Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 274-276

Η ειδηση για το σπασιμο του μετωπου, στο Αφιον Καραχισαρ και την καταστροφη της Σμυρνης

Παραμονή του Δεκαπενταύγουστου ο Παπά Ιωακείμ μαθαίνει ότι έσπασε το μέτωπο του Ελληνικού Στρατού στο Αφιόν Καραχισάρ και στο Τουμλού Πινάρ και οι Έλληνες οπισθοχωρούν, και ότι οι Τούρκοι σύντομα θα βρίσκονται μέσα στην Σμύρνη. Την άλλη μέρα το επιβεβαιώνει από άλλη πηγή και με τρόπο ειδοποιεί τις γυναίκες να προσέχουν και να αποφεύγουν τους Τούρκικους μαχαλάδες. Στις 27 Αυγούστου ημέρα Σάββατο ακούει της ζητωκραυγές σε συγκεντρώσεις των Τούρκων από την είδηση της εισόδου των Κεμαλικών δυνάμεων στην Σμύρνη.

Γράφει ο Παπαιωακειμ: «Οι μέρες περνούσαν, η αγωνία μεγάλωνε. Οι ειδήσεις όλο και χειροτέρευαν. Κλίμα τρομοκρατίας κυριαρχούσε παντού.

Μικρα παιδια στην εξορια!

Σε αρχεία της εποχής βρήκαμε την παρακάτω καταγραφή:
«Το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1922, ο διοικητής του Δυτικού Μετώπου Ali Fuat Cebesoy έστειλε ξεχωριστή ειδοποίηση (διάταγμα) στον Οργανισμό Εθνικών Δυνάμεων της Σπάρτης, στους βουλευτές της Ισπάρτας Hafız İbrahim Demiralay και Süldürzade Hafız Nadir Süldür που έγραφε
Άνδρες που ανήκαν στους Έλληνες της Σπάρτης, Καλούνται να φύγουν από την Σπάρτη εντός 8 ημερών. Αν παραμείνουν συμπεριλαμβανομένων των ηλικιών 9-55 θα σταλούν στην εξορία.
Οι Ελληνίδες και τα παιδιά θα μπορούσαν να μείνουν με ασφάλεια στην Σπάρτη υπό την προστασία της Οργάνωσης Εθνικών Δυνάμεων»
Επίσης καταγράφει:
«Η Διοίκηση του Δυτικού Μετώπου συνέστησε στους Έλληνες της Σπάρτης, Ουλούμπουρλού και Μπάρλας να ακολουθήσουν τον δρόμο της Σμύρνης για την αναγκαστική μετανάστευση, το πρωί της συνάντησης, ο ιερέας της Σπάρτης Παπά – Ιωακείμ Efendi Kuvay’ı, έκανε μια αναφορά στον Αναπληρωτή Πρόεδρος του Εθνικού Υπουργείου, Mevlevi Ali Dede Efendi,.
Στην αναφορά, λεει οτι ο δρόμος για τη Σμύρνη δεν είναι ασφαλής και η ομάδα ιερέων δηλώνει ότι θέλει να πάει στην Ελλάδα με ένα ιταλικό πλοίο από το λιμάνι της Αττάλειας».

Δικές μας παρατηρήσεις
Από τα έγγραφα αυτά φαίνεται ότι η εξορία περίμενε τους άνδρες από την ηλικία των 9 ετών αν δεν έφευγαν αμέσως τον Οκτωβριο του 1922 για την Ελλάδα.
Ακόμη ότι μπορούσαν να μείνουν τα γυναικόπαιδα (τα παιδία απο 8 χρόνων και κάτω) που Κύριος είδε ποία θα ήταν η τύχη τους, υπό την υποτιθέμενη προστασία της Οργάνωσης Εθνικών Δυνάμεων (του Τουρκικου στρατού δηλαδη). Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 266-274

14/5/1920

Τα ταγματα Αμελε Ταμπουρου. Στην εξορια, ολοι οι ανδρες, απο 14-80 ετων

Στις 14/5/1920 ήρθε διαταγή στην Σπάρτη να συλληφθούν και σταλούν στα τάγματα εργασίας όλοι οι άνδρες από 14 -80 ετών, με αρχικό προορισμό την Αντιόχεια (Γιάλοβατς) και την Νεάπολη (Καραγάτς) Πισιδίας.
Συγκεντρώθηκαν 1.500 άτομα μαζί τους αρρώστοι, γέροι και οι 6 ιερείς της πόλης. Αναζητήθηκε και ο αρχιερατικός εκπρόσωπος παπά Ιωακείμ, για να τον στείλουν εξορία. Τον διέσωσε ο Μουφτής με παρεμβάσεις του, όταν έμαθε ότι ο διευθυντής της αστυνομίας προσπαθούσε να τον συλλάβει. Μάλιστα οι γυναίκες έκλαιγαν και τον θερμοπαρακαλούσαν να διασώσει τον παπά τους, γιατί τον θεωρούσαν τον μοναδικό πλέον προστάτη τους, μετά από την εξορία ανδρών και παιδιών τους.
Κάποια στιγμή οι εξορισμένοι επέστρεψαν οι μισοί, οι άλλοι είχαν χάσει την ζωή τους από τις ταλαιπωρίες.

