Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2220

Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου
Κυριακὴ 1 Σεπτεμβρίου 2019
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Η προφητεια του Ησαια για τον Χριστο

«Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾽ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρῦ­ξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμέ­νους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18-19 = Ἠσ. 61,1-2)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Εἶνε ἡ 1η τοῦ Σεπτεμβρίου, ποὺ οἱ Χριστι­ανοί, ὅπως κάθε πρωτομηνιά, ζητοῦν ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ δι­ανύσουν τὸ μῆνα μὲ εὐλογία καὶ χωρὶς ἁμαρτία.
Ἀλλὰ εἶνε καὶ πρωτοχρονιά. –Ἐ­μεῖς, θὰ πῆ­τε, πρωτοχρονιὰ ἔχουμε τὴν 1η Ἰανουα­ρίου. Ναί, ἀλλ᾽ αὐ­τὸ σύμφωνα μὲ τὸ πολι­τικὸ ἡμερολόγιο· μὲ τὸ ἐκκλησι­αστικὸ ἡμερολόγιο ἀρχὴ τοῦ ἔτους εἶ­νε ἡ 1η Σεπτεμβρίου. Στὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησί­ας μας ἡ ἡ­μέρα αὐτὴ λέγεται Ἀρ­χὴ τῆς Ἰν­δίκτου, ποὺ σημαίνει πρωτοχρονιά.
Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ μᾶς διδάσκει τὴν ἀξία ποὺ ἔ­χει ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας. Ἡ ζωή μας εἶνε ἀν­επανάληπτη· μιά φορὰ θὰ περάσουμε πάνω ἀπὸ τὸν πλανήτη αὐτὸν τῆς Γῆς, δὲν θά ᾽χουμε ἄλλη εὐκαιρία, καὶ πρέπει τώρα νὰ κάνουμε «ἔργα ἄξια τῆς μετανοίας» (Πράξ. 26,20).
Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ διαβάζεται τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε (βλ. Λουκ. 4,16-22). Ἔ­χει βαθειὰ νοήματα. Ἂς προσπαθήσουμε νὰ τὸ ἐξηγήσουμε μὲ λίγα λόγια. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 10992

Ἀποτομὴ τῆς κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου
29 Αυγουστινου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Οι ανθρωποι θανατωνονται, οι ιδεες oχι

«Ἔλεγε γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδῃ· Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μᾶρκ. 6,18)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡμέρα πένθους καὶ αὐστηρῆς νηστείας, σὰν τὴ Μεγάλη Παρασκευή. Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι κι αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἄψυχα θρηνοῦν τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ Υἱοῦ τῆς Παρθένου· καὶ σήμερα 29 Αὐγούστου θρηνοῦν οἱ Χριστι­ανοὶ τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ζαχαρία καὶ τῆς Ἐλισάβετ, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴ μαρτυρία τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ἡ ὑψηλότερη φυσι­­ογνωμία τοῦ ἀρχαίου κόσμου (βλ. Ματθ. 11,11. Λουκ. 7,28).
Τὸ ἱστορικὸ τῆς ἑορτῆς εἶνε γνωστό. Τὸ ἀ­κούσατε στὸ εὐαγγέλιο. Ἐδῶ θὰ πῶ τοῦτο μόνο.

* * *

Ὁ Πρόδρομος ἔζησε σὲ δύσκολη ἐποχή. Ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ Ἰσρα­ὴλ εἶχε διαφθαρῆ. Κολακεία, ἰδιοτέλεια, συμ­φέ­ρον, ψέμα, ἀπάτη, ἀσέβεια, ὑποκρισία, αὐτὰ τὴ χαρα­κτήριζαν. Εἶχαν στὰ χείλη τὸ Θεὸ καὶ στὴν καρ­διὰ τὸ διάβολο. Καὶ κέντρο τῆς διαφθορᾶς ἦ­ταν τὰ ἀνάκτορα. Ἐκεῖ ἦταν ὁ βασιλιᾶς Ἡρῴ­δης· ὄχι ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαξε τὰ 14.000 νήπια τῆς Βη­θλεέμ, ἀλλὰ ἕνας γυιὸς ἐκείνου μὲ τὸ ἴδιο ὄ­νομα, ὁ Ἡρῴδης Ἀντίπας. Ἦταν λύ­κος γεννημέ­νος ἀπὸ λύκο, παιδὶ πιὸ ἄγριο καὶ πιὸ ἀκόλαστο ἀπ᾿ τὸν πατέρα του. Αὐτὸς ἔδιω­ξε τὴ νόμι­μη γυναῖκα του καὶ πῆρε ὡς σύζυγο τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του, τὴν Ἡρῳδιάδα. Αἱμομειξία, δημόσιο σκάνδαλο! Καὶ «τὰ δημοσίως πραττόμενα πρέπει καὶ δημοσίως νὰ ἐλέγχωνται».
Ποιοί ἦταν ἁρμόδιοι νὰ ἐλέγξουν τὸ ἔγκλημα αὐτό; Οἱ φύλακες τοῦ δικαίου, οἱ διδάσκα­λοι τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, οἱ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι. Ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἦταν οἱ «διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» (Ματθ. 23,24). Αὐτοί ἔπρεπε νὰ διαμαρτυρηθοῦν, κανείς ὅμως ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲ᾿ μίλησε. Σιγὴ νεκροταφείου.
Ἕνας μόνο βρέθηκε στὸ δικτατορικὸ ἐκεῖνο καθεστὼς νὰ ἐλέγξῃ τὸν αἱμομείκτη βασιλέα· ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Τί εἶχε νὰ φοβηθῇ; Μήπως τοῦ πάρουν τὴν περιουσία; Read more »

Περίοδος Γ΄ – Ἔτος ΙΣΤ΄
Ἀριθμ. φύλλου 6902

Ἀποτομὴ κεφαλῆς τιμίου Προδρόμου
29 Αὐγούστου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

