Περίοδος Δ΄ – Eτος KΓ΄
Φλώρινα – αριθμ. φύλλου 1259

Τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου
Tου Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιωτου

ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΕΛΛΑΣ;

ΕΑΝ, ἀγαπητοί μου, ἀνοίξουμε τὴν παγκόσμιο ἱστορία, θὰ δοῦμε ὅτι πέρασαν ἄνδρες ἔξοχοι, ποὺ προσέφεραν μεγάλες ὑπηρεσίες στὸν κόσμο, καὶ γι᾿ αὐτὸ τοὺς δόθηκε τὸ ὄνομα «μέγας». Παράδειγμα ὁ Ἀλέξανδρος, ποὺ ἔφθασε μέχρι τὶς Ἰνδίες, ἵδρυσε τὴ μεγάλη ἑλληνικὴ αὐτοκρατορία, καὶ ἔσπειρε παντοῦ τὸ σπόρο τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ὡς πρόδρομο τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. Ὅπως λοιπὸν ἐκεῖνος, ἔτσι καὶ ὁ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ποὺ ἑορτάζει σήμερα ὠνομάστηκε μέγας. Γιατί ἆραγε; Τί ἔπραξε, ὥστε νὰ ὀνομασθῇ ἔτσι;
Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1672

Τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης
Tο[υ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ελλας, «εν τουτω νικα»!

Εορτή, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ μεγάλη, τοῦ ἁ­γίου Κωνσταντίνου καὶ τῆς ἁγίας Ἑλένης. Τὴν ἑορτάζουμε ὄχι μόνο ἐμεῖς ἀλλὰ καὶ ἄλ­λοι ὀρθόδοξοι λαοί. Στὴν Ὀρθοδοξία χιλιάδες εἶ­νε ἐκεῖνοι ποὺ φέρουν τὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων αὐτῶν· μικροὶ τοῦ λαοῦ ἀλλὰ καὶ μεγάλοι ἄρ­χοντες, πρίγκιπες καὶ βασιλεῖς τοῦ Βυζαντίου, ἀπ᾽ τοὺς ὁποίους ἐνδοξότερος εἶνε ὁ Κωνσταν­τῖνος ΙΑ΄ ὁ Παλαιολόγος, ποὺ ἔ­πεσε μαχόμενος ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ ἱεροῦ καθήκοντος.
Τὸ ἐπίθετο Μέγας δίδεται ἀπὸ τὴν ἱστορία σὲ πρόσωπα ἐξαίρετα, σὲ μεγά­λες φυσιογνωμίες τῆς ἀνθρωπότητος. Μέγας λ.χ. ὠνομάστη­­κε τὸ εὐγενὲς τέκνο τῆς Μακεδονίας ὁ Ἀλέξαν­δρος, ποὺ ἔφθασε μέχρι Νείλου καὶ Ἰνδι­ῶν καὶ ἵδρυσε τὴ μεγάλη ἑλληνικὴ αὐτοκρατο­ρία, ποὺ προετοίμασε τὸ ἔδαφος γιὰ τὸ χριστιανισμό.
Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ Ἀλέξανδρος εἶνε μέγας μιὰ φορά, ἑκατὸ φορὲς μέγας εἶνε ὁ Κωνσταντῖνος. Κι αὐτὸ δὲν εἶνε ἕνας κενὸς τίτλος· εἶνε μία πραγματικότης. Διότι ἡ ἱστορία –ὄχι ἡ μυθολογία– μαρτυρεῖ, ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ἵδρυσε ὁ Χριστὸς διὰ τοῦ τιμίου του αἵματος, στὰ πρῶ­τα χρόνια διώχθηκε ἀπηνῶς· ἀπὸ Ἑβραίους, ἀπὸ εἰδωλολάτρες, ἀπὸ ἡγεμόνες καὶ βασιλεῖς, ἀπὸ ποιητὰς καὶ φιλοσόφους. Πολεμήθηκαν ἀγρίως οἱ Χριστιανοὶ τῶν πρώτων αἰώνων· μὲ διαβολὲς καὶ συκοφαν­τίες, μὲ φωτιὰ καὶ σίδερο, μὲ φυλακὲς καὶ ἀγ­χό­­νες, μὲ ὅλα τὰ μέσα κακουργίας ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπινοήσῃ τὸ ἀνθρώπινο μυαλό. Τοὺς πολέμη­σαν Δέκιοι, Διοκλητιανοί, Νέρωνες – πόσα χρόνια, παρακα­λῶ· τρεῖς αἰῶνες, τόσο βάσταξαν οἱ δι­ωγμοί. Ἑκατομμύρια μάρτυρες ἀνέδειξε τό­τε ἡ θεία πρόνοια· ἄντρες, γυναῖκες, παιδιὰ προτίμησαν νὰ θυσιαστοῦν, γιὰ νὰ μείνουν πιστοὶ στὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἁγία του Ἐκ­κλησία.
Τριακόσα χρόνια! Καὶ πότε σταμάτησε ὁ δι­ωγμός, σὲ ποιά χρονικὴ στιγμή; Ὅ­ταν βασί­λευσε ὁ Κωνσταντῖνος. Ἡ ἱστορία βεβαιώνει, ὅτι αὐτὸς εἶν᾽ ἐκεῖνος ποὺ ἔπαυσε τὸ διωγμό.
Read more »

