Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2603

Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. 25,31-46)
10 Μαρτίου 2024

Το παγκοσμιο δικαστηριο

«Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. 25,32)

Ἡ ἀνομία, ἀγαπητοί μου, πάντοτε καὶ ἰδί­ως στὰ ἔσχατα τ0οῦτα χρόνια σηκώνει μὲ θράσος τὸ κεφάλι. Ποιός δὲν τὸ βλέπει; Ἀμέτρητες ἀσύστολες παραβάσεις τῶν θείων καὶ αἰωνίων νόμων γίνονται κάθε μέρα. Ὁ σεισμο­γράφος τῆς ἁγνῆς συνειδήσεως δονεῖται ἀ­κατάπαυστα. Κατάρες, ψέματα, διαβολές, συκοφαντίες, ὅρκοι, βλασφημίες, κλοπές, πορνεῖες, μοιχεῖες, φόνοι καὶ ἄλλα ἐγκλήματα διαπράττονται· καὶ μυριάδες θύματα ἀναστενάζουν, ζητοῦν τὴν τιμωρία τῶν σαδιστῶν κακούργων, τὸν θρίαμβο τοῦ δικαίου. Ἀλλὰ ποῦ ἡ ἰδεώδης δικαιοσύνη;
Εἶνε ἀλήθεια ὅτι, γιὰ νὰ τιμωρῆται ἡ ἀδικία, ἡ πολιτισμένη ἀνθρωπότητα ψήφισε νόμους, συν­έταξε ποινικοὺς κώδικες, ἵδρυσε δικαστήρια, ἔχτισε φυλακὲς καὶ σωφρονιστήρια καὶ μὲ θυσίες εὐ­γενῶν ὑπηρετῶν της καταβάλλει προσπάθειες γιὰ τὴν ἀπονομὴ τοῦ δικαίου. Ἀλλὰ ἆραγε τὰ δίχτυα της συλλαμβάνουν ὅλους τοὺς ἐγκληματίες, τιμωροῦν ὅλα τὰ ἐγκλήματα; Ὄχι ἀσφαλῶς. Πολλοὶ εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ διαφεύγουν τὴν ἁρπάγη τῆς δικαιο­σύνης· καὶ κάποιοι μεγάλοι ἀπατε­ῶνες σκεπάζουν τὰ κακουργήματά τους, βγαίνουν ἀθῷοι ἢ καὶ εὐεργέ­τες τοῦ κόσμου! Ποιός θὰ τοὺς ἀ­φαιρέσῃ τὶς μάσκες, θὰ κάνῃ τὰ ἀ­ποκαλυπτήριά τους καὶ θὰ τοὺς πῇ· Κύριοι, εἶστε ἀπατεῶνες;
Καὶ μόνο αὐτό; Σ᾽ αὐτὸ τὸν ἀλλόκοτο κόσμο συμβαίνει συχνά, ἀντὶ αὐτῶν, νὰ καταδικάζωνται ἀπὸ τὰ ἀτελῆ ἀνθρώπινα δικαστήρια ἄνθρωποι ἀ­θῷοι, ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ στὸ ἑδώλιο τοῦ κατηγορου­μένου ἡ ὠργανωμένη κακία. Ὤ ἡ κακία τῶν ἀν­θρώ­πων τοῦ αἰῶνος τούτου! Read more »

  Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

     Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της αναστάσεως. Η προσδοκία της ανταποδόσεως παρακινεί την ψυχή στην αγαθοεργία. Ο εργάτης που ελπίζει στον μισθό των κόπων του, είναι πρόθυμος να υπομείνει κάθε δυσκολία, ενώ όσοι κοπιάζουν χωρίς την ελπίδα της αμοιβής, γρήγορα εγκαταλείπουν το έργο τους. Ο στρατιώτης που προσδοκά να βραβευθεί, είναι ετοιμοπόλεμος. Κανείς όμως δεν προθυμοποιείται να διακινδυνεύσει για χάρη ασύνετου βασιλιά, που δεν επιβραβεύει τα κατορθώματα των στρατιωτών του.