Οι παρανομες συμβιωσεις

«Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μᾶρκ. 6,18)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Πῶς ἀρχίζει; «Τῷ καιρῷ ἐκεί­νῳ…». Ἔχει σημασία ἡ ἀρχὴ αὐτή. Σημαίνει, ὅτι τὸ εὐαγγέλιο δὲν εἶνε παραμύθι, ἀλλὰ μιὰ πραγματικότης· σημαίνει, ὅτι αὐτὸ ποὺ ἱστορεῖ τὸ εὐαγγέλιο συνέβη σὲ ὡρισμένο χρόνο.
Καὶ τὸ γεγονός, τοῦ ὁποίου τὴ μνήμη ἑορτά­­ζουμε σήμερα, συνέβη σὲ κάποιο χρόνο. Σὲ ποιό χρόνο; «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ»· ὅταν αὐτοκράτωρ στὴ Ῥώμη ἦταν ὁ Τιβέριος· ὅταν ἀρχι­ε­ρεῖς στὰ Ἰεροσόλυμα ἦταν ὁ Ἄννας καὶ ὁ Κα­ϊά­φας· ὅταν στὴ Γαλιλαία βασίλευε ὁ Ἡρῴδης.
Ποιός Ἡρῴδης εἶνε αὐτός; εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαξε τὰ νήπια στὴ Βηθλεέμ; Ὄχι. Ὁ Ἡ­ρῴ­δης ποὺ λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο εἶνε ὁ γυιὸς ἐκείνου. Αὐτὸς εἶνε ὁ Ἡρῴδης ὁ Ἀντύπας.
Αὐτὸς διοικοῦσε τὸ βασίλειό του, τὴ Γαλιλαία, δικτατορικῶς. Δὲν εἶχε οὔτε δικαστὰς οὔτε δικαστήρια. Αὐτὸς ἔκρινε ποιός εἶνε ἔ­νοχος, αὐτὸς ἔκλεινε στὶς φυλακές. Μόνος του δίκαζε καὶ κατεδίκαζε εἰς θάνατον. Ἔκανε ὅ,τι ἤθελε.
Καὶ ποιόν ἔκλεισε στὴ φυλακή, ποιόν κατε­δίκασε εἰς θάνατον; Ὁ Μωσαϊκὸς νόμος ἐπέβαλλε θανατικὴ ποινὴ στοὺς βλασφήμους, στὰ παιδιὰ ποὺ τολμοῦσαν νὰ χτυπήσουν τὴ μάνα ἢ τὸν πατέρα τους, στοὺς πόρνους, στοὺς μοιχούς, σ᾿ αὐτοὺς ποὺ χώριζαν τὰ ἀντρόγυνα, στοὺς μάγους καὶ στὶς μάγισσες. Μὲ λίγα λόγια, ἡ ἐσχάτη αὐτὴ τῶν ποινῶν ἦταν γι᾿ αὐ­τοὺς ποὺ διέπρατταν μεγάλα ἐγκλήματα.
Ὁ Ἡρῴδης ὅμως κατεδίκασε εἰς θάνατον τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. Τί κακὸ ἔκανε ὁ Ἰ­ω­­­άννης; βλαστήμησε τὸ Θεό; ἐπόρνευσε, ἐ­μοί­χευσε, ἔκανε μαγεῖες; Τίποτε ἀπὸ αὐτά. Ἦταν ἀθῷος. Καὶ τότε πῶς στὸν ἀθῷο αὐτὸν ὁ Ἡρῴ­δης ὥρισε τὴν ἐσχάτη τῶν ποινῶν, τὸν θάνατο;
Ὁ Ἰωάννης ἔκανε κάποιο κακό, κάποιο ἔγ­κλημα. Ποιό εἶνε τὸ ἔγκλημά του; Σὲ τέτοια ἐ­­ποχή, ἐποχὴ δικτατορίας καὶ ὁλοκληρωτισμοῦ, ποὺ βασιλεύει τὸ ξίφος καὶ ἡ βία, ἔγκλημα εἶ­νε νὰ πῇ κανεὶς τὴν ἀλήθεια. Ὅλα τὰ ἀνέχεται ἕ­να τέτοιο καθεστώς, ἀλλ᾿ ὄχι τὴν ἀλήθεια. Τόλ­μησες νὰ πῇς τὴν ἀλήθεια; Θὰ ἔχῃς περιπέτεια.

* * *

Ὁ Ἰωάννης, ἀγαπητοί μου, ἦταν ὁ μόνος μέσα στὸ βασίλειο τοῦ Ἡρῴδη ποὺ τόλμησε νὰ πῇ τὴν ἀλήθεια. Read more »

ΔΙΔΑΧΑΙ ΤΟΥ AΓIOΥ KOΣMA ΤOΥ AITΩΛΟΥ

AΠO ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΔΙΔΑΧΗ Α΄

Η ενανθρωπησις του Θειου Λογου

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος αυθέντης και Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως παρακινούμενος ο Κύριος από την πολλήν του αγαθότητα όπου έχει εις το γένος μας, σιμά εις άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν και ώραν και στιγμήν, εκαταδέχθη και έγινε και τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου και από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δια να μας κάμη να έβγωμεν από τας χείρας του διαβόλου, και να μας κάμη υιούς και κληρονόμους της βασιλείας του, να χαίρωμεν πάντοτε εις τον παράδεισον μαζί με τους Αγγέλους και να μη καιώμεθα εις την κόλασιν με τους ασεβείς και τους διαβόλους.

Το έργον των Αποστόλων…

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=56&paged=2

ΔΙΔΑΧΗ Β΄

(σελ. (134-147, εκδ. 28η)

Η παραβολή του σπορέως

«Ιδού εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού. Και εν τω σπείρειν αυτόν ο μεν έπεσε παρά την οδόν, και κατεπατήθη, και τα πετεινά του ουρανού κατέφαγον αυτό και έτερον έπεσεν εις την πέτραν και φυέν, ανατείλαντος του ηλίου δια το μη έχειν ικμάδα εξηράνθη και έτερον έπεσεν ανάμεσον των ακανθών και έπνιξαν αυτό και άλλο έπεσεν εις την αγαθήν γην και φυέν εποίησεν ο μεν τριάκοντα, ο δε εξήκοντα, ο δε εκατόν. Ταύτα λέγων εφώνει ο έχων ότα ακούειν, ακουέτω».

Γράφει ο άγιος απόστολος και ευαγγελιστής Ματθαίος εις το άγιον και ιερόν Ευαγγέλιον:…

ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14265

ΔΙΔΑΧΗ Γ΄

Ερευνάτε τας Γραφάς

Ερευνάτε τας Γραφάς ότι εν αυταίς ευρίσκετε ζωήν αιώνιον. Ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης και ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος από την ευσπλαχνίαν και πολλήν του αγαθότητα και αγάπη όπου έχει εις το γένος μας, μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν την αυγήν και τον δοξάζομεν. Και εδιαβάσαμεν το άγιον Ευχέλαιον, και εχρίσθημεν εις βοήθειάν μας, και άμποτε ο Κύριος να μας ευσπλαχνισθή δια πρεσβειών της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των Αγίων, να συγχωρήση τας αμαρτίας μας και να μας αξιώση της βασιλείας των ουρανών, να ευφραινώμεθα και να δοξάζομεν την Αγίαν Τριάδα. Τον παλαιόν καιρόν…

ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14267#more-14267

ΔΙΔΑΧΗ Δ΄

Περίληψις της διδαχής

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων, παρακινούμενος από την ευσπλαγχνίαν του και πολλήν αγάπην οπού έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν, ιδού οπού μας ηξίωσε και απόψε και τον εδοξάσαμεν και ετιμήσαμεν και την Δέσποινάν μας Θεοτόκον, και άμποτε ο Κύριος δια πρεσβειών της να συγχωρήση τα’ αμαρτήματά μας, και να μας αξιώσει της βασιλείας του, να προσκυνώμεν και να δοξάζωμεν την Παναγίαν Τριάδα και να χαιρώμεθα και ευφραινώμεθα πάντοτε. Με ηξίωσεν ο Κύριος, αδελφοί μου, και εμένα τον αμαρτωλόν και ήλθα εδώ εις την ευλογημένην σας χώραν και είπαμεν μερικά νοήματα της αγίας μας Εκκλησίας. Παρακινούμενος ο Κύριός μας από την πολλήν του ευσπλαγχνίαν έκαμε πρώτον δέκα τάγματα Αγγέλους….

ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14269

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2217

Τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
Σάββατο 24 Αὐγούστου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο αγιος Κοσμας ως ιεροκηρυκας

.

Χαίρει καὶ ἀγάλλεται, ἀγαπητοί μου, σήμερα – ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, γιατὶ αὐτὴ ἀνέδειξε τέτοιον ἥρωα καὶ γίγαντα τῆς πίστεως.
Δὲν εἶνε δυνατὸν ἐδῶ νὰ ἐξιστορήσουμε ὅλους τοὺς ἄθλους του, τὰ ἡρωικὰ κατορθώ­ματα, τὸ μαρτυρικὸ θάνατο, τὶς προφητεῖες καὶ τὰ θαύματά του. Λέω μόνο, ὅτι ὁ ἐθνομάρ­τυς καὶ ἱερομάρτυς αὐτὸς ἔζησε μέσα στὰ σκοτεινὰ χρόνια τῆς τουρκοκρατίας.
Ἐὰν ἡ θεία πρόνοια δὲν ἀναδείκνυε τότε ὑ­πέροχους ἄνδρες, γιὰ νὰ κρατήσουν ἄσβηστη τὴ λαμπάδα τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος, ἡ φυλή μας θὰ εἶχε ἐξαλειφθῆ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς. Ταπεινοὶ καλόγεροι στοὺς νάρθηκες τῶν ναῶν δίδασκαν τὰ σκλαβόπου­λα τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ μαζὶ μὲ τὰ ἑλληνικὰ γράμματα. Ἔμποροι διέσχιζαν τὰ Βαλκάνια, ποὺ δροῦ­σαν περισσότερο ὡς διπλωμάτες καὶ πρόξενοι παρὰ ὡς ἐπιχειρηματίες. Εὐ­κατάστατοι πλοί­αρχοι ἄνοιγαν τὰ πορτοφόλια τους κ᾽ ἔδιναν χρήματα γιὰ νὰ ἱδρύωνται εὐ­αγῆ ἱδρύματα. Πολλοὶ ἀνώνυμοι πατριῶτες ὑ­πηρετοῦσαν τὸ ἔθνος μὲ ποικίλους τρόπους. Ἄλλοι τέλος, μὴ ὑποφέροντας τὴ δουλεία, ἔ­βγαιναν στὰ βουνὰ προετοιμάζοντας τὴν ἐ­θνεγερσία.
Δὲν εἶνε ὑπερβολὴ ὅμως ἂν ποῦμε ὅτι ἀπὸ ὅσους ἀναφέραμε καν­είς δὲν εὐεργέτησε τὸ ἔθνος τόσο ὅσο ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Αὐτὸς ὑπῆρξε ὁ πρόδρομος τῆς ἑλληνικῆς ἐ­παναστάσεως, κήρυκας ποὺ τὴν καρδιά του πύρωναν δύο φλόγες, ἡ ἀγάπη στὸ Θεὸ καὶ ὁ πόνος γιὰ τὴν πατρίδα.

* * *

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἀγαπητοί μου, εὐεργέτησε τὸ ἔθνος ὡς κήρυκας. Ἂς δοῦμε λοιπὸν τί κήρυγμα ἔκανε καὶ τί ἀποτελέσματα εἶχε τότε στὴ γενεά του καθὼς καὶ στὶς μετέπειτα γενεές. Τὰ κυριώτερα χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ κηρύγματός του εἶνε τὰ ἑξῆς. Read more »

ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ “ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ “

TOY ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ σελ.317-329

Επιστολή 1η
Προς τον αδελφόν του
Ιερομονάχον Χρύσανθον,
Σχολάρχην Νάξου
Πανοσολογιώτατε αγαπητέ μοι αδελφέ κυρ Χρύσανθε, ασπαζόμενος προσκυνώ σε και παρακαλώ των Άγιον Θεόν δια την ψυχικήν σου και σωματικήν υγείαν.
Χάριτι θεία, αδελφέ υγιαίνω οπωσούν, ψυχικά δε Κύριος οίδε. Τα κατ’ εμέ δε και περί εμέ φαίνονται πολλά και απίστευτα εις τους πολλούς και μήτε εγώ δύναμαι να τα καταλάβω. Τόσον δε μόνον λέγω σοι, δια να δοξάσης τον Κύριον και να χαρής, ότι γίνεται αρκετή μετάνοια εις τους αδελφούς. Έως τριάκοντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία Ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά γράμματα, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον μου βεβαιούντος δια τινών επακολουθησάντων σημείων. Πλην δόξα τω λέγοντι, η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται. Περιέχομαι δε κατά το παρόν την Παραμυθίαν και Μαργαρίτην, ελπίζω δε εις ολίγον καιρόν να σας απολαύσω, αν ο Θεός θέλη. Περιήλθον δε και την πατρίδα και πάντες οι συγγενείς σε προσκυνούσι και οι φίλοι.
Ασπάζομαι σε και τον πανιερώτατον δεσπότην και εύχομαι πάντας τους εν Χριστώ αδελφούς.
Υγίαινε ψυχικά και σωματικά.
Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί, με αγαπώσι και ένας με μισεί.
Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τοσον.
Χίλιοι Εβραίοι θέλουν τον θάνατόν μου και ένας όχι.

