστολική. (Ἡ ἀπόφασή της ἐγράφη καὶ) ἐδόθη στοὺς δύο Ἀποστόλους, τὸν Σίλα καὶ τὸν Ἰούδα, γιὰ νὰ μεταφέρουν τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ εἰς τὴν Ἀντιόχεια. «Καὶ συναγαγόντες τὸ πλῆθος ἐπέδωκαν τὴν ἐπιστολήν». Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι ἐδῶ δίδεται ἡ ἐπιστολὴ δημόσια.
Ἔχει σημασία αὐτό. Δημόσια ἐπίδοσις, δημόσια ἀνάγνωσις. Δηλαδὴ δὲν ἔχουμε παρασκήνια. Προσέξτε αὐτὸ τὸ πολὺ σπουδαῖο. Δὲν θὰ ἤθελα νὰ πῶ, ὅτι κάποια πράγματα δὲν πρέπει νὰ εἶναι μυστικά, διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἀκούσουν κάτι. Δὲν θὰ βγάλουμε τὰ «ἐν οἴκῳ…ἐν δήμῳ». Ὅμως ἐκεῖνο ποὺ μᾶς βοηθάει ἐμᾶς να δοῦμε ἐδῶ, εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχουν παρασκήνια. Στὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπῆρχαν, ―στὴν πρώτη τὴν χριστιανικὴ Ἐκκλησία― δὲν ὑπῆρχαν παρασκήνια. Πολὺ δὲ παραπάνω, δὲν ὑπῆρχε, θὰ λέγαμε, μία πολιτικὴ συμπεριφορά.
Πόσες φορές, στὶς ἡμέρες μας λέγετε αὐτό, ὅτι ἄρχοντες τῆς Ἐκκλησίας ἀσκοῦν μίαν πολιτικήν, ἢ ὁ καθενὰς ―ὅπως καὶ οἱ πολιτικοί― ἐξαγγέλλουν τὸ πρόγραμμά τους! Πολλὲς φορές, ἐξαγγέλλουν ἕνα πρόγραμμα καὶ λέγουν ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ πολιτική τους. Ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει πολιτική. Ἡ πολιτικὴ εἶναι τερτίπια τοῦ κόσμου τούτου, εἶναι νόθο πρᾶγμα, δὲν εἶναι γνήσιο πρᾶγμα καὶ αὐτὸ νὰ τὸ ἀποδοκιμάζουμε, τουλάχιστον μέσα μας, ὅταν τὸ συναντοῦμε.
«Ἀναγνῶντες δέ, ἐχάρησαν ἐπὶ τῇ παρακλήσει». Ἀφοῦ λοιπὸν ἀνέγνωσαν τὴν ἐπιστολή, χάρηκαν γιὰ τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου. Καὶ οἱ ψευδοδιδάσκαλοι ἀπεστομώθησαν, δὲν εἶχαν τίποτα ἄλλο νὰ ποῦν.
Προσέξτε, ὅμως, ἐδῶ: γιὰ νὰ πάρουμε μία εἰκόνα τῆς ἀξίας τοῦ πράγματος, ἂς τὸ δοῦμε τὸ θέμα ἀντίστροφα καὶ ἐπικαιρότατα. Ὅταν λέω ἀντίστροφα, ἐννοῶ μία πραγματικότητα, ὄχι σὰν ἐκείνη ποὺ μας περιγράφουν τὸ βιβλίο τῶν Πράξεων, ἀλλὰ κάτι πολὺ διαφορετικό.
Σᾶς εἶπα ὅτι ὁ σκοπὸς μιᾶς Συνόδου εἶναι νὰ φέρει τὴν εἰρήνη. Ἔρχεται ἡ εἰρήνη πάντοτε; Λοιπόν, φημολογεῖται ἡ συγκρότησης μιᾶς Συνόδου ἀνορθοδόξου, Οἰκουμενικῆς. Ξέρεται ὅτι μέχρι τώρα ἔχουμε 7 Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔτσι λοιπόν, φημολογεῖται μία Ὀγδόη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ὁποία θὰ γίνει στὶς μέρες μας. Θά…! Εἶναι πολλὰ χρόνια ποὺ ἔχουν ἤδη ἀρχίσει οἱ ἐργασίες γι’ αὐτὴ τὴν 8η Οἰκουμενικὴ Συνόδο. Ἔχουν δημιουργηθεῖ, ἀκόμα ἔχουν πραγματοποιηθεῖ καὶ προσύνοδοι. Ἐρωτοῦμε: τί μπορεῖ νὰ περιέχει αὐτὴ ἡ 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδος; Γι’ αὐτὸ θέλω νὰ καταλάβετε ὅτι αὐτὰ ποὺ λέμε ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν Πράξεων, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν ὑπόδειγμα γιὰ νὰ ξέρουμε πῶς νὰ στεκόμαστε στὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὴν ἱστορία.
Λοιπόν, τί θὰ περιέχει αὐτὴ ἡ Σύνοδος; Δηλαδὴ μὲ τί θὰ ἀσχοληθεῖ; …Ὅπως λέει ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς, εἶναι χαρακτηριστικό, πὼς σὲ κάθε ἐργασία ποὺ γίνεται, προσυνοδική, ἀλλάζουν καὶ τὰ πράγματα. Καὶ ἔτσι δὲν μένει κάτι σταθερό, αὐτὸ βέβαια τὸ κατακρίνει ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος. Εἰλικρινὰ αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος εἶναι κάτω ἀπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μυρίζει Πνεῦμα Ἅγιο. Ὅ,τι λέγει καὶ ὅ,τι γράφει εἶναι πολὺ σπουδαῖα, ἀλλὰ θὰ σᾶς ἀναφέρω μόνο ἕνα σημεῖο, τὸ ὁποῖο κάπου τὸ διάβασα. Ἕνα ἀπὸ τὰ θέματα, θὰ εἶναι καὶ τὸ θέμα τῆς νηστείας. Τροποποιεῖται ἡ νηστεία ἐπὶ τὸ ἐλαφρότερον.
Συγκεκριμένα θὰ πεῖ ἡ Σύνοδος αὐτή, ἢ θὰ ζητήσει μᾶλλον νὰ καθιερωθεῖ ὅτι τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ μποροῦμε νὰ τρῶμε ψάρι, ἐνῶ εἶναι γνωστό, ὅτι μέχρι τώρα ὅ,τι καθιερώθηκε καὶ ἐθεσπίστει, ἡ Τετάρτη καὶ ἡ Παρασκευὴ δεν ἔχει λάδι. Εἶναι ἀλάδωτα. Ἄλλο τώρα, ἐὰν γιὰ κάποιους λόγους ποὺ αὐτὰ ρυθμίζονται ἀπὸ τὸν πνευματικό, ἀτομικὰ γιὰ τὸν καθένα μπορεῖ κανεὶς νὰ τρώει ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ φάει. Ἔχει τοῦτο, ἔχει ἐκεῖνο, μία ἀρρώστια, εἶναι μικρὸ παιδί, εἶναι ἠλικιωμένος ἄνθρωπος, ἔχει ὅ,τι ἔχει, καὶ μποροῦμε νὰ ἐπιτρέψουμε καὶ τὸ λάδι καὶ τὸ γάλα καὶ τὸ κρέας! Καὶ ὅπως πολὺ ὀρθὰ λέγουν οἱ Πατέρες, ὅτι ἡ νηστεία δὲν εἶναι σωματοκτόνος, ἀλλὰ παθοκτόνος, δὲν σκοτώνει τὸ σῶμα, σκοτώνει τὰ πάθη… Σημειῶστε ὅτι ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ ἐκκλησία, ἔχει ψάρι Τετάρτη καὶ Παρασκευή! Μήπως ἐδῶ νὰ πονηρευόμαστε; Μήπως ἡ καθιέρωση ψαριοῦ αὐτὲς τὶς 2 μέρες τῆς ἑβδομάδας, θὰ ἤθελαν νὰ μᾶς κάνει νὰ μοιάζουμε μὲ τὴν πνευματικότητα τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς «ἐκκλησίας»; Βάζω τὸ μήπως.
Μπορεῖ ἀκόμη ἐνδεχομένως ―προσέξτε, ἐνδεχομένως, δὲν ξέρω τίποτα― νὰ ἐπιτρέψουν καὶ τὶς ἐξωγαμικὲς σχέσεις, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι σήμερα ἡ ἐποχή μας εἶναι τέτοια ποὺ ἕνας νέος ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξει σὲ μία ἐγκράτεια. Ἐνδεχομένως, διότι ὅταν ἀρχίσει ὁ κατήφορος, τότε τίποτα δὲν τὸν κρατᾶ καὶ τίποτα δὲν τὸν σταματᾶ. Λοιπόν, ἐρωτῶ: ἐὰν τέτοια πράγματα θεσπίσουν καὶ φυσικὰ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν καὶ πολὺ εὐσέβεια, θὰ τὸν χειροκροτήσουν· καὶ ξέρετε τί θὰ ποῦν: νά! προοδευτικὲς ἀντιλήψεις. Μάλιστα. Ὄχι ἐσεῖς οἱ χριστιανοὶ ποὺ μένετε μὲ σκουριασμένες θέσεις.
Ὅμως μπορεῖτε να φανταστεῖτε, τί ἀποτελέσματα θὰ εἴχαμε ἀπὸ ἀποφάσεις μιᾶς τέτοιας Συνόδου; Τί ἄλλο; (ἐγὼ εἶχα ἑτοιμάσει τὶς σημειώσεις μου γι’ αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς πῶ, ἐχάρηκα ὅμως, ὅταν εἶδα ὅτι ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς, λέει τὸ ἴδιο πρᾶγμα) σχίσματα, διότι πολλοὶ θὰ ποῦν: “Ἐγὼ δὲν τὰ δέχομαι αὐτὰ τὰ πράγματα”. Τίποτα καλὸ νὰ μὴν περιμένουμε ἀπὸ μία τέτοια Σύνοδο (λέγει) ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος. Παρὰ μόνο σχίσματα, σχίσματα, σχίσματα. Λέει καὶ κάτι ἄλλο καὶ αἱρέσεις.
Δὲν εἶναι πολὺ φυσικό; Τί σᾶς εἶπα; Θὰ σᾶς πῶ τὸ ἀντίστροφο παράδειγμα. Κάθε ἄλλο παρὰ θὰ εὐχαριστήσουν, ἀποφάσεις τέτοιες, μιᾶς τέτοιας Συνόδου, ὅπως εὐχαρίστησε ἡ ἀποφάση τῆς Συνόδου τῶν Ἱεροσολύμων. Ἂν μὲ ρωτήσετε: καλά, καὶ τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ θὰ τοὺς ἔκανε, ἔτσι νὰ κινηθοῦν; Μάλιστα, ὅπως παρατηρεῖ ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος, αὐτὸ βέβαια 10 χρόνια πίσω, ὑπάρχει μία βιασύνη. Ἡ βιασύνη ὑπάρχει καὶ σήμερα. Βιασύνη. Νὰ γίνει αὐτὴ ἡ Σύνοδος.
Ἐγὼ θὰ σᾶς ἔλεγα, προσωπική μου γνώμη: ὅτι μία τέτοια Σύνοδο, δὲν τὴν κινεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, τὴν κινοῦν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, μὲ ἐπικεφαλεῖς τὴν Μασονία.
…Διότι οἱ ἔνοχοι ―ἐκεῖνοι ποὺ καταλύουν Τετάρτη καὶ Παρασκευὴ καὶ Σαρακοστὲς γιὰ νὰ μὴν αἰσθάνονται ἄσχημα―θὰ ποῦν: τὸ καθόρισε ἡ Ἐκκλησία. Ἔτσι ἀφαιρεῖται ἀπὸ αὐτοὺς τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς.
Τὸ θέμα, ὅμως, εἶναι πολὺ ἁπλό. Δὲν μπορεῖς νὰ φᾶς, δηλαδὴ νὰ νηστέψεις; Πήγαινε στὸν πνευματικό σου (σᾶς τὸ εἶπα καὶ προηγουμένως) καὶ τὸ θέμα δύνασαι νὰ τὸ ρυθμίσεις. Ἀλλὰ ὄχι. Πρέπει ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν λίγη εὐσέβεια ἢ ὑποτονικὴ εὐσέβεια νὰ μὴν αἰσθάνονται ἔνοχοι, ὅταν τοὺς προβάλλεται ὅτι ἔτσι πρέπει νὰ ζοῦν, ἔτσι πρέπει νὰ νηστεύουν. Γι’ αὐτό, αὐτὴ ἡ Σύνοδος, ἐὰν θὰ γίνει θὰ χαρακτηριστεῖ ψευδοσύνοδος, δὲν θὰ γίνει ἀποδεκτή.
Εἶναι ὅμως καὶ κάτι ἄλλο. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θὰ συγκαλοῦσαν τὴν Σύνοδο ἢ ἐκεῖνοι ποὺ θὰ παρακαθίσουν (ἐδῶ, τώρα θέλω νὰ τὸ προσέξετε καλὰ-καλὰ αὐτό), ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θὰ παρακαθίσουν εἰς τὴν Σύνοδο, ποῖοι θὰ εἶναι; Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ θὰ καθίσουν γιὰ νὰ συζητήσουν τὰ θέματα τῆς Συνόδου, σὲ ποία πνευματικὴ καταστάση βρίσκονται; Ὀρθοδοξοῦν ἢ δὲν ὀρθοδοξοῦν; Ὅσο μποροῦμε (καὶ ἐγὼ καὶ ἐσεῖς) νὰ ξέρουμε σήμερα, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θὰ παρακαθίσουν, ἔχουν ἁλωθεῖ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό. Ἀπερίφραστα ―ἴσως κάποιες ἐξαιρέσεις νὰ ὑπάρχουν―, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν ὀρθοδοξοῦν. Ἔστω καὶ ἂν λέγονται Πατριάρχες, ἂν λέγονται Ἀρχιεπίσκοποι, ἂν λέγονται Ἐπίσκοποι, δὲν ὀρθοδοξοῦν. Τὸ γνωρίζουμε αὐτὸ ἀπὸ ἀτομικὲς δηλώσεις ποὺ κάνουν, ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ κινοῦνται καὶ ἐκφράζονται. Τὸ γνωρίζουμε αὐτό! Θὰ τό πῶ ἄλλη μία φορά. Ἔχουν ἁλωθεῖ καὶ ἀπὸ τὴν Μασονία καὶ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό.
Αὐτοὶ λοιπὸν οἱ ἄνθρωποι, ἅμα θὰ καθίσουν στὸ τραπέζι τῶν συζητήσεων, θὰ κινηθοῦν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ; Δὲν νομίζω. Δὲν νομίζω. Εἶναι πολὺ σοβαρὰ πράγματα. Εἶναι παρὰ πολὺ σοβαρά. Προσέξτε, οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἔχουν ἤδη χαλκεύσει καὶ ἔχουν ἤδη πείσει αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουνε οἰκουμενικὲς θέσεις. Βεβαίως, βεβαίως, εἶναι Οἰκουμενιστές! Δυστυχῶς, πλὴν ἐξαιρέσεων (τὸ ὑπογραμμίζω αὐτό). Λοιπόν, στὸ σχέδιο τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ποὺ ἔχουν ἐγκλωβίσει ἤδη τὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει τὸ ἑξῆς σχέδιο: Νὰ ἐπέλθει μετὰ ἡ «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν». Ὀρθοδοξίας, Ρωμαιοκαθολικισμοῦ καὶ Προτεσταντισμοῦ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη φάση.
Ἀλλὰ δὲν σταματάει τὸ κακὸ ἐκεῖ. Ἔχουμε ἀκόμα μία φάση. Εἶναι ἡ φάση ἑνώσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ μὲ τὰ τρία αὐτὰ (Ὀρθοδοξία, Ρωμαιοκαθολικισμὸς καὶ Προτεσταντισμὸς) μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες. Ὅλα αὐτὰ ἤδη ἔχουνε μπεῖ σὲ δοκιμασία, δηλαδή, ὅπως ὅταν θέλουμε νὰ κάνουμε μία παράσταση, θεατρικὴ παράσταση, γίνεται μία δοκιμή, καὶ δεύτερη, καὶ τρίτη. Ἔ, μετὰ γίνεται μία πρόβα τζενεράλε, μία γενικὴ πρόβα. Ὅλες αὐτὲς οἱ συναντήσεις ποὺ γίνονται, πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ, καὶ ποὺ εἶναι δυστυχῶς καὶ ὀρθόδοξοι, μὰ στὴν Εὐρώπη εἶναι, μὰ στὴν Ἀμερική, εἶναι καμώματα τῆς γενικῆς πρόβας. Νὰ δοῦν, πῶς πάει τὸ πρᾶγμα, ὥστε λοιπὸν τὸ μεθεπόμενο βῆμα εἶναι αὐτό. Εἶναι ἡ ἕνωσης ὅλων τῶν θρησκειῶν.
Μὰ σᾶς ἐρωτῶ: τότε γιατί νὰ εἶμαι Χριστιανός; Καὶ ἂν λέμε ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς σώζει καὶ τίποτα ἄλλο δὲν σώζει, ὅτι ἡ ὀρθοδοξία σώζει καὶ τίποτα ἄλλο δεν σώζει, τότε; Τότε τὸ κριτήριο δὲν εἶναι πιὰ ἡ Σωτηρία. Ποιό θὰ εἶναι τὸ κριτήριο; Τὸ κριτήριο εἶναι κάτι ἄλλο. Ἂς ποῦμε ὅτι εἶναι πολιτικό. Ἂς ποῦμε ὅτι εἶναι κοινωνικὸ τὸ κριτήριο. Διότι μὴν ξεχνᾶτε, σύγχρονοι ἡγέτες, πολιτικοὶ ἡγέτες σὲ ὅλο τὸν κόσμο, τὴν θρησκεία τὴν βλέπουν σὰν ἕνα στοιχεῖο ποὺ μπορεῖ κανεὶς νὰ ἐπηρεάζει τὰ πλήθη, νὰ ἐπηρεάζει τοὺς λαούς.
Ἂν ἔτσι τὰ πράγματα ἔχουν, δὲν ἐνδιαφέρει τὸ φαινόμενο ποὺ λέμε σωτηρία, τοὺς εἶναι τελείως ἀδιάφορο. Θὰ ἔχουν ἐπιτύχει κάτι ἄλλο· τὴν λεγομένη παγκόσμια «εἰρήνη» καὶ τὴν παγκόσμια «ἀγάπη». Γι’ αὐτὸ πολὺ ὀρθά, ἐστάλει μήνυμα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Φλωρίνης (π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη). Ναί! (εἶπε) καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ «ἐν ἀληθείᾳ». Καὶ αὐτὸ τὸ ἀγάπη ἐν ἀληθείᾳ, εἶναι φράσεις τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.
Διαβάστε τὶς Ἐπιστολές του. Δὲν φέρει ὁ ἄλλος τὴν ἀλήθεια; Καλημέρα δὲν θὰ τοῦ πεῖτε! Στὸ σπίτι σας δὲν θὰ τὸν βάλετε! Γιὰ νὰ δεῖτε ὅτι ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι σαλιαρίσματα. Δὲν εἶναι φτωχοί, φτηνοί, ρηχοὶ συναισθηματισμοί: ματς-μουτς! Ἡ ἀγάπη πρέπει νὰ εἶναι «ἐν ἀληθείᾳ». Θὰ σὲ ἀγαπῶ ἂν εἶσαι «ἐν ἀληθείᾳ», ἂν εἶσαι ὀρθόδοξος. Ἐὰν δὲν εἶσαι, θὰ σὲ ἀγαπῶ μὲ τὴν ἔννοια νὰ σὲ σώσω, δὲν θὰ ἔχω ὅμως κοινωνία μαζί σου. Γιατὶ ἂν χάσω τὸ κριτήριο τῆς ὀρθοδοξότητος ―ποὺ εἶναι ἡ σωτηρία― τότε τί κάνουμε; Μὰ δὲν κάνουμε τίποτε.
Ἔχουνε ἁλωθεῖ οἱ ταγοὶ τῆς ἐκκλησίας μας. Θὰ τὸ πῶ ἄλλη μία φορά: τοὺς ἐνδιαφέρει τὸ κοινωνικὸ στοιχεῖο· θὰ ἔχουμε «εἰρήνη» στὴν κοινωνία, στὸν κόσμο. Δὲν θὰ ἔχουμε πολέμους, θὰ ἔχουμε «ἀγάπη». Ἐκεῖ σταματᾶμε; Πέστε μου, πότε ἐμφανίστηκε μεγαλύτερη αἵρεση ἀπὸ αὐτὴ ἐδῶ; Τὴν ὁποία σερβίρει, ἡ παναίρεση, κατὰ τὸν πατέρα Ἰουστῖνο, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὸ ἀντιλαμβάνεστε; Δὲν ἔχουμε τὸ στοιχεῖο τῆς σωτηρίας καὶ συνεπῶς ματαιοπονοῦμε. Κατεβάσαμε τὸν Χριστιανισμό, στὸ ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ· αὐτὸ δὲν εἶναι καινούριο καὶ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα ἔχει ἐπιχειρηθεῖ καὶ ἐν πολλοῖς ἤδη ὑπηρετεῖτε ἀπὸ τὶς ἐνορίες, αὐτὸ τὸ στοιχεῖο. Καὶ βλέπετε, τί να σᾶς πω. Νὰ σᾶς πω ὅτι καὶ τὸ κήρυγμα σήμερα τὸ χριστιανικὸ ἔχει κοινωνικὸ χαρακτήρα, ὄχι σωτηριολογικόν, ἀλλὰ κοινωνικόν; Νὰ σᾶς πῶ ἡ κατήχηση, ἡ ὁποία ἐξαντλεῖται (τῶν παιδιῶν ἡ κατήχηση) μὲ τὰ πνευματικὰ κέντρα ποὺ ἔχουμε στὶς ἐνορίες, ἐξαντλεῖται κυριότατα εἰς τὴν ψυχαγωγία καὶ τὸ θέμα, τὸ μάθημα ποὺ θὰ εἰπωθεῖ, δὲν εἶναι ἐκεῖνο ποὺ τελικὰ θὰ σώσει, θὰ συγκλονίσει καὶ θὰ ἀναμορφώσει τὸ παιδί Εἶναι μερικὲς ρετσέτες, συμπαγεῖς, θὰ λέγαμε ἠθικολογικές. Ποῦ εἶναι ἡ σωτηρία; Ἡ σωτηρία ἐκεῖ βρίσκεται;
Ἂς ξυπνήσουμε, ἂς ὑποπτευθοῦμε, ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι σωτηρία. Ἂν διορθώνει τὴν κοινωνία, ἂν κάνει τοὺς ἀνθρώποὺς μὲ ἄλφα κεφαλαῖο (Ἀνθρώπους), ἄλλο θέμα. Αὐτὰ εἶναι δευτερογενῆ ἀποτελέσματα. Ἀλλὰ τὸ κύριο στοιχεῖο εἶναι ἡ σωτηρία. Αὐτὸ ὅμως, ἤδη, δὲν ὑπηρετεῖται.
Λοιπόν, αὐτὰ ποὺ λέμε, μὲ κύριο στοιχεῖο τὴν 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ξέρετε ὅτι ἀποτελοῦν ἕναν πειρασμὸ εἰς τὸν χῶρο τῆς ἐκκλησίας παγκοσμίως. Ναί, ἕνας πειρασμός. Αὐτὸς ὁ πειρασμός, ξέρετε τί θὰ ἐπιδιώκει νὰ ἐπιτυχεῖ; Καὶ γιατὶ εἶναι πειρασμός; Γιατὶ θὰ προσπαθήσει νὰ ξεθωριάσει τὸ Θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνο ποὺ ὁ Ἄρειος δὲν τὰ κατάφερε καὶ ἐκεῖ ποὺ ὁ μονοφυσιτισμὸς δὲν τὰ κατάφερε, ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔβαλε μπροστὰ νὰ τὰ καταφέρει. Διότι, ὅταν ξεθωριάσουν καὶ τὸ ἀνθρώπινο καὶ τὸ θεῖο στοιχεῖο εἰς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τότε τί ἔχω;
Αὐτὸς ὁ πειρασμὸς φαίνεται ὅτι θὰ εἶναι ὁ τελευταῖος τῆς ἱστορίας. Πειρασμός, δεινός, διότι εἶναι προφητευμένο. Καὶ τὸ προφητεύει ὁ Χριστός καὶ εἶναι εἰς τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἀκούσατε τί λέει: «Ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ, τῆς μελλούσης (ὥρας ἐννοεῖται) ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης» ―ἀκοῦστε, ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης― «πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς. Ἔρχομαι ταχύ, κράτει ὃ ἔχεις ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου». Ἐπειδὴ λέγει, ἐσὺ ἐφύλαξες (ἐτήρησες) τὸν λόγο τῆς ὑπομονῆς μου, δηλαδὴ ὅτι ἀφορᾶ στὸ νὰ ἔχεις ὑπομονὴ καὶ να μὲ κρατᾶς, ἔμενα τὸν Κύριον, μέσα σὲ ἀντίξοες καταστάσεις, καὶ ἐγὼ θὰ σὲ φυλάξω· ἐπειδὴ ἐτήρησες καὶ ἐγὼ θὰ σὲ τηρήσω (θὰ σὲ φυλάξω). Ἀπὸ ποῦ θὰ σὲ φυλάξω; Ἀπὸ τὴν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθει ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης! Πολὺ μεγάλος πειρασμός. Ἀλλ’ «ἔρχομαι ταχύ», γρήγορα. Κράτα καλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἔχεις γιὰ νὰ μὴν πάρει κανεὶς τὸ στεφάνι τῆς τιμῆς σου καὶ τῆς δόξης σου.
Ἀλλὰ προσέξτε ἐδῶ· ποῖος εἶναι ὁ πειρασμὸς αὐτός; Εἶναι γραμμένο: ὁ πειρασμὸς αὐτός, ἀφοῦ θὰ καλύπτει ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη, δὲν θὰ εἶναι παρὰ ἡ μεγάλη νοθεία τῆς πίστεως. Τῆς πίστεως εἰς τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ· καὶ αὐτὸ θὰ τὸ πετύχει μόνο ὁ Οἰκουμενισμός, ἀφοῦ θὰ ἑνωθεῖ μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες. Ἀφοῦ θὰ ἑνωθεῖ μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες! (Μὲ συγχωρεῖτε ποὺ τὰ λἐω 2 καὶ 3 φορές· συνέχομαι). Ἔτσι ὁ Οἰκουμενισμὸς κατ’ οὐσίαν προσβάλει τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ· μέχρι νὰ τὸ ἐξαφανίσει.
Ἀλλὰ ἂν θέλει νὰ ἐξαφανίσει τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸ κάνει ὁ Ἀντίχριστος· τότε τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός; Εἶναι ἀντίχριστος μέθοδος, ἀντίχριστος τρόπος. Προσέξτε, ὅταν βγάζουν διαγγέλματα ὑψηλὰ ἱστάμενα πρόσωπα καὶ ταγοὶ τῆς ἐκκλησίας, δὲν ἀναφέρουν τὸν ἅγιο τριαδικὸ Θέον, οὔτε ἀναφέρουν τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Οὔτε μία φορά! Ἀλλὰ τί; Ὁ Θεός! Μὰ Θεὸς εἶναι καὶ ὁ Ματς (ὁ Μέγας ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντός) ποὺ εἶναι ὁ Θεὸς τῶν Μασόνων! Καὶ για να ὑπηρετήσουν καὶ νὰ εὐχαριστήσουν αὐτὰ τὰ …ἀφεντικά τους, δὲν λένε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἢ τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, λένε ὁ Θεός.
Ὅταν ὅμως προσβάλλεται ἡ πίστις, ἔρχεται ἡ ἀποστασία. Γιὰ τὴν ὁποία μιλάει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ ἡ ὁποία, μὲ τὴν σειρά της, συνεπιφέρει τὴν ἔκκληση τῶν ἠθῶν. Ποῖος ἀρνεῖται σήμερα ὅτι δὲν ἔχουμε ἀποστασία καὶ συνεπῶς ἔκκληση ἠθῶν. Διότι, ἂν εἴχαμε τὴν πίστη, δὲν θὰ εἴχαμε τὴν ἔκκληση τῶν ἠθῶν.
Καὶ τί λέει ὁ Χριστός; Ἐπειδὴ ἐτήρησες τὸν λόγο τῆς ὑπομονῆς μου. Ἐδῶ δηλαδή, ὁ λόγος τῆς ὑπομονῆς τοῦ Χριστοῦ, τί εἶναι αὐτό; Εἶναι ἡ ὑπομονὴ ποὺ δίδει ὁ Χριστὸς σὲ κείνους ποὺ πῆραν τὴν ἀποφάση νὰ μείνουν κοντά, προσέξτε, εἰς τὸν ἀνόθετον Χριστό.
Τί λέγει ἀκόμη ὁ Κύριος: «Ἔρχομαι ταχύ»! Ἔρχομαι γρήγορα καὶ ὅπως σᾶς εἶχα πεῖ παλιά, …ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι τὸν Χριστὸ ἔχουμε 2 χιλιάδες 100 χρόνια. Καὶ παρατηροῦμε ὅτι οἱ προφῆτες μιλοῦσαν γιὰ κάτι ποὺ θὰ ἐρχόταν ἀργά.
Τὸν 6ο αἰῶνα ζεῖ ὁ Δανιὴλ καὶ τοῦ λέγει ὁ Ἄγγελος: “Δανιὴλ κοιμήσου, θὰ πεθάνεις. Θὰ ἀργήσουν αὐτὰ νὰ γίνουν”. Ἀκούσατε; Θὰ ἀργήσουν νὰ γίνουν.
Ὁ Κύριος προφητεύει στὴν Κ. Διαθήκη: «Ἔρχομαι ταχύ». Ἐγὼ νομίζω, ὅτι ἂν πέρασαν 2 χιλιάδες 100 χρόνια, δὲν μποροῦν νὰ περάσουν περισσότερα· τώρα στὸ χῶρο τῆς Καινῆς, ἤδη διανύουμε τὰ 2 χιλιάδες χρόνια· δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μακριὰ τὸ τέλος. Ἄν μοῦ πεῖτε πλανῶμαι. Δὲν ξέρω. Ἡ αἴσθησή σας, τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πῶς σᾶς φωτίζει νὰ καταλαβαίνεται μέσα σας: εἶναι μακριὰ τὸ τέλος ἢ εἶναι κοντὰ τὸ τέλος;
Ὅταν παντοῦ βλέπουμε, ὅπως λέει ὁ Μπρατσιώτης στὸ ὑπόμνημά του στὴν Ἀποκαλύψη, αἰσθανόμεθα τὶς προφητεῖες τοῦ Χριστοῦ ὅτι ἔρχεται γρήγορα (καὶ τῶν Ἀποστόλων)· σὰν νὰ ἀκοῦνε τὸν καλπασμό· πῶς ἀκοῦμε σὲ μία ἀποστάση 300 μέτρα τὰ πέταλα τῶν ἀλόγων ποὺ τρέχουν; Ἔτσι ἀκοῦμε, λέγει, τὸν καλπασμὸ τῶν γεγονότων ποὺ ἔρχονται, ὅτι ἔρχεται ὁ Χριστός. «Ἔρχομαι ταχύ», λοιπόν, λέγει ὁ Κύριος. Καὶ αὐτὸ τὸ ταχύ, κάθε φορά ποὺ περνάει, εἶναι ἱστορικὰ συντομότερο ἀπὸ τὴν προηγουμένη στιγμή. Ἑπόμενο θὰ μοῦ πεῖτε. Ἐπειδὴ ὅμως εἶναι καὶ γραμμένο στὴν πρὸς Ρωμαίους (λέγει ὁ Ἀπόστολος): «νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν»…· τρέχει μὲ καλπασμὸν αὐτὸ τὸ τέλος.
«Κράτει ὃ ἔχεις». Τί ἔχεις; Αὐτὸ ποὺ ἔχουμε ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ πίστη καὶ ἡ ὀρθὴ πνευματικότητα καὶ ἡ ὀρθὴ ὁμολογία, τρία πράγματα. Ἡ ὀρθὴ πιστὴ εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία γεννάει τὴν ὀρθὴ πνευματικότητα. Δὲν θὰ ἦταν κανεὶς πεισματάρης, ὅπως οἱ Πατέρες τῶν Συνόδων, νὰ ἐπιμένουν διὰ μίαν ἀλήθειαν, ἐὰν ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀλήθειαν δὲν ἀπέρρεε ἡ ὀρθὴ πνευματικότητα, βάση τῆς ὁποίας θὰ σωθοῦμε. Ἂν δὲν ζήσεις σωστά, δὲν ἔχεις ὀρθὴ πνευματικότητα, πῶς θὰ σωθεῖς; Ἀλλὰ ἡ ὀρθὴ πνευματικότητα ἀπορρέει ἀπὸ τὴν ὀρθὴν πίστιν· εἶναι ἑπόμενο. Καὶ πῶς μπορεῖς νὰ σταθεῖς ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ, ἂν τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἔτσι; Γιατί ὁ ἄλλος νὰ δώσει τὴ ζωή του; ἂν εἶναι γιὰ νὰ περνάω καλὰ στὴ ζωὴ αὐτή, γιατί νὰ δώσω τὴ ζωή μου; Δὲν ἔχει κἂν νόημα, ἀγαπητοί μου, ἡ ὁμολογία, ἀφοῦ εἶναι κατεβασμένη στὸ ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ τὸ θέμα καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Χρειάζεται λοιπὸν ἐπαγρύπνησης, ἐπαγρύπνησης. Ὄντως οἱ μέρες εἶναι πονηρές. Γι’ αὐτὸ λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «βλέπετε ἑαυτούς; ἵνα μὴ ἀπολέσωμεν ἃ εἰργασάμεθα». Προσέχετε τὸν ἑαυτό σας, γιὰ νὰ μὴν χάσουμε ἐκεῖνο ποὺ δουλέψαμε, «ἀλλὰ μισθὸν πλήρη ἀπολάβωμεν». Καὶ ὅταν μιλᾶμε γιὰ ἕναν πλήρη μισθό, δὲν εἶναι παρὰ αὐτὴ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι οἱ πιστοί, ἀγαπητοί, ὅταν βλέπουν τέτοιες Συνόδους καὶ οἰκουμενιστὰς συνέδρους, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ χαίρουν, ὅπως ἔχαιραν τότε οἱ παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς τῆς ἀποστολικῆς Συνόδου; «Ἔχαιρον» λέγει. Εἶχαν τοὺς λόγους τους νὰ χαίρονται. Σήμερα δὲν ἔχουμε τοὺς λόγους μας νὰ χαίρουμε. Γι’ αὐτὸ θὰ σᾶς ἔλεγα ἕνα παράδειγμα, ὅλα αὐτά ποὺ σᾶς ἀνέφερα, ἀπὸ τὴν ἀναποδη, ἀντίστροφα. Οἱ πιστοὶ χαίρουν, μόνο γιὰ ὅτι εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. Καὶ μόνο τότε χαίρουν!
(Ἀπομαγνητοφώνηση: Παῦλος Π. Σ.)

Θεσσαλονίκη, 20 Ἰουλίου 2010
Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

______________________________

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

(1) Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μιλώντας πρόσφατα γιὰ τὴν σύγκληση Ἀγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, δήλωσε: «Ἀποφασίσαμε νὰ ἐπιταχύνουμε τὴν διαδικασία τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν». Ἐπίσης, ἀνέφερε ὅτι ἡ σύγκληση τῆς Συνόδου καὶ τὰ ἀποτελέσματά της θὰ ἔχουν μεγάλη σημασία γιὰ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία. Πληροφορίες ἀναφέρουν, ὅτι θὰ ἐξετασθοῦν 10 περίπου θέματα, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι τὸ Αὐτοκέφαλο καὶ τὸ θέμα τῆς νηστείας. «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» κατέληξε, «προσπαθεῖ νὰ συμβαδίζει μὲ τὴν σημερινὴ ἐποχή, χωρὶς νὰ θυσιάζει τίποτα ἀπὸ τὴν διδασκαλία της» (romfea.gr/component/content/article/13/5068). Στὸ ἴδιο πνεῦμα, τῆς διατήρησης ἀκεραίας τῆς Πίστεως μίλησε σὲ ἄλλη εὐκαιρία καὶ ὁ Ἀρχιγραμματέας τῆς Ἱ. Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου ἀρχιμ. Ἐλπιδοφόρος, λέγων: «ἐπιτρέψτε μου νὰ πῶ ὅτι ἐκ τῶν πραγμάτων φάνηκε ὅτι στὴν Ἐκκλησία ὅσο καλὲς καὶ ἂν εἶναι οἱ προθέσεις, ἡ παραβίαση τῶν ἱερῶν κανόνων σὲ καμία περίπτωση δὲν ἐπιφέρουν θετικὰ ἀποτελέσματα» (www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2616). Ἀλήθεια, αὐτὴ ἡ διαπίστωση τοῦ Ἀρχιγραμματέα, δὲν ἰσχύει γιὰ τὴν παραβίαση τῶν Ἱ. Κανόνων διὰ τῶν συμπροσευχῶν ἀπὸ τὸν Πατριάρχη;

(2) «Ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι» (Ἰω. 7, 49).

(3) Ὁλόκληρη ἡ ὁμιλία ὑπάρχει στὸ ἱστολόγιο http://www.impantokratoros.gr: π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, Ἀριθ. ὁμ. 162,17-11- 1991. Οἱ ὑπογραμμίσεις τοῦ κειμένου δικές μας.

O π. ΣΥΜΕΩΝ ΒΙΛΟΒΣΚΙ E λ ε υ θ ε ρ ο ς με αποφασι του Αρειου Παγου

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 13th, 2010 | filed Filed under: EKKΛΗΣΙΑΣΤ. ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

επ. Αρτεμιος-π. ΣυμεωνO π. ΣΥΜΕΩΝ ΒΙΛΟΒΣΚΙ


E λ ε υ θ ε ρ ο ς με αποφασι του Αρειου Παγου

Σήμερα τρίτη 13-7-2010 ανακοινώθηκε από τον Άρειο Πάγο στον π. Συμεών Βιλοβσκι, μετά από 4 μήνες κράτηση ότι είναι ελεύθερος και δεν θα εκδοθεί στην Σερβία. Η δικαιοσύνη στην Ελλάδα λειτουργεί και δεν επειρεάζεται από πιέσεις ξένων.

Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν !!!

Μεγάλη η Νίκη της Ορθοδοξίας !!!

Θα επανέλθουμε σύντομα στο θέμα.

2223b01

_____________________________________________________

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΟΒΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟ ΤΟΥ π. ΣΥΜΕΩΝ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ·

2223b01____________________________

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚ. ΑΡΤΕΜΙΟΥ!!!!

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 9th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ

ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ!!!

ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Питер Фејт

ΤΩΡΑ ΥΠΟΛΟΙΠΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ AΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ!!!

Θα πρέπει να ντρέπονται οι οικουμενισταί Σέρβοι ιεράρχες

και ο νέος 80 χρονος πατριάρχης της Σερβίας Ειρηναίος.

23. 06. 2010

ΚΟΣΟΒΟ-ΚΑΙ-ΕΧΘΡΟΙ.-ιστ copy____________________________________________________________

Δηλώνοντας ότι για θρησκευτικές και πολιτιστικές κληρονομιές της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Κοσσυφοπέδιο, ξεκίνησε μια σειρά δραστηριοτήτων που θα επιτρέπει τον διάλογο μεταξύ της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τις προσωρινές αλβανικές τοπικές αρχές.

«Στην ομιλία του πρόσφατα στον ΟΗΕ ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας (Λύκος) Γέρεμιτς δήλωσε ότι η Σερβία έχει ενθαρρυνθεί από τα πρώτα σημάδια – επιτεύγματα.  Η αλλαγή της θρησκευτικής ηγεσίας και η μετάβαση προς μια περισσότερο μετριοπαθή προσέγγιση στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου είναι επίσης μια άλλη θετική εξέλιξη », δήλωσε ο Φέιθ.

Τόνισε ότι «η τρέχουσα κατάσταση στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο δεν είναι βιώσιμη.»

«Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από κοινωνική και οικονομική στασιμότητα, πολιτική αμέλεια, έλλειψη επιβολής του νόμου και διεφθαρμένη διοίκηση. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί στην περιοχή με την ευρωπαϊκή προοπτική όλων των κατοίκων αυτού του μέρους του Κοσσυφοπεδίου αξίζουν διακοσμημένες συνθήκες διαβίωσης και καλύτερες προοπτικές προόδου.

Για να είμαι απόλυτα σαφής: το Κοσσυφοπέδιο θα αποτελέσει ένα γενικό πλαίσιο για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης «, δήλωσε ο Φέιθ, ο οποίος ειναι διορισμένος από την Ευρωπαίκή Ένωση ως ειδικός αντιπρόσωπος του Κοσσυφοπεδίου και είναι υπέρ της ανεξαρτησίας του Κοσυφοπεδίου…. Θέλει το Κοσσυφοπέδιο να γίνει· «ένα πολυεθνικό κράτος, που θα είναι η πατρίδα όλων των πολιτών της»

Ζούμε, είπε, σε μια νέα εποχή συνεργασίας, αντί να μποϊκοτάρουν την αύξηση του αριθμού των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου που ήταν έτοιμοι να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και μόνοι τους να αποφασίζουν για τα θέματα που τους αφορούν, αποδέχονται τα μέλη της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ωστόσο, επεσήμανε ότι «ανεξάρτητα από τη σαφώς ορατή προθυμία πολλών Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου για την αντιμετώπιση της Πρίστινας για δημοτικές υπηρεσίες που απαιτούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ορισμένα εμπόδια που εξακολουθούν να υπάρχουν.»

