Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2628

Τοῦ ἁγ. ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
Σάββατο 24 Αὐγούστου 2024
Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρίνης, Πρεσπων & Εορδαιας Αυγουστινου Καντιωτη

Ὁ ἅγιος και οι γυναικες

Ἂς εἶνε, ἀγαπητοί μου, εὐλογημένο καὶ δε­δοξασμένο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ μᾶς ἀξιώνει νὰ ἑορτάσουμε καὶ πα­νηγυρίσουμε πάλι τὸν ἅγιο Κοσμᾶ, τὸν ἰσαπόστολο καὶ ἐθναπόστολο. Πέρυσι μιλήσαμε μὲ θέμα «Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὡς ἱεροκήρυκας». Ἐφέτος θὰ πάρω μία μόνο πλευρὰ τῆς διδασκαλίας του· τὸ θέμα μου εἶνε «Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς καὶ οἱ γυναῖκες».
–«Ὁ Κοσμᾶς καὶ οἱ γυναῖκες»; Περίεργο, θὰ πῆ­τε. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς δὲν ἦταν ἔγγαμος· ἦταν ἀ­σκητής, αὐστηρὸς μάλιστα. Ἀ­πὸ νέος στὸ Ἅγιο Ὄρος ἔζησε σκληρά· νήστευε, προσ­ευχόταν, τὸ κομ­πο­σχοίνι δὲν ἔ­φευγε ἀπ᾽ τὸ χέρι του ὅπως τὸν δείχνει ἡ εἰκόνα. Μακριὰ ἀπὸ κόσμο, γυναῖ­κες, θέλγητρα τῆς ζωῆς.
Ναί. Ἀλλ᾽ ἐνῷ ἔμενε στὸ Ἅγιο Ὄρος ἄκουσε φω­νὴ ποὺ τοῦ ἔλεγε· Βγὲς ἔξω, πήγαινε νὰ κηρύ­ξῃς… Ἔτσι βρέθηκε στὸν κόσμο, ὅπου οἱ μισοὶ εἶνε ἄντρες καὶ οἱ μισὲς γυναῖ­κες· ἦταν λοι­πὸν ὑ­ποχρεωμένος νὰ ἔρχεται σὲ ἐπαφὴ μὲ ὅλους.
Ποιές τώρα ἦταν οἱ ἀπόψεις τοῦ ἁγίου Κο­σμᾶ γιὰ τὶς γυναῖκες; Θὰ νόμιζε κανείς, ὅτι ὁ ἀ­σκη­τὴς αὐτὸς ἦταν μισογύνης, ὅτι ἀποστρε­φόταν τὶς γυναῖκες. Ὄχι. Μολονότι ἔζησε ἀ­μόλυντη παρ­θενικὴ ζωή, ἐν τούτοις εἶχε μεγά­λη καρδιά, πλατειὰ σὰν τὸν οὐρανό· χωροῦ­σε ὅλο τὸν κόσμο, ἄντρες γυναῖκες παιδιά. Ὡς γνήσιος μαθητὴς τοῦ Ἐσταυρωμέ­νου, δὲν ἦταν δυνατὸν καὶ γιὰ τὶς γυναῖκες νὰ ἔχῃ ἄλλη γνώμη ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ λέει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ ὅπως ὁ Χριστὸς ἀγαποῦσε τὶς πιστὲς γυναῖκες καὶ γύρω του ὑπῆρχε ὁ κύκλος τῶν μυροφόρων ποὺ ἔ­μειναν μέχρι τέλους ἀφωσιωμένες σ᾽ αὐτόν, ἔ­τσι κι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἀγαποῦσε τὶς εὐσεβεῖς γυναῖ­κες καὶ ὁμιλεῖ γι᾽ αὐτὲς στὶς διδαχές του. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2583

Ἡ παγκόσμιος Ὕψωσις τοῦ τιμ. Σταυροῦ
Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2023 ἑσπέρας
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Ὁ ἅγιος Κοσμας για το Σταυρο

Ἑορτὴ καὶ πανήγυρις μεγάλη, ἀγαπητοί μου, ποὺ φέρνει μπροστά μας τὴ Μεγάλη Παρασκευή, τὴν ἑορτὴ τῶν σεπτῶν πα­θῶν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ποιός μπορεῖ, ποιός εἶνε ἄξιος νὰ μιλήσῃ γιὰ τὸν τίμιο σταυρό; Μόνο αὐτοὶ ποὺ ἔζησαν τὴ ζωὴ τοῦ σταυροῦ καὶ τίμησαν μὲ κάθε τρόπο τὸ ἱερὸ τοῦτο σύμβολο τοῦ Χριστι­ανισμοῦ. Μεταξὺ αὐτῶν εἶ­νε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰ­τωλός. Οἱ δεσμοὶ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου μὲ τὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου εἶνε στενοὶ καὶ μεγάλοι. Αὐτὸ βεβαιώνουν καὶ ἡ ζωὴ καὶ ἡ διδασκαλία του. Σ᾽ αὐτὸν λοι­πὸν θὰ δώσω σήμερα τὸ λόγο. Δὲν θὰ πῶ οὔτε λέξι δική μου· ὅσα θ᾽ ἀ­κούσετε εἶνε λόγια δικά του, ποὺ τὰ μάζεψα ἀπὸ τὸ εἰ­δικὸ βιβλίο ποὺ ἔχω ἐκδώσει (βλ. ἐπισκ. Αὐ­γουστίνου Καν­τιώτου, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ἀθῆναι 201432· ἐκεῖ καὶ ὅλες οἱ παραπομπές).

* * *

⃝ Τί πληροφορίες ἔχουμε ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ ἁ­γίου Κοσμᾶ; Read more »

Πως διασωθηκε ο ταφος του Αγιου Κοσμα του Αιτωλου;

Δεν είμαι σίγουρος για την ημερομηνία που αναφέρετε στο παρακάτω άρθρο, «το έτος 1984»… δηλαδή ένα χρόνο πριν πεθάνει ο δικτάτορας Ενβέρ Χότζα και τότε που το κόμμα ήταν ακομα στην ακμή της απολυταρχίας. Εγώ είχα διαβάσει πως το βυζαντινό ελληνικότατο μοναστήρι αυτό των Εισοδίων της Θεοτόκου καλύφθηκε ολοτελώς με χώμα από τους άθεους και άγριους κομμουνιστές το 1967, στις προσπάθειές τους να εξαφανίσουν καθε ίχνος Ορθοδοξίας και Ελληνισμού σε αυτή την «χώρα».
Και όταν έπεσε ο κομμουνισμός το 1991 και ξανάνοιξαν οι Έκκλησίες, με πολύ κόπο και μετά από ανασκαφές βγήκε ξανά στην επιφάνεια και το μοναστήρι και ο τάφος του Αγίου Πατροκοσμά σαν διαμάντι κρυμμένο στη γη…ενώ τα τίμια λείψανά του είχαν μεταφερθεί σε μουσείο… Σήμερα βρίσκονται σε ασφαλές μέρος εντός της Αρχιεπισκοπής στα Τίρανα. Ένα σημαντικό μέρος του έχει χαριστεί στην Εκκλησία της Κύπρου.

Πώς διασώθηκε ο τάφος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού;

Read more »

ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΞΙΟΥΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ

Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Προτοῦ φτερουγίσῃ ἡ ἁγία ψυχή του αγίου ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στὰ οὐράνια σκηνώματα τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ μας εἶπε δυό προφητεῖες γιὰ μᾶς τούς ρασοφόρους, γιὰ μᾶς πού κρατοῦμε τὸ ράσο ἀνάξια πάνω στίς πλᾶτες μας. Θα αναφέρω την πρώτη
α) Θὰ παύσῃ ἡ ἁρμονία μεταξύ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ…..
Θἄρθουν χρόνια κατηραμένα εἶπε, ἡ ἁρμονία αὐτή πού ὑπάρχει μεταξύ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ, δὲν θὰ ὑπάρχῃ πιά. Ὁ λαός θὰ στραφεῖ ἐναντίον τοῦ κλήρου.
Καὶ νὰ τὰ χρόνια αὐτά ηρθαν. Ποῦ νὰ πᾶς χριστιανέ μου; Δὲν ὑπάρχει, δὲν ὑπάρχει στόμα, πού νὰ μή κατηγορῇ τόν παπᾶ, πού νὰ μὴ κατηγορῇ τὸ δεσπότη του.
Μὰ εἶναι ὅλα ἄδικα; Δὲν εἶναι ὅλα ἄδικα. Ἔχει δίκιο ὁ λαός, ἔχει δίκιο ὁ λαός ὁ Ἑλληνικός νὰ καταφέρεται ἐναντίον τῶν ἱερέων του, ἐναντίον τῶν αρχιερέων του, ἐναντίον τοῦ κλήρου του, διότι ὁ κλῆρος δὲν ἐφάνη ἀντάξιος τῶν παραδόσεών του, τῆς ἱστορίας του, τῆς θυσίας του, τῶν ἀγώνων του, τοῦ Εὐαγγγελίου. Ἔχει δίκιο, τὸ εἶπε ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, θἄρθῃ μέρα πού θὰ πιάσουν τά ξύλα οἱ χριστιανοί νὰ καταδιώκουν καὶ παπᾶδες καὶ δεσποτᾶδες.
Τὰ εἶπε ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, δὲν τὰ λέγω ἐγώ, δὲν τὰ λέγω ἐγώ. Εἶπε ὅτι θὰ παύσῃ ἡ ἁρμονία μεταξύ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ”

