ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΜΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ

«Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, από τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζώ μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά» (Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης).

(Το αφιερώνουμε στον αγωνιστή επίσκοπο Κοσσόβου Αρτέμιο, που διώκεται, αλλά και σ’ όλους τους γενναίους ευλαβείς Ορθοδόξους επισκόπους και ιερείς, που υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας στους αθέους «ορθοδόξους»= ουνίτας αρχιερείς, που άρπαξαν ένα ξεροκόμματο από τον Πάπα και παλεύουν ποιός να πρωτο αλώσει την ΜΙΑΝ, ΑΓΙΑΝ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Ας ξέρουν, ότι άλλοι πριν απ’ αυτούς το επιχείρησαν, αλλά σήμερα δεν υπάρχουν και έχουν τα αναθέματα των Πατέρων της Αγίας μας Ορθοδοξίας. Μήπως τα ξέχασαν, επειδή τα κατήργησαν και δεν τα διαβάζουν την Κυριακή της Ορθοδοξίας; ).

Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΣ ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΠΙΚΡΙΤΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ

Η Ανδρονίκη Καπλάνογλου, λέει·
Μέσα στο πλήθος των σχολίων της ιστοσελίδος «Αποτείχιση», σε άρθρο, που αφορούσε τον Μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητο και τον πρωτοσύγκελλό του, διάβασα το εξής σχόλιο·

12 Ιανουαρίου 2010,  5:34 μ.μ. , μεταξύ των άλλων έγραφε:
Γιατί η Ανδρονίκη Καπλάνογλου (με την γνωστή ψευδώνυμη σελίδα ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ)…, έχει τόση εμπάθεια προς τον επίσκοπο Φλωρίνης Θεόκλητο;
Εξεπλάγην, αλλά δεν ήθελα στην φωτιά που άναψε, να ρίξω και άλλο εύφλεκτο υλικό, γι’ αυτό δεν απήντησα αμέσως. Είμαι όμως υποχρεωμένη να απαντήσω στα ερωτήματα, που έθεσαν ανώνυμα, τα πρόσωπα της Μητροπόλεως, για την ιστοσελίδα augoustinos-kantiotis.gr

Πρίν όμως απαντήσω, θα ήθελα να ρωτήσω:
Γιατί απευθύνονται σε μένα και δεν απαντούν σ’ αυτούς που τους σχολιάζουν δυσμενώς αλλά μεταφέρουν το πρόβλημά τους αλλού;

Και κάτι ακόμα, πιο σοβαρό·
Οι αλήθειες που λέω πιθανόν να θλίβουν τον επίσκοπο Θεόκλητο, αν και δεν είναι αυτός ο σκοπός μου.
Σεβασμιώτατε, ειλικρινά σας λέω, όσο και εάν δεν το πιστεύετε, δεν είμαι εχθρός σας· γιατί ξέρω ότι, αν φύγετε εσείς, ο διάδοχός σας θα είναι τρισχειρότερος.

Εσείς και πίστη έχετε, και ανήθικος δεν είστε, όπως κάποιοι άλλοι, που μας έλεγε ο π. Αυγουστίνος, ότι κάτω από τα ράσα τους φορούν φουστάνια, εννοώντας φυσικά τους ομοφυλόφιλους, όπως τουλάχιστον φάνηκε σε κανάλι τον Αθηνών οτι ήτο ο Αττικής Παντελεήμων. Δεν είστε, ούτε σαν τον «μέγα» θεολόγο και «διδάσκαλο», που ηγείται γυναικείας αδελφότητος και έδιωξε μετά από έρευνα ο π. Αυγουστίνος. Δεν έχετε τέτοια κουσούρια. Πρέπει όμως, να παραδεχθείτε ότι κάνατε λάθη. Στην προσπάθειά σας να γίνετε επίσκοπος συνεργαστήκατε με πρόσωπα που αδίκησαν και πίκραναν τον πατέρα Αυγουστίνο.

Αυτά τα λάθη, όταν σας τα υποδεικνύουν και οι κατώτεροί σας, να τα δέχεσθε και να μη θυμώνετε. Θα μ’ ευγνωμονείτε γι’ αυτά που σας λέω τώρα, γιατί μπορείτε να τα τακτοποίησετε σ’ αυτή την ζωή, και να μη σας κρίνει ο Θεός στην άλλη ζωή, την οποία πιστεύετε και δεν αμφισβητείτε.
Ο π. Αυγουστίνος ζει και μπορείτε να τακτοποιήσετε το χρέος. Αυτό περιμένει και δεν φεύγει. Ένα συγγνώμη δεν φτάνει. Χρειάζεται κάτι πιό δυναμικό. Χρειάζεται να γίνεται πραγματικός διάδοχος. Μη αναπαύεστε ότι έχετε αρετές, όπως την πραότητα και την ευγένεια σε μεγαλύτερο βαθμό από τον π. Αυγουστίνο, γιατί όπως βλέπετε, χάνετε τις αρετές αυτές όταν κάποιος σας ενοχλήσει. Όταν προδίδεται η Ορθόδοξη πίστη μας, η πραότητα και η ευγένεια δεν είναι αρετή αλλά προδοσία.

Αγωνιστείτε με την ευλογία του Θεού και την ευχή του Γέροντος. Αγωνιστείτε και μη φοβάστε  Υπάρχει κλήρος και λαός στην Φλώρινα, που θα είναι στο πλευρό σας. Υπάρχουν επίσκοποι που έχουν φόβο Θεού και αγωνιούν για τα θέματα της Εκκλησίας, κάντε κάτι και συνταχθείτε μαζί τους.
Η Μητρόπολη της Φλώρινας πρέπει να είναι άστρο του Ουρανού, όπως την άφησε ο π. Αυγουστίνος.

ΑΝΑΝΔΡΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Ο π. Αυγουστίνος, στα 90 του χρόνια, δεχόταν επιθέσεις άνανδρες και συκοφαντικές από κάποια δήθεν «πνευματικά του παιδιά».
«Ο καημένος ο π. Αυγουστίνος», έλεγαν, «γέρασε και δεν ξέρει τι κάνει». Άλλες φορές πάλι τον παρουσίαζαν να μην επικοινωνεί με το περιβάλλον του, λόγω γήρατος. Έβλεπαν το θαύμα, έβλεπαν την ψυχική του δύναμη, έβλεπαν ότι παρά το προχωρημένο της ηλικίας του είχε νεανική καρδιά, «νεανίσκε Αυγουστίνο», τον έγραφε κάποιος αναγνώστης των περιοδικών του τότε, και αυτοί, αντί να δοξάσουν τον Θεό, προσπαθούσαν να τον φθείρουν. Είναι θαύμα που ζει και δίνει την ευλογία του και στα 103 του χρόνια!
Καποιος ίσως ρωτήσει· Γιατί αυτή η άθλια συμπεριφορά εις βάρος του Γέροντος;
Δεν θέλω τώρα να απαντήσω. Τούτο μόνο λέω· Ήταν βρώμικοι και ήθελαν να καλύψουν τις βρωμιές,  που ανακάλυψε με την έρευνα του ο π. Αυγουστίνος. Όταν κάποιος δεν έχει μετάνοια, προσπαθεί με τέτοιους τρόπους να επιπλεύσει.
Σε ιδιόχειρη του επιστολή, στις 15-2-1989, ό Γέροντας μεταξύ των άλλων έγραφε·
«Αποσύρομαι οριστικώς από την πνευματική κηδεμονία… Του λοιπού καμμίαν πλέον δεν θα φέρω ευθύνην δι’ ό,τι λέγετε και πράττετε…»
Και στο υστερόγραφο, έλεγε·
«Υ.Γ. Το γράμμα τούτο προς υμάς το έγραψα με πόνο και δάκρυα. Το έγραψα δε ιδιοχείρως, και τούτο διότι και τούτο ελέχθη, ότι άλλος γράφει τα γράμματα και εγώ απλώς τα υπογράφω ως ένα είδος ρομπότ!!!! Θα δυσκολευθήτε να το αναγνώσετε λόγω της κακογραφίας μου, αλλά σεις με ηναγκάσατε! Σας συγχωρώ…».

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Οι συκοφάντες εμφανίζονται και σήμερα σαν πνευματικά παιδιά του Γέροντα, «πλανώντες και πλανώμενοι», κατά την ρήση της Αγίας Γραφής και του Γέροντος.
Το ψέμα, που διέδιδαν τότε, έπιασε τόπο και έγινε πιστευτό, λόγω της ηλικίας του Γέροντος. Λίγα χρόνια αργότερα, τον καιρό της παραιτήσεως το έκαναν σημαία και άλλοι, για τους δικούς τους λόγους.
Έτσι ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού πίστεψε ότι ο π. Αυγουστίνος, ο μεγάλος αυτός μαχητής της Ορθοδοξίας και του Έλληνικού Έθνους, όταν γέρασε τα ‘χασε.
Αυτό είναι όχι μόνο ψέμα, αλλά και βλασφημία κατά του Θεού. Ο Θεός τιμά τα πιστά παιδιά του και δεν επιτρέπει να έχουν τέτοιο τέλος.
Ο Γέροντας ήταν με σοφία και σύνεση, και αυτοί τον παρουσίαζαν πανελληνίως ότι δεν επικοινωνούσε με το περιβάλλον του, λόγω γήρατος! Απόδειξη ότι και σήμερα, 10 και 20 χρόνια αργότερα,  με μικρές βέβαια σωματικές δυνάμεις, στην ηλικία των 103 ετών εκκλησιάζεται μοιράζει αντίδωρο, και ευλογεί τους πιστούς.

Σεβασμιώτατε, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι και εσείς συνεργαστήκατε με τα παραπάνω πρόσωπα και έχετε ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και σεις πικράνατε τον πνευματικό σας πατέρα, πρέπει να το ομολογήσετε. Ο π. Αυγουστίνος άνθρωπος ήταν και αυτός, και είχε καρδιά όπως και εσείς, δεν ήταν από πέτρα.
Τα δάκρυα του Γέροντας επισκόπου, μας έλεγε, δεν θα τους βγουν σε καλό.
Αλήθειες λέω, γιατί θέλω να αποκατασταθεί η αλήθεια και δέν είμαι τοσο τέρας, όπως με παρουσιάσατε στους ιερείς σας.
Δείξατε έμπρακτα την αγάπη σας και μη θυμώνετε μαζί μου. Μη θυμώνετε ούτε με τους ιερείς που βρίσκονται σαν άγγελοι κοντά στον Γέροντα. Είναι αδελφοί σας. Μη τους κατηγορείτε συνεχώς για εμπάθεια, γιατί τους αδικείτε. Ποτέ εκείνοι δεν με παρακίνησαν να γράψω την παραμικρή λέξι. Αντιθέτως, πολλές φορές με εμπόδισαν και με πίκραναν, γιατί δέσμευαν την ελευθερία μου, στα θέματα αυτά. Ό,τι έκανα το έκανα παρά την θέλησή τους ή τους το ανακοίνωνα κατόπιν εορτής.

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Θέλω να αποκατασταθεί η αλήθεια, γι’ αυτό τα γράφω αυτά. Αν εσείς δεν θυμώνετε, εγώ θα κάνω ό,τι μου πείτε, για να σας βοηθήσω. Και την ιστοσελίδα θα την θέσω στην υπηρεσία σας, για όποιον αγώνα υπέρ της Ορθοδοξίας κάνετε.
Ο Γέροντας μας παρέδωσε ένα οπλοστάσιο, για να το αξιοποιήσουμε στους έσχατους καιρούς· και εσείς μπορείτε να είστε μέτοχος.

Τα κηρύγματα του σεβαστού μας Γέροντα, που κυκλοφορούν σ’ όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, είτε γραπτά είτε σε κασέττες είτε σε CD είτε σε DVD· τα παλιά, αλλά και τα νέα του βιβλία (μας έδωσε ευλογία, άλλα 100 να τα κάνουμε)· η νέα τώρα τεχνολογία το ΙΝΤΕΡΝΕΤ (όσο φυσικά καιρό θα βρίσκεται στα χέρια των χριστιανών), ο π. Αυγουστίνος θα τα τροφοδοτεί και θα δίδει μάχες. Για όποιον αγώνα θελήσετε, ο π. Αυγουστίνος μπορεί να σας βοηθήσει, όχι μόνο με την ευλογία του αλλά και με τα κηρύγματά του, που μπορούν να μπούν στην υπηρεσία σας.

Γίνετε πραγματικός διάδοχος του π. Αυγουστίνου, αφήστε τις δημόσιες σχέσεις στον Ιουστίνο, που έβαλε σκοπό της ζωή του να γίνει δεσπότης και δεν θα χάσετε.

Με θλίψιν είδα οτι ο χώρος του γραφείου του Γέροντος στην Μητρόπολη έχει αλλάξει. Γκρεμίστηκαν τα εσωτερικά τοιχώματα, για να γίνει ένας ενιαίος χώρος, πιθανόν για σαλόνι. Δεν ξέρω τινος ιδέα ήταν να καταστραφεί αυτός ο χώρος, αλλά τούτο μόνο λέω· είναι ντροπή.

Σεβασμιώτατε, σήμερα αύριο φεύγουμε, τι λόγο θα δώσουμε στον Θεό; Πού είναι ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, που είχε τόση δόξα; Έφυγε και περιμένη την Κρίση του Θεού.

Κάντε αγώνα για την πίστι μας, για την Ορθοδοξία, που βάλλεται από πανταχόθεν, και εμείς θα είμαστε στο πλευρό σας. Υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στην Ελλάδα, που περιμένουν κάποιον ευλαβή κληρικό και επίσκοπο να τις κινήσει. Δεν σας μισούμε, αλλά σας αγαπούμε εν Κυρίω.
Τι σας ενδιαφέρουν τα σχόλια του ενός και του άλλου μασόνου, αθέου, ή προδότου της Πίστεως και της Πατρίδος; Αγωνιστείτε τώρα και θα έχετε την ευλογία του γέροντος επισκόπου και  όλων των αγωνιζομένων χριστιανών. Δώστε χαρά στον π. Αυγουστίνο με τον αγώνα σας, και θα δείτε πόσα θα επιτύχετε. Αγωνισθείτε· ποτέ δεν είναι αργά. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο συγγνώμη στον Γέροντα, και έτσι θα γίνετε άξιος διάδοχός του.

Μετά απ’ αυτόν τον μεγάλο πρόλογο, απαντώ στο σχόλιο των δικών σας ανθρώπων.

