Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1172

Τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου (Ἰω. 10,1-9)
21 Μαΐου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Η ΘΥΡΑ

«Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει» (Ἰω. 10,9)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­γυρις μεγάλη. Ἑορτάζουν δύο θρησκευ­τικὲς φυσιογνωμίες, δύο ἅγιοι, ποὺ ἡ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας τοὺς ἀνέβασε πολὺ ψηλά, στὸ ἐπίπεδο τῶν ἰσαποστόλων. Σήμερα εἶνε ἡ μνήμη τῶν δύο ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ τῆς σεβασμίας μητρός του Ἑλένης.
Σήμερα, κοντὰ στοὺς ἁγίους, ἑορτάζουν καὶ ὅσοι καὶ ὅσες φέρουν τὰ ὡραῖα ὀνόματά τους. Μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἁπλοῖ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ ἀλλὰ καὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ κυβερνῆται καὶ πρίγκιπες καὶ βασιλεῖς ἑορτάζουν σήμερα. Δὲν εἶπα τίποτε. Σήμερα ἑορτάζει ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς λαός, ἑορτάζουν γενεὲς γενεῶν. Λίγα ὀνόματα στὴν ἱστορία τοῦ πολυπαθοῦς καὶ μαρτυρικοῦ ἔθνους μας ἠ­λεκτρίζουν τόσο ὅσο τὸ ὄνομα Κωνσταντῖ­νος. Τὸ ὄνομα αὐτὸ ἔφερε ὁ σημερινὸς ἅγι­ος, ὁ Κωνσταντῖνος Α΄ ὁ Μέγας (†337), ὁ ἔν­δοξος καὶ ἡρωικὸς ἱδρυτὴς τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, ἀλλὰ καὶ ὁ τελευταῖος μαρτυρι­κὸς αὐτοκράτωρ τοῦ Βυζαντίου, ὁ Κωνσταν­τῖνος ΙΑ΄ ὁ Παλαιολόγος (1405-1453). Ἔ­τσι τὸ ὄνομα Κωνσταντῖνος ἔγινε σύμβολο, συνδέθηκε μὲ τὶς παραδόσεις καὶ τοὺς θρύλους τοῦ γένους μας, καὶ ἰδίως μὲ τὸ ὅραμα τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων, τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Γι᾿ αὐτὸ ἡ σημερινὴ ἑορτὴ εἶνε θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική.
Δὲν θὰ σᾶς διηγηθῶ τὸν βίο τῶν σημερι­νῶν ἁγίων. Ἀντὶ ν᾿ ἀνοίξω τὸ συναξάριο, τὴν ἱ­στορία, καὶ νὰ σᾶς διηγηθῶ τὸν βίο τους, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ ῥίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο καὶ μάλιστα στὸ τελευταῖο ῥητό. Τὸ τελευταῖο ῥητὸ τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου λέει· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει» (Ἰω. 10,9). Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Χριστοῦ;

* * *

Γιὰ πρόβατα καὶ βοσκοὺς μιλάει τὸ εὐαγγέλιο. Μᾶς λέει ὁ Κύριος παραβολικῶς, ὅτι ὅ­πως τὰ ἄλογα πρόβατα ἀναπαύονται καὶ ἀ­σφαλίζονται μέσα στὸ μαντρί, ἔτσι ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη μάνδρα, πνευματική. Εἶνε ἡ Ἐκ­κλησία του, στὴν ὁποία ἀναπαύονται καὶ ἀ­σφαλίζονται τὰ λογικὰ πρόβατα, οἱ ἄνθρωποι, ἐφ᾿ ὅσον βεβαίως τὸ θέλουν. Ὅποιος δὲν θέλει, εἶνε ἐλεύθερος νὰ μείνῃ ἔξω ἀπὸ τὴ μάνδρα. Τὰ λόγια αὐτὰ σημαίνουν, ὅτι ὁ κόσμος χωρίζεται σὲ δύο παρατάξεις· στὴ μία εἶνε οἱ ἐκτὸς τῆς μάνδρας, στὴν ἄλλη οἱ ἐντὸς τῆς μάνδρας· οἱ μὲν βρίσκονται κοντὰ στὸ Χριστό, οἱ ἄλλοι εἶνε μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστό. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2190

Τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης
Τρίτη 21 Μαΐου 2019
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Γιατι η Εκκλησια ανεκηρυξε αγιο τον Μεγα Κωνσταντινο;

Β) Πως κυβερνησε το κρατος του

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀγαπητοί μου, κα­τὰ θεία ἀποκάλυψι καὶ μέ­σα ἀπὸ δυσκολί­ες, βρῆκε τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Νίκησε τὴν εἰ­δω­λολα­τρία, ἔγινε μονο­κράτωρ τῆς ῾Ρωμαϊκῆς αὐ­τοκρα­τορίας καὶ ἵδρυσε χριστια­νικὸ κράτος. Ἐμπνευσμένη ἐνέργειά του ἦταν νὰ μεταφέρῃ τὴν πρωτεύουσα ἀπὸ τὴ ῾Ρώμη στὸ Βυζάντιο, ποὺ κατόπιν ὠνομάστηκε Κωνσταντινούπολις.
Τὰ ἐγκαίνια ἢ γενέθλια τῆς νέας πρωτευού­σης τιμῶνται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς ἡμέρα ἁγία καὶ ἑορτάζονται κατ᾽ ἔτος στὶς 11 Μαΐου. Χίλια χρόνια κράτησε τὸ Βυζάντιο, καὶ λίγα κράτη προσέφεραν τόσες ὑπηρε­­σί­ες ὅσες αὐτό.
Καὶ τώ­ρα ἂς δοῦμε τώρα πῶς κυβέρνησε τὸ βασίλειό του ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος.

* * *

Πῆρε, ἀδελφοί μου, ἅγιο κόσκινο καὶ κοσκίνισε τὸ κράτος σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς· στὰ δικαστήρια, στὰ σχολεῖα, στὸ στρατό, στοὺς πλου­σίους καὶ στὴ φτωχολογιά. Τί ἔκανε;
※ Πρῶτο διάταγμα· καταργεῖται ἡ σταύ­ρωσις. Ἕως τότε τρόπος ἐκτελέσεως τῶν ἐγκλημα­τι­ῶν, κατὰ τὸ ῥωμα­ϊ­κὸ νόμο, ἦταν ἡ σταύρω­σις· σταύρωναν τοὺς κακούργους, καὶ αὐτὸ συν­τη­­ροῦσε τὴν ἰδέα ὅτι καὶ ὁ Χριστὸς –ἀφοῦ σταυ­ρώθηκε– τί ἄλλο θὰ ἦταν παρὰ κακοῦργος. Μόλις ἔ­γινε αὐτοκράτωρ ὁ Κωνσταντῖνος ἡ ποινὴ αὐτὴ καταργήθηκε.
※ Δεύτερο διάταγμα. Προηγουμένως καὶ οἱ τελευταῖοι ἀλῆτες ὕβριζαν ἐλεύθερα δημοσί­ως μὲ τὰ πιὸ ἄσχημα λόγια τὴν Παναγία καὶ τὸν βασιλέα Χριστό. Ὁ Κωνσταντῖνος ἔβγαλε δι­άταγμα· ἀπαγορεύεται αὐστηρὰ ἡ βλαστήμια. Ἂν ὕβριζες τὸν ἴδιο, δὲν σὲ τιμωροῦ­­σε, ἦταν ἀνεξίκακος. Λένε ὅτι μιὰ μέρα κάτι κόλα­κες τοῦ κατήγγειλαν· –Κάποιοι εἰ­δωλολά­τρες ἔ­σπασαν τὴν προτομή σου. Ὁ Κωνσταν­τῖνος, ἤ­ρεμος, ψηλάφησε μὲ τὸ χέρι τὸ πρόσω­πό του καὶ τοὺς λέει· –Ἐδῶ ἡ μύτη μου καὶ τὸ πρόσω­πό μου εἶνε καλά, δὲν ἔχουν πάθει τίπο­τα· ἀ­φῆστε τοὺς ἀνθρώπους… Τοὺς συγχώρησε. Ὅ­ποιος ὅμως τολμοῦσε νὰ θίξῃ τὰ θεῖα, αὐτὸς δὲν ἦταν ἀνεκτὸς στὸ κράτος του.
※ Τρίτο διάταγμα. Read more »

Τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου ἐπισκόπου Λαρίσης
Στον Ἅγιο Ἀχίλλιο Πρεσπῶν 15 Μαΐου 1988
Το βίντεο περιέχει ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴ Θεια Λειτουργία & την δευτερολογία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου για την Ἑλληνικοτητα των Πρεσπῶν & ἔλεγχο για την ἄγρια προπαγάνδα στην Αὐστραλία

——–

———

ΠΡΟΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ἡ ὁμιλία
Στον Ἅγιο Ἀχίλλιο Πρεσπῶν, στις 15 Μαΐου 1988

ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΘΑ, ἀγαπητοί μου, στὴν ἄνοιξι, ποὺ εἶνε ἡ ὡραιοτέρα ἐποχὴ τοῦ ἔτους. Συγχρόνως, ἀπὸ ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, εὑρισκόμεθα σὲ ἕνα κύκλο ἑορτῶν τοῦ λεγομένου Πεντηκοσταρίου, ἑορτῶν ποὺ ὡς ἀρχὴ καὶ κέντρο τους ἔχουν τὸ Πάσχα. Ἀλλὰ σήμερα, 15 Μαΐου, εἶνε καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου ἐπισκόπου Λαρίσσης.
Ποιός ἦτο ὁ ἅγιος Ἀχίλλιος;

* * *

Ὁ ἅγιος Ἀχίλλιος γεννήθηκε τὸν 4ο αἰῶνα μ.Χ., τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Πατρίδα του εἶνε μιὰ χώρα ποὺ γέννησε πολλοὺς ἁγίους, μάρτυρας καὶ ὁμολογητάς. Εἶνε μιὰ χώρα ποὺ μᾶς προκαλεῖ βαθυτάτη συγκίνησι, ἂν διατηροῦμε μέσα μας στοιχεῖα ἑλληνισμοῦ. Ἡ χώρα αὐτὴ εἶνε ἡ Μικρὰ Ἀσία. Γεννήθηκε στὴν Καππαδοκία, ἐκεῖ ὅπου γεννήθηκαν ὁ Μέγας Βασίλεος, ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ ἄλλοι μεγάλοι ἄνδρες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Ἦταν παιδὶ ἐκλεκτῆς οἰκογενείας. Εἶχε γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τὸν ἀνέθρεψαν μὲ χριστιανικὴ ἀγωγὴ καὶ πίστι στὸ Θεό. Φαίνεται ὅτι τὸ σπίτι του ἦταν καὶ πλούσιο, γι᾿ αὐτὸ δὲν στερήθηκε τὰ μέσα νὰ σπουδάσῃ καὶ νὰ μορφωθῇ στὴν κοσμικὴ γνῶσι καὶ σοφία.
Ἀπὸ τὰ νεανικά του χρόνια φάνηκε ὅτι τὸν κοσμοῦν πολλὲς ἀρετές. Ἀγάπησε ἰδιαιτέρως τὰ ἱερὰ γράμματα. Μελέτησε τὴ Γραφή, ἐντρύφησε στὶς ἀθάνατες σελίδες της. Ἔτσι μέσα στὴν ψυχή του ἄναψε φλόγα πνευματική, πόθος ἱερὸς νὰ γνωρίσῃ καὶ νὰ κηρύξῃ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ ψαλμικὸ ῥητὸ «Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα» (Ψαλμ. 115,1).
Σήμερα τὰ στόματα τῶν λεγομένων Χριστιανῶν εἶνε κλειστὰ καὶ βουβὰ γιὰ τὴν πίστι. Ἡ γλῶσσα τους ἀπ᾿ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ βράδυ φλυαρεῖ γιὰ χίλια – δυὸ ἄλλα θέματα. Χιλιάδες λέξεις ἀκοῦς ἂν πλησιάσῃς. Μιλοῦν γιὰ ὅλα τὰ πράγματα· γιὰ ποδόσφαιρο, γιὰ τηλεόρασι, γιὰ πολιτική, γιὰ συνοικέσια, γιὰ ὅ,τι θέ᾿ς· δὲν θ᾿ ἀκούσῃς ὅμως καμμία λέξι γιὰ τὸ Χριστό. Νεκρὲς οἱ ψυχές!… Read more »

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
9 Mαΐου

O AΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Kάθε μέρα η Eκκλησία μας εορτάζει αγίους, οσίους καί μάρτυρας. Σήμερα εορτάζει ο άγιος μάρτυς Xριστοφόρος. Aλλά ποιός ήτο ο άγιος Xριστοφόρος;

* * *

Έζησε την εποχή του Δεκίου (249-251 μ.X.). Kατήγετο από μέρος βαρβαρικό. Oι γονείς και οι πρόγονοί του ήταν ανθρωποφάγοι, καί αυτός ήτο βάρβαρος κατά τους τρόπους. Ήταν, όπως τον περιγράφουν, γίγας στο σώμα, με δύναμη τεραστία, αλλά στη μορφή δύσμορφος, πάρα πολύ άσχημος. Γι’ αυτό σε εικόνες τον ζωγραφίζουν με κεφάλι σκύλου, σα’ να ήταν σκύλος. Aυτό δεν είναι ορθό. Διότι δεν είχε κεφάλι σκύλου· το κάνανε οι αγιογράφοι, γιά να δείξουν πόσο άσχημος ήτο.
Γύρω από τον βίο του υπάρχουν δύο παραδόσεις, η ανατολική καί η δυτική. Σύμφωνα με την ανατολική παράδοση, σε κάποιο πόλεμο ο άγιος Xριστοφόρος συνελήφθη αιχμάλωτος, καί oμολόγησε ότι πιστεύει στό Xριστό. Toν έστειλαν τότε στην Aντιόχεια με συνοδεία διακοσίων στρατιωτών….

Την συνέχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=12144 

Ἐπιφανίου, Γερμανοῦ, Θεοδώρου, Ἰω. Βλάχου
12 Μαΐου
Toυ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Αρχαιοι και νεοι αγιοι

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῖς» (Ψαλμ. 67,36)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Ἂν ἀνοίξουμε τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας, θὰ δοῦμε ὅτι ἑορτάζουν τέσσερις ἅγιοι, ποὺ σὰν ἀστέρια φωτίζουν τὸν οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ προβάλλονται ὡς ὑποδεί­γματα. Ἔζησαν σὲ διάφορες ἐποχὲς καὶ συνθῆκες, ἀλλὰ μετέχουν ὅλοι στὴν ἴδια ἁγιότητα.