αψοθ΄ (1779) Μαρτίου β΄
Ο σός αδελφός
Κοσμάς ιερομόναχος

2α επιστολή
Προς τον τοποτηρητήν
της Ι. Μητροπόλεως Κεφαλληνίας
Γεώργιον Κλαδάν

Για τη συνέχεια των επιστολών εδώ:  http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14279#more-14279

OI ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ TOY AΓIOY KOΣMA TOY AITΩΛΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

1) «Αυτό μία μέρα θα γίνη Ρωμαίικο και καλότυχος όποιος ζήση σε εκείνο το βασίλειο» (Συνήθιζε να λέγη εις διάφορα μέρη της υποδούλου Ελλάδος, τα οποία μετά ταύτα απηλευθερώθησαν).
2) «Ω ευλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θα σώσης όταν έλθουν τα χαλεπά χρόνια!» (Είπε την προφητείαν αυτήν εν Σιατίστη και αλλαχού αντικρύζων τα βουνά, τα οποία κατά τους χρόνους της Ελληνικής Επαναστάσεως έγιναν κρησφύγετα των γυναικοπαίδων).
3) «Καλότυχοι σεις, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τα ψηλά βουνά, διότι αυτά θα σας φυλάξουν από πολλά δεινά. Θα ακούτε και δεν θα βλέπετε τον κίνδυνο. Τρεις ώρες ή τρεις μέρες θα υποφέρετε» (Ελέχθη εις την περιφέρειαν Σιατίστσης)
4) «Το ποθούμενον θα γίνη στην Τρίτη γενεά. Θα το ιδούν τα εγγόνια σας» (Ελέχθη εν Χειμάρα. Η σπουδαιοτάτη αυτή προφητεία του Αγίου, η οποία έτρεφε την γλυκυτέραν ελπίδα του υπόδουλου Γένους, έλαβε καταπληκτικήν επαλήθευσιν. Διότι οι χρόνοι της απελευθερώσως του Έθνους είνε πράγματι η Τρίτη γενεά από των χρόνων που προεφήτευσεν αυτήν ο Άγιος, καθόσον, ως γνωστόν, εκάστη γενεά υπολογίζεται εις 25 έτη.
5) «Θάρθη καιρός να σας πάρουν οι εχθροί σας και τη στάχτη από τη φωτιά, αλλά σεις να μην αλλάξετε την πίστι σας, όπως θα κάμουν οι άλλοι»(Ελέχθη εν Σιατίστη)
6) «Σας λυπάμαι για την περηφάνεια, οπού έχετε. Το ποδάρι μου εδώ δεν θα ξαναπατήση. Και εάν δεν αφήσετε αυτά τα πράγματα που κάνετε, την αυθαιρεσία και ληστεία, θα καταστρφήτε. Σε κείνο το κλαρί, που κρεμάτε τα σπαθιά σας, θαρθή μια μέρα που θα κρεμάσουν οι γύφτοι τα όργανά τους» (Ελέχθη εις το χωριόν Άγιος Δονάτος Σουλίου)
7) «Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι ύστερα οι Άγγλοι επί 54 χρόνια, και κατόπιν θα γίνη Ρωμαίικο» (Ελέχθη εν Κεφαλληνία περί της απελευθερώσεως της Επτανήσου. Κόκκινοι σκούφοι ονομάζονταν οι Γάλλοι στρατιώται ως εκ του χρώματος των καλυμμάτων της κεφαλής κατά τους ναπολεοντείους χρόνους. Η προφητεία αυτή εύρε καταπληκτικήν εκπλήρωσιν, διότι μετά τους Ενετούς εις την Επτάνησον εγκαταστάθηκαν οι Γάλλοι, και μετά την αναχώρησιν τούτων ήλθον οι Άγγλοι, των οποίων η παραμονή διήρκησε 54 έτη).
8) Τα όρια του Ρωμαίικου θάνε η Βωβούσα (ο ποταμός Αώος)» (Ελέχθη εν Παλαιά Άρτη)
9) «Εκείθε θάρθη το Ρωμαίικο» (Την προφητείαν αυτήν είπεν ο Άγιος εν Πρεβέζη δεικνύων το μέρος της Στερεάς, από το οποίον θα προήρχετο ο στρατός της ελευθερίας. Η προφητεία επραγματοποιήθη τω 1912)
10) «Τα βάσανα είνε ακόμη πολλά. Θυμηθήτε τα λόγια μου· προσεύχεσθε, ενεργείτε και υπομένετε στερεά. Έως ότου να κλείση αυτή η πληγή του πλατάνου, το χωριό σας θάνε σκλαβωμένο και δυστυχισμένο» (Ελέχθη εις Τσαραπλανά, το σημερινον Βασιλικόν της Ηπείρου. Η πληγή του πλατάνου έκλεισε τω 1912, έτος απελευθερώσεως της Ηπείρου).
11) «Πότε θαρθή το ποθούμενον;», ηρώτησαν τον Άγιον εις Τσαπλανά της Ηπείρου. «Όταν σμίξουν αυτά», απάντησε ο Άγιος δεικνύων δύο δενδρύλλια (Τα δενδρύλλια εμεγάλωσαν, επάχυναν και έσμιξαν τω 1912)
12) «Το ποθούμενον θα έρθη όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί» (Πράγματι τω 1912 αι εορταί Ευαγγελισμού και Πάσχα συνέπεσαν)
13) «Άμα κλείση το δένδρον και κλεισθή μέσα το παλούκι, τότε θα έλθη το ποθούμενον. Θα γίνη κάποιο σημάδι και να μη φοβηθήτε. Να πηγάινετε βασίλεμα ηλίου σ’εκείνα τα βουνά (της Ομάλιας και της Μερόπης), όπου θα γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μη πάρετε τίποτε, μόνον τις ψυχές σας να γλυτώσετε. Και δεν θα βαστάξη το κακό περισσότερο από 24 ώρες».
14) «Τα χωριά του κάμπου θα πάθουν χαλάστρα, ενώ στις ποδιές του Κισσάβου θα κοιμηθούν σκλάβοι και θα ξυπνήσουν ελεύθεροι» (Ελέχθη εν Λαρίση)
15) «Αν το κυπαρρίσι αυτό ξεραθεί από την κορυφή, η Ελλάς θα ελευθερωθεί· αν ξεραθεί από κάτω δεν θα ελευθερωθει» [Ελέχθη εν Ζελενίτσα (Πρασιά) της Ευρυτανίας]
16) «Με δυσκολία θάρθη» (Εννοείται το ποθούμενον)
17) «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στην Άσπρη Θάλασσα, θάρθη το ποθούμενον».
18) «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά ύδατα, τότε θάρθη το ποθούμενον»
19) «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθή το ζήτημα της Πόλης».
20) «Θάρθη ξαφνικά. Να έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στη θύρα. Αυτό θα σας εμποδίση φεύγοντας. Μη το αφήσετε. Να το πάρετε μαζί σας, για να φάνε τα παιδιά σας».
21) «Στην Αυλώνα θα γίνη χαλασμός. Θα έλθουν στρατεύματα να ελευθερώσουν τον τόπον».
22) «Στο Μπουκορμέ θα χυθή πολύ αίμα».
23) «Όταν ακούετε ότι ο πόλεμος άρχισε, τότε κοντά είνε»…
Ἡ συνέχεια των προφητειων του Ἀγίου Κοσμᾶ