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΠΡΕΣΠΑΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΦΛΟΓΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΡΕΜΟΥΝ & ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ

15 Μαΐου 1988

________________

________

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2289

Τοῦ ἁγ. ὁμολογητοῦ Γερμανοῦ Κων/λεως
Τρίτη 12 Μαΐου 2020

Αγωνισθητε για την Ορθοδοξια

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τι­μᾷ τὸν ἅγιο Γερμανὸ πατριάρχη Κωνσταν­τινουπόλεως. Ποιός εἶνε ὁ ἅγιος Γερμανός;

Ἀπὸ τότε ποὺ ἡ πάλλευκη ψυχή του φτερού­γισε στὸν οὐρανὸ –κατὰ πᾶσαν πιθανότητα, νὰ μὴν πῶ βεβαιότητα, στὴν Πρέσπα τῆς Φλω­ρί­νης– πέρασαν πάνω ἀπὸ 1.200 χρόνια. Ὁ παν­δαμάτωρ χρόνος ἔσβησε πολλὰ ὀνόματα ἰσχυ­ρῶν, τὸ ὄνομα ὅμως τοῦ ἁγίου Γερμανοῦ ἐξα­κολουθεῖ νὰ λάμπῃ στὴν Ὀρθοδοξία. Read more »

Τῆς ἁγίας μάρτυρος Γλυκερίας
13 Mαΐου 2020
Toθ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Το χρεος ολων μας

ZΟΥΜΕ, ἀγαπητοί μου, σὲ ἕναν αἰῶνα θετικὸ καὶ ρεαλιστικό, αἰῶνα ὀρθολογισμοῦ. Οἱ ἄνθρωποι ἀμφιβάλλουν γιὰ ὅλα μέχρις ὅτου ἐξετάσουν καὶ πεισθοῦν μόνοι τους γιὰ τὸ κάθε τι. Ἔτσι ἀμφιβάλλουν καὶ γιὰ τὴ θρησκεία, γιὰ τὴν πίστι μας, καὶ ζητοῦν ἀποδείξεις· χωρὶς ἀποδείξεις δὲν πιστεύουν. Ὑπάρχουν λοιπὸν ἀποδείξεις, ὅτι ἡ δική μας πίστι, ἡ ὀρθόδοξος χριστιανικὴ πίστις, εἶνε ἡ ἀληθινή; Ὑπάρχουν· καὶ μάλιστα ἀποδείξεις πολλές. Ἀλλ᾿ ἀπ᾿ ὅλες πιὸ μεγάλη ξέρετε ποιά εἶνε; Ὁ ιδιος ὁ ἑαυτός σου. Ἂν τὸ θέλῃς, σὺ ὁ ιδιος μπορεῖς νὰ αἰσθανθῇς μέσα στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς σου ὅτι ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἡ μόνη ἀληθινὴ στὸν κόσμο. Πῶς; Κάνε δοκιμή. Read more »

Ἐπιφανίου, Γερμανοῦ, Θεοδώρου, Ἰω. Βλάχου
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Αρχαιοι και νεοι αγιοι

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῖς» (Ψαλμ. 67,36)

Σημερα ἀγαπητοί μου εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Ἂν ἀνοίξουμε τὰ βιβλία τῆς Ἐκ­κλησίας, θὰ δοῦμε ὅτι ἑορτάζουν τέσσερις ἅ­γιοι, ποὺ σὰν ἀστέρια φωτίζουν τὸν οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ προβάλλονται ὡς ὑποδεί­γματα. Ἔζησαν σὲ διά­φο­ρες ἐποχὲς καὶ συνθῆ­­κες, ἀλλὰ μετέχουν ὅλοι στὴν ἴδια ἁγιότητα.