“Σε όλα αυτά τα μέρη, οι δομές που χρηματοδοτούνται από τη Σερβία να συνεχίσει να λειτουργεί παράλληλα με την νόμιμη τοπική αυτοδιοίκηση… Επιπλέον, η μεταφορά των κεφαλαίων και των δημοτικών αρμοδιοτήτων σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι και τόσο ομαλές, όπως είχε προβλεφθεί «, δήλωσε ο Φέιθ.

http://www.vesti-online.com/Vesti/Srbija/62822/Fejt-SPC-promenila-stav-o-Kosmetu

4509991

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤOY ΣΕΡΒΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

  • ΚΟΣΟΒΟ...Οι βομβαρδισμοί άρχισαν το βράδυ της 24ης Μαρτίου, χωρίς να υπάρχει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και διήρκεσαν 78 ημέρες, μέχρι τη 10η Ιουνίου, όταν υπεγράφη η συνθήκη του Κουμάνοβο, που έθεσε το Κόσοβο υπό διεθνή κυριαρχία.

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

  • Προηγήθηκαν συνομιλίες στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας, όπου η σερβική ηγεσία απέρριψε το στρατιωτικό σκέλος της πρότασης για την επίλυση του ζητήματος του Κοσόβου εκτιμώντας ότι «θέτει υπό καθεστώς νατοϊκής κατοχής τη Γιουγκοσλαβία». Κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών σκοτώθηκαν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 1002 Σέρβοι στρατιώτες και αστυνομικοί και περίπου 2500 άμαχοι πολίτες, από τους οποίους οι 89 ήταν παιδιά. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 2300 επιδρομές από αέρος και επλήγησαν 995 στόχοι, 1150 αεροσκάφη του ΝΑΤΟ εκτόξευσαν 1300 πυραύλους και πέταξαν 2900 βόμβες.
  • Το ΝΑΤΟ χρησιμοποίησε, επίσης, 36000 «βόμβες διασποράς» και έπληξε 112 στόχους με 15 τόνους βλήματα, που περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.
  • Το ραδιενεργό αυτό υλικό χρησιμοποιήθηκε κυρίως εναντίον στόχων στο Κόσοβο. Οι υλικές ζημιές που υπέστη η Γιουγκοσλαβία ήταν τεράστιες. Κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών καταστράφηκαν τα περισσότερα αεροδρόμια και τα στρατόπεδα της χώρας, όπως επίσης 54 γέφυρες, 148 κτίρια ,δεκάδες εργοστάσια, τα διυλιστήρια στο Πάντσεβο και το Νόβι Σαντ και τέθηκε εκτός λειτουργίας το 1/3 του συστήματος παραγωγής και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος. Ζημιές υπέστησαν επίσης 300 σχολεία, νοσοκομεία και δημόσια κτίρια, 176 μνημεία πολιτισμού από τα οποία τα 23 ήταν μεσαιωνικά μοναστήρια.
  • Όλοι οι αναμεταδότες της σερβικής ραδιοτηλεόρασης καταστράφηκαν μεταξύ αυτών και ο «πύργος της τηλεόρασης» στο όρος ʼβαλα. Την 23η Απριλίου βομβαρδίστηκε το κτίριο της δημόσιας τηλεόρασης (RTS) με αποτέλεσμα 16 εργαζόμενοι να σκοτωθούν και τέσσερις να τραυματιστούν. Στόχο αποτέλεσε επίσης η πρεσβεία της Λ.Δ. της Κίνας στο Βελιγράδι, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο τρεις Κινέζοι δημοσιογράφοι.
  • Μετά την υπογραφή της συνθήκης του Κουμάνοβο και την ψήφιση της διακήρυξης 1244 από το Σ.Α. του ΟΗΕ, ο σερβικός στρατός και η αστυνομία εγκατέλειψαν το Κόσοβο και στην περιοχή αναπτύχθηκαν 37200 ξένοι στρατιώτες, από τους οποίους οι περισσότεροι προέρχονταν από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.
  • Από τον Ιούνιο του 1999, το Κόσοβο εγκατέλειψαν περίπου 200.000 Σέρβοι ενώ σκοτώθηκαν ή θεωρούνται αγνοούμενοι 1350 πολίτες σερβικής εθνότητας. Αντίθετα, ο πρόεδρος του Κοσόβου, Φατμίρ Σεϊντίου, χαρακτήρισε την 24η Μαρτίου ιστορικής σημασίας ημερομηνία, επισημαίνοντας ότι «με τους βομβαρδισμούς εκπληρώθηκε το όνειρο πολλών γενεών για ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο Κόσοβο».
  • Εντωμεταξύ, ο απερχόμενος Σέρβος πρωθυπουργός Βόισλαβ Κοστούνιτσα δήλωσε πως το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τη Σερβία πριν από 10 χρόνια με στόχο να δημιουργήσει στο Κόσοβο ένα «κράτος του ΝΑΤΟ». «Είναι τώρα περισσότερο από προφανές ότι η ανελέητη καταστροφή της Σερβίας κατά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ δεν είχε άλλο στόχο παρά να κάνει το Κόσοβο το πρώτο κράτος του ΝΑΤΟ στον κόσμο», δήλωσε ο Κοστούνιτσα προς το πρακτορείο ειδήσεων Τανγιούγκ με την ευκαιρία της 10ης επετείου των βομβαρδισμών.
  • «Η παράνομη κατασκευή της τεράστιας αμερικανικής στρατηγικής βάσης Bondsteel και το Παράρτημα 11 του σχεδίου Αχτισάρι -που καθιερώνει το ΝΑΤΟ ως την ύπατη αρχή στο Κόσοβο- αποκαλύπτει τον αληθινό λόγο για τον οποίο η Σερβία καταστράφηκε και το γιατί στις 17 Φεβρουαρίου ανακηρύχθηκε παράνομα ένα κράτος του ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Κοστούνιτσα. Το ΝΑΤΟ άρχισε να βομβαρδίζει στρατηγικούς στόχους στη Σερβία στις 24 Μαρτίου 1999 και συνέχισε τους βομβαρδισμούς για 78 ημέρες, μέχρι που ο τότε πρόεδρος της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς συμφώνησε να αποσύρει τις δυνάμεις του από το Κόσοβο και να τερματίσει τους φόνους Αλβανών αμάχων.

ΑΠΟ ΣΕΡΒΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ  http://www.nbg.gr

Η Αμερική όπως διαβάσαμε σ’ άλλες ιστοσελίδες, πιέζει τώρα την ηγεσία της Σερβίας γιια να μπεί στο ΝΑΤΟ και ν’ αναγνωρίσει τους βοβμαρδισμούς που έγιναν εναντίον της ως αναγκαίο κακό!!! Θέλει, δηλαδή οι Σέρβοι να τους πουν και ευχαρριστώ που τους σκότωσαν και έφερε την χώρα τους στα όρια της πτώχιας!

Σ’ αυτόν τον παραλογισμό φτάνουν οι φίλοι του νέου πατριάρχου της Σερβίας Ειρηναίου και των διωκτών  αρχιερέων του αγωνιστού επισκόπου του Κοσόβου επισκόπου Αρτεμίου.

4509991
_______________

Επειγουσα και ανευ ορων επιστροφη ζητουν με υπογραφες οι κατοικοι του Κοσσοβου

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 4th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟ

Επείγουσα και άνευ όρων επιστροφή ζητούν με υπογραφές οι κάτοικοι του Κοσσόβου

10951_177522326605_93589526605_3476841_7723744_nΣτίς 24 Ἰουνίου 2010, στά πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ ἁγίου Πρίγκηπα Λαζάρου, στή Γκρατσάνιτσα, ὅπως κάθε χρόνο διοργανώθηκε ποιητικός διαγωνισμός πρός τιμήν καί εἰς ἀνάμνησιν τῶν πεσόντων στή Μάχη τοῦ Κοσόβου τό 1389, πού ἀποτελεῖ τήν κατεξοχήν σερβική ἐθνική ἑορτή.

Τό βραβεῖο τοῦ διαγωνισμοῦ αὐτοῦ ἀπονεμήθηκε ἀπό τόν Dragisa Bojović, πρόεδρο τῆς τριμελοῦς κριτικῆς ἐπιτροπῆς καί τοῦ Προγράμματος τοῦ Συμβουλίου τῆς τελετῆς Vidovdan, στόν (ἀπόντα) Ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο, πού βιαίως ἀπεμακρύνθη ἐκ τῆς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζρένης.

Ἡ εἴδηση μεταδόθηκε ἀκαριαία ἀπό σερβικά καί διεθνῆ μέσα ἐνημέρωσης (ὅπως τό πρακτορεῖο εἰδήσεων Tanjug, www.danas.rs & www.vesti-online.com).

Τό γεγονός αὐτό ἀποτέλεσε ἀφορμή πανηγυρισμῶν γιά τούς παραδοσιακούς πιστούς ἀλλά καί τούς Σέρβους πού ἀγαποῦν τήν Πατρίδα τους καί ἔδωσε τό ἔναυσμα γιά τή συλλογή ὑπογραφῶν ἐκ μέρους τοῦ Σερβικοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Κοσσόβου καί Μετοχίων καί τοῦ Σερβικοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Βορείου Κοσσόβου.
Δι᾿ αὐτῶν τῶν ὑπογραφῶν ζητεῖται ἡ «ἐπείγουσα καί ἄνευ ὅρων ἐπιστροφή τοῦ συνταξιούχου Ἐπισκόπου Ράσκας καί Πριζρένης Ἀρτεμίου σέ ἕνα ἀπό τά μοναστήρια τοῦ Κοσσυφοπεδίου».

Γιά τούς φιλοδυτικούς καί φιλοπαπικούς ὅμως ὅλα τά παραπάνω ἀπετέλεσαν «πέτρα σκανδάλου», διότι ἄρχισαν νά ἀντιλαμβάνονται ὅτι δέν τελειώνει εὔκολα τό «πρόβλημα Ἀρτέμιος».
Ἔτσι, μετά ἀπό διάστημα δύο ἡμερῶν, στίς 26 Ἰουνίου, κατόπιν ἀπειλῶν καί ἀσφυκτικῶν πιέσεων
τοῦ Ὑπουργοῦ Θρησκευμάτων καί τοῦ Ὑπουργοῦ Πολιτισμοῦ τῆς Σερβίας, ἀλλά καί κατόπιν ἐκφράσεως τῆς δυσφορίας τοῦ Πατριάρχου Εἰρηναίου, ἐκπρόσωπος τῆς Ἐπιτροπῆς δήλωσε ὅτι ἐσφαλμένως ἀνακοινώθηκε ἀπό τά ΜΜΕ ὅτι τό βραβεῖο ἀπονέμεται στόν Ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο, χωρίς ὡστόσο νά δικαιολογεῖ τήν ἀλλαγή τῆς στάσης τῆς Ἐπιτροπῆς…

Ὅμως ὁ σερβικός λαός, ἀπτόητος καί ἀκαταπόνητος, καί μετά ἀπό αὐτήν τήν κατάφωρη ἀδικία εἰς βάρος τοῦ πατέρα τους Ἀρτεμίου, ἔδωσε βροντερό παρών τήν Κυριακή 27-6-2010 στή Μονή τοῦ Σισάτσοβατς, ὅπου λειτούργησε γιά πρώτη φορά ὁ ἐξόριστος Ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος.

Πλήθη πιστῶν ἀπό ὅλη τή Σερβία καί τό Κοσυφοπέδιο, καθώς καί πολλοί διωκόμενοι μοναχοί καί μονάζουσες ἀπό τήν Ἐπαρχία Ράσκας καί Πριζρένης συγκεντρώθηκαν γιά νά λατρεύσουν τόν Θεό καί νά Τόν παρακαλέσουν νά λυτρώσει τή Σερβία καί ἰδιαιτέρως τό Κόσοβο ἀπό τήν λυσσαλέα θρησκευτική καί πολιτική δίωξη πού ἐξαπολύθηκε ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας καί μερίδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας (Ἀθανάσιος Γιέφτιτς, Ἀμφιλόχιος Ράντοβιτς, Εἰρηναῖος Μπούλοβιτς κ.ἄ.) ἐναντίον τοῦ Ἀρτεμίου, τῶν συνεργατῶν του καί τῶν Μοναχῶν τοῦ Κοσόβου.

Ἐντυπωσιακό ἦταν τό γεγονός ὅτι ὑπῆρχε διάχυτη κατάνυξη σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἄφθονα δάκρυα ἔρρεαν ἀπό τά μάτια τους.

Εἶναι λοιπόν ἠλίου φαεινότερον ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος ἔχει καθιερωθεῖ στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας καί τιμᾶται ὡς ἀληθινός ποιμένας.

Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τόν ἀντίκτυπο πού ἔχει στή ζωή τῶν μοναχῶν τοῦ Κοσόβου ἡ ἄδικη ἀπομάκρυνσή του.

Οἱ μοναχοί, μαρτυροῦν μέ τήν ζωή καί τήν αὐταπάρνησή τους τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.

Γι᾽ αὐτό ἀνέκαθεν σέ ἐποχές αἱρέσεων (ὅπως π.χ. κατά τήν περίοδο τῆς Εἰκονομαχίας) ὁ πιστός λαός τούς ἐμπιστευόταν περισσότερο.

Ἡ συνείδησή τους ἀποτελεῖ καί τήν βαθύτερη συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας.

Αὐτήν τή στιγμή περισσότεροι ἀπό τούς μισούς μοναχούς καί μοναχές τοῦ Κοσόβου, ὑπό καθεστώς διωγμοῦ, ἔχουν ἐγκαταλείψει τά Μοναστήρια τους, ἐπειδή ἀκριβῶς δέν ἀποδέχονται τήν ἄδικη καί ἀντικανονική ἀπόφαση τῆς Συνόδου γιά τήν ἀπομάκρυνση τοῦ Ἀρτεμίου, τήν ἐπιβολή τῶν δύο Τοποτηρητῶν καί τήν ἐπιβολή ὅσων ἄλλων δεινῶν διαισθάνονται ὅτι θά ἐπακολουθήσουν…

Κάποιοι μάλιστα ἀντιμετωπίζουν καί διώξεις διαφορετικῶν μορφῶν, ὅπως oἱ Ἡγούμενοι Νικόλαος τῆς Μονῆς Μαύρου Ποταμοῦ (Crna Reka) καί Βενέδικτος τῆς Μονῆς τῶν Ἀρχαγγέλων πού ἀντιμετωπίζουν τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, μέ πλούσια κατασκευασμένο κατηγορητήριο (ἀντικανονικές ἐνέργειες, οἰκονομικές ἀτασθαλίες, ἀνυπακοή κλπ).
Τέλος νά σημειωθεῖ ὅτι καί ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Μπάνισκα Συμεών Βιλόφσκι, ὁ στενότερος συνεργάτης τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρτεμίου, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος πού τόν στήριξε στίς θεολογικές ἀντιπαραθέσεις του μέ μερίδα Ἱεραρχῶν τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἐκεῖνος πού ἀγωνίστηκε ἀντάξια δίπλα του ὑπέρ τῶν ἐθνικῶν δικαίων τῆς Σερβίας στό Κόσοβο, δέχθηκε ἕως τώρα τά περισσότερα πυρά.

Αὐτή τή στιγμή βρίσκεται κρατούμενος σέ ἑλληνικές φυλακές, κατηγορούμενος μέ ἀνυπόστατες κατηγορίες, καί κινδυνεύει, σέ περίπτωση πού οἱ ἑλληνικές ἀρχές ἐνδώσουν στίς ἄδικες ἀπαιτήσεις τῶν ἀντιστοίχων σερβικῶν γιά ἔκδοση στή Σερβία, νά καταδικαστεῖ σέ κάθειρξη πολλῶν ἐτῶν, ἀφοῦ, ὅπως δείχνουν τά πράγματα, δέν πρόκειται νά τύχει δίκαιης δίκης στήν Πατρίδα του (βλέπε ἀπολογία Συμεών Βιλόφκσι, www.romfea.gr).

Εὐχόμαστε στόν λαοφιλή καί ὁμολογητή Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο, τόν προδομένο σερβικό λαό τοῦ Κοσυφοπεδίου, τούς ἐξόριστους μοναχούς καί μοναχές, καλή ὑπομονή στόν Γολγοθᾶ πού βιώνουν.

Οἱ προσευχές μας εἶναι πάντοτε κοντά τους. Καλή Ἀνάσταση.


Aπό την εφημεριδα της Θρακης «ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ»

MHNYMATA ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούλ 1st, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΑ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ “ΑΝΑΞΙΩΝ” ΚΛΗΡΙΚΩΝ;


Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Πολλές φορές διερωτούνται οι πιστοί αν είναι έγκυρα τα μυστήρια που τελούν “ανάξιοι” κληρικοί. Πώς γίνεται, ρωτούν, “ανάξιοι” κληρικοί (και συνήθως με τον όρο αυτό εννοούν όσους έπεσαν σε σαρκικά αμαρτήματα) να τελούνέγκυρα μυστήρια;

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ
ΟΧΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ
______________

Είναι φανερό, ότι οι καλοί αδελφοί, που κάνουν αυτή την ερώτηση, δεν κατανοούν ότι οι κληρικοί μας δεν τελούν τα μυστήρια λόγω της “αξιωσύνης” τους, αλλά λόγω τηςιερωσύνης τους. Γι’ αυτό η απάντηση στο ερώτημα, αν ανάξιοι κληρικοί τελούν έγκυρα μυστήρια, είναι απόλυτα καταφατική. Τα μυστήριά τους έχουν την ίδια ακριβώς εγκυρότητα που έχουν τα μυστήρια, που τελεί ένας μεγάλος Αγιος της Εκκλησίας. Και τούτο διότι τελούν τα μυστήρια, όχι λόγω της προσωπικής τους αρετής, αλλά λόγω της χάρηςπου τους δόθηκε με τη χειροτονία στο ύψιστο υπούργημα τηςιερωσύνης.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ ΚΑΙ Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ
_________________

Γιατί συμβαίνει αυτό; Καταρχήν ας μη μας διαφεύγει, ότι δεν υπάρχει κανένας κληρικός οσονδήποτε ενάρετος και αν είναι, που να είναι πραγματικά άξιος να διαμελίζει τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτία του κόσμου. Δεν υπάρχει κανένας κληρικός, που εξαιτίας της προσωπικής του αγιότητας, είναι άξιος να βάζει το χέρι του πάνω από το κεφάλι του πιο αμαρτωλού ανθρώπου και να του διαβάζει τη συγχωρητική ευχή, και να φεύγει από το εξομολογητήριό του με ψυχή καθαρή, όπως την ημέρα που δέχθηκε το Αγιο Βάπτισμα. Τα υπέρ φύση και αίσθηση μυστήρια δεν μπορεί να τα τελεί άνθρωπος ή άγγελος, αλλά μόνο ο ίδιος ο Θεός, που ενεργεί διά των ιερέων Του, είτε αυτοί είναι ψυχές αγίας βιοτής και αγγελικής καθαρότητας, είτε είναι άνθρωποι που σκανδαλίζουν καθημερινά το ποίμνιό τους με τον αντιχριστιανικό βίο τους.

ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ, Ο ΣΙΔΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
____________________

Παρόλο ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε με φειδώ και με μεγάλη προσοχή τις αναλογίες από το φυσικό κόσμο για τα υπέρ φύση μυστήρια του Θεού, ας μου επιτραπεί η παράθεση μιας αναλογίας. Η ενέργεια του ηλεκτρισμού περνά και από το χρυσάφι και από το οξειδωμένο σίδηρο. Οχι γιατί τα δύο μέταλλα έχουν την ίδια αξία, αλλά επειδή, ως μέταλλα, είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού. Το διαμάντι από την άλλη δεν είναι αγωγός της ηλεκτρικής ενέργειας αν και τυγχάνει λίθος πολύ μεγάλης αξίας. Ετσι, κατ’ αναλογία, οι ιερείς λόγω της χειροτονίας τους και άσχετα με την αρετή τους, τελούν τά μυστήρια, με απόλυτη εγκυρότητα. Υπάρχουν, από την άλλη, λαικοί διαμάντια, οσιακής βιωτής, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να τελούν τα μυστήρια της Εκκλησίας.

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ;
________________

Γιατί, όμως τότε, η Εκκλησία έχει πληθώρα Κανόνων, που απαγορεύουν τη χειροτονία ανθρώπων που υπέπεσαν σε σοβαρά αμαρτήματα (όπως είναι ο φόνος, τα σαρκικά, κτλ.) και πληθώρα άλλων, που επιτάσσουν καθαίρεση όσων κληρικών υπέπεσαν σε σοβαρές αμαρτίες; Δεν είναι τούτο απόδειξη ότι η Εκκλησία συνδέει την εγκυρότητα των μυστηρίων με την προσωπική αγιότητα αυτών που τα τελούν;

Καθόλου, είναι η απάντηση. Ο λόγος που η Εκκλησία έχει θεσπίσει τους σχετικούς Κανόνες συνίσταται στο ότι “εκδικεί το ανεπίληπτον” (θ΄ κανόνας Α΄ Οικουμενικής Συνόδου) γιά τους κληρικούς της, και όχι διότι συνδέει την εγκυρότητατων μυστηρίων με την αγιότητα ή την αμαρτωλότητα των κληρικών.

Γι’ αυτό ο Θεός, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, “διά πάντων (των Ιερέων) ενεργεί, ει και αυτοί είεν ανάξιοι, διά το σωθήναι τον λαόν.”

sxed. 7a

Έργα Νέας Τάξης: Ο Σέρβος Επίσκοπος Αρτέμιος ΕΞΟΡΙΖΕΤΑΙ. Ο πρωτοσύγγελός του π. Συμεών Βιλόφσκι ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ στην Ελλάδα και πάει για ΑΠΕΛΑΣΗ.

Θρησκευτικές και πολιτικές διώξεις Σέρβων ιερωμένων στο Κοσυφοπέδιο.

Πριν ένα περίπου μήνα φίλοι της Αντιπαρακμής επισκέφθηκαν τον πατήρ Συμεών Βιλόφσκι στο Αστυνομικό τμήμα όπου κρατούνταν (λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη).
Είχε συλληφθεί μετά από αίτημα της Ιντερπόλ! (δεν αστειευόμαστε).
Ασκητικός, ήρεμος, υπέμενε το μαρτύριο του, μαρτύριο ακόμη πολλών πιστών αλλά και μοναχών της Σερβικής Εκκλησίας στο Κοσυφοπέδιο.


Την Τρίτη 6 Ιουλίου 2010 αναμένεται η τελική συζήτηση-απόφαση (στον Άρειο Πάγο) για το αν θα απελαθεί τελικά ή όχι στη Σερβία. Ο πατήρ Συμεών είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στη δογματική θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, είχε υπογράψει μαζί με τον επίσκοπο του Αρτέμιο, την ¨Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» εναντίον των τεκταινομένων εις βάρος της Ορθοδοξίας (συμπροσευχές, ανολοκλήρωτα συλλείτουργα, συγχρωτισμοί σε λειτουργικούς χώρους) .
Εδώ και μερικούς μήνες ενώ είχε εγκριθεί η υπαγωγή του εκκλησιαστικά στην Μητρόπολη Πειραιώς, Σέρβοι ιεράρχες ισχυρίστηκαν ότι το απολυτήριό του από την Σερβία ήταν άκυρο και έτσι αναγκάστηκε ο μητροπολίτης Πειραιώς να επιτρέψει την υπαγωγή του εκκλησιαστικά και πάλι στη Σερβία.Ας ξεκινήσουμε όμως με

2 παραδείγματα από την Ιστορία:

Ίσως δεν ξέρετε ότι ένας από τους 3 ιεράρχες της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΑΠΕΒΙΩΣΕ στον δρόμο για την ΕΞΟΡΙΑ.
Πολλές φορές ακούσαμε πανηγυρικούς λόγους αλλά ποτέ δεν τονίστηκε ότι τον είχαν στείλει άλλες 2 φορές ΕΞΟΡΙΑ πιο πριν, αλλά αυτός εκεί, ασυμβίβαστος ΔΕΝ δίσταζε να φωνάζει για την αλήθεια.
Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννης (μετέπειτα ονομάσθηκε Χρυσόστομος) να πεθαίνει στον δρόμο για την ΕΞΟΡΙΑ..
(Κάντε κ μία σύγκριση με τον σημερινό, έτσι για να αισθανθούμε λίγο τη διαφορά)……

Την συνέχεια διαβάστέ την στην ιστοσελίδα antiparakmi.bl..

4509991

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==============

Ορθόδοξοι Έλληνες κληρικοί, μοναχοί, ηγούμενοι, καθηγητές πανεπιστημίου και πιστός λαός της Ελλάδος βρέθηκαν χθες στο πλευρό του καταδιωκομένου ένεκεν δικαιοσύνης, αληθείας και Ορθοδοξίας επισκόπου Αρτέμιου, των 100 κληρικών και μοναχών του αλλά και ως μάρτυρες υπεράσπισης του πρωτοσυγκέλλου π. Συμεών.
Ας σημειωθεί ότι τα έξοδα της δίκης ανέλαβαν Ελληνες φίλοι του Σεβασμιότατου κ. Αρτέμιου και του πρωτοσυγκέλλου Συμεών.

ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ
_________________

Θα αναμείνουμε βεβαίως, εν προσευχή, την ετυμηγορία… του Αρείου Πάγου [για την  έκδοση ή μη  του π. Συμεών στην Σερβία], αλλά υπάρχουν πολλά ερωτηματικά που χρήζουν απαντήσεως…
Θερμές είναι οι προσευχές μας να φανερώσει ο Θεός την αλήθεια και να ξεκαθαρίσει η κατάσταση αναφορικά με τις κατηγορίες για υπεξαίρεση.

ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ
____________

Υπάρχουν, όμως, κάποια άλλα για τα οποία δεν περιμένουμε κανένα δικαστήριο να αποφανθεί! Και αυτά είναι τα θέματα της πίστης μας.
Ούτε ο Νεοβαρλααμισμός, που άρχισε να εφαρμόζεται στην Εκκλησία της Σερβίας, μας βρίσκει σύμφωνους, ούτε η συμφωνία του Σεβασμιότατου Ειρηναίου Μπούλοβιτς με την εκκλησιολογία της Ραβέννας μας αναπαύει, ούτε η πρόθεση πρόσκλησης στον Πάπα μας γεννά ελπίδες, ούτε η παραμονή στο ΠΣΕ της Εκκλησίας της Σερβίας ή οποιασδήποτε άλλης Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι πράξη που η ορθόδοξη συνείδηση μπορεί να ανεχτεί.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
______________

Ακόμη! Υπάρχει ένα διάχυτο κλίμα εκκοσμίκευσης στην Εκκλησία της Σερβίας. Εμβρόντητοι οι πιστοί πληροφορήθηκαν ότι ο ογδόντα ετών Πατριάρχης της Σερβίας Ειρηναίος έχει προσωπικές καταθέσεις στην τράπεζα του Νις (από όπου προήλθε πριν εκλεγεί Πατριάρχης) ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ!!! (Βλ. ιστοσελίδα “Αυγουστίνος Καντιώτης”).
Αραγε ποια σκοπιμότητα υπάρχει ένας πατριάρχης, που ορκίσθηκε να τηρήσει ακτημοσύνη, όταν πήρε το μοναχικό σχήμα, να έχει αστρονομικές καταθέσεις σε τράπεζα χώρας που βγήκε κατεστραμμένη από αλλεπάληλους πολέμους και της οποίας ο λαός της πένεται και δυστυχεί;
Και δεν είναι μόνον ο Πατριάρχης Ειρηναίος. Πολλοί κληρικοί του Βελιγραδίου αλλά και επίσκοποι ζουν βίο τρυφηλό, όπως μάθαμε από στιγμιότυπα που αφορούσαν τη ζωή του όντως Αγίου και ακτήμονος Πατριάρχη Σερβίας μακαριστού Παύλου.
Εις τι βοηθούν τους ίδιους ή το πλήρωμα της Εκκλησίας οι Σέρβοι κληρικοί που διάγουν με αυτή τη βιοτή;

Ο ΠΡΩΗΝ ΡΑΣΚΑΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

__________

Αντίθετα ο Σεβασμιότατος πρώην Ράσκας κ. Αρτέμιος ζει ως ακτήμων μοναχός και ομολογεί ως ορθόδοξος επίσκοπος!
Εκανε τεράστια εντύπωση, όλη αυτή την περίοδο του άδικου διωγμού του, το ήθος του, η ιεροπρεπής γλώσσα που χρησιμοποιεί, η υποχωρητικότητα που έδειξε για την αντικανονική του απομάκρυνση από το θρόνο του και στέρεη απόφασή του να μη δημιουργήσει σχίσμα παρόλες τις αδικίες που υπέστη!
Πώς, λοιπόν, να μη τον εμπιστεύεται ο λαός της Σερβίας αλλά και οι όπου γης Ορθόδοξοι και μάλιστα οι Ελληνες Ορθόδοξοι παρόλους τους δεσμούς προσωπικής φιλίας που ανέπτυξαν επί δεκαετίες με τους Σεβασμιότατους Αμφιλόχιο, Αθανάσιο και Ειρηναίο;

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
_________

Ποια εμπερίστατη κατάσταση στη Σερβία μπορεί να δικαιολογήσει την επίσκεψη και πρόσκληση στον Πάπα ή την παραμονή στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ;
Ποια δικαιολογία μπορεί να υπάρξει για την αποδοχή του Εκκλησιολογικού εκτρώματος του κειμένου της μικτής επιτροπής Ορθοδόξων και Παπικών στη Ραβέννα από τον Σεβασμιότατο Ειρηναίο Μπούλοβιτς;
Ποια δικαιολογία μπορεί να προβληθεί για την αναγόρευση του κ. Χρήστου Γιανναρά ως επίτιμου διδάκτορος της Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου με εισήγηση των τριών μαθητών του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς;
Ακόμη και αν κάποιος ήθελε να παραβλέψει τις βλασφημίες του κατά του μεγαλύτερου Πατέρα και Διδασκάλου της Εκκλησίας μας τους τελευταίους αιώνες Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη, ακόμη και αν ήθελε να δει “ρομαντικα” και συμβολικά τις περί έρωτος θεωρίες του κ. Γιανναρά, πώς μπορεί να παραβλέψει τις απροκάλυπτες βλασφημίες που κατέγραψε στο βιβλίο “Ενάντια στη Θρησκεία” κατά της αειπαρθενίας της Θεοτόκου;
Πώς είναι δυνατόν οι μαθητές του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, οι οποίοι έγραψαν μνημειώδη έργα για να υμνήσουν τη Θεοτόκο, να απονέμουν επίτιμο διδακτορικό δίπλωμα σε διανοούμενο που διατυπώνει γραπτώς και δημοσίως κακοδοξίες κατά του Πανάγνου προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου;
Γι’ αυτό, ενώ είναι αληθές ότι εναποθέσαμε εκ ολοκλήρου… [για την έκδοση ή μη του π. Συμεών] στην Ελληνική δικαιοσύνη, να αποφανθεί -, τα υπόλοιπα θέματα που σχετίζονται με την πίστη δημιουργούν στους πιστούς μεγάλο πόνο επειδή, όπως πολύ ορθά έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ο π. Θεόδωρος Ζήσης, είχαμε στηρίξει μεγάλες ελπίδες στους Αθανάσιο Γιέφτιτς και Αμφιλόχιο Ράντοβιτς.
Πώς να ερμηνεύσουμε την ακατανόητη συμπερφορά τους για πολλά θέματα; Ας υποθέσουμε ότι ορισμένα οικουμενιστικά παρατράγουδα (επισκέψεις και πρόσκληση στον Πάπα, συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους, παραμονή στο ΠΣΕ) τα κάνουν όπως οι αρχιερείς της Κύπρου για να βοηθήσουν την εμπερίστατη πατρίδας τους – παρόλον ότι εμείς διαφωνούμε απόλυτα ότι με την καταπάτηση του θελήματος του Θεού βγαίνει καλό και γίνεται προκοπή.
Τι σχέση έχει, όμως, με την εμπερίστατη πατρίδα τους η εισαγωγή του Νεοβαρλααμισμού ή οι υποτιμητικές εκφράσεις εναντίον του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου ή η αναγόρευση σε επίτιμο διδάκτορα ενός θεολόγου που αντιμάχεται το αειπάρθενο της Θεοτόκου και όχι μόνο;
Γιατί ο Σεβασμιότατος πρώην Ερζεγοβίνης εξεφράσθη, κατ’ επανάληψη, με τόσο υποτιμητικό τρόπο για τον π. Θέοδωρο Ζήση και τους πιστούς που υπέγραψαν την Ομολογία εναντίον του Οικουμενισμού; Αν δεν θέλει ο ίδιος να υπογράψει την Ομολογία, ας μην την υπογράψει, αλλά γιατί γυρίζει μοναστήρια και Μητροπόλεις της Ελλάδος και μιλά με τόσο απαξιωτικό τρόπο για τον κορυφαίο ορθόδοξο θεολόγο των ημερών μας π. Θεόδωρο Ζήση και την Ομολογία κατά του Οικουμενισμού;


“THERE IS SOMETHING ROTTEN IN THE KINGDOM OF DENMARK”
____________

Λυπάμαι να παρατηρήσω ότι “there is something rotten in the kingdom of Denmark” (William Shakespeare – Hamlet). Yπάρχει κάτι σαθρό στην Εκκλησία της Σερβίας. Kαι το λέγω αυτό με πολύ πόνο ψυχής επειδή είμαι ένας από τους πολλούς που ειλικρινά από δεκαετίες θαύμαζα – και ακόμη θαυμάζω – την εμβέλεια της θεολογικής σκέψης και τον ασκητικό βίο των Ράντοβιτς και Γιέφτιτς και παρόλον ότι εξακολουθώ ακόμη να πιστεύω ότι δεν είναι οικουμενιστές όπως φανερώνουν οι αντιρρήσεις του Μαυροβουνίου Αμφιλόχιου για τη “βαπτισματική θεολογία” και του Πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιου για το “πρωτείο” στην Εκκλησία.

sxed.-2

Δικαιότεροι οι κοσμικοί Δικαστές, παρά οι εκκλησιαστικοί!

Έγκλειστος στον Κορυδαλλό ο Σέρβος ιερομόναχος Συμεών κατασυκοφαντούμενος από Σέρβους Επισκόπους

ATHAN. GIEFTITS  istΚληρικοί και λαϊκοί θα κατέβουν για συμπαράσταση στον Άρειο Πάγο που εκδικάζεται η αίτηση «μη εκδόσεώς του» στη Σερβία, την Τρίτη 6/7/2010

«Πολλοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, συμπαριστάμεθα εν όλη ψυχή και καρδία προς τους διωκομένους ομόφρονας αδελφούς… Λυπούμεθα για τους διώκτας τους αγαπούμε και προσευχόμαστε να τους φωτίσει ο Θεός να επιστρέψουν στον δρόμο των Αγίων Πατέρων», γράφει σε πρόσφατο άρθρο του ο καθηγητής Πανεπιστημίου π. Θεόδωρος Ζήσης.

Το θέμα είναι γνωστό και τα εκκλησιαστικά ιστολόγια το παρουσίασαν λεπτομερώς. Για τους λίγους που δεν γνωρίζουν την υπόθεση δίνουμε μερικά στοιχεία:
1. Ο Μητροπολίτης Ράσκας με συνοπτικές διαδικασίες, με αναπόδεικτες κατηγορίες, με προειλημμένες αποφάσεις, με τρόπο παράνομο και αντικανονικό «χωρίς εκκλησιαστική δίκη και απολογία με ολοφάνερη καταστρατήγηση κάθε εννοίας δικαίου, πολιτικού και εκκλησιαστικού, στην τελευταία της συνεδρία η Ιεραρχία της Σερβικής Εκκλησίας, με ισχνή πλειοψηφία, απομάκρυνε τον επίσκοπο Αρτέμιο από την επαρχία του, χωρίς να του στερήσει την αρχιερωσύνη, τον εκήρυξε δηλαδή έκπτωτο από τον θρόνο του, και ας ορί¬ζουν οι ιεροί κανόνες ότι δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον επίσκοπο η επισκοπή, προτού να ολοκληρωθεί και τελεσιδικήσει η κατ’ αυτού δικαστική διαδικασία… Περιφέρεται ήδη ανέστιος και εξόριστος, αναζητώντας φιλοξενία σε κάποια επισκοπή»
2. «Χειρότερος είναι ο διωγμός εναντίον του στενού συνεργάτου του Αρτεμίου, πρωτοσυγκέλλου Συμεών. Διατύπωσαν ψεύτικες κατηγορίες εναντίον του, ότι δήθεν καταχράσθηκε μεγάλα χρηματικά ποσά που συγκεντρώθηκαν», παρόλο που ο μόνος αρμόδιος «επίσκοπος Αρτέμιος διαβεβαιώνει πώς ό,τι έπραξε ο Συμεών το έπραξε με ιδική του εντολή και πώς για όλες τις δαπάνες υπάρχουν τα αντίστοιχα δικαιολογητικά. «Έτσι με την κατηγορία της καταχρήσεως χρημάτων και με την ίδια πρωτοφανή διαδικασία, χωρίς δίκη και απολογία, ο αρχιμανδρίτης Συμεών, που ετοιμάζει στην Θεσσαλονίκη την διδακτορική του διατριβή υπό την επίβλεψη του καθηγητού Δημ. Τσελεγγίδη, συνελήφθη με σήμα της Interpol και κρατείται σε Αστυνομικό Τμήμα της Θεσσαλονίκης, μέχρις ότου αποφασισθεί η απορριφθεί από τις ελληνικές δικαστικές και πολιτικές αρχές η έκδοσή του στη Σερβία, για να δικασθεί εκεί για το δήθεν αδίκημα που διέπραξε» (π. Θεόδωρος Ζήσης και thriskeftika.blogspot).
3. Εκείνος που εμπαθώς βάλει κατά του π. Συμεών και ψευδολογεί εναντίον του, είναι ο επισκόπος Αθανάσιος Γιέφτιτς, του οποίου η πρόσφατη συνέντευξη στη romfea.gr στάζει φαρμάκι και δηλητήριο.
Στη συνέντευξη αυτή απάντησε ο π. Συμεών Βιλόφσκι, με θαυμαστή ψυχραιμία, ιερατικό ήθος και ανεξικακία, κονιορτοποιώντας ταυτόχρονα τα σαθρά επιχειρήματα του Επισκόπου Αθανασίου Γιέφτιτς, πνευματικού τέκνου του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς και άλλοτε θαυμαζόμενου για την θεολογική του κατάρτηση.
Γράφει ο π. Συμεών μεταξύ άλλων ότι: α) Δικάστηκε και καταδικάστηκε πρωτοβαθμίως και δευτεροβαθμίως ερήμην και χωρίς να απολογηθεί, εφόσον είχαν φροντίσει οι πνευματικοί του Πατέρες-Επίσκοποι να συλληφθεί  με μόνο υποψίες(!) και αναπόδεικτες (έως σήμερα κατηγορίες) και να βρίσκεται φυλακισμένος στη Θεσσαλονίκη, όταν γινόταν η δίκη του στην Ι. Σύνοδο! Η κατηγορία ήταν περί οικονομικών, τάχα, ατασθαλιών, το ποσό των οποίων πότε γινόταν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και πότε εσυρρικνούτο στις 70.000 ευρώ! β) Δέχτηκαν να παίξουν τον ρόλο του δικαστή οι ίδιοι οι κατήγοροί του!  γ) Δεν υπάρχαν μάρτυρες κατηγορίας! δ) Ο κύριος κατήγορός του Επίσκοπος Αθανάσιος, δηλώνει την μία ποινή που του επεβλήθη από το Συνοδικό δικαστήριο, την ποινή της καθαιρέσεως, αποκρύπτων ότι του επέβαλαν άλλες δύο ποινές, αποσχηματισμό και αφορισμό!!! Τούτο, βέβαια, το απαγορεύουν ρητά οι Ιεροί Κανόνες: «Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος επι κλοπή, αλούς καθαιρείσθω, και μη αφοριζέσθω» και το αποκρύπτει ο Επίσκοπος, για να αποκρύψει και την εμπάθεια και το  μένος που επέδειξε η Αγία και Ιερά Σύνοδος εναντίον του. ε) Ο Σεβ/τος Μητροπολίτης πρ. Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέφτιτς, ισχυρίζεται ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, χαρακτήρισε ψεύτη τον π. Συμεών. Όμως, ο Πειραιώς με επιστολή του προς τον π. Συμεών διαψεύδει τον πρ. Ερζεγοβίνης!
Τούτο δείχνει ότι οι λόγοι είναι θεολογικοί, ενδοσυνοδικοί, πρωτίστως, και σε δεύτερη μοίρα οικονομικοί, αφού δεν αναφέρεται κανένα συγκεκριμένο στοιχείο οικονομικών ατασθαλιών.
Ελπίζουμε, και όσων θα είμαστε παρόντες αύριο στον Άρειο Πάγο στην εκδίκαση της υποθέσεως του π. Συμεών και όσων θα είναι απόντες τω σώματι, αλλά παρόντες και προσευχόμενοι τω πνεύματι, θα ικανοποιηθεί το αίσθημα της δικαιοσύνης από τους λειτουργούς της ελληνικής δικαιοσύνης και θα ντραπούμε άλλη μια φορά κάνοντας την σύγκριση και διαπιστώνοντας την απουσία συνειδήσεως δικαίου και απουσία χάριτος από τους εκκλησιαστικούς δικαστές κατά τα τελευταία ιδίως χρόνια.

