Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2394

Tοῦ προφήτου Ἠλιοὺ (Λουκ. 4,22-30)
Τρίτη 20 Ἰουλίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὁ Χριστος στη Ναζαρετ

«Οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ» (Λουκ. 4,24)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ καὶ πανήγυρις· ἑορτάζει ὁ προφήτης Ἠλίας. Πῶς θὰ ἑ­­ορτάσουμε τὴν ἡμέρα αὐτή; Ἂν ἑορτά­σουμε ὅπως θέλει ὁ Θεὸς καὶ ὁ ἅγι­ος, εὐ­λογία σ᾽ ἐμᾶς· διαφορετικά…, ὁ Κύριος λέει ὅτι μισεῖ τὶς ἑορτὲς καὶ τὰ πανηγύρια μας (βλ. Ἠσ. 1,14).
Θὰ παρακαλέσω νὰ προσέξετε. Θὰ σᾶς ἑρ­μηνεύσω τὸ εὐαγγέλιο τῆς ἑορτῆς (βλ. Λουκ. 4,22-30). Ἐκεῖ ὁ Κύριος βρίσκει ἀ­φορμὴ καὶ ἀναφέρει τὸν προφήτη Ἠλία. Ἂς τὸ δοῦμε.
Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1958

Τῆς ἁγ. μεγαλομ. Κυριακῆς (Γαλ. 3,23 – 4,5)
7 Ἰουλίου
Toῦ Μητροπολίτου Φλρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ολοι ενα «εν Χριστω»

«Πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3,28)

Ἡ πρὸ Χριστοῦ ἀνθρωπότης, ἀγαπητοί μου, ἦταν κομματιασμένη.
Ἡ εἰρηνικὴ ζωὴ τοῦ παραδείσου, ἀφ᾽ ὅτου οἱ πρωτόπλαστοι προτίμησαν νὰ δοκιμάσουν τὴ γεῦ­σι τῆς παρακοῆς, τὴν ἀνταρσία τῆς ἁ­μαρτίας, ἔκανε πλέον φτερά. Νόμισαν πὼς ἔ­τσι θὰ γίνονταν εὐτυχέστεροι, ἀλλ᾽ ἀ­πατήθηκαν οἰκτρὰ καὶ ἀντὶ γιὰ εὐτυχία ἔπεσαν σὲ μεγά­λη δυσ­τυχία ποὺ διαρκεῖ μέχρι σήμερα.
Ἡ ἁ­μαρ­τία, μεταξὺ τῶν ἄλλων κακῶν καὶ τρομε­ρῶν ἀποτελεσμάτων ποὺ προκάλεσε, ­πέ­τυχε καὶ τοῦτο τὸ «κατόρθωμα»· κατά­φερε νὰ διαιρέσῃ τρομερὰ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀ­δὰμ καὶ τῆς Εὔας καὶ νὰ δημιουργήσῃ μέσα στοὺς κόλπους τῆς ἀνθρωπότητος χάσματα. Ἦταν τόσο μεγάλα τὰ χάσματα αὐτά, ὥστε κι αὐτοὶ ἀκόμα οἱ μεγάλοι φιλόσοφοι τῆς ἀρχαιότητος τὰ θεωροῦσαν ἀ­γεφύρωτα. Read more »

«Χαιρε αποστολης ιατρικης δηλουσα υψος»

(Εκ της Ακολουθιας – Χαιρετισμων των Αγιων Αναργυρων)