Γιατί η Ανδρονίκη Καπλάνογλου (με την γνωστή ψευδώνυμη σελίδα ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ)…, έχει τόση εμπάθεια προς τον επίσκοπο Φλωρίνης Θεόκλητο;

Δεν έχω κανένα ψευδώνυμο και δεν κρύβομαι ποτέ πίσω από ψευδώνυμα. Απόδειξη ότι ξέρετε τ’ όνομά μου.
Έχω το θάρρος να γράφω επώνυμα, σ’ ότι είναι δικό μου. Όμως δεν μου αρέσει να υποκλέπτω λόγια άλλων και να βάζω την δική μου υπογραφή κάτω από αυτά.
Η ιστοσελίδα είναι του π. Αυγουστίνου είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, γιατί από τα 600 αρθρα που έχω δημοσιεύσει τα 550 είναι δικά του. Έχω και μιά κατηγορία, σε ξεχωριστή στήλη, με «μηνύματα που παραλαμβάνω μέσω email και τα προωθώ». Τα στέλνουν φίλοι της ιστοσελίδος και είναι μέσα στο πνεύμα και στους αγώνες του π. Αυγουστίνου. Τελευταία την πρόσθεσα.
Πολύ λίγα λόγια είναι δικά μου και φέρουν το όνομά μου.
Εχω και φωτογραφίες του Γέροντος, των 103 ετών, για να δείξω το θαύμα. Ο π. Αυγουστίνος έπαιξε κορώνα γράμματα την ζωή του, για τον Χριστό και την Ελλάδα, έφτασε πολλές φορές στα πρόθυρα του θανάτου, και όμως ο Θεός τον φύλαξε και σήμερα είναι 103 ετών και παίρνουμε την ευλογία του.

Αυτή η ευλογία είναι θησαυρός. Αυτή η ευλογία με έκανε συγγραφέα και εκδότη των νέων βιβλίων του Γέροντος, ενώ οι γνώσεις μου δεν είναι σημαντικές. Ένα εξατάξιο Γυμνάσιο τελείωσα και αυτό πρακτικό τμήμα. Στα φιλολογικά δεν ήμουν ποτέ καλή. Πως έφτασα να επιμελούμαι τα νέα βιβλία του Γέροντος, που φέρουν το όνομά του; Να επενδύω με εικόνα τις ηχογραφημένες ομιλίες του στα DVD, έστω και ερασιτεχνικά; Ποιες ήταν οι γνώσεις μου, για να επιμελούμαι σήμερα την ιστοσελίδα του, η οποία ασφαλώς φέρει το όνομά του, αφού δικά του είναι τα πάντα;
Με τις δικές μου δυνάμεις; Λάθος κάνετε. Δεν ήμουν ποτέ τόσο έξυπνη. Η δική του ευλογία κάνει τα πάντα.
Από τις πέτρες ο Θεός εγείρει τέκνα του Αβραάμ. Κάναν μεγάλο λάθος αυτοί που νόμισαν ότι ο Γέροντας ξόφλησε και δεν είχε τίποτε άλλο να τους προσφέρει. Άρπαξαν ό,τι μπορούσαν όταν γέρασε, αλλά έχασαν το μεγαλύτερο αγαθό, έχασαν την ευλογία του. Αυτή η ευλογία είναι θησαυρός.
Αν στον αγώνα αυτό είχα μίσος, όπως είπατε στο ιερατικό συνέδριο, και τώρα προσθέσατε και την εμπάθεια, δέν θα έπαιρνε ο Θεός την χάρη του; Άλλα αμαρτήματα έχω, αλλά αυτά που με κατηγορείτε δεν τα έχω.

Η ιστοσελίδα είναι του Γέροντος και θα μείνει σταθερή στην αγωνιστική γραμμή που εχάραξε εκείνος.  Απο τις στήλες της, ο π. Αυγουστίνος  θα συνεχίσει τον αγώνα. Θα είναι ο οδηγός,  θα είναι ο δάσκαλος και ο κατηχητής. Θα είναι το βούκεντρο για τους δειλούς επισκόπους, οι οποίοι βλέπουν πού οδηγεί το σκάφος της Εκκλησίας ο οικουμενιστής και πανθεϊστής πατριάρχης Βαρθολομαίος και δεν μιλούν. Θα είναι ο θούριος του Ρήγα, για κάθε ορθόδοξο χριστιανό.

Ο π. Αυγουστίνος θ’ αστράψει και θα βροντήσει εναντίον των ιεραρχών εκείνων, που νομίζουν ότι θα κάνουν την Ελλάδα επαρχία του Πάπα. Ας περιμένουν λίγο και θα το δουν. Υπάρχει άφθονο υλικό για τον αγώνα αυτό, και με την ευλογία του Γέροντος σύντομα θα μπει στην υπηρεσία των απανταχού της γης αγωνιζομένων ορθοδόξων χριστιανών.

Δεν ξώφλησαν με τον Αυγουστίνο Καντιώτη· Ας το ακούσουν καλά οι πανθεϊσταί, οι οικουμενισταί και οι μασόνοι. Ο π. Αυγουστίνος θα μπεί και πάλι στην μάχη, γιατί ο Χριστός ζει και η φωνή των πατέρων της Εκκλησίας δεν χάνεται.

Ο Γέροντας σε κάποιες ομιλίες του λέει· «Όταν φθάσει η ώρα εκείνη, έχουμε και εμείς το σχέδιό μας…». Και η ώρα, όπως φαίνεται, ήρθε.

Σ’ άλλο κήρυγμα λέει: Να είμεθα επιφυλακή. Έχουμε υποχωρήσει σε πολλά σημεία… Αν αντιληφθούμε αδελφοί μου ότι γίνεται προδοσία, θα κηρύξομε επανάσταση. Και με τους επισκόπους τους πιστούς, τους ολίγους που έχει η Αγία μας Εκκλησία και με τους πρεσβυτέρους και με τους καλογέρους και με τους πτωχούς, θα κηρύξομεν επιστράτευσιν, συναγερμόν. Δεν θα προσκυνήσομε Πάπα, δεν θα υποταχθόμεν ποτέ, αλλά πιστοί εις τον όρκον μας θα αποθάνομεν δια την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ ημών, που είναι το καύχημά μας, που είναι ο θρίαμβός μας, είναι η χαρά μας, είναι η αγαλλίασίς μας ειναι η ζωή μας.

Έφτασε η στιγμή που ο π. Αυγουστίνος θα ανάψει την άγια φωτιά στις ψυχές των χριστιανών. Θα ανασυντάξει τις δυνάμεις των ορθοδόξων χριστιανών. Και θα βάλει φρένο στα σχέδια των σκοτεινών δυνάμεων.

ΘΕΜΑ Β´

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ

ΕΝΩ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΚΑΙ ΡΗΜΑΞΑΝ ΤΟΥΣ ΣΕΡΒΟΥΣ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ,  Ο ΝΕΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ!

ΑΠΗΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

ΤΟΥ Ο ΚΟΣΣΟΒΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΔΙΩΓΜΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ;

Διαμαρτυρίες στο Κόσσοβο κατά την Κυριακάτικη λειτουργία

για την απομάκρυνση του επισκόπου Αρτέμιου

Τα γεγονότα εξελίσσονται με γρήγορο ρυθμό. Η αίρεση του Οικουμενισμού γαυριά. Και οι Πατέρες μας έχουν προετοιμάσει και επαρκώς πληροφορήσει: κάθε αίρεση, καθοδηγείται υπό του Διαβόλου. Κι ο Οικουμενισμός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Όσα γράφονται, όσα βλέπουμε καθημερινά, όσα εξελίσσονται in cognit Πιστός λαός και o και σε μας φτάνουν τα απηχήματά τους, ενθυμίζουν το γραφικό: «κατέβη Πιστός λαός και  ο διάβολος προς υμάς έχων θυμόν μέγαν, ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει» (Αποκ. ιβ΄ 12).
Στις φωτογραφίες, κληρικοί και λαϊκοί, παρά το χιόνι, μαζεύτηκαν να διαμαρτυρηθούν για την πρωτοφανή ενέργεια του νέου Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου, να απαλλάξει από τα καθήκοντά του τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Κοσσόβου Αρτέμιο (aktines).
Δεν έχουμε ακόμα την μετάφραση όσων είπε ο επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο οποίος και ανακοίνωσε το γεγονός και δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία. Γνωρίζουμε, όμως,  ότι ο Επίσκοπος Κοσσόβου Αρτέμιος, ήταν ένας από τους έξη Αρχιερείς που είχαν υπογράψει την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Γνωρίζουμε, επίσης (και καταγγείλαμε από την πρώτη στιγμή) τις φιλοπαπικές δηλώσεις του νέου Πατριάρχη, ο οποίος μίλησε για συνεργασία με τον Πάπα. Άρα ο αντι-οικουμενιστής Επίσκοπος Αρτέμιος ήταν δύσχρηστος. Είναι ακόμα γνωστό, ότι ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης, ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης και ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχαν με επιστολές προσπαθήσει να εκφοβήσουν όσους υπέγραψαν την «Ομολογία» και να αποτρέψουν έτσι, να την υπογράψουν και άλλοι. Ο Πατριάρχης μάλιστα Βαρθολομαίος είχε ζητήσει από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος να τιμωρηθούν όσοι υπέγραψαν την «Ομολογία». Δεν κατάφεραν, όμως, ακόμα να κάμψουν την αντίσταση της Ιεραρχίας. Να υποθέσουμε ότι έψαξαν και βρήκαν τον πιο αδύναμο κρίκο;
Συμπαραστεκόμαστε στον Επίσκοπο και τους αγωνιστές αδελφούς μας Σέρβους και προσευχόμαστε. Πρέπει, όμως, ταυτόχρονα να καταλάβουμε, ότι τώρα χρειάζεται μεγαλύτερη επαγρύπνηση. Η Μ. Τεσσαρακοστή, ας αποτελέσει αφορμή για περισσότερη προσευχή, να μας φωτίσει ο Θεός να αντιληφθούμε την ακριβή διάσταση της καταστάσεως και να μας ενισχύσει για τους αγώνες που έρχονται και θα χρειαστούν μεγάλες θυσίες σε όλα τα μέτωπα.
Η «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» ήταν το πρώτο σκαλοπάτι. Ας ανέβουμε ένα ακόμα, πριν μας κατεβάσουν από το τραίνο. Ο αγωνιστής Επίσκοπος την περίοδο της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου Κελεστίνος, στην περίοδο μιας άλλης αιρέσεως, του Νεστοριανισμού, έγραφε: Τώρα απαιτείται μεγαλύτερη επαγρύπνηση και φροντίδα. Τώρα, που εντός της εκκλησίας πράττονται και λέγονται «τα τη εκκλησία εναντιούμενα». Διότι αυτοί που έχουν «ένδον τον πολέμιον αργίαν ουκ ίσασιν. Όμως εν τούτω τω εμφυλίω πολέμω, εν ταύτη τη οικειακή μάχη είη υμίν τείχος η πίστις και κατά της απιστίας αυτή εαυτήν εκδικήσει πνευματικοίς ακοντίοις…. φυλάξωμεν ταύτην, ότι φυλαττομένη φυλάττει ημάς».

Σημάτης Παναγιώτης

****************************************************

Στα Ρουμανικά

ÎNCEPUTUL OFICIAL AL PRIGOANEI
ÎMPOTRIVA ANTI-ECUMENIŞTILOR?

DEŞI CATOLICII I-AU UCIS ŞI I-AU DEVASTAT ŞI PRĂDAT PE SÂRBI, NOUL PATRIARH IRINEU AL SERBIEI NU A APUCAT SĂ-ŞI IA BINE ÎNDATORIRILE ŞI IZGONEŞTE UN EPISCOP ORTODOX  ANTICATOLIC!

DISPONIBILIZAREA EPISCOPULUI

ARTEMIE DE KOSOVO

INAUGURAREA OFICIALĂ A PRIGOANEI ÎMPOTRIVA ANTI-ECUMENIŞTILOR?

Proteste în Kosovo în timpul Liturghiei de duminică pentru îndepărtarea
episcopului Artemie

Evenimentele se derulează într-un ritm alert. Erezia ecumenismului se întărâtă şi turbează. Dar Părinţii ne-au pregătit şi ne-au informat suficient: Fiecare erezie este îndrumată de către diavolul. Şi ecumenismul n-ar putea constitui o excepţie. Câte se scriu, câte vedem zilnic, câte se derulează incognito, şi în poporul credincios şi la noi ajung ecourile lor, amintesc de ceea ce este scris: „S-a coborât diavolul la voi, având mare mânie, ştiind că mai are puţină vreme” (Apocalipsa 12, 12).
În fotografii sunt clerici şi laici, care în ciuda zăpezii, s-au adunat să protesteze împotriva acţiunii fără precedent a noului patriarh Irineu al Serbiei, de a-l elibera din îndatoririle sale pe Înaltpreasfinţitul Episcop Artemie de Kosovo (cf. http://aktines.blogspot.com/).
Nu avem încă traducerea celor spuse de episcopul Irineu Bulovici de Başca, care a şi comunicat evenimentul şi nu cunoaştem cauza exactă. Ştim însă că episcopul Artemie de Kosovo era unul dintre cei şase arhierei (acum opt – n.tr.) care au semnat „Mărturisirea de Credinţă împotriva ecumenismului”. Cunoaştem şi (am denunţat din primul moment) declaraţiile filocatolice ale noului patriarh, care a vorbit de o colaborare cu papa. Deci episcopul anti-ecumenist Artemie era greu de manipulat şi incomod. Se mai ştie şi faptul că părintele protopresbiter Gheorghios Tsetsis, mitropolitul Ioannis de Pergam şi însuşi patriarhul ecumenic Bartolomeu au încercat prin scrisori să-i timoreze pe toţi aceia care au semnat „Mărturisirea…” şi să îi împiedice pe alţii care ar fi vrut să o semneze. Desigur, patriarhul Bartolomeu a cerut Ierarhiei Bisericii Eladei să fie pedepsiţi toţi cei care au semnat „Mărturisirea…”. Însă nu au reuşit până acum să îngenuncheze împotrivirea Ierarhiei. Să presupunem că au căutat şi au găsit cel mai slab inel?
Suntem solidari cu episcopul şi cu fraţii noştri sârbi nevoitori şi ne rugăm. Însă trebuie ca în acelaşi timp să înţelegem că acum este nevoie de o mai mare priveghere. Postul Mare să ne fie un prilej pentru rugăciune mai multă, ca Dumnezeu să ne lumineze şi să înţelegem dimensiunea exactă a situaţiei şi să ne întărească pentru luptele care vin, căci va fi nevoie de mari jertfe pe toate fronturile.
„Mărturisirea de Credinţă împotriva ecumenismului” a fost prima treaptă. Să mai urcăm una, înainte de a ne coborî din tren. În perioada Sinodului III Ecumenic, râvnitorul episcop Celestin, deci în perioada unei alte erezii, a nestorianismului, scria: „Acum este nevoie de o mai mare priveghere şi grijă. Acum, când înăuntrul Bisericii se făptuiesc şi se zic „cele potrivnice Bisericii”. Pentru că cei care au „război civil nu sunt în nelucrare. Totuşi, în acest război intern, în această luptă casnică, să ne fie nouă zid credinţa, iar împotriva acestei necredinţe pe ea să o preferăm în ciuda săgeţilor duhovniceştilor… pe aceasta, pentru că păzită fiind, ne va păzi pe noi”.
Simatis Panaghiotis

Gracanica – „Vitejii” au interzis monahilor să intre în biserica mănăstirii aplicându-le lovituri.