Με παρόμοιο τρόπο και κάθε ψυχή, όταν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα ανταπόδοση, φροντίζει για τον εαυτό της. Ενώ όταν δεν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στην αμαρτία και στην καταστροφή. Όποιος πιστεύει ότι το σώμα του θα αναστηθεί, δεν το μολύνει με ασέλγειες. Ενώ οποίος δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στην αμαρτία και κακομεταχειρίζεται σαν ξένο το σώμα του. Είναι λοιπόν πολύ σπουδαίο παράγγελμα και τρισμέγιστη διδασκαλία και δόγμα της Αγίας Εκκλησίας μας, η πίστη στην ανάσταση των νεκρών. Είναι βασική διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2602

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Λουκ. 15,11-32)
3 Μαρτίου 2024
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος π. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Σαν το νεωτερο, ἢ σαν τον πρεσβυτερο;

«Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ…» (Λουκ. 15,25)

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου, ἡ δεύτερη τοῦ Τριῳδίου, ὀνομάζεται Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, ἀπὸ τὴν περίφημη παραβολή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ (βλ.Λουκ. 15,11-32). Εἶνε τὸ διαμάντι, τὸ εὐ­αγγέλιο τῶν εὐ­αγ­γελίων, ἡ καρδιὰ τῆς Και­νῆς Διαθήκης, τὸ σωσίβιο ποὺ ὅποιος ἁ­μαρτωλὸς τὸ πιάσῃ θὰ σωθῇ. Καὶ ἂν τίποτε ἄλ­λο δὲν ἐδίδασκε ὁ Κύριος ἡ­μῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἔφτανε καὶ μόνη ἡ παραβολὴ αὐτὴ νὰ βεβαιώσῃ, ὅ­τι αὐτὸς ποὺ τὴν εἶπε δὲν εἶνε ἕνας κοι­νὸς ἄν­­θρω­πος· εἶνε ὁ Πλάστης τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ξέρει τόσο καλὰ τὴν ἀνθρώπινη καρδιά.
Τί μᾶς λέει; Βλέπουμε ἕνα πατέρα μὲ δυὸ παιδιά, ἕνα μεγαλύτερο – ἕνα μικρότερο. Ὁ μικρὸς φεύ­γει μακριὰ στὰ ξένα, ζῇ ἀσώτως, ἀλλὰ τέλος μετανοεῖ καὶ ἐ­πιστρέφει. Ὁ ἄλλος, ὁ μεγάλος, μένει πάντα κοντὰ στὸν πατέρα.
Οἱ ἱεροκήρυκες μιλοῦν συνήθως γιὰ τὸ μικρό, τὸν ἄσωτο υἱό· ἐγὼ σήμερα θέλω νὰ σᾶς πῶ γιὰ τὸν πρεσβύτερο υἱό. Γιατί; Διότι νομίζω, ὅτι ὅσοι βρισκόμαστε στὴν ἐκκλησία συγγενεύουμε – μοιά­ζουμε μᾶλλον μ᾽ αὐτόν. Ἂς προσπαθήσω νὰ ζωγρα­­φίσω τὴν εἰκόνα του.

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-14

10 Ἂνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. 11 Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· 12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. 13 Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. 14 Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

Read more »

Κυριακὴ ΙΣΤ΄ (ΙΣΤ΄ Ματθ.) (Β΄ Κορ. 6,1-10)
11 Φεβρουαρίου 2024

Ν᾽ ἀποφευγουμε το σκανδαλο

«Μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία» (Β΄ Κορ. 6,3)