* * *

Ἀρχαιότερος εἶνε ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος ἐπίσκοπος Κύπρου. Τὸν τιμοῦν ἰδιαιτέρως σήμερα στὴ μαρτυρική μας μεγαλόνησο. Τί ἦταν; Ἄνθρωπος. Κανείς δὲ γεννήθηκε ἅγιος· γίνεται ἅγιος. Ἅμα θέλῃ ὁ ἄν­θρωπος, ἢ γίνεται ἔνσαρκος ἄγγελος, ἢ κατέρχεται στὴ βαθμῖδα τῶν ζῴων καὶ καταντᾷ χειρότερος καὶ τῶν ζῴων. Γεννήθηκε τὸ 310 στὰ ἅγια μέρη τῆς Παλαιστίνης ἀπὸ γονεῖς Ἑβραίους πτωχοὺς γεωργούς. Γρήγορα τὸν εἵλκυσε ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, προσῆλθε στὸν ἐπίσκοπο Ἐλευθερουπόλεως Λουκιανὸ καὶ ζήτησε τὸ ἅγιο βάπτισμα. Ἐν συνεχείᾳ ἔζησε ἐκεῖ αὐστηρὰ ζωὴ σὲ μοναστήρι ὡς ἱερεύς. Ἡ φήμη του ὡς μορφωμένου ἀσκητοῦ διεδόθη. Ὅταν στὴν Κύπρο ἐκενώθη ὁ ἀρχιεπισκοπικὸς θρόνος τὸν ἐξέλεξαν ποιμενάρχη τους. Ἔτσι ἔγινε ἐπίσκοπος Κωνσταντίας τὸ ἔτος 367. Ἔζησε βίον ἅγιον προσευχῆς, νηστείας, μελέτης τῶν Γραφῶν. Μιλοῦσε πέντε γλῶσσες. Ὁ λόγος του καὶ τὰ συγγράμματά του ἦταν μαστίγιο καὶ κεραυνὸς κατὰ τῶν αἱρέσεων. Ἔζησε ἑκατὸ σχεδὸν ἔτη καὶ εἶχε διαύγεια πνεύματος. Στὰ πνευματικά του παιδιά, στοὺς ἱερεῖς καὶ διακόνους, ἔλεγε· Φεύγω ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτόν· ζητῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Παρέδωσε τὸ πνεῦμα μέσα στὸ πλοῖο, καθὼς ἐπέστρεφε στὴν Κύπρο μετὰ ἀπὸ ταξίδι στὴν Κωνσταντινούπολι. Εἶνε ἀληθὲς ὅτι ὡς ἄνθρωπος τότε γιὰ ἕνα διάστημα, ἀπὸ ἀφέλεια, εἶχε παρασυρθῆ καὶ συμφώνησε μ’ ἐκείνους ποὺ ἐξώρισαν τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο. Στὸ τέλος ὅμως διεπίστωσε τὴν ὑποκρισία καὶ τὶς μηχανορραφίες, ποὺ εἶχαν στηθῆ εἰς βάρος τοῦ μεγάλου ἐκείνου πατρός, καὶ ἀηδιασμένος ἀπεχώρησε. Τὸν ἔθαψαν μὲ μεγάλες τιμὲς στὴν ἐπισκοπή του καὶ ἀργότερα τοῦ ἔκτισαν ναό.
Ὁ ἕνας λοιπὸν ἀπὸ τοὺς ἁγίους ποὺ ἑορτάζουν σήμερα ἔζησε τὸν 4ο μ.Χ. αἰῶνα. Ὁ ἄλλος ἔζησε τὸν 7ο αἰῶνα· εἶνε ὁ ἅγιος Γερμανὸς πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Γεννήθηκε περὶ τὸ 640 στὴ Βασιλεύουσα. Ἦταν παιδὶ μεγάλης καὶ πλουσίας οἰκογενείας. Ἔχασε ὅμως τὸν πατέρα του, τὸν πατρίκιο Ἰουστινιανό, τὸν ὁποῖον ἀδίκως θανάτωσε ὁ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ὁ Πωγωνᾶτος, διότι τὸν θεώρησε συνένοχο στὸν φόνο τοῦ πατέρα του. Καὶ μόνο αὐτό; Read more »

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης
5 Μαΐου 2019
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Η αγια Ειρηνη η μεγαλομαρτυς

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει ἡ μεγαλομάρτυς ἁγία Εἰρήνη. Τί ἦταν ἡ ἁγία Εἰρήνη; ἄγγελος, ἀρχάγγελος; Ἄνθρωπος ἦταν, ἀλλὰ ἔγινε ἄγγελος. Ὁ ἄνθρωπος, ἅμα θέλῃ γίνεται ἄγγελος, κι ἅμα θέλῃ γίνεται διάβολος καὶ χειρότερος ἀπὸ τὸ διάβολο.

* * *

Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταν­τίνου. Ἦταν μοναχοκόρη τοῦ ἐπάρχου Λικινίου καὶ τῆς Λικινίας. Γεννήθηκε στὴν Περσία, σὲ χώρα εἰδωλολατρική. Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλι Μαγεδών. Τὸ πρῶτο της ὄνομα ἦταν Πηνελόπη καὶ ἦταν κι αὐτὴ εἰδωλολάτρις. Ὁ πατέρας της, πολὺ πλούσιος, τὴν ἀγαποῦσε ἰδιαι­τέρως, ὅπως συμβαίνει συνήθως μὲ τὰ μονα­χοπαίδια. Πρὸς χάριν της ἔχτισε ἕνα πύργο, δηλαδὴ ἕνα ἀνάκτορο, μιὰ ἔπαυλι, ὅπου ὅ­λα ἦταν χρυσᾶ. Ἐκεῖ ἔκλεισε τὴν Πηνελόπη σὲ ἡλικία 6 ἐτῶν, καὶ ὥρισε 13 νέες νὰ τὴν ὑ­πηρετοῦν. Τὴ μόρφωσί της ἀνέθεσε στὸν σο­φὸ γέροντα Ἀπελλιανό (εἶνε αὐτὸς ποὺ ἔγραψε τὶς πληροφορίες γιὰ τὸ μαρτύριό της).
Ἀποκλεισμένη στὸν πύργο ἡ Πηνελόπη δὲν εἶχε ἰδέα γιὰ τὸ Θεό. Πῶς τὸν γνώρισε; Δύο γεγονότα συνετέλεσαν ν᾿ ἀλλάξῃ ζωὴ ἀλλὰ καὶ ὄνομα, κι ἀπὸ Πηνελόπη νὰ γίνῃ Εἰρήνη. Τὸ ἕνα ἦταν, ὅτι μέσα στὶς 13 ὑπηρέτριές της ἦταν καὶ μία Χριστιανή. Αὐτή, μὲ τὴ συμπεριφο­ρά της ἀπέσπασε τὴν ἐκτίμησι τῆς ἀρχον­τοπούλας. Ἡ Πηνελόπη αἰσθανόταν ἰδιαιτέρα χαρὰ νὰ συναναστρέφεται καὶ νὰ συνομι­λῇ μ᾿ αὐτήν. Καὶ ἡ ὑπηρέτρια σιγὰ – σιγὰ τῆς ἄ­νοιξε τὰ μάτια, τῆς ἔδειξε τὸ μεγαλεῖο τῆς πίστεώς μας· τῆς μίλησε γιὰ τὸ Χριστό· γιὰ τὰ πάθη, τὴν ἀνάστασι, τὴ διδασκαλία, τὶς προφη­τεῖες, γιὰ ὅλη τὴ ζωή του. Καὶ ἡ Πηνελόπη ἄκουγε μὲ ἀνοιχτὸ τὸ στόμα.
Τὸ ἄλλο γεγονός. Λέει ὁ βίος της, ὅτι εἶδε ἕ­να ὅραμα. Τί ὅραμα; Εἶδε, ὅτι μιὰ μέρα, κα­θὼς ἦταν στὸν πύργο, ἀπὸ τὸ ἀνοιχτὸ παράθυρο μπῆκε ἕνα περιστέρι ποὺ κρατοῦσε στὸ ῥάμφος ἕνα κλαδὶ ἐλιᾶς καὶ τὸ ἄφησε πάνω σ᾿ ἕνα χρυσὸ τραπέζι. Σὲ λίγο, νά κ᾿ ἔρχεται ἕνας ἀετός· μπαίνει ἀπ᾿ τὸ παράθυρο κι ἀφήνει πάνω στὸ τραπέζι ἕνα στεφάνι ἀπὸ λουλούδια. Τέλος μπαίνει κ᾿ ἕνας κόρακας κι ἀ­φή­νει ἕνα φίδι σκοτωμένο. Ξύπνησε τρομα­γμένη καὶ ρωτοῦσε τί σημαίνει τὸ ὅραμα. Read more »