Πρὸς τὸν (μασκοφορο) Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Τυρνάβου κ. Ἱερώνυμο…
Μέ σοκολατάκια ειρωνίας «πρός κάθε πικραμένο» αλλά καί μπομπόνες, λάκτα, καί τζοκόντες αντέδρασε η Μητρόπολη Λαρίσης στήν διαμαρτυρία εκατοντάδων πιστών για τα εμβολιαστικά κέντρα πού άνοιξε στούς Ναούς τής Μητρόπολης ισοπεδώνοντας τα πάντα…

https://agonasax.blogspot.com/2021/09/blog-post_160.html

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/eidhseis/2541-anoixti-epistoli-larisaion-orthodokson-xristianon-pr-s-t-n-mitropoliti-larisis-ka-tyrnavou-k-eronymo

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου

Τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
24 Αὐγούστου
Tοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο αγιος Κοσμας κηρυξ της προσευχης

«Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. 5,17)

ΔΥΟ ΟΥΡΑΝΟΙ ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου. Ἕνας εἶνε ὁ φυσικός, αὐτὸς ποὺ βλέπουμε· καὶ ὁ ἄλλος, ἀπείρως ὡραιότερος, εἶνε ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ἔτσι ὀνομάζεται στὴν ὑμνολογία· «Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία…» (κοντ. 13ης Σεπτ.). Καὶ ὅπως στὸν φυσικὸ οὐρανὸ ὑπάρχει ἥλιος, σελήνη καὶ ἄστρα, ἔτσι καὶ στὴν Ἐκκλησία· ὑπάρχει ἕνας πνευματικὸς ἥλιος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός· ὑπάρχει σελήνη, ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος· ὑπάρχουν δὲ καὶ ἀστέρες, οἱ ἅγιοι.
Σήμερα στὸν οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας ἀνέτειλε ἕνα ἀστέρι πρώτου μεγέθους, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Λάμπει μὲ τὴν ἀσκητική του ζωή, μὲ τὴ διδασκαλία του, μὲ τὰ θαύματά του, μὲ τὶς προφητεῖες του. Δὲν θὰ μιλήσω τώρα γι᾿ αὐτά. Κάτι ἄλλο παρακαλῶ νὰ προσέξετε. Εἶνε τὸ ἑξῆς. Πῶς ἕνας ἄνθρωπος κατώρθωσε τόσο πολλὰ καὶ τόσο μεγάλα πράγματα; Εμαστε δέκα χιλιάδες παπᾶδες καὶ δεσποτάδες. Ἂν μᾶς μαζέψῃς ὅλους καὶ μᾶς στύψῃς, τὸ νυχάκι τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ δὲν φτειάνουμε. Γιατί; Τί εἶχε ἆραγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς; Ποῦ ὀφείλεται τὸ μεγαλεῖο καὶ τὸ ὕψος του; Εἶχε ἕνα ὅπλο ἰσχυρὸ καὶ ἀκαταμάχητο, τὸ ὁποῖο συνεχῶς καὶ ἀδιαλείπτως μεταχειριζόταν στὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Σ᾿ ἐμᾶς τὸ ὅπλο αὐτὸ ἔχει σκουριάσει· δὲν τὸ μεταχειριζόμεθα. Εἶνε ἡ προσευχή. Ἦταν ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς. Αὐτὸ τὸ σημεῖο θὰ ἐξετάσουμε. Read more »

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΙΕΡΕΙΣ & ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

ΣΤΑ ΖΥΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

ΦΟΒΕΡΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΛΗΘΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

———-

———

Απόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἔγινε στην Αθηνα στις 23.8.1965
με θέμα: «ΤΙ ΙΔΕΑ ΕΙΧΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ & ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ.
1) Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ & ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ… Αλλά εἶπε και δύο φοβερές προφητειες για την κατάπτωσή του
α) ΘΑ ΧΑΘΗ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ & ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΛΑΟΥ & ΔΕΝ ΘΑ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙ᾽ΑΥΤΟ.
β) ΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ & Ο ΚΛΗΡΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ… Φοβερές προφητειες που δυστυχῶς, ἐπαληθευονται στις μέρες μας

ΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ & ΧΑΘΗΚΕ Η ΑΡΜΟΝΙΑ, ΧΑΘΗΚΕ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΛΑΟΥ Σ᾽ ΑΥΤΟΥΣ

Ὁ ἱερὸς κλῆρος ἐζυγίσθη με την κρίση τοῦ κορωνοϊου. Ξεχώρισαν οἱ ἀληθινοι ποιμένες, ἀπό τους ἐπαγγελματίες παπάδες. Ὑπῆρχαν ἱερεῖς ποὺ πειθαρχοῦσαν στὸν Θεό & ἔκαναν ὅτι μποροῦσαν, γιὰ νὰ μεταδώσουν τὴν Θεία Κοινωνία στοὺς πιστούς, ποὺ την λαχαταροῦσαν.
Ἀντιθέτως, οἱ ἀρχιερεῖς ἀρνήθηκαν τον ΜΕΓΑ ΙΑΤΡΟ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ & ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ. ΕΚΚΛΗΣΑΝ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ & ΚΡΥΦΤΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ!  Συμμάχησαν μὲ τον κορωνοϊο & με τους ψευτοσωτηρες, για να παύση κάθε ειδος προσευχῆς, που θα σκότωνε τὸν κορωνοϊο καὶ θὰ τους χαλοῦσε τα σχέδια.
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ δυνάμεις πού με την τρομοκρατία βιάζονται να φέρουν την Παγκόσμια διακυβέρνηση, τοῦ Ἀντιχρίστου, ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΣΠΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ.
Ὁ κορωνοϊος θριαμβεύει και τρομοκρατεῖ τον κόσμο, χωρίς το ἀντιδοτο τῆς Θειας κοινωνίας & τῆς ὁμαδικῆς προσευχῆς, που τόσα παραδείγματα θεραπείας ἔχουμε ἀπό την Ἑλληνικη ιστορία.
Τό εἶπε ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος: «Οἱ σκοτεινές δυνάμεις ὅταν βρίσκουν ἐμπόδια καὶ ἀντιστάσεις ἀπό τὸν λαό, σταματοῦν προσωρινά τὰ σχέδιά τους και περιμένουν την ἐπόμενη εὐκαιρία για νὰ συνεχίσουν. Ὅταν δεν βρίσκουν ἐμπόδια προχωροῦν ὁλοταχῶς πρός ὁλοκλήρωση τῶν σκοτεινῶν τους σχεδίων. Τώρα που κατάφεραν να τρομοκρατήσουν ὅλους τους λαούς με τον κορωνοϊο που διέσπειραν, χωρίς να βροῦν σοβαρές ἀντιστάσεις, νὰ περιμένουμε ἕναν χειρότερο ἰό, πού θὰ ἀφανίση τὴν ἀνθρωπότητα καὶ τότε θὰ ἐπαληθευτοῦν τὰ λόγια τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης, για τὸν ἱό, πού θα ἔλθη ἀπό την Ἀνατολή. Ὁ ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Σ᾽᾽ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ.  Read more »

ΔΙΔΑΧΑΙ ΤΟΥ AΓIOΥ KOΣMA ΤOΥ AITΩΛΟΥ

AΠO ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΔΙΔΑΧΗ Α΄

Η ενανθρωπησις του Θειου Λογου

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος αυθέντης και Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως παρακινούμενος ο Κύριος από την πολλήν του αγαθότητα όπου έχει εις το γένος μας, σιμά εις άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν και ώραν και στιγμήν, εκαταδέχθη και έγινε και τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου και από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δια να μας κάμη να έβγωμεν από τας χείρας του διαβόλου, και να μας κάμη υιούς και κληρονόμους της βασιλείας του, να χαίρωμεν πάντοτε εις τον παράδεισον μαζί με τους Αγγέλους και να μη καιώμεθα εις την κόλασιν με τους ασεβείς και τους διαβόλους.

Το έργον των Αποστόλων…

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=56&paged=2

ΔΙΔΑΧΗ Β΄

(σελ. (134-147, εκδ. 28η)

Η παραβολή του σπορέως

«Ιδού εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού. Και εν τω σπείρειν αυτόν ο μεν έπεσε παρά την οδόν, και κατεπατήθη, και τα πετεινά του ουρανού κατέφαγον αυτό και έτερον έπεσεν εις την πέτραν και φυέν, ανατείλαντος του ηλίου δια το μη έχειν ικμάδα εξηράνθη και έτερον έπεσεν ανάμεσον των ακανθών και έπνιξαν αυτό και άλλο έπεσεν εις την αγαθήν γην και φυέν εποίησεν ο μεν τριάκοντα, ο δε εξήκοντα, ο δε εκατόν. Ταύτα λέγων εφώνει ο έχων ότα ακούειν, ακουέτω».

