Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: (Λου. 8, 16 -21)

16 Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας καλύπτει αὐτὸν σκεύει ἢ ὑποκάτω κλίνης τίθησιν, ἀλλ᾿ ἐπὶ λυχνίας ἐπιτίθησιν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι βλέπωσι τὸ φῶς. 17 Οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται, οὐδὲ ἀπόκρυφον ὃ οὐ γνωσθήσεται καὶ εἰς φανερὸν ἔλθῃ. 18 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκούετε· ὃς γὰρ ἐὰν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ, καὶ ὃς ἐὰν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
19 Παρεγένοντο δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον. 20 Καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ λεγόντων· ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ἰδεῖν σε θέλοντες. 21 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ

Προς Γαλάτας, κεφάλαιο Δ΄, εδάφια 22-27

22 Γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 23 Ἀλλ’ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. 24 Ἃτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. Αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· 25 τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· 26 ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. 27 γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας(:.Σας κάνω την ερώτηση αυτή, διότι έχει γραφτεί στον νόμο ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο υιούς, ένα υιό από την δούλη Άγαρ και ένα υιό από την ελεύθερη Σάρα)». Πάλι στον Αβραάμ επιστρέφει, όχι για να πει τα ίδια, αλλά επειδή ήταν μεγάλη η δόξα του πατριάρχη Αβραάμ στους Ιουδαίους, αποδεικνύει ότι από εκεί έλαβαν την αρχή τους τα σημεία και ότι τα παρόντα προτυπώθηκαν σε αυτόν. Read more »

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ  – ΤΟ ΠΑΡΘΕΝΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ

Του ιερέως Ιωάννου  Νικολόπουλου
από Καλαμαριά Θεσσαλονίκης

Μόλις εἶχε γίνει 30 ἐτῶν. Ἕνας ἄντρας ψηλός λεπτός ἀθλητικός καί ἰδιαίτερα τριχωτός, δρομέας ταχύτητος πού κάποτε ξεπέρασε στό τρέξιμο ἄλογα. Καί ἦταν πολύ ἁγνός κι’ ἀπόλυτα πιστός στό Θεό. Καί εἶναι ὁ πρῶτος πού ἔμεινε ἄγαμος παρθένος….

Πατηστε τον τίτλο και διαβαστε το άρθρο

Το κείμενο δημοσιεύτηκε το 2021.
Του Μυργιώτη Παναγιώτη

Προφητης Ηλιας ο μεγιστος των προφητων

Προφήτης Ηλίας, ο πλέον γνωστός και ο πλέον μεγαλύτερος από όλους τους προφήτες της Παλαιάς διαθήκης. Ονομάστηκε Θεσβίτης γιατί καταγόταν από τη Θέσβη. Έζησε τον 9ο αι. π.Χ. και λειτούργησε ως προφήτης 25 χρόνια. Κατά την γέννησή του ο πατέρας του είδε σε οπτασία δυο αγγέλους να τον ονομάζουν Ηλία και να τον σπαργανώνουν με φωτιά και να του δίδουν φλόγα να φάει. Οι ιερείς του Ισραήλ, ερμηνεύοντας την οπτασία, είπαν στον πατέρα, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2486

Σύν. τῶν Δώδεκα ἀποστόλων (Ματθ. 9,36–10,8)
Πέμπτη 30 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Νέοι ἀπόστολοι (α΄)

«Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ» (Ματθ. 9,37-38)

