Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9312

Σύναξις Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ
Κυριακὴ 7 Ἰανουαρίου 2018
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το κηρυγμα του Βαπτιστου

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Φώτων· βαπτίσθηκε ὁ Χριστός. Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴ μνήμη ἐκείνου ποὺ ἀξιώθηκε νὰ τὸν βαπτίσῃ, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
Νὰ τὸν ἐπαινέσουμε; Εἴμαστε ἀνάξιοι. Ἄλ­λωστε ὁ ἅγιος Ἰωάννης δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς δικούς μας ἐπαίνους· τὸν ἐπαίνεσε ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στός. «Μνήμη δικαίου μετ᾿ ἐγκωμί­ων, σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, ­Πρό­δρομε…» (ἀπολυτίκ.). Ὁ Χριστὸς εἶπε «Οὐκ ἐγήγερ­ται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ» (Ματθ. 11,11)· ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀ­δάμ, μεταξὺ τοῦ πλήθους ποὺ γεννήθηκαν, δὲν ὑ­πῆρξε ἄλλος ἀνώτερος ἀπὸ τὸν Βαπτιστή.
Τί λοιπὸν νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς; Παρὰ ταῦ­τα ἂς ψελλίσουμε λίγες λέξεις στὴν ἑορτή του.

* * *

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἀγαπητοί μου, ἦ­ταν παιδὶ εὐσεβῶν γονέων, τοῦ Ζαχαρίου καὶ τῆς Ἐλισάβετ, ποὺ ἀξιώθηκαν νὰ τὸν ἀποκτή­σουν σὲ μεγάλη ἡλικία κατὰ τρόπο θαυμαστό. Ἰωάννης θὰ πῇ «δῶρο Θεοῦ». Καὶ ἦταν δῶρο Θεοῦ ὁ Ἰωάννης. Ἔμβρυο ἀκόμα, μέσα ἀπ᾽ τὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, χαιρέτισε καὶ προσ­κύνησε τὸ Χριστό, ὅταν ἡ Παναγία ἔγκυος, ἐ­πισκέφθηκε τὴν Ἐλισάβετ. Τότε «ἐσκίρτησε τὸ βρέφος», ὁ Ἰωάννης, «ἐν τῇ κοιλίᾳ» τῆς μη­τέρας του (Λουκ. 1,41). Ἀπὸ τότε ἦταν ἁγιασμένος.
Ὅταν μεγάλωσε, πῆγε στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορ­δάνου. Ἐκεῖ ἀσκήθηκε αὐστηρά. Ἔζησε βίο ὑ­περάνθρωπο. Ἡ ἐνδυμασία του ἁπλῆ. Τὸ φαγη­τό του λιτό. Ποτό του τὸ νερὸ τοῦ ποταμοῦ. Στρῶμα του ἡ ἀμμουδιὰ τῆς ὄχθης, ὀροφὴ τὰ ἄστρα τ᾿ οὐρανοῦ, συντροφιά του τὰ θηρία.
Μέσα σὲ τέτοιες συνθῆκες ἀνδρώθηκε. Βιβλίο, ποὺ μελετοῦσε, ἦταν ἡ φύσις. Τὰ πάντα μιλοῦν, ὅλα κηρύττουν τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ· «Αἰνεῖτε αὐτὸν ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐ­τὸν πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς» (Ψαλμ. 148,3).
Πανεπιστήμιο τοῦ Ἰωάννου ἡ ἔρημος. Ἐκεῖ καταρτίσθηκε, καὶ ἐκεῖ ἔλαβε τὴν ἐντολὴ ν᾿ ἀρ­χίσῃ τὸ βάπτισμα καὶ τὸ κήρυγμα. Ἕνα κήρυγμα ποὺ διέφερε ἀπὸ τὰ κηρύγματα τῶν φαρισαίων καὶ γραμματέων, κήρυγμα ποὺ ξυπνοῦσε τὴν συνείδησι, ἀναγκαῖο στὴν ἐκφυλισμένη γενεά.

* * *

Ποιό ἦταν τὸ κήρυγμά του; Read more »

Τὰ ἅγια Θεοφάνεια
6 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου

Η ΕΡΗΜΟΣ ΔΙΨΑ

«Εὐφράνθητι, ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρίνον» (Ἠσ. 35,1)

Κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων ποὺ προηγήθηκε εἴ­δαμε, ἀγαπη­τοί μου, τὸν Χρι­στό, ὅπως λέει ὡραῖα ἡ Ἐκκλησία, ὡς ἕνα νήπιο ποὺ κλαυθμυρίζει στὴν ἀγ­κάλη τῆς ἁγίας Μητέρας του. Καὶ σήμερα, Θε­οφάνεια, βλέπουμε τὸν Κύριο ὄχι πλέον νήπιο ἢ παιδί, ἀλλὰ τέλειον ἄνδρα, σὲ ἡ­λικία τρι­άντα ἐτῶν, νὰ βαπτί­ζεται στὰ νερὰ τοῦ Ἰορ­δά­νου ποταμοῦ.
Σήμερα ἡ ἁγία Τριὰς ἀποκαλύπτεται στὸν κόσμο. Σήμερα τὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνου ἁγιάζον­ται. Σήμερα τὸ περιστέρι ὡς ἀγγελιαφόρος τοῦ οὐρανοῦ ἀναγγέλλει στὸν κόσμο, ὅτι σταμάτησε ὁ κατακλυσμὸς τῆς ἁμαρτίας. Σήμερα ὁ Ἰωάννης τρέμει, ἐνῷ ἡ πλάσι ἀγάλλεται. Σήμερα χαίρει καὶ ἡ ἔρημος. Ἔτσι λέει ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὀκτακόσια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτό. «Τάδε λέγει Κύριος», ἀκοῦ­με στὸν ἁγιασμό· «Εὐφράνθητι, ἔρημος δι­ψῶ­σα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρί­νον» (Ἠσ. 35,1). Νὰ χαρῇ, λέει, ἡ ἔρημος· νὰ χαρῇ, γιατὶ σὲ λίγο θὰ γίνῃ περιβόλι, θὰ γίνῃ χλοερὸ λιβάδι καὶ στὸ χορτάρι της θὰ βόσκουν ἀρνιά· νὰ χα­ρῇ ἡ ἔρημος, γιατὶ θ᾽ ἀναβλύσῃ πηγαῖα νερά.
Ἀλλὰ ποιά εἶνε αὐτὴ ἡ ἔρημος γιὰ τὴν ὁ­ποία μιλάει ἡ προφητεία;
Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1032

