*******************************************************************

ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ·

ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Τρίτη, 16 Μάρτιος 2010 00:37

Το κυριαρχικό δόγμα του αμερικανικού μονοπωλιακού καπιταλισμού, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ΔΝΤ, οι κρυφές «παγίδες» του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα

Το Μάρτιο του 2006, σε ανάλυση μας με τον τίτλο «Οι μικρές Οικονομίες υπό απειλή εξαφάνισης» (δημοσιεύθηκε τότε σε ένα «εξειδικευμένο» περιοδικό), υποστηρίζαμε τα εξής:

“Η απειλή εξαφάνισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (κατά το «πρότυπο» του διαρκούς περιορισμού της μεσαίας τάξης στις καπιταλιστικές κοινωνίες), είναι μία ιδιαίτερα επικίνδυνη προοπτική για τα μικρά κράτη – αφού αυτά δεν διαθέτουν ισχυρές πολυεθνικές εταιρείες. Οι όποιες ελάχιστες μεγάλες, συνεχίζαμε, δεν μπορεί παρά να εξαγορασθούν κάποια στιγμή, με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς κανένα όπλο στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων και στις πολεμικές συρράξεις οικονομικής φύσεως που, χωρίς καμία αμφιβολία, τον διακρίνουν (και μάλλον θα ενταθούν)….

***********

15-3-2010

PAX GERMANICA

Η φτώχεια μίας Δημοκρατίας είναι πολύ καλύτερη από την υλική ευημερία η οποία, καθώς ισχυρίζονται, συνυπάρχει με τον Ολοκληρωτισμό, όπως ακριβώς η ελευθερία είναι καλύτερη από τη δουλεία (Δημόκριτος)

Σώζουν την Ελλάδα αλλά… δεν το λένε!

Απίστευτη σύγχυση δημιουργεί η ευρωπαϊκή διγλωσσία για το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωση των κρίσιμων συνεδριάσεων…  Ζητείται ελπίδα!

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Μίλτον Φρήντμαν συνήθιζε να λέει πως «δεν υπάρχει τσάμπα γεύμα». Για κάθε παροχή κι εύνοια έρχεται αργά η γρήγορα ο λογαρι… Από το ΔΝΤ στο ΕΝΤ: Έχει νόημα;

Όταν οι ιστορικοί του μέλλοντος θα κληθούν να δώσουν ερμηνείες για τη Μεγάλη Ελληνική Κρίση του 2010, το ερώτημα που κυρίως θα τους απασχολήσει δεν θα…

*******************************************

ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

*******************************************

ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ· ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Απο το ιστολόγιο του Μητροπολίτου Καλαβρύτων & Αιγιαλείας Αμβρόσιου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟ http://mkka.blogspot.com

*******************************************

ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΟΥΡΚΙΚΑ

*******************************************

Επιστολή Πομάκων στον Πρωθυπουργό και στην Υπουργό Παιδείας

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αφιέρωση σ’ εκείνους που αφήνουν την πολιτική στους αθέους

ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ;

του Πρωτ. π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

***********************************************

Όταν ένα έθνος, σαν το δικό μας, θεμελιωμένο από τα παναρχαια χρόνια στην θρησκευτικότητα και προσδιορισμένο αποκλειστικά από αυτήν, έχει παραλύσει τόσο απόλυτα, ώστε να μη αντιδρά στην καλπάζουσα αθεοποίησή του, δηλαδή μένει παγερά αδιάφορο μπροστά στην επικείμενη εξαφάνιση της Ρωμιοσύνης του, τότε, ασφαλώς, είμαστε πολύ κοντά στα ύστερα του κόσμου!

Αυτή η διαπίστωση δεν είναι ένα στιγμιαίο συναισθηματικό ξέσπασμα, αλλά η προδιαγεγραμμένη συνέπεια της λειτουργίας του πνευματικού νόμου, που έγινε και θρυλικός παιάνας του λαού μας: «Η Ρωμιοσύνη είναι φυλή συνόκαιρη του κόσμου. Η Ρωμιοσύνη θα χαθή όντας ο κόσμος λείψη»!

* * *

Η μειωμένη εθνική αυτοεκτίμησή μας, που είναι η αιτία της απίστευτης ενδοτικότητος και απραξίας μας, είναι ένα καθαρά πνευματικό αποτέλεσμα της μακροχρόνιας σταδιακής αποξενώσεώς μας από την Πηγή της Ζωής και της Αλήθειας, η αποξένωση του λαού μας από την Εκκλησία του, πράγμα το οποίο συστηματικά καλλιεργήθηκε και καλλιεργείται από τις αμοραλιστικές κυβερνήσεις των τελευταίων 180 ετών, χωρίς καμμιά –απολύτως καμμιά– εξαίρεση αληθινά πιστού Κυβερνήτη.

Δυστυχώς, καθ’ όλο το ανωτέρω διάστημα παρουσίασε πνευματική καθίζηση και η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, με κάποιες λιγοστές εξαιρέσεις εκκλησιαστικών ηγετών, οι οποίοι, όμως, και αυτοί περιορίσθηκαν σε κάποια πνευματικά και εθνικά παραγγέλματα, παραλείποντας το μείζον και κύριο, δηλαδή να τονίσουν και να θέσουν σαν κηρυκτική προτεραιότητα την αλήθεια ότι η πολιτική είναι κλάδος της Ποιμαντικής, αφού η καθημερινή ζωή των Χριστιανών, που καθορίζεται από την πολιτική, δεν μπορεί να διαφέρη, αλλά πρέπει να είναι ταυτόσημη με την πνευματική ζωή της Εκκλησίας.

Είναι σημαντική και αποδεικτική των λόγων μας η υπενθύμιση του σπουδαίου θεολόγου π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ ότι «ο Χριστιανισμός εισήλθε στην ιστορία σαν νέα κοινωνική τάξη, σαν νέα κοινωνική διάσταση» και γι’ αυτό «από την πρώτη αρχή ο χριστιανισμός δεν ήταν κυρίως δόγμα αλλά κοινότητα»!

Φαίνεται, όμως, πως δεν αρκεί στο μεγάλο πλήθος των χριστιανών αυτή η υπενθύμιση, ούτε τα όσα έχουμε μέχρι σήμερα γράψει για να καταδείξουμε ότι ο χριστιανός δεν μπορεί να διχοτομή τη ζωή του σε ζωή στην Εκκλησία και σε καθημερινή ζωή, παρεκτός και αν ο χριστιανός ζει σε αθεϊστικό ή αλλόθρησκο κράτος, οπότε, τότε και μόνο τότε είναι υποχρεωμένος να υπομένη σαν μαρτύριο τη δημόσια ζωή, προσπαθώντας να ζήση με διάκριση και σύνεση, σύμφωνα με τις υποδείξεις της «Προς Διόγνητον» Επιστολής.

Δεν μπορούν να καταλάβουν οι χριστιανοί μας, αλλά ούτε και πολλοί από τους Ποιμένες, ότι ο χριστιανός που ζει σε χριστιανικό κράτος και έχει την δυνατότητα να επιλέγη και να ψηφίζη τους κυβερνήτες του, είναι αδιανόητο να ακολουθή την μοιρολατρική τακτική των ανθρώπων που ζουν σε καθεστώς που δεν το επιλέγουν αλλά τους επιβάλλεται. Και, επίσης, δεν συνειδητοποιούν ότι με το να επιλέγουν άρχοντες χωρίς πνευματικά κριτήρια, αφ’ ενός μεν αυτό είναι πνευματικός μαζοχισμός (αφού αυτοί οι ίδιοι δίνουν εξουσία στους πολιτικούς οι οποίοι εν συνεχεία με την πολιτική τους δυσκολεύουν ή και ακυρώνουν την πνευματική ζωή των ψηφοφόρων τους), αφ’ ετέρου δε έχουν βαρειά πνευματική ευθύνη έναντι των συνανθρώπων του έθνους τους γιατί με την ψήφο τους δίνουν εξουσία σε ανθρώπους με ανύπαρκτη πίστη και ξένους ή και πολεμίους του φρονήματος και του πολιτεύματος της Εκκλησίας μας, με αποτέλεσμα να αφανίζεται η Πίστη του Έθνους μας, να αφανίζεται η Ρωμιοσύνη.

* * *

Αυτή η δυσκολία να αντιληφθούμε τα αυτονόητα είναι, νομίζω, το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Είναι αυτό που, τελικά, αφανίζει την Ρωμέϊκη Πίστη στον Θεό μας.

Ο μακαριστός π. Φλωρόφσκυ έγραψε, απευθυνόμενος σε όλες τις φυλές της γης, πως «για να γίνουμε πραγματικοί Χριστιανοί πρέπει να γίνουμε περισσότερο Έλληνες»! Το δικό μας, λοιπόν, δράμα οφείλεται στο ότι πάψαμε να είμαστε πραγματικοί Έλληνες, γι’ αυτό εξατμίζεται συνεχώς και ο Χριστιανισμός μας.

Αυτό δεν πρέπει να ηχήση παράξενα, δίδοντας την εντύπωση πως βάζουμε πάνω από την Πίστη μας στον Χριστό την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη. Κάτι τέτοιο θα ήταν βλάσφημο, αθεολόγητο και ανιστόρητο, ιδίως μετά τα όσα σπουδαία έχει γράψει ο εκκλησιαστικός Πατήρ, αοίδημος π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, για τις «Ελληνοχριστιανικές συνθέσεις». Πρόθεση του μεγάλου Ρώσου θεολόγου π. Φλωρόφσκυ, αλλά και δική μας, είναι να τονίσουμε ότι η ένδειξη Έλληνας δεν προσδιορίζει τον πολίτη μιας χώρας, αλλά τον άνθρωπο που,αφ’ ενός μεν, θεωρεί εντελώς παράλογο να ζη ως άθεος στον κόσμο και, αφ’ ετέρου, θεωρεί αδιανόητο να χωρίση την πνευματική του ζωή από την καθημερινότητά του. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο και γι’ αυτό ο χαρακτηρισμός Έλληνας ήταν μέχρι σήμερα ταυτόσημος με τον βαθύτατα θρησκευόμενον άνθρωπο και την Ορθοδοξία!

Μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του λαού μας από τα πανάρχαια χρόνια θα μας βεβαιώση ότι Έλληνας άθεος δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο σαν ασήμαντη μειοψηφία. Ακόμα και σήμερα, που η χριστιανική μας Πίστη έχει απίστευτα συρρικνωθεί –υπαιτιότητι πρωτίστως των Ποιμένων– οσάκις τίθεται σε ψηφοφορία το φρόνημα του Έλληνα στις Εθνικές εκλογές, τα πολιτικά κόμματα που έχουν εξαγγείλει στον λαό ότι δεν πιστεύουν στον Θεό, λαμβάνουν ποσοστό από 3 έως 8%! Καί να σκεφθή κανείς ότι στο ποσοστό αυτό συμπεριλαμβάνονται και πολλοί αφελείς χριστιανοί ψηφοφόροι που νομίζουν πως είναι ακίνδυνο να ψηφίζουν δεδηλωμένους αθέους! Αυτό το γνωρίζουν οι πολιτικοί και γι’ αυτό η πλειοψηφία τους αποκρύπτει από τον λαό την αθεΐα τους, με σκοπό η αποσιώπηση αυτή να παραπλανήση τον λαό και να τους δώση την εξουσία.

* * *

Από τα πανάρχαια χρόνια οι πρόγονοί μας ένοιωθαν την ανάγκη να έχουν τον Θεό σε κάθε δραστηριότητα και ενέργειά τους. Ποτέ δεν ένοιωσαν τον Θεό σαν φόβητρο, σαν αυτόν που βρίσκεται έξω από την ζωή τους και έχει μόνο απαιτήσεις. Και, αφού δεν είχαν ακόμη την Αποκάλυψή του, έπλασαν με την επιθυμία τους μια πολυποίκιλη θεότητα, ικανή να καλύψη όλες τους τις ανάγκες, ώστε να είναι οι θεοί στη ζωή τους και όχι στο περιθώριο της ζωής, δηλαδή έξω από την πολιτική, όπως θέλουν και επιμένουν και επιβάλλουν οι πολιτικοί της πατρίδος μας, που ισχυρίζονται μεν πως είναι Έλληνες αλλά δεν είναι!

Έτσι, οι πρόγονοί μας, δημιούργησαν το δωδεκάθεο. Μια συναγωγή θεών με την μορφή υπουργικού συμβουλίου, ώστε κάθε θεός-μέλος του συμβουλίου αυτού να καλύπτη κάποια ανθρώπινη δραστηριότητα. Ο Δίας σαν Πρωθυπουργός και συντονιστής των θεών, η Αθηνά σαν υπουργός Παιδείας, ο Άρης σαν υπουργός Αμύνης και Πολέμου, η Δήμητρα σαν υπουργός Γεωργίας, ο Ερμής σαν υπουργός Μεταφορών, ο Ποσειδώνας σαν υπουργός Ναυτιλίας, κλπ.

Ο Πλούταρχος περιγράφει με συντομία αλλά και με σαφήνεια την απόλυτη θεοσέβεια όλων των Ελληνικών Πόλεων-Κρατών: «Εύροις δ’ αν επιών πόλεις ατειχίστους, αγραμμάτους, αβασιλεύτους, αοίκους, αχρημάτους, νομίσματος μη δεομένας, απείρους θεάτρων και γυμνασίων· ανιέρου δε πόλεως και αθέου, μη χρωμένης ευχαίς, μήδ’ όρκοις, μηδέ μαντείαις, μηδέ θυσίαις επ’ αγαθοίς, μηδ’ αποτροπαίς κακών, ουδείς εστιν γεγονώς θεατής ουδ’ έσται». Αυτά που λέει ο Πλούταρχος σημαίνουν ότι ο κάθε περιηγητής των Ελληνικών Πόλεων-Κρατών της αρχαιότητος «μπορούσε να συναντήση πόλεις χωρίς τείχη, χωρίς παιδεία, χωρίς διοίκηση, χωρίς σπίτια, χωρίς χρήματα, πόλεις που δεν χρειάζονται νόμισμα, που δεν έχουν θέατρα ή γυμναστήρια, ούτε γνωρίζουν αν υπάρχουν τέτοια, πόλη, όμως, που είναι άθεη και δεν έχει ιερά, που δεν κάνει προσευχές, ούτε όρκους, ούτε μαντείες, ούτε θυσίες για ευόδωση καλών αιτημάτων, ούτε για την αποτροπή των συμφορών, τέτοια πόλη κανείς δεν συνάντησε ούτε πρόκειται να συναντήση». Που να ζούσε ο Πλούταρχος στις μέρες μας!…

Η απόλυτη θεοσέβεια των αρχαίων προγόνων μας αποδεικνύεται και από την έκφραση-λυδία λίθο, με την οποία δοκίμαζαν το ποιός έχει τις προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθή Έλληνας: Έπρεπε να είναι «όμαιμος», «ομόγλωσσος» και «ομόθρησκος». Στο κριτήριο του χαρακτηρισμού δεσπόζει το «ομόθρησκος» ως ενσυνείδητη και εκούσια προσωπική επιλογή, ενώ το μεν «όμαιμον» το αποκτά κανείς με τη φυσική του γέννηση χωρίς προσωπική του επιλογή, το δε «ομόγλωσσον» δεν είναι πάλι προσωπική επιλογή, αφού η γλώσσα είναι μόνο μέσον επικοινωνίας και όχι τρόπος ζωής.

Αυτή η συνυφασμένη με τον Έλληνα θρησκευτικότητα κορυφώθηκε και βρήκε το πλήρωμά της στην αποκεκαλυμμένη από τον Ουρανό και Σαρκωθείσα στον Χριστό Αλήθεια. Οι Πατέρες μας πλέον δεν ζούσαν έχοντας στο πλευρό τους φανταστικούς θεούς με πάθη και έχθρες αλλά ζούσαν ενωμένοι ασυγχύτως και αδιαιρέτως με τον Τριαδικό Θεό μας, την Υπεραγία Θεοτόκον και τους Αγίους μας, στους οποίους ο Θεός έδωσε πολυποίκιλα χαρίσματα ώστε να συμπαρίστανται και να συντρέχουν τους ανθρώπους σε όλες τις κατά Θεόν δραστηριότητές τους και στην επίλυση των προβλημάτων τους. Το Ευχολόγιο της Εκκλησίας μας είναι μάρτυρας.

Εξαιρέτως έλαβε δύναμη και χάρη η Πανάχραντος Μητέρα του Θεού μας, η Παναγία μας, η οποία είναι η μόνη μετά Θεόν που γνωρίζει τόσο βαθειά πως, αν εκλείψη η θεοσέβεια του λαού μας, θα χαθούμε ολοτελώς, ώστε έγινε και Υπέρμαχος Στρατηγός για να καταστήση πασιφανές ότι η με θεοσέβεια ενασχόληση με την πολιτική διακυβέρνηση του Ορθοδόξου λαού, όχι μόνο δεν είναι αμαρτία αλλά είναι έργο Ουράνιο και Πανάγιο.
Η Παναγία έγινε Στρατηγός και μεις ακόμη διστάζουμε να πολιτευθούμε, μήπως και αμαρτήσουμε!

Δεν έγινε Στρατηγός ο Χριστός, γιατί δεν επιτρέπει στους κληρικούς του κοσμικές διακονίες, επειδή δεν είναι καλόν να αφήσουν τον λόγο του Θεού και «να διακονούν τραπέζαις». Έγινε όμως Στρατηγός η Παναγία Μητέρα Του για να μήν έχη κανείς μας δικαιολογία, όταν παραθεωρή την δημόσια ζωή και την εγκαταλείπει σε χέρια άνομα και ασεβή, που μετατρέπουν την ζωή των πιστών σε μαρτύριο και διαμορφώνουν τα ήθη των νεωτέρων με πρότυπα την ασέβεια, την ασέλγεια και την σκληροκαρδία.

Το συγκλονιστικό μήνυμα της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι τόσο κραυγαλέο, ώστε όχι μόνο δεν άφησε την Βυζαντινή Αυτοκρατορία να λησμονήση ότι η πολιτική διακυβέρνηση των χριστιανών είναι ιερή Διακονία, ισότιμη με την εκκλησιαστική, αλλά διατηρήθηκε αναλλοίωτο το μήνυμα και στα τετρακόσια χρόνια της μετέπειτα σκλαβιάς, και έφθασε ως την Παλιγεννεσία, όπως μαρτυρεί το πρώτο Σύνταγμα της ελεύθερης Ελλάδος, στο οποίο τίθεται ως αποκλειστική προϋπόθεση της Ελληνικότητος η εις Χριστόν Πίστις: «Πάντες οι πιστεύοντες εις Χριστόν, εισίν Έλληνες»!

Αυτή τη θεοσέβεια υπηρέτησε ο πρώτος και ο μόνος ευλαβής Κυβερνήτης της Πατρίδος μας, Ιωάννης Καποδίστριας, έως ότου τον δολοφόνησαν εκείνοι, που μόνο το όνομα του Έλληνα είχαν και όχι την ψυχή και το φρόνημα. Αυτοί κυβερνούν από τότε μέχρι σήμερα.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η Ρωμέϊκη φυλή βρίσκεται στην κρισιμώτερη καμπή της από τα πρωτοελληνικά χρόνια. Αν χαθή η πίστη μας, όπως με πυραυλοκίνητη ώθηση επιχειρούν να την απωθήσουν από την ζωή μας οι πολιτικοί, ημών κοιμωμένων, τότε σίγουρα θα χαθή το Γένος μας, αφού θα έχη χάσει τη συστατική του δύναμη, που, όπως δείξαμε, είναι η αδιαίρετη σχέση του με τον Δημιουργό του.