Γράφει ο άγιος απόστολος και ευαγγελιστής Ματθαίος εις το άγιον και ιερόν Ευαγγέλιον:…

ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14265

ΔΙΔΑΧΗ Γ΄

Ερευνάτε τας Γραφάς

Ερευνάτε τας Γραφάς ότι εν αυταίς ευρίσκετε ζωήν αιώνιον. Ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης και ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος από την ευσπλαχνίαν και πολλήν του αγαθότητα και αγάπη όπου έχει εις το γένος μας, μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν την αυγήν και τον δοξάζομεν. Και εδιαβάσαμεν το άγιον Ευχέλαιον, και εχρίσθημεν εις βοήθειάν μας, και άμποτε ο Κύριος να μας ευσπλαχνισθή δια πρεσβειών της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των Αγίων, να συγχωρήση τας αμαρτίας μας και να μας αξιώση της βασιλείας των ουρανών, να ευφραινώμεθα και να δοξάζομεν την Αγίαν Τριάδα. Τον παλαιόν καιρόν…

ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14267#more-14267

ΔΙΔΑΧΗ Δ΄

Περίληψις της διδαχής

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων, παρακινούμενος από την ευσπλαγχνίαν του και πολλήν αγάπην οπού έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν, ιδού οπού μας ηξίωσε και απόψε και τον εδοξάσαμεν και ετιμήσαμεν και την Δέσποινάν μας Θεοτόκον, και άμποτε ο Κύριος δια πρεσβειών της να συγχωρήση τα’ αμαρτήματά μας, και να μας αξιώσει της βασιλείας του, να προσκυνώμεν και να δοξάζωμεν την Παναγίαν Τριάδα και να χαιρώμεθα και ευφραινώμεθα πάντοτε. Με ηξίωσεν ο Κύριος, αδελφοί μου, και εμένα τον αμαρτωλόν και ήλθα εδώ εις την ευλογημένην σας χώραν και είπαμεν μερικά νοήματα της αγίας μας Εκκλησίας. Παρακινούμενος ο Κύριός μας από την πολλήν του ευσπλαγχνίαν έκαμε πρώτον δέκα τάγματα Αγγέλους….

ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14269

Τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
Πέμπτη 24 Αὐγούστου 2017
Toου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Προφητειες του αγιου Κοσμα

Θὰ προσπαθήσω, ἀγαπητοί μου, νὰ μιλήσω ἁπλᾶ, ὥστε νὰ μὲ καταλάβῃ κ᾽ ἕνα παιδί.
Τὰ θέματα εἶνε πολλά. Ἀπ᾿ ὅλα τὰ θέματα δια­λέγω, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, νὰ σᾶς μιλήσω γιὰ μερικὲς μόνο ἀπὸ τὶς προφητεῖες τοῦ ἁγίου.

* * *

Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ἀδελφοί μου, ὅσα γράμ­ματα κι ἂν μάθουμε, δὲν ξέρουμε τί θὰ γίνῃ ὕ­στερα ἀπὸ μιὰ ὥρα· εἴμαστε σὰν τοὺς τυφλο­πόντικες, δὲν βλέπουμε πιὸ πέρα. Ὁ ἅγιος Κο­σμᾶς εἶχε μάτια πνευματικά. Πετοῦσε ψηλά, ἔβλεπε μακριὰ σὰν ἀετός, καὶ προεῖδε πράγμα­­τα, ποὺ ἔγιναν ὕστερα ἀπὸ 100 – 200 χρόνια, πρά­γματα ποὺ γίνον­ται στὶς ἡμέρες μας. Ἦ­ταν πράγματι ἅγιος μὲ χάρισμα προφητικό.
Προεῖδε ὅτι θὰ ᾿ρθοῦν ἡμέρες δύσκολες, ὅ­τι θὰ ᾿ρθῇ μεγάλο κακὸ στὸν κόσμο. Καὶ ποιό εἶνε αὐτὸ τὸ μεγάλο κακό· ὅτι οἱ ἄνθρωποι θὰ πάψουν νὰ ἀγαποῦν τὸ Θεό. Καὶ πῶς θὰ γίνῃ αὐτό, πῶς οἱ ἄνθρωποι θὰ φύγουν ἀπὸ τὸ Θεό; ποιά θὰ εἶνε ἡ αἰτία;
� Τὸ λέει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς· «Τὸ κακὸ θὰ σᾶς ἔρ­­­θῃ ἀπὸ τοὺς διαβασμένους» (ἐπισκ. Αὐγ. Καντιώτου, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ᾽Αθῆναι 201331, πρ. 54, σ. 308), ἀπὸ τὰ ἄθεα γράμματα. Καὶ τὸ εἴδαμε αὐτό. Δὲν κατηγορῶ τὰ σχολεῖα, ἀλλὰ μερικοὶ μάθαιναν λίγα γράμμα­τα καὶ κατόπιν γύριζαν στὰ χωριὰ κι ἄνοιγαν τὸ στόμα τους κ᾽ ἔλεγαν πὼς δὲν ὑπάρχει Θεὸς καὶ πὼς αὐ­τὸ τὸ ἀπέδειξε τάχα ἡ ἐπιστήμη. Μεγά­λο ψέμα. Οἱ ἀληθινοὶ ἐπιστήμονες πιστεύουν στὸ Θεό. Κάθε σπίτι ἔχει τὸν κατασκευα­στή του, καὶ τὸ μεγάλο αὐτὸ σπίτι τοῦ σύμπαντος τὸ κατασκεύασε ὁ Θεός· «Πᾶς οἶκος κατασκευά­ζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάσας Θεός», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἑβρ. 3,4). Read more »

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Μεσα προς σωτηριαν του Γενους

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ

Τώρα τι σας φαίνετε εύλογον να κάμνωμεν; Έχω δύο λογισμούς. Ο ένας λογισμός μου λέγει: φθάνουν αυτά οπού είπες εις τους χριστιανούς, και σήκω πρωί, πήγαινε και εις άλλο μέρος να διδάξης. Ο άλλος λογισμός μου λέγει: Μη πηγαίνεις κάθισε να τους ειπής και τα επίλοιπα και αύριον φεύγεις. Σεις τι λέγετε, να φύγω ή να καθήσω; – Να καθήσης, άγιε του Θεού. – Καλά, παιδιά μου, να καθήσω, αμή είνε καλά να δουλεύη ένας άνθρωπος το αμπέλι, ή να βόσκη πρόβατα, και να μη φάγη εκ των καρπών του; Τώρα και εγώ εδώ οπού ήλθα και κοπιάζω είνε καλόν να μη μου δώσητε ολίγην παρηγορίαν, πληρωμήν; Και τι πληρωμήν θέλω εγώ; Χρήματα; Και τι να τα κάμω; Εγώ, με την χάριν του Θεού, μήτε σακκούλα έχω, μήτε σπίτι, μήτε άλλο ράσο και το σκαμνί οπού έχω ιδικόν σας είνε, το οποίον εικονίζει τον τάφον μου. ετούτος ο τάφος έχει την εξουσίαν να διδάξη βασιλείς, πατριάρχας, ιεραρχείς, ιερείς, άνδρας και γυναίκας, νέους και γέροντας και όλον τον κόσμον. Ανίσως και επεριπατούσα δια άσπρα, θα ήμουν τρελός και ανόητος αμή τι είνε η πληρωμή μου; να καθήσετε από πέντε, δέκα, να συνομιλήτε αυτά τα θεία νοήματα, να τα βάλετε μέσα εις την καρδίαν σας, δια να σας προξενήσουν την αιώνιον ζωήν. Δεν είνε, αδελφοί μου, λόγοι ιδικοί μου όσα σας είπον, αλλά του Αγίου Πνεύματος, από την Αγίαν Γραφήν. Αυτά οπού σας είπα το ίδιον είνε ωσάν να κατέβη ο ίδιος ο Θεός να σας ειπή. Τώρα ανίσως και τα κάμνετε και τα βάλλετε εις τον νουν σας, δεν με φαίνετε και εμέ τίποτε ο κόπος. Ει δε και δεν τα κάμνετε, φεύγω λυπημένος, με τα δάκρυα στα μάτια.
Read more »

OI ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ TOY AΓIOY KOΣMA TOY AITΩΛΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

__________________________________________________

1) «Αυτό μία μέρα θα γίνη Ρωμαίικο και καλότυχος όποιος ζήση σε εκείνο το βασίλειο» (Συνήθιζε να λέγη εις διάφορα μέρη της υποδούλου Ελλάδος, τα οποία μετά ταύτα απηλευθερώθησαν).

2) «Ω ευλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θα σώσης όταν έλθουν τα χαλεπά χρόνια!» (Είπε την προφητείαν αυτήν εν Σιατίστη και αλλαχού αντικρύζων τα βουνά, τα οποία κατά τους χρόνους της Ελληνικής Επαναστάσεως έγιναν κρησφύγετα των γυναικοπαίδων).

3) «Καλότυχοι σεις, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τα ψηλά βουνά, διότι αυτά θα σας φυλάξουν από πολλά δεινά. Θα ακούτε και δεν θα βλέπετε τον κίνδυνο. Τρεις ώρες ή τρεις μέρες θα υποφέρετε» (Ελέχθη εις την περιφέρειαν Σιατίστσης)

4) «Το ποθούμενον θα γίνη στην Τρίτη γενεά. Θα το ιδούν τα εγγόνια σας» (Ελέχθη εν Χειμάρα. Η σπουδαιοτάτη αυτή προφητεία του Αγίου, η οποία έτρεφε την γλυκυτέραν ελπίδα του υπόδουλου Γένους, έλαβε καταπληκτικήν επαλήθευσιν. Διότι οι χρόνοι της απελευθερώσως του Έθνους είνε πράγματι η Τρίτη γενεά από των χρόνων που προεφήτευσεν αυτήν ο Άγιος, καθόσον, ως γνωστόν, εκάστη γενεά υπολογίζεται εις 25 έτη.