* * *

Ἀρχαιότερος εἶνε ὁ ἅ­γιος Ἐπιφάνιος ἐπί­σκοπος Κύπρου. Τὸν τιμοῦν ἰδιαιτέρως σήμερα στὴ μαρτυρική μας μεγαλόνησο. Τί ἦ­ταν; Ἄνθρωπος. Κανείς δὲ γεννήθηκε ἅγιος· γίνεται ἅγι­ος. Ἅμα θέλῃ ὁ ἄν­θρωπος, ἢ γί­νε­ται ἔν­σαρκος ἄγγελος, ἢ κα­τέρ­χεται στὴ βαθμῖδα τῶν ζῴων καὶ καταντᾷ χει­ρό­τερος καὶ τῶν ζῴ­ων. Γεννήθηκε τὸ 310 στὰ ἅ­για μέρη τῆς Παλαιστίνης ἀπὸ γονεῖς Ἑβραί­ους πτωχοὺς γεωργούς. Γρήγορα τὸν εἵλκυσε ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, προσῆλθε στὸν ἐπίσκοπο Ἐλευθερουπόλεως Λουκιανὸ καὶ ζήτησε τὸ ἅγιο βάπτισμα. Ἐν συνεχείᾳ ἔζησε ἐ­κεῖ αὐ­στη­ρὰ ζωὴ σὲ μοναστήρι ὡς ἱερεύς. Ἡ φήμη του ὡς μορφω­μένου ἀσκητοῦ διεδόθη. Ὅταν στὴν Κύπρο ἐ­κενώθη ὁ ἀρχιεπισκοπι­κὸς θρόνος τὸν ἐξέλεξαν ποιμενάρχη τους. Ἔ­τσι ἔγινε ἐπίσκοπος Κωνσταντίας τὸ ἔτος 367. Ἔζησε βίον ἅ­γιον προσευχῆς, νηστείας, με­λέτης τῶν Γραφῶν. Μιλοῦσε πέντε γλῶσσες. Ὁ λόγος του καὶ τὰ συγγράμματά του ἦταν μαστίγιο καὶ κεραυ­νὸς κα­τὰ τῶν αἱρέσεων. Ἔ­ζησε ἑ­κατὸ σχεδὸν ἔτη καὶ εἶχε διαύγεια πνεύ­ματος. Στὰ πνευματικά του παιδιά, στοὺς ἱερεῖς καὶ διακό­νους, ἔλεγε· Φεύγω ἀπὸ τὸν κό­­­σμο αὐ­τόν· ζη­τῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Παρέ­δω­σε τὸ πνεῦμα μέσα στὸ πλοῖο, καθὼς ἐπέστρε­φε στὴν Κύπρο μετὰ ἀπὸ ταξίδι στὴν Κων­σταν­τινούπολι. Εἶνε ἀληθὲς ὅτι ὡς ἄν­θρω­πος τότε γιὰ ἕνα δι­άστημα, ἀπὸ ἀφέλεια, εἶχε παρα­συρθῆ καὶ συμφώνησε μ’ ἐκείνους ποὺ ἐξώρι­σαν τὸν ἱε­ρὸ Χρυσόστομο. Στὸ τέλος ὅμως διεπίστωσε τὴν ὑποκρισία καὶ τὶς μηχανορρα­φίες, ποὺ εἶ­χαν στηθῆ εἰς βάρος τοῦ μεγάλου ἐκείνου πατρός, καὶ ἀηδιασμένος ἀπεχώρησε. Τὸν ἔθαψαν μὲ μεγάλες τι­μὲς στὴν ἐπισκοπή του καὶ ἀργότερα τοῦ ἔκτισαν ναό. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου

Τοῦ ἁγίου Χριστοφόρου
Tου Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

KAΘE MEPA ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει ἁγίους, ὁσίους καὶ μάρτυρας. Σήμερα ἑορτάζει ὁ ἅγιος μάρτυς Χριστοφόρος. Ἀλλὰ ποιός ἦτο ὁ ἅγιος Χριστοφόρος;

* * *

Ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Κατήγετο ἀπὸ μέρος βαρβαρικό. Οἱ γονεῖς καὶ οἱ πρόγονοί του ἦταν ἀνθρωποφάγοι, καὶ αὐτὸς ἦτο βάρβαρος κατὰ τοὺς τρόπους. Ἦταν, ὅπως τὸν περιγράφουν, γίγας στὸ σῶμα, μὲ δύναμι τεραστία, ἀλλὰ στὴ μορφὴ δύσμορφος, πάρα πολὺ ἄσχημος. Γι᾿ αὐτὸ σὲ εἰκόνες τὸν ζωγραφίζουν μὲ κεφάλι σκύλου, σὰ᾿ νὰ ἦταν σκύλος. Αὐτὸ δὲν εἶνε ὀρθό. Διότι δὲν εἶχε κεφάλι σκύλου· τὸ κάνανε οἱ ἁγιογράφοι, γιὰ νὰ δείξουν πόσο ἄσχημος ἦτο.
Γύρω ἀπὸ τὸν βίο του ὑπάρχουν δύο παραδόσεις, ἡ ἀνατολικὴ καὶ ἡ δυτική. Σύμφωνα μὲ τὴν ἀνατολικὴ παράδοσι, σὲ κάποιο πόλεμο ὁ ἅγιος Χριστοφόρος συνελήφθη αἰχμάλωτος, καὶ ὡμολόγησε ὅτι πιστεύει στὸ Χριστό. Τὸν ἔστειλαν τότε στὴν Ἀντιόχεια μὲ συνοδεία διακοσίων στρατιωτῶν. Ἐκεῖ ὅλοι αὐτοὶ βαπτίσθηκαν ἀπὸ τὸν ἅγιο ἱερομάρτυρα Βαβύλα. Ἔπειτα τὸν ἔφεραν ἐμπρὸς στὸ βασιλιᾶ. Ἐκεῖνος ἐξεπλάγη ἀπὸ τὴν ἀσχημία τοῦ προσώπου του καὶ σκεπτόταν, μὲ ποιό τρόπο νὰ τὸν πάρῃ στὴν εἰδωλολατρία. Ἔβαλε λοιπὸν δύο ἁμαρτωλὲς γυναῖκες, δύο πόρνες, τὴν Καλλινίκη καὶ τὴν Ἀκυλίνα, νὰ τὸν προσελκύσουν. Ἀλλ᾿ ἀντὶ νὰ παρασυρθῇ ἀπὸ αὐτές, προσείλκυσε αὐτὸς ἐκεῖνες μὲ τὴ διδασκαλία του στὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Μάλιστα οἱ δύο αὐτὲς γυναῖκες μαρτύρησαν, τὶς σούβλισαν γιὰ τὸν Κύριο, καὶ ἑορτάζουν μαζί του τὴν ίδια ἡμέρα. Μετὰ ἀπ᾿ αὐτὰ ὠργισμένος ὁ βασιλιᾶς διέταξε νὰ κλείσουν τὸν ἅγιο Χριστοφόρο μέσα σ᾿ ἕνα χάλκινο σκεῦος καὶ ν᾿ ἀνάψουν ἀπὸ κάτω φωτιά. Ἀλλ᾿ αὐτὸς ἔμεινε ἀβλαβής. Ἔπειτα τὸν ἔρριξαν μέσα σ᾿ ἕνα πηγάδι. Τέλος τὸν ἀπεκεφάλισαν, καὶ ἔτσι ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1884

