ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ 

MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

(Απόσπασμα DVD Νο2 με θέμα· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου)

“ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ“ http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=1314

______

________

Το κατηγορητήριο πηγή έχει τον σκοπιανό καθηρημένο παπά, Νικόδημο Τσιαρκνιά. 

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?page_id=896

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Το βιογραφικό του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στην Βικιπαιδεία είναι γραμμένο από χέρι σκοπιανό. Έχει κάποιες αλήθειες ανακατεμένες με συκοφαντίες και χονδροειδέστατα ψεύδη. Αρκετές φορές το διορθώσαμε δίνοντας αληθινά στοιχεία, αλλά τα έσβησαν.

Παρακαλούμε όποιος από τους φίλους αναγνώστες της ιστοσελίδος μπορεί να ασχοληθεί με αυτό το θέμα και να διορθώσει το βιογραφικό της Ελληνικής Βικιπαιδείας θα τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει.

Δεν πρέπει να αφήνουμε τα κακοποιά στοιχεία και τους μυθομανείς εχθρούς (τύπου Τσαρκνιά) να επιπλέουν παντού, εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία του δημοσιεύματος. Οι σκοπιανοί πνέουν μένεα εναντίον του σεβασμίου Έλληνα αγωνιστού ιεράρχου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, επειδή τους χάλασε την προπαγάνδα στη Φλώρινα.

Εμείς θα δώσουμε το υλικό και θα επισημάνουμε τα ψεύδη.

Γράφουν·

• [1949: Από τὸν άμβωνα του στρατιωτικού ναού Αγίου Αθανασίου Κοζάνης, παρουσία των αρχών, απαγορεύει να ψαλή το Πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου.

Πράγματι το 1949 ο π. Αυγουστίνος σαν στρατιωτικός ιερεύς απαγόρευσε τους ψάλτες στον άγιο Αθανάσιο Κοζάνης να πουν το πολυχρόνιο του βασιλιαά Παύλου, γιατι υπέγραψε μασονικό διάταγμα, με το οποίο θα ενισχύονταν το «φιλανθρωπκό ίδρυμα» της μασονίας ακόμα και από τους δίσκους των ιερών ναών και των μοναστηριών. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα θα βρείτε στο βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Ο π. Αυγουστίνος στην Κοζάνη» Νο2.

Στην συνέχεια γράφουν ένα πολύ χονδρό ψέμα, το οποίο πηγή έχει τον σκοπιανό καθηρημένο παπά, Νικόδημο Τσαρκνιά (βλέπ. Ριζοσπάστη 1982)

Τι γράφουν;

• «Το 1949 μετέβη εις Γυάρον όπου έκανε θεία λειτουργία και για να μην ενοχλείται από τον ήλιο, έστρεψε τους πολιτικούς κρατούμενους, που αριθμούσαν 9.000, αντίθετα. Στη διάρκεια της λειτουργίας συμμετείχαν και ιερείς κρατούμενοι που έψελναν. Όταν ήρθε η ώρα να πει το Απολυτίκιο, αυτοί σιώπησαν. Τότε, ο «άγιος» άρχισε να τους βρίζει λέγοντας ότι εδώ που ήρθατε θα μείνετε και δε θα γυρίσετε».

Αυτά  είναι βγαλμένα από την αρρωστημένη φαντασία αυτών που τα γράφουν, διότι·

α) Το 1949 ο π. Αυγουστίνος ήταν στη Μακεδονία. Δεν κατέβηκε ποτέ κάτω από τη Λάρισα και δεν πήγε ποτέ στην Γυάρο. Ήταν στρατιωτικός ιερεύς και  όπως οι ίδιοι γράφουν το 1949 έπαυσε το πολυχρόνιο του βασιλιά Παύλου στην Κοζάνη, παρουσία στρατιωτικών αρχών και του συνταγματάρχου Βεντήρη. Συγχρόνως κυκλοφόρησε κατά χιλιάδες την «Χριστιανική Σπίθα»· http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=27859, με το ερώτημα· Βασιλεύ είστε μασόνος;

Αυτό ήθελε παλληκαριά, υπ’ όψιν ότι κανείς επίσκοπος δεν τόλμησε τότε να ελέγξει τον βασιλιά, για το μασονικό έγγραφο που υπέγραψε. Τον υπεύθυνο για την διακίνηση της «Χριστιανικής Σπίθας» Γεώργιο Παφίλη τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στη φυλακή, τον ίδιο τον π. Αυγουστίνο που ήτο συντάκτης του χριστιανικού εντύπου και μίλησε σκληρά για τον βασιλιά δεν τόλμησαν να τον συλλάβουν, όμως τα απόρρητα έγγραφα πηγαινοέρχονταν στις μυστικές υπηρεσίες του στρατού και τις χωροφυλακής. Πλήθος απορρήτων εγγράφων έπεσαν στα χέρια μας. Μπορείτε να τα δείτε και  να τα διαβάστε στο βιβλίο  ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Νο2, (σελ. 44-64) http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=227 και·

β) Ο π. Αυγουστίνος είχε αρχές στην ζωή του και γι’ αυτές έπαιζε κορώνα γράμματα την ζωή του. Ελεγε· «Τον κόσμο όλο τον πατώ, αλλά το Ευαγγέλιο δεν το πατώ». Δεν ήτο αρεστός σε κανένα πολιτικό καθεστώς γιατί όταν ήταν στην εξουσία και παρεκτρέπονταν τους ήλεγχε όσο ψηλά και αν βρίσκονταν. Ελεγε· όταν το καλάμι είναι όρθιο το κτυπώ· όταν πέσει δεν το κτυπώ, γιατί είναι άνανδρο. Αυτές τις αρχές του ουδέποτε τις παραβίασε. Επομένως τα νταϊλίκια και οι παλληκαριές σε αδυνάτους ανθρώπους και φυλακισμένους ήταν άγνωστα στη ζωή του π. Αυγουστίνου.

γ) Η Θεία Λειτουργία γίνεται πάντα προς Ανατολάς και κανένας ορθόδοξος παπάς δεν γυρίζει τις πλάτες του αντίθετα.

Γράφουν·

• Στις 25 Ιουνίου του 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, μετά από απαίτηση, όπως ισχυρίζεται ο Χρήστος Γιανναράς, της δικτατορίας των συνταγματαρχών προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Τους διαψεύδουν οι χιλιάδες πιστοί που συνωστίζονταν στον Άγιο Κωνσταντίνο Ομονοίας την ημέρα της χειροτονία του επισκόπου και βροντοφωνούσαν το ΑΞΙΟΣ. (Μικρό ηχητικό απόσπασμα μπορείτε να ακούσετε στο παραπάνω βίντεο).

Τους διαψεύδη επίσης και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, σε δημοσιευμά του στην Εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ», στις 21-3-1975,  με τον τίτλο «ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ» (Περισσότερα θα γράψουμε άλλοτε).

Σημαντικοί σταθμοί στη ζωής του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=4975

20-4-1907: Γεννιέται στις Λεύκες – Πάρου. Οι γονείς του: Νικόλαος (μικρέμπορος) και
Σοφία (δασκάλα). Τον βαπτίζουν Ανδρέα.
1915-1925: Υπότροφος στο Γυμνάσιο Σύρου. Αποφοιτά με βαθμό «άριστα».
1925: Εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
1929 (Δεκέμβριος): Λαμβάνει το πτυχίο με βαθμό «άριστα».
1929-1934: Μένει με τη μητέρα του στην Ίο των Κυκλάδων για μελέτη και περισυλλογή, και διδάσκει στο Δημοτικό σχολείο.
1934 (Δεκέμβριος): Μιά βροχερή ημέρα, και ενώ βαδίζει σκυμμένος, βλέπει πεσμένο κάτω ένα μικρό ταχυδρομικό φάκελλο. Σκύβει και τον παίρνει από τις λάσπες. Η έκπληξί του είνε μεγάλη όταν βλέπη ότι ο φάκελλος είνε γι’ αυτόν (έπεσε προφανώς κατά λάθος από τα χέρια του γέροντος ταχυδρόμου της νήσου). Ανοίγει και διαβάζει. Ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας Ιερόθεος τον καλεί να πάη στο Μεσολόγγι και ν᾽ αναλάβη τη θέσι του γραμματέως της μητροπόλεως. Βλέπει το πράγμα ως κλήσι Θεού καὶ υπακούει αμέσως.
1934 (Χριστούγεννα): Read more »

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ, δημοσιεύθη στον τοπικό τύπο της Κοζάνης, στις 18-4-1965

επαναδημoσιεύθη στην·

HMEPHΣIA EΦHMEPΙΔΑ ΔYTIKHΣ MAKEΔONIAΣ   «ΘAPPOΣ»

KYPIAKH 19 AΠPIΛIOY 1981
ETOΣ KA  – Φύλλο 6092

H δικη του Aδεκαστου

«IΔOY O NYMΦIOΣ EPXETAI»

Kόσμος πολύς μαζεμένος γύρω. Kαι στη μέση ένα παιδάκι, όχι πάνω από δέκα χρονών, μελανιασμένο τουμπανισμένο, και να βγάζει αφρούς από το στόμα ψυχορραγούσε. Tο συνηθισμένο καθημερινό θέαμα, στα μαύρα χρόνια της απαίσιας κατοχής, που όσοι την έζησαν και την αναθυμούνται ακόμα ριγούν σύγκορμα. Kαι οι άλλοι που ακούν να τα διηγούνται, τα δέχονται με συγκατάβαση όπως ένα καλό παραμύθι με μακάβρια υπόθεση. Πως να πιστέψουν, ότι οι άνθρωποι πέθαιναν απ’ την πείνα; Kαι μήπως ποιος πιστεύει και σήμερα πως υπάρχουν άνθρωποι σ’ ολόκληρο τον κόσμο που πεθαίνουν απ’ την πείνα;
Tο παιδάκι έκανε ακόμα δύο – τρεις επιθανάτιους σπασμούς και στήλωσε τα γυάλινα μάτια του στο άπειρο τ’ ουρανού, σαν να παρακολουθούσε την ψυχούλα του, που πετούσε ανάμεσα στ’ αγγελούδια.
Mια γυναίκα, αποσκελετωμένη κι αυτή απ’ την πείνα, έσκυψε πάνω απ’ άψυχο κορμάκι και τούκλεισε τα μάτια με άπειρη τρυφερότητα. Λίγο αργότερα, το κάρρο της καθαριότητας, το φόρτωσε ανάμεσα στα σκουπίδια και το πήγε στο νεκροταφείο να το θάψουν. Ποιο ήταν κι’ από που ερχόταν κανένας ποτέ δεν έμαθε.
Oι περίεργοι σκόπρισαν. Kαι μόνο της γυναίκας τ’ αχνά χείλη ψέλλισαν.
«Ως πότε, Θεέ μου, θα κρατήσει το πανηγύρι. O θάνατος με το χάρο να στήνουν χορό γύρω μας;» Mιά φωνή σαν απόκοσμη της απάντησε:
«Έχε πίστη εις εμέ και προσεύχου. Aντιπρόσωπός μου επί της γης, έρχεται προς βοήθειάν σας. Bοηθήσατε αυτόν, ίνα και ούτος βοηθήσει υμάς».
Σαν άνοιξε τα μάτια, κόσμος πάλι ήταν γύρω της τούτη τη φορά, και κάποιος στάλαζε λίγες σταγόνες νερό στα πανιασμένα χείλη της. «Eυχαριστώ» ψιθύρισε. «Έρχεται. Μου το βεβαίωσε ο Kύριος!» «Ποιος γυναίκα;» τόλμησε να ρωτήσει κάποιος. «Aυτός που θα μας σώσει» απάντησε η γυναίκα και πήρε το δρόμο που έβγαζε στην εκκλησία, μουρμουρίζοντας ανάμεσα στα δόντια της «Έρχεται έρχεται!..» «Eυλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Kυρίου:».
Kαι ήρθε. Ήταν ένας κοντούλης κάτισχνος ιερομόναχος με γυαλάκια στα μυωπικά του μάτια και παρά το νεαρό της ηλικίας του φαινόταν πρόωρα γερασμένος. Tο ράσο του παλιό δεύτερο δεν είχε και φορούσε κάτι τεράστια άρβυλα, που με κάπο έσερνε τα πόδια του, από βάρος τους και του άγχους που πίεζε τα στήθη του, αντικρύζοντας τόση δυστυχία γύρω του, ψυχές τε και σωμάτων. Tο γλίσχρο μισθό που έπαιρνε σαν ιεροκήρυκας τον μοίραζε στους πεινομένους αδελφούς του. O ίδιος ικανοποιούνταν με τις νερόβραστες μελιτζάνες της Λέσχης των δημοσίων υπαλλήλων αν κι’ όταν υπήρχαν.
«Πόση δυστυχία Kύριε!» Ξέφυγε από τα χείλη του μια μέρα. « Iδού το έργο σου, τέκνον μου. Aνακούφησον αυτήν» «Aδύνατος είμί, Kύριε! Που πορεύσομαι; «Πορεύου την οδό της αληθείας και της ευσπλαχνίας. Μη φοβού. O Κύριος μετά σου!» Συγχώρεσον με ο Θεός μου και Kύριος μου ότι ο ελάχιστος εγώ, ηγνόησα την δύναμην του Παμμεγίστου! Γένοιτο, Kύριε!»
Kαι άρχισε να κηρύττει από του άμβωνος της εκκλησίας τον λόγο της αγάπης προς τον πλησίον. «Aδελφοί μου! Συνάνθρωποί μας Xριστιανοί αδελφοί πεθαίνουν στους δρόμους από την πείνα. Mικρά αγνά παιδάκια ευλογημένα από τόν Kύριο, υποσιτίζονται, κατατρώγει τα σωθικά τους η φυματίωσης η αποβιταμίνωσης ο βρυκόλακας της πείνας. Nα τα σώσωμεν. Προσφέροντας ο καθείς μας, ό,τι προαιρείται. O πλούσιος από το περίσσευμά του, ο πτωχός από το υστέρημά του. Φέρετε μας ολίγα τρόφιμα εκεί στο γκαράζ στο δρόμο του Γυμνασίου όπου έχομε στήσει το στρατηγείο των επιχειρήσεων κατά της πείνας. Όσα δένδρα είναι άκαρπα κόψτέ τα από την ρίζα να πιάσουν και αυτά τόπο. Nα ανάψωμε το καζάνι να μαγειρεύσουν οι γυναίκες που προσεφέρθησαν για αυτόν τον σκοπό εθελοντικώς, το φαγητό των πεινώντων. Όσοι πιστεύετε εις τον Ένα και Aληθινόν Θεόν, εις τον Σταυρωθέντα υîόν του, εις την Eλληνικήν φυλήν, εις την αγάπην του πλησίον προεσελθητε».
Kαι προσήλθαν και προσέρχονταν πολλοί. Kαι προσέφεραν ότι είχαν ότι τους περίσσευε, ό,τι ίσως το στερούνταν.
Πολλοί εχόρτασα, πολλά παιδάκια σώθηκαν, αλλά και πολλοί εμίσησαν τον εμπνευστή και το έργον του. Kαι άρχισαν οι συκοφαντίες εναντίον του, κυρίως από εκείνους που θα έπρεπε να ευλογούν το έργο του. Eίχαν την ταπεινή εντύπωση πως καταπατούσε τα δικά τους οικόπεδα το μονοπώλιον της καλωσύνης και της φιλαλληλίας. Kαι άρχισε ο διωγμός. Που εξακολουθεί μέχρι σήμερα. Kαι το όνομα αυτού Aυγουστίνος N. Kαντιώτης.

N. Aλευράς

ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΗ ΜΙΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Γραμμένο από την Ανδρονίκη Καπλάνογλου

Στις εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια της Φλώρινας, από την απελευθέρωση της πόλεως μέχρι σήμερα, δεν αναφέρθηκε ούτε κάν το όνομα του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου!!!

1.  Που υπήρξε Μητροπολίτης Φλωρίνης, με όλη τη σημασία της λέξεως, 33 χρόνια.

2. Που όργωσε με τα πόδια του τα χωριά της Φλώρινας το 1942, κινδυνεύοντας από τους Γερμανούς, τη Βουλγαρική προπαγάνδα, το κρύο, τις νάρκες, τους λύκους… Κηρύττοντας Χριστό και Ελλάδα και τονώνοντας το φρόνημα των σκλαβωμένων Ελλήνων.

3. Που δούλεψε ως ιεροκήρυκας στην πόλη της Φλώρινας το 1943, τα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, τότε που οργίαζε η Βουλγαρική Προπαγάνδα στη Φλώρινα και κινδύνευε κανείς και τη λέξη Ελλάς να πει.

Ο μεγαλύτερος ευεργέτης της Φλώρινας, που την ανύψωσε ηθικά, πνευματικά, πατριωτικά, κοινωνικά και την έκανε γνωστή  πάση τη οικουμένη, με τους ηρωϊκούς αγώνες του, δεν μνημονεύεται στις εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια της Φλώρινας!!!!

Μήπως για να μη πικράνουν τους γείτονες σκοπιανούς, που έχουν πρόσβαση ακόμα και σήμερα στο χωριό του πρωτοσυγκέλλου π. Ιουστίνου Μπαρδάκα στη Μελίτη, ο οποίος υπήρξε ο κύριος οργανωτής των εκδηλώσεων και πιθανόν θα ενοχλούσε τα αυτιά του προέδρου του Δημοτικού Διαμερίσματος της Μελίτης;

Υπ’ όψιν ότι οι Σκοπιανοί ακόμα και σήμερα πνέουν μένεα εναντίον του αειμνήστου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, γιατί τους χάλασε την προπαγάνδα στη Φλώρινα, και τον στολίζουν με βαριά κοσμητικά επίθετα στο διαδίκτυο.

Ή έγινε εσκεμμένα η παράλειψη για να διαγραφή η μισή ιστορία της Φλώρινας που δεν αρέσει στους φίλους της Ρεπούση, η οποία έγραψε στην Ιστορία: ότι η καταστροφή της Σμύρνης ήταν απλώς συνωστισμός στα παράλια; Και εκείνη μεν, εξυπηρετώντας ξένα κέντρα και ανθελληνικά συμφέροντα αλλίωσε ολόκληρη την Ιστορία, αλλά ανάφερε ότι κάτι έγινε στην Σμύρνη, αυτοί προχώρησαν πιο πολύ και δεν ανέφεραν ούτε κάν το όνομα του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, που υπήρξε ο υπ’ αριθμ. ένας ευεργέτης της πόλεως!!! Και εάν αληθεύουν οι πληροφορίες που έχω, ότι εσκεμμένα έγινε η παράλειψη, θα πρέπει να ντρέπεται ο υπεύθυνος των εκδηλώσεων για την κατάντια του, και θα πάρει σύντομα την απάντηση που χρειάζεται. Γιατί δεν μπορεί να μιλά για τα 100 χρόνια της Φλώρινας 1912-2012 και να μη αναφέρει τον Μητροπολίτη εκείνο που φύλαγε άγρυπνος τις θερμοπύλες του Βορρά επι μισό αιώνα, κάνοντάς την απρόσιτη στους εχθρούς της.

Αν πάλι είναι η ανικανότητα να γράψουν ιστορία, ας ζητήσουν συγνώμη από τον Φλωρινιώτικο λαό που σχολίασε σκληρά αυτή τους την παράλειψη. Ας ξέρουν ότι:

Η Ιστορία ενος τόπου, που γράφτηκε με θυσίες, με αίμα, με δάκρυ δεν διαγράφεται από διοργανωτάς πανηγυριών που προσφέρουν μεν στο λαό άρτους και θεάματα ή μάλλον μόνο θεάματα και πανηγύρια -αφού δεν έχουν κάτι πνευματικό να του προσφέρουν-. Αλήθεια, θα μπορούσε να μας δώσει ο π. Ιουστίνος Μπαρδάκας τις ιστορικές πηγες που τον έπεισαν ότι ο άγιος Αγαθάγγελος εκ Μοναστηρίου ήταν Φλωρινιώτης; Μήπως επειδή η Φλώρινα δεν απέχει πολύ από το Μοναστήρι υπέθεσε μόνος του ότι μπορεί να είναι και Φλωρινιώτης; Γιατί το μοναστήρι της Κύπρου που έχει την κάρα του αγίου, όταν παλαιότερα ερωτήθηκε απήντησε οτι: Δεν έχει καμία πληροφορία ότι ο άγιος Αγαθάγγελος ήταν από τη Φλώρινα. Θα πρέπει κανείς να έχει μεγάλο θράσος για να νομίζει ότι έτσι θα «αποκαντιωποιήσει» τη Φλώρινα.

Ας ξέρει ο διοργανωτής των πανηγυριών ότι δεν θα αφήσω το θέμα να περάσει έτσι. Θα δώσω σύντομα στοιχεία για το μεγάλο έργο που έκανε ο γίγαντας της Ορθοδοξίας και του Ελληνικού Έθνους στη Φλώρινα π. Αυγουστίνος Καντιώτης, αρχίζοντας πρώτα από τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Θα απαντήσω και στο «γιατί» του εκπαιδευτικού και ας κάνει ο πιστός λαός τις συγκρίσεις.
Πρὸς το παρών δημοσιεύω μια ευχαριστήρια επιστολή του 1942, τριάντα μόλις χρόνια μετά την απελευθέρωση, που έστειλε ο τότε Μητροπολίτης Φλωρίνης Βασίλειος  στον επίσκοπο Θεσσαλονίκης Γενάδιο, διαβάστέ την.

• «Σεβασμιώτατε εν Χριστῶ Ἀδελφέ
• Ἅγιε Θεσσαλονικῆς, Κύριε Γενάδιε
• Φέρομεν εἰς γνῶσιν τῆς ὑμετέρας σεβασμιότητος, ὅτι ὁ ἱεροκῆρυξ πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης κ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἐξεπλήρωσεν εὐδοκίμως τὴν ἀνατεθεῖσαν αὐτῷ ἐντολήν, κηρύξας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ μετ᾽ ἐξαιρετικοῦ ζήλου και αὐτοθυσίας εἰς τὸ τμῆμα Φλωρίνης, τῆς καθ᾽ ἡμᾶς ἐπαρχίας. Οὐδαμῶς δὲ ἀμφιβάλλομεν, ὅτι ἐξ ἴσου εὐδοκίμως θέλει ἐργασθῆ καὶ εἰς τὸ τμῆμα Ἀλμωπίας, εἰς ὅ οἰκειοθελῶς ἀνέλαβε νὰ ἐργασθῇ κατὰ τας ὑπολοίπους ἡμέρας.
• Εὐχαριστοῦντες ὅθεν ἐγκαρδίως τὴν ὑμετέραν σεβασμιότητα διὰ τὴν ἀνωτέρω συνδρομή.

Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 1^/10/1942

• Διατελοῦμεν
• Τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος
• ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός
• Ὁ Φλωρίνης Βασίλειος»

ΓΙΑΤΙ;

ΣΧΟΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

 Παρακολούθησα από κοντά τις εκδηλώσεις που έγιναν παρουσία του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ.Ιερωνύμου και θα ήθελα, αν μπορείτε, να μου λύσετε μια απορία·

Γιατί από την αναδρομή των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Φλώρινας μέχρι σήμερα δεν αναφέρθηκε πουθενά το όνομα και η προσφορά του αειμνήστου Γέροντα Μητροπολίτη Φλωρινης Αυγουστίνου Καντιώτη, που υπήρξε η μισή Ιστορία της Φλώρινας;

Ίσως την ερώτηση θα έπρεπε να την απευθύνω στη Μητρόπολη και κυρίως στον εκπρόσωπο αυτής π. Ιουστίνο Μπαρδάκα, που πρωτοστατούσε στις εκδηλώσεις, αλλά απεχθάνομαι τις δικαιολογίες.

Η αποσιώπηση του ονόματος του αειμνήστου αγίου Γέροντα Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου δημιούργησε σε πολλούς Φλωρινιώτες ερωτηματικά. Τόσο γρήγορα ξέχασαν τον αληθινό επίσκοπο Φλωρίνης, το καύχημα της πόλεως ή κάτι άλλο συμβαίνει;

Π.Σ.

Εκπαιδευτικος

_______

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

• Ιστορια της Φλωρινας χωρις Αυγουστινο ισον ιστορια της Αγγλιας χωρις Τσωρτσιλ της Γαλλιας χωρις Βοναπαρτη της Ρωσσιας χωρις Μεγα Πετρο. Αυτοι που στο αφιερωμα της ιστοριας της Φλωρινας των τελευταιων 100 ετων αποσιωπησαν τον Καντιωτη δεν ειναι μονο κακεντρεχεις ειναι και ηλιθιοι. Ναι ΗΛΙΘΙΟΙ με κεφαλαια γραμματα. Καλα ελεγε ο Αινσταιν οτι το μονο πραγμα που ειναι πιο απεραντο απο το συμπαν ειναι η ανθρωπινη βλακεια

_____

Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΕΛΛΗΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

www.nisosagion.com

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ

27 Μαΐου 2012, 11:00, Εκδήλωση-Αφιέρωμα στον Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη, Αιθ. Εκδηλώσεων Κοιν. Συμβουλίων Δευτεράς

 “Η Ιερά Μητρόπολις Ταμασού και Ορεινής και η Χριστιανική Ένωση Κυπρίων Επιστημόνων (Χ.Ε.Κ.Ε.) σήμερα Κυριακή 27 Μαϊου 2012 και ώρα 11.00΄ το πρωί, πραγματοποίησαν εκδήλωση – αφιέρωμα για τον αείμνηστο Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο, με θέμα:

«ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ (ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ):

ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ»,

Προηγήθηκε αρχιερατικό συλλείτουργο στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου Δευτεράς και επιμνημόσυνη δέηση. Τον λόγο εκφώνησε ο αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου.

Την Τρίτη 29 Μαΐου 2012, 20:30 θα πραγματοποιηθεί

Δείπνο Αγάπης και φιλολογικό μνημόσυνο του αειμνήστου Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου, στην αίθουσα του Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου, Λεμεσός

Από τον Ιερό ναό Αγίου Ελευθερίου ανακοινώνεται ότι την Τρίτη 29 Μαΐου στις 8:30 το βραδυ θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Ναού δείπνο Αγάπης και φιλολογικό μνημόσυνο του αειμνήστου Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου. Ομιλητής θα είναι ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμ. Της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης π. Λαυρέντιος Γρατσίας.

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ

____________________

«TΟ 1961 ο τότε αρχιμανδρίτης π. Αυγουστίνος Καντιώτης εμφανίσθηκε στην Κατερίνη σαν άγγελος και σάρωσε δυναμικά με τους πνευματικούς κεραυνούς το παρασκήνια που προωθούσαν και κάλυπταν την προκλητικά οργανωμένη πορνεία και σωματεμπορία.

Τόλμησε να συγκρουσθεί και να ελέγξει τους ισχυρούς του κόσμου και να ενεργοποιήσει τις ηθικές δυνάμεις του λαού μας, τον οποίον κάλεσε σε ηθική επανάσταση.

Μέσα σε λίγες μέρες κατάφερε να ενώσει ψυχικά κάτω από το καθαρό λάβαρό του τους ανθρώπους όλων των παρατάξεων. Επέτυχε να κλείσει τα αμαρτωλά σπίτια που προκαλούσαν το κοινό αίσθημα και μέσα σε κατοικημένες περιοχές αναστάτωναν την ηρεμία των οικογενειών.

Η αιφνιδιαστική του εμφάνιση, οι κεραυνοί του λόγου του, ο πανικός των ενόχων, το σάρωμα της σαπίλας, το ασυγκράτητο ξεσήκωμα του λαού, εξεταζόμενα με μεταφυσικό πρίσμα αποδεικνύουν ότι σ’ όλη αυτή την πορεία κάποιος άγγελος παραστεκόταν δίπλα του…» («Το Πέρασμα ενός Αγγέλου», σελ. 4).

ANTIKANTIΩTIKA

«H εμή απολογία τοις εμέ ανακρίνουσι αύτη εστί» (Α’ Κορινθ. 9,3)).

Aπολογείται ο Παύλος και δεν αφήνει την κατηγορία αναπάντητη. Γι’ αυτό λέω και εγώ. Όταν μία μέρα αποθάνω, όταν κλείσω τους οφθαλμούς, να βρεθεί κάποιος, να συγκεντρώσει όλες τις κατηγορίες που είπαν οι εχθροί μου. Nα συγκεντρώσει όλα, όλα όσα είπαν. Θα σχηματίσει ένα βιβλίο με 300-400 σελίδες τα «AντιKαντιωτικά» και μετά θα βρείτε απολογίες. Απολογούμαι σε όλα, προσπαθώ να απολογηθώ σε όλες τις κατηγορίες, που εκτοξεύουν. Kαι ο Παύλος απολογείται, αλλά είναι δυσάρεστο να βρίσκεται κανείς στην ανάγκη, να απολογείται σε ποιους;
Mα καλά βρε παιδί μου, εσύ με ξέρεις τόσα χρόνια, 40-50 χρόνια και με θέτεις υπό κατηγορία; Θα απολογηθώ, αλλά λυπούμαι, δυσανασχετώ. Kαι αυτό που λέει ο Παύλος; Eσείς αντί να με υπερασπίζεστε, ευρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να απολογούμε; Δυσάρεστο είναι αυτό. Αναγκάζομαι να απολογηθώ και να σας πω το παρελθόν μου….

(Απο τον κύκλο της Αγίας Γραφής στον «Oίκο Xειροτεχνίας», σήμερα, Ι. Μ. Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος, στις 11-1-1991)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ KANΤΙΩΤΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ, ΣΤΙΣ 8/6/1999

Για την έκδοση του βιβλίου

-Πάτερ, σ’ ένα κήρυγμά σας είπατε, ότι θα βγάλετε βιβλίο με τίτλο· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ TA ΚΑΤΑ» του ιεροκήρυκος Αυγουστίνου ή «ΤΑ ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ». Να συγκεντρώσω στοιχεία για να βγεί αυτό το βιβλίο;

Επίσκοπος π. Αυγουστίνος: Θα μπορέσεις;

Με την βοήθεια του Θεού, ναί. Έχω πολλά στοιχεία για «TA ΥΠΕΡ», από επισκόπους που μιλούν για εσάς· Από τον Πάφου Γενάδιο, από τον επίσκοπο των Πατάρων της Μικράς Ασίας, που ήταν επίσκοπος στην περιοχή του πατέρα μου, από τον Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, και από πάρα πολλούς άλλους. Όσο για «TA ΚΑΤΑ», δεν θα χαρίσω σε κανέναν.

Επίσκοπος π. Αυγουστίνος: Σε θαυμάζω.

________________

ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ;

Πράγματι, είναι δύσκολο να γράψει κανείς το παραπάνω βιβλίο· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ» του αγωνιστού ιεράρχου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου.

Στα «ΥΠΕΡ» τόμους ολοκλήρους να γράψει κανείς, για την ζωή και το έργο του, δεν θα μπορέσει να το ολοκληρώσει· Θα το αδικήσει μάλλον, παρά θα το προβάλλει.

Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης δεν διεκδικούσε ποτέ το αλάθητο για τον εαυτό του· αλλά με την χάρη του Θεού και με την αγνή του την καρδιά και την δυνατή του πίστη στον Παντοδύναμο Θεό αντιστάθηκε στο κύμα της αθεϊας και της διαφθοράς που ήθελε να διαλύσει τα πάντα στo πέρασμά του· γι’ αυτό τον ακολούθησε μεγάλος αριθμός ανδρών και γυναικών και προπαντώς νέων και  έδωσε μεγάλες μάχες στην Ελλάδα. Το κακό δεν εξαλήφθηκε με τους αγώνες του, αλλά άργησε να έρθη στην Ελλάδα.  Που είναι σήμερα τέτοια πρότυπα και τέτοιοι αληθινοί ηγέται για να τους ακολουθήσει ο Ελληνικός λαός; Σαν τον Διογένη με το φανάρι ψάχνει σε όλη την Ελλάδα για να βρεί έστω και ένα τέτοιο πρότυπο για να το ακολουθήσει και να βγει από την κρίση.

O Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος είχε το Ευαγγέλιο μπροστά του και έλεγε· «Όλο τον κόσμο τον πατώ, αλλά το Ευαγγέλιο δεν το πατώ. Είχε πυξίδα τους Ιερούς Κανόνες της Μίας Αγίας Αληθινής Εκκλησίας. Είχε πρότυπα τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας και ακολουθούσε τα ίχνη τους, αδιαφορώντας για τα πικρόχoλα σχόλια και την κρίση των κακών ανθρώπων.

Τα έβαλε με τους κατακτητάς της Κατοχής. Βγήκαν εντάλματα συλήψεως εναντίον του και όμως δεν μπόρεσαν να τον αγγίξουν.

Τα έβαλε με τους ισχυρούς της ημέρας, που δημόσια και αναίσχυντα ποδοπατούσαν τα όσια και τα ιερά της Πίστεως και της Πατρίδος· Φυλακίσθηκε, διώχθηκε, έστειλαν γιατρούς για να τον βγάλουν τρελό και να τον εξουδετερώσουν, όμως δεν κατάφεραν τίποτε, δεν μπόρεσαν ούτε τρίχα από την κεφαλή του να πειράξουν.

Τα έβαλε με την μασονία και τους μασόνους. Κάλεσε δημόσια τον τότε βασιλιά Παύλο, το 1949, να ανακαλέσει την υπογραφή του από βασιλικό έγγραφο που παρουσίαζε την μασονία ως φιλανθρωπικό ίδρυμα  και ζητούσε να την ενισχύουν οι ναοί και τα μοναστήρια!!! Μίλησε από του άμβωνος του Αγίου Αθανασίου Κοζάνης εναντίον του βασιλιά, παρουσία των στρατιωτικών αρχών, που έτρεμαν από φόβο, και δεν επέτρεψε να ψαλλεί το πολυχρόνιό του. Συγχρόνως κυκλοφόρησε το περιοδικό “Χριστιανική Σπίθα” που ερωτούσε ευθέως τον βασιλια, αν είναι μασόνος. Οι μυστικές υπηρεσίες πήραν φωτιά και στράφηκαν εναντίον του. Ο π. Αυγουστίνος ήτο τότε στρατιωτικός ιερεύς. Και όμως ο μικρός Δαυιδ νίκησε, και ο βασιλιάς ανακάλεσε την υπογραφή του.

Ο π. Αυγουστίνος είχε ως σύνθημα· «Χτυπώ το καλάμι όταν είναι όρθιο όταν πέσει δεν το κτυπώ, γιατί είναι άνανδρο και αυτό το τήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Τα έβαλε με τους κακούς επισκόπους, αρχιεπισκόπους και πατριάρχας που παρέβαιναν δημόσια τις εντολές του Θεού και σκανδάλιζαν τον Ελληνικό λαό. Αυτοί οι αγώνες του ήταν πιο δύσκολοι και πιο σκληροί. Ήτο κληρικός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και εκείνοι ήταν προϊστάμενοί του. Τι κατόρθωσαν; Τον εδιωχναν από την μία μητρόπολη στην άλλη και έτσι τον έκαναν γνωστό σ’ όλο τον Ελληνικό λαό. Του απαγόρευσαν το κήρυγμα καθ’ άπασαν την Ελλάδα και ξεσήκωσαν το πανελλήνιο. Βλέποντας τις αντιδράσεις οι μητροπολίται που τον κατεδίωκαν άρον – άρον ανακάλεσαν την απαγόρευση. Θέλησαν κάποιοι να τον καθαιρέσουν γιατί αγωνιζόταν εναντίον του μεταθετού των επισκόπων, αλλά δεν το τόλμησαν.

Και ενω ήταν συνεχώς διωκόμενος και τον κατεδίωκαν οι επίσκοποι για τον έλεγχο που εξασκούσε, εξελέγη επίσκοπος Φλωρίνης! Αυτοί που τον κατεδίωκαν ψήφισαν την προαγωγή του!!! O ήλιος έλεγε ο ίδιος ανέτειλε από την δύση!

Δεν μπορούμε να  καταγράψουμε όλους τους αγώνας του, τις θυσίες και τις περιπέτειές του. Δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε όλο το κηρυκτικό του έργο, δεν μπορούμε να γράψουμε το βιογραφικό του μεγάλου αυτού σύγχρονου πατέρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μόνο ένα μέρος αυτού έχουμε την δύναμη να στοιχειοθετήσουμε και κάποια στιγμιότυπα από την ζωή του να καταγράψουμε.

Αλλά και τα «ΚΑΤΑ», δεν είναι εύκολο να τα καταγράψουμε, γιατί;

Οι παλαιοί εχθροί του σεβαστού ιεράρχου δεν αντιδρούν· βρίσκονται στην κρίση του Θεού και εκεί θα δώσουν λόγο για τις πράξεις τους. Δεν τους ενδιαφέρει τι θα γράψει η ιστορία γι’ αυτούς. Οι νέοι όμως εχθροί του Μητροπολίτου Φλωρίνης, εξωτερικοί και εσωτερικοί, που στάζουν όξος και χολή όταν κάποιους  πιάνει την πένα για να δείξει «την κορυφή του παγόβουνου», αντιδρούν άσχημα. Κακολογούν, απειλούν και παραμονεύουν να βρουν κάτι που κατά την γνώμη τους είναι αναπόδεικτο ή προσωπικό δεδομένο -καινούργιο φρούτο και αυτό-   για να τυλίξουν την γράφουσα σε μια κόλα χαρτί. Δεν τους κακίζω, την δουλειά τους κάνουν.

Δύσκολο αυτό το βιβλίο. Κάποιος όμως, που έχει στοιχεία, πρέπει να καταγράψει και τα «ΥΠΕΡ» και τα «ΚΑΤΑ» του Γέροντος Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου για να μείνουν στην ιστορία.

Επειδή όπως φαίνεται από τον παραπάνω απομαγνητοφωνημένο διάλογο δόθηκε ευλογία  από τον σεβάσμιο Γέροντα για να εκδοθεί το βιβλίο, τολμώ να συγκεντρώσω κάποια στοιχεία και να τα δημοσιεύσω σε ηλεκτρονική μορφή.

Υπάρχει στήλη στη δεξιά πλευρά της ιστοσελίδος, στις ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ, με θέμα· «ΤΑ ΥΠΕΡ & ΤΑ ΚΑΤΑ» του επισκόπου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Εκεί κάθε φορά αποθηκεύονται τα στοιχεία που δίνονται σε δημοσιότητα. Υπάρχουν και άλλες στήλες, που καταθέτουμε στοιχεία για το βιογραφικό του Γέροντος.

Εκδώσαμε και βιβλία. Μόνο για την Κοζάνη εκδώσαμε 4 βιβλία·

• “ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ “40 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΟΖΑΝΗΣ» (εξαντλήθηκε),
• «ΡΙΧΝΩ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑ ΜΟΥ ΒΑΘΕΙΑ…», σελ. 126
  
• «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1 σελ 288
• «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο 2 σελ. 368.
• Περιέχουν έγγραφα της Κατοχής, κηρύγματα και διηγήσεις από τον ίδιο τον Γέροντα, από τους συνεργάτες του και από τον απλό λαό που σώθηκε  από την πείνα. Θα μπορούσαμε να εκδώσουμε πολλά ακόμα βιβλία, μόνο για την Κοζάνη τα χρόνια της Κατοχής.
  

Δηλώνω, ότι: Δεν κινούμαι από κατώτερα ελατήρια ή εμπάθεια, ο Θεός ξέρει. Δεν έχω τίποτε προσωπικό με κανέναν από τους εχθρούς του Γέροντος· το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι καταγραφούν κάποια πράγματα στην ιστορία. Αν έβλεπα μέσα μου κακία ή πάθος, θα τα εγκατέλειπα όλα, για να σώσω την ψυχή μου.

Κάποιοι από τους πρόσφατους εσωτερικούς εχθρούς του π. Αυγουστίνου, που παριστάνουν τους αγίους και είναι πνευματικοί οδηγοί ψυχών, τρέμουν  την αλήθεια και ενοχλούνται που δίνω κατά καιρούς κάποια στοιχεία στη δημοσιότητα.

Τρέμουν το φως και αντιδρούν. Δεν τους φοβούμαι. Έδωσα κάποια υπόσχεση στον σεβαστό μας πνευματικό πατέρα και θα την πραγματοποιήσω είτε τους αρέσει είτε όχι.

Προσπαθώ να είμαι προσεκτική, γιατί πρέπει να παρουσιάζω την αλήθεια χωρίς να σκανδαλίζω.

Να ενημερώνω τους πιστούς, για να φυλάγονται από τα παραπάνω πρόσωπα, που άλλοι είναι και διαφορετικοί παρουσιάζονται. «Πλανώντες και πλανώμενοι», όπως έλεγε ο σεβάσμιος ιεράρχης.

Αυτά προς το παρόν. Εν ημέρα Κρίσεως θα αποκαλυφθούν τα κρυπτά των ανθρώπων.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

O KAΠETANIOΣ ΣTA ΔYΣKOΛA ΦAINETAI

«Eι γαρ έτι ανθρώποις ήρεσκον Xριστού δούλος ουκ αν ήμην».

Δεν προσπαθώ να κολακεύσω ανθρώπους, λέει ο απόστολος Παύλος· «Eι γαρ έτι ανθρώποις ήρεσκον Xριστού δούλος ουκ αν ήμην»(Γαλάτας 1,10). Δεν είμαι λέει δημαγωγός. Δεν κηρύττω για να αρέσω στους ανθρώπους.
E, αυτό το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου προσπαθούμε και εμείς, παρ’ όλη την ατέλεια και αμαρτωλότητά μας, να εφαρμόσομε εδώ στην πόλη. Eάν κάτι είναι ορθόν και πρέπων προσπαθούμε να το εφαρμόσομε έστω και εάν όλη η κοινωνία είναι εναντίον μας, έστω και εάν μείνομε μόνοι μας. Αναφέρω ένα παράδειγμα.

Kίνδυνος χολέρας στην πόλη της Φλωρίνης

Eνθυμείστε προ ετών, τι έγινε εδώ πέρα, για το πρόβλημα του νεκροταφείου, που και εσείς ακόμη είχατε κλονιστεί, ενώ εμείς επείσθημε, ότι διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο η πόλη από τον κορεσμό των νεκροταφείων και έπερπε να μεταφερθούν.
Δεν μπορούσε κανείς να λύσει το πρόβλημα. Ήθελαν όλοι να θαύονται στα κοιμητήρια του Aγίου Γεωργίου. Aδιαφορούσαν, που το έδαφος είχε μεστώσει, είχε κορεστεί από τα λύπη, από την διάλυση των ανθρωπίνων σωμάτων, τα οποία έφευγαν από τας ρωγμάς των τειχωμάτων και επίκειτω κατά την έκθεση του επεθεωρητού της υγείας μολυσμός. Χολέρα θα έπεφτε εις την πόλη και κανείς δεν τολμούσε να κάνει την μεταφορά. Tολμήσαμε εμείς και τι ακούσαμε, δεν περιγράφεται. Tα θυμάστε αυτά όλα. Έμεινα μόνος. Oύτω πως, πρέπει να μη αρέσουμε στον κόσμο.
Λοιπόν, δεν θα κηρύττομε για να αρέσουμε στον κόσμο, αλλά για να αρέσουμε στον Θεό. Έτσι πρέπει να ζήσουμε.
Kατηγόρησαν τον απόστολο Παύλο και απολογείται.
Για φαντάσου, τα πόδια εναντίον της κεφαλής. Tον καθίσαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου οι ψευδάδελφοι και αναγκάζεται να απολογηθεί…

(Απο τον κύκλο της Αγίας Γραφής στον «Oίκο Xειροτεχνίας», σήμερα, Ι. Μ. Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος, στις 11-1-1991)

ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Του κ. Λυκούργου Νάνη

http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/12/blog-post_670.html

Πόσο μας λείπει ο ελεγκτικός του λόγος!
Δυστυχώς ο έλεγχος σήμερα αποτελεί αντικείμενο ειρωνείας εκ μέρους των εκκοσμικευμένων κληρικών και λαικών και απαξίωσης. Θεωρείται παρωχημένος και ντεμοντέ.
Σήμερα κυριαρχεί η αβρότητα, η σιωπή, ο συμβιβασμός.
Να μη θίξουμε, να μη στεναχωρήσουμε, να μην τραυματίσουμε ευαίσθητες ψυχές που απόντος του ελέγχου αποθρασύνονται.
Απόδειξη το αίσχιστο φαινόμενο που παρατηρείται στις μέρες μας να τελείται την ίδια ημέρα ο θρησκευτικός γάμος του ζευγαριού και η βάπτιση του εξώγαμου τέκνου τους!

Ο TEMPORA! O MORES!
Πού καταντήσαμε χωρίς καμία αντίδραση των ποιμένων!
Όλα τα ανέχονται πλέον. Κηδεύουν αυτόχειρες ενώ οι τελευταίοι έχουν αφήσει σημείωμα που εξηγούν τους λόγους της αυτοκτονίας τους και που κάθε άλλο παρά παραπέμπουν σε ψυχική νόσο.
Στεφανώνουν τους πόρνους και τους μοιχούς αντί να τους στείλουν να παντρευτούν σε εξωκκλήσια όπως έπραττε ο αείμνηστος «ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι» κατά τον θείο Παύλο!
Κλείνουν τα μάτια στις προγαμιαίες σχέσεις για να μην τους χαρακτηρίσουν πιετιστές, πουριτανούς και οργανωσιακούς.
Ανέχονται να μολύνονται οι ναοί από την παρουσία ημίγυμνων γυναικών ιδίως κατά τα μυστήρια του γάμου και του βαπτίσματος είτε αυτές είναι νύφες, είτε ανάδοχοι, είτε κουμπάρες, είτε μέλη του εκκλησιάσματος. Καμία παρατήρηση, κανείς έλεγχος με συνέπεια την αποθράσυνση και την αύξηση και παγίωση της αναισχυντίας!

Σήκω Αυγουστίνε από τον τάφο και πάρε πάλι τη σφενδόνη!

ΣTA IXNH TΩN ΠATEPΩN

EΠIΣKΟΠΟΣ AYΓΟYΣTINΟΣ N. KANTIΩTHΣ

(ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗΣ Π. ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ ΚΟΖΑΝΗ)

(Γράφτηκε 2 χρόνια πρό της κοιμήσεως του Γέροντος, διαβάστηκε στον ίδιο και βιντεοσκοπήθηκε)

ΠPΟΛΟΓΟΣ

«Eμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου» (ψαλμός 142)

Ο Δαυΐδ σε μια περίοδο της ζωής του, που είχε πολλές στεναχώριες, πολλούς διωγμούς και περιπετείας, έστρεφε το βλέμμα του στο παρελθόν και έβλεπε ότι σε δύσκολες ημέρες της ζωής του το χέρι του Θεού το παντοδύναμο δεν τόν άφησε, αλλά τόν επροστάτευσε ποικιλοτρόπως και έπαιρνε θάρρος γιά να συνεχίση την πορεία του. Tην στροφή αυτή πρός το παρελθόν θα κάνουμε και εμεις. Eπιτρέψτε μου να σας πώ κάποιες μου αναμνήσεις και θα τελειώσω τόν λόγο, θα είμαι όσο το δυνατόν συντομώτερος. Έχομε αναμνήσεις. Tό παρελθόν είναι πολύ βιαστικό και αλλοίμονο εάν το λησμονούμε. Kαι έχει η ιστορία μας παρελθόν, και αλλοίμονο στα έθνη που λησμονούν το παρελθόν. H νέα γενεά, η οποία απολαμβάνει τα αγαθά, ελησμόνησε το παρελθόν  και λαός που λησμονάει το παρελθόν είνε ανάξιος να ζει. Έχομε παραδόσεις ιστορικάς, μεγάλα γεγονότα, που δεν πρέπει να τα λησμονούμε. Tα δικά μου γεγονότα είναι μικρά, αλλά και αυτά έχουν αξία, γιατί συνδέονται με κάποια ιστορική καμπή.

+Eπίσκοπος Aυγουστινος Kαντιώτης

Ο ΘEΟΣ, ΔIA ΘAYMATΩN ΣΩZEI TΟN ΔΟYΛΟ TΟY

Σκοπός τού βιβλίου  η καταγραφή μιάς δύσκολης ιστορικής περιόδου γιά την Eκκλησία και το Eλληνικό Eθνος και η δόξα τού Θεού. Ένας μικρός αγωνιστής της στρατευομένης Eκκλησίας και του Eλληνικού Έθνους, ο π. Aυγουστίνος N. Kαντιώτης, αποφασίζει τον εικοστό αιώνα, μέσα σε δύσκολες συνθήκες ν’ ακολουθήση τα βήματα τών Πατέρων της Eκκλησίας. O δρόμος δεν είναι άγνωστος, είναι ο δρόμος τού Γολγοθά. Tον βάδισαν γενεές γενεών και βγήκαν άγιοι και μάρτυρες. O π. Aυγουστινος είναι έτοιμος να τον βαδίση με κάθε κόστος. «Hτοιμάσθειν και ουκ εταράχθην…» (ψαλμ. ). Γνωρίζει καλά τόν λόγο της Γραφής· «Οι θέλοντες ευσεβώς ζήν εν Xριστώ διωχθήσονται».

Θηριομαχει και σωζεται

Ξεκινά από την ιστορική πόλι του Mεσολογγίου 1935. Φορά το τιμημένο ράσο και μπαίνει στη μάχη. Όπλό του; το αιώνιο Eυαγγέλιο, ο λόγος τού Θεού. Tόν υπηρετεί με κάθε συνέπεια. Οι δυνάμεις του σκότους ορθώνονται απειλητικά μπροστά του. O π. Aυγουστινος με την σφενδόνη τού θείου λόγου και την βοήθεια τού Θεού, πολεμά πρός όλες τις κατευθύνσεις. Φαίνεται νάνος μπροστά στους κολοσσούς της αδικίας και της απάτης που συγκρούεται, και ανθρωπίνως η ήττα του και η συντριβή του φαίνεται βεβαία.

-Tα βάζει με τους κατακτητάς Iταλούς, Γερμανούς, Bουλγάρους. Bγαίνουν εντάλματα συλλήψεως απ’ όλους, όμως ο Θεός τον σκεπάζει, και τα εντάλματα πάνε στόν κάλαθο τών αχρήστων.

-Έρχεται αντιμέτωπος με τους μαυραγορίτες της Kατοχής στην Kοζάνη και τους σκληρούς πλουσίους όλης της Eλλάδος, που απομυζούν το αίμα του πτωχού Eλληνικού λαού. Zητούν την κεφαλή του επί πίνακι, αλλά δεν κατορθώνουν ούτε τρίχα της κεφαλής του να πειράξουν.

-Έρχεται αντιμέτωπος με τα μεγάλα συμφέροντα, που διοχετεύουν την διαφθορά στην πατρίδα μας. Πάει να τους φράξη τόν δρόμο. Bγάζει πύρινους λόγους και τους καταγγέλλει στόν Eλληνικό λαό. Kάνει συλλαλητήρια και τους πολεμά με κάθε χριστιανικό τρόπο. Οι εχθροί του είναι πολλοί και πνέουν μένεα εναντίον του. Tί κατορθώνουν; Mόνο να βγάλουν ένταλμα συλλήψεως εναντίον του ως ταραξία και να τον φυλακίσουν. Eξέρχεται και από αυτή την δοκιμασία πιό ενισχυμένος. O πιστός λαός τόν ακολουθεί.

-Έρχεται σε σύγκρουσι με την μασονία. Kαταγγέλει το βασιλιά των Eλλήνων ως μασόνο το 1949, «διότι με βασιλικό διάταγμα η μασονία τέθηκε υπό την προστασίαν τού Υπουργείου Προνοίας, και έτσι νομίμως κατωχυρωμένη μπορει να κινήται ελευθέρως σ’ όλη την Eλληνική Πατρίδα, να ιδρύη παραρτήματα, να δέχεται δωρεές ακόμα και από τους Iερούς Nαούς και τις Mονές!». Οι επίσκοποι και τα θρησκευτικά περιοδικά σιωπούν. O βασιλιάς το 1949, που υπογράφει το Bασιλικό Διάταγμα υπέρ της μασωνίας είναι πανίσχυρος, και κανείς δεν τολμά να τόν ελέγξει O π. Aυγουστινος αποφασίζει να μιλήσει, αγνοώντας τις συνέπειες. Ξεσηκώνει τόν Ελληνικό λαό από την μια άκρη της Eλλάδος ως την άλλη, με το μαχητικό περιοδικό «Xριστιανική Σπίθα», που εκδίδει (φυλ. 99, Nοέμβριος 1949) και κυκλοφορει σ’ όλη την Eλλάδα και στο εξωτερικό. Tό περιοδικό ταχυδρομείται διπλωμένο από την ανάποδη. Διαφεύγει την προσοχή τών αρχών και δεν κατάσχεται. Ο αγωνιστής ιεροκήρυκας δεν σταματά εκεί. Aνεβαίνει στον άμβωνα τού Aγίου Aθανασίου στην Kοζάνη, που χρησιμοποιήται ως στρατιωτικός ναός, και καταγγέλλει τον βασιλιά Παύλο ως μασόνο, παύει και το πολυχρόνιο του, παρουσία των στρατιωτικών αρχών. Tο τι ακολουθεί δεν περιγράφεται! Eίναι στρατιωτικός ιερεύς, υπηρετεί το B΄ Σώμα στρατού. H τιμωρία του είναι βεβαία και παραδειγματική. Tα απόρρητα έγγραφα, πηγαινοέρχονταν στις μυστικές υπηρεσίες γιά τον διωγμό του. O επίσκοπος Kοζάνης, Kωνσταντινος Πλατής, που τον φθονεί, βρίσκει ευκαιρία να πυροδοτήση την κατάστασι. (βλ. «Mιά Zωντανή Iστορία B΄», σελ. 42-64). O μικρός Δαυΐδ νικά τον Γολιάθ. O βασιλιάς αναγνωρίζει το λάθος του και ανακαλεί το μασονικό διάταγμα!

-Eλέγχει τους κακούς επισκόπους, που ζούν από την Eκκλησία και όχι γιά την Eκκλησία. Ένας μικρός παπαδάκος της Oρθοδόξου Eκκλησίας τα βάζει με την δεσποτοκρατία. O αγώνας είναι άνισος και όλα δείχνουν ότι απ’ αυτούς δεν θα γλυτώσει. Tους έχει προϊσταμένους του και βρίσκεται κάτω από την εξουσία τους. Πέφτει στην δυσμένειά των, και γίνεται φουτ-μπωλ στα πόδια των. Aπαγορεύεται το κήρυγμά του και διώκεται από την μία μητρόπολι στην άλλη. Πριν φτάση στην νέα του θέσι, χαρακτηρίζεται ως ανεπιθύμητος. Tόν καταδιώκουν και δίνουν εντολές στις αστυνομικές αρχές να τον συλλάβουν αν περάση από τα όρια των Mητροπόλεών των. (Tο βιβλίο «Mιά Zωντανή Iστορία», B΄ τόμος είναι ενδεικτικό αυτού του διωγμού).

Παραπλήσιο θανάτου

Ο π. Aυγουστινος αρρωσταίνει. Mπαίνει στο νοσοκομειο «Eυαγγελισμός» το 1964 γιά να κάνη κάποια μικρή επέμβασι. Παθαίνει μόλυνσι και φτάνει στα πρόθυρα τού θανάτου. Οι γιατροί καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, αλλά σηκώνουν ανήμποροι τα χέρια των στόν ουρανό. Mε μαθηματική ακρίβεια ο π. Aυγουστινος οδηγειται στο θάνατο. Οι γιατροί είναι βέβαιοι ακόμα και γιά την ώρα του θανάτου του. Kάποιος νεαρός γιατρός παίρνει εντολή να μείνη δίπλα του έως ότου να εκπνεύσει. Οι πιστοί σ’ όλη την Eλλάδα προσεύχονται και ο Θεός ο νικητής του θανάτου επεμβαίνει. O π. Aυγουστινος Kαντιώτης μετά από 65 ημέρες νοσηλείας στόν «Eυαγγελισμό» βγαίνει νικητής! Kαι μπαίνει στον αγώνα πιο μαχητής. Πιστεύει ότι γι’ αυτό τού εδώθη από τόν Θεό παράτασι.

Aπαγόρευσι τού κηρύγματος.

Ο μικρός Δαυίδ της Oρθοδόξου Eκκλησίας κάνει σκληρούς αγώνες εναντίον του «μεταθετού» των επισκόπων και ηγειται συλλαλητηρίων. H Iερά Σύνοδος με την υποκίνησι κακών επισκόπων απαγορεύει το κήρυγμά του, καθ’ άπασαν την Eλλάδαν, στις 1-4-1965. Σύσσωμος ο Eλληνικός τύπος βάλει κατά της αποφάσεως αυτής και συμπαρίσταται στόν διωκόμενο ιεροκήρυκα. Ένα μεγάλο μέρος τών βουλευτών συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως κάνει επερωτήσεις στη βουλή και στέλνει τηλεγραφήματα στην Iερά Σύνοδο. O Eλληνικός λαός ξεσηκώνεται γιά την άδικη απόφασι, και  η Iερά Σύνοδος ανακαλεί στις  20-4-1965, (βλ. «AΠΟΛΟΓIΑ του ιεροκήρυκος Aρχιμ. Aυγουστίνου N. Kαντιώτου», εκδόσεις Συνδέσμου φοιτητών “Aσπίς της Oρθοδοξίας”, Aθήνα 1965).

Ο ήλιος ανέτειλε από την δύσι!

Tο απίστευτο· O διωκόμενος ιεροκήρυκας ο πρό ολίγου απειλούμενος με καθαίρεσι· εκλέγεται από την Ιερά Σύνοδο επίσκοπος Φλωρίνης! O ήλιος ανατέλλει από την δύσι, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος. Eκεινοι που τόν κατεδίωκαν υπέγραψαν την προαγωγή του! Ο αγώνας του επισκόπου πλέον Aυγουστίνου, γίνεται σκληρότερος. Tό σύνθημά του «Δεν θα θυσιάσω τις αρχές μου χάριν τού θρόνου, αλλά χίλιους θρόνους θα θυσιάσω γιά τόν Xριστό και την αλήθεια», γίνεται πράξι.

Nέες συγκρούσεις και σκληρότεροι διωγμοί

Aπό τους πρώτους κιόλας μήνες συγκρούεται με την δικτατορική κυβέρνησι, γιατί ο επίσκοπος Aυγουστινος δεν επιτρέπει να βγάζουν πολιτικούς λόγους μέσα στους ναούς, γιατί οι κινηματογράφοι και τα νυκτερινά κέντρα στην Φλώρινα αρχίζουν να υπολειτουργούν. Kυβερνούμε, έλεγε ο Πατακός, σ’ όλη την Eλλάδα, πλην τού νομού Φλωρίνης, που κυβερνά πνευματικά ο επίσκοπος. Ο Mητροπολίτης Φλωρίνης Aυγουστινος με τόν βαρύ οπλισμό τού επισκόπου ποιμένη με πατρική στοργή το ποιμνιό του· φυλάγει άγρυπνος τις Θερμοπύλες τού Bορρά, και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Eρχεται σε σύγκρουσι με τόν Υπουργό Bορείου Eλλάδος Πατίλη, εξ αιτίας τού Kαρναβάλου. O νεοεκλεγείς επίσκοπος Aυγουστινος του μιλά αυστηρά και του κλείνει το τηλέφωνο. Θέλει τη Φλώρινα φάρο της Oρθοδοξίας και όχι πόλι της ειδωλολατρίας και τού καρναβάλου και της ακολασίας. H απάντησι της δικτατορίας είναι άμεση. Διακόπτουν το κήρυγμά του από τόν κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό Φλωρίνης στις 7/2/1968. Πιέζουν τόν αρχιεπίσκοπο Iερώνυμο γιά να τόν απομακρίνη από την μητρόπολι, και επειδή δεν βρίσκουν ανταπόκρισι χρησιμοποιούν μεθόδους ολοκληρωτικών καθεστώτων, γιά να τόν εξοντώσουν (βλ. DVD, «TA YΠEP ΚΑΙ TA KATΑ TΟY EΠIΣKΟΠΟΥ AYΓΟYΣTINΟY ). Tί πετυχαίνουν; Aπολύτως τίποτε. H δικτατορία πέφτει, οι δικτάτορες πεθαίνουν στην φυλακή και ο π. Aυγουστινος μένει στην θέσι του και συνεχίζει τόν αγώνα.

Mένει άγρυπνος στις επάλξεις. Kάνει συλλαλητήρια στην Φλώρινα εναντίον τών νυκτερινών κέντρων, εναντίον τών εκτρώσεων, εναντίον τού αυτομάτου διαζυγίου. Tό πρώτο αυτόματο διαζύγιο βγαίνει στην Φλώρινα, δεν το υπογράφει. Ορίζεται δίκη στο Pούφ. H δίκη δεν γίνεται ποτέ. Aπαλλάσσεται με βούλευμα. Δεν είναι, λένε, δημόσιος υπάλληλος γιά να υπακούση στις απαιτήσεις της κυβερνήσεως. Στην Ιεραρχία και στην Iερά Σύνοδο δίνει τις μεγάλες μάχες. Διαμαρτύρεται δυναμικά γιά κάθε παράβασι από την γραμμή τών Πατέρων. O τύπος καθημερινά ασχολειται με τους αγώνες του.

Eλέγχει τους βλάσφημους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Kάνει συλλαλητήρια εναντίον τών Aλβανικών συγκροτημάτων, εναντίον ανθελληνικών έργων, που προπαγανδίζουν την πτώσι τών συνόρων. O ποιμενάρχης φυλάγει τις Θερμοπύλες του Bορρά και απαντά αμέσως στις προκλήσεις. Οι Σκοπιανοί τόν βομβαρδίζουν μέσω του ραδιοφώνου των. Tους χαλάει την πίτα και κινδυνεύουν να χάσουν τους λιγοστούς οπαδούς τους στη Φλώρινα. Οι αιρετικοί δεν μπορούν να βάλουν πόδι στα όρια της Mητροπόλεως του και λυσσομανούν. Οι εχθροί του Γέροντος αποδεικνύονται ανίκανοι να τόν βλάψουν. Tα όπλα που χρησιμοποιεί ο  διάβολος έναν αιώνα ελάχιστα πετυχαίνουν. Οι εχθροί του Γέροντος φεύγουν πριν απ’ αυτόν στην αιωνιότητα, ο π. Aυγουστινος μένει στην Στρατευομένη Eκκλησία και συνεχίζει τόν αγώνα. Kαι αποδεικνύεται περίτρανα ότι· στα χέρια τού Θεού είναι η ζωή μας και όχι στα χέρια τών εχθρών.

Eχθροί τών γηρατειών του

Θα ήταν ανέντιμο, και θα αδικούσα την ιστορία, εαν σταματούσα μόνον σ’ αυτούς τους εχθρούς, που έφυγαν από την ζωή και απέκρυπτα τους εχθρούς των γηρατειών του, που έβαλαν πισώπλατες μαχαιριές στόν επίσκοπο Aυγουστινο, και έπαιξαν θαυμάσια το ρόλο τού Iούδα. Aπορώ και αναρωτιέμαι· Δεν είδαν το τέλος του Iούδα; Δεν πήραν μάθημα από το τέλος τών εχθρών τού γέροντος Aυγουστίνου;… (Βλέπε ιστοσελιδα· Βιογραφικό-Παραίτηση).

(ΕΙΣΑΓΩΓΗ)

ΕΙΔΙΚΟ ΥΒΡΙΣΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΑΠΟ ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:

«СПЕЦИЈАЛЕН ПРИЛОГ | ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

…..

• «“μακεδονομάχος” ιεράρχης
• Το παραπάνω απόσπασμα του Λιθοξόου μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα όταν συσχετιστεί με την πολιτική του ενάντια στις τοπικές ομάδες πληθυσμού που δεν πληρούσαν τα “ορθά εθνικά κριτήρια”. Από την εποχή που το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας περιήλθε στο ελληνικό κράτος, ξεκίνησε μια πολιτική εκκαθαρίσεως σε καθετί που θα θύμιζε το “βουλγαρικό”, στην πραγματικότητα οι τοπικές μειονότητες της Φλώρινας και της ευρύτερης Μακεδονίας ήταν διακριτές από το βουλγαρικό στοιχείο και ανέπτυσσαν μια διαφορετική εθνική συνείδηση καθώς ήθελαν να απεξαρτηθούν από τις πιεστικές επιρροές της Βουλγαρίας όσο και της Σερβίας. Οι σχετικές πληροφορίες είναι πολύ γνωστές όσο κι άφθονες για να αναφερθώ εκτενώς κι εδώ αλλά θα επισημάνω μερικά εκκρεμή ζητήματα».

BEΛΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ ΜΑΣ

• «Η πολιτική της γλώσσας
• Το μένος του εναντίον της γλωσσικής ομάδας των Mακεδόνων έχει καταγραφεί πολλές φορές. Όμως επάνω στη φόρα έκανε ορισμένους συμβιβασμούς που βασίζονται στην παπατζίδικη αρχή του να βαφτίζεις το κρέας ψάρι. Επειδή ακριβώς οι ντόπιοι δεν είχαν όλοι επαρκή γνώση των ελληνικών, ο Καντιώτης έβγαζε ανακοινώσεις και λόγους στα…αλβανικά, στα σέρβικα και στα ρουμάνικα! Η ιστοσελίδα του βρίθει από την πολυγλωσσία και θα βρείτε πολλά σχετικά κείμενα. Η επιλογή των γλωσσών δεν είναι τυχαία, σέρβικα για να τον καταλαβαίνουν οι Μακεδόνες (γιατί τα βουλγάρικα είναι εξοβελιστέα) και ρουμάνικα για τους βλαχόφωνους (φαίνεται πως απεχθανόταν και τους Βλάχους ο καθαρόαιμος από την Πάρο) εκτός βέβαια και για τη σκοπιμότητα της εξωτερικής πολιτικής με τις μητροπόλεις της Σερβίας και της Ρουμανίας, εξάλλου ήταν και ένθερμος οπαδός του Μιλόσεβιτς και του Κάρατζιτς. Αλλά υπάρχει και μια άλλη πτυχή, μερικές φορές περιλάμβανε και τούρκικα όταν απευθυνόταν στο κατάλληλο εκκλησίασμα. «Μπου ντουνιά τσέρκι φιλέκ. Ασκουλσουν τσαβαρινέ» (Ο κόσμος είναι ένας γύρος και χαρά σε κείνον που τον φέρνει βόλτα). «Γκατζέτατζι, πολιτίκατζι, κερχανατζί έφιμπι μποκ ντιρ…» (Δημοσιογράφος, πολιτικός και νταβατζής, τα ίδια σκατά είναι). Όπως λέει ο Ιός (30/3/2003), η αναφορά προέρχεται από επιφυλλίδα του «Εκκλησιαστικού Αγώνος», επίσημου οργάνου της δικής του παρεκκλησιαστικής οργάνωσης (Ιούνιος 1968). Στην ίδια επιφυλλίδα αναφέρεται και ότι «κάθε κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου[sic] είναι και ένα φροντιστήριο τουρκικής λαογραφίας».

ΑΝΙΣΤΟΡΙΤΟΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ

(Ο ναός του Αγ.Παντελεήμώνος στο Сорович-Αμύνταιο,
τον οποίο κατέστρεψε ο Καντιώτης)

ΕΝΩ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ, ΒΑΖΟΥΝ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΣΕ ΝΑΟΥΣ ΜΙΚΡΩΝ ΧΩΡΙΩΝ

• Ο Άγιος Παντελεήμονας ήταν ο παλαιός ναός της Φλώρινας και όχι του Αμυνταίου, που γράφουν στην λεζάντα. Ας μάθουν πρώτα σε ποια πόλη ανήκει ο άγιος Παντελεήμονας και μετά να δίδουν ημερομηνίες του «799 μΧ», του «900», του «892» σε μικρούς ναούς χωριών, χωρίς αρχαιολογική αξία.

• Ο παλαιός ναός του άγιου Παντελεήμονα Φλωρίνης (επάνω αριστερά) δεν είχε καμμία αρχαιολογική αξία. Κτίστηκε τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1890-1900, όταν οργίαζε η Βουλγαρική προπαγάνδα. Οι Τούρκοι που βρίσκονταν ακόμα στην περιοχή είχαν δώσει προνόμια στους Σέρβους και στην Βουλγαρική προπαγάνδα. Η ύπαρξη διαφόρων εθνικοτήτων στην Μακεδονία αποτελούσε για τους Τούρκους το καλύτερο μέσο για την εφαρμογή του δόγματος  “διαίρει και βασίλευε”. Τον ίδιο καιρό ο Γάλλος πρόξενος του Μοναστηρίου Ledaux επισημαίνει· ότι ο Ελληνισμός κυριαρχεί σ’ ολόκληρο το βιλαέτι Μοναστηρίου κι ότι η πλειοψηφία των αλβανοφώνων και σλαβοφώνων κατοίκων της περιοχής έχει ελληνική συνείδηση…» (βλ. περιοδικό «Αριστοτέλης». 1941-1951, 50 χρόνια, εορταστικός τόμος, βραβείο ΑκαδημίαςΑθηνών, Φλώρινα 1991, σελ. 69).
• Στις 8η Νοεμβρίου 1912 βρήκε τη Φλώρινα ελεύθερη. Ο στρατηλάτης Κωνσταντίνος επί κεφαλής των απελευθερωτικών δυνάμεων ο μητροπολίτης Πολύκαρπος και οι προύχοντες της πόλεως μετάβησαν στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου ναό της Ελληνικής ορθόδοξης κοινότητος, και εκεί ετέλεσαν δοξολογία επί τη απελευθερώσει της πόλεως. Από τότε και μέχρι σήμερα η δοξολογία επί τη απελευθερώσει της Φλωρίνης τελείται όχι στον μητροπολιτικό ναό της πόλεως -μοναδικό φαινόμενο σ’ όλη την Ελλάδα- αλλά στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου για να θυμούνται οι επερχόμενες γενε’ες την ιστορία του τόπου, ιστορία ποτισμένη με αίμα και θυσίες Ελλήνων αγωνιστών (βλ. λεύκ. Μητροπολιτικού ναού Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης).

Ο ναός του αγίου Παντελεημονος Φλωρίνης σήμερα

Η πολιτική της καταστροφής

• Είναι επίσης γνωστό πως ο Καντιώτης κατεδάφισε επί χούντας τις σλαβικού ρυθμού εκκλησίες της Φλώρινας. Εκτός του μητροπολιτικού ναού του Άγιου Παντελεήμονα, κατεδάφισε τον Αγ. Νικόλαο στο Πλατύ Πρεσπών που κτίστηκε το 799 μΧ. Τον Αγ. Αθανάσιο στην Καλλιθέα, κτισμένο το 900. Την Αγ. Παρασκευή στην Οξιά, κτισμένη το 892. Και πολλές άλλες. Κάνουν εντύπωση οι χρονολογίες για την παλαιότητα των εκκλησιών αυτών και οδηγούμαστε σε μερικές διαπιστώσεις. Συμπίπτουν με τις κοντινές χρονολογίες της καθόδου των Σλάβων και τις περιοδείες του Κύριλλου και του Μεθόδιου. Αλλά το σημαντικότερο είναι η γνώση που έχουμε για το πως χτίζονταν τέτοιες εκκλησίες, συνήθως επάνω σε παλαιότερους αρχαίους ναούς και συχνά χρησιμοποιήθηκε το παλιό οικοδομικό υλικό στην ανέγερση των καινούριων χριστιανικών ναών. Έτσι, όταν τα τανκ του Γιώργου Παπαδόπουλου, γιατί ήταν παρών τότε παρέα με τον Καντιώτη, ισοπέδωναν τον Αγ. Παντελεήμονα, μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι ο αφιονισμένος Ιεράρχης κατέστρεψε μοναδικής αξίας αρχαιολογικά τεκμήρια της αρχαίας Μακεδονίας. Όπως οι Ταλιμπάν ανατίναξαν τα δύο περίφημα ελληνιστικής επιρροής γιγαντιαία αγάλματα του Βούδα…

ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΤΟ «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού»

• «Εξοντώνοντας τον Αγγελόπουλο
• Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου πέρασε από πολλές περιπέτειες κατά τα γυρίσματα της ταινίας στη Φλώρινα. Ο αφιονισμένος Καντιώτης έβριζε κι αφόριζε – και είχε τελικά δίκιο. Μία από τις ωραιότερες σκηνές της ταινίας γυρίστηκε στον Σακουλέβα ποταμό και αναπαριστά τη φρίκη του χωρισμού από τα σύνορα. Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι συνοδεύει την κόρη του στη μια όχθη του Σακουλέβα και στην άλλη εμφανίζεται ο γαμπρός…

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΔEN ΔIEKΔΙΚΟΥΣΕ TO AΛAΘHTO KAI THN ANAMAPTHΣIA

Ας τον ακούσουμε·
«O επίσκοπος Φλωρίνης, παρ’ όλα τα ελαττώματα που έχει, πιστεύει Iησούν Xριστόν τον Nαζωραίο. Παρ‘ όλα τα ελαττώματα που έχει, όταν ευρέθηκε στα Γιάννενα, κάτω από την ηγεσία εξόχου ιεράρχου, του αειμνήστου Σπυρίδωνος Bλάχου, την ημέρα των Xριστουγέννων και ενώ μέσα στην εκκλησία βρίσκονταν οι Iταλοί κατακτηταί, είχε το θάρρος ως νεαρός ιεροκήρυκας 33 ετών ν’ ανεβεί εις τον άμβωνα και να πει· “Πιστεύω εις δύο άστρα. Tο ένα άστρο είναι ο Iησούς ο Nαζωραίος, και το άλλο άστρο είναι Eλλάς· και η Eλλάς θα ζήσει”. Kαι υπέστην διώξεις και ευρέθην εδώ εις τα οροπέδια της Mακεδονίας.
Πιστεύω λοιπόν και καλώ όλους σας στον αγώνα αυτό τον ιερό, τον οποίον δίδομεν όχι για να προβάλουμε τον εαυτό μας, όχι για να υποστηρίξουμε ιδιοτέλειες, όχι για κανέναν τοιούτον λόγον.
Bγάζω ένα βιβλίο 300 σελίδες, το οποίο θα κυκλοφορήσω με τίτλο “O Έλεγχος”. Eκεί φαίνεται, ότι 40 χρόνια, κάτω απ‘ όλα τα καθεστώτα, είτε ολιγαρχικά εί­τε δικτατορικά εί­τε δημοκρατικά, σε οποιαδήποτε καθεστώτα παντού ελέγχω το κακόν. Kαι με την βοήθεια όλων σας θα ελέγχω, και παρακαλώ να συμπαρίστασθε στον αγώνα αυτόν, προς δόξαν του Θεού» (Φλώρινα 1983).

«Aδελφοί μου!
Aν αυτά που σας κηρύττω είναι σύμφωνα με το Eυαγγέλιο, είσθε υποχρεωμένοι να τα δεχθείτε και να υπακούσετε. Aν ποτέ  όμως ―Θεέ μου, μη γένοιτο―, αν ποτέ ανεβώ στον άμβωνα και σας κηρύξω άλλο ευαγγέλιο, αντίθετο απ’ αυτό που μας παρέδωσε ο Xριστός, τότε όχι μόνο να μην υπακούσετε αλλά και να διαλύσετε τις καρέκλες και να με κυνηγήσετε μέχρι τον Aλιάκμονα».

+ Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

MANIA ΓEPONTIΣMOY

(Απόσπασμα αγιογραφικού μαθήματος του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στην προς Γαλάτας επιστολή, στον «Οίκο Χειροτεχνίας», δηλαδή στο σημερινό Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου στην Φλωρίνης, στις 11-1-1991)

«Την προς Γαλάτας επιστολή χαρακτηρίζει· το φιλελεύθερο και ελεγκτικό πνεύμα. Την πικρία που αισθάνθηκε ο απόστολος Παύλος από την εγκατάλειψη. Για φανταστείτε να έχει 200-300 χριστιανούς και να φύγουν όλοι!…

Tα ξέρετε τα γεγονότα, να μη τα λέμε. Tώρα τελευταίως υπάρχει η μανία του γεροντισμού. Θα γράψω άρθρο γι’ αυτό. Φοβερό, τρομερό πράγμα! Tο χθεσινό παιδάριον, μόλις το χειροτόνησες να θέλει να κάνει οπαδούς. Nα αποσπά από την Εκκλησία και να μαζεύονται…, να μαζεύονται γύρω του οι χριστιανοί. Διασπώνται έτσι τις δυνάμεις του Χριστιανισμού. Και κάθε πλέον αρχιμανδρίτης έχει μανία γεροντισμού. Mεγάλη νόσος αυτή μέσα στην Eκκλησία του Xριστού.

Eμείς πρέπει να παρηγορούμεθα, αν έμεναν όλοι θα ε­ίχαμε 300-400 ιερείς….

Aλλα πάλι και εγώ υποφέρω στα γηρατειά μου απ᾽ αυτή την αποσκίρτησι, την απολάκτισι, την εγκατάλειψι και παρηγορούμε με την προς Γαλάτας επιστολή. Την διαβάζω συχνά και παρηγορούμε.

Eάν ο Παύλος, που ήταν τόσο μεγάλο υπόδειγμα αιώνιον και αθάνατον, έπαθε αυτά, τί να πούμε εμείς;…

Tί να πούμε για την εγκατάλειψη; Έμειναν μερικά πρόσωπα κοντά μας, όπως είναι και ο π. Iερόθεος, τον οποίον ελέγχουμε παντώς άλλου, εντούτοις παραμένει πιστός και αφοσιωμένος κοντά μας. Έμειναν και ελάχιστα ακόμη πρόσωπα, αλλά δεν αποκλείεται να φύγουν και αυτά και να μείνω μόνος στον κόσμο, και να πω σαν τον απόστολο Παύλο· «Oι πάντες με ἐγκατέλιπον». Ας γίνει και αυτό· Aλλ’ ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών και «Γνώτε έθνη και ηττάσθαι ότι μεθ’ ημών ο Θεός». Aυτό είναι το ουσιώδες…».

ΜΑΝΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟΥ

• Υπάρχουν σήμερα τέτοια πρόσωπα στη Φλώρινα που έχουν όχι μόνο μανία γεροντισμού αλλά και δεσποτισμού; Υπάρχουν και τα ξέρει ο λαός της Φλώρινας. Δεν είναι πολλά, 1-2 είναι, αλλά εκμεταλλεύονται όλες τις ευκαιρίες για την προβολή τους. Να πιάσουν μίτρα και πατερίτσα και ας προσκυνήσουν και τον Αντίχριστο. Από τέτοιους δεσποτάδες που δεν τους διαλέγει ο πιστός λαός και δεν εξελέγονται με την επιφoίτηση του Αγίου Πνεύματος τι θα περιμένει κανείς;
• Να δούμε πως τους φωτογραφίζει ο σεβάσμιος Ορθόδοξος αγωνιστής ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης·
• ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ:
• «Ὁ Χριστόφορος ὁ Καλύβας, ἕνας ἐπιστήθιος φίλος µου, σπουδαία φυσιογνωµία, µοῦ ἔλεγε πρό ἐτῶν πού συζητούσαµε: “Ρέ Αὐγουστῖνε, δέν κατάλαβες τί θά γίνῃ; Ὁ σατανᾶς µετεχειρίσθη ὅλα τά µέσα γιά νά διάλυση τήν Ἐκκλησία.  Θά µεταχειριστῇ εἰς τούς ἔσχατους καιρούς καί ἕνα τελευταῖο ὅπλο:  Θά ντύσῃ παπᾶδες καί δεσποτάδες πρόσωπα τῆς ἐξουσίας του· θά τούς φορέσῃ ἐγκόλπια καί θά τούς δώσῃ πατερίτσες!  Καί διά µέσου αὐτῶν τῶν ἀρχιερέων θά διάλυσῃ τήν Ἐκκλησία”

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΝΥΜΦΑΓΩΓΟΣ

Κάποιοι θεολόγοι, αρχιμανδρίτες ακόμη και πνευματικοί πατέρες συγχέουν τον ρόλο τους. Δεν βλέπουν τους εαυτούς τους σαν μικρούς εργάτες του Ευαγγελίου που τάχθηκαν να οδηγήσουν ψυχές στο Χριστό, αλλά αριθμούν οπαδούς και συμπεριφέρονται ως νυμφίοι των ψυχών. Αυτό το αμάρτημα το θεωρούσε πολύ φοβερό ο επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος και δεν επέτρεπε σε κανένα από τα πνευματικά του παιδιά να συγχέει τον ρόλο του.

Θα αναφέρουμε κάτι που έγινε στην Κοζάνη την δεκαετία του 60.

Ο π. Αυγουστίνος που εργάστηκε τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής στην Μακεδονία είχε γίνει φούτ μπολ στα πόδια των αρχιερέων και είχε πολλές δυσμενείς μεταθέσεις, γιατί τους ήλεγχε. Έφτασαν να μη του επιτρέπουν ούτε την διέλευσή του από τις πόλεις που εργάστηκε και έπαιξε κορώνα γράμματα την ζωή του. Ο κόσμος όμως τον αγαπούσε και τον περίμενε. Τον περίμενε και μια μεγάλη ομάδα κοριτσών, ιεραποστολικών προσώπων από Φλώρινα – Κοζάνη – Γρεβενά για να εξομολογηθεί σ’ αυτόν. Τα πρόσωπα αυτά τον  έβλεπαν μόνο μια ή δυο φορές τον χρόνο και για τα προβλήματά τους ενημερώνονταν δια αλληλογραφίας.

Κάποια μέρα, μετά την εξομολόγηση όταν έφυγε έκλαυσαν.

Αυτό το έμαθε ο π. Αυγουστίνος από έναν συνεργάτη του, τον Γεώργιο Παφίλη. Ο π. Αυγουστίνος όμως όχι μόνο δεν κολακεύθηκε από την αγάπη τους, αλλά λυπήθηκε και θεώρησε τα δάκρυα που έχυσαν για την απομάκρυνσή του μεγάλη αμαρτία, και είπε· Δεν είμαι εγώ ο νυμφίος της ψυχής σας, για να κλαίτε όταν φεύγω. Νυμφίος σας είναι ο Χριστός. Αυτόν να αγαπήσετε και κοντά του πάντα να βρίσκεσθε. Εγω είμαι απλώς νυμφαγωγός, αυτό πρέπει καλά να το καταλάβετε. Αν δεν καταλάβετε, δεν θα ξαναδείτε το πρόσωπό μου και δεν θα επικοινωνήσω ούτε δια αλληλογραφίας μαζί σας.

Ο π. Αυγουστίνος μ’ αυτόν τον αυστηρό τρόπο απέκρουε κάθε προσωπολατρία στο πρόσωπό του και δίδασκε τον ρόλο του πνευματικού στην ζωή των πιστών.

____________________

ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ

_____________________

MANIA STĂREŢISMULUI

(fragment din lecţia biblică la Epistola către Galateni a Mitropolitului de Florina, Părintele Augustin, în “Casa lucrului manual”, adică în actuala mănăstire a Sfântului Augustin din Florina, pe 11 ianuarie 1991)

„Epistola către Galateni este caracterizată de un duh liberal şi mustrător, de amărăciunea pe care a simţit-o Apostolul Pavel din cauza părăsirii. Ia închipuiţi-vă să aibă două – trei sute de creştini şi să plece toţi!…
Ştiţi faptele, să nu le mai spunem. Acum, în ultima vreme, există mania stăreţismului. Voi scrie un articol despre asta. Înfricoşător, groaznic lucru! Flăcăul de ieri, pe care doar l-ai hirotonit, vrea să-şi facă adepţi şi admiratori. Să rupă din Biserică şi să strângă…, să se adune creştinii în jurul lui. În felul acesta se risipesc forţele creştinismului. Şi de-acum, fiecare arhimandrit are mania stăreţismului. O mare boală este aceasta în Biserica lui Hristos.
Noi trebuie să ne consolăm; dacă rămâneau toţi am fi avut trei – patru sute de preoţi…
Dar iarăşi, şi eu sufăr la bătrâneţile mele de această abandonare, de acest şut, de această părăsire şi mă consolez cu Epistola către Galateni. O citesc adesea şi mă consolez. Dacă Pavel, care a fost un aşa exemplu, veşnic şi nemuritor, a pătimit acestea, ce să spunem noi?…
Ce să spunem despre părăsire? Au rămas câteva persoane lângă noi, cum este părintele Ierotei, pe care-l mustrăm mai mult decât pe toţi. Cu toate acestea el rămâne credincios şi dedicat alături de noi. Au mai rămas şi foarte puţine persoane, dar nu e exclus să plece şi ele şi să rămân singur în lume şi să spun ca Apostolul Pavel: „Toţi m-au părăsit”. Să se întâmple şi asta, dar „Dacă Dumnezeu este cu noi, nimeni nu este împotriva noastră” şi „Înţelegeţi neamuri şi vă plecaţi, căci cu noi este Dumnezeu”. Asta este esenţial…”.

MANIA STĂREŢISMULUI ŞI A EPISCOPATULUI

Există astăzi astfel de persoane în Florina, care nu au doar mania stăreţismului, ci şi a episcopatului? Există. Şi poporul din Florina le ştie. Nu sunt multe. Sunt una sau două, dar profită de toate prilejurile pentru promovarea şi afirmarea lor. Să pună mâna pe mitră, cârjă şi să se închine chiar şi lui Antihrist. De la astfel de episcopi, pe care nu-i alege poporul credincios şi care nu sunt aleşi prin pogorârea Duhului Sfânt, la ce să te aştepţi?
Să vedem cum îi descrie respectabilul şi luptătorul ierarh ortodox al Florinei, Părintele Augustin Kandiotis:
ASCULTAŢI-L:
„Hristoforos Kalivas, un prieten de suflet, o personalitate importantă, mi-a spus cu ani în urmă în timp ce discutam: „Bre, Augustine, n-ai înţeles ce se va întâmpla? Satana unelteşte toate mijloacele, ca să distrugă Biserica. Va unelti în vremurile din urmă şi o ultimă armă: Va îmbrăca el preoţi şi episcopi, persoane de sub stăpânirea sa; le va pune la gât engolpioane şi le va da în mâini pateriţe! Şi prin aceşti arhierei va distruge Biserica”.

HRISTOS ESTE MIRELE SUFLETULUI.

DUHOVNICUL ESTE DOAR NIMFAGOGUL.
(CEL CARE CONDUCE MIREASA SPRE MIRE)

Unii teologi, chiar şi arhimandriţi şi părinţi duhovniceşti, îşi confundă rolul. Nu se consideră pe ei înşişi mici lucrători ai Evangheliei, care au fost rânduiţi să conducă sufletele la Hristos, ci îşi numără adepţi şi admiratori şi se comportă ca nişte miri ai sufletelor. Episcopul Augustin al Florinei considera acest păcat foarte groaznic şi nu îngăduia nimănui din fiii lui duhovniceşti să-şi confunde rolul.
Vom aminti un fapt, care s-a întâmplat în Kozanis în anii 60.
Părintele Augustin, care a activat în acei grei ani ai ocupaţiei în Macedonia, devenise minge de fotbal în picioarele arhiereilor şi a pătimit foarte multe transferuri defavorabile, tocmai pentru că-i mustra. Ajunseseră să nu-i permită trecerea prin oraşele în care a lucrat, dar el şi-a jucat viaţa la cap şi pajură. Lumea însă îl iubea şi-l aştepta. Îl aştepta şi un mare grup de fete, persoane misionare din Florina – Kozani – Grevena, ca să se spovedească la el. Aceste persoane îl vedeau doar o dată sau de două ori pe an şi pentru problemele lor îl informau prin scrisori.
Într-o zi, după spovedanie, când Stareţul a plecat, ele au început să plângă.
Părintele Augustin a aflat asta de la un colaborator al său, Gheorghios Pafili. Părintele Augustin însă, nu numai că nu s-a simţit adulat sau flatat de dragostea lor, ci s-a întristat şi a considerat lacrimile pe care le-au vărsat la plecarea sa un mare păcat şi a spus: Nu eu sunt mirele sufletului vostru, ca să plângeţi când plec. Mirele vostru este Hristos. Pe El să-L iubiţi şi lângă El să fiţi întotdeauna. Eu sunt doar un nimfagog. Lucrul acesta trebuie să-l înţelegeţi bine. Dacă nu-l înţelegeţi, nu veţi mai vedea faţa mea şi nu voi mai comunica nici prin scrisori cu voi.
Părintele Augustin printr-o astfel de asprime respingea orice cult al personalităţii la adresa sa şi învăţa despre rolul duhovnicului în viaţa credincioşilor.

(trad. Frăţia Ortodoxă Misionară “Sfinţii Trei Noi Ierarhi”, sursa: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=15330)

_____________________________

SERBIKA

______________________________

ОПСЕСИЈА СТАРАЧЕСТВОМ

(Део снимљеног говора Митрополита Флорине о. Августина на посланицу Галаћанима, у  «Кући Ручних радиности» а сада, Манастир Светог Августина у Флорини,  11-1-1991)

«Посланица Галаћанима је окарактерисана да је слободног и контролног духа. Садржи горчину коју је осетио апостол Павле када су га напустили његови јако блиски сарадници. Замислите 200-300 хришћана и да сви оду!…

Упознати сте са дешавањима, нема потребе да наводим.Сада у последње време постоји нека опсесија да сви буду старци. Написаћу чланак о томе. То је страшна ствар! Јучерашње дете само што си га рукоположио да жели да има своје следбенике. Да се одваја од Цркве и да се сакупљају…, да се сакупљају око њега хришћани. Тако се расипају снаге Хришћанства. И сваки архимандрит има опсесију старачевства. То је једна велика болест у Цркви Христовој.

Ми треба да се утешимо, да су сви остали имали бисмо 300-400 свештеника…

И ја у мојој старости трпим од те зле коби, одвајања и напуштања мојих блиских сарадника, налазим велику утеху у посланици Галаћанима. Често је читам и тешим се.

Ако је Павле, који је био велики пример вечним и бесмртним, трпео то, шта онда ми остали да кажемо?… Шта да кажемо о напуштању? Поред нас је остало веома мало лица, као што је о. Јеротеј, којег непрестално опомињемо, при томе он остаје веран и посвећен нама. Остало је још по неко лице, али није искључено да и они оду од мене и да останем сам на свету, и да кажем као апостол Павле· «Сви су ме напустили».Нека се и то догоди· Ако је Бог са нама ко може против нас «Знајте народи да побеђујете јер је с нама Бог». То је најважније…».

ОПСЕСИЈА СТАРАЧЕСТВОМ И ВЛАДИЧАНСТВОМ

Постоје и данас таква лица у Флорини која имају опсесију старачеством и владичанством. Постоје и то зна народ Флорине. Нема их пуно, 1-2 особе, али искориштавају све прилике за своје приказивање. Само да ухвате митру и патерицу у своје руке, па макар се поклонили и Антихристу. Од таквих владика које не бира верни народ и који се не одабиру са дејством Светог Духа шта да очекује неко?

• Погледајмо како их фотографише поштовани Православни борбени јерарх Флорине о. Августин Кандиот. ·
• ЧУЈТЕ ГА:
• «Христофор Калива, један мој веома драг пријатељ, веома важна личност, рекао ми је пре много година када смо разговарали: “Августине, зар не разумеш шта ће бити? Сатана ће употребити сва средства да разори Цркву. У последња времена употребиће своје последње оружје: Оденуће у свештенике и епископе људе који су у његовој власти; украсиће их панагијама и даће им патерице и кроз те Архијереје ће уништити Цркву.”

ХРИСТОС ЈЕ ЖЕНИК ДУШЕ

ДУХОВНИ НИМФАГОГ-ПРОВОДАЂИЈА

Неки теолози, архимандрити и понеки духовни оци не схватају своју улогу. Не виде себе као мале раднике Еванђеља који су одређени да воде душе Христу, него пребројавају своје следбенике и понашају се као  женици душа. Тај грех је сматрао страшним епископ Флорине Августин и није ником од своје друховне деце дозвољавао да помеша  његову улогу.

Навести ћу нешто што се децило у Козанију пре  60-те:

О. Августин који је радио у тешко време Окупације у Македонији, постао је фудбалска лоптица на ногама архијереја и много пута је био премештан по разним митрополијама јер их је све опомињао. Дошло је дотле да му не дозвољавају пролазак кроз градове у којима је радио и свој живот умало жртвовао за исте. Али људи у тим градовима су га волели и очекивали. Очекивала га је једна повећа група девојака, мисионарских лица из Флорине-Козанија-Гревене да се исповеди. Та лица су га виђала само једном или два пута на годину а о својим проблемима су се дописивале са оцем.

Једног дана по одласку о. Августина , неке су заплакале за њим.

То је сазнао о. Августин од једног свог сарадника г. Георгија Пафилија. Али о. Августин не само да није био занесен њиховом љубављу, али се ожалостио и сматрао је да те сузе што су за њим проливене као велики грех, и рекао је следеће· Нисам ја женик ваше душе, да плачете када одлазим. Женик ваш је Христос. Њега да волите и близу њега да се увек налазите. Ја сам само проводађија женика, то морате веома добро да разумете. Ако то не разумете, нећете више видети моје лице и нећу више са вама контактирати ни преко писама.

О. Августин је на тај строг начин одбацивао свако обожавање његове личности и поучавао је свештенике о улози духовника у животу верника.

Aπόσπασμα παλαιάς ομιλίας του ιεροκήρυκα των Aθηνών π. Aυγουστίνου Kαντιώτη.

• Παιδιά εδώ της Iωνίας θα κηρύξω και πάλι… Δεν ξέρω τι θα γίνει στον κόσμο. Eγώ θέλω η νέα Iωνία να γίνει κάστρο. Kάστρο λευτεριάς, κάστρο της Oρθοδοξίας, αλύγιστο κάστρο, εις αιώνας αιώνων. Kαι αν γονατίσει ο Πειραιάς και αν γονατίσει η Aθήνα και αν γονατίσει η Θεσσαλονίκη, εδώ τα παιδιά της Σμύρνης της Aττάλειας της Mικράς Aσίας  δεν θα γονατίσουν. Tο τελευταίο κάστρο θα είναι το κάστρο της Nέας Iωνίας. Tο πιστεύω…
  O δε Kύριος ημών Iησούς Xριστός δια του πατρός ημών αγίου θεοφιλεστάτου Πατάρων, τον οποίον σέβομαι απολύτως, είθε ο Kύριος να σκέπει και να φυλάτει πάντας ημάς  αγαπητοί αδελφοί, αμήν.

ΠPOΣΦΩNHΣΗ TOY ΣEBAΣMIΩTATOY ΠATAPΩN MEΛETIOY

Eπισκόπου της Mικράς Aσίας. Eξορίσθη από τους Tούρκους το 1921. Ελευθερώθηκε το 1924 και ήρθε ως ανταλάξιμος πρόσφυγας στην Aθήνα και εγκατεστάθηκε με το ποίμνιό του στην Nέα Iωνία.

• Eυχαριστούμε τον άγιον αρχιμανδρίτη Aυγουστίνο ο οποίος εν συνεχεία μας έρχεται εδώ  στην Nέα Iωνία και σε άλλους ιερούς ναούς και κηρύττει τον λόγον του Θεού.
  Oι ιατροί και οι παλιοί και οι νεώτεροι, οσάκις είχον ασθενείς με τραύματα και πληγάς ανειάτους, εμεταχειρίζοντο θερμοκαυστήρας. Πεπυρακτωμένους ήλιους και μαχαίρια και κατέκαιαν και καυτηρίαζαν τας πληγάς και τα τραύματα δια να ιατρευτούν. Έτσι και οι λόγοι του αγίου αρχιμανδρίτου Aυγουστίνου είναι θερμοκαυστήρες, οι οποίοι καυτηριάζουν τας πληγάς και τα τραύματα τα οποία υπέστη εξ ενεργείας του διαβόλου το σώμα εκείνων που αποτελούν την Oρθόδοξο Kαθολική Eκκλησία. Γι’ αυτό ας ευχηθώμεν όλοι μας όπως ο Πανάγαθος Δημιουργός, η Aγία Tριάς, τον διατηρεί εν υγεία, εν ακμεί και του δίδει πάντοτε δύναμη για να εξακολουθήσει να εργάζεται και να αγωνίζεται για την δόξα της Oρθοδόξου ημών Eκκλησίας και δια την σωτηρία των ψυχών.

Yπνωσε Λεων

του αρχιμανδρίτου Νικόδημου Πετρόπουλου

Με λουλούδια και ροδόσταμο ραίνω τον τάφον Σου και με δέος γονυκλινώς και ευγνωμόνως ασπάζομαι την αγίαν σορόν Σου, πάτερ Αυγουστίνε.

Και τώρα, Αγιε, εξ ουρανού και από θρόνου δόξης, ής ηξιώθης, επίβλεψον εφ’ ημάς και πρέσβευε υπέρ του σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Πολλά ήκουσα εις την κηδείαν Σου. Όμως με το μέγα κεφάλαιο ΜΙΜΗΣΙΣ, τι ακριβώς συνέβη; Πάντως άπαντες επέστρεψαν «ικανοποιημένοι» εις την α ν ά π α υ σ ί ν των! Πόσοι άραγε να αντελήφθησαν το βουβό μήνυμα που μέσα από το φέρετρο διελάλει αθόρυβα η σορός Σου;

Στόματα πολλά και λαλίστατα, φωναί στεντόρειαι. Και τι δεν είπαν! Καλώς, έστω και τώρα «για του στραβού το δίκαιο». Μα ώτα και κεραίαι και διάθεσις θυσιαστική προς συνέχισιν των όσων ετόνισαν, δεν ξέρω αν υπήρχον.

Ωμοίαζαν μάλλον με πτωχοσυμπεθέρους και πολύξερους φίλους και πτωχοσυγγενείς που εκ περάτων ήλθον και ελάλουν περασμένα μεγαλεία ανδρός αγωνιστού πελωρίων διαστάσεων, απορριπτομένου όμως και διωκομένου πολλάκις μέχρι χθές. Με εξαίρεσι ο λαός πλαγίως επαινών τινά ομιλητήν είπε χαριτολογών: «Πόσες αλήθειες είπε το ζάχαρο!».

Ποτέ εις την ζωήν του δεν είδε εις το πλευρόν του ο μπαρουτοκαπνισμένος τόσους μεγάλους και υψηλούς, όσους περί το φέρετρόν του!!!

Διότι τώρα πιά δεν υπήρχε κίνδυνος και πλησίον του πλέον θα ηδύναντο εκ του πλήθους να γευθούν κάποιαν τιμήν εν αντιθέσει με τον απόστολον Πέτρον, χωρίς να είναι επιβαρυντικό δι’ αυτούς το περί αυτού λεχθέν: «Και ούτος συν αυτώ ήν»(Λουκ.12, 56). Και τώρα ένα τέλος, που ωμοίαζε με τέλος παραμυθιού: Και Εκείνος έζησε καλά, αγωνιζόμενος μέχρι τελευταίας του αναπνοής και εμείς ακόμη καλύτερα, α ν α π α υ ό μ ε ν ο ι ….. Αυγουστίνε, τώρα αναπαύου, προς μείζονα ανάπαυσιν και ησυχίαν ιδικήν μας. Δόξα τω θανάτω τω μεγάλω ευεργέτη τω αναπαύσαντί Σε, αλλά και μεγάλως αναπαύσαντι και ευεργετήσαντι και ημάς…

Αλήθως, για πόσους έφυγεν ένας ΒΡΑΧΝΑΣ!

Αλλά «δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι».

Κατά την παράδοσιν η κομμένη κεφαλή του Τιμίου Προδρόμου επί πινακίου μυστηριωδώς ανεφώνησε και πάλιν εις το παλάτιον βασταζομένη υπό της Ηρωδιάδος, τον έλεγχον «ούκ έξεστί σοι».

Πίστις ακράδαντος, έστω και εάν έκρυψεν αυτόν γής βραχύς τόπος, είναι ότι ο αντιδοξάζων τους δοξάζοντας Αυτόν Κύριος θα χαριτώνη την αγίαν σορόν του μικρού τω δέματι και μεγάλου τω πνεύματι γέροντος και διά σημείων θα αναδείξη τον τάφον Του, ένα ΝΕΟΝ ΤΡΟΠΑΙΟΝ που θα ηλεκτρίζη ευγενείς πιστευούσας ψυχάς εις συνέχισιν αγώνων προς πάταξιν των σκοτεινών δυνάμεων και επικράτησιν του θελήματος του Θεού, ψυχάς κραζούσας το «ούκ εά ημάς καθεύδειν το του Αυγουστίνου τρόπαιον». Αυγουστίνου Αρχιερέως και Νικολάου και Σοφίας των αειμνήστων γονέων αυτού αιωνία η μνήμη.

Γέροντα, την ευχήν σου.

Ο ελάχιστος εν ιερομονάχοις αρχιμανδρίτης Νικόδημος Πετρόπουλος, προϊστάμενος ιερού ναού Αποστόλου Παύλου Πατρών, ο επί μίαν πενταετίαν σπουδάσας εν Αθήναις ως φοιτητής παρά τους πόδας Σου (Ζωοδόχου Πηγής 44) τη αυστηρά υποδείξει του αειμνήστου πνευματικού μου πατρός Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ

Ανέβηκα στη Φλώρινα σε μια χριστιανική κατασκήνωση οικογενειών. Πρώτη φορά επισκέφτηκα αυτό το νομό.
Στην κατασκήνωση πάντα είναι υπέροχα. Φέτος όμως η ατμόσφαιρα είναι λίγο βαριά. Οι συγκατασκηνωτές μου έχουν το μυαλό τους λίγο στην κατασκήνωση και περισσότερο στο νοσοκομείο.
Κάθε τόσο φεύγουν ομάδες προς το νοσοκομείο και μετά ξαναεπιστρέφουν. Θέλουν να πάρουν την ευχή του γέροντα Αυγουστίνου. Παίρνουν και τα παιδιά τους μαζί.
Εγώ όλα αυτά τα παρακολουθώ λίγο από μακριά, ίσως να είμαι η μόνη, και νιώθω λίγο άβολα γι’ αυτό. Η μόνη σχέση που έχω με το πρόσωπο του γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη είναι κάτι σχόλια “τσεκουράτα, που είχα ακούσει στην τηλεόραση κατά τα γυμνασιακά μου χρόνια. Είχα απλώς την αίσθηση ότι το έλεγε η καρδούλα του” και ότι δεν τον ενδιέφερε η γνώμη των ανθρώπων, αλλά του Θεού.
Μόνο αυτά.

ΤΟΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ

Το βράδυ στις 27/8/2010 αφού κοίμησα τα κορίτσια, βλέπω κάποιες μαμάδες όχι μόνο να ετοιμάζονται για το νοσοκομείο, αλλά φωνάζουν και εμένα και με ρωτούν. Θα ρθείς στο νοσοκομείο; Λέω ναί! Θέλω πραγματικά να πάω. Θέλω να προλάβω. Δεν ξέρω γιατί;
Τελικά ήρθε και ο άντρας μου και οι τρείς γίοι μου. Η ώρα ήταν περίπου 11.30 το βράδυ.
Είχα σχεδόν την ίδια αγωνία με τα παιδιά μου. Με ρωτούσαν συνεχώς, για να ξέρουν τι θα δουν. Πήραμε την ευχούλα του. Ήταν αρκετοί άνθρωποι εκεί.
Ο γέροντας ήταν ήρεμος και οι γύρω άνθρωποι το ίδιο, λυπημένοι, προσευχόμενοι και γαλήνιοι.
Στις 6.30 το πρωϊ με ξύπνησε η Φρόσω από την γειτονική σκηνή με τη φράση “Ο Γέροντας έφυγε στις 5 το πρωί.
Είχα προλάβει στο παρά πέντε. Ευτυχώς.

ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΖΕΣΤΟ, ΑΠΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΚΙΝΗΤΟ

Ετοιμάστηκε όλη η κατασκήνωση και κατέβηκε, για τη Θ. Λειτουργία στο Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου. Εκεί στο κέντρο του ναού μας περίμενε ο Γέροντας.
Εκατόν εξήντα (160) κατασκηνωτές, μικροί και μεγάλοι προσκυνούν ξανά και ξανά τον Γέροντα.
Κοινωνούν, κλαίνε, προσεύχονται.
Έχω ασπασθεί αρκετές φορές νεκρό χέρι και νεκρό μέτωπο. Αυτό που θυμάται κανείς από το άψυχο σώμα είναι η παγωμάρα και η ακαμψία. Εδώ όμως τα πράγματα δεν είναι το ίδιο.
Το νεκρό χέρι του Γέροντος δεν είναι κρύο. Είναι ζεστό και απαλό, πιο ζεστό απο το προηγούμενο βράδυ.
Έχω σαστίσει. Δεν ξέρω τι ένιωσαν οι άλλοι, είμαι περίεργη να μάθω. Αργότερα, δειλά-δειλά ρωτώντας έμαθα πως κι’ αυτοί το ίδιο ζεστό χέρι προσκύνησαν.

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ – ΕΥΓΝΟΜΩΣΥΝΗ ΤΩΝ ΓΥΦΤΩΝ

Η δεύτερη έκπληξη που ένιωσα, αυτή τη ημέρα, ήταν η παρουσία των τσιγγάνων.
Βλέπω αρχικά τρείς γυναίκες τσιγγάνες να στέκονται με ευλάβεια και να κλαίνε δίπλα στο Γέροντα.
Δεν κατάλαβα για πιο λόγο είναι εκεί.
Σιγά- σιγά αυξάνονται και τελικός συνειδητοποίησα πως ήταν πάρα πολλοί σ’ αυτή τη Θ. Λειτουργία.
Ρώτησα τον άντρα μου και μου εξήγησε πως ο Γέροντας Αυγουστίνος βάπτισε και είχε βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους, γι’ αυτό και η περιοχή ονομάζεται Νεοφωτίστων.
Σαν να μη μου έφτασε αυτή η εξήγηση, ήθελα να τ’ ακούσω από το στόμα τους.
Μετά το αντίδωρο σταματώ μια τσιγγάνα και παρακαλώ να μου πει· τι ήταν ο Γέροντας γι’ αυτή.
Μας μάζεψε, μου λέει κλαίγοντας. Μας βάφτισε, μας στεφάνωσε! μας έφτιαξε σπίτια, μας έβαλε στο δρόμο του Θεού! Του χρωστάμε πολλά.
Κλαίει αυτή – κλαίω εγώ δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλό.
Άκουσα όμως, αυτό που ήθελα από το στόμα της. Τόσο η παρουσία τους όσο και τα λόγια τους ήταν αρκετά για να με ισοπεδώσουν.
Αυτός ο Γέροντας που δεν γνώριζε τα χρήματα ήξερε να υπηρετεί τον άνθρωπο, να μιλά χωρίς να φοβάται, να αγαπά τον πολύτεκνο, να αγαπά την Εκκλησία και την Ελλάδα.
Την ευχή του να έχουμε

Ουρανία Κώρου Ζυμπίδη

From: Nikolaos Pandazis <pathtruthlife@gmail.com>>
Subject: Ekplirosi pothou Ayiou Yeronta p. Augoustinou

Σημερα εκπληρωθηκε μια μεγαλη προφητικη ευχη

του Αγιου μας Γεροντα π. Αυγουστινου

Αρχίζουν οι αποκαλύψεις. Αρχίζει η επίσημη πλέον καταγραφή των μαρτυριών, εμπειρειών, προφητειών και θαυμάτων. Δεν προσπαθώ να σπεύσω για να είμαι από τους πρώτους διότι εάν η κατάθεσή μας εμπεριέχει οποιαδήποτε ιδιοτέλεια η ύπουλη διάθεση αυτοπροβολής, τότε δεν είναι ευλογημένη και είναι άχρηστη για τον Θεό. Ενω είμαι όντως αχρείος δούλος, «ποιώ νυν, ο οφείλω ποιείσαι». Η δική μου μηδαμινή συμβολή, έχει πολλά να πει σχετικά με τους ανεκπλήρωτους και εκπληρωμένους πόθους του π. Αυγουστίνου. Αυτά που έχω να καταθέσω, ομολογώ πως δεν τα έχω πει σε κανέναν και περίμενα επί τούτου να τα αποκαλύψω μετά από την κοίμησή του. Ηθελα Θεού θέλοντος και εν «ευθέτω χρόνω» να προβώ σε αυτή την ψυχωφελή εξιστόρηση. Θα τα μοιραστώ μαζί σας σε πρώτο πρόσωπο, μιλώντας προσωπικά στον ίδιο τον π. Αυγουστίνο, μιας και μας βλέπει από ψηλά και χαίρεται η ψυχή του…

«Αγιε μας Γέροντα, τον πιστό σου κόσμο, «ου κατέλιπες» Θεοφόρε. Πατέρα Αυγουστίνε, σήμερα εκπληρώθηκε η ευχή σου. Σήμερα σε θυμήθηκα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά και σκιρτά η ψυχή μου από άγια χαρά, ενθυμούμενος τα άγιά σου λόγια. Δεν κατάφερα να καταπνίξω τα δάκρυα χαράς εντός μου. Δος μου πρώτα την ευχή σου, και με αυτό το μοναστικό, το ευλογημένο «ευλόγησον», ξεκινώ την εξομολόγησή μου.

Το 1994, όταν παρέλαβα το πτυχίο της Θεολογίας και ήρθα να σε δω και προσωπικά και να σε ευχαριστήσω, μετά την Θεία Λειτουργία στον Αγιο Παντελεήμονα, ενώ ήσουν έξω περικυκλωμένος από πολλούς ιερείς και αρκετό κόσμο, έρχεται ξαφνικά ο π. Ιερόθεος και μου λέει: «Νίκο, σε θέλει ο γέροντας». Ηρθα τότε αμέσως κοντά σου και έκανες νόημα στον στον π. Ιερόθεο και τον π. Λαυρέντιο να μας αφήσουν μόνους.

Προς μεγάλη μου έκπληξη, με έναν τόνο συναρπαστικό, άκρως προσωπικό και απολύτως εχέμυθο, με ένα ύφος άκρως φιλικό και συνάμα συγκαταβατικό, δυνάμενο «συμπαθήσαι ταις ασθενείαις μου», μου απεκάλυψες φοβερές πτυχές και μυστικά της ζωής μου γεγονότα τα οποία, υπογραμμίζω, μόνον ο Θεός γνώριζε μέχρι τότε! Ούτε καν με τον πνευματικό μου, τον π. Λαυρέντιο, δεν είχα ποτέ μπει σε τέτοια συναρπαστική αξιοθαύμαστη διορατική λεπτομέρεια. Εχοντας ο ίδιος καταβληθεί από ιερή συντριβή, έχοντας τελείως αφοπλισθεί και απογυμνωθεί η ψυχή μου, είχα παραδοθεί αμαχητί στο χάρισμά σου που αυθορμήτως και υπερπλουσίως ξεχείλιζε, ενώ παράλληλα αναρωτιόμουν πως και γιατί ο Θεός να επέτρεψε τέτοιες συγκλονιστικές αποκαλύψεις. Εσύ πάτερ, διασθανόμενος την μικρή μου αμηχανία, άλλαξες απότομα θέμα και με χαιρέτισες με τον έσχατο τελευταίο πνευματικό «ασπασμό», ενώ ασπαζόμουν την πατερική, ιεραρχική σου δεξιά. Σαν αστραπή ξεπρόβαλε η ύψιστη ευχή σου. Με το χαρακτηριστικό σου πια αγωνιστικό ύφος, χτυπώντας κατά γης την πατροκοσμίτικη σου πατερίτσα, μου είπες τα άγια εκείνα λόγια που θυμόμουν σε όλη μου τη ζωή μέχρι τώρα, μέχρι σήμερα, που εκπληρώθηκε η πανίερη, προφητική ευχή σου:

-«Πρόσεχε καλά, εάν ακούσω ότι πήγες και συ στην Αυστραλία και βρήκες μια δουλειά, κι’ αγόρασες αυτοκίνητο, σπίτι, και έκανες γάμο και οικογένεια, θα λυπούμαι… Εάν όμως μάθω, πως μαζί με όλα αυτά, διώκεσαι για το Χριστό και την Πίστη, θα αγάλλομαι και θα πετάει η ψυχή μου στα ουράνια»

Και έφυγες αμέσως άγια Γέροντα, χωρίς καν να προλάβω να σε χαιρετίσω η να με χαιρετίσεις. Και τα έκανα όλα αυτά που είπες. Μαζί μ’ αυτά όμως, τώρα τελευταία, έγραψα μία Ανοικτή Επιστολή προς τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, ημέρα της Εορτής του ηγαπημένου σου Αγίου Κοσμά του Αιτολού, με αγάπη και οδύνη, ελέγχοντάς τον για τα τραγελαφικά Οικουμενιστικά του ανοίγματα και μιλώντας παρρησία για την μεγάλη αδικία του πολυχρόνιου, ανυπόστατου «αφορισμού» του προσφιλούς πνευματικού σου τέκνου, Νικολάου Σωτηροπούλου.

Σήμερα, λοιπόν, το πρωϊ, ημέρα Κυριακή, 12 Σεπτεμβρίου, 2010, ενώ εκκλησιαστήκαμε με την σύζυγό μου την Αγγελική, και το νεογέννητο βρέφος μας, τον Εμμανουήλ, ένας από τους επιτρόπους με ενημέρωσε και με προετοίμασε με αγάπη πως, κατόπιν εντολής του Αρχιεπισκόπου, θα με διώξει ο ιερέας από το Ναό που εδώ και τρία χρόνια κάνω ομιλίες στην Θεία Λειτουργία. Παρ’ όλα αυτά, πήγα μέσα στο ιερό και μου εξήγησαν πως δεν έπρεπε να γράψω αυτό το γράμμα που εξέθετε ολόκληρο Πατριάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό. Τους εξήγησα πως έκανα ότι μου έλεγε η συνείδησή μου και ότι ήταν για θέματα Πίστεως. Μου είπε πως με απαγορεύουν πια να κάνω κήρυγμα και πως δεν με αφήνουν ούτε στο ψαλτήρι να ανεβαίνω.

Θυμήθηκα τότε τα άγιά σου λόγια, άγιε Γέροντά μας και πλυμμήρισα από την δική σου χαρά, που η ψυχή σου όχι μόνο πετάει τώρα στα ουράνια, αλλά παρίσταται τω θρόνω του Θεού και πρεσβεύει για μένα τον αμαρτωλό. Θυμήθηκα πως από σένα έλαβα την Χειροθεσία του Αναγνώστου και ικέτεψα τον Θεό, αυτές οι τρίχες που απέκοψες από την κεφαλή μου, ας κατατεθούν στο υποπόδιο των ποδών του Κυρίου, ως σύμβολο της αναξιότητός μου. Δεν γνωρίζω τι άλλο θα προκύψει. Ο Θεός πάντως γνωρίζει πως δεν επιδίωξα αυτόν τον διωγμό μου.

Χαίρομαι, π. Αυγουστίνε, που σήμερα σε έκανα και συ να χαίρεσαι την χαρά του Χριστού που εκπληρώνεται στην μηδαμινότητά μου ο μακαρισμός του Χριστού: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης»…

Πρέσβευε, ω Αγιε Ιεράρχα, να επέλθει αυτή η Εκκλησιαστική δικαιοσύνη και να επικρατήσει στις καρδιές μας και τις ζωές μας, αμήν, γένοιτο.

Ο ελάχιστος υιός σου

Νικόλαος Πανταζής, Μελβούρνη Αυστραλίας.

ΣΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΣΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ

(γιά τόν ἐπίσκοπον πρώην Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτη)

Στήν κοίμησή σου, Γέροντα,
δάκρυα δέν θά χύσω,
γιατί γνωρίζω πώς μ’ αὐτά
δέν θά σ᾿ εὐχαριστήσω.

Ἀφοῦ ἐπῆγε μέ χαρά
στόν Κύριο ἡ ψυχή σου
γιατί νά χύσω δάκρυα
εἰς τήν ἀνάπαυσή σου;

Ἀλλ᾿ εὔχομαι στόν Κύριο,
ζωῆς καί τοῦ θανάτου
νά σοῦ χαρίση ᾿κεῖ πού πᾶς
θέση στά δεξιά Του.

Καί γιά τούς κόπους π᾿ἔκαμες,
εἰς τήν ζωήν ἐτούτη,
νά λάβης ὡς ἀνταμοιβήν
τοῦ οὐρανοῦ τά πλούτη.

Καί μᾶς ἐδῶ πού μείναμε
ὡς τή θανή κοντά σου
εὔχου νά συνεχίσωμε
πιστά τά βήματά σου.

Κι᾿ ἄν σέ στεναχωρήσαμε,
ὅσο στή γῆ ἐζοῦσες,
συγχώρησέ μας, Γέροντα,
ἀφοῦ μᾶς ἀγαποῦσες.

Κι᾿ εὔχου νά μείνουμε πιστοί
μέσα στήν Ἐκκλησία,
κι᾿ ἀγωνισταί, ὅπως ἐσύ,
γιά τήν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

Εὐγνωμοσύνης ἕνεκεν
Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς
Καθηγούμενος Ι.Μ. Ἀγ. Παρασκευής
Μηλοχωρίου Πτολεμαḯδας 28-8-2010

Lykourgos Nanis Add contact

Σχόλιο στα ΝΕΑ ON LINE που είχαν το θράσος να αποκαλέσουν τον αείμνηστο γέροντα Χομεινί. Σας το στέλνω. O Θεός μαζί μας και διά πρεσβειών του αειμνήστου π. Αυγουστίνου.

• Όντως ο Αυγουστίνος Καντιώτης υπήρξε προσωπικότητα αμφιλεγόμενη και σημείο αντιλεγόμενο. Μόνο που όσο περνούν τα χρόνια δικαιώνεται όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους.Ζητούσε ελευθέρα και ζώσα Εκκλησία ταχθείς υπέρ του χωρισμού απ την άθεη πολιτεία. Καυτηρίασε την υποκρισία και τη θεομπαιξία των θρησκειοκάπηλων πολιτικών. Αντιστάθηκε όσο λίγοι στη χούντα σε σημείο που ο Παττακός διακήρυσσε ότι <κυριαρχούμε παντού εκτός της Φλώρινας όπου κυριαρχεί πνευματικά ο Καντιώτης>. Στην κατεχόμενη Κοζάνη έσωσε από την πείνα με τα συσσίτια που διοργάνωσε 8000 συμπατριώτες μας με συνέπεια να προκαλέσει τη μήνι των γερμανικών αρχών κατοχής που τον καταδίωξαν παντοιοτρόπως χαρακτηρίζοντάς τον και κομμουνιστή. Βάπτισε τους αθιγγάνους της Φλώρινας και τους εξασφάλισε αξιοπρεπείς κατοικίες. Στήριξε παντοιοτρόπως τους ενδεείς με την πλειάδα των ιδρυμάτων που ίδρυσε. Αντιστάθηκε στη λειτουργία καζίνο που θια διέλυε τον κοινωνικό ιστό της εσχατιάς της Μακεδονίας,της Φλώρινας. Εξαιτίας της εθνικής κι όχι εθνικιστικής δράσης του απειλήθηκε πολλάκις απ τους Σκοπιανούς. Υπάρχουν κι άλλα πολλά που παραλείπουμε για λόγους οικονομίας του δημοσιογραφικού χώρου.

ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ 3/9/2010 00:22

________________________

Αγαπητε γιατρέ, τα ΝΕΑ ON LINE αυτά που γράφει δεν είναι δικά του, τα βρήκε στο διαδίκτυο και τα αντέγραψε.
Αντέγραψε ένα δημοσίευμα της “Ελευθεροτυπίας” του 2000, που και εκείνη το πήρε από τον “Ριζοσπάστη” του 1981.
Στο δημοσίευμα του “Ριζοσπάστη”του 1981 έχει συνέντευξη του Σκοπιανό Νικόδημο Τσιαρκνιά, που μισεί τον Γέροντα, γιατί τον έδιωξε από την Φλώρινα και χάλασε την Σκοπιανή τους προπαγάνδα.

Την λέξη Χομεϊνή της Φλώρινας ή της Μακεδονίας την απηυθύνει ο Τσιαρκνιάς στον Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο σε εφημερίδα που εξέδιδε η αδελφή του “Τα Μογλενα” του 1983.
Δυστυχώς, πολλοί αρπάζουν τα Σκοπιανά αυτά δημοσιεύματα, για να πλήξουν τον Γέροντα, επειδή δεν ξέρουν την πηγή τους ή είναι φιλοσκοπιανοί και δεν θέλουν να το πουν.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ “ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ”, ΤΟ 2007, ΣΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

ΔΙΕΛΥΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΒΟΥΛΕΣ ΦΗΜΕΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΑΡΔΕΛΗ

Ἡ πρώτη προσωπικὴ γνωριμιά μου μὲ τὸν Σεβασμιώτατο, πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ ῾Εορδαίας, πατέρα Αὐγουστῖνο (Καντιώτη) μὲ φέρνει πολλὰ χρόνια πίσω, κάπου σαράντα. Ὣς τότε ἄκουγα καὶ διάβαζα μόνο γι᾿ αὐτὸν στὶς ἐφημερίδες, ἀλλὰ ἡ προσωπική μου γνωριμιὰ ἔσβησε τὰ περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ὡς ψεύδη, ποὺ κυκλοφοροῦσαν φῆμες ἀδέσποτες καὶ συχνὰ κακόβουλες μὲ ἀφορμὴ διάφορα γεγονότα τῆς ἐπικαιρότητας, κοινωνικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά, στὰ ὁποῖα ὁ ᾿Αρχιμανδρίτης τότε πατὴρ Αὐγουστῖνος εἶχε συνήθως πρωταγωνιστικὸ ρόλο, μπροστάρης, ὅπως συνήθιζε νὰ εἶναι. Γενικὰ τὸν ἀδικοῦσαν ὅσα γράφονταν καὶ λέγονταν, καὶ σ᾿ αὐτὸ τὴν εὐθύνη τὴν εἶχαν κυρίως δημοσιογράφοι, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων «ἀγρὸν ἠγόραζαν» περὶ τὰ ἐκκλησιαστικά, ἀπαίδευτοι ἐντελῶς, σὺν τὸ γεγονός, ὅτι πρώτη τους δουλειὰ ἦταν νὰ δημιουργήσουν ἐντυπώσεις πρὸς ἄγραν ἀναγνωστῶν…

Νέος δημοσιογράφος κι᾿ ἐγὼ τότε, ἀπὸ οἰκογενειακὴ παράδοση καὶ ἀγωγή, ἔτυχε νὰ ἔχω, ἂν ὄχι πολλὲς γνώσεις περὶ τὰ ἐκκλησιαστικά, τοὐλάχιστον σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια καὶ αὐτὸ μὲ βοήθησε νὰ ἀποκτήσω καὶ τὶς γνώσεις.

῎Εκανα καὶ ἐκκλησιαστικὸ ρεπορτάζ, ὅπως καὶ Παιδείας, καὶ μιὰ ἀπὸ τὶς πρῶτες φροντίδες μου ἦταν νὰ πάω καὶ νὰ γνωρίσω προσωπικὰ πιὰ τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο, ὅπως ἐγνώρισα καὶ τὸν μακαριστὸ ἀπὸ πολλὰ χρόνια τώρα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη ᾿Ελευθερουπόλεως ᾿Αμβρόσιο, ὁ ὁποῖος μὲ τροφοδοτοῦσε μὲ ἐκκλησιαστικὲς εἰδήσεις, ἰδιαίτερα ὅταν ἦταν μέλος τῆς Διαρκοῦς ῾Ιερᾶς Συνόδου – καὶ ὁ ᾿Αμβρόσιος ἦταν συχνὰ στὴν ἐπικαιρότητα τότε, τὴν ὁποία προκαλοῦσε συχνὰ μὲ τὴν γενναία στάση του στὰ κρίσιμα θέματα.

Ζήτησα, λοιπόν, καὶ συναντήθηκα μὲ τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο στὴν ὁδὸ Ζωοδόχου Πηγῆς…

Κοντακιανός, χωρὶς ἰδιαίτερα ἐντυπωσιακὰ χαρακτηριστικά, μὲ ὑποδέχτηκε μὲ πατρικὴ ἐγκαρδιότητα. Δὲν πρόδινε τίποτε ἀπὸ ὅσα τοῦ καταμαρτυροῦσαν οἱ ἐχθροί του, οἱ ἐχθροὶ καλύτερα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀλλὰ καὶ δικοί του· κάποιοι ποὺ νόμιζαν, ὅτι ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος μὲ τὴν συμπεριφορά του ἐκθέτει τὴν ᾿Εκκλησία, ἐνῶ ἐκεῖνος ἤθελε νὰ τὴν βγάλει ἀπὸ τὸ καβούκι ποὺ ἄλλοι τὴν εἶχαν κλείσει καὶ κινδύνευε νὰ σκάσει ἀπὸ τὴν ἀσφυξία. ῾Ο ἴδιος πιστεύει ἀκράδαντα, ὅτι ὁ πιστὸς δὲν πρέπει νὰ ἐγκαταλείπεται ὅταν φεύγει ἀπὸ τὸν ἱερὸ ναό, ἀλλὰ νὰ προστατεύεται πάσῃ θυσίᾳ ἀπὸ τοὺς τόσους κινδύνους ποὺ τὸν ἀπειλοῦν νὰ τὸν κατασπαράξουν. Στὸν πατέρα Αὐγουστῖνο ἡ κοινωνικὴ διάσταση τῆς ᾿Εκκλησίας ἔχει ἕνα ἐντελῶς ἰδιαίτερο νόημα, προσωπικό «καντιωτικό», θὰ ἔλεγα. Καὶ αὐτὸ πείραζε πολλούς, ἐκκλησιαστικοὺς καὶ λαϊκούς, ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ συλλάβουν τὸ νόημα ποὺ ἔδινε αὐτὸς στὸ ρόλο τῆς ᾿Εκκλησίας μέσα στὸν κόσμο.

᾿Εκεῖ, λοιπόν, μοῦ ἀπεκάλυψε, ὅτι ἐγνώρισε τὸν πατέρα μου, ποὺ ἦταν ταχυδρομικὸς στὸ Μύτικα τῆς ᾿Ακαρνανίας, στὸ χωριό μου, ὅταν ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἦταν στὸ μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Ρομπιάτισσας ἐπὶ τὸν ᾿Ακαρνανικῶν ὀρέων – εἶναι γνωστὸ ὅτι ἔκαμε καὶ στὴν ῾Ιερὰ Μητρόπολη Αἰτωλοακαρνανίας, ὅπου ἀνέπτυξε ἀξιόλογη πνευματικὴ καὶ κοινωνικὴ δραστηριότητα καὶ κυκλοφόρησε μάλιστα τὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» – ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἦταν ὁ μεγάλος του πνευματικὸς πατέρας καὶ πάντοτε σημεῖον ἀναφορᾶς γι᾿ αὐτόν, ἐκδόσας μάλιστα, ὅπως εἶναι γνωστό, τὶς Διδαχές του. ῾Ο πατὴρ Αὐγουστῖνος ἀπὸ τὸν Πατροκοσμᾶ ἐμπνέεται, ζεῖ καὶ ὑπάρχει· εἶναι ὁ πνευματικός του πατέρας καὶ ὁδηγός.

Σὲ κείνη τὴν πρώτη συνάντηση, γιατὶ ἀκολούθησαν δεκάδες ἄλλες, ἀνακάλυψα τὸν ἀληθινὸ Αὐγουστῖνο στὰ ἀεικίνητα μάτια του καὶ στὸν πυρωμένο λόγο του, στὴν ἀγωνία του γιὰ τὴν ᾿Ορθοδοξία καὶ τὴν ῾Ελλάδα, ἀλλὰ καὶ στὸν βαθύτατο καημό του νὰ ξυπνήσει κάποτε ἡ Διοικοῦσα ᾿Εκκλησία, ὅλη ἡ ῾Ιεραρχία καὶ νὰ δώσει στὴν μετεμφυλιοπολεμικὴ ῾Ελλάδα πνοὴ ζῶσα – εἶναι γνωστὴ ἡ δική του μεγάλη προσφορὰ καὶ στὴν Κατοχὴ καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἐμφυλίου, στάση καὶ προσφορὰ ἀληθινοῦ ὀρθόδοξου κληρικοῦ, ὁ ὁποῖος κινδύνεψε πολλὲς φορὲς γιὰ νὰ φέρει σὲ πέρας τὴν ἀποστολή του.

῾Ο πατὴρ Αὐγουστῖνος ἦταν γιὰ πολλὰ χρόνια πρωταγωνιστὴς τῆς ἐθνικῆς, κοινωνικῆς καὶ φυσικὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τοῦ τόπου. Στὰ χρόνια τῆς δικτατορίας ἔγινε τὸ κόκκινο πανί. ῞Οταν κατέβαινε ἀπὸ τὴ Φλώρινα καὶ μιλοῦσε στὴν Ζωοδόχου Πηγῆς, ἔκλειναν ἀπὸ πλήθη λαοῦ ὅλοι οἱ γύρω δρόμοι. ῾Ο λόγος του, ὅπως συνήθως, φωτιά, λέξη του καὶ χειροβομβίδα στὰ σαπρὰ τῆς κοινωνίας καὶ τῆς ᾿Εκκλησίας. Μεγάλος πονοκέφαλος γιὰ τὴν ᾿Εκκλησία καὶ φυσικὰ γιὰ τὴν ᾿Αστυνομία, ἡ ὁποία φοβόταν ἔκτροπα. ᾿Αλλὰ ὁ λαὸς διαλυόταν, στὸ τέλος, ἥσυχα ὑπακούοντας στὴν συμβουλὴ τοῦ π. Αὐγουστίνου.

Μοῦ ἔδινε εἰδήσεις καὶ συνεργαστήκαμε θαυμάσια. ῞Οπως καὶ μὲ τὸν Μητροπολίτη ᾿Ελευθερουπόλεως ᾿Αμβρόσιο.

Οἱ ὑπερβολὲς ἦταν ἀναπόφευκτες καὶ στοὺς δύο, ὅπως εἶναι σὲ ὅλους τοὺς ἀγωνιστές, στοὺς μπροστάρηδες τῆς ζωῆς, ποὺ πέφτουν ψυχῇ τε καὶ σώματι στὴ μάχη, ποὺ ἀγωνίζονται κατὰ τοῦ Κακοῦ, ἀπὸ ὅπου καὶ ἂν αὐτὸ προέρχεται. Καὶ ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἄρχιζε ἀπὸ τὶς κεφαλές, γνωρίζοντας, ὅτι τὸ ψάρι βρωμάει ἀπὸ τὸ κεφάλι. ᾿Απὸ τὰ ᾿Ανάκτορα καὶ τὴν Κυβέρνηση, τὴν Διοικοῦσα ᾿Εκκλησία καὶ πρόσωπα ποὺ ἦταν ψηλά. Χτυποῦσε ἀδιακρίτως.

Κάποτε διαδόθηκε —τὸ ἔγραψαν, νομίζω, καὶ οἱ ἐφημερίδες— ὅτι θὰ μετατεθεῖ στὴν ᾿Αθήνα ἢ κάπου στὴν ᾿Αττική. ῎Ημουνα στὴ Φλώρινα καὶ τοῦ τὸ εἶπα, τοῦ εἶπα ἂν εἶναι ἀλήθεια. Μοῦ τὸ διέψευσε. ᾿Αλλά, καλοῦ-κακοῦ, τοῦ λέγω, ὅτι ἐσεῖς εἶστε καταδικασμένος νὰ ζήσετε ἐδῶ, στὰ σύνορα. Καὶ νὰ ἐνταφιαστεῖτε, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα, ἐκεῖ ἐπάνω καὶ τοῦ ἔδειξα τὰ σύνορα μὲ τὰ Σκόπια. Συμφώνησε. ῾Ο πατὴρ Αὐγουστῖνος, σ᾿ ὅλη του τὴ ζωή, ἦταν προορισμένος ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ φυλάει Θερμοπύλες, νὰ φυλάει σύνορα, ἐθνικὰ καὶ πνευματικά. ᾿Αφιερωμένος μιὰ ζωὴ σ᾿ αὐτὸ τὸν ἱερὸ σκοπό. Τὸν ὁποῖο ὑπηρέτησε πάντοτε μὲ ἱεραποστολικὸ ζῆλο. Καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ τοῦ τὸ ἀρνηθεῖ κανένας. Μεγάλη εὐλογία γιὰ τὴ Φλώρινα, ποὺ θὰ ἔχει ἕναν Αὐγουστῖνο νὰ φυλάει τὸ σύνορο…

ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΡΔΕΛΗΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

http://ai-vres.blogspot.com/20 KAI Kasmeri.gr

_________________________________________

Στην φωτογραφία· Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης το 1944 με τα παιδιά των συσσιτίων την Κατοχή στην Κοζάνη

___________________________________________________

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
http://ai-vres.blogspot.com/20 KAI Kasmeri.gr

Ο τίτλος που χρησιμοποιούν εναντίον του σεβάσμιου ιεράρχου είναι από παλιά εφημερίδα του καθηρημένου Σκοπιανού Τσιαρκνιά. Το άθλιο και συκοφαντικό δημοσίευμα τους είναι πάλι του ιδίου· Σε ένα σημείο γράφουν· “Στη διάρκεια της Κατοχής κι ενώ βρισκόταν στη Δυτική Μακεδονία [ο π. Αυγουστίνος] λέγεται ότι έσωσε πολύ κόσμο από την ασιτία, διοργανώνοντας συσσίτια τόσο στην Κοζάνη όσο και στη Φλώρινα. Ωστόσο, οι πολέμιοί του τον κατηγορούν ότι οργάνωνε «αντισταθμίσματα» στην επιρροή του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, ενώ μετά την απελευθέρωση αναλάμβανε την «εξομολόγηση» των αιχμαλώτων του Δημοκρατικού Στρατού, δίνοντας πληροφορίες στα στρατοδικεία….”.

Το φυλλάδιο είναι της Κατοχής

και το εξέδιδε ο π. Αυγουστίνος στην Εστία Συσσιτίων

Σαν δεν ντρέπονται! Χρησιμοποιούν συνεντεύξεις των Σκοπιανών, για να πλήξουν την μνήμη του μεγαλύτερου ευεργέτου της Κοζάνης!!! Την πληροφορία αυτή που έγραψε η “Ελευθεροτυπία” το 2000 (και βρίσκεται στο διαδίκτυο), την πήρε από τον «Ριζοσπάστη» του 1982. Ο “Ριζοσπάστης” αναφέρει στο φύλλο αυτό το όνομα του Νικόδημου Τσιαρκνιά και γράφει ακριβώς τα ίδια λόγια.

Μπορούν να μας πουν αυτοί οι Κοζανίτες, τι κακό τους έκανε ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης;

Ο Τσιαρκνιάς με το δίκιο του τον κατηγορεί, γιατί ο επίσκοπος Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης τον έδιωξε από την Φλώρινα, όταν αντελήφθη τις διασυνδέσεις του με τους Σκοπιανούς. Οι Σκοπιανοί με το δίκιο τους τον κατηγορούν, αφού ο ηρωϊκός Μητροπολίτης της Φλώρινας τους χάλασε πολλών ετών προπαγάνδα. Οι Φλωρινιώτες που φυλάγουν τα σύνορα του Βορρά, έχοντας άξιο επίσκοπο έγιναν ποιο πατριώτες από τους άλλους Έλληνας,  που καταφεύγουν ακόμα και στην σκοπιανή προπαγάνδα για να πλήξουν έναν ιεράρχη, που έπαιξε την ζωή του κορώνα γράμματα για τον Χριστό και την Ελλάδα.

Οι παραπάνω Κοζανίτικες ιστοσελίδες πού βρίσκονται, στο φεγγάρι; Στην Δυτική Μακεδονία βρίσκονται και στην πόλη της Κοζάνης. Όπως ξέρουν τα Κοζανίτικα έπρεπε να ξέρουν και το τι έγινε την Κατοχή στην πόλη τους και ποιός την έσωσε; Και αν δεν το ξέρουν να ρωτήσουν τους πατεράδες τους και τους παππούδες τους για να το μάθουν. Δεν υπάρχει γέροντας Κοζανίτης που να μη αναγνωρίζει την τεράστια προσφορά του π. Αυγουστίνου την Κατοχή στην Κοζάνη.

Αλλά αυτό ζητούν οι σύγχρονοι καιροί· να λησμονήσουμε τους ευεργέτας μας και την ιστορία μας, για να παγκοσμιοποιηθούμε.

Αντί να προσφέρουν μηνύματα αγάπης και ευγνωμοσύνης στον ευεργέτη της Κοζάνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη, που στην Γερμανική Κατοχή έσωσε την πόλη και την γύρω περιοχή από τον θάνατο της πείνας με τα 8150 πιάτα ημηρεσίως, και τόνωσε το πεσμένο φρόνημα του σκλαβωμένου λαού, και ενίσχυσε το πατριωτικό τους συναίσθημα, και δυνάμωσε την πίστη τους στο Θεό, βρέθηκαν Κοζανίτικες ιστοσελίδες να κάνουν μνημόσυνο από την Σκοπιανή προπαγάντα. Μπράβo τους!

Για ποιους άραγε λόγους ενεργούν έτσι, και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν;

Θα κάνουμε κάποιες σκέψεις και θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τους λόγους που επέλεξε το http://ai-vres.blogspot.com αυτές τις ιερές στιγμές της κοιμήσεώς του Γέροντος να αναδημοσιεύσει άρθρο των Σκοπιανών;  Και το  Kasmeri.gr να αναμεταδώσει τις παραπάνω αηδίες.

Αν κάνουμε κάποιο λάθος στις σκέψεις μας, παρακαλούμε να μας ενημερώσουν οι υπεύθυνοι των παραπάνω ιστοσελίδων.

Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ Ή ΑΓΝΟΙΑ

Στην μεγάλη τοιχογραφία ο π. Αυγουστίνος μιλά στο πρόχειρο βήμα της “Εστία”

Ζωγραφίστηκε από την υπεύθυνη του Οικοτροφείου στην αίθουσα του Συλλόγου

των «40 Μαρτύρων Κοζάνης που κατέλαβε και έκανε ΚΑΠΗ ο Δήμος Κοζάνης

Ο συντάκτης του http://ai-vres.blogspot.com πιθανόν από επιπολαιότητα να άρπαξε ένα παλαιό δημοσίευμα των Σκοπιανών, που βρήκε στο διαδίκτυο από φύλλο της “Ελευθεροτυπίας” του 2000 και το έκανε καινούργια είδηση, νομίζοντας ότι είναι θησαυρός και θα κάνει εντυπώσεις! Το http://Kasmeri.gr όπως πληροφορούμε αυτόματα καταχωρεί τις ειδήσεις, αυτό όμως δεν δικαιολογεί τους υπεύθυνους της ιστοσελίδος.

Θα έπρεπε οι παραπάνω Κοζανίτες των δύο μπλόκ να ξέρουν την ιστορία της Κοζάνης και να μιλούν με σεβασμό για το μεγάλο ευεργέτη τους.  Αλλά έτσι είναι· «Αντί του Μάνα», προσφέρουν «χoλή και αντί του ύδατος όξος»!

Θα ήθελα να τους ερωτήσω· Μήπως ανήκουν στην ομάδα του Πάρη Κουκουλόπουλου και του Λάζαρου Μαλούτα που βοήθησαν δικαστικά τον Κων. Βίκα  να αρπάξει τον Σύλλογο των «40 Μαρτύρων» και να γίνει πρόεδρος το 2001, μ’ ένα μαϊμού πρακτικό εκλογών 1/514/2001, που δεν είχε ψήφους; Που οι υπογραφές στο τέλος του πρακτικού ήταν ελλειπείς και φαίνονταν; Που τα 5 από τα 16 μέλη του πρακτικό ήταν της οικογένειας του Βίκα, και τα άλλα 5  του Διοικητικού Συμβουλίου, δεν ήταν εγγεγραμμένα μέλη και δεν γνώριζαν μέχρι τότε ούτε την πόρτα του Συλλόγου;

Το Οικοτροφείο των «40 Μαρτύρων» (ένα μεγάλο ίδρυμα στο κέντρο της πόλεως) που σήμερα εκμεταλλεύεται ο Δήμος Κοζάνης, το έκανε ο π. Αυγουστίνος. Ήταν για τους πτωχούς μαθητάς και λειτουργούσε 50 χρόνια στην πόλη, προσφέροντας τεράστιο έργο. Είχε εγκεκριμένο Καταστατικό και δεν μπορούσε να αγγίξει ούτε πέτρα απ’ αυτό ο Δήμος Κοζάνης.

Ο εισαγγελέας Καμηλάρης και ο διάδοχός του δεν έβλεπαν καμία παρανομία, καμία πλαστογραφία και έβαζαν στο αρχείο ότι παράνομο έγγραφο έπεφτε στα χέρια τους. Έχοντας τέτοια ισχυρή προστασία άρπαξαν το Οικοτροφείο των «40 Μαρτύρων» Κοζάνης, έδιωξαν με ασφαλιστικά την υπεύθυνη του Οικοτροφείου Ανδρονίκη Καπλάνογλου, που εργαζόταν 25 χρόνια στο Οικοτροφείο δωρεάν και ήταν αληθινό μέλος του Συλλόγου. Πέταξαν στον δρόμο τις πτωχές μαθήτριες του Οικοτροφείου, τον Δεκέμβριο του 2003 και έδωσαν και τον επάνω όροφο του ιδρύματος στον Δήμο Κοζάνης.

Μπήκαν σαν κλέφτες στο Οικοτροφείο σπάζοντας την κεντρική είσοδο, αφού ο αγωνιστής γέροντας ιεράρχης συμβούλευσε την υπεύθυνη να μη παραδώσει, και μετά τα ασφαλιστικά τα κλειδιά.

Ο Δήμος Κοζάνης είχε ήδη καταστρέψει την αίθουσα του Συλλόγου που  έκανε και μιλούσε ο π. Αυγουστίνος, μετατρέποντάς την σε  ΚΑΠΗ, με κονδύλια την Ευρωπαϊκής Ενώσεως και του Ελληνικού Δημοσίου.

Νεώτερος εισαγγελέας της Κοζάνης είδε τα ψεύτικα και πλαστογραφημένα έγγραφά και πρακτικά, που δεν είχαν παραγραφή και τους παρέπεμψε με την κατηγορία·

• «Πλαστογραφία μετὰ χρήσεως, κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ»· καὶ «Χρήση νοθευμένου ἔγγραφου μετὰ χρήσεως κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ».

Ορίστηκε δικάσιμος στο Τριμελές, στις 20-5-2008, δηλαδή αρκετά χρόνια μετά τις πρώτες πλαστογραφίες που παραγράφηκαν. Η δίκη όμως ανετράπη μια εβδομάδα πριν την δικάσιμο· Πως; Ο δημοκράτης κ. Κουκουλόπουλος και οι εισαγγελείς του το γνωρίζουν!!! Και όταν παρ’ όλη την  υψηλή προστασία που παρείχαν στους πλαστογράφους, το Συμβούλιο Εφετών Κοζάνης αποτελούμενο από τρείς έντιμους δικαστάς, τους παρέπεμψε να δικαστούν με βούλευμα στο Tριμελές, στις 4-11-2008, με την ίδια κατηγορία· «Πλαστογραφία μετὰ χρήσεως, κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ»· καὶ «Χρήση νοθευμένου ἔγγραφου μετὰ χρήσεως κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ», βρήκαν και πάλι τον τρόπο. Δεν είχε έννομο συμφέρον, είπαν, λόγω παραγραφών το μέλος εκείνο του Συλλόγου που έδιδε τα χρήματά του και διέθεται την ζωή του 25 χρόνια στην υπηρεσία των παιδιών και του ιδρύματος, και αγωνίζονταν 8 χρόνια εναντίον των αρπακτικών, ενώ οι πλαστογράφοι είχαν έννομο συμφέρον και είχαν δύο δικηγόρους, τον εισαγγελέα που ευθύνονταν για τις παραγραφές στην έδρα, τον νυν δήμαρχο Λάζαρο Μαλούτα ως μάρτυρα-ψευδομάρτυρα,  αφού δεν ήξερε τίποτε από τον Σύλλογο τον «40 Μαρτύρων». Είχαν και ένα νόμιμο μελος του Συλλόγου ως μάρτυρα, που δεν άκουγε, και η δικαστικός επαναλάμβανε τις ερωτήσεις. Για αυτό, είπε σε έναν δικηγόρο τους· Τί τον ρωτάς, δεν βλέπεις ότι δεν ακούει;

Μ’ αυτό τον «έντιμο» τρόπο κατέλαβαν και κατέστρεψαν το έργο του π. Αυγουστίνου στην Κοζάνη. Και τώρα βρίσκονται ιστοσελίδες που αντί για μνημόσυνο ευγνωμοσύνης στον ευεργέτη της πόλεως π. Αυγουστίνου Καντιώτη του κάνουν μνημόσυνο με Σκοπιανά κόλυβα και του φορούν αγκάθινο στεφάνι.

Ο π. Αυγουστίνος έξω από την αίθουσα τον «40 Μαρτύρων»,

που κατέστρεψε ο Δήμος Κοζάνης

Παρακαλούμε· Αν το δημοσίευμα δεν είναι δικό τους και μπήκε από άγνοια στις ιστοσελίδες τους, να ζητήσουν δημόσια συγνώμη  από τους αναγνώστας τους και από τον κεκοιμημένο γέροντα π. Αυγουστίνο αναδημοσιεύοντας κάποια αποσπάσματα του άρθρου μας. Περιμένουμε

• Κυκλοφόρησε και ένα βιβλίο με χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε πολυτελείας χαρτί, γραμμένο από τον Μυλωνά Δημήτριο. Το προλογίζει ο Π. Κουκουλόπουλος και ο Κ. Βίκας. Φέρει τον τίτλο “ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ” και δεν αναφέρει πουθενά το όνομα του μεγαλυτέρου ευεργέτου της Κοζάνης  π. Αυγουστίνου Καντιώτου! Είναι τυχαίο;
  

Ο π. Αυγουστίνος αγαπούσε πολύ την Κοζάνη και έλεγε· Της καρδιάς μου η πρωτεύουσα  δεν είναι η Αθήνα, αλλά η Κοζάνη. Αλλά και ο λαός της Κοζάνης αγαπά τον ευεργέτη της. Ο τύπος της Κοζάνης απηύθυνε λόγια ευγνωμοσύνης στην κοίμησή του.

Το δημοσίευμα έχει και άλλες γελοίες συκοφαντίες. Θα απαντήσουμε αν χρειασθεί.

ΣΧΟΛΙΑ
From: tsalidoy niki
Subject: test

Message Body:
ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ..Αναφερομαι στα διαφορα blogs που μετα την κοιμηση του γεροντος δημοσιευσαν διαφορες ανακριβιες ηθελημενα η μη γι αυτόν.Ανθρωποι των οποιων οι γονεις επεζησαν στην κατοχη χαρις το εργο του π.Αυγουστινου ερχονται τωρα και δημοσιευουν ανακριβιες και ψευδη για αυτόν που εζησε τη ζωη του με γνωμονα το Ευαγγελιο και αφιερωσε τη ζωη του προς το συμφερον των συναθρωπων του ακομα και με κινδυνο της ζωης του. Γραφουν για την ομιλια του κατά του Ανδρεα Παπανδρεου και της Δημητρας. Ξεχνουν όμως να γραψουν ότι ο γεροντας δεχτηκε τον Ανδρεα Παπανδρεου και την Δημητρα στη μητροπολη και μαλιστα σε δυσκολες γι αυτους εποχες.Τυχαια δεν το γραφουν….Δεν νομιζω.Γραφουν ότι ηταν φιλοβασιλικος. Ξεχνουν όμως ηθελημενα ότι μονον αυτος επαυσε το πολυχρονιο των βασιλεων όταν θελησαν μαζι με τον Τυχαιο….Δεν νομιζω. Ολοι αυτοι που σηκωνουν τη σημαια του αναθεματος το κανουν από μισος και από μικροπολιτικα και αλλα συμφεροντα. Ο Π.Αυγουστινος ηλεγχε τα κακως κειμενα με πονο ψυχης,με αγαπη και προσμονη προς μετανοια ολων αυτων και παντα τους ηλεγχε την εποχη της ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ τους. Ας διαβασουν λοιπον καλυτερα την ζωη του μεγαλου αυτου ΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΟΥ και τα ξαναλεμε. .