5) «Θάρθη καιρός να σας πάρουν οι εχθροί σας και τη στάχτη από τη φωτιά, αλλά σεις να μην αλλάξετε την πίστι σας, όπως θα κάμουν οι άλλοι»(Ελέχθη εν Σιατίστη)

6) «Σας λυπάμαι για την περηφάνεια, οπού έχετε. Το ποδάρι μου εδώ δεν θα ξαναπατήση. Και εάν δεν αφήσετε αυτά τα πράγματα που κάνετε, την αυθαιρεσία και ληστεία, θα καταστρφήτε. Σε κείνο το κλαρί, που κρεμάτε τα σπαθιά σας, θαρθή μια μέρα που θα κρεμάσουν οι γύφτοι τα όργανά τους» (Ελέχθη εις το χωριόν Άγιος Δονάτος Σουλίου)

7) «Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι ύστερα οι Άγγλοι επί 54 χρόνια, και κατόπιν θα γίνη Ρωμαίικο» (Ελέχθη εν Κεφαλληνία περί της απελευθερώσεως της Επτανήσου. Κόκκινοι σκούφοι ονομάζονταν οι Γάλλοι στρατιώται ως εκ του χρώματος των καλυμμάτων της κεφαλής κατά τους ναπολεοντείους χρόνους. Η προφητεία αυτή εύρε καταπληκτικήν εκπλήρωσιν, διότι μετά τους Ενετούς εις την Επτάνησον εγκαταστάθηκαν οι Γάλλοι, και μετά την αναχώρησιν τούτων ήλθον οι Άγγλοι, των οποίων η παραμονή διήρκησε 54 έτη).

8) Τα όρια του Ρωμαίικου θάνε η Βωβούσα (ο ποταμός Αώος)» (Ελέχθη εν Παλαιά Άρτη)

9) «Εκείθε θάρθη το Ρωμαίικο» (Την προφητείαν αυτήν είπεν ο Άγιος εν Πρεβέζη δεικνύων το μέρος της Στερεάς, από το οποίον θα προήρχετο ο στρατός της ελευθερίας. Η προφητεία επραγματοποιήθη τω 1912)

10) «Τα βάσανα είνε ακόμη πολλά. Θυμηθήτε τα λόγια μου· προσεύχεσθε, ενεργείτε και υπομένετε στερεά. Έως ότου να κλείση αυτή η πληγή του πλατάνου, το χωριό σας θάνε σκλαβωμένο και δυστυχισμένο» (Ελέχθη εις Τσαραπλανά, το σημερινον Βασιλικόν της Ηπείρου. Η πληγή του πλατάνου έκλεισε τω 1912, έτος απελευθερώσεως της Ηπείρου).

11) «Πότε θαρθή το ποθούμενον;», ηρώτησαν τον Άγιον εις Τσαπλανά της Ηπείρου. «Όταν σμίξουν αυτά», απάντησε ο Άγιος δεικνύων δύο δενδρύλλια (Τα δενδρύλλια εμεγάλωσαν, επάχυναν και έσμιξαν τω 1912)

12) «Το ποθούμενον θα έρθη όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί» (Πράγματι τω 1912 αι εορταί Ευαγγελισμού και Πάσχα συνέπεσαν)

13) «Άμα κλείση το δένδρον και κλεισθή μέσα το παλούκι, τότε θα έλθη το ποθούμενον. Θα γίνη κάποιο σημάδι και να μη φοβηθήτε. Να πηγάινετε βασίλεμα ηλίου σ’εκείνα τα βουνά (της Ομάλιας και της Μερόπης), όπου θα γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μη πάρετε τίποτε, μόνον τις ψυχές σας να γλυτώσετε. Και δεν θα βαστάξη το κακό περισσότερο από 24 ώρες».

14) «Τα χωριά του κάμπου θα πάθουν χαλάστρα, ενώ στις ποδιές του Κισσάβου θα κοιμηθούν σκλάβοι και θα ξυπνήσουν ελεύθεροι» (Ελέχθη εν Λαρίση)

15) «Αν το κυπαρρίσι αυτό ξεραθεί από την κορυφή, η Ελλάς θα ελευθερωθεί· αν ξεραθεί από κάτω δεν θα ελευθερωθει» [Ελέχθη εν Ζελενίτσα (Πρασιά) της Ευρυτανίας]

16) «Με δυσκολία θάρθη» (Εννοείται το ποθούμενον)

17) «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στην Άσπρη Θάλασσα, θάρθη το ποθούμενον».

18) «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά ύδατα, τότε θάρθη το ποθούμενον»

19) «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθή το ζήτημα της Πόλης».

20) «Θάρθη ξαφνικά. Να έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στη θύρα. Αυτό θα σας εμποδίση φεύγοντας. Μη το αφήσετε. Να το πάρετε μαζί σας, για να φάνε τα παιδιά σας».

21) «Στην Αυλώνα θα γίνη χαλασμός. Θα έλθουν στρατεύματα να ελευθερώσουν τον τόπον».

22) «Στο Μπουκορμέ θα χυθή πολύ αίμα».

23) «Όταν ακούετε ότι ο πόλεμος άρχισε, τότε κοντά είνε».

24) «Όσα χωριά είνε κοντά σε δρόμο πολλά θα τραβήξουν». Read more »

Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
24 Αὐγούστου

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΠΙΣΤΩΝ

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

   Ο ΑΓΙΟΣ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἔζησε σὲ ἐποχὴ δύσκολη. Οἱ Τοῦρκοι εἶχαν ἐπεκταθῆ. Ἡ σημαία τους ἔφτανε ἀπ᾿ τὴ Βιέννη ὣς τὸ Νεῖλο, κι ἀπ᾿ τὴ Βαγδάτη ὣς τὸ Ἀλγέρι. Ἦταν μιὰ ἰσχυρὰ αὐτοκρατορία, ποὺ τὴν ἔτρεμαν μικροὶ καὶ μεγάλοι. Ἰδίως στὴν Ἀλβανία τόσο εἶχαν ἐπιβληθῆ, ὥστε ἀπὸ τὶς 600 χιλιάδες Χριστιανοὺς εἶχαν μείνει μόνο 50 χιλιάδες. Κι αὐτοὶ θὰ σβήνανε καὶ θὰ γίνονταν Τοῦρκοι, ἂν δὲν παρουσιαζόταν ὁ ἅγιος Κοσμᾶς.
Ἐκήρυττε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς. Ἀλλ᾿ ἀπέναντί του δὲν εἶχε μόνο Χριστιανούς. Εἶχε καὶ ἄλλους. Πήγαιναν καὶ ὡς κατάσκοποι, γιὰ νὰ πιάσουν κάποια λέξι ἀπὸ τὰ κηρύγματά του καὶ νὰ τὸν κατηγορήσουν στοὺς πασᾶδες.
Ἐκεῖνος πρόσεχε. Καὶ ἔσπερνε τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων, κι αὐτῶν ἀκόμη τῶν Τούρκων. Ἄλλοι μὲν ἀπὸ αὐτοὺς τὸν μισοῦσαν. Ἄλλοι πάλι τὸν ἄκουγαν ἀπὸ περιέργεια· ἔβλεπες μέσα στὰ ἀκροατήριά του νὰ εἶνε κι αὐτοί. Ἄλλοι ὅμως τὸν ἄκουγαν μὲ μεγάλη εὐχαρίστησι. Γιατὶ δὲν ἦταν ὅλοι οἱ Τοῦρκοι κακοί. Ὑπῆρχαν καὶ πολλοί, ποὺ εἶχαν καλὴ καρδιά.
Θὰ ἀναφέρω δυὸ – τρία παραδείγματα.

* * *

 Ὁ σπόρος, ποὺ ἔρριχνε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἔμοιαζε μὲ τοῦ γεωργοῦ· ποὺ σπέρνει, καὶ ἄλλος πέφτει σὲ ἀγκάθια, ἄλλος σὲ πέτρες, ἄλλος στὸ δρόμο τὸν πατημένο, καὶ ἕνα μικρὸ μέρος τοῦ σπόρου ῥιζώνει στὸ καλὸ τὸ χῶμα. Ἔτσι καὶ οἱ Τοῦρκοι ἦταν ἄλλοι πατημένος δρόμος, ἄλλοι ἀγκάθια, μὲ κακίες καὶ ἐλαττώματα. Ἀλλὰ ἔχουμε καὶ μερικὰ παραδείγματα ὅπως ὁ Κούρτ – πασᾶς.
Αὐτὸς ἦταν ἀγᾶς καὶ κυβερνοῦσε ὁλόκληρη τὴν Ἀλβανία· πρωτεύουσά του εἶχε τὸ Βεράτι. Αὐτὸς πῆγε κι ἄκουσε τὸν ἅγιο Κοσμᾶ. Καὶ τόσο εὐχαριστήθηκε, ποὺ τοῦ ἔκανε ἕνα σκαμνί, ἄμβωνα, γιὰ ν᾿ ἀνεβαίνῃ νὰ κηρύττῃ. Καὶ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς τὸ εἶχε πάντα μαζί του. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν Ἡρώδη καὶ τὸν Πρόδρομο. Ὁ Ἡρώδης ἦταν ἀλλόφυλλος, ἀλλόπιστος, ἀκόλαστος. Καὶ ὅμως, λέει τὸ Εὐαγγέλιο, στὴν ἀρχὴ ἄκουγε «ἡδέως», δηλαδὴ μὲ εὐχαρίστησι, τὰ λόγια τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου (Μᾶρκ. 6,20). Ἀλλὰ μετά, ἐξ αἰτίας τῆς Ἡρωδιάδος, τὸν συνέλαβε καὶ τὸν ἔρριξε στὴ φυλακὴ καὶ τέλος τὸν ἀποκεφάλισε.
Ὅπως λοιπὸν ὁ Ἡρώδης στὴν ἀρχὴ «ἡδέως ἤκουε» τῶν ῥημάτων Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἔτσι καὶ ὁ Κούρτ – πασᾶς ἄκουγε εὐχαρίστως τὰ λόγια τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ἀλλὰ κατόπιν ἄλλαξε καὶ διέταξε Read more »

ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ “ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ “

TOY ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ σελ.317-329

Επιστολή 1η
Προς τον αδελφόν του
Ιερομονάχον Χρύσανθον,
Σχολάρχην Νάξου

• Πανοσολογιώτατε αγαπητέ μοι αδελφέ κυρ Χρύσανθε, ασπαζόμενος προσκυνώ σε και παρακαλώ των Άγιον Θεόν δια την ψυχικήν σου και σωματικήν υγείαν.
        Χάριτι θεία, αδελφέ υγιαίνω οπωσούν, ψυχικά δε Κύριος οίδε. Τα κατ’ εμέ δε και περί εμέ φαίνονται πολλά και απίστευτα εις τους πολλούς και μήτε εγώ δύναμαι να τα καταλάβω. Τόσον δε μόνον λέγω σοι, δια να δοξάσης τον Κύριον και να χαρής, ότι γίνεται αρκετή μετάνοια εις τους αδελφούς. Έως τριάκοντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία Ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά γράμματα, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον μου βεβαιούντος δια τινών επακολουθησάντων σημείων. Πλην δόξα τω λέγοντι, η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται. Περιέχομαι δε κατά το παρόν την Παραμυθίαν και Μαργαρίτην, ελπίζω δε εις ολίγον καιρόν να σας απολαύσω, αν ο Θεός θέλη. Περιήλθον δε και την πατρίδα και πάντες οι συγγενείς σε προσκινούσι και οι φίλοι.
        Ασπάζομαι σε και τον πανιερώτατον δεσπότην και εύχομαι πάντας τους εν Χριστώ αδελφούς.
        Υγίαινε ψυχικά και σωματικά.
        Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί, με αγαπώσι και ένας με μισεί.
        Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τοσον.
        Χίλιοι Εβραίοι θέλουν τον θάνατόν μου και ένας όχι.

αψοθ΄ (1779) Μαρτίου β΄
Ο σός αδελφός
Κοσμάς ιερομόναχος

2α
Προς τον τοποτηρητήν
της Ι. Μητροπόλεως Κεφαλληνίας
Γεώργιον Κλαδάν

Τω αιδεσιμωτάτω και ελλογιμωτάτω κ. κ. Γεωργίω Κλαδά, μεγάλω οικονόμω και αρχιδιδασκάλω Κεφαλληνίας, Κάστρον.
Σοφολογιώτατε, πανοσιώτατε άγιε μέγα οικονόμε κύριε Γεώργιε, ασπαζόμενος σε χαιρετώ.
Εγώ, αδελφέ, είμαι άνθρωπος αμαρτωλός και αμαθής, δούλος ανάξιος Χριστού του Θεού ημών· παρακινούμενος δε από τους πατριάρχας της ανατολικής Εκκλησίας, αρχιερείς, ηγουμένους και μάλιστα από τον κύριον Σωφρόνιον να διδάξω τους χριστιανούς κατά δύναμιν, ευρισκόμενος εδώ εις το ευλογημένον νησίον και λαμβάνωντας την άδειάν των… και του προβεδούρου εις την Άσσον, μοι εφάνη εύλογον και νόμιμον το να αναφέρω εις την πανοσιότητά σου και ζητώ άδειαν παρά σου, επειδή είσαι οικονόμος του αρχιερέως, και συμβουλήν, επειδή είσαι αδελφός και γέννημα θρέμμα εις τον τόπον τούτον και ηξεύρεις τα πράγματα καλύτερα. Συμβούλευσέ με λοιπόν ό,τι σε φωτίση ο Θεός ή αμέσως ή εμμέσως δια γράμματος, δια να κάμωμεν το χρέος μας.
Εύχομαι σε και δια σου πάντας τους Χριστιανούς.
Υγίαινε.

αψοζ΄ (1777) Ιουνίου ιγ΄
Σος αδελφός εν Χριστώ
Κοσμάς ιερομοναχος

3η
Προς κατοίκους
Του Ζαλόγγου

Ευγενέστατοι αγαπητοί αδελφοί και τέκνα μου πνευματικά, οι κατοικούντες την χώραν Ζάλογγον, ασπαζόμενος σας εύχομαι και παρακαλώ τον Άγιον Θεόν δια την ψυχικήν και σωματικήν σας υγείαν.
Εγώ, αδελφοί μου, ως δούλος ανάξιος του Χριστού του Θεού ημών, περιεχόμενος και διδάσκων το κατά δύναμιν τους χριστιανούς ήλθα και εδώ εις την χώραν σας· και βλέποντας ότι δεν έχεται σχολείον επαρακίνησα τους χριστιανούς και έδωκαν δια το σχολείον το κατά δύναμιν και προαίρεσιν. Πρέπει δε και η ευγενία σας να βοηθήτε πάντοτε το σχολείον σας εξ ιδίων πόρων ή από την χώραν κοινώς ή και από τα βακούφια, δια να λάβετε και παρά Θεού τον μισθόν σας και τιμήν παρά των ανθρώπων.
Είμαι δε και εγώ χρεώστης και παρακαλώ τον Κύριον να ευλογήση την χώραν σας, το σχολείον και τα παιδιά σας, και να σας αξιώση να ζήσετε εδώ καλά και θεάρεστα, και να σας βάλη και εις τον παράδεισον, να χαίρεσθε και ευφραίνεσθε και να δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα. Για τη συνέχεια των επιστολών εδώ Read more »

ΔΙΔΑΧΑΙ ΤΟΥ AΓIOΥ KOΣMA ΤOΥ AITΩΛΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ (σελ. 235-274)

ΔΙΔΑΧΗ Ζ΄

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός μας, αδελφοί μου, ο γλυκύτατός μας αυθέντης και Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος από την ευσπλαγχνίαν του, από την πολλήν του καθαρότητα, από την πολλήν του αγάπην οπου έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα πολλά και άπειρα χαρίσματα, όπου μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν και ώραν και στιγμήν, ιδού οπού μας ηξίωσε και σήμερον την αυγήν και τον εδοξάσαμε και ετιμήσαμε και την Δέσποινά μας την Θεοτόκον. Και άμποτες ο Κύριος να ευσπλαγχνισθεί, να συγχωρήσει και τα αμαρτήματά μας και να μας αξιώσει και να περάσωμεν και εδώ καλά, και να πηγαίνωμεν και εις τον παράδεισον να δοξάζωμεν την Παναγίαν Τριάδα.

Περίληψις προηγουμένης διδαχής

Με αξίωσεν ο Κύριος, αδελφοί μου, και μένα τον αμαρτωλόν και ήρθα εχθές εδώ εις την ευλογημένην σας χώραν και σας απόλαυσα και είπαμεν και μερικά νοήματα εις την αγίαν σας εκκλησίαν, καθώς εφώτισε το Πνεύμα το Άγιον τους Προφήτας, τους αγίους Αποστόλους, τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας και μας έγραψαν. Σιμά εις τα πολλά είπαμεν και δια τον Θεόν μας, που είναι ένας, η αγάπη, η δε Τριάς, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα. Παρακινούμενος ο Κύριος από την πολλήν του ευσπλαγχνίαν έκαμε πρώτα δέκα τάγματα Αγγέλων. Το πρώτον τάγμα εξέπεσεν από την υπερηφάνειάν του και έγιναν δαίμονες. Τότε επρόσταξεν ο πανάγαθος Θεός και έγινεν ο κόσμος ετούτος. Και έκαμεν ένα άνδρα και μίαν γυναίκα ωσάν εμάς, το σώμα από την λάσπην και την ψυχήν αγγελικήν, αθάνατην. Ωνόμασε τον άνδρα Αδάμ και την γυναίκα Εύαν και έκαμεν και ένα παράδεισον ο Θεός κατά το μέρος της ανατολής, όλο χαρά και ευφροσύνη. Έλαβε τον Αδάμ και την Εύαν μέσα εις τον παράδεισον και εχαίρονταν ωσάν οι Άγγελοι. Τους επαράγγειλε να μη φάγουν από μίαν συκιάν σύκα. Ο Αδάμ και η Εύα εκαταφρόνησαν το πρόσταγμα του Θεού μας και έφαγαν. Δεν είπαν ό,τι έκαμαν. Τους εδίωξεν ο Θεός από τον παράδεισον και έζησαν εις ετούτον τον κόσμον εννεακοσίους τριάκοντα χρόνους με μαύρα και πικρά δάκρυα. Απέθανεν ο Αδάμ και η Εύα, επήγαν εις την κόλασιν και εκαίγονταν και εφλογίζονταν πέντε ήμισυ χιλιάδες χρόνια δια μίαν αμαρτίαν μόνον, καθώς αναφέραμεν την ιστορίαν εψές το βράδυ και την αφήκαμεν.