Θεσσαλονίκη, 5 Ιουλίου 2010
Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

______________________________________________
*  (Για περισσότερες πληροφορίες στις ιστοσελίδες:
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=13670,
http://www.apotixisi.blogspot.com/2010/06/sisatovac-27-2010-raska-artemije.html#comments,
http://aktines.blogspot.com/2010/06/blog-post_3393.html,
http://thriskeftika.blogspot.com/2010/06/blog-post_15.html
http://www.romfea.gr/component/content/article/13/5287-Συμεών-Βιλόφκσκι3a-22Οι-κατηγορίες-εναντίον-μου22.

sxed. 4

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΡΗΜΙΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ (3η)

normal_sina_erimitirioἈδέλφια μου,

μέ πόνο παρακολουθῶ τό δράμα τῆς Ἐκκλησίας μας στήν χώρα σας.
Στό νοῦ μοῦ ἔρχεται ἡ ἀνομία καί ἡ ἁμαρτία τοῦ Δαυίδ!

Καί σκέφτομαι αὐτούς πού δολοφόνησαν τόν Πατέρα σας, τόν σύγχρονο ἅγιο τῆς Σερβίας, τό ἀληθινό τέκνο τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου.

Ἦρθε ὁ δολοφόνος χωρίς ντροπή.
Ἦρθε καί ζήτησε ἀπό σᾶς, τά παιδιά τοῦ θύματός του, νά τόν δεχθεῖτε σάν πατέρα σας.

Σκέφτομαι, ἆραγε θά ὑπάρξει κάποτε μετάνοια, ὅπως ἐκείνη τοῦ Δαυίδ, γιά νά γράψει καί αὐτός κάποιον ψαλμό γεμᾶτο δάκρυα καί συντριβή;!!!

Αὐτός ὅμως προχώρησε ἀκόμη παραπέρα.

Γεμᾶτος θράσος παρουσιάστηκε μπροστά σας (στά παιδιά τοῦ θύματος).
Καί ἀπαίτησε λέγοντας:

«Ἐγώ τώρα εἶμαι ὁ πατέρας σας.
Ἐμένα θ᾿ ἀκοῦτε καί ἐμένα θά συμβουλεύεσθε».

Μέ τά χέρια ματωμένα ἀπό τό αἷμα τοῦ ἀθώου Πατέρα, μέ πρόσωπο ἐγκληματικό, τόν ἔστειλε ἡ σπεῖρα νά βιάσει τήν Μάνα καί νά γίνει δικός σας Πατέρας!!!
Ἐσεῖς ὅμως, ἀδέλφια μου, ἀρνηθήκατε, ὅπως ἦταν φυσικό, καί ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἀπείλησε καί πλήγωσε καί ἔθυσε, γέμισε ἀντάρα τά μοναστήρια.

Καί τέλος ἔφυγε μέ σκυμμένο τό κεφάλι χωρίς μετάνοια καί συντριβή συνεχίζοντας νά σᾶς κατηγορεῖ, γιατί δέν τόν ὑπακούσατε.

Ἔτσι παραιτήθηκε ὁ πρῶτος ἀδελφοκτόνος.

Ἔκαμαν συμβούλιο πάλι οἱ ἀδελφοκτόνοι καί ἀπεφάσισαν νά στείλουν τόν ἄλλο ἀδελφό τοῦ θύματος, τόν Ἀμφιλόχιον.
Ἔστησε καί αὐτός τό ἴδιο σκηνικό κρατώντας στό χέρι του ἀμφιλόχιον ἀκόντιο, ὅρμηξε ἐναντίον τῶν ὀρφανῶν.
Βιάστηκε νά σᾶς πείσει νά βιάσει τήν χήρα μάνα καί νά γίνει πατέρας σας.

Καί σεῖς, ἀδέλφια μου, σταθήκατε ὄρθιοι καί ἀρνηθήκατε.
Ἐγκαταλείψατε τόν τόπο γιά νά κρατήσετε τόν τρόπο καί ζεῖτε τώρα τήν ξενιτιά.

Φύγατε ἀκολουθώντας τόν Πατέρα.

Πόσο ἀξιέπαινοι σταθήκατε!

Γνήσια παιδιά ἀληθινοῦ Πατέρα!

Κρατώντας τήν ἀλήθεια στήν καρδιά καί τήν ἀγάπη στόν Πατέρα, τόν ἀκολουθήσατε στήν ἐξορία, ἐγκαταλείποντας τόν τόπο πού γεννηθήκατε πνευματικά.

Σᾶς φιλῶ ὅλους σάν ἁγίους καί σᾶς ἱκετεύω νά δέεσθε καί γιά μένα, σύγχρονοι ὁμολογηταί.
Στό νοῦ μοῦ φέρνετε τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού βλέπουμε νά τούς βιώνετε ἀληθινά:
«ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὁπαῖς τῆς γῆς, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι».

Ὁ Θεός νά σᾶς σκεπάζει, ἀδέλφια μου.

Ἡ εὐχή τοῦ Πατέρα μαζί σας καί μαζί μας.
Ἀμήν.

sxed. 4

thriskeftika.blogspot.com

Την Τριτη 6/7/2010 η δικη του π. Συμεων Βιλοφσκι στον Αρειο Παγο

Αύριο Τρίτη, 6 Ιουλίου 2010, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, ο Άρειος Πάγος, θα συνεδριάσει προκειμένου να αποφασίσει για την έκδοση ή μη του π. Συμεών Βιλόφσκι στη Σερβία. Ο μέχρι προ ολίγων ημερών κρατούμενος σε Αστυνομικό Τμήμα της Θεσσαλονίκης μεταφέρθηκε εν όψει της δίκης στις φυλακές Κορυδαλλού και αύριο αναμένεται να βρεθεί ενώπιον των δικαστών του Αρείου Πάγου. Η Σερβία έχει ζητήσει την έκδοση του εκεί προκειμένου να δικαστεί για την κατάχρηση μεγάλων χρηματικών ποσών, κατηγορία κατασκευασμένη από τους πολεμίους του π. Συμεών και του επισκόπου Αρτεμίου που αποβλέπει στην απομάκρυνση τους από τα εκκλησιαστικά πράγματα της Σερβικής Εκκλησίας και την υπόθεση του Κοσσόβου (είναι γνωστές οι επιδιώξεις Αμερικάνων και Αλβανών στην περιοχή)…..

Για το σκοπό αυτό μάλιστα η Σερβία είχε ζητήσει από την Interpol τη σύλληψη του π. Συμεών, γεγονός που συνέβη προ μηνών στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης.

Τώρα, μετά την πολύμηνη ταλαιπωρία και κράτηση του π. Συμεών όλοι οι πιστοί αναμένουμε την δίκαιη απόφαση του Αρείου Πάγου που θα απορρίπτει το αίτημα εκδόσεως του π. Συμεών στη Σερβία λόγω των κατασκευασμένων ψευδών κατηγοριών για τις οποίες καλείται να απολογηθεί εκεί. Ας εντείνουμε τις προσευχές μας προς το Θεό να φωτίσει τους ανώτατους δικαστές ώστε να αποφασίσουν το δίκαιο ανεπηρέαστοι από εξωγενείς πιέσεις.

Μ’ ενα κειμενο πληρες κακιας, συκοφαντιων και ψεματων απαντα ο Αθ. Γιεφτιτς

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 30th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Αθανασιος Γιεφτιτς ωρυομενος

(Αναρτίθηκε στο ιστολόγιο thriskeftika.blogspot.com 30/06/2010)

Με ένα κείμενο πλήρες συκοφαντιών, ψεμάτων και σκληρότητας που δημοσιεύει η romfea ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς επιτίθεται κατά πάντων. Από τα δηλητηριώδη βέλη του δεν γλιτώνουν ούτε ο αγωνιστής επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος ούτε ο πρωτοσύγκελός του Συμεών. Τα εξακοντιζόμενα βέλη φτάνουν μέχρι και την Ελλάδα στρεφόμενα εναντίον του π. Θεοδώρου Ζήση.
Ο άλλοτε θαυμαζόμενος υπό πολλών επισκόπων, κληρικών και θεολόγων για την πατερική του θεολογία Αθανάσιος Γιέφτιτς μετατρέπεται τώρα στο σκληρότερο πολέμιο κάθε παραδοσιακού κληρικού και με μένος ωρυομένου λέοντος κατασπαράζει με τους λόγους του όλους όσους μετέχουν στον αντιοικουμενιστικό αγώνα
……
Η ευαγγελική και πατερική Αλήθεια πληγώνει τους οικουμενιστές. Το ίδιο και η παρουσία εντός της Εκκλησίας συνεχιστών της πατερικής παραδόσεως, τους οποίους προσπαθούν να «βγάλουν από τη μέση» για να μπορέσουν ανενόχλητοι από πρόσωπα αλλά και τις τύψεις της συνείδησης (αλήθεια απέμεινε σε αυτούς κάτι από ορθόδοξη συνείδηση;) να προχωρήσουν τα οικουμενιστικά τους σχέδια. Με αντικανονικές ενέργειες επιβάλλουν τον αποκλεισμό των παραδοσιακών κληρικών από την ενεργό εκκλησιαστική δράση και τη διαποίμανση του λαού. Δεν αρκούνται όμως μόνο σε αυτό. Ακολούθως κατασυκοφαντούν τον αντιοικουμενιστικό αγώνα φορτώνοντας με ψευδείς κατηγορίες τους μετέχοντες σε αυτόν.

Au. GieftsisΤην οδό αυτή της σκληρής οικουμενιστικής γραμμής ακολουθεί τώρα με υπερβάλλοντα ζήλο ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς. Πρωτεργάτης της αντικανονικής «συνταξιοδοτήσεως» του επισκόπου Αρτεμίου και της κατά πάντα αντικανονικής καθαιρέσεως του πρωτοσυγκέλου Συμεών, δεν ικανοποιείται ούτε με την εξορία του Αρτεμίου που ακολούθησε την «συνταξιοδότησή» του, ούτε με τις φυλακίσεις και τις δικαστικές περιπέτειες στις οποίες κατάφερε να περιπλέξει τον πρωτοσύγκελο Συμεών. Με λόγους σκληρούς έρχεται τώρα να κατασυκοφαντήσει τους δύο κληρικούς φορτώνοντας τους με ψευδείς κατηγορίες. Με συκοφαντίες στρέφεται και εναντίον του π. Θεοδώρου Ζήση, σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια κατασυκοφάντησης ολόκληρου του αντιοικουμενιστικού αγώνος. Λησμονεί όμως (ή ηθελημένα αποσιωπά;) ο επίσκοπος Αθανάσιος ότι στον αντικοικουμενιστικό αγώνα μετέχουν όχι μόνο οι τρεις αυτοί κληρικοί αλλά πλήθος επισκόπων, κληρικών, μοναχών και λαϊκών. Πολλοί από αυτούς υπέγραψαν την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» αλλά και πολλοί άλλοι που δεν υπέγραψαν αγρυπνούν διαφωνούντες κάθετα τόσο με τη φιλοπαπική στροφή της επισήμου Σερβικής Εκκλησίας όσο και με τις σκληρές διώξεις εναντίον του επισκόπου Αρτεμίου και του π. Συμεών σήμερα και εναντίον του π. Θεοδώρου Ζήση κατά το παρελθόν. Η σκληρή γλώσσα και πρακτική των οικουμενιστών δεν φοβίζει τον πιστό κλήρο και λαό. Αντιθέτως αποκαλύπτει την πνευματική τους κενότητα και οδηγεί σε μεγαλύτερη εγρήγορση τους πιστούς που πορεύονται «επόμενοι τοις αγίοις Πατράσι» και όχι συμμορφούμενοι με τα κελεύσματα του υπηρετούντος τη Νέα Τάξη οικουμενισμού.


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 27th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Η ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΛΟΠΕΖ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
========

Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν ότι η Τζένιφερ Λόπεζ «αποσύρεται» επίσημα από τη συναυλία που είχε προγραμματιστεί σε ευρωπαϊκό έδαφος που βρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή και τονίζει πως ποτέ δεν θα είχε συμφωνήσει να εμφανιστεί αν γνώριζε τις «κρίσιμες περιστάσεις» γύρω από την συγκεκριμένη πολιτική κατάσταση.

Η Λόπεζ είχε προγραμματίσει να εμφανιστεί στην τουρκοκρατούμενη Βόρεια Κύπρο μια περιοχή που ούτε τα Ηνωμένα Έθνη ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος επειδή είχε παράνομα καταληφθεί από τον τουρκικό στρατό το 1974.

Πολλοί Έλληνες και Κύπριοι πολιτικοί εξέφρασαν οργή διότι η Λόπεζ είχε συμφωνήσει να εμφανιστεί σε ξενοδοχείο στα κατεχόμενα στις 24 Ιουλίου. Όμως, αφού έμαθε για την κατάσταση, ακύρωσε την εμφάνισή της και τόνισε πως είναι αρκετά ευαισθητοποιημένη σε τέτοιου είδους θέματα.

Συγχαρητήρια στην κυρία Λόπεζ που είχε την ευαισθησία να αποσύρει την υπογραφή της από τη συμφωνία με ξενοδοχείο του τουρκοκρατούμενου Βορρά όταν έμαθε την ιδιότητα του ψευδοκράτους.

Διερωτούμαι όμως!

Ο κ. Χριστόφιας δεν έπρεπε να έχει τουλάχιστον την ευαισθησία της κυρίας Λόπεζ για το εθνικό μας θέμα; Γιατί δεν απέσυρε την δική του πρόταση για τη “σταθμισμένη ψήφο”, για την παραμονή τουλάχιστον 50,000 εποίκων και για την εναλασσόμενη προεδρία στο υπό εκκόλαψη σχέδιο Ανάν 2;

Περισσότερο “Ελληνίδα” είναι τελικά η κυρία Λόπεζ από το Νεοκύπριο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Χάθηκε εντελώς το φιλότιμο;

Είναι σωστό μια αλλοεθνής τραγουδίστρια να γνοιάζεται περισσότερο για τα εθνικά δίκαια και τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων της Κύπρου από τον κ. Χριστόφια;

Ας όψονται όσοι – ζώντες τε και τεθνεώτες – τον έβαλαν στο σβέρκο της Ελληνικής από το λυκαυγές της ιστορίας της Κύπρου για να ασελγήσει στο υπέροχο Ελληνορθόδοξο κάλλος της και για να την ακρωτηριάσει ως πρώτο στάδιο πριν την οριστική της τουρκοποίηση με το δεύτερο υπό εκκόλαψη σχέδιο Ανάν.
4509991

Οι θέσεις του Π. Σαράντη Σαράντου για την «Κάρτα του Πολίτη» (Το κείμενο της επιστολής του προς τον Μ. Αρχ..Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο)

http://orthodox-watch.blogspot.com/2010/07/blog-post_9271.html

Πρόκειται για  ένα κείμενο  σοβαρώτατου πνευματικού προβληματισμού πάνω  στο  μείζονος σωτηριολογικής αλλά και κοινωνικής σημασίας  ζήτημα  της επιβολής  κατοχής και χρήσης  της λεγομένης «Κάρτας του Πολίτη».Πριν  δοθεί  ως επιστολή προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, το κείμενο ετέθη  στη κρίση πλείστων Αγιορειτών Πατέρων ώστε με τις παρατηρήσεις τους και τις συμβουλές τους να  εμπλουτισθεί με τον απαιτούμενο για τις περιστάσεις συναινετικό τους  και ωφέλιμο λόγο.

Αυτό που  θα ευχηθούμε εμείς ως «Ορθόδοξο Παρατηρητήριο» είναι τα λόγια του Οσίου Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου ( που έχουμε  θέσει ως υπότιτλο στο ιστολόγιό μας) μαζί με την αναδημοσιευόμενη επιστολή του Π. Σαράντη  να εισακουσθούν  απο την Ιεραρχία της Εκκλησίας μας ώστε  να νοιώσουν επιτέλους οι πιστοί ότι έχουν  την  στήριξη που ποθούν και ελπίζουν:

(Ο οποιοσδήποτε  χρωματικός ή άλλος τονισμός σημείων του  παρακάτω κειμένου έγινε απο το «Ο.Π»)

Πρόν τόν
Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμον
Πρόεδρον τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀρχιερεῖς τῆς Ἱεραρχίας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
διά τοῦ Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ
κ. Κυρίλλου.
Μαρούσι 17-6-2010
Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Εὐλαβῶς ἀσπάζομαι τήν Δεξιά Σας.
Ἐπιτρέψατέ μου νά Σᾶς ἀπασχολήσω μέ ἕνα θέμα καθόλου ἐλάσσονος σημασίας.
Ἐπειδή ὁ λαός μας μᾶς ἐρωτᾷ, ταπεινῶς φρονῶ, ὅτι πρέπει νά ἀσχοληθοῦμε σοβαρά μέ τό θέμα, πού ἤδη ἄρχισε μέ τόν ΑΜΚΑ καί συνεχίζεται μέ τίς διαδικασίες θέσπισης τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἰσχυρίσθηκε κατά τό πρόσφατο παρελθόν, (23-10-2009 τρίτη συνεδρία ΔΙΣ γιά τό μήνα Ὀκτώβριο)1 ὅτι ἀσχολήθηκε μέ τό θέμα τοῦ ΑΜΚΑ. Ἐξέδωσε ὀλιγόλογη ἀνακοίνωση, ὅτι ὁ ΑΜΚΑ εἶναι ἕνας ἁπλός χρηστικός ἀριθμός καί δέν κινδυνεύει ἡ σωτηρία μας μέ τή λήψη καί τή χρήση τοῦ ἀριθμοῦ αὐτοῦ.
Λίγο νωρίτερα, στίς 17 Ἰουλίου 2009, εἴχαμε γράψει ἀπευθυνόμενοι πρός τήν Ὑμετέρα Μακαριότητα, ὅτι ὁ ΑΜΚΑ καθιερούμενος διά τοῦ Νόμου 3655/2008 ἄρθρο 153, συμφωνεῖ πρός τή νοοτροπία τῆς Συνθήκης Σένγκεν, μᾶς ὑποχρεώνει νά λάβουμε τήν Κάρτα Ὑγείας, ἐνῷ ταυτόχρονα μᾶς ἀπειλεῖ μέ ἀποκλεισμό ἀπό ὅλη τή ζωή καί τίς δραστηριότητές της, ἄν δέν τήν πάρουμε
Παράλληλα εἴχαμε ἀναλύσει τόν τρόπο δημιουργίας τοῦ ΑΜΚΑ ὁ ὁποῖος παραμερίζει τό βαπτιστικό μας, διά Μυστηρίου δεδομένο ὄνομα καί μᾶς ἀριθμοποιεῖ, ἀφοῦ ἡ Νέα Ἐποχή δέν μᾶς ἀναγνωρίζει ὡς πρόσωπα – ποῦ νά τό ξέρει αὐτό – ἀλλά ὡς ἀριθμητικές ἀπρόσωπες μονάδες.
Τώρα πιά, ὅσοι δέν ἔχουμε λάβει καί δέν χρησιμοποιοῦμε τόν ΑΜΚΑ – καί δέν εἴμαστε ἐλάχιστοι- ἀναγκαζόμαστε νά πληρώνουμε τά φάρμακά μας, ἀποκλειόμενοι σταδιακά ἀπ’ ὅλες τίς δυνατότητες ἀσφάλισης, γιά τήν ὁποία ἔχουμε πληρώσει ἄφθονα χρήματα ἐπί σαράντα ὁλόκληρα χρόνια.
Ὅμως οἱ ἐξελίξεις εἶναι ραγδαῖες.
Ἀκούγοντας τόν πρωθυπουργό νά ἀναπτύσσει τίς προγραμματικές του δηλώσεις, ἐκτός ἀπό τήν πρόσκληση τῶν πολιτῶν γιά συμμετοχή στήν προσπάθεια ἐξόδου ἀπό τήν κρίση καί τίς γενικές κατευθύνσεις τῆς κυβέρνησης σέ καίριους τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς, προσέξαμε τήν ἔμφαση πού ἔδωσε στή χρήση τῆς «ἠλεκτρονικῆς Κάρτας Ὑγείας»  ὡς βασικοῦ «ἐργαλείου» στήν ἐπίτευξη της  «ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης».  Σέ ἑπόμενες συνεντεύξεις του μιλάει γιά τήν ἠλεκτρονική Κάρτα Πολίτη..
Ἰσχυρίζεται ὁ Πρωθυπουργός, ὅτι στήν Κάρτα τοῦ πολίτη, μέ τήν ὁποία θά διασυνδέονται ἠλεκτρονικά ὅλες οἱ ὑπηρεσίες τοῦ Δημοσίου, θά ἐνσωματωθοῦν ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ἐκλογικός ἀριθμός, διαβατήριο, δίπλωμα ὁδήγησης, κάρτα διέλευσης διοδίων, κάρτα δημότη, ἀλλά καί δεδομένα πού ἔχουν σχέση μέ τήν ὑγεία (ἠλεκτρονικός ἰατρικός φάκελλος), ὥστε ὁ πολίτης νά ἐξυπηρετεῖται παντοῦ καί χωρίς γραφειοκρατία. Ἐπίσης στό μέλλον σχεδιάζεται νά ἐνταχθεῖ καί ἡ ἠλεκτρονική «ὑπογραφή» τῶν πολιτῶν. Σύμφωνα μέ τό χρονοδιάγραμμα, στόχος εἶναι νά ψηφιστεῖ μέσα στό καλοκαίρι καί ἡ «ἔξυπνη κάρτα» καί νά ἐνεργοποιηθεῖ τό 2011, ἐνῷ δέν ἀποκλείεται νά ἐφαρμοσθεῖ νωρίτερα στούς μετανάστες, καθώς ὑπάρχει σχετική εὐρωπαϊκή ὁδηγία.
Ἔχουμε ἀναπτύξει πολλές φορές τή θέση μας, ὅτι δηλαδή τό κύριο μέλημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἀκριβῶς ἡ ὁλοκλήρωση τῶν ὑποδομῶν τῆς «ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης».
Φυσικά ἡ εὐρύτατη καί παγκόσμια χρήση αὐτοῦ τοῦ ὅρου, ἀποτελεῖ ἕναν εὐφημισμό καί μία μάσκα ἀφοῦ στήν οὐσία πρόκειται γιά ἠλεκτρονική δικτατορία καί παγκόσμια ἠλεκτρονική τυραννία. Ὁ στόχος εἶναι ἡ ἐλαχιστοποίηση τῶν λαϊκῶν ἀντιδράσεων, τό «νανούρισμα» τῶν συνειδήσεων καί ἡ παιδαγωγία στήν ἐκκοσμίκευση καί τόν ὑλισμό-ἀτο-μισμό.
Ὁ ΑΜΚΑ καί ἡ Κάρτα Κοινωνικῆς Ἀσφάλισης πού θεσμοθέτησε ἡ προηγούμενη κυβέρνηση εἶναι τά ἀπαραίτητα δομικά στοιχεῖα γιά τήν ὀργάνωση τῆς παγκόσμιας «ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης», γιά χάρη τῆς ὁποίας ἡ σημερινή κυβέρνηση ἵδρυσε καί ἀντίστοιχο ὑπουργεῖο. Αὐτό πού διαφαίνεται ἐκ τῶν προγραμματικῶν δηλώσεων τοῦ πρωθυπουργοῦ εἶναι ἡ πρόθεση γιά ἔκδοση μίας νέας κάρτας, ἡ ὁποία, ὅπως ἀνέφερε, θά ὀνομάζεται «ἠλεκτρονική κάρτα ὑγείας» καί θά εἶναι ἀρκούντως ἐξοπλισμένη μέ τέτοια τεχνολογία, ὥστε νά μπορεῖ νά χρησιμοποιεῖται μέ «διαλειτουργικό» τρόπο στά πλαίσια τῆς ὁλοκλήρωσης τῆς «ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης». Εἶναι «ἡλίου φαεινότερον» ὅτι θά εἶναι μία ὑπερκάρτα ἡ ὁποία θά ἀντικαταστήσει ὅλες τίς κάρτες, τά βιβλιάρια, τά διαβατήρια καί τίς ἀστυνομικές ταυτότητες λίαν συντόμως. Τό τελικό ὄνομά της θά εἶναι «ἠλεκτρονική κάρτα τοῦ πολίτη».
Αὐτή ἡ κάρτα τοῦ πολίτη ἀσφαλῶς καί θά κυκλοφορήσει ἀντί τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων.
Ὁ καγκελάριος τῆς Γερμανίας Σρέντερ τό 2000 εἶχε προτείνει τή θέσπιση Κάρτας ἀσφάλισης, ἐφόσον οἱ Ἕλληνες ἀντιδροῦν στήν ἔκδοση ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων. Αὐτό ὅμως εἶναι σαφέστατη προσπάθεια ἐξαπάτησης τοῦ ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος γιά λόγους εὐαίσθητης Ὀρθοδόξης συνείδησης δέν θέλει τήν ἔκδοση καί παραλαβή τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, καθώς ἐπίσης καρτῶν ἀσφάλισης, ἀφοῦ καί αὐτές ὑποκαθιστοῦν τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες.
Ὁ κύκλος τῆς ἀποπεράτωσης τῆς ἠλεκτρονικῆς φυλακῆς, τά θεμέλια τῆς ὁποίας ἐτέθησαν ἤδη ἀπό τή συνθήκη Σένγκεν ἐδῶ καί χρόνια, ὅπως δείχνουν τά πράγματα κλείνει ἐντός ὀλίγου.
Ἤδη ἡ κυβέρνηση βιάζεται νά μᾶς ἐγκλωβίσει σ’ αὐτήν τήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση δίνοντάς μας πρίν ἀπό τήν κάρτα τοῦ πολίτη μιά ἀκόμη ἠλεκτρονική κάρτα, πού θά μᾶς ….
«διευκολύνει» ὅπως ἰσχυρίζεται, νά μή συγκεντρώνουμε ἀποδείξεις ἀπό τίς διάφορες ἀγορές πού κάνουμε. Ἕνας νέος «μοναδικός κωδικός πελάτη», συνδυασμένος μέ τό ψηφιακό σύστημα ΕΑΝ-13 θά στέλνει τά δεδομένα τῶν ἀγορῶν μας ἠλεκτρονικά στήν ἐφορία μας, γιά νά φορολογηθοῦμε, χωρίς νά εἴμαστε ἀναγκασμένοι νά ζητᾶμε καί νά κουβαλᾶμε ἀποδείξεις στήν ἀρχή τῆς οἰκονομικῆς χρονιᾶς καταθέτοντάς τις μέ τή φορολογική μας δήλωση. Ὅπως ὅμως ἔχει ἀποδειχθεῖ τόσον ὁ τύπος κωδικοποίησης UPC-A, στίς ΗΠΑ καί Καναδᾶ, ὅσο καί ὁ ΕΑΝ-13, στόν ὑπόλοιπο κόσμο, περιέχουν τό δυσώνυμο ἀριθμό 666. Αὐτό ἄλλωστε ἔχει ὁμολογήσει καί ὁ George Laurer κατασκευαστής τοῦ ἤδη παλαιοῦ συστήματος UPC-Α. Στήν κατω��τέρω ἀπεικόνιση κωδικοποίησης ΕΑΝ-13 διακρίνονται ἐμφανῶς καί διά γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ οἱ 3 μπάρες, ἀρχή-μέση-τέλος, πού καταχωροῦνται στόν ἠλεκτρονικό ὑπολογιστή ὡς 6-6-6.
Κυριότερες ἀπ’ αὐτές εἶναι οἱ τρεῖς μελέτες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου καί ἰδίως ἡ τρίτη ἀπό αὐτές πού φέρει τόν τίτλο «Ὁ γραμμικός κώδικας (BAR CODE) καί ὁ ἀριθμός 666, Μελέτη Γ΄ (23-6-97) Ἰερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 23 Ἰουνίου 1997». Στή μελέτη αὐτή συνεργάζονται ὁ ἱερομόναχος Λουκᾶς καί ὁ μοναχός Πρόδρομος, διπλωματοῦχος Ἠλεκτρολόγος Μηχανικός. Ὁ π. Πρόδρομος χρησιμοποιεῖ τήν τεχνογνωσία του καί ἄφθονη βιβλιογραφία ξένων ἐρευνητῶν γιά νά τεκμηριώσει τή θέση του. Ἀφοῦ ὁλοκληρώνει ἐναργέστατα τήν ἀπόδειξη τῆς παρουσίας τοῦ 666 στό ΕΑΝ-13, καταλήγει συμπερασματικά καί στά ἐξῆς λίαν ἐνδιαφέροντα:
«Καί μόνη ἡ χρησιμοποίησις τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων εἶναι πολύ ἐπικίνδυνη γιά τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, λόγῳ τῶν τρομακτικῶν δυνατοτήτων τῆς Πληροφορικῆς. Καί στήν περίπτωση ἀκόμη πού δέν θά ὑπάρχει τό 666 στίς ταυτότητες, ἡ παραλαβή τους σημαίνει τήν προσχώρησή μας σέ ἕνα παγκόσμιο ὁλοκληρωτικό σύστημα, τό ὁποῖο δέν ἀντιμετωπίζει τόν ἄνθρωπο ὡς Εἰκόνα Θεοῦ, ἀλλά ὡς «ὑποκείμενο» τῶν δεδομένων (Νόμος 2472/1997), πού σύντομα μπορεῖ νά καταστῇ ἀντικείμενο στά χέρια τῆς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας ἤ καί αὐτοῦ κατόπιν τοῦ Ἀντιχρίστου.
Πολλοί ἀρνοῦνται νά συσχετίσουν, ἀκόμη καί προφανεῖς συμβολισμούς τοῦ 666, ὅπως αὐτούς πού ὑποδεικνύει ἡ παροῦσα μελέτη, μέ τόν ἀριθμό πού σημειώνεται στήν Ἀποκάλυψη, τόν χξς΄. Δέν ἔχουν ὅμως δίκαιο. Διότι ὄχι ἡ ὕπαρξις ἀλλά καί αὐτή ἡ ὑποψία ὅτι κάποιος συμβολισμός τοῦ χξς΄ ἐνδέχεται νά ἔχει ἐμφιλοχωρήσει σέ κάποιο ἀντικείμενο καθοριστικό τῆς ταυτότητος τοῦ προσώπου, εἶναι ἀρκετή νά πείσει τούς Χριστιανούς νά ἀντιδράσουν ἀμέσως καί δυναμικῶς στήν χρησιμοποίηση τοῦ ἀντικειμένου αὐτοῦ (πχ τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος).
Ἐπιβάλλεται μία τέτοια δυναμική ἀντίδρασις διότι ἡ παραλαβή τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου σημαίνει ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καί σύνταξη μέ τόν διάβολο. Αὐτό φαίνεται ἀπό τήν διδασκαλία τῆς Ἀποκαλύψεως (ιδ, 9-11), ἀλλά καί ἀπό τήν πεῖρα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τούς χρόνους τῶν Μαρτύρων. Οἱ ἅγιοι Μάρτυρες ὄχι μόνο δέν ἠρνοῦντο τόν Χριστό διά λόγου, ἀλλά δέν ἠνείχοντο οὔτε συμβολικῶς νά ἐνεργήσουν κάποια εἰδωλολατρική πράξη, διότι τοῦτο ἐσήμαινε γι’ αὐτούς ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ.

Μᾶλλον γιά πολλούς ἀνάμεσά σας αὐτό τό τσίπ εἶναι κάτι ἀσήμαντο ἀλλά πίσω ἀπό αὐτό τό σύστημα πού καταγράφει τούς ἀνθρώπους καί περιέχει ὅλα τά δεδομένα (πληροφορίες) κρύβεται μία ὁλόκληρη δικτατορία, ἕνα δαιμονικό σχέδιο, μέσῳ τοῦ ὁποίου δέχεσαι νά πουλήσεις τήν ψυχή σου στό διάβολο. Ἡ καταγραφή τῶν ἀνθρώπων, ὅπως κάνουμε μέ τά ζῶᾳ, εἶναι τό πρῶτο βῆμα ἀπό τά μέτρα πού παίρνουν γιά νά ἐλέγχουν ἀπόλυτα τόν ἄνθρωπο».(Anavaseis.blogspot.com)

