Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2366

Ὁ Μέγας Κανὼν
Τετάρτη 14 Ἀπριλίου 2021 βράδυ

Η συνειδησι – εισαγγελευς

• «Οὐ γέγονεν ἐν τῷ βίῳ / ἁμάρτημα, οὐδὲ πρᾶξις, οὐδὲ κακία, / ἣν ἐγώ, Σωτήρ, οὐκ ἐπλημμέλησα / κατὰ νοῦν καὶ λόγον καὶ προαίρεσιν, / καὶ θέσει καὶ γνώμῃ καὶ πράξει ἐξαμαρτήσας, / ὡς ἄλλος οὐδεὶς πώποτε» (Μ. Καν. δ΄4).

Ὅ,τι λέγεται στὴν ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου, ἔχει σημασία. Ὅλα τὰ τῆς λατρείας γίνον­ται μὲ τάξι καὶ ἀκρίβεια. Σὰν ρολόι ἐργάζεται ἡ Ἐκκλησία μας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ λειτουργικὰ βιβλία λέγεται Ὡρολόγιον τὸ Μέ­γα, ποὺ νομίζω πρέπει νὰ τὸ ἔχετε στὰ σπίτια ὅλοι· ὁ δὲ Συνέκδημος ἢ ἡ Σύνοψις εἶνε μία συντόμευσις, μία περίληψις τοῦ Ὡρολογίου.
Σήμερα λοιπόν, ἡμέρα Πέμπτη τῆς Ε΄ (πέμ­πτης) ἑβδομάδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ ψάλλεται ἡ ἀ­κολουθία τοῦ Μεγάλου Κανόνος.
Τί εἶνε ὁ Μέγας Κανών; Εἶνε ἕνα ἐμπνευσμένο ποίημα, ἕνα μνημεῖο τῆς περιόδου τοῦ Βυζαντίου. Ὅπως ὁ γλύπτης παίρνει μάρ­μα­ρο, τὸ πελεκάει μὲ τέχνη καὶ ὑπομονή, τὸ κά­νει ἄγαλμα καὶ λέμε ὅτι τὸ «φιλοτέχνησε», ἔ­τσι κι ὁ ποιητὴς τοῦ Μεγάλου Κανόνος, ἀφοῦ προσευχήθηκε, πόνεσε, δάκρυσε καὶ κοπίασε, φιλοτέχνησε αὐτὸ τὸ ἀριστούργημα.
Ποιός εἶνε ὁ συγγραφεύς του; Εἶνε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης ὁ Ἰεροσολυμίτης, ποὺ ἤκμα­σε τὸν ἕβδομον αἰῶνα (660-740 μ.Χ.). Γεννήθηκε στὴ Δαμασκό, πέρασε ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα καὶ τὴν Κωνσταντινούπολι, καὶ τέλος ἔγινε ἐπίσκοπος Κρήτης. Μία σημαντικὴ λεπτομέρεια τῆς ζωῆς του εἶνε, ὅτι μέχρι τὴν ἡλικία τῶν 7 ἐτῶν δὲν εἶ­χε ἀ­κόμη μιλήσει, καὶ γι᾽ αὐτὸ ἡ μητέρα του ἦταν θλιμμένη· γονεῖς ποὺ ἔ­χουν τέτοια παιδιά, ξέρουν τὴν πικρία. Ὅταν ὅμως ἔγινε 8 ἐ­τῶν, ἄνοιξε τὸ στόμα του, καὶ κατόπιν πήγασε ποταμὸς θείας χάριτος. Μεγαλώνοντας ἔ­μαθε γράμματα, ἀπέκτησε ἐγκυκλοπαιδικὴ μόρφω­σι, προπαντὸς ὅμως μελέτησε τὴ Γραφὴ καὶ ἰδιαιτέρως τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὅπως δείχνει καὶ τὸ ἔξοχο αὐτὸ ποίημά του.
Ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος ἔχει 144 «Χαῖρε», καὶ ὁ Μέγας Κανὼν ἔχει –μετρῆστε– 250 τροπάρια! Μπροστὰ ἀπὸ τὸ κάθε τροπάριο, ποὺ περιέχει κι ἀπὸ ἕνα σπουδαῖο νόημα, ἀκούγεται τὸ «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με». Θὰ μπο­ρούσαμε, ἐὰν ἐγὼ εἶχα δύναμι κ᾽ ἐσεῖς ὑπομο­νή, νὰ κάνουμε ἰσάριθμα σύντομα κηρύγματα καὶ νὰ ἐξηγοῦμε τὴ σημασία τους.
Ὁ Μέγας Κανὼν δὲν εἶνε παρὰ μία δημοσία ἐξομολόγησις τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου. Καταλάβα­τε; Ἐμεῖς ντρεπόμαστε νὰ ποῦμε τ᾽ ἁμαρτήμα­τά μας σὲ ἕνα πνευματικὸ πατέρα, ποὺ εἶ­νε ὑποχρεωμένος νὰ γίνῃ τάφος, ὅ,τι ἀκού­σῃ νὰ τὰ κρύψῃ βαθειὰ μέσ᾽ στὴν καρδιά του· ὁ ἅ­γιος Ἀνδρέας ἔκανε δημοσία ἐξομολόγησι, ὅπως ἔκανε καὶ ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος μὲ τὸ πε­ρί­­φημο ἔργο του «Ἐξομολογήσεις». Ἀκούγον­τας αὐτὰ ἂς προσπαθήσουμε κ᾽ ἐμεῖς, ἂν δὲν ἔχουμε τὴν ταπείνωσι καὶ τὸ θάρρος νὰ ἐξομολογηθοῦ­με δημοσίως –ποιός τολμάει νὰ πῇ· Ἀκοῦστε, ἀδελφοί, ἔκανα αὐτὰ κι αὐτά…;–, τοὐ­λάχιστον νὰ μᾶς ἀξιώνῃ ὁ Θεὸς στὸν πνευμα­τικό μας πατέρα νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Μάρκ. 9, 17-31
Του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου

«ΠΑΙΔΙΟΘΕΝ»

«Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῶ; ὁ δὲ εἶπε˙ Παιδιόθεν» (Μάρκ. 9, 21)

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ἀγαπητοί μου, τὸ Εὐαγγέλιο μιλάει γιὰ ἕνα δυστυχισμένο νέο καὶ γιὰ ἕναν πιὸ δυστυχισμένο πατέρα. Ὁ νέος ἔπασχε ἀπὸ μιὰ φοβερὴ ἀρρώστια. Σὲ διάφορα χρονικὰ διαστήματα τὸν ἔπιανε κάποια κρίσις. Ἔβγαζε ἄναρθρες φωνές, ἔτριζε τὰ δόντια, ἄφριζε, ἔπεφτε κάτω, ἔπεφτε ὅπου βρισκόταν. Ἔπρεπε κάποιος νὰ εἶνε πάντα κοντά του, γιὰ νὰ προλάβη νὰ τὸν πιάση ὅταν κινδύνευε νὰ πέση στὴ φωτιὰ καὶ στὸ γκρεμό. Ἦταν μιὰ διαρκὴς ἀγωνία τοῦ πατέρα του. Τί, ἆραγε, νὰ εἶχε ὁ νέος αὐτός;
΄Μερικοί, ἀκούγοντας τὰ συμπτώματα αὐτά, θὰ νομίσουν ὅτι τὸ παιδὶ ἦταν σεληνιασμένο ἤ, ?πῶς λένε ἐπιστημονικῶς ἐπιληπτικό. Τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ πάσχουν ἀπὸ ἐπιληψία μὲ ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ἀρρώστιας αὐτῆς, δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία. Ἀλλὰ στὴν περίπτωσι αὐτή, γιὰ τὴν ὁποία μιλάει τὸ Εὐαγγέλιο, ὁ νέος δὲν ἦταν ἐπιληπτικὸς ἤ σεληνιαζόμενος, ἀλλὰ – ἄς μὴ γελάση κανένας ποὺ κάνει πὼς τὰ ξέρει ὅλα μὰ τίποτα δὲν ξέρει – ὁ νέος ἦταν δαιμονισμένος. Δαιμονισμένος; Ναί. Διότι τὸ Εὐαγγέλιο σαφῶς, ὅτι ὁ νέος βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν κυριαρχία μιᾶς ἐξωτερικῆς πονηρῆς δυνάμεως, ποὺ ὀνομάζεται «πνεῦμα ἀκάθαρτον, πνεῦμα ἄλαλον καὶ κωφόν» (Μάρκ. 9, 25). Ὅ,τι ἔλεγε καὶ ἔκανε ὁ δυστυχισμένος νέος, δὲν ἦταν δικό του. Ἦταν ἐνέργεια δαιμονική. Διότι πρέπει νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι ὑπάρχουν δαίμονες, καὶ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἀποδείξεις ὅτι ὑπάρχουν δαίμονες εἶνε καὶ οἱ δαιμονισμένοι. Αὐτοὶ οἱ δαιμονισμένοι στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ ἦταν πάρα πολλοί. Λὲς καὶ καταλάβαιναν ὅτι πλησιάζει νὰ λήξη τὸ κράτος τοῦ διαβόλου.
Ἀλλὰ καὶ σήμερα ἀκόμη ὑπάρχουν δαιμονισμένοι, ποὺ μὲ κανένα τρόπο δὲν πρέπει νὰ συγχέωνται μὲ τοὺς ἐπιληπτικούς, ἄν καὶ ἔχουν μερικὲς κοινὲς ἐκδηλώσεις.
Read more »

Μεσα στο Ναο rapid test και απολυμανση !!!

 Rapid test μέσα σε εκκλησία στην Δήμο Αμπελοκήπων – Μενεμένης (εικόνες) 

https://eugenikos.blogspot.com/2021/04/rapid-test_9.html

–https://agonasax.blogspot.com/2021/04/rapid-test_10.html

Η απιστια και τα αιτια της

(Γ΄) Λογοι απιστιας·

τα σκανδαλα και η διαφθορα της καρδιας

«Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (Μᾶρκ. 9,19)

 Ἀνέφερα ὡς πρῶτο αἴτιο τὴν ἄγνοια τῆς Γραφῆς, ὡς δεύτερον αἴτιον τῆς ἀπιστίας ἀνέφερα τὴν ὑπερηφάνεια τῶν πνευμάτων, τρίτον ἀνέφερα τὰ σκάνδαλα, καὶ τελειώνω ἀναφέρων τὸ τελευταῖο.
Ποιό εἶνε τὸ τελευταῖο; Εἶνε ὁ μεγαλύτερος συντελεστὴς τῆς ἀπιστίας τοῦ αἰῶνος μας. Εἶνε – ποιός; εἶνε ἡ διαφθορὰ τῆς καρδίας μας. Μπορεῖ ἕνας νὰ εὑρίσκεται στὸ καλύτερο περιβάλλον, ἢ μπορεῖ ἕνας νά ᾽χῃ πατέρα ἅγιο, ἢ μπορεῖ ἕνας νά ᾽χῃ μητέρα ἁγία, παναγία, ἢ μπορεῖ ἕνας νά ᾽χῃ δάσκαλο ὄχι ἐμᾶς, ὄχι τὸν Βασίλειο ἢ τὸν Χρυσόστομο, ἠμπορεῖ νά ᾽χῃ δάσκαλο τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Ναζωραῖον, καὶ ὅμως νὰ καταντήσῃ ἀσεβὴς καὶ ἄθεος καὶ σταυρωτὴς τοῦ Χριστοῦ. Γιατί; τί φταίει; Ἡ μάνα του δὲν φταίει, ὁ πατέρας του δὲν φταίει, τὸ περιβάλλον του δὲν φταίει. Τί φταίει; ποιό εἶνε ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον φταίει; Εἶνε μέσα ἕνα μυστήριον, «τὸ μυστήριον τῆς ἀνομίας» (πρβλ. Β΄ Θεσ. 2,7), τὸ ὁποῖο ἐπεξεργάζεται μέσα στὴν καρδίαν του ὁ ἄνθρωπος. Ποιό εἶνε τὸ μυστήριον αὐτό; Διότι, ἀγαπητοί μου, τὸ Εὐαγγέλιο αὐτὸ δὲν κολακεύει τὰ ἀνθρώπινα πάθη· τὸ Εὐαγγέλιο αὐτὸ δὲν εἶνε δημαγωγός, ὁ ὁποῖος νὰ ῥίπτῃ συνθήματα καὶ ῥουκκέττες καὶ πυροτεχνήματα καὶ νὰ τραβάῃ τὸν κόσμο. Ὄχι. Τὸ Εὐαγγέλιον αὐτὸ εἶνε αὐστηρόν, τὸ Εὐαγγέλιον αὐτὸ πάει κόντρα μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν θέλει νὰ πειθαρχήσῃ τὸν ἑαυτόν του, εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, σὰν τὸ χέλι βρίσκει ἀφορμὲς νὰ ξεγλιστρήσῃ καὶ εὑρίσκει ἀνάπαυσιν ἐπάνω στὴν ἰδέα, ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός, ὅτι αὐτὰ τὰ ὁποῖα λέγει τὸ Εὐαγγέλιο δὲν εἶνε ἀληθινά. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2365

Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 9,17-31)
11 Ἀπριλίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Η απιστια και τα αιτια της

Β΄. Λογοι απιστιας· η αγνοια της Γραφης και η υπερηφανεια

«Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;»
(Μᾶρκ. 9,19)

 Ἀλλὰ ἂς ἐξετάσωμεν, ἀδελφοί, ποῖοι εἶνε οἱ λόγοι ἕνεκα τῶν ὁποίων ἡ ἀπιστία σήμερον ἔχει ὀπαδοὺς πολλούς, ποῖοι εἶνε οἱ λόγοι τῆς ἀπιστίας; Ἐὰν ἐρευνήσωμε τὸ θέμα αὐτό, θὰ ἴδωμεν ὅτι οἱ λόγοι τῆς ἀπιστίας εἶνε οἱ ἑξῆς.
Πρῶτον – πρῶτον, ἀδελφοί μου, ἐγὼ ὡς πρῶτον λόγον τῆς ἀπιστίας ποιό θεωρῶ; Ἂς λέγουν ἄλλοι ἱεροκήρυκες· ἐγὼ ὡς πρῶτον λόγον τῆς ἀπιστίας ποιό θεωρῶ; Θεωρῶ ποῖο, τὴν ἄγνοιαν τῆς ἁγίας Γραφῆς. Ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχή, ποὺ θὰ ὀνομασθῇ αἰὼν τῆς ἐπιστήμης, αἰὼν τῆς γνώσεως, αἰὼν περὶ τοῦ ὁποίου προφήτευσε ὁ Δανιήλ, ὅταν εἶπε, ὅτι «ἡ γνῶσις θὰ πληθυνθῇ» σφόδρα (Δαν. 12,4). Φθάσαμε σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ μέρα – νύχτα στὰ δάση τὰ ἀπέραντα τῆς Νορβηγίας κόβουν κορμοὺς δέντρων, κόβουν, ξυλεύουν, τὰ δέντρα, ὁλόκληρα δάση, νὰ τὰ κάνουν πολτό, χαρτί, χαρτομάζα, καὶ μέρα – νύχτα τὰ τυπογραφεῖα, τὰ πιεστήρια τοῦ κόσμου δουλεύουν ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ νὰ μουτζουρώνουν τὰ χαρτιά, νὰ τυπώνουν βιβλία, νὰ τυπώνουν περιοδικά, νὰ τυπώνουν ἔντυπα, νὰ τυπώνουν παντὸς εἴδους βιβλία, καὶ δι᾽ αὐτῶν νὰ σκορπίζεται ἡ γνῶσις. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2365

Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 9,17-31)
11 Ἀπριλίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Η απιστια και τα αιτια της

Α΄. Τί εἶνε ἀπιστία

«Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (Μᾶρκ. 9,19)

Ἀκούω, ἀγαπητοί μου, τὰ λόγια αὐτὰ καὶ ἀ­νησυχῶ, φοβοῦμαι – σεῖς δὲν ἀνησυχεῖ­τε, δὲν φοβᾶστε; «Γενεὰ ἄπιστος» (Μᾶρκ. 9,19), γενεὰ «διεστραμμένη» (Ματθ. 17,17. Λουκ. 9,41)! Τίνος εἶνε τὰ λό­για αὐτά; Μήπως τοῦ αὐστηροῦ προφήτου Ἠ­λία, ποὺ «ἐ­ζήλωσε τῷ Κυρίῳ παντοκράτορι» (Γ΄ Βασ. 19,10) καὶ ἤλεγξε Ἀ­χαὰβ καὶ Ἰεζάβελ, καὶ ἔ­σφαξε τοὺς ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης; Ὄχι. Εἶνε λό­για τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἀ­κούσαμε σήμερα Δ΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν.
–«Γενεὰ ἄπιστος», ἀνυπόφορη! Εἶνε δυνα­τὸν νὰ ἐκφράζεται ἔτσι ὁ Κύριος; λένε μερικοί.
Κάνουν ὅμως λάθος. Ὁ Κύρι­ος ναί, εἶνε ὅ­λος ἀ­γάπη· ἀλλὰ ἡ ἀγάπη ὡς ἀ­ρετὴ εἶνε συνδεδεμένη μὲ τὴν ἄλλη θεμελι­ώ­δη ἀρετή, τὴν δι­και­οσύνη. Ὅπου δὲν ὑπάρχει δικαιοσύνη, ἡ ἀ­­γάπη εἶνε ἀσθενής, ἔκφυλη, δὲν διακρίνει με­τα­­ξὺ φωτὸς καὶ σκότους, ἀληθείας καὶ ψεύδους. Ὁ Κύριος, ἀκριβῶς δι­ότι ἀγαποῦσε τὸ πλάσμα του, καυτηριάζει τὴν πλάνη καὶ τὴν ἁ­­­μαρτία ποὺ τὸ ἀπειλεῖ· ἔρριξε κεραυνοὺς ἐναν­τίον τῆς ὑ­ποκρισίας (βλ. Ματθ. 23,13-33), ἅρπαξε φραγγέλλιο κα­τὰ τῆς ἀσεβείας (βλ. Ἰω. 2,16). Ὅσο ἀγαποῦ­σε τὸ ἀ­γαθό, τόσο μισοῦσε τὸ κακό. Καὶ σήμερα ἐκφράζεται ἐ­ναντί­ον τῆς ἀπιστίας. Ἡ ἀφορμὴ εἶνε γνωστή. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2364γ΄

Γ΄ Κυρ. Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως
4 Ἀπριλίου 2021

Ο σταυρος του Κυριου

Γ΄. Λυτρωτικη δυναμις και υποχρεωσεις

Ἀφοῦ γνωρίσαμε, ἀγαπητοί μου, τὴ σημασία τοῦ τιμίου σταυροῦ γιὰ τὴν σωτηρία μας κα­θὼς καὶ μερικὲς θαυμαστὲς προτυπώσεις του ἀπὸ τὴν παλαιὰ δι­αθήκη, θὰ τελειώσω τώρα ὑ­πογραμ­μίζον­τας ὅτι, ὅσοι στὸ βάπτισμά μας δεχθήκαμε στὸ μέτωπο τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, νὰ γευώμεθα τὴ λυτρωτικὴ δύναμί του καὶ βέβαια νὰ εἴμαστε συνεπεῖς στὶς ὑποχρεώσεις μας πρὸς τὸν ἐσταυρω­μένο Κύριό μας.

Κάποιος ἀσκητής, ποὺ τὸ κορμί του εἶχε λειώσει, κουρασμένος ἀπ᾽ τὸν ἀγῶνα παρακάλεσε· –Θεέ μου, δὲν ἀντέχω ἄλλο, ἐλάφρυ­νε τὸ σταυρό μου. Τὴ νύχτα εἶδε ὅραμα· χέρι Θεοῦ τὸν μετέφερε σὲ μιὰ πεδιάδα, ὅ­που ὑ­πῆρχαν ὅλοι οἱ σταυροί, μικροὶ – μεγάλοι, καὶ ὁ ἄγ­γελός του εἶπε· –Διάλεξε ποιόν μπορεῖς νὰ σηκώσῃς. Δοκιμάζει ἕναν, τοῦ φάνηκε βαρύς· ἦταν ὁ σταυρὸς τοῦ ἁ­γίου Ἀν­τωνίου. Δο­κιμάζει ἄλλον, τοῦ φάνηκε βαρύτερος· ἦταν τοῦ με­γάλου Ἀθανασίου. Πάει πιὸ ᾽κεῖ σὲ ἄλ­λον, μὰ ἦ­ταν ἀκόμα πιὸ βαρύς· ἦταν τοῦ ἱεροῦ Χρυσο­στόμου. Φτάνει τέλος σ᾽ ἕνα σταυ­ρὸ καὶ δοκι­μάζει, μὰ αὐτὸν δὲν μποροῦσε ὄχι νὰ τὸν σηκώσῃ, οὔτε κἂν νὰ τὸν κουνήσῃ. Βο­ήθεια! φωνάζει. Τρέχουν ἀ­σκητές, ἱεράρχες, προφῆ­τες, ἄγγελοι. Κανείς δὲν μποροῦσε νὰ κουνή­σῃ αὐ­τὸ τὸ σταυρό. –Τίνος εἶνε; ρωτάει. Κι ὁ ἄγ­γελος τοῦ λέει· –Πέσε προσ­κύνησε, εἶ­νε ὁ σταυ­ρὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. –Καὶ γιατί εἶ­νε τόσο βαρύς; –Γιατὶ ἐπάνω του εἶ­νε οἱ ἁ­­μαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου· ὁ Χριστὸς εἶ­νε «ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29).
Στὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου ἔχουμε προσ­θέσει κ᾽ ἐ­μεῖς τὸ δικό μας βάρος· κ᾽ ἐγώ, κ᾽ ἐσεῖς, ὅ­λοι μας. Φορτώθηκε εὐθῦνες δικές μας, ἁ­μαρ­τί­ες αἰ­ώνων, καὶ χαρίζει σὲ ὅλους τὴ λύτρωσι.

Μὴ νομίσουμε ὅμως ὅτι ὁ σταυρὸς ἐνεργεῖ κατὰ τρόπο μαγικό· ὄχι. Χρειάζεται, ὅπως εἴ­πα­με, καὶ ἀπὸ μέρους μας ἡ πίστι.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2364β΄

Γ΄ Κυρ. Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως
4 Ἀπριλίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ο σταυρος του Κυριου

Β΄. Παραδειγματα και προτυπωσεις

Μιλήσαμε, ἀγαπητοί μου, ἕως τώρα γιὰ τὴ σημασία καὶ τὴν ἀξία τοῦ τιμίου σταυροῦ. Ἀλλ᾽ αὐτὰ ποὺ εἶπα ἦταν θεωρητικά. Τώρα θ᾽ ἀναφέρω μερικὰ ἱστορικὰ παραδείγματα καὶ προτυπώσεις τοῦ σταυροῦ, ποὺ ἐξιστοροῦν­ται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη.
Μερικοὶ νομίζουν ὅτι ὁ σταυρὸς ἐμ­φανίζεται ὅταν ὁ Κύριος θυσιάστηκε, τὸ 33 μ.Χ.. Λάθος. Ὁ σταυρὸς ἐμφανίζεται 2.000 χρόνια πρὸ Χριστοῦ. Εἶνε τέτοια ἡ σημασία τοῦ σταυροῦ, ὥστε ἡ σκιά του καλύ­­πτει αἰῶνες καὶ χιλιετίες. Ἔχετε πάει σὲ ἀτελιὲ ζωγρά­φου; Ὁ ζωγράφος παίρνει στὴν ἀρ­χὴ ἕνα κάρβουνο καὶ κάνει τὴ σκιαγραφία ἐ­κείνου ποὺ θὰ ζωγραφίσῃ· κατό­πιν ἐπάνω στὴν σκιαγραφία προσ­θέτει μὲ τὸ πινέλλο τὰ χρώματα, καὶ μετὰ ἀπὸ καιρὸ παρουσιάζει τὸ ἔργο τελει­ωμένο. Ἔτσι τὸ Πνεῦ­μα τὸ ἅγιο μέσα στὴν Παλαιὰ Διαθήκη σκιαγραφεῖ μὲ τρόπο θαυμαστὸ τὸν τίμιο σταυρό.
Προτοῦ λοιπὸν νὰ παρουσιαστῇ ὁ Ἐσταυρωμένος, ὁ σταυρὸς θαυματουργεῖ. Ποῦ; Read more »

MHTPOΠOΛITOY AYΓOYΣTINOY KANTIΩTOY
Κυριακή Γ΄ Nηστειών ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

«Τι ωφελήσει ανθρωπον εαν κερδήσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού ; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού ;»
(Μάρκ. 8,36-37)

ENΑ, αγαπητοί μου, από τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν τους σοφούς α ποτελει το ερώτημα· Tι είναι ο άνθρωπος; Eίναι κι αυτός απλώς ένα ζώο με κατώτερες ορέξεις; Ποιά η αρχή του, από που προέρχεται; Ποιός ο σκοπός και ο προορισμός του; Ποιά τα συστατικα και ποια τα βάθη της υπάρξεώς του; Tι είναι ο άνθρωπος; Στύβουν τα μυαλά τους οι σοφοί. Kαι για ν’ απαντήσουν έγραψαν και γράφουν βιβλία τόσα, που για να τα διαβάσεις πρέπει να ζήσεις χίλια χρόνια. Αλλ’ αν τα ζυγίσουμε όλα αυτά τα βιβλία, είναι ένα άχυρο μπροστά στα λόγια που λέει σήμερα το ευαγγέλιο. Λόγια, που αν καθήσουμε έστω πέντε λεπτά και τα σκεφτούμε σοβαρά, είναι ικανά να κάνουν και τον πιο αμαρτωλό ν’ αλλάξει πορεία, σήμερα Kυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Tα λόγια αυτά δεν είναι γραμμένα με μελάνι, αλλά με το αίμα του Xριστού μας. Eίναι αυτά που ακούσαμε· «Tι ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;» (Mάρκ. 8,36). Αυτά τα λόγια δίνουν τη λύσι στο πρόβλημα άνθρωπος. Mας λένε ποιά είναι η αξία του ανθρώπου. Kαι ποιά, αγαπητοί μου, είναι η αξία του; Που έγκειται η αξία και σε τι συνίσταται το μεγαλείο του ανθρώπου; Read more »

Γ΄ Κυριακὴ Νηστειῶν-Σταυροπροσκυνήσεως

Σταυρος, το συμβολο του Ελληνικου γενους

ΣΗΜΕΡΑ, Γ΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, προσ­κυνοῦμε τὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μιλήσαμε ἄλλοτε γιὰ τὸ μοναδικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο σταυρὸ ποὺ σήκωσε καὶ ὑπέμεινε ὁ Κύριος, τὴ μόνη παρηγορία καὶ τὸ σωσίβιο τῆς ἀνθρωπότητος, τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Ἄλλη φορὰ μιλήσαμε γιὰ τὸ σταυρὸ τοῦ πιστοῦ, τὸ σταυρὸ δηλαδὴ ποὺ ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς πρέπει νὰ σηκώσῃ. Τώρα θὰ μοῦ ἐπιτρέ­ψετε νὰ προχωρήσω λίγο ἀκόμη καὶ νὰ πῶ, ὅ­τι ὁ τίμιος σταυρός, εἰδικῶς καὶ ἐξαιρετικῶς γιὰ μᾶς τοὺς ῞Ελληνες, σημαίνει καὶ κάτι ἄλ­λο· εἶνε καὶ τὸ ἐθνικό μας σύμβολο.

* * *

῍Αν πᾶτε στὰ ῾Ηνωμένα ῎Εθνη, ἐκεῖ θὰ δῆτε στὸ προαύλιο τοῦ μεγάρου τῶν ῾Ηνωμένων ᾿Ε­θνῶν νὰ εἶνε στημένα κοντάρια σημαιῶν. Πό­σες σημαῖες; 155 σημαῖες κυματίζουν. Σε­βόμεθα κάθε σημαία, καὶ τοῦ μικροτέρου ἀ­κό­μη ἔθνους. ῍Αν παρατηρήσετε τὶς σημαῖ­ες μία πρὸς μία, θὰ δῆτε ὅτι ἔχουν ἐπάνω τους ἀ­ποτυπωμένα διάφορα σύμβολα, τὰ ὁποῖα χαρακτηρίζουν τὸ λαὸ κάθε κράτους. Στὴ μιὰ ση­­­μαία θὰ δῆτε τὸ λιοντάρι, σύμβολο τῆς δυ­νάμεως ποὺ εἶχε τὸ ἔθνος αὐτὸ τὸ ἰσχυρό. Σὲ ἄλλη σημαία θὰ δῆτε μία δέσμη ἀπὸ βέργες, ὡς σύμβολο τῆς ἑνότητος τοῦ ἔθνους. Σὲ ἄλ­λη σημαία θὰ δῆτε ἕνα μισοφέγγαρο, τὸ ἄθλιο μισοφέγγαρο ποὺ στάζει αἷμα ἀπὸ τὰ ἐγ­κλή­ματα· εἶνε ἡ σημαία τῶν Τούρκων. Σὲ ἄλλη ση­μαία μεγάλης δυνάμεως, ὑπερδυνάμεως, θὰ δῆτε τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ σὲ ἄλλη σημαία, ἄλλου μεγάλου κράτους ὅπου ἐπικρα­τοῦσε ἡ ἀθεΐα, θὰ δῆτε τὸ σφυροδρέπανο. Καὶ σὲ ἄλλες σημαῖες θὰ δῆτε ἄλλα σύμβολα. Στὴ δική μας σημαία; οὔτε λιοντάρια, οὔτε ἀστέρια, οὔτε σφυροδρέπανα, οὔτε κάποιο ἄλλο ἐπίγειο σύμ­βολο. Στὴν ἑλληνικὴ σημαία θὰ δῆτε τὸν τίμιο σταυρό.
Μάλιστα. ᾿Ανέκαθεν τὸ ῾Ελληνικὸ ἔθνος ἐ­θρήσκευε. Καὶ ὅταν διὰ τοῦ ἀποστόλου Παύλου γνώρισε τὸν ἀληθινὸ Θεό, ἄφησε τὶς ψευ­δεῖς θεότητες τῶν εἰδώλων καὶ ἐγκολπώθηκε τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ὁ ὁ­ποῖος στὸν Τίβερι ποταμό, παρὰ τὴν Μουλβία γέφυρα, κατενίκησε τὸν Μαξέντιο, κατήργησε τὶς εἰδωλολατρικὲς σημαῖες καὶ ὕψωσε ση­μαία χριστιανική, τὸ λάβαρο μὲ τὸ «ἐν τού­τῳ νίκᾳ». Ἔτσι ὁ σταυρὸς ἔγινε σημαία τῶν στρα­τευμάτων τοῦ Μεγάλου Κωνσταν­τίνου. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2364

Γ΄ Κυρ. Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως
4 Ἀπριλίου 2021

Ο σταυρος του Κυριου

Α΄. Σημασία καὶ ἀξία
«Ὁ σταυρός σου, Κύριε, ζωὴ καὶ ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ λαῷ σου· καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ πεποιθότες σὲ τὸν ἀναστάντα Θεὸν ἡμῶν ὑμνοῦμεν· ἐλέησον ἡμᾶς» (Παρακλ. ἦχ. πλ. β΄, Κυρ. αἶν.)

Ἀνεβαίνοντας, ἀγαπητοί μου, σὲ ἄμβωνες μεγάλων κεντρικῶν ναῶν αἰσθάνομαι δέ­ος. Γιὰ νὰ εἶμαι ὅμως εἰλικρινής, ὁ σπουδαιότε­ρος ἄμβωνας ποὺ ἔχω ἀνεβῆ εἶνε κάποιος ἄλ­λος. Ποιός; Κάτι χαλάσματα, ἐρείπια σὲ χωριὰ κατεστραμμένα ἀπὸ φωτιὰ καὶ σίδερο, ῥα­χοῦ­λες εὐλογημένες, βουνὰ πανύψηλα, βράχια γυμνὰ ποτισμένα μὲ αἷμα, Θερμοπύλες ὅπου γράφτηκε ἡ νεώτερη ἱστορία τοῦ σταυροφόρου ἔθνους μας, ζυγίζουν γιὰ μένα παραπάνω ἀπ᾽ ὅλες τὶς μεγαλουπόλεις. Τὰ βράχια ἐκεῖνα, ποὺ μὲ ἐλέησε ὁ Θεὸς ν᾽ ἀνεβῶ σὲ ἡμέρες φρι­κτές, ἦταν ὁ ὡραιότερος ἄμβωνάς μου.
Ἡ πρωτεύουσα –μὴ κακοφα­νῇ σὲ κανένα– εἶνε γιὰ μένα Νινευΐ, Σόδομα, Βαβυλώνα. Ἄχ χωριουδάκια εὐλογημένα, κα­­λύβες φτωχικές, βράχια ὅπου σφύζει ὁ παλμὸς τῆς πατρί­δος! πόσο χάνουμε ὅ­λοι μας ὅ­ταν κακὸς ἄνεμος μᾶς ξερριζώνῃ, μᾶς παίρνῃ ἀπὸ σᾶς καὶ μᾶς ῥίχνῃ στὴν χαώδη βαβυλωνιακὴ ζωή! Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2360

Α΄ Κυρ. Νηστ. – Ὀρθοδοξίας (Ἰω. 1,44-52)
21 Μαρτίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο Κυριος μας βλεπει!

«Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε» (Ἰω. 1,49)

Ὁ Ναθαναήλ, ἀγαπητοί μου, ταπεινὸς ψαρᾶς ἀπὸ τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας, δέχεται τὴν πρότασι ἑνὸς φίλου του. Ποιά πρότασι;
Ὁ Ναθαναὴλ καὶ ὁ Φίλιππος ἦταν δύο πιστοὶ Ἰσραηλῖτες, ποὺ μελετοῦσαν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἔλευσι τοῦ Μεσσία. Ἀπὸ καιρὸ τοὺς συνέδεε ἱερὴ φιλία, εἶχαν δεθῆ στενὰ μεταξύ τους καὶ ἐμπιστεύονταν ὁ ἕνας τὴ γνώμη τοῦ ἄλλου. Τώρα λοιπὸν ὁ Φίλιππος ἐνθουσιασμένος λέει· –Ναθαναήλ, σοῦ φέρνω τὴν πιὸ μεγάλη εἴδησι, ἦρθε ἐκεῖνος ποὺ περιμέναμε· αὐτὸν ποὺ ἔλεγε ὁ Μωυσῆς καὶ οἱ προφῆτες τὸν βρήκαμε, εἶνε ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ. Ὁ Ναθαναὴλ ὅμως δὲν φαίνεται νὰ ἐνθουσιάζεται. –Ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, λέει, μπορεῖ νὰ βγῇ τίποτε καλό; (ἡ Ναζαρὲτ δὲν εἶχε καλὴ φήμη). Καὶ τότε ὁ Φίλιππος, χωρὶς νὰ προσθέσῃ ἄλλα λόγια, προτείνει ἁπλῶς στὸν φίλο του· –«Ἔρχου καὶ ἴδε» (Ἰω. 1,46-47). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2358

Καθαρὰ Δευτέρα
15 Μαρτίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Μεγαλη Τεσσαρακοστη

«Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τὴν νηστείας ἀγῶνα –οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες δικαίως στεφανοῦνται– καὶ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ σταυροῦ τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα, ὡς τεῖχος ἄρρηκτον κατέχοντες τὴν πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην· ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν. Ὁ ποιῶν ταῦτα τὸν ἀληθινὸν κομίζεται στέφανον παρὰ τοῦ παμβασιλέως Χριστοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως» (αἶν. Κυρ. Τυρ.)

Μπήκαμε, ἀγαπητοί μου, στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Νέα παράτασι, νέα προθεσμία –ἴσως τὴν τελευταία– μᾶς δίνει μὲ τὸ ἔλεός του ὁ Κύριος, γιὰ νὰ ξεπλύνουμε στὰ θερμὰ δάκρυα μιᾶς εἰλικρινοῦς μετανοίας τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή μας. Read more »

Μεγάλη Παρασκευή πρωϊ
ΤΡΕΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΣΕ pdf

ΔΙΨΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!

Μεγαλη Παρασκευή βραδυ

ΘΕΑΡΕΣΤΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ

Μεγάλη Παρασκευὴ βράδυ

ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ

«Τέξασα Ζωήν, παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, παῦσον Ἐκ­κλη­σίας σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄)

ΜΑΣ ἀξίωσε ὁ Θεός, ἀγαπητοί μου, ν᾽ ἀ­κού­σουμε κι ἀπόψε τὰ ἐγκώμια, ποὺ εἶ­νεἕνας γλυκύτατος ὕμνος πρὸς τὸν ἐσταυ­ρω­μένο Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου. Τὰ ἐγκώμια εἶ­νε περίπου τριακόσα, ἀλλὰ ψάλλονται μόνο ἑ­­κατό. Ἔχω συνήθεια τὴν ἡμέρα αὐτὴ νὰ ἑρμη­νεύω ἕνα ἀπὸ αὐτά. Ἐξέλεξα τώρα τὸ τελευταῖο ἐγκώμιο τῆς δευτέρας στάσεως, ποὺ εἶ­νε μία δέησις πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.

Τί λέει τὸ ἐγκώμιο αὐτό. Παναγία, λέει, «πα­ναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, ἡ τέξασα τὴν Ζωήν (δηλαδὴ τὸν Χριστόν), παῦσον τὰ σκάνδαλα τῆς Ἐκ­κλησίας καὶ δώρησαι αὐτῇ τὴν εἰρήνην ὡς ἀ­γα­θή» (στ. Β΄). Παρακαλοῦμε τὴν Παναγία νὰ πρεσβεύσῃ στὸ Θεό, νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα ποὺ ὑπάρχουν γενικὰ στὴν κοινωνία καὶ εἰδικώτερα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, καὶ νὰ εἰρηνεύσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Read more »