Η πρό Χριστού ειδωλολατρία, η διαφθορά των ηθών και το μίσος του σατανά κατά της οικογενείας.

Τώρα πάλιν ελπίζοντας εις την ευσπλαγχνίαν του Χριστού μας, καθώς το Πνεύμα το Άγιον μας φωτίσει, θα κάμωμεν αρχήν να ειπούμεν και τα επίλοιπα με συντομίαν, και πάλιν όχι όλα να τα ειπούμεν, διατί δεν είνε δυνατόν, θέλομεν χρόνους και καιρούς, αλλά μερικά, όπου φαίνονται αναγκαιότερα.
Έως τους πέντε ήμισυ χιλιάδες χρόνους οι άνθρωποι όπου απέθαναν επήγαιναν εις την κόλασιν, επειδή και ο παράδεισος ήτον κλεισμένος. Ευσπλαχνίσθη ο πανάγαθος Θεός το γένος των ανθρώπων και ευρίσκοντας άξιον υποκείμενον την Δέσποινάν μας την Θεοτόκον, εκαταδέχθη ο Υιός και Λόγος του Θεού και Θεός αληθινός και ζωή των απάντων, ο γλυκύτατός μας Ιησούς Χριστός και Θεός, και έγινε τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, δια να μας βγάλη από τας χείρας του διαβόλου.
Έως τους πέντε ήμυσι χιλιάδες χρόνους πάλιν ο διάβολος έβγαλε όλες του τις κακίες και έβαλε σκοπόν να χαλάση τον κόσμον και επαρακινούσε τους ανθρώπους να προσκυνούν δια θεόν άλλος τον ήλιον, και άλλος το φεγγάρι, άλλος την γην και άλλος την θάλασσαν και άλλος τα πετεινά και άλλος τα χερσαία. Έβαλεν ο διάβολος μέσα εις την καρδίαν των ανθρώπων να μισούνε τας γυναίκας και αι γυναίκες τους άνδρας, δια να μην υπανδρεύωνται και κάμουν παιδιά και αυξήση ο κόσμος. Και έτσι δεν εφρόντιζαν οι άνθρωποι να έχουν παιδιά και το μεγαλύτερον, έρριχνεν ο διάβολος τους ανθρώπους εις αρσενοκοιτίες, κτηνοκοιτίες και άλλα αισχρά, οποία δεν τα έκαμε μήτε σκύλος μήτε γάϊδαρος.
Θέλοντας ο πανάγαθος Θεός να κόψη το κακόν επαράγγειλε πως όποιος δεν κάνει παιδιά, είνε κατηραμένος και έτσι, ακούοντες οι άνθρωποι την κατάραν του Θεού, εφοβούντο και έπαιρνε ένας άνδρας μιαν γυναίκα και η γυναίκα ένα άνδρα.
Ανίσως και είνε κανένας εδώ από την ευγενίαν σας, όπου δεν κάμνει παιδιά, ας μη λυπάται δεν το είπε δια εσένα ο Θεός, διατί δεν κάνεις παιδιά, να έχεις κατάρα, διατι και εγώ δεν κάμνω παιδιά, μα ωσάν εγώ έχω κατάρα, έχεις και συ. Αυτό το είπεν ο Θεός να διακόψη τον κακόν σκοπόν του διαβόλου και μη λυπάσαι δεν έχεις καμμίαν κατάραν.
Πάλιν ωσάν θέλης να κάμης παιδιά, εύκολον είνε έπαρε ένα πτωχό παιδί και κάμε το πνευματικό σου παιδί να χαλιρεσαι και να ευφραίνεσαι και συ, να χαίρεται και εκείνο. Δια εκείνο το παιδί, όπου σου γεννά η γυναίκα σου, δεν σου χρεωστεί ο Θεός χάριν, διότι το κάμνεις από σαρκικόν πάθος, μα δια εκείνο το πτωχό παιδί έχεις χίλιες φορές μισθόν από τον Θεόν εις την ψυχήν σου και τιμήν από τους ανθρώπους, διατί το κάμνεις με το θέλημά σου πνευματικόν παιδί.
Και να προσέχεις εσύ ο άνδρας να μην μεταχειρίζεσαι την γυναίκαν σου με άγριον μάτι, πως δεν σου κάμνει παιδιά. Δεν έχει κανένα φταίξιμο η γυναίκα σου εις αυτό, είνε θέλημα Θεού. Και μην το κάμνετε καθώς το έκαμεν ένας τρελλός και ανόητος διατί δεν έκαμε η γυναίκα του παιδιά, την εχώρισεν και πήρε άλλην και άλλος πάλιν, επειδή δεν του έκαμεν η γυναίκα του αρσενικά παιδιά, παρά μόνον θηλυκά, την εχώρισεν. Ο διάβολος θέλει να χωρίζουνε τα ανδρόγυνα και όχι ο Θεός. Ως λέγει ο νόμος πως κανένα πράγμα δεν τους χωρίζει, εκτός αν πέσουν εις πορνείαν και όποιος αφήση την γυναίκα του και πάρη άλλην εκείνος θα κριθή ως μοιχός.

Η οικογένιεα της Παρθένου

Εις τον καιρό εκείνον ήτο ένας άνδρας και ελέγετο Ιωακείμ, είχε και μιαν γυναίκαν και ελέγετο Άννα. Καλός και ο άνδρας, καλή και η γυναίκα, από βασιλικόν γένος και οι δύο, μα πλέον καλύτερα η γυναίκα. Ευρίσκονται πολλές γυναίκες όπου είνε καλύτερες και από τους άνδρες. Ανίσως και θέλτε οι άνδρες να είσαστε καλύτεροι από τις γυναίκες πρέπει να κάμνετε και έργα καλύτερα από εκείνες, ει δε και αι γυναίκες κάμνουν καλύτερα έργα και πηγαίνουσιν εις τον παράδεσον και ημείς οι άνδρες κάνομε κακά έργα και πηγαίνομεν εις την κόλασιν, τι μας ωφελεί οπού είμαστε άνδρες; Καλύτερα να μην είχαμε γεννηθή εις αυτόν τον κόσμον.
Ο Ιωακείμ και η Άννα άνοιξαν το σπίτι τους και το είχαν ξενοδοχείον και όπου πτωχός, κουτσός, τυφλός, εις το σπίτι του Ιωακείμ και της Άννας επήγαιναν και αναπαύονταν. Έτσι πρέπει και η ευγενία σας να είσαστε φιλόξενοι, διατί με την φιλοξενίαν, οπού κάμνετε εις τους πτωχούς, μετ’ εκείνην αγοράζετε τον παράδεισον.
Δεν έκαμεν παιδία ο Ιωακείμ και η Άννα. Ως φρόνιμοι και γνωσικοί όπου ήταν, εκατάλαβαν πως ένας είνε ο Θεός, οπού δίνει παιδιά και παίρνει. Επαρακάλεσαν τον πανάγαθον Θεόν να τους χαρίση ένα παιδίον αρσενικόν ή θηλυκόν και να το αφιερώσουνε εις τον Θεόν. Βλέποντας ο πανάγαθος Θεός την καλήν τους γνώμην τους ευλόγησε και εγέννησαν την Δέσποιναν την Θεοτόκον και την έβγαλαν Μαρίαν.
Καθώς ο Ιωακείμ και η Άννα εζητούσαν παιδίον από τον Θεόν και όχι από άνθρωπον, έτσι και η ευγενία σας ό,τι θέλετε να ζητήσετε από τον Θεόν να ζητάτε και όχι από άνθρωπον. Ο διάβολος έβγαλε πολλά τέκνα και θυγατέρας, και έρχετε ένας και σε λέγει: Δος μου εμένα ένα γρόσι ή δύο και εγώ να σου δώσω βότανα να κάμης αρσενικά, να σε δώσω φυλακτά να μαντεύσης, να γοητεύσης, να ιδής την τύχην σου, την μοίρα σου, το ριζικό σου και άλλα τοιαύτα. Εκείνα οπού ενομοθέτησαν οι άγιοι Πατέρες και όσα είνε της Εκκλησίας μας, είνε καλά και άγια, και ψυχικά και σωματικά και όσα γίνοντα έξω της Εκκλησίας μας, είνε όλα του διαβόλου. Και ο διάβολος κάμνει πολλές φορές και θαύματα κατά φαντασίαν, δια να τον πιστεύσετε. Και να φεύγετε αυτά, διατί βάνετε φωτιά και καίγεσθε και ψυχικά και σωματικά. Και αν θέλης να ιδής την τύχην σου ή την μοίραν σου, σήκω κομμάτι αυγή και πήγαινε εις την εκκλησίαν και κοίταξε τους τάφους των αποθαμένων τι είνε. Στοχάσου και ειπέ: Δεν ήταν και εκείνοι άνθρωποι ωσάν και εμένα και απέθαναν; Έτσι μέλλω να πεθάνω και εγώ αύριο και να μην αποτολμήσω να κάμω αυτά τα διαβολικά καμώματα, διατί χάνομαι και αφανίζομαι, και λέγει ο νόμος πως όποιος κάμνει αυτά ή παρακινεί άλλους, είκοσι χρόνους να μη μεταλάβη.

