ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
Γεώργιος Φωτ. Παπαδόπουλος
Τις ημέρες αυτές (28.08.2013) συμπληρώθηκαν τρία (3) χρόνια από την προς Κύριον εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Ο αλησμόνητος πατήρ υπήρξε ο εμπνευστής εκατοντάδων χιλιάδων χριστιανών ανά τον κόσμο. Επιτέλεσε έργο πνευματικό και φιλανθρωπικό που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνο των Αγίων Αποστόλων και πρώτων Μαθητών του Χριστού και των Τριών Ιεραρχών. Έζησε ασκητικά και ιεραποστολικά, όπως ο Χριστός και δίδαξε απλά αλλά θεολογικά, όπως ο Χριστός. Συμπεριφέρθηκε δε σε κάθε γεγονός, περιστατικό και πρόβλημα που προέκυψε στα 104 χρόνια της επίγειας βιοτής του, όπως θα συμπεριφερόταν και θα έπραττε ο Χριστός. Ήταν τρομερά αφιλοχρήματος, φοβερά φιλακόλουθος, ασυζήτητα ευθύς και πιστός τηρητής των Κανόνων της Ορθοδοξίας μας. Γαλούχησε τέσσερις γενιές ανθρώπων σε δέκα και πλέον πόλεις της Μακεδονίας, της Στερεάς, της Θεσσαλίας, της Πελοποννήσου, στην Αθήνα. Ακριβώς για το τεράστιο έργο του, αλλά και για τον γεγονός ότι κήρυττε τον ΧΡΙΣΤΟ και ΜΟΝΟΝ, πολεμήθηκε και κυνηγήθηκε κατά κόσμον από τους πολεμίους της Εκκλησίας μας οι οποίοι πάντοτε κατατρωπόνονταν μπροστά στα επιχειρήματα, το έργο αλλά και την συντριπτική πλειοψηφία του φιλόχρηστου λαού που είχε με το μέρος του. Ήταν όντως θεοπρόβλητος αλλά και λαοπρόβλητος από τον ευλαβή κόσμο. Το κήρυγμά του μπορεί να συγκριθεί μόνον με του Ιερού Χρυσοστόμου. Τέτοιοι Κληρικοί και δη Επίσκοποι γεννιούνται ένας κάθε 100 χρόνια και αν. Προσωπικά, υπήρξε για μένα πρώτος καθοδηγητής μου, με φώτισε με τα βιβλία και τις ομιλίες του και με νουθέτησε μέσα από την επιστολική αλληλογραφία μας. Με ώθησε προς την Εκκλησία μας, την Ορθοδοξία και υπήρξε πνευματικός πατέρας μου και πρότυπο ζωής, παράδειγμα προς μίμηση, από Κληρικούς και λαικούς που επιθυμούν να ζουν και να πολιτεύονται κατά Θεόν. Αντί άλλου αφιερώματος, για τα τρία χρόνια από την εκδημία του, παραθέτω το κείμενο που εξέδωσαν αγαπητοί και ευλαβείς αδελφοί, από το αυτάδελφο σωματείο του ζεύγους Ιωάννη και Αικατερίνης Αναγνωστοπούλου και που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της «Φωτεινής Γραμμής» (η ηλεκτρονική της δ/νση ακολουθεί).
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΑΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ
Υικώς Γεώργιος Φωτ. Παπαδόπουλος-Κήρυξ του θείου λόγου- πρ. Αντιδήμαρχος Χίου
_______________________________________
ΣTA ΣEΡBIKA
______________________________________
СЕЋАЊЕ НА БЛАЖЕНОПОЧИВШЕГ
МИТРОПОЛИТА ФЛОРИНСКОГ АВГУСТИНА
Данас (28.08.2013), навршиле су се три (3) године од уснућа у Господу блаженопочившег Митрополита Флоринског о. Августина Кантиота. Незаборавни отац Августин је био надахнитељ на хиљаде хришћана широм света. Вршио је духовна и филантропска дела која се могу једино упоредити са делима светих Апостола и првих ученика Христових као и са делима света Три Јерарха. Живео је аскетски и мисионарски, као Христос поучавао је једноставно али теолошки. Опходио се у сваком догађају, прилици и проблему који је произишао у 104 године његовог земаљског живота, како би то чинио и сам Христос. Није био среброљубив и био је веома доследан канонима, неоспорно израван и верни чувар Канона нашег Православља.
Извео је на пут четири хришћанска поколења у десетак градова Македоније, Стерије, Тесалије, Пелопонеза и Атине. Управо због његовог огромног дела, али и зато што је проповедао САМО ХРИСТА, многи противници Цркве су се борили и прогонили га, а да при том нису успели да умање број његових дела и велико мноштво хришћана које је имао на својој страни. Био је и божији а и народни изабраник. Проповед његова једино може да се упореди са проповеди светог Јована Златоустог. Такви свештеници и Епископи се рађају једном у 100 година. За мене лично је био мој први усмеривач,човек који ме просветио са својим књигама и говорима, и кроз наше мисионарско дописивање ме је усмеравао на пут истине. Усмерио ме је ка нашој Цркви, Православљу, једном речју био је за мене духовни отац и пример живота, вредан опонашања, од свештеника и лаика који желе да живе и владају се по Богу.
ВЕЧНИ ПОКОЈ НАШЕМ БЛАЖЕНОПОЧИВШЕМ
ЕПИСКОПУ И СТАРЦУ о. АВГУСТИНУ КАНТИОТУ
Георгије Фот. Пападопулу – Проповедик речи божије, бивши Заменик градоначелника Хиа.
ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΥ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΚΥΡΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ καθὼς καὶ τῶν ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας θὰ τρίζουν καὶ θὰ βοοῦν: «ἀνάθεμα σὲ ἐκείνους τοὺς ἀπογόνους μας καὶ συγχρόνους ἰθύνοντες, Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι, ἐνῷ κόπτονται γιὰ τὴν ἄμεση πραγματοποίησιν τοῦ κεντρικοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους στὴν Ἀθήνα καὶ πολλῶν ἄλλων στὰ περίχωρα, ὅμως γίνονται «ἀφωνότεροι ἰχθύος» γιὰ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΓΕΡΟΥ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
1. Βάσει τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης (προσεχῶς θὰ τὴν ἀναρτήσουμε ὁλόκληρη) κανένα ἄλλο τέμενος δὲν ὑποχρεούμεθα νὰ κατασκευάσουμε στὴν Ἑλλάδα, πέραν τῶν ὅσων ὁρίζονται εἰς αὐτή.
Ὅμως μὲ τὴν ἀντεθνικὴ καὶ ἀντιχριστιανικὴ συμπεριφορά τους οἱ σημερινοὶ ἰθύνοντες, Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, ἀναγνωρίζουν de facto μουσουλμανικὴ μειονότητα καὶ πέραν τῶν Νόμων Ξάνθης καὶ Ροδόπης, σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα.
Αὐτὸ τὸ «πάτημα πεπονόφλουδας» τῶν ἰθυνόντων θὰ τὸ πληρώνουν οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς μὲ τόκο καὶ ἐπιτόκιο (ἐπίκειται «Κοσσοβοποίησι» τῆς πατρίδας μας) καί, μὲ τὴν σειρά τους, θὰ ἀναθεματίζουν μὲ ὅλη τὴν δύναμι τῆς ψυχῆς τους τοὺς σημερινοὺς ἰθύνοντες. Ἡ λύσις ὅμως καὶ ἡ θεραπεία δὲν εἶναι τὰ ἀναθέματα ἀλλὰ ἡ πρόληψις τοῦ κακοῦ.
2. Ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης δὲν ὑπάρχει πλέον γιὰ νὰ κατατροπώνῃ τοὺς ἐξομότες, τοὺς προδότες καὶ τοὺς γεννίτσαρους τοῦ πνεύματος.
Σημερινοὶ ἰθύνοντες εἶναι καιροσκόποι τῆς συναλλαγῆς, τοῦ παζαρέματος, τῶν φατριῶν καὶ ἀνήκουν στὴν Ο.Φ.Α.Ε. (Ὅπου Φυσάει Ἄνεμος Εὐνοϊκός) καὶ δὲν ἔχουν θάρρος καὶ παρρησία νὰ κατατροπώνουν τοὺς μοχθηροὺς νοητοὺς λύκους τῆς Πολιτείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας.
Ἑκατομμύρια ὀρθοδόξα καὶ ἐθνικὰ σκεπτομένων στενάζουν καὶ βροντοφωνοῦν: «Ἄχ Αὐγουστῖνε ποῦ εἶσαι;».
3. Μᾶς ἐγκατέλειψε πρὸ 3 ἐτῶν. Ἄς προσευχόμεθα μὲ ὅλη τὴν δύναμι τῆς ψυχῆς μας νὰ μεσιτεύῃ στὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτῆρα Χριστό, νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ καὶ πάλι ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς παθιασμένους μωαμεθανοὺς ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν μασωνία, τὸν σιωνισμό, τὸν μαρξισμό, τοὺς σοσιαλ-ληστές, τοὺς οἰκουμενιστές, τοὺς ἀνήκοντες στὴν στοὰ Bildeberg, τὴν νέα τάξι πραγμάτων, τὴν νέα ἐποχή, τὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, τὸν ὑλικὸ εὐδαιμονισμό, τὴν ἠθικὴ ἐξαχρείωσι, τὴν ὑλικὴ ἐξαθλίωσι, καὶ τοὺς ἐθνοκάπηλους, ποὺ διατείνονται ὅτι δῆθεν ἐμφοροῦνται ἀπὸ ὀρθές, ἐθνικὲς καὶ ὀρθόδοξες ἀρχές . . .
4. Βλέποντες ἰθύνοντες Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας ὅτι τὸ «Τάμα τοῦ Κολοκοτρώνη ὅλους μᾶς ἐμπνέει ὅλους μᾶς ἑνώνει» καὶ ὅτι θὰ συμβάλλῃ στὴν ἠθικὴ τόνωσι καὶ ἀναγέννησι τῶν Ἑλλήνων, ὡς ἐκτελεστικὰ ὄργανα τῶν Rotschoild, Georg Soros καὶ λοιπῶν ἀντιχρίστων ἀνθελλήνων, τὸ σαμποτάρουν παντοιοτρόπως . . .
5. Ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης θὰ τοὺς παίρναγε ὅλους «γενεὲς δεκατέσσαρεις» καὶ θὰ Read more »
Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΛΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΝΩ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ. ΕΞΑΛΛΟΥ Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑ΄Ι΄ΣΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΦΘΑΣΕΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΤΑΝ ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ… ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΑΓΙΑΣΕ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΕΛΙΚΑ ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΟΠΩΣ ΄΄ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ΄΄ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΥΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ; ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΙΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΕΙΜΑΙ.
Θερμά συγχαρητήρια στον κ.Γεγάκη για τη θαυμάσια συλλογιστική του.
Αναφορικά με τη δήθεν «συγγνώμη» του μακαριστού Αυγουστίνου, καλό θα είναι, όποιοι διαδίδουν τέτοιες φαιδρότητες,με πρώτον και καλύτερον το μητροπολίτη Προικοννήσου, να έχουν υπόψιν ότι ο αοιίδιμος γέρων σκεπτόταν σοβαρά να διακόψει το μνημόσυνο και του νυν πατριάρχη Βαρθολομαίου όπως διαφαίνεται από επιστολές του προς αυτόν (τουτέστιν τον πατριάρχη). Ο αείμνηστος ιεράρχης σεβόταν μεν το θεσμό του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αλλά σε θέματα πίστεως δε χαριζόταν σε πρόσωπα. Γνώριζε να διακρίνει το θεσμό απ τα πρόσωπα που τον εκπροσωπούν (μακάρι να ευπροσωπούσαν κι όλας)! Λίγο περισσότερος σεβασμός στην ιερά του μνήμη δε θα έβλαπτε!
Λ.Ν.