Νέος κίνδυνος: ένας άπληστος συμπατριώτης, ο Χαβούζ.

Η πρόβλεψη του κινδύνου από τους Τσέτες επαληθεύτηκε γρήγορα, όταν στις 1.8.1920 έκανε την εμφάνισή της στην Σπάρτη μια ομάδα Τσετων, με αρχηγό τον συμπατριώτης τους Χαβούζ.

Ο Χαβούζ ήταν ένας κάτοικος της Σπάρτης, χότζας φανατικός, με πολύ μεγάλη περιουσία, με δικό του τσιφλίκι, ἀλλα έβαλε στο μάτι καί την περιουσία των χριστιανών. Πήγε στην Άγκυρα, πήρε άδεια και σχημάτισε ένα τάγμα με 280 βαρυποινίτες των φυλακών της Άγκυρας, για να προστατέψει «την πατρίδα του» από πιθανή προέλαση του Ελληνικού στρατού στον Μαίανδρο ποταμό. Πραγματικός στόχος του, το ξεπάστρεμα των χριστιανών της Σπάρτης και η λεηλασία των περιουσιών τους.

Έφθασε στην πόλη και έβγαλε λόγο. Κατηγόρησε τους Έλληνες για τους οποίους είπε οτι 500 χρόνια τώρα οι Τούρκοι τους χαϊδεύουν και ήρθε η ώρα να τιμωρηθούν για την αχαριστία τους.

Αντέδρασε πρώτα ο αδερφός του, όταν αντιλήφθηκε τις πραγματικές του προθέσεις, Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 261-266

Η δραση των Τσετων

Οι εγκληματικές ομάδες των Τσετών έδρασαν μετά την ήττα της Τουρκιάς στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και την κατάληψη της Σμύρνης από τους Έλληνες. Δεν είχαν σαν στόχο μόνον τους Χριστιανούς, αλλά κάποιες φορές και τις περιουσίες των μουσουλμάνων. Πολλές φορές υπήρχαν και συγκρούσεις μεταξύ τους, για τον έλεγχο των ιδίων περιοχών. Εν τω μεταξύ η τρομοκρατία με την δράση τους μεγάλωνε. Οι μετακινήσεις στην ύπαιθρο ήταν αδύνατες και επικίνδυνες, οδηγώντας όλους στην χειρότερη φτώχεια.

Με την λήξη του Α´ Παγκοσμίου πολέμου και την συνθηκολόγηση της Τουρκίας και την παράδοση της ουσιαστικά χωρίς όρους, τα πάντα είχαν σταματήσει. Οργανωμένο κράτος δεν υπήρχε. Η αστυνομία και ο στρατός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βρισκόταν σε κατάσταση διάλυσης. Η κυβέρνηση της Άγκυρας ανέθεσε το έργο αυτών των σωμάτων σε ληστρικές ομάδες τους τσέτες, οι οποίοι έκαναν ότι ήθελαν. Έσφαζαν και λεηλατούσαν τους χριστιανούς και όχι μόνο. Σε πολλές περιπτώσεις είχαν πάρει άδεια και την αγορα να αστυνομεύουν και να διοικούν ολόκληρες περιοχές. Έτσι σύντομα μια τέτοια ομάδα φάνηκε και στην Σπάρτη, ήταν η ομάδα του Δεδέ εφέ. Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π.  Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 254-261

Η βιογραφια του Παπαιωακειμ Πεσματζογλου, του Μωυση των Σπαρταληδων

Εισαγωγή

Προσπαθώντας μέχρι σήμερα, να ερευνήσουμε, αλλά και να παρουσιάσουμε την ιστορία της Σπάρτης της Μ. Ασίας πολλές φορές καταφύγαμε στα απομνημονεύματα του Παπά Ιωακείμ Πεσμαζόγλου, που ανέλαβε το δύσκολο έργο να προστατεύσει και οδηγήσει το σύνολο των Ελληνορθόδοξων γυναικόπαιδων της Σπάρτης στην Ελλάδα. Οι άνδρες της Σπάρτης βρισκόταν τότε στην εξορία, και λίγοι από αυτούς ήταν κρυπτόμενοι. Την απέλαση των Ελλήνων της Σπάρτης από την πατρίδα τους και τα ιερά χώματα που ζούσαν, για χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοι τους, την έκαναν οι Τούρκοι πριν από την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης στις 31/1/1923. Αλλά καὶ μία δεκαετία πριν την εκδίωξη των γυναικοπαίδων ο π. Ιωακείμ ήταν εκείνος, που έκανε τα πάντα, για να τα προστατέψει, από τις άδικες επιθέσεις και ενέργειες της τότε Τουρκικής ηγεσίας.

Θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε όλα τα στοιχεία που γνωρίζουμε για τον άνθρωπο που είθισται να αποκαλείται Μωυσής των Σπαρταλήδων από πολλούς, σε αντιπαράθεση του Μωυσή των Ιουδαίων.