Προπαραμονὴ τῶν Φώτων (4 Ἰανουαρίου)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το Δωδεκαημερο

ΕΟΡΤΕΣ ἔχουμε, ἀγαπητοί μου. Ἑορτάζουμε τὸ ἅγιο Δωδεκαήμερο. Τί εἶνε τὸ Δωδεκαήμερο; Εἶνε μιὰ περίοδος ποὺ ἀρχίζει τὰ Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) καὶ τελειώνει τὰ Φῶτα (6 Ἰανουαρίου). Διαρκεῖ δηλαδὴ 12 ἡμέρες (7 ἀπὸ τὸ Δεκέμβριο καὶ 5 ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο – ἐξαιρεῖται ἡ παραμονὴ τῶν Φώτων). Κατὰ τὸ Δωδεκαήμερο, λόγῳ τῆς χαρᾶς τῶν ἑορτῶν, γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.
Σᾶς παρουσιάζω ἐν συντομίᾳ τὶς σπουδαιότερες ἑορτὲς τοῦ Δωδεκαημέρου.

* * *

 Ἡ πρώτη ἑορτὴ εἶνε τὰ Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου). Μεγάλη καὶ χρονικῶς ἡ πρώτη ἑορτὴ τῆς χριστιανοσύνης. Τὸ ὅτι γεννήθηκε ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ ἄλφα τῆς πίστεώς μας, ἡ ῥίζα, ἡ «ἀπότιστος ῥίζα» (οἶκ.), τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας· ῥίζα ποὺ δὲν φύτευσε καὶ δὲν πότισε ἄνθρωπος, καὶ γι᾿ αὐτὸ μένει ἀνεκρίζωτος. Κι ὅπως ἀπὸ τὴ ῥίζα βγαίνουν κλαδιὰ φύλλα καὶ ἄνθη, ἔτσι ἀπὸ τὴν ἑορτὴ αὐτὴ προέρχονται ὅλες οἱ ἄλλες ἑορτές. Ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἐγεννᾶτο, δὲν θὰ εἴχαμε Φῶτα (Θεοφάνεια), δὲν θὰ εἴχαμε Μεγάλη Παρασκευή, δὲν θὰ εἴχαμε Πεντηκοστή. Τὰ Χριστούγεννα εἶνε ἡ πρώτη ἑορτή, ἡ «μητρόπολις» τῶν ἑορτῶν.
Τί ἑορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα; Τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἱστορίας. Οὔτε ἔγινε οὔτε ἀκούστηκε ἄλλοτε, ὅτι ὁ Θεός, ποὺ δημιούργησε τὰ πάντα καὶ κατοικεῖ στὰ οὐράνια, κατέβηκε στὴ γῆ! Φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἔζησε 33 χρόνια ἐδῶ κάτω· δίδαξε τὰ πιὸ ὡραῖα λόγια, ἔκανε μύρια θαύματα, σταυρώθηκε, ἔχυσε τὸ τίμιό του αἷμα – γιατί ὅλα αὐτά; Ἀπὸ ἀγάπη· γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο.
Ἡ δευτέρα ἑορτὴ τοῦ Δωδεκαημέρου (26 Δεκεμβρίου) λέγεται Σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Λέγεται σύναξις, διότι ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ συναχθοῦμε, νὰ μαζευτοῦμε ὅλα τὰ παιδιά της στὸ ναὸ τὴ δευτέρα ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, γιὰ νὰ τιμήσουμε τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Καὶ τῆς ἀξίζει νὰ τιμᾶται. Διότι ἡ Παναγία εἶνε παραπάνω ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους. Εἶνε ἡ βασίλισσα, ἡ μάνα, ἡ μόνη μέσ᾿ στὰ ἑκατομμύρια τῶν γυναικῶν ποὺ βρέθηκε ἀξία νὰ γεννήσῃ τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Read more »

Περίοδος Δ΄ Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα ἀριθμ. φύλλου 2063
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὰ ἅγια Θεοφάνεια (Ματθ. 3,13-17)
Σάββατο 6 Ἰανουαρίου 2018

Βαπτιζεται ο Αναμαρτητος

«Καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος» (Ματθ. 3,16)

Μεγάλη, ἀγαπητοί μου, καὶ ἐπίσημη ἑορτὴ σήμερα, ἑορτὴ ποὺ παλαιὰ ἦταν συνδεδεμένη μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Εἶνε μακρὰ ἡ σημερινὴ ἀκολουθία, ἐν τούτοις εἶνε ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε· ἐγὼ τοὐλάχιστον δὲν ἐννοῶ θεία λειτουργία χωρὶς κήρυγμα.