**********************************************************************

Gracanica- Μπράβοι απαγόρευσαν και κτύπησαν μοναχούς για να μη μπούν στην εκκλησία του Μοναστηριού

*******************************************************

******************************************************************

ΣΧΟΛΙΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ· “thriskeftika”

(Συμφωνούμε και τα προσυπογράφουμε)

Η romfea γράφει ως αιτία των διώξεων «οικονομικές ατασθαλίες και άρνηση υπακοής».

Εμείς λέμε ότι αιτία της δίωξης είναι η ξεκάθαρη αντιοικουμενιστική στάση και η «άρνηση υπακοής» στον νέο φιλοπαπικό Πατριάρχη Σερβίας.
Να περιμένουμε και στην Ελλάδα παρόμοιες διώξεις όσων αγωνίζονται ενάντια στον οικουμενισμό;

14 Φεβρουαρίου 2010 11:21 μ.μ.
Στουδίτης είπε…

Θεωρούμε απαραίτητο ότι πρέπει σ’ αυτη τη δύσκολη στιγμή η αντιοικουμενιστική σύναξη των πατέρων που συνέταξαν την Ομολογία της Πίστεως, όλα τα ορθόδοξα σωματεία, ενώσεις και σύλλογοι που αγωνίζονται κατά του Οικουμενισμού να συμπαρασταθούν στον διωκόμενο αντιοικουμενιστή και ομολογητή Ιεράρχη, να επικοινωνήσουμε μαζί του και να τον παρακαλέσουμε να ηγηθεί του αντιοικουμενιστού αγώνος. Είναι ξεκάθαρο ότι διώχθηκε για τις αντιοικουμενιστικές του θέσεις και την υπογραφή του στην Ομολογία Πίστεως, την οποία οι Φιλολατίνοι αδελφοί του ερμήνευσαν ώς άρνηση υπακοής. Όσο για τις οικονομικές ατασθαλίες ούτε λόγος, γιατί μέχρι πριν λίγο καιρό στέλναμε ανθρωπιστικές βοήθειες στο Κόσσοβο και συμπαραστεκόμαστε όπως μπορούσε ο καθένας. Πού μπορεί να έγιναν αυτές όταν δεν υπήρχαν ούτε τα απαραίτητα προς το ζήν. Ας ανασκουμποθούμε λοιπόν να συμπαρασταθούμε στον ομολογητή Ιεράρχη με κάθε τρόπο.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ

COMENTARIUL BLOGULUI: “THRISKEFTIKA”

(Suntem de acord şi subscriem)

Romfea.gr a precizat drept cauză a izgonirii „neregulile economice şi refuzul ascultării”.
Noi spunem că pricina izgonirii este poziţia anti-ecumenistă declarată şi „refuzul ascultării” faţă de noul patriarh filocatolic al Serbiei. Să aşteptăm şi în Elada asemenea izgoniri ale celor care se luptă împotriva ecumenismului?

14 februarie 2010 11:21
Studitul a spus…

Considerăm indispensabil că se cuvine ca în acest moment dificil Sinaxa anti-ecumenistă a Părinţilor care au redactat „Mărturisirea de Credinţă”, toate corporaţiile, uniunile şi asociaţiile ortodoxe care luptă împotriva ecumenismului să se declare solidare prigonitului ierarh mărturisitor şi anti-ecumenist, să luăm legătura cu el şi să-l rugăm să preia conducerea luptei anti-ecumeniste. Este clar că a fost izgonit pentru poziţiile sale anti-ecumeniste şi pentru semnătura lui pe „Mărturisirea de Credinţă”, pe care fraţii lui filocatolici le-au interpretat drept refuz al ascultării. Cât pentru neregulile economice nu comentăm, pentru că doar cu puţin timp în urmă am trimis ajutoare umanitare în Kossovo şi am fost alături, fiecare cum a putut. Cum se putea întâmpla aşa ceva când nu existau nici cele necesare traiului de pe o zi pe alta. Aşadar, să ne suflecăm mânecile, să acţionăm şi să fim alături de ierarhul mărturisitor prin toate mijloacele posibile.

(trad. gr. I.F., http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=9206)

ΧΡΙΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΩ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 14/2/2010

*****************************************************

Ο γέροντας αγωνιστής ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης των 103 ετών (20/4/1907 – 14/2/2010), εκκλησιάστηκε όπως πάντα στην Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος, στην Φλώρινα, και μοιράσε αντίδωρο.

Το βράδυ έδωσε συγχώρεση και την ευλογία του σε πλήθος Φλωρινιωτών, που τον επισκέφθηκαν στο σπίτι που μένει.

******************************************

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

PELERIN ORTODOX

«A FI APROAPE SAU DEPARTE DE DUMNEZEU DEPINDE DE OM, DEOARECE DUMNEZEU ESTE ORIUNDE!»

Acasă > Ştiri > Bătrânul Episcop, Părintele Augustin, în Duminica lăsatului sec de brânză – 14.02.2010

Bătrânul Episcop, Părintele Augustin,

în Duminica lăsatului sec de brânză – 14.02.2010

februarie 16, 2010 Acvila Lasă un comentariu Mergi la comentarii.

Hristoase, ajută-l pe Episcopul Augustin!

BĂTRÂNUL IERARH NEVOITOR AL FLORINEI, PĂRINTELE AUGUSTIN KANDIOTIS, LA VÂRSTA DE 103 ANI (20.04.1907-14.02.2010) A VENIT LA BISERICĂ, CA DE FIECARE DATĂ, ÎN SFÂNTA MĂNĂSTIRE A SF. AUGUSTIN, EPISCOPUL HIPPONEI, ÎN FLORINA ŞI A ÎMPĂRŢIT ANAFURĂ. Seara a dat iertare şi binecuvântare unei mulţimi de florinioţi, care l-au vizitat în casa în care locuieşte. Sursa: http://www.augoustinos-kantiotis.gr

ΤΟΠΟI ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ή ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ OI ΕΒΡΑΪΚEΣ ΣΥΝΑΓΩΓΕΣ;

ΣΕ ΕΥΘΕΙΑ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΑ “ΠΙΣΤΕΥΩ” ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜENIKOY ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

(20/1/2010)

Tώ Εντιμοτάτω κυρίω Μωυσεί Κωνσταντίνη, Προέδρω του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, χάριν και ειρήνην παρά Θεού.

Μετά πολλής λύπης επληροφορήθημεν εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω περί της νέας αποπείρας εμπρησμού του κτηρίου της Εβραϊκής Συναγωγής εν τη Παλαιά Πόλει των Χανίων.

Εφ  ώ και δια τώνδε των Πατριαρχικών ημών Γραμμάτων γνωρίζομεν υμίν ότι καταδικάζομεν την πράξιν αυτήν, ως και πάσαν ενέργειαν βίας και τρομοκρατίας και δη εναντίον τόπων λατρείας του Θεού, και εκφράζομεν υμίν την βαθείαν συμπάθειαν της καθ  ἡμᾶς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και ημών προσωπικώς επί τω θλιβερώ γεγονότι τούτω, ευχόμεθα δε όπως ο Θεός διαφυλάττη υμάς και την εν Ελλάδι Εβραϊκήν κοινότητα από πάσης προσβολής.

Επί δε τούτοις, επικαλούμεθα εφ  ὑμᾶς την χάριν και το άπειρον έλεος του Θεού.

***********************************************************************

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

***********************************************************************

◊ «Πας ο αρνούμενος τον Υιόν ουδέ τον Πατέρα έχει» (Α’ Ιω. 2:23)

◊ «Ο εμέ μισών και τον Πατέρα μου μισεί» ( Ιω. 15:23)

◊ «Και τω αγγέλω της εν Σμύρνη εκκλησίας γράψον· Τάδε λέγει ο Πρώτος και ο Έσχατος, ος εγένετο νεκρός και έζησεν· Οίδά σου τα έργα και την θλίψιν και την πτωχείαν· αλλά πλούσιος ει· και την βλασφημίαν εκ των λεγόντων Ιουδαίους είναι εαυτούς, και ουκ εισιν, αλλά  συναγωγή του Σατανά». (Αποκ. 2:8-9)

ΑΓΙΟΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ  Ο  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ:

(«Λόγοι Κατά Ιουδαίων» μετάφραση)

◊ «Αν λοιπόν αγνοούν τον Πατέρα, σταύρωσαν τον Υιό, κι αρνήθηκαν τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, ποιός δε θα καταλήξη στο συμπέρασμα πως ο τόπος [της Συναγωγής] είναι κατοικητήριο των δαιμόνων; Δε λατρεύεται ο Θεός εκεί και συνεπώς είναι ειδωλολατρικός ο χώρος εκείνος. [Λόγος Α’ §γ]

◊ Μη μου πης ότι εκεί βρίσκεται ο νόμος και τα βιβλία των προφητών. Δε φτάνει αυτό για να αγιάση τον τόπο… Επειδή ο διάβολος μίλησε με λόγια της Γραφής, αγιάσθηκε μ’ αυτά το στόμα του;  [Λόγος ΣΤ’ §στ’]

◊ Ούτε θυσία, ούτε ιερωσύνη θα υπάρξη πια στους Ιουδαίους. [Λόγος Ε’ §ιβ’]

◊ Ο σημερινός “ιερέας” τους είναι ακάθαρτος, ανίερος, βέβηλος και εξοργίζει το Θεό. [Λόγος ΣΤ’ §ε’]»

Μετάφραση από τα Ρουμανικά στα Ελληνικά, σε περίληψη

ΝΑ ΥΠΟΤΑΓΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ!!!

«Παπας Βενεδικτος ΙΣΤ ζητα χριστιανικη ενοτητα.

Στις 15  Φεβρουάριου του 2010 Ζήτησε οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι να ενωθούν για να σώσουν την Ευρώπη! Από theTrumpet.com

Οι καθολικές και ορθόδοξες εκκλησίες πρέπει να ενωθούμε για να υπερασπιστούμε τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης, είπε σε μιά ομάδα Ρουμάνων επισκόπων, στις 12 Φεβρουαρίου 2010 και ζήτησε από τους καρδιναλίους να συνεργαστούν με τους ομολόγους των Ορθοδόξων εκκλησιών.

Αυτό έρχεται σε λιγότερο από ένα δεκαπενθήμερο από τότε που ο Πάπας υπέδειξε στους Αγγλικανούς και ουαλικούς επίσκοπους να είναι γενναιόδωροι προς κάθε Αγγλικανό που επιθυμεί να επιστρέψει στη Ρώμη. «Ιδιαίτερη σημασία έχει η μαρτυρία της αδελφoποιήσης μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων,» είπε. «Ξεπερνιούνται οι διαιρέσεις και οι διαφωνίες, ανοίγουν οι καρδιές και υπερισχύει η συμφιλίωση.» «Έχω επίγνωση των δυσκολιών που οι καθολικές κοινότητες θα αντιμετωπίσουν σε αυτό το χώρο? Ελπίζω ότι οι κατάλληλες λύσεις μπορούν να βρεθούν, με το πνεύμα της δικαιοσύνης και της φιλανθρωπίας που πρέπει να εμπνέουν τις σχέσεις μεταξύ των αδελφών του Χριστού», είπε.

«Ένα ιδιαίτερα σημαντικό πεδίο της συνεργασίας μεταξύ των Ορθοδόξων και Καθολικών που σήμερα έχει να κάνει με την υπεράσπιση των χριστιανικών ριζών της Ευρώπης …

Ο Herbert W. Armstrong  πρόβλεψε ότι σύντομα η Καθολική Εκκλησία, θα φέρει την ενότητα μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης… «Πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες δεν θέλουν θρησκευτική κυριαρχία, ή ακόμη και τη συμμετοχή της, αλλά έρχονται να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να επιτύχουν την ενότητα αυτή, σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό σούπερ έθνος, χωρίς την εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας «(μέλος και της από κοινού επιστολή των εργαζομένων, 22 Νοεμβρίου, 1982). Αυτό ακριβώς θέλουμε να επιτύχουμε τώρα. Η ενότητα μεταξύ της Καθολικής και Ορθόδοξης εκκλησίας θα φέρει «ενότητα και ομόνοια όχι μόνο στις χώρες σας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη,» είπε ο Πάπας.

Το 1963, ο κ. Armstrong έγραφε: «Το τελικό-αν και αργά- ο θρίαμβος του καθολικισμού καταγράφεται από  δεκάδες προφητείες της Γραφής. Αυτό θα είναι η μεγαλύτερη επανάσταση στη θρησκεία, που έχει δει ο κόσμος… Το πανίσχυρο πρόβλημα της επίτευξης της ενότητας είναι διττός. Πρώτον, πρόκειται για τη συμφιλίωση των Ορθοδόξων, που ο διχασμός επίσημα ξεκίνησε το 1054 και διαίρεσε τις εκκλησίες στην Ανατολή και στην Δύση …

Δεύτερον, πρόκειται για την αποκατάσταση της ρωμαϊκής Κοινωνίας. Ο προτεσταντισμός που αναπτύχθηκε από το 1517 και μετά «(Απλό Αλήθεια, Νοέμβριος του 1963). Ο Πάπας εργάζεται αυτήν τη στιγμή σκληρά και στα δύο αυτά μέτωπα.

Εργάζεται για να επιτύχη την ενωποίηση με την Ορθόδοξη Εκκλησία, προκειμένου να παρουσιάσει ένα κοινό μέτωπο. Ήδη, έχει κάνει μεγάλη πρόοδο.