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης
Τρίτη 5 Μαΐου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑ

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, 5 Μαΐου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη μιᾶς ἐνδόξου καὶ λαοφιλοῦς παρθενομάρτυρος, τῆς ἁ­γίας Εἰρήνης. Πολλοὶ ναοὶ τιμῶνται ἐπ᾽ ὀνόματί της καὶ πανηγυρίζουν σήμερα.
Δὲν θὰ διηγηθῶ λεπτομερῶς τὸν βίο της. Θὰ προσπαθήσω περισσότερο ν᾽ ἀντλήσουμε κάποιο δίδαγμα ἀπὸ τὴν ἱστορία της.

* * *

Ἡ ἁγία Εἰρήνη ἦταν μοναχοκόρη μὲ εὐγε­νῆ καταγωγή. Γεννήθηκε στὴν περσικὴ πόλι Μαγεδὼν μέσα σὲ ἀρχοντικὸ σπίτι κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Πατέρας της ἦταν ὁ βασιλίσκος Λικίνιος καὶ μητέρα της ἡ Λικινία. Τὸ ἀρχικὸ ὄνομα τῆς κόρης ἦ­ταν Πηνελόπη. Ὅπως ἔδειξε μὲ τὴ ζωή της, δὲν τὴν θάμπωσαν οὔτε τὰ πλούτη τοῦ πατέ­ρα της οὔτε τὰ μεγαλεῖα τοῦ νῦν αἰῶνος καὶ ἡ δόξα τοῦ κόσμου τούτου.
Ὁ ἄπιστος πατέρας, φροντίζοντας γιὰ τὴν ἀνατροφή της ἀλλὰ καὶ φοβούμενος μήπως ἡ πίστι τῶν Χριστιανῶν ποὺ τότε διαδιδόταν τὴν ἐπηρεάσῃ, δαπάνησε πολλὰ χρήματα καὶ ἔ­­χτι­σε γιὰ τὴ μοναχοκόρη του ἕνα πύργο, ὅ­που τὴν ἔκλεισε ἀπὸ πολὺ μικρή, ὅταν ἦταν μό­λις ἕξι χρονῶν, γιὰ νὰ μὴ μπορῇ νὰ ἔχῃ καμμία ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Χριστιανούς. Τὴν παρέδωσε σὲ ἕνα σοφὸ γέροντα διδάσκαλο, τὸν Ἀπελλιανό, καὶ τοῦ ἀνέθεσε τὴν διαπαιδαγώγησί της. (Ὁ Ἀπελλιανὸς εἶνε αὐτὸς ποὺ στὸ τέλος ἔγραψε καὶ διέσωσε τὶς πληροφορίες γιὰ τὴν ἡρωικὴ ἄθλησί της).
Παρ᾽ ὅλα ὅμως τὰ μέτρα τοῦ πατέ­ρα ἡ κό­ρη ἄκουσε γιὰ τὴ χριστι­ανικὴ πίστι, ἑλκύσθηκε καὶ ἄρχισε νὰ μαθητεύῃ σ᾽ αὐτὴν μὲ ἐνδιαφέρον. Ὅλα τὰ κατηύ­θυνε ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ κατὰ θαυμαστὸ τρόπο· δημιουργήθηκαν δι­άφορες κατάλληλες συνθῆκες, ποὺ ὁ πατέρας δὲν μποροῦσε νὰ ἐλέγξῃ, καὶ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἄρχισε νὰ φωτίζῃ τὴν ψυχή της. Read more »

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

———

———-

• Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἔγινε στὶς 25.4.1968, στὸν Ἅγιο Μάρκο, τῆς Πρώτης Φλωρίνης
  (Ηταν ὁκτώ μηνῶν ἐπίσκοπος. Δυο μῆνες νωρίτερα, στις 17-2-1968, ἡ δικτατορική Κυβερνηση ἔστειλε στὴν Φλώρινα 3 ψυχιάτρους , μετά από απόρρητο έγγραφο, για να τον βγάλει τρελλό καὶ νὰ τὸν πετάξη ἀπό τὸν θρόνο, ἀλλὰ ὁ σεβάσμιος ιεράρχης, κτύπησε τῆς καμπάνες, τὸ ἀνακοίνωσε στὸ λαό καὶ τοὺς ἔδιωξε).