: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=42718#more-42718

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

«Τὴν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν καὶ καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν, τὴν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας, τὴν Δέσποιναν τοῦ κόσμου ὕμνοις τιμήσωμεν»

ΑΠΟΨΕ ἡ ὁμιλία θὰ εἶνε δογματική· θὰ μιλήσουμε πάνω σὲ ἕνα δόγμα τῆς πίστεως.
Τί θὰ πῇ δόγμα; Δόγμα εἶνε αὐτὸ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας καὶ πρέπει νὰ τὸ πιστεύουμε καὶ νὰ τὸ παραδεχώμεθα ὡς ἀπόλυτη ἀλήθεια. Τί διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας; Πολλὰ πράγματα. Διδάσκει ―καὶ ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ ξέρῃ― τί εἶνε ὁ κόσμος, τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος, τί εἶνε τὸ σῶμα καὶ τί ἡ ψυχή, τί εἶνε ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι, τί εἶνε ἁγία Τριάς, τί εἶνε Θεὸς Πατήρ, τί εἶνε Υἱός, τί εἶνε Πνεῦμα ἅγιο, τί εἶνε παράδεισος καὶ τί κόλασις, τί εἶνε Ἐκκλησία, τί εἶνε τὰ μυστήρια, τί εἶνε ἡ βάπτισις, ὁ γάμος, ἡ θεία εὐχαριστία κ.τ.λ.. Ὅλα αὐτὰ εἶνε μαθήματα, ποὺ πρέπει νὰ τὰ ξέρῃ.
Δυστυχῶς ὑπάρχει μεγάλη ἄγνοια. Οἱ Χριστιανοὶ οὔτε τὸ ἀλφαβητάριο τῆς πίστεως δὲν ξέρουνε. Καὶ ὄχι μόνο οἱ ἀγράμματοι ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ τάχα ἐπιστήμονες. Ξέρουν πολλὰ ἄλλα πράγματα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ θρησκεία μας ἔχουν μεσάνυχτα. Καὶ πῶς νὰ ξέρουν, ὅταν στὴν ἐκκλησία δὲν πατᾶνε παρὰ μόνο Χριστούγεννα καὶ Πάσχα;
Ἂς δοῦμε λοιπὸν τώρα, τί διδάσκει ἡ Ὀρθοδοξία μας γιὰ τὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας. Ἔχει δὲ μεγάλη σημασία τὸ δόγμα περὶ τῆς Θεοτόκου, διότι συνδέεται ἀμέσως μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 10962

Κοίμησις τῆς Θεοτόκου
15 Αὐγούστου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η Παναγια προτυπο του γυναικειου κοσμου

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­γυρις μεγάλη. Στὴν καρδιὰ τοῦ καλοκαι­ριοῦ, ἔρχεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς ὑ­περαγίας Θεοτόκου, ποὺ εἶνε σὰν ἕνα μικρὸ Πά­σχα, πάσχα τοῦ θέρους. Κι ὅπως χαιρόμαστε γιατὶ ἀναστήθηκε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, χαιρόμαστε σήμερα γιατὶ καὶ ἡ κυρία Θεοτόκος μετέστη ἐκ τῶν ἐπιγείων στὰ ἐπουράνια.

* * *

Ἐξαιρετικὴ τιμὴ ἀπονέμει ἡ Ἐκκλησία μας στὴν Θεοτόκο. Αὐτὸ φαίνεται κι ἀπὸ τὸ ὅτι τὴν ὀνομάζει Παναγία. Ἅγιος! Ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶνε νὰ γίνουμε ἅγιοι. Τί θὰ πῇ ἅγιος; Καθαρός. Εἶνε σὰν τὸ χρυσάφι ποὺ δὲν ἔχει μέσα ἄλλες κατώτερες ὗλες, ἀλλὰ εἶνε ἄμικτο· αὐτὸ οἱ χρυσοχόοι λένε ὅτι εἶνε «εἰκοσιτεσσάρων καρατίων», χρυσὸς πεντακάθαρος. Ἔτσι λοιπὸν καὶ ὁ ἅγιος, εἶνε καθαρὸς ἀπὸ ἁμαρτίες.
–Μά, θὰ πῆτε, ἡ Γραφὴ λέει ὅτι, καὶ μία μέρα ἀκόμη νὰ ζήσῃ ὁ ἄνθρωπος πάνω στὴ γῆ, θ᾿ ἁμαρτήσῃ (βλ. Ἰὼβ 14,4-5). Πῶς λοιπὸν λές, ὅτι ὁ ἅ­γιος εἶνε ὁ καθαρός; Εἶνε δυνατὸν νὰ γίνῃς ἅ­γιος; Πῶς γίνεται κανεὶς ἅγιος; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 7232

Κοίμησις τῆς Θεοτόκου
Πέμπτη 15 Αὐγούστου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Διδαγματα απο την Kοιμησι της Θεοτοκου

Ποιά διδάγματα, ἀγαπητοί μου, ἀποκομίζου­με ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως; Ὅσα θὰ σᾶς πῶ, τὰ ἀντλοῦμε ὄχι ἀπὸ τὴν Καινὴ Δι­αθήκη, ἀλλ᾿ ἀπὸ τὴν ἄλλη πηγὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν ἱερὰ παράδοσι. Τί λέει λοι­πὸν ἡ ἱερὰ παράδοσις γιὰ τὴν Κοίμησι τῆς Θεοτόκου;