Μεγάλη προσοχὴ στὸ ζήτημα τοῦ σκανδάλου ἔδειχνε, ἀγαπητοί μου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Εἶχε λεπτότητα ὑποδειγματική.
Γενικά, ἐνδιαφερόταν καὶ φρόντιζε πάντα γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀσφάλεια καὶ τὴν εἰρηνι­κὴ ζωὴ τῶν πνευματικῶν του τέκνων. Ἀγωνι­οῦσε καὶ προσευχόταν γιὰ τὶς παγί­δες ποὺ μπορεῖ νὰ τοὺς στήσῃ ὁ πονηρός. Ἔ­στελ­νε συνεργά­τες του νὰ φροντίσουν τοὺς νεοφωτίστους ὅταν ὁ ἴδιος ἀδυνατοῦσε νὰ βρεθῇ κοντά τους. Ζη­τοῦσε νὰ μαθαίνῃ τὴν ψυχική τους κατάστασι. Συμβούλευε πατρικὰ καὶ ἤ­λεγχε μὲ ἀγάπη γράφοντας ἐπιστολές. Χαιρόταν ὅταν προώδευαν, πενθοῦσε ὅταν παραστρατοῦσαν. Ὅσο ἦταν στὸ χέρι του προσπαθοῦσε ν᾽ ἀποτρέψῃ καὶ ν᾽ ἀποσοβήσῃ κάθε ἐνόχλησι, ἐμπόδιο, κίνδυνο, ἀπειλή.
Καὶ ἀσφαλῶς οὔτε ὁ ἴ­διος προσωπικὰ ἤθελε νὰ γίνῃ ποτὲ ἀφορ­μὴ κάποιος ἀπὸ τὰ παι­διά του νὰ σκανδαλισθῇ ἐξ αἰτίας του. Ἡ ζωή του ἔλαμ­πε, δὲν ἔδινε ὁ­ποιαδήποτε λαβὴ ὑ­ποψίας λόγῳ ἀσυνεπείας. Ζοῦσε μὲ μεγά­λη προ­σοχή. Ἐπέβαλλε στὸν ἑαυτό του πε­ριορισμοὺς καὶ στερήσεις. Θυσίαζε πολλὲς φορὲς καὶ νόμιμα δικαιώματά του. Ὑπέτασσε τὸ δικό του θέλημα καὶ συμφέρον στὸ γενικὸ καλό, στὴν πρόοδο καὶ τὴ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅλα αὐτὰ γιατί; Διότι εἶχε βαθειὰ συναίσθησι ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν τῆς ἀξίας τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πιὸ ταπεινοῦ ἀνθρώπου, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ τῆς δικῆς του ἀποστολῆς, ἡ ὁποία εἶνε ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 842(3)

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ Ζακχαίου (Λουκ. 19,1-10)
28 Ἰανουαρίου 2024 (2002)

Ἀναγκη μετανοιας

«Ἰδού τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν» (Λουκ. 19,8)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 19,1-10) διηγεῖται ἕνα θαῦμα.
–Θαῦμα; Λάθος κάνεις, θὰ πῆτε. Ἐμεῖς δὲν ἀκούσαμε διήγησι κάποιου θαύματος.
Καὶ ὅμως ἐπιμένω, ὅτι σήμερα τὸ εὐαγγέλιο διηγεῖται ἕνα θαῦμα. Θαῦμα ὄχι ἀπὸ ᾿κεῖ­να ποὺ μὲ τόση περιέργεια ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ θαῦμα, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπαναληφθῇ σὲ κάθε τόπο καὶ σὲ κάθε χρόνο· θαῦμα, ποὺ κ᾿ ἐμεῖς μποροῦμε νὰ τὸ ἀπολαύσουμε.
–Καὶ ποιό εἶνε τὸ θαῦμα αὐτό; Ποῦ ἔγινε;
Ἔγινε στὴν Ἰεριχώ, πόλι τῆς Ἰουδαίας. Ἦ­ταν ἡ δευτέρα πόλις μετὰ τὰ Ἰεροσόλυμα, πό­λις ἱερατική. Ἐκεῖ ὑποδέχονται σήμερα τὸ Χριστό. Read more »

Περίοδος Γ΄- Ἔτος ΙΖ΄
Ἀριθμ. φύλλου 707(2)

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα (Ματθ. 4,12-17)
14 Ἰανουαρίου 2024 (2000)

«Μετανοειτε»

«Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 4,17)

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα (βλ. Ματθ. 4,12-17), ἀδελφοί μου, ἀλλὰ καὶ ὁ­λόκληρο τὸ Εὐ­αγγέλιο εἶνε σοφία. Δὲν ὑπάρχει κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἄστρα ἄλλο βιβλίο μὲ μεγαλυτέρα ἀξία ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Τὰ λόγια του εἶνε ἡ ὑψίστη φιλοσοφία.
Ὁ τελευταῖος λόγος τοῦ Χριστοῦ ἦταν τὸ «Τετέλεσται» (Ἰω. 19,30), λόγος μὲ βαθειὰ σημασία. Ἀλλ᾿ ὅπως ὁ τελευταῖος, ἔτσι καὶ ὁ πρῶτος λό­­γος ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὰ χείλη του, ἔχει μεγάλη ση­μασία. Καὶ ὁ πρῶτος λόγος εἶνε τὸ «Μετανοεῖ­τε» (Ματθ. 4,17). Ἂς ἀναλύσουμε τὴν ἔννοια τῆς μετα­­νοίας, τὸ κορυφαῖο κήρυγμα τοῦ Θεανθρώπου.

