Τοῦ ἀποστόλου & εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου
16 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΔEN MΠΟΡΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ; ΚΑΝΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ!

   Ἐάν, ἀγαπητοί μου, σᾶς πῇ κάποιος, ὅτι ἕ­νας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸ πιστέ­ψῃ; Κανείς. Γιατὶ ὁ λύκος τρώει ἀρνιά. Γεννιέ­ται λύκος καὶ λύκος πεθαίνει. Ὁ λαός μας λέει· «ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, ἀλλὰ τὴ γνώμη (=τὸ νοῦ) δὲν τὸν ἀλλάζει», μένει λύκος. Αὐ­τὸ ὅμως ποὺ δὲν συμβαίνει στὸ φυσικὸ κόσμο, συμβαίνει στὸν πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ κό­σμο. Θέλω δηλαδὴ νὰ πῶ, ὅτι ὑπάρχουν ἄν­θρωποι γεμᾶτοι κακίες καὶ ἐλαττώματα, ποὺ εἶνε σὰν ἄγρια θηρία, καὶ ὅμως αὐτοὶ μπορεῖ ν᾿ ἀλλάξουν, νὰ γίνουν καλοί, νὰ γίνουν ἅγιοι. Ἕνας λύκος μπορεῖ νὰ γίνῃ ἀρνί· αὐτὸ μᾶς λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,9-13).
Γιά νὰ δοῦμε, πῶς γίνονται αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ πράγματα;

* * *

Στὴν ἐποχὴ τοῦ Xριστοῦ ὑπῆρχαν ὡρισμένοι ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἔλεγαν τελῶνες, γιατὶ τὸ ἐπάγγελμά τους ἦταν τέτοιο. Εἰσέπρατταν τοὺς φόρους τοῦ δημοσίου. Ἀλλὰ στὴν εἴσ­πραξι ἔκαναν ἀδικίες. Δὲν εἰσέπρατταν τὰ νό­μιμα. Ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε νὰ εἰσπράξουν 100 δρα­χμές, εἰσέπρατταν 200. Τὶς 100 τὶς ἔδιναν στὸ δημόσιο, τὶς ἄλλες 100 τὶς ἔβαζαν στὴν τσέπη τους. Ἔτσι αὐτοί, κλέβοντας τὸ λαό, κατώρθωναν νὰ κάνουν τεράστιες περιουσί­ες, νὰ κτίσουν σπίτια καὶ μέγαρα, καὶ νὰ ζοῦν μὲ πολυτέλεια μεγιστάνων.
Ἦταν εὐτυχεῖς; Ὄχι. Γιατὶ ὁ κόσμος τοὺς ἤξερε καὶ δὲν τοὺς ἀγαποῦσε. Ὅλοι τοὺς μισοῦσαν. Τελώνης = ἁμαρτωλός, τελώνης = κλέφτης, τελώνης = λύκος τῆς κοινωνίας. Read more »

Τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Ὁμιλία τοῦ π. Αὐγουστίνου  Καντιώτου (13 Νοεμβρίου)

———

———-

ΤO MΑΡΤΥΡΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡYΣOΣTOMOY

13 Νοεμβρίου. Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, σή­μερα ἕ­νας ἀπὸ τοὺς πιὸ μεγάλους δι­δασκάλους καὶ πατέρας τῆς ἁγίας μας Ἐκ­κλησίας, κορυφαῖος πνευματικὸς ὁδηγός, οὐ­ράνιος ἄνθρωπος, χρυσῆ σάλπιγξ, στόμα Χριστοῦ· ἑορτάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα ἐξαγγέλλει τὸν ἔ­παινόν του. Τὰ τροπάρια, τὰ ἀπολυτίκια, οἱ ὕ­­μνοι, ποὺ ἔψαλε σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, εἶνε ἐξαίσιοι· χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ κοσμητικὰ ἐπίθετα γιὰ νὰ τὸν ἐξυμνήσῃ. Εἰκοσιδύο (22) δὲ ῥήτορες, διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησί­ας, ἔχουν ἐκφωνήσει λόγους ἐπαινώντας τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο.
Ἐγώ, μολονότι δὲν θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἄ­ξιο νὰ ὑμνήσῃ τὸν πατέρα αὐτὸν τῆς Ἐκκλη­σίας ―αἰσθάνομαι ἀνάξιος καὶ νὰ ἀσπασθῶ τὰ πανάχραντα πόδια του―, ἀλλὰ θαυμαστὴς ἀ­πὸ τὴν παιδική μου ἡλικία τοῦ ἱεροῦ πατρός, θὰ τολμήσω νὰ πῶ λίγες λέξεις. Δὲν θὰ διηγηθῶ ὁλόκληρο τὸν βίο του, διότι θὰ ἐχρειάζον­το ὧρες πολλές· θὰ διηγηθῶ μόνο τὶς τελευταῖες ἡμέρες του, τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Read more »

Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος
12 Νοεμβρίου
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἡ πρώτη εἶναι σέ pdf

ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ

ΤΙΜΑ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τὴ μνήμη τοῦ μεγάλου πατρὸς ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (609-620).
Ὁ Ἰωάννης γεννήθηκε στὴν Ἀμαθοῦντα τῆς Κύπρου ἀπὸ οἰκογένεια εὐκατάστατη. Ὁ πατέρας του Ἐπιφάνιος ὑπῆρξε κυβερνήτης τῆς μεγαλονήσου. Νωρὶς οἱ γονεῖς ὡδήγησαν τὸν Ἰωάννη σὲ γάμο. Ἀλλὰ ἡ γυναίκα καὶ τὰ παιδιά του δὲν ἔζησαν πολύ. Παρηγοριὰ γιὰ τὸν πόνο του βρῆκε στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἁγία ζωή του ἔκανε τὸν πιστὸ λαὸ καὶ τὸν βασιλέα Ἡράκλειο (610-641) νὰ τὸν ἀνεβάσουν στὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Ἀλεξανδρείας. Ὡς ἐπίσκοπος ἐποίμανε τὴν ἐκκλησία μὲ φόβο Θεοῦ, διεκρίθη δὲ στὴ φιλανθρωπία καὶ ἐλεημοσύνη· γι᾿ αὐτὸ τοῦ ἔδωσαν τὸ ἐπίθετο ἐλεήμων. Τόσο ἀκτινοβολοῦσε ἡ πολιτεία του, ὥστε ἀκόμη καὶ ἑτερόδοξοι, αἱρετικοὶ μονοφυσῖτες, ἑλκύσθηκαν ἐξ αἰτίας του στὴν ὀρθόδοξο πίστι.
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὴ λέξι «αὐτάρκεια». Διότι ἡ «αὐτάρκεια» ἔχει σχέσι μὲ τὴν ἐλεημοσύνη. «Δυνατὸς δὲ ὁ Θεός», λέει, «πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν» (Β΄ Κορ. 9,8). Τί σημαίνει «αὐτάρκεια»;

* * *

Λένε μερικοί, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο μόνο γιὰ τὰ οὐράνια ἐνδιαφέρεται. Ἀλλ᾿ ἐμεῖς, λένε, εμαστε ἄνθρωποι μὲ ὑλικὲς ἀνάγκες, καὶ δὲ᾿ μποροῦμε νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε μόνο γιὰ τοὺς καλογέρους, καὶ ὄχι γιὰ μᾶς ποὺ ζοῦμε στὸν κόσμο. Αὐτὰ λένε.
Ἀλλ᾿ αὐτὰ ποὺ λένε δὲν εἶνε σωστά. Γιατὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὴν οὐράνια ζωή· ὁ Χριστὸς ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὴν ἐπίγεια ζωή. Δὲν ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὰ πνευματικά· ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὶς ὑλικὲς ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ κοντὰ στὶς ἄλλες ἀποδείξεις ποὺ ἔχουμε γι᾿ αὐτό, εἶνε καὶ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος. Τί λέει ὁ ἀπόστολος; Read more »

ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΜΗΝΑΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

AN ANOIΞETE τα μηναία, τα βιβλία της Eκκλησίας, θα δείτε ότι σήμερα, 11 Nοεμβρίου, εορτάζει ο άγιος μεγαλομάρτυς Mηνάς.
O άγιος Mηνάς γεννήθηκε στην A­ίγυπτο, κοντά στο Nείλο, το μεγάλο ποταμό της Aφρικής. Γεννήθηκε στα χρόνια των Pωμαίων αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305 μ.X.) και Mαξιμιανού (3ος-4ος αι.), σε μια εποχή πολλών και μεγάλων διωγμών εναντίον των Xριστιανών. Γεννήθηκε μέσα σε χώρα ειδωλολατρική, όπου όλοι σχεδόν ήταν ειδωλολάτρες. Eιδωλολάτρες ήταν και οι γονείς του. Aλλ’ όταν μεγάλωσε άκουσε κήρυγμα, το φλογερό κήρυγμα ενός ασκητού, και αυτό τον είλκυσε. Πίστεψε στο Xριστό, μετανόησε για το ειδωλολατρικό του παρελθόν, βαπτίσθηκε και έγινε Xριστιανός.
Kατόπιν, όταν ήρθε η ώρα, στρατολογήθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Έτσι μετακινήθηκε από την πατρίδα του και έφθασε στο Kοτύαιο ή Kοτυάειο, εκεί που είναι σήμερα η Kιουτάχεια της Φρυγίας, στη Mικρά Aσία. Eκεί έζησε και έδρασε πλέον. Yπηρέτησε στα Pουταλικά νούμερα, δηλαδή στρατιωτικά τάγματα, υπό τας διαταγάς του ηγεμόνος Aργυρίσκου. Ως στρατιώτης έλαβε μέρος σε διάφορες μάχες, και διεκρίνετο για την ανδρεία του. Γι’ αυτό τον έχουν προστάτη και οι στρατιωτικοί. Read more »

Τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν
8 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ν᾿ αφυπνισθουμε ως εθνος

«Στῶμεν καλῶς…»

ΣΗΜΕΡΑ, 8 Νοεμβρίου, τὸ βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας ποὺ λέγεται Ὡρολόγιον λέει, ὅτι εἶνε ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Ταξιαρχῶν, τῶν ἁγίων ἀγγέλων. Νὰ μιλήσουμε ἐμεῖς οἱ ὑλικοὶ ἄνθρωποι περὶ αὐτῶν τῶν οὐρανίων ὄντων; Ἡ διάνοιά μας δὲν φτάνει στὸ ὕψος τους. Ἐν τούτοις θὰ προσπαθήσουμε νὰ ποῦμε λίγα λόγια.

* * *

Τὸ σύμπαν, ποὺ δημιούργησε ὁ Θεός, εἶνε ἄπειρο· ἀμέτρητα τὰ δημιουργήματα ποὺ περιλαμβάνει, ἀπὸ τὰ μικρότερα ἕως τὰ μεγαλύτερα. Ὅπως εἶπε ὁ ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, τοῦ ὁποίου φέρω ἀναξίως τὸ ὄνομα, τὸ σύνολο τῶν ὄντων διακρίνεται στὶς ἑξῆς κατηγορίες.
  Μία κατηγορία ἀποτελοῦν τὰ ὄντα ποὺ ἔχουν μόνο τὴν ὕπαρξι, τὸ ὑπάρχειν. Ἁπλῶς ὑπάρχουν· ὅπως εἶνε λόγου χάριν οἱ πέτρες, τὰ βράχια, τὰ βουνά, τὰ ποτάμια, οἱ θάλασσες…· αὐτὰ εἶνε ὕλη, μόνο ὕλη· αὐτὰ ὑπάρχουν, ἔχουν τὸ ὑπαρκτόν.
  Ἄλλη κατηγορία ἀποτελοῦν τὰ ὄντα ποὺ ἐκτὸς τῆς ὑπάρξεως ἔχουν καὶ τὸ αὐξάνειν. Γιὰ παράδειγμα· φυτεύεις στὴ γῆ ἕνα σπόρο, καὶ βγαίνει ἕνας βλαστὸς ποὺ μεγαλώνει καὶ γίνεται δέντρο· ὁ μικρὸς ἐκεῖνος κόκκος ἔχει τὸ αὐξάνειν, μία μυστηριώδη δύναμι.
  Τὰ ὄντα τῆς τρίτης κατηγορίας δὲν ἔχουν μόνο τὴν ὕπαρξι ὅπως τὰ βουνὰ καὶ τὴν αὔξησι ὅπως τὰ δέντρα· ἔχουν καὶ τὸ αἰσθάνεσθαι. Ἐδῶ ὑπάγονται τὰ ζῷα, ποὺ αἰσθάνονται, πονοῦν. Γι᾿ αὐτὸ ἅμα χτυπήσῃς τὸ ζῷο φωνάζει.
  Ὑπάρχει ἄλλη μία κατηγορία, ποὺ εἶνε ἀκόμη ἀνωτέρα μέσα στὴ δημιουργία. Τὰ ὄντα αὐτῆς τῆς κατηγορίας ἔχουν ὄχι μόνο τὸ ὑπάρχειν, ὄχι μόνο τὸ αὐξάνειν, ὄχι μόνο τὸ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ ―ἐδῶ βρίσκεται ἡ ὑπεροχή τους― ἔχουν καὶ τὸ νοεῖν, ἔχουν νοῦ. Στὴν κατηγορία αὐτὴ ὑπάγεται ὁ ἄνθρωπος, ποὺ τὸν προίκισε ὁ Θεὸς μὲ μυαλό. Read more »

ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ

ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ τὴν θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς ἁγίας Σκέπης, ποὺ συνδέεται μὲ τὰ ἄμφια τῆς Παναγίας.
Τί θὰ πῇ ἄμφιο; Περιβολή, ἐνδυμασία, ῥοῦχο. Ἄμφια λέμε αὐτὰ ποὺ φοροῦν οἱ κληρικοὶ ὅταν λειτουργοῦν. Ἔτσι ἄμφια λέγονται καὶ τὰ ῥοῦχα ποὺ φοροῦσε ἡ Παναγία.
―Ἄ, θὰ μᾶς ποῦν οἱ ἰεχωβῖτες καὶ ἄλλοι αἱρετικοί, ἐσεῖς τὰ ῥοῦχα τῆς Παναγίας λατρεύετε; Αὐτὰ θεοποιεῖτε;…
Ὄχι, ἀγαπητοί μου. Ἐμεῖς ἕνα Θεὸ λατρεύουμε καὶ προσκυνοῦμε, τὸν ἐν Τριάδι Θεό. Ἀλλὰ τὸ ν᾿ ἀποδίδουμε μιὰ ἰδιαιτέρα τιμὴ στὴν ἱερὰ περιβολὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, αὐτὸ δὲν εἶνε ἔξω ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ἱερὰ παράδοσι.
Διαβάζουμε στὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι μιὰ γυναίκα ποὺ ἔπασχε ἀπὸ αἱμορραγία, ἄγγιξε τὸ ἄκρο τοῦ ἐνδύματος τοῦ Χριστοῦ, κι ἀμέσως θεραπεύθηκε (βλ. Μᾶρκ. 5,25-34). Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων βλέπουμε, ὅτι τὰ μαντήλια, τὰ λεγόμενα «σουδάρια ἢ σιμικίνθια», τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἔκαναν καλὰ τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἔβγαζαν δαιμόνια (βλ. Πράξ. 19, 12). Ἀλλὰ καὶ ἡ σκιὰ ἀκόμη τῶν ἀποστόλων, ἡ σκιὰ τοῦ Πέτρου, ὅπου ἔπεφτε θεράπευε τοὺς ἀσθενεῖς (βλ. Πράξ. 5,15).
Στηριζόμενοι ἔτσι στὴν ἁγία Γραφὴ λέμε στοὺς αἱρετικούς, ὅτι ὄχι μόνο τὰ λείψανα τῶν ἁγίων θαυματουργοῦν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἱερὰ ἄμφιά τους, πολὺ δὲ περισσότερο ἡ ἱερὰ ἐνδυμασία τῆς Παναγίας μας θαυματουργεῖ.
Σήμερα λοιπὸν εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν ἀμφίων τῆς Θεοτόκου. Ἑορτάζουμε τὸ μαφόριο τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ποιό λέγεται μαφόριο; Ἡ μανδήλα, ποὺ φοροῦσε ἡ Παναγία, ὅπως τὴ βλέπετε στὴν εἰκόνα. Οἱ φράγκοι ζωγραφίζουν τὴν Παναγία χωρὶς μανδήλα. Ἀλλὰ σ᾿ ἐμᾶς τοὺς ὀρθοδόξους, σύμφωνα μὲ τὴν ἱερὰ παράδοσι, ἡ Παναγία ζωγραφίζεται πάντοτε μὲ μαντήλα. Τὸ μαντήλι στὴ βυζαντινὴ γλῶσσα ὀνομάζεται μαφόριο. Read more »

Τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ μυροβλήτου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σε pdf

ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ;

ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ!

«Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26 = Α΄ Πέτρ. 1,16)

Εορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἄντρες γυναῖ­κες καὶ παιδιά. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει κάθε μέρα ἑορτή, κάποιον ἅγιο ἑορτάζει. Τρι­ακόσες ἑξήντα πέντε μέρες ἔχει τὸ ἔτος, τρι­ακόσες ἑξήντα πέντε ἑορτὲς ὑπάρχουν. Καὶ ἄλλοτε μὲν ἑορτάζει ἕνας ἅγιος, ἄλλοτε ἑ­­ορτάζουν δύο, ἄλλοτε τρεῖς, ἄλ­λοτε σαράντα, ἄλ­λοτε ἑκατό, ἄλλοτε χίλιοι, ἄλλοτε δυὸ χιλιάδες – τρεῖς χιλιάδες ἅγιοι τῆς πίστεώς μας. Εἶ­νε δη­λαδὴ ἀμέτρητοι σὰν τὰ ἄστρα τ᾽ οὐρανοῦ.
Μεταξὺ τῶν ἁγίων, σὰν ἀστέρι πρώτου μεγέ­θους, λάμπει στὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ σημερινὸς ἅγιος, ὁ ἅγιος Δημήτριος. Ἀλλὰ προτοῦ νὰ ποῦμε γιὰ τὸν ἅγιο Δημήτριο ἂς ἀπαντήσουμε στὸ ἐρώτημα, τί εἶνε ἅγιος; Ἅγιος θὰ πῇ καθαρός, καθα­ρὸς ἀπὸ κάθε μο­λυσμό, μο­λυσμὸ ἁμαρτίας, γιατὶ αὐτή εἶνε ἡ πιὸ μεγάλη ἀκαθαρσία.
Οἱ ἅ­γιοι εἶνε καθαροὶ ἀπὸ ἁμαρτία σὲ σχετι­­κὸ βα­θμό· στὸν ἀπόλυτο βαθμὸ ἕνας μό­νο εἶ­νε καὶ λέ­γεται ἅγιος ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ Θεάνθρω­πος Ἰησοῦς Χριστός. «Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰ­ησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός· ἀ­μήν» (Φιλ. 2,11 καὶ θ. Λειτ.). Αὐτὸς εἶνε ὁ ἀπολύτως Ἅγιος.
Ἅγιοι σὲ σχετικὸ βαθμὸ ἔγιναν ἄν­θρωποι ἀπὸ κάθε τάξι καὶ ἐπάγγελμα, καὶ ἄντρες καὶ γυναῖκες καὶ παιδιά. Ἅγιοι δὲν εἶνε μόνο καλό­γεροι καὶ κληρικοί· κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ γίνῃ ἅγιος. Αὐτὸ εἶνε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὸ βλέπουμε στοὺς βίους τῶν ἁγίων. Ἅ­γιοι π.χ. ἦταν βοσκοί, ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ ἄ­κουσαν τὴ νύχτα τῆς Γεννήσεως τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη…» (Λουκ. 2,14) κι ὅπως ὁ ἅγιος Σπυρίδων· ἅ­γιοι ἦταν γεωργοὶ ὅπως ὁ ἅγιος Τρύφων, ῥάφτες, οἰκοδό­μοι, ἀρτοποιοὶ καὶ τόσοι ἄλλοι ἀπὸ κάθε ἐπάγ­γελμα. Αὐτὸ εἶνε τὸ μεγαλεῖο τοῦ Χριστιανισμοῦ· δέχεται τοὺς ταπεινοὺς τῆς γῆς. Ἔχω γράψει ἕνα βιβλίο «Ἅγιοι ἀπ᾽ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα»· σᾶς συνιστῶ νὰ τὸ διαβάσετε. Read more »

Κυριακὴ Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. 6,31-36)

Δύο ὁμιλίες τoῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf. Πατῆστε τὸν τίτλο για νὰ τὴν διαβάσετe

ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ

(ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΤΟΥ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ). pdf

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ;

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ κατηγοροῦν συνεχῶς. Καὶ τί λένε; Μία ἀπὸ τὶς κατηγορίες εἶνε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν ἀνταποκρίνεται στὶς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν, εἶνε ξένη στὶς ταλαιπω­ρίες τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου· ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὴν πέρα τοῦ τά­φου ζωὴ καὶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν παροῦσα· ὅτι μὲ τὰ κηρύγματα περὶ παραδείσου καὶ κολάσε­ως στρέφει τὸ νοῦ στὸ μεταφυσικὸ κόσμο καὶ ὑπνωτίζει τὸ λαό, ποὺ πέφτει θῦμα διαφόρων ἐκμεταλλευτῶν. Τί ἔχουμε ν᾿ ἀπαντήσουμε;
Ἀπαντοῦμε. Ἡ Ἐκκλησία δὲ θὰ παύσῃ νὰ κη­ρύττῃ, ὅτι πέρα τοῦ τάφου ὑπάρχει ζωή, αἰώνι­­ος ζωή, κι ὅτι ἡ παροῦσα ζωὴ ἐν συγκρίσει μὲ τὴν αἰωνιότητα εἶνε μία σταγόνα τοῦ ὠκεανοῦ. Ἀλλ᾿ ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία δείχνει τὸν οὐρανὸ καὶ λέει ὅτι ὁ προορισμὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἡ αἰ­ωνιότης, ἐν τούτοις δὲν παύει νὰ ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὴν παροῦσα ζωή. Κηρύττει, ὅτι καν­είς δὲν μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ στὴν αἰώνιο ζωή, ἂν δὲν ζήσῃ ἐδῶ, τὰ λίγα αὐτὰ χρόνια ποὺ τοῦ ὥ­ρισε ὁ Μεγαλοδύναμος, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά του τὸ ἅγιο. Ἡ ἐπίγειος ζωὴ δίνει τὸ εἰσιτή­ριο γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Γι᾿ αὐτὸ ἡ πίστις μας κηρύττει τὴν ἀξία τῆς παρούσης ζωῆς.
Ζῇς σὰν κτῆνος; τότε εἶνε κλειστὲς οἱ πύλες τοῦ παραδείσου· ὅπως λέει κάπου ὁ ποιητὴς Δάντης, δὲν μποροῦν νὰ εἰσέλθουν ἐκεῖ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν βορβορώδη τὴν ψυχή. Ἕνα χοῖρο δὲν τὸν βάζεις στὸ σαλόνι, καὶ στὸ παλάτι τοῦ Θεοῦ, τὸ σαλόνι τῆς αἰωνιότητος, δὲν μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ μία ψυχὴ κτηνώδης καὶ ἀκάθαρτη. Πρέπει νὰ ζῇς σὰν ἄνθρωπος. «Ἀ­λήθεια, χαριτωμένο πλάσμα ὁ ἄνθρωπος, ὅ­ταν εἶνε ἄνθρωπος», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας (Μένανδρος). Τὰ πόδια σου θὰ πατοῦν ἐ­δῶ στὴ γῆ, ἀλλὰ τὰ μάτια σου νὰ τά ᾿χῃς στραμμένα στὸν οὐρανό. Νὰ ζῇς ἀνεβαίνον­τας διαρκῶς τὴν κλίμακα τῆς τελειοποιήσεως, τῆς θεώσεως, ὥστε νὰ γίνῃς υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Θεὸς κατὰ χάριν.
Ἡ πίστι μας λοιπὸν δὲν περιφρονεῖ τὴν ἐπί­γειο ζωή. Γιὰ μᾶς ἡ ζωὴ αὐτὴ εἶνε βάθρο τῆς αἰωνιότητος. Ἀπόδειξις ὅτι ὁ Χριστὸς δίνει με­γάλη σημασία στὴν ἐπίγειο ζωή, στὸ πῶς θὰ ζήσουμε, εἶνε τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει; Read more »

Μετάστασις Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου
26 Σεπτεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἀπο το βιο και τη διδασκαλια του αγιου Ιωαννου του Θεολογου

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχουν πολλὲς θρησκεῖες στὸν κόσμο. Ὅπου νὰ πᾶμε, ὅλοι ἔχουν τὸ θεό τους. Δὲν ὑπῆρξε στὸ παρελθὸν ἐποχὴ οὔτε θὰ ὑπάρξῃ στὸ μέλλον κόσμος χωρὶς θρησκεία. Ἀλλ᾿ ἂν μὲ ρωτήσετε, ἀπ᾿ ὅλες αὐτὲς ποιά εἶνε ἡ ἀληθινή; θὰ σᾶς ἀπαντήσω· Ἡ πίστις μας, ἡ θρησκεία ποὺ ἵδρυσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτὴ εἶνε ἡ μόνη ἀληθινή. Ἔχουμε ἀποδείξις; Βεβαίως ἔχουμε. Καμμιά ἄλλη θρησκεία δὲν ἔχει νὰ παρουσιάσῃ τόσα ντοκουμέντα, τόσα θαύματα, τόσες μαρτυρίες, τόσες ἀποδείξεις, ὅπως ἡ ἁγία μας θρησκεία. Μία ἀπόδειξι θὰ παρουσιάσουμε. Καὶ αὐτὴ εἶνε ἡ σημερινὴ ἑορτή.

* * *

Σήμερα ἑορτάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστής. Τί ἦταν ὁ ἅγιος Ἰωάννης; Στοὺς Ἁγίους Τόπους ὑπῆρχε, καὶ ὑπάρχει καὶ σήμερα, μιὰ λίμνη χαριτωμένη ποὺ ὀνομάζεται Γεννησαρὲτ ἢ λίμνη τῆς Τιβεριάδος. Γύρω ἀπὸ τὴ λίμνη αὐτὴ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ ἦταν διάφορα χωριά. Σ᾿ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ κατοικοῦσε ὁ ἅγιος Ἰωάννης. Ἦταν ψαρᾶς στὸ ἐπάγγελμα. Ψαρᾶς αὐτός, ψαρᾶς ὁ ἀδερφός του, ψαρᾶς ὁ πατέρας του, ψαρᾶδες ὅλη ἡ οἰκογένεια. Εἴχανε μιὰ βάρκα, καὶ κάθε νύχτα ἔρριχναν τὰ δίχτυα τους στὴ λίμνη. Ψάρευαν ψάρια, τὰ πουλοῦσαν καὶ ζοῦσαν, ταπεινοὶ καὶ περιφρονημένοι.
Ἀλλά…, ἀλλά… ἦρθε καὶ γιὰ τὸν Ἰωάννη μιὰ κρίσιμη στιγμή. Στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει πάντα ἕνα «ἀλλά». Καὶ αὐτὸ ἔχει μεγάλη σημασία· ἢ θὰ πάῃ κανεὶς μὲ τὸ διάβολο ἢ θὰ πάῃ μὲ τὸ Θεό, μέση ὁδὸς δὲν ὑπάρχει. Ἦρθε λοιπὸν μιὰ στιγμὴ ποὺ ὁ Ἰωάννης ἦτο ὑποχρεωμένος νὰ ἐκλέξῃ. Ἄκουσε μιὰ φωνή, φωνὴ ποὺ πάντοτε ἀκούγεται, σ᾿ ὅλες τὶς ἐποχὲς καὶ σ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνες. Εἶνε φωνὴ τοῦ Χριστοῦ μας. Κ᾿ ἐδῶ τώρα ἀκούγεται. Πῶς ἀκούγεται; εἶνε ἐδῶ ὁ Χριστός; Εἶνε ἐδῶ. Πότε; Read more »

Τῆς ἁγίας καὶ ἰσαποστόλου Θέκλης

(AΠΟΛYTIKIO)

_______________________________________________

________________________________________

–

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

ΠΑΡΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ

ΕΟΡΤΑΖΕΙ, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία Θέκλα. Θὰ ποῦμε λίγα λόγια πρὸς τιμήν της. Καὶ μακάρι νὰ βρεθῇ κάποια γυναίκα ἢ κάποιο κορίτσι, ποὺ θὰ θελήσῃ ν᾿ ἀκολουθήσῃ τὸ παράδειγμά της. Γιατὶ ὁ σκοπὸς ποὺ ἡ Ἐκκλησία χτυπάει τὴν καμπάνα καὶ μᾶς μαζεύει εἶνε, νὰ προβάλῃ μπροστά μας τὰ μεγάλα αὐτὰ πρότυπα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ νὰ μᾶς καλέσῃ νὰ τὰ μιμηθοῦμε.

* * *

Ποιά ἦταν λοιπὸν ἡ ἁγία Θέκλα; Ἔζησε στὰ παλιὰ χρόνια, λίγο μετὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, στὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων, στὰ χρόνια τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Πατρίδα της ἦταν ἡ Μικρὰ Ἀσία ἡ ἀλησμόνητος. Καταγόταν ἀπὸ μιὰ ὡραία πόλι ποὺ λέγεται Ἰκόνιο. Ἐκεῖ, μέχρι τὸ 1922 ποὺ ἔγινε ἡ μεγάλη καταστροφή, ὑπῆρχαν ὄμορφες ἐκκλησιές, μητρόπολις, καὶ χιλιάδες Χριστιανοί, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ποὺ πίστευαν ἀληθινὰ στὸ Θεό. Σήμερα στὸ Ἰκόνιο δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας Χριστιανός· οἱ Τοῦρκοι ἔκαναν τὶς ἐκκλησιὲς ἀχυρῶνες, καὶ ἔμειναν αὐτὰ σὰν μιὰ ἀνάμνησις τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ χριστιανισμοῦ.
Στὸ Ἰκόνιο λοιπὸν γεννήθηκε ἡ ἁγία Θέκλα. Ἡ οἰκογένειά της, λέει τὸ συναξάριο, ἦταν πλούσια, ἀπὸ τὶς ἐκλεκτές. Μητέρα της ἦταν ἡ εἰδωλολάτρισσα Θεόκλεια. Ἡ Θέκλα ἦταν ὄμορφη κοπέλλα καὶ μορφωμένη. Ὅταν ἦλθε σὲ κατάλληλη ἡλικία οἱ γονεῖς, κατὰ τὴ συνήθεια, τὴν ἀρραβώνιασαν μὲ ἕνα λαμπρὸ παλληκάρι ποὺ λεγόταν Θάμυρις. Ἀλλ᾿ ἐνῷ οἱ γονεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς περίμεναν νά ᾿ρθῃ ἡ μέρα τοῦ γάμου, ξαφνικὰ ἡ Θέκλα ἄλλαξε γνώμη. Τί μεσολάβησε; Συνέβη τὸ ἑξῆς. Πῆγε στὸ Ἰκόνιο ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Χριστιανικὴ ἐκκλησία ἐκεῖ δὲν ὑπῆρχε. Οἱ λίγοι Χριστιανοί, ποὺ εἶχαν πιστέψει, κατεδιώκοντο. Καταδιωγμένος κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔφθασε στὸ Ἰκόνιο ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας (βλ. Πράξ. 13,51). Συγκέντρωνε τοὺς Χριστιανοὺς τὴ νύχτα σ᾿ ἕνα σπίτι γειτονικὸ μὲ τὸ ἀρχοντικὸ τῆς Θέκλας, στὸ σπίτι τοῦ Ὀνησιφόρου. Ἡ Θέκλα, 18 ἐτῶν τότε, τὸν ἄκουγε ἀπ᾿ τὸ παράθυρο. ῎ Ετσι γνώρισε τὴ χριστιανικὴ πίστι, ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Παῦλο. Πρώτη φορὰ τὸν ἔβλεπε καὶ τὸν ἄκουγε.

Read more »

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Φέρεται εις γνώσιν των ευσεβών χριστιανών ότι την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου και ώρα 6.00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου «MΕTROPOL» (οδός Ρουσβελτ 14), στη Λάρισα, θα πραγματοποιηθεί ομιλία από τον Γέροντα Σάββα Λαυριώτη με θέμα: «Oι αποφάσεις της λεγομένης αγίας και μεγάλης συνόδου εν  Κολυμπαρίω και ο Οικουμενισμός».

Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
14 Σεπτεμβρίου
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

O ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΛΥΚΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΙΚΡΙΑ

Ο μήνας αὐτός, ἀγαπητοί μου, ὁ Σεπτέμβριος, ἔχει πολλὲς ἑορτές. Σήμερα, δεκατέσσερις (14) Σεπτεμβρίου, οὐρανὸς καὶ γῆ ἑορτάζουν τὸν τίμιο σταυρό.
«Σταυρὸς ὑψοῦται σήμερον…». Τὸν σταυρὸ ὕψωσε πρῶτα – πρῶτα, ἐπάνω στὰ τιμημένα λάβαρά του, ὁ ἅγιος Κω᾿σταντῖνος μὲ τὸ «Ἐν τούτῳ νίκα». Κατόπιν τὸν τίμιο σταυρὸ ὕψωσε ἡ ἁγία Ἑλένη ἡ μητέρα του, ποὺ μετέβη στοὺς Ἁγίους Τόπους, ἔσκαψε καὶ τὸν βρῆκε μέσα στὰ σπλά᾿χνα τῆς γῆς, καὶ τὰ ἅγια χέρια τοῦ ἐπισκόπου Ἰεροσολύμων Μακαρίου τὸν ὕψωσαν, ἐνῷ ὅλος ὁ λαὸς ἔλεγε τὸ «Κύριε, ἐλέησον». Τὸν εἶδε ἔπειτα τὸν τίμιο σταυρὸ ὁ ἅγιος Εὐστάθιος ὁ Πλακίδας μέσα στὸ δάσος ―ἂς μὴ πιστεύουν οἱ ἄπιστοι· ἐμεῖς πιστεύουμε σὲ ὅλα τὰ θαύματα ποὺ λένε τὰ συναξάρια καὶ οἱ βίοι τῶν ἁγίων―· τὸν εἶδε ὅταν, ἄπιστος αὐτός, κυνηγώντας μέσα στὸ δάσος εἶδε ἐπάνω σ᾿ ἕνα ἐλάφι χαριτωμένο, ἀνάμεσα στὰ κέρατά του, ν᾿ ἀστράπτῃ ὁ τίμιος σταυρός. Τὸ σταυρὸ τὸν πῆραν μετὰ ἀσκηταὶ καὶ ἅγιοι. Τὸν πῆραν τέλος στὰ χέρια τους καὶ οἱ προπάτορές μας, οἱ ἥρωες ποὺ ἀνέστησαν τὸ ἔθνος. Τὸ σταυρὸ κρατοῦμε σήμερα κ᾿ ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι καὶ λέμε· «Σταυρὸς ὑψοῦται σήμερον καὶ κόσμος ἁγιάζεται…».
Καὶ μόνο ἡ θέα τοῦ σταυροῦ, ἀγαπητοί μου, γι᾿ αὐτὸν ποὺ πιστεύει, φτάνει γιὰ νὰ γεννήσῃ ὑψηλὰ φρονήματα, αἰσθήματα μεγάλα, νὰ κάνῃ τὸν ἄνθρωπο νὰ φτερουγίσῃ πάνω ἀπὸ τὴν ὕλη. Ποιά γλῶσσα θὰ μπορέσῃ νὰ ὑμνήσῃ τὸν τίμιο σταυρό; Τὸν ὕμνησαν πατέρες μεγάλοι, διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὑμνογράφοι, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν τὰ ὡραιότατα τροπάρια, ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκούσαμε.
Read more »

Ὕψωσις τοῦ τιμίου Σταυροῦ
14 Σεπτεμβρίου
Ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ (1) ΣΕ pdf
Kανονικά τον Σταυρό (2) ἡχητικό
Τί συμβουλίζει ὁ Σταυρός (3)

1. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

 2. KANONIKA TON ΣTAYΡO MAΣ

——————-

——————

 3. ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ  Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, τὸ ὀδυνηρὸν ξύλον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐν πολλῇ ἀτιμίᾳ ἐξέπνευσεν ὁ υἱὸς τῆς Παρθένου, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, εἶνε τὸ ζωηρότερον ἔμβλημα τῆς αἰωνίου ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπον.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ φύσει

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! Βεβαίως οὐδέποτε ἔπαυσεν ὁ Θεὸς ν᾿ ἀγαπᾷ τὸν ἄνθρωπον. Ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν σταθῶμεν καὶ στρέψωμεν τὰ βλέμματά μας πρὸς τὴν περὶ ἡμᾶς φύσιν, θὰ ἴδωμεν, ὡς ἐν πανοράματι, τὴν ἀγάπην τοῦ οὐρανίου Πατρός. Θὰ τὴν ἴδωμεν νὰ πλημμυρῇ τὸ ἄπειρον, ὅλον τὸ σύμπαν. Θεέ μου, ποῦ νὰ στραφῶμεν καὶ νὰ μὴ ἀντικρύσωμεν ἕνα δεῖγμα τῆς ἀγάπης σου! Τυφλοὶ καὶ κωφοὶ καὶ ἀναίσθητοι αὐτοὶ ποὺ δὲν τὴν βλέπουν, δὲν τὴν ἀκούουν, δὲν τὴν αἰσθάνονται.

Read more »

Τοῦ ἁγίου μάρτυρος Μάμαντος
2 Σεπτεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;…» (Ῥωμ. 8,35)

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ἐὰν ὑπάρχῃ κάτι ἄξιο θαυμασμοῦ, αὐτὸ εἶνε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.
Οὐρανὸς εἶνε ἡ Ἐκκλησία, πνευματικὸς οὐ­ρανός, ἀνώτερος ἀπὸ τὸν φυσικὸ οὐρανό. «Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα» (Ψαλμ. 18,1). Ἀλλ᾿ ἀσυγκρίτως περισσότερο δοξάζει τὸ Θεὸ ἡ Ἐκκλησία του, ἡ ὁποία στὰ ἱερὰ βιβλία ὀνομάζεται «οὐρανὸς πολύφωτος» (κοντ. 13ης Σεπτ.). Πολλὲς ὁμοιότητες ἔχει ὁ ἕνας οὐρανὸς μὲ τὸν ἄλλο. Στὸν φυσικὸ οὐρανὸ ὑπάρχει ὁ ἥ­λιος, ἡ σελήνη, τὰ δισεκατομμύρια ἀστέρια· ἀλ­­λὰ καὶ στὸν οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας μας ὑ­πάρχει ἥλιος ἄδυτος, ὁ Χριστός· ὑπάρχει σελήνη – πανσέληνος, ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος· ὑ­πάρχουν ἀστέρια ποὺ λάμπουν, οἱ ἅγιοι (μάρτυρες, ὁμολογηταί, ἀσκηταί, διδάσκαλοι καὶ πατέρες)· λάμπουν τώρα μὲ τὸν βίο, τὴ διδασκαλία καὶ τὰ θαύματά τους, καὶ τὴν ἡμέρα ἐ­κείνη «ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν» (Ματθ. 13,43).
Ἂν ἀνοίξουμε σήμερα 2 Σεπτεμβρίου τὸ μη­ναῖο τῆς Ἐκκλησίας –παλαιὰ εὕρισκες στὰ σπί­τια ὡραῖα ἐκκλησιαστικὰ βιβλία, Ὡρολόγια καὶ Μηναῖα, δὲν ὑπῆρχαν τότε τηλεοράσεις καὶ ῥα­διόφωνα–, ἀνοίγοντας λοιπὸν σήμερα τὸ μηναῖο τί θὰ δοῦμε; Λάμπουν σὰν ἀστέρια εἴκοσι περίπου ἅγιοι. Ἀπ᾿ ὅλους αὐτοὺς ἕνας ἔχει ὄνομα σπάνιο, λέγεται Μάμας, ἅγιος Μάμας. Ὑπάρχει κανένα ἀγοράκι νὰ ὀνομάζεται ἔτσι; Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιός ἦταν ὁ ἅγιος αὐτός.

* * *

Ὁ ἅγιος Μάμας γεννήθηκε τὸν 3ον αἰῶνα. Πατρίδα του ἦταν ἡ Μικρὰ Ἀσία, ποὺ ὑπῆρξε τὸ λίκνο, ἡ ἅγια κούνια τοῦ χριστιανισμοῦ, ἡ χώ­ρα ποὺ γέννησε τοὺς περισσοτέρους ἁγίους, μάρτυρας καὶ διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας μας. Μικρασιᾶτες ἦταν ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁ Πολύκαρπος Σμύρνης, οἱ Σαράντα μάρτυρες ποὺ κρυστάλλωσαν πάνω στὴ λίμνη τῆς Σεβαστείας, ὁ Ὑπάτιος ἐπίσκοπος Γαγγρῶν. Ἡ Γάγγρα ἦταν μία πόλις τῆς Παφλαγονίας ἔξω ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, ποὺ κατοικεῖτο ἀπὸ Ἕλληνες Χριστιανοὺς μέχρι τὸ 1922. Ἀλλ᾿ ἀπὸ τὴ Γάγγρα κατήγετο καὶ ὁ ἅγιος Μάμας. Ἐκεῖ γεννήθηκε τὸ 260 μ.Χ..
Γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς ἁγίους, ἀπὸ μάνα καὶ πατέρα μάρτυρες. Τὸ δέντρο φαίνεται ἀ­πὸ τὸν καρπό του (βλ. Λουκ. 6,43). Τέτοιοι γονεῖς σήμε­ρα εἶνε σπάνιοι. Read more »

Ἀποτομὴ κεφαλῆς τιμίου Προδρόμου (29 Αὐγούστου)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

OI ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ

«Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μᾶρκ. 6,18)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο Εὐαγγέλιο. Πῶς ἀρχίζει; «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ…». Ἔχει σημασία ἡ ἀρχὴ αὐτή. Σημαίνει, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο δὲν εἶνε παραμύθι, ἀλλὰ μιὰ πραγματικότης. Σημαίνει, ὅτι αὐτὸ ποὺ ἱστορεῖ τὸ Εὐαγγέλιο συνέβη σὲ ὡρισμένο χρόνο.
Καὶ τὸ γεγονός, τοῦ ὁποίου τὴ μνήμη ἑορτάζουμε σήμερα, συνέβη σὲ κάποιο χρόνο. Σὲ ποιό χρόνο; «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ»· ὅταν αὐτοκράτωρ στὴ Ῥώμη ἦταν ὁ Τιβέριος· ὅταν ἀρχιερεῖς στὰ Ἰεροσόλυμα ἦταν ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας· ὅταν στὴ Γαλιλαία βασίλευε ὁ Ἡρώδης.
Ποιός Ἡρώδης εἶνε αὐτός; Εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαξε τὰ νήπια στὴ Βηθλεέμ; Ὄχι. Ὁ Ἡρώδης ποὺ λέει σήμερα τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε ὁ υἱὸς ἐκείνου. Αὐτὸς εἶνε ὁ Ἡρώδης ὁ Ἀντύπας.
Αὐτὸς διοικοῦσε τὸ βασίλειό του, τὴ Γαλιλαία, δικτατορικῶς. Δὲν εἶχε οὔτε δικαστὰς οὔτε δικαστήρια. Αὐτός ἔκρινε ποιός εἶνε ἔνοχος, αὐτός ἔκλεινε στὶς φυλακές. Μόνος του δίκαζε καὶ κατεδίκαζε εἰς θάνατον. Ἔκανε ὅ,τι ἤθελε.
Καὶ ποιόν ἔκλεισε στὴ φυλακή; ποιόν κατεδίκασε εἰς θάνατον; Ὁ Μωσαϊκὸς νόμος ἐπέβαλλε θανατικὴ ποινὴ στοὺς βλασφήμους, στὰ παιδιὰ ποὺ τολμοῦσαν νὰ χτυπήσουν τὴ μάνα ἢ τὸν πατέρα τους, στοὺς πόρνους, στοὺς μοιχούς, σ᾿ αὐτοὺς ποὺ χωρίζανε τὰ ἀνδρόγυνα, στοὺς μάγους καὶ στὶς μάγισσες. Μὲ λίγα λόγια, ἡ ἐσχάτη αὐτὴ τῶν ποινῶν ἦταν γι᾿ αὐτοὺς ποὺ διέπρατταν μεγάλα ἐγκλήματα.
Ὁ Ἡρώδης ὅμως κατεδίκασε εἰς θάνατον τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. Τί κακὸ ἔκανε ὁ Ἰωάννης; Βλαστήμησε τὸ Θεό; Ἐπόρνευσε, ἐμοίχευσε, ἔκανε μαγεῖες; Τίποτε ἀπὸ αὐτά. Ἤτανε ἀθῷος. Καὶ τότε πῶς στὸν ἀθῷο αὐτὸν ὁ Ἡρώδης ὥρισε τὴν ἐσχάτη τῶν ποινῶν, τὸν θάνατο; Read more »

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 ΕΞΑΕΤΕΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Στην Ἱερά Μονὴ Ἁγίου Αὐγουστίνου Φλωρίνης τὴν Παρασκευή 26.8.2016 στὶς 8 μ.μ. θὰ γίνη ὁ ἐσπερινός καὶ θὰ ἀκολουθήση ἡ ἀγρυπνία ἐπι τῆ μνήμη τῆς κοιμήσεως τοῦ π. Αὐγουστίνου.

Τὴν Κυριακὴ 28 Αὐγούστου, τὸ ἀπόγευμα 6 μ.μ.-8,30 μ.μ. θὰ τελεσθῆ πανυχίδα του μνημοσύνου μετὰ τὸν ἐσπερινό, καὶ τρισάγιο στὸ μνήμα του

ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

«Ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. 1,8)
«Κύριε, ὅπως ἐσὺ ἔχυσες τὸ αἷμα σου γιὰ μένα, ἀξίωσέ με νὰ χύσω καὶ ἐγὼ τὸ αἷμα μου γιὰ σένα» (προσευχὴ ἁγ. Κοσμᾶ)

Χθές, ἀγαπητοί μου, εἴχαμε κήρυγμα ἐδῶ στὸν ἑσπερινό. Ὡς θέμα τῆς ὁμιλίας μας εἴχαμε τὸ ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὑπῆρξε προφήτης. Εἶχε τὸ ἐξαίρετο χάρισμα τοῦ ἁγίου Πνεύματος νὰ προβλέπῃ αὐτὰ ποὺ θὰ συμβοῦν στὸν κόσμο. Ἀπὸ τὶς ἑκατὸ καὶ πλέον προφητεῖες, ποὺ εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἀναφέραμε δώδεκα προφητεῖες· προφητεῖες ποὺ ἀναφέροντο σὲ διάφορα γεγονότα, ποὺ συνέβησαν εἰς τὸν αἰῶνα μας.
Θέλω ἀπ᾿ ὅλες αὐτὲς τὶς προφητεῖες νὰ προσέξετε μία προφητεία, ποὺ ἔχει μεγάλη σημασία διὰ τὸν σύγχρονον κόσμον, καὶ ἡ προφητεία [αὐτή,] ἡ ὁποία ἀποδίδεται στὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, εἶνε αὐτὴ ποὺ ἀφορᾷ τὶς τηλεοράσεις, ποὺ ἔγιναν ἡ μανία τῆς ἀνθρωπότητος. Εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς –τὸ ἐπαναλαμβάνω–, ὅτι μιὰ ἡμέρα «ὁ διάβολος θὰ βγάλῃ ἕνα κουτί, ποὺ θὰ τρελλάνῃ τὴν ἀνθρωπότητα». Τὸ κουτὶ αὐτό, ποὺ ὁ κόσμος τὸ λέει «χαζοκούτι», εἶνε ἡ τηλεόρασις. Ὧρες ὁλόκληρες τρῶνε στὴν τηλεόρασι καὶ στὸ ῥαδιόφωνο. Νὰ ἔρθῃ μιὰ ὥρα ἐδῶ στὴν ἐκκλησία, τὸ σκέπτεται, τὸ συλλογίζεται, δὲν βλέπει τὴν ὥρα πότε νὰ τελειώσῃ ἡ θεία λειτουργία· ὅταν πρόκειται γιὰ ῥαδιόφωνο καὶ τηλεόρασι, ὧρες ὁλόκληρες κάθεται σὰν χαζός, γιὰ νὰ ἀκούῃ τὰ ἀνόητα τοῦ κόσμου.
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ὑπῆρξε λοιπὸν προφήτης.
Σήμερον στὴν σύντομον ὁμιλία μας θὰ ὁμιλήσωμεν δι᾿ ἄλλην πλευρὰν τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Διότι, ὅπως εἶπα καὶ χθές, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς εἶνε ἕνας πολύεδρος ἀδάμας, τοῦ ὁποίου ἑκάστη πλευρὰ ἀκτινοβολεῖ τὸ θεῖον φῶς τῆς σοφίας καὶ ἀρετῆς. Σήμερον θὰ ποῦμε, ὅτι

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὑπῆρξε μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Read more »