Εἴδαμε, ἀγαπητοί μου, ποιοί ἦταν οἱ ἀπόστολοι πρὶν γνωρίσουν τὸ Χριστό, καὶ ποιοί ἔγιναν μετὰ τὴ γνωριμία, τὴν τριετῆ μαθητεία καὶ συναναστροφὴ μαζί του, πρὸ παντὸς δὲ μετὰ τὴν ἔλευσι σ᾽ αὐτοὺς τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἡ μεταβολή τους ἦταν καταπληκτικὴ καὶ τὸ ἔργο τους ἀσύγκριτο μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο ἀνθρώπινο ἔργο· ἔργο θεῖο, ὑπερφυσικό. Βρῆκαν μιὰ κοινωνία ποὺ κυλιόταν ἐπὶ αἰῶνες στὰ σκότη, σὲ δεισιδαιμονίες, εἰδωλολατρία καὶ διαφθορά, καὶ μέσα σὲ πολὺ σύντομο διάστημα δημιούργησαν νέα κοινωνία, μετέβαλαν κτηνώδεις ὑπάρξεις σὲ ἀγγελικές, τὶς ὡδήγησαν ἀπὸ τὸ παρὰ φύσιν στὸ ὑπὲρ φύσιν. Ποιοί; Οἱ ἀγράμματοι ἁλιεῖς τῆς Γαλιλαίας! Αὐτὸ δὲν εἶνε ἕνα ἐξαίσιο θαῦμα; Ὁ ἱ. Χρυσόστομος παρατηρεῖ, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο νίκησε διὰ τῶν ἀγραμμάτων, ἀσθενῶν καὶ ἀόπλων ἁλιέων, καὶ θαυμάζει· «Ἀπὸ ποῦ νίκησαν οἱ ἀσθενεῖς τοὺς ἰσχυρούς, οἱ δώδεκα τὴν οἰκουμένη, ὄχι διαθέτοντας τὰ ἴδια ὅπλα, ἀλλὰ μαχόμενοι γυμνοὶ ἐναντίον ἐνόπλων;» (βλ. ὁμ. γ΄ εἰς Α΄ Κορ.· P.G. 61,28). Read more »

ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ, ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Ματθ. 16, 13-19

ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ

«Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι
εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;»
(Ματθ. 16, 13)

Ο ΚΥΡΙΟΣ ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, κατὰ τὸ τριετὲς διάστημα τῆς δημοσίας του δράσεως, ἐργαζόταν συνεχῶς. Ἕνας πόθος φλογερὸς ἔφλεγε τὴν καρδιά του. Καὶ ὁ πόθος αὐτὸς ἦτανε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Πῶς, δηλαδή, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστέψουν στὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα ποὺ ἔφερε στὴ γῆ καὶ μία νέα τάξις πραγμάτων στὶς σχέσεις ἀνθρώπου πρὸς ἄνθρωπο καὶ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεὸ θὰ ἐπικρατοῦσε.
Τὸ ἄγγελμα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἔφερε στὴ γῆ ὁ Χριστός. Γιὰ τὴ βασιλεία ἐργαζόταν συνεχῶς. Δίδασκε καθημερινῶς. Δίδασκε στὰ σπίτια, στὶς συναγωγές, στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες, στὰ ἀκρογιάλια τῆς λίμνης Γεννησαρέτ, στὴν ἔρημο, στὸν ναὸ τοῦ Σολομῶντος, δίδασκε παντοῦ. Καὶ μόνο δίδασκε; Read more »

Ἑορτολόγιο
06-29 Τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου (Ματθ. 16,13-19)-23 βιβλίο «Ἀκολούθει μοι» 18
1965 Ὁ Πέτρος ἐπιτιμᾷ τὸν Χριστό! – στ. 22

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2485

Τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου
Τετάρτη 29 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

Ο Πετρος επιτιμα τον Χριστο!

«Καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων· Ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο» (Ματθ. 16,22)