Και οι δυο μορφές ανέλαβαν να οδηγήσουν τον λαό τους μακριά από τον τόπο που ζούσαν, οι Ιουδαίοι από την Αίγυπτο που κάποτε είχαν καταφύγει, όπως αναγράφεται προηγουμένως στην Παλαιά Διαθήκη και την τυραννία των Φαραώ περνώντας από την Νεκρή θάλασσα, και οι Σπαρταλήδες από τις πατροπαράδοτες πατρίδες τους, μετά από εκβιαστική απόφαση των Τούρκικων αρχών και την απειλή της εξορίας που τις περισσότερες φορές οδηγούσε σε θάνατο περνώντας μέσα από το φουρτουνιασμένο Αιγαίο.

Είχαμε κάνει μια μικρή αναφορά για τον Παπά Ιωακείμ Πεσμαζόγλου όταν μιλούσαμε για τις εκκλησίες της Σπάρτης μαζί με την αναφορά δύο Μητροπολιτών που προσέφεραν πολλά στη Σπάρτη, τον Γεράσιμο Τανταλίδη και Μελέτιο Χρηστίδη, αλλά νομίζουμε οτι πρέπει να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες για τον δικό μας Μωυσή. Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π.  Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 249-253

5. Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΠΑΡΤΑΛΗ ΚΛΙΜΑΝΟΓΛΟΥ

Την 28η Αυγούστου 1922, συνελήφθη ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος μαζί με 2 δημογέροντες, τον Τσουρκτσόγλου και τον Κλημάνογλου από την Σπάρτη. Το επομένη πρωί κυκλοφόρησε η πληροφορία, ότι ο Μητροπολίτης και οι δυο δημογέροντες που τον συνόδευαν, εκτελέσθηκαν.
Οι κατηγορίες, που αποδόθηκαν στον άγιο Χρυσόστομο, αναφέρονταν στην πολιτεία του κατά την διάρκεια της κατοχής της Σμύρνης από τους Έλληνας και στην συμμετοχή του στην Μικρασιατική Άμυνα, πράξεις που συνιστούσαν προδοσία έναντι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
«Τὴν ἑσπέρα τῆς 27ης Αὐγούστου (π.ἡ.) Τοῦρκος ἀρχιαστυνόμος, μὲ ἕξι ἔνοπλους στρατιώτες, διατάσσει τὸ Χρυσόστομο νὰ παρουσιαστεί, μὲ τοὺς Δημογέροντες, στο στρατιωτικό διοικητή Νουρεντὶν πασά. Ἀπὸ τοὺς Δημογέροντες, δυο μόνον ἀνευρέθηκαν ὁ Νικόλαος Τσουρουκτσόγλου και ὁ Γεώργιος Κλημάνογλου».
Η δολοφονία του την άλλη μέρα όπως και των 2 δημογερόντων που τον συνόδευαν ήταν φρικτή. Ο Γεώργιος Κλημάνογλου απαγχονίστηκε από τον μαινόμενο όχλο. Ο Νικόλαος Τσουρούκτσογλου μαρτύρησε δεμένος από τα πόδια σε ένα αυτοκίνητο, καθώς τον περιέφεραν στο κέντρο της Σμύρνης, ενώ το κεφάλι του συρόταν στα λιθόστρωτα καλντερίμια.
Μαζί με τον εθνομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης μαρτύρησαν και δύο από τα πλέον εξέχοντα πρόσωπα της Σμύρνης: ο Γεώργιος Κλημάνογλου, δημογέροντας της πόλης και ο Νικόλαος Τσουρουκτσόγλου, νομικός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και εκδότης της ελληνικής εφημερίδας «Ημερησία» και της γαλλόφωνης εφημερίδας «La Reforme».
Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη εκείνος προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου του.
ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΚΛΗ(Ι)ΜΑΝΟΓΛΟΥ
Ο Γιωργάκης Κλημάνογλου ήταν γέννημα θρέμμα Σπάρταλης, που έπειτα πήγε στη Σμύρνη και εκεί σταδιοδρόμησε επιτυχημένα ώστε να γίνει δημογέροντας της πόλης της Σμύρνης. Δημογέροντες ονομάζονταν οι κοινωτικοί και δημοτικοί άρχοντες, ως πρώτη βαθμίδα της αυτοδιοίκησης. Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π.  Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 244-249

3. ΠΩΣ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΙΣΙΔΩΝ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΑΛΙΔΩΝ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΗΤΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Η Σμύρνη ήταν οι πόλη που οι κάτοικοι της Σπάρτης επέλεξαν να προωθήσουν την απελευθέρωση της πόλης τους και της περιοχής από τους Οθωμανούς. Αποφάσισαν λίγο πριν από την είσοδο των Ελληνικών στρατευμάτων στην Σμύρνη. Βλέποντας τις εξελίξεις, έστειλαν την επιστολή ζητώντας την απελευθέρωση της περιοχής από τον Οθωμανικό ζυγό. Συνέταξαν επιστολή και βρήκαν για την προώθηση της συμπαραστάτη τον Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο και τον σύλλογο των συμπατριωτών τους «Ελληνικός Σύλλογος Ενώσεως Πισιδών Σμύρνης», που με την υπογραφή τους πάνω στην επιστολή επιβεβαίωναν την αυθεντικότητα της.
Το ψήφισμα των Σπαρταλήδων προς τις Μεγάλες Δυνάμεις για την απελευθέρωση της Σπάρτης στάλθηκε στις 12/12/1918. Εκεί βλέπουμε το γνήσιον της υπογραφής των Σπαρταλήδων και την επιβεβαίωση του Συλλόγου των Πισιδών της Σμύρνης, για την Ελληνικότητα της περιοχής.
Επάνω αριστερά υπάρχει η σφραγίδα της Ι. Μητροπόλεως Σμύρνης και η υπογραφή του Χρυσοστόμου Σμύρνης.
Το 1918 – 1919 η Ένωση Πισιδών ήταν ένας από τους βασικούς μοχλούς της Εθνικοαπελευθερωτικής πρωτοβουλίας στην Σμύρνη. Η Ένωση δεν ήταν άλλη από τον Σύλλογο Πισιδών. Συχνά οι συντάκτες στα έγγραφα τους εγραφαν και την επωνυμία ’’Σύλλογος Πισιδών ‘’ κατά των Παπαιωακείμ

Έγραφε η επιστολή

«Προς τας Σεβαστάς Κυβερνήσεις των Κραταιών
και Φιλελευθέρων δυνάμεων Μεγάλης Βρετανίας,
Γαλλίας και Ηνωμένων Πολιτειών.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Ο λαός της Σπάρτης της Πισιδειας αρχαίας αποικίας των Λακεδαιμόνιων αναριθμούσης είκοσι χιλιάδες κατοίκων μετά των περιχώρων της δοκιμασθείσης ανέκαθεν εν τη ιστορία των διωγμών του γένους αποποιηθείς την γλώσσαν κατά την κατάκτησην των Τούρκων ίνα μη πότε ομιλήσει Ελληνιστί, αλλ’ αιωνίως ανδρούμενος δια των διωγμών και των μαθημάτων και δια μεγαλοπρεπών σχολείων διαχέων τα νάματα της Ελληνικής παιδείας καθ’ όλην την περιφέρειαν λαμβάνει την τιμήν «ως υποβάλη προς τας κραταιάς και φιλελεύθερους ως άνω δυνάμεις
α1) Ότι αδύνατος εσταί η περαιτέρω συμβίωσις μετά των Τούρκων ως αρχόντων.

β1) Ότι η μόνη λύσις προς αποκατάσταση της ασφάλειας, ησυχίας και ευταρχίας του είναι μόνον ή μετά της Μητρός Ελλάδος ένωσης προς ημιν άρρηκτοι δεσμοί αίματος, θρησκείας και γλώσσης την συνδέουσει.
Read more »

1922- 2022 ΠΕΡΑΣΑΝ 100 ΧΡΟΝΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ Μ.ΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ- ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 98 ΕΤΩΝ ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ (VIDEO)

Απο εκπομπη: «ΠΡΟΓΟΝΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ»
Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου

____

____

Πριν μια δεκαετία περίπου η μικρή μου η κόρη Μάρθα Καπλάνογλου θέλοντας να διασώσει την μνήμη της γιαγιάς της Ελισάβετ Καπλάνογλου την πήρε συνέντευξη την οποία μαγνητοσκόπησε. Το video αυτής της συνέντευξης εντάχθηκε στην σειρά των εκπομπών Προγονικές Εστίες που έγραφα και παρουσίαζα τότε στον τηλεοπτικό σταθμό Flash -TV της Δ. Μακεδονίας .
Σήμερα συμπληρώνονται 3 χρονιά από την ημέρα που έφυγε από την ζωή ήταν 2 Νοεμβρίου 1919
και είχε συμπληρώσει τα 98 χρόνια.
Την χρόνια που διανύουμε το 2022 συμπληρωθήκαν 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή. Το τι υπέφεραν οι Ελληνόφωνες μέχρι την εκδίωξη τους στην Μικρά Ασία και φυσικά στον Πόντο που είναι μέρος της, περιγραφή η μητέρας μας που γεννήθηκε ενα χρόνο, πριν από την καταστροφή, καθως μεγαλώνοντας από τα γεννοφάσκια της μάθαινε από τους δικούς της ανθρώπους τα δεινά των Ελλήνων, που έζησαν στο πετσί τους. Η μητέρα της μάλιστα, πήγε 2 φορές εξορία και γλίτωσε την ζωή της γιατί φυγαδεύτηκε στην Ρωσία, στην πρώτη μάλιστα εξορία η μητέρα της κατ την διάρκεια της έχασε και τους 2 γονείς της που δεν άντεξαν στις κακουχίες, εμειναν στον δρόμο της εξορίας.

– Ποια ήταν η Ελισάβετ Καπλάνογλου το γένος Ανθοπούλου;
Γεννήθηκε ενα χρόνο πριν από την Μικρασιατική καταστροφή στο Τουαψέ της Ρωσίας από γονείς Ποντιακής καταγωγής, που οι οικογένειες τους κατέφυγαν εκεί για να αποφύγουν την εγκληματική συμπεριφορά των Τούρκων.
Η οικογένεια του πατέρα της έφυγε από τα Πλάτανα της Τραπεζούντας το 1872 μαζί με άλλους συμπατριώτες μετά την λήξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου για να αποφύγουν την μήνη των Τούρκων έχοντας ταχθεί από την πλευρά των ομόδοξων τους Ρώσων και κατέληξε στο Βατούμ της σημερινής Γεωργίας όπου κατόρθωσε να ορθοποδήσει οικονομικά δημιουργώντας το μεγαλύτερο εστιατόριο στην μεγάλη παραλιακή πόλη του Ευξείνου Πόντου. Read more »

23) ΣΠΑΡΤΗ ΠΙΣΙΔΙΑΣ:

Η ΕΚΔΙΩΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΙΣ 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1922, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ

Σταυρού Π. Καπλάνογλου – Σπάρταλη εκ πατρός.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αναζητώντας πληροφορίες για την ιστορία της πατρίδας του πατέρα μου είδα ότι οι Σπαρταλήδες χαρακτηρίζονται ως «Ανταλλαγέντες Έλληνες» που έφθασαν στην Ελλάδα με βάση την συμφωνία της Λωζάνης.
Μέγα ψέμα, και μόνο αν κάποιος δει την ημερομηνία αναχώρησης τους από την Σπάρτη και την εν συνεχεία αποβίβαση στα 3 καράβια από το λιμάνι της Αττάλειας θα διαπιστώσει: ότι η εκδίωξη από την πόλη έγινε στις 8 και ολοκληρώθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 1922,και η επιβίβαση στα καράβια έγινε στις 6 Νοεμβρίου του 1922 ενώ η συνθήκη υπογράφηκε 24 Ιουλίου 1923 και η αρχική συμφωνία για ανταλλαγή ήταν στις 30-Ιανουαρίου 1923.
– Η μαζική εκδίωξη του Ελληνικού πληθυσμού πριν το 1923 Read more »

22. ΣΠΑΡΤΗ ΠΙΣΙΔΙΑΣ:

ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ Μ. ΑΣΙΑΣ

(Ποια ήταν η συμπεριφορά των Τοπικών αρχών και απλών Μουσουλμάνων την τελευταία δεκαετία πριν οριστική εκδίωξη)

Σταύρου Π. Καπλάνογλου. Σπάρταλη εκ πατρός.

11ος αιώνας σημαδεύει την εξέλιξη της περιοχής, καθώς οι Σελτζούκοι Τούρκοι σαρώνουν τις ανατολικές επαρχίες του Βυζαντίου και ιδρύουν το κράτος του Ικονίου.
Μ’ ένα μικρό διάλειμμα, όπου η Πισιδία γυρίζει στο Βυζάντιο, η χώρα θα κατακτηθεί πάλι από τους Τούρκους, τους Καραμανλήδες αυτή τη φορά.
Σε όλη την διάρκεια της Οθωμανικής κατοχής με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η πίεση από τους κατακτητές ήταν αφόρητη, προκειμένου να αλλοιωθεί η σύνδεση του πληθυσμού θρησκευτικά και γλωσσολογικά Μετά την Γαλλική επανάσταση προκειμένου να φανεί προς τα έξω ότι το Οθωμανικό κράτος εκσυγχρονιζόταν, δοθήκαν κάποιες ελευθερίες, που αφορούσαν την παιδεία και την εξάσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων.

Τα πράγματα όμως θα αρχίζουν να αλλάζουν προς το τέλος του 19 ου αιώνα, όταν καταστρώνεται ένα σχέδιο από τους Γερμανούς να πατήσουν το πόδι τους στην Μικρασιατική Χερσόνησο και αρχίζει η συστηματική υπονόμευση και κατασυκοφάντηση όσων θεωρούσαν ότι θα τους σταθούν εμπόδια στα σχέδια τους.

Read more »

21. ΣΠΑΡΤΗ ΠΙΣΙΔΙΑΣ: Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΙΩΑΚΕΙΜ ΠΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΤΟΥ ΜΩYΣΗ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΑΛΗΔΩΝ

Σταύρου Π. Καπλάνογλου Σπάρταλη εκ πατρός

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Προσπαθώντας μέχρι σήμερα να ερευνήσουμε και να παρουσιάσουμε την ιστορία της Σπάρτης της Μ. Ασίας, πολλές φορές καταφύγαμε στα απομνημονεύματα του Παπά Ιωακείμ Πεσμαζόγλου που ήταν ο άνθρωπος που ανέλαβε το δύσκολο έργο να οδηγήσει το σύνολο των Ελληνορθόδοξων γυναικόπαιδων (Οι άνδρες όλοι βρισκόταν στην εξορία και λίγοι από αυτούς ήταν κρυπτόμενοι). Η κατοίκοι της Σπάρτης στην Ελλάδα ήρθαν πριν από την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, στις 31/1/1923. Απελάθηκαν από την πατρίδα τους και τα ιερά χώματα που ζούσαν, για χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοι τους. Ο Παπά Ιωακείμ την τελευταία δεκαετία πριν από την εκδίωξη τους προστάτευε αυτούς τους ανθρώπους, από άδικες επιθέσεις και ενέργειες της τότε Τουρκικής ηγεσίας.
Για αυτές της διώξεις θα αναφερθούμε στις επόμενες δημοσιεύσεις και θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε όλα τα στοιχεία που γνωρίζουμε για τον άνθρωπο που που είθισται να αποκαλείται Μωυσής των Σπαρταλήδων από πολλούς σε αντιπαράθεση του Μωυσή των Ιουδαίων. Read more »

Αφιερωμα: ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη.
Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο.
Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.
Συγκλονιστικό το ποίημα, του Φώτη Βαρέλη, που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός της Λευκωσίας:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ https://ethnegersis.blogspot.com/2019/03/blog-post_442.html

ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΑ – ΕΚΑΤΟΝΗΣΟΙ -ΕΚΤΩΝΗΣΑ -ΗΚΤΑΤΩΝΗΣΑ – ΑΣΚΑΝΙΑ ΝΗΣΙΑ

YUND ISLAND – CUDA – ΤΖΟΥΝΤΑ – AΛΙΒΕΥ- ΑΙΒΑΛΙΚ ΑΝΤΑΛΑΡΙ

Σταύρου Π.Καπλάνογλου

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ

Τα Μοσχονήσια είναι συστάδα νησίδων και σκοπέλων της Μικράς Ασίας Νησιά του Εκάτου, του Απόλλωνα, ή Νησιά της Εκάτης, δηλαδή του Φεγγαριού. και βρίσκονται στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στις Μικρασιατικές ακτές –συγκεκριμένα στο Αϊβαλί (Κυδωνίες)– και τη Μυτιλήνη.στη νότια είσοδο του Αδραμυττηνού κόλπου, απέναντι από τη Λέσβο. Ανήκουν στην Επαρχία Μπαλικεσίρ της Τουρκίας. Πρόκειται για τις αρχαίες «Εκατόνησους» ή «Ασκανίους νήσους».

ΠΟΙΑ ΝΗΣΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ

Υπάρχει μεγάλος αριθμός νησιών και νησίδων, που ανέρχονται στα 40. και όχι τα 100 που παραπέμπει η αρχαία τους ονομασία.
Τα κυρίως «νησιά» είναι 20· το μεγαλύτερο ονομαζόταν Μοσχονήσι ,για μερικά από αυτά βρήκαμε ένα σχολιασμό από τον Φ.Κόντογλου.

1.Μοσχονήσι (η αρχαία Νάσος),Μοσχόνησος, Εκατονήσι, Εκατόνησο, Νάσος, Τζούντα, Αλήμπεη, Cunda, Alibey.
Ο Κόντογλου αναφέρει ότι η πέτρα με την οποία έχουν χτιστεί τα περισσότερα κτίρια και οι εκκλησιές αποκαλείτο από τους ντόπιους σαρμουσακόπετρα και προέρχεται από ένα μέρος που οι Τούρκοι ονομάζουν Σαρμουσάκ, δηλαδή Σκόρδο.
Υπάρχει σήμερα η παλιά εκκλησία του Ταξιάρχη, τα ερείπια της εκκλησίας της Κάτω Παναγιάς, του Αϊ-Γιάννη και της Βιβλιοθήκης

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
Από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού, η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου είναι γνωστή ως Ταξιάρχης και χτίστηκε το 1873, ενώ τη χαριστική βολή στις καταστροφές που υπέστη την έδωσε ο σεισμός του 1924. Η εκκλησία είναι εγκαταλειμμένη και δεν είναι επισκέψιμη.θήκης
Υπάρχουν παλιές αγιογραφίες της.
Μία από αυτές είναι φτιαγμένη από δέρμα ψαριού και απεικονίζει τον Χριστό, τον Άγγελο του Θανάτου και τέσσερις αγίους να διαβάζουν την Αγία Γραφή.
Η εκκλησία του Αϊ-Γιάννη και η Βιβλιοθήκη Read more »

Η ΜΙΕΖΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ ; – Η ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΣΤΑ ΛΕΥΚΑΔΙΑ ΝΑΟΥΣΗΣ ;

ΟΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΤΟΥ Κ. ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

ΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΕΡΒΙΩΝ ΒΕΛΒΕΝΔΟΥ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ?

Σταύρου Π.Καπλάνογλου

Θα ήθελα στην σημερινή δημοσίευση να κάνω ένα διάλειμμα στην παρουσίαση των εκπομπών για την αρχαία πόλη Τύρισσας και να σταθώ σε ένα παράπλευρο προβληματισμό που μας δημιούργησαν οι έρευνες.
Όπως ήδη έχουμε αναφέρει στις προηγούμενες αναρτήσεις, η μέθοδος των χαρτών που χρησιμοποιήσαμε για να βρούμε την αρχαία πόλη που βρισκόταν στην θέση της Κοζάνης, μας οδήγησαν σε 2 ονόματα πόλεων την Τύρισσα και την Μίεζα..
Τελικά μας φάνηκε πιο αληθοφανής η πρώτη πόλη και συνεχίσαμε την έρευνα με άλλους τροπους καταφεύγοντας στην Ελληνική και ξένη βιβλιογραφία .