Μεταξύ των Αγίων Αναργύρων, διακριτική θέση κατέχουν και οι εορτάζοντες ιατροί (1η Ιουλίου) Κοσμάς και Δαμιανός. Εκφράζουν μια εξαιρετικά ισχυρή και ευαίσθητη σχέση με την διακονία της ιατρικής επιστήμης, που ενεργοποιήθηκε στη ζωή τους ως ευεργεσία του ανθρώπου, πνευματική – σωτηριολογική και θεραπευτική. Ως ιατροί, έδωσαν τους ισχυρότερους παλμούς ιατρικής διακονίας.
Ομοίως, πηγή ευλογιών και θαυμάτων δια τους πιστούς είναι και ολόκληρη η εικοσάς (20) των Αγίων Αναργύρων, των οποίων η μνήμη στις 17 Οκτωβρίου.
Η βοήθεια των Αγίων δεν εξαντλήθηκε στην διατήρηση της υγείας της κοινωνικής λειτουργίας που, πολλοί δυστυχώς, την οριοθετούν στην δραστηριότητα των δύο βασικών ενστίκτων, αυτοσυντήρησης και αναπαραγωγής. Αυτή η θεώρηση, ως κοινωνικής αντίληψη, χαρακτηρίζει τη σημερινή πτωτική κοινωνία, ως αποξένωση από το Θεό. Ελεγκτικός ο λόγος της Αποκάλυψης:
«Λέγεις ότι πλούσιος ειμί και πεπλούτηκα και ουδενός χρείαν έχω και ουκ οίδας ότι σύ ο ταλαίπωρος και ο ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός» (Αποκ. 3,17). Read more »

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

_________

______

Θαύμα στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός! Λίγες ώρες μετά το θαύμα, στις 7-10-1964, μίλησε στο ναό του Νοσοκομείο. Ιερεύς του νοσοκομείου ήτο ο π Ηλίας. Θέμα της ομιλίας ήτο· ΤΙ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΩΜΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΩΝ ΩΝ ΑΝΤΑΠΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ; Η ομιλία διασώθη, ακούστέ την· Το θαύμα θα το θυμούνται ακόμα, όχι μόνο ευλαβείς χριστιανοί, που είναι άνω των 60 ετών, αλλά και κάποιοι σημερινοί επίσκοποι που παρακολουθούσαν τότε τα κηρύγματά του και συμμετείχαν στους αγώνες του...

Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης το 1964 ήτο ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κακών επισκόπων και των κακών αρχόντων με τους αγώνες του.
Στις αρχές Αυγούστου το 1964 μπήκε επειγόντως στο Νοσοκομείο του Ευαγγελισμού για μια απλή επέμβαση. Έπαθε μόλυνση κατά την εγχείρηση και έμεινε 65 ημέρες στον Ευαγγελισμό με υψηλό πυρετό, που έφτανε στους 40 βαθμούς κελσίου. Έπαθε σηψαιμία….

Την συνέχεια διαβάστέ την: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=38151

• Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε μετὰ τὴν θαυμαστὴ θεραπεία του π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγ. Μαρίνης Ἡλιουπόλεως – Ἀθηνῶν, ὅπου ἐφημέρευε ὁ ἀείμνηστος φίλος του εὐλαβὴς καὶ πολύτεκνος ἱερεὺς π. Δημήτριος Παπαντώνης. Εἶνε Κυριακὴ 1η Νοεμβρίου 1964 καὶ ἑορτὴ τῶν ἁγίων Ἀναργύρων. Θὰ μιλήσῃ ἐπὶ τῆς ἑορτῆς· καί, παρὰ τὴν περιπέτεια ποὺ πέρασε, φαίνεται ὅτι δὲν ἔχει ἐγκαταλείψει τὴν προσπάθεια ποὺ ἔχει ἀρχίσει ἀπὸ καιρό, νὰ καταπιάνεται δηλαδὴ μὲ τὰ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα.

Των Αγίων Αναργύρων
1 Νοεμβρίου
Η ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΑΙ;

«Η αγαπη ου περπερευεται, ου φυσιουται»(Α΄ Κορ. 13,4)

Ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, μία ἀσθένεια σοβαρὰ – τρομερά, μία ἀσθένεια ποὺ κάνει θραῦσι, ποὺ σαρώνει τὸν κόσμο. Ποιά εἶνε αὐτή; εἶνε ἡ φθίσις, εἶνε ὁ καρκίνος; Δὲν θέλω νὰ ὁμιλήσω γιὰ τὶς ἀσθένειες αὐτές. Γιατὶ ξέρω πόσο ὁ καθένας ἀπὸ ἡμᾶς ἀγαπάει τὴν ζωή του καὶ πόσο ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν σωματικήν του ὑγεία· ξέρω πολὺ καλά, ὅτι μόλις παρουσιασθῇ κάποιο σπυράκι, κάποιος πυρετός, ἀμέσως ἀνησυχοῦμε καὶ τρέχουμε στὸ γιατρὸ καὶ ἀγοράζουμε φάρμακα καὶ ὑποβαλλόμεθα στὴν πιὸ αὐστηρὰ δίαιτα, γιὰ νὰ γίνωμε καλά.
Δὲν ὁμιλῶ λοιπὸν γιὰ ἀσθένεια σωματική, ὁμιλῶ γιὰ κάποια ἄλλη ἀσθένεια· κάποια ἀσθένεια ἡ ὁποία, ὅπως εἶπα, κάνει μεγάλη καταστροφὴ στὸν κόσμο. Εἶνε ψυχικὴ ἀσθένεια, εἶνε νόσημα πνευματικό. Θὰ ἔπρεπε ν᾽ ἀκοῦμε τὴν ἀσθένεια αὐτὴ καὶ νὰ τρέμουμε περισσότερο ἀπ᾿ ὅ,τι τρέμουμε γιὰ σωματικὲς ἀσθένειες· καὶ ὅμως θὰ πῶ τ᾿ ὄνομά της καὶ κανεὶς ἀπὸ ἐμᾶς δὲν θὰ ταραχθῇ. Τὸ ὄνομα τῆς ἀσθενείας αὐτῆς εἶνε ὑπερηφάνεια. Δὲν εἶνε ἀσθένεια αὐτή, δὲν εἶνε νόσος αὐτή, δὲν εἶνε καταστροφὴ αὐτή;
Περὶ αὐτῆς τῆς ἀσθενείας ὁμιλεῖ ἡ ἁγία Γραφή, περὶ αὐτῆς τῆς ἀσθενείας ὁμιλεῖ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος, περὶ αὐτῆς ὁμιλεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος δίδει καὶ τὸ κατάλληλο φάρμακο διὰ τὴν θεραπείαν τῆς ἀσθενείας αὐτῆς. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2390

Τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων
Τετάρτη 30 Ἰουνίου 2021
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

«Εως εσχατου της γης»

«Λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. 1,8)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, στὴ ζωὴ τῶν ἀν­θρώπων κρίσιμες στιγμές, ζυγίζουν αἰωνι­ότητα· λαμβάνονται τότε ἀποφάσεις σὲ μεγάλα ζητήματα. Σὲ πρόσωπα ποὺ κλήθησαν νὰ παίξουν εὐρύτερα ῥόλο, στὸ ἔθνος ἢ στὴν ἀν­θρωπότητα, οἱ στιγμὲς αὐτὲς γίνονται γνω­στές· πῶς ὁ ὑπηρέτης ἔγινε ἄρχοντας, ὁ στρα­τιώτης στρατάρχης, ὁ βοσκὸς βασιλιᾶς…
Μελετώντας ὅμως τὴν παγκόσμιο ἱστορία δὲν θὰ βροῦμε στιγμὲς σπουδαιότερες ἀπὸ ἐ­κεῖνες ποὺ σημειώνει ἡ Βίβλος. Εἶνε αὐτὲς ποὺ ὁ Θεὸς ἐπεμβαίνει καὶ συντελοῦνται κοσμογονικὲς μεταβολές· ἐκεῖ ἰσχύει τὸ «Αὕ­τη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου» (Ψαλμ. 76,11).
Θέλετε νὰ δῆτε μιὰ τέτοια στιγμή; Εἶνε τότε, ποὺ ὁ ὅμιλος δώδεκα ἀνδρῶν σ᾽ ἕνα ὑ­πε­ρῷο τῆς Ἰερουσαλὴμ ἑτοιμάζεται νὰ βγῇ γιατί; Γιὰ νὰ κατακτήσῃ τὴν οἰκουμένη καὶ νὰ στήσῃ παντοῦ τὴ σημαία τοῦ σταυροῦ· ἡ στιγμὴ τῆς ἀποστολικῆς ἐξορμήσεως! Εἶνε ἄνθρωποι ἄγνωστοι, ποὺ θὰ γίνουν πασίγνωστοι. Τὰ ὀ­νόματά τους εἶνε στὸ Εὐαγγέλιο καὶ πρὸ παν­τὸς στὶς καρδιὲς ἐκείνων ποὺ δι᾽ αὐτῶν πίστεψαν στὸ Χριστό. Τί μεγάλη μεταβολή!
Ὅποιος θ᾽ ἄκουγε τὸ σκοπό τους, θὰ προεξωφλοῦσε τὴν ἀποτυχία. Ἐκεῖ ὅπου ἀπέτυχαν Σωκράτες καὶ Πλάτωνες κ.ἄ., θὰ ἐπιτύγχαναν αὐτοί, οἱ ἁλιεῖς τῆς Γαλιλαίας; Μὲ μηδαμινὰ μέσα, ὕψιστα καὶ αἰώνια ἀποτελέσματα; Πῶς; Ἡ ἱστορία περιγράφει τὸ θαῦμα. Ἡ λογικὴ ἀπορεῖ. Ἡ πίστις μόνο ἐξηγεῖ. Read more »