* * *

Μετὰ τὴν ἀνάληψι τοῦ Χριστοῦ ἡ Παναγία ζοῦσε μὲ τὶς ἀναμνήσεις τοῦ μονογενοῦς Υἱ­οῦ της, καὶ εἶχε συνήθεια νὰ ἐπισκέπτεται τὸν τόπο τῆς προσευχῆς του, τὴ Γεθσημανῆ.
Πολλὲς φορὲς πῆγε ἐκεῖ. Ἀλλὰ κάποια μέρα πῆγε γιὰ τελευταία φορά. Τότε συνέβη κά­­τι ἔκτακτο. Ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, ἐ­μεῖς πιστεύουμε. Στὸ πέρασμα τῆς Θεοτόκου, καὶ μάλιστα ὅταν γονάτισε νὰ προσευχη­θῇ, τὰ δέντρα ἔγειραν, λύγισαν τὶς κορυφές τους πρὸς τὰ κάτω. Σὰν νὰ ἔκαναν μετάνοια νὰ τὴν προσκυνήσουν. Καί, ὅπως στὸν Εὐαγγελισμό, ἦρθε πάλι ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ. Κρατοῦσε κλάδο φοίνικος, σύμβολο νίκης κα­­τὰ τοῦ θανάτου. Χαιρέτισε τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ τὴν εἰδοποίησε, ὅτι σὲ λίγο φεύγει πλέον ἀπὸ τὴ γῆ γιὰ νὰ συναντήσῃ τὸν Υἱό της.
Γεμάτη ἱερὰ συγκίνησι ἡ Θεοτόκος κατέβηκε ἀπὸ τὸ λόφο τῆς Γεθσημανῆ καὶ ἦλθε στὸ φτωχικό της. Γνωρίζοντας ὅτι ἔφτασε τὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς της σκούπισε, ὅπως λέει ἡ παράδοσις, καὶ εὐτρέπισε μὲ τὰ χέρια της τὸν οἰκίσκο, ἕτοιμη νὰ ὑποδεχθῇ τὸν Κύριο, ποὺ ἐρχόταν νὰ τὴν παραλάβῃ. Κάλεσε δύο γειτόνισσες, χῆρες μὲ ὀρφανά, καὶ τοὺς μοίρασε τὸν φτωχικό της ἱματισμό. Μετὰ ἀ­νήγγειλε στὸ περιβάλλον της, ὅτι σὲ τρεῖς ἡ­μέρες ἀπέρχεται ἀπὸ τὴ γῆ. Τέλος ξάπλωσε στὴν κλίνη της, σταύρωσε τὰ ἅγια χέρια της, καὶ βυθίστηκε σὲ προσευχή. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2215

Κοίμησις Θεοτόκου (Λκ. 10,38-42· 11,27-28)
Πέμπτη 15 Αὐγούστου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΤO ΣΩΣΙΒΙΟ

«Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία» (Λουκ. 10,41-42)

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἀκούραστος. Στὰ τρία περίπου χρόνια τῆς δημοσίας δράσεώς του ἐπάνω στὴ γῆ ἔτρεχε δεξιὰ καὶ ἀριστερά, πήγαινε ἀπὸ μέρος σὲ μέρος κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, μ᾽ ἕνα σκοπό· νὰ σώσῃ ψυχὲς μὲ τὸν θεῖο λόγο καὶ μὲ τὴ χάρι τῶν θαυμάτων του. Σὰν τὸ βοσκὸ ποὺ δὲν ἀναπαύεται ἂν δὲν βρῇ τὸ πλανεμένο πρόβατο, σὰν τὸ γιατρὸ ποὺ δὲν ἡσυχάζει μέχρι νὰ κάνῃ τὸν ἄρρωστο καλά, ἔτσι καὶ ὁ Χριστός. Οἱ ἄνθρωποι ἦταν πλανεμένοι κ᾽ ἔπρεπε νὰ τοὺς ὁδηγήσῃ νὰ βροῦν πάλι τὸ δρόμο τους· ἦταν ἄρρωστοι ψυχικὰ καὶ σωμα­τικά, καὶ περίμεναν νὰ τοὺς θεραπεύσῃ.
Τὸ μεγάλο αὐτὸ ἐνδιαφέρον βλέπουμε καὶ στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ποὺ διαβάζεται πρὸς τιμὴν τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας.

* * *

Καταπονημένος, ἀγαπητοί μου, ὁ Χριστὸς μετὰ ἀπὸ πεζοπορία φτάνει σ᾽ ἕνα μικρὸ χωριό, τὴ Βηθανία, ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὰ Ἰεροσόλυμα. Ἐκεῖ κατοικοῦσε μία φιλική του οἰ­κογένεια ποὺ τὴν ἀποτελοῦσαν τρία ἀ­δέρφια, ὁ ἀγαπητός του Λάζαρος καὶ οἱ δύο ἀ­δελφές του Μαρία καὶ Μάρθα. Ἡ ἐπίσκεψι τοῦ Κυρίου στὸ σπιτάκι τους ἔφερε χαρὰ ποὺ δὲν περιγράφεται. Θὰ φιλοξενοῦσαν στὸ φτω­χικό τους τὸ μεγάλο Ξένο! Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι χαίρον­ται ὅ­ταν φιλοξενοῦν κάποιον ἐπίσημο· μὰ ὑπάρχει πιὸ ἐπίσημος καὶ πιὸ μεγάλος ἀπὸ τὸ Χριστό; Μεγάλη πράγματι ἡ τιμὴ αὐτή.
Τί χαρὰ καὶ τί εὐτυχία θὰ ἦταν καὶ γιὰ σένα νὰ φιλοξενήσῃς στὸ σπίτι σου τὸ Χριστό! Ἂν ὅμως τὸ ἐπιθυμῇς, μπορεῖς καὶ τώρα νὰ τὸν φιλοξενήσῃς. Ἐρω­τᾶς τὸ πῶς; Ὑπάρχουν ἀρ­κετοὶ τρόποι. Θυμήσου π.χ. ἐκεῖνα τὰ λόγια του· «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. 25,40). Αὐτὸν τὸν ἴδιο δηλα­δὴ φιλοξενεῖς ὅταν κάνῃς ἐλεημοσύνη στὸν φτω­χὸ καὶ ἀδύνατο. Τὸν φιλοξενεῖς ἀκόμη ὅ­ταν κοινωνῇς τὰ ἄχραντα μυστήρια· γίνεσαι τότε ὁλόκληρος ἕνα ἀνάκτορο, μέσα στὸ ὁ­ποῖο ἔρχεται καὶ κατοικεῖ ὁ Χριστός. Τὸν φιλο­ξενεῖς ὅμως καὶ ὅταν προσηλώνεσαι καὶ ἀκοῦς μὲ προθυμία τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἔκανε καὶ ἡ Μαρία ἡ ἀ­δελφὴ τοῦ Λαζάρου, ὅπως ἀκούσαμε· κάθισε κοντὰ στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ ἄκουγε μὲ προσοχὴ τὴ διδασκαλία του. Τὰ λόγια του ἦ­ταν γι᾽ αὐτὴν χρυσάφι καθαρὸ ποὺ ἔπεφτε ἐξ οὐρανοῦ, δροσιὰ τῆς ψυχῆς της. Ἄκουγε τὸν Κύριο καὶ δὲν χόρταινε. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2213

Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Τρίτη 6 Αὐγούστου 2019
Toυ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ν᾽ αξιωθουμε της δοξης Του!