Ὁ Ἰησοῦς, ἀγαπητοί μου, μὲ τοὺς δώδεκα μαθητάς του εἶχε ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὴν ἀγαπημένη του Γαλιλαία. Πήγαιναν πρὸς τὰ Ἰ­ε­ροσόλυμα· πλησίαζε τὸ τέλος… Πεζοπορών­­τας ἔφτασαν στὰ μέρη τῆς πόλεως Καισαρείας τῆς Φιλίππου. Δὲν φαίνεται νὰ μπῆ­καν στὴν πόλι· περιώδευαν τὰ χωριὰ καὶ ἔμεναν στὴν ὕ­παι­θρο. Ἡ περιοχὴ εἶχε βλάστησι· ἀπέναντι ἀντίκρυζαν τὸ ὄρος Ἀερμών, ποὺ τὰ χιόνια σκεπάζουν πάν­τα τὴν κορυφή του. Ὁ ἱερὸς ὅμιλος στάθμευε νὰ ξαποστάσῃ κάτω ἀπὸ δέντρα καὶ ὁ Κύριος τοὺς δίδασκε. Μέσα στὴν ἤρεμη φύσι καὶ στὴν ἡσυχία ποὺ μόνο ὁ κο­ρυδαλλὸς διέκοπτε, ὁ Ἰησοῦς ἔθεσε στοὺς μαθητὰς τὸ ἐρώτημα· «Τίνα με λέγου­σιν οἱ ἄν­θρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀν­θρώ­­που;». Κι ἀ­φοῦ ἐκεῖνοι εἶπαν τί λέει ὁ κό­σμος, τώρα τοὺς ρωτάει τί φρονοῦν οἱ ἴδιοι γι᾽ αὐ­τόν· «Ὑ­μεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι;». Καὶ ὁ Πέτρος ἀ­παν­τᾷ· «Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Ματθ. 16,13-16). Read more »

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Β΄

Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι. Read more »

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Α΄

Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γέν. 2, 10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.
Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Read more »

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ & TA ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ

____________

_________

Αν ερχοταν ο αποστολος Παυλος σημερα στην Αθηνα οι μεγαλύτεροι εχθροί του θα ήταν οι δεσποταδες, όχι ολοι. Οπου να πηγαινε οι κακοι επισκοποι δεν θα τον αφηναν ουτε 24 ωρες να μεινει στην πόλη τους! Θα τον εδιωχνα και θα τον εστελναν εξορία! Ευγενέστεροι ήταν οι Αθηναίοι τότε

ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ.Α΄, εδάφια 13-17

«Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην». Ήταν επόμενο ο Ζαχαρίας να ταραχθεί με την παρουσία του αγγέλου όπως ελέγαμε την περασμένη φορά· διότι όταν ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με ουράνια όντα, αισθάνεται πολύ άσχημα. Αυτό που μερικοί άνθρωποι παρακαλούν να δουν αγγέλους –άσε δε ότι είναι μία απόλυτος κενοδοξία κι έτσι συνεπώς ουδέποτε πρόκειται να δουν αγγέλους- είναι όμως κάτι το οποίο δεν ξέρουν τι ζητούν. Ο άνθρωπος όντως ταράσσεται και αισθάνεται μέσα του πολύ άσχημα. Υπήρχε δε και η αντίληψις εις την Παλαιά Διαθήκη ότι εκείνος ο οποίος θα έβλεπε άγγελον, τούτο σήμαινε ότι θα απέθνησκε, ότι ο άγγελος ήτο προάγγελος κακών πραγμάτων, κακών μηνυμάτων. Εδώ όμως τώρα όταν εμφανίζεται ο άγγελος λέγει εις τον Ζαχαρία: «Μὴ φοβοῦ», «Μη φοβάσαι». Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2481

Δευτέρα τοῦ ἁγίου Πνεύματος
13 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ἁγια Τριας και αχρεια τριας

Καὶ πάλι, ἀγαπητοί μου, κηρύττουμε τὴν ἁγία αὐτὴ ἡμέρα, γιὰ νὰ ἐκφράσουμε τὰ βαθειὰ αἰσθήματα τῆς λατρείας μας πρὸς τὸν Θεό.

