Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 262(1)

Σύν. τῶν Δώδεκα ἀποστόλων (Ματθ. 9,36–10,8)
Κυριακὴ 30 Ἰουνίου 2024

Νεοι ἀποστολοι (γ΄)

«Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ» (Ματθ. 9,37-38)

Πόσο θλίβεται κανείς, ἀγαπητοί μου, βλέπον­τας ὅτι ἡ ἱεραποστολικὴ φάλαγγα στὴν Ἑλ­λάδα ἀραιώνει! δὲν εἶνε οὔτε τὸ 5% τῆς μοναχι­κῆς· ἐπὶ 40.000 κατοίκων τῆς Ἑλλάδος, ἕνας (1) ἀ­φιερώνεται στὴν ἱεραποστολή. Σὲ ἄλλες χῶρες τῆς Δύσεως (π.χ. στὴν Ἑλβετία) πολλοὶ ἑτερόδο­­ξοι νέοι καὶ νέες γίνονται ἱεραπόστολοι· καὶ ἡ ὀρ­θόδοξη πατρίδα μας, ποὺ ἄλλοτε ἐκχριστιάνισε κ᾽ ἐκπολίτισε εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, μὲ τὸν τόσο κλῆ­ρο καὶ τὸν τόσο μοναχισμό της, τί ἔχει νὰ δείξῃ;
Αὐτὸ ποὺ λέω μὴ παρεξηγηθῇ παρακαλῶ· δὲν εἶμαι κατὰ τοῦ μοναχισμοῦ, ἀρ­χαίου θεσμοῦ ποὺ ἔδωσε λαμπροὺς καρποὺς τοῦ ἁγίου Πνεύματος· ἀλλὰ θαρρῶ πὼς δὲν ἁ­μαρτάνω τονίζοντας, ὅτι ὁ σημερινὸς μοναχισμὸς ἔχει ἀνάγκη ἀνακαι­νίσεως, γιὰ νὰ ἐπανέλθῃ στὴν παλαιά του αἴ­γλη· καὶ τότε δὲν εἶνε δυνατὸν ἀ­­πὸ τοὺς κόλπους του νὰ μὴν ἐκπηδήσουν ἄνδρες ποὺ θὰ συνεχίζουν τὸ ἔργο Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰ­τω­­λοῦ καὶ τόσων ἄλλων. «Ἀλλοίμονο», ἀ­ναστενάζει ὁ ἱ. Χρυσόστομος, «γιατὶ δὲν ξέρετε πόσο μεγάλο εἶ­­νε τὸ νὰ κερδίσῃ κανεὶς ψυχές!» (βλ. ὁμ. ΙΗ΄ εἰς Πράξ.· P.G. 60,149). Read more »

Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2620

Τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου
Σάββατο 29 Ἰουνίου 2024
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

Ἔφυγε το σκοταδι, ἦλθε το φως

«Διαβας εις Μακεδονιαν βοηθησον ἡμιν»

«Κύριοι, τί με δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ;… Πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου» (Πράξ. 16,9,30-31)