«Θαβὼρ καὶ Ἑρμὼν ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται» (Ψαλμ. 88,13)
Δεσποτικὴ ἑορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου· ἑορτάζει ὁ δεσπότης Χριστός. Ἑορτάζου­με τὴ Μεταμόρφωσί του. Ποιό εἶνε τὸ ἱ­στο­ρι­κὸ τῆς ἑορτῆς αὐτῆς; Εἶνε ἕνα γεγονὸς ποὺ συν­έβη πρὸ τῆς σταυρώσεως.
Λίγες μέρες ἐνωρίτερα ὁ Κύριος ἄρχισε ν᾽ ἀναγγέλλῃ στοὺς μαθητάς του, ὅτι θ᾽ ἀνεβῇ στὰ Ἰερο­σό­λυμα, καὶ ἐκεῖ πρόκειται νὰ πάθῃ πολλὰ ἀ­πὸ τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς· θὰ τὸν συλ­λάβουν, θὰ τὸν θανατώσουν, καὶ τὴν τρί­τη ἡ­μέρα θ᾽ ἀναστηθῇ (βλ. Ματθ. 16,21). Μόλις τ᾽ ἄ­κουσαν οἱ μαθηταὶ ἀνατρίχιασαν. Ὥστε θὰ χάσουν τὸν Διδάσκαλό τους, ποὺ τὸν εἶχαν ἀ­κολουθήσει κάνοντας θυσία, καὶ θὰ θανατωθῇ λὲς καὶ εἶ­νε κάποιος κακοῦργος; Ἀντέδρασαν, ὁ Πέτρος μάλιστα πιὸ ζωηρά· Δὲν σ᾽ ἀφήνουμε, Κύριε, νὰ πᾷς στὰ Ἰεροσόλυμα, ὄχι! Καὶ τότε ὁ Χριστὸς ἀπήντησε χαρακτηρίζοντας τὸν Πέ­τρο αὐστηρά· «Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάν­δα­λόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλ­­λὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων» (ἔ.ἀ. 16,23). Αὐτὸ ποὺ θεωρεῖς ἐσὺ κακὸ γιὰ μένα, αὐτὸ θὰ γίνῃ ἡ πιὸ μεγάλη εὐεργεσία τοῦ κόσμου. Γιατὶ ἂν ὁ Χριστὸς δὲν θυσιαζόταν, δὲν θὰ ὑπῆρχε Ἀνάστασις, Πεν­τηκοστή, Ἐκκλησία, σωτηρία τοῦ κόσμου· ἀπὸ τὸ σταυρὸ πηγάζουν ὅλα τὰ καλά. Αὐτὸ δὲν μποροῦσε νὰ τὸ καταλάβῃ τότε ὁ Πέτρος.
Ἐπειδὴ λοιπὸν ἡ ἀναγγελία τοῦ πάθους ἔρ­­ριξε τοὺς ἀποστόλους σὲ μελαγχολία, ἀφοῦ δὲν μποροῦσαν νὰ συλλάβουν τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ τοὺς παρηγορή­σῃ ἔ­κανε τὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως. Read more »

Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Υπακοη στο Χριστο

«Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17,5)

ΕΟΡΤΗ, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ δεσποτική. Καὶ ὀνομάζεται δεσποτική, διότι σή­μερα ἑορτάζει ὁ Δεσπότης. Ὁ κόσμος, ὅταν ἀκούῃ «δεσπότης», ἐννοεῖ τὸν ἐπίσκοπο, τὸ μητροπο­λίτη, τὸν ἀρχιεπίσκοπο, τὸν πατριάρχη. Κα­κῶς αὐτοὶ λέγονται ἔτσι. Δεσπότης εἶνε ἕνας καὶ μό­νο, ὁ Χριστός, ὄχι ἄλλος· αὐτὸς εἶνε ὁ Ἀ­φέν­της, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.
Δεσπότης εἶνε αὐτὸς ποὺ ἐξουσιάζει. Καὶ ὁ Χριστὸς ἐξουσιάζει ὅ,τι βλέπου­με καὶ δὲ βλέ­πουμε· ξηρὰ καὶ θάλασσα, γῆ καὶ οὐρανό, ἥλιο καὶ ἄστρα, ἀνθρώπους καὶ ἀγγέλους. Ἀλλ᾽ ἐν­ῷ εἶνε «ὁ βα­σιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων» (Α΄ Τιμ. 6,15), ἐν τούτοις στὴ γῆ δὲν παρουσιάστηκε μὲ τὰ ἐμβλήματα τῆς ἐξουσί­ας, ὡς δυνατός, πλούσιος, ἔνδοξος· παρουσι­άστη­κε ὡς ὁ πλέον ταπεινὸς καὶ φτωχὸς ἄν­θρωπος. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά. Ἔζησε μὲ σύντροφο τὴ φτώχεια. Δούλευε σὰν τελευταῖ­­ος ἐργάτης. Ἦταν γνωστὸς σὰν υἱὸς τῆς Μα­ρίας καὶ τοῦ τέκτονος. Κι ὅταν κάποτε τὸν ρώ­τησαν «Ποῦ μέ­νεις;» ἀπήντησε· «Ἐλᾶτε νὰ δῆ­τε» (Ἰω. 1,38). Καὶ σὲ κάποιον ποὺ ἤθελε νὰ γίνῃ ἀ­κόλουθός του εἶπε· «Τὰ κοράκια ἔχουν φωλιές, ἀλ­λὰ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν­θρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφα­λὴν κλί­νῃ» ( Ματθ. 8,20). Καὶ πράγματι στὸ τέλος ἔκλινε τὴν κε­φα­λὴ στὸ σταυρὸ τοῦ Γολγο­θᾶ. Καν­είς ἄλλος δὲν ἔ­ζησε τόσο φτωχικά. Γι᾽ αὐ­τό, ἐν­ῷ ἄλ­λοι παρου­σιάζον­ται ὡς προστάτες τῶν ἀδυ­νάτων ἀλ­λὰ ζοῦν σὲ παλάτια καὶ κρεμλῖνα, αὐ­τὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς προστάτης τῶν φτω­χῶν. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1092

Τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος
27 Ἰουλίου
Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Οι πιστοι εν διωγμω

«Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου…» (Λουκ. 21,17)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, αὐτὰ τὰ λόγια; Εἶνε προφητεία, ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅ,τι εἶπε ἐκεῖνος, ἔγινε, καὶ γίνεται, καὶ θὰ γίνεται μέχρι κεραίας. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Ἀκοῦμε λοιπὸν τὸν Κύριο νὰ λέῃ· «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. 21,17).
Σὲ ποιούς λέει τὰ λόγια αὐτά; Τὰ λέει στοὺς μαθητάς του στὴν ἀρχὴ τῆς δημοσίας δράσεώς του. Τί ἀντίθεσι μὲ τὸ Μωάμεθ, τὸν ἱδρυτὴ τῆς θρησκείας τῶν μουσουλμάνων! Αὐτὸς μὲ ἄλλο τρόπο μάζεψε ὀπαδούς. Ἐλᾶτε κοντά μου, λέει, καὶ θά ᾿χετε πλούτη, θά ᾿χετε ἀργύριον καὶ χρυσίον, θά ᾿χετε ἠδονὰς καὶ ἀπολαύσεις, θά ᾿χετε χαρέμια, θά ᾿χετε ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθά. Ἀντιθέτως ὁ Κύριος· δὲν ὑπεσχέθη οὔτε δόξες, οὔτε χρῆμα, οὔτε ἡδονάς, ἀλλὰ τί; Διωγμό! Θὰ διωχθῆτε, εἶπε, ἀπὸ μικροὺς καὶ μεγάλους, ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ φίλους, «καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου». Καὶ πράγματι εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἀπὸ τὴ γέννησί του, ὁ χριστιανισμὸς ἐγνώρισε τὸν διωγμό.
Αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριος, τὸ βλέπουμε νὰ ἐκπληρώνεται μέσα στὴν ἱστορία. Τὸ βλέπουμε ἐν πρώτοις στὴν ἱστορία τῶν δώδεκα ἀποστόλων. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς εἶχε τέλος εἰρηνικό; Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἰωάννη κανείς ἄλλος· ὅλοι μαρτύρησαν. Ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία τοῦ Χριστοῦ· οἱ κορυφαῖοι Πέτρος καὶ Παῦλος μαρτύρησαν ἐπὶ Νέρωνος στὴ Ῥώμη. Ὁ Ἀνδρέας σταυρώθηκε ἀνάποδα στὴν Πάτρα. Ὁ Ἰάκωβος ἐσφάγη σὰν ἀρνὶ στὰ Ἰεροσόλυμα… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1601

Τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος
ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

H Πατριδα, τo ονομα και το επαγγελμα

τοῦ αγιου Παντελεημονος

ΔΕΝ ΕΙΝΕ, ἀγαπητοί μου, ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ὁμιλῶ στὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Παντελεήμο­νος· πολλὲς χρονιὲς ἔχω μιλήσει. Τί νὰ πῶ σή­μερα; νὰ ἐπαναλάβω τὰ ἴδια; Δὲν τὸ συνηθίζω. Προσπαθῶ ὅπως ἡ κλῶσ­σα νὰ σκαλίζω τὸ ἱερὸ ἔδαφος, νὰ ἐ­ρευνῶ δηλαδὴ Πα­λαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη καὶ τοὺς βίους τῶν ἁ­γίων, γιὰ νὰ προσ­φέρω κάποια νέα πνευματικὴ τρο­φή, ἔστω καὶ πενιχρά, στὰ πνευματικά μου τέκνα.
Καὶ ὁ βίος τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος, ποὺ ἑορτάζουμε, εἶνε πλούσιος σὲ διδάγματα. Ὁ ἅγιος Παντελεήμων εἶνε πολύεδρο διαμάντι, ποὺ ἀκτινοβολεῖ ἀπὸ κάθε πλευρά. Θὰ ἐξετά­σουμε λοιπὸν ἐδῶ τὸν βίο του ἀπὸ τρεῖς πλευ­ρές. Θὰ δοῦμε ποιά εἶνε ἡ πατρίδα του, ποιό εἶ­νε τὸ ὄνομά του, καὶ ποιό τὸ ἐπάγγελμά του.

* * *

⃝ Καὶ πρῶτα, ἀγαπητοί μου, ἡ πατρίδα του, ὅπου γεννήθηκε καὶ ἔζησε τὸν 4ο (Δ΄) αἰῶνα.
Κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο κάπου γεννιέται. Καὶ ὁ τόπος ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ εἶδε τὸ φῶς τοῦ ἥλιου ἢ μεγάλωσε τοῦ εἶνε ἀγαπη­τός, εἶνε ἡ ἰδιαίτερη πατρίδα του. Ἀπὸ τὸν κανόνα αὐτὸν δὲν ἐξαιρέθηκε οὔτε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Γεννήθηκε στὴ Βη­θλεὲμ καὶ μεγάλωσε στὴ Ναζαρέτ· ἔτσι ἔγινε γνωστὸς ὡς Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖ­ος. Καὶ ἡ ἐπι­γραφὴ ποὺ ἔ­βαλε ὁ Πιλᾶτος στὸ σταυρό του ἦ­ταν «Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰου­δαί­ων» (Ἰω. 19,19). Ἀπ᾽ ἐδῶ ἡ Ναζαρέτ, τὸ μικρὸ αὐ­τὸ χωριό, ἔχει σήμερα δόξα καὶ τιμὴ μεγαλύτερη ἀπὸ τὴ Νέα Ὑόρκη καὶ κάθε μεγαλούπολι.
Ὁ ἄνθρωπος εἶνε ἢ ἡ τιμὴ ἢ ἡ ντροπὴ τῆς πατρίδος του. Καὶ ὁ ἅγιος ποὺ ἑορτάζουμε εἶχε πατρίδα, τὴν ὁποία τίμησε. Ποιά ἦ­ταν ἡ πατρίδα τοῦ ἁγίου Παντελε­ήμονος; Ἡ Νικομήδεια. Τὸ ὄ­νομά της μᾶς φέρνει δάκρυα. Μαχηταὶ τῆς στρατιᾶς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀξιώθηκαν νὰ φθά­σουν ἐκεῖ καὶ νὰ προσκυνήσουν στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ποὺ ὑπῆρχε κάποτε καὶ τώρα ἔχει μεταβληθῆ σὲ ἀχυρῶνα…
Ἡ Νικομήδεια εἶνε μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες πόλεις τοῦ ἑλ­ληνισμοῦ, μὲ πολλὰ μνημεῖα. Γιὰ μικρὸ διάστημα, δέκα περίπου χρόνια, ὑπῆρ­ξε καὶ ἕδρα τῆς ῾Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατο­ρίας. Τότε ἔζησε ἐκεῖ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀ­γριωτέ­ρους διώκτας τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Διοκλη­τιανός (284-305 μ.Χ.)· ἐκεῖ ὑπεγράφη τὸ δι­άτα­γμα τοῦ τε­λευ­ταίου καὶ σκληροτέρου διωγμοῦ κατὰ τῶν Χριστιανῶν. Read more »