Ὕστερα ἀπό αὐτές τίς σαφεῖς προτροπές τοῦ ἁγίου Γέροντος Ἰουστίνου ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας στή Συνεδρία τῆς 25-2-2009 πῆρε ἀπόφαση ἀπόλυτα σύμφωνη μέ τίς ὑποδείξεις τοῦ Ἁγίου Γέροντος, θεωρώντας ὅτι γιά λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως δέν εἶναι ὑποχρεωμένοι οἱ πιστοί νά παραλάβουν τά βιομετρικά διαβατήρια.
Ἀπό τό παρελθόν ὑπῆρχαν πολλές μαρτυρίες, ὅτι ὁ δυσώνυμος ἀριθμός 666 θά ὑπάρχει στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἤ σέ ἀντίστοιχα ὑποκατάστατά τους.
Ἐνδεικτικά καταγράφουμε μαρτυρίες ὑπευθύνων, πού ὁμολογοῦν ὅτι θά ὑπάρχει ὁ κωδικός ἀριθμός 666 στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες, γιά νά εἶναι ἀναγνώσιμες ἀπό τούς on line ὑπολογιστές τῶν διαφόρων κρατικῶν ὑπηρεσιῶν.
Τό περιοδικό «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία» τ. 107 δημοσιεύει μερικές τέτοιες μαρτυρίες πολιτικῶν καί δημοσιογράφων τῆς πατρίδας μας:
Λ. Παπαδήμας (Ὑφυπουργός Ἐσωτερικῶν): Ὁμολόγησε σαφέστατα τή χρήση τοῦ δυσώνυμου ἀριθμοῦ γιά τίς ἀνάγκες τῆς μηχανοργάνωσης: [Antenna-«Ἡ ὥρα τῆς ἀλήθειας» τοῦ κ. Πρετεντέρη (σέ παράθυρο καί ὁ Σεβασμιώτατος Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος) Μάρτιος 1997].
Θεόδωρος Πάγκαλος (Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν) σέ ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου Ν. Χατζηνικολάου, γιατί δέν ἀλλάζουν τό 666, ἐφ’ ὅσον ἀντιδρᾷ ἡ Ἐκκλησία καί ὁ λαός, ἀπήντησε: Δέν μποροῦμε νά τόν ἀλλάξουμε, διότι ἀλίμονο ἐάν ἐμεῖς περιέλθουμε στή λογική τοῦ νά ἀκοῦμε μιά χούφτα παράξενους ἀνθρώπους. [Mega – «Ἐνώπιος Ἐνωπίῳ» ἀμέσως μετά τήν ἐπικύρωση τῆς Συνθήκης Σένγκεν].
Παῦλος Σαρλῆς (Εὐρωβουλευτής Ν. Δημοκρατίας, ὑπέρμαχος τῆς Συνθήκης Σένγκεν): «Τό 666 θά ἐμπεριέχεται στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες… Εἶναι ἁπλό γιά τήν ὁποιαδήποτε κυβέρνηση ν’ ἀλλάξει τό ἠλεκτρονικό σύστημα καί νά χρησιμοποιήσει ἕνα ἄλλο σύστημα, τό ὁποῖο δέν θά περιέχει τόν ἀριθμό 666 ἐφόσον αὐτός εἶναι ὁ λόγος τῆς ἀντίδρασης πού ὑπάρχει γενικότερα». [Ἀπογευματινή 15-6-97 σελ. 24].
Ἠλίας Παπαδόπουλος (εἰσηγητής τῆς Συνθήκης Σένγκεν τοῦ ΠΑΣΟΚ) ἀπάντησε στόν ἰσχυρισμό τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδούλου ὅτι στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες διά τῶν ὁποίων θά δοθεῖ ὁ Ε.Κ.Α.Μ. θά ἐμπεριέχεται ὁ 666… : «Θέλω νά παρατηρήσω ὅτι ὁ π. Χριστόδουλος εἶναι πάρα πολύ θετικός στήν συζήτησή του, μοῦ ἀπέδωσε τά πραγματικά γιά ὅ,τι ἀφορᾶ τό 666… εἴμαστε ὅμως στήν ἐποχή τῆς πληροφορικῆς καί δυνατός σάν κράτος εἶναι αὐτός πού ἔχει τίς περισσότερες πληροφορίες, παρά ἐκεῖνος πού ἔχει τούς ἐξοπλισμούς. Εἴμαστε λοιπόν ὑποχρεωμένοι νά μποῦμε στό σύστημα, διότι πρέπει νά δοῦμε καί τί θά γινόταν, ἐάν δέν μπαίναμε». (ΣΚΑΪ Εἰδήσεις 10-6-1997).
Ἰωάννης Λοβέρδος (δημοσιογράφος): «Ὁ ἀριθμός 666 θά βρίσκεται γιά τίς ἀνάγκες τῆς μηχανοργάνωσης στίς νέες ταυτότητες πού προβλέπονται συνεπείᾳ τῆς κύρωσης τῆς Συνθήκης Σένγκεν». Ἐφημερίς «Ἐπενδυτής» Σάββατο 14-6-97).
Γεώργιος Πασχαλίδης ( Ὑπουργός παρά τῷ Πρωθυπουργῷ). Καθησυχάζων τήν ἐπιτροπήν τῶν Ἀρχιερέων πού τόν ἐπεσκέφθησαν διά τό θέμα ἐδήλωσε: «Τό 666 δέν εἶναι κάτι κακό. Εἶναι ἁπλῶς ἕνας ἀριθμός πρίν τό 667 καί μετά τό 665!». (ἐφημερίς «Ἐλευθεροτυπία» 11-6-97)
Χρήστος Νικολαΐδης (Δημοσιογράφος): «… εἰδικοί ἐπιστήμονες τοῦ τομέα προγραμματισμοῦ ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν ἐπισημαίνουν πώς ἡ ἐμφάνιση τοῦ 666 σέ συστήματα πληροφορικῆς εἶναι τυχαία. Συγκεκριμένα ἀναφέρει, ἐμφανίζεται στό γραμμωτό κώδικα, ὄχι ἑνιαῖος, ἀλλά μέ τήν μεταφορική ἐμφάνιση τριῶν στοιχείων 6(ἕξι) στήν ταυτότητα κάθε καταναλωτικοῦ ἀγαθοῦ. Τό σχῆμα πού φέρει τήν ὀνομασία (6) ἀποτελεῖται ἀπό δύο γραμμές, μιά λεπτή καί μία πλατύτερη καί ἐπαναλαμβάνεται στήν ἀρχή, στό μέσον καί στό τέλος τοῦ κωδικοῦ…» (ἐφημερίς Ἀγγελιοφόρος» Τρίτη 17-7-97)
Ἠλίας Παπαδόπουλος (Εἰσηγητής Συνθήκης Σέγκεν). Ἀλίμονο ἐάν μιά εὐνομούμενη πολιτεία ὅπως εἶναι ἡ χώρα μας, ἡ ὁποία δέχεται νά ἀκούγονται ὅλες οἱ φωνές, παρασυρθεῖ καί ἐπηρεασθεῖ ἀπό μία ἐλάχιστη μειοψηφία ἡ
ὁποία θέλει νά μᾶς ἐπιβάλει ἕναν ἀριθμό, ἐπειδή ἔτσι νομίζει (ἐννοώντας τό 777 ἀντί τοῦ 666). (Κρατική Τηλεόραση ΕΤ3 ἐκπομπή «Ἀνιχνεύσεις»).
Γιατί τόσο ἐπίμονα εἶναι κολλημένοι οἱ ἄνθρωποι, ἐπώνυμοι καί μή, τῆς Νέας Ἐποχῆς σ’ αὐτόν τό μοναδικό γι’ αὐτούς, δυσώνυμο γιά μᾶς, ἀριθμό; Ἄν οἱ ὑπολογιστές χρειάζονται τριψήφιο κωδικό ἀριθμό γιά νά λειτουργήσουν καί νά διασυνδέονται διακυβερνητικά, ἐμεῖς ὡς χριστιανοί, ἄν συμφωνούσαμε κατά τά ἄλλα τά τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης, θά προτείναμε 999 ἀριθμούς. Ποῖοι εἶναι οἱ κολλημένοι;
Οἱ χριστιανοί πού ἀντιδροῦν σέ ἕνα καί μόνο ἀριθμό, τόν 666 καί δέχονται τούς 999, ἤ οἱ νεοεποχῖτες πού ἐπιμένουν μόνο στό σατανικό 666 καί δέ δέχονται τήν πλειάδα τῶν 999 ἀριθμῶν;
Τό ἄγριο ἀπάνθρωπο καί μοχθηρό πρόσωπο πάντως τῆς Νέας Ἐποχῆς ἀποκαλύπτεται μέσα σ’ ὅλο τό φάσμα τῆς κατασκευασθείσης κρίσεως.
Πιεζόμαστε ὅλοι οἱ πολῖτες φοβερά στά οἰκονομικά μας, ἐνῷ παράλληλα ἐπικρέμαται ἐπί τῶν κεφαλῶν μας ἡ κάρτα τοῦ Πολίτη. Ἡ Νέα Ἐποχή ἐπισπεύδει τίς διαδικασίες ὥστε τελικά νά γίνει ἀποδεκτό τό σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου…..
Φαίνεται λοιπόν ὅτι καί στήν κάρτα τοῦ πολίτη, ἀλλά καί στό μελλοντικά ἐμφυτεύσιμο στό σῶμά μας τσιπάκι θά ἐμπεριέχεται ὁ δυσώνυμος ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου, τό 666 πού θά ἐμφυτευθεῖ στό σῶμα μας.
Ἤδη στίς ΗΠΑ διά νόμου προωθεῖται γιά λόγους ὑγείας πρῶτον ἡ καταγραφή ὅλων τῶν ἰατρικῶν δεδομένων τῶν πολιτῶν καί δεύτερον ἡ ἐμφύτευση μικροτσίπ στό χέρι (Healthcare Bill HR 3200/ pp 1001-1008), γιά τό ὁποῖο ὅμως ὑπάρχουν πολλές ἀντιδράσεις καί οἱ πολῖτες καταφεύγουν στή δικαιοσύνη.
Οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις καί ἡ βιασύνη τῆς κυβέρνησης γιά τήν ἐπίσπευση ἀπό 1ης Μαΐου 2010 τῶν λεπτομεριῶν γιά τήν ἔκδοση τῆς κάρτας τοῦ πολίτη, ἐπιβεβαιώνει τίς ὑποψίες μας.
Συγκεκριμένα τήν Τετάρτη 21 Ἀπριλίου τοῦ 2010 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στό Μέγαρο Μαξίμου ἀπό τόν πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ἀπό ἁρμόδιους ὑπουργούς καθώς ἐπίσης καί γενικούς καί εἰδικούς γραμματεῖς. Ὁ πρωθυπουργός ζήτησε νά ἐπισπευθοῦν ἀπό τήν 1η Μαΐου καί νά ξεκινήσουν οἱ ἐργασίες τῶν ἐπιτροπῶν πού θά ἐξετάσουν:
Τή διαλειτουργικότητα τῶν ἐθνικῶν μητρῴων στοιχείων πολιτῶν.
Τή δημιουργία καταλλήλου νομικοῦ πλαισίου.
Τή δημιουργία καί ἑτοιμότητα τῶν ἀπαραιτήτων ὑποστηρικτικῶν ὑποδομῶν.
Τήν ἐπιλογή τεχνικῶν προδιαγραφῶν πού θά εἶναι σύμφωνες μέ τά εὐρωπαϊκά πρότυπα, ὥστε νά ἐξασφαλίζεται ἡ διαλειτουργικότητα τῆς κάρτας στό πλαίσιο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης (διακήρυξη Ὑπουργῶν γιά τήν Ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση).
Ἡ ἔκδοση τῶν καρτῶν τοῦ πολίτη θά γίνει σέ δύο φάσεις:
α. ἀπό 18 ἐτῶν καί ἄνω καί
β. ἀπό 12 ἐτῶν ἕως 18.
Ἡ δαπάνη θά καλυφθεῖ ἀπό κοινοτικούς πόρους τοῦ ΕΣΠΑ καί συγκεκριμένα ἀπό τά Ἐπιχειρησιακά Προγράμματα «Διοικητική Μεταρρύθμιση» καί «Ψηφιακή Σύγκλιση». Κάθε πολίτης θά συμμετάσχει στή δαπάνη μέ 5€.
Στό τέλος τέλος ἄς δείξουν οἱ καλοπροαίρετοι ἐκλεγμένοι ἀπό τό λαό μας ὀρθόδοξοι βουλευτές μας καί οἱ ἀρχηγοί τους τήν καλή τους διάθεση πρός τούς συνειδητούς ὀρθοδόξους χριστιανούς, πού σίγουρα θά ἀρνηθοῦν νά πάρουν καί νά χρησιμοποιήσουν τήν ἠλεκτρονική Κάρτα τοῦ Πολίτη.
Γιατί μόνο μιά χούφτα μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, κατευθυνόμενοι μάλιστα ἀπό ὀργάνωση τοῦ ἐξωτερικοῦ μέ σκοτεινούς καί ἀντεθνικούς στόχους, ἐξαιροῦνται ἀπό τήν κυριώτερη ὑποχρέωσή μας, τήν ὑπεράσπιση τῆς πατρίδας;
Τρία ἑκατομμύρια καί πλέον τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀντέδρασαν ἐνυπογράφως γιά τό ἥσσονος σημασίας θέμα, πού ἦταν ἡ ἀπάλειψη τοῦ θρησκεύματος ἀπό τίς ταυτότητες, θέμα ἁπλῆς ἔλλειψης ὁμολογίας. Κατά μείζονα λόγο ἐξεγείρεται ἡ συνείδηση πολλῶν Ὀρθοδόξων μέ τήν κάρτα τοῦ πολίτη πού περιέχει τό 666 καί σημαίνει ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καί συστράτευση μέ τόν Ἀντίχριστο. Θά στερηθοῦν λοιπόν οἱ Ὀρθόδοξοι τό δικαίωμα τῆς ἐπίκλησης λόγων θρησκευτικῆς συνείδησης, καί τῆς δυνατότητας ὁμοίου χα-ρακτηρισμοῦ ὡς ἀντιρρησιῶν συνείδησης; Δέν θά πρέπει νά τούς δοθεῖ μιά ἐναλλακτική, νόμιμη λύση;
Ἐπίσης ἰδιαίτερα προνόμια μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἑλληνική πολιτεία ἀπολαμβάνουν οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Θρᾴκης, οἱ Ἑβραῖοι καί οἱ Ρωμαιοκαθολικοί στήν Ἑλλάδα. Δέν μποροῦν λοιπόν τόσο οἱ Ἕλληνες ἐκπρόσωποί μας στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο, ὅσο καί οἱ ξένοι νά δείξουν λίγη – ἐλάχιστη ἀνοχή στούς πιστούς Ἕλληνες πού θά ἀρνηθοῦν τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη; Θά ἐξοντωθοῦν μέ τή σιωπηρή συγκατάβαση καί τῶν δικῶν μας καί τῶν ξένων νεοεποχιτῶν;
«Ἤδη ὁ Δικηγορικός Σύλλογος Ἀθηνῶν μέ τίς ἐπιστημονικές του ἐπιτροπές ἐξετάζει τή συμβατότητα τῶν διατάξεων τοῦ Μνημονίου πρός τό Σύνταγμα, τίς εὐρωπαϊκές Συνθῆκες καί τήν ΕΣΔΑ, καί ἄν οἱ περικοπές κοινωνικῶν δικαιωμάτων εἶναι συμβατές μέ τό κοινωνικό κεκτημένο, μέ τή συνταγματική καί ὑπερνομοθετική προστασία, πού θεσπίζονται ἀπό τά κείμενα αὐτά» (ἐφ. Καθημερινή 27-06-2010 σελ 26 Ἄρθρο τοῦ κ. Δημητρίου Χ. Παξινοῦ, Προέδρου Δικηγορικοῦ Συλλόγου Ἀθηνῶν). Στό πλαίσιο τῆς συρρίκνωσις τῶν κοινωνικῶν δικαιωμάτων δέν ἐντάσσονται αὐτονόητα καί οἱ δικοί μας προβληματισμοί γύρω ἀπό τά θέματα πού ἐπεξεργαζόμαστε;
Συμπεράσματα – Προτάσεις
1.
Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν θά πρέπει ἁπλᾶ καί μόνο νά παραπέμψει τό θέμα τῆς κάρτας τοῦ πολίτη σέ μιά ἐπιτροπή π.χ. νομοκανονικῶν θεμάτων, γιά νά μᾶς ξαναπεῖ λακωνικά, ὅτι δέν κινδυνεύει ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
2.
Ποτέ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δέν ἦταν ἀρνητική στή χρήση τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας. Ὅλες οἱ ὑπηρεσίες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, τῶν Ἱερῶν Μονῶν καί τῶν Ἐνοριῶν χρησιμοποιοῦν τά ἀγαθά αὐτῆς τῆς τεχνολογίας. Εἴμαστε ὅμως ἐντελῶς ἀντίθετοι στήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση, ὅπως αὐτή ὀργανώνεται σήμερα γιά νά ἐντάξει ὅλους μας, κληρικούς καί λαϊκούς, μοναχούς καί μοναχές στό ἀντίχριστο παγκόσμιο κράτος· ἀντίθετοι στή κατάλυση τοῦ θεοσδότου δώρου τῆς ἐλευθερίας μας.
3.
Ἡ Παγκόσμια Κυβέρνηση δέν ἐπιθυμεῖ νά ἀφήσει τίποτα στήν «τύχη», δηλαδή στά χέρια τοῦ Θεοῦ κατά τήν Ὀρθόδοξη πίστη. Τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ θά πρέπει νά ἐξαφανιστεῖ, ὥστε ἀποκομμένος ὁ ἄνθρωπος, ἀναγκαστικά καί ἐθελοντικά ἀπό τή ζωηφόρο βοήθεια καί στήριξη τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, νά γίνει ἕνας χρήσιμος «χαζοχαρούμενος» στήν παγκόσμια φυλακή καί, ὅταν πεθάνει, ἕνα ἀκόμα κομμάτι κρέας γιά ἀποτέφρωση … Ὁ Ἕλληνας θά σφραγισθεῖ καί θά ἁλυσοδεθεῖ μέ ὅπλα τήν οἰκονομία και τήν ψηφιακή τεχνολογία, ὥστε νά μή κινδυνεύει μελλοντικά τό σύστημα ἀπό τίς «ἀναρχικές» ὀρθόδοξες ἀντιλήψεις.
4.
Ἡ κάρτα τοῦ πολίτη δέν θά εἶναι ἕνας ἁπλός χρηστικός ἀριθμός. Τό ἐμπεριεχόμενο σ’ αὐτήν τσίπ θά ἐξασφαλίζει τή δυνατότητα πρόσβασης σ’ ὅλες τίς δραστηριότητες τῆς κοινωνικῆς ζωῆς.
5.
Χωρίς τόν ΑΜΚΑ, μά κυρίως χωρίς τήν κάρτα ἀσφάλισης ἤ ἐπί τό πληρέστερον χωρίς τήν ἠλεκτρονική κάρτα τοῦ πολίτη, δέ θά μπορεῖ νά ἔχει ὁ πολίτης ἀσφάλιση, δέ θά μπορεῖ νά πληρώνεται, νά πληρώνει καί νά συναλλάσσεται μέ τούς λοιπούς ἀνθρώπους καί τούς διαφόρους φορεῖς· χωρίς αὐτήν δέν θά μπορεῖ πουθενά νά δικαιωθεῖ. Εἶναι προφανέστατη ἡ ὁμοιότητα τῶν συνεπειῶν ὅλων ὅσων ἀρνηθοῦν νά χρησιμοποιήσουν τήν κάρτα τοῦ πολίτη μέ ὅσα λέει ἡ Ἀποκάλυψη στό 13ο κεφάλαιο στίχο 17 γιά ὅσους ἀρνηθοῦν τό σφράγισμα: «… ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἤ πωλῆσαι εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα, τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ».
6.
Ἡ ἠλεκτρονική διακυβέρνηση ἀπό ποιόν ἄρχοντα καί ἀπό ποιά κυβέρνηση θά κατευθύνεται; Ἐφόσον θά εἶναι διακυβέρνηση, ὅπως περιγράφεται καί ἀσκεῖται μέ τά τωρινά δεδομένα, σημαίνει, ὅτι ἐντασσόμαστε (ὑπαγόμαστε) χωρίς νά τό πολυκαταλαβαίνουμε, στήν παγκόσμια κυβέρνηση, πάντως ὄχι στή δική μας Ἑλληνική κυβέρνηση. Σχετικά πρόσφατα ἀκυρώθηκε ἡ ἀξία καί τό νόημα τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων. Ἡ Βουλή αὐτοκαταργήθηκε, ἀφοῦ ἔδωσε στόν Ὑπουργό Οἰκονομίας τό δικαίωμα νά ὑπογράφει ὅλες τίς συμβάσεις μέ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, τό ΔΝΤ κλπ. σχετικά μέ τό δανεισμό τῆς χώρας μας, καί τά σκληρά μέτρα, χωρίς αὐτές οἱ συμβάσεις τοῦ ὑπουργοῦ νά κυρώνονται ἀπό τή Βουλή! Ἁπλῶς, ἀφοῦ ὑπογράφει τίς σχετικές συμφωνίες, θά τίς φέρνει στή Βουλή γιά «ἐνημέρωση καί συζήτηση»!!! Πρόκειται γιά ματαίωση κάθε δημοκρατικῆς ἀρχῆς. Μετά τήν προδοσία τοῦ ἔθνους μας καί τῆς δημοκρατίας ἀσυγκράτητοι ὁρμοῦν στό πιό εὐαίσθητο σημεῖο τῆς συνειδήσεως τοῦ Ἕλληνα, στή θρησκευτική, ὀρθόδοξη συνείδησή του. Ἀπό τή δεκαετία τοῦ ’80 παλεύουν νά ἐπιβάλουν μιά ἀντίχριστη ταυτότητα πού νά συνδυάζει τήν ἀριθμοποίηση τοῦ προσώπου, τήν παρακολούθηση, τό φακέλλωμα καί τόν δυσώνυμο ἀριθμό 666. Συνεχῶς μᾶς ζαλίζουν μέ τόν ΕΚΑΜ πρῶτα, τόν ΑΜΚΑ ὕστερα, τήν Κάρτα Πολίτη καί τόν μοναδικό κωδικό πελάτη τώρα τελευταῖα.
7.
Ἤδη ἔχουμε στίς μέρες μας τήν πρώτη ἁπτή καί κραυγαλέα ἀπόδειξη αὐτῆς τῆς διακυβέρνησης μέσῳ τοῦ Δ.Ν.Τ. Στήν κοινή ὑπουργική ἀπόφαση τῆς 4ης Ἰουνίου 2010 «γιά τήν ἀπογραφή στό δημόσιο τομέα» τό πρῶτο πού λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν εἶναι [οἱ διατάξεις τοῦ ἄρθρου 2 τῆς παραγράφου 1β τοῦ Νόμου 3845/2010 (ΦΕΚ 65Α/10) «Μέτρα γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ μηχανισμοῦ στήριξης τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας ἀπό τά κράτη μέλη τῆς Ζώνης τοῦ εὐρώ καί τό ΔΝΤ»]. Ὅλοι οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, καθώς καί ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι, οἱ πρεσβύτεροι καί οἱ διάκονοι θά πρέπει νά δώσουμε πολλά εὐαίσθητα προσωπικά δεδομένα γιά νά μποροῦμε νά μισθοδοτούμαστε. Σέ πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ὅλα αὐτά μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης θά εἰσαχθοῦν στήν ἠλεκτρονική κάρτα τοῦ πολίτη, πού θά ὑποχρεωθοῦμε νά πάρουμε γιά νά μισθοδοτούμαστε. Εἶναι δυνατόν νά φτάσουμε σ’ αὐτό τόν εὐτελισμό οἱ κληρικοί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ; Νά χρησιμοποιοῦμε ἄνετα τήν κάρτα τοῦ Ἀντιχρίστου, μέ τό σύμβολό του, μέ τόν ἀριθμό δηλαδή τοῦ ὀνόματός του;
Ποιός κυβερνάει πλέον τήν Ἑλλάδα; Ποιός θεσμοθετεῖ τούς νόμους; Ἄλλοι διακυβερνοῦν… Ἀπεργάζονται οἱ ἐκλεγμένοι ἀντιπρόσωποί μας ὡς δήμιοι τήν καταστροφή, τήν πτώχευση τῆς χώρας μας, πού ὑπῆρξε ἡ ἐνδοξότερη, πολυπολιτισμικότερη καί δημοκρατικότερη χώρα τῆς οἰκουμένης.
8.
Ποιός ἔδωσε αὐτά τά δικαιώματα καί αὐτές τίς ἁρμοδιότητες στήν παροῦσα κυβέρνηση; Μήπως ἐνδιάμεσα ἔγινε κάποιο δημοψήφισμα γιά νά παραχωρήσει ἡ κυβέρνησή μας ὡς τελείως ἀδέξια τή διακυβέρνηση τῆς πατρίδας μας στούς ξένους;
9.
Ἐφόσον κόβονται μισθοί, συντάξεις, ἐπιδόματα, παροχές, εὐνοϊκοί ὅροι στούς πολύτεκνους καί στούς ἀδύνατους· ἐφόσον σκληραίνουν τά φοροεισπρακτικά μέτρα· ἐφόσον θά κλείσουν ἤ θά συγχωνευθοῦν νοσοκομεῖα· ἐφόσον ἡ ἀσφαλιστική κάλυψη τῶν δῆθεν ἀσφαλισμένων πολιτῶν θά εἶναι πολύ πενιχρά· σέ τί θά μᾶς χρειάζεται ἡ κάρτα ἀσφάλισης ἤ κάρτα τοῦ πολίτη; Οὔτε ἀσφάλιση θά ἔχουμε, οὔτε χρήματα, οὔτε ἐλεύθερη πρόσβαση στήν ἐλεύθερη ἀγορά πραγμάτων καί δραστηριοτήτων.
10.
Ἄρα ὁ πολύ ἐπίμονος στόχος τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης εἶναι νά συγκεντρώνονται ὅλα τά δεδομένα κάθε πολίτη. Μέσῳ τῶν διαφόρων κωδικῶν τοῦ τσίπ θά ἐπικοινωνοῦν ἠλεκτρονικά, δηλαδή ἄμεσα, αὐτόματα, οἱ διάφορες ὑπηρεσίες καί οἱ διάφοροι φορεῖς, οἱ ὁποῖοι θά παίρνουν τά προσωπικά δεδομένα μας στίς τράπεζες δεδομένων καί θά «παρέχουν τίς ἐξυπηρετήσεις» πού θά χρειαζόμαστε λαμβάνοντας ὅσες πληροφορίες χρειάζονται γιά τόν κάθε πολίτη. Τό προφίλ τοῦ κάθε πολίτη, ὅσο καί νά μᾶς διαβεβαιώνουν γιά τό ἀντίθετο, θά μπορεῖ νά εἶναι ἄμεσα προσβάσιμο καί ἀναγνώσιμο καί ἴσως καί ἐπεξεργάσιμο ἀπό οἱονδήποτε, ἱκανό καί ἐπιτήδειο νά ἀναγνώσει καί νά ἐπεξεργαστεῖ τά προσωπικά μας δεδομένα.
11.
Ἐκτός τούτων ὅμως οἱ τεχνοκράτες ἐπιστήμονες ἔχουν παραδεχθεῖ, ὅτι ἐκτός τῆς παθητικῆς λήψεως καί δόσεως δεδομένων, τά τσιπάκια λειτουργοῦν καί δυναμικά. Μποροῦν νά ἐπηρεάσουν τόν κάτοχο τοῦ τσίπ, μά κυρίως τόν ἔχοντα ἐνσωματωμένο τό τσίπ στό χέρι του ἤ στό μέτωπό του. Μποροῦν δηλαδή μέσῳ διαφόρων τρόπων νά μεταφέρουν ἀσθένειες στό σῶμα – προσπαθώντας ἐνδεχομένως, νά μειώσουν τό προσδόκιμο τῆς ζωῆς τῶν ὑπεργήρων ἤ ἴσως καί ἄλλων ἀνθρώπων – ἤ νά ἀλλοιώσουν τή δυνατότητα καί ποιότητα σκέψεων, βούλησης, ἀποφάσεων καί δράσεων τῶν ὑπό χεῖρας αὐτῶν ἀνθρώπων. («Ἡ Εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας» σελ.101 κ.ἐξ.)
12.
Τά συστήματα καί τά τσιπάκια μέ τόν bar code τοῦ προτύπου ΕΑΝ- 13 καί UPC-A θά εἶναι πιά τόσο πρωτόγονα καί ξεπερασμένα, πού θά ὠχριοῦν μπροστά στίς δυνατότητες χώρου καί τρόπου δράσης τῶν ἐξελιγμένων ἠλεκτρονικῶν τσίπ, καί δή τῶν ἐνσωματωμένων στό δεξί χέρι ἤ στό μέτωπο τῶν ἀνθρώπων. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου μιλάει μέ μεγάλο ἀποτροπιασμό γιά τό χάραγμα πού ἑκούσια θά δεχθοῦμε ὡς ἄρνηση τῆς εἰς Χριστόν πίστεώς μας.
13.
Συνελόντι εἰπεῖν, ἡ ἠλεκτρονική διακυβέρνηση μᾶς ὑπάγει στό παγκόσμιο ἀντίχριστο κράτος μειώνοντας καί ἐξαφανίζοντας τήν ἔννοια καί τήν ὕπαρξη συγκεκριμένης ἐθνικῆς κυβέρνησης, πού θά ἔχει τελείως ἀποχωρισθεῖ καί ἀποταυτισθεῖ ἀπό τό Χριστό καί τό χριστιανικό τρόπο ζωῆς. Τά πάντα καί οἱ πάντες θά διακυβερνῶνται ἀπό τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τόν Ἀντίχριστο μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης. Θά παραδώσουμε τούς πιστούς μας σ’ αὐτή τή διακυβέρνηση τοῦ Ἀντιχρίστου πού ὁδηγεῖ κατ’ εὐθεῖαν στήν ἀπώλεια;
14.
«Τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἑστώς ἐν τόπῳ Ἁγίῳ». Αὐτή ἡ παγκόσμια κυβέρνηση θά περιλάβει στούς δαιμονικούς καί ἀντίχριστους κόλπους της καί ὅλες τίς θρησκεῖες μέ σκοπό νά καθυποτάξει ἀκόμα καί τή μοναδική σέ ἀλήθεια ὀρθόδοξη πίστη καί Ἐκκλησία. Πρόσφατο παράδειγμα ἔχουμε τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ρωμαίου Ποντίφηκα στόν πρόεδρο τῶν ΗΠΑ, ὁ ὁποῖος τόν δέχτηκε ὡς ἀρχηγό ὅλων τῶν θρηκειῶν, ἐνῷ δέ δέχτηκε τόν Οἰκου-μενικό Πατριάρχη. Βέβαια δέν μπορεῖ ποτέ νά ὑποτάξει τήν Ὀρθοδοξία, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος διαβεβαίωσε: «πύλαι ᾍδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». Πολλοί πάντως «πιστοί» ἤδη ἔχουν τρομοκρατηθεῖ μέ τά οἰκονομικά μέτρα. Πῶς στή συνέχεια θά ἔχουν τή νηφαλιότητα νά ἀξιολογήσουν σωστά τά περί ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης;
15.
Εἶναι γνωστό, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἐπανειλημμένα μιλήσει ξεκάθαρα καί ὁμολογιακά μέ παρεμβάσεις καί Ἐγκυκλίους της πρός τόν πιστό λαό (πχ 2641/98), τόσο ἐναντίον τῆς καταρράκωσης τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῆς ἐλευθερίας του διά τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, ὅσο καί κατά τῆς ἀποδοχῆς τῶν ἀντιχρίστων συμβόλων, συγκεκριμένα τοῦ δυσώνυμου 666, πού πιθανότατα αὐτές θά περιέχουν. Ἀλλά θεωροῦμε ὅτι ἐπιβάλλεται νά ἐπαναλάβει ἡ Ἐκκλησία τίς προτροπές της καί μάλιστα ἐντονώτερα καί δυναμικώτερα, πρός συνετισμό τῶν κρατούντων, ἀλλά καί πρός στηριγμό τῶν πιστῶν. Αὐτό ὀφείλει νά γίνει:
α. λόγῳ τῆς ὕπαρξης πολλῶν, ἀκόμα καί ἐντός τῶν κόλπων της, οἱ ὁποῖοι ἀφελῶς ἤ πονηρῶς ἰσχυρίζονται ὅτι, ναί μέν κάποτε ἡ Ἐκκλησία εἶχε ἀντιδράσει, ὅμως τώρα δέν διαφωνεῖ, ἀλλά σιωπηρῶς συμφωνεῖ, ἤ τοῦλάχιστον ἀνέχεται καί οἰκονομεῖ. Δίνουν ἔτσι τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι σάν τόν «φοῦρνο τοῦ Χότζα» καί ἔχει τή δουλοπρέπεια νά στρέφεται – ἀκόμα καί σέ θέματα πίστεως – ἀνάλογα πρός τίς ἑκάστοτε πιέσεις ἤ ἀνταλλάγματα.
β. Λόγῳ τῆς ἀκάθεκτης ὁρμῆς καί βίας τῆς Πολιτείας νά ἐπιβάλει μαζικά ὅ,τι ἀπό τό 1986 (πρβλ. νόμο 1599/1986 τοῦ ὑπουργοῦ Κουτσόγιωργα) ἀναγκαζόταν ἀπό τήν στάση τῆς Ἐκκλησίας νά «παγώνει» καί νά ἀναβάλει, ἐκμεταλλευόμενη τώρα τήν οἰκονομική κρίση ἀλλά καί τή σιγή τῆς Ἐκκλησίας.
16.
Ἡ ἠθική, ψυχολογική, πνευματική, σωματική καί οἰκολογική μόλυνση θά εἶναι ἐκτεταμένη καί παγκόσμια. Τό 666, τό πλέον ἐκφραστικό σύμβολο τοῦ Διαβόλου καί τοῦ Ἀντιχρίστου θά ἔχει τή δύναμη – παραχώρηση ἐκ τοῦ Θεοῦ διά τό πληθυνθῆναι τήν ἀνομίαν τῶν ἀνθρώπων – νά μολύνει γῆ καί θάλασσα, βουνά καί πεδιάδες, μαζί μέ ὁλόκληρη τήν παγκόσμια κοινότητα πού θά ἔχει προσκυνήσει τό θηρίο. Καί μόνο αὐτοί πού θά ἀρνηθοῦν νά λάβουν τό χάραγμα θά συνεορτάσουν μέ τό ἐσφαγμένο Ἀρνίο στή Βασιλεία Του, ὅταν θά καταλυθεῖ ἡ τελικά εὔθραυστη παγκόσμια κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου.
17.
Πρίν λοιπόν θεσμοθετηθεῖ ἡ ἠλεκτρονική κάρτα τοῦ πολίτη καί μετά ἀπό αὐτήν τό ἐπάρατο χάραγμα, ἡ ὀρθοτομοῦσα τόν Λόγο τῆς Ἀληθείας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἡ Μητέρα καί τροφός μας, δέν πρέπει νά ἀρθρώσει τό λόγο τῆς Ἀληθείας Της καί νά δώσει ὀρθές κατευθύνσεις στά τέκνα της;
Πρῶτος καί ἱκανότατος στήν παγκόσμια διακυβέρνηση θά ἦταν ὁ Κύριός μας ἤ πρίν ἀπό τό πάθος Του ἤ καί μετά ἀπό τό σταυρικό Του μαρτύριο. Θά μποροῦσε, ὅταν περιπαίζοντάς Τον οἱ ἀσεβέστατοι σταυρωτές Του τοῦ ἔλεγαν «εἰ υἱός εἶ τοῦ Θεοῦ, κατάβηθι ἀπό τοῦ σταυροῦ, ἵνα πιστεύσωμεν»(Μτ. κζ΄ 40), νά ἐπιβάλει μιά παγκόσμια διακυβέρνηση, πού νά εἶναι οἱ πάντες πανευτυχεῖς, ἀφοῦ θά διαβεβαιώνονταν ἀτράνταχτα γιά τήν ἀξία Του καί γιά τή «θεϊκή» δύναμή Του.
Ὅμως ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας προτίμησε νά μή φθάσει ἀκόμα καί σ’ αὐτήν τήν ὕψιστη «θεϊκή» θαυματουργία, ἀκριβῶς ἐπειδή τοιουτοτρόπως θά ἀκύρωνε τήν ὑψηλή ποιότητα τῆς ἐκλεκτῆς ἐλευθερίας, πειθαναγκάζοντας ἅπαντας νά τόν ὑπακούουν τυφλά ὡς κουρδισμένα ἀμίλητα καί ἀκούνητα ἀνθρωποειδῆ στρατιωτάκια.
Ἡ παροῦσα ὕπουλα ὑφέρπουσα καί ἁπλουμένη παγκόσμια ἠλεκτρονική διακυβέρνηση εἶναι ἔργο τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἔργο τοῦ Διαβόλου, μέ ἀντίθετη νοοτροπία ἀπό τοῦ Κυρίου μας, μέ τή νοοτροπία ἐπιβολῆς μιᾶς παγκόσμιας ἀσφυκτικῆς δικτατορίας. (Ὅρα πολέμους Σερβίας, Ἀφγανιστάν, Ἰράκ, Παλαιστίνης). Εὐτυχῶς πού μαινομένη ἡ Νέα Ἐποχή καί ἐπειγομένη, ἀποκαλύπτει ἀδέξια καί ἄκομψα τό δολοφονικό πρόσωπό της καί ἄθελά της μᾶς ξυπνάει ἀπό τόν ὕπνο τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος.
Ἄν, παρ’ ἐλπίδα, ἡ μητέρα διοικοῦσα Ἐκκλησία μας ὀλιγωρήσει καί σιωπήσει στήν παροῦσα πνευματική θεομηνία, τί ἀπάντηση θά δίνουμε στούς πιστούς μας;
Τί θά πῶ στά ὀκτώ σαρκικά μου παιδιά, στά δεκαπέντε ἐγγόνια μου, στούς λοιπούς συγγενεῖς μου, στά πνευματικά μου παιδιά, στούς ἐνορίτες μου, στούς ἀνά τήν πατρίδα μας ἱερεῖς, πρώην μαθητές μου;
Ἀναλογίζομαι, προβληματίζομαι:
Ἄν ἐπώνυμοι καί μή λαϊκοί, εἶναι ἀποφασισμένοι, γιά ὅλους τούς παραπάνω λόγους καί ἐπειδή ἔχουν ἐντονότατο συνειδησιακό πρόβλημα λόγῳ τῆς ἀκεραίας ὀρθοδόξου πίστεώς τους, σέ καμιά περίπτωση νά μή πάρουν τήν ἠλεκτρονική κάρτα τοῦ πολίτη, τότε πῶς εἶναι δυνατόν ἡ ἐλαχιστότητά μου, νά ἀποδεχθεῖ αὐτόν τόν ποταπό δαιμονικό συμβιβασμό;
Δέν εἶναι τεράστια ἡ εὐθύνη μου ὡς πνευματικοῦ πατρός;
Θά ἀναγκασθῶ, καθώς ἐπίσης καί ἄλλοι πνευματικοί πατέρες, πού ἐναγωνίως προσεύχονται, νά ἐνεργήσουμε σύμφωνα μέ τή συνείδησή μας καί τήν ἐσχατολογική διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων σ’ αὐτό τό τόσο λεπτό καί σοβαρό θέμα.
Θερμότατα Σᾶς παρακαλῶ, Μακαριώτατε, καί Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς μή μᾶς ἀφήσετε χωρίς ἀπάντηση.
Μετά τοῦ ἐν Χριστῷ προσήκοντος σεβασμοῦ
ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
ἐφημ. Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.
Υ.Γ. α. Εὐσεβάστως Σᾶς ἐπισυνάπτουμε:
1. Σοβαρή μελέτη – ἐπιστημονική – τοῦ ἱ. Κελλίου Ἁγίου Νικολάου Μπουραζερίου «Ἡ εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας», πρόλογο τοῦ ὁποίου εἶχα τήν τιμή νά προτάξω, γιά νά ἔχετε ἀκόμα πιό πλούσια στοιχεῖα τοῦ παραπάνω θέματος.
2. Ὁ Γραμμικός κώδικας (BAR-CODE) καί ὁ Ἀριθμός 666. (Μελέτη Γ΄ 23-6-1997). (Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 1997).
3. Este vremea muceniciei. Εἶναι ὁ καιρός τοῦ μαρτυρίου π. Ἰουστίνου Πάρβου. (Ἑλληνική μετάφραση ἀπό Ρουμανικά).
Σελίδα 12 από 12
Υ.Γ. β. Συνεργάστηκαν στή συλλογή τοῦ ὑλικοῦ, στήν ἔρευνα, στήν ἐπεξεργασία, στόν ἐν Χριστῷ πνευματικό συμπροβληματισμό οἱ παρακάτω αἰδεσιμολογιώτατοι πατέρες, εὐγενῶς καί προθύμως προσφερθέντες νά καταθέσουν τή μακρά ποιμαντική ἐμπειρία τους γιά τό παρόν φλέγον θέμα:
π. Ἀθανάσιος Μηνᾶς
π. Ἀθανάσιος Γεραμάνης
π. Ἀναστάσιος Τραϊφόρος
π. Ἀναστάσιος Κοροπούλης
π. Ἀντώνιος Μπουσδέκης
π. Βασίλειος Μουζέλης
π. Βασίλειος Κοκολάκης
π. Γεώργιος Διαμαντόπουλος
π. Εὐθύμιος Μουζακίτης
π. Εὐστάθιος Ἀθανασόπουλος
π. Ἰωάννης Φωτόπουλος
π. Λάμπρος Φωτόπουλος
π. Νικόλαος Πουρσανίδης
π. Σταῦρος Τρικαλιώτης
π. Χαράλαμπος Θεοδόσης
π. Χρῆστος Κατσούλης
Παραπομπές
1 Ἀναφορικά μέ τόν Ἀριθμό Μητρῴου Κοινωνικῆς Ἀσφάλισης (Α.Μ.Κ.Α.) ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεδέχθη τήν εἰσήγηση τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων, σύμφωνα μέ τήν ὁποία «ὁ ἀριθμός Α.Μ.Κ.Α. εἶναι ἁπλῶς εἷς ἐπί πλέον χρηστικός ἀριθμός καί ἀπό ὅλα τά μέχρι τοῦδε στοιχεῖα οὐδείς κίνδυνος προκύπτει διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν. Εἰς πᾶσαν περίπτωσιν ἡ Ἐκκλησία γρηγορεῖ». (Τρίτη Συνεδρία ΔΙΣ γιά τό μήνα Ὀκτώβριο 23-10-2009)

4509991

Η ευφυής, ορθόδοξη και πατριωτική κίνηση του Αρχιεπίσκοπου Κύπρου να φέρει τον Πάπα στο νησί, έφερε τους πρώτους καρπούς: οι Τουρκοκύπριοι υπολογίζοντες το κύρος  του Πάπα, έκλεισαν άλλη μια Εκκλησία στα κατεχόμενα!!!

Λεόντιος Διονυσίου

«Μια εκκλησία σας φτάνει…»

06/07/2010 | Του Άδωνη Παλληκαρίδη,                  simerini/news/local/283412

Νέα πρόκληση του Αττίλα στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο. Η λεγόμενη αστυνομία του ψευδοκράτους ειδοποίησε την Εκκλησιαστική Επιτροπή και τον οικονόμο Παπαζαχαρία, ότι στο εξής η εκκλησία της Αγίας Τριάδας δεν θα λειτουργείται. «Μια εκκλησία σας φτάνει», είπαν στους εγκλωβισμένους.
Εκφράζονται απ’ όλους φόβοι ότι οι κατακτητές θα σιγήσουν άλλη μια εκκλησία και πολύ πιθανόν να τη μετατρέψουν σε τζαμί ή μουσείο.

http://aktines.blogspot.com/2010/07/blog-post_9352.html

sxed.-2

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ
ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΘΕΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Δεν έχω πρόθεση να μπλέξω τον καλό αναγνώστη με θεολογικούς, φιλοσοφικούς και επιστημονικούς ορισμούς, ούτε να αναφερθώ στις αθειστικές φιλοσοφικές σχολές της ευρωπαικής διανόησης των Φώυερμπαχ, Μαρξ, Φρόυντ, Νίτσε, κτλ., επειδή η αθεία που συναντούμε στις μέρες μας, κατά το πλείστον, στο περιβάλλον μας, δεν είναι αυτής της μορφής.

Θα σας απασχολήσω με το πρόβλημα της αθείας, όπως το έζησα στο χώρο της παιδείας και της κοινωνίας που κινούμαι. Εχω την ισχυρή πεποίθηση ότι μονάχα αυτά που μαθαίνει κάποιος εμπειρικά έχουν κάποια αξία και όχι κάποιες θεωρίες που ανακαλύπτει τις ώρες της μελέτης ή της περισυλλογής του. Οχι ότι η μελέτη ή η περισυλλογή δεν βοηθούν. Η πρώτη έχει τεράστια σημασία επειδή κωδικοποιεί τις εμπειρίες της συνολικής σοφίας των ανθρώπων και καταγράφει τις υψηλής εμβελείας συλλήψεις των ιδιαίτερα προικισμένων ανθρώπων. Οσο για την περισυλλογή είναι κεφαλαιώδους σημασίας διότι στρέφει τον άνθρωπο προς τον εαυτό του για να αξιολογήσει τις εμπειρίες της εξωτερικής του περιπλάνησης.

Ολες οι πιο πάνω όμως αναγκαιότατες διεργασίες συνιστούν τη θεωρητική κάλυψη των πραγμάτων. Είναι τα “in vitro” εργαστηριακά πειράματα, όπως τα αποκαλούν οι γιατροί, τα οποία αν δεν αποδειχθούν αποτελεσματικά “in vivo”, δηλαδή από τη θεραπευτική τους ιδιότητα στους ασθενείς που τα χρησιμοποιούν, δεν είναι σε τελική ανάλυση τα φάρμακα που χρειαζόμαστε.

Για να διαγνώσουμε το φαινόμενο της αθείας θα χρειαστεί να ξεκαθαρίσουμε τις ακόλουθες πέντε έννοιες:
α) Αγνωστικιστής,
β) Αντίθεος,
γ) Δειστής,
δ) Βιταλιστής, και
ε) Α-Θεος.

Ας πάρουμε τους όρους με τη σειρά.

Ο ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΗΣ
____________

α) Ο “Αγνωστικιστής” είναι ψυχρός, ήρεμος και λογικός στην αντιμετώπιση της αθείας του. Δεν έχει εμφανή εμπάθεια κατά του Θεού και ούτε σαρκάζει τα θεία, αλλά απλώς ομολογεί: – Αγνοώ το Θεό. Δεν Τον συνάντησα ποτέ μου, αλλά παρά το γεγονός ότι οργάνωσα τη ζωή μου ως να μην υπάρχει Θεός, αν τυχόν υπάρχει, είμαι ανοικτός και πρόθυμος για τη μεγάλη αυτή στιγμή. Οι γνήσιοι αγνωστικιστές είναι συνήθως μια ελάχιστη μερίδα ανθρώπων, κάτοχοι ευρείας παιδείας, ισορροπημένες προσωπικότητες και άτομα υψηλού δείκτη νοημοσύνης. Η συζήτηση μαζί τους μπορεί να γίνει σε πολύ νηφάλιους τόνους, αλλά η μεταστροφή τους στην πίστη απαιτεί κυριολεκτικά την άμεση και συγκεκριμένη επέμβαση του Θεού.

Ο ΑΝΤΙΘΕΟΣ
______________

β) Ο “Αντίθεος” είναι αυτός που κατά βάθος πιστεύει (τις περισσότερες φορές πιο πολύ από αυτούς που θεωρούμε πιστούς), αλλά ο οποίος έχει μια πολύ λανθασμένη προσέγγιση στο θέμα της πίστης. Ο “Αντίθεος” συνήθως βρίζει, χλευάζει, βλασφημεί, ειρωνεύεται και τσακώνεται με το Θεό, επειδή έχει κάποια προβλήματα μαζί Του, είτε για κάποια προσωπικά, οικογενειακά, είτε άλλης φύσεως θέματα που τον βασανίζουν. Πρόκειται συνήθως για άνθρωπο που δεν δέχεται να σηκώσει το σταυρό που του έδωσε ο Θεός με υπομονή και καρτερία και γι’ αυτό τηρεί απέναντί Του εχθρική στάση και πεισμώνει σαν μικρό παιδί που κάνει αταξίες και τιμωρείται. Ετσι επειδή είναι χολωμένο δεν δέχεται να πάρει λ..χ.. το παγωτό ή τη σοκολάτα που του προσφέρουν οι γονείς του με αποτέλεσμα να αυτοτιμωρείται για το πείσμα που δείχνει.

Χαρακτηριστικό δείγμα “Αντίθεου” αποτελεί ο παγκοσμίου φήμης νεοέλληνας λογοτέχνης Νίκος Καζαντζάκης την πνευματική παθολογία του οποίου θα ήταν ενδιαφέρον να αναλύσουμε σε προσεχές άρθρο.

Ο «ΔΕΙΣΤΗΣ»
_______________

γ) Ο “Δειστής” (η λέξη παράγεται από τη λατινικό όρο deus, που σημαίνει Θεός) είναι αυτός που πιστεύει ότι υπάρχει Θεός δημιουργός του κόσμου, αλλά ο οποίος δεν ζητά από τα πλάσματά Του να Τον λατρεύσουν και να προσαρμόσουν τη ζωή τους σύμφωνα με το θέλημά Του. Πρόκειται δηλαδή για άνθρωπο που δεν πιστεύει με τη θρησκευτική έννοια του όρου, αλλά γι’ αυτόν που έρχεται να απαντήσει με τη φιλοσοφική αρχή του αιτίου – αιτιατού το ερώτημα της δημιουργίας του κόσμου.

Ο «ΒΙΤΑΛΙΣΤΗΣ»
______________

δ) Ο “Βιταλιστής” (ο όρος ετυμολογείται από το Λατινική λέξη vita που σημαίνει ζωή) είναι εκείνος που πιστεύει ότι η ζωή είναι αυτοσκοπός, διότι έχει μέσα της το “τέλος” (στα αρχαία Ελληνικά ο όρος αυτός σημαίνει το σκοπό), για τον οποίο υπάρχει ο άνθρωπος.