Και, αν χαθή το Γένος μας, τότε μαζί με αυτό, μόνο ο Θεός γνωρίζει το τι θα παρασυρθή στην άβυσσο!…

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Πρωτοπρεσβύτερος

http://www.agnikolaos.gr/index.html

*******************************************

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙ!!!  Αυτo ειναι κατάντια!!!

*******************************************

Πέτρος Βασιλειάδης:

Ο πνευματικός καθοδηγητής

της μητροπόλεως Πρεβέζης;

——————————————–

Η μητρόπολι Νικοπόλεως και Πρεβέζης, γιά να δικαιολογήση τους χειρισμούς της στο θέμα των μεταφράσεων των λειτουργικών κειμένων, έδωσε στους ιερείς της το ε-μέϊλ του Πέτρου Βασιλειάδη γιά να βεβαιωθούν ότι η μητρόπολι πράττει σωστά.
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι ο φίλος μας μητροπολίτης κ. Μελέτιος δεν γνωρίζει το ζήτημα και όλα γίνονται εν αγνοία του.
Γιατί δεν θέλουμε να πιστεύσουμε ότι ένας συντηρητικός μητροπολίτης ζητάει τα «φώτα» ενός γνωστότατου σταμπαρισμένου Λατινόφρονος και άκκρως νεωτεριστού καθηγητού που πάει και συμπροσεύχεται σε ειδικά καθωρισμένες τελετές με τους Αιρετικούς Φραγκλοτίνους.
Γιατί αυτό γιά μας, θα αποτελούσε πραγματική πνευματική πτώσι.

Και ερωτούμε :
Ο Οικουμενιστής και Λατινόφρονας Πέτρος Βασιλειάδης, (που στην ημερίδα της Θεσσαλονίκης μας είπε ότι θα πρέπη να υπερβούμε τους Αγίους Πατέρες), ο αντάξιος μοντερνιστής και νεωτεριστής και διάδοχος του οπαδού του ΜΟΥΝ Σάββα Αγουρίδη, είναι ο αρμόδιος γιά να αποφανθή γι αυτά τα νευραλγικά θέματα;

(Απο ιστοσελίδα «ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ»

********************************************************

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΣΚΑΚΙ» Ή «ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΗ ΤΡΑΠΟΥΛΑ»;

****************************************************

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Η Μαρία Αντωνιάδου, εκκλησιαστική συντάκτρια του “Βήματος”, είναι μια ανεκτίμητη πηγή πληροφοριών για τους πιστούς. Οχι κυρίως γι’ αυτά που λέγει στα άρθρα της αλλά γι’ αυτά που δεν λέγει. Γι’ αυτά που αποσιωπά και αυτά που θέλει να τα πιστέψουμε ως αληθινά. Μας αποκαλύπτει τι είναι που φοβούνται οι Οικουμενιστές, οι Πατριαρχικοί και οι Ιερωνυμικοί και μας εξωθεί, άμεσα ή έμμεσα, επιγνώστως ή ανεπιγνώστως, σε όσα θα μας κάνουν ζημιά.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΣΚΑΚΙ
_____________
Τι μας λέγει η κυρία Αντωνιάδου στο νέο της άρθρο για το βυζαντινό σκάκι; Αυτό που θέλουν οι Πατριαρχικοί και οι Ιερωνυμικοί να πιστέψουμε: Οτι δηλαδή υπάρχει αληθινή διάσταση μεταξύ Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχη. Τσακώθηκαν, λέγει, οι δύο Προκαθήμενοι. Ο καυμένος ο Ιερώνυμος, από άδολη αγάπη προς τον Οικουμενικό θρόνο, έκανε το χατήρι του Παναγιότατου για να μπορέσει ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας (έτσι φαντάζεται παπικώ δικαίω τον εαυτό του ο επίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως) να κατοχυρώσει το έκκλητο. Στόχος του Παναγιότατου, ισχυρίζεται, είναι να κατοχυρώσει το ηγετικό προφίλ του και να αποκτήσει προνόμια ο Οικουμενικός Θρόνος. Και αυτά έστω και αν, κατά την άποψη της κας Αντωνιάδου, χάνει ένα πολύτιμο σύμμαχο, ένα ειλικρινή φίλο, την επιρροή του στην ιεραρχία, βάζει σε δοκιμασία τις σχέσεις του με το Ελλαδικό κράτος και διακινδυνεύει την οριστική τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων των προνομίων του που θέλει να κατοχυρώσει με το νέο καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.

ΕΥΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
____________________

Αυτά λέγει η κα Αντωνιάδου. Δυστυχώς, όμως, την ίδια ευπιστία δείχνουν και πολλοί παραδοσιακοί πιστοί που δεν έχουν σχέση ούτε με «του Βοσπόρου τα στενά», ούτε με της Φιλοθέης. Το πίστεψαν δυστυχώς το παραμύθι ότι τσακώθηκαν οι Προκαθήμενοι και δεν αναλογίστηκαν ότι ούτε ο Πατριάρχης ούτε ο Αρχιεπίσκοπος θα έκαναν ποτέ μια τέτοια κουταμάρα να διασαλεύσουν τις τόσο αγαθές σχέσεις τους για το έκκλητο το οποίο έτσι και αλλιώς ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ποτέ δεν διαμφισβήτησε και συνευδοκούσε, όπως δήλωσε κατ’ επανάληψη, να κατοχυρωθεί νομικά.

Η ΣΦΗΝΑ ΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
_________________

Το πιο αποκαρδιωτικό είναι ότι το παραμυθάκι αυτό (για παιδάκια κάτω των τριών χρόνων) έγινε πιστευτό ακόμη και στην εκδοχή του για την παρεμβολή του Μεσσηνίας ως σφήνας στις σχέσεις Πατριάρχη – Αρχιεπισκόπου. Μα καλά; Ο λαμπρός αυτός ιεράρχης που κλείζει την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν είναι το ίδιο πρόσωπο που ενήργησε με τον τρόπο που ενήργησε για να προωθήσει την υποψηφιότητα του Μακαριότατου;
Δεν είναι το ίδιο πρόσωπο που ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος φρόντισε να του δώσει χωρίς διεξαγωγή ψηφοφορίας την ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη της Ιεραρχίας στο πρόσωπό του όταν ο Ναυπάκτου ζήτησε να δοθούν κατευθυντήριες γραμμές στους εκπροσώπους της στο διάλογο με τους Παπικούς; Και τώρα; Το διαμάντι αυτό της Ελλαδικής Ιεραρχίας έγινε η σφήνα στις σχέσεις των δύο Προκαθημένων; Καλά! Και πώς του ήρθε; Παράξενο δεν είναι;

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ
______________
Το πιο παράξενο από όλα όμως είναι το γεγονός ότι όλοι φαίνεται να ξέχασαν ποιο είναι το διακύβευμα. Ολοι μιλούν για τα προνόμια του Πατριαρχείου και την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος λες και αυτά είναι τα πραγματικά θέματα και όχι στάκτη στα μάτια όσων παρακολουθούν το σικέ αγώνα Πατριάρχη – Αρχιεπίσκοπου.

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΣΚΑΚΙ
____________
Δεν ξέρω πόσα ξέρει η κα Αντωνιάδου από τα παρασκήνια στα εκκλησιαστικά θέματα. Αυτό που ξέρω είναι το σκάκι δεν παίζεται όπως το παρουσιάζει στο άρθρο της. Μόνον η σημαδεμένη τράπουλα παίζεται έτσι. Και η μεν κυρία Αντωνιάδου γράφει αυτά που γράφει επειδή έτσι πιστεύει ότι συμβαίνουν, είτε επειδή έτσι την πληροφορούν όσοι θέλουν να παραπληροφορήσουν τους πιστούς.
Για να δούμε και την άλλη εκδοχή.

ΜΠΕΖΕΝΙΤΗΣ “ΤΟ ΜΗΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ”
________________
Ο μοναχός Παντελεήμονας Μπεζενίτης, που φρόντισε για τα γηρατεία του να έχει το κατιτίς των 800 εκατομμυρίων ευρώ, θέλει να αποκατασταθεί στο θρόνο του. Η επάνοδός του προσκρούει σε πολλά. Ο μεν Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θέλει να τον αποκαταστήσει. Το ίδιο και ο Παναγιότατος. Αλλά κανείς από τους δύο δεν θέλει και δεν μπορεί από μόνος του να σηκώσει το βάρος της ευθύνης ενός τέτοιου σκανδάλου. Γι’ αυτό σκηνοθετήθηκε η έριδα μεταξύ τους με “σφήνα” το λαμπρό ιεράρχη της Μεσσηνίας. Ψευδεπίγραφος τίτλος της παράστασης είναι “βυζαντινό σκάκι μεταξύ των δύο προκαθημένων”. Αληθινός τίτλος: “Σημαδεμένη τράπουλα”.

Η Α΄ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
____________
Η Α΄ πράξη της παράστασης αφορούσε την εκδίκαση σε δευτεροβάθμιο δικαστήριο της υπόθεσης Μπεζενίτη. Ετσι άνοιξε ο δρόμος για να προσφύγει με νέο έκκλητο στο Πατριαρχείο. Πρωταγωνιστής της παράστασης ο Μακαριότατος ο οποίος κλαίων και οδυρόμενος σύρεται επί της σκηνής κλαυθμηρίζων γοερώς: “Αμάρτησα κατά του Αυτοκεφάλου για χατήρι της Πνευματικής μας Μητέρας της Κωνσταντινούπολης”.

Η Β΄ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
________________
Ο Παναγιότατος είναι ο πρωταγωνιστής της Β’ πράξης της παράστασης. Η Μήτηρ Εκκλησία είναι βέβαιον ότι θα δείξει επιείκεια και αγάπη. Αυτός δεν είναι πάντα ρόλος των καλών μαμάδων; Θα εφαρμόσει την “οικονομία” και θα επαναφέρει τον Μπεζενίτη στο επισκοπικό αξίωμα.