Ὁ ἁγιος Μαρκος ὁ εὐαγγελιστής και οἱ ἅγιοι ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα ἔχουν πτυχία ἀλλα λείπει ἡ ἁγιότης.
Ὁ ἅγιος Μάρκος εἶχε ζῆλο γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ γιὰ τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου. Ἐκήρυττε στὸ λαό. Χειροτόνησε ἐκλεκτοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς μετέδωσε τὴν ἱερὰ φλόγα τῆς πίστεως.
Πάντοτε ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ φλογεροὺς καὶ ζηλωτὰς ἱερεῖς. Χρειάζονται πα­πᾶ­δες ὅπως ἦταν τότε, στοὺς πρώτους αἰῶ­νες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Νὰ εἶναι ἁγνοὶ ἄνθρωποι, ταπεινοί, οἰκογενειάρχες. Αὐτοί ἀξίζουν, καὶ ὄχι οἱ ἄλλοι ποὺ ἔχουν τὰ σβέρκα καὶ τὰ γένεια τους κουρεμένα καὶ γυρίζουν σὰν καραγκιόζηδες καὶ κοντεύουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ προσκυνήσουν τοὺς φράγκους καὶ τοὺς προτεστάντες. Χρειάζον­ται παπᾶδες ὅπως ἦταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος, ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας.
Μαρτύριο τοῦ ἁγίου… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΗ
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 778

Τοῦ εὐαγγελιστοῦ Μάρκου
Σάββατο Διακαιν. 25 Ἀπριλίου 2020 (1968)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

Ὁ ευαγγελιστης Μαρκος

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος. Τί γνωρίζουμε γι᾿ αὐτόν; Ἂς ἀνοίξουμε τὰ συναξάρια, γιὰ νὰ μάθουμε τὰ σχετικὰ μὲ τὸ βίο του.

* * *

Διδάσκαλος καὶ πνευματικὸς πατὴρ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Μάρκου ἦταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος. Μὲ ὅσα ἄκουσε ἀπὸ τὸ στόμα του ἔ­γραψε τὸ Εὐαγγέλιο, τὸ Κατὰ Μᾶρκον ἅγιον Εὐαγγέλιον.
Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιο ἐπὶ Τιβερίου Καίσαρος, ποὺ βασίλευσε ἀπὸ τὸ 14 ἕως τὸ 37 μ.Χ.. Κήρυξε σὲ ὅλη τὴν Αἴγυπτο, στὴ Λιβύη, τὴ Βαρβαρικὴ καὶ τὴν Πεντάπολι.
Ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας τὰ ἔτη 42 ὣς 62 μ.Χ.. Ἐκεῖ ἔμεινε κ᾿ ἐκεῖ μαρτύρησε γιὰ τὴν ἀγάπη του στὸ Χριστό.
Εἶχε ζῆλο γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ γιὰ τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου. Ἐκήρυττε στὸ λαό. Χειροτόνησε ἐκλεκτοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς μετέδωσε τὴν ἱερὰ φλόγα τῆς πίστεως.
Πάντοτε ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ φλογεροὺς καὶ ζηλωτὰς ἱερεῖς. Χρειάζονται πα­πᾶ­δες ὅπως ἦταν τότε, στοὺς πρώτους αἰῶ­νες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Νὰ εἶνε ἁγνοὶ ἄνθρωποι, ταπεινοί, οἰκογενειάρχες. Αὐτοί ἀξίζουν, καὶ ὄχι οἱ ἄλλοι ποὺ ἔχουν τὰ σβέρκα καὶ τὰ γένεια τους κουρεμένα καὶ γυρίζουν σὰν καραγκιόζηδες καὶ κοντεύουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ προσκυνήσουν τοὺς φράγκους καὶ τοὺς προτεστάντες. Χρειάζον­ται παπᾶδες ὅπως ἦταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος, ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2285

Παρασκευὴ τῆς Ζωοδ. Πηγῆς (Ἰω. 2,12-22)
24 Ἀπριλίου 2020
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Το φραγγελλιο (Ἰω. 2,15)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ τῆς Ζω­οδόχου Πηγῆς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Θὰ μιλήσω ἐπάνω στὸ εὐαγγέλιο μὲ ἁπλᾶ λόγια, ὅσο μπορῶ. Δῶστε προσοχή· νὰ μὴν ἐρχώ­μα­στε ἁπλῶς στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ νὰ καταλαβαίνουμε καὶ νὰ ξέρουμε τί πιστεύουμε.