Αναφερόμαστε μ’ άλλα λόγια στην “εντελέχεια”, όπως την ονομάζει ο μεγάλος φιλόσοφος της αρχαιότητας Αριστοτέλης. Το “βιταλιστή” τον συναντούμε πολλές φορές με δειστικές αντιλήψεις. (Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας άλλωστε το ότι για την “εντελέχεια” μίλησε πρώτος ο φιλόσοφος ο οποίος έκανε αναφορά στο “πρώτο κινούν ακίνητο”, δηλαδή ο Αριστοτέλης).

Ο “βιταλιστής” αντιμετωπίζει το θάνατο ως ένα φυσικό γεγονός τον οποίο θεωρεί ως φυσική κατάληξη όλων των ζωντανών οργανισμών και επομένως και της ανθρώπινης ύπαρξης και ως εκ τούτου δεν προσδοκά οποιαδήποτε μορφή ζωής επέκεινα του τάφου. Τέλος,

Ο «Α-ΘΕΟΣ»
____________

ε) Ο “Α – Θεος” (από το “α” το στερητικό και τη λέξη Θεός) είναι αυτός που ζει ως να μην υπάρχει Θεός που προνοεί για τα πλάσματά Του. Ο “Α – Θεος” δεν έχει επίσης καμιά δυσκολία να συμμετέχει στη λατρευτική ζωή της θρησκείας που ανήκει, ούτε να δέχεται θεωρητικά τη δογματική της διδασκαλία. Στην πράξη όμως ζει ως να μην υπάρχει Θεός. Τον επικαλείται μόνο όταν Τον χρειάζεται για να τον βγάλει από τις δύσκολες περιστάσεις της ζωής του. Τον χρησιμοποιεί σαν deus ex machina (από μηχανής Θεό). Μ’ άλλα λόγια ο Θεός του είναι χρήσιμος για να υπηρετεί το ανθρώπινο θέλημα κι όχι ο άνθρωπος το θεικό.

Ο “Α – Θεός” πιστεύει στην ευσπλαχνία αλλά όχι στη δικαιοσύνη του Θεού επειδή του χρειάζεται ένας βολικός Θεός που θα του επιτρέπει να αμαρτάνει ανενόχλητος. Ο “Α-Θεος” φαντάζεται το Θεό σαν ένα καλόβολο, ασπρομάλλη γεροντάκο, ο οποίος, όπως ακριβώς ο παππούς του, δεν του χαλάει κανένα χατίρι.

Γι’ αυτό το λόγο μόλις κάποιο από τα όνειρα, τις επιδιώξεις, την υγεία, την οικονομική και κοινωνική του επιφάνεια την επαγγελματική του σταδιοδρομία ή την οικογενειακή του ευτυχία απειληθούν προστρέχει στο Θεό για να Τον καλέσει να του τα διασφαλίσει.

Ο “Α – Θεος” δεν είναι όμως σε καμιά περίπτωση διατεθειμένος να προσαρμόσει τη ζωή του σύμφωνα με το θεικό θέλημα. Σύμφωνα με τον εύστοχο χαρακτηρισμό του Αγγλικανού επίσκοπου Robinson, φαντάζεται το Θεό “up there” για να κάνει ανενόχλητος “down here” ότι θέλει. Ο Θεός τη δουλειά Του (που συνίσταται στο να υπηρετεί τα πάθη και τις υλικές μας ανάγκες) και εμείς τη δική μας (ότι ο καθένας μας

sxed.-2

Ο ΤΕΝΓΚ ΞΙΑΟ ΠΙΝΓΚ ΚΑΙ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Ο διάδοχος του Μάο Τσε Τουγκ, Τενγκ Ξιάο Πινγκ, διακρινόταν για τον πραγματισμό του. Εμεινε παροιμιώδης η ρήση του “Δεν έχει σημασία αν η γάτα είναι μαύρη ή άσπρη. Εκείνο που μετρά είναι αν πιάνει ποντίκια.” Με αυτό το απόφθεγμα ήθελε να τονίσει ότι ο στόχος μιας χώρας είναι η ανάπτυξη της οικονομίας της. Δεν έχει σημασία, λοιπόν, αν αυτός μπορεί να επιτευχθεί με το σύστημα της ελεύθερης αγοράς ή της ελεγχόμενης οικονομίας.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ:
__________________
Εφερα στο νου μου αυτή τη ρήση του Κινέζου ηγέτη στη συζήτηση που είχα πρόσφατα με αξιόλογο άνθρωπο που μου μετέφερε πληροφορίες για την ηθική υπόσταση κληρικού. Ο συνομιλητής μου, ένας ευφυής άνθρωπος, έχει μια ιδιότυπη σχέση με την Εκκλησία. Ενώ κοσμοθεωριακά φέρεται να απορρίπτει την πίστη, δεν διακατέχεται από αντιεκκλησιαστικό πνεύμα.
Στη συζήτηση, όμως, που είχαμε, στάθηκε με βαθύ σκεπτικισμό στο θέμα της δυνατότητας του ανθρώπου να ζήσει με αγνότητα. “Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να μείνει κάποιος μακριά από το σεξ σε όλη του τη ζωή”, με ρώτησε. Του απάντησα ότι με τη χάρη του Θεού η εγκράτεια είναι κατορθωτή.
“Με τη χάρη του Θεού…”, επανέλαβε με ένα τρόπο που εξέφραζε με τον πιο ζωντανό τρόπο το βαθύ σκεπτικισμό του. Ηταν σαν να ήθελε να μου πει. “Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Πίνεται; Αγοράζεται; Πουλιέται; Παίζεται στο χρηματιστήριο; Μπορεί κανείς να τη δει; Να την ακούσει; Να την αγγίξει; Να τη λύσει ως αλγεβρική ή τριγωνομετρική εξίσωση; Αποδίδεται με γραφική παράσταση;”

Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΩΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
_____________

Η χάρη του Θεού είναι μια απτή πραγματικότητα στη ζωή της Εκκλησίας.
Οι Αγιοι Προφήτες μιλούν στο λαό του Θεού πάντοτε με την εισαγωγική πρόταση “Τάδε λέγει Κύριος…” Ο Μωυσής είδε στο όρος Σινά τη δόξα του Θεού. Ο πατριάρχης Αβραάμ και οι άλλοι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης συνομιλούσαν με το Θεό με μια προπτωτική αμεσότητα.
Οι Αγιοι Απόστολοι μας μιλούν για τις προσωπικές τους εμπειρίες. Μας διαβεβαιώνουν “γι’ αυτά που άκουσαν, γι’ αυτά που είδαν τα μάτια τους και γι’ αυτά που ψηλάφησαν τα χέρια τους”. Μ’ άλλα λόγια για θέματα για τα οποία έχουν εντελώς προσωπικά βιώματα.
Οι Αγιοι της Εκκλησίας είδαν την άκτιστη δόξα του Θεού και αυτήν καταγράφουν στην ουράνια διδασκαλία τους. Ο Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, στη συνομιλία του με το Μοτοβίλωφ, μας κληροδότησε μια εύγλωττη μαρτυρία του εμπειρικού χαρακτήρα της ορθόδοξης πνευματικής ζωής.
Η Ορθόδοξη θεολογία είναι εμπειρική. Οχι αποκύημα φαντασίας και στοχασμού. Οι Αγιοι “έπαθαν δεν έμαθαν τα Θεία”.

ΞΕΔΙΨΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ;
__________________
Ο Αγιος Γρηγόριος Νύσσης μας προβληματίζει με το ακόλουθο παράδειγμα. Αν ένας διψασμένος ταξιδιώτης που οδοιπορεί στην έρημο φτάσει σε κάποια όαση και σπεύσει προς την πηγή του νερού για να ξεδιψάσει πλην όμως, αντί να πιει νερό, αρχίζει να περιεργάζεται, να αναλύει και να περιγράφει τις ιδιότητες του νερού, θα σβήσει τη δίψα του;

Αυτό παθαίνουν όσοι περιεργάζονται την πίστη με στοχαστική διάθεση αντί να προπαθούν να αποκτήσουν μια προσωπική πνευματική εμπειρία εφαρμόζοντας στη ζωή τους τις εντολές του Ευαγγελίου. Οσοι προσπαθούν να “μάθουν χωρίς να πάθουν” τα θεία. Οσοι πλησιάζουν το μυστήριο του Θεού με την ψευδαίσθηση ότι στο καλάθι της λογικής μπορεί να χωρέσει η θάλασα. Κι όταν, φυσικά, διαπιστώνουν ότι αυτό είναι αδύνατο καταλήγουν στο αφελές συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει χάρη Θεού, κτπ.

Η πίστη είναι προσωπική σχέση και συνάντηση με το Θεό. Η νυμφαγωγία της ψυχής του ανθρώπου προς το Χριστό γίνεται κατά κανόνα μέσω ανθρώπων που Τον γνωρίζουν. Οποιος θέλει να γνωρίσει το Χριστό ζει τη ζωή της Εκκλησίας. Εκεί παρέχεται η χάρη του Θεού κατά το βαθμό της ταπείνωσης, της υπακοής, της συμμετοχής στα μυστήρια της Εκκλησίας και του εν γένει πνευματικού αγώνα του ανθρώπου.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
_____________
Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι στο ερώτημα αν είναι δυνατή η εγκράτεια με τη χάρη του Θεού. Ζήτησα πριν δεκαετίες την καθοδήγηση ενός ενάρετου και έμπειρου πνευματικού, του Αρχιμανδρίτη Γεώργιου, Καθηγούμενου της Μονής Γρηγορίου, για να βοηθήσω τα παιδιά του κατηχητικού στον αγώνα τους να ζήσουν με εγκράτεια. – Να τους πεις, μου είπε, να κάνουν υπακοή στον πνευματικό τους, να είναι ταπεινοί και να μην κατακρίνουν κανένα και να διαβάζουν κάθε βράδυ το απόδειπνο με τους “Χαιρετισμούς” της Παναγίας. Δεν θα αργήσουν οι σαρκικές ορμές να κατευνάσουν και να γαληνέψουν. Αν υπάρχουν, όμως, και μερικοί που έχουν υποδουλωθεί για πολλά χρόνια σ’ αυτά τα πάθη ή αν έχουν φύση ιδιαίτερα επιρρεπή σ’ αυτά, ας κάνουν μια μικρή αγρυπνία 4-5 ωρών (που μπορεί να επαναλάβουν όποτε χρειαστεί) στην οποία να λένε με το κομποσχοίνι “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”, “Κύριε Ιησού Χριστέ θεράπευσέ με” και θα διαπιστώσουν ότι η χάρη του Θεού θα τους επισκιάσει και θα ζήσουν την ευλογία της εγκράτειας.
Πράγματι μετάφερα σε εκατοντάδες έφηβους που τους δίδασκα θρησκευτικά ή τους έκανα κατηχητικό τις οδηγίες του Αγίου Γέροντα και τα αποτελέσματα, σύμφωνα με τη μαρτυρία των ίδιων των παιδιών, υπήρξαν, σχεδόν στην ολότητά τους, κυριολεκτικά εντυπωσιακά.

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΗ ΠΩΣ Η ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ;
_______________

Πώς είναι δυνατόν η γενετήσια λειτουργία να τιθασεύεται με το ταπεινό φρόνημα και την προσευχή αν δεν υπάρχει η χάρη του Αγίου Θεού;
Αν κάποιοι θεωρούν τις συμβουλές του π. Γεωργίου εξωπραγματικές γιατί δεν τις δοκιμάζουν πριν τις απορρίψουν;
Ο Τενγκ Ξιάο Πινγκ μας συνθλίβει με τον πραγματισμό του. “ – Αν η γάτα πιάνει ποντίκια”, λέει, πάει να πει ότι κάνει καλή δουλειά!
Αφού ζητούν αποδείξεις ας ακούσουν την προτροπή του Ευαγγελίου. “Ερχου και ίδε”.
Προσωπική εμπειρία και γεύση δεν ζητούν;
Αυτήν ακριβώς τους προσφέρει η Ορθόδοξη Εκκλησία!

sxed.-2

«Τι να ζητησω απο το Θεο»

(Έκθεση απὸ μαθητή του δημοτικού)

tv43«Θεέ μου, ἀπόψε σοῦ ζητάω κάτι ποὺ τὸ θέλω πάρα πολύ. Θέλω νὰ μὲ κάνεις τηλεόραση! Θέλω νὰ πάρω τὴ θέση τῆς τηλεόρασης ποὺ εἶναι στὸ σπίτι μου. Νὰ ἔχω τὸ δικό μου χῶρο. Νὰ ἔχω τὴν οἰκογένειά μου γύρω ἀπὸ ἐμένα. Νὰ μὲ παίρνουν στὰ σοβαρὰ ὅταν μιλάω. Θέλω νὰ εἶμαι τὸ κέντρο τῆς προσοχῆς καὶ νὰ μὲ ἀκοῦνε οἱ ἄλλοι χωρὶς διακοπὲς ἢ ἐρωτήσεις. Θέλω νὰ ἔχω τὴν ἴδια φροντίδα ποὺ ἔχει ἡ τηλεόραση ὅταν δὲν λειτουργεῖ. Ὅταν εἶμαι τηλεόραση, θἄχω τὴν παρέα τοῦ πατέρα μου ὅταν ἔρχεται σπίτι ἀπὸ τὴ δουλειά, ἀκόμα κι ἂν εἶναι κουρασμένος. Καὶ θέλω τὴ μαμά μου νὰ μὲ θέλει ὅταν εἶναι λυπημένη καὶ στενοχωρημένη, ἀντί νὰ μὲ ἀγνοεῖ… Θέλω τ΄ ἀδέλφια μου νὰ μαλώνουν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ περνάει ὧρες μαζί μου. Θέλω νὰ νοιώθω ὅτι ἡ οἰκογένειά μου ἀφήνει τὰ πάντα στὴν ἄκρη, πότε – πότε, μόνο γιὰ νὰ περάσει λίγο χρόνο μὲ μένα. Καὶ τὸ τελευταῖο, κάνε με ἔτσι ὥστε νὰ τοὺς κάνω ὅλους εὐτυχισμένους καὶ χαρούμενους.

Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο νὰ γίνω σὰν μιὰ τηλεόραση!»

Τὴ δασκάλα ποὺ τὴν διάβασε (καθὼς βαθμολογοῦσε) τὴν ἔκανε νὰ κλάψει. Ὁ σύζυγός της ποὺ μόλις εἶχε μπεῖ στὸ σπίτι, τὴ ρώτησε: «τὶ συμβαίνει;» Αὐτὴ ἀπάντησε: «Διάβασε αὐτὴ τὴν ἔκθεση, τὴν ἔχει γράψει ἕνας μαθητής μου». Ὁ σύζυγος εἶπε: «Τὸ καημένο τὸ παιδί. Τὶ ἀδιάφοροι γονεῖς εἶναι αὐτοί!» Τότε αὐτὴ τὸν κοίταξε καὶ εἶπε: «Αὐτὴ ἡ ἔκθεση εἶναι τοῦ γιοῦ μας!..»

sxed.-2

Η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΤΡΟΓΥΝΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Θα ήταν πραγματικά παράλειψη αν ολοκληρώναμε την αναίρεση των αστοχων δηλώσεων του κ. Νίκου Νικολαίδη Καθηγητή της Πατρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντή των Μητροπόλεων Εκκλησιαστικής Διακονίας των Μητροπόλεων Ταμασού και Κύκκου στην συνέντευξη που έδωσε στο ΡΙΚ 3 αναφορικά με τις διαφορές Ορθοδοξίας και Παπισμού χωρίς να αναφερθούμε στις περι σχέσεων του αντρογύνου απόψεις που εξέθεσε.

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ
_____________

Είδαμε σε προηγούμενα άρθρα τις ατυχέστατες δηλώσεις του κ. Καθηγητού αναφορικά με την επίσκεψη του Πάπα και τις διαφορές Ορθοδόξων και Παπικών. Η όλη του προπάθεια αποσκοπούσε να δικαιολογήσει την Παπική επίσκεψη και να οριοθετήσει τις διαφορές Ορθοδοξίας και Παπισμού μέ τρόπο ώστε να δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχουν μεν διαφορές αλλά δεν είναι πολλές ή μεγάλες και σε κάθε περίπτωση ΟΛΟΙ οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι πηγαίνουν στους διαλόγους για να ομολογήσουν την αλήθεια της Ορθοδοξίας!!! Η παρουσία δηλαδή του κ. Νικολαίδη στην εκπομπή εξυπηρετούσε καθαρά προπαγανδιστικούς σκοπούς. Προηγήθηκε η παρέμβαση στα Κυπριακά ΜΜΕ του γνωστού νεωτεριστή και Οικουμενιστή θεολόγου κ. Ανδρέα Πιστσιλλίδη η οποία, ως εικός, δημιούργησε πολλές και δικαιολογημένες αντιδράσεις. Γι’ αυτό ο κ. Νικολαίδης ανέλαβε να παίξει πιο επιδέξια το ρόλο του κ. Πιτσιλλίδη ως προπαγανδιστή της επίσκεψης του Πάπα.

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΣΤΟΥΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΓΑΜΟΥ
_________________

Δείξαμε με σειρά άρθρων που δημοσιεύσαμε πρόσφατα ότι οι θέσεις του κ. Νικολαίδη υπήρξαν ατυχέστατες και προπαγανδιστικές. Ο καταπέλτης, όμως, εναντίον των θέσεων του κ. Νικολαίδη προσφέρθηκε από τους ίδιους τους Παπικούς οι οποίοι απροκάλυπτα μόλις χθες ομολόγησαν δημόσια ότι ορισμένοι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι (Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας και Μεσσηνίας Χρυσόστομος), όχι μόνον δεν ομολογούν την Ορθοδοξία στους διαλόγους αλλά ορισμένοι από αυτούς είναι οι άνθρωποι μέσω των οποίων προωθούν την εκκλησιολογία της Β΄Βατικάνειας Συνόδου ως πρότυπο για την ένωση Ορθοδοξίας και Παπισμού!!! Ισχυρότερο κόλαφο εναντίον του κίβδηλου πιστοποιητικού Ορθοδοξίας που έσπευσε αυτοβούλως ο κ. Νικολαίδης να δώσει σε ΟΛΟΥΣ τους ορθόδοξους εκπροσώπους στο διάλογο δεν μπορούσε να υπάρξει αφού τόσο κυνικά οι Παπικοί αποκαλύπτουν το ακριβώς αντίθετο από ότι ο ίδιος ισχυρίζεται.

Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ
_______________

Ας σημειωθεί μάλιστα ότι ο Οικουμενιστής, Νεοβαρλααμίτης και νεωτεριστής Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος τυγχάνει συνάδελφος του κ. Νικολαίδη στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και γι’ αυτό είναι αδύνατο να μη γνώριζε τις συγκρητιστικές, νεωτεριστικές, οικουμενιστικές και μειοδοτικές για την αλήθεια της Εκκλησίας απόψεις του Σεβαμότατου. Παρόλα αυτά επειδή ο σκοπός του στην εκπομπή ήταν να συσκοτίσει την αλήθεια και να παραπλανήσει τους πιστούς για να δικαιολογήσει την παπική επίσκεψη δεν δίστασε να δώσει πιστοποιητικό Ορθοδοξίας στο Μεσσηνίας ο οποίος στη Σύνοδο της Ιεραρχίας είπε ότι η “Εκκλησία είναι διαιρεμένη” και ο οποίος πήρε δημόσια τα εύσημα των Παπικών επειδή προωθεί την παπική εκκλησιολογία ως πρότυπο ενώσεως Παπισμού και Ορθοδοξίας!!!

ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑ
______________

Πέραν όμως αυτών – και πολλών άλλων – αστοχιών του κ. Νικολαίδη για πολλά θέματα πρέπει να πούμε λίγα λόγια για τις απόψεις του για το θέμα της τεκνογονίας επειδή ισχυρίστηκε ότι το θέμα της πολυτεκνίας και των σχέσεων του αντρογύνου στο γάμο το συζητά ο καθένας με τον πνευματικό του.

Οντως! Πολύ “βολική” απάντηση για να δικαιολογηθεί η αποφυγή τεκνογονίας και να αυτονομηθεί η συζυγική ζωή από το νόμο του Ευαγγελίου! Αλλά μήπως το θέμα της νηστείας δεν το συζητά ο καθένας με τον πνευματικό του; Το ίδιο και της προσευχής που κάνει καθ’ εκάστην! Και της φιλανθρωπίας το ίδιο. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί ούτε το “αδιαλείπτως προσεύχεσθε”, ούτε τις νηστείες της Εκκλησίας, ούτε την ανάγκη ο άνθρωπος να μη συνάγει πλούτο “όπου ούτε σης και βρώσις αφανίζει και κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι”, ούτε τη διδασκαλία της Εκκλησίας ότι οι σαρκικές σχέσεις ευλογούνται στο γάμο με σκοπό την τεκνογονία.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
____________

Ασφαλώς και οι πνευματικοί εφαρμόζουν – και πρέπει να εφαρμόζουν – “οικονομία” στο εξομολογητήριο, αφού ο σκοπός της Εκκλησίας είναι να διαχειρίζεται – να “οικονομεί” – τη σωτηρία των ανθρώπων.

Γι’ αυτό άλλωστε και η συλλογή των Ιερών Κανόνων ονομάζεται “Πηδάλιον”, δηλαδή τιμόνι, για να μπορούν οι πνευματικοί να το στρίβουν δεξιά και αριστερά για να βοηθούν τους πιστούς να αποφεύγουν τους υφάλους και τους σκοπέλους της πνευματικής οδοιπορίας.

Η “οικονομία” όμως δόθηκε για τη σωτηρία. “Οικονομητέον ένθα ου παρανομητέον” μας διδάσκει ο Αγιος Νικόλαος ο Μυστικός. Χρησιμοποιείται ως όπλο για να καθαιρεθούν τα οχυρώματα του Διαβόλου. Οι πνευματικοί “οικονομούν” τον άνθρωπο για να τον βοηθήσουν να φτάσει στο ήθος της Εκκλησίας. Δεν χρησιμοποιούν την “οικονομία” για να κατεβάσουν τους Κανόνες (δηλαδή τα μέτρα) στο επίπεδο του πεπτωκότος ανθρώπου αλλά για να ανεβάσουν τον άνθρωπο στο ύψος του Κανόνα (του μέτρου) που έθεσε ο Θεός και νομολόγησαν οι Αγιοι Πατέρες στις Οικουμενικές συνόδους και στα θεόσοφά τους συγγράμματα.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ
______________

Αλλά πέραν της άστοχης θεολογικά απάντησης του κ. Νικολαίδη αναφορικά με το θέμα πρέπει να επισημανθεί ότι στην Κύπρο, δυστυχώς, ως μη όφειλε, την τελευταία περίπου εικοσιπενταετία εφαρμόζεται και κηρύττεται μια αντιευαγγελική πρακτική από πολλούς κληρικούς οι οποίοι αναίρεσαν το νόμο του Θεού και τον αντικατέστησαν με εντάλματα ανθρώπων. Διδάσκουν την απόλυτη ελευθερία στις σχέσεις του αντρογύνου και έχουν την αναισχυντία μάλιστα να επικαλούνται τον “Γέροντα” τους ως αυθεντία που υπέρκειται της πατερικής διδασκαλίας!!!

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ
_______________

Για την αντιευαγγελική αυτή τάση θα αναφερθούμε, συν Θεώ, στο μέλλον. Δεν μπορώ, όμως, να μην επισημάνω την ευθύνη του κ. Νικολαίδη να καλύψει την αντιχριστιανική αυτή διδασκαλία με την πονηρή πρόταση “ο καθένας λύνει το θέμα με τον πνευματικό του” αφού γνωρίζει ότι υπάρχει πολυάριθμη και κατευθυνόμενη πολυμελής ομάδα πνευματικών που διδάσκει τα ακριβώς αντίθετα από ότι ο Χριστός και η Εκκλησία μας παρέδωσε.

Περιπίπτει δηλαδή ο κ. Νικολαίδης στο ίδιο σφάλμα που έπεσε όταν έδωσε πιστοποιητικά ορθοδοξίας στο Μεσσηνίας. Ενώ γνωρίζει ότι εχει λίαν βεβαρυμένο δογματικό μητρώο του έδωσε πιστοποιητικά ορθοδοξίας!!! Ετσι και τώρα! Ενώ γνωρίζει ότι υπάρχει ολόκληρη σχολή πνευματικών στην Κύπρο που διδάσκει αντιχριστιανικές πρακτικές για τις σχέσεις του αντρογύνου, αποσιωπά τη διδασκαλία της Εκκλησίας και παραπέμπει ακολούθως τον καθένα στον πνευματικό που τον αναπαύει έτσι ώστε να υποβοηθήσει τη συνέχιση της αντιευαγγελικής πρακτικής.

5561831

ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΜΕ ΚΥΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ…

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Στο πρόσφατο άρθρο του “Από τον Κάσπερ στον Κοχ” ο Νατ Ντα Πόλις, ομολογεί με απίστευτο κυνισμό ότι ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος είναι οι “άνθρωποί” του Βατικανού στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Είναι τα όργανα του Παπισμού που προσπαθούν να εμπεδώσουν σε ορθόδοξο έδαφος την προδοτική συμφωνία του Μπαλαμάντ που θεωρεί τον Παπισμό και την Ορθοδοξία “αδελφές Εκκλησίες” με έγκυρα μυστήρια.

Ταυτόχρονα το άρθρο μας ξεκαθαρίζει ότι το κοινό κείμενο της μικτής επιτροπής της Ραβέννας, όπως και η προδοτική για την Ορθοδοξία συμφωνία του Μπαλαμάντ, εκφράζουν την εκκλησιολογία της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου και στοχεύουν στον εξουνιτισμό των Ορθοδόξων.

Εντούτοις ο μεν Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας είναι ο “ορθόδοξος” συμπρόεδρος της μικτής επιτροπής Ορθοδόξων και Παπικών και ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος στο διάλογο με τους Παπικούς!!!

Ελπίζω ότι όλοι να έχουν αντιληφθεί πια την κεφαλαιώδη σημασία:

1.) Της επίσημης καταδίκης της συμφωνίας του Μπαλαμάντ από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.

2.) Την καταδίκη του αιρετικού εκκλησιολογικού κειμένου της Ραβέννας από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.

3.) Την ανάγκη να αξιολογηθεί συνοδικά και να καταδικαστεί ως αίρεση η λεγόμενη “Βαπτισματική θεολογία” του Μητροπολίτη Ιωάννη Ζηζιούλα η οποία προωθεί την εκκλησιολογία της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου (αλλά και του Λάμπεθ) σε ορθόδοξο έδαφος.

4.) Την ανάγκη να αντικατασταθούν ΑΜΕΣΩΣ από τους διαλόγους οι μειοδότες σε θέματα πίστεως Μητροπολίτες Περγάμου Ιωάννης και Μεσσηνίας Χρυσόστομος, και

5.) Την ανάγκη να κληθούν οι Μητροπολίτες Περγάμου Ιωάννης και Μεσσηνίας Χρυσόστομος, αλλά και ο Αυστραλίας Στυλιανός να λογοδοτήσουν για τις αιρετικές θεολογικές θέσεις που εκφράζουν με δηλώσεις, ομιλίες, άρθρα και βιβλία τους καθώς και για τη συνομολόγηση προδοτικών συμφωνιών και για την υπογραφή κακόδοξων κοινών κειμένων με τους Παπικούς.

sxed.-2

Γραμμα- ποταμoς, ενος πατερα που οδηγειται στη φυλακη για χρεη στο ΤΕΒΕ!

“Θα σας παρακαλούσα να το δημοσιεύσετε και να το προβάλετε όσο περισσότερο μπορείτε. Είναι το γράμμα ενος αδελφικού μου φίλου που σε λιγες μερες θα μπει στην φυλακή… Πάλεψε για πάνω από 10 χρόνια με τον καρκίνο στα οστά και τον κέρδισε, αλλά την κρατική αδικία δεν μπορεί να την κερδίσει και δεν δεχεται ούτε να πληρώσουμε για αυτόν οι φίλοι του. Τουλάχιστον ας γίνει για άλλη μια φορά γνωστό σε τι κράτος ζούμε ποιους τιμωρούν μπας και ξυπνήσουμε.”

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Φέρες 10 Ιουνίου 2010

Κύριε Υπουργέ,
Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο.

Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο.

Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα!

Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες – φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια – φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι – εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους.

Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς πάλι δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας στη Θράκη μόνο χρέη και ακάλυπτες επιταγές, βυθίζοντας μικρομάγαζα σαν το δικό μου. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω.

Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε την αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους και κλητήρες, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος – συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ!

Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξανε ανάπτυξη και μου δώσανε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή.

Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που έδινα δουλειά σε περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μέχρι που μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει.

Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που έστησαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη. Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας.
Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι.

Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο για να επιβιώσω. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν , λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε –στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτανα με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη!
Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε.

Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας προς την Αίνο, μίλαγε για σφαγή.

Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή.

Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά, να θρέψω τα παιδιά μου, να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια, χωρίς να ζητώ ενίσχυση από γονείς και πεθερικά.

Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι.

Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία).

Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ;

Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία.

Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους.

Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας –που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε– θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε.

Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;

Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.

Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.

Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.
Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια.

Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, από διορισμένους κόλακες που σας γλύφουν λέγοντας πως ότι κάνετε είναι σωστό και φροντίζουν να μη δείτε ποτέ την πραγματικότητα, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα.

Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;
Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.
Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει.                    Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος
——————————————————————————–
“ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝΕ ΦΥΛΑΚΗ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ…..ΠΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ.
ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ
ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΠΡΙΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ….”
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

αναρτήθηκε στο http://troktiko.blogspot.com/2010/06/blog-post_4559.html

sxed. 5

Finis Grecia!

Γέροντα, ακούγεται όλο και συχνότερα το επιχείρημα ότι λόγω της δυσκολίας της ελληνικής γλώσσης, οι μαθητές αφιερώνουν πολύ χρόνο και κόπο για την εκμάθησί της, ενώ θα μπορούσαν να διδάσκωνται τα αγγλικά και άλλες επίκαιρες γνώσεις πιο χρήσιμες για την επιβίωσί τους στην εποχή μας.

– Εάν αρνηθούμε και καταργήσουμε την ελληνική γλώσσα, κόβουμε κάθε γέφυρα με το παρελθόν μας. Αποσπώμεθα από τις ρίζες μας. Μετά από μερικές δεκαετίες θα εμφανιζώμεθα ως ένας λαός νομάδων, που απέκτησε κρατική υπόστασι και εθνική οντότητα το σωτήριον έτος 1976! Ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων ελληνισμού, κλασσικού και βυζαντινού, χριστιανικού, διαγράφεται με μία μονοκονδυλιά. Φαντάσου την κοινωνία μας μετά από 20 και 30 χρόνια, που τα παιδιά τα σημερινά θα είναι τότε η ιθύνουσα τάξις της κοινωνίας. Δεν θα μπορούν να διαβάσουν ούτε Παπαρρηγόπουλο.

Όλη η γραμματεία η μέχρι σήμερον γραφείσα, θα είναι για πολτοποίησι. Αι, τί μεγαλύτερη εθνική συμφορά μπορεί να γίνη απ’ αυτό; Η Μικρασιατική; Είναι μικρή μπροστά σ’ αυτό. Η Κυπριακή; Είναι μικρή επίσης. Το ότι μετά από δύο-τρεις γενεές θα εμφα­νιζώμεθα τελείως αποκομμένοι από το παρελθόν μας. το παρελθόν μας θα είναι ένα ερμητικά κλεισμένο ντουλάπι, το οποίο κανείς δεν θα μπορή ν’ ανοίξη και να πλησίαση. μία γραμματεία τριών χιλιάδων ετών θα είναι απρόσιτη. Αυτό είναι ασύλληπτα χειρότερο!

Μας πήραν την Μικρά Ασία. Εθνική τραγωδία! Ο ελληνισμός όμως, δόξα τω Θεώ, έμεινε. Θα έλεγα ότι και μεγαλούργησε το 1940-41. Καταλήφθηκε ένα μέρος της Κύπρου. Πονάμε βαθύτατα. Μας πνίγει η αδικία. Δεν χάθηκε όμως ο ελληνισμός. Ο ελληνισμός τείνει να χαθή μ’ αυτά που κάνουμε τώρα. Σ’ αυτή την χοάνη, που λέγεται Ε.Ε., σ’ αυτή την πανσπερμία των εθνών, μετά από λίγο θα μας αφομοιώσουν τελείως. Μετά από λίγο θα καθιερώσουν φωνητική ορθογραφία. Και το επόμενο βήμα θα είναι το λατινικό αλφάβητο. Οπότε, όπως έλεγαν και στο Ζάλογγο, θα ισχύση το «έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες». Finis Grecia!

Από το βιβλίο του μακαριστού αρχιμανδρίτου Επιφανίου Θεοδωροπούλου
Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα, έκδ. Ι. Ησυχ. Κεχαριτωμένης Τροιζήνος, 2003, σ. 149-150.

_______

4509991

ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ Η “ΤΙΜΙΑ” ΨΗΦΟΣ ΜΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Εχουμε τη νοοτροπία μας να αποδίδουμε σε άλλους τις προσωπικές μας ευθύνες. Μια απαράδεκτη νοοτροπία η οποία παρατηρείται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Αρεσκόμαστε να αποδίδουμε τα προσωπικά, κονωνικά, οικονομικά και εθνικά  μας δεινά στις κοινωνικές δομές, στην Ευρωπαική Ενωση, στα οικονομικά και πολιτικά συστήματα στα συμφέροντα των υπερδυνάμεων, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στη Γερμανία, στο Σιωνισμό, στη Μασωνία, στις σκοτεινές δυνάμεις, στη νέα εποχή, και σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από το μέγα και κύριο υπεύθυνο για όσα μας συμβαίνουν: Δηλαδή στον εαυτό μας.
Δεν διαμφισβητώ ούτε κατ’ ελάχιστον ότι υπάρχουν δυνάμεις και κύκλοι οι οποίοι απεργάζονται δεινά για την πατρίδα και την Εκκλησία μας. Απλά θέλω να υπογραμμίσω τη δική μας προσωπική μας ευθύνη επειδή αυτά τα δεινά υλοποιούνται με την ανοχή, την ψήφο, τους επαίνους και τα χειροκροτήματα μας.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ
_______________
Προσοχή λοιπόν! Μην παρασυρθούμε από τις νέες δηλώσεις της κυρίας Δραγώνα ότι τα νεοελληνικά δεν μιλιούνται παρά από λίγους και ότι τα αρχαία Ελληνικά είναι νεκρή γλώσσα και έτσι ας δώσουμε προτεραιότητα στα Αγγλικά. Ούτε επειδή προωθεί τη δίγλωσση αντί τη διαπολιτισμική παιδεία και προωθεί έτσι απροκάλυπτα τα σχέδια της Αγκυρας για εκτουρκισμό της Θράκης.
Διευκρινίζω το αυτονόητο. Η παραμονή αυτής της η κυρίας στο υπουργείο παιδείας είναι πρόκληση στη συνείδηση και την αξιοπρέπεια κάθε σοβαρού και έντιμου άνθρώπου. Πλην όμως ενώ οι επιθέσεις μας εναντίον της πρέπει να συνεχιστούν με αμείωτη σφοδρότητα και να ενταθούν ακόμη περισσότερο είναι αναγκαίο να τονίζουμε ότι η ειδική γραμματεύς του υπουργείου παιδείας δεν βρέθηκε στη θέση αυτή ως διά μαγείας. Διορίστηκε από τον άνθρωπο που εμείς με την “τιμία” (γράφε ανόητη) ψήφο μας αναδείξαμε στην πρωθυπουργία. Ο μόνος υπεύθυνος επειδή η αχαρακτήριστη αυτή κυρία βρίσκεται στο υπουργείο παιδείας είναι επειδή εκφράζει τις προσωπικές επιλογές και τους στόχους του κ. πρωθυπουργού για την παιδεία!

Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΜΑΣ
______________
Υπάρχουν και χειρότερα στη θλιβερή αυτή ιστορία. Ο πρωθυπουργός που διόρισε την κυρία Δραγώνα για να τα κάνει όλα λίμπα στην παιδεία είναι ο άνθρωπος που διαφεντεύει τις τύχες της πατρίδας μας επειδή με τη λεγόμενη “τιμία” ψήφο μας του δώσαμε τη δυνατότητα να καταστρέψει τον τόπο μας ενώ ο ίδιος ουδέποτε έκρυψε τα αντεθνικά και αντιεκκλησιαστικά του φρονήματα.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ!!!
_______________
Και το ακόμη χειρότερο! Παρόλα τα εγκλήματα που διέπραξε ως πρωθυπουργός στα εθνικά θέματα, στην οικονομία, στην παιδεία και εναντίον της Εκκλησίας, εξακολουθεί να είναι πρώτος στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος και μάλιστα με μεγάλη διαφορά σε όλες της δημοσκοπήσεις. Τι σημαίνει αυτό; Οτι όχι μόνον φταίμε επειδή του δόθηκε η δύναμη να ξεθεμελιώσει τα πάντα αλλά εξακολουθούμε να του παρέχουμε υποστήριξη για να συνεχίσει  ανενόχλητος την καταστροφή. Επομένως βάσει ποια λογικής η τελική ευθύνη για τα κακά που μας βρίσκουν δεν μας ανήκει;

ΔΡΑΓΩΝΑ: “Ο ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ”
_______________
Η κυρία Δραγώνα είναι κατά τη γνωστή ρήση του Λένιν “ο χρήσιμος ηλίθιος”. Την βάζουν μπροστά να κάνει όλες τις βρωμοδουλειές για να ξεσπά η πικρία και η αγανάκτηση εναντίον της και όταν έρθει η ώρα (που ροδίζει ήδη στον ορίζοντα) θα την πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων σαν στημένη λεμονόκουπα. Και ύστερα θα βγουν από πάνω και θα μας ζητούν και τα ρέστα: Είδατε; θα μας πουν! Σας κάναμε το χατήρι! Τη διώξαμε!  Λες και έχουμε προσωπικές διαφορές μαζί της και όχι διαφωνίες με την ολέθρια πολιτική του κ. Παπανδρέου στην παιδεία που η κυρία Δραγώνα υλοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια.
ΣΥΝΟΨΙΖΩ
_____________
Η πολεμική κατά της κυρίας Δραγώνα πρέπει να συνεχισθεί αμείωτη. Κάθε χτύπημα, όμως, που δίνεται στην εθνική μηδενίστρια, που είναι έκπαλγη με το μεγαλείο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, πρέπει να προσγειώνεται με πολλαπλής ισχύος χτύπημα στο πρόσωπο του πρωθυπουργού που τη διόρισε για να υλοποιήσει τους οραματισμούς του στην παιδεία. Πάνω από όλα πρέπει να θυμόμαστε ότι εμείς φταίμε επειδή η Δραγώνα είναι ειδική γραμματεύς του υπουργείου παιδείας και επειδή ο Παπανδρέου είναι πρωθυπουργός της πατρίδας μας.