Η Γ΄ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
______________
Η Γ΄πράξη του έργου είναι ρευστή. Βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση. Πρωταγωνιστές θα είναι οι Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αν οι αντιδράσεις θα είναι χλιαρές μην παραξενευτείτε να δείτε τον Μπεζενίτη υποψήφιο για τη μία από τις δύο Μητροπόλεις που δημιουργήθηκαν στην Αττική. Αν υπάρξει μεγάλη αντίδραση, για να χρυσώσουν το χάπι, δεν αποκλείεται να προσφέρουν για δόλωμα την ταυτόχρονη αποκατάσταση του κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου, στη δέυτερη από τις δύο Μητροπόλεις που δημιουργήθηκαν. Αν και πάλιν η αντίδραση θα είναι υπερβολική το πολύ να παραμείνει ο κ. Μπεζενίτης εφησυχάζων. Συγγνώμη! Λίγο θα του έρθει;!

ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ…
_____________
Η συνέχεια θα αποδείξει αν η κα Αντωνιάδου έχει δίκαιον όταν λέγει ότι η παράσταση είναι «βυζαντινό σκάκι» μεταξύ των δύο Προκαθημένων ή αν έχουν δίκαιο όσοι μιλούν για «σημαδεμένη τράπουλα». Η εκδίκαση του έκκλητου, που υπέβαλε ήδη ο Μπεζενίτης, αργά ή γρήγορα, θα πάρει το δρόμο της, όσο και αν καθυστερήσει, για να δοθεί στο Πατριαρχείο η πιο ευνοική στιγμή να δράσει. Και τότε “οψώμεθα” τον αληθινό τίτλο της παράστασης “καθώς εστίν”. “Σημαδεμένη τράπουλα”, όπως οι σκεπτικιστές διατείνονται ή «βυζαντινό ζατρίκιον, όπως ισχυρίζεται η κα Αντωνιάδου.
Σε τελευταία ανάλυση ο καλύτερος τίτλος της παράστασης είναι «Σημαδεμένη τράπουλα με βυζαντινό παρασκήνιο»

************************************************

ΕΝΑΣ ΑΠΙΣΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ

*******************************************

Πλαστικά κουταλάκια στη Θεία Κοινωνία στη Μητρόπολη Βοστώνης

Του Θεόδωρου Καλμούκου

ΒΟΣΤΩΝΗ. Χρήση πλαστικών κουταλιών για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας έγινε σε κοινότητα της Μητρόπολης Βοστώνης και συγκεκριμένα του Αγίου Νικολάου στην πόλη [Rutland] του Βερμόντ. Το θέμα αποκάλυψε αρχικά με επιστολή του στην Αγγλική έκδοση του «Εθνικού Κήρυκα», [The National Herald] ο δικηγόρος Θεόδωρος Κορσόνης ή Κουρτζούνης, μέλος επί πολλά χρόνια της κοινότητας.
Ο κ. Κορσόνης στην επιστολή του στην έκδοση της 20ης Φεβρουαρίου 2010, σε απάντηση σε σχετικό άρθρο του νευροχειρούργου ιατρού Ιωάννη Κόλλη από την πόλη Κλίβελαντ του Οχάιου, ο οποίος υπηρέτησε επί τέσσερις και πλέον δεκαετίες στο Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο και την Εκτελεστική του Επιτροπή ακόμα και μέχρι πριν μερικά χρόνια επί Αρχιεπισκοπίας Δημητρίου και ο οποίος συζητούσε το θέμα της μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας με την κοινή λαβίδα.
Υπενθυμίζεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε και στην Ελληνική Έκδοση του «Εθνικού Κήρυκα» στις 29 Δεκεμβρίου του 2009.
Περισσότερα στην έκδοση της Δευτέρας.

************************************************

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ GIA ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

*******************************************

************************************************

ΣΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ Η ΕΚΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ

ΤΩΝ ΕΛΑΦΡΟΠΟΙΝΙΤΩΝ ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

*******************************************

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==========

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Romfea.gr» “το Πατριαρχείο Γεωργίας, κατέθεσε σήμερα στο γραφείο της Εισαγγελίας της Γεωργίας, μια έκθεση σχετικά με το θέμα των κρατουμένων να δουλεύουν σε Μονές. Να αναφερθεί, ότι την έκθεση αυτή προσυπογράφουν, εκπρόσωποι του Πατριαρχείου Γεωργίας, ανώτατοι εισαγγελείς και το Τμήμα Νομικής Βοήθειας”.
Να και μια ωραία είδηση. Δεν είμαι μόνο θαυμάσια ως ιδέα αλλά είναι και το γεγονός ότι την προσυπογράφουν έγκριτοι νομικοί και εισαγγελείς παράλληλα με εκπροσώπους του Πατριαρχείου.
Προσέξτε μόνο μην το λέτε φωναχτά μήπως και το πληροφορηθεί η αντίστοιχη αρχή προσωπικών δεδομένων και όσοι υποστηρίζουν χωρισμό Πολιτείας και Εκκλησίας μήπως και παρέμβουν για να μην εφαρμοστεί ένα “αντιδημοκρατικό” μέτρο που προσβάλλει τον “κοσμικό” χαρακτήρα του κράτους.
Θα μου πείτε: Καλά μέχρι αυτού; Απαντώ: Αν διαθέτουν κανένα Δαφέρμο και καμιά Δραγώνα, κανένα Ανδρουλάκη και καμιά Ρεπούση, στη Γεωργία, όλα να τα περιμένετε.
Ας ευχηθούμε, μάλιστα, όχι μόνον να μην υπάρχουν Δραγώνες, Ρεπούση και Δαφέρμοι αλλά να μην υπάρχουν προπαντός ομόφρονες της ομάδας Ιερώνυμου Β΄, Μεσσηνίας Χρυσόστομου, Ζακύνθου Χρυσόστομου, Γιαγκάζογλου, Πέτρου Βασιλειάδη κτλ. που προλειαίνουν το δρόμο όσων απεργάζονται την αποχριστιανοποίηση του ευλογημένου μας Γένους.
Επιδιώκουν, ισχυρίζονται, καθεστώς διακριτών ρόλων Εκκλησίας-Πολιτείας και καθιέρωση θρησκειολογικού-πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών. Λες και τώρα υπάρχει σύγχυση των ρόλων Εκκλησίας και Πολιτείας επειδή τελείται αγιασμός, κατά την έναρξη των εργασιών της βουλής ή επειδή υπάρχει η εικόνα του Κυρίου στα δικαστήρια.
Και όμως! Υπάρχουν επίσκοποι και ακαδημαικοί θεολόγοι που βάζουν το χεράκι τους για να απογαλακτίσουν το ευλογημένο μας Γένος από την Εκκλησία.
Κρίμα που δεν παραδειγματίζονται από την Εκκλησία της Γεωργίας.

Илија Ћирковић: Кад некажњени кажњава  Штампај  Е-пошта Tues

[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΑΠΟ ΣΕΡΒΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΕΘΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ

(Το σκίτσο είναι έμπνευση του Γέροντος αγωνιστού Ιεράρχου της Ορθοδόξου Ελλαδικής Εκκλησίας π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Ο σκιτσογράφος του το έκανε με δική του εντολή, για να φωτογραφίσει τους κακούς επισκόπους, που μπαίνουν στην Εκκλησία του Χριστού, για να θύσουν και να απολέσουν.
Τα σκίτσα που χρησιμοποιούμε κατά καιρούς στην ιστοσελίδα μας, με κάποιες μικρές επεμβάσεις, είναι από το πνευματικό οπλοστάσιο του Γέροντος)].

ΟΤΑΝ O ΑΤΙΜΩΡHΤΟΣ ΤΙΜΩΡΕΙ

Μεγάλη είναι η αυθαιρεσία και ανομία! Διαβάζουμε πως ο (συνταξιούχος) επίσκοπος Αθανάσιος τιμωρεί τις μοναχές οι οποίες δεν έφταιξαν σε τίποτα. Δεν φταίνε εκείνες, που ο λαός ζητάει μαζί με το όνομα του πατριάρχου και του διαχειριστή  να μνημονεύεται και το όνομα του νόμιμου, αν και χωρίς εξουσία, επισκόπου Αρτεμίου. Βλέπουμε ότι η ηγουμένη της Μονής Končula Sara να αντικαθίσταται, αν και δεν παρέστη στη  Θ. Λειτουργία, γιατί ήταν στο Βελιγράδι. [Τιμωρήθηκε γιατί στο μοναστήρι μνημονεύτηκε και το όνομα του νόμιμου μητροπολίτου Αρτεμίου!!!)
Σας ερωτούμε· συμφωνεί αυτό με τους χριστιανικούς νόμους ή ακόμη και με τους νομούς του Σεριάτου (σαρια –καποιος τούρκικος νόμος);
Εκείνοι που παραβαίνουν τις αποφάσεις του Αγίου Αρχιερατικού Συμβουλίου βραβεύονται και παίρνουν επαίνους, ενώ εκείνοι που τους τιμούν τιμωρούνται!

Ο άνθρωπος έπρεπε να διερωτηθεί. Πως ο (συνταξιούχος) επίσκοπος Αθανάσιος έχει το θράσος να τιμωρεί τις καλόγριες οι οποίες δεν έχουν φταίξει σε τίποτα, και αν π.χ. έφταιξαν, αυτός ο μεγάλος ένοχος μένει ατιμώρητος. Αυτός είναι επικεφαλής επισκόπων και ιερέων που δεν αποδέχονται τις αποφάσεις του Αγίου Αρχιερατικού Συμβουλίου. Είναι, δήθεν, ανίκανος λόγω υγείας, να διοικεί την επαρχία που είχε και έρχεται ως φιλόξενος σε ξένες επαρχίες,  όπου λειτουργεί με το δικό του τυπικό και σε συλλειτουργούντες ιερείς αρπάζει βιαίως από τα χέρια τους το βιβλιαράκι της Θείας Λειτουργίας. Είναι σε ξένη επαρχία προσωρινά ως διαχειριστής, αλλά έχει επιβάλλει το δικό του καθεστώς και τρομοκρατεί όλους οι όποιοι δεν είναι της θελήσεως του.

