Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου (Ἑβρ. 1,24-38)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΑ «ΠΩΣ»

«Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;» (Λουκ. 1,34)

Διπλῆ ἑορτή, ἀγαπητοί μου, σήμερα, ἐθνι­κὴ καὶ θρησκευτική. Ἑορτάζει τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων τὴν ἐλευθερία του ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό, ἀλλὰ ἑορτάζει καὶ ὁ χριστιανικὸς κόσμος τὴ λύτρωσι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ἐμεῖς τώρα θὰ μιλήσουμε καὶ θὰ ποῦμε λίγα λόγια γιὰ τὴ θρησκευτικὴ ἑορτή, τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ· ὡς πρὸς τὴν ἐθνικὴ ἑορτή, θὰ μιλήσουμε ἄλλοτε, ὅ­πως γίνεται αὐτὸ συνήθως κατὰ τὴν ἐπίσημη δοξολογία.

* * *

Σκοτάδι βαθὺ ὑπῆρχε, ἀγαπητοί μου, πρὸ Χρι­στοῦ· σκοτάδι θρησκευτικό, ἠθικό, κοινωνι­κό, ποὺ βασίλευε παντοῦ ἀπ᾽ ἄκρη σ᾽ ἄ­κρη. Μία μόνο ἐλπίδα ὑπῆρ­χε σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπό­τητα σὰν ἄλλη χρυσαυγή, ἡ ἐλπίδα ὅτι μιὰ μέρα θὰ ἔλ­­θῃ ὁ Λυτρωτής.
Ἰδιαιτέρως ἡ ἐλ­πίδα αὐτὴ διετηρεῖτο, κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧτ­­τον εὐ­κρινεστέρα καὶ διαυγεστέρα, στὸ Ἰ­ουδαϊκὸ ἔθνος. Ἐκεῖ ὑπέροχα πνεύματα, ὑ­ψηλὰ καὶ μεγάλα, οἱ προφῆ­τες τῆς παλαι­ᾶς δι­αθήκης, εἶχαν προφητεύσει, πολλοὺς αἰῶ­νες πρίν, ὅτι θὰ ἔλθῃ ὁ Λυτρωτής. Ὁ προφήτης Ἠσαΐ­ας, ὀκτὼ αἰῶνες πρὸ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Σωτῆρος, κήρυττε· «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέ­­σεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ»· νά, δηλαδή, ἡ παρθένος θὰ μείνῃ ἔγκυος καὶ θὰ γεν­νήσῃ υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσουν Ἐμ­μανουήλ (ποὺ σημαίνει «ὁ Θεὸς εἶνε μαζί μας») (Ἠσ. 7,14)· γιατὶ αὐ­τὸς θὰ σώσῃ τὸ λαό του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τους, «αὐ­τὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐ­­τοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» (Ματθ. 1,21).
Μολονότι οἱ αἰῶνες περνοῦσαν καὶ σὲ κάποιον ὀλιγόπιστο θὰ φαινόταν ἀπίστευτη ἡ φωνὴ αὐ­τὴ τῶν προφητῶν, ἐν τούτοις, «ὅτε ἦλ­θε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου» (Γαλ. 4,4), στὸν κατάλληλο καιρό, ἐκπληρώ­θηκε.
Ἀπὸ τὴν ἡμέρα, ποὺ ἡ προμήτωρ μας Εὔα μέσα στὸν κῆπο τῆς Ἐδὲμ παρέβη τὴν ἐν­το­λὴ τοῦ Θεοῦ, μέχρι τὴν ἐποχὴ ποὺ θὰ ἐρχόταν στὸν κόσμο ὁ Λυτρωτής, γεννήθηκαν ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομμύρια γυναῖκες. Ἀπὸ αὐτὲς ἄλλες διακρίθησαν γιὰ τὴ σοφία τους, ἄλλες γιὰ τὴν ὀ­μορφιά τους, καὶ ἄλλες γιὰ κά­ποιο ἄλλο προσόν τους· καμμία ὅμως δὲν συγ­κέντρωνε τὶς ἀ­παιτούμενες ἐξαιρετικὲς προϋποθέσεις γιὰ νὰ γεννήσῃ τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου καὶ νὰ γί­νῃ ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Read more »

Τῶν ἁγίων 40 Μαρτύρων
9 Μαρτίου
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Θαρραλέα ὁμολογία

(Οἱ ἅγιοι 40 Μάρτυρες)

Γιὰ τοὺς ἁγίους 40 Μαρτύρες, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἑορτάζουν, θὰ μιλήσουμε σήμερα. Θὰ προσπαθήσω νὰ προσφέρω λίγα ἄνθη στὴ μνήμη τους.