Ὁ κορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, ποὺ ἑορ­τάζουμε, βρισκόταν στὴ Μικρὰ Ἀσία, ὅ­που φύτευε καὶ καλλιεργοῦσε τὸν Χριστιανισμό, καὶ ἔ­φτασε κηρύτ­τοντας στὴν Τρῳάδα, στὸ Σκαμάνδρι­ον πεδίον ποὺ λέει ὁ Ὅμηρος (Ἰλιάς 2.465-467).
Ἐκεῖ τὴ νύχτα εἶδε ὅραμα· τοῦ ἐμφανίστη­κε ἕ­νας ἄντρας Μακεδόνας λέγοντας· «Δια­βὰς εἰς Μα­κεδονίαν βοήθησον ἡμῖν»· πέρασε στὴ Μακεδονία κ᾽ ἔλα νὰ μᾶς βοηθήσῃς (Πράξ. 16,9). Ὁ Παῦλος δέ­χτηκε τὸ μήνυμα. Μαζὶ μὲ τὸ συνεργάτη του τὸν Σίλα μπῆκαν σὲ κα­ΐκι καὶ περνώντας τὸ Αἰγαῖο ἔφτασαν καὶ πάτη­σαν στὴ Νεάπολι ὅπως λεγόταν τότε ἡ σημε­ρινὴ Καβάλα. Ὑπάρχει τὸ μέρος ποὺ πάτησε τὸ πόδι τοῦ ἀποστόλου γιὰ πρώτη φορὰ σὲ Εὐρωπαϊκὸ ἔδαφος. Εὐλογημένη ἡ στιγμή! Ἀ­πὸ τὴ Νεάπολι βάδισαν ἐπὶ τῆς Ἐγνατίας ὁ­δοῦ καὶ σὲ ἀπόστασι 12-13 χιλιομέτρων ἔφτασαν στοὺς Φιλίπ­πους· ἀρχαία πόλι καὶ ἡ σπου­δαιότερη τότε τῆς Μακεδονίας. Οἱ ἀρ­χαιολόγοι σκάβουν τώρα καὶ βρίσκουν ἐκεῖ λείψανα τοῦ ἀρχαίου πολιτισμοῦ.
Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ὁ Παῦλος κήρυξε στοὺς Φιλίππους καὶ μεταξὺ ἐκείνων ποὺ πίστε­ψαν στὸ Χριστὸ ἦταν ἡ Ἑλληνίδα Λυδία· καταγόταν ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία, ἔμενε στοὺς Φιλίππους καὶ ἦταν ἔμ­πορος πολυτίμων ὑφασμάτων ποὺ τὰ χρωμάτιζαν μὲ κόκκι­νη βαφὴ ἀπ᾽ τὸ κοχύλι πορφύρα (ἀπὸ ᾽κεῖ εἶνε καὶ ἡ λέ­ξι πορφυρογέννητος· μόνο βασιλιᾶ­δες κα­τὰ τὴ γέννησί τους, βγαίνοντας ἀπὸ τὴν κοι­λιὰ τῆς μάνας τους, ἔ­πεφταν σὲ πορφύρες, κόκκινα πανάκριβα ὑ­φά­σματα).
Καὶ ἄλλοι ἄκουσαν τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ἀλ­λὰ ἡ Λυδία ἔδειξε ἰδιαίτερη προσοχή· πίστε­­ψε, βαπτί­­στηκε οἰκογενειακῶς κ᾽ ἐπέμενε νὰ τοὺς φιλοξε­νή­σῃ. Τὸ ὄ­νομα Λυδία, τῆς πρώτης αὐτῆς Εὐρωπαί­ας Χριστια­νῆς, θὰ ἔ­πρεπε νά ᾽νε διαδεδομένο ὄχι μό­νο στὴ Μακεδονία ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἑλ­λάδα.
Ἀξίζει νὰ παρατηρήσουμε, ὅτι «ὁ Κύριος δι­­­ήνοιξε τὴν καρδίαν αὐτῆς προσέχειν τοῖς λα­λουμέ­νοις ὑπὸ τοῦ Παύλου» (Πράξ. 16,14)· τὸ Πνεῦ­μα τὸ ἅ­γιο, λέει, τὴ φώτισε νὰ προσέχῃ. Τί σημαίνει αὐτό; Read more »

ΗΜΕΡΙΔΑ KYΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ, ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ:

Ἐκκλησια & Πολιτεια στην ἐποχη της Μεγαλης Ἐπανεκκινησης

https://youtu.be/faz9EAd8uME?si=cne7YK-ePlVcvNe7

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ EUROPRIDE 2024

https://kaiomenivatos.blogspot.com/2024/06/europride-2024.html

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

[Β΄ Κορ. κεφ.ΙΑ΄, εδάφια 21-33 και κεφ. ΙΒ΄, εδάφια 1-9]

ΚΕΦ. ΙΑ΄ 21 Κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ. 22 ῾Εβραῖοί εἰσι; Κἀγώ· ᾿Ισραηλῖταί εἰσι; Κἀγώ· σπέρμα ᾿Αβραάμ εἰσι; Κἀγώ· 23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· 24 ὑπὸ ᾿Ιουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, 25 τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· 26 ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· 27 ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· 28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. 29 Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; Τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι; 30 Εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. 31 Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. 32 Ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης ᾿Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, 33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
ΚΕΦ. ΙΒ΄ 1Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου. 2 Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. 3 Καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· 4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. 5 Ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου. 6 Ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ. 7 Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. 8 Ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. Ἣδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφ.ΙΓ΄, εδάφια 11-14 και κεφ. ΙΔ΄, εδάφια 1-4