* * *

Λέει τὸ εὐαγγέλιο σήμερα, ὅτι στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρχε στὰ Ἰεροσόλυμα ὁ ναὸς τοῦ Σολομῶντος, ποὺ τὸν ἔχτιζαν ἐπὶ 46 χρόνια οἱ Ἑβραῖοι μὲ ὑλικὰ πολύτιμα. Ἦταν πάνω σὲ λόφο, περίβλεπτος, καὶ ἡ στέγη του, σκεπα­σμέ­­νη μὲ χρυσό, λαμ­­ποκοποῦσε. Σήμερα δὲν ὑπάρ­χει. Προσπαθοῦν νὰ τὸν ξανα­χτί­σουν, καὶ ἂν γί­νῃ αὐτό, θά ᾽νε «σημεῖον τῶν καιρῶν» (Ματθ. 16,3). Read more »

Η ΑΓΙΟΤΗΣ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

———

———-

Ἡ ὁμιλία ἔγινε στον ἅγιο Γεωργίου Φλωρίνης τις 23.4.1988

Γιορτάζει ὁ ἅγιος. Τί σημαίνει ἁγιος;…
Σε ἁπόλυτη εννοια Ἕνας μόνον εἶναι Ἅγιος ὁ Χριστός
Ἅγιοι εἶναι ἀπό ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα και σέ ὅλες τὶς ἐποχές…
Μπορεῖς νὰ ζῆς καὶ στὴν πιο βρωμερώτερη κοινωνία και νὰ γίνης ἅγιος…
Και στις χῶρες που γινόταν διωγμός και οἱ ἐπίσκοποι προδώσαν την Πίστη, τὴν κράτησαν οἱ ἅγιες γιαγιάδες. Ἄν ὑπάρχει σήμερα ζωντανός χριστιανισμός στὴν Ρωσία, ὁφείλεται στὶς ἅγιες γιαγιάδες…Τώρα ἀρχίζουν λίγο να χαλαρωνουν τα μέτρα και ἐκεῖ…

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΦΑΛΜΕΝΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ

-Ἄλλοι λένε ἐγώ δὲν εἶμαι καλόγερος, δὲν μπορῶ να γίνω ἅγιος…
-Ἄλλοι λένε, δὲν εἶναι καιρός… εἶμαι νέος θὰ γλεντήσω, θὰ διασκεδάσω καὶ ὅμως ἡ ἁγιότης καλύπτει ὅλο τὸ φάσμα τῆς ἡλικίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τοῦ λίκνου μέχρι τὰ βαθια γηρατεια…
Εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ· «Ἅγιοι γίνεσθε ὅτι ἐγώ Ἁγιος εἰμί». Ἡ ἁγιότης εἶναι καθῆκον ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἁγιότης εἶναι ἡ μεγαλύτερη δύναμη στὸν κόσμο…..
Και σήμερα ὑπάρχουν ἅγιοι…
Μή περιμένετε λύτρωση ἀπό ἀνθρώπινα συστήματα, ποὺ ἔχουν τις ελείψεις τους… Δεν κατηγορῶ ὅσους ἀπό τοὺς πολιτικούς προσπαθοῦν νὰ διορθώσουν την Πατρίδα, ἀλλὰ εἶναι ἔμπλαστρα καὶ ἀσπιρίνες αὐτὰ ποὺ προσφέρουν καὶ μὲ ἀσπιρίνες δὲν θεραπεύεται ὁ ἀνθρώπινος ὁργανισμός. Τό φάρμακο τὸ δοκιμασμένο εἶναι ἡ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Ἐκεῖ εἶναι ἡ ὡραιότητα. Αὐτὴ δίδει τὸ μεγαλεῖο στὴν Πατρίδα… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2284
Τοῦ ἁγ. Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Πέμπτη 23 Ἀπριλίου 2020
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Βοηθα μας, αι-Γιωργη!»

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 67,36)

Ὁ ἅγιος Γεώργιος, ἀγαπητοί μου, τοῦ ὁποί­ου τὴ μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ δημοφιλεῖς ἁγίους. Ἀπόδειξις, ὅτι πολλοὶ ἄντρες ἀλλὰ καὶ γυναῖκες φέρουν τὸ ὄνομά του.
Δὲν ἀρκεῖ ὅμως μόνο αὐτό, οὔτε καὶ τὸ ὅτι ἐκ­κλησι­αζόμαστε, ἀνάβουμε ἕνα κερὶ καὶ ἀ­σπα­ζό­μαστε τὴν εἰκόνα του. Ὁ ἅγιος Γεώργι­ος θέλει πρὸ παντὸς νὰ τὸν μιμηθοῦμε. Γι᾽ αὐ­τὸ ἂς προσπαθήσουμε νὰ σκιαγραφήσουμε τὸν βίο, τὰ θαύματα καὶ τὸ μαρτύριό του.