* * *

Τὴ νύχτα τῶν Χριστουγέννων ἀκούσαμε τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ ἡ­μέρες τὸ Θεῖο Βρέφος πῆρε τὸ ὄνομα Ἰησοῦς. Κατόπιν ὁ Ἰησοῦς ἀναγκάστηκε νὰ φύγῃ στὴν Αἴγυπτο· εἶνε ὁ πρῶτος πρόσ­φυγας. Ὅταν πέθανε ὁ Ἡρῴδης ἐπέστρεψε στὴν ἱερὰ Γῆ, ἀλ­λὰ ἐγκαταστάθηκε στὴ Ναζαρὲτ καὶ γι᾽ αὐτὸ ἐπωνομάστηκε Ναζωραῖος (Ματθ. 2,23· 26,71 κ.ἀ.). Ὕστε­ρα βλέπουμε τὸ Χριστὸ σὲ ἡλικία 12 ἐτῶν μαζὶ μὲ τὴν Παναγία Μητέρα του στὰ Ἰεροσό­λυμα στὸ ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Καὶ μετά, μὲ ἕνα χρο­νι­κὸ ἅλμα, τὸν βλέπουμε ἀπότομα σὲ ἡλικία 30 ἐτῶν στὰ ῥεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου. Καὶ ἔρ­χε­ται ἡ ἀπιστία καὶ μᾶς ἀπευθύνει τὸ ἐρώτημα· Read more »

Νέο πολιτικὸ ἔτος – Πρωτοχρονιὰ
Δευτέρα 1 Ἰανουαρίου 2018
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τo νεο ετος

Τὰ μεσάνυχτα τῆς 31ης Δεκεμβρίου, ἀγαπη­τοί μου, ὅταν ὁ δείκτης τοῦ ρολογιοῦ δείχνει δώδεκα, ἕνας χρόνος ζυμωμένος μὲ χα­ρὲς καὶ λύπες σφραγίζεται καὶ μπαίνει στὰ ἀρ­χεῖα τῆς αἰωνιότητος· μιὰ σταγόνα τοῦ χρόνου πέφτει στὸν ὠκεανό. Οἱ μελλοντικὲς γενιὲς θὰ γίνουν κριταὶ τῶν πράξεων καὶ τῶν ἔργων τοῦ ἔ­­­τους αὐτοῦ. Πάνω ὅμως ἀπὸ τὴν κρίσι τῶν ἀνθρώπων θὰ εἶνε ἡ ἀδέκαστη κρίσι τοῦ Θε­οῦ, ποὺ τὴν ἡμέρα ἐκείνη θ᾿ ἀπαγγεί­λῃ τὸ τρομερὸ «κατηγορῶ» ἐναντίον ἐκείνων ποὺ τὸ ἔ­τος αὐτὸ διαλογίστηκαν τὸ πονηρό, λά­λησαν τὸ ψεῦδος, ἔπλεξαν σκευωρί­ες, ἔπραξαν τὰ φαῦ­λα, καταπάτησαν θείους καὶ ἀνθρώπινους νόμους, ὠργίασαν καὶ ἔ­βαψαν μὲ αἷμα ἀθῴων τὴ γῆ. Τίποτε ἀπ᾽ ὅλα δὲν θὰ μείνῃ ἀ­βράβευ­το ἢ ἀτιμώρητο. Πιστέψτε το, ὅλα εἶνε γραμμένα! Ἐκεῖνος ποὺ μετράει τὶς σταγόνες τῆς ἀβύσσου, τὰ φύλλα τῶν δασῶν καὶ τὴν ἄμ­μο τῆς θαλάσσης, θὰ μετρήσῃ καὶ τὶς σκέψεις, τὶς ἐνδόχυχες ἐπιθυμίες, τὰ βαθύτερα ἐλατήρια τῶν πράξεών μας, καὶ «ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ» (Ματθ. 16,27).
Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ 1η Ἰανουαρίου, ἡ 1η τοῦ νέου ἔτους, δὲν πρέπει νὰ περνᾷ ἐπιπόλαια, μέσα σὲ γέλια καὶ καγχασμούς, μέθη καὶ ὄρ­για, καὶ δίπλα στὸ πράσινο τραπέζι τοῦ χαρτο­παιγνίου. Αὐτὴ εἶνε ζωὴ ῥηχή, ποὺ δὲν ἀ­ξίζει νὰ ζοῦμε. «Βίος ἀνεξέλεγκτος βίος ἀβίωτος», ἔ­λεγε ἕνας ἀρχαῖος φιλόσοφος τῶν Ἀθη­νῶν. Ἂς ἐλέγξουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς τὸν ἑαυτό μας. Ἂς σταθοῦμε μὲ προσοχὴ στὸν ἰσθμὸ αὐτὸ τοῦ χρό­νου, ἂς ῥίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ παρελθὸν κι ἂς ἀτενίσουμε πρὸς τὸ μέλλον. Ἔχουμε ἱερὰ κα­θή­κοντα τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους. Ποιά; Read more »

Βασιλείου τοῦ Μεγάλου
1 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

O Μεγας Βασιλειος

(τὸ ἐπεισόδιο μὲ τὸν ἔπαρχο Μόδεστο)