Ακόμα και τυφλοί μπορούν να βλέπουν ότι συμπεριφέρεται όχι σαν Πάπας Ρώμης, αλλά σαν κάποιος που έχει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία από τον Πάπα.
Οι αρχιερείς (σχετικά) σιωπούν, ενώ οι λαϊκοί οι οποίοι έχουν θάρρος διαμαρτύρονται εναντίον των ατιμιών μερικών επισκόπων. Ένας επίσκοπος κατηγορεί γιατί μερικοί λαϊκοί κριτικάρουν την Εκκλησία! Οι  επίσκοποι που δεν φοβούνται τον Θεό, δεν είναι Εκκλησία. Αυτό που γίνεται, το λιγότερο είναι αλαζονεία και αυθαιρεσία επισκόπου.

Αν ο συνταξιούχος επίσκοπος Αθανάσιος μπορεί να τιμωρεί αθώες μοναχές, έφτασε ο καιρός οι αρμόδιες εκκλησιαστικές εξουσίες να τιμωρήσουν και αυτόν για τις δικές του αυθαίρετες ανταρσίες και αναρχίες.

Илија Ћирковић
(Ηλίας Τσιρκοβιτς)

http://borbazaveru.info/content/view/2058/1/

Είναι εξωφρενικό αυτό που γίνεται στο Κοσσυφοπέδιο. Ο συνταξιούχος Αθανάσιος που υπογράφει ως «εφησυχάζον Ερζεγοβίνης, δεν εφησυχάζει αλλά δικάζει, καταδικάζει, τρομοκρατεί, βασανίζει μια μαρτυρική Μητρόπολη και ένα άγιο Μητροπολίτη, επειδή πήρε εξουσία από μεγάλα ανθρώπινα κέντρα!

Και ερωτούμε· Μπορεί να εμπιστευθεί κανείς, αυτόν τον συναξιούχο δεσπότη; Μπορεί αυτός να κάνει δίκαιο έλεγχο ως διαχειριστής;
Το μόνο που θα περιμένουμε είναι· Να δούμε τι είδος αδικήματα θα κατασκευάσουν για να ενοχοποιήσουν τον αγωνιστή ιεράρχη του  μαρτυρικού Κοσσυφοπεδίου και να δικαιολογήσουν την άθλια συμπεριφορά τους και την παράνομη απομάκρυνση του νόμιμου μητροπολίτου από την έδρα του.

Ευτυχώς, που δεν είμαστε μόνη στον κόσμο, υπάρχει και Θεός που θα αποδώσει δικαιοσύνη.

Δεν θα μείνουν ατιμώρητοι οι διεθνής εγκληματίες, που αιματοκυλούν τον κόσμο. Υπάρχει και ο θάνατος. Θα πληρώσουν με τόκο και επιτόκιο τα εγκλήματά των.

Ο Χριστός είπε· «Ή εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσι». Οι αληθινοί χριστιανοί πάντοτε διώκονται, αλλά δεν φοβούνται γιατί έχουν κοντά τους τον Παντοδύναμο Θεό.
Ο Γέροντας αγωνιστής Μητροπολίτης π. Αυγουστίνος Καντιώτης που θηριομαχούσε όχι μόνο με τις σκοτεινές δυνάμεις,  αλλά και με τους κακούς και ανάξιους επισκόπους, μας έλεγε· «Δεν ήμουν άξιος να πάρω το στεφάνι του μαρτυρίου. Ο Θεός το δίδει σε εκλεκτές ψυχές».

Την θαρραλέα φωνή του κ. Ηλία (Илија Ћирковић), πρέπει να την ακολουθήσουν και άλλες φωνές. Ο λαός του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να γίνει ασπίδα στον πνευματικό του πατέρα. Να μη περιμένει τα κατασκευασμένα αποτελέσματα από τον έλεγχο.

Αυτοί που αιματοκύλησαν την Σερβία, θέλουν το κεφάλι του Ορθοδόξου ιεράρχου Αρτεμίου επι πίνακι, γιατί τους ενοχλεί και τον φοβούνται. Δυστυχώς υπάρχουν Σέρβοι αρχιερείς, που συνεργάζονται μαζί τους. Αυτοί ασφαλώς, δεν είναι ποιμένες του Χριστού. Πήραν εντολές και τις εκτελούν.

Το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να γίνει πρόβλημα ολοκλήρου του Σέρβικου λαού, αλλά και όλων των Ορθοδόξων. Οι χριστιανοί ήρθε η ώρα να αγωνιστούμε. «ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝ».  Να μην βλέπουμε με αδιάφορα την προδοσία της Ορθοδόξου Πίστεως, που γίνεται εκ μέρους κακών αρχιερέων και πατριαρχών. Αυτοί συνθηκολόγησαν με τις σκοτεινές δυνάμεις και παραδίδουν το ποίμνιο, για να το κατασπαράξουν οι λύκοι.  «Στώμεν καλώς». Κοντά στην προσευχή και στην νηστεία, που κήρυξε ο Μητροπολίτης Αρτέμιος, χρειάζεται και αγώνας. Να ενώσουμε τις φωνές μας όλοι οι Ορθόδοξοι χριατιανοί για να βάλουμε φρένο στα «εγκολπιοφόρα καθάρματα», που λέει σε ομιλία του ο επίσκοπος Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης.

*******************************

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ

***********************************

Când cel nepedepsit pedepseşte

Илија Ћирковић:

Кад некажњени кажњава  Штампај  Е-пошта Tues

(Traducerea unei scrisori de pe un site sârbesc)

Suntem alături de ei în luptă

(Caricatura este inspirată de bătrânul şi luptătorul ierarh al Bisericii Ortodoxe a Eladei, părintele Augustin Kandiotis. Caricaturistul a făcut-o la sugestia Stareţului pentru a-i reprezenta pe episcopii răi, care intră în Biserica lui Hristos pentru a junghia şi a pierde. Caricaturile pe care le folosim din când în când pe blogul nostru, cu mici intervenţii, fac parte din panoplia duhovnicească a a bătrânului episcop)

CÂND CEL NEPEDEPSIT PEDEPSEŞTE

Mare este samavolnicia şi fărădelegea! Citim că episcopul Atanasie (pensionar)  pedepseşte monahiile care nu sunt vinovate cu nimic. Nu sunt vinovate ele că poporul cere ca împreună cu numele patriarhului şi al gestionarului, să se pomenească şi numele episcopului canonic Artemie, chiar dacă nu e în funcţie. Privim cum egumena mănăstirii Končula Sara este înlocuită, chiar dacă nu a fost de faţă la Dumnezeiasca Liturghie, pentru că era la Belgrad. (A fost pedepsită, pentru că în mănăstire a fost pomenit şi numele mitropolitului canonic Artemie!!!)
Vă întrebăm: conglăsuieşte lucrul acesta cu legile creştine sau chiar cu legile turceşti ?
Cei care încalcă hotărârile Sfântului Consiliu Arhieresc sunt premiaţi şi primesc laude, în timp ce aceia care le respectă, sunt pedepsiţi!
Omul s-ar cuveni să fie întrebat. Cum are tupeul episcopul (pensionar) Atanasie să pedepsească monahiile care nu sunt vinovate cu nimic şi, dacă, de pildă, erau vinovate, acest mare vinovat rămâne nepedepsit. El este căpetenia episcopilor şi preoţilor care nu acceptă hotărârile Sfântului Consiliu Arhieresc. Este, chipurile, incapabil din cauza sănătăţii să administreze eparhia pe care a avut-o şi vine ca o gazdă în eparhii străine, unde liturghiseşte după tipicul lui şi preoţilor coliturghisitori le smulge din mâini cu violenţă cărticica Dumnezeieştii Liturghii. Este într-o eparhie străină provizoriu ca gestionar, dar şi-a impus propriul regim şi îi terorizează pe toţi care nu sunt de acord cu el.
Până şi orbii pot să vadă că se comportă nu ca un papă al Romei, ci ca unul care are o mai mare autoritate decât papa. Arhiereii (relativ) tac, în timp ce laicii care au curaj protestează împotriva infamiilor unor episcopi. Un episcop condamnă, pentru că unii laici  critică Biserica! Episcopii, care nu se tem de Dumnezeu, nu sunt Biserică. Ceea ce se întâmplă este cel puţin îngâmfare şi samavolnicie  de episcop. Dacă episcopul pensionar Atanasie poate să pedepsească monahii nevinovate, a ajuns vremea în care autorităţile bisericeşti să îl pedepsească şi pe el pentru propriile răzvrătiri şi anarhii samavolnice.