* * *

Ὁ ἅγιος Γεώργιος γεννήθηκε κατὰ τὸν τρίτο αἰῶνα, ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). Πατρίδα του ἦταν ἡ Καππα­δοκία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Οἱ γονεῖς του ἦταν ἐ­πιφανεῖς, πλούσιοι, ἀλλὰ εὐσεβεῖς. Κι ὄχι ἁ­­πλῶς εὐ­σεβεῖς· ὁ πατέρας του μαρτύρησε γιὰ τὸ ὄ­νομα τοῦ Χριστοῦ, ἀφήνοντας ὀρφανὸ τὸν Γεώρ­γιο, μικρὸ παιδάκι στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας του. Αὐτὴ ἔμεινε χήρα σὲ νεαρὴ ἡλικία, πιστὴ στὴ μνήμη τοῦ μάρτυρος συζύγου της, μὲ σκο­πὸ νὰ ἐμφυτεύσῃ στὴν καρδιὰ τοῦ παιδιοῦ της τὴν πίστι γιὰ τὴν ὁποία θυσιάστηκε ὁ πατέρας του. Read more »

«ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΤΕ ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ

ΤΟ ΜΑΥΡΟ, ΤΟ ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ ΝΑ
ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…»

ΑΘΗΝΑ 5.5.1974 Δεκαπέντε ἡμέρες πριν ἀπό την εισβολή του Αττιλα στὴν Κύπρο, Παρουσία τοῦ Πάφου Γεναδίου, ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντίωτης, στὸ τέλος τῆς ὁμιλίας στὴν αἴθουσα Ζωοδόχου Πηγῆς 44, μὲ θέμα τα: ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, παρακαλεῖ τοὺς πιστούς, νὰ προσευχηθοῦν μετὰ δακρύων γιὰ τὴν Κύπρο, ἀκοῦστε τον:

——

———-

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΔ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2009
Κυριακὴ Πάσχα (Ἰω. 1,1-17)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ;

«Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ» (Ἰω. 1,12)

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ τρία πρόσωπα τῆς Θεότητος, ὁ ἕνας τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Βασιλεὺς οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁ Δημιουργὸς τῶν πάντων, ἀπὸ τὴν ἄπειρη ἀγάπη του γιὰ μᾶς, φόρεσε τὴν ἀνθρώπινη σάρκα –ντύθηκε δηλαδὴ τὰ κουρέλια τοῦ ζητιάνου ἀνθρώπου– καὶ κατέβηκε ἐδῶ στὴ Γῆ. Ἦλθε σὰν Φῶς, σὰν Ζωή, σὰν Εὐεργέτης, γιὰ νὰ φωτίσῃ, γιὰ νὰ ζωοποιήσῃ, γιὰ νὰ εὐεργετήσῃ τὸν ἄνθρωπο.
Τὸν μεγάλο αὐτὸν Ἐπισκέπτη θὰ ἔπρεπε νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ γενικὰ οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸν μεγαλύτερο ἐνθουσιασμὸ καὶ μὲ τὶς μεγαλύτερες τιμές. Ἀλλοίμονο ὅμως! Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ ἱστορία καὶ τυράννους ἀκόμη ὑποδέχθηκαν καὶ ὑποδέχονται σὰν θεούς, τὸν Ἰησοῦ, τὸν μεγάλο Εὐεργέτη τῆς ἀνθρωπότητος, ὄχι μόνο τὸν ἀγνόησαν, ὄχι μόνο δὲν τὸν τίμησαν, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς πῆραν καὶ παίρνουν ἐχθρικὴ στάσι ἀπέναντί του. Ὤ τί ἀχαριστία καὶ τί μοχθηρότητα δείχνουν οἱ ψυχές τους! Γράφοντας γιὰ τὴν ἀχαρακτήριστη αὐτὴ συμπεριφορά τους στὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου του ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέει· «Ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον»· ὁ κόσμος δὲν τὸν ἀναγνώρισε, ἦρθε στὸ σπίτι του καὶ οἱ δικοί του δὲν τὸν δέχτηκαν (Ἰω. 1,10-11).
Ὁ Χριστὸς ἦρθε, ἀλλ᾿ αὐτοὶ δὲν πίστεψαν σ᾽ αὐτόν. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ὅμως, μὲ τὴν ἐλεεινὴ συμπεριφορὰ ποὺ ἔδειξαν, δὲν ἔβλαψαν τὸ Χριστό –δὲν ἔχει ὁ Χριστὸς ἀνάγκη ἀπὸ αὐτούς, αὐτοὶ ἔχουν ἀνάγκη τὸ Χριστό–, τὸν ἑαυτό τους ἔβλαψαν προξενώντας του μάλιστα βλάβη ἀφάνταστη. Γιατὶ ἔμειναν μακριὰ ἀπὸ τὴ χάρι του καὶ στέρησαν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τὰ ὕψιστα ἐκεῖνα δῶρα καὶ τὰ μοναδικὰ προνόμια, ποὺ ὁ Χριστὸς προσέφερε καὶ προσφέρει σὲ ὅλους ἀδιακρίτως ὅσους πιστεύουν σ᾽ αὐτόν.
Ποιά εἶνε αὐτὰ τὰ δῶρα καὶ προνόμια ποὺ χαρίζει ὁ Χριστός, τὸ λέει ἐν συνεχείᾳ ὁ εὐαγγελιστής· «Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν (=ὅσοι δέχτηκαν καὶ πίστεψαν στὸ Χριστό), ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι (=τοὺς ἔδωσε τὸ δικαίωμα νὰ γίνουν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ)» (ἔ.ἀ. 1,12). Ἀκοῦς, ἄνθρωπε, τί μεγάλο δῶρο, τί προνόμιο ἀνεκτίμητο; «Τέκνα Θεοῦ»! Αὐτὸ τὸ χάνουν οἱ ἄπιστοι, τὸ κερδίζουν οἱ πιστοί. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1065