Γονείς! Δίδετε χριστιανικά ονόματα εις τα παιδιά σας

Καθώς ο Ιωακείμ και η Άννα δεν επροτίμησον το αρσενικόν από το θηλυκόν, έτσι και η ευγενία σας να μην προτιμάτε τα αρσενικά παιδιά σας από τα θηλυκά, διατί όλα τα πλάσματα του Θεού είνε. Καθώς ο Ιωακείμ και η Άννα έβγαλαν την Θεοτόκον το όνομα με νόημα Μαρία, ομοίως και η ευγενία σας, όταν βαπτίζετε τα παιδία σας, να τα εβγάνετε εις το όνομα των Αγίων όπου έχουμε νόημα. Μαρία θέλει να είπη κυρία, ωσάν οπού έμελλεν η Θεοτόκος να γίνη βασίλισσα του ουρανού και της γης και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, να παρακαλή δια τας αμαρτίας μας. Νικόλαος το όνομα λέγεται εκείνος οπού ενίκησε τους λαούς, δαίμονας, τα πάθη. Γεώργιος λέγεται γεωργημένον φυτόν, στολισμένον με καρπούς, με αρετάς χριστιανικάς. Παρασκευή λέγεται εκείνη που ετοιμάσθη δια τον Χριστόν.

Χριστιανική ανατροφή των παιδιών

Να κάμης μιαν εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, του Προδρόμου, να έχης και τον άγιον του παιδιού σου. Και όταν το παιδίον σηκώνεται από τον ύπνον και σου γυρεύει ψωμί, να το βάλης εμπρός εις την εικόνα του Χριστού και να του ειπής: Εγώ, παιδί μου, δεν έχω ψωμί, ο Χριστός έχει. Σήκω να κάμης τον σταυρόν σου, να παρακαλέσουμε τον άγιόν σου να παρακαλέση τον Χριστόν να σου το δώση. Και έτσι το παιδίον παρακινείται για την αγάπην του ψωμιού και, ευθύς οπού ξυπνά, τον άγιόν του βλέπει. Βλέποντας τότε ο διάβολος το παιδίον πως έχει τη ελπίδα του εις τον Χριστόν και εις τον άγιό του κατακαίετει και φεύγει. Και έτσι να συνηθίζεται τα παιδία σας, να τα παιδεύετε από μικρά, δια να συνηθίζουν εις τον καλόν δρόμον.
Και αν θέλεις να ζήση το παιδίον, εγώ να σε είπω πώς να κάμης, να κάμης του παιδιού σου ένα φόρεμα και άλλο ένα εκείνου του πτωχού παιδιού και δια το χατίρι εκείνου του πτωχού παιδιού χαρίζει ο Θεός την ζωήν του παιδιού σου. Και να αγαπάς τα πτωχά τα παιδιά καλύτερα από τα εδικά σου, ει δε και να ζητάς πώς να δίνης του παιδιού σου να τρώγη και να πίνη καλά, να έχη εύμορφα φορέματα, και δια εκείνο το πτωχό να μη σε μέλλη, αύριο βλέπεις το παιδί σου αποθαμένο και καίγετε η καρδιά σου. Και ενώ το πτωχό, το ξυπόλητο, το γυμνό, το πεινασμένο, το καταφρονεμένο το βλέπεις θρεμμένο και είνε ωσάν γουρουνόπουλο, και το εδικό σου γίνετε ωσάν χτικιασμένο.

Αι οικογενειακαί εορταί Read more »

ΔΙΔΑΧΑΙ ΤΟΥ AΓIOΥ KOΣMA ΤOΥ AITΩΛΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ (σελ. 171-185)

ΔΙΔΑΧΗ Δ΄

Περίληψις της διδαχής

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων, παρακινούμενος από την ευσπλαγχνίαν του και πολλήν αγάπην οπού έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν, ιδού οπού μας ηξίωσε και απόψε και τον εδοξάσαμεν και ετιμήσαμεν και την Δέσποινάν μας Θεοτόκον, και άμποτε ο Κύριος δια πρεσβειών της να συγχωρήση τα’ αμαρτήματά μας, και να μας αξιώσει της βασιλείας του, να προσκυνώμεν και να δοξάζωμεν την Παναγίαν Τριάδα και να χαιρώμεθα και ευφραινώμεθα πάντοτε. Με ηξίωσεν ο Κύριος, αδελφοί μου, και εμένα τον αμαρτωλόν και ήλθα εδώ εις την ευλογημένην σας χώραν και είπαμεν μερικά νοήματα της αγίας μας Εκκλησίας. Παρακινούμενος ο Κύριός μας από την πολλήν του ευσπλαγχνίαν έκαμε πρώτον δέκα τάγματα Αγγέλους. Το πρώτον τάγμα εξέπεσεν από την υπερηφάνειάν του και έγιναν δαίμονες. Τότε επρόσταξεν ο πανάγαθος Θεός και έγινε τούτος ο κόσμος και έκαμεν ένα άνδρα και μίαν γυναίκα ωσάν ημάς, το σώμα από την λάσπην, και την ψυχήν αγγελικήν, αθάνατον. Ωνόμασε τον άνδρα Αδάμ και την γυναίκα Εύαν. Έκαμε και ένα παράδεισον κατά το μέρος της ανατολής, όλον χαρά και ευφροσύνη. Έβαλε τον Αδάμ και την Εύαν μέσα εις τον παράδεισον και εχαίροντο ως Άγγελοι. Τους παρήγγειλε να μη φάγουν από μίαν συκήν καρπόν, αλλ’ εκείνοι κατεφρόνησαν την προσταγήν του Θεού και έφαγον και δεν μετενόησαν. Τους εδίωξεν ο Θεός από τον παράδεισον και έζησαν εις τούτον τον κόσμον 930 χρόνους με μαύρα και πικρά δάκρυα. Και αφού απέθανον, επήγαν εις την κόλασιν και εκαίοντο 5.500 χρόνους. Ευσπλαγχνίσθη ο πανάγαθος Θεός το γένος μας και κατελθών εσαρκώθη εκ Πνεύματος Αγίου εις την κοιλίαν της Αειπαρθένου Μαρίας και έγινε τέλειος άνθρωπος χωρίς αμαρτίαν, και μας ελύτρωσεν από τας χείρας του διαβόλου. Μας έδειξε την αγίαν Πίστιν, το άγιον Βάπτισμα, τα Άχραντα Μυστήρια, δια να ηξεύρωμεν που περιπατούμεν.
Τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ επήρεν ο Κύριος άρτον και οίνον και τα ευλόγησε και έκαμε τα Άχραντα Μυστήρια, το πανάγιον σώμα Του και αίμα Του, και εμετάλαβε τους δώδεκα Αποστόλους.
Έως εδώ αναφέραμεν την ιστορίαν εις δύο λόγους και την αφήσαμεν. Τώρα δε ελπίζοντες εις την ευσπλαγχνίαν του Χριστού μας, καθώς το Πνεύμα το Άγιον μας φωτίσει, να κάμωμεν αρχήν να είπωμεν και τα επίλοιπα με συντομίαν.

Προετοιμασία δια τα Άχραντα Μυστήρια

1.    – Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ (ΣΑΠΡΙΚΙΟΣ – ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ)