* * *

Ὁ Θεός, ποὺ οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ προσκυνοῦμε καὶ λατρεύουμε, εἶνε ὁ μόνος ἀληθινός. Δὲν εἶνε οὔτε ὅπως ἐκεῖνοι οἱ δώδεκα, τοὺς ὁποίους οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας θεοποίησαν καὶ ἐγκατέστησαν στὴν κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου, οὔτε ὅπως ὁ θεὸς τοῦ Κορανίου, οὔτε ὅπως ὁ θεὸς τῶν βραχμάνων ἢ τῶν βουδδιστῶν τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς. Ὁ Θεὸς ποὺ λατρεύουμε εἶνε ὁ ἐν Τριάδι Θεός, Πατὴρ Υἱὸς καὶ ἅγιον Πνεῦμα· ἁγία Τριάς, ἐλέησον τὸν κόσμον!
Ὁ ἐν Τριάδι Θεὸς ἦταν ἄγνωστος στοὺς ἐθνικοὺς – εἰδωλολάτρες. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γιὰ νὰ τὸν κηρύξῃ στὸν Ἄρειο πάγο τῶν Ἀθηνῶν, πῆρε ἀφορμὴ ἀπὸ τὸ βωμὸ ποὺ εἶχαν στήσει μὲ τὴν ἐπιγραφὴ «ἀγνώστῳ Θεῷ» (Πράξ. 17,23) καὶ εἶπε· Ἔρχομαι νὰ σᾶς γνωρίσω τὸν Θεὸ ποὺ ἀγνοεῖτε. Ἦταν ἀκόμη ἄγνωστος καὶ στὸν Ἰσραήλ, τὸν περιούσιο λαό του. Ἂν καὶ οἱ Ἰσραηλῖτες εἶχαν δεχθῆ τὴν ἀποκάλυψι τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀγνοοῦσαν ὅμως ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε Τριαδικός, ὅτι δηλαδὴ ἔχει Τρία Πρόσωπα· αὐτὸ ἀποκαλύφθηκε στὴν Καινὴ Διαθήκη. Read more »

Πεντηκοστάριο
Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς
1968 Ἡ ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2480

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς
12 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ἡ εορτη της Πεντηκοστης

«Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια [μόνος]» (Ψαλμ. 76,14-15)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις, μία ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες ἑορτὲς τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας· εἶνε Πεντηκοστή.
Ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι στὴν ἐκκλησία. Μὰ ἂν τοὺς ρωτήσῃς τί ἑορτάζουμε, λίγοι γνωρίζουν· οἱ περισσότεροι ἔχουν ἄγνοια. Μπαίνουν στὸ ναό, ἀνάβουν κερί, ἀκοῦνε τὰ ὡραῖα λόγια τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ἀλλὰ ἀπ᾽ ὅλα αὐτὰ τί καταλαβαίνουν; Εἶνε σὰν ν᾽ ἀκοῦνε μιὰ ξένη γλῶσσα, γιαπωνέζικα ἢ κινέζικα. Μοιάζουν μ᾽ ἐκείνους τοὺς κατοίκους τῶν Ἰεροσολύμων πού, ἀκούγοντας σήμερα τοὺς ἀποστόλους νὰ μιλοῦν ξένες γλῶσσες, ἔλεγαν· «Γλεύκους μεμεστωμένοι εἰσί», ἤπιαν πολὺ μοῦστο (Πράξ. 2,13)· τόσο κατάλαβαν. Ἀκόμα καὶ οἱ ἀπόστολοι, ποὺ τρία χρόνια ἄκουγαν τὸν Κύριο, μερικὲς φορὲς δὲν καταλάβαιναν ὡρισμένα σημεῖα, κι αὐτὸ λυποῦσε τὸν ῥαββί (βλ. Ματθ. 15,16. Λουκ. 24,25)· ὅταν ὅμως ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο καὶ τοὺς φώτισε, τότε τὰ κατάλαβαν ὅλα. Ἔτσι εἴμαστε κ᾽ ἐμεῖς σήμερα.
Τί λείπει; Λείπει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο. Ἂς παρακαλέσουμε λοιπὸν νὰ ἔλθῃ καὶ σ᾽ ἐμένα καὶ σ᾽ ἐσᾶς, ν᾽ ἀνοίξουν τὰ μάτια μας, νὰ δοῦμε κ᾽ ἐμεῖς ὅλα τὰ θαυμάσια καὶ νὰ φωνάξουμε μαζὶ μὲ τὸν ψαλμῳδό· «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια» (Ψαλμ. 76,14-15).
Ποιά, λοιπόν, εἶνε τὰ θαυμαστὰ τῆς σημερινῆς ἡμέρας; Read more »