Κεφ. ΙΓ΄ 11 Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
Κεφ. ΙΔ΄ 1Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. 2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. 4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1182(2)

Δευτέρα τοῦ ἁγίου Πνεύματος
24 Ἰουνίου 2024 (2005)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὁ καρπος του Πνευματος

«Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη…» (Γαλ. 5,22)

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἀλλὰ καὶ σήμερα ἡ ἁ­γία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μεγάλη ἑορ­τὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἀπὸ διαπρεπεῖς διδασκάλους καὶ πατέρας χαρακτηρί­ζεται ὡς ἡ ἡμέρα ποὺ γεννήθηκε ἡ Ἐκκλησία. Ἀλλ᾿ ἐνῷ τὰ ἀνθρώπινα ἔχουν ἀρχή, ἀκμὴ καὶ τέλος, ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει τέλος· μποροῦμε νὰ ποῦμε καὶ γι᾿ αὐτὴν «καὶ τῆς βασιλείας» αὐ­τῆς «οὐκ ἔσται τέλος» (Λουκ. 1,33). Ὅσο κι ἂν τὴν πο­λεμοῦν, θὰ μείνῃ ἀήττητη, διότι ἔχει μέσα της τὴ δύναμι τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς θεότητος, ὡς Θεὸς εἶνε ἀόρατο. Ἔγινε ὅμως αἰσθητὸ ἀπὸ τὶς διάφορες ἐκδηλώσεις του τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Ὑπὸ δύο μορφὲς ἔγινε αἰσθητὸ σήμερα, ὅπως λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Ὄχι ὅπως στὸν Ἰορδάνη «ἐν εἴδει περιστερᾶς» (ἀπολυτ. Θεοφαν.· βλ. Λουκ. 3,22). Αὐτὴ τὴ φορὰ ἦλθε ὡς πύρινες γλῶσσες, καὶ ὡς πνοὴ βιαίου ἀνέμου. Γιατί; Συμβολικὰ εἶνε αὐ­τά. Ἐμ­φανίσθηκε ὡς γλῶσσες πυρός, γιὰ νὰ δείξῃ ὅτι τὸ μόνο ὅπλο ποὺ διαθέτει ὁ χριστιανισμὸς εἶνε ἡ ἰσχυρὴ γλῶσσα, ὁ ζωντανὸς λόγος τοῦ Θεοῦ στὸ στόμα τῶν ἁγίων ἀποστόλων. Ἔγινε δὲ αἰσθητὸ ὡς βιαία πνοὴ ἀνέμου, διότι σὰν σφοδρὸς ἄνεμος ξερρίζωσε, ναὶ ξερ­ρίζωσε, τὸ πεπαλαιωμένο δέντρο τῆς εἰδωλο­λατρίας, ποὺ δὲν μπόρεσε νὰ ξερριζώσῃ κανείς ἀπὸ τοὺς σοφοὺς τῆς ἀρχαιότητος. Τὸ ἁπλὸ κήρυγμα τῶν ἁλιέων τῆς Γαλιλαίας, ποὺ εἶχαν φωτιστῆ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, αὐτὸ ξερρίζωσε τὴν εἰδωλολατρία. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Β΄, εδάφια 1-11