Στην ομιλία του προς τους επισκόπους,  επισήμανε ότι έως το Μάιο του 2009-την 10η επέτειο του Πάπα Ιωάννη Παύλου ii’S επίσκεψη στη Ρουμανία. «Με την ευκαιρία αυτή, θεία Πρόνοια που προσφέρει ο διάδοχος του Πέτρου τη δυνατότητα ανάληψης ενός αποστολικού ταξιδιού σε ένα έθνος στην πλειοψηφία του για αιώνες Ορθόδοξο, όπου έχει σήμερα μια σημαντική καθολική κοινότητα»…

Δεδομένου, είπε, ότι η επίσκεψη της Καθολικής εκκλησίας με τις ορθόδοξες εκκλησίες έχουν φθάσει σε μια σειρά ιστορικών συμφωνιών. Στις 13 Οκτωβρίου 2007, το Βατικανό εξέδωσε μία  δήλωση ότι και οι δύο εκκλησίες είχαν συμφωνήσει ότι ο Πάπας κατέχει την υψηλότερη θέση στην ενοποιημένη εκκλησία πριν από το σχίσμα του 1054, και ότι ο επίσκοπος της Ρώμης ήταν ο Protos, ή ο πρώτος, μεταξύ των πατριαρχών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Τον Ιανουάριο διέρρευσε έγγραφο ότι προτάθηκε ακόμη μεγαλύτερη ενότητα μεταξύ των δύο εκκλησιών. Το σχέδιο αυτό μελετάται από μια διεθνή καθολική-ορθόδοξη επιτροπή, και ασχολείται με το πώς η Ανατολή και η Δύση θα αναγνωρίσει τον ρόλο του Πάπα πριν από το σχίσμα…

Επίσης, τον Ιανουάριο ο νέος Ορθόδοξος πατριάρχης Irinej Gavrilovic κάλεσε τον Πάπα στο Βελιγράδι. Η πρόσκληση αυτή καταλήγει μετά από μια χιλιετία της εχθρότητας μεταξύ της σερβικής εκκλησίας και του Βατικανού…

http://www.thetrumpet.com/index.php?q=6989.5492.0.0

http://www.thetrumpet.com/index.php

Featured Σχόλια:

«Ο νέος Ορθόδοξος πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος Gavrilovici

κάλεσε τον Πάπα στο Βελιγράδι.»

Η Σερβία είναι υπο κατάληψη. Και αυτό φαίνεται από την πίεση που εξασκούν οι ΗΠΑ, για να ζητήσει σύντομα η Σερβία να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Με τον όρο να αποδεχθεί τον χωρισμό του Κοσσυφοπεδίου και τους βομβαρδισμούς της Σερβίας ως απαραίτητους – δικαιολογημένους.

Όλα αυτά βέβαια εις βάρος του, του σερβικού πληθυσμού που δεν ρωτούν την γνώμη του ούτως ή άλλως.

(ΗΠΑ) Η κυβέρνηση μαριονέτα των Σέρβων, που είχε εγκατασταθεί με το χρώμα της CIA, έχει αρχίσει να στηρίζει άμεσα όλα τα πρό της Ενοποίησης (με Καθολικούς) στοιχεία στο εσωτερικό της ορθόδοξης εκκλησίας. Και κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να επηρεάσουν την εκλογή του Πατριάρχη.

Έχουν ξεκινήσει την άρση του Επισκόπου του Κοσσυφοπεδίου από Aρτέμιου του duty.Be εξ’ αιτίας της αντιστάσεως που προέβαλε, στην καταπίεση του σερβικού πληθυσμού που έχει απομείνει ακόμα στο Κοσσυφοπέδιο. Προσπαθώντας έτσι να καταβάλλουν και την τελευταία ακρόπολη της αντίστασης των Σέρβων).

Η τεράστια πλειοψηφία των Σέρβων είναι κατά την επανένωσης με τους Καθολικούς, που είναι υπεύθυνοι για εγκλήματα πολέμου, που διαπράχθηκαν από τη ναζιστική Κροατία Καθολικών και των υπαλλήλων τους «Ustasa», για την εξόντωση του σερβικού πληθυσμού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης «Jasenovac» στο WW2.

Ακόμη και στην τελευταία σύγκρουση στην πρώην Γιουγκοσλαβία είχε η Καθολική εκκλησία ενεργό μέρος για την καταστροφή της χώρας (μαζί με τη Γερμανία) και η Έξοδος των 250 000 Σέρβων από την Κράινα, την Κροατία, παρέχοντας πλήρη υποστήριξη για το υπερ-εθνικιστικό καθεστώς του ο Πρόεδρος της Κροατίας Φράνιο Τούτζμαν.

Σήμερα «καλώντας τον πάπα», δεν αντιπροσωπεύουν την βούληση όλου του σερβικού λαού.

Ο Σερβικός λαός δεν θέλει την επανένωση με τους Καθολικούς και δεν θέλουν τον Πάπα στη Σερβία!

Εξισλαμισμός του Κοσσυφοπεδίου συνεχίζεται, με εξαίρεση τους Σέρβους. Επίσημη υποστήριξη εκτός από τη Ρωσία δεν έχουν από κανέναν άλλο.

Μετά από αιώνες δολοφονίες και καταστροφές κατά των Σέρβων – το Βατικανό προσπαθεί να επωφελούμενος την αδυναμία της κατεχόμενης χώρας.

Γερμανία και ΗΠΑ είναι πολύ κοντά στο στόχο της καταστροφής της Σερβίας.

Με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Σερβία (που θα επιβληθούν από ευχαριστίες ΝΑΤΟ)

Ο Σερβικός λαός στη Σερβία, τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και την Κροατία θα αγγίξει σύντομα το κατώτατο σημείο πτώχιας, και μόνο ο Θεός τώρα μπορεί να τους βοηθήσει.

Z.P.
Ζόραν Preradovich-Βέλγιο

****

Re: Ανάγκη Καθολικοί και Ορθόδοξοι Ηνωμένο να Διάσωσης Ευρώπη, λέει ο Πάπας »
Σας ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις Zoran. Παρακολουθώ το Uniate καθολικοί στην Ουκρανία εξασκούν μεγάλη βία κατά των Ορθοδόξων (μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ) για δεκαετίες. Έχουν κλαπεί σχεδόν χίλια εκκλησίες … στο όνομα του Χριστού (!) Δηλαδή, στο όνομα της Παπικής μοναρχίας …
John Witte-Τέξας

Η βιαιη εισβολη στη Γκρατσανιτσα και τα μετρα εις βαρος του

Μητροπολιτου Αρτεμιου

ΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΓΚΡΑΤΣΑΝΙΤΣΑ

Ο πρώην Ερτζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέφτιτς και ο βοηθός Επίσκοπος του Σεβασμιωτάτου Αρτεμίου, Θεοδόσιος Σίμπαλιτς, εισέβαλαν βιαία στους ιδιωτικούς χώρους του Μητροπολίτη Αρτεμίου και των συνεργατών του στην Ιερά Μονή Γκρατσάνιτσα
Οι ένοπλες δυνάμεις καθιστούν δυνατή την πραγματοποίηση της βίας από τον Αθανάσιο Γιέφτιτς
Ο άνομος Αθανάσιος Γιέφτιτς και οι συνάδελφοί του λυσσομανούν κατά της Μητρόπολης Ράσκας-Πριζρένης….

Το Σάββατο στις 13 Φεβρουαρίου, μόνο μια ώρα μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στην οποία αποφασίστηκε να διοριστεί ως τοποτηρητής της Μητρόπολης Ράσκας-Πριζρένης ο Αθανάσιος Γιέφτιτς, ο ίδιος αμέσως βρέθηκε στην έδρα του Μητροπολίτη Αρτεμίου και άρχισε την θηριώδη επέμβασή του. Πως μπόρεσε τόσο γρήγορα να φτάσει, εάν πράγματι η απόφαση δεν είχε ληφθεί μερικές μέρες νωρίτερα και η ίδια η συνεδρίαση της 13ης Φεβρουαρίου ήταν τελικά μια απλή παράσταση;
Στη συνοδεία του βρισκόταν ο πιστός του υπάκουος Θεοδόσιος Σίμπαλιτς και μερικοί μοναχοί από τη μονή Βίσοκι Ντέτσανι, ήδη γνωστοί για την αδίστακτη και βίαιη συμπεριφορά, οι οποίοι το καλοκαίρι του 2008 επιτέθηκαν κατά του ηγουμένου της Ιεράς Μονής Μπάνισκα Συμεών, προκαλώντας του βαριά σωματικά τραύματα. Ένας από τους κύριους προστάτες τους τότε και υπερασπιστής της πραγματοποιημένης ανομίας ήταν ο Αθανάσιος Γιέφτιτς.
Αμέσως μετά από την εισβολή στην Γκρατσάνιτσα στις 13 Φεβρουαρίου, μερικές ώρες πριν από την άφιξη του Μητροπολίτη Αρτεμίου κατόπιν της συνεδρίασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, άρχισαν με τα σπασίματα των κλειδαριών και τη διάρρηξη των ιδιωτικών χώρων του Μητροπολίτη Αρτέμιου, προκαλώντας φρίκη και αφήνοντας εμβρόντητους τους μοναχούς που βρίσκονταν εκεί. Εισέβαλαν στα κελλιά των μοναχών και έκαναν έρευνα, σαν οι πιο μοχθηροί ανακριτές. Με ποια εξουσιοδότηση, σύμφωνα με ποιους νόμους, βάσει ποιών κανόνων;
Παρόλο που η ανάληψη καθηκόντων ήταν σχεδιασμένη για την επόμενη μέρα, την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, το τεράστιο μίσος που υπήρχε από την πλευρά των δραστών, χυνόταν αδιάκοπα στην αυλή της Ιεράς Γκρατσάνιτσας. Αυτή τη φορά ένα μίσος όχι αγαρινό και αλβανικό, αλλά μίσος εκείνων που παρουσιαζόταν ως κήρυκες της Αγάπης.
Την ίδια μέρα, το Σάββατο στις 13 Φεβρουαρίου, πριν από οποιαδήποτε ανάληψη της τοποτηρητείας, και σε απουσία του Σεβασμιότατου Αρτεμίου, ο Αθανάσιος Γιέφτιτς υποσκέλισε τον γραμματέα του Διοικητικού Συμβουλίου της Μητρόπολης, ιερομόναχο Ειρηναίο, και διόρισε νέο – τον ιερέα Σρτζαν Στάνκοβιτς, ο οποίος βύθισε στα μαύρα τη Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης με τις μηχανορραφίες και την ανταρσία του κατά την θητεία του στην ίδια θέση του γραμματέα του ΔΣ της Μητρόπολης στην περίοδο 2003-2006.
Είναι τραγικό που όλα τα αναφερόμενα διαδραματίζονται και πραγματοποιούνται με ευλογία του Παναγιωτάτου Πατριάρχη των Σέρβων κ.κ. Ειρηναίου, καθώς και των μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, από τα οποία μερικοί ακόμη απολαμβάνουν κάποια φήμη στους Σέρβους.
Η άφιξη του Αθανασίου Γιέφτιτς στην Γκρατσάνιτσα ήταν σήμα και για τη βίαιη εισβολή μερικών μοναχών από τη Βίσοκι Ντέτσανι στη μονή Γκόριοτς, στα Μετόχια. Σε μια ατμόσφαιρα τρόμου και φόβου, ανακοινώθηκε στην ηγουμένη Ανθούσα ότι μπορεί να «φύγει», και αμέσως προήχθη η μοναχή Μάρθα Σίμπαλιτς, μητέρα του Θεοδοσίου Σίμπαλιτς. Η μακρόχρονη επιθυμία του Σίμπαλιτς να διορίσει τη μητέρα του για ηγουμένη κοντεύει να πραγματοποιηθεί, έστω και με τρόμο και απειλές.
Στην Θεία Λειουργία που τελέστηκε την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, την οποία τέλεσαν ο Αθανάσιος Γιέφτιτς και ο Θεοδόσιος Σίμπαλιτς, οι μοναχές της Ιεράς Μονής Γκρατσάνιτσα δεν παρουσιάστηκαν, με εξαίρεση ολίγων. Ο πιστός λαός στεκόταν γύρω από το ναό, χωρίς να μπαίνει μέσα, και οι δυνάμεις της ΚΦΟΡ διατηρούσαν την «τάξη». Στο ναό, όμως, στην Λειτουργία ήταν παρόντες μόνο οι λεγόμενοι αλβανικοί Σέρβοι, ήτοι οι Σέρβοι οι οποίοι βγήκαν στις εκλογές τις οποίες πρόσφατα διοργάνωσε ο Χασίμ Τάτσι, και οι οποίοι σήμερα, παίρνοντας μεγάλους μισθούς, συμμετέχουν στους αλβανικούς θεσμούς.
Η κτηνωδία και η ιταμότητα, με συνεχείς απειλές, με τις οποίες από την πλευρά του Αθανασίου Γιέφτιτς, πραγματοποιείται η «εκκαθάριση» στη Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης, κατέπληξαν τους πιστούς μοναχούς και μοναχές της Μητρόπολης και το σερβικό λαό, οι οποίοι δεν περίμεναν ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα τους χαρίσει τέτοιες ευλογίες.
Υπό τις συνθήκες δεινοπαθημάτων διάρκειας μιας δεκαετίας από την πλευρά των Αλβανών, θα μπορούσε κανείς να αναμένει μια τέτοια δοκιμασία την οποία προόρισε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος στη Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης;
14 Φεβρουαρίου 2010
πηγή: БЕЗАКОЊЕ И НАСИЛНИШТВО У ГРАЧАНИЦИ
_____________________________
Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Ο ΞΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΟΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΕΦΤΙΤΣ
Αμέσως μετά τη χθεσινή άφιξη στη Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης, ο Αθανάσιος Γιέφτιτς με τους συνοδούς του διέκοψε τη διαδικτυακή και την τηλεφωνική σύνδεση στους χώρους του Μητροπολίτη Αρτεμίου. Από τι φοβούνται τόσο πολύ, επιβάλλεται το ερώτημα, μήπως να μην ανακοινώσει κανείς για τον τρόμο που γίνεται;
Ήδη αναγγέλθηκε η εκκαθάριση και για τις επόμενες μέρες, οι πρώτοι στη σειρά είναι οι μονές Μπάνισκα και Τσρνα Ρέκα. Χρειάζεται, προφανώς, να καταστραφούν και εξολοθρευτούν όλοι όσοι έμειναν πιστοί και αφοσιωμένοι στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αρτέμιο. Για να πραγματοποιηθεί ο σκοπός αυτός, δεν διστάζουν να καλούν σε βοήθεια την αλβανική αστυνομία και τις διεθνείς ένοπλες δυνάμεις.
Διαμηνύθηκε με απειλές επίσης στους μοναχούς που με τον Μητροπολίτη Αρτέμιο βρίσκονται στην Γκρατσάνιτσα, ότι πρέπει σήμερα να εγκαταλείψουν τη μονή και ότι μαζί με τον Μητροπολίτη Αρτέμιο δεν μπορούν να μείνουν περισσότεροι από 1-2 μοναχοί. Εκφράζοντας τη στήριξη προς το Μητροπολίτη και πνευματικό τους ξεκίνησαν οι μοναχοί και μοναχές από πολλά μοναστήρια της Μητρόπολης, αλλά οι ισχυρές δυνάμεις της ΚΦΟΡ και της αλβανικής αστυνομίας του Κοσσόβου περικύκλωσαν τη μονή και δεν αφήνουν κανέναν μέσα. Γύρω από τη μονή Γκρατσάνιτσα βρίσκεται ο πιστός λαός, τον οποίο επίσης οι ένοπλες δυνάμεις εμποδίζουν να μπει στη μονή και να δώσει υποστήριξη στον Μητροπολίτη του και τους μοναχούς.
Η αλβανική αστυνομία στο Βούτσιτρν σταμάτησε ένα πικάπ με το οποίο ταξίδευαν οι Σέρβοι για τη Γκρατσάνιτσα να δώσουν υποστήριξη στο Μητροπολίτη Αρτέμιο. Συνέλαβαν το Σέρβο Μ. Ράϊκοβιτς, του φόρεσαν χειροπέδες, με την αιτιολογία ότι έχουν διαταγή να τον συλλάβουν, διότι ο ίδιος ήταν ένας από τους διοργανωτές της χτεσινής συγκέντρωσης μπροστά από το Πατριαρχείο στο Βελιγράδι.
Η ανομία και η βία που πραγματοποιούνται στη Μητρόπόλη Ράσκας-Πριζρένης έχει, κρίνοντας από όλα, σημάδια της Ιεράς εξέτασης, προσάπτονται κατηγορίες χωρίς αποδείξεις και βάσεις, εφεσιβάλλονται αποφάσεις χωρίς δίκες, δεν τηρείται καμία διαδικασία, παραβιάζονται όλοι οι ανθρώπινοι και οι θείοι νόμοι… Οι συκοφαντίες, οι αναλήθειες, τα κατασκευάσματα και οι εσκεμμένες διαδικασίες είναι μέθοδος η οποία εφαρμόζεται κατά του Μητροπολίτη Αρτεμίου και της Μητρόπολης Ράσκας-Πριζρένης εδώ και μερικά χρόνια, για την ακρίβεια πέντε.
Σε ερώτηση του Μητροπολίτη Αρτέμιου μετά τη χθεσινή συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, για ποιον λόγο με τόση βιασύνη τώρα πραγματοποιείται η διαδικασία κατά του ιδίου, ενώπιον της έναρξης της Μεγάλης Σαρακοστής 15 Φεβρουαρίου, ένας από τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου απάντησε ότι δεν πρόκειται καθόλου για βιασύνη, αντιθέτως, ότι όλα αυτά διαρκούν πέντε πλήρη έτη!
Κατευθύνεται μήπως η διαδικασία αυτή από την Ουάσινγκτον, με εντολή του Τζόζεφ Μπάιντεν, όπως πριν από πέντε χρόνια όταν έφτασε η εντολή από την Ουάσινγκτον ότι πρέπει να υπογραφεί το Υπόμνημα (Memorandum) για την αναστήλωση των εκκλησιών στο Κόσσοβο και τα Μετόχια, ενώ οι πρεσβευτές των δυτικών χωρών στο Βελιγράδι επίμονα, εδώ και καιρό απαιτούν να απομακρυνθεί ο Μητροπολίτης Αρτέμιος από την θέση του Μητροπολίτη της Ράσκας-Πριζρένης;
14.2.2010.
πηγή: ШИПТАРСКА ПОЛИЦИЈА И ТУЂИНСКА ВОЈСКА ПОКРИВАЈУ БЕЗАКОЊА АТАНАСИЈА ЈЕВТИЋА

ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

Război întru Cuvânt

Η μετάφραση είναι κατά νόημα και όχι κατά λέξη

Lucreţia·

Οι άγιοι μάρτυρες έχυσαν το αίμα τους για την Ορθόδοξη πίστη και ζητούμε τις προσευχές τους.

Păcat de sângele Martirilor care s-au jertfit pentru apărarea credinţei noastre ortodoxe! Fiecare va fi răsplătit după faptele sale.
Sfinte Părinte Iustine şi toţi Sfinţii care aţi pătimit, rugaţi-vă pentru noi păcătoşii!

pe 17 Feb 2010 la 1:38 am # MARIA
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, που εκτυλίσσεται στην γειτονική μας χώρα…

Nu ne surprinde nimic , a inceput ursul sa joace la vecini , la noi in tara joca subtil… dar il cunoaste toata ortodoxia inainte de a fi ales .Sa ne pastram credinta strabuna in suflet si sa avem in fata ochiilor pe SFINTUL CONSTANTIN BRINCOVEANU CU CEI PATRU FII, altfel ne va judeca singele LOR, la judecata de apoi, asa a spus marele duhovnic Parintele ILARION ARGATU.
Raminem cu ce avem in INIMA spune un mare pusnic din muntii tarii noaste.
MAICA DOMNULUI SA LE PUNA IN MINTE GINDUL CEL BUN.
DOAMNE AJUTA

********************************************************************************

Το σκίτσιο είναι απο το αρχείου του Γέροντας αγωνιστού ιεράρχου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, με μία μικρή προσθήκη

pe 17 Feb 2010 la 2:17 am # cami

Ο Οικουμενισμός είναι χειρότερος από τον παγανισμό, τον πανθεϊσμό και οποιαδήποτε άλλη προδοσία. Ο Οικουμενισμός είναι βάρβαρος, μοιάζει με τρέλλα, σύγχισις και μίσος. Λέει το φως σκοτάδι….

Marturisirea mea este a unui om care a umblat pe caile pagane si care vrea sa se intoarca la Hristos. Pot sa spun cu mana pe inima ca ecumenismul este cea mai de jos treapta a paganismului; mai jos decit animismul, panteismul sau orice alt demers spiritual, pentru ca este miscat de perfidie, minciuna. Cei care nu au auzit de Hristos si cred in naluciri idolesti sunt in ratacire, iar in deruta lor spirituala sunt mai inocenti decit cei care isi spun crestini si se fac sminteala pentru altii. Ecumenismul este barbar, las, seamana sminteala, confuzie, ura, se inchina nevolniciei, cheama intunericul lumina, raul bine.Vine cu o aparenta de cultura si spiritualitate si cu asta cucereste mintile si sufletele oamenilor idealisti, care spera intr-o pace universala in aceasta lume sau a paganilor carora li se vinde un fals mantuitor. Ecumenismul pierde la proba realitatii, in care pe apostolii lui ii cunosti dupa faptele lor. Faptele lor sunt prigoana, sminteala,aruncarea credintei adevarate in Hristos si imbratisarea idolatriei.

pe 17 Feb 2010 la 3:33 am # mircea

Dumitru Staniloae

Ο Οικουμενισμός είναι ψέμα. Γιατί να πάω μαζί τους, μαζί με όλους εκείνους που έκαναν γυναίκες ιερείς, αλλά και ομοφυλόφιλους;

„ Eu nu prea sunt pentru ecumenism! A avut dreptate un sarb, Iustin Popovici, care l-a numit panerezia timpului nostru! Eu il socotesc produsul masoneriei. Iara relativizeaza adevarul, credinta adevarata. De ce sa mai stau cu ei, care au facut femeile preoti, care nu se mai casatoresc, homosexualii in America si cu Anglia …” -Dumitru Staniloae

pe 17 Feb 2010 la 10:04 am # Vulturul

Η Ορθοδοξία δεν καταστρέφεται. Να αγωνισθούμε με την βοήθεια του Θεού εναντίον της αιρέσεως του οικουμενισμού με κάθε κόστος.

SA STAM BINE SA LUAM AMINTE! Ortodoxia n-o sa fie distrusa chiar daca acesti nefericitii slugoi ai antihristului nu stiu ce fac. Sa ne fie mila de sufletele lor, dar erezia ecumenista sa n-o acceptam chiar cu pretul vieti. ASA SA NE AJUTE DUMNEZEU!

Του Παναγιώτου Τελεβάνδου

ΘΕΜΑ  Α΄.

*******************************************************************

ΘΕΜΑ 2ο

Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΒΟΛΟΥ

==========

Από το δελτίο τύπου του παραρτήματος Μαγνησίας της ΠΕΘ πληροφορούμεθα ότι εκπρόσωποί τους συναντήθηκαν με το Σεβασμιότατο Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο. “Συζητήθηκαν θέματα κοινής δράσης μεταξύ της τοπικής μας Εκκλησίας και του παραρτήματός μας, καθώς και γενικότερα θέματα σχετικά με την κατάσταση στο χώρο της παιδείας και ειδικότερα όσον αφορά στις εξελίξεις στο μάθημα των Θρησκευτικών. Ο Σεβασμιώτατος, μας διαβεβαίωσε ότι θα προωθήσει τις δίκαιες θέσεις των θεολόγων για την προστασία και την αναβάθμιση του μαθήματος στη Δημόσια εκπαίδευση και μέσα από την επιτροπή παιδείας της Ιεράς Συνόδου, της οποίας προεδρεύει, η οποία θα αρχίσει τις εργασίες της προς το τέλος Φεβρουαρίου.”

“ΘΕΙΑ ΑΠΛΟΤΗΣ”!

_______________

Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι και μάλιστα θεολόγοι που περιμένουν κάτι θετικό από τη συνάντηση με τον Δημητριάδος;!!!

Ετσι ε; Οι καυμένοι! «Θεία απλότης!»

Το δελτίο τύπου δεν αναφέρει αν ο Σεβασμιότατος Δημητριάδος χάρισε αντίτυπο των περισπούδαστων μεταγλωττίσεων της Θείας Λειτουργίας του Πρεβέζης στους θεολόγους που τον επεσκέφθησαν! Ή μήπως αυτά τα ανεκτίμητα τα δώρα τα προσφέρει αποκλειστικά στις “παπαδίνες” που χρησιμοποιεί στη Θεία Λειτουργία;

Μήπως ο Σεβασμιότατος περιορίστηκε να δουλέψει κανονικά τους θεολόγους ότι δεν κοιμάται το βράδυ από την έγνοιά του για το μάθημα των θρησκευτικών;

Η ΜΟΝΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ

_________________

Η μόνη «προσφορά» που θα μπορούσε, αγαπητοί θεολόγοι, να προσφέρει ο κ. Ιγνάτιος στην Εκκλησία και στη θεολογία είναι να υποβάλει την παραίτησή του και να αποσυρθεί στη μονή της μετανοίας του για να κλάψει γοερά για το κακό που έχει προκαλέσει στην Εκκλησία και στη Θεολογία επειδή είναι ένας από τους ελάχιστους ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας που είναι συνειδητοί οικουμενιστές, συνειδητοί Νεοβαρλααμίτες και ενθουσιώδεις νεωτεριστές.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΑΣΤΕΡΕΣ ΠΟΛΥΦΩΤΟΥΣ

ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΤΕΡΕΩΜΑΤΟΣ

____________

Το πολύ – πολύ που μπορεί να περιμένει κανείς από το Σεβασμιότατο κ. Ιγνάτιο είναι να ξανακαλέσει τον π. Βασίλειο Θερμό στο άντρο της αποδόμησης της Ορθοδόξου θεολογίας που ονομάζεται «Θεολογική Ακαδημία» Μητρόπολης Δημητριάδος για να διορθώσει κανένα Άγιο. Την τελευταία φορά «διόρθωσε» τον Αγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Τώρα ποιος ξέρει ποιος Άγιος θα πέσει στα χεράκια του; Επίσης είναι ενδεχόμενο να προσκληθεί ο “αποστολικός νούντσιος” του Νεοβαρλααμισμού, π. Δανιήλ Αεράκης, για να αναπτύξει την “αποφατική” θεολογία του, η οποία εν τη πανθαυμάστω αυτής σοφία συγχέει τη θεολογία του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά με το Νεοπλατωνισμό! Ο κ. Πέτρος Βασιλειάδης θα μπορούσε επίσης να προσκληθεί για να αναλύσει τα σύγχρονα προβλήματα της χριστιανικής ιεραποστολής των προτεσταντών, τα οποία θεωρεί ως προβλήματα της ορθόδοξης ιεραποστολής! Οσο για τον κ. Γιαγκάζογλου δεν έχουμε αμφιβολία ότι θα μπορούσε να αναλύσει με ποιο τρόπο η κατήχηση των ορθόδοξων μαθητών θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε συγκρητιστικό μάθημα που θα διδάσκει τον οικουμενισμό σαν πράξη ζωής. Η κα Δραγώνα θα μπορούσε να αναπτύξει τη θεωρία της για την καταγωγή του Ελληνικού έθνους, ενώ η κα Ρεπούση θα μπορούσε να εξηγήσει λεπτομερώς τι συνέβηκε εκείνη την ηλιόλουστη μέρα που συνωστίσθηκαν οι Ελληνες στην προκυμαία της Σμύρνης με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Ο κ. Θανάσης Παπαθασίου θα μπορούσε να εισηγηθεί την αντικατάσταση του άρτου και του οίνου με σούσι και ρυζάκι, ενώ ο π. Θεοδόσιος Μαρτχζούχος θα μπορούσε να μιλήσει για την αξία των Ψαλμών, οι οποίοι, κατά την άποψή του, δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου. Ο π. Αντώνιος Πινακούλας θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί πρέπει να εξοβελισθεί το μοναστηριακό τυπικό από τη ζωή της Εκκλησίας και να επιστρέψουμε στην προ της Εικονομαχίας κατάσταση. Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος μεταξύ άλλων θα μπορούσε να αναλύσει την “ορθόδοξη” εκκλησιολογία των “δύο πνευμόνων” και των δύο “αδελφών  Εκκλησιών”, ενώ ο Περγάμου Ιωάννης τη “Βαπτισματική θεολογία”. Ο Σεβασμιότατος Ζακύνθου θα μπορούσε να αναπτύξει κάποια οικολογική ομιλία, ενώ ο Αγιος Ιωαννίνων θα μπορούσε να μιλήσει για τον Καζαντζάκη. Τέλος ο παπά-Κώστας Μπέης θα μπορούσε να οργανώσει συναυλία ρεμπέτικων με διευθυντή ορχήστρας τον ίδιο και τενόρο τον επιστήθιο φίλο του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλο.

“ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΘΕΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ”

______________________

Γι’ αυτό όταν με το καλό οι θεολόγοι θα ξαναεπισκεφθούν τον Σεβαμιότατο Δημητριάδος να του θέσουν επιτακτικά θέμα εκ βάθρων αλλαγής της «Θεολογικής Ακαδημίας» με πλήρη αντικατάστηση όσων τώρα προγραμματίζουν τη λειτουργία της επειδή κατάντησε κυριολεκτικά άντρο αιρέσεων και επίκεντρο προώθησης οικουμενιστικών και αντορθόδοξων νεωτερισμών.

