Χριστιανικόν φυλλάδιον αριθ. 9 – Κοζάνη, τη 23 Ιανουαρίου 1944
+Η ΑΓΑΠΗ+
OPΓANON OPΘOΔOΞON XPIΣT. AΔEΛΦOTHTOΣ NEΩN KOZANHΣ
«Ταύτα εντέλλομαι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους» (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ) ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ –
Αρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης – Ιεροκήρυξ
ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ;
Πολλοί λέγουν, ότι Πίστις και Επιστήμη δεν συμβιβάζονται. Και προς απόδειξιν του ισχυρισμού των, αραδιάζουν ονόματα επιστημόνων, ιδικών μας και ξένων, οι οποίοι δεν πιστεύουν εις τον Θεόν. «Οι Επιστήμονες δεν πιστεύουν», αυτό είναι το προσφιλές τροπάριον της απιστίας!
Να το παραδεχθούμε; Όχι απολύτως. Διότι υπάρχουν πολλὰ παραδείγματα, κατά τα οποία, επιστήμονες που επηγγέλλοντο μέχρι χθές τον άπιστον, σήμερον πιστεύουν, πιστεύουν ειλικρινώς. Κατά βάθος άλλως τε δεν ήσαν άπιστοι. Αλλά τι συνέβαινε; Οι άνθρωποι αυτοί, νεαροί ως επί το πλείστον επιστήμονες, από ένα πνεύμα ανοήτου επιδείξεως, εφόρεσαν αίφνης την φανταχτερήν χλαμύδα της απιστίας, έκαναν τον άπιστον, και με την άρνησιν των μεγάλων αληθειών της Θρησκείας ήθελον να παρουσιασθούν ως άνθρωποι συγχρονισμένοι, ως πνεύματα ισχυρά, που δεν μπορούν να παραδέχωνται ό,τι παραδέχονται και πιστεύουν οι πολλοί. Έτσι εφαντάζοντο να κάμουν την ρεκλάμαν του ανωτέρου ανθρώπου, που έθραυσε δήθεν τα δεσμά των λαϊκών προλήψεων! Παρά την επιφανειακήν, όμως, αυτήν επίδειξιν της απιστίας των, μέσα των υπήρχε κρυμμένη η σπίθα της πίστεως. Και δι΄αυτό, όταν εις τον βίον των επιστημόνων αυτών, των δήθεν απίστων, παρουσιάσθησαν συνταρακτικά της ζωής γεγονότα, τότε το οικοδόμημα της απιστίας των παταγωδώς κατέρρευσεν, η σπίθα της πίστεως άναψε και πάλιν, έγινε φλόγα, και από την καρδίαν των μέσα βγαλμένη ακούεται τώρα ειλικρινής η ομολογία της πίστεως: «Πιστεύω, Κύριε! Βοήθει μοι τη απιστία!». «Το ιδικόν μου πιστεύω», λέγει κάποιος φιλόσοφος που εις την αρχήν των σπουδών του είχεν αρκετάς αμφιβολίας και έκλινε προς τον σκεπτικισμόν και την άρνησιν, «το ιδικόν μου» λέγει, «πιστεύω, εβγήκεν μέσα από το καμίνι της θλίψεως». Αλλά και εάν παραδεχθώμεν, ότι μερικοί εκ των επιστημόνων μέχρι τέλους επιμένουν εις την απιστίαν, η απιστία αυτών των ολίγων δεν δύναται να καταλογισθεί εις βάρος της Επιστήμης και να εξαχθεί το γενικόν συμπέρασμα ότι η Επιστήμη καταργεί την Θρησκείαν! Διότι η Επιστήμη, η πραγματική επιστήμη, η οποία αξίζει να γράφεται με Ε κεφαλαίον, αυτή δια του ονόματος των μεγαλυτέρων επιστημόνων ομολογεί ότι Πίστις και Θρησκεία δεν συγκρούονται και ότι δύναταί τις να είναι άριστος επιστήμων χωρίς να παύσει να είναι πιστός Χριστιανός. Θα ηδυνάμεθα να αναφέρωμεν εκατοντάδας ολοκλήρους επιστημόνων, παλαιών και νέων, οι οποίοι επίστευον και πιστεύουν εις τον Θεόν και εις τας θεμελειώδεις αλήθειας του Χριστιανισμού. Αλλά, δυστυχώς, ο χώρος του φυλλαδίου είναι στενός και δι’ αυτό θα περιορισθώμεν να αναφέρωμεν επί του προκειμένου τας γνώμας ολίγων κορυφαίων επιστημόνων.
ΠΑΣΤΕΡ (Μέγας φυσιολόγος και χημικός επιστήμων παγκοσμίου φήμης): «Επί πολύ κατέγινα εις την μελέτην της φύσεως, δια τούτο πιστεύω ως Βρεττανός χωρικός. Εάν ηδυνάμην να ασχολούμαι και να μελετώ περισσότερον, θα επίστευον την απλήν παιδικήν πίστιν Βρεττανής χωρικής». Ο ίδιος λέγει: «Θα έλθει ημέρα κατά την οποίαν θα γελώσει δια την βλακείαν της συγχρόνου φιλοσοφίας. Όσω περισσότερον ασχολούμαι περί την σπουδήν της φύσεως, τόσω περισσότερον εκπλήττομαι επί τοις έργοις του Δημιουργού. Κατά τας εν τω εργαστηρίω μου εργασίας προσεύχομαι». Read more »