Περίοδος Δ΄ –
Ἔτος ΛΗ΄Φλώρινα ἀριθμ. φύλλου 2389
Τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου
Τρίτη 29 Ἰουνίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

«Aγαπας με;

«Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων;…» (Ἰω. 21,15-18)

Θυμᾶστε, ἀγαπητοί μου, τὸν Πέτρο τὴ νύ­χτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης ὅταν ὁ Κύρι­ος δικαζόταν; Στὴν αὐλὴ Ἄννα καὶ Κα­ϊάφα στεκό­ταν σὰν ἄγνωστος· ἀλλ᾽ ἀ­ναγνωρίστηκε, καὶ ἀρνήθηκε τὸν Διδάσκαλο· τρεῖς φορές! ἔπεσε, καὶ ἡ πτῶσι του ἦταν μεγάλη.

Ποιά νὰ ἦταν ἡ ψυχολογική του κατά­στασι; τί διαλογισμοὶ τὸν τάραξαν ἕως τὴν Ἀ­νάστασι; Βρῆκε παρηγοριά, ἢ ἄκουσε λόγια αὐστηρά; Δὲν λένε τὰ Εὐαγγέλια. Σίγουρα ἡ ψυ­χή του θὰ καλύφθη­κε ἀπὸ μελαγχο­λί­α. Αὐτὸς ν᾿ ἀρνηθῇ τὸν Διδά­σκαλο; Πολὺ βα­ρύ! Κινδύνευσε ν᾽ ἀ­πελπιστῇ. Ἡ θεία χάρις τὸν κράτησε. Σώ­­θηκε, γιὰ νὰ διαλαλῇ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ! Ἂν ἦταν ἄλλος θὰ ψυχραινόταν, θὰ διέκοπτε κάθε δεσμό. Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος δὲν ἀρ­νήθηκε τὸν Πέτρο, δὲν τὸν δι­έγραψε. Ἀπόδειξις ἐ­κεῖ­νο τὸ βλέμμα, μὲ παρά­πονο καὶ στοργή, ποὺ τοῦ ἔρριξε ἀμέσως τότε καὶ τὸν ἔκανε ν᾽ ἀ­­ναλυθῇ σὲ δάκρυα· ἀπό­δειξις κι ὅτι στὸ ἀ­ναστάσιμο μήνυμα τοῦ ἀγγέλου στὶς μυροφό­ρες γίνεται μνεία σ᾽ αὐτόν· «Ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ…» (Μᾶρκ. 16,7)· ἀπόδειξις καὶ ὁ διάλογος μετα­ξὺ Ἰησοῦ καὶ Πέτρου στὸ γιαλὸ τῆς Τιβεριάδος.

