ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΩΝ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

Οι πιστοί ζητούν την αποκατάσταση του επισκόπου Αρτεμίου στην Μητρόπολη του και την διακοπή της Σέρβικης Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους Οικουμενιστάς και με τον Πάπα.

Συνελήφθη -χωρίς καμμια κατηγορία- για τρίτη φορά ο μοναχός Αντώνιος και στην συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος!

___________________________________

Ο Σέρβος Πατριάρχης στην ουρά των παπικών

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΡΩΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΙΓΟΥΛΕΣ

Ανοικτή επιστολή του Σέρβου αρχιμανδρίτου Συμεών, για την εκκλησιαστική διαφθορά 3 επισκόπων που έχουν καταλάβει εδώ και χρόνια την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Σερβίας και έγιναν υποχείρια της Ουάσιγκτον και της Δύσης.
Οι κυρίως δράστες και ηθικοί αυτουργοί για τις πρόσφατες διώξεις του Επισκόπου της Ράσκας και Πριζρένης Δρ Αρτεμίου είναι Justinovaca (Αμφιλόχιος Ράντοβιτς, Αθανάσιος και Ειρηναίος Jevtic Bulović) και οι διάδοχοί τους (Γρηγορίου Duric, Φώτιος Sladojević, Joanikije Micovic, Θεοδόσιος Šibalić …)

Προσπαθούν να επιβάλουν την θέλησή τους εκφοβίζοντας με εξορίες και καθαιρέσεις τους Ορθόδοξους αρχιερείς, που αντιδρούν στην φιλοδυτική και φιλοπαπική τακτική τους. Συμπεριφέρονται σαν δικτάτορες μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας κάνοντας τα χατίρια αυτών που κατέσφαξαν τον Ορθόδοξο λαό της Σερβίας και κατέστρεψαν την οικονομία της χώρας με τους βομβαρδισμούς.

Θέλουν να δημιουργήσουν σχίσμα στην Σέρβικη Ορθόδοξη Εκκλησία, για να φύγουν από τα πόδια τους οι αντιδραστικοί Ορθόδοξοι χριστιανοί και να αλωνίζουν οι Οικουμενισταί στην Σερβία!

Στην επιστολή του ο π. Συμεών παρουσιάζει την καταπάτηση των Θείων και ανθρωπίνων νόμων εκ μέρους ιεραρχών που θα έπρεπε να είναι φύλακες του ιστορικού τους Έθνους και της Ορθόδοξης Σέρβικης Εκκλησίας.
Η επιστολή είναι μεγάλη και είναι γραμμένη στα Σερβικά, αφού απευθύνεται  στους Σέρβους αδελφούς του. Μπορείτε να την βρείτε στην Σέρβικη ιστοσελίδα των μοναχών (www.mancr.org)
Δεν πρέπει εμείς να μείνουμε αδιάφοροι στο πρόβλημα αυτό των ορθοδόξων αδελφών της Σερβίας. Η Εκκλησία μας είναι μία και  αγία. Ότι κακό γίνεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας γίνεται σ’ ολόκληρη την Ορθοδοξία.

САВРЕМЕНИ НЕРОНИ И КАЛИГУЛЕ

www.augoustinos-kantiotis.gr

Отворено писмо српског архимандрита Симеона о црквеној изопачености три Епископа који су већ годинама окупирали свети Синод СПЦ и постали слуге Вашингтона и Запада.
Главни извршиоци и подстрекачи недавног прогона Епископа рашко-призренског др Артемија су Јустиновци (Амфилохије Радовић, Атанасије Јевтић и Иринеј Буловић) као и њихови следбеници (Григорије Дурић, Фотије Сладојевић, Јоаникије Мићовић, Теодосије Шибалић…).
Покушавају да наметну своју вољу застрашујући прогонима и рашчињењима Православне Архијереје, који се супротстављају њиховој прозападној и папољубивој тактици. Понашају се као диктатори у Српској Православној Цркви, чинећи услуге онима који су вршили злочине на Православним српским народом и уништили привреду земље бомбардовањем.
Желе да изазову раскол у Српској Православној Цркви, како би нестали борбени Православни хришћани и да би Екуменисти могли неометано да делују у Србији!
У своме писму о. Симеон приказује гажење Божанских и људских закона од стране Јерараха, који би требало да буду чувари свога народа и Српске Православне Цркве.
[Писмо је велико и написано је на српском, пошто се обраћа својој браћи Србима. Можете је наћи на српском сајту монаха (www.mancr.org)
Ни ми не треба да будемо незаинтересовани за овај проблем православне браће из Србије. Наша Црква је Једна и Света. Свако зло које се чини у Српској Православној Цркви чини се целом Православљу].

