Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2302
ἁγ. Προκοπίου (Λκ. 6,17-19· 9,1-2· 10,16-21)
Τρίτη 7 Ἰουλίου 2020 ἑσπέρας
Το[υ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου
Ὁ μεγαλομαρτυς
«Ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις…» (Λουκ. 10,21)
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ καὶ πανήγυρις τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου. Δὲν εἶνε πολὺ γνωστὸς ὁ ἅγιος Προκόπιος καὶ ἀξίζει νὰ τὸν γνωρίσουμε καλύτερα. Στὴ ζωή του ἔχει κάτι ποὺ μοιάζει μὲ τὸν ἀπόστολο Παῦλο καὶ τὸν μέγα Κωνσταντῖνο.
Δύο μέρη θὰ ἔχῃ τὸ κήρυγμα αὐτό· θὰ δοῦμε πρῶτα τὸν βίο τοῦ ἁγίου Προκοπίου, καὶ μετὰ τὸ εὐαγγέλιο ποὺ διαβάζεται στὴν ἑορτή του.
* * *
Τί ἦταν ὁ ἅγιος Προκόπιος, ἀγαπητοί μου; Γεννήθηκε στὰ Ἰεροσόλυμα στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284-304 μ.Χ.), διώκτου τῶν Χριστιανῶν. Ὁ πατέρας του ἦταν Χριστιανὸς καὶ λεγόταν Χριστοφόρος. Ἡ μητέρα του ἦταν ἐθνικὴ – εἰδωλολάτρισσα καὶ λεγόταν Θεοδοσία. Ὁ πατέρας ὅμως πέθανε νωρὶς καὶ τὸ παιδί, ποὺ τότε λεγόταν Νεανίας, ἔμεινε στὰ χέρια τῆς μητέρας. Αὐτὴ τὸ φρόντιζε, ἀλλὰ τὸ κατηύθυνε κατὰ τὰ φρονήματά της. Ὁ ἅγιός μας λοιπὸν στὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς του ἦταν εἰδωλολάτρης, ὅπως εἰδωλολάτρις φανατικὴ μάλιστα ἦταν ἡ μητέρα του. Ζοῦσαν στὸ σκοτάδι, δὲν εἶχαν δεῖ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ.
Μὲ τὰ μέσα ποὺ διέθετε ἡ μητέρα προώθησε τὸ παιδί της ψηλά. Ὅταν ὁ Νεανίας ἔφτασε σὲ ὥριμη ἡλικία, ἡ Θεοδότη τὸν ὡδήγησε στὸν βασιλέα, ποὺ τότε βρισκόταν στὴν Ἀντιόχεια, καὶ τὸν ἔθεσε στὴν ὑπηρεσία του. Ὁ Διοκλητιανὸς εἶδε τὰ προσόντα τοῦ νέου, τὸν κατέταξε στοὺς ἀξιωματούχους του καὶ μὲ τὶς παρακλήσεις τῆς μητέρας τὸν ὕψωσε τόσο στὴν ἱεραρχία τοῦ κράτους ὥστε τὸν ὠνόμασε δοῦκα τῆς Ἀλεξανδρείας, διοικητὴ τῆς Αἰγύπτου.
Ὑπὸ τὴν ἰδιότητα αὐτὴ τοῦ ἔδωσε ἀμέσως διαταγή, νὰ ἐνεργήσῃ διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν τῆς Αἰγύπτου. Αὐτὸς πῆρε στρατὸ καὶ ξεκίνησε γιὰ τὴν Ἀλεξάνδρεια. Στὸ δρόμο ὅμως τὴ νύχτα δέχθηκε ἀποκάλυψι ὅπως περίπου ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἄκουσε κάποιον νὰ τὸν καλῇ μὲ τ᾽ ὄνομά του, Νεανίαν, καὶ νὰ τὸν ἀπειλῇ μὲ θάνατο ἂν συνεχίσῃ τὸ διωγμό· εἶδε ἕνα σταυρὸ νὰ λάμπῃ σὰν κρύσταλλο κι ἀπ᾽ τὸ σταυρὸ ἀκούστηκε φωνὴ νὰ τοῦ λέῃ· «Ἐγώ εἰμι ὁ ἐσταυρωμένος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ». Αὐτὰ τὸν ἔκαναν νὰ πιστέψῃ ἀκραδάντως στὸ Χριστό. Read more »