Ὁ Κύριος τὸν ρωτάει· –Σίμων γυιὲ τοῦ Ἰω­νᾶ, μὲ ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ τοὺς συμμαθητάς σου; –Ναί, Κύριε, λέει ὁ Πέτρος, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Ὁ Κύριος ὅμως ἐ­παναλαμβάνει δύο ἀκόμη φο­ρὲς τὴν ἐρώτησι «Ἀ­γα­πᾷς με;». Τὴν τρίτη ὁ Πέτρος, βλέπον­τας ὅ­τι ἡ ἀ­γάπη του ἀμφισβη­τεῖται, λυπήθηκε καὶ εἶ­πε· Κύριε, σὺ τὰ ξέρεις ὅλα· ξέρεις σὲ ἀγαπῶ. Read more »

Ομιλια Α΄ του Ιερου Χρυσοστομου προς τιμην του αποστολου Παυλου

Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γέν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.
Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες….

Για την συνεχεια πατηστε τον τιτλο

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Β΄

Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι. Read more »

«ΠΑΥΛΟΣ… » (Α´ Θεσ. 1,1) Σκετο.

Ουτε αγιωτατος, ουτε παναγιωτατος

Του Μητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

__________

____

2. Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

«Πραξεις των Αποστολων».
Ένα θεοπνευστο, ιστορικο αλλα και ναυτικο κειμενο

Οι «Πράξεις των Αποστόλων», ένα από τα 27 θεόπνευστα βιβλία της Καινής Διαθήκης, ιστορικά περιλαμβάνει γεγονότα της περιόδου 30 – 63 μ.Χ. Μελετώντας το, μεταξύ των άλλων χαρακτηριστικών του, διακρίνεις και ένα που αβίαστα μπορείς να το χαρακτηρίσεις ναυτικό.
Ο Άγγλος πλοίαρχος James Bryan Smith (1782 – 1867), στο έργο του «Voyage and Shipwreck of St Paul» «Το ταξίδι και το ναυάγιο του Αποστόλου Παύλου» (1848), αναπτύσσει από ναυτικής απόψεως με λεπτομέρειες τη διήγηση του ταξιδίου και αναφέρει : «Το πολυτιμότερο ναυτικό έγγραφο της αρχαιότητας είναι η περιγραφή του ταξιδίου και του ναυαγίου του Αποστόλου Παύλου στις Πράξεις των Αποστόλων. Κάθε ναυτικός με την πρώτη ματιά διακρίνει ότι η περιγραφή του ταξιδίου και του ναυαγίου τούτου μόνον υπό αυτόπτου μάρτυρος ήταν δυνατόν να γραφτεί».
Ο Γερμανός Γεωγράφος και καθηγητής Ναυτιλίας στη Ναυτική Ακαδημία της Βέρνης, Arthur Breusing (1818 – 1892) στο έργο του «Die Nautik der Alten» «Η Ναυτιλία των Αρχαίων» (Βέρνη 1886) το οποίο επανεκδόθηκε το 2013 και το 2018 αναφέρει σχεδόν τα ίδια.
Ο Γερμανός ιστορικός Eduard Meyer (1855 – 1930), ο οποίος χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη σύγχρονη αυθεντία σε θέματα ιστορίας του 1ου μΧ αιώνα αναφέρει ότι το κατά Λουκά Ευαγγέλιο και οι ‘Πράξεις των Αποστόλων’ είναι «μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εργασίες που κατέχουμε από την αρχαιότητα». Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-20

10 ῾Ορᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός.12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων.
15 ᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ρῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.

Read more »

Αγιου Ιωαννου, αρχιεπισκoπου Κωνσταντινουπoλεως,

του Χρυσοστoμου ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].
Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα; Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και, γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή, και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε τους πολλούς ιερείς και έχουμε τα τάγματα των διδασκάλων. Από την πηγή αυτή βγήκε και το προφητικό χάρισμα και η δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία στολίζουν συνήθως την Εκκλησία του Θεού, από εκεί έχουν την προέλευση. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 876

Τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου
Τρίτη 15 Ἰουνίου 2021 (2002)

Μην απελπιζεσθε

(σελίδες ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου)

Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, ἀγαπητοί μου, εἶνε μιὰ σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ὁ ἦ­χος της φτάνει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶνε ἕνας μεγάλος ποταμός, ποὺ ἀρδεύει τὸ γεώρ­γιον τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Εἶνε ἕνας κῆπος μὲ ποικίλα ἔγχρωμα ἄνθη, ποὺ ἀποπνέουν ἄ­ρωμα Ὀρθοδοξίας. Εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ δέκα μεγάλα πνεύματα ποὺ ἀνέδειξε ἡ ἀνθρωπότης.
Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι· «Ἐξ ὄνυχος τὸν λέον­τα». Ἔτσι καὶ ἀπὸ λίγες σελίδες τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου μποροῦμε νὰ ἀναλογισθοῦ­με τὴν τεραστία φυσιογνωμία του.
Θὰ σταθοῦμε σὲ τρία σημεῖα τῆς ζωῆς του.