1 Καί ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. 2 Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· 3 καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, 4 καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι.
5 ῏Ησαν δὲ ἐν ῾Ιερουσαλὴμ κατοικοῦντες ᾿Ιουδαῖοι, ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν· 6 γενομένης δὲ τῆς φωνῆς ταύτης συνῆλθε τὸ πλῆθος καὶ συνεχύθη, ὅτι ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ λαλούντων αὐτῶν. 7 Ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ ἐθαύμαζον λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· οὐκ ἰδοὺ πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι; 8 Καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν, 9Πάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ ᾿Ελαμῖται, καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Μεσοποταμίαν, ᾿Ιουδαίαν τε καὶ Καππαδοκίαν, Πόντον καὶ τὴν ᾿Ασίαν, 10 Φρυγίαν τε καὶ Παμφυλίαν, Αἴγυπτον καὶ τὰ μέρη τῆς Λιβύης τῆς κατὰ Κυρήνην, καὶ οἱ ἐπιδημοῦντες Ρωμαῖοι, ᾿Ιουδαῖοί τε καὶ προσήλυτοι, 11 Κρῆτες καὶ ῎Αραβες, ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό (:Το πρωί της ημέρας της Πεντηκοστής -καθώς ολοκληρωνόταν η ημέρα αυτή η οποία άρχισε από το απόγευμα της παραμονής της- όλοι οι πιστοί με μια καρδιά ήταν συναγμένοι στο ίδιο μέρος)»[Πράξ. 2,1]. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 975

Τῆς Μεσοπεντηκοστῆς (Ἰω. 7,14-30)

Ἡ θαυμαστη διδαχη

«Τῆς ἑορτῆς μεσούσης ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε.
καὶ ἐθαύμαζον οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· Πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μὴ μεμαθηκώς;» (Ἰω. 7,14-15)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ τῆς Με­σοπεντηκοστῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ μοιάζει μὲ τὴν ἑορτὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Ὅπως ἡ Σταυροπροσκύνησις βρίσκεται στὸ μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἔτσι κι αὐτὴ βρί­σκεται στὸ μέσον τοῦ Πεντηκοσταρίου, καὶ θεσπίστηκε ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας γιὰ νὰ συνδέῃ τὶς δύο μεγάλες ἑορτές. Πέρασαν, δη­λαδή, ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως 25 μέρες καὶ ἄλλες 25 ἀκριβῶς ὑπολείπονται γιὰ νὰ φτάσουμε στὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς.
Ἐπειδὴ λοιπὸν βρισκόμαστε στὸ μέσον τοῦ Πεντηκοσταρίου, ὡρίστηκε νὰ διαβάζεται σήμερα ὡς εὐαγγέλιο ἡ περικοπὴ ποὺ ἀρχίζει μὲ τὴ φράσι «Τῆς ἑορτῆς μεσούσης…» (Ἰω. 7,14). Ποιᾶς ἑορτῆς; Ὄχι ἀσφαλῶς τῆς δικῆς μας, ἀλ­λὰ μιᾶς ἑβραϊκῆς ἑορτῆς. Οἱ Ἑβραῖοι ἔχουν τρεῖς μεγάλες ἑορτές· τὸ πάσχα, τὴν πεντηκοστή, καὶ τὴ σκηνοπηγία. Τί εἶνε ἡ σκηνοπηγία; Εἶνε μιὰ ἑορτή τους, ποὺ ὡρίστηκε γιὰ νὰ τοὺς ὑπενθυμίζῃ, ὅτι κάποτε οἱ πρόγονοί τους, ὅταν ἐπὶ 40 χρόνια περιπλανῶνταν στὴν ἔρημο, κατοικοῦσαν σὲ σκηνές, ὅπως οἱ στρατι­ῶτες ἐν καιρῷ ἀσκήσεων. Οἱ Ἑβραῖοι τὴν ἑ­ορτάζουν ἐπὶ ὀκτὼ μέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες ζοῦ­σαν σὲ σκηνές. Ἡ πρώτη μέρα ἦταν μεγαλύτερη, ἡ τελευταία ἦταν ἐπίσης μεγάλη.
Στὸ μέσον λοιπὸν τῆς ἑορτῆς τῆς σκηνοπηγίας ὁ Χριστός μας βρέθηκε στὰ Ἰεροσόλυμα. Πῆγε, λέει, στὸ ναὸ κ᾿ ἐκεῖ ἐδίδασκε. «Καὶ ἐθαύμαζον οἱ Ἰουδαῖοι» (Ἰω. 7,14). Τὸν ἤξεραν. Ἤξεραν τὴ μητέρα του. Ἤξεραν τὸν ἴδιο ποὺ ἦταν φτωχός, ἐργατικός, ἀμόρφωτος. Ἀ­ποροῦσαν λοιπὸν κ᾿ ἔλεγαν· Μὰ πῶς αὐτὸς γνωρίζει τόσα πράγματα «γράμματα μὴ μεμα­θηκώς;» (ἔ.ἀ. 7,15). Σχολεῖο δὲν πάτησε· ἀπὸ ποῦ αὐτὴ ἡ σοφία καὶ ἡ διδασκαλία;
Προκαλοῦσε θαυμασμὸ ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ στοὺς Ἰουδαίους. Καὶ μόνο στοὺς Ἰ­ουδαίους; Καὶ μέχρι σήμερα καὶ μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ θὰ προκαλῇ τὸ θαυμασμὸ ὅλου τοῦ ἐπιγείου καὶ τοῦ ἀγγελικοῦ κόσμου. Ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ εἶνε οὐρανομήκης, ἄφθαστη. Δὲν ἀρ­νοῦμαι, ὅτι καὶ πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστὸν παρουσιάστηκαν ἔξοχα πνεύματα, ποιηταί, ῥή­τορες καὶ φιλόσοφοι, ποὺ ἔλαμψαν στὸν κόσμο. Ποῦ εἶνε ὅμως τώρα ἡ διδασκαλία τους, ποῦ οἱ μαθηταί τους, ποιός τοὺς θυμᾶται; Ἔ­σβησαν ὅπως οἱ ρουκκέττες τὴ νύχτα. Ἕνας εἶνε ὁ ἥλιος ὁ ἄδυτος, ὁ Χριστός. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2284