Este o nebunie ceea ce se întâmplă în Kosovo. Pensionarul Atanasie care semnează cu cuvintele „La linişte al Herzegovinei”, nu se linişteşte, ci judecă, condamnă, terorizează, chinuie, maltratează o mitropolie martirică şi un sfânt mitropolit, pentru că a primit putere de la marile centre ale umanităţii!
Şi întrebăm: poate ca cineva să se încreadă în acest vlădică pensionar? Poate el să facă un control corect ca gestionar? Singurul lucru pe care-l aşteptăm este să vedem ce fel de nedreptăţi vor plăsmui pentru a-l învinovăţi pe nevoitorul ierarh al martiricului Kosovo şi ca să justifice ticălosul lor comportament şi  nelegiuita îndepărtare a mitropolitului canonic din Scaunul său.
Din fericire, nu suntem singuri în lume; există şi Dumnezeu care va face dreptate.
Criminalii internaţionali care varsă sânge în lume nu vor rămâne nepedepsiţi. Există şi moarte. Vor plăti cu vârf şi îndesat pentru crimele lor.
Hristos a spus: „Dacă M-au izgonit pe Mine, şi pe voi vă vor izgoni”. Adevăraţii creştini întotdeauna sunt prigoniţi, dar nu se tem, pentru că Îl au lângă ei pe Atotputernicul Dumnezeu.
Bătrânul nevoitor, părintele mitropolit Augustin Kandiotis, care s-a luptat ca şi cu nişte fiare nu doar cu puterile oculte, ci şi cu episcopii răi şi nevrednici, ne spunea: „Nu  am fost vrednic să iau cununa muceniciei. Dumnezeu o dăruieşte sufletelor alese”.
Glasul curajos al domnului Ilia Ţirkovici trebuie să fie urmat şi de alte glasuri. Poporul din Kosovo trebuie să se facă scut de apărare în jurul părintelui lor duhovnicesc. Să nu aştepte rezultatele plăsmuite ale controlului.
Cei care au umplut de sânge Serbia vor capul ierarhului ortodox Artemie pe tipsie, deoarece îi deranjează şi se tem de el. Din nefericire există şi arhierei sârbi, care colaborează cu ei. Aceştia cu siguranţă nu sunt păstori ai lui Hristos. Au primit dispoziţii şi le duc la îndeplinire.
Problema din Kosovo trebuie să fie problema întregului popor sârb, dar şi a tuturor ortodocşilor. Creştini, a venit vremea să ne luptăm. „ACUM LUPTA ESTE PENTRU TOŢI”. Să nu privim cu indiferenţă trădarea Credinţei Ortodoxe, care se face de către arhiereii şi patriarhii răi. Aceştia au pactizat cu puterile oculte şi predau turma spre a fi sfâşiată de lupi. „Să stăm bine”. Aproape de rugăciune şi de post – cum a predicat mitropolitul Artemie – este nevoie şi de luptă. Să ne unim glasurile toţi creştinii ortodocşi pentru a pune frână „lepădăturilor cu engolpioane” cum zice într-o omilie a sa episcopul Florinei, părintele Augustin Kandiotis.

(tradus din greacă de ierom. Fotie, http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=9862)

05/03/2010

O Παπας της Ρωμης, η ΕΕ και η Ορθοδοξια

http://www-voulgari.blogspot.com

Βασανιστήρια από την Ιερά Εξέταση

Η μάχη του Montgisard το 1177 (σταυροφορίες).

Tι κοινό έχει από παλιά μέχρι σήμερα η πολιτική των ΗΠΑ, του Βελγίου, της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και ιδιαιτέρως των εγκάθετων εγκεφάλων της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης);

Tην αφοσίωση στην «Αγία Έδρα», δηλαδή στο κράτος του Βατικανού, και στον εκάστοτε βασιλιά του κράτους αυτού, που δεν είναι άλλος από τον «αλάθητο» Πάπα της Ρώμης και αρχηγό της Καθολικής Εκκλησίας.

Λίγα ιστορικά στοιχεία για τους πάπες και τις πολιτικές τους:

Οι πάπες της Ρώμης –εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα την κήρυξη του Ευαγγελίου για να κάνουν τους πιο απάνθρωπους πολέμους που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, τις σταυροφορίες.

Επίσης οι πάπες και η καθολική τους εκκλησία βασάνισε με φρικτούς τρόπους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κατά τον Μεσαίωνα επειδή δεν ασπάσθηκαν τις διαταγές της. Aυτή η περίοδος έμεινε στην ιστορία με τον όρο «Ιερά Εξέταση». Πολλοί αθώοι αλλά και ήρωες μαρτύρησαν τότε. Η δεκαεννιάχρονη Ιωάννα της Λωραίνης και μάρτυρας του Χριστού που πήγε εθελόντρια στον πόλεμο και αγωνίσθηκε με πρωτοφανή γενναιότητα για την απελευθέρωση της πατρίδας της της Γαλλίας από τους Άγγλους, συνελήφθη, φυλακίσθηκε, πέρασε εξοντωτικές ανακρίσεις από την Ιερά Εξέταση και καταδικάσθηκε σε θάνατο στην πυρά, «ως αιρετική». Πέρασαν πολλά χρόνια και οι διάδοχοι ηγέτες της καθολικής εκκλησίας που την έκαψε στην πυρά, αναγνώρισαν το φοβερό έγκλημα των προκατόχων τους και την αγιοποίησαν. Όσοι διέπραξαν εκείνα τα εγκλήματα έκαναν ακριβώς το αντίθετο από την ειρηνική διδασκαλία του ίδιου του Χριστού που έλεγε «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.».(Καινή Διαθήκη, Κατά Μάρκον,κεφ.η, στ.34.)

Η Καθολική Εκκλησία ανέκαθεν συγκέντρωνε μεγάλα πλούτη με διάφορους τρόπους. Για την άφεση των αμαρτιών οι παλαιοί πάπες είχαν καθιερώσει και την εξαγορά των αμαρτιών με αδρή πληρωμή, τα περιβόητα συγχωροχάρτια. Το σημερινό Βατικανό έχει δικές του τράπεζες και καταστήματα και επειδή απολαμβάνει αφορολόγητου καθεστώτος θεωρείται επενδυτικός παράδεισος.

Ανέκαθεν οι πάπες της Ρώμης είχαν πάθος με το μεγαλείο, την πολυτέλεια και την επίδειξη. Υποστήριξαν μεγάλους καλλιτέχνες κατά την Αναγέννηση για να τους φτιάξουν μεγαλειώδη μνημεία και αγάλματα, κι ο μεγάλος γλύπτης και ζωγράφος Μιχαήλ Άγγελος έφαγε χαστούκι από τον τότε Πάπα που του είχε αναθέσει να του κατασκευάσει το άγαλμά του επειδή τον έφτιαξε να κρατάει το Ευαγγέλιο. (Ο πάπας ήθελε να τον αποθανατίσει κρατώντας ξίφος.)Ο Μιχαήλ Άγγελος κατέφυγε αν θυμάμαι καλά στην Φλωρεντία αλλά ο πάπας έστειλε στρατό να τον κυνηγήσει και να τον φέρει δια της βίας πίσω για να ολοκληρώσει τα έργα του.

Μία άλλη μεγάλη διαστροφή της διδασκαλίας του Χριστού που οι πάπες της Ρώμης ανέκαθεν κάνουν είναι το ότι υποστηρίζουν, παραχαράζοντας σκόπιμα την διδασκαλία του Χριστού, ότι έχουν το «αλάθητο» και το «πρωτείο» διότι είναι «αντιπρόσωποι του Θεού επί της γης». Ο Χριστός αντίθετα έλεγε ότι όποιος θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει υπηρέτης όλων των άλλων και το δίδαξε με το παράδειγμά Του πλένοντας τα πόδια των μαθητών Του. Στην Καινή Διαθήκη, στο Κατά Μάρκον, κεφ.ι, στ. 42-45 ο ίδιος ο Χριστός λέει στους μαθητές Tου: «oίδατε ότι οι δοκούντες άρχειν των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών και οι μεγάλοι αυτών κατεξουσιάζουσιν αυτών. ουχ ούτω δε έσται εν υμίν, αλλ’ ός εάν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος, και ός εάν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος. και γαρ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών.»
Δηλαδή τους είπε ο Χριστός: «Ξέρετε ότι αυτοί που προβάλλονται σαν άρχοντες των εθνών συμπεριφέρονται προς τους λαούς σαν να ήταν απόλυτοι κυρίαρχοί τους. Και εκείνοι που κατέχουν ανάμεσα στους ανθρώπους μεγάλα αξιώματα, καταδυναστεύουν αυτούς. Δεν πρέπει όμως να υπάρχει τέτοια κατάσταση σε εσάς, αλλά όποιος θέλει να αναδειχθεί μέγας μεταξύ σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας, και όποιος θέλει από σας να γίνει πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων των άλλων. Διότι και ο υιός του ανθρώπου δεν ήλθε για να υπηρετηθεί από τους ανθρώπους, αλλά για να τους υπηρετήσει και να δώσει την ψυχήν του ως λύτρον και αντάλλαγμα για να ελευθερωθούν πολλοί από την ενοχή της αμαρτίας και από τον αιώνιο θάνατον.» (Την έμφαση την έβαλα για να δείτε και να συγκρίνετε αυτά που λέει ο ίδιος ο Χριστός μας για το πως πρέπει να ενεργεί ο «πρώτος» και αυτά που με παραχάραξη της διδασκαλίας του Χριστού λέει ο πάπας της Ρώμης. Ο πάπας της Ρώμης αυτοαποκαλείται «πρώτος» και «αντιπρόσωπος του Θεού επί της γής» αλλά και είναι αποδεκτός ως τέτοιος με βαρείς όρκους πίστης από τα μέλη της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.)

Παρακολουθείστε κριτικά στα βίντεο αυτής της ανάρτησης τον σημερινό Πάπα της Ρώμης και τους εκατοντάδες καρδινάλιους με τα κόκκινα και τα μωβ. Αντικατοπτρίζουν άραγε το πνεύμα της αληθινής αγάπης και της ταπεινοφροσύνης που δίδαξε και σφράγισε με την σταυρική Του θυσία ο Χριστός μας;

Πολλοί θεολόγοι και κληρικοί που εγκατέλειψαν την καθολική εκκλησία μένοντας πιστοί στην αληθινή διδασκαλία του Χριστού, πιστεύουν ότι ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού και ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη και στο κεφάλαιο ΙΖ, στ. 1-18, αναφέρεται στην Ρώμη και στην Καθολική Εκκλησία γιατί αυτή η Εκκλησία έχυσε ποτάμια αίμα αθώων μαρτύρων. Ως επι πλέον απόδειξη για τον ισχυρισμό τους μας λένε να προσέξουμε το ότι οι πάπες, οι καρδινάλιοι και λοιποί προεξάρχοντες της καθολικής εκκλησίας φορούν κόκκινα και μωβ, και πως το ιερό ποτήριο είναι ολόχρυσο με αμύθητης αξίας πολύτιμους λίθους, όπως μας περιγράφει πράγματι ο Ιωάννης στο κεφ. ΙΖ, στ. 3-6.