Η ΙΔΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
_______________
Και μη νομίζετε ότι στην Κύπρο η κατάσταση είναι καλύτερη. Οι Ελληνες της Κύπρου με την «τιμία» ψήφο τους έδωσαν την προεδρία στον ηγέτη του ΑΚΕΛ ο οποίος με τη σειρά του διόρισε υπουργό παιδείας τον κ. Δημητρίου που έχει τα ίδια μυαλά με την κυρία Δραγώνα. Με την “τιμία” (γράφε ηλιθία) ψήφο τους οι Κύπριοι εγκατέστησαν στην προεδρία ένα Νεοκύπριο ο οποίος προσπαθεί να ασελγήσει πάνω στην Ελληνική για 33 αιώνες ιδιοπροσωπία της ενώ παράλληλα θέλει να οικοδομήσει με τους εγκάθετους της Αγκυρας στην Κύπρο ένα νέο σχέδιο Ανάν που θα καταστήσει την Κύπρο προτεκτοράτο της Αγκυρας ως ενδιάμεσο σταθμό πριν την ολοκληρωτική της Τουρκοποίηση.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ
__________________
Φταίνε άραγε οι Αγγλοι, οι Αμερικανοί, οι Μασώνοι και η Μοσάντ για την επιλογή των Κυπρίων ή μήπως φταίει το ξερό μας το κεφάλι;
Είναι εύκολο να αποδίδουμε στους ξένους την ξεροκεφαλιά μας, όταν η πικρή πραγματικότητα βοά εκκωφαντικά ότι το λάθος της επιλογής είναι πρωταρχικά δικό μας.
sxed. 1
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ  ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ  κ. ΙΕΡΟΘΕΟ

Μόνον Θεωρητικὴ ἢ καὶ Πρακτικὴ πρέπει νὰ εἶναι
ἡ Ἀντιμετώπιση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε.
Δι’ εὐχῶν σας, ἐπιθυμοῦμε νὰ θέσουμε ὑπόψιν σας ὡς Ἱεράρχου καὶ Ποιμενάρχου τοὺς κατωτέρω προβληματισμούς μας. Σᾶς ἀπευθύνουμε δὲ τὴν ἐπιστολή μας αὐτὴ δημοσίως καὶ δημοσίως ἀναμένουμε τὴν ἀπάντησή σας, διότι ἡ συζήτηση γιὰ τὰ θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκτιμοῦμε –καθὼς μάλιστα τὰ πράγματα ἔχουν φτάσει σὲ ὁριακὸ σημεῖο–  ὅτι πρέπει νὰ διεξάγεται δημοσίως.
Σήμερα βιώνουμε τὸ ἑξῆς περίεργο φαινόμενο στὴν Ἐκκλησία μας: ἐνῶ ἡ Ἱ. Σύνοδος, οἱ Μητροπόλεις, οἱ πνευματικοὶ Πατέρες ἐνημερώνουν τοὺς πιστοὺς γιὰ πολλὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα μέσω τῶν Μ.Μ.Ε, ὅμως, μερικὰ κρίσιμα καὶ θεμελιακὰ ζητήματα Πίστεως, τὰ ὁποῖα στὴν ἐποχὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων θὰ ἀποτελοῦσαν τὸ πρῶτο καὶ κύριο θέμα συζητήσεως, οἱ σύγχρονοι Πατέρες τὰ θεωροῦν «ταμπού», τηροῦν σιωπὴ καὶ τὰ ἀποφεύγουν, παρόλο ποὺ παρακαλοῦνται καὶ προκαλοῦνται νὰ πάρουν θέση οὐσιαστική. Ἕνα τέτοιο ζήτημα, εἶναι τὸ θέμα τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως χαρακτηρίζεται ἀπὸ πολλοὺς ἐγκρίτους θεολόγους καὶ πνευματικοὺς Πατέρες. Εἶναι γνωστὸ δέ, ὅτι ὁ νεοανακηρυχθεὶς Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς χαρακτήρισε τὸν Οἰκουμενισμό, ὄχι ἁπλῶς αἵρεση, ἀλλὰ παναίρεση.
Βέβαια, θεωρητικά, πολλοὶ Ἐπίσκοποι μιλοῦν γιὰ Οἰκουμενισμό, γιὰ οἰκουμενιστὲς καὶ ἀντι-οἰκουμενιστές. Ἀλλὰ μέχρι ἐκεῖ. Καὶ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ θεσμικοὶ φορεῖς τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας ἀποφεύγουν νὰ βάλουν «τὸν δάχτυλον ἐπὶ τὸν τύπον τῶν ἥλων» καὶ νὰ ἐξετάσουν Συνοδικὰ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διάφορες ὁμάδες πιστῶν διατυπώνουν τὴν ἀγωνία τους σύμφωνα μὲ τὶς προϋποθέσεις τους, ἐπιτυγχάνοντας ἢ ἀποτυγχάνοντας νὰ ἐκφράσουν τὶς πατερικὲς θέσεις στὸ θέμα. Ὡς ἐκ τούτου, ὑπάρχουν ἀνησυχητικὰ σημάδια ὅτι βαδίζουμε σὲ μία ἀντιπαράθεση καὶ ἀναμέτρηση τοῦ τύπου «εἰκονολάτρες» καὶ «εἰκονομάχοι», «ἡσυχαστὲς» καὶ «ἀντι-ἡσυχαστές», «κολλυβάδες»/νέο-ἡσυχαστὲς καὶ ἀντι-κολλυβάδες.
Ἔχοντας διαπιστώσει τὰ ἀνωτέρω, ἀποφασίσαμε νὰ σᾶς ἀπευθύνουμε τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ μὲ ἀφορμὴ μία ὁμιλία σας, ποὺ ξαναδιαβάσαμε πρόσφατα καὶ εἶχε πραγματοποιηθεῖ τὸ 2004 στὴ Θεσσαλονίκη, σὲ Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συνέδριο μὲ θέμα: «Οἰκουμενισμός. Γένεση, Προσδοκίες, Διαψεύσεις» . Στὴν ὁμιλία ἐκείνη, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα ἔργα σας, ἐκτίθενται καὶ ἀναλύονται θεολογικὰ κάποιες πτυχὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀποφεύγετε ὅμως νὰ δώσετε ἔμφαση καὶ νὰ τονίσετε ὅτι πρόκειται γιὰ μολυσματικὴ αἵρεση, ὅπως ἐπίσης, ἀποφεύγετε ἐπιμελῶς νὰ κατονομάσετε τοὺς ὀπαδούς του καὶ τοὺς ἐκφραστές  του, νὰ προτείνετε τὰ ποιμαντικὰ μέτρα ἀντιμετωπίσεώς του καὶ καταδίκης του, ὅπερ καὶ εἶναι τὸ ζητούμενο. Διαβάζουμε στὴν ὁμιλία σας ἐκείνη:
«Γύρω ἀπὸ τὸ θέμα αὐτὸ ὑπάρχουν μερικὲς θεωρίες ποὺ χαρακτηρίζουν τὸ τί εἶναι Οἰκουμενισμός, ὅπως εἶναι … ἡ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἡ “βαπτισματικὴ θεολογία”, ἡ θεωρία τῆς “περιεκτικότητας”, ὁ …“διαχριστιανικὸς δογματικὸς συγκρητισμὸς” καὶ ἐπίσης εἶναι καὶ ὁ λεγόμενος “διαθρησκευτικὸς συγκρητισμός».
»Εἶναι φανερὸ ὅτι μὲ τέτοιες θεωρίες ἐπιδιώκεται ἡ δημιουργία μιᾶς Οἰκουμενιστικῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴ πραγματικότητα ἐκφράζεται ἕνας δογματικὸς μινιμαλισμὸς καὶ μία σχετικοποίηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ βέβαια ἀναιρεῖται ἡ ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ποὺ παραμένει στὴν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία καὶ ποὺ εἶναι τὸ ἀληθινὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ Κοινωνία Θεώσεως.
»Στὴ συνέχεια… θὰ ἤθελα νὰ παρουσιάσω ἕνα σοβαρὸ σημεῖο, ἤτοι, πῶς βιώνεται χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὴν πράξη ὁ Οἰκουμενισμός, μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ μία ἑνιαία θεολογία, κατ’ ἀρχάς, καὶ μὲ μία ἑνιαία ἀσκητική, ἔπειτα, ποὺ στὴ βάση της δὲν εἶναι ὀρθόδοξη, ἡσυχαστική, πατερικὴ ἀλλὰ σχολαστική, νοησιαρχικὴ καὶ ἠθικιστική…
»Ὅταν κάνω λόγο γιὰ Οἰκουμενισμὸ στὴ θεολογία ἐννοῶ ὅτι συγχέονται οἱ δύο αὐτὲς θεολογίες, ἤτοι ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία καὶ ἡ ἑτερόδοξη θεολογία, ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι προϋποθέτουν τὴν ἴδια μεθοδολογία, ἔχουν τὴν ἴδια προοπτικὴ καὶ τὶς ἴδιες ἀρχὲς καὶ διαφέρουν μόνο ὡς πρὸς τὶς παραπομπὲς ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὰ θεολογικὰ ἔργα. (…) ἑρμηνεύονται τὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων μέσα ἀπὸ τὶς ἀναλύσεις τῶν …παπικῶν καὶ προτεσταντῶν καὶ ἀγνοοῦνται τὰ ἑρμηνευτικὰ κριτήρια ποὺ ἔχει ἡ ὀρθόδοξη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας».
Εἶναι φανερό, Σεβασμιώτατε, ὅτι στὴν ὁμιλία αὐτὴ δίνετε στοιχεῖα γιὰ τὶς αἱρετικὲς θεωρίες ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς προβάλλουν καὶ προπαγανδίζουν, ζωγραφίζετε μὲ ἐνάργεια τὸ κακὸ ποὺ κάνουν στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ δὲν τοὺς κατονομάζετε, ὥστε νὰ τοὺς γνωρίσουν οἱ πιστοί. Χρησιμοποιεῖτε ἀορίστως γιὰ τοὺς διακινοῦντας τὶς αἱρετικὲς αὐτὲς θεωρίες τὶς φράσεις «Μερικοὶ θεολόγοι ἑρμηνεύουν…, Ἄλλοι θεολόγοι μεταφέρουν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία…».
Ἐρωτήματα: α) Αὐτοὶ οἱ ὀρθόδοξοι θεολόγοι-ἱερωμένοι εἶναι φορεῖς αἱρέσεως ἢ ἐλεύθεροι διανοητὲς ποὺ ἐκφράζουν τὶς ἰδέες τους; Κι ἂν ἰσχύει τὸ πρῶτο, ποιοί εἶναι αὐτοὶ οἱ «ὀρθόδοξοι» θεολόγοι, δὲν ἔχουν ὄνομα; Εἶναι λαϊκοὶ θεολόγοι ἢ καὶ Ἐπίσκοποι ἢ καὶ Πατριάρχες; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχυρισθοῦμε ὅτι δὲν ἔχουμε ὑπαρκτὰ πρόσωπα αἱρετικῶν ποὺ διακινοῦν τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως, δηλαδή, συμβαίνει τὸ πρωτοφανὲς στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία: νὰ ὑπάρχει αἵρεση χωρὶς αἱρετικοὺς ποὺ τὴν προπαγανδίζουν ἢ τὴν διδάσκουν δολίως καὶ ἱεροκρυφίως ἤ, τελευταῖα, καὶ ἐμφανῶς;
β) Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν κάποιοι εἰσήγαγαν καινοτομίες στὴν Ἐκκλησία, ἐφοβοῦντο νὰ τοὺς κατονομάσουν; Πρόσεχαν νὰ μὴ χαλάσουν τὶς καλὲς κοινωνικὲς σχέσεις μαζί τους; Σύμφωνα μὲ δικές σας διαπιστώσεις, χρόνια τώρα ὁ Οἰκουμενισμὸς «βιώνεται» (ἀπὸ τοὺς πιστοὺς) «μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» «χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὴν πράξη». Ὡς ἐκ τούτου προκαλεῖ σύγχυση καὶ μεγάλη φθορά. Σὲ τέτοιες περιπτώσεις οἱ Ἅγιοι Πατέρες τί ἔκαναν; Ἄφηναν στὴν «ἀνωνυμία» καὶ στὸ ἀπυρόβλητο τοὺς αἱρετικούς; Δὲν τοὺς κατονόμαζαν; Δὲν προέτρεπαν νὰ γίνονται γνωστὰ τὰ ὀνόματά τους, ὥστε νὰ τοὺς γνωρίζουν οἱ πιστοὶ καὶ νὰ προφυλάσσονται;
Ἐπίσης, ἔχετε διαπιστώσει, Σεβασμιώτατε, καὶ τὸ καταθέτετε στὴν ὁμιλία σας, ὅτι σήμερα ὁ Οἰκουμενισμὸς «βιώνεται χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στὴν πράξη» . Τοῦτο, ἐμεῖς, τὸ ἑρμηνεύουμε ὡς ἑξῆς: ἐπειδὴ ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δὲν ἔχει ἐλεγχθεῖ, καταγγελθεῖ καὶ καταδικαστεῖ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους καὶ τὴν Ἱ. Σύνοδο, ἀλλὰ ἁπλῶς γίνονται μόνον κάποιες ἀναφορὲς γι’ αὐτὸν στὸ θεολογικὸ-θεωρητικὸ ἐπίπεδο, ἀκριβῶς γι’ αὐτό, ἔχει διεισδύσει στὴν ὀρθόδοξη θεολογία καὶ ζωή, σχεδὸν ἀνενόχλητος, ὁ οἰκουμενιστικὸς ἰός, «βιώνεται…ἀπὸ πολλούς» ὀρθοδόξους, ἔχει προκαλέσει σύγχυση ἀκόμα καὶ στοὺς θεσμικοὺς φορεῖς τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε, ἂν καὶ ὁμολογοῦν ὅτι ὑπάρχει αἵρεση, δὲν τὴν προσδιορίζουν ἐπακριβῶς, οὔτε τὴν καταδικάζουν, ἂν μή τι ἄλλο, φοβούμενοι τοὺς ὑψηλὰ ἱσταμένους προστάτες της. Ἡ διείσδυση καὶ βίωση μιᾶς αἱρέσεως, τί ἄλλο δημιουργεῖ, ὅμως, ἀπὸ αἱρετικούς;
Στὴ συνέχεια μᾶς ὁμιλεῖτε καὶ γιὰ τὸν ἐπηρεασμὸ ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ὁ Οἰκουμενισμὸς σὲ ἕνα ἄλλο πεδίο, αὐτὸ τῆς ὀρθόδοξης ἄσκησης, στὴν πρακτικὴ μορφή της. Παρατηροῦμε, λέτε, ὅτι «μεταφέρεται στὴν παράδοσή μας ἕνας …ἠθικιστικὸς καὶ ἀκτιβιστικὸς μοναχισμὸς μὲ τὴν παραθεώρηση καὶ περιφρόνηση τοῦ ἡσυχαστικοῦ πνεύματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Αὐτὸ συνιστᾶ ἕναν Οἰκουμενισμὸ στὴν ἄσκηση, μία ἐκκοσμίκευση τῆς …Ἐκκλησίας».
Παρὰ αὐτές τὶς διαπιστώσεις, ὅμως, καμιὰ πρακτικὴ Πατερικὴ ἀντίρροπη μέριμνα δὲν ἔχει ληφθεῖ.  Ἂς δοῦμε, ὅμως, καὶ τὴν κατάληξη τῆς ὁμιλίας σας:
«…Σὲ μερικοὺς ὀρθοδόξους θεολόγους παρατηρεῖται ἕνας ἐπηρεασμὸς ἀπὸ ἄλλες παραδόσεις τόσο στὴν θεολογία ὅσο καὶ στὴν ἄσκηση. Καθὼς ἐπίσης καὶ μερικοὶ ὀρθόδοξοι, στὴν πράξη σκέφτονται, θεολογοῦν καὶ πολιτεύονται ὅπως οἱ παπικοὶ καὶ οἱ προτεστάντες. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑποστηρίζω ὅτι πρέπει νὰ ἐξετάζουμε καὶ …νὰ ἐρευνήσουμε τὸ θέμα, μήπως διακρινόμαστε ἀπὸ μία “ὀρθόδοξη Οὐνία” καὶ ἕνα “ὀρθόδοξο Προτεσταντισμό”, ὅταν συγχρόνως, εἴμαστε ὀρθόδοξοι …ἀλλ’ ὅμως ἔχουμε ἐγκολπωθεῖ σὲ μερικὰ σημεῖα, τὰ δόγματα καὶ τὶς ἀπόψεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ ἢ …τὴ μεθοδολογία θεολογήσεως καὶ τὴ μεθοδολογία τῆς ἀσκήσεως ποὺ κυριαρχοῦν σ’ αὐτὲς τὶς ὁμολογίες. Πρέπει, δηλαδή, νὰ προσέξουμε νὰ μὴν ἀποδειχθοῦμε, ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, οὐνίτες στὴ πράξη ἢ νὰ μὴν ἐκφράζουμε κάποια ἰδιότυπη Προτεσταντικὴ Οὐνία μὲ τὸ νὰ διαφυλάττουμε τὰ ὀρθόδοξα μυστήρια καὶ νὰ συμμετέχουμε ἀλλὰ νὰ ἔχουμε μία Προτεστάντικη θεολογία καὶ ἀσκητική, δηλαδὴ νὰ βιώνουμε τὸν Οἰκουμενισμὸ στὴν πράξη, τόσο στὴ θεολογία ὅσο καὶ στὴν ἄσκηση».
Μὲ αὐτὲς τὶς ἐκτιμήσεις σας, Σεβασμιώτατε, συμφωνοῦμε κι ἐμεῖς καί, ἐπικαλούμενοι τὴν ποιμαντικὴ πρακτικὴ καὶ θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἔχουμε καταγγείλει τὶς παραχαράξεις τῆς πίστεως στὸ συγκεκριμένο θέμα (ἀφοῦ αὐτὸ δὲν τὸ κάνουν, χρόνια τώρα, οἱ κατ’ ἐξοχὴν ἁρμόδιοι, οἱ Ποιμένες μας). Ἔχουμε καταγγείλει συγκεκριμένες, ἀναμφισβήτητα λανθασμένες-αἱρετικὲς θέσεις «Ὀρθοδόξων» Ἀρχιερέων, ποὺ καθίστανται αἱρετικὲς ἐκ τοῦ ὅτι ποτὲ δὲν τὶς ἀνακάλεσαν, παρὰ τὸ ὅτι τοὺς ὑπεδείχθη ἡ κακοδοξία. Κι αὐτοὶ τυχαίνει νὰ ἀποτελοῦν τοὺς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού, μὲ τὴν ἐξουσία, τὸ κῦρος καὶ τὴν σφραγῖδα τοῦ ὀρθοδόξου, διεξάγουν τὸν «ἀγῶνα» γιὰ μεγαλύτερη διείσδυση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὶς ὀρθόδοξες χῶρες, βίωσή του ἀπὸ περισσότερους πιστοὺς καὶ ἄρα βαθύτερη ἀλλοίωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καὶ «σωστότερη» ἐμπέδωση τῆς αἱρέσεως.
Ἐσεῖς, ὅμως, λόγω σεβασμοῦ ἢ ἄλλων προσωπικῶν ἐκτιμήσεών σας, ὑποστηρίζετε τὴν ὀρθοδοξία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Δὲν μποροῦμε, Σεβασμιώτατε, νὰ γνωρίζουμε τὶς προθέσεις σας, παρὰ μόνο νὰ συμπεραίνουμε ἐκ τῶν πράξεών σας καὶ τῶν γραπτῶν σας. Σὲ ἕνα, λοιπόν, τελευταῖο βιβλίο σας, συμπεριλάβατε μία ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καὶ ἀποσπάσματα ἄλλων ὁμιλιῶν του, καὶ παρουσιάζετε τὸν κ. Βαρθολομαῖο ὀρθόδοξο ὁμολογητὴ καὶ ἐγγυητὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, κι αὐτό, τὴ στιγμὴ ποὺ καταγγέλλεται ἀπὸ θεολόγους καὶ ἱερωμένους «διὰ πολλῶν τεκμηρίων» ἀκριβῶς γιὰ τὸ ἀντίθετο.
Γιὰ τὴν ὁμιλία του μάλιστα αὐτὴ ποὺ ἐξεφωνήθη «ἐνώπιον τοῦ Καρδιναλίου τῶν Παρισίων Jean Marie Lustiger» (ΝΟΕ 1995), γράφετε πὼς εἶναι «σημαντικότατη», ὅτι «εἶναι ὁμολογία πίστεως μὲ εὐπρεπῆ θεολογικὸ λόγο» (Μητροπ. Ναυπάκτου Ἱερόθεου, «Παλαιὰ καὶ Νέα Ρώμη», 2009, σελ. 458). Γιὰ νὰ μὴ μείνει δὲ καμία ἀμφιβολία στοὺς ἀναγνῶστες τοῦ βιβλίου σας γιὰ τὴν ὀρθοδοξία τοῦ Πατριάρχη, παραθέτετε καὶ ἄλλα ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμιλίες του στὸ Ἅγιο Ὄρος (σελ. 462-469), διὰ τῶν ὁποίων κατευθύνετε τὸν ἀναγνώστη νὰ φθάσει στὸ συμπέρασμα ὅτι ὁ πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος εἶναι ὁ φρυκτωρὸς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!
Ποιά σκοπιμότητα, ὅμως, ἐξυπηρετεῖ ἡ ἀποσπασματικὴ παρουσίαση μόνο ὀρθοδόξων τμημάτων τῶν πατριαρχικῶν λόγων, τὴν στιγμὴ ποὺ πολλοὶ ἄλλοι λόγοι καὶ ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐναντιώνονται στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, εἰδικὰ μάλιστα κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια; Πράξεις, ποὺ τὸν ἔχουν ἀναδείξει ἡγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ προστάτη τῶν οἰκουμενιζόντων Ἐπισκόπων καὶ θεολόγων; Μήπως, στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἔχουμε παραδείγματα μεγάλων αἱρετικῶν, ποὺ ἀνεμείγνυαν τὸν ὀρθόδοξο λόγο καὶ τὴν ὀρθόδοξη συμπεριφορὰ μὲ αἱρετικὲς τοποθετήσεις καὶ οἱ ὁποῖοι στὴ συνέχεια ἀναδείχτηκαν σὲ αἱρεσιάρχες; Ὁ ἔπαινος αὐτός, μήπως συντελεῖ στὴ σύγχυση τῶν πιστῶν περὶ τῆς ὁμολογιακῆς ταυτότητος τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος, κατὰ τὸν καθηγητὴ Ἰ. Κορναράκη (ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἄλλους πνευματικούς μας πατέρες), παρουσιάζει «τρία ὁμολογιακὰ πρόσωπα»; Διαφορετικά, δηλαδή, ὁμιλεῖ σὲ Παπικούς, διαφορετικὰ σὲ Προτεστάντες  καὶ διαφορετικὰ σὲ Ὀρθοδόξους. Καὶ ἡ διαπίστωση αὐτὴ δὲν καταδεικνύει τὸ προβατόσχημο πρόσωπο καὶ τὴν ἀντίχριστη μέθοδο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν ἐκφραστῶν του;
Ἔχουμε καταγγείλει συγκεκριμένα πρόσωπα , ποὺ δροῦν μὲ συγκεκριμένο σχέδιο καὶ τὸ ὑλοποιοῦν μαζὶ μὲ τοὺς αἱρετίζοντες ἱερωμένους καὶ θεολόγους, τοὺς ὁποίους μάλιστα ἔχουν θέσει ὑπὸ τὴν προστασία τους. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν προαποφασίσει ἢ ἀποδεχθεῖ τὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν ὑπὸ τὸν Πάπα, ἔχουν διαπράξει πληθώρα παραβάσεων Ἱερῶν Κανόνων καὶ ἀσεβοῦν πρὸς αὐτούς, ἀμνηστεύουν αἱρετικὲς δοξασίες καὶ πρακτικὲς (ὅπως αὐτὲς ποὺ καὶ ἐσεῖς καταγγέλλετε) καὶ ἀρνοῦνται τὸ καθῆκον τους:  δὲν ὑπερασπίζονται τὴν αὐτοσυνειδησία καὶ ἐκκλησιολογικὴ ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας μας (π.χ. ὅταν πρόσφατα ὁ Πάπας χαρακτήρισε τὴν Ἐκκλησία μας ὡς ἐλλειμματική!) καὶ ἐπιτρέπουν ἔτσι νὰ ἐξοικειώνεται καὶ νὰ μολύνεται ὁ πιστὸς ἀπὸ τὴν αἵρεση.
Ὅμως, Σεβασμιώτατε, διαπιστώσαμε –σύμφωνα μὲ τὰ ἀνθρώπινα δεδομένα– ὅτι δὲν ἀρκεῖ νὰ καταδεικνύει κανεὶς τὸ λάθος καὶ τὴν αἵρεση· γιὰ νὰ λάβουν οἱ ἄλλοι σοβαρὰ ὑπόψιν τὶς ἐπισημάνσεις του καὶ νὰ γίνει πιστευτός, πρέπει νὰ ἔχει ἁγιότητα ζωῆς ἢ τίτλους ἀκαδημαϊκοὺς ἢ νὰ ἀνήκει στὸ ὅποιο σύστημα. Κι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε τίποτα ἀπ’ αὐτά. Ἐσεῖς, ποὺ ἀντικειμενικὰ τὰ ἔχετε (ὁ Θεὸς ξέρει σὲ ποιόν βαθμό), μήπως εἶναι καιρὸς νὰ χρησιμοποιήσετε τὶς δυνατότητες ποὺ θείᾳ χάριτι σᾶς δίνει ἡ θέση σας, ὥστε νὰ ἀκολουθηθεῖ ἡ Πατερικὴ πρακτική, δηλαδὴ ὄχι μόνο ἡ θεωρητικὴ διαπίστωση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ ποιμαντικὴ μέριμνα γιὰ τὴν γνωστοποίηση τῶν αἱρετικῶν, τὴν ἐν ἀγάπῃ προσπάθεια νὰ ἀναθεωρήσουν τὶς καινοτόμες θέσεις τους ἢ τὴν καθαίρεση-ἀποπομπή τους ἂν δὲν τὶς ἀποπτύσουν, καὶ ἐν τέλει, τὴν προστασία τῶν πιστῶν ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;
Αὐτὸ τουλάχιστον συνιστᾶ Μ. Βασίλειος: «Λοιπόν, τὸ μὲν θρασὺ τμῆμα τῆς αἱρέσεως τῶν Ἀρειανῶν [Παπικῶν σήμερα], ὀλίγον μᾶς βλάπτει, διότι ἡ ἀσέβειά των εἶναι φανερὰ εἰς ὅλους. Ὅσοι ὅμως εἶναι ἐνδεδυμένοι μὲ δέρμα προβάτου καὶ ἐμφανίζουν» ἐξωτερικά πραότητα, κυρίως δέ, ἐπειδὴ προέρχονται ἀπὸ τοὺς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, αὐτοὶ «εὐκόλως προξενοῦν βλάβην εἰς τοὺς ἁπλουστέρους», καὶ αὐτοί (κατ’ εξοχήν) εἶναι ἐπικίνδυνοι καὶ (ἀφοῦ παραμένουν ἄγνωστοι) εἶναι δύσκολο νὰ «προφυλαχθῆ κανεὶς ἀπὸ αὐτούς. Αὐτοὺς (ἀκριβῶς), ζητοῦμεν ἀπὸ τὴν τελειότητά σας», νὰ γνωστοποιήσετε «δημοσίως εἰς ὅλας τὰς Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολῆς, ὥστε ἂν ὀρθοποδήσουν (εἰς τὴν ἀλήθειαν), νὰ ἀνήκουν εἰλικρινῶς μαζί μας, ἤ, ἐὰν παραμείνουν διεστραμμένοι, νὰ διατηροῦν μεταξύ των μόνον τὴν βλάβην, χωρὶς νὰ δύνανται ἐξ αἰτίας τῆς ἀπροφυλάκτου ἐπικοινωνίας (μαζί των) νὰ μεταδίδουν τὴν ἀσθένειάν των εἰς ὅσους τοὺς πλησιάζουν». Εἶναι λοιπόν, «ἀνάγκη νὰ μνημονεύσετε αὐτοὺς ὀνομαστικῶς… Διότι ὁ ἰδικός μας βεβαίως λόγος φαίνεται εἰς τοὺς πολλοὺς ὕποπτος, ὅτι δῆθεν ἕνεκα μερικῶν προσωπικῶν διαφορῶν προτιμῶμεν νὰ δεικνύωμεν ἀπέναντί των στάσιν μικρόψυχον (καὶ φιλόνικον)» (Μ. Βασιλείου, Τοῖς Δυτικοῖς, ἐπιστ. σξγ΄, Ἅπαντα τῶν Ἑλλήνων Πατέρων, Ἐκδ. «Ὠφελίμου Βιβλίου», μτφρ. π. Μπιλάλη Νικόδημου, σελ. 124-125) .
Θεσσαλονίκη, 30 Ιουνίου 2010, ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων,
ἧς ὁ Οἶκος τῆς ς’ Ὠδὴς τοῦ Ὄρθρου ἔχει οὕτως:
«Τράνωσόν μου τὴν γλῶτταν Σωτήρ μου, πλάτυνόν μου τὸ στόμα,
καὶ πληρώσας αὐτό, κατάνυξον τὴν καρδίαν μου,
ἵνα οἷς λέγω ἀκολουθήσω, καὶ ἃ διδάσκω, ποιήσω πρῶτος·
πᾶς γὰρ ποιῶν καὶ διδάσκων, φησίν, οὗτος μέγας ἐστίν·
ἐὰν γὰρ λέγω, καὶ μὴ πράττω, ὡς χαλκὸς ἠχῶν λογισθήσομαι.
Διὸ λαλεῖν μοι τὰ δέοντα, καὶ ποιεῖν τὰ συμφέροντα δώρησαι,
ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια».
  • Στὰ πορίσματα τοῦ ἐν λόγῳ Συνεδρίου ἐξήσκησε κριτικὴ ὁ τότε Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Σαββᾶτος (νῦν Μητροπολίτης Μεσσηνίας), μιλώντας γιὰ «ἐλλειμματικὴ ἐκκλησιολογία» τῶν παραγόντων τοῦ συνεδρίου, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι, ἤδη ἀπὸ τότε, εἶχε ἐγκολπωθεῖ καὶ ὑποστήριζε οἰκουμενιστικὲς ἰδέες (παρόμοιες μὲ αὐτὲς ποὺ πρόσφατα καταγγέλθηκαν ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπ. Κυθήρων στὴν Ἱ. Σύνοδο), τὶς ὁποῖες ἐσεῖς στὴν ὁμιλία σας καταδικάζατε, ἀφοῦ βρίσκονται στὸν ἀντίποδα τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς προοπτικῆς, μέσα στὴν ὁποία κινεῖσθε καὶ θεολογεῖτε. Ἔγραφε: «Ἐπιπλέον σήμερα εἶναι προφανὴς καὶ γίνεται συνεχῶς σαφέστερη ἡ διαπίστωση, ὅτι τὰ σημαντικὰ ἐπιτεύγματα τῶν Κοινῶν Θεολογικῶν Κειμένων, τῶν ἀντιστοίχων Διμερῶν Θεολογικῶν Διαλόγων, δὲν βρίσκουν τὴν ἀναμενόμενη θετικὴ ἀπήχηση στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, …μὲ συνεπαγόμενα ἀποτελέσματα νὰ ἐκδηλώνεται εἴτε μία ἐπιφύλαξη…, εἴτε μία ἀπόρριψή τους, ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες ἀναγκαστικὰ ὁδηγοῦν καὶ στὴ δημιουργία θεολογικῶν μορφωμάτων διαφόρων «Διορθοδόξων Συνεδρίων», μὲ κοινὸ χαρακτηριστικὸ μία ἐλλειμματικὴ ἐκκλησιολογία, ἡ ὁποία ἔχει καὶ τὶς ἀνάλογες ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες καὶ προεκτάσεις» («Παρατηρήσεις ἐπὶ τῶν πορισμάτων τοῦ Διορθοδόξου Θεολογικοῦ Συνεδρίου, π. «Ἐκκλησία», Ἔτ. ΠΓ΄, τ. 3ο, Μάρτιος 2006) [Οἱ ὑπογραμμίσεις σ’ αὐτὸ καὶ τὰ παρακάτω κείμενα εἶναι δικές μας].
  • Αὐτὴ ἡ διαπίστωση εἶναι γιὰ τὸ 2004. Σήμερα —ποὺ ἀποκαλύφθηκε καὶ τηλεοπτικά, καὶ καθημερινῶς ἀποκαλύπτονται καινούργια στοιχεῖα ἀπὸ τὴν πλημμυρίδα τῶν συμπροσευχῶν, οἱ ὁποῖες γίνονται κατὰ παράβαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἀπὸ Ἐπισκόπους καὶ Πατριάρχες— μήπως, Σεβασμιώτατε, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντικαταστήσετε τὸ ρῆμα «βιώνεται» ἀπὸ κάποιο ἄλλο περισσότερο ἐμφαντικό;
  • Ἰδιαιτέρως μὲ μηνυτήριο ἀναφορά μας στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἔχουμε καταγγείλει τὸν Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε τὴν αἵρεση τῶν κλάδων γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐν μέσῳ αὐτῆς τούτης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, καταργώντας τὸ ἔνατο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, χωρὶς νὰ κληθεῖ ἀπὸ τοὺς Συνοδικοὺς νὰ ἀποπτύσει τὴν αἵρεση καὶ νὰ ὁμολογήσει τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη ἢ νὰ παραπεμφεῖ στὸ Συνοδικὸ Δικαστήριο πρὸς καθαίρεση!… Εἰς τί ὠφελοῦν, τελικά, οἱ περισπούδαστες θεολογικὲς ἀναλύσεις καὶ περιγραφὲς κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅταν αὐτὸς ἀπροσχημάτιστα πλέον ἐγκαθίσταται καὶ κυριαρχεῖ σὲ αὐτὴ τούτη τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος;
  • Τοῦτο ἔκανε ὡς ἕνα σημεῖο ἡ «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» —τὴν ὁποία παροδόξως, ἐν ὄψει τῆς ἀντι-οἰκουμενιστικῆς διδασκαλίας σας, δὲν προσυπογράψατε, οὔτε μᾶς ἀνέπαυσε ἡ αἰτιολόγηση τῆς μὴ ὑπογραφῆς— καὶ στὴν ὁποία μεταξὺ ἄλλων διαβάζουμε: «Ἐφ’ ὅσον οἱ αἱρετικοὶ ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν στὴν πλάνη, ἀποφεύγουμε τὴν μετ’ αὐτῶν κοινωνία… Οἱ ἱεροὶ κανόνες στὸ σύνολό τους ἀπαγορεύουν … τὶς ἐντὸς τῶν ναῶν συμπροσευχές, ἀλλὰ καὶ τὶς ἁπλὲς συμπροσευχὲς σὲ ἰδιωτικοὺς χώρους… Ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ… προσβάλλει τὸ δόγμα τῆς Μιᾶς… Ἐκκλησίας… Ἐπιβάλλεται ἀπὸ Πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους νέο δόγμα περὶ Ἐκκλησίας… Σύμφωνα μὲ αὐτὸ καμμία Ἐκκλησία δὲν δικαιοῦται νὰ διεκδικήσει ἀποκλειστικὰ γιὰ τὸν ἑαυτό της τὸν χαρακτῆρα τῆς καθολικῆς καὶ ἀληθινῆς Ἐκκλησίας… Αὐτὴν τὴν παναίρεση ἔχουν ἀποδεχθῆ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων πολλοὶ πατριάρχες, ἀρχιεπίσκοποι… Τὴν διδάσκουν “γυμνῇ τῇ κεφαλῇ”, τὴν ἐφαρμόζουν καὶ τὴν ἐπιβάλλουν στὴν πράξη κοινωνοῦντες παντοιοτρόπως μὲ τοὺς αἱρετικούς, μὲ συμπροσευχές, ἀνταλλαγὲς ἐπισκέψεων, ποιμαντικὲς συνεργασίες, θέτοντας οὐσιαστικῶς ἑαυτοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Ἡ στάση μας ἐκ τῶν συνοδικῶν κανονικῶν ἀποφάσεων καὶ ἐκ τοῦ παραδείγματος τῶν Ἁγίων εἶναι προφανής. Ὁ καθένας πρέπει νὰ ἀναλάβει τὶς εὐθύνες του».
  • Τὸ Φανάρι διὰ τοῦ Μητροπολίτη Περγάμου Ἰωάννη καὶ διὰ τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2010, ἐπενέβη στὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ζητώντας τὴν καταδίκη τῶν διακινούντων τὴν «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἡ ὁποία ὀρθοτομοῦσε τὸ λόγον τῆς ἀληθείας. Τώρα, ὅμως, ποὺ ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, διακήρυξε «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» αἱρετικὲς θέσεις, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος δὲν …ζήτησε νὰ ἐξετασθεῖ τὸ θέμα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο! Τὶς αἱρετικὲς αὐτὲς θέσεις παρόλο ποὺ κατήγγειλε μὲ Μηνυτήριο Ἀναφορὰ πρὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδος ὁ «Κοσμᾶς Φλαμιάτος» ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2010, ἡ Σύνοδος δὲν ἐπελήφθη τῆς ὑποθέσεως. Ὅμως, τὴν καταγγελία ἐπανέφερε στὴν Ἱ. Σ. Ἱεραρχία τοῦ Ἰουνίου 2010 ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, κατανοῶν τὴν σοβαρότητα τῆς ὑποθέσεως,. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἔγιναν γνωστὰ στὸ Φανάρι. Καὶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὄχι μόνο δὲν ζήτησε νὰ ἐξετασθεῖ τὸ θέμα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο (ὅπως ἔκανε προκειμένου περὶ τῆς «Ὁμολογίας…», ἀλλὰ τὴν Κυριακὴ 27 Ἰουνίου 2010, πραγματοποίησε Προσκύνημα στὰ ἱερὰ τῆς Καππαδοκίας (καὶ συλλείτουργο) μετὰ τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ἔχοντας δίπλα του τὸν Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο! Καὶ μιὰ τελευταῖα εἴδηση, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ ταυτότητα σκέψεων καὶ ἐνεργειῶν Πάπα καὶ Πατριάρχη (καὶ ἀσφαλῶς τοῦ Μεσσηνίας): Χθές, ὁ Πάπας Βενέδικτος, «απευθυνόμενος προς την Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου που βρίσκεται στο Βατικανό για τον εορτασμό της μνήμης του Αποστόλου Πέτρου, δεν παρέλειψε να αναφερθεί (ἐγκωμιαστικά) στην πατριαρχική εγκύκλιο για την Κυριακή της Ορθοδοξίας, με την οποία ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξαπέλυσε τη γνωστή οικουμενιστική του επίθεση εναντίον των παραδοσιακών ορθοδόξων πιστών» (http://thriskeftika.blogspot.com/2010/06/blog-post_7821.html).
Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης


sxed. 1

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
====================
Ολοι αναμένουν την απάντηση του Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου αναφορικά με όσα έγραψε ο κ. Ζερβός στον Ορθόδοξο Τύπο ότι υπήρχε μυστική συμφωνία μεταξύ Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και του Σεβασμιότατου Αττικής για τη διευθέτηση του θέματος. Το άρθρο μάλιστα άφηνε σαφέστατα ανοικτό το ενδεχόμενο ο παράσπονδος της συμφωνίας να είναι ο Σεβασμιότατος Αττικής. Είναι σαφές ότι ουδείς πλην του Σεβασμιότατου δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την είδηση.

Στο μεταξύ πληροφορηθήκαμε με ιδιαίτερη χαρά ότι ο Μητροπολίτης Παροναξίας Καλλίνικος όχι μόνον υπέγραψε το αίτημα για άρση της ακοινωνησίας του Σεβασμιότατου Αττικής που κυκλοφόρησε προ μηνών ο Μητροπολίτης Πειραιώς αλλά και όταν το υπέγραφε ξεκαθάρισε ότι το υπογράφει με την προυπόθεση ότι η άρση θα οδηγήσει σε αποκατάσταση του Σεβασμιότατου στο Θρόνο του.

Στη Σύνοδο μάλιστα της Ιεραρχίας “μεγάλη τη φωνή” διεμαρτυρήθη επειδή η ψηφοφορία γινόταν για την άρση του επιτιμίου της ακοινωνησίας και όχι για την αποκατάσταση στο Θρόνο του. Οταν μάλιστα Μητροπολίτης της Ιεραρχίας του είπε τι θέλεις και μιλάς εσύ που είσαι νέος ιεράρχης του απάντησε ότι αφού οι παλαιοί επίσκοποι σιωπούν μιλάμε εμείς οι νεώτεροι.

Και όχι μόνον αυτό. Συνεπής προς τις αρχές του, ως επίσης και άλλοι Επίσκοποι, δεν παρέστη στην Χειροτονία και ενθρόνιση του Μητροπολίτη Κηφισίας κ. Κυρίλλου, παρόλο ότι συνεδέετο μαζί του για πολλά χρόνια καθότι εργάζονταν και οι δύο στα γραφεία της Συνόδου, επειδή εξελέγη σε Μητρόπολη που αποτελούσε τμήμα της επισκοπής του Μητροπολίτη Αττικής Νικοδήμου.

Εκφράζουμε ιδιαίτερη και ειλικρινή χαρά γιατί ο Αγιος Παρανοξίας τηρεί την κατά Θεόν γραμμή και έναντι του Οικουμενισμού και έναντι της κανονικής τάξεως στην Εκκλησία.

Ανδρεία υπήρξε επίσης και σύννομη με τους ιερούς κανόνες η στάση του Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Συμεών στη Σύνοδο της Ιεραρχίας αναφορικά με την αποκατάσταση του Αγίου Αττικής όπως και η στάση του Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ.

Θλιβόμαστε ειλικρινά επειδή ελάχιστοι επίσκοποι είχαν το ανάστημα και το θάρρος να ζητήσουν την άρση της αδικίας που έγινε σε βάρος ενός αδιάβλητου Μητροπολίτη ο οποίος, όπως και οι υπόλοιποι έντεκα συνεπίσκοποί του, εξεδιώχθησαν παρά πάσαν έννοια ηθικής και δικαίου και ενώ σωρεία δικαστικών αποφάσεων δικαίωσε την προσφυγή τους για αποκατάσταση στο θρόνο τους.