Πεντηκοστάριον
Ἀνάληψις
1993 Ἡ ἀνόρθωσις τοῦ πεσόντος

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2478

Ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου
Πέμπτη 2 Μαΐου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Η ανορθωσις τοῦ πεσοντος

«Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός» (Σύμβ. πίστ. 6)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε ἑορτὴ μεγάλη, δεσποτική. Ἀνάληψις, μία ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες ἑορτὲς τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Σύντομος θὰ εἶνε ὁ λόγος τοῦ γέροντος ἐπισκόπου.

* * *

Ὁ ἄνθρωπος, κάθε ἄνθρωπος, ὅπου καὶ ἂν κατοικῇ καὶ ὁποιοδήποτε χρῶμα καὶ ἂν ἔχῃ, εἶνε πλάσμα τοῦ Ὑψίστου, ἔχει δημιουργηθῆ ἀπὸ τὸ Θεό. Μόνο ἄπιστοι καὶ ἄθεοι μπορεῖ νὰ ποῦν, ὅτι αὐτὸς ἔτσι τυχαίως βρέθηκε πάνω σὲ τοῦτο τὸν πλανήτη. Ἐὰν γιὰ ἕνα ἄγαλμα ποὺ βλέπουμε, π.χ. τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου, δὲν λέμε ὅτι μόνο του παρουσιάστηκε, ἔτσι τυχαίως, γιατὶ ξέρουμε ὅτι κάποιος γλύπτης δούλεψε καὶ χρειάστηκε χρόνο πολὺ γιὰ νὰ τὸ λαξεύσῃ, πολὺ περισσότερο αὐτὸ ἰσχύει γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ εἶνε ἕνα ἄγαλμα ἔμψυχο. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2475

Τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης
Σάββατο 21 Μαΐου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Αρχων θεοπεμπτος

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις, ἑορτάζει ὁ μέγας Κωνσταντῖνος.
Τί ἔκανε, ὥστε νὰ γίνῃ ἅγιος; Δὲν ἦταν ἀ­σκη­τής, οὔτε ἱερεύς, οὔτε ἀρχιερεύς· ἦταν ἀ­ξι­­ωματικός, ἔγινε κατόπιν στρατηγός, μετὰ ἔ­γι­­νε βασιλεὺς καὶ τέλος μονοκράτωρ ὅλου τοῦ κό­σμου. Καὶ ἔγινε ἅγιος· ὁ πρῶτος ἅγιος βασιλεύς.
Τὸ συμπέρασμα· ἅγιος μπορεῖ νὰ γίνῃ ὁ­ποιοσδήποτε, ὅποια κοινωνικὴ θέσι καὶ ἂν ἔχῃ· καὶ ὁ ψαρᾶς καὶ ὁ τσοπᾶνος καὶ ὁ τεχνίτης καὶ ὁ δικαστὴς καὶ ὁ ἀστυνόμος καὶ ὁ ἀξιωματικὸς καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ μονοκράτωρ. Ἡ ἁγιότης δὲν εἶνε προνόμιο ὀλίγων· μποροῦν νὰ τὴν ἀποκτήσουν οἱ πάντες, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος εἶπε «Ἅγιοι γίνεσθε» (Λευϊτ. 20,1,26 = Α΄ Πέτρ. 1,16).