3 Mαιου

NA ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΦΡΑΓΓΕΛΙΟ!

«Μή ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου» (Ἰω. 2,16)

«…Δύο πρόσωπα διεκδικοῦν τὴν καρδιά μας, ὁ Χριστὸς καὶ ὁ διάβολος. Ποιόν θὰ προτιμήσουμε;Ἂν τὴν δώσουμε στὸν διαβολο, θὰ τὴν κάνῃ  σπηλιὰ ποὺ ἐκεῖ μέσα θὰ φωλιάζουν θηρία καὶ ὀχιές. Ἂν ὅμως τὴν δώσουμε στὸ Χριστό, τόε ἡ καρδιά μας θὰ γίνῃ μιὰ ἐκκλησία μέσα στὴν ὁποία ἄγγελοι θὰ ψάλλουν «Ὡσαννά» καὶ «Ἀλληλούια»(Ἰων. 12,13, Ἀπ. 19,13,4,6). Καὶ ὅταν ἡ καρδιά μας παραδοθῃ στὸ Χριστό, τότε καὶ ὅτι ἄλλο ὑλικὸ θελήσουμε νὰ τοῦ προσφέρουμε θὰ εἶνε δεκτὸ ἀπ᾽ αὐτόν· ἀπὸ χέρια καὶ καρδιὲς ἁμαρτωλὲς δὲν δέχεται τίποτε….».

Γιὰ νὰ διαβάστε ὁλόκληρο τὸ κήρυγμα:  (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἀνήκει στὶς λεγόμενες κινητὲς ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
Κινητὲς λέγονται οἱ ἑορτὲς τοῦ Τριῳδίου καὶ τοῦ Πεντηκοσταρίου, ποὺ ἔχουν ὡς κέντρο τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα. Τὸ Τριῴδιο (10 ἑβδομάδες, δηλαδὴ 70 ἡμέρες) προηγεῖται τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, τὸ δὲ Πεντηκοστάριο (7 ἑβδομάδες, δηλαδὴ 50 ἡμέρες) ἀκολουθεῖ. Οἱ ἑορτὲς αὐτὲς ὀνομάζονται κινητές, γιατὶ δὲν ἔχουν σταθερὰ ἡμερομηνία, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὶς ἄλλες ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ ἔχουν σταθερὰ ἡμερομηνία καὶ λέγονται ἀκίνητες. Τῶν κινητῶν ἑορτῶν ἡ ἡμερομηνία κάθε χρόνο ἀλλάζει. Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα. Ὅταν τὸ Πάσχα εἶνε πρώιμο, ἔρχονται καὶ αὐτὲς ἐνωρίτερα· ὅταν τὸ Πάσχα εἶνε ὄψιμο, αὐτὲς ἔρχονται ἀργότερα.
Ἡ ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ἑορτάζεται τὴν Παρασκευὴ τῆς Διακαινησίμου, δηλαδὴ τὴν ἑβδομάδα ποὺ ἀκολουθεῖ ἀμέσως μετὰ τὸ Πάσχα. Μετὰ τὴν Ἀνάστασι εἶνε ἡ πρώτη ἑορτὴ τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἑορτάζεται τὴν ὡραία ἐποχὴ τῆς ἀνοίξεως μέσα στὸ κλῖμα τῆς πασχαλινῆς χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως.
Ἡ Ζωοδόχος Πηγὴ εἶνε μία ἑορτὴ πρὸς τιμὴν τῆς Παναγίας. Δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴ ζωὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπως οἱ ἄλλες γνωστὲς θεομητορικὲς ἑορτές, λόγου χάριν τὰ Εἰσόδια, ὁ Εὐαγγελισμὸς ἢ ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει σχέσι μὲ τὶς θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις τῆς Παναγίας πρὸς σωτηρίαν δυστυχῶν καὶ ταλαιπώρων ἀνθρώπων ποὺ τὴν ἐπικαλέσθηκαν μὲ πίστι. Ἡ Ζωοδόχος Πηγὴ μᾶς ὑπενθυμίζει τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε ἡ Παναγία σὲ ἕνα ὡρισμένο ναό της στὸν τόπο ἐκεῖνο ποὺ προκαλεῖ τὴ συγκίνησι κάθε Ἕλληνος.
Στὴν ὁμιλία αὐτὴ θὰ ποῦμε λίγα λόγια γύρω ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ τῆς ἑορτῆς.
Read more »

Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου

Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο αγιος Γεωργιος

(Ἐναντιον του δρακοντος)

ΣΗΜΕΡΑ εἶνε ἡ ἑορτὴ ἑνὸς ἐκ τῶν μεγαλυτέρων μαρτύρων τῆς πίστεώς μας, τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ συμπίπτει μὲ τὴν πιὸ ὡραία ἐποχή. Καί, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα, ἂς τρέξουμε στὰ χωράφια νὰ κόψουμε λουλούδια νὰ φτειάξουμε στεφάνια νὰ στεφανώσουμε τὸν ἥρωα τῆς χριστιανικῆς μας πίστεως.
Ἀλλὰ τὸ νὰ κόψουμε λουλούδια εἶνε τὸ πιὸ εὔκολο πρᾶγμα. Κάτι ἄλλο σήμερα πρέπει νὰ κάνουμε, κάτι ὑψηλότερο καὶ μεγαλύτερο. Τί εἶνε αὐτό; Πρέπει νὰ γνωρίσουμε, ποιός εἶνε ὁ ἅγιος Γεώργιος. Καὶ σ᾿ αὐτὸ θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς δώσω μία σύντομο ἀπάντησι.

* * *

Πατρίδα τοῦ ἁγίου Γεωργίου εἶνε ἡ Μικρὰ Ἀσία. Γεννήθηκε στὰ μέρη τῆς Καισαρείας καὶ εἶνε συμπατριώτης τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Οἱ γονεῖς του ἦταν πλούσιοι καὶ εὐγενεῖς. Ὁ πατέρας του μαρτύρησε γιὰ τὸ Χριστό, ὅταν ὁ ἅγιος Γεώργιος ἦταν μικρὸς μέσα στὴν κούνια. Ἡ μητέρα του, μόλις εκοσι ἐτῶν τότε, ἤτανε ἀπὸ τὶς μάνες ἐκεῖνες ποὺ πιστεύουν στὸ Θεό. Γι᾿ αὐτὸ δὲν ἦρθε σὲ δεύτερο γάμο, ὅπως κάνουν σήμερα πολλές, ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχει σαπίσει τὸ κορμὶ τοῦ ἀντρός τους στὸν τάφο κι αὐτὲς ζητοῦν νέο ἄντρα. Ὄχι! Στὴ Μικρὰ Ἀσία ἕνας γάμος ὑπῆρχε, ἕνας καὶ μόνο. Ὅπως τὰ τρυγόνια, ποὺ ἂν σκοτωθῇ τὸ ἕνα, τὸ ταίρι του δὲ᾿ ζευγαρώνει μὲ ἄλλο, παρὰ μένει μέχρι τέλους καὶ κλαίει στὰ κλαδιά. Ἔτσι καὶ τότε. Δὲ᾿ λέω ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἔρχονται σὲ δεύτερο γάμο ἁμαρτάνουν, ἀλλὰ ὁ κυρίως γάμος εἶνε ὁ ἕνας ποὺ εὐλογεῖ ὁ Θεός, ἡ ἁγία Τριάς, τὸ πανάγιο Πνεῦμα.
Λοιπὸν ἡ μητέρα του τόσο νέα ἔμεινε χήρα. Ἀκοῦτε σεῖς οἱ γυναῖκες, ἀκοῦτε σεῖς οἱ ἄντρες; Δὲν ἔγιναν οἱ γιορτὲς αὐτές, γιὰ νὰ τρῶμε καὶ νὰ διασκεδάζουμε. Ἔγιναν, γιὰ νὰ ζήσουμε κ᾿ ἐμεῖς σὰν τοὺς ἁγίους. Τότε ὁ ἅγιος Γεώργιος μᾶς εὐλογεῖ καὶ εἶνε μαζί μας.
Ἡ νεαρὰ χήρα εἶχε τὸν Γεώργιο μικρό. Καὶ μαζὶ μὲ τὸ γάλα της τὸν ζύμωσε καὶ τὸν ἔπλασε. Εὐλογημένη λοιπὸν ἡ μάνα. Πίσω ἀπὸ κάθε ἅγιο εἶνε μιὰ μάνα. Καὶ πίσω ἀπὸ τὸν ἅγιο Γεώργιο εἶνε ἡ μάνα, ποὺ τὸν πῆρε στὸ στῆθος της καὶ μαζὶ μὲ τὸ γάλα της τὸν ἐβύζαξε τὴν πίστι, τὴν πίστι στὸ Χριστό. Read more »

Tοῦ ἁγίου Γεωργίου (Ἰω. 15,17 – 16,2)
Tοῦ  Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Το μισος του κοσμου κατα των γνησιων Χριστιανων

«Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκε­τε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν» (Ἰω. 15,18)

ΜΑΣ ἀξιώνει ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου, νὰ πανηγυρίζουμε τὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ μεγαλομάρτυρος, ποὺ εἶνε ἰδιαιτέρως ἀγαπητὸς στὸ λαό μας.
Μίλησα ἄλλοτε γιὰ τὸν βίο τοῦ ἁγίου· τώρα θ᾽ ἀλλάξω θέμα. Συνηθίζω, ὅπως ἡ ὄρνι­θα σκαλί­ζει τὸ χῶμα κι ἅμα βρῇ κανένα σπόρο ἢ σκου­λη­κάκι δὲν τὸν τρώει μόνη της ἀλλὰ καλεῖ καὶ τὰ πουλιά της νὰ τὸν ἀπολαύσουν, ἔτσι κ᾽ ἐ­γὼ σκαλίζω συνεχῶς τὴν ἁγία Γραφή, ἄλλα βιβλία καὶ ἱστορίες, καὶ προσπαθῶ ἀπ᾽ ὅλα αὐτὰ κάτι καινούργιο νὰ βρίσκω γιὰ τὸ λαό μας. Τώρα λοι­πὸν τὸ θέμα θὰ εἶνε ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο (Ἰω. 15,17–16,2).
Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο εἶνε μία περικοπὴ ἀ­πὸ τὴν τελευταία ἀποχαιρετιστήρια ὁμιλία ποὺ εἶπε ὁ Κύριος στοὺς μαθητάς του τὴν ἀ­λησμόνητη νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης. Ἂν ἐνθυμούμεθα τὰ τελευταῖα λόγια τῆς μάνας καὶ τοῦ πατέρα μας, πολὺ περισσότερο πρέπει ―ἂν εἴμαστε Χριστιανοί― νὰ ἐνθυμούμεθα ζωηρὰ τὰ τελευταῖα λόγια ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ μυστικὸ δεῖπνο. Εἶνε ἡ διαθήκη τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι ὀνομάζεται.

* * *

Ὁ Κύριος ἐδῶ προειδοποιεῖ, λέει μία προφη­τεία. Καὶ μόνο ἡ διαπίστωσι ὅτι τὰ λόγια αὐ­τὰ ἐκπληρώθηκαν καὶ ἐκπληρώνεται συνε­χῶς, εἶ­νε μία ἀπόδειξι ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶ­νε κοινὸς ἄνθρωπος. Ἕνας ἁ­πλὸς ἄν­θρωπος ζῇ καὶ κινεῖ­ται σὲ μία χρονικὴ περίοδο καὶ ἔχει μικρὴ γνῶ­σι τῶν πρα­γμάτων· ὁ Χριστός, ὁ Θεὸς καὶ Κύρι­ός μας, εἶνε παν­το­γνώ­στης, τὰ γνωρίζει ὅλα. Γνω­ρίζει τὸ παρελ­θόν, τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον μὲ κά­θε λεπτο­μέρεια. Καὶ σήμερα προειδοποιεῖ τοὺς μαθη­τάς του καὶ διὰ μέσου αὐτῶν ὅ­λους μας – τί; ὅτι οἱ μαθηταί του θὰ διωχθοῦν σκλη­ρά. Μὴν ἀ­πογοητεύε­στε ὅ­μως, λέει· διότι «ὁ κόσμος… ἐμὲ πρῶ­τον ὑ­μῶν μεμίσηκεν», πρὶν ἀ­πὸ σᾶς μίσησε πρῶτα ἐ­μέ­να (Ἰω. 15,18). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2175
Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν
14 Ἀπριλίου 2019 πρωὶ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ας μετανοησουμε

Σήμερα, ἀδελφοί μου, διδάσκαλός μας δὲν θὰ εἶνε οὔτε κάποιος προφήτης οὔτε κάποιος ἀπόστολος οὔτε κάποιος ἀσκητὴς οὔ­τε κάποιος ἄλλος διδάσκαλος τῆς Ἐκ­­κλησί­ας· σήμερα διδάσκαλός μας θὰ γίνῃ μία ἁ­μαρ­­τωλὴ γυναίκα. –Μιὰ ἁμαρτωλὴ γυναίκα; θὰ πῆ­τε· καὶ τί ἔχει νὰ διδάξῃ στὴν Ἐκ­κλησία μιὰ ἁμαρ­τωλὴ γυναίκα; Ἔχετε, ἀγαπητοί μου, λίγη ὑ­πομονὴ καὶ ἡ ἀ­πορία σας θὰ λυθῇ. Γιὰ νὰ μὴ σκανδαλίζεται πάντως κανείς, σᾶς λέω ἀπὸ τώρα, ὅτι ἡ γυναί­κα αὐτὴ δὲν ἔμεινε γιὰ πάν­­τα στὴν ἁ­μαρτία· ἦρθε μιὰ εὐλογημένη μέρα ποὺ ἔ­παυσε ν᾽ ἁμαρτάνῃ, ἄλλαξε ζωή, πῆρε τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἁγίασε καὶ ἑορτάζει σήμερα· εἶνε ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, τῆς ὁποίας τὴ μνήμη τιμᾷ ἡ Ἐκκλησία δύο φορὲς τὸ ἔτος· τὴν 1η Ἀπριλίου καὶ τὴν Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστει­ῶν. Ἀντὶ λοιπὸν νὰ σᾶς ἑρμηνεύσω σήμερα τὸ εὐαγγέλιο ἢ τὸν ἀπόστολο, ἔ­κρινα καλὸ νὰ ποῦμε λίγες λέξεις γιὰ τὴν ἁγία αὐτή.

* * *

Ἡ ὁσία Μαρία, ὅπως γράφουν τὰ βιβλία, ἔ­ζησε τὸν ἕκτον (Στ΄) αἰῶνα, στὰ χρόνια τοῦ αὐ­το­κρά­τορος Ἰουστινιανοῦ (527-565 μ.Χ.). Γεννή­θηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια, τὴ μεγάλη πόλι τῆς Αἰγύπτου, κέντρο ἐμπορίου, πλούτου καὶ γραμμά­των, ἀλλὰ καὶ μεγάλης διαφθορᾶς. Οἱ γονεῖς της ὅμως, ποὺ δὲν γνωρίζουμε τὰ ὀνόματά τους, ἔ­δειξαν ἀσυγχώρη­τη ἀμέλεια στὴν ἀνα­τροφὴ τοῦ παιδιοῦ τους, μὲ ἀ­ποτέλεσμα τὸ μι­κρὸ κορίτσι νὰ ξεφύγῃ ἀπὸ τὴν ἐπιτήρησί τους καὶ νὰ πάρῃ ἀπὸ νω­ρὶς τὸ δρόμο τὸν κακό.

Δὲν χάρη­κε ἐπὶ πολὺ τὴν παιδικὴ ἀθῳ­ότητα· ζώντας στὴ με­γαλούπολι τῆς Ἀλεξανδρείας μολύνθη­κε γρήγορα ἀπὸ τὴ διαφθορὰ τοῦ πε­ρι­­βάλλον­τος καὶ σὲ ἡλικία 12 ἐτῶν ἐξώκειλε πο­­λὺ στὴν ἁ­μαρτία. Ἀπὸ τότε καὶ ἐπὶ 17 ὁλόκλη­­ρα χρόνια ἐθήτευε στὴν ἀκολασία. Ζοῦσε ἀπὸ «μι­­σθώματα πορνείας», ὅπως λέει ὁ προφήτης (Μιχ. 1,7). Προσείλκυε πλῆθος ἐραστάς, ἐμ­πο­ρευ­όταν τὴ σάρκα της, κέρδιζε πλούτη πολ­λά, ἀλλὰ πλούτη ἐπαίσχυντα. Εἶχε γίνει φοβερὴ παγίδα καὶ δίχτυ ἁμαρτίας γιὰ θύματα. Read more »

Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου (Ἑβρ. 1,24-38)
25 Μαρτίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η απαντησι στα «Πως»

«Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;» (Λουκ. 1,34)

Διπλῆ ἑορτή, ἀγαπητοί μου, σήμερα, ἐθνι­κὴ καὶ θρησκευτική. Ἑορτάζει τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων τὴν ἐλευθερία του ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό, ἀλλὰ ἑορτάζει καὶ ὁ χριστιανικὸς κόσμος τὴ λύτρωσι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ἐμεῖς τώρα θὰ μιλήσουμε καὶ θὰ ποῦμε λίγα λόγια γιὰ τὴ θρησκευτικὴ ἑορτή, τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ· ὡς πρὸς τὴν ἐθνικὴ ἑορτή, θὰ μιλήσουμε ἄλλοτε, ὅ­πως γίνεται αὐτὸ συνήθως κατὰ τὴν ἐπίσημη δοξολογία.

* * *

Σκοτάδι βαθὺ ὑπῆρχε, ἀγαπητοί μου, πρὸ Χρι­στοῦ· σκοτάδι θρησκευτικό, ἠθικό, κοινωνι­κό, ποὺ βασίλευε παντοῦ ἀπ᾽ ἄκρη σ᾽ ἄ­κρη. Μία μόνο ἐλπίδα ὑπῆρ­χε σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπό­τητα σὰν ἄλλη χρυσαυγή, ἡ ἐλπίδα ὅτι μιὰ μέρα θὰ ἔλ­­θῃ ὁ Λυτρωτής.
Ἰδιαιτέρως ἡ ἐλ­πίδα αὐτὴ διετηρεῖτο, κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧτ­­τον εὐ­κρινεστέρα καὶ διαυγεστέρα, στὸ Ἰ­ουδαϊκὸ ἔθνος. Ἐκεῖ ὑπέροχα πνεύματα, ὑ­ψηλὰ καὶ μεγάλα, οἱ προφῆ­τες τῆς παλαι­ᾶς δι­αθήκης, εἶχαν προφητεύσει, πολλοὺς αἰῶ­νες πρίν, ὅτι θὰ ἔλθῃ ὁ Λυτρωτής. Ὁ προφήτης Ἠσαΐ­ας, ὀκτὼ αἰῶνες πρὸ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Σωτῆρος, κήρυττε· «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέ­­σεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ»· νά, δηλαδή, ἡ παρθένος θὰ μείνῃ ἔγκυος καὶ θὰ γεν­νήσῃ υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσουν Ἐμ­μανουήλ (ποὺ σημαίνει «ὁ Θεὸς εἶνε μαζί μας») (Ἠσ. 7,14)· γιατὶ αὐ­τὸς θὰ σώσῃ τὸ λαό του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τους, «αὐ­τὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐ­­τοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» (Ματθ. 1,21). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2163

Τῶν ἁγίων 40 Μαρτύρων
Σάββατο 9 Μαρτίου 2019
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Να ζησουμε ενωμενοι

«Δριμὺς ὁ χειμών, ἀλλὰ γλυκὺς ὁ παράδεισος» (Μ. Βασ. Εἰς τοὺς ἁγ. τεσσαρ. μάρτ. 6· Migne 31,517Α)

Σήμερα 9 Μαρτίου ἑορτάζουν, ἀγαπητοί μου, οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες. Μιὰ πα­ροιμία λέει ὅτι «δὲν λείπει ὁ Μάρτης ἀπ᾽ τὴ Σαρακο­στή». Καὶ ἡ ἑορτὴ λοιπὸν τῶν 40 Μαρτύρων πολλὲς φορὲς ἔρχεται μέσα στὴν περίο­δο τῆς νηστείας, ἡ ὁποία προχωρεῖ βαθμηδόν.
Μὲ τί σοφία ἐνεργεῖ ἡ Ἐκκλησία μας! Ὅπως ἡ μάνα ἀπογα­λακτίζει τὸ παιδὶ ὄχι ἀμέσως ἀλ­λὰ σιγὰ – σιγά, γιὰ νὰ συνηθίσῃ σὲ στερεώτερη τρο­φή, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία, ποὺ μᾶς ἀ­γαπάει σὰν παιδιά της· κόβει πρῶτα τὸ κρέας, μετὰ τὸ γάλα, καὶ τέλος τὸ λάδι πλὴν Σαββά­του καὶ Κυριακῆς.
Ὀφείλουμε ὑπακοὴ στὴν ἐντολὴ τῆς Ἐκκλη­σίας. Οἱ πολ­­λοὶ δὲν ὑπακού­ουν ὅμως. Μάλιστα τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡ­μέρες, ἀντὶ ἀσκήσεως καὶ νηστείας, ὁ κόσμος κάνει τὰ ἀντίθετα· καρνα­βάλια, μεταμφιέσεις, χοροί, φαγοπότι, μέθη…. Εἶνε αὐτὰ χριστιανικὲς ἀπόκριες; Ὄ­χι! Ἐναν­τίον λοιπὸν αὐτῆς τῆς ἠθικῆς ἀποχαλινώσεως διαμαρτύρεται ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, διαμαρτύρεται δὲ καὶ ἡ ση­μερινὴ ἑορ­τή.
Οἱ 40 Μάρτυρες, ὄχι ἕνας καὶ δύο ἀλλὰ σαράντα, διαμαρτύρονται γιὰ τὶς εἰδωλολατρι­κὲς συνήθειες καὶ τὰ ἔθιμά μας. Ἂς ῥίξουμε μιὰ ματιὰ στὸν βίο τους, νὰ δοῦμε ποιοί ἦταν, ποῦ, πῶς καὶ πότε ἔζησαν, γιὰ νὰ συγκριθοῦ­με μαζί τους, νὰ δοῦμε πόσο ὑπολειπόμεθα!
Read more »

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 40 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

ΓΙΑ τοὺς 40 Μαρτύρες, ποὺ ἑορτάζουν, θὰ μιλήσουμε σήμερα. Θὰ προσπαθήσω νὰ προσφέρω λίγα ἄνθη στὴ μνήμη τους.

* * *

Ποιοί ἦταν αὐτοὶ οἱ ἅγιοι; Ἦταν στρατιωτικοί. Ἦταν στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας τους. Ἦταν ἐπίλεκτο σῶμα τοῦ ῥωμαϊκοῦ στρατεύματος. Εἶχαν ἀνάστημα, εἶχαν ἐμφάνισι, ἦταν ἐμπειροπόλεμοι. Εχανε καὶ ἀνδρεία Εἶχαν ἀκόμη πειθαρχία, ἀπόλυτη ὑπακοὴ στοὺς ἀνωτέρους. Ἦταν ὑποδείγματα στρατιωτικά.
Μία φορὰ ὅμως οἱ 40 Μάρτυρες ἐπαναστάτησαν. Γιατί ἐπαναστάτησαν; Ἐπαναστάτησαν ἐναντίον τοῦ αὐτοκράτορος Λικινίου, ὁ ὁποῖος ἐδίωκε ἀπεινῶς τοὺς Χριστιανούς. Ἡ διαταγὴ ἔλεγε· Ὅποιος πιαστῇ νὰ μιλάῃ γιὰ τὸ Χριστό, θὰ συλλαμβάνεται καὶ θὰ ὑφίσταται τιμωρίες μεγάλες, μέχρι καὶ θάνατο.
Οἱ 40 Μάρτυρες δὲν φοβήθηκαν, δὲν κλείσανε τὸ στόμα· ὅταν ἀγαπᾷς τὸ Χριστό, δὲν μπορεῖς νὰ κλείσῃς τὸ στόμα σου. Τοὺς συνέλαβαν ἀμέσως καὶ τοὺς ὡδήγησαν μπροστὰ στὸ διοικητὴ τῆς πόλεως, στὸν Ἀγρικόλαο. Κι αὐτὸς τοὺς λέει·
―Δὲν ἀκούσατε τὴ διαταγὴ ποὺ ἀπαγορεύει νὰ μιλᾶνε γιὰ τὸ Χριστό;
―Ἀκούσαμε τὴ διαταγὴ τοῦ αὐτοκράτορος. Ἀλλὰ κάποια ἄλλη διαταγή, ἀνώτερη, διαταγὴ τοῦ Χριστοῦ, μᾶς λέει, νὰ ὁμολογοῦμε τὸ ὄνομά του τὸ ἅγιο παντοῦ.
Ὁ Ἀγρικόλαος διατάζει νὰ τοὺς ῥίξουν στὴ φυλακή, στρατιωτικὴ φυλακή, μέχρι τὸ πρωΐ.

Τὸ πρωῒ τοὺς βγάζουν. Τοὺς ῥωτοῦν, ἂν ἄλλαξαν γνώμη. Ἡ ἀπάντησι ἦταν ἀρνητική.
―Κρῖμα σ᾿ ἐσᾶς, τοὺς λέει ὁ διοικητής.
―Δὲν ἀλλάζουμε γνώμη. Εἶνε ἡ μόνη φορὰ ποὺ δὲν ὑπακούουμε σὲ διαταγή.
―Δὲν ὑπακούετε; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Πρός Τιμόθεον Β΄2,1-10 [αγίου Χαραλάμπους]

Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή από την Β´ Τιμόθεον επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφάλαιο Β,εδάφια 1-10.

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

• «Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι».
  (Εσύ λοιπόν παιδί μου, αντίθετα με αυτούς που με απαρνήθηκαν, να ενδυναμώνεσαι με τη χάρη που μας δίνει ο Ιησούς Χριστός, όταν είμαστε ενωμένοι μαζί Του. Και όσα άκουσες από μένα μπροστά σε πολλούς μάρτυρες, αυτά να τα εμπιστευθείς ως πολύτιμο θησαυρό σε ανθρώπους πιστούς, που δε θα τα νοθεύουν ούτε θα τα προδίδουν, αλλά θα είναι ικανοί να τα διδάξουν και σε άλλους).
  «Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης»
  (Εσύ λοιπόν κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού).
  «οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ»
  (Όταν κάποιος υπηρετεί ως στρατιώτης, δεν μπλέκεται στις υποθέσεις και τις φροντίδες της καθημερινής ζωής, για να είναι αρεστός σε εκείνον που τον στρατολόγησε).
  «ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ»
• Read more »

Τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους
Κυριακὴ 10 Φεβρουαρίου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π Αὐγουστίνου Καντιώτου

Υπεργηρος αθλητης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Χτύπησε πρωὶ – πρωὶ χαρμόσυνα ἡ καμ­πά­να. Κι ὄχι μόνο ἐδῶ ἀλλὰ καὶ σ᾿ ἄλλα μέρη, σὲ χωριὰ καὶ πολιτεῖες κι ἀκόμα στὰ Μετέωρα, γιὰ τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους.
Τρεῖς καμπάνες χτυπάει ἡ Ἐκκλησία. Μία εἶ­νε πρωὶ – πρωί· εὐλογημένοι ἐ­κεῖνοι ποὺ ἔρ­χονται ν᾽ ἀκούσουν τὸν Ἑξά­ψαλ­μο. Δεύτερη ὅ­ταν προχωρήσῃ ὁ ὄρ­θρος, στὶς Καταβασίες. Καὶ ἡ τρίτη καμπάνα εἶ­­νε στὴ Δοξολογία, πρὶν τὴ λειτουργία. Τὰ παλιὰ τὰ χρόνια μὲ τὸ «Εὐ­λο­­­γη­μένη ἡ βασιλεία…» ἦταν ὅλοι μέσα στὸ ναό· κατόπιν οἱ πόρτες ἔκλειναν. Θὰ τὸ κά­νω κ᾽ ἐ­γὼ ἐδῶ, θὰ ὁρίσω νὰ κλείνουν οἱ πόρ­τες. Αὐτὸ ποὺ γίνεται, νὰ μπαίνῃ κάποιος ὅταν δια­­βάζεται τὸ εὐαγγέλιο, ὅταν διαβάζεται ὁ ἀ­­πό­στολος, ὅταν περνοῦν τὰ ἅγια, εἶνε ἁμαρτία. Κολάζεστε, δὲν ὠφελεῖστε ἔτσι.
Πιστεύω νὰ θέλετε ν᾽ ἀ­κούσετε τὸν βίο τοῦ ἁγίου ποὺ ἑορ­τάζει. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια, ποὺ δὲν ὑπῆρχαν καὶ πολλὰ βιβλία, ὅμως σὲ κάθε σπίτι εἶχαν τὸν βίο τοῦ ἁγίου τους. Καὶ φτάνει ὁ βίος ἑνὸς ἁγίου νὰ μᾶς διδάξῃ πολλὰ πρά­γμα­τα. Εἶνε ἕνας κα­θρέφτης, ποὺ ἡ ἁγία μας Ἐκ­κλησία τὸν βάζει μπροστά μας. Κοιτάζον­τας σ᾽ αὐτὸν βλέπουμε πῶς ζοῦσαν ἄλλοτε οἱ Χριστι­ανοί· ζοῦσαν σὰν ἄγγελοι. Τώρα ἐμεῖς, στὰ ἔ­σχατα αὐτὰ χρό­νια, ζοῦμε ὄχι σὰν ἄγγελοι, ὄ­χι σὰν Χριστιανοὶ ἄν­θρωποι, μὰ σὰν ζῷα, χει­ρό­τερα κι ἀ­π᾽ τοὺς δαίμονες μερικὲς φορές.
Ἂς κοιτάξουμε στὸν πνευματικὸ αὐτὸ καθρέφτη, γιὰ νὰ δοῦμε τὶς δικές μας ἀσχήμιες, ἀλλὰ νὰ δοῦμε καὶ τὸ μεγαλεῖο, τὸ ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ μεγαλεῖο ποὺ εἶχε ὁ ἅγιος. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2154

Τοῦ Μεγάλου Φωτίου
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

NA EIMEΘΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ

————

————

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2154

Προικισμενος ορθοδοξος ποιμεναρχης

Η στασι του απεναντι στoν παπισμo

Θαυμαστός, ἀγαπητοί μου, ὁ μέγας Φώτιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁ­ποίου τὴν ἱερὰ μνήμη τιμᾷ σήμερα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Πολυτάλαντος προσωπικότης μὲ πολυσχιδῆ δρᾶσι. Ἕνας ὅμως τομεὺς τῆς δραστηριότητός του προκάλεσε καὶ προκαλεῖ διαφωνίες· εἶνε ἡ στάσι του ἀπέναντι στὸν πα­πισμό· τώρα καὶ ἐδῶ ἔχουμε φιλοπαπικούς. Ὁ ἅγιος Φώτι­ος εἶνε ἰσχυρὸς πολέμιος τοῦ πα­πισμοῦ καὶ ἐδῶ οἱ θιγόμενοι ἐναντιώνον­ται.

* * *

Ὁ ἱερὸς Φώτιος πολέμησε τὸν παπισμὸ ὡς θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως «ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀ­βύσσου» ( Ἀπ. 11,7· 17,8). Ὁ παπισμός, ὅπως βεβαιώ­νει ἡ ἱστορία, εἶνε ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδο­ξίας. Φθείρει τὴν πίστι καὶ τὴ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας. Θέλετε νὰ δῆτε τί εἶνε ὁ παπισμός; Εἶνε σύν­ολο αἱρέσεων. Νὰ ποῦμε μερικὲς καινοτο­μί­ες του, ὄχι ὅλες ἀλλὰ τὶς κυριώτερες.
Πρώτη καινοτομία. Τὸ ἄλφα τῆς Ὀρθοδο­ξίας εἶνε τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, ποὺ σημειώ­νει ὁ πιστὸς ἐ­πάνω του μὲ ἑνωμένα τὰ τρία δάκτυλα καὶ σημαίνει· Χριστέ, ποὺ ἤσουν στὸν οὐρανὸ καὶ κατέβηκες στὴ γῆ καὶ πῆρες σάρκα καὶ αἷμα ἀπὸ τὰ ἄχραντα αἵματα τῆς ὑπερ­αγίας Θεοτόκου, «μνήσθητί μου, ὅταν ἔλ­θῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42)· βάλε με στὰ δεξιά σου, ὄχι ἀριστερὰ στὴν κόλασι. Αὐτὸς εἶ­νε ὁ κανο­νικὸς ὀρθόδοξος σταυρός. Οἱ παπικοὶ ὅμως κάνουν τὸ σταυρό τους ὄχι μὲ τὰ τρία ἀλλὰ μὲ τὰ πέντε δάκτυλα. Μικρὸ εἶνε αὐτό;
Δεύτερη καινοτομία ἔκαναν στὸ ἱερὸ βάπτισμα. Ἀντὶ νὰ βυθίζουν ὅλο τὸ σῶμα τοῦ βα­πτιζομένου στὸ νερό, αὐτοὶ κατήργησαν τὴν βύ­θισι, ποὺ εἰκονίζει τὸν θάνατο τοῦ παλαι­οῦ ἀν­θρώπου καὶ τὴν συσταύρωσί του μὲ τὸ Χριστό, καὶ θέσπισαν τὸν ῥαντισμό· ῥαντίζουν τὰ παιδιά, δὲν τὰ βαπτίζουν, τ᾽ ἀφήνουν ἀβάπτιστα. Read more »