Είναι πραγματικά θλιβερό ότι για 36 χρόνια τρεις Αρχιεπίσκοποι όχι μόνον δεν έλυσαν αλλά περιέπλεξαν τη λύση του προβλήματος. Και κάνει ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση το ότι τόσοι αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος δείχνουν αυτή την αναλγησία για την εμπέδωση της κανονικής τάξης.

sxed. 1
___________

ΑΛΩΣΕΙΣ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 17th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΑΛΩΣΕΙΣ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

fall-of-conΤο 1453 δεν συνέβη η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας. Αυτή είχε συμβεί το 1204 κατά την Δ΄ Σταυροφορία. Οι Τούρκοι βρήκαν μία κεφαλή χωρίς σώμα, μία Κωνσταντινούπολη χωρίς ενδοχώρα. Το κτύπημα που κατέφεραν οι Φράγκοι στην Ορθόδοξη Ρωμηοσύνη και η κατανομή των εδαφών της Αυτοκρατορίας άνοιξαν τον δρόμο για τη δεύτερη Άλωση από τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Εκείνη τη χρονιά, το 1204, ανιχνεύουμε και τη γέννηση του Νέου Ελληνισμού. Το βυζαντινό κράτος παύει πλέον να είναι πολυεθνικό με ελληνικό πολιτισμό και στη θέση του εμφανίζονται μικρά κράτη αμιγώς ελληνικά,. Η Νίκαια πρωτίστως, αλλά και η Ήπειρος και η Τραπεζούντα είναι τα πρώτα εθνικά κράτη στα Βαλκάνια. Εκφράζουν την ελληνορθόδοξη ελπίδα και γεννούν τη Μεγάλη Ιδέα. Το μυστικό της επιβιώσεως του Ελληνισμού μετά το 1453 βρίσκεται στην ιδεολογία και στα κείμενα των ανθρώπων που στελέχωσαν το κράτος της μικρασιατικής Νικαίας από το 1204 μέχρι το 1261, όταν αυτό το  κράτος έδιωξε τους Λατίνους από την Κωνσταντινούπολη.
Το μυστικό αυτό λέγεται : Πίστη στην διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Και είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε τώρα που διερχόμαστε μία ηθική, πνευματική και οικονομική κρίση. Τώρα που πολλές μικρές αλώσεις απειλούν το έθνος μας με απώλεια ταυτότητος και προσανατολισμού. Από το 1204 μέχρι και τον Κυπριακό Αγώνα του 1955-59 η πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού μάς κρατούσε όρθιους. Περάσαμε αλώσεις, δουλείες, σταυρώσεις, μαρτύρια, αλλάξαμε κατακτητές, αγωνισθήκαμε σε καιρούς πολεμικούς ή ειρηνικούς, προδοθήκαμε από συμμάχους και υπονομευθήκαμε από μισθοφόρους και από φορείς ξενόφερτων ιδεών, αλλά επιβιώσαμε. Γιατί πιστεύαμε στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας και στο μέλλον μας.
Ήδη από το 1204 αυτή την πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού εκφράζουν οι Αυτοκράτορες της Νικαίας. Ο Θεόδωρος Λάσκαρις Α΄, ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης, ο Θεόδωρος Λάσκαρις Β΄. Αποτελεί άφθαστο μάθημα αξιοπρεπείας και ιστορίας η απάντηση του Βατάτζη -Θρακιώτη από το Διδυμότειχο- προς τον Πάπα Νικόλαο το 1237.Ο ηγέτης ενός μικρού κράτους του καθημαγμένου Ελληνισμού απαντά προς τον Πλανητάρχη της εποχής, αφού ο Παπικός θρόνος  έστρεψε τους Σταυροφόρους προς την Κωνσταντινούπολη αντί για την Ιερουσαλήμ. Γράφει, λοιπόν, ο ελεήμων και ευλαβής Ορθόδοξος Αυτοκράτωρ ότι ο ίδιος και οι υπήκοοί του κατάγονται από το αρχαίο γένος των Ελλήνων «εξ ού η σοφία εξήνθησεν» για όλο τον κόσμο και ότι οι περισσότεροι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες ήσαν και αυτοί Έλληνες. Και προσθέτει ότι    στους Έλληνες εδόθη η Κωνσταντινούπολη από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ότι πιστοί στην ιστορία μας και στις παραδόσεις μας θα αγωνισθούμε για να απελευθερώσουμε την Κωνσταντινούπολη και να την ξανακάνουμε ορθόδοξη και ελληνική. Αν θέλαμε να κρίνουμε με σημερινά δεδομένα ο Ιωάννης Βατάτζης είναι ο ηγέτης της δυσπραγούσης Ελλάδος και ο Πάπας είναι το Δ.Ν.Τ. Τότε είχαμε ηγέτες που ύψωναν φωνή εθνικής υπερηφανείας προς τους ισχυρούς. Τώρα άραγε έχουμε;
Αυτή η πεποίθηση στη συνέχεια του Ελληνισμού έδωσε δύναμη στους προγόνους μας μετά την Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς. Έστω και αν χρησιμοποιούσαμε εναλλάξ τα εθνικά ονόματα Ρωμηός, Γραικός και Έλληνας ουδέποτε χάσαμε την εθνική μας συνείδηση που ήταν άρρηκτα δεμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η πίστη στη διαχρονικότητα του Γένους διατρανώθηκε μέσα από αναγνώσματα όπως η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου και η Αχιλλιάς, μέσα από την εμμονή στην Ελληνική γλώσσα , μέσα από την αναπαράσταση Αρχαίων σοφών στόν πρόναο πολλών εκκλησιών, μέσα από ποιήματα και δημοτικά τραγούδια, μέσα από κηρύγματα και ομιλίες λογίων. Η συνέχεια του Ελληνισμού ενέπνευσε τον Ρήγα, τους κλεφταρματολούς, τις διακηρύξεις και τα Συντάγματα του 1821, τον Διονύσιο Σολωμό που καλεί τους Τριακόσιους του Λεωνίδα να σηκωθούν και να έλθουν κοντά μας. Σήμερα που περνούμε μία πολλαπλή κρίση αναμένουμε από τους πνευματικούς ταγούς μας να ξαναμιλήσουν γι’ αυτή τη διαχρονικότητα του Έθνους, να μάς δώσουν διδάγματα από την Αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία, να μας ποτίσουν με το κρασί του ’21 που έλεγε ο Κωστής Παλαμάς. Κι όμως βλέπουμε ορισμένους από αυτούς τους διανοουμένους μας να μάς δηλητηριάζουν με σάπιες πνευματικές τροφές. Αρνούνται τη συνέχεια του Ελληνισμού, χλευάζουν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, αφελληνίζουν την παιδεία μας, εισάγουν στρατιές μισθοφόρων από διάφορες χώρες στο όνομα ενός κίβδηλου ανθρωπισμού, αποδομούν την Παιδεία μετατρέποντας τα σχολεία σε κέντρα ταχύρρυθμης εκπαίδευσης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και αφήνοντας τα παιδιά χωρίς πρότυπα, χωρίς αξίες.
Μπορούμε και δικαιούμαστε να βγούμε από την κρίση. Αρκεί να μη ξεχάσουμε το μυστικό των προγόνων μας. Να αντισταθούμε στις ηθικές, πνευματικές και οικονομικές αλώσεις προτάσσοντας τη συνέχεια του Ελληνισμού. Να μετατραπούμε σε μία δυναμική ηθική πλειοψηφία,  η οποία με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο θα βάλει στο περιθώριο τους διανοουμένους της συμφοράς και θα ξανασυνδέσει τις τύχες της Ελλάδας, της Κύπρου και των Αποδήμων με το γάργαρο νερό της διαχρονικής ελληνικότητας, το μόνο που μάς ξεδιψά και μας ξεπλένει. Να βάλουμε στο περιθώριο τις υλιστικές ιδεολογίες που αποχαυνώνουν τους νέους μας μιλώντας τους είτε για τη νομοτέλεια της δικτατορίας του προλεταριάτου είτε για τη νομοτέλεια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης , η οποία γκρέμισε τα σύνορα για να φέρει τελικά στην Ευρώπη τα προβλήματα των αμερικανικών τραπεζών.
Το πνεύμα του Ελληνισμού ήταν πάντα αγωνιστικό και αντιστασιακό. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν υπετάγη στους όρους του Μωάμεθ, αλλά έπεσε μαχόμενος. Οι σημερινές μάχες δεν θα δοθούν με σπαθιά, αλλά με ιδέες και ιδανικά. Αρκεί να ξαναπιστέψουμε στη συνέχεια του Ελληνισμού!
Κ.Χ. 13-5-2010
sxed. 1

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 17th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

____________normal_scroll17[1]

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=================

Ιδού, πατέρες και αδελφοί, ότι η Αγιότατη Εκκλησία της Ελλάδος άρχισε να καταπιάνεται με τα ουσιώδη!

Απόφαση πρώτη: Ο Μ.Κ.Ο. “Αλληλεγγύη” μετονομάστηκε σε Μ.Κ.Ο “Αγάπη”! Βεβαίως! Επιβαλλόταν! Ανυπερθέτως! Πώς αλλιώς θα εκπλήρωνε την ιερά αποστολή του με την επωνυμία “Αλληλεγγύη”; Μόλις μετονομάστηκε σε “Αγάπη” θα δείτε τη διαφορά! Ο Μ.Κ.Ο. “Αγάπη” θα επιτελεί από τούδε και στο εξής το έργο του απερίσπαστος χωρίς σκάνδαλα, χαλασμένα κρέατα, καταβρόχθιση εισφορών ή άλλα παρατράγουδα.

Αλλωστε είμαστε η χώρα που είσαι ότι δηλώσεις! Ας μην ξεχνούμε ότι η ειδική Γραμματεύς του υπουργείου παιδείας κ. Δραγώνα κατέλαβε τη θέση της με διδακτορικό περιωπής που έχει εκπονήσει για το μεγαλείο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας! Το πρόβλημα, όπως μας εξηγούν, δεν είναι το περιεχόμενο του διδακτορικού αλλά ότι της απενεμήθη ο τίτλος από μη αναγνωρισμένο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα. Σαν τα διδακτορικά που χορηγεί και τις εκλογές Καθηγητών που πραγματοποιεί η Θεολογική Σχολή Αθηνών επί δυναστείας Χριστινάκη να πούμε.

Εύγε Μακαριότατε και Σεβασμιότατοι! Πράξατε το καθήκον σας στο ακέραιο στο συγκεκριμένο θέμα!

Είδατε; Ορίστε όλοι εσείς οι αείποτε μεμψιμοιρούντες που κατηγορούσατε την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας ότι ασχολείται με «το άνηθον και τον κύμινον» και παραβλέπει τα σοβαρά θέματα.

****

Δεύτερη απόφαση! Αλλά ελήφθη και δεύτερη ιστορική απόφαση, όπως αναφέρει το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου. Στη συνέχεια η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος επικύρωσε την από 18 Ιουνίου 2010 Απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την αποδοχή της υποβληθείσης, διά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, παραιτήσεως του Θεοφιλεστάτου Επικόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου από της θέσεως βοηθού Επισκόπου παρά τη Ιερά Μητροπόλει Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Στην διεξοδική συζήτηση που ακολούθησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος υπέβαλε αίτημα στο Σώμα της Ιεραρχίας, ζητώντας θέση Βοηθού Επισκόπου, σύμφωνα με τον Νόμο 1951 / 1991. Διεξήχθη ψηφοφορία, και με ψήφους 41 υπέρ, εδόθη η θέση του Βοηθού Επισκόπου στην Ιερά Μητρόπολη Νικαίας.

Ακολούθησε η ψηφοφορία για την πλήρωση της θέσεως Βοηθού Επισκόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστιανουπόλεως.

Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστιανουπόλεως, εκλέγεται ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Προκόπιος”. (Εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία”).

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στα πιο πάνω; Πρώτιστα τη μετάθεση του Κερνίτσης από τη Μητρόπολη Καλαβρύτων στη Μητρόπολη Νικαίας με την πονηριά: “Παραιτούμαι από βοηθός επίσκοπος Καλαβρύτων και υποβάλλω υποψηφιότητα και εκλέγομαι σχεδόν παμψηφεί σε βοηθό επίσκοπο του Μητροπολίτη Νικαίας»;! Ολα αυτά φυσικά εν πνεύματι Αγίω!!! Ούτε λόγος να γίνεται γιά προσυνεννόηση μεταξύ των Μητροπολιτών Καλαβρύτων και Νικαίας, του πρώην Κερνίτσης και νυν Χριστουπόλεως Προκοπίου και του Αρχιεπισκόπου! Α! πα! πα! πα! Γίνονται στη Σύνοδο τέτοιες βρωμοδουλειές και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι; Συμβαίνουν ποτέ τέτοιες δοσοληψίες; Ρίχνουν ποτέ οι Αγιοι Συνοδικοί μας στάχτη στα μάτια του κόσμου; Ποτέ! Αυτό είναι το καλό με τους Συνοδικούς μας! Τους Κανόνες της Εκκλησίας τους έχουν πηδάλιο! Σε όλα τα θέματα! Δεν είδατε πώς απεκατέστησαν την αδικία στη Μητρόπολη Αττικής; Ετσι και τώρα! Σεβάστηκαν τους Κανόνες. Από τη μια ψήφισαν ακόμη ένα αντικανονικό βοηθό επίσκοπο και ύστερα τη μετάθεσή του τη μετονόμασαν σε παραίτηση και εκλογή κατόπιν αιτήσεως του Μητροπολίτη Νικαίας!!! Και όλα αυτά με την έγκριση της Ιεραρχίας!!! Εν Πνεύματι Αγίω φυσικά πάντοτε! Ολα ανεξαιρέτως!

Το μόνο που με στενοχωρεί στο όλο θέμα είναι ότι ο Θεοφιλέστατος Κερνίτσης νυν Χριστουπόλεως κ. Προκόπιος δεν μετετέθη τελικά στη Μητρόπολη Ιλίου. Ετσι δεν θα έχει τη δυνατότητα ο καυμένος να διδαχθεί από το εκκλησιαστικό φρόνημα του κ. Αθηναγόρα και τη βαθύτερη έννοια του όρου μοιχεπιβασία. Αλλά δεν βαρυέσαι! Αμα λάχει και χρειαστεί θα βρεθεί κάποιος άλλος να του τη διδάξει! Αλλωστε και ο κ. Αθηναγόρας δεν έγινε μοιχεπιβάτης με την ψήφο του. Καμιά ογδανταριά επίσκοποι συμμετείχαν στις εκλογές για να τον αναδείξουν σε Μητροπολίτη Ιλίου με την “τιμία” ψήφο τους και αρκετοί άλλοι παρουσιάστηκαν και στη χειροτονία και στην ενθρόνισή του!!!

Πώς είπατε; Το υπόλοιπα θέματα;! Εννοείτε

1. Την καθαίρεση του Μεσσηνίας;
2. την καταδίκη και από την Σύνοδο της Ιεραρχίας του Νεοβαρλααμισμού;
3. την έξοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος από το παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως Π.Σ.Ε.;
4. την παραίτηση του Αγίου Μεσογαίας;
5. την αποκατάσταση του Κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου;
6. την αξιολόγηση της αιρετικής “βαπτισματικής θεολογίας”;
7. την απαίτηση της Εκκλησίας να εκδιωχθούν κλωτσηδόν από το υπουργείο παιδείας, διά βίου μάθησης και θρησκευμάτων οι κυρίες Διαμαντοπούλου, Χριστοφιλοπούλου και Δραγώνα, και οι Σύμβουλοι του παιδαγωγικού Ινστιτούτου;
8. την απαλλαγή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας, της Θεολογικής Ακαδημίας της Μητρόπολης Δημητριάδος, της “Θεολογίας” του επίσημου περιοδικού της Εκκλησίας της Ελλάδος από την άρα, τη μάρα, και το κακό συναπάντημα που εισχώρησε επί Αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου;
9. την απαίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος να διατηρηθεί ο ομολογιακός χαρακτήρας των θρησκευτικών;
10.  την αντικατάσταση όλων των οικουμενιστών εκπροσώπων της Εκκλησίας της Ελλάδος με παραδοσιακούς αντιπροσώπους σε όλους τους διαλόγους που διεξάγει και άλλα παρόμοια;

Ολα τα πιο πάνω θα συζητηθούν και θα ληφθούν οι κατά Θεόν αποφάσεις στην αυριανή συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Νέο πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων. Πώς είπατε; Από πού αντλώ τις πληροροφορίες μου; Α! ναι! Ξέχασα να σας ενημερώσω. Μόλις έχω συστήσει πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “Οι ευσεβείς πόθοι”. Διερωτάσθε για την εγκυρότητα των πληροφοριών μου; Καμιά έγνοια να μην έχετε! Είναι απολύτως έγκυρες και διασταυρωμένες. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιο έγκυρες από αυτές που παρέχει το Οικουμενιστικό πρακτορείο ειδήσεων ΑΜΗΝ του κ. Νίκου Παπαχρήστου που μεταδίδει τους ευσεβείς πόθους των Οικουμενιστών ως εκκλησιαστικές ειδήσεις αλλά και του πρακτορείου “Ρομφαία” που αναγγέλλει τη μια μέρα (“κατ’ αποκλειστικότητα” παρακαλώ), ότι ο Κερνίτσης Προκόπιος μετατίθεται στη Μητρόπολη Ιλίου ως ιεροκήρυκας και την επομένη εκλέγεται ως Χριστιανουπόλεως βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Νικαίας! Αφήνω πια τις επιδόσεις παραπληροφόρησης του εξ Αμερικής συνεργάτη του που βλέπει κάθε τρις και δύο τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο να αποκαθηλώνεται από το Θρόνο της Αμερικής ενώ ο ίδιος προσβλέπει άνετος στη συνέχιση της ποιμαντορίας του!!!

Με συγχωρείτε δηλαδή! Οι ευσεβείς πόθοι των Οικουμενιστών και των Χριστοδουλάνθρωπων είναι έγκυρες πηγές ειδήσεων και οι δικοί μου ευσεβείς πόθοι δεν είναι; Γιατί παρακαλώ;

sxed. 5

Του Βασίλη Κερμενιώτη, κατοίκου Πτολεμαΐδας.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

-1

Οφειλετε να εξηγηθειτε κ. Παπαχρηστου

και να σταματήσετε να παραπληροφορείτε τον πιστό λαό.

Κύριε Παπαχρήστου, διάβασα, προχθές, στην φιλοοικουμενιστική «Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen», την οποία διευθύνετε, το άρθρο σας με τίτλο «Σκληρή απάντηση Μεσσηνίας στον Κυθήρων με φόντο το διάλογο με την Ρώμη». Χαρακτηρίζετε την, εκτός θέματος και πλήρη ειρωνίας, απάντηση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας στην τεκμηριωμένη επιστολή του Μητροπολίτη Κυθήρων ως «απάντηση καταπέλτη»!  Και αφού, όπως αναμενόταν, παίρνετε, ουσιαστικά, θέση υπέρ του αιρετίζοντος αρχιερέα, επικαλείσθε κάποιες, υποτιθέμενες, αντιδράσεις επισκοπικών και εκκλησιαστικών κύκλων, για τις οποίες, όμως, οφείλετε να δώσετε κάποιες εξηγήσεις.
Συγκεκριμένα, γράφετε ότι:
■  «Η υπόθεση [εννοείτε την επιστολή του Κυθήρων προς την Ιερά Σύνοδο] έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό σε πολλούς Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας».
Σας ερωτώ: Ποιοί είναι, ονομαστικά, αυτοί οι «πολλοί» Μητροπολίτες;  Και προς τί ο «προβληματισμός» τους;  Τι τους «προβλημάτισε»;  Τους προβλημάτισε το γεγονός ότι βγήκε, επιτέλους, ένας επίσκοπος να πει την αλήθεια, τη στιγμή που αυτοί ακολουθούν την, βολική και ασφαλή, τακτική του στρουθοκαμηλισμού; «Προβληματίστηκαν», λοιπόν, επειδή ένας εξ’ αυτών έπεσε στο “ατόπημα” να… σπάσει τη συνομωσία της σιωπής;    Ή μήπως «προβληματίστηκαν» και αναρωτήθηκαν: «Τι κάναμε τόσο καιρό; Βάλαμε ως εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος στους διαλόγους, έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει στα δόγματα της Εκκλησίας! Έναν αιρετικό!». Απαντήστε μας κ. Παπαχρήστου.

«Σημειώνει στο Αmen.gr, ένας εκ των Μητροπολιτών: “Τους τελευταίους μήνες κάποιοι αδελφοί μας Ιεράρχες εξαπολύουν επιθέσεις κατά του διαλόγου με τη Ρω-μαιοκαθολική Εκκλησία. Καταγγέλλουν τους πάντες, από Πατριάρχες μέχρι λαϊκούς, χρησιμοποιούν ακραία φρασεολογία, συνταυτίζονται με συντηρητικές παρεκκλησιαστικές και άλλες ομάδες, δείχνουν να μην δεσμεύονται από Συνοδικές αποφάσεις. Που οδηγούμαστε; Στο τέλος ο καθένας θα κάνει ό,τι θέλει”».
Κύριε Παπαχρήστου, έχετε χρέος να μας πείτε ποιός είναι αυτός ο μητροπολίτης. Αναμένουμε.
Πάντως, με τις θέσεις αυτού του «μητροπολίτη», το amen και εσείς προσωπικά, επανειλημμένα, δείξατε ότι συμπλέετε. Είτε με δικά σας άρθρα, είτε με επιλεγμένους φιλοοικουμενιστές ή απροκάλυπτους οικουμενιστές «θεολόγους», κληρικούς, κ.ά. περάσατε το μεγάλο ψέμα ότι, δήθεν, οι αντιδρώντες είναι αντίθετοι με τους διαλόγους με τους ετερόδοξους. Δεν είναι αντίθετοι με τους διαλόγους, κ. εκκλησιαστικέ συντάκτη, είναι αντίθετοι με τις αντορθόδοξες και αντιπατερικές υποχωρήσεις των εκπροσώπων μας στους διαλόγους αυτούς, για τις οποίες ουδέποτε εξουσιοδοτήθηκαν από την Ιερά Σύνοδο!
Κύριε Παπαχρήστου, δεν διευθύνετε κανένα blog ώστε να μπορείτε να γράφε-τε ό,τι θέλετε. Είστε δημοσιογράφος και δημοσιογραφία = αλήθεια. Πόσω μάλλον που είστε εκκλησιαστικός συντάκτης. Η Εκκλησία είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος στον οποίο δεν χωρεί το ψέμα. Χιλιάδες χριστιανών “μπαίνουν” καθημερινά στο «amen» με σκοπό να ενημερωθούν αντικειμενικά για τα εκκλησιαστικά δρώμενα και, συ-χνά, εισπράττουν την οικουμενιστική προπαγάνδα!  Ένα εξόφθαλμο παράδειγμα αποτελεί η «δημοσιογραφία» σας σχετικά με την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Ενώ το σπουδαίο και πατερικότατο αυτό κείμενο δημοσιεύθηκε στα πέρατα της γης (όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά μεταφρασμένο και σε άλλες γλώσσες), το «πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων», που διατηρείτε …δεν έκρινε σκόπιμο να το δημοσιεύσει!!!1 Ιδού, λοιπόν, κ. Παπαχρήστου ποιός είναι, πραγματικά, εναντίον του διαλόγου!  Και αν το δημοσιογραφικό σας ολίσθημα περιοριζόταν μόνο εκεί, θα ήταν καλά. Εσείς, όμως, προχωρήσατε ακόμη περισσότερο: Ενώ δεν δημοσιεύσατε την «Ομολογία Πίστεως» ―ίσως, για να μη μάθει την αλήθεια ο πι-στός λαός, αφυπνισθεί και ράνει με ντομάτες, αντί ροδοπετάλων, τους άθεους Οικουμενιστές―, εν τούτοις, δημοσιεύσατε αρκετές απαξιωτικές «κριτικές» εναντίον της, από αυτόκλητους και μη, «συνηγόρους» του Οικουμενισμού!  Αυτή είναι η δημοσιογραφική και δημοκρατική ευαισθησία σας, κ. Παπαχρήστου;  Αυτή την αντιδεοντολογική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά σας, τη γνωρίζει η εφημερίδα που σας αμείβει; Τη γνωρίζουν οι συνάδελφοί σας δημοσιογράφοι;

■ Τέλος, γράφετε: «Σύμφωνα πάντως με ορισμένες εκτιμήσεις εκκλησιαστικών κύκλων αυτές οι επιθέσεις κατά του προσώπου του Μητροπολίτη Μεσσηνίας “εξυ-πηρετούν” τις φιλοδοξίες κάποιων Αρχιερέων «που εποφθαλμιούν την θέση του α-ντιπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος στο διεξαγόμενο διάλογο Ορθοδόξων-Ρωμαιοκαθολικών»».
Αυτό είναι είδηση!  Γιατί, όμως, δεν μας λέτε κ. Παπαχρήστου, ποιοί είναι αυτοί οι «εκκλησιαστικοί κύκλοι»; Κι αυτό απόρρητο είναι;  Ειλικρινά, δεν ξέρω αν υπάρχουν επίσκοποι με τέτοια φιλοδοξία. Αυτό, όμως, που είναι «ηλίου φαεινότερο» είναι ότι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας εμφορείται από αιρετικές απόψεις και καλά θα κάνει η Ιερά Σύνοδος, αν δεν τον καθαιρέσει, τουλάχιστον να αδράξει την ευκαιρία και να αποπέμψει τόσο αυτόν, όσο τους άλλους ομοϊδεάτες του ρασοφόρους, από τη νευραλγική θέση της εκπροσώπησης στους διαλόγους. Όλως «τυχαίως» και «συμπτωματικώς», ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ελλαδιτών Αρχιερέων είναι κατά του Οικουμενισμού2, σχεδόν πάντοτε, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας, στους διαλόγους, είναι …Οικουμενιστές!

Κύριε Παπαχρήστου, έχετε δημοσιογραφικό και ηθικό χρέος να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας ετέθησαν. Αν δεν το κάνετε, θα αφήσετε να εννοηθεί ότι διασπείρετε ψευδείς ειδήσεις!
Παρατηρώντας, τόσο καιρό, το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, έχω διαπιστώσει ότι τόσο εσείς, όσο και η κυρία Μ. Αντωνιάδου, μεροληπτείτε και, θελημένα ή αθέλητα, ενίοτε, διαστρεβλώνετε την αλήθεια και παραπληροφορείτε τον κόσμο, κάτι που συνιστά σοβαρό δεοντολογικό και δημοσιογραφικό ολίσθημα, για το οποίο θα πρέπει να λογοδοτήσετε στην Ε.ΣΥ.Η.Ε.Α.
Πάντως, να γνωρίζετε, τουλάχιστο χώρο της Εκκλησίας, ότι όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος να κρύψει την αλήθεια, στο τέλος αυτή θα αποκαλυφθεί, γιατί η αλήθεια δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του ίδιου του Θεού («Εγώ ειμί η Αλήθεια» – Ιω. ιδ’ 6).

Πτολεμαΐδα, 23/6/2010

Βασίλης Κερμενιώτης
(Υπαγ. στην Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας)

1.  Το «Amen», δημοσίευσε, μόνο, κάποια αποσπάσματα.
2. Αυτό, το γράφω «μετά λόγου γνώσεως». Για δύο χρόνια διετέλεσα Γραμματέας ενός σωματείου που αγωνίζεται κατά του Οικουμενισμού. Είχαμε πλήθος επαφών και πληροφοριών απ’ όλη την Ελλάδα. Ως εκ τούτου, μπορώ να πω, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μητροπολιτών της Εκκλησίας μας, θεωρούν αίρεση και τον Οικουμενισμό και τον Παπισμό, παρά το γεγονός ότι αποφεύγουν να το διατρανώσουν δημόσια (πρακτική που, φυσικά, δεν τους τιμά).

_______________

sxed. 3

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Αποδέχονται αυτό το επίπεδο δικαιοσύνης στην Εκκλησία;

Γιατί μοναστήρια και πνευματικοί πατέρες μένουν απαθείς στην συντελούμενη αδικία;

Στην εφημ. της Καλαμάτας «Φωνή» (21/6/2010) και υπό τον τίτλο «Διωγμός μοναχής» δημοσιεύεται το υπ’ αριθ. 294/10,7-6-2010 Έγγραφο του μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου προς μοναχή 75 ετών της Ι. Μ. Αγ. Κων/νου και Ελένης Καλαμάτας, δίνοντας συνέχεια στον άδικο και αντικανονικό διωγμό που από πέρυσι άρχισε εναντίον της Ι. Μονής, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις των εφημερίδων. Το περιεχόμενο του Εγγράφου είναι το εξής:
«Οσιωτάτη μοναχή, κατόπιν της απειθούς και ανυπακόου συμπεριφοράς σας, του ανεπίτρεπτου περιεχομένου των κατά συρροήν εγγράφων σας, ως και του τελευταίου υπ’ αριθ. 126/10, της 4ης Ιουνίου 2010 και του αναιδούς τρόπου εκφράσεως προς το πρόσωπον ημών, εντελλόμεθα υμίν όπως μεταβήτε_επί_εξάμηνον (6μηνον) από της λήψεως του_παρόντος, δια παραμονήν και άσκησιν, εις την Ιεράν Μονήν Χρυσοκελλαριάς.
Εις περίπτωσιν μη υπακοής  θα υποστήτε τα υπό των Ιερών κανόνων οριζόμενα.
Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος».

Σχόλια στα παραπάνω:

1. Όπως σημειώνεται στην εφημερίδα: «τα έγγραφα των οποίων ποιείται μνείαν ο μητροπολίτης κ.κ. Χρυσόστομος», του τα έστελναν «κατόπιν συναποφάσεως απασών των μοναζουσών, των οποίων αύτη ετύγχανε εκπρόσωπος». Ο Μητροπολίτης, λοιπόν, τιμωρεί αντιπροσωπευτικά!
2. Κανένα παράδειγμα από τα ανεπίτρεπτα τάχα παραπτώματα της μοναχής δεν περιέχεται στο Έγγραφο, παρά μόνο χαρακτηρισμοί κατ’ αυτής κατά την προσωπική «κρίση» του Μητροπολίτη, ο οποίος τους βρίσκει «αναιδείς» χωρίς και να τους παρουσιάζει. Και αυθαίρετα προβαίνει σε εκδίκηση-τιμωρία, στέλνοντας την 75 χρονών μοναχή στην εξορία! Υπακοή κατά τον Μητροπολίτη φαίνεται ότι είναι η συμμόρφωση της μοναχής προς τις άδικες διαταγές του, η ισοπέδωση της προσωπικότητός της, η αφαίρεση της θεόσδοτης ελευθερίας της.
3. Ερωτώνται οι νομικοί κύκλοι της Εκκλησίας, οι ηγούμενοι των μοναστηριών να μας ενημερώσουν:
α) Μια μοναχή κρίνεται από τον Μητροπολίτη ή από το ηγουμενοσυμβούλιο της Ι. Μονής;
β) Η ποινή επιβάλλεται χωρίς να κληθεί σε εξέταση η μοναχή, χωρίς δίκη, απολογία, απόφαση εκκλησιαστικού δικαστηρίου, κ.λπ.;
γ) Η χριστιανική αγάπη επιτρέπει την μη συμπαράσταση στη γυναικεία αυτή Ι. Μονή, που πάνω από ένα χρόνο ταλαιπωρείται, ευρισκόμενη στο στόχαστρο του Μητροπολίτη; Ποια ενέργεια συμπαράστασης έδειξαν μέχρι σήμερα τα υπόλοιπα μοναστήρια, που βλέπουν πως η αδικία και η αυθαιρεσία από μερικούς εκκλησιαστικούς ταγούς αποβαίνει πλέον ανεξέλεγκτη;
Θεσσαλονίκη, 23 Ιουνίου 2010

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»
Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

sxed. 3

Περί εξομολογήσεως και πνευματικής καθοδηγήσεως

Γέροντος Γερμανού Σταυροβουνιώτη

Η Εκκλησία έχει δύο τρόπους καθοδηγήσεως των ψυχών: Την ακρίβεια και την οικονομία. Τα ζητήματα, που επιδέχονται οικονομία, ο Πνευματικός πρέπει να τα χειρίζεται με προσοχή, προσευχή και διάκριση, ώστε να προκύπτη ωφέλεια και όχι βλάβη. Στα ζητήματα όμως, που δεν είναι επιδεκτικά οικονομίας, να είναι αυστηρότατος, για να μη κατακριθή εν ημέρα Κρίσεως ως θεομάχος.

Ο Πνευματικός κατά το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως έχει τη δυνατότητα να κάνη οικονομία και συγκατάβαση μέσα στα όρια των Ιερών Κανόνων, δηλαδή μέχρι εκείνου του σημείου, που δεν θα βλάψη τον εξομολογούμενο. Διότι η οικονομία δεν γίνεται, για να επαναπαυθή και να παραμείνη ο εξομολογούμενος στις πτώσεις του, αλλά για να παρακινηθή να τις ξεπεράσει.

Υπάρχουν ζητήματα στην Εξομολόγηση, για τα οποία ο Πνευματικός πρέπει να χρησιμοποιήση και το μέτρο της συγκαταβάσεως και οικονομίας, προκειμένου να φέρη τον εξομολογούμενο στην οδό της σωτηρίας. Υπάρχουν όμως και άλλα ζητήματα, στα οποία δεν μπορεί κατ’ ουδένα λόγο να γίνη οικονομία. Για παράδειγμα δεν χωρεί συγκατάβαση, αν ο εξομολογούμενος εμμένει στη μνησικακία, ζητά εκδίκηση, δεν συγχωρεί αυτόν, που του έφταιξε, είτε δίκαια, είτε άδικα. Δεν μπορεί ακόμη να γίνη συγκατάβαση σ’ αυτόν που επιμένει αμετανόητα σε αιρετικά φρονήματα ή και δεν πείθεται να αποχωρήση από αντιχριστιανικές μυστικές θρησκείες, όπως είναι π.χ. η Μασωνία. Είναι επίσης τελείως ανεπίδεκτα οικονομίας τα κωλύματα Ιερωσύνης. Δεν επιτρέπεται δηλαδή σε καμμιά περίπτωση να δοθή συμμαρτυρία, για να προσέλθη στις τάξεις της Ιερωσύνης κάποιος, που έπεσε σε βαριά σαρκικά αμαρτήματα, όπως είναι οι πριν το γάμο του σεξουαλικές σχέσεις, έστω και με αυτήν ακόμη την αρραβωνιαστικιά του, αλλά και κάθε άλλη έξω από τον γάμο του σεξουαλική σχέση, όπως είναι η πορνεία, ή η μοιχεία, ή η αρσενοκοιτία. Οι Πνευματικοί, που συγκαταβαίνουν σε τέτοιες περιπτώσεις και δίνουν συμμαρτυρία, φέρουν τεράστια ευθύνη ενώπιον του Θεού. Αλίμονο και σ’ εκείνους που κρύβουν τέτοια αμαρτήματα από τον Πνευματικό, για να υποκλέψουν συμμαρτυρία, και να γίνουν αναξίως ιερείς!

Ο στόχος του Πνευματικού, όταν εξομολογή, είναι το να κερδηθή ο αμαρτωλός!

Πολλοί εγκαταλείπουν τον Πνευματικό τους και προστρέχουν σε άλλο, ο οποίος, όπως λέγουν, τους «αναπαύει» καλύτερα. Χρειάζεται όμως πολλή προσοχή στο θέμα αυτό, διότι όπως δυστυχώς υπάρχει «καλή ανάπαυση», υπάρχει και «κακή ανάπαυση». Αν κάποιος Πνευματικός εξασθενίζη στη συνείδηση του εξομολογουμένου τη σοβαρότητα κάποιων πτώσεων του ή του επιτρέπει να κοινωνή των Αχράντων Μυστηρίων, παρ’ ότι πέφτει σε σοβαρά αμαρτήματα, τέτοιου είδους «ανάπαυση» καταποντίζει, όχι μόνο τον εξομολογούμενο, αλλά και τον Πνευματικό.

Τα επιτίμια είναι φάρμακα, που τα επιβάλλει ο Πνευματικός, για να κλείση το τραύμα, και να θεραπευθή η ασθένεια του εξομολογουμένου. Τα επιτίμια προλαμβάνουν την επανάληψη της αμαρτίας. Αν δεν μπη το κατάλληλο επιτίμιο σε κάποια σοβαρή πτώση, είναι πολύ εύκολο αυτή να ξανασυμβή.

Οι ιεροί Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων είναι εξίσου θεόπνευστοι, όπως ακριβώς θεόπνευστα είναι και τα Δόγματα, τα οποία διευκρίνησαν και διετύπωσαν οι ίδιες εκείνες Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης χαρακτήρισε το «Πηδάλιον» με τα εξής υπέροχα λόγια: «Αύτη η βίβλος είναι η μετά τας Αγίας Γραφάς Αγία Γραφή, η μετά την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην Διαθήκη. Τα μετά τα πρώτα και θεόπνευστα λόγια δεύτερα και θεόπνευστα λόγια. Αύτη εστί τα Αιώνια Όρια, ά έθεντο οι Πατέρες ημών, και Νόμοι οι υπάρχοντες εις τον αιώνα και υπέρ πάντας τους εξωτερικούς και βασιλικούς νόμους υπερέχοντες…»

Εκείνος, που πραγματικά μετανοεί για την αμαρτία του και έχει γνήσια ταπείνωση, δέχεται αγόγγυστα το επιτίμιο, που έκρινε κατάλληλο να του βάλη ο Πνευματικός. Εκείνος, που γογγύζει για το τυχόν επιτίμιο, που του επιβλήθηκε, αυτός οπωσδήποτε δεν συνειδητοποίησε το μέγεθος της αμαρτίας, στην οποία περιέπεσε, δεν κατανοεί το βάθος του Μυστηρίου της Μετανοίας και Εξομολογήσεως, και με την πρώτη ευκαιρία πάλιν θα ξαναπέση, ίσως και σε χειρότερα.

Όπως ο γιατρός δεν πρέπει να ξεγελά τον άρρωστο, κρύβοντάς του τη σοβαρότητα της ασθένειας του και στερώντας τον τα αναγκαία φάρμακα, παρομοίως πρέπει να ενεργή και ο Πνευματικός. Είναι αδύνατο να οδηγή στη σωτηρία τους ανθρώπους, αν στη συνείδηση τους απαμβλύνη και δικαιολογή κάποιες αμαρτίες, που μερικές φορές μπορεί να είναι και θανάσιμες.

Ως Γέροντας σας και Πνευματικός σας, κάθε ημέρα είμαι νοερώς κοντά σας. Μη νομίζετε ότι σας ξεχνώ.Ο Απόστολος Παύλος λέγει «απών τω σώματι, παρών δε τω πνεύματι» (Α’ Κορ. 5,3). Δηλαδή νοερώς, με το πνεύμα είμαι παρών, άν και απουσιάζω σωματικά. Ναί! Με τη σκέψη και τις προσευχές μου είμαι πάντοτε πλησίον σας, έστω κι άν σωματικά βρίσκωμαι πολύ μακριά. Ας είναι, κι από μακριά, έχω την έγνοια και τη φροντίδα σας.

Μη νομίζετε ότι είστε μόνοι στον αγώνα σας. Ο Γέροντας σας βρίσκεται δίπλα σας, μαζί σας.

Αν σε πλακώση η στενοχώρια και σου βάλη ο πειρασμός τον λογισμό να μη πας στον ναό, ούτε το Απόδειπνο να κάνης, και τα παρόμοια, να ενθυμηθής πως ο Πνευματικός και ο Γέροντας σου είναι δίπλα σου νοερώς, και σε παρακολουθεί. Και θα λυπηθής πολύ, αν υποκύψης στον πειρασμό, και δεν αντισταθής σ’ αυτόν. Μη το ξεχνάτε πως πράγματι ο Γέροντας σας είναι πάντοτε κοντά σας με τις προσευχές του, και σας παρακολουθεί.

Κι άν όλοι γύρω σου σ’ εγκαταλείψουν, δεν πρέπει να επιτρέψης στον εαυτό σου να αισθάνεται πως δεν έχεις ανθρώπινο στήριγμα. Γιατί ο Πνευματικός σου σου υπόσχεται πως θα έχη τη φροντίδα και την έγνοια σου.

Αφού ξέρης πως σε αγαπά ο Θεός και ο Πνευματικός σου, δεν πρέπει να φοβάσαι! Να σκέφτεσαι ότι, «κι άν δεν μου απομείνη τίποτα στον κόσμο να στηριχθώ, να ακουμπήσω, να σταθώ, όμως υπάρχει ο πανταχού παρών Θεός. Γι’ αυτό και δεν μπορώ ν’ απελπισθώ. Κοντά μου βρίσκεται κι ο Πνευματικός μου, και μπορώ να στηριχθώ.» «Τί δύναται να μας χωρίση από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη; Στενοχωρία; Ξίφος; Κίνδυνος; Θάνατος; » (ππρβλ. Ρωμ. 8,35). Τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίση από την αγάπη του Χριστού, όταν έχουμε την πίστη και ελπίδα μας σ’ Αυτόν.

Όταν έχης ανάγκη να ’δης τον Πνευματικό σου, κι αναλογίζεσαι πως είναι πολύ μακριά, και είναι δύσκολο να τον συναντήσης τη στιγμή εκείνη, που έχεις ανάγκη, τότε να έχης υπόψη σου, και να το πιστεύης, πως ο Πνευματικός σου πατέρας, άν και είναι «απών τω σώματι», είναι όμως «παρών τω πνεύματι» (Α΄, Κορ. 5,3) [δηλαδή άν και απουσιάζη σωματικά, είναι όμως παρών πνευματικά], και παρακαλεί τον Θεό να σ’ ενδυναμώνη και να σε σώζη.

Το αν θα «φύγη» (σ.σ εννοεί ο Γέροντας το να αποθάνη) σύντομα ο Πνευματικός σου, σημαίνει ότι ο Θεός το παρεχώρησε αυτό. Και ο Κύριος θα φροντίση οπωσδήποτε για το συμφέρον της ψυχής σου και για τη σωτηρία σου. Κάποιος άλλος θα βρεθή να τον αντικαταστήση. «Ο πιστεύων εις εμέ, κάν αποθάνη ζήσεται» (Ιωάν. 11, 26). Άν κάποιος πιστός αποθάνη, θα ζήση όμως στην άλλη ζωή. Κι άν αποθάνη ο Πνευματικός σου, όμως θα ζη κοντά στον Θεό. Και θα πρεσβεύη σ’ Αυτόν για τα πνευματικά του παιδιά. Θα παρακαλή και για σένα, να σε δυναμώνη ο Κύριος και να σε στηρίζη!

Εγώ πιστεύω στην ευσπλαχνία του Θεού. Αυτός θα σε βοηθήση ν’ απαλλαγής από τον πειρασμό, που έχεις. Πρέπει όμως να κάνης υπομονή, κι εγώ θα παρακαλώ τον Θεό για σένα, όσο μπορώ. Κι εσύ όμως πρέπει να παρακαλής να σε ελεήση ο Θεός. Και θα’ ρθη σίγουρα η λύτρωση.