Ένα βίντεο για την σχέση της καθολικής εκκλησίας και του ναζισμού

*********************************

*******************************

Υπάρχει ένα βιβλίο στα ελληνικά online γραμμένο από έναν πρώην καθολικό μοναχό που ανακάλυψε στην βιβλιοθήκη του καθολικού μοναστηριού του την διαβολική απάτη του πάπα Ιννοκέντιου την οποίαν ασπάσθηκαν κι οι μεταγενέστεροί του πάπες. Ο μοναχός αυτός εγκατέλειψε την πλάνη κι ασπάστηκε την ορθοδοξία. Δολοφονήθηκε το 1984. Διαβάστε το βιβλίο του.

**********************

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία Τού Επισκόπου Ναζιανζού Παύλου ντε Μπαγιεστέρ

**********************

Eίναι η προσωπική μαρτυρία ενός ανθρώπου που δεν αρνήθηκε τον Χριστό προσκυνώντας τον Πάπα της Ρώμης. Στο βιβλίο φαίνεται το ιστορικό της εωσφορικής σκέψης και πράξης των παπών και ειλικρινά απορώ γιατί πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι της δικής μας εκκλησίας (της ορθόδοξης) συμμετέχουν σε παπικές συλλειτουργίες και άλλες εκδηλώσεις. Δεν γνωρίζουν τα πιστεύω του Πάπα και την ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας;

Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

Ο σημερινός πάπας της Ρώμης είναι Γερμανός με Βαυαρική καταγωγή. Κατά ορισμένα δημοσιεύματα ήταν μέλος της ναζιστικής νεολαίας από 14 χρονών και υπηρέτησε στα ναζιστικά στρατεύματα μέχρι το 1945. Το κοσμικό του όνομα είναι Joseph Alois Ratzinger και γεννήθηκε το 1927. Στην συνέχεια σπούδασε θεολογία και δίδαξε σε Γερμανικά πανεπιστήμια και εισήλθε ως κληρικός στην καθολική εκκλησία όπου η εξέλιξή του στα ανώτατα αξιώματα ήταν ραγδαία. Πάντως, έχει άριστες σχέσεις με τους Εβραίους και κατέθεσε λουλούδια στους Εβραίους που υπήρξαν θύματα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την σχέση αυτή την ξεκίνησε ο προηγούμενος πάπας, προφανώς για να αμβλύνει την μνήμη του πάπα εκείνου που συμμορφώθηκε με την ναζιστική Γερμανία. Πάντως είναι περίεργο που και το μικρό στρογγυλό καπελάκι του Πάπα που εφάπτεται στο κεφάλι, και το οποίο φορά συνήθως είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που φορούν οι Εβραίοι όταν προσεύχονται.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΣΟΒΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ: ΧΕΡΜΑΝ ΒΑΝ ΡΟΜΠΙΓΥ

Ο σημερινός «διορισμένος» πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρομπιγύ, είναι Βέλγος και αυστηρά προσηλωμένος στον ρωμαιοκαθολικισμό. Φοίτησε σε σχολή Ιησουϊτών και στην συνέχεια στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Leuven. Επομένως για τον διορισμό (άνευ εκλογής)ενός τόσο αφοσιωμένου στον Πάπα της Ρώμης και στους Ιησουίτες πολιτικό,τόσο στην πρωθυπουργία του Βελγίου όσο και στην προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μου φαίνεται ότι λογικό είναι να υποθέσουμε ότι θα έβαλε και το «άγιο» χεράκι της η δεινότατη διπλωματία της «Αγίας Έδρας».

Σε αυτήν ΕΔΩ την ανάρτηση ενός ιστολογίου ο γράφων αναρωτιέται εάν ο Ρομπιγύ προορίζει για τον εαυτό του τον ρόλο του «Αγίου Αυτοκράτορα της Ρώμης». Όχι,απαντάει, αλλά την προορίζει για τον Πάπα της Ρώμης προς τον οποίο ως αυστηρός Ρωμαιοκαθολικός έχει πλήρη υποταγή. Βάσει του δημοσιεύματος αυτού, με τις ευλογίες του σημερινού Πάπα της Ρώμης έχει ξεκινήσει η σταυροφορία κομποσχοινιών SSPX για τον εξαγιασμό της Ρωσίας(δηλαδή για να αναγνωρίσει η Ορθόδοξη Ρωσία ως «πρώτο» τον Πάπα της Ρώμης). [η παρένθεση είναι δική μου]
Ο γράφων λέγει για την σταυροφορία αυτή: “Aπό το ξεκίνημα της σταυροφορίας του Κομποσχοινιού τον Μάρτη του 2009 ο κόσμος έχει καταστεί αυτόπτης μάρτυρας της επείγουσας πρότασης του Πάπα Βενέδικτου για μια αληθινά παγκόσμια πολιτική Αρχή στις εγκυκλίους του «Caritas In Veritate”. Η Παράγραφος 67* είναι ένας από τους καρπούς αυτής της σταυροφορίας του Κομποσχοινιού, και οι καρποί που μέλλει να δούμε θα είναι, …ένα κάλεσμα για την Αυτοκρατορική Εκλογή που θα εκλέξει τον επόμενο Άγιο Ρωμαίο Αυτοκράτορα. Σας φαίνεται πολύ παρακινδυνευμένο; Ρίξτε μια ματιά στις πρόσφατες συζητήσεις στο διαδίκτυο, στα έντυπα μέσα, στο ραδιόφωνο, κλπ σχετικά με αυτήν την παγκόσμια εξουσία του Αγίου Ρωμαίου Αυτοκράτορα από τον Μάρτη του 2009.»

*To «Caritas In Veritate» υπάρχει ολόκληρο οnline. To βρήκα, και στην Παράγραφο 67 ο Πάπας Βενέδικτος γράφει μεταξύ άλλων:
«H ανάγκη για την αναμόρφωση του ΟΗΕ και ομοίως των οικονομικών ιδρυμάτων και της διεθνούς οικονομίας, έστω κι εν μέσω μιας παγκόσμιας ύφεσης είναι πάρα πολύ ισχυρά αισθητή, έτσι ώστε η έννοια της οικογένειας των εθνών να αποκτήσει αληθινά δόντια…Για την διοίκηση της παγκόσμιας οικονομίας, για την αναζωογόνηση των οικονομιών που έχουν πληγεί απο την κρίση, για την αποφυγή της χειροτέρεψης της παρούσας κρίσης και των μεγαλύτερων ανισορροπιών που θα προέκυπταν, για να επιφέρουμε ολοκληρωτικό κι έγκαιρο αφοπλισμό, ασφάλεια στα τρόφιμα και ειρήνη, για να εγγυηθούμε την προστασία του περιβάλλοντος και για να ρυθμίζουμε την μετανάστευση, για όλα αυτά υπάρχει επείγουσα ανάγκη για έναν αληθινά παγκόσμιο πολιτικό ηγέτη…Μια τέτοια ηγεσία θα πρέπει να ρυθμίζεται δια νόμου ώστε να παρακολουθεί με συνέπεια τις αρχές της επικουρικότητας και της αλληλεγγύης, ώστε να επιζητεί την καθιέρωση του γενικού καλού, ώστε να δεσμευθεί για την εξασφάλιση αυθεντικής αναπόσπαστης ανθρώπινης ανάπτυξης εμπνεόμενης από τις αξίες της φιλανθρωπίας στην αλήθεια. Επιπλέον, ο ηγέτης αυτός θα πρέπει να έχει παγκόσμια αναγνώριση και να του δοθεί η αποτελεσματική εξουσία να εξασφαλίζει ασφάλεια για όλους, δικαιοσύνη και σεβασμό για τα δικαιώματα. Εμφανώς θα πρέπει να έχει (ο παγκόσμιος ηγέτης) την εξουσία να εξασφαλίζει την συμμόρφωση όλων των μερών με τις αποφάσεις του, κι επίσης με τα συντονισμένα μέτρα που θα υιοθετούνται σε διάφορα διεθνή forums.»

Εκτός του ότι ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν βαν Ρομπιγύ είναι άτομο τυφλής προσήλωσης στον Πάπα της Ρώμης, δεν αποκλείεται να υπάρχουν ανάλογες διασυνδέσεις και μεταξύ των επιτρόπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλων εγκάθετων στην ηγεσία της ΕΕ. Εξάλλου ο τρόπος που το κονκλάβιο των καρδιναλίων κλείνεται στο παλάτι του Βατικανού κάθε φορά που ένας πάπας πεθαίνει για να αποφασίσει μυστικά τον διάδοχό του, δεν διαφέρει και πολύ από τον τρόπο που «διορίσθηκε» και μάλιστα με ΜΟΝΙΜΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ο ανώτατος άρχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρομπιγύ, ή από τον τρόπο που διορίσθηκε η βαρώνη Άστον ως υπουργός εξωτερικών της ΕΕ και οι υπόλοιποι επίτροποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μόνο που στην περίπτωση της ΕΕ δεν βλέπουμε ούτε μαύρα ούτε άσπρα συννεφάκια καπνού να εξέρχονται του κτιρίου εντός του οποίου παίρνονται μυστικά από τον υπόλοιπο κόσμο οι αποφάσεις αυτές, όπως κάνει το κονκλάβιο των καρδιναλίων.

Είναι γεγονός ότι η «Αγία Έδρα» συνεχίζει να επηρεάζει την παγκόσμια πολιτική σκηνή σε πολύ μεγάλο βαθμό και με πολύ εντατικούς ρυθμούς τελευταία. Είναι επίσης γεγονός ότι δεν έχει στην ουσία αλλάξει τα πιστεύω της για το «πρωτείο», «το αλάθητο», και το ότι ο Πάπας είναι ο μοναδικός αντιπρόσωπος του Θεού επί της γης! (Ευτυχώς που έχουμε το Άγιο Πνεύμα). Τέλος είναι γεγονός ότι η προπαγάνδα που χρησιμοποιεί σήμερα είναι πολύ εξελιγμένη και αποφεύγει την αναφορά στα θρησκευτικά πιστεύω, προτιμώντας να δρα στο πολιτιστικό επίπεδο και γι’αυτό προσελκύει χιλιάδες νέους οπαδούς. Αξίζει να διερευνηθεί αυτός ο τομέας και να ανανήψουν οι αρχιεπίσκοποι κι οι πατριάρχες της Ορθόδοξης Εκκλησίας προτού τους καταφέρει ο Πάπας της Ρώμης να ενωθούν με την «Αγία Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία» και να αναφωνήσουν κι αυτοί περιχαρείς «ΗΑΒΕΜUS PAPAM!».