* * *

Ἡ ἀνθρωπότης, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἀσθενής. Νοσεῖ ποικιλοτρόπως. Καὶ ποιά ἡ αἰτία; Ἐπῆλθε διαταραχὴ στὸ σύμπαν, στὸ ἠθικὸ σύμ­παν, λόγῳ παραβάσεως τοῦ ἠθικοῦ νόμου. Ὁ ἠ­θικὸς νόμος συνοψίζεται στὸ Δεκάλογο, ποὺ ἔ­λαβε ὁ Μωϋσῆς, καὶ πρὸ παντὸς στὴν Ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου. Δυστυχῶς τὸ νόμο αὐτὸ τὸν καταπατοῦμε. Οὐδέποτε ἄλλοτε ἡ ἀν­θρωπότης καταπάτησε τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ τόσο ὅσο ἡ σύγχρονη γενεά. Ἀμέτρητα τὰ ἁμαρ­τήματά μας. Ὁ αἰώνας αὐτός, ὁ αἰώνας τῶν πυραύλων, θὰ ὀνομασθῇ καὶ αἰώνας τοῦ ἐγ­κλήματος. Ἔχουμε παραβάσεις τοῦ ἠθικοῦ νό­μου, παραβάσεις μικρὲς καὶ μεγάλες. Στὴν ἀν­θρωπότητα σήμερα ἁρμόζει αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Δαυΐδ, ὅτι «αἱ ἀνομίαι μου ὑπερῆραν τὴν κεφα­λήν μου, ὡσεὶ φορτίον βαρὺ ἐβαρύνθησαν ἐπ᾿ ἐμέ» (Ψαλμ. 37,5)· ἢ ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ προφήτης Ὠ­σηέ, ὅτι «ἀρὰ καὶ ψεῦδος καὶ φόνος καὶ κλο­πὴ καὶ μοιχεία κέχυται ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ αἵματα ἐφ᾿ αἵμασι μίσγουσι» (Ὠσ. 4,2)· ἢ ἐκεῖνο ποὺ εἶ­πε ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὅτι ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὴν κορυφὴ μέχρι τὰ νύχια εἶνε γεμά­­τη ἀπὸ ἕλκη, γεμάτη ἀπὸ ἁμαρτήματα (Ἠσ. 1,6).
Νοσεῖ λοιπὸν ἡ ἀνθρωπότης· τὸ φωνάζουν καὶ οἱ πέτρες. Ποιός θὰ τὴν θεραπεύσῃ; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2597

Σύναξις Ἰωάννου Βαπτιστοῦ (Ἰω. 1,29-34)
Κυριακὴ 7 Ἰανουαρίου 2024

Ἡ μαρτυρια του Ἰωαννου

«Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29,36)

Γεννᾶται, ἀγαπητοί μου, τὸ ἑξῆς ἐρώτημα. Οἱ πρῶ­τοι μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ Πέτρος, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ὅ­ταν ὁ Ἰησοῦς τοὺς κάλε­σε στὸ ἀποστολικὸ ἔρ­γο τὸν ἔβλεπαν καὶ τὸν ἄκουγαν τότε γιὰ πρώτη φορά; Ὄχι. Εἶχε γίνει κάποια γνωριμία μὲ τὸν Ἰησοῦ πρὶν ἀπὸ τὴν κλῆσι τους.
Ἡ γνωριμία αὐτὴ ἔγινε διὰ μέσου τοῦ Ἰωάν­­νου τοῦ Προδρόμου, τοῦ ὁποίου αὐτοί, ὅ­πως καὶ πολλοὶ ἄλλοι, ἦταν μαθηταί.
Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 1-12

• 1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας 2 καὶ λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ρηθεὶς ὑπὸ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.4 Αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Ιωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ αὐτοῦ ἦν ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 Τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν ῾Ιεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ ᾿Ιορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
  7 ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας, 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τὸν ᾿Αβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾿Αβραάμ. 10 ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11 ἐγὼ μὲν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μου ἐστίν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ καὶ πυρί. 12 οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.