Και πρώτον, πρέπει, αδελφοί μου, να προσέχετε εις όλα τα νοήματα του αγίου Ευαγγελίου, διότι είνε όλα διαμάντια, θησαυρός, χαρά, ευφροσύνη, ζωή αιώνιος, και περισσότερον εδώ εις τα Άχραντα Μυστήρια. Και πρώτον να στοχασθώμεν τι έκαμεν ο Χριστός μας. Δεν εφύλαξε μίσος και έχθραν να μη μεταλάβη τον Ιούδαν τον εχθρόν του, αλλ’ όπως εμετάλαβε και τους ένδεκα μαθητάς, τους φίλους του τους καλούς, έτσι και τον Ιούδαν, τον εχθρόν του.
Ήτο ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Σαπρίκιος, ο οποίος ενήστευε πάντοτε, προσηύχετο, υπάνδρευε πτωχάς γυναίκας, έκτιζεν εκκλησίας, ποτέ του δεν έβλαψεν, αλλ’ αγαπούσε το δίκαιον. Ήτο και ένας άλλος ονομαζόμενος Νικηφόρος, ο οποίος ποτέ του καλόν δεν έκαμε, μάλιστα έκλεπτεν, αδικούσε τον κόσμον, επόρνευεν, όλα τα κακά τα είχε κάμει. Ήθελε δε να φονεύσει και τον αδελφόν του Σαπρίκιον. Μίαν ημέραν στέλλει ο βασιλεύς και παίρνει τον Σαπρίκιον και του λέγει: Να αρνηθείς τον Χριστόν και να προσκυνήσεις τα είδωλα. Λέγει ο Σαπρίκιος: Εγώ τον Χριστόν μου δεν τον αρνούμαι ποτέ. Τον εβασάνισεν ο βασιλεύς δυνατά και ωσάν είδε πως δεν είναι τρόπος να νικήσει την γνώμην του, απεφάσισε να τον θανατώσει. Παίρνοντάς τον λοιπόν ο δήμιος να τον υπάγει εις τον τόπον της καταδίκης, το έμαθεν ο Νικηφόρος και πηγαίνει εις τον δρόμον και λέγει του Σαπρικίου: Εγώ, αδελφέ, σου έπταισα και έμαθα ότι θα σε θανατώσουν. Δια τούτο σε παρακαλώ, αδελφέ, να με συγχωρήσεις, σου έσφαλα. Πάλιν κύπτει ο Νικηφόρος, τον παρακαλεί, του φιλεί τα πόδια. Αδελφέ, λέγει, συγχώρησόν με δια τον Θεόν. Αλλ’ ο αδελφός του δεν τον συγχωρεί. Έφθασαν και εις τον τόπον της καταδίκης. Τον παρεκάλει ο Νικηφόρος μετά δακρύων, και δεν τον εσυγχώρησε. Του λέγει πάλιν ο Νικηφόρος: Ιδού, αδελφέ, τώρα θα σε κόψουν, διατί δεν με συγχωρείς; Εσύ θα κολασθής, εγώ σε συγχωρώ με όλην μου την καρδίαν. Λέγει του ο Σαπρίκιος: Εγώ δεν σε συγχωρώ ποτέ! Και καθώς εσήκωσεν ο δήμιος το σπαθί να του κόψει το κεφάλι, βλέπων ο πανάγαθος Θεός την κακήν του γνώμην, σηκώνει την χάριν του, και ερωτά ο Σαπρίκιος τον στρατιώτην: Διατί θέλεις να με φονεύσεις; Λέγει του ο στρατιώτης: Και δεν το ηξεύρεις τώρα τόσον καιρόν; Διότι δεν προσκυνάς τα είδωλα. Λέγει του ο Σαπρίκιος: Δια τούτο με βασανίζεις; Εγώ αρνούμαι τον Χριστόν και προσκυνώ τα είδωλα! Και ευθύς λέγοντας τον λόγον δεν τον εφόνευσεν, αλλ’ ηρνήθη τον Χριστόν και υπήγε με τον διάβολον. Βλέπων ο Νικηφόρος τους Αγγέλους οπού έστεκαν με ένα στέφανον χρυσούν, λέγει εις τον δήμιον: Εγώ είμαι χριστιανός και πιστεύω εις τον Χριστόν μου. Λέγει του Σαπρικίου: Συγχώρησόν με, εδελφέ, και ο Θεός συγχωρήσοι σε. Και αμέσως έκοψεν ο στρατιώτης το κεφάλι του Νικηφόρου και παρέλαβον οι Άγγελοι την ψυχήν αυτού και την υπήγαν εις τον παράδεισον.
Δια τούτο και ημείς οι ευσεβείς χριστιανοί πρέπει να αγαπώμεν τους εχθρούς μας και να τους συγχωρώμεν, να τους τρέφωμεν, να τους ποτίζωμεν, να παρακαλώμεν τον Θεόν δια την ψυχήν των, και τότε να λέγωμεν εις τον Θεόν: Θεέ μου, σε παρακαλώ να με συγχωρήσης καθώς και εγώ συγχωρώ τους εχθρούς μου. Ει δε και δεν συγχωρήσωμεν τους εχθρούς μας, και το αίμα μας να χύσωμεν δια την αγάπην του Χριστού, εις την κόλασιν πηγαίνομεν.
Κάμνετε εδώ αφορισμούς; Να προσέχετε, χριστιανοί μου, ποτέ σας να μη κάμνετε, διότι Read more »

ΔΙΔΑΧΑΙ ΤΟΥ AΓIOΥ KOΣMA ΤOΥ AITΩΛΟΥ

ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ (σελ. 148-170)

ΔΙΔΑΧΗ Γ΄

Ερευνάτε τας Γραφάς

Ερευνάτε τας Γραφάς ότι εν αυταίς ευρίσκετε ζωήν αιώνιον. Ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης και ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος από την ευσπλαχνίαν και πολλήν του αγαθότητα και αγάπη όπου έχει εις το γένος μας, μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν την αυγήν και τον δοξάζομεν. Και εδιαβάσαμεν το άγιον Ευχέλαιον, και εχρίσθημεν εις βοήθειάν μας, και άμποτε ο Κύριος να μας ευσπλαχνισθή δια πρεσβειών της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των Αγίων, να συγχωρήση τας αμαρτίας μας και να μας αξιώση της βασιλείας των ουρανών, να ευφραινώμεθα και να δοξάζομεν την Αγίαν Τριάδα. Τον παλαιόν καιρόν, χριστιανοί μου, οι άνθρωποι ήσαν καθαροί και ωμίλουν με τον Θεόν, ύστερον όμως εξέπεσαν εις αμαρτίαν και δεν ήσαν άξιοι να ομιλούν με τον Θεόν. Εφώτισε πρώτον το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Προφήτας και μας έγραψαν την Αγίαν Γραφήν, εφώτισε δεύτερον τους αγίους Αποστόλους, εφώτισε τρίτον τους αγίους Πατέρας και μας εξήγησαν τα βιβλία της Εκκλησίας μας, δια να ηξεύρωμεν που περιπατούμεν.

Παραδείγματα αρετής εκ των Γραφών

1.  ΜΩΥΣΗΣ

Κατά τον καιρό εκείνον ήτον ένας άνθρωπος και ελέγετο Μωυσής. Αυτός από μικρόν παιδίον οπού ήτον, έλαβε δύο χαρίσματα εις την καρδίαν του, αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς του. Ώστε πρέπει και ημείς οι ευσεβείς χριστιανοί να έχωμεν αυτάς τας δύο αγάπας, και αυτή είνε η εντολή του Κυρίου: «Αυτή εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς». Ακούετε, αδελφοί μου, τι λέγει ο Χριστός; Ότι καθώς εγώ υβρίσθηκα, εδάρθηκα, επείνασα, εδείψασα, και εσταυρώθηκα, και έχυσα το αίμα μου δια την αγάπην σας, δια να σας ελευθερώσω από τας χείρας του δαβόλου, έτσι πρέπει κι εσείς ν’αγαπάτε τον Θεόν και τους αδελφούς σας, και, αν τύχη και ανάγκη, να χύνεται και το αίμα σας δια την αγάπην του Θεού και του αδελφού σας. Η τελεία αγάπη είνε να πωλήσης όλα σου τα πράγματα και να τα δώσης ελεημοσύνην, και συ να πωληθής σκλάβος, και όσα παίρνεις να τα δίδης ελεημοσύνην. Εις την ανατολήν ήτον ένας Δεσπότης, του επήραν από την επαρχίαν του εκατόν σκλάβους, επώλησεν όλα του τα πράγματα και τους εξεσκλάβωσεν. Ένα παιδί μιας χήρας απέμεινε σκλαβωμένο. Τι κάμνει ο Δεσπότης; Ξυρίζεται και πηγαίνει και παρακαλεί τον αφέντη, οπού είχε το παιδί, να το ελευθερώση, και να κρατήση εκείνον σκλάβον, όπερ και εγένετο. Και επερνούσε μεγάλην σκληραγωγίαν, έως ότου δια την υπομονήν του τον ηξίωσεν ο Θεός και έκαμνε θαύματα. Ύστερα τον ελευθέρωσεν ο αφέντης του και πάλιν έγινε αρχιερεύς. Αυτήν την αγάπην θέλει ο Θεός να έχωμεν και ημείς. Ευρίσκεται κανένας να έχει αυτήν την αγάπην; Όχι! Μη πωλείσαι συ, πώλησον μόνον τα πράγματά σου και δος τα ελεημοσύνην. Δεν δύνασαι να το κάμης; Δόσε το ύμησι, το τρίτον, ή το τέταρτον. Δεν δύνασαι και τούτο; Μη παίρνης το ψωμί του αδελφού σου, μη τον κατατρέχης, μη τον συκοφαντής. Πώς θέλομεν να σωθώμεν, αδελφοί μου; Το ένα μας φαίνεται βαρύ, το άλλο πικρόν. Ο Θεός είνε εύσπλαχνος, ναι! Αλλ’ είνε και δίκαιος έχει και ράβδον σιδηράν. Λοιπόν αν θέλωμεν να σωθώμεν, πρέπει να έχωμεν την αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας.
Ενήστευσεν ο Μωυσής σαράντα ημερόνυκτα και έγινεν ωσάν άγγελος. Έτσι και ημείς να νηστεύσωμεν την Τετάρτην, διότι επωλήθη ο Χριστός μας, και την Παρασκευήν, διότι εσταυρώθη. Και καθώς ο Μωυσής έμαθε γράμματα, έτσι πρέπει και ημείς να μανθάνωμεν, δια να ηξεύρωμεν τον νόμον του Θεού και αν δεν εμάθετε οι γονείς, πρέπει να μάθουν τα τέκνα σας. Δεν βλέπετε ότι αγρίωσε το Γένος μας από την αμάθειαν και εγίναμεν ωσάν θηρία; Δια τούτο σας συμβουλεύω να κάμετε σχολείον, δια να εννοήτε το άγιον Ευαγγέλιον και τα λοιπά βιβλία.
Βλέπων ο πανάγαθος Θεός την καλήν του γνώμην τον ηξίωσεν και έγινε βασιλεύς εις τους Εβραίους και εβασίλευσε τεσσαράκοντα χρόνους, τον ηξίωσε και έγινε προφήτης. Και τι θέλει να ειπή προφήτης; Να ηξεύρη τα περασμένα και τα μέλλοντα. Έτσι και ημείς, αδελφοί μου, όταν κάμωμεν καλά έργα, μας αξιώνει και ημάς, και ό,τι του ζητήσωμεν με πίστην μας το δίδει. Ει δε και κάμνομεν κακά και δεν έχομεν αγάπην και έχομεν το μίσος, τότε δεν έχομεν μέρος με τον Θεόν, αλλά Read more »