Κυριακη του Παραλυτου (Ἰω. 5,1-15) – Οι ἄνθρωποι στη ζωη τους τα διαφορα θλιβερα περιστατικα τα βλεπουν ἀπαισιοδοξα. Γενναται το ἐρωτημα· Δεν ὑπαρχει θεραπεια του κακου; Ὑπαρχει. Μπορει & παλι ὁ ἄνθρωπος να ζηση μια ζωη ευλογημενη & ευτυχισμενη, & να δοξαση το Θεο. Πῶς…; Ὑποδειγματα ὑπομονης στις θλιψεις



Εὐαγγέλια νέα σειρὰ
04. Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰω. 5,1-15)
1990(2) Ὑποδείγματα ὑπομονῆς στὶς θλίψεις – στ. 6
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 780(2)
Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰω. 5,1-15)
7 Μαΐου 2023 (2001)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Ὑποδειγματα ὑπομονης στις θλιψεις
«Τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει…» (Ἰω. 5,6)
Πῶς, ἀγαπητοί μου, πῶς ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄνθρωποι στὴ ζωή τους τὰ διάφορα θλιβερὰ περιστατικά;
Τὰ βλέπουν ἀπαισιόδοξα. Ὁ ἕνας γογγύζει. Ὁ ἄλλος κλαίει καὶ χτυπιέται. Ὁ ἄλλος βλαστημάει. Ὁ ἄλλος καταριέται τὴ μάνα καὶ τὸν πατέρα ποὺ τὸν γέννησαν· στὸ τέλος τὰ βάζει καὶ μὲ τὸ Θεό. Φταίει, λέει, ὁ Θεός. Ἐνῷ δὲν φταίει ὁ Θεός· οἱ αἴτιοι τῆς συμφορᾶς εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, μὲ τ᾿ ἁμαρτήματά μας, μὲ τὶς σφαλερὲς ἐπιλογές μας.
Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα· Δὲν ὑπάρχει θεραπεία τοῦ κακοῦ;
Ὑπάρχει. Μπορεῖ καὶ πάλι ὁ ἄνθρωπος νὰ ζήσῃ μιὰ ζωὴ εὐλογημένη καὶ εὐτυχισμένη, καὶ νὰ δοξάσῃ τὸ Θεό.
Καὶ ποιό εἶνε αὐτὸ ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο εὐτυχισμένο; Τί κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ βλέπῃ τὰ ἐγκόσμια μὲ αἰσιοδοξία; Read more »