Read more »

Περίοδος Δ΄- Ἔτος ΙΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 744(2)

Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων (Μᾶρκ. 1,1-8)
31 Δεκεμβρίου 2023 (2000)

Το Ευαγγελιο

«Ἀρχη του ευαγγελιου Ἰησου Χριστου, υιου του Θεου» (Μαρκ. 1,1)

Ἡ περίοδος αὐτή, ἀγαπητοί μου, στὴ γλῶσ­σα τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζεται Δωδεκα­ή­μερον. Καὶ σήμερα εἶνε ἡ Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώ­των. Τί εὐαγγέλιο διαβάζεται στὶς ἐκκλησί­ες; διαβάζεται ἡ περικοπὴ κατὰ Μᾶρκον 1,1-8.
Ἀπὸ αὐ­τὴν θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ προσέξετε μία μόνο λέξι. Εἶνε ἡ λέξις «εὐαγγέλι­ον». Ἔτσι ἀρχίζει σήμερα ἡ εὐαγγελικὴ περικοπή· «Ἀρ­χὴ τοῦ εὐαγγελίου…» (ἔ.ἀ. 1,1). Τί σημαίνει «εὐαγγέλιο»; Νὰ τὸ κάνουμε λιανά.
Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 1-25

1 Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ ᾿Αβραάμ. 2 ᾿Αβραὰμ ἐγέννησε τὸν ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, 3 ᾿Ιούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αράμ, 4 ᾿Αρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, 5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ωβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ, ᾿Ωβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεσσαί, 6 ᾿Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, 7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιά, ᾿Αβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ασά, 8 ᾿Ασὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσαφάτ, ᾿Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωράμ, ᾿Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Οζίαν, 9 ᾿Οζίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωάθαμ, ᾿Ιωάθαμ δὲ ἐγέννησε τὸν ῎Αχαζ, ῎Αχαζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εζεκίαν, 10 ᾿Εζεκίας δὲ ἐγέννησε τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμών, ᾿Αμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσίαν, 11 ᾿Ιωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1309(2)

Κυριακὴ π. Χρ. Γεννήσεως (Ματθ. 1,1-25)
24 Δεκεμβρίου 2023 (2006)

Τι εiνε ἁμαρτiα;

«Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» (Ματθ. 1,21)

Κάθε παιδί, ἀγαπητοί μου, ποὺ γεννιέται στὸν κόσμο αὐτὸν καὶ βαπτίζεται, παίρνει ἕνα ὄνομα. Καὶ τὸ ὄνομα ποὺ τοῦ δίνουν οἱ γονεῖς, μένει μέχρι θανάτου· μ᾿ αὐτὸ ζῇ πλέον στὴν κοινωνία. Ὁ ἕνας λέγεται Δημήτριος, ὁ ἄλλος Γεώργιος, ὁ ἄλλος Νικόλαος κ.τ.λ..
Γιατί δίνουμε τὰ ὀνόματα; Διότι τὸ ὄνομα ὑπενθυμίζει, ὅτι ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ ζήσῃ ὅπως καὶ ὁ προστάτης ἅγιός του. Λέγεται Νικόλαος; νὰ μιμηθῇ τὸν ἅγιο Νικόλαο· λέγεται Δημήτριος; νὰ μιμηθῇ τὸν ἅγιο Δημήτριο· λέγεται Γεώργιος; νὰ μιμηθῇ τὸν ἅγιο Γεώργιο· λέγεται Κατερίνα; νὰ μιμηθῇ τὴν ἁγία Αἰκατερίνη· λέγεται Βαρβάρα; νὰ μιμηθῇ τὴν ἁγία Βαρβάρα· λέγεται Παναγιώτα; ὤ τότε! νὰ μιμη­θῇ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Γι᾿ αὐτὸ δίνον­ται ὀνόματα τὴν ὥρα τοῦ βαπτίσματος.
Ἔτσι καὶ τὸ παιδὶ ποὺ γέννησε ἡ Παναγία ὄχι κατὰ φυσικὸ ἀλλὰ κατὰ ὑπερφυσικὸ τρόπο, τὸ μονάκριβο παιδί της, πῆρε ὄνομα. Τὸ ὄ­­νομα αὐτὸ δὲν τό ᾿δωσε ἡ Παναγία, δὲν τό ᾿δωσε κανείς ἄλλος· τό ᾿δωσε ὁ οὐρανός, τό ᾿δω­σε ὁ Θεός. Ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς δι᾿ ἀγγέλου δι­ε­μήνυσε, ὅτι τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθῇ ἀπὸ τὴν Παναγία θὰ ὀνομασθῇ «Ἰησοῦς» (Ματθ. 1,21). Αὐτὸ τὸ ὄνομα πῆρε ὁ Χριστός. Καὶ τὸ ὄ­νομα αὐτὸ εἶνε ἀνώτερο ἀπ᾿ ὅλα τὰ ὀνόματα· Read more »

Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 14,16-24· Ματθ. 22,14)
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Τὴν πρώτη, πατῆστε τὸν τίτλο και διαβᾶστέ την εἶναι σὲ pdf

ΜΑΚΡΙΑ ΟΙ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ!

Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 14,16-24· Ματθ. 22,14)

ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ

«Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. 22,14)

ΘΑ ΗΘΕΛΑ στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας νὰ ἀπευθύνω ἕνα ἐρώτημα· Πόσες οἰκογένειες κατοικοῦν κατὰ μέσον ὅρο σὲ μία μεγάλη ἐνορία; Δύο χιλιάδες (2.000) περίπου; Καὶ πόσες ψυχὲς εἶνε οἱ δύο αὐτὲς χιλιάδες οἰκογένειες; Δέκα χιλιάδες (10.000) ψυχὲς περίπου; Ὅλοι αὐτοὶ εἶνε βαπτισμένοι, ὅλοι βγῆκαν ἀπὸ τὴν ἱερὰ κολυμβήθρα. Ἐξαίρεσις εἶνε νὰ ὑπάρχῃ κάποιος αἱρετικὸς ἢ ἀλλόθρησκος. Ὅλοι σχεδὸν εἶνε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὅλων οἱ ταυτότητες γράφουν «Χριστιανὸς ὀρθόδοξος». Κι ἀφοῦ καὶ οἱ δέκα χιλιάδες εἶνε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τί ἔπρεπε νὰ κάνουν; Κάθε Κυριακή, μόλις χτυπᾷ ἡ καμπάνα, θά ᾿πρεπε ὅλοι τους νὰ κάνουν φτερὰ στὰ πόδια καὶ νὰ τρέχουν στὴν ἐκκλησία, ἐκτὸς τῶν ἀσθενῶν καὶ τῶν γερόντων. Καὶ ὅμως· ἀπὸ τὶς δέκα χιλιάδες Χριστιανούς, ποὺ εἶνε γραμμένοι στὰ χαρτιά, στοὺς καταλόγους, πόσοι ἐκκλησιάζονται; Δὲν εἶνε παραπάνω ἀπὸ πεντακόσες (500) ψυχές, ἄντρες καὶ γυναῖκες. Οἱ ἄλλοι ποῦ; Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΔ΄, εδάφια 15-24

15᾿Ακούσας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ· μακάριος ὃς φάγεται ἄριστον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ. 16 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· 17 καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. 18 Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 Καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 Καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.
21 Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. 23 Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. 24 Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ[:Ματθ.22,1-14]

Αντιλήφθηκες και στην προηγούμενη παραβολή του υιού του νοικοκύρη εκείνου που, εκτός από τους απεσταλμένους δούλους του για τη συγκομιδή τω καρπών στο αμπέλι που τους εμπιστεύτηκε να καλλιεργούν, θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί  [βλ. Ματθ.21,33-46] και σε αυτήν εδώ την παραβολή του υιού και των απεσταλμένων δούλων, το ενδιάμεσο κεντρικό νόημα; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο αυτές παραβολές, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά ταυτόχρονα; Καθόσον και αυτή δείχνει και του Θεού τη μεγάλη μακροθυμία και την πρόνοια, αλλά και την ιουδαϊκή αγνωμοσύνη. Read more »