__________

УДАР НА ЕПИСКОПА АРТЕМИЈА – ПРОЦЕС ЗАТИРАЊА СРПСТВА И ПРАВОСЛАВЉА У СРБИЈИ

www.mancr.org

„Зато плачем, мој предраги Спасе,

Вечност ми је кратка за плакање“

(речи светога Саве, у песми Владике Николаја „Небеска Литургија“)

КО СВЕ СТОЈИ ИЗА ХАЈКЕ НА ЕПИСКОПА АРТЕМИЈА

• Извршиоци и подстрекачи најновијег прогона Епископа рашко-призренског др Артемија, са циљем његовог коначног и дефинитивног уништења, видљиви су у јавности и јасно су препознати.
• Улога непосредних егзекутора припала је актуелним члановима светог Синода, а то су заправо тројица тзв. Јустиноваца (Амфилохије Радовић, Атанасије Јевтић и Иринеј Буловић) и њихови следбеници (Григорије Дурић, Фотије Сладојевић, Јоаникије Мићовић, Теодосије Шибалић…), док су подстрекачи овога недела амбасаде тј. амбасадори појединих западних земаља, заправо Вашингтон који стоји иза њихових мисли и деловања, и свакако, незаобилазни режим западне марионете Бориса Тадића, који је нештедимице ставио у службу спровођења овога злочина све потребне ресурсе државног апарата – медије, полицију, судство, аналитичаре…
• Свакако да је Запад, тј. Вашингтон желео да остане „чистих руку“, те да Српска Црква сама својим сопственим рукама задави једног од својих најугледнијих Архијереја; што наведеној господи Епископима и није било мрско, напротив. Имају они много других, и старих, нерашчишћених рачуна.
• Додатно, и њима би било блиско да остану што „чистији“, те да Епископ Артемије, по могућству, сам себе задави, или бар допринесе својој егзекуцији, макар у смислу давања сагласности и легитимитета читавом овом нечасном процесу. Отуда и толики притисци, претње, уцене, тортура итд, која се над њим свакодневно врши. Палета механизама веома блиска наведеним Епископима, преузета из времена старе, добре римокатоличке Инквизиције, али у суштини саставни део њиховог карактера, који су истрајно градили претходних деценија….

(την συνέχεια στην Σερβικη ιστοσελίδα www.mancr.org

πατήστε

Манастир Црна Река, Добродошли

ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΕΡΒΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΓΙΑ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ

Μ’ εντολή του Πατριαρχείου της Σερβίας συλλαμβάνεται για εκφοβισμό ο άοπλος μοναχός Αντώνιος από πλήθος αστυνομικών. Μεταφέρεται στην Αστυνομία και μετά 2 ώρες αφήνεται ελεύθερος.

Ο μοναχός Αντώνιος με Σέρβους ορθοδόξους πιστούς κάνουν μήνες τώρα ειρηνική διαμαρτυρία έξω από το Πατριαρχείο, για:

• 1) Να εκδηλώσουν την συμπαράστασή τους στον αδίκως εξορισθέντα άγιο, ορθόδοξο και αντιοικουμενιστή Μητροπολίτη του Κοσόβου Αρτέμιο.
• 2) Για να εκδηλώσουν την διαμαρτυρία τους για τις φιλοπαπικές και οικουμενιστικές θέσεις του πατριάρχου Ειρηναίου και της φιλοπαπικής ομάδος του, που ονομάζεται Ιερά Σύνοδο της Σερβίας (SOC) και αποτελείται από 4 δεσποτάδες που -όπως φαίνεται- μέχρι να πεθάνουν θα παραμείνουν οι ίδιοι!
• 3) Ζητούν η Σερβία να μείνει Ορθόδοξη χώρα και να μην υποταγεί στον Πάπα.
  

Συγκεντρώνονται  ειρηνικά κάθε Σάββατο και ψάλλουν ύμνους στο Θεό και προσεύχονται. Αυτό ενοχλεί τον πατριάρχη Ειρηναίο και την παρέα του γι’ αυτό ζήτησαν από την Αστυνομία να απαγορεύσει τις αντιοικουμενιστικές συγκεντρώσεις. Ο μοναχός Αντώνιος κάλεσε τους πιστούς να μη φοβηθούν και κάθε Σάββατο να συνεχίσουν την ειρηνική διαμαρτυρία τους και όταν συγκληθεί η Ιεραρχία της Σερβίας στις 17 Νοεμβρίου οι συγκεντρώσεις να γίνονται καθημερινά. Όπως φαίνεται η σύγκληση της Ιεραρχίας γίνεται για να επικυρώσει τις παράνομες πράξεις της SOC και να καθαιρέσει τον καλύτερο επίσκοπο της Σερβίας Αρτέμιο, γιατί·

• α) Είναι αντιοικουμενιστής και θα φέρει εμπόδια στην έλευση του Πάπα τo 2013.
• β) Δεν θέλει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου,
• γ) Φέρει εμπόδια στις μεγάλες κατοχικές δυνάμεις, που βομβάρδισαν την Σερβία και
• δ) Έχει κοντά του πλήθος ιερέων και μοναχών που είναι έτοιμοι και στη φωτιά να πέσουν υπερασπιζόμενοι την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ.