* * *

Ἦταν ἐξ ἀρχῆς ἅγιος ὁ μέγας Κωνσταν­τῖ­νος; Κανείς δὲν γεννήθηκε ἅγιος· ὅλοι γεννώμεθα ἁμαρτωλοὶ καὶ ἔχουμε ἀνάγκη μετανοίας, καθάρσεως καὶ ἀναγεννήσεως. Δὲν ἦ­ταν λοιπὸν ἅγιος, οὔτε κἂν Χριστιανός. Ζοῦ­σε σὲ κόσμο εἰδωλολατρικό. Ὁ πατέρας του ἦ­­ταν εἰδωλολάτρης. Ἡ μητέρα του βέβαια, ἡ ἁ­­γία Ἑλένη, ἔτρεφε συμ­­πάθεια στοὺς Χριστι­ανούς, ποὺ διώκονταν, καὶ ἀπὸ αὐτὴν κληρονόμησε εὐγενῆ αἰσθήματα θρησκευτικότητος καὶ ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό.
Πῶς ἔγινε Χριστιανός; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2472

Ἀνακ. λειψ. Μ. Ἀθανασίου (Ματθ. 5,14-19)
Δευτέρα 2 Μαΐου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Αν πας με το Ευαγγελιο, θα σε σταυρωση ο κοσμος

«Οι θελοντες ευσεβως ζην εν Χριστω Ιησου διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­­γυρις· ἑορτάζει ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους ἁγίους τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀνδρείους πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ὁ μέγας Ἀθανάσιος· στὸ ἁ­γιολόγιο τῆς Ὀρθοδοξίας κατέχει ξεχωριστὴ θέσι. Ἡ μορφή του –μα­ζὶ μὲ τὸν διάδοχό του ἅγιο Κύριλλο– τιμᾶ­ται στὶς 18 Ἰανουαρίου, καὶ σήμερα 2 Μαΐου εἶνε ἡ ἐπέτειος τῆς κοιμήσεώς του.
Ποιός ἦταν ὁ μέγας Ἀθανάσιος; Ὅλοι οἱ παπᾶδες καὶ δεσποτάδες νὰ μαζευτοῦμε καὶ νὰ μᾶς στύψε­­τε, τὸ νυχάκι τοῦ μεγάλου Ἀ­θανασίου δὲν κάνουμε. Μεταξὺ τῶν ἁγίων ἀν­δρῶν πρῶ­τος μετὰ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ ἔρχεται ὁ ἀ­πόστολος Παῦλος, καὶ δεύτερος χωρὶς ἀμφιβολία ὁ μέγας Ἀθανάσιος. Κήρυξε τὸ Εὐαγγέ­λιο, στερέ­ωσε τὴν Ὀρθοδοξία. Ὁ βίος του εἶ­νε βιβλίο ὁλόκληρο καὶ θὰ χρειάζονταν ὄχι ἕ­να ἀλλὰ πολλὰ κηρύγματα. Δὲν εἶμαι ἄ­ξιος νὰ τὸν ὑμνήσω· θὰ μοῦ ἐπιτρέ­ψετε μὲ συντομία ν᾽ ἀ­ναφερθῶ στὴ μορφή του.

Read more »

Η ΖΩΟΔΟΧΟ ΠΗΓΗ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους.
Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα. Tο Tριώδιο (10 εβδομάδες, δηλαδή 70 ημέρες) προηγείται της Kυριακής του Πάσχα, το δε Πεντηκοστάριο (7 εβδομάδες, δηλαδή 50 ημέρες) ακολουθεί. Oι εορτές αυτές ονομάζονται κινητές, γιατί δεν έχουν σταθερά ημερομηνία, εν αντιθέσει με τις άλλες εορτές του εκκλησιαστικού έτους που έχουν σταθερά ημερομηνία και λέγονται ακίνητες. Tών κινητών εορτών η ημερομηνία κάθε χρόνο αλλάζει. Eξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Όταν το Πάσχα είναι πρώιμο, έρχονται και αυτές ενωρίτερα· όταν το Πάσχα είναι όψιμο, αυτές έρχονται αργότερα. Read more »