Ἡ ἱστορία ὠνόμασε τὸν ἅγιο Βασίλειο Μέγα, τίτλος ποὺ δὲν εἶνε κενός, ἕνα χαρτονόμισμα χωρὶς ἀντίκρυσμα. Κι ἄλλοι ὠνομάσθηκαν μεγάλοι, ἀλλὰ ὁ τίτλος τους εἶνε κίβδηλος. Ἐνῷ ὁ τίτλος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου εἶνε γεμᾶτος οὐσιαστικὸ περιεχόμενο.
Ποιός θὰ μπορέσῃ, ἀγαπητοί μου, ποιός θὰ μπορέσῃ νὰ ὑμνήσῃ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου; Νᾶνοι ἐμεῖς μπροστά του καὶ νήπια, θὰ ψελλίσουμε μερικὲς λέξεις.
Νὰ ὑμνήσουμε τοὺς ἐνδόξους προγόνους του; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν πολύτεκνη οἰκογένειά του, ποὺ τέσσερις βλαστοί της ἀξιώθηκαν τοῦ τίτλου τῆς ἁγιωσύνης καὶ ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν κλίσι καὶ ῥοπή, ἢ μᾶλλον τὸν ἔρωτα ποὺ τὸν εἵλκυε; Ὁ ἔρωτας αὐτὸς σήμερα σβήνει. Εἶνε ὁ ἔρωτας τῆς γνώσεως, τῆς ἐπιστήμης, τῆς μορφώσεως. Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, μόνο τὸ σέξ, ὁ κατώτατος αὐτὸς ἔρωτας, ποὺ συναντᾶται καὶ στὰ κτήνη· ὑπάρχει καὶ ὁ ἔρωτας τῆς μαθήσεως, ποὺ κατέφλεγε τὰ στήθη τοῦ νεαροῦ Βασιλείου καὶ τὸν ἔκανε νὰ πετάξῃ στὴν Κωνσταντινούπολι, στὴν Ἀθήνα καὶ σὲ ἄλλα κέντρα τοῦ ἀρχαίου ἐκείνου κόσμου, σὰν μέλισσα ποὺ πετάει ἀπὸ ἄνθος σὲ ἄνθος, γιὰ νὰ συλλέξῃ τὸ γλυκὺ μέλι τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἐπιστήμης. Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὶς ἀρετές του, τὸ ἀναφαίρετο αὐτὸ κτῆμα τοῦ ἀνθρώπου; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν ἐγκράτειά του, ποὺ τὸν ἔκανε νὰ μοιάζῃ μὲ ἔνσαρκο ἄγγελο; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴ φιλανθρωπία του, ποὺ τὸν μετέβαλε σὲ ἀστείρευτο ποταμό;
Θὰ ἐχρειάζοντο πολλὲς ὁμιλίες. Τ᾿ ἀφήνουμε ὅμως ὅλα αὐτά· καὶ ἀπὸ τὸν ἀνθῶνα τοῦ βίου του κόβω μόνο ἕνα λουλούδι. Θ᾿ ἀναφέρω μόνο ἕνα ἐπεισόδιο. Ὅπως λέγανε οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, «ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα»· ἀπὸ τὸ νύχι, δηλαδή, ἀναγνωρίζει κανεὶς τὸ λιοντάρι. Καὶ ὅπως ἕνα νύχι τοῦ λιονταριοῦ φθάνει γιὰ νὰ δείξῃ τὴν ἀλκὴ τοῦ βασιλέως τῶν ζῴων, κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ ἕνα ἐπεισόδιο ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν μεγάλων εἶνε δυνατὸν νὰ χαρακτηρίσῃ τὴν ὅλη φυσιογνωμία τους. Ἔτσι καὶ τὸ ἐπεισόδιο αὐτὸ εἶνε δυνατὸν νὰ δείξῃ, ποιά καρδιὰ λέοντος ὑπῆρχε μέσα στὸ ἀσθενικὸ ἐκεῖνο σαρκίο ποὺ ἐκάλυπτε τὴν ὕπαρξι τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Read more »

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΝΗΠΙΩΝ

 Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

—

——–

Τῶν ἀναιρεθέντων ἁγίων Νηπίων
29 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΗΡΩΔΕΣ

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αὐτὸ τοῦ Δωδεκαημέρου ἔχουμε συνεχῶς ἑορτές. Στὶς 25 Δεκεμβρίου ἑωρτάσαμε τὰ Χριστούγεννα, στὶς 26 τὴν Σύναξι τῆς Θεοτόκου, στὶς 27 τὴ μνήμη τοῦ πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, ἑορτάζουμε τὴ μνήμη τῶν 14.000 νηπίων ποὺ ἐσφαγίασε ὁ Ἡρῴδης. Γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ θέλω νὰ σᾶς μιλήσω.

* * *

Ὁ Κύριός μας, ὡς Θεὸς ποὺ ἦταν, μποροῦσε νὰ ἔρθῃ καὶ νὰ ἐμφανισθῇ στὸν κόσμο σὲ ἡλικία ὥριμη. Μὴ σᾶς φαίνεται αὐτὸ παράξενο· ἂν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ὁ Ἀδάμ, ἐμφανίσθηκε σὲ μεγάλη ἡλικία, πολὺ περισσότερο ὁ Χριστός, ποὺ ἔπλασε τὸν Ἀδάμ, μποροῦσε νὰ ἐμφανισθῇ σὲ ὅποια ἡλικία ἤθελε. Ἐν τούτοις γεννήθηκε ὡς βρέφος. Γεννήθηκε ὡς βρέφος, γιὰ νὰ τιμήσῃ τὰ βρέφη. Ποιός φανταζόταν, ὅτι ἐκεῖνο τὸ βρέφος εἶνε ὁ παγκόσμιος βασιλεύς!
Ἀφανὴς ἦταν ἡ γέννησι τοῦ Χριστοῦ στοὺς μεγάλους. Σὲ λίγη ἀπόστασι ἀπὸ τὴ Βηθλεὲμ ἦταν τὰ ἀνάκτορα τοῦ Ἡρῴδη. Τί θά ᾿καναν ἆραγε ἐκείνη τὴ νύχτα στὸ παλάτι; Θὰ γλεντοῦσαν, θὰ διασκέδαζαν· καμμιά ἰδέα τοῦ μεγάλου μυστηρίου δὲν εἶχαν. Ἀνάξιος ὁ Ἡρῴδης νὰ μάθῃ τὴν εδησι, ἔκανε τότε τὸ πρῶτο …ρεβεγιόν (ὅπως πολλοὶ σήμερα κάνουν Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό). Ὁ Χριστὸς δὲν εἰδοποίησε τὸν Ἡρῴδη καὶ τοὺς ἄλλους μεγάλους· εἰδοποίησε τοὺς βοσκούς, τοὺς μικροὺς καὶ καταφρονεμένους. Κ᾿ ἐνῷ δὲν ἀντελήφθη τὴν θεία Γέννησι ὁ Ἡρῴδης ποὺ ἦταν τόσο κοντά, τὸ γεγονὸς ἀποκαλύφθηκε σὲ ἄλλες ἐκλεκτὲς ψυχὲς ποὺ κατοικοῦσαν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν ἁγία γῆ. Ἐγνώρισε τὸ μυστήριο στοὺς μάγους τῆς Περσίας, ποὺ ἦταν ἐπιστήμονες ἀστρονόμοι, μεγάλες διάνοιες. Αὐτοὶ εἶδαν στὸν οὐρανὸ τὸ λαμπρὸ ἀστέρι, φόρτωσαν τὶς καμῆλες δῶρα, περπάτησαν μέρες καὶ νύχτες, καὶ τέλος ἦρθαν καὶ προσκύνησαν τὸν Κύριο στὴ Βηθλεέμ. Read more »