Να δούμε θα βρεθεί κανένας Σέρβος ορθόδοξος επίσκοπος που θα αντιδράσει και δεν θα υπογράψει την σφαγή και την καθαίρεση του επισκόπου Αρτεμίου ή θα γίνουν όλοι λαγοί και θα υπογράψουν την καταδίκη του αθώου αδελφού τους;

ΑΓΡΙΑ ΒΕΒΗΛΩΣΗ

Άγρια βεβήλωση σε κοιμητηρίου του Κοσσυφοπεδίου, στο χωριό Mušutište στη Σούβα Ρέκα.
Άνοιξαν ένα Σέρβικο τάφο και κατέστρεψαν τά 90% των μνημάτων των ορθοδόξων Σέρβων, που ήταν θαμμένη από το 1999.
Γκρέμισα τις πλάκες από τα μνήματα των Σέρβων και συνέτριψαν τους σταυρούς.
Ας μη ξεχνούμε ότι αυτή είναι η τακτική των μουσουλμάνων για να εκφοβίσουν και διώξουν τον ορθόδοξο Σέρβικο πληθυσμό που μένει ακόμα στο Κοσσυφοπέδιο. Αυτά έκαναν  και στην Κωνστατινούπολη. Μ’ αυτόν τον τρόπο έδιωξαν από την Πόλη τους λίγους Έλληνας ορθοδόξους που είχαν μείνει στον τόπο τους.

Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου που εγκατέλειψαν τον τόπο τους και ζουν τώρα στην Σερβία, από τον φόβο των Μουσουλμάνων Αλβανών επισκέπτονται ομαδικά τους τάφους των γονέων τους στο Κοσσυφοπέδιο από το 2003. Μια τέτοια επίσκεψη στο χωριό SUVA Reka 50 εκτοπισμένοι κατοίκων του χωριού, ενώ  βρισκόταν στην αυλή της κατεστραμμένης Σέρβικης εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στα μνήματα άκουσαν ριπές από αυτόματα όπλα. Φοβήθηκαν και δεν προχώρησαν στους τάφους. Συγκεντρώθηκαν γύρω από τα ερείπια της εκκλησίας και έφυγαν. Ο εκπρόσωπος του γκρούπ  Ντράγκολιουμπ Μιλόσεβιτς είπε ότι αυτό πρώτη φορά συμβαίνει και είναι ένα είδος εκφοβισμού.
Την περιοχή την φυλάει Αστυνομική Υπηρεσία του Κοσσυφοπεδίου και η αυστριακή KFOR. Λένε ότι μόνο ομαδικά και με την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων μπορεί κανείς να επισκεφτεί τους τάφους των γονέων του και των σκοτωμένων συγγενών και φίλων των.
Το Σάββατο στις 6-11-2010 επισκέφθηκαν 500 Σέρβοι στο βόρειο τμήμα της Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, επισκέφθηκε το πρωί, στο All Souls, το Ορθόδοξο νεκροταφείο στο νότιο τμήμα της πόλης. Δεν υπήρξαν επεισόδια, αλλά διαπίστωσαν ότι πάνω από το 90% οι ταφόπετρες ήταν κατεστραμμένες. Τα μνήματα έχουν χορταριάσει αφού δεν είναι εύκολο οι Σέρβοι να πάνε μόνοι τους σ’ αυτούς τους χώρους και να τους περιποιηθούν.