* * *

Ποιοί ἦταν αὐτοὶ οἱ ἅγιοι; Ἦταν στρατιωτικοί. Ἦταν στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας τους. Ἦταν ἐπίλεκτο σῶμα τοῦ ῥωμαϊκοῦ στρατεύματος. Εἶχαν ἀνάστημα, εἶχαν ἐμφάνισι, ἦταν ἐμπειροπόλεμοι. Εἶχαν καὶ ἀνδρεία. Εἶχαν ἀκόμη πειθαρχία, ἀπόλυτη ὑπακοὴ στοὺς ἀνωτέρους. Ἦταν ὑποδείγματα στρατιωτικά.
Μία φορὰ ὅμως οἱ 40 Μάρτυρες ἐπαναστά­τησαν. Γιατί ἐπαναστάτησαν; Ἐπαναστάτησαν ἐναντίον τοῦ αὐτοκράτορος Λικινίου, ὁ ὁ­ποῖος ἐδίωκε ἀπεινῶς τοὺς Χριστιανούς. Ἡ διαταγὴ ἔλεγε· Ὅποιος πιαστῇ νὰ μιλάῃ γιὰ τὸ Χριστό, θὰ συλλαμβάνεται καὶ θὰ ὑφίσταται τιμωρίες μεγάλες, μέχρι καὶ θάνατο.
Οἱ 40 Μάρτυρες δὲν φοβήθηκαν, δὲν ἔ­κλεισαν τὸ στόμα· ὅταν ἀγαπᾷς τὸ Χριστό, δὲν μπορεῖς νὰ κλείσῃς τὸ στόμα σου. Τοὺς συνέλαβαν ἀμέσως καὶ τοὺς ὡδήγησαν μπρο­στὰ στὸ διοικητὴ τῆς πόλεως, στὸν Ἀγρικόλαο. Κι αὐτὸς τοὺς λέει·
–Δὲν ἀκούσατε τὴ διαταγὴ ποὺ ἀπαγορεύει νὰ μιλᾶνε γιὰ τὸ Χριστό;
–Ἀκούσαμε τὴ διαταγὴ τοῦ αὐτοκράτορος. Ἀλλὰ κάποια ἄλλη διαταγή, ἀνώτερη, διατα­γὴ τοῦ Χριστοῦ, μᾶς λέει νὰ ὁμολογοῦμε τὸ ὄνομά του τὸ ἅγιο παντοῦ.
Ὁ Ἀγρικόλαος διατάζει νὰ τοὺς ῥίξουν στὴ φυλακή, στρατιωτικὴ φυλακή, μέχρι τὸ πρωί.
Τὸ πρωὶ τοὺς βγάζουν. Τοὺς ῥωτοῦν ἂν ἄλ­λαξαν γνώμη. Ἡ ἀπάντησι ἦταν ἀρνητική.
–Κρίμα σ᾿ ἐσᾶς, τοὺς λέει ὁ διοικητής.
–Δὲν ἀλλάζουμε γνώμη. Εἶνε ἡ μόνη φορὰ ποὺ δὲν ὑπακούουμε σὲ διαταγή.
–Δὲν ὑπακούετε;
Νευρίασε ὁ διοικητής. Σκεπτόταν, πῶς νὰ τοὺς βασανίσῃ περισσότερο. Κάποια στιγμὴ βλέπει ἔξω. Ὅλα ἦταν παγωμένα. Τὸ βρῆκα, λέει· ἀπόψε, ποὺ τὸ κρύο εἶνε δυνατό, ῥίξτε τους γυμνοὺς στὴν παγωμένη λίμνη, καὶ θὰ δοῦμε μετὰ ἂν θὰ ὁμολογοῦν τὸ Χριστό.
Τοὺς ξεγύμνωσαν, ὅπως τοὺς γέννησε ἡ μάνα τους. Παιδιὰ 20 ἕως 27 ἐτῶν. Τοὺς ἔρριξαν πάνω στὴν παγωμένη λίμνη. Τὸ μαρτύριο λόγῳ ψύχους εἶνε φοβερό. Δὲν εἶμαι γιατρός, γιὰ νὰ σᾶς περιγράψω πῶς ἐπέρχεται ὁ θάνατος ἀπὸ τὸ ψῦχος. Ὅπως τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλ­λάδος ἐπάνω στὰ ψηλὰ βουνὰ ὑπέστησαν κρυοπαγήματα, ἔτσι καὶ οἱ 40 Μάρτυρες.
Δὲν φοβήθηκαν, δὲν δείλιασαν· χαρὰ εἶ­χαν. Ναί –ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι–, γλέν­τι εἶ­χαν. Καὶ ἔλεγαν ὁ ἕνας στὸν ἄλλο· Κουράγιο, ἀδέρφια! Μιὰ φορὰ περνᾶμε ἀπ᾽ τὴ ζωή. Με­τὰ ἀπὸ λίγο ὅλα τελειώνουν καὶ θὰ βρισκώμαστε κοντὰ στὸ Θεό. Ἡ νύχτα αὐτὴ εἶνε ἱ­στορικὴ γιὰ μᾶς. Κουράγιο, ἀδέρφια! «Δριμὺς ὁ χειμών (=σκληρὸ τὸ κρύο), ἀλλὰ γλυκὺς ὁ πα­ράδεισος». Ἔτσι ἔλεγαν καὶ ἔκαναν τὴν προσευχή τους· Χριστέ, δός μας δύναμι. Σαράντα μπήκαμε στὴ λίμνη, σαράντα νὰ βγοῦ­με· οὔτε ἕνας νὰ μὴ γίνῃ προδότης!
Τότε ἐκεῖ στὴν παγωμένη λίμνη συνέβησαν τρία θαύματα, τὸ ἕνα μεγαλύτερο ἀπὸ τὸ ἄλλο. Read more »

Τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου Σμύρνης
23 Φεβρουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

O AΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ

(κατὰ τῆς βλασφημίας)

Συνιστῶ σὲ ὅλους, ἀγαπητοί μου, μετὰ τὴν ἁγία Γραφή, μετὰ τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησί­ας καὶ τὴν ἱερὰ Σύνοψι, νὰ ἀγαπᾶτε ἕνα βιβλίο ποὺ οἱ πρόγονοί μας τὸ ἀγαποῦσαν πολύ. Εἶ­νε ὁ Συναξαριστής, ποὺ ἱστορεῖ τοὺς βίους τῶν ἁγίων. Νὰ ἐντρυφᾶτε στὶς σελίδες του.
Ἐδῶ θὰ ποῦμε λίγα λόγια γιὰ τὸν ἅγιο Πολύκαρπο, ποὺ ἑορτάζει σήμερα.

* * *

Ὁ ἅγιος Πολύκαρπος γεννήθηκε τὸ 60 μ.Χ. στὴ Μικρὰ Ἀσία, στὴν ἀλησμόνητη Σμύρνη. Καὶ ποῦ ἀκριβῶς; Μέσα στὴ φυλακή! Ἡ μητέρα του ἦταν Χριστιανή, ὡμολόγησε μὲ παρρη­σία τὴν πίστι, καὶ συνελήφθη. Ἦταν τότε ἔγ­κυος καὶ φυλακίστηκε ἑτοιμόγεννη, μαζὶ μὲ ἄλ­λους. Προσπάθησαν νὰ τὴ μεταπείσουν, ἀλλ᾿ αὐτὴ παρέμεινε ἀκλόνητη. Μέσα ἐκεῖ λοιπὸν γέννησε τὸν ἅγιο Πολύκαρπο, καὶ ὕστερα ἀ­πὸ δύο μέρες μαρτύρησε.
Νεογνὸ τὸν πῆρε μία εὐλαβὴς Χριστιανή, τὸν υἱοθέτησε καὶ τὸν ἀνέθρεψε. Τοῦ διηγεῖ­το γιὰ τὴ γλυκειά του μάνα, ποὺ μαρτύρησε μέσ᾿ στὶς φυλακές. Τὸν πότισε μὲ τὸ νέκταρ καὶ τὸ γάλα τῆς ἁγίας μας πίστεως.
Αὐτὰ σ᾿ ἐμᾶς φαίνονται παραμύθια. Οἱ Χριστιανοὶ ἐκεῖνοι ἦταν ἀετοὶ καὶ πετοῦσαν πο­λὺ ψηλά. Ἂν στὴ θέσι τῆς μητέρας του ἦταν καμμιὰ ἄλλη γυναίκα, θὰ ἔλεγε· Ἐγὼ τώρα εἶ­μαι ἔγκυος· ἔχω ἄντρα, περιμένω παιδί· ἐγὼ νὰ μαρτυρήσω; ἂς πᾶνε ἄλλοι… Ἐκεῖνοι πάνω ἀπὸ τὰ νεογνὰ καὶ τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς γονεῖς, πάνω ἀπ᾿ ὅλα, εἶχαν τὸ Χριστό. Αὐτὸς ἦ­ταν ὁ μεγάλος ἔρωτας τῆς ψυχῆς τους. Read more »

Tρεῖς ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου
Οἱ δύο πρῶτες εiναι σε pdf

1. ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ – ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

10.2. 2018

2. ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΕΩ -ΦΟΒΕΡΗ ΗΜΕΡΑ!

11.2.2018

3. Το θειο δικαστηριο

«Τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ…» (Ματθ. 25,31)

Η σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ποὺ ἀστράφτει καὶ βροντᾷ, μᾶς λέει, ὅτι θὰ ἔρθῃ ὁ Χριστός. Θὰ ἔρθῃ μὲ κάθε δόξα καὶ μεγαλοπρέπεια. Θὰ τὸν συνοδεύουν οἱ ἅγιοι ἄγ­γελοι. Ὅπως οἱ βασιλεῖς στὶς κοσμικὲς ἐμ­φανίσεις τους παρουσιάζονται μὲ στρατεύματα καὶ μὲ δόξα ἐπίγειο, ἔτσι καὶ ὁ Βασιλεὺς τῶν ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων θὰ ἔρθῃ μὲ ὅλη τὴ δόξα τῆς μεγαλοπρεπείας του. Σάλπιγξ ἀρ­χαγγελικὴ θὰ σαλπίσῃ, θ᾿ ἀκουστῇ σὲ κάθε γωνία τῆς γῆς, καὶ οἱ τάφοι τῶν κεκοιμημένων θὰ ἀνοιχθοῦν. Ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομμύρια ἄνθρωποι θὰ παρουσιαστοῦν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματός του, γιὰ νὰ κριθοῦν.
Εἶνε παραμύθι αὐτά; Ἂν τὰ θεωρῆτε παραμύθι, διαγράψτε τὸν ἑαυτό σας ἀπὸ τὸν χριστιανισμό. Ἐὰν ὅμως εἶνε ἀλήθεια; Καὶ εἶ­νε ἀλήθεια! Εἶνε τόσο ἀλήθεια, ὅσο ἀλήθεια εἶνε ὅτι ὑπάρχει ἥλιος, ὅτι ὑπάρχουν ἄστρα, ὅτι ὑπάρχεις ἐσύ, ὅτι αὕριο ξημερώνει Δευτέρα, ὅτι βρισκόμαστε ἐδῶ καὶ ὄχι σὲ κάποια ἄλλη πόλι. Ὅπως δύο καὶ δύο κάνουν τέσσερα, ἔτσι μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ Χριστιανοῦ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ πίστις ἀπόλυτος, ὅτι θὰ ἔρθῃ ὁ Χριστός.
Ἦρθε μιὰ φορά. Καὶ θὰ ξαναέρθῃ, γιὰ νὰ κρίνῃ ἐμένα ποὺ σᾶς μιλῶ τὴν ὥρα αὐτή, κ᾿ ἐσᾶς ποὺ μὲ ἀκοῦτε, καὶ τὸν κόσμο ὁλόκληρο.
Read more »

Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου
2 Φεβρουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Θελεις να δης το Χριστο;

Τὴν πρώτη (1η) Ἰανουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Βασιλείου. Χθὲς πρώτη (1η) Φεβρουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Τρύφωνος. Καὶ σήμερα; Σήμε­ρα δὲν ἑορτάζει ἅγιος. Ἑορτάζει ὁ βασιλεὺς τῶν ἁγίων, ὁ ἀρχηγὸς τῆς πίστεώς μας, ὁ Κύ­ριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Εἶνε δε­σποτικὴ ἑ­ορτή, ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς. Τί εἶνε ἡ Ὑπα­παντή; Μὲ ἁπλᾶ λόγια θὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

* * *

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου, δὲν ἦταν μόνο ἄνθρωπος, ἦταν καὶ Θεός. Καὶ ὡς Θεὸς δὲν ὑ­πάρχει στιγμὴ τοῦ χρόνου ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχῃ. Ὑπάρχει πάν­το­τε. Εἶνε αὐτὸ ποὺ λέμε «νῦν καὶ ἀεί». Ἐμεῖς εἴ­μεθα στὸ «νῦν», τώρα, ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶνε καὶ στὸ «ἀεί», πάντοτε· «…νῦν καὶ ἀ­εὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ὡς Θε­ὸς λοιπὸν εἶνε αἰ­ώνιος, ὡς ἄν­θρωπος ὅ­μως, ποὺ ἐφόρεσε σάρκα, μπῆκε στὴν ἱστορία, στὸ χρόνο. Γεννήθηκε σὲ ὡρισμένο χρόνο καὶ τόπο, σὲ ἕνα μικρὸ χω­ριό. Γεννήθηκε σὰν ἕνα φτωχὸ νήπιο. Ἡ Mά­να του δὲν εἶχε ποῦ νὰ τὸν βάλῃ, καὶ τὸν ἔ­βαλε στὸ παχνὶ τῶν ζῴων. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά, σ᾿ ἕνα σταῦλο. Ποιός θὰ φανταζόταν, ὅτι τὸ νήπιο ἐκεῖνο εἶνε ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου;
Πέρασαν ἀπὸ τὴ Γέννησι σαράντα ἡμέρες. Τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα εἶχαν τότε συνήθεια, ὅπως καὶ τώρα, νὰ πηγαίνουν τὸ βρέφος στὸ ναό. Τὸ πήγαιναν γιὰ νὰ τὸ ἁγιάσουν, νὰ τὸ καθαρίσουν, νὰ σα­ραντίσῃ ἡ μάνα. Σήμερα δυστυχῶς ἄρχισαν αὐ­τὰ νὰ μὴν τὰ προσ­έχουν. ᾿Αμελοῦν. Θυμηθῆτε ὅ­μως τὰ λόγια μου· παιδί, ποὺ ἡ μάνα δὲν τὸ σα­ραντίζει, θὰ γίνῃ τέρας. Θὰ γεμίσῃ ὁ κό­σμος ἀπὸ κακούργους. Read more »

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝNHΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
στην Ἀθήνα με θέμα: “ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤAΙ”

———

———–

Iερος Xρυσοστομος ο αναμορφωτης

ΣHMEPON, αγαπητοί μου, εορτάζει ο κορυφαίος των ιεροκηρύκων όλων των αιώνων. Eορτάζει ο ιερός Xρυσόστομος.
Πολλές είναι πλευρές, από τις οποίες μπορεί να εξετασθεί η ζωή και το κήρυγμά του. Mια πλευρά θ’ αναπτύξω στην αγάπη σας. Kαι αυτή είναι· Xρυσόστομος ο αναμορφωτής.

* * *

O ιερός Xρυσόστομος ήθελε την κοινωνία ιδεώδη. Mια κοινωνία, στην οποία να επικρατεί απολύτως το θέλημα του ουρανίου πατρός, μια κοινωνία βασιλεία του Xριστού. δεν έλεγε όπως ακούς σήμερα· Ωχ αδερφέ, εγώ θα διορθώσω το Pωμαίικο;… Πίστευε ότι, και ένας άνθρωπος ακόμη, όταν μέσα του έχει φωτιά, μπορεί να συντελέσει στην ανόρθωση της κοινωνίας. Kαι αγωνιζόταν ανενδότως.
Όπλο του ο λόγος του Θεού, η ρομφαία του πνεύματος. Έκανε καλή διάγνωση και άρχισε θεραπεία. Όχι από τα φύλλα και τα κλαδιά. Bρήκε τις ρίζες, και εστράφη προς αυτές. Kαι ποιες είναι οι ρίζες της κοινωνίας;

Eίναι πρώτον η OIKOΓENEIA. Aπό ‘κεί άρχισε ο Xρυσόστομος. Πίστευε, ότι ο γάμος είναι μυστήριο, ότι εκείνο που ενώνει άνδρα και γυναίκα δεν είναι τα κούφια λόγια, το σωματικό κάλλος, το χρήμα, αλλά η αρετή. Read more »

Μεγάλου Ἀθανασίου
18 Ἰανουαρίου
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο Μεγας Αθανασιος

(ἀγῶνες καὶ περιπέτειες γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδοξίας)

Νὰ τοῦ πλέξουμε ἐγκώμια, ἀγαπητοί μου; Εἴμαστε πολὺ μικροί. Ἐκεῖνος εἶνε γίγαν­τας καὶ τὸ ὕψος του προκαλεῖ δέος. Ὅποιος διαβάζει τὸ βίο του αἰσθάνεται ἴλιγγο μπροστὰ στὴ φυσιογνωμία του. Ἐν τούτοις θὰ ψελ­λίσουμε κ᾿ ἐμεῖς λίγες λέξεις πρὸς τιμήν του.

* * *

Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὠνομάστηκε μέγας, διότι στὴν ἐποχή του ἀγωνίστηκε μόνος νὰ κρατήσῃ τὴν ὀρθόδοξο πίστι.

Read more »

ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ (18)

ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ (18)
ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝΑΓΙΟΙ ΕΡΜΟΛΑΟΣ,ΕΡΜΙΠΟΣ & ΕΡΜΟΚΡΑΤΗΣ ΑΠΟΤΗΝ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΘΥΝΙΑΣ

Σταύρου Π. Καπλάνογλου

ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ
Ο Διοκλητιανός ή Διοκλής      Ρωμαίος αυτοκράτορας 20 Νοεμβρίου 284 – 1 Απριλίου 286 και ως Αύγουστος στο ανατολικό τμήμα, 1 Απριλίου 286 – 1 Μαΐου 305 μ.χ. την ίδια εποχή με τον Μαξιμιανό ως Αύγουστος στο δυτικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας
Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 244 μ.χ. στη σημερινή Κροατία και πέθανε 3 Δεκεμβρίου 311 μ.χ. ήταν 66 ετών
Το πλήρες όνομα του ήταν Gaius Aurelius Valerius Diocletianus
Υπήρξε αρνητικός πρωταγωνιστής για τους χριστιανούς κατά την διάρκεια της θητείας  του.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9312

Σύναξις Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ
Κυριακὴ 7 Ἰανουαρίου 2018
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το κηρυγμα του Βαπτιστου

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Φώτων· βαπτίσθηκε ὁ Χριστός. Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴ μνήμη ἐκείνου ποὺ ἀξιώθηκε νὰ τὸν βαπτίσῃ, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
Νὰ τὸν ἐπαινέσουμε; Εἴμαστε ἀνάξιοι. Ἄλ­λωστε ὁ ἅγιος Ἰωάννης δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς δικούς μας ἐπαίνους· τὸν ἐπαίνεσε ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στός. «Μνήμη δικαίου μετ᾿ ἐγκωμί­ων, σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, ­Πρό­δρομε…» (ἀπολυτίκ.). Ὁ Χριστὸς εἶπε «Οὐκ ἐγήγερ­ται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ» (Ματθ. 11,11)· ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀ­δάμ, μεταξὺ τοῦ πλήθους ποὺ γεννήθηκαν, δὲν ὑ­πῆρξε ἄλλος ἀνώτερος ἀπὸ τὸν Βαπτιστή.
Τί λοιπὸν νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς; Παρὰ ταῦ­τα ἂς ψελλίσουμε λίγες λέξεις στὴν ἑορτή του.

* * *

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἀγαπητοί μου, ἦ­ταν παιδὶ εὐσεβῶν γονέων, τοῦ Ζαχαρίου καὶ τῆς Ἐλισάβετ, ποὺ ἀξιώθηκαν νὰ τὸν ἀποκτή­σουν σὲ μεγάλη ἡλικία κατὰ τρόπο θαυμαστό. Ἰωάννης θὰ πῇ «δῶρο Θεοῦ». Καὶ ἦταν δῶρο Θεοῦ ὁ Ἰωάννης. Ἔμβρυο ἀκόμα, μέσα ἀπ᾽ τὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, χαιρέτισε καὶ προσ­κύνησε τὸ Χριστό, ὅταν ἡ Παναγία ἔγκυος, ἐ­πισκέφθηκε τὴν Ἐλισάβετ. Τότε «ἐσκίρτησε τὸ βρέφος», ὁ Ἰωάννης, «ἐν τῇ κοιλίᾳ» τῆς μη­τέρας του (Λουκ. 1,41). Ἀπὸ τότε ἦταν ἁγιασμένος.
Ὅταν μεγάλωσε, πῆγε στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορ­δάνου. Ἐκεῖ ἀσκήθηκε αὐστηρά. Ἔζησε βίο ὑ­περάνθρωπο. Ἡ ἐνδυμασία του ἁπλῆ. Τὸ φαγη­τό του λιτό. Ποτό του τὸ νερὸ τοῦ ποταμοῦ. Στρῶμα του ἡ ἀμμουδιὰ τῆς ὄχθης, ὀροφὴ τὰ ἄστρα τ᾿ οὐρανοῦ, συντροφιά του τὰ θηρία.
Μέσα σὲ τέτοιες συνθῆκες ἀνδρώθηκε. Βιβλίο, ποὺ μελετοῦσε, ἦταν ἡ φύσις. Τὰ πάντα μιλοῦν, ὅλα κηρύττουν τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ· «Αἰνεῖτε αὐτὸν ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐ­τὸν πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς» (Ψαλμ. 148,3).
Πανεπιστήμιο τοῦ Ἰωάννου ἡ ἔρημος. Ἐκεῖ καταρτίσθηκε, καὶ ἐκεῖ ἔλαβε τὴν ἐντολὴ ν᾿ ἀρ­χίσῃ τὸ βάπτισμα καὶ τὸ κήρυγμα. Ἕνα κήρυγμα ποὺ διέφερε ἀπὸ τὰ κηρύγματα τῶν φαρισαίων καὶ γραμματέων, κήρυγμα ποὺ ξυπνοῦσε τὴν συνείδησι, ἀναγκαῖο στὴν ἐκφυλισμένη γενεά.

* * *

Ποιό ἦταν τὸ κήρυγμά του; Read more »

Τὰ ἅγια Θεοφάνεια
6 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου

Η ΕΡΗΜΟΣ ΔΙΨΑ

«Εὐφράνθητι, ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρίνον» (Ἠσ. 35,1)

Κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων ποὺ προηγήθηκε εἴ­δαμε, ἀγαπη­τοί μου, τὸν Χρι­στό, ὅπως λέει ὡραῖα ἡ Ἐκκλησία, ὡς ἕνα νήπιο ποὺ κλαυθμυρίζει στὴν ἀγ­κάλη τῆς ἁγίας Μητέρας του. Καὶ σήμερα, Θε­οφάνεια, βλέπουμε τὸν Κύριο ὄχι πλέον νήπιο ἢ παιδί, ἀλλὰ τέλειον ἄνδρα, σὲ ἡ­λικία τρι­άντα ἐτῶν, νὰ βαπτί­ζεται στὰ νερὰ τοῦ Ἰορ­δά­νου ποταμοῦ.
Σήμερα ἡ ἁγία Τριὰς ἀποκαλύπτεται στὸν κόσμο. Σήμερα τὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνου ἁγιάζον­ται. Σήμερα τὸ περιστέρι ὡς ἀγγελιαφόρος τοῦ οὐρανοῦ ἀναγγέλλει στὸν κόσμο, ὅτι σταμάτησε ὁ κατακλυσμὸς τῆς ἁμαρτίας. Σήμερα ὁ Ἰωάννης τρέμει, ἐνῷ ἡ πλάσι ἀγάλλεται. Σήμερα χαίρει καὶ ἡ ἔρημος. Ἔτσι λέει ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὀκτακόσια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτό. «Τάδε λέγει Κύριος», ἀκοῦ­με στὸν ἁγιασμό· «Εὐφράνθητι, ἔρημος δι­ψῶ­σα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρί­νον» (Ἠσ. 35,1). Νὰ χαρῇ, λέει, ἡ ἔρημος· νὰ χαρῇ, γιατὶ σὲ λίγο θὰ γίνῃ περιβόλι, θὰ γίνῃ χλοερὸ λιβάδι καὶ στὸ χορτάρι της θὰ βόσκουν ἀρνιά· νὰ χα­ρῇ ἡ ἔρημος, γιατὶ θ᾽ ἀναβλύσῃ πηγαῖα νερά.
Ἀλλὰ ποιά εἶνε αὐτὴ ἡ ἔρημος γιὰ τὴν ὁ­ποία μιλάει ἡ προφητεία;
Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1032

Προπαραμονὴ τῶν Φώτων (4 Ἰανουαρίου)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το Δωδεκαημερο

ΕΟΡΤΕΣ ἔχουμε, ἀγαπητοί μου. Ἑορτάζουμε τὸ ἅγιο Δωδεκαήμερο. Τί εἶνε τὸ Δωδεκαήμερο; Εἶνε μιὰ περίοδος ποὺ ἀρχίζει τὰ Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) καὶ τελειώνει τὰ Φῶτα (6 Ἰανουαρίου). Διαρκεῖ δηλαδὴ 12 ἡμέρες (7 ἀπὸ τὸ Δεκέμβριο καὶ 5 ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο – ἐξαιρεῖται ἡ παραμονὴ τῶν Φώτων). Κατὰ τὸ Δωδεκαήμερο, λόγῳ τῆς χαρᾶς τῶν ἑορτῶν, γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.
Σᾶς παρουσιάζω ἐν συντομίᾳ τὶς σπουδαιότερες ἑορτὲς τοῦ Δωδεκαημέρου.

* * *

 Ἡ πρώτη ἑορτὴ εἶνε τὰ Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου). Μεγάλη καὶ χρονικῶς ἡ πρώτη ἑορτὴ τῆς χριστιανοσύνης. Τὸ ὅτι γεννήθηκε ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ ἄλφα τῆς πίστεώς μας, ἡ ῥίζα, ἡ «ἀπότιστος ῥίζα» (οἶκ.), τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας· ῥίζα ποὺ δὲν φύτευσε καὶ δὲν πότισε ἄνθρωπος, καὶ γι᾿ αὐτὸ μένει ἀνεκρίζωτος. Κι ὅπως ἀπὸ τὴ ῥίζα βγαίνουν κλαδιὰ φύλλα καὶ ἄνθη, ἔτσι ἀπὸ τὴν ἑορτὴ αὐτὴ προέρχονται ὅλες οἱ ἄλλες ἑορτές. Ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἐγεννᾶτο, δὲν θὰ εἴχαμε Φῶτα (Θεοφάνεια), δὲν θὰ εἴχαμε Μεγάλη Παρασκευή, δὲν θὰ εἴχαμε Πεντηκοστή. Τὰ Χριστούγεννα εἶνε ἡ πρώτη ἑορτή, ἡ «μητρόπολις» τῶν ἑορτῶν.
Τί ἑορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα; Τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἱστορίας. Οὔτε ἔγινε οὔτε ἀκούστηκε ἄλλοτε, ὅτι ὁ Θεός, ποὺ δημιούργησε τὰ πάντα καὶ κατοικεῖ στὰ οὐράνια, κατέβηκε στὴ γῆ! Φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἔζησε 33 χρόνια ἐδῶ κάτω· δίδαξε τὰ πιὸ ὡραῖα λόγια, ἔκανε μύρια θαύματα, σταυρώθηκε, ἔχυσε τὸ τίμιό του αἷμα – γιατί ὅλα αὐτά; Ἀπὸ ἀγάπη· γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο.
Ἡ δευτέρα ἑορτὴ τοῦ Δωδεκαημέρου (26 Δεκεμβρίου) λέγεται Σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Λέγεται σύναξις, διότι ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ συναχθοῦμε, νὰ μαζευτοῦμε ὅλα τὰ παιδιά της στὸ ναὸ τὴ δευτέρα ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, γιὰ νὰ τιμήσουμε τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Καὶ τῆς ἀξίζει νὰ τιμᾶται. Διότι ἡ Παναγία εἶνε παραπάνω ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους. Εἶνε ἡ βασίλισσα, ἡ μάνα, ἡ μόνη μέσ᾿ στὰ ἑκατομμύρια τῶν γυναικῶν ποὺ βρέθηκε ἀξία νὰ γεννήσῃ τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Read more »

Περίοδος Δ΄ Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα ἀριθμ. φύλλου 2063
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὰ ἅγια Θεοφάνεια (Ματθ. 3,13-17)
Σάββατο 6 Ἰανουαρίου 2018

Βαπτιζεται ο Αναμαρτητος

«Καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος» (Ματθ. 3,16)

Μεγάλη, ἀγαπητοί μου, καὶ ἐπίσημη ἑορτὴ σήμερα, ἑορτὴ ποὺ παλαιὰ ἦταν συνδεδεμένη μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Εἶνε μακρὰ ἡ σημερινὴ ἀκολουθία, ἐν τούτοις εἶνε ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε· ἐγὼ τοὐλάχιστον δὲν ἐννοῶ θεία λειτουργία χωρὶς κήρυγμα.

* * *

Τὴ νύχτα τῶν Χριστουγέννων ἀκούσαμε τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ ἡ­μέρες τὸ Θεῖο Βρέφος πῆρε τὸ ὄνομα Ἰησοῦς. Κατόπιν ὁ Ἰησοῦς ἀναγκάστηκε νὰ φύγῃ στὴν Αἴγυπτο· εἶνε ὁ πρῶτος πρόσ­φυγας. Ὅταν πέθανε ὁ Ἡρῴδης ἐπέστρεψε στὴν ἱερὰ Γῆ, ἀλ­λὰ ἐγκαταστάθηκε στὴ Ναζαρὲτ καὶ γι᾽ αὐτὸ ἐπωνομάστηκε Ναζωραῖος (Ματθ. 2,23· 26,71 κ.ἀ.). Ὕστε­ρα βλέπουμε τὸ Χριστὸ σὲ ἡλικία 12 ἐτῶν μαζὶ μὲ τὴν Παναγία Μητέρα του στὰ Ἰεροσό­λυμα στὸ ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Καὶ μετά, μὲ ἕνα χρο­νι­κὸ ἅλμα, τὸν βλέπουμε ἀπότομα σὲ ἡλικία 30 ἐτῶν στὰ ῥεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου. Καὶ ἔρ­χε­ται ἡ ἀπιστία καὶ μᾶς ἀπευθύνει τὸ ἐρώτημα· Read more »

Νέο πολιτικὸ ἔτος – Πρωτοχρονιὰ
Δευτέρα 1 Ἰανουαρίου 2018
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τo νεο ετος

Τὰ μεσάνυχτα τῆς 31ης Δεκεμβρίου, ἀγαπη­τοί μου, ὅταν ὁ δείκτης τοῦ ρολογιοῦ δείχνει δώδεκα, ἕνας χρόνος ζυμωμένος μὲ χα­ρὲς καὶ λύπες σφραγίζεται καὶ μπαίνει στὰ ἀρ­χεῖα τῆς αἰωνιότητος· μιὰ σταγόνα τοῦ χρόνου πέφτει στὸν ὠκεανό. Οἱ μελλοντικὲς γενιὲς θὰ γίνουν κριταὶ τῶν πράξεων καὶ τῶν ἔργων τοῦ ἔ­­­τους αὐτοῦ. Πάνω ὅμως ἀπὸ τὴν κρίσι τῶν ἀνθρώπων θὰ εἶνε ἡ ἀδέκαστη κρίσι τοῦ Θε­οῦ, ποὺ τὴν ἡμέρα ἐκείνη θ᾿ ἀπαγγεί­λῃ τὸ τρομερὸ «κατηγορῶ» ἐναντίον ἐκείνων ποὺ τὸ ἔ­τος αὐτὸ διαλογίστηκαν τὸ πονηρό, λά­λησαν τὸ ψεῦδος, ἔπλεξαν σκευωρί­ες, ἔπραξαν τὰ φαῦ­λα, καταπάτησαν θείους καὶ ἀνθρώπινους νόμους, ὠργίασαν καὶ ἔ­βαψαν μὲ αἷμα ἀθῴων τὴ γῆ. Τίποτε ἀπ᾽ ὅλα δὲν θὰ μείνῃ ἀ­βράβευ­το ἢ ἀτιμώρητο. Πιστέψτε το, ὅλα εἶνε γραμμένα! Ἐκεῖνος ποὺ μετράει τὶς σταγόνες τῆς ἀβύσσου, τὰ φύλλα τῶν δασῶν καὶ τὴν ἄμ­μο τῆς θαλάσσης, θὰ μετρήσῃ καὶ τὶς σκέψεις, τὶς ἐνδόχυχες ἐπιθυμίες, τὰ βαθύτερα ἐλατήρια τῶν πράξεών μας, καὶ «ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ» (Ματθ. 16,27).
Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ 1η Ἰανουαρίου, ἡ 1η τοῦ νέου ἔτους, δὲν πρέπει νὰ περνᾷ ἐπιπόλαια, μέσα σὲ γέλια καὶ καγχασμούς, μέθη καὶ ὄρ­για, καὶ δίπλα στὸ πράσινο τραπέζι τοῦ χαρτο­παιγνίου. Αὐτὴ εἶνε ζωὴ ῥηχή, ποὺ δὲν ἀ­ξίζει νὰ ζοῦμε. «Βίος ἀνεξέλεγκτος βίος ἀβίωτος», ἔ­λεγε ἕνας ἀρχαῖος φιλόσοφος τῶν Ἀθη­νῶν. Ἂς ἐλέγξουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς τὸν ἑαυτό μας. Ἂς σταθοῦμε μὲ προσοχὴ στὸν ἰσθμὸ αὐτὸ τοῦ χρό­νου, ἂς ῥίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ παρελθὸν κι ἂς ἀτενίσουμε πρὸς τὸ μέλλον. Ἔχουμε ἱερὰ κα­θή­κοντα τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους. Ποιά; Read more »

Βασιλείου τοῦ Μεγάλου
1 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

O Μεγας Βασιλειος

(τὸ ἐπεισόδιο μὲ τὸν ἔπαρχο Μόδεστο)

Ἡ ἱστορία ὠνόμασε τὸν ἅγιο Βασίλειο Μέγα, τίτλος ποὺ δὲν εἶνε κενός, ἕνα χαρτονόμισμα χωρὶς ἀντίκρυσμα. Κι ἄλλοι ὠνομάσθηκαν μεγάλοι, ἀλλὰ ὁ τίτλος τους εἶνε κίβδηλος. Ἐνῷ ὁ τίτλος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου εἶνε γεμᾶτος οὐσιαστικὸ περιεχόμενο.
Ποιός θὰ μπορέσῃ, ἀγαπητοί μου, ποιός θὰ μπορέσῃ νὰ ὑμνήσῃ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου; Νᾶνοι ἐμεῖς μπροστά του καὶ νήπια, θὰ ψελλίσουμε μερικὲς λέξεις.
Νὰ ὑμνήσουμε τοὺς ἐνδόξους προγόνους του; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν πολύτεκνη οἰκογένειά του, ποὺ τέσσερις βλαστοί της ἀξιώθηκαν τοῦ τίτλου τῆς ἁγιωσύνης καὶ ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν κλίσι καὶ ῥοπή, ἢ μᾶλλον τὸν ἔρωτα ποὺ τὸν εἵλκυε; Ὁ ἔρωτας αὐτὸς σήμερα σβήνει. Εἶνε ὁ ἔρωτας τῆς γνώσεως, τῆς ἐπιστήμης, τῆς μορφώσεως. Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, μόνο τὸ σέξ, ὁ κατώτατος αὐτὸς ἔρωτας, ποὺ συναντᾶται καὶ στὰ κτήνη· ὑπάρχει καὶ ὁ ἔρωτας τῆς μαθήσεως, ποὺ κατέφλεγε τὰ στήθη τοῦ νεαροῦ Βασιλείου καὶ τὸν ἔκανε νὰ πετάξῃ στὴν Κωνσταντινούπολι, στὴν Ἀθήνα καὶ σὲ ἄλλα κέντρα τοῦ ἀρχαίου ἐκείνου κόσμου, σὰν μέλισσα ποὺ πετάει ἀπὸ ἄνθος σὲ ἄνθος, γιὰ νὰ συλλέξῃ τὸ γλυκὺ μέλι τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἐπιστήμης. Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὶς ἀρετές του, τὸ ἀναφαίρετο αὐτὸ κτῆμα τοῦ ἀνθρώπου; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν ἐγκράτειά του, ποὺ τὸν ἔκανε νὰ μοιάζῃ μὲ ἔνσαρκο ἄγγελο; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴ φιλανθρωπία του, ποὺ τὸν μετέβαλε σὲ ἀστείρευτο ποταμό;
Θὰ ἐχρειάζοντο πολλὲς ὁμιλίες. Τ᾿ ἀφήνουμε ὅμως ὅλα αὐτά· καὶ ἀπὸ τὸν ἀνθῶνα τοῦ βίου του κόβω μόνο ἕνα λουλούδι. Θ᾿ ἀναφέρω μόνο ἕνα ἐπεισόδιο. Ὅπως λέγανε οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, «ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα»· ἀπὸ τὸ νύχι, δηλαδή, ἀναγνωρίζει κανεὶς τὸ λιοντάρι. Καὶ ὅπως ἕνα νύχι τοῦ λιονταριοῦ φθάνει γιὰ νὰ δείξῃ τὴν ἀλκὴ τοῦ βασιλέως τῶν ζῴων, κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ ἕνα ἐπεισόδιο ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν μεγάλων εἶνε δυνατὸν νὰ χαρακτηρίσῃ τὴν ὅλη φυσιογνωμία τους. Ἔτσι καὶ τὸ ἐπεισόδιο αὐτὸ εἶνε δυνατὸν νὰ δείξῃ, ποιά καρδιὰ λέοντος ὑπῆρχε μέσα στὸ ἀσθενικὸ ἐκεῖνο σαρκίο ποὺ ἐκάλυπτε τὴν ὕπαρξι τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Read more »

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΝΗΠΙΩΝ

 Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

—

——–

Τῶν ἀναιρεθέντων ἁγίων Νηπίων
29 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΗΡΩΔΕΣ

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αὐτὸ τοῦ Δωδεκαημέρου ἔχουμε συνεχῶς ἑορτές. Στὶς 25 Δεκεμβρίου ἑωρτάσαμε τὰ Χριστούγεννα, στὶς 26 τὴν Σύναξι τῆς Θεοτόκου, στὶς 27 τὴ μνήμη τοῦ πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, ἑορτάζουμε τὴ μνήμη τῶν 14.000 νηπίων ποὺ ἐσφαγίασε ὁ Ἡρῴδης. Γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ θέλω νὰ σᾶς μιλήσω.

* * *

Ὁ Κύριός μας, ὡς Θεὸς ποὺ ἦταν, μποροῦσε νὰ ἔρθῃ καὶ νὰ ἐμφανισθῇ στὸν κόσμο σὲ ἡλικία ὥριμη. Μὴ σᾶς φαίνεται αὐτὸ παράξενο· ἂν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ὁ Ἀδάμ, ἐμφανίσθηκε σὲ μεγάλη ἡλικία, πολὺ περισσότερο ὁ Χριστός, ποὺ ἔπλασε τὸν Ἀδάμ, μποροῦσε νὰ ἐμφανισθῇ σὲ ὅποια ἡλικία ἤθελε. Ἐν τούτοις γεννήθηκε ὡς βρέφος. Γεννήθηκε ὡς βρέφος, γιὰ νὰ τιμήσῃ τὰ βρέφη. Ποιός φανταζόταν, ὅτι ἐκεῖνο τὸ βρέφος εἶνε ὁ παγκόσμιος βασιλεύς!
Ἀφανὴς ἦταν ἡ γέννησι τοῦ Χριστοῦ στοὺς μεγάλους. Σὲ λίγη ἀπόστασι ἀπὸ τὴ Βηθλεὲμ ἦταν τὰ ἀνάκτορα τοῦ Ἡρῴδη. Τί θά ᾿καναν ἆραγε ἐκείνη τὴ νύχτα στὸ παλάτι; Θὰ γλεντοῦσαν, θὰ διασκέδαζαν· καμμιά ἰδέα τοῦ μεγάλου μυστηρίου δὲν εἶχαν. Ἀνάξιος ὁ Ἡρῴδης νὰ μάθῃ τὴν εδησι, ἔκανε τότε τὸ πρῶτο …ρεβεγιόν (ὅπως πολλοὶ σήμερα κάνουν Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό). Ὁ Χριστὸς δὲν εἰδοποίησε τὸν Ἡρῴδη καὶ τοὺς ἄλλους μεγάλους· εἰδοποίησε τοὺς βοσκούς, τοὺς μικροὺς καὶ καταφρονεμένους. Κ᾿ ἐνῷ δὲν ἀντελήφθη τὴν θεία Γέννησι ὁ Ἡρῴδης ποὺ ἦταν τόσο κοντά, τὸ γεγονὸς ἀποκαλύφθηκε σὲ ἄλλες ἐκλεκτὲς ψυχὲς ποὺ κατοικοῦσαν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν ἁγία γῆ. Ἐγνώρισε τὸ μυστήριο στοὺς μάγους τῆς Περσίας, ποὺ ἦταν ἐπιστήμονες ἀστρονόμοι, μεγάλες διάνοιες. Αὐτοὶ εἶδαν στὸν οὐρανὸ τὸ λαμπρὸ ἀστέρι, φόρτωσαν τὶς καμῆλες δῶρα, περπάτησαν μέρες καὶ νύχτες, καὶ τέλος ἦρθαν καὶ προσκύνησαν τὸν Κύριο στὴ Βηθλεέμ. Read more »