Αντιλαμβάνομαι ότι στη Μητρόπολη Φλωρίνης έχουν κυριολεκτικά αχρηστευθεί πολλοί και αξιόλογοι κληρικοί με λιπαρή παραδοσιακή θεολογική κατάρτιση επειδή δεν έστερξαν να γελοιοποιήσουν τον π. Αυγουστίνο με φωτογραφικό στιγμιότυπο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Εκτοτε, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, οι κληρικοί αυτοί τελούν υπό διωγμόν. Απομακρύνηκαν από τις εφημεριακές θέσεις που κατέιχαν. Εχουν απομονωθεί και στέλλονται να λειτουργούν εδώ και εκεί για να καλύπτονται τα εφημεριακά κενά της Μητροπόλεως.

Επομένως αφού δεν χρησιμεύουν βασικά οι κληρικοί αυτοί στο Σεβασμιότατο Φλωρίνης (ο οποίος, όπως επίσης πληροφορούμαι, είναι λίαν ανεκτικός έναντι των Νεοβαρλααμιτών κληρικών που χρησιμοποιούν τις πλαδαρές, δογματικά προβληματικές και αδόκιμες μεταφράσεις του Πρεβέζης στη Θεία Λειτουργία), ας τους δώσει απολυτήριο από τη Μητρόπολη Φλώρινας και ας τους υποδεχθεί ασμένως ο Μητροπολίτης Δημητριάδος.

Παράλληλα με ενοριακά καθήκοντα ας τους αναθέσει και τη λειτουργία της «θεολογικής Ακαδημίας» για να της αλλάξουν τα Οικουμενιστικά και νεωτεριστικά φώτα.

Οπως προσφυώς λέγει ο κ. Βασίλης Κερμενιώτης «είμαστε παιδιά του π. Αυγουστίνου και έχουμε κληρονομήσει την αγία «τρέλλα» του».

Αναθέστε τους, λοιπόν Σεβασμιότατε, εν λευκώ τη διοίκηση της Ακαδημίας και σε ένα μήνα το πολύ θα την κάνουν αγνώριστη.

Θα με ρωτήσετε: Αδελφέ μου! Εχασες τα λογικά σου; Τι είναι αυτά που λές; Ο Δημητριάδος θα αναθέσει την Ακαδημία στους Καντιωτικούς;

Για να απαντήσω και εγώ με τη σειρά μου. Και πόσα λογικά έχουν όσοι επισκέπτονται τον Δημητριάδος και αναμένουν από αυτόν να αναλάβει ορθόδοξες πρωτοβουλίες για το μάθημα των θρησκευτικών ή άλλα θέματα;

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ

ΟIKOYMENIKO ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ

«Οτι ούκ αστεία η οδός σου εναντίον μου» (Αριθμ. κβ΄32-33).

Πατέρα μας σωθείη.

Αν και μικρός, αμαθής και ελάχιστος, Σας αποστέλλω από την Πόλιν του Πρωτοκλήτου μερικά αντίτυπα Καινής Διαθήκης, διά να τα προσφέρετε, όπου ανάγκη εστιν αντί του κορανίου!
Εις Υμάς Δέσποτα άνωθεν εδόθη ο Σταυρός, η Αγία Γραφή και το Τρικέρι – οποία τιμή! – διά να αγιάζετε και φωτίζετε τον κόσμον με το φώς της Τρισηλίου Θεότητος.
Δυστυχώς, όμως, η κατάπτυστος πράξις Σας, Σας απεγύμνωσε της χάριτος της Παναγίας Tριάδος και Σας απέρριψεν εκ του θρόνου της συνειδήσεως των πιστών.
Διά τούτο εν δάκρυσιν, οιμωγές και θρήνεσιν γονυπετείς και από καρδίας δεόμεθα εκτενώς δι’ Υμάς την σωτήριον μετάνοιαν και την ανάνηψίν Σας.
Δεχθήτε παρακαλώ τον υικόν δίκαιον έλεγχον ως εκείνον της όνου του Βαλαάμ και μη με αιτιάσθε.

Αηδιασμένος και έγκλειστος ευρισκόμενος πλέον και εν προσευχή σχολάζων στρέφω τα δακρύβρεκτα βλέμματά μου τω Αιωνίω Δεσπότη και δικαιοκρίτη Θεώ ημών, τω δυναμένω ημάς και Υμάς σώσαι και εκ βάθους καρδίας ολοφυρόμενος αναβοώ:
Στήριξον Ορθοδοξία την Εκκλησίαν Σου Χριστέ και σώσον ημάς της αιωνίου κολάσεως.
Διά δε τον σκανδαλισμόν των ψυχών των πιστών – και μόνον – μη νομίσητε ότι θα εκφύγετε της ράβδου και της οργής Κυρίου (πράγμα που απευχόμεθα), όμως «ήδη η αξίνη προς την ρίζαν των δένδρων κείται» (Λουκά γ΄9).

Ελάχιστος εν ιερομονάχοις

Αρχιμανδρίτης
Νικόδημος Πετρόπουλος
Προϊστάμενος Ιερού ναού
Αποστόλου Παύλου Πατρών

H «ΑΝΩΘΕΝ ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ» ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΣΛΑΜ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗ ΤΟΥ,

ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ

«Μετ’ αἰσθημάτων αγάπης και σεβασμού, απευθυνόμενος εις τους απανταχού της γης μουσουλμάνους, τα εγκάρδια συγχαρητήρια και τας καλλιτέρας ημών ευχάς επί τη ευκαιρία της λήξεως της νηστείας του Ραμαζανίου. Μετά την μακράν ταύτην περίοδον της νηστείας, ούσης και περιόδου περισυλλογής, προσευχής και φιλανθρωπίας, ήλθεν η στιγμή δι έκαστον μουσουλμάνον να εορτάση και να λάβη την άνωθεν δικαίαν αντιμισθίαν.

Εν τω πνεύματι της ειρήνης, της αγάπης και της κατανοήσεως ευχόμεθα υμίν άπαξ έτι ευλογημένον τον εορτασμόν, προσευχόμενοι όπως ο Παντοδύναμος Θεός χαρίζηται εις υμάς πάσαν πνευματικήν ευλογίαν άνωθεν, εν τη ελπίδι ότι ο κόσμος θα ζη ηνωμένος.

Εν τοις Πατριαρχείοις, τη 17η Σεπτεμβρίου 2009,

Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών,

† Βαρθολομαίος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

ΝΕΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

[Μαρτύρησε στο Βελιγράδι την 11^η Ιουλίου 1722. Σε ερώτηση του δικαστή ποιά είναι η γνώμη του για τον Μωάμεθ, απάντησε]:

«Πλάνος ην, απατεών και δεύτερος από τον διάβολον· τούτον πρόδρομον του αντιχρίστου ομολογώ και ψευδοπροφήτην κηρύττω· ούτος μεν ευρισκόμενος πυρίναις αλύσεσι δεδεμένος και εν φλογί της κολάσεως δεινώς βασανιζόμενος, μετά τούς ὑπ’ αὐτοῦ ἱστάμενος, θρηνεί και οδύρεται την εαυτού απώλειαν· υμείς δε ως ανόητοι και πεπλανημένοι σέβεσθε και τιμάτε αυτόν, τον επί τόξω και μαχαίρα και πάση κακία κακώς βιώσαντα, και ήδη εν τη φλογί του Άδου αθάνατα πυρπολούμενον, καθώς Κύριος ο Θεός μου Ιησούς Χριστός εφανέρωσέ μοι περί αυτού και όλου του πεπλανημένου γένους υμών των αθέων Αγαρηνών»

[Συναξαριστής Νεομαρτύρων, εκδ. «Ορθόδ. Κυψέλη», Θεσ/νίκη 1989, σελ. 816]

ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΥΔΡΑΙΟΣ

[Μαρτύρησε την 14η Νοεμβρίου 1800. Στην πρόταση του Μουσουλμάνου ηγεμόνα της Ρόδου να αρνηθεί τον Χριστό, απάντησε]:
«Εγώ σε είπα να πιστεύσης εις τον Χριστόν ότι είναι Θεός αληθινός, διατί η εδική σας πίστις είναι βδελυρά, μιαρά και ψεύτικη, επειδή πιστεύετε ένα ψεύστην, οπού εις τον κόσμον δεν έδειξε κανένα θαύμα, ούτε σας εδίδαξε καμμίαν αλήθειαν και κανένα καλόν, αλλά μόνον σας εδίδαξε μυθολογίας, και σας παραγγέλλει να κάμνετε πορνείας, αρσενοκοιτίας και άλλας κακίας, και εσείς ως τυφλοί τον πιστεύετε ως προφήτην. Δια τούτο έχετε να υπάγετε με αυτόν εις την αιώνιον κόλασιν, και εις το πυρ το εξώτερον, δια να κατακαίεσθε παντοτεινά μαζί με τους αδελφούς σας δαίμονας. Μόνον έλα να γένης Χριστιανός, δια να χαίρεσαι αιώνια με τον Χριστόν εις τον Παράδεισον»
[Από το ίδιο  Βιβλίο, στη σελίδα 150]

БИОГРАФИЈА МИТРОПОЛИТА АВГУСТИНА КАНДИОТА

(Σύντομο βιογραφικό Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΚΑ)

Угледао сам слатко светло дана, 1907 године. Рођен сам на једном острву Киклада, на Паросу. Моји телесни преци, по предању су долазили са великог острва Крита који се називао у оно време стране окупације Кандиа, тако су се и они звали Кандиоте. Као дете сам растао у  побожном окружењу мога села Лефке, побожност њених становника сведочи око  20 светих храмова, црквица и припрата. Моја мајка је била учитељица, од малих ногу сам живео у школској атмосфери, коју је предводио предивни надстојник, подсећајући на надстојнике Рода, чувени Јоанис Гаитанос, чију је биографију написао један његов ученик архимандрит о. Николаос Аркас. Био сам несташно и немирно дете, које је пуно пута осетило педагошки штап својих учитеља и родитеља. О, добри моји родитељи и учитељи, за строгоћу коју сте ми показали, која је прикривала мноштво брижности, колико сам вам само захвалан!

Прво интересовање за духовни живот дугујем мом незаборавном оцу, који је био човек од мало слова, али човек искреног покајања и дубоке вере, није био у почетку такав. Како се преобратио? Чујте. Као трговац често је путовао. Налазио се у Атини 1920 године, фебруар, једно јутро је посетио главну продавницу у Атини, где је набављао неопходне намирнице, за своју малу радњицу на острву Паросу. Улазећи у радњу угледао је све службенике и надлежне да плачу горко. На његово питање, зашто плачу, одговорили су. Госн’ Николица, умро је наш духовни отац, отац Дионисије Фаразулис, јеропроповедник Митрополитског храма. Данас ће бити његова сахрана. … «Службеници су препоручили и мом оцу да иде и он на ту сахрану, и отишао је. О, шта није тамо чуо и видео на сахрани незаборавног о. Дионисија, све то га је дубоко дирнуло. Један до тада непознат хришћанин му је препоручио часопис «Живот», чији уредник је био покојни јеропроповедник о. Дионисије. Од онога дана мој отац је доживео велику промену. Вратио се у село. Отишао је духовном оцу, исповедио се и до краја живота је читао реч Божију, редовно је одлазио у цркву, препоручивао је и другима покајање. Отац је водио и мене, док сам био ученик, у св. Манастир Лонгобарду и први пут сам се исповедио код покојног архим. о. Филотеја Зервака,  са којим сам од тада духовно остао повезан. После те исповести мој несташни карактер је почео да се укроћава. О родитељи, који читате ове редове! Сви они који имате проблема са немирним и несташним дететом, приђите светој исповести, доведите и ваше дете да се исповеди код искусног духовног оца, и кроз исход ћете се уверити да један побожни духовни отац може утицати на карактер вашег детета колико ни један други учитељ или васпитач.

У СИРУ

Уз помоћ Божију завршио сам основну школу у Лефкама као и у Пару. Изразио сам жељу да наставим са учењем. Кикладе које сада имају око 30 гимназија и средњих школа, тада у оно доба су имале само једну гимназију, чувену Гимназију у Сиру, у којој су се скупљали са свих Киклада. У тој Гимназији сам похађао наставу од 1921-1925 године. Био сам марљив ученик и у свим разредима сам био одличан. У то време посетио је Еримополи и о. Филотеј, који нас је надахњивао пре свега са проповедима и његовим светим животом. Са одличним сам завршио гимназију. Пријатељи и рођаци су предлагали да студирам једну од оних наука, које су привлачиле и привлаче још увек мноштво младих. Али ја сам одлучио да студирам теологију. Када сам после једне исповести код о. Филотеја објавио моју одлуку мом покојном оцу, он се веома гануо, заплакао је и рекао ми: «Дете моје, иако у нашој кући имамо три неудате девојке којима је потребна заштита, у толико не постављам ти никакву препреку. Само пази молим те да будеш достојан свога звања…» Од тада , срећући родитеље у мом јавном животу као свештенопроповедника, који су са једним демонским инатом спречавали своју децу да студирају теологију и претили да ће извршити злочин, са ганућем и захвалношћу сам се сећао и сећаћу се мога покојног оца, који је испоштовао моју слободу и благословио је моју одлуку.

У АТИНИ

Мој покојни отац, после моје одлуке да студирам теологију у Атини, бринући се за мој живот у престолници ме је одвео у Братство «Живот», са којим се повезивао не само као претплатник али и као заступник претплатника за острво Парос. Био сам примљен. Боравио сам под кровом установе «Живот» око четири године и по могућности сам радио и студирао. Време мог студентског живота је било време посебних благослова за мене.

Први благослов је био  што сам био удостојен да упознам оног светог свештеника, оснивача Братства «Живот», о. Еусевија Матопулоса, писца предивне књиге «Одредиште човека». Проповеди о. Еувевија, последњих година у светом Храму Успења Пресвете Богородице у Монастиракију, сам пратио без изостанка.

Други благослов је био што сам био писар чувеног Панагиотиса Трембеле, врхунског теолога, који се будио раном зором и писао. Посебно се сећам уснућа чувеног о. Еусевија (29 јула 1929 године) када ми је диктирао састав испрекидан са јецајима и сузама. Други благослов, за који захваљујем Богу, да сам као студент био слушалац факултетских предавања и других наравно професора, али посебно чувеног Христа Андруца, врхунског православног теолога и филозофа. Ове године се пуни 50 година од смрти Христа Андруца и ако буде хтео Бог написаћу посебан чланак о томе, као и о Панагиоту Трембели, о двојици врхунских теолога нашег века, чији помен на жалост су неки од ових нових хтели да оцрне.

НА КИКЛАДАМА

У децембру 1929 године, у доби од 22 године, добио сам диплому Теологије , оцена «одличан успех». Али боље да не помињем то са «одличним успехом» јер од основне школе до факултета узастопно са «одличним успехом» су ми донели духовну штету. Исповедам то јавно. Обухватила ме је гордост због теолошког знања. Нисам знао јадан да један грам светости вреди више од тону бесплодног знања, мислио сам да имам снаге да  препливам на другу страну теолошког знања са малим и болесним својим разумом. Напио сам се без вина, пићем знања. А као пијанац нисам слушао  савете духовних отаца, који су ме истински волели. А Бог ме је понизио због те моје гордости. Напустио сам окружење непроцењиве духовне вредности ради знања, окружење чију вредност сведочи и мој драги свештенопроповедник о. Христофор Калива, тада мој колега са факултета у кругу Братства, сведочи у његовој последњој књизи о монаштву и братствима.