Αυτή την ειρήνη φέραν οι μεγάλες δυνάμεις που βομβαρδίσαν την Σερβία και χαϊδεψαν τους μουσουλμάνους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Ας τους χαίρεται ο φιλοδυτικός πρόεδρος της Σερβίας και ο νέος 80χρονος πατριάρχης με την φιλοπαπική και φιλοδυτική ομάδα των σέρβων ιεραρχών! που εξόρισαν τον μοναδικό Μητροπολίτη του Κοσσυφοπεδίου Αρτέμιο, τον προστάτη των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου και έκαναν άνω κάτω την Μητρόπολη του. και άφησαν ελεύθερο το πεδίου στους Αλβανούς.
Στις 17 Νοεμβρίου συνεδριάζει η Σέρβικη ιεραρχία. Άραγε θα βρεθεί κανένας ορθόδοξος Σέρβος ιεράρχης να τους πει το «ουκ εξεστίν σοι» ή θα νίψουν τας χείρας τους σαν τον Πιλάτο και θα τους δώσουν την ψήφο τους για να καθαιρέσουν τον εξόριστο άγιο Μητροπολίτη του Κοσσυφοπεδίου Αρτέμιο για να ανοίξουν τον δρόμο στο Πάπα το 2013 που κάλεσε ο γέρος νέος πατριάρχης Ειρηναίος. Ο Πάπας κλήθηκε στην Κροατία για να τιμήσει τον καρδινάλιο σφαγέα 700.00 ορθοδόξων Σέρβων, που δεν έγιναν καθολικοί και στην συνέχεια θα επισκεφθεί την Σερβία!
Μόνο άνθρωποι που στερούνται λογικής και αναίσθητοι μπορούν να καλούν στον τόπο τους έναν ηθικό αυτουργό χιλιάδων σφαγιασθέντων ορθοδόξων Σέρβων και των νέων σφαγέων της Σερβίας, που βομβάρδισαν πρόσφατα τον λαό της και κατέστρεψαν τον τόπο τους.

Για την καταστροφή του Σέρβικου κοιμητηρίου θα βρείτε στις Σέρβικες ιστοσελίδες:

http://www.kurir-info.rs/vesti/decani-posmrtni-ostaci-rasuti-po-groblju-58292.php
http://www.kurir-info.rs/vesti/rafalima-na-zadusnice-rasteruju-srbe-sa-groblja-58270.php
http://www.novinar.de/o-nama/fotografije
/news-slike/

http://www.rtv.rs/sr_lat/politika/srbi-na-zadusnice-obisli-groblja-sirom-kosova-i-metohije_131687.html

O εξόριστος επίσκοπος της Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος έστειλε επιστολή στην Ι. Σύνοδο της Σερβίας, στις 13-10-2010, στην οποία παρουσιάζει τους Ιερους Κανόνες των Αποστολικών και Οικουμενικών Συνόδων, καθώς και το Σύνταγμα της Σέρβικης Ορθόδοξης Εκκλησίας που κατεπάτησε η Σέρβικη Σύνοδος προκειμένου να τον διώξουν, να τον εξορίσουν και να τον απαγορεύσουν ακόμα και την τέλεση των Αγίων Μυστηρίων!

Η επιστολή στα Σέρβικα γράφει

• АРТЕМИЈЕ Епископ рашко-призренски у егзилу
• 13.10.2010.
• Манастир Шишатовац

• СВЕТОМ АРХИЈЕРЕЈСКОМ СИНОДУ
• СРПСКЕ ПРАВОСЛАВНЕ ЦРКВЕ
• Б   Е   О   Г   Р   А   Д
• Ваша Светости,
• У Христу браћо Архијереји,

После дужег расматрања Ваше одлуке, којом Нам изричете привремену забрану  свих свештенодејстава, част Нам је обавестити Вас, да се са истом одлуком, као неканонском, не слажемо, да је не примамо, и да јој се не можемо повиновати.

ОБРАЗЛОЖЕЊЕ

Свети архијерејски синод Српске православне цркве донео је, и у оквиру Саопштења објавио (18. септембра 2010. г.) одлуку којом Нам се изриче казна привремене забране свих свештенодејстава до коначне одлуке Светог архијерејског сабора. Иста одлука се наводно базира на Чл. 70. тач. 20 и 35б Устава СПЦ, а у складу са 34, 74, 15. и 16. апостолским правилом, 4. каноном Антиохијског сабора, 13. каноном Сардичког сабора, и 5. каноном Првог васељенског сабора. Тако стоји у самој одлуци. Погледајмо их садржински…

Tην συνέχεια της επιστολής στην ιστοσελίδα των εξορίστων μοναχών: www.mancr.org

Одговор Владике Артемија на саопштење СА Синода од 18. септембра 2010.

Ο επίσκοπος Αρτέμιος αν και διαμαρτύρεται δέχεται τις τιμωρίες για να μην γίνει σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας.

Σε περίπτωση που θα φτάσουν σε παράνομη καθαίρεση ο επίσκοπος Αρτέμιος θα κρατήσει την Ορθοδοξία στην Σερβία.

H ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩN

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

_________________________

___________________________

ΜΗΝΥΜΑ
Σας εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την, διαρκώς επικαιροποιημένη, ιστοσελίδα που επιμελείσθε γύρω απο τον μακαριστό π. Αυγουστίνο. Την επισκέπτομαι καθημερινά. Ο Θεός να σας έχει καλά να συνεχίζετε το θεάρεστο έργο σας και να έχουμε όλοι την ευχή του μακαριστού μας Γέροντα π. Αυγουστίνου. Παραμένετε σταθερή στην μαχητική και αγωνιστική γραμμή του π. Αυγουστίνου, κηