4 Μηνυματα απο τις 24.2.1963, του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου: 1) Ερχεται θυελλα… 2) Ανθρωποι σαν τους βατραχους… 3) Θα ερθη μερα, που στην Ελλαδα δεν θα χτυπησουν οι καμπανες το Πασχα… Ειμαστε αναξιοι & στο ναο & στην Θεια λειτουργια να παμε & θα μας τα στερρηση ο Θεος ολα αυτα. 4) Η Αληθινη χαρα βρισκεται μοναχα κοντα στο Χριστο. Υπαρχει η χαρα των αγγελων & αρχαγγελων. Η χαρα της προσευχης. Προσευχηθειτε, για να την απολαυσετε. Υπαρχει η χαρα του εκκλησιασμου, η χαρα της Θειας Κοινωνιας, η χαρα της αγαπης, της ελεημοσυνης & της συγνωμης. Υπαρχει η χαρα του ΘΕΟΥ.



ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛIΤΟΥ
ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΕ 500 ΝΕΟΥΣ
________
_________
- Ἀπόσπασμα Κατηχητικοῦ μαθήματος σε (500) φοιτητάς & ἐργαζόμενους νέους ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνο, στὴν Ἀθήνα στὶς 24.2.1963
1) Ἔρχεται θύελλα…
2) Ἄνθρωποι ποὺ θὰ μοιάζουν μὲ τοὺς βατράχους…
3) Θα ερθη μερα, που στην Ἑλλάδα δεν θα χτυπήσουν οι καμπανες το Πασχα… Εἴμαστε ἀνάξιοι & στό ναό & στην Θεία λειτουργία να πᾶμε & θα μας τα στερρήση ο Θεός ὅλα αὐτα.
4) Η Αληθινὴ χαρὰ βρίσκεται μονάχα κοντά στὸ Χριστό. Ὑπάρχει ἡ χαρά τῶν ἀγγέλων & ἀρχαγγέλων. Ἡ χαρὰ τῆς προσευχῆς. Προσευχηθεῖτε, για να την ἀπολαύσετε. Ὑπάρχει ἡ χαρά τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, ἡ χαρὰ τῆς Θείας Κοινωνίας, ἡ χαρὰ τῆς ἀγαπης, τῆς ἐλεημοσύνης & τῆς συγνώμης. Ὑπάρχει ἡ χαρὰ τοῦ ΘΕΟΥ.
Σὰν μιὰ φωνὴ διαμαρτυρίας εἶνε αὐτό, διότι ἔρχεται θύελλα μεγάλη ἡ ὁποία θὰ μᾶς σαρώση ὅλους καὶ παπάδες καὶ…
Ἐμεῖς νομίζουμε ὅτι ὁ κόσμος αὐτὸς δὲν ἔχει ἀφέντη. Τό κάθε σπίτι ἔχει ἀφέντη καὶ ὁ κόσμος αὐτὸς ἔχει Ἀφέντη του τὸν Θεό.
Καὶ ὁ ἱεροκήρυκας ἔχει κάποιες χαρὲς στὸν κόσμο αὐτό. Τὴν χαρὰ ποὺ πάντοτε δοκιμάζω καὶ ἰδιαιτέρως ἀπόψε εἶναι οἱ νέοι. Εἶνε ἡ ταξιαρχία, δὲν εἶνε ἁπλῶς λόχος, οὔτε τάγμα, εἶναι ταξιαρχία, ταξιαρχία Λέγεων. Καὶ ἀλοίμονο παιδιὰ ὕστερα ἀπὸ τὸ κήρυγμα αὐτὸ ἀν πᾶτε… Ποῦ θὰ πᾶτε μὲ ἐνδιαφέρει, γιατί λέει κάπου στο Εὐαγγέλιο, στὴν Ἀποκάλυψη ὅτι θὰ παρουσιαστοῦν ἄνθρωποι ποὺ θὰ μοιάζουν μὲ βατράχους. Δηλαδὴ τί θὰ πῆ αὐτό; Είδατε τὸν βάτραχο; Μιὰ στὴν στεριά, μιὰ στὸ νερό. Καὶ οἱ χλιαροί οἱ χριστιανοί εἶναι οι βάτραχοι, μιὰ μὲ τὸ Θεό, μιὰ μὲ τὸν διάολο.
Τώρα ἐδῶ μέσα σὰν ἄγγελοι σᾶς βλέπω, ὅταν βγῆτε ἔξω, ποὺ θὰ πᾶτε;
Νὰ τὸ θυμᾶστε, γράψατέ το, ἐγὼ τουλάχιστo δὲν θέλω να ζῶ τότε.
Θὰ ἔρθη μέρα, ποὺ στὴν Ἑλλάδα δὲν θὰ χτυπήσουν οἱ καμπάνες τὸ Πάσχα. Ἔρχονται, πλησιάζουν οἱ ἡμέρες αὐτές. Εἴμαστε ἀνάξιοι καὶ στὸ ναό καὶ στὴν Θεία λειτουργία νὰ πᾶμε καὶ θὰ μᾶς τὰ στερρήση ὁ Θεός ὅλα αὐτά.
Read more »