* * *

⃝ Στὰ παιδικά του χρόνια ἦταν πολὺ ζωηρός. Τὸ σχολεῖο τὸ ἀπέφευγε. Γύριζε στοὺς δρόμους. Ἔκανε παιχνίδια μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Πηδοῦσε φράχτες, ἀνέβαινε βουνά. Πῆ­γε κάποτε στὸν κῆπο ἑνὸς γείτονα καὶ ῥήμαξε τὴν ἀχλαδιά του…
Ζωηρὸ παιδί. Ἀλλ᾿ εὐτύχησε νὰ ἔχῃ γονεῖς. Διότι πολλὰ παιδιὰ φαίνεται ὅτι ἔχουν γονεῖς μὰ δὲν ἔχουν. Τὸ νὰ γεννήσῃ κανεὶς παιδὶ εἶ­νε εὔκολο· εἶνε φυσικὸ φαινόμενο καὶ συναν­τᾶται σὲ ὅλη τὴν φυσιολογικὴ κλίμακα τῶν ζῴ­ων. Ὄχι λοιπὸν τὸ γεννᾶν ἀλλὰ τὸ ἀνατρέφειν, αὐτό εἶνε τὸ δυσκολώτερο. Ἡ ἀνατροφὴ εἶνε «τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν». Read more »

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1078
Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Ποιος ειν᾿ αυτος που ανεβαινει τοσο ψηλα;

ΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε δεσποτικὴ ἑορτή. Γιατί ὀνομάζεται δεσποτική; Διότι ἑορτάζει ὁ Δεσπότης. Ποιός δεσπότης, ἡ ἀφεντιά μου; Κ᾿ ἐγὼ δεσπότης λέγομαι, ἀλλὰ ἡ ἐξουσία μου εἶνε μικρά. Ἔχω κάποια ἐξουσία ἀπὸ τὸ Θεό· καὶ πρέπει κλῆρος καὶ λαὸς νὰ ὑπακούῃ στὰ λόγια μας, ὅταν αὐτὰ εἶνε λόγια τοῦ Χριστοῦ μας. Μικρὰ ὅμως εἶνε ἡ ἐξουσία μας· σήμερα εἶμαι δεσπότης, αὔριο δὲν εἶμαι. Αἰώνιος δεσπότης εἶνε ὁ Χριστός, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, καὶ ἡ βασιλεία του εἶνε αἰώνιος· «καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος» (Λουκ. 1,33· Σύμβ. πίστ.). Εἶνε βασιλεὺς τῶν «ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων» (Φιλ. 2,10). Ὁ Χριστὸς λοιπὸν ἀξίζει νὰ λέγεται Δεσπότης. Καὶ ἡ σημερινὴ ἑορτὴ εἶνε πρὸς τιμήν του.
Δεσποτικὲς ἑορτὲς ὑπάρχουν ἀρκετές, ὅπως λόγου χάριν τὰ Χριστούγεννα, τὰ Θεοφάνεια, ἡ Μεταμόρφωσις, ἡ Σταύρωσις, ἡ Ἀνάστασις ποὺ ἑωρτάσαμε σαράντα ἡμέρες – χθὲς τὸ βράδυ σταμάτησε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Σήμερα εἶνε ἡ Ἀνάληψις, δεσποτικὴ κι αὐτὴ ἑορτή, ἡ τελευταία ἀπὸ τὰ γεγονότα τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ.
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, μιλώντας στὴν ἑορτὴ αὐτή, εἶπε ὅτι δὲ᾿ βρίσκει λέξεις νὰ ἐκφράσῃ τὸ μεγαλεῖο της. Ἐμεῖς τί νὰ ποῦμε; Ἂς προσπαθήσουμε νὰ δώσουμε τὸ νόημά της. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΔ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1346

Τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης
21 Μαΐου
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Η μεγαλη ιδεα

«Οὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Δευτ. 8,3· Ματθ. 4,4· Λουκ. 4,4)

    ΟΜΙΛΩ, ἀγαπητοί μου, πολὺ ἁπλᾶ. Καὶ αὐ­τό, γιατὶ θέλω νὰ μὲ καταλαβαίνῃ καὶ ὁ πιὸ ἀ­γράμματος. Ἀλλὰ σήμερα, ἑορτὴ τοῦ ἁ­γίου Κωνσταντίνου καὶ τῆς ἁγίας Ἑλένης, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ μιλήσω λίγο ὑψηλότερα, καὶ παρακαλῶ νὰ ἔχω τὴν προσοχή σας.
Ὁ λόγος εἶνε περὶ τοῦ ἀνθρώπου.

* * *

   Ὁ ἄνθρωπος εἶνε τὸ τελειότερο πλάσμα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ γῆς, ἔμψυχο ἄγαλμα, «κατ’ εἰ­κόνα καὶ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) τοῦ Πλάστου.
Εἶνε σύνθετος· ὕλη ὁρατὴ καὶ πνεῦ­μα ἀόρατο. Ὕλη εἶ­νε τὸ σῶμα. Ἀποτελεῖ­ται ἀπὸ στοι­χεῖα, ποὺ διαρκῶς φθείρονται κα­τὰ τὸ «Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (ἔ.ἀ. 3,19). Ἀλλὰ τί σοφία στὴν σύνθεσί τους! Ὅλα τὰ ὄργανα λειτουργοῦν μὲ θαυμαστὸ συντονισμό. Καὶ τὸ τελευταῖο κύτταρο, ἀπὸ τὰ δισεκατομμύρια ποὺ ἔ­χει τὸ σῶμα, εἶνε ἕνα τέλειο ἐργοστάσιο. Read more »

Εορτη Αγίου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ
Πράξ. 26, 1 & 12-20

Toυ Mητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου

Ενα θαυμα

«Σαοὺλ Σαούλ, τί μὲ διώκεις; Σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν» (Πράξ. 26, 14)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἀμφιβάλλουν ἄν ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀληθινή. Ἀμφιβάλλουν ἄν ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς Θεός, ποὺ σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε καὶ ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐξακολυθεῖ νὰ ζῆ καὶ νὰ βασιλεύη εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴν Ἐκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Χριστός. Ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴ διδασκαλία του, ἀμφιβάλλουν γιὰ ὅλα ὅσα ἔχουν σχέσι μὲ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἁγία του Ἐκκλησία. Γιὰ νὰ πιστέψουν, λένε, θέλουν ἀποδείξεις. Θέλουν θαύματα.

* * *

Σʼ αὐτοὺς ποὺ ἀμφιβάλλουν θὰ μποροῦσε κανεὶς νʼ ἀναφέρη πολλὲς ἀποδείξεις καὶ ἐπιχειρήματα. Θὰ μποροῦσε ἀκόμη νʼ ἀναφέρη καὶ θαύματα παλαιότερα καὶ νεώτερα, ποὺ γίνονται ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλʼ ἐμεῖς θὰ παραλείψουμε ὅλα τὰ ἄλλα καὶ θʼ ἀναφέρουμε ἕνα καὶ μόνο θαῦμα, ποὺ φτάνει νὰ πείση ἕναν καλοπροαίρετο ἄνθρωπο ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀληθινἠ. Καὶ τὸ θαῦμα αὐτὸ εἶνε ὁ Παῦλος. Φτάνει αὐτὸς καὶ μόνο νʼ ἀποδείξη ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ποὺ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας. Γιατί σᾶς ρωτῶ; Τί ἦταν ὁ Παῦλος προτοῦ νὰ πιστέψη στὸ Χριστό; Read more »