**********************************************

ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

******************************************************

του κ. Παναγιώτη Τελεβάντου
=================

Η ανειλικρίνεια του Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου, σε ορισμένα θέματα, είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού στη συνέντευξη που έδωσε. Προσπάθησε να προκαταλάβει την απάντηση του Σεβασμιωτάτου κ. Νικοδήμου και να πείσει ότι αυτό που έπρεπε να τον ενδιαφέρει είναι η άρση του επιτιμίου του αφορισμού. Οχι η αποκατάσταση στο Θρόνο του!!!
Προθυμοποιήθηκε με έκδηλη ανειλικρίνεια να του παραχωρήσει το Θρόνο της Μητροπόλεως Μεσογαίας προφητεύοντας ταυτόχρονα ότι δεν ενδιαφέρεται για μια τέτοια πρόταση ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόδημος!!!
Αλήθεια! Πώς το ξέρει; Εχει διορατικό; Τα ίδια είπε και για τις δύο Μητροπόλεις που δημιουργήθηκαν με τη διχοτόμηση της Μητροπόλεως Αττικής.
Διερωτόμαστε από πού έβγαλε το συμπέρασμα για το τι είναι πρόθυμος να δεχθεί και τι να απορρίψει ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόδημος; Ως γνωστόν δεν έχει επικοινωνία μαζί του. Πώς ξέρει λοιπόν ότι θα απορρίψει την προσφορά; Είναι ειλικρινής ότι είναι πρόθυμος να παραιτηθεί;
Θα μας επιτρέψει αντί απαντήσεως να καταχωρήσουμε το γνωστό Αγγλικό γνωμικό “Whoever believes that can believe anything”.
Αν είναι ειλικρινής η προσφορά του γιατί δεν υποβάλλει γραπτώς την προθυμία του για παραίτηση στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας και γιατί δεν επικοινωνεί με το Σεβασμιώτατο κ. Νικόδημο και να του καταστήσει γνωστή την πρόθεσή του, αλλά και για να διακριβώσει τη βούληση του κανονικού Μητροπολίτη του Θρόνου;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΖΗΤΑ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ;
_____________________

Αλλωστε τι τις χρειαζόμαστε τις ηρωικές παραιτήσεις αφού υπάρχουν δύο κενές θέσεις μετά τη διχοτόμηση της Μητροπόλεως Αττικής;
Αντί να προσφέρει υποκριτικά το θρόνο του και να προκαλεί θυμηδία και ειρωνικά μειδιάματα για την υποκρισία του δεν θα μπορούσε κάλλιστα να τονίσει την ανάγκη άρσης του επιτιμίου της ακοινωνησίας του και την αποκατάσταση του Σεβασμιωτάτου κ. Νικόδημου στο θρόνο του;

ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗΣ;
_____________________

Δυστυχώς!
Οι διαβεβαιώσεις του Αγίου Μεσογαίας είναι εντελώς αναξιόπιστες λόγω πολλών ενεργειών του αλλά κυρίως εξαιτίας της ακατανόητης δημόσιας έκφρασης υποστήριξης για τη μία από τις δύο Μητροπόλεις που δημιουργήθηκαν με τη διχοτόμηση της Μητροπολέως Αττικής.
Δεν έχουμε τίποτα εναντίον του εντελώς άγνωστου μας Αρχιμανδρίτη Ιερόθεου Καλογερόπουλου που πρότεινε ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος για την πλήρωση της μιάς από τις δύο νέες Μητροπόλεις. Δεν έχουμε αμφιβολία ότι είναι ικανός για επισκοποίηση κληρικός.
Θα ήταν ποτέ δυνατόν ο κ. Νικόλαος να δεχόταν και σε επίπεδο ακόμη ψιλού λογισμού να προτείνει για επισκοποίηση διαβεβλημένο πρόσωπο;
Ασφαλέστατα όχι!
Αντί να προσπαθεί όμως να αναζητήσει κατάλληλους υποψήφιους για να γίνουν μοιχεπιβάτες για το θρόνο Αττικής δεν είναι ενδεδειγμένο να μιλά στεντορεία τη
φωνή για την ανάγκη αποκατάστασης του κανονικού Μητροπολίτη Αττικής σε ένα
τουλάχιστον από τα τμήματα της Μητροπόλεως του;
Γιατί δεν ζήτησε άρση της ακοινωνησίας του Σεβασμιωτάτου πριν την πλήρωση των Μητροπόλεων και αποκατάσταση του Σεβασμιωτάτου σε όποιο ήθελε από αυτά;
Γιατί έσπευσε να προβάλει κάποιο Αρχιμανδρίτη για το θρόνο όσο άξιος και αν υποτεθεί ότι είναι ο π. Ιερόθεος Καλογερόπουλος.
Διερωτώμαι μόνον:
Πόσο άξιος είναι δυνατόν να είναι Αρχιμανδρίτης που επιδιώκει ή έστω αποδέχεται πρόταση για να γίνει μοιχεπιβάτης;
Εστω και αν είναι αδιάβλητο από άλλες απόψεις πρόσωπο το γεγονός και μόνον ότι επιδιώκει να καταλάβει το θρόνο του κανονικού Μητροπολίτη Αττικής δεν πρέπει να μας βάλει σε θλιβερές σκέψεις για την καταλληλότητά του για επισκοποίηση;

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
_____________

Είναι αλήθεια ότι είχαμε διαφορετικές προσδοκίες από το Σεβασμιώτατο. Ολοι τον θεωρούσαμε ως εν δυνάμει Αρχιεπίσκοπο. Αναμέναμε να λαμπρύνει με την παρουσία του το σώμα της Ιεραρχίας. Δυστυχώς γίναμε μάρτυρες μιας σειράς άστοχων ενεργειών του. Με την τελευταία του συνέντευξη εξανέμισε και την τελευταία ελπίδα μας.
Τι να πρωτοαναφέρουμε;
Δεξίωση για τους πλουσίους που συνεισφέρουν στη Μητρόπολή του.;
Σιωπή γύρω από τα μεγάλα θέματα της Εκκλησίας;
Γιατί δεν υπέγραψε την Ομολογία για τον Οικουμενισμό;
Εστω και αν θεωρεί την υπογραφή της Ομολογίας ως μη ορθή ενέργεια, για διάφορους λόγους που και άλλοι παραδοσιακοί ιεράρχες προκρίνουν, γιατί δεν ακούμε τη φωνή του να στηλιτεύει τον Οικουμενισμό;
Γιατί δεν άρθρώνει λόγο για το Νεοβαρλααμισμό;
Γιατί δεν ορθώνει ανάστημα για τους νεωτερισμούς;
Θλιβόμαστε ειλικρινά για την εικόνα που εκπέμπει ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος όπως και για την ανειλικρίνεια που τον χαρακτηρίζει.

Η ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
________________

Θυμάμαι με θυμηδία την κωμωδία που έστησε στην Ιεραρχία για να διαμφισβητήσει το Χριστόδουλο.
Πήγε να το παίξει αντάρτης και τελικά όταν διαπίστωσε ότι δεν του βγαίνει άρχισε
να μιλά για το Αγιο Πνεύμα που εξέλεξε τον Χριστόδουλο.
Ποιο Αγιο Πνεύμα, Σεβασμιώτατε;
Μας δουλεύετε;
Μήπως εννοείτε τις ψεύτικες υποσχέσεις που έδωσε στους Ιερωνυμικούς (του Ιερώνυμου Α΄ εννοώ) για να υφαρπάσει την ψήφο τους;
Η τις υποσχέσεις που έδωσε στου Ανθιμικούς για να μεταθέσει τον Αλεξανδρουπούλεως στη Θεσσαλονίκη;
Αυτά τα παζάρια τα κάνει το Αγιο Πνεύμα;
Αλλη υπόθεση φυσικά ότι κατά παραχώρηση Θεού γίνεται το θέλημα μας αντί το δικό Του και ορίστε τα χάλια μας!

ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΝΗΨΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ
_____________________

Θλιβόμαστε ειλικρινά για τη στάση του Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου και ελπίζουμε σε ολοκληρωτική ανάνηψη.
Τον παρακαλούμε να δώσει άμεσα σαφή δείγματα μετανοίας και αμέριστη και ειλικρινή συμπαράσταση στο Σεβασμιώτατο Αττικής κ. Νικόδημο, συν τοις άλλοις επειδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, κατέχει τμήμα της Μητροπόλεως του που αντικανονικά διχοτομήθηκε.

*************

[Και μια απορία·

Αφού υπάρχει καλός δεσπότης στην Αττική, που διώχθηκε παράνομα από την θέση του, γιατί η Ιεραρχία δεν τον βάζει στην θέση του; Την αρέσουν οι φαύλοι, οι ανώμαλοι και οι κλέφτες; Κραττά τόσα χρόνια εν χηρεία την Μητρόπολη Αττικής, ψάχνοντας να βρει τρόπο να αποκαταστήσει τον…. και οικουμενιστή Μπεζανίτη. Ακουσε και έφριξε ο κόσμος από τα κατορθώματά του!!!

Το πρώτο βήμα το έκανε η Ιεραρχία· Έδωσε ένα καλό μάθημα στον πατριάρχη Βαρθολομαίου, που ήθελε ντε και καλά να επαναφέρει στον θρόνο τον Μπεζανίτη. Ας κάνει και το δεύτερο άλμα. Αυτό θα έκαναν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας.

Να επαναφέρει στην θέση του τον κανονικό Μητροπολίτη Αττικής Νικόδημο, και να μη ψάχνει για νέους Μπενζανίτες. Περιμένουμε.

(Ανδρ. Καπλάνογλου)]