Η Μίεζα αποκλείστηκε γιατί η θέση στην οποία εμφανιζόταν στους περισσότερους χάρτες φαινόταν να είναι νοτιότερα άπό την σημερινή Κοζάνη.
Μας προβλημάτιζε όμως και το γεγονός ότι την Μίεζα σε κάποιους χάρτες που είχαν εκδοθεί στον 20ο την βλέπαμε να εμφανίζεται και στην περιοχή της Νάουσας.
Προσπαθώντας να ταυτοποιήσουμε την Τύρισσα σαν Κοζάνη διαπιστώσαμε ότι οι συντεταγμενες του Κ .Πτολεμαίου που μας επιβεβαίωναν τον αρχικό ισχυρισμό μας για την Τύρισσα, μας οδηγούσαν συγχρόνως και στο συμπέρασμα ότι η Μίεζα βρισκόταν στην Π.Ε. Κοζάνης και στον σημερινό δήμο Σερβίων – Βελβενδού
Οι συντεταγμενες και οι χάρτες μας οδηγούσαν ακόμη σε μια άλλη διαπίστωση, η πόλη Φυλακαί που πολλοί θεωρούν ότι είναι τα Σέρβια βρίσκεται στα Πιέρια εκτός Δυτικής Μακεδονίας.
Αν τελικά ήταν αλήθεια ότι η Μιέζα βρισκόταν κάπου ανάμεσα στα Σέρβια και στο Βελβενδό από ότι δείχνουν όλα τα στοιχειά που συγκεντρώσαμε που βρισκόταν η σπηλιά όπου ο Αριστοτέλης με εντολή του βασιλεία των Μακεδόνων Φίλιππου Β δίδασκε στον Μέγα Αλέξανδρο και άλλους νέους του κύκλου του γράμματα ?
Που βρισκόταν η περίφημη ΄΄ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ» ? Read more »

ΟΛΟΙ νά συμμετάσχουμε στίς τιμητικές παρελάσεις κρατώντας αὐτοσχέδια πανό,

μέ τό σύνθημα «Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ».

Μια προταση για την προσεχη Εθνικη μας επετειο εν οψει της ολοκληρωσεως μιας νεας προδοσιας!

τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, θεολόγου

Αὐτά πού ζοῦμε τά τελευταῖα χρόνια εἶναι πρωτοφανή καί πρωτάκουστα γιά τόν τόπο μας καί τό λαό μας. Γι’ αὐτό…. http://agonasax.blogspot.com/2018/10/blog-post_44.html#more

M. Σαλβίνι υπέρ Ελλήνων και Ορθοδοξίας: «Ντροπή, μετανάστες και ΜΚΟ έριξαν Σταυρό στη Λέσβο»

Του Ευάγγελου Δ. Κόκκινου
«Ο σταυρός ενοχλεί τους μετανάστες, δεν αρέσει στις ΜΚΟ και τον ρίχνουν! Τι ηλιθιότητα! Μια κοινωνία που προσβάλλει τις ρίζες της είναι μια κοινωνία χωρίς μέλλον. Ελπίζω οι κάτοικοι του τόπου να ξαναστήσουν αυτόν τον υπέροχο σταυρό στην κορυφή πάνω από τη θάλασσα ώστε να δηλώνει σε όποιον έρχεται, ότι εδώ είμαστε Ευρώπη”.
Αυτός δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας και γραμματέας της Λέγκα, Ματτέο Σαλβίνι, με ανάρτησή του στο twitter, δείχνοντας για άλλη μια φορά τον δρόμο στους εθνομηδενιστές που κατακλύζουν την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη…. Την συνεχεια εδῶ:(https://www.pentapostagma.gr/2018/10/m–%CF%83%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CF%81%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%AF%CE%B1%CF%82.html)

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ 11ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (Β)

Ο ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ (1928-1932 )
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 14 ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ
ΠΩΣ ΕΞΑΝΕΜΙΣΤΗΚΕ Η ΑΝΤΑΛΛΑΞΙΜΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Σταύρου Π.Καπλάνογλου

Στην προηγούμενη δημοσίευση μας στην σειρά »Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ» για την οδό 11ης Οκτωβρίου της Κοζάνης ,δώσαμε τον λόγο που ο προαναφερόμενος δρόμος πήρε το όνομα του. Πέρα όμως από αυτή την μεγάλη ιστορία της ΑΠΕΥΛΕΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, υπάρχουν και άλλες μικρές ιστορίες του δρόμου, που συνέβησαν διαχρονικά και από τις δυο πλευρές του. Και πρώτη στην σειρά από την δεξιά πλευρά του δρόμου και ξεκινώνταςς από την είσοδο του ΄Ελληνα στρατιώτη ανιχνευτή, ο οποίος μπήκε στην πόλη το 1912, είναι η δημιουργία ενός προσφυγικού συνοικισμού, με 150 περίπου κατοικίες το χρονικό διάστημα 1928 – 1932.

