Ο Οικουμενικος Πατριαρχης ευλογησε νεογεννητο κατσικακι και ονοματισε ενα γαϊδουρακι Δαφνη
Ο Παναγιώτατος, ο οποίος βρίσκεται στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας Χάλκης,όπου συστεγάζεται η ιστορική Θεολογική Σχολή, είχε την ευκαιρία να χαρεί σήμερα τον όμορφο και ολάνθιστο κήπο της, και να ευλογήσει ένα νεογέννητο κατσικάκι αλλά και το νεογέννητο γαϊδουράκι, το οποίο ονόμασε Δάφνη!
Σκεψεις και σχόλια ἀπὸ σεβάσμιο ιερεα, που δεν μασᾶ τα λόγια του, όταν βλέπει την κατάντια τοῦ πατριάρχου. Ο πατρ. βαρθολομαίος διχάζει τον ορθοδοξο κόσμο, διαλύει τα πάντα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και μας παίζει θέατρο με κατσικάκια, γαϊδουράκια και πράσινα άλογα! Το οτι είναι και οι δυο πρεσβύτεροι και έχουν χειροτονηθεῖ διάκονοι πιθανον το ίδιο χρονικό διαστημα, είναι υποχρεωμένος κατα την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ να μιλᾶ την γλώσσα της αληθείας για τις παρεκτροπές ενος συμπρεσβυτέρου του και μάλιστα πατριάρχου, που είναι πρῶτος μεταξύ ίσων και θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα και καύχημα τῶν Ορθοδόξων.
Στο σχόλιο του ο σεβάσμιος ιερέας ρωτᾶ: Μηπως το χαριτωμένο γαιδουράκι αντι για Δάφνη, θα έπρεπε να το ονομάση Δαφνί; Διαβάστε τον και μη τον παρεξηγήσετε για τη σκληρή του γλώσσα, που χρησιμοποιεῖ. Τα έργα του πατριάρχου Βαρθολομαίου προκαλοῦν όλο τον Ορθοδοξο κόσμο
«ΕΓΝΩ ΒΟΥΣ ΤΟΝ ΚΤΗΣΑΜΕΝΟΝ
ΚΑΙ ΟΝΟΣ ΤΗΝ ΦΑΤΝΗΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΥΤΟΥ»
(Ήσαϊου 1,3)
(Τό βόδι γνωρίζει τόν αφέντη του, καί τό γαϊδούρι ξέρει τό παχνί εκείνου πού τό όρίζει)
Μά ό Βαρθολομαίος δέν ξέρει πού ανήκει. Καί ό λαός του(!) τίποτε δέν κατανοεί. Τού τάχει μπερδεμένα. Τό βόδι, τό κατσικάκι καί τό γαιδουράκι γνωρίζουν τόν Κύρη καί τό παχνίτου τους. Ό Μητσάρας ό Άρχοντώνης όμως, Τούρκος υπήκοος, ευλογών τά όπλα τής πατρίδος του Τουρκίας, έχασε τό μπούσουλα. ΄Εχει χάσει τό μέτρο περί Πατρίδος καί Θρησκείας πρό πολλού. Είναι έκ τών πραγμάτων καί τής πανταχόθεν στενότητος καί πιέσεως μπερδεμένος. Είναι αξιολύπητος! Δέν έχει περιθώρια νά διαλέξη καί τοποθετηθή ξεκάθαρα. Άποκρύπτει, συσκοτίζει, συγκαλύπτει, συσχηματίζεται καί συμπορεύεται μετά πάντων Γι’ αυτό «συγκεραννύει» καί «συγκρητίζει» τά πάντα (έθνη, πολιτισμούς, κουλτούρες, θρησκεύματα, παραδόσεις, ιστορία, ήθη καί έθιμα) γιά νά διαβιώση, συντηρηθή καί διατηρηθή «στό ύψος», τό οποίο απαιτεί καί τήν Οικουμενικότητα καί Παγκοσμιότητα, ένεκα τών οποίων, μεταλλασσόμενος, ταυτίζεται διαφοροτρόπως ανά πάσα στιγμή (χαμαιλεοντικώς) μέ όντινα καί ό,τι προκύψη, εναγκαλιζόμενος καί ασπαζόμενος πάσαν δοξασίαν καί τόν εκπροσωπούντα-ενσαρκούντα αυτήν, μέσα σέ ένα (έξ ανάγκης) απέραντο βάθος καί πλάτος, πού συμπεριλαμβάνει καί εγκλείει κάθε στιγμήν χρόνου καί κάθε σπιθαμήν χώρου απάσης τής Ύφηλίου. Πράγμα, δυσκολώτατο καί ακατόρθωτο, εάν έκ προοιμίου δέν έχεις συμβιβασθή καί προδώση κάθε τί τό Αύταρκες, Ίδιαίτερο, Ξέχωρο καί Μοναδικό, όπως Πίστην Μίαν, τήν έξ αποκαλύψεως παρά τού Ένανθρωπήσαντος Υιού καί Λόγου τού Θεού (τού Δευτέρου Προσώπου τής Παναγίας Τριάδος), «τάς οροθεσίας τής κατοικίας τών εθνών» (Πράξ.17,26) άς έθετο Κύριος, διατάξας «μή μεταίρειν όρια αιώνια Πατέρων» (Παροιμ.22,28) καί πάντα τά διακρατούντα καί διαφυλάσσοντα τάς ειδοποιούς διαφοράς τών λαών, τάς Θεοβλήτους, αξιοσεβάστους καί παρ’ Αυτού Τούτου Τού Θεού ενταλθείσας, ώστε «μένειν καί διατηρήσθαι αυτάς ανά τούς αιώνας» (έ.ά). Μετά (πάντα) ταύτα, Ποιόν έχει Κύρη καί τί Θεό λατρεύει ό Πατριάρχης δέν γνωρίζω, καί ό ίδιος δέν ξέρει. «Παρασυνεβλήθη τοίς κτήνεσι τοίς (συμπαθεστάτοις μέν), αλλ΄ ανοήτοις δέ, καί ώμοιώθη καί συναναστρέφεται αυτοίς» (Ψαλμ.48,13), εναγκαλιζόμενος μέ εντυπωσιακό «κοντράστ» τό λευκό του κατσικάκι, καί γαϊδουροποιούμενος όμοχρώμως – ρασοφορών – μέ τό αυριανό του υποζύγιο, χωρίς νά μάς διευκρινίζη, ποιό έκ τών δύο, σάν Παπάς καί Νονός, ωνομάτισε «Δάφνη», καί ποιός έκ τών τριών θά κάνη εισαγωγή πρός θεραπείαν είς τό «Δαφνί!». Πάντως, όχι τά άκακα καί υγιέστατα – ά ενηγκαλίσατο μετά τοσαύτης τρυφερότητος -, άλογα ζώα, αντικείμενα τών οικολογικών διαφερόντων αυτού, ώς «Πρασίνου Πατριάρχου» επί τής Χλωρίδος(!), καί ώς «Παρδαλοτσαλαπετεινού» επί τής «στεναζούσης» (Ρωμ.8,22) Πανίδος! Read more »