Τοῦ ἁγ. Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου
Πέμπτη 23 Ἀπριλίου 2020

«Βοηθα μας, ἅι-Γιωργη!»

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοις ἁγιοις αυτου» (Ψαλμ. 67,36)

Ὁ ἅγιος Γεώργιος, ἀγαπητοί μου, τοῦ ὁποί­ου τὴ μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ δημοφιλεῖς ἁγίους. Ἀπόδειξις, ὅτι πολλοὶ ἄντρες ἀλλὰ καὶ γυναῖκες φέρουν τὸ ὄνομά του.
Δὲν ἀρκεῖ ὅμως μόνο αὐτό, οὔτε καὶ τὸ ὅτι ἐκ­κλησι­αζόμαστε, ἀνάβουμε ἕνα κερὶ καὶ ἀ­σπα­ζό­μαστε τὴν εἰκόνα του. Ὁ ἅγιος Γεώργι­ος θέλει πρὸ παντὸς νὰ τὸν μιμηθοῦμε. Γι᾽ αὐ­τὸ ἂς προσπαθήσουμε νὰ σκιαγραφήσουμε τὸν βίο, τὰ θαύματα καὶ τὸ μαρτύριό του.
Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Εβραίους, κεφάλαιο 2, εδάφια 11-18

11Ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι’ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, 12 λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε· 13 καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ’ αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. 14 ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ’ ἔστι τὸν διάβολον, 15 καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας. 16 οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος ᾿Αβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. 17 ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. 18 ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃ τε γὰρ ἁγιάζων(: Καθόσον υπάρχει στενός σύνδεσμος μεταξύ του αρχηγού της σωτηρίας και εκείνων που σώζονται μέσω Αυτού· διότι και ο Ιησούς που μας αγιάζει και μας σώζει)», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:και εμείς που αγιαζόμαστε και σωζόμαστε, όλοι καταγόμαστε από έναν Πατέρα. Γι’ αυτήν ακριβώς την αιτία και ο Χριστός δεν ντρέπεται να ονομάζει αυτούς, που καλεί σε σωτηρία, αδελφούς Του)». Να πάλι πώς ενώνει τιμώντας αυτούς και παρηγορώντας και κάνοντάς τους αδελφούς Του Χριστού, σύμφωνα με αυτό, με το ότι κατάγονται όλοι από τον ίδιο Πατέρα. Στη συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αυτό και για να δείξει, ότι εννοεί την κατά σάρκα ένωση, πρόσθεσε το «ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι (:Εκείνος που αγιάζει και αυτοί που αγιάζονται)». Βλέπεις πόση είναι η διαφορά; Γιατί Εκείνος αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Και παραπάνω ονόμασε τον Ιησού Αρχηγό της σωτηρίας των ανθρώπων. Γιατί ένας είναι ο Θεός, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα. Read more »