У мом безумљу сам отишао веома далеко просторно и духовно. Настанио сам се на отоку Ион у Кикладама, који је тада био место прогона. Тамошње моје пребивање је било сахара мога живота. Учењак (!) ја, постао сам учитељ, учећи недужну децу отока Ион, грчкој абецеди! И данас су живи они који ме се сећају као свог учитеља тада. Господе: « Добро ми је што страдам, да се научим наредбама твојим». (Псал. 119,71)

Демон гордости кроз неко време ме је напустио, али почео ме је ометати други још гори демон безнађа. Био сам у опасности да се изгубим духовно. Али Господ је послао на Ион мог анђела, који ме је утешио и охрабрио. То је био покојни Лазар Хађитемелис, у пролазу свештенопроповедник – теолог. Он ме је подсетио на обали тога отока на речи апостола Павла: «Понизите се, дакле,под моћну руку Божију, да вас узвиси када дође време. Све своје бриге положите на њега, јер се он стара за вас». (А. Пет. 5, 6-7).

И заиста Господ је бринуо о мени! Док су ме људи заборавили и живео сам сам и непознат, Господ ме није заборавио. Из дубине ме је повукао. Како? Једног кишног децембарског дана, године 1934 , ишао сам у основну школу, видим на путу једно мало писмо – посетница. Али чије је нисам загледао. Али нешто ме је натерало да се сагнем и да подигнем из блата то писмо. Отварам и читам: “Андреј (то је било моје име као лаика), место Писара моје Митрополије је упражњено. Пожури. Очекујем те…”То је било писмо , које је из Месолонгија мени послао покојни Митрополит Етолокарнаније Јеротеј. То писмо је за мене био један позив, један позив Божији, да се прихватим служења у Цркви. А како се нашло писмо у блату? Испало је из руке старог поштара онога хладног и кишног зимског дана. И у том случају сам видео још једном у збиљи истину коју је проповедао наш Господ говорећи « И длаке са ваше главе су избројане». (Мат. 10,30). А В. Василије говори о томе: «Пуно пута се у малом огледа мудрост и брига Божија».

У Месолонгију

Пошто сам на чудноват начин добио позив, нисам био непослушан. Вољно сам послушао. Првог дана године 1935 у ваздушном броду није било ни једног путника осим мене, чудио се капетан брода, како ја путујем на тај дан. Журио сам да стигнем на своје одредиште. И стигао сам следећег дана у Месолонг.

О Месолонг! Свети град Хелинизма, о којем када су причали наши учитељи и професори су били дубоко дирнути. Митрополит Јеротеј, којем сам био познат од његовог служења као Митрополита Паранаксије, примио ме је раширених руку. У Манастиру Ангелокастро  сам примио монашки чин и добио сам име Августинос. У селу Паравола сам хиротонисан у ђакона.

У Светој Митрополији сам служио као секретар, протосинђел и свештенопроповедник око шест година.  Моја сећања су обимна. У градовима и селима сам проповедао реч Божију. Од понизног сељака сам чуо пола најважнијих поука, што је утицало на мој живот. Један други сељак ми је дао књигу са поучењима светог Козме Етолског, књигу коју је као вредно благо чувао у својој колиби.

У граду Месолонгија сам проповедао највише мојих проповеди. Незаборавна ће мени остати жеља побожних станара тога града, мушкараца, жена и деце, који су као један човек сваке Недеље  заредом у пространом храму Свете Петке  слушали  проповед. Већина тих мојих слушалаца је отишла у вечност. Још живе неки који ме подсећају на оне дане и остајем дубоко дирнут. У суштини моја служба у Светој Митрополији Етолокарнаније је за мене била један други факултет, јер све оно што сам научио у Теолошкој школи као теорију, требао сам тамо претворити у дело. Али колико труда и зноја је потребно да неко стигне до идеалног!

У МАКЕДОНИЈИ

Са острва одлазим у Македонију. Из једне авантуре стигао сам у другу авантуру, која није потрајала само неколико месеци, као у Јањини, али једну осмогодишњицу, пуну авантура и опасности. Извршавао сам одлуку Св. Синода, да као свештенопроповедник учврстим кроз проповед окрутно искушавани народ у Македонији, тако да сам стигао почетком 1942 у Едесу на моје ново намештење. Једна појединост. Појавио сам се код Власти у Едеси да би се моја лична карта оверила. Када је управник видео моје име остао је запрепашћен. У поверењу ми је рекао следеће: “Малопре су ми јавили, да су добили хитну поруку да те ухитимо као опасност по сигурност Италијанских положаја. Али пошто си успео доћи у Македонију, област која се контролише од Немаца, неће се извршити тај налог Италијана. Спасао си се као чудом. Да си само мало закаснио…..”

У Козанију

Како сада да опишем овај мој драматични период живота који сам проживео од  1942-1947 године? Пролазећи кроз Едесу, Јаницу, Флорину, Наусу, Верију, Килкис и Тесалоники, о којима ћу некада посебно говорити, стижем у Козани. Пребачен сам по одлуци Светог Синода у ту Митрополију на место свештенопроповедника, упражњеног због мученичког краја свештенослужитеља у Козанију, покојног архимандрита Јоакима Лиулиа. Била је јака зима 1943 године. Села око Козанија су била паљена од новијих Хуна, од хорда Хитлерових. Хиљаде избеглица је стизало у град. Сабирање, глад и изнемоглост. Драматични дани. Уз помоћ Божију и уз прилоге побожних становника овога историјскога града основана је народна кухиња, која је почела као речица а увећала се на реку доброчинства. Ова кухиња је почела од 50 порција и стигла до 8 000 порција дневно. Једна прича труда и зноја, али и опасности. Оптужен сам код гестапоа као тајни организатор против војски које су нас запоселе(окупаторских армија). Налагало се моје ухићење и погубљење. Како сам се спасао? Рука Господња! Старац по имену Констандин Бозиос, ватрени патриота, под претњом  смрћу, била је забрањена свака кретња, дошао је код мене да ме обавести да под хитно морам напустити моју настамбу и прећи у другу, довео је свој живот у опасност.

У ВОЈСЦИ

Јула 1947 године позван сам од Домовине да служим као војни свештеник и свештенопроповедник омладине Македоније која се борила за њену слободу и независност. Негде око три године је то моје службовање трајало. У Козанију, у Флорини, у Лариси, на брдима Западне Македоније, на задњим стражарницама као свештенопроповедник, обилазећи их уз опасност и проповедајући реч Божију, са свим достојанством говорећи свима једнако, официрима и војницима. Основали смо у Лариси школу образовања наоружаних теолога,  издали смо посебан часопис са називом: «хришћански војник», који се на хиљаде делио бесплатно војницима, основали смо и хришћански православни савез под називом «Сафир», који до данас ради, саградили су и дворану за проповеди, на крају на мој устрајни предлог и позив, од стране незаборавног војсковође П. Калогеропула, подигнут је и леп храм Преображења Господњег у касарни Ларисе. Од тих напорних радова сам био преморен и требао сам се повући на неко веће време са радног места, али остао сам да служим.

СВЕШТЕНОПРОПОВЕДНИК АТИНСКЕ АРХИЕПИСКОПИЈЕ

Када се онај ратни период завршио, премештен сам у Кими на отоку Евији негде средином 1950 године. На том новом месту сам остао негде око годину дана, бавећи се проповедима, поучавањем и исповедањем. Протрчавши кроз ту епархију, долазим и у Атину, где сам пребачен године 1951 као свештенопроповедник. Како сам тамо доспео? Нисам то очекивао. Из психолошких разлога нисам хтео радити у Атини. Мени се допадао рад у епархији. Али у мом незнању на предлог мог драгог архимандрита о. Христофора Каливе, архиепископ Атине Спиридон, који ме је упознао у Јоанини ме је пребацио у Атину. Чим сам стигао у Атину они који су ме «волели» моји непријатељи су већ објавили да је у Атину стигао један луди свештенопроповедник! Око три године сам живео у улици Христокопиду . Није овде довољно простора да  се опише мој 15- годишњи рад у престолници Грчке. Потребно је посебно излагање да би се описали разноразни напади, јутарња и вечерње проповеди, које је пратило у храмовима и дворанама многобројно слушалаштво, узастопни протести за очишћење Цркве, образовања, друштва, мноштво писаних протеста, политички и црквени судови на које сам два или три пута позиван, оснивање савеза и братстава, подизање дворана и добротворних установа, издавање часописа и књига, ратовање и одбијање разних сулудих оптужви и оговарања. Уз помоћ божије благодати све сам препреке успео превазићи. Сузе су ми долазиле на очи, када се сетим мојих незаборавних сарадника и поштовалаца у престолници.

У ФЛОРИНИ КАО ЕПИСКОП

Изненадно јуна 1967 године, отпремљен сам из Атине у пограничну Флорину. Како? Познато је да сам у старо време,  онима који су се чудили што нисам постао епископ, одговарао: « Бићу епископ, када сунце буде излазило са запада…». Међутим, изненада, без да сам некога молио, постао сам епископ Флорине! Био сам изабран од стране Светог Синода, чији је Председник био Преосвећени Архиепископ пр. Атине Јероним, којега сам иначе жестоко изкритиковао једном приликом. Требало је можда да не прихватим тај позив. Али не знам како сам га примио, како сам се уплео у мреже епископске власти. Поздравио сам са сузама моје многобројне слушаоце у Атини 16- тог Јула 1967, отпутовао сам у Флорину и  преузео управљање над граничном и мученичком Митрополијом. Прошло је 40 година од дана мога избора за епископа ове Митрополије. 40 година разних настојања, трудова, зноја, авантура и опасности. Три пута сам био у опасности да ме збаце са трона. Три пута сам се спасао захваљујући милости и благодати Божијој и љубави моје пастве. Тада снажне власти Диктаторије су тада говориле: « Владамо целом Грчком, осим у Флорини, где влада Августинос». Скоро је тако нешто рекао министар Спољњих послова Владе из П. А. С. О. К – а. Не поробљеним смо одржали наш дух. Христа распетога и васкрслога из мртвих смо проповедали и проповедаћемо у сваком правцу. Бивајући знак противречности. Имајући много непријатеља али и много пријатеља из епархије и из унутрашњости и иностранства. Али Господ ме је спасао духовне опасности, кроз које сам пролазио и настављам да пролазим у мојој старости. О, Господе! Ко сам ја да бих се поносио? Све оно што сам, јесам захваљујући твојој благодати. Све што сам добро рекао или проповедао и написао, твоје је. А све што је лоше, моје је.

Поводом испуњавања 50-то годишњице мога служења осећам потребу да дам опроштај од срца свима онима који су ме увредили, оговарали и учинили ми неправду на било који начин, али и да затражим извињење од свих оних којима сам ја учинио неправду или речју или кроз писану реч или на било који други начин. На крају остављам заповест мојој духовној деци, мојим сарадницима у Винограду Господњем, када затворим моје очи за овај пролазни свет, сахраните моје трулежно тело у скромни гроб. На плочи напишите; « овде почива један непотребни ,слуга Господњи (Лука. 17, 10) који је веровао у бескрајну милост ГОСПОДА и узвикује као разбојник «Сети ме се, Господе, у царству твоме». Амин.

Часопис «Хришћанска Варница», лист, 1985, митрополит Флорине о. Августинос Кандиотис. По испуњењу једне педесетогодишњице свештенства ( 1935-1985).

Допуна за читаоце из Србије: Епископ Августинос Кандиотис још увек живи у Флорини, замењен је од његовог духовног детета на трону Митрополије (на нечасан начин) обилази редовно сваке Недеље богослужење у Саборном храму Манастира Св. Августина који је пре неколико година исти основао. После Христа његова највећа љубав је Грчка. Допринео је својим дугогодишњим радом са мноштвом хрићшанских домова за ученике и студенте, мноштвом добротворних установа у више грчких градова. Још увек има широм планете његове духовне деце која га нису заборавила. Остаће у историји запамћен као један од ретких служитеља који су православно износили реч Божију онако како су нам је оставили Свети оци и Свето предање. Многаја љета.

Tα πνευματικα οπλα του Xριστιανου

AYPIO, αγαπητοί μου, αρχίζει η αγία καί Mεγάλη Tεσσαρακοστή, που διαρκεί σαράντα μέρες. Πρώτη μέρα είναι η Kαθαρά Δευτέρα, τελευταία το Σάββατο του Λαζάρου.

H Eκκλησία μας καλεί ν’ αγωνισθούμε. Έχουμε εχθρούς. Oι δε μεγαλύτεροι εχθροί μας είναι τρεις· πρώτος η σάρκα με τις κακές επιθυμίες της, δεύτερος ο κόσμος με τα φόβητρα και τα θέλγητρά του, και τρίτος ο σατανάς, που όπως λέει ο απόστολος Πέτρος «ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίει» (A΄ Πέτρ. 5,8).

Kαλούμεθα λοιπόν σ’ ένα πνευματικό πόλεμο. Kι όπως οι στρατιώτες έχουν όπλα, έτσι κ’ εμείς, στρατιώτες του Xριστού, πρέπει να είμαστε οπλισμένοι με όπλα που ο απόστολος Παύλος ονομάζει σήμερα «όπλα του φωτός» (Pωμ. 13,12). Tα δε όπλα που μας συνιστά η αγία μας Eκκλησία την περίοδο αυτή είναι τέσσερα.

* * *

– Πρώτο όπλο η νηστεία. Mερικοί μοντέρνοι λένε, ότι η νηστεία δεν είναι τίποτα· την έκαναν οι παπάδες καί δεσποτάδες, για να κρατούν το λαό υποταγμένο. Aυτό είναι ψέμα. H νηστεία είναι αρχαίος θεσμός. Eίναι όπως λέει ο Mέγας Bασίλειος, «συνηλικιώτις» του ανθρώπου, τόσο παλαιά όσο κι ο άνθρωπος. Όταν ο Θεός έπλασε τον Aδάμ καί την Eύα, τους είπε να τρώνε από τους καρπούς όλων των δέντρων του παραδείσου εκτός από ένα. Έ, αυτό δεν είναι νηστεία; Aλλά δυστυχώς ο Aδάμ καί η Eύα δεν τήρησαν την ελαφρά αυτή νηστεία καί τιμωρήθηκαν· «εξεβλήθησαν του παραδείσου», όπως ακούμε στους ύμνους σήμερα.

Nήστεψαν ο Mωϋσής , ο Hλίας, όλοι οι προφήται καί πατριάρχαι καί δίκαιοι της παλαιάς Διαθήκης. Nήστευαν οι Eβραίοι, νήστευαν όλοι οι λαοί. Aλλά προ παντός τη νηστεία συνιστά ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός. Tη συνιστά με τα λόγια του που ακούσαμε σήμερα (βλ. Mατθ. 6,16-18), καί ακόμα περισσότερο με τα έργα και το παράδειγμά του. Mετά τη βάπτισί του ο Xριστός πήγε στην έρημο, έμεινε σαράντα μέρες, πάλεψε με το σατανά καί το νίκησε· κ’ εκεί έκανε νηστεία αυστηρά, τόσες μέρες ούτε έφαγε ούτε ήπιε τίποτα. H νηστεία λοιπόν στηρίζεται στην Παλαιά καί στην Kαινή Διαθήκη. Γι’ αυτό ο Xριστιανός πρέπει να νηστεύει.

Aλλά καί η ιατρική συνιστά τη νηστεία, ως φάρμακο. Eνας σοφός ιατρός είπε, ότι οι άνθρωποι «σκάβουμε το λάκκο – τον τάφο μας με τα πιρούνια καί τα κουτάλια». Συναντούμε τη νηστεία και στη φύσι ακόμη, στα ζώα. H χελώνα, το φίδι, ο βάτραχος πέφτουν σε μακρά χειμερία νάρκη· στο διάστημα αυτό νηστεύουν βεβαίως. Παγκόσμιος νόμος η νηστεία.

Στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι απέφευγαν τα κρέατα και τις λιπαρές ουσίες. στον Πόντο από την Kαθαρά Δευτέρα ο χασάπης κρεμούσε το μαχαίρι του, έκλειναν τα κρεοπωλεία, καί μόνο το Mέγα Σάββατο το έπιανε πάλι. Tώρα γίναμε το πιο κρεοφάγο έθνος· γέμισε η Eλλάδα ψησταριές. Δε’ φτάνουν τα ντόπια ζώα, εισάγουμε κι απ’ έξω και φεύγει συνάλλαγμα. Tρώμε εμείς τον περίδρομο, την ώρα που πέρα στην Aσία καί την Aφρική εκατομμύρια παιδάκια πεθαίνουν. Έννοια σου όμως, θα το πληρώσουμε αυτό. Θά ‘ρθουν πάλι χρόνια πείνας· θά γίνει ο λόγος του Kοσμά του Aιτωλού· «μια χούφτα αλεύρι-μιά χούφτα χρυσάφι».

Όλοι να νηστεύουν. Eξαιρούνται μόνο άρρωστοι, ηλικιωμένοι και γυναίκες που θηλάζουν παιδιά. H Eκκλησία μας είναι φιλάνθρωπος· δ’ θέλει να εξοντώσει τον άνθρωπο. Aποστολικός κανών λέει, ότι αυτοί απαλλάσσονται· όλοι οι άλλοι οφείλουν να νηστεύουν.

-Eνα όπλο η νηστεία. Άλλο όπλο η προσευχή. Πάντοτε να προσευχώμεθα, ιδιαιτέρως όμως τώρα. στην εκκλησία κάθε βράδυ ψάλλεται το «Kύριε των δυνάμεων…» στο Mέγα απόδειπνο. Tετάρτη καί Παρασκευή τελείται προηγιασμένη. Παρασκευή βράδυ «Tη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…» και Xαιρετισμοί.

Προσευχή καί εκτός του ναού· πρωί καί βράδυ, πριν και μετά το φαγητό· στο δρόμο, στό αυτοκίνητο, στο αεροπλάνο, παντού. Oι πρόγονοί μας έλεγαν· «Πέφτω κάνω το σταυρό μου και άγγελος είναι στο πλευρό μου».

Προσευχή όμως καί στο σπίτι, οικογενειακή, πατέρας-μητέρα-παιδιά. Δείξτε μου μιά οικογένεια που προσεύχεται έτσι, να πέσω να φιλήσω τα πόδια τους. Έχουμε σπίτια ωραία, τηλεοράσεις, φαγητά, ψυχαγωγίες, πορνείες, μοιχείες, καρναβάλια…· Θεό δεν έχουμε. Γι’ αυτό έρχονται τιμωρίες, σύμφωνα με τα ιερά βιβλία.

Δεν προσεύχεσαι; άνθρωπος δεν είσαι. Δεν προσεύχεσαι; ούτε ζώο είσαι. Tα πουλιά υμνούν το Θεό. Kι ο σκύλος του πετάς ένα κόκκαλο και κουνάει την ουρά του σα’ να σου λέει ευχαριστώ. Kαι ο άνθρωπος; Όλα του τα δίνει ο Θεός, κι αυτός τη μπουκιά έχει στο στόμα και το Xριστό βλαστημάει.

– Tο τρίτο όπλο είναι η ελεημοσύνη. Tα χρήματά σου μην τα ‘χεις μόνο για τον εαυτό σου, τη γυναίκα και τα παιδιά σου· αυτό είναι φιλαυτία. Nα είσαι ελεήμων. Πόσο ελεήμων; Tο Eυαγγέλιο έχει τρείς βαθμίδες ελεημοσύνης. Πρώτη, να τα δώσεις όλα (βλ. Λουκ. 18,22)· αυτό έκαναν οι απόστολοι, οι μάρτυρες, οι ασκηταί. Δε’ μπορείς να τα δώσεις όλα; Έ, τότε κάνε κάτι ευκολώτερο, δώσε τα μισά· αυτό λέει ο Iωάννης ο Πρόδρομος (βλ. έ.α 3,11). Oύτε τα μισά μπορείς; Έ, τότε δώσε το εν δέκατον· όπως έκαναν οι Iουδαίοι· εκατό μάζεψες; δώσε τα δέκα στο φτωχό. Oύτε κι αυτό όμως κάνεις. Aλλά τί; Tο σύνθημα του διαβόλου· όλα για τον εαυτό μας, τίποτα γιά τον άλλο! σε κάποιο χωριό ο παπάς έκανε έρανο γιά ένα δυστυχισμένο καί μάζεψε μόνο 1.000 δραχμές. Tο ίδιο βράδυ ήρθαν στο κέντρο ξένες ντιζέζ καί χορεύανε· νέοι – γέροι βλέπανε τα γυμνά κρέατα. Kι όταν έφυγαν αυτές, μέτρησαν τα λεφτά που μάζεψαν· ήταν, παρακαλώ, 350.000 δραχμές. Πολύ ωραία! Για το διάβολο 350.000, για το Xριστό; τίποτα σχεδόν…

– Eίπαμε λοιπόν, νηστεία, προσευχή, ελεημοσύνη. O Xριστός όμως ζητάει κάτι ακόμα. Tο λέει σήμερα το Eυαγγέλιο. Ποιό είναι; Nα συγχωρήσεις τον εχθρό σου (βλ. Mατθ. 6,14-15). Eίναι το τέταρτο όπλο, το δυσκολώτερο απ’ όλα.

Pωτάει ο πνευματικός μια ψυχή· ―Mήπως έχεις με κανέναν έχθρα; ―Eχω, με μια γειτόνισσα. ―Tί σου έκανε; ―Aυτό κι αυτό. ―Πόσο καιρό έχεις να της μιλήσεις; ―Eίναι τώρα δέκα χρόνια… Έρχεται άλλη. ―Έχεις κανένα εχθρό; ―Aυτή η πεθερά μου μ’ έψησε! καλημέρα δεν της λέω… Έρχεται η πεθερά· ―A, αυτή η νύφη μου!… Έρχεται ο γείτονας· ―Eχω μίσος στον τάδε. ―E, τώρα πρέπει να συχωρεθήτε. ―A, αυτό δε’ γίνεται, παπούλη· βάλε μου κανόνα ό,τι θές, ν’ ανάβω κεριά, να κάνω μετάνοιες, αλλά συχώρησι δε’ δίνω. M’ έχει κάψει, δε’ θέλω να το βλέπω ούτε να τον ακούω… Tί λέει όμως το Eυαγγέλιο! Pώτησαν κάποιον άπιστο, ποιο είναι το πιο ωραίο απ’ όσα γράφει το Eυαγγέλιο, και απήντησε· Aυτό που λέει ο Xριστός, να συχωράει ο ένας τον άλλο. Συχωράς; είσαι Xριστιανός. Δε’ συχωράς; κρίμα στις νηστείες σου, στους εκκλησιασμούς σου, στις μετάνοιες σου, σ’ όλα όσα κάνεις. Tο λέει καθαρά το ευαγγέλιο σήμερα· Συγχωρείς, θα συγχωρηθείς · δε’ συγχωρείς, δε’ θα συγχωρηθείς . Aπόψε θα μας καλέσει η Eκκλησία όλους· προτού να μπούμε στη νηστεία, να συχωρέσουν οι νύφες τις πεθερές, οι πεθερές τις νύφες, οι άντρες τους γείτονές τους, οι μικροί τους μεγάλους, οι μεγάλοι τους μικρούς. Έτσι όλοι σαν αδέρφια, σαν μιά οικογένεια αγαπημένη, ν’ αρχίσουμε το ιερό στάδιο της Mεγάλης Tεσσαρακοστής .

O άγιος Kοσμάς ο Aιτωλός λέει· Aλλοίμονο σ’ εκείνον που θα πεθάνει προτού να συμφιλιωθεί με τον εχθρό του· χίλιοι παπάδες και χίλιοι δεσποτάδες να διαβάσουν ευχές στον τάφο του, δε’ συγχωρείται.

* * *

Στά όπλα λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί! Eύκολα πιάνει κανείς τα πολεμικά όπλα, που είναι όπλα θανάτου, καταστροφής , απωλείας· δύσκολα πιάνει τα πνευματικά όπλα, «τά όπλα του φωτός» που λέει ο απόστολος Παύλος σήμερα.

Mη μείνουμε χωρίς τα όπλα μας· τη νηστεία, την προσευχή, την ελεημοσύνη, καί τη συγχώρησι. Aς νηστέψουμε, όπως ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός στην έρημο. Aς προσευχηθούμε, όπως ο Xριστός τη νύχτα στη Γεθσημανή. Aς ελεήσουμε, όπως ο Kύριος σκόρπισε στον κόσμο τ’ αγαθά του. Kαι ας συγχωρήσουμε απ’ την καρδιά μας κάθε εχθρό, όπως Eκείνος, που πάνω απ’ το σταυρό είπε για τους σταυρωτάς του· «Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τί ποιούσι» (Λουκ. 23,34).

Aπό αύριο στα όπλα! Nηστεία, προσευχή, ελεημοσύνη, συγχώρησις. Aυτά τα τέσσερα να έχουμε, και τότε άγγελοι καί αρχάγγελοι θα μας σκεπάζουν καί ο Θεός θα ‘ναι πάντα μαζί μας εις αιώνας αιώνων· αμήν.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

(Ομιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου εις τον ιερό ναό Aγίου Γεωργίου Λακκιάς [Λεβαίας] – Aμυνταίου 28-2-1982)

O πρώην Αρχιεπίσκοπος Νικηφόρος Askalon

υπέγραψε την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού»

ο Αρχιεπίσκοπος Νικηφόρος Askalon (κατά κόσμο Νικόλαος Μπαλτατζής), γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1944. Πήγε στα Ιεροσόλημα το 1961, στην Πατριαρχική Σχολή, και το επόμενο έτος έγινε η κουρά του σε μοναχό. Το 1964 χειροτονήθηκε ιερέας και στη συνέχεια έγινε ηγούμενος της Ιεράς Μονής των Αγίων Αρχαγγέλων που ανήκει στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου (γνωστό ως το νοσοκομείο)….

Τέλος εξελέγει το 1988, στις 12 Φεβρουαρίου, επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως του Κωνσταντίνου, επι Πατριάρχου Ιερουσαλήμων Διόδωρου. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, διορίστηκε κηδεμόνας υπακούοντας την πατριαρχική Irbet. Μετά από απόφαση της Ιεράς Συνόδου (syn. ΙΧ, 28.04.2006), ο επίσκοπος Νικηφόρος προήχθη στο βαθμό του Επισκόπου Askalon.
Επίσκοπος πρόσφατα συνταξιοδοτήθηκε δίνοντάς μας τη μαρτυρία της καλής Ορθοδόξου ομολογίας και ορθοπραξίας, με την υπογραφή του στην Ομολογία Πίστεως κατά Οικουμενισμού.

Περισσότερες πληροφορίες για τον επίσκοπο Νικηφόρο, στα Ρουμανικά

Fostul Arhiepiscop Nikiforos de Askalon

a semnat

„Mărturisirea de Credinţă împotriva ecumenismului”

Înaltpreasfinţitul Nikiforos, Arhiepiscop de Askalon (în lume Nikolaos Baltatzis), s-a născut în Xanthi, în 1944. A venit la Ierusalim în anul 1961, a intrat în Şcoala Patriarhală, iar în anul următor a fost tuns monah. În anul 1964 a fost hirotonit preot, după care a preluat egumenia Sfintei Mănăstiri a Arhanghelilor şi supravegherea Sfintei Mănăstiri a Sfântului Gheorghe (numită a Spitalului).
În 1966, a fost numit membru al Comisiei Funciare. În anul următor, fiind numit egumen la Haifa, a fost înaintat în treapta de arhimandrit, iar mai târziu, în 1969, în cea de egumen la Lidda. În 1970 a mers în America pentru studii de Filosofie şi Istoria religiilor, de unde întorcându-se în 1981, ca absolvent al catedrei respective din Florida International University (SUA), a preluat egumenia Sf. Mănăstiri a Sf. Nicolae din Ierusalim şi ascultarea de secretar la Biroul Englez al Arhisecretariatului.
În anul 1983 a fost numit draguman, iar după doi ani Gheron Schevofilax al Preasfintei Biserici a Învierii şi membru al Sfântului Sinod. Din anul 1986 a fost şi membru al Comitetului Şcolar. A fost ales în 1988, pe 12 februarie, episcop al Preasfintei Episcopii de Constantina, iar hirotonia – ce a fost săvârşită de către Preafericitul Patriarh Diodor, a avut loc pe 29 februarie în Sfântul Kuvuklion al Preasfântului Mormânt. În luna aprilie a aceluiaşi an, i s-a rânduit ascultarea de epitrop patriarhal la Irbet. În urma unei decizii a Sfântului Sinod (Sin. IX, 28.04.2006), episcopul Nikiforos a fost promovat în rangul de Episcop de Askalon.
Episcop de o înaltă ţinută moral-duhovnicească, în ultima vreme s-a retras „la linişte” în Grecia, dându-ne mărturia cea bună a Ortodoxiei şi ortopraxiei sale prin semnarea „Mărturisirii de Credinţă împotriva ecumenismului”.
(I.F.)