Δευτέρα τοῦ Πάσχα
20 Ἀπριλίου 2020

Ο Χριστος ανεστη – 12 μαρτυριες

Ἡ πίστι μας, ἡ Ἐκκλησία μας, εἶνε, ἀγαπητοί μου, δεντρὶ ποὺ τὸ φύτευσε ἡ δεξιὰ τοῦ Ὑψίστου. Καὶ ὅπως τὸ δέντρο ἔχει ῥίζα, ἔτσι καὶ τὸ δέντρο αὐτὸ ποὺ λέγεται Ὀρθοδο­ξία ἔχει ῥίζα. Ποιά εἶνε ἡ ῥίζα; Οἱ δύο λέξεις· «Χριστὸς ἀνέστη». Ἢ ἀνέστη, ἢ δὲν ἀ­νέ­­στη. Λέμε λοιπὸν σὲ ὅλους, ὅτι ἡ ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ εἶνε γεγονὸς ἱστορικό, τὸ μεγαλύ­τερο ἀπὸ ὅσα συνέβησαν στὴν ἱστορία. Γεγονὸς μὲ παγκόσμια ἀκτινοβολία, γεγονὸς ποὺ ἔσεισε καὶ τὸν ᾅδη ἀκόμα, γεγονὸς κοσμογονικό.

Θὰ μοῦ πῇ ὅμως κάποιος· Αὐτὰ εἶνε λόγια, ἐμεῖς θέλουμε ἀποδείξεις. Ἀποδείξεις; Πολλές, ἀμέτρητες, ὅπως οἱ ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου.
Ἂς στήσουμε σήμερα ἕνα δικαστήριο. Καὶ στὴν ἕδρα νὰ βάλουμε ὡς κριτὴ τὴν Ἱστορία. Τὴν Ἱστορία, ποὺ δὲν πείθεται μὲ μύθους καὶ παραμύθια, ἀλλὰ θέλει γεγονότα, τεκμήρια, ἀ­ποδείξεις. Ἡ Ἱστορία, λοιπόν, ζητάει μάρτυρες γιὰ τὴν Ἀνάστασι. Ὑπάρχουν; Βεβαίως. Κανένα ἄλλο γεγονὸς δὲν ἔχει τόσους μάρτυρες ὅσους ἡ ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ. Οὔτε ἡ ζωὴ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου δὲν εἶνε τόσο βεβαιωμένη· τέσσερις – πέντε ἱστορικοὶ μαρτυροῦν γι᾿ αὐτόν, καὶ μετὰ σιγή. Ἐνῷ ἡ Ἀνάστασι ἔχει πλῆθος μάρτυρες. Ἀπὸ ὅλους αὐ­τοὺς ἐκλέγουμε ἐνδεικτικῶς τέσσερις τριάδες, δηλαδὴ ἐν συνόλῳ 12 μαρτυρίες. Read more »

TΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Πασχαλινος χαιρετισμος

«Ηγερθη ο Kυριος οντως» (Λουκ. 24,34)

THN αγία αυτή η μέρα της Aναστάσεως ο γέρων επίσκοπος απευθύνω εγκάρδιο πασχαλινό χαιρετισμό προς όλους τους εγγύς και τους μακράν.
-Tο πρώτο «Xριστός ανέστη» πρέπει να το πούμε, αδέρφια μου, στα προσφιλή μας πρόσωπα που δεν υπάρχουν σήμερα στη ζωή· να το πούμε στους νεκρούς μας. Tους απέσπασε από κοντά μας ο χάρος, διέβησαν την γέφυρα της αιωνιότητος, και αναπαύονται στα ιερά κοιμητήριά μας. Oι προσφιλείς μας νεκροί όμως δεν εξέλιπαν. Πέθαναν μόνο κατά το σώμα, κατά το φαινόμενο, στην πραγματικότητα δεν έπαυσαν να ζουν. Bρίσκονται στο υπερπέραν. K’ εκεί, μαζί με αγίους αγγέλους και αρχαγγέλους, ψάλλουν το «Xριστός ανέστη». O θάνατος δεν είναι μηδενισμός, όχι. Aν θέλετε να μιλήσουμε με γλώσσα επιστημονική, ο θάνατος είναι ένας μετασχηματισμός. Kαι αν θέλετε να μιλήσουμε με γλώσσα εκκλησιαστική, με τη γλώσσα της σημερινής υμνολογίας, ο θάνατος είναι «διαβίβασις», πέρασμα, «εκ γης προς ουρανόν» (Kανών Πάσχα, α΄ ωδή, 1ο τροπάριο). Για το ότι θ’ αναστηθούν οι νεκροί, πρέπει να είμεθα βέβαιοι εκατό τοις εκατό. Όπως ανέστη ο Kύριος, έτσι θαναστηθούν και οι προσφιλείς μας νεκροί. προς τους νεκρούς λοιπόν, που αναπαύονται στα ιερά κοιμητήριά μας, απευθύνουμε τον πρώτο πασχάλιο χαιρετισμό. Read more »