Μεγας Φωτιος ο Ευεργετης μας

Ομιλία του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιώτου
Πεντάβρυσο Πτολεμαΐδος 6.2.1971

_________________

______________

Σήμερα αγαπητοι μου εορτάζει ένας άγιος, εορτάζει ο ιερός Φώτιος. Ὁ Ἱερος Φώτιος είνε ένας από τους μεγάλους διδασκάλους και ποιμενάρχας τῆς Ὸρθοδόξου εκκλησίας. Εαν δεν ήτο Φώτιος να αγωνισθη καθ` ον τρόπο ηγωνίσθη για την ἁγία μας Εκκλησία, εμείς όλοι οι Ελληνες θα είμαστε φράγκοι και όχι μόνο εμείς οι Έλληνες θα είμεθα φράγκοι, αλλά και Βούλγαροι και οι Σέρβοι και οι Ρουμάνοι και οι Ρώσοι. Εάν εμείς σήμερα είμαστε Ορθόδοξοι το οφείλουμε στο ιερό Φώτιο. Εάν γινόμεθα φράγκοι ούτε Έλληνες θα ήμεθα. Συνεπως, ιερός Φώτιος είνε ευεργέτης, όχι μόνο της Εκκλησίας αλλά και του Ελληνικου Έθνους. Read more »

ΟΙ 3 ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ»

MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

_____________

_____________

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1135(2)

Τῶν Τριῶν Ἰεραρχῶν
Τρίτη 30 Ἰανουαρίου 2024 (2005)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης

2) Ο τρεις Ἱεραρχαι προτυπα ἀντιστασεως

«Ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ᾿ ὑμῶν» (Ἰάκ. 4,7)

Μία λέξι, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούγεται πο­λὺ στὸν καιρό μας εἶνε ἡ λέξι ἀντίστασις. Λέγοντας ἀντίστασι ἐννοεῖται ἡ περίοδος ποὺ ἡ πατρίδα μας διατελοῦσε ὑπὸ κατο­χήν. Τότε ἄντρες ποὺ δὲν ὑπέφεραν τὴ σκλαβιὰ ἐγκατέλειψαν τὶς πόλεις, ἀνέβηκαν στὰ βουνὰ καὶ πολέμησαν κατὰ τῶν κατακτητῶν. Αὐτοί, ἀσχέτως παρατάξεως ποὺ ἀνῆκαν, ἐφ᾿ ὅ­σον τὰ ἐλατήριά τους ἦταν ἁγνὰ καὶ ὅ,τι ἔ­καναν προερχόταν ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὴν ἐ­λευ­θερία καὶ τὴν πατρίδα, εἶνε ἄξιοι τιμῆς.
Ἀλλ᾿ ἐγὼ σήμερα, ἔχοντας ὑπ᾿ ὄψιν τὰ διδάγματα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας, δίδω στὴ λέξι ἀντίστασις ἄλ­λες διαστάσεις. Ἡ ἔννοια τῆς ἀντιστάσεως ἔ­χει βάθος καὶ πλάτος πολὺ μεγαλύτερα. Τί θέ­λω νὰ πῶ· ὅτι δὲν εἶνε μόνο ἡ ἀντίστασι μὲ τὰ ὅπλα. Ὑπάρχει καὶ μία ἀνώτερη ἀντίστασι. Καὶ αὐτὴ εἶνε ἡ ἠθικὴ ἀντίστασι. Read more »

Tου αγίου Mάρκου του Eυγενικου
19 Iανουαρίου
Του Μητροπολίτου Φλωρινης Αυγουστινου

ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ

ΣHMEPA, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει ὁ ἅγιος Μᾶρκος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός. Στὰ ἐκκλησιαστικὰ βιβλία ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι Μᾶρκοι. Ἕνας εἶνε ὁ εὐαγγελιστής, ποὺ ἔγραψε τὸ δεύτερο Εὐαγγέλιο. Ἄλλος Μᾶρκος εἶνε ὁ ἀσκητὴς ποὺ ἔζησε στὴν ἔρημο. Ὁ σημερινὸς λέγεται Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, καὶ ἦταν μητροπολίτης Ἐφέσου.
Read more »