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Είναι γνωστή σε όλους η Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και το ξερίζωμα των Ελλήνων, από ένα τόπο που έζησαν οι πρόγονοι τους, για χιλιάδες χρόνια πριν.

Με βάση τα όσα γράφτηκαν, στα μέρη εκείνα ζούσαν περισσότεροι από 2.500.000 ΄Ελληνες.
‘Οταν η μεγάλη προσπάθεια για την απελευθέρωση και εκείνων των πατρίδων απέτυχε, ήρθε μια απίστευτη τραγωδία των κατοίκων της Μ. Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, οι οποίοι υπέστησαν εξορίες, δολοφονίες,αρπαγή περιουσιών , βασανιστήρια κ.α., για μια δεκαετία (1912-1922 ). (κολάζ 1 )
Έχασαν τα πάντα και έφτασαν στην Ελλάδα μόνον όσοι ήταν τυχεροί, το 1922 – 23 ρακένδυτοι και ταλαιπωρημένοι , μόνον 1500000 άνθρωποι αφήνοντας πίσω για πάντα την πατρίδα τους, χωρίς δικαίωμα επιστροφής.
Οι υπόλοιποι 1.000.000 άνθρωποι ήταν οι άτυχοι, γιατί χάθηκαν για πάντα.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ Read more »

ΑΙΒΑΛΙ – ΚΥΔΩΝΙΕΣ – AYVALIK – ΚΙΔΩΝΙΑ – ΚΙΣΘΕΝΕΙΑ ; – ΚΙΣΘΕΝΗ ;

Σταύρου Π. Καπλάνογλου

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Το Αϊβαλί βρίσκεται απέναντι από τη Λέσβο, σε απόσταση 20 χλμ. από τις ακτές του νησιού και 25 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης της Μυτιλήνης.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ 1922
Στο Αϊβαλί κατοικούσαν κατεξοχήν χριστιανοί ορθόδοξοι.O πληθυσμός της πόλης κατά την προεπαναστατική περίοδο (1821 ) κυμαινόταν μεταξύ 25.000 και 40.000.
Oι Μουσουλμάνοι ήταν ελάχιστοι και δεν ξεπερνούσαν τις 30 -40 οικογένειες (250 )άνθρωποι .
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν το 1896 στο περιοδικό Ξενοφάνης, ο πληθυσμός ανερχόταν στις 35.000.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ζούσαν στο Αϊβαλί 30.000-35.000 χριστιανοί ορθόδοξοι, από τους οποίους οι 4.000 ήταν Έλληνες υπήκοοι.
Όλοι τους μιλούσαν Ελληνικά
Οι κάτοικοι του ήταν συνειδητοποιημένοι Έλληνες και συνεισέφεραν με τις οικονομίες τους ,στον ελληνικό αγώνα για ανεξαρτησία του 1821 συμπεριλαμβανομένης της περίφημης Ψωροκώσταινας μιας γυναικάς που το πραγματικό της όνομα ήταν Πανωραία Χατζηκώστα ή Χατζηκώσταινα, καταγόμενης από αρχοντική οικογένεια των Κυδωνιών ( Αϊβαλί ). Κατέφυγε στο Ναύπλιο, μετά την καταστροφή του Αϊβαλιού από τον τουρκικό στρατό (όπου έχασε και τα πέντε της παιδιά) , ο οποίος μπήκε στην πόλη στις 2 Ιουνίου 1821 και την κατέστρεψε για λόγους εκδίκησης.
Η «Ψωροκώσταινα» έμεινε γνωστή στην ιστορία ΄όταν προσέφερε τα ελάχιστα υπάρχοντά της στον έρανο που έγινε στο Ναύπλιο για την ενίσχυση των πολιορκημένων του Μεσολογγίου, το 1826. λέγοντας:
«Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι» Read more »

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

———–

————

ΑΝΤΑΠΑΖΑΡ -ΑΡΧΑΙΟ ΑΓΡΙΛΙΟΝ

ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΔΡΕΠΑΝΟΥ -ΚΛΕΙΤΟΥΣ κ.α., ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

Σταύρος Π .Καπλάνογλου

Η ΠΟΛΗ

Η πόλη είναι κοντά στην αριστερή όχθη του Σαγγάριου 2 χλμ. Δ, 40 χλμ. Α-ΒΑ της Νικομήδειας και 129 χλμ. ΒΑ της Προύσσας.
Η ονομασία της πόλης Αντάπαζαρ ήταν κοινή για το ελληνορθόδοξο και το μουσουλμανικό στοιχείο.
Το Αντάπαζαρ βρισκόταν μεταξύ δύο ποταμών: του Σαγγάριου και ενός παραποτάμου του, του Τσαρκ Σουγιού (Çark Suyu), ο οποίος πήγαζε από τη λίμνη Σαπάντζα (Sapanca, λίμνη Βοάνη) και χυνόταν στο Σαγγάριο.
Η ΛΙΜΝΗ ΣΑΠΑΝΤΖΑ Read more »