«Ο ΣΩΤΗΡ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

—————–

——————-

Τοῦ ἁγίου Στεφάνου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΟΙ «ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΙ»

«Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠ­σίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε…» (Πράξ. 7,51)

Σειρά, ἀγαπητοί μου, σειρὰ ἑορτῶν ἔχουμε τὴν περίοδο αὐτὴ μὲ κέντρο τὰ Χριστούγεννα, ποὺ εἶνε ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν χριστιανι­κῶν ἑορτῶν. Προχθὲς Χριστούγεννα, χθὲς ἡ σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ τιμήσουμε τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Στεφάνου τοῦ «πρωτομάρτυρος». Ἐπάνω στὴν ὀνομασία του αὐτὴ θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ μερικὲς σκέψεις.

* * *

Ὅ,τι ὡραῖο ὑπάρχει στὸν κόσμο, ἀπαιτεῖ τόλμη καὶ θυσίες. Γιὰ νὰ ῥιζοβολήσῃ λ.χ. ἡ ἐ­λευθερία χρειάστηκαν μάρτυρες, καὶ ἀπ᾿ τοὺς πρώτους ποὺ θυσιάστηκαν εἶνε ὁ Ῥήγας Φεραῖος· ἔγραψε τὸ τραγούδι «Καλύτερα μιᾶς ὥ­ρας ἐλεύθερη ζωὴ παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή» καὶ ὠνομάστηκε «πρωτομάρτυς τῆς ἐλευθερίας». Καὶ ἂν γιὰ τὴν ἐ­λευθερία ἀξίζῃ κανεὶς νὰ τολμᾷ τὰ πάν­τα, πόσῳ μᾶλλον γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ; Read more »

Τοῦ ἁγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου
27 Δεκεμβρίου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

O EΛΕΓΧΟΣ

«Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠ­σίν…» (Πράξ. 7,51)

Τὸ κήρυγμα, ἀγαπητοί μου, εἶνε «φῶς τῶν ἐν σκότει» (῾Ρωμ. 2,20) καὶ «σκιᾷ καθημένων» (Λουκ. 1,79. Ἠσ. 9,2=Ματθ. 4,16), παρηγορία τῶν τεθλιμμένων. Ἀλλ᾽ ἐκτὸς ἀπὸ οἰ­κοδομή, διδασκαλία, κατήχη­σις, ἑρμηνεία γραφῶν, εἶνε ἀκόμη καὶ ἔ­λεγχος τῶν ἁμαρτανόντων. Ἐδῶ κάποιοι διαφωνοῦν.
–Οἱ λειτουργοὶ τῆς Ἐκκλησίας, λέ­νε, νὰ περιοριστοῦν στὶς ἱεροτελεστί­ες στὸ ναό… Ἂν τώρα ἔ­­ξω ὁ διάβολος ξεθεμελιώνῃ σχολεῖα καὶ σπίτια, ἂν κηρύττῃ ἀθεΐα, ἂν στὴν κοινω­νία σπέρνῃ ἀδι­κία, ἂν βάζῃ φωτιὰ στὸ σύμπαν, οἱ κλη­ρικοὶ δὲν χρειάζεται ν᾽ ἀνησυχοῦν· ἂς ἀρ­κεσθοῦν στὶς εἰσπράξεις καὶ τὸν κορβανᾶ τους· ἀπαγορεύεται στοὺς κήρυκες νὰ ἐλέγχουν.
Δὲν ξέρω, ἀγαπητοί μου, τί γνώμη ἔχετε σεῖς ἐπ᾽ αὐτοῦ. Σ᾿ ἕνα ἔθνος ἱστορικό, ποὺ μὲ τὸν κλῆρο του ἔφτειαξε βασίλειο καὶ ἀγωνίστηκε σὲ ὅλα τὰ πεδία, θέλετε τὸν παπᾶ κλεισμένο στὸ καβούκι του καὶ ἀδιάφορο γιὰ ὅλα τ᾽ ἄλλα; Τὴν ἀπάντησι πάντως στοὺς κυρίους αὐ­τοὺς τὴν δίνει σήμερα ὄχι ὁ ὑποφαινόμενος κή­ρυκας ἀλλὰ ὁ ἀπόστολος. Τὸν ἀκούσατε;