Πάντοτε η εξομολόγηση στον Πνευματικό πρέπει να είναι καθαρή. Να μη αποκρύπτη ο εξομολογούμενος εν γνώσει του καμμία αμαρτία του. Και τότε θα ’χη τη συγχώρηση από τον Θεό. Όταν η εξομολόγηση είναι ειλικρινής, τότε ακριβώς είναι που βρίσκει ο εξομολογούμενος έλεος, παρηγορία και άφεση των αμαρτιών του.

Ως Πνευματικός σας, ελπίζω και πιστεύω πως σιγά σιγά θα γίνετε όπως σας θέλει ο Θεός. Εγώ, όσο μπορώ, θα σας βοηθώ. Αλλά και σεις πρέπει να υπακούετε σε όσα σας λέγω. Πέραν τούτου, είναι του Θεού δουλειά. Και η δική σας σωτηρία είναι και δική μου σωτηρία.

Για όσους προσέρχονται σε μένα, και με εμπιστεύονται, και γίνονται πνευματικά μου παιδιά, γι’ αυτούς θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Και θεωρώ καθήκον μου να εκπληρώσω στο ακέραιο την υποχρέωση μου απέναντι σ’ αυτά τα πρόσωπα. Η σωτηρία των πνευματικών μου παιδιών είναι ταυτόχρονα και δική μου σωτηρία.

sxed.-2

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Εκδηλώσεις ματαιοδοξίας

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 4/6/2010

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ἀγωνιστής τῆς κατά Θεόν βιοτῆς πρέπει νά εἶναι πάντα προσεκτικός γιά νά μπορεῖ νά βλέπει τό ὀρθό καί το λάθος, νά διακρίνει πότε κάτι τόν ὠφελεῖ καί πότε τόν βλάπτει. Ἰδιαίτερα ὁ κληρικός πρέπει νά ἔχει μύριους πνευματικούς ὀφθαλμούς, γιατί εἶναι μόνιμος στόχος τοῦ διαβόλου καί ἀντιμετωπίζει πολλούς ἐκ δεξιῶν κινδύνους.
Οἱ ἄνθρωποι συνήθως δέχονται τούς ἐπαίνους γιά ὅ,τι καλό και θεάρεστο ἔχουν πετύχει, ἀλλά καί γιά ὅ,τι οἱ ἄλλοι τούς ἀναγνωρίζουν, χωρίς ὅμως νά ὑπάρχει στήν πραγματικότητα. Δυστυχῶς αὐτό τό τελευταῖο συμβαίνει συχνά…..
Ὁ ἔπαινος, τίς περισσότερες φορές, ἔχει ἀρνητικά ἀποτελέσματα, γιατί προκαλεῖ εὐχαρίστηση στόν ἐπαινούμενο χωρίς νά τοῦ ἀξίζει. Σπάνιες εἶναι οἱ περιπτώσεις, ὅπου ἕνας ἐνάρετος ἄνθρωπος ἐπαινεῖται δικαίως καί ὁ ἴδιος δέν αἰσθάνεται ὅτι ἔχει κατορθώσει κάτι σπουδαῖο. Δέχεται ἀπαθῶς τόν ἔπαινο, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τόν ἀποφύγει καί πιστεύει ὅτι ἴσως νά παρακινηθοῦν μερικοί στόν πνευματικό ἀγώνα, ἐνῶ ὁ ἴδιος βρίσκει τήν εὐκαιρία νά ταπεινωθεῖ περισσότερο, ἀποκλείοντας ἀπό τή ζωή του κάθε ραθυμία καί αὐτοϊκανοποίηση.
Στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὅμως ἔχουμε εὐρέως διαδεδομένο τό φαινόμενο Μητροπολίτες να διοργανώνουν διάφορες ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἑαυτοῦ τους!
Χρησιμοποιοῦν τό ταμεῖο τῆς Μητροπόλεώς τους, ἐπιλέγουν τούς ἐγκωμιαστές τους, πού θα ἀναφερθοῦν στό πολυσχιδές ἔργο τους, ἀλλάκαί στήν ἁγιότητά τους, τήν ὁποία ἀπέκτησαν μετά ἀπό πολύχρονη ἄσκηση, καί προσκαλοῦν πρόσωπα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐντελῶς ἄσχετα μέ την θρησκεία καί τήν ᾽Εκκλησία. Ἀπό ὅλο αὐτό τό θέατρο –πού συνήθως παίζεται ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν– προκαλεῖται στούς ἐπαινομένουςμιά μάταιη ἐσωτερική εὐφροσύνη, πού ἱκανοποιεῖ τήν κενοδοξία τους. Παράλληλα ἐπιδιώκουν τίς ἐντυπώσεις στό λαό, προκειμένου νά καλύψουν τή χαλαρή καί χωρίς ἠθικές ἀξίες ζωή τους, ἡ ὁποία σχολιάζεται καθημερινά ἀπό τούς ἁπλούς ἀνθρώπους.
Οἱ ἐντυπώσεις πού προκαλοῦν αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις δέν διαρκοῦν περισσότερο ἀπό μία δύο μέρες, οὔτε καί μεταπείθουν τους ἀνθρώπους, γιά νά μή πῶ ὅτι τίς περισσότερες φορές προκαλοῦν καί ἐξοργίζουν. Δυστυχῶς οἱ Μητροπολίτες αὐτοί εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τό ποίμνιό τους καί ἀδιάφοροι γιά τό τί συμβαίνει στήν κοι- νωνία. Ζοῦν γιά τίς ἐντυπώσεις, τήν προβολή, τούς ἐπαίνους, χωρίς ποτέ νά ἔχουν κοπιάσει γιά τό καλό τῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποίους ὑποτίθεται ὅτι ποιμαίνουν.

Ἀδιάφοροι καθώς εἶναι γιά τά πνευματικά θέματα καί τήν κατά Θεόν προκοπή τους, ἀντιδροῦν σέ κάθε ἔλεγχο πού τούς ἀσκεῖται. Δέν ἀνησυχοῦν οὔτε καί τόν ἐκλαμβάνουν ὡς ἰαματικό. Μόνοι τους συμπεραίνουν αὐθαίρετα ὅτι αὐτοί πού τούς ἐλέγχουν εἶναι ἐμπαθεῖς καί μικρόνοες καί γι᾽ αὐτό δέν τούς δίνουν καμιά σημασία.Ἔτσι διαιωνίζεται ἡ κακοδαιμονία στήν Ἐκκλησία καί συνεχίζεται ὁ σκανδαλισμόςτῶν πιστῶν. Το πρόβλημα εἶναι μεγάλο καί δυσεπίλυτο, γιατί πρωταγωνιστές εἶναι Μητροπολίτες, δηλαδή δεσποτάδες στό ἀπυρόβλητο!
Μόνο τό χέρι τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά λύσει τό πρόβλημα καί νά ξαναδώσει ἐλπίδα στούς καλοπροαίρετους, πού τόσο ἔχουν σκανδαλιστεῖ.

_______________

____________

«ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 17th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

____________________________________

καρτα+πολιτη+-+ταυτοτητα-+φυλακηΗ κυβέρνηση  εντός των επομένων 6 μηνών θα έχει  επιβάλλει  τον απόλυτο έλεγχο  όλων μας  μέσω  της «ΚΑΡΤΑΣ  ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

*Ειδικοί επιστήμονες μας βεβαιώνουν ότι  το παγκόσμιο και εθνικό σύστημα  «υποστήριξης» αυτής της  μεθοδευμένης «ψηφιακής διακυβέρνησης» βασίζεται   στην χρήση  του αριθμού του Θηρίου (666).
*Η  «Κάρτα του πελάτη» η οποία  κατά πάσα βεβαιότητα θα διανεμηθεί πριν απο την «Κάρτα του Πολίτη» καταργεί το ανθρώπινο πρόσωπο σαν φυσική παρουσία  (όνομα , διεύθυνση κλπ) και στην θέση του  βάζει έναν bar-code  ο οποίος μάλιστα χρησιμοποιώντας  το σύστημα ΕΑΝ 13 εισάγει στην προσωπική καθημερινή  και ΑΝΑΓΚΑΙΑ χρήση τον δυσώνυμο αριθμό.Μετά λοιπόν την αριθμοποίηση του ανθρώπου μέσω του ΑΜΚΑ ήλθε  η στιγμή για την  καθαρά αντίχριστη  «bar-codικωποίηση».
*Μπορούμε να θεωρήσουμε ως «ψηφιακή διευκόλυση»  τον εξαναγασμό  του πολίτη να αποδεχθεί έστω και με το «πιστόλι στον κρόταφο» τέτοιες «εξυπηρετήσεις»;
*Ως βαπτισμένοι  Ορθόδοξοι Χριστιανοί   εις το όνομα του Πατρός  και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος  πως είναι δυνατόν να θεωρήσουμε  «συμβατή » με την πίστη μας τη χρήση και επίκληση  του ονόματος του Θηρίου;
*Μπορεί να εξακολουθεί να ονομάζεται  Χριστιανός αυτός που  θα επιλέξει την απεμπόληση των Θείων δώρων του αυτεξουσίου και της ελευθερίας , για χάρη των  φτηνών και  βραχύβιων  «δώρων»  – διευκολύνσεων  της «Νέας Εποχής»;

*Είναι  εν τέλει πράξη αποστασίας και υποταγής στις αντίχριστες δυνάμεις η αποδοχή  της κατοχής και thw χρήσης  μιας  κάρτας που  εισάγει στην ζωή μας τον 666 και που εκ του νόμου δεν θα μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα χωρίς αυτήν;

Αν λοιπόν  ανησυχούμε  ως πολίτες και αγωνιούμε ως πιστοί, τότε  ας παραβρεθούμε την Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010 και ώρα 20.00 στον Ιερό Ναό  Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αμαρουσίου  στην  ομιλία του Π.  Σαράντη Σαράντου  για να ακούσουμε  τις απαντήσεις του σε όλες τις  απορίες γύρω απο αυτό το μείζον  για τη σωρτηρία μας ζήτημα.

4509991

Ο ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 16th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΚΩΦΕΥΕΙ

ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ

Ὁ ἐπί αἱρέσει καταγγελλόμενος καὶ ἐλεγχόμενος

Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος δὲν ἀποπτύει τὴν αἵρεση,

ἀλλὰ ἀπαντᾶ μὲ ὕβρεις καὶ ψευδολογίες

Ο ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ:

ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ,  Ή ΤΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ

Ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ, ἔστειλε ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διὰ τῆς ὁποίας τὴν πληροφορεῖ ὅτι μαθαίνοντας γιὰ τὶς αἱρετικὲς τοποθετήσεις τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας ἔχει μείνει «ἄναυδος καὶ ἐμβρόντητος ἐκ τῆς πελωρίας ἐκκλησιολογικῆς ἐκτροπῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου» κ. Χρυσοστόμου. Δηλώνει ὅτι: ἐσιώπησα «ἐπὶ 8μηνον προσευχόμενος καὶ ἀναμένων τὴν ἐπισήμανσιν τοῦ δεινοῦ αὐτοῦ ἐκκλησιολογικοῦ ἀτοπήματος ὑπὸ ἀρχαιοτέρων… συνεπισκοπῶν μου, ἵνα μὴ παραμένη ἐπισήμως ἐκπεφρασμένη ἡ ἄστοχος καὶ βλάσφημος αὕτη, …ἐκκλησιολογικὴ τοποθετησις» τοῦ κ. Χρυσοστόμου, ἡ ὁποία κατηγγέλθη ὑπὸ λαϊκῶν μελῶν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας (καὶ ἐννοεῖ τὴν Μηνυτήριο Ἀναφορὰ πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδό ποὺ κατέθεσε ἡ «Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιάτος”» (ἀλλὰ καὶ ἄλλοι φορεῖς), ἀλλὰ δυστυχῶς οἱ 80 Μητροπολίτες δὲν εὐαισθητοποιήθηκαν νὰ τὴν ἐξετάσουν.
Νὰ θυμήσουμε, ὅτι αὐτὴ τὴν Μηνυτήριο Ἀναφορά, ἐπειδὴ κατετέθη ὑπὸ λαϊκῶν,  ἡ Ἱ. Σύνοδος ἀρνήθηκε νὰ τὴν ἐξετάσει ―ὅπως ἔδειξαν τὰ πράγματα― καὶ δὲν ἀπάντησε (θετικὰ ἢ ἀρνητικὰ) πρὸς τοὺς λαϊκοὺς ποὺ τὴν κατέθεσαν, παρουσιάζοντας ἄλλη μία φορὰ τὸ πρόσωπο ἑνὸς ἐξουσιαστικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καθεστῶτος, ποὺ θεωρεῖ τὴν Ἐκκλησία «τσιφλίκι» τῶν Ἐπισκόπων, ὑποτιμώντας βάναυσα, ἀπαξιώνοντας καὶ περιθωριοποιώντας τὸ λαϊκὸ στοιχεῖο τῆς Ἐκκλησίας καὶ πληγώνοντας τὴν Ὀρθοδόξη Συνοδικὴ Ἐκκλησιολογία. Μόλις, ὅμως, ἐτέθη τὸ θέμα ἀπὸ κάποιον Ἐπίσκοπο, ἄρχισε ἡ Ἱ. Σύνοδος νὰ ἐξετάζει τὸ θέμα· κάτι κινήθηκε· ἄρχισε μία διαδικασία ἀνταλλαγῆς Ἐπιστολῶν. Αὐτὸ ἀσφαλῶς μᾶς χαροποιεῖ καὶ μᾶς δίνει κάποιες ἐλπίδες, ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξει μιὰ Συνοδικὴ ἀντίδραση ἐναντίον τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀρκεῖ νὰ συνεχιστεῖ, μὲ τὴν εὐλογία καὶ τὴν οἰκονομία τοῦ Χριστοῦ, πρὸς τὴν σωστὴ κατεύθυνση.
Βέβαια, τὸ μεγάλο πρόβλημα τὴ στιγμὴ αὐτὴ δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν ἀπαντητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας. Πρόκειται γιὰ μιὰ ἀπάντηση ποὺ ἤδη ὁ θεολόγος καὶ φιλόλογος κ. Τελεβάντος χαρακτήρισε ὡς «ἀθεολόγητη, προπετῆ, κουτσομπολίστικη, γεμάτη ψεύδη, ἐμπαθῆ, κακοήθη, μικροπρεπῆ, ἀνάξια ὄχι μόνον ἐπισκόπου ἀλλὰ κάθε ἀνθρώπου ποὺ σέβεται στοιχειωδῶς τὸν ἑαυτὸ του», καὶ ἀπὸ ὅσα θὰ ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια, ἀποδεικνύονται ἐξαιρετικὰ εὔστοχοι οἱ χαρακτηρισμοί του.
Α. Ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος δηλώνει ὅτι μὲ τὴν Ἐπιστολή του αὐτὴ (ποὺ ἀπευθύνει πρὸς τὸν Προεδρο τῆς Ἱ. Συνόδου) θὰ δώσει διευκρινήσεις  «στὶς ἀμφιβολίες ποὺ ἐκφράζει ὁ Σεβ. Κυθήρων, σχετικὰ μὲ τὴν ὀρθοφροσύνη μου καὶ τὴν ὀρθοδοξία μου». Μὲ τὶς διευκρινήσεις, ὅμως, ποὺ δίδει ἐπιτείνει τὶς ἀμφιβολίες γιὰ τὴν «ὀρθοφροσύνη» καὶ τὴν «ὀρθοδοξία» του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀξιοπιστία του.
1) Δηλώνει ὅτι κατὰ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ὀκτωβρίου 2009 «οὐδεμία ἐξεφράσθη ἀμφισβήτηση γιὰ τὶς θέσεις τὶς ὁποῖες διετύπωσα, οὔτε κάποια ἐπιφύλαξη ἐξεδηλώθη, γιὰ τὶς ἐκκλησιολογικές μου τοποθετήσεις, τὶς ὁποῖες μάλιστα ἀνέπτυξα, ἐξ ἀφορμῆς σχετικῆς ἐρωτήσεως τοῦ Σεβ. Πειραιῶς». Ὅμως, ἄλλη εἶναι ἡ ἀλήθεια. Πρίν, κατὰ καὶ μετὰ τὴν Ι.Σ.Ι. ἀμφισβητήθηκε ἔντονα ἡ καταλληλότητα τοῦ Μεσσηνίας ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸν Διάλογο μὲ τοὺς παπικοὺς στὴν Πάφο τῆς Κύπρου. Σγκεκριμένα:
(Ι) Ὁ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, γιὰ πρώτη φορὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες ―ἀπὸ ὅσο γνωρίζουμε― καὶ ἐπειδὴ ἀνησυχοῦσε καὶ ἀμφέβαλε γιὰ τὶς θέσεις τῶν ἐκπροσώπων μας στὸν Διάλογο Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας καὶ Ἀχαΐας, ἀπέστειλε ἐπιστολὴ ―πρὶν ἀπὸ τὴ σύγκληση τῆς Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας― πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, στὴν ὁποία παρακαλεῖ, ὅπως «γνωστοποιήσητε ἐὰν ἐδόθη εἰς τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἡ ὀρθὴ-ὀρθόδοξος κατευθυντήριος γραμμή, εἰς ἣν δέον νὰ παραμείνουν ἀμετακίνητα».
(ΙΙ) Ὡσαύτως, ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, μὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, μὲ εὔσχημο τρόπο ἐκφράζει τὴν ἴδια ἀνησυχία. Γράφει: «φρονῶ ὅτι, δέον ὅπως συζητηθῆ θεολογικῶς τὸ θέμα ὑπὸ τῆς Σεπτὴς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καὶ τοποθετηθῆ καὶ ἐκφρασθῆ σαφῶς ἐπ’ αὐτοῦ τὸ Ἱερὸν Σῶμα, οὕτως ὥστε ὁ ἡμέτερος Σεβασμιώτατος Ἐκπρόσωπος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος, ὅστις διακρίνεται διὰ τὴν θεολογικήν του ἐπάρκειαν, εὐρυμάθειαν καὶ ὀρθοκρισίαν, ἐνισχυθῆ ἐν τῇ τελικῇ διαμορφώσει τοῦ κοινοῦ κειμένου τῆς ὡς εἴρηται Διεθνοῦς Συνελεύσεως».
(ΙΙΙ) Ἐπίσης, ἡ ἐφημ. «Στῦλος Ὀρθοδοξίας» (τ. 104, Σεπ. 2009), ἔχει τὶς ἴδιες ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸν Μεσσηνίας. Γράφει: «Δὲν εἶναι μάλιστα τυχαῖο ὅτι τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θὰ ἀντιπροσωπεύσουν ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἔκρυψε τὶς φιλοπαπικές του θέσεις».
(IV) Τὰ διάφορα ἰστολόγια (χωρὶς νὰ ὑπάρξει διάψευση ἀπὸ τὴν Ι.Σ.Ι.) μιλοῦσαν γιὰ διαφωνίες καὶ ἐπιφυλάξεις μέσα στὴν Ἱεραρχία γιὰ τὸν Μεσσηνίας καὶ τὸν Ἀχαΐας τόσο ἔντονες, ὥστε καὶ οἱ δύο τους νὰ ἀπειλήσουν πὼς θὰ παραιτηθοῦν! Τὸ ἰστολόγιο thriskeftika.blogspot.com μὲ τίτλο: «Ἀποστέλλει τελικὰ ἐκπροσώπους στὸ Διάλογο τῆς Κύπρου ἡ Ἱεραρχία» γράφει: «Καὶ παρὰ τὴ χθεσινὴ σαφῆ διαφωνία πολλῶν ἐξ αὐτῶν μὲ τὴ γραμμὴ τοῦ Πατριάρχη, μὲ πρῶτο τὸ Μητροπολίτη Πειραιῶς, τὸ τελικὸ Ἀνακοινωθὲν ποὺ ἐξέδωσε ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἀπογοητεύει τὸν πιστὸ λαό. Καὶ τοῦτο γιατί: Ἀποστέλλονται τελικὰ στὴν Κύπρο ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» ὁ Μεσσηνίας καὶ ὁ Ἀχαΐας «γιὰ συμμετοχὴ στὸ Διαλογο μὲ τοὺς παπικούς…» (com/2009/10/blog-post_6845.html).
Μετὰ ἀπὸ αὐτά, ἐπιμένει ὁ Μεσσηνίας ὅτι δὲν ὑπῆρξε καμία «ἀμφισβήτηση γιὰ τὶς θέσεις» του;
2) Μετὰ τὴν Συνάντηση τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς στὴν Πάφο, γράφει στὴν ἐπιστολή του ὁ Μεσσηνίας πώς, ὡς μέλος τοῦ συγκεκριμένου Διαλόγου, κατέθε

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΛΟΓΙΑ» ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 16th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΛΟΓΙΑ»

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

________________________

Είχα ακούσει μεγάλο μέρος της εκπομπής του κ. Ποταμίτη στο ΡΙΚ 3 για τις διαφορές Ορθοδοξίας και Παπισμού. Φίλος από την Κύπρο μου έδωσε τη δυνατότητα να ακούσω αποσπάσματα της μαγνητοφωνημένης συνέντευξης από τηλεφώνου.
Διέκρινα αμέσως τον εμφανή προπαγανδιστικό χαρακτήρα της παρουσίασης των διαφορών Ορθοδοξίας και Παπισμού. Ετσι, σε σχόλια που ανάρτησα σε ιστοσελίδες, αναφέρθηκα σε ορισμένες αρνητικές εντυπώσεις που μου δημιούργησε η εκπομπή. Επιφυλάχθηκα, όμως, να επανέλθω πιο ολοκληρωμένα όταν θα αποκτούσα πρόσβαση στην κασέτα της συνέντευξης και θα είχα την ευκαιρία να τη μελετήσω πιο προσεκτικά.
Τελικά παρέλαβα την κασέτα και άκουσα ολόκληρη την εκπομπή. Ομολογώ ότι εθλίβην βαθύτατα επειδή επεσήμανα – ούτε λίγα ούτε πολλά – 49 προβληματικά σημεία στις θέσεις που εξέφρασε ο προσκεκλημένος της εκπομπής Καθηγητής της Πατρολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής θρησκευτικής Διαφωτίσεως των Μητροπόλεων Κύκκου και Ταμασού κ. Νίκος Νικολαίδης.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
___________

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η συνέντευξη του κ. Νικολαίδη αποσκοπούσε σε ένα και μόνο! Να δικαιολογήσει τη στάση της Συνόδου να υποδεχθεί τον Πάπα. Παρασιώπησε εντελώς τη διαφωνία πέντε συνοδικών και δεν ανέφερε ότι και άλλοι συνοδικοί δεν συνευδοκούσαν για την υποδοχή του Πάπα. Ως γνωστόν τρεις άλλοι – τουλάχιστον – συνοδικοί ελλείψει ομολογιακού σθένους παραβρέθηκαν στην υποδοχή, συμπροσευχήθηκαν και δέχτηκαν την ευλογία (γράφε αλογία) του Πάπα στο δείπνο που παρετέθη προς τιμή του στην Αρχιεπισκοπή.
Γιατί ο κ. Νικολαίδης αποσιώπησε την ανοιχτή διαφωνία πέντε συνοδικών και την παρασκηνιακή διαφωνία άλλων τριών τουλάχιστον μελών της Συνόδου, ενώ είναι άριστος γνώστης των παρασκηνίων; Απλούστατα επειδή η συνέντευξή του ήταν καθαρά προπαγανδιστική. Αποσκοπούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Οχι να πει την αλήθεια.

ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ;
___________

Αλλά δεν έμεινε μέχρις εδώ! Εκανε κάτι πολύ χειρότερο ο κ. Νικολαίδης! Προσεποιήθη ότι αγνοεί ότι ο κύριος όγκος της Πατερικής Γραμματείας και οι κυριότερες σύνοδοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας την τελεταία και βάλε χιλιετία συνεκλήθησαν για να καταδικάσουν τις παπικές αιρέσεις!!!
Πέραν της Συνόδου επί Μεγάλου Φωτίου που κατεδίκασε το Filioque ο κ. Νικολαίδης όφειλε να ενημερώσει τους ακροατές της εκπομπής ότι υπάρχουν πολλές άλλες σύνοδοι (για την ακρίβεια είκοσι τον αριθμό) που καταδίκασαν τον Παπισμό ως αίρεση όπως είναι λ.χ. οι σύνοδοι που δικαίωσαν τους Ησυχαστές. Ποιος αγνοεί ότι οι σύνοδοι του 879 στην Κωνσταντινούπολη, του 1170 στην Κωνσταντινούπολη, του 1450 στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, του 1722 στην Κωνσταντινούπολη, του 1838 στην Κωνσταντινούπολη, η Σύνοδος των Πατριαρχών στην Κωνσταντινούπολη το 1848 και η Σύνοδος του 1895 στην Κωνσταντινούπολη καταδίκασαν τον Παπισμό ως αίρεση; Ποιος ποτέ διαμφισβήτησε ή τολμά να διαμφισβητήσει το πανορθόδοξο κύρος αυτών των συνόδων;
Επομένως γιατί ο κ. Νικολαίδης παραπληροφόρησε τους πιστούς ότι δεν υπάρχει πανορθόδοξος Σύνοδος που καταδίκασε τους Παπικούς ως αιρετικούς;
Αλλωστε ποια Σύνοδος καταδίκασε τους Κουάκερους, τους Μορμόνους, τους Πεντηκοστιανούς ή τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως αιρετικούς; Ούτε και αυτοί άραγε είναι αιρετικοί;

ΟΜΟΦΩΝΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ
_______________

Ο κ. Νικολαίδης ισχυρίστηκε ότι η άποψη ότι οι Παπικοί είναι αιρετικοί υποστηρίζεται από “ορισμένους θεολόγους”. Ορισμένους θεολόγους; Ποιοι είναι αυτοί οι ορισμένοι θεολόγοι στους οποίους αναφέρεται; Μήπως έπρεπε να πει ΟΛΟΥΣ ανεξαίρετα τους Πατέρες και Διδάσκαλους της Εκκλησίας για περισσότερα από χίλια χρόνια; Γνωρίζει έστω και ένα Πατέρα της Εκκλησίας που δεν χαρακτηρίζει τους Παπικούς ως αιρετικούς;
Αναφέρουμε δειγματοληπτικά ότι οι Αγιοι Φώτιος, Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγόριος Παλαμάς, Μάρκος Εφέσου Ευγενικός, Συμεών Θεσσαλονίκης, Νικόδημος Αγιορείτης, Κοσμάς ο Αιτωλός, Νεκτάριος Πενταπόλεως και Ιουστίνος Πόποβιτς χαρακτηρίζουν το Παπισμό ως αίρεση! Αυτοί είναι οι “ορισμένοι” θεολόγοι; Οι μεγαλύτεροι Πάτερες της Εκκλησίας τα τελευταία χίλια και βάλε χρόνια;
Γιατί αποσιώπησε την ιστορική αλήθεια ο κ. Καθηγητής; Απλούστατα επειδή δεν πήγε στην εκπομπή για να μιλήσει ως ορθόδοξος θεολόγος αλλά ως προπαγανδιστής!

“ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ”
_____________

Ολως παραδόξως ο κ. Νικολαίδης, όπως και άλλοι θεολόγοι που παρουσιάστηκαν σε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα, δεν ανέφεραν ως κακοδοξία την παπική ετεροδιδασκαλία για την κτιστή χάρη!!! Γιατί άραγε; Την αγνοούν ή μήπως υποτιμούν τον αιρετικό χαρακτήρα της; Η διδασκαλία αυτή, όπως και η αιρετική παπική τριαδολογία και η αιρετική παπική εκκλησιολογία αποτελούν τις κυριότερες (υπάρχουν και άλλες) δογματικές παρεκκλίσεις των Παπικών. Αντί αυτών έκανε κυρίως αναφορά για τις διαφορές στη λατρεία. Εντεχνα έτσι έδωσε την εντύπωση, στους ακροατές της εκπομπής, ότι υπάρχουν λίγες (του κ. Νικολαίδη ο όρος) διαφορές με τους Παπικούς.

«ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΡΘΟΔΟΞΑ»
___________________________
_
Επιπλέον! Ολοι οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι, ισχυρίστηκε παραπλανητικά, πηγαίνουν στις συναντήσεις των διαλόγων και εκπροσωπούν ορθόδοξες θέσεις!!!
“Ουαί, κ. Νικολαίδη, οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν, οι τιθέντες το σκότος φως και το φως σκότος, οι τιθέντες το πικρόν γλυκύ και το γλυκύ πικρόν…” (Ησ. ε’, 20).
Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος λ.χ. που διακήρυξε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι “η Εκκλησία είναι διαιρεμένη” ορθοτομεί το λόγο της αληθείας; Αλλά ο Μεσσηνίας δεν είναι συνάδελφος του κ. Νικολαίδη στη Θεολογική Σχολή Αθηνών;
Πώς είναι δυνατόν να αγνοεί τις κακοδοξίες που διατυπώνει; Και αφού δεν τις αγνοεί γιατί παραπληροφορεί τους πιστούς; Απλούστατα! Επειδή δεν πήγε στην εκπομπή ως θεολόγος και μάλιστα Καθηγητής της πατρολογίας για να ομολογήσει την αλήθεια της πίστης μας αλλά ως προπαγανδιστής για να παραπλανήσει τους πιστούς.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ
____________

Παράλληλα ο κ. Καθηγητής δεν ανέφερε ούτε λέξη για τις συμπροσευχές στους διαλόγους, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, όπως λ.χ. κατά την επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο, οι οποίες καταστρατηγούν πληθώρα Ιερών Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων. Πόσο ορθόδοξη άραγε είναι η στάση όσων συμπροσεύχονται με αιρετικούς και αλλόθρησκους;
Δεν έκανε επίσης την παραμικρή αναφορά στη “Βαπτισματική θεολογία” και στα αιρετικά εκκλησιολογικά κείμενα της Ραβέννας, της Ελούντας και του Πόρτο Αλέγκρε ούτε στην προδοτική για την Ορθοδοξία συμφωνία του Μπαλαμάντ που μιλά για τον Παπισμό και την Ορθοδοξία ως “αδελφές Εκκλησίες”.

Γιατί; Μήπως ενστερνίζεται τη “Βαπτισματική θεολογία”; Μήπως θεωρεί ορθόδοξα τα αιρετικά κοινά κείμενα της Ραβέννας; Να εικάσουμε ότι υιοθετεί την προδοτική για την Ορθοδοξία συμφωνία του Μπαλαμάντ; Ή μήπως μίλησε με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο επειδή στόχος του δεν ήταν να κατηχήσει το λαό του Θεού αλλά να τον παραπλανήσει για να δικαιολογήσει τις παρανομίες που έγιναν με τη υποδοχή του Πάπα;

ΣΥΝ ΘΕΩ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ…
______________

Αλλά μόλις καλύψαμε ορισμένες από τις άτυχες δηλώσεις του κ. Νικολαίδη στην εκπομπή. Είναι αναγκαίο να επανέλθουμε για να ολοκληρώσουμε την ανασκευή των απαράδεκτων και προπαγανδιστικών δηλώσεων που έκανε με τις οποίες, ως μη όφειλε, παραπληροφόρησε το ποίμνιο της Εκκλησίας για ουσιώδη θέματα πίστεως.

“ΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΘΕΩΡΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ;”

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιούν 16th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

“ΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΘΕΩΡΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ;”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Αναφερθήκαμε, σε πρόσφατο άρθρο, στις απαράδεκτες θεολογικά θέσεις που διατύπωσε στους ακροατές του ΡΙΚ 3, στην εκπομπή του κ. Ποταμίτη, ο κ. Νίκος Νικολαίδης, Καθηγητής της Πατρολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής του Γραφείου Διαφωτίσεως των Μητροπόλεων Κύκκου και Ταμασού.
Επανερχόμαστε για να θίξουμε ορισμένες άλλες απαράδεκτες θέσεις του κ. Καθηγητού που δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να επισημάνουμε στο προηγούμενο άρθρο.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΟ ΠΣΕ
___________

Στην ίδια εκπομπή ο κ. Νικολαίδης αναφέρθηκε στη “θεωρία των κλάδων” και είπε ότι δεν την ενστερνίζεται επειδή είναι προτεσταντική. Μέχρις εδώ του δίνουμε τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια!
Δικαιολόγησε, όμως, τη συμμετοχή των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ΠΣΕ!!!
Διερωτώμαι! Αγνοεί ότι η ισότιμη συμμετοχή των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ΠΣΕ αναιρεί στην πράξη την πίστη στην Μία, Αγία Εκκλησία όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της πίστεως;
Είναι δυνατόν να αγνοεί ότι ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς υπέδειξε, με σχετικό υπόμνημα στη Σερβική Εκκλησία, να μη συμμετέχει στο παγκόσμιο συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ;

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ;
________________

Δεν έκανε επίσης καμιά αναφορά στη λεγόμενη “Βαπτισματική θεολογία”. Δεν κατανοεί, άραγε, τη σχέση μεταξύ των κακοδοξιών της “Βαπτισματικής θεολογίας” και της Αγγλικανικής “θεωρίας των κλάδων” και της Βατικάνειας “Αντανακλαστικής πίστης”; Ή μήπως προσπάθησε, για μια ακόμη φορά, να παραπλανήσει τους πιστούς για να δικαιολογήσει την πρόσκληση στον Πάπα να επισκεφθεί την Κύπρο;

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΚΑΙ Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

____________
Αλλά έκανε κάτι χειρότερο από την αποσιώπηση της απαράδεκτης “Βαπτισματικής θεολογίας” ο κ. Καθηγητής! Προσπάθησε έμμεσα να τη δικαιώσει κάνοντας αναφορά στο γεγονός ότι υπάρχει διαφορετική πρακτική στον τρόπο επιστροφής των Παπικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία!
Ορθή διαπίστωση! Οντως! Ορισμένες Εκκλησίες ή και μεμονωμένοι κληρικοί βαπτίζουν τους Παπικούς όταν επιστρέφουν στην Ορθοδοξία! Ακολουθούν δηλαδή, την κανονική “ακρίβεια”. Αλλοι πάλιν τους δέχονται με αναμύρωση όπως η προβλέπει η “οικονομία”. Αλλοι πάλιν υιοθετούν μια πρακτική που είναι πολύ πέραν των πλαισίων των Ιερών κανόνων: Τους δέχονται με απλή ομολογία πίστεως. Και ορισμένοι άλλοι δεν ζητούν από τους προσερχομένους στην Ορθοδοξία αιρετικούς ούτε ομολογία!!!

«ΡΑΒΔΟΣ ΕΝ ΓΩΝΙΑ ΑΡΑ ΒΡΕΧΕΙ!»
____________
Αυτό, όμως, τι αποδεικνύει; Ο κ. Νικολαίδης εξάγει εντελώς αυθαίρετα το συμπέρασμα ότι η διαφορετική πρακτική εισδοχής των Παπικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει πανορθόδοξη απόφαση για τον αιρετικό χαρακτήρα του Παπισμού!!!
Αραγε αυτό είναι το λογικό συμπέρασμα που εξάγεται, από αυτή Βαβυλωνία ή μήπως ότι επικρατεί μεγάλη ανομία και σύγχυση;!

Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΔΙΚΑΙΟ
________________
Αγνοεί ο κ. Καθηγητής ότι πλείστοι όσοι επίσκοποι δεν λαμβάνουν υπόψη τα κωλύματα της ιερωσύνης; Αγνοεί ότι κληρικοί όλων των βαθμίδων χειροτονούνται πολλές φορές παρά την προβλεπόμενη από τους Ιερούς Κανόνες ηλικία; Αγνοεί ότι το επάρατο μεταθετό έχει καθιερωθεί για μακρύ χρονικό διάστημα από πολλλές Ορθόδοξες Εκκλησίες; Αυτό σημαίνει ότι τα κωλύματα της ιερωσύνης δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη; Οτι η προβλεπόμενη από τους κανόνες ηλικία πρέπει να παραθεωρείται ή ότι το μεταθετόν πρέπει να γίνει νόμος ψηφισμένος της Εκκλησίας;
Από πότε έγινε η παρανομία να γίνεται νόμος επειδή υπάρχουν πολλοί παράνομοι; Τι είδους λογική ή θεολογική συνέπεια χαρακτηρίζει αυτή την προσέγγιση;
Αυτά, δυστυχώς, παθαίνει όποιος αναλαμβάνει το ρόλο του προπαγανδιστή και του συνήγορου της παρανομίας αντί να θεολογεί σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας.

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΒΑΠΤΙΣΜΑ (“ΑΚΡΙΒΕΙΑ”)
ή ΜΕ ΧΡΙΣΜΑ (“ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ”)

___________________
Γιατί συγχύζει τα ασύγχυτα, ο αγαπητός θεολόγος; Αγνοεί, ότι το βάπτισμα των αιρετικών στη δισχιλιετή ζωή και πράξη της Εκκλησίας ΟΥΔΕΠΟΤΕ θεωρήθηκε αφ’ εαυτού έγκυρο παρά μόνον κατ’ οικονομίαν, σε ορισμένες μόνον περιπτώσεις, και εφ’ όσον(επαναλαμβάνω εφ’ όσον) οι αιρετικοί επέστρεφαν στην Εκκλησία; Οι Κανόνες μιλούν για την ανάγκη ναβαπτίζονται οι αιρετικοί όταν επιστρέφουν στην Εκκλησία και ΜΟΝΟΝ κατ’ οικονομία να γίνονται δεκτοί με χρίσμα. Ολα τα άλλα είναι πρακτικές παρανομίαςπου δεν έχουν κανένα έρεισμα στις κανονικές διατάξεις και στην Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας.
Αλίμονον αν θεωρούσαμε τις παρανομίες ως νόμο της Εκκλησίας.

ΠΟΣΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΙ;
_____________________
Να το πούμε διαφορετικά: Πόσοι κανόνες υπάρχουν τους οποίους οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν τους παραβιάζουν συστηματικά για δεκαετίες ή μερικές φορές για αιώνες; Πόσες αντικανονικές διατάξεις δεν έχουν ακόμη και οι καταστατικοί χάρτες των τοπικών Εκκλησιών; Αυτό σημαίνει ότι οι Κανόνες αχρηστεύθηκαν; Ή μήπως ότι οι αντικανονικές διατάξεις των καταστατικών χαρτών πρέπει να επαναδιατυπωθούν ώστε να είναι σύννομοι με τους Ιερούς Κανόνες;
Αναφέρω ένα παραδειγμα από το χώρο του Πολιτειακού Δικαίου για να γίνει το θέμα ακόμη πιο καθαρό. Πόσοι νόμοι σε όλες τις Πολιτείες δεν ψηφίζονται οι οποίοι είναι αντισυνταγματικοί! Αυτό σημαίνει ότι καταργούνται οι διατάξεις του Συντάγματος ή ότι πρέπει να ακυρωθούν οι νόμοι που αντιβαίνουν τις συνταγματικές διατάξεις;
Είναι δυνατόν να αγνοεί ο κ. Νικολαίδης ότι οι Ιεροί Κανόνες είναι το Σύνταγμα της Εκκλησίας;
Αλλά πέραν των Κανόνων πόσες διατάξεις του Ευαγγελίου ακόμη και αυτόλεκτες Δεσποτικές εντολές δεν καταπατούνται καθημερινά από τη συντριπτική πλειοψηφία ακόμη και των ευσεβών πιστών; Από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα ότι το Ευαγγέλιο έπαψε να ισχύει; Οτι όσοι τις παραβαίνουν δεν είναι υπόλογοι στο Θεό; Τι είδους παραλογισμός είναι αυτός; Ποιο θεολογικό έρεισμα έχει αυτή η θέση;
Και όμως! Ο κ. Νικολαίδης εξάγει το συμπέρασμα ότι οι Παπικοί δεν καταδικάστηκαν ως αιρετικοί από τη διαφορετική πρακτική εισδοχής των Παπικών στην Εκκλησία!!!
Γιατί; Από άγνοια;
Ζωηρώς αμφιβάλλουμε! Φοβούμεθα ότι το έκανε για να δικαιολογήσει το πλήθος των παρανομιών που έγιναν κατά την Παπική επίσκεψη.

“ΛΙΓΕΣ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ”
________________
Ο κ. Νικολαίδης προσπάθησε συστηματικά και έντεχνα να παρουσιάσει ως λίγες τις διαφορές Παπισμού και Ορθοδοξίας και σε κάποια στιγμή μάλιστα ρώτησε: Ποιος είπε ότι δεν έχουμε διαφορές; Και όταν ακροατές της εκπομπής διαμαρτυρήθηκαν και ανέφεραν ότι ο γνωστός οικουμενιστής και νεωτεριστής θεολόγος κ. Πιτσιλλίδης γυρίζει τα κανάλια και παραπληροφεί τους πιστούς ότι δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού επενέβη ο υπεύθυνος της εκπομπής κ. Ποταμίτης για να πει να μη γίνεται ονομαστική αναφορά στο θέμα!!! Αλλά πώς να μη γίνει ονομαστική αναφορά αφού ο κ. Νικολαίδης ρώτησε: Ποιος λέγει ότι δεν υπάρχουν διαφορές;
Αλλωστε σε τελευταία ανάλυση τον κ. Πιτσιλλίδη σε τι τον χρειαζόμαστε όταν ο κ. Νικολαίδης πέρασε ακριβώς τα ίδια μηνύματα με πολύ πιο τορνευμένο τρόπο για να μην προκαλέσει αντιδράσεις;
Αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα που πρέπει να σχολιάσουμε αναφορικά με την απαράδεκτη συνέντευξη του κ. Νικολαίδη στο ΡΙΚ 3.