* * *

Ἂς φύγουμε πρὸς στιγμὴν ἀ­πὸ τὸ παρόν, ἂς γυρίσουμε πίσω. Μὲ τὰ φτε­ρὰ τῆς φαντασίας ἂς δι­ασχίσουμε τοὺς αἰῶνες κι ἂς σταθοῦμε στὰ Ἰεροσόλυμα τὸ 33 μ.Χ.. Εἶνε τὸ ἔτος ποὺ ὁ Κύριός μας σταυρώθηκε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλι, στὸ Γολγοθᾶ. Τὰ βράχια τοῦ λόφου εἶνε ἀκόμα κόκκινα ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Θεανθρώπου.
Κάπου ἐκεῖ κοντὰ νά ἕνας σωρὸς ἀπὸ πέτρες ματωμέ­νες. Φρίκη. Ρωτοῦμε καὶ μαθαίνου­με, ὅτι ἐ­δῶ πρὶν λίγο ἔγινε φόνος, ἐκτελέσθη­κε ἄν­θρωπος. –Ποιός ἦταν αὐτός; –Κάποιος Στέ­φανος. –Πῶς τὸν θανάτωσαν; –Μὲ πέτρες…
Πρέπει νὰ γνωρίζουμε, ὅτι τότε τοὺς καταδίκους εἰς θάνατον οἱ μὲν Ῥωμαῖοι τοὺς σταύ­ρωναν μὲ καρφιὰ πάνω στὰ ξύλα, οἱ Ἑ­βραῖοι ὅμως τοὺς θανάτωναν μὲ λιθοβολισμό· τοὺς ἔβγαζαν δηλαδὴ ἔξω ἀπ᾽ τὴν πόλι ἢ τὸ χωριό, τοὺς γύμνωναν, ἔπαιρναν ὅλοι ἀπὸ ἕνα λιθά­ρι, τό ᾽ρριχναν μὲ ὁρμὴ πάνω στὸν κατάδικο, κι αὐτὸς ξεψυχοῦσε κάτω ἀπ᾽ τὶς πέτρες.
–Μὰ τί κακὸ ἔκανε ἆραγε ὁ Στέφανος; Δι­έπραξε κανένα ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα ἐκεῖνα ποὺ προβλέπει ὁ μωσαϊκὸς νόμος νὰ τιμωροῦνται μὲ τὴν ἐ­σχάτη τῶν ποινῶν; Μήπως σκότωσε; μήπως ἀτίμασε καμμιὰ γυναῖκα, μοίχευσε ἢ ἐ­πόρνευσε; μήπως ἔβλαψε κάποιον; μήπως ἔ­δωσε ψεύτικο ὅρκο; ἢ μήπως βλαστήμησε τὸ Θεό, ποὺ γιὰ τοὺς Ἰουδαίους ἦταν τὸ μεγαλύ­τερο ἔγκλημα; Τίποτα ἀπὸ αὐτά. Γιατί λοι­πὸν νὰ θανατωθῇ μὲ τέτοιο οἰκτρὸ τρόπο; Read more »

Tοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου
20 Δεκεμβρίου
Toυ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο αγιος Ιγνατιος ο Θεοφορος

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει ἕνας ἅγιος ἄγνωστος δυστυχῶς στοὺς πολλούς. Εἶνε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ἐπίσκοπος Ἀν­τιοχείας. Γι᾿ αὐτὸν θὰ σᾶς πῶ λίγες λέξεις.

* * *

Ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα ἐπεισόδια τῶν Εὐ­αγγελίων εἶνε τὸ ἑξῆς. Μιὰ μέρα πλησίασαν τὸ Χριστὸ κάτι φτωχὲς μανάδες μὲ τὰ παιδιά τους στὴν ἀγκαλιά, γιὰ νὰ τὰ εὐλογήσῃ. Οἱ μα­θηταὶ τὶς ἔδιωχναν, νὰ μὴν τὸν ἐνοχλοῦν. Ὁ Χριστὸς ὅμως εἶπε· «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρ­χε­σθαι πρός με», ἀφῆστε τὰ παιδιὰ νὰ ᾿ρθοῦν σ᾽ ἐμένα (Μᾶρκ. 10,14). Καὶ τὰ πῆρε στὴν ἀγκαλιά του τὰ φτωχὰ παιδιὰ τῶν ψαράδων, τὰ εὐλόγησε καὶ τοὺς εἶπε λόγια πατρικά.
Γιατί τὰ λέω αὐτά; Γιατὶ ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνα, ποὺ πῆρε τότε στὴν ἀγκαλιά του ὁ Χρι­στός, ἦταν καὶ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος. Τότε ὁ Κύρι­ος εἶπε· «Ὅστις ταπεινώσῃ ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται»· ὅποιος ταπεινωθῇ σὰν αὐτὸ τὸ παιδί, αὐτὸς εἶνε ὁ ἀνώτερος στὴ βασιλεία τῶν οὐ­ρανῶν· κι ὅποιος δεχθῇ ἕνα τέτοιο παιδὶ στὸ ὄνομά μου, ἐμένα δέχεται (Ματθ. 18,4-5).
Πόσο μεγάλο πρᾶγμα εἶνε νὰ πηγαίνῃ ἡ μά­να τὰ παιδιά της στὸ Χριστό! Ἄλλοτε εἶχαν χα­ρὰ νὰ βλέπουν τὸ παιδί τους στὸ ἀναλόγιο νὰ λέῃ τὸ «Πάτερ ἡμῶν» καὶ τὸ «Πιστεύω». Τώρα ἄλλαξαν τὰ πράγματα. Ὑπάρχουν γονεῖς ποὺ ἐμ­ποδίζουν τὰ παιδιά τους ν᾿ ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Φοβοῦνται μὴ γίνουν καλόγεροι, μὴ μείνουν «καθυστερημένα». Μάνα, ποὺ δὲν ἀφήνει τὸ παιδί της νὰ πάῃ κοντὰ στὸ Χρι­στό, κάνει τὸ πιὸ μεγάλο ἔγκλημα. Γιατὶ παιδί, ποὺ δὲν γνωρίζει καὶ δὲν ἀγαπάει τὸ Χριστό, εἶνε δυστυχισμένο, ἔστω καὶ ἂν αὔριο γίνῃ ἐπιστή­μονας καὶ πάρῃ προῖκες καὶ μάθῃ γλῶσσες.
Ἕνα, λοιπόν, ἀπὸ τὰ παιδιὰ αὐτὰ ποὺ εὐ­λό­γησε ὁ Χριστὸς ἦταν ὁ Ἰγνάτιος, ποὺ μεγάλω­σε κοντὰ στοὺς ἀποστόλους. Γνώρισε τὸν Ἰω­άννη τὸν Θεολόγο καὶ ἔγινε μαθητής του. Ἀ­πὸ τοὺς ἀποστόλους χειροτονήθηκε διᾶκος, ἔπειτα παπᾶς, καὶ τέλος ἐπίσκοπος στὴ μεγά­λη πόλι τῆς Ἀντιοχείας. Read more »

Τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΜH XANEIΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ!

«Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽ ὡς σοφοί,
ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι» (Ἐφ. 5,15-16)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁ­γίου Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ. Καὶ στὴν ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ἡ ἁγία μας Ἐκ­κλησία ὥρισε νὰ διαβάζεται μία περικοπὴ ἀ­πὸ τὴν ἐπιστολὴ πρὸς Ἐφεσίους, τὴν ὁποία μέσα ἀπὸ τὴ φυλακὴ ἔγραψε ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος στὴν ἐκκλησία τῶν Ἐφεσίων καὶ δι᾽ αὐ­τῆς πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς ὅλων τῶν αἰώνων.
Ἐκεῖ, μεταξὺ ἄλλων, λέει· «Βλέπετε πῶς ἀ­κριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽ ὡς σο­φοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡ­μέ­ραι πονηραί εἰσι» (Ἐφ. 5,15). Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά; Ἂς δώσουμε μία σύντομη ἑρμηνεία βο­η­θούμενοι ἀπὸ τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη.

* * *

Ἐδῶ, ἀγαπητοί μου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ ἑξῆς. Στὸν κόσμο αὐτὸν οἱ Χριστιανοὶ εἴμαστε «σὰν πρόβα­τα ἀνάμεσα σὲ λύκους» (Ματθ. 10,16). Νὰ προσέχουμε λοι­πόν, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ μᾶς, νὰ μὴν τοὺς δίνουμε ἀφορμὴ γιὰ ἔχθρα καὶ μῖσος. Μόνο σὲ ζητήματα ὀρθοδόξου πίστεως νὰ εἴ­μαστε ἀνυποχώρητοι· στὰ ἄλλα ἂς εἴμαστε εἰ­ρηνικοὶ καὶ ἄκακοι. Αὐτὸ εἶνε γνώρισμα τῆς φρο­νι­μάδας τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἔτσι θὰ συμ­περιφέρων­ται ὄχι «ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽ ὡς σοφοί». Read more »

Τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου ἐπισκ. Μεδιολάνων
7 Δεκεμβρίου
Oμιλια του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου

«Τας θυρας, τας θυρας…»

Στὸν ὁρίζοντα τῆς Ἐκκλησίας μας ἀνατέλλει, ἀγαπητοί μου, ἕνα μεγάλο ἀστέρι, ὁ ἅ­γιος Ἀμβρόσιος ἐπίσκοπος Μεδιολάνων. Γι᾿ αὐ­τὸν τὸν ἄγνωστο ἅγιο θὰ σᾶς πῶ λίγα λόγια.

* * *

Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος γεννήθηκε τὸ 340 μ.Χ. στὴ Ῥώμη καὶ ἔδρασε στὰ Μεδιόλανα, τὸ σημε­ρινὸ Μιλᾶνο τῆς Ἰταλίας, ὅπου κοιμήθηκε τὸ 397 μὲ τίμια γηρατειά. Ἀνῆκε σὲ πλουσία καὶ εὐγενῆ οἰκογένεια. Ἦταν εὐφυὴς καὶ ἀπὸ μικρὸς ἔδειξε κλίσι στὰ γράμματα. Ἄξιζε λοι­πὸν νὰ σπουδάσῃ, καὶ οἱ πλούσιοι γονεῖς τοῦ ἔδωσαν ὅλα τὰ μέσα. Πέρασε τὸ δημοτικό, τὸ γυμνάσιο, πῆγε καὶ σὲ μεγάλες σχολές. Διάβα­σε Λατίνους καὶ Ἕλληνες συγγραφεῖς. Ἔ­μαθε φιλολογία, ῥητορικὴ καὶ νομική. Καὶ μετά; Δὲν ἦταν ἀκόμα Χριστιανός, δὲν τὸν εἶχε φωτίσει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο. Ἀγαποῦσε ὅμως τὴν ἀλήθεια, καὶ τὸ ἔδειχνε μὲ λόγια καὶ μὲ ἔρ­γα. Ἦταν εὐθὺς καὶ τηροῦσε πάντα τὸ ὀρθό.
Στὴν ἀρχὴ ἔγινε συνήγορος, δικηγόρος. Ἀλλὰ τί δικηγόρος! Ὑποστήριζε μόνο τὸ δίκαιο. Δὲν ἦταν ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ κάνουν τὸ μαῦρο ἄσπρο καὶ τὸ ἄσπρο μαῦρο. Ἦταν ἀπὸ τοὺς εὐσυνείδητους δικηγόρους, ποὺ πάει ὁ πελάτης, ἀκοῦνε τὴν ὑπόθεσί του καὶ τοῦ λένε· Ἔχεις ἄδικο, μὴ χαλᾷς τὰ χρήματά σου… Ποτέ δὲν ὑπεστήριξε ἄδικη ὑπόθεσι. Στὸ δικαστήριο μιλοῦσε μὲ δύναμι καὶ ὑποστήριζε ἀδικουμένους, ὀρφανὰ καὶ χῆρες. Καὶ ἀμισθί, παρακαλῶ· δραχμή δὲν ἔπαιρνε ἀπὸ τὰ φτωχαδάκια. Ποῦ σήμερα τέτοιος δικηγόρος! Read more »

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=30795

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=17678

Τοῦ ἁγίου Νικολάου
6 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Απο τη ζωη του αγιου Νικολαου

Ὁ μήνας αὐτός, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὅλο ἑ­ορτές. Στὴν ἀρ­χὴ τοῦ μηνὸς ἑωρτάσαμε τὴ μνήμη τῶν προφη­τῶν Ναούμ, Ἀβ­βα­κοὺμ καὶ Σοφονία. Προχθὲς ἑωρτάσα­­με τὴ μνήμη τῆς ἁγίας Βαρβάρας καὶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Καὶ σήμερα ἀνέτειλε ἀστὴρ πρώτου μεγέθους, ἡ μνή­μη τοῦ ἁγίου Νικολάου, ποὺ ἀστράφτει καὶ φω­τίζει ὅλη τὴν οἰκουμένη. Θὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή σας σὲ ὡ­ρισμένα σημεῖα τῆς ζωῆς τοῦ μεγάλου τούτου πατρὸς καὶ ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας μας.

* * *

⃝Πατρίδα τοῦ ἁγίου Νικολάου, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ χώρα ἐκείνη ποὺ ἔδωσε τοὺς περισσο­τέρους μάρτυρες, ἁγίους καὶ διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Μικρὰ Ἀσία. Ὤ γῆ ἁγία! καὶ μόνο τὸ ὄνομά της μᾶς συγκινεῖ. Τώρα δυσ­τυχῶς τὰ ἅγια αὐτὰ χώματα τὰ πατοῦν πόδια βάρβαρα. Ἀλλὰ πιστεύω στὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ὅτι θὰ ἔρθῃ ­μέρα ποὺ ἡ Μικρὰ Ἀσία θὰ γίνῃ πάλι χριστιανική, καὶ θὰ σημάνουν τὰ σήμαν­τρα στὴ Σεβάστεια, στὴν Ἄγκυρα, στὴν Και­σάρεια, στὴ Σμύρνη, στὰ Πάταρα, στὰ Μύρα. Πατρίδα τοῦ ἁγίου συγκεκριμένα ἦταν ἡ ἐ­παρχία Λυκίας, ποὺ εἶνε ἀπέναντι ἀπὸ τὸ Καστελλόριζο καὶ πάνω ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ἐκεῖ ὑ­πῆρχε ἀκμαῖος Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία. Ἀ­πὸ τὶς ἑβδομήντα πόλεις τῆς ἐπαρχίας αὐτῆς μεγαλύτερες ἦ­ταν τὰ Πάταρα, ὅπου εἶδε τὸ φῶς ὁ ἅ­γι­ος Νικόλαος, καὶ τὰ Μύρα, ὅπου ἔγινε ἐπίσκοπος, ἔζησε καὶ θαυματούργησε. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1020

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας
4 Δεκεμβρίου

Οι σχεσεις των παιδιων με τους γονεις

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Ἑορτάζει ἡ μεγαλομάρτυς ἁγία Βαρβάρα. Ὡς ἀστέρι πρώτου μεγέθους λάμπει στὸν οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας. Ἂς ποῦμε λίγα λόγια γι᾿ αὐτήν.

* * *

Ἡ ἁγία Βαρβάρα ἔζησε σὲ ἐποχὴ διωγμῶν, στὰ τέλη τοῦ τρίτου αἰῶνος, ἐπὶ αὐτοκράτορος Μαξιμιανοῦ. Πατρίδα της εἶνε ἡ Ἀνατολή. Πατέρας της ὁ Διόσκορος, ἕνας ἔνδοξος πλούσιος, ἀλλὰ φανατικὸς εἰδωλολάτρης.
Ἡ Βαρβάρα διακρινόταν γιὰ τὸ ἔκτακτο κάλλος καὶ τὴν ὀξύνοιά της. Προωρίζετο λοιπὸν μιὰ μέρα νὰ γίνῃ σύζυγος κάποιου μεγάλου ἀνδρός. Ὁ πατέρας ἔχτισε γι᾿ αὐτὴν ἕνα πύργο, ἕνα παλάτι, ὅπου τὴν ἐγκατέστησε μὲ πολὺ προσωπικὸ στὴ διάθεσί της.
Ἀλλ᾿ ἐκεῖ μέσα, ποὺ ἦταν ἀποκλεισμένη, ἡ κόρη πίστεψε στὸ Χριστό. Πῶς πίστεψε; Ἀπὸ μιὰ ὑπηρέτρια! (ὅποιος πίστευε τότε, μιλοῦσε γιὰ τὸ Χριστό). Ἡ ἁγία Βαρβάρα, λοιπόν, ὀφείλει τὸ ὅτι ἔγινε Χριστιανὴ σὲ μιὰ ὑπηρέτρια· αὐτὴ μίλησε στὴν καρδιὰ τῆς κυρίας της. Ἔτσι ἡ Βαρβάρα πίστεψε, ἔγινε Χριστιανή.
Ἀλλ᾿ αὐτὸ ἦταν μυστικό. Κανείς δὲν τὸ ἤξερε. Οὔτε ὁ πατέρας της. Πῶς ὁ Διόσκορος ἀνεκάλυψε, ὅτι ἡ κόρη του εἶνε Χριστιανή; Read more »

Τοῦ ἀποστ. Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου
30 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η πρωτη γνωριμια με το Χριστο

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα.
Ὁ Ἀνδρέας εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μα­θητὰς τοῦ Χριστοῦ. Ἡ παράδοσις λέει, ὅτι μετὰ τὴν ἀνάληψι τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Πεν­τηκοστή, κήρυξε τὸ εὐαγγέλιο στὴ Σκυθία ἢ στὴν Κολχίδα. Ὑπάρχουν δὲ γραπτὲς μαρτυρί­ες, ὅτι κήρυξε στὴ Βιθυνία καὶ στὸν Εὔξεινο Πόντο, στὴν Προποντίδα, στὴ Χαλκηδόνα καὶ στὸ Βυζάντιο, στὴ Μακεδονία, στὴ Θρᾴκη, στὴ Θεσσαλία καὶ στὴν Ἑλλάδα, καὶ μέχρι τὴ Χερσῶνα. Ἀπὸ τὴ Χερσῶνα γύρισε πάλι στὸ Βυζάντιο καὶ ἀφοῦ χειροτόνησε ἐκεῖ ἐπίσκοπο τὸν Στάχυ, ἦρθε στὴν Πελοπόννησο.
Στὴν Πάτρα τὸν συνέλαβε ὁ ἀνθύπατος Αἰ­γεάτης καὶ τὸν σταύρωσε μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω. Αὐτὸ εἶνε τὸ τέλος τοῦ ἁγίου.
Καὶ ποιά ἦ­ταν ἡ ἀρχή; Σήμερα διαβάζεται ἡ εὐαγγελικὴ ἐκείνη περικοπή, ποὺ μιλάει γιὰ τὴν πρώτη γνωριμία τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα μὲ τὸ Χριστό (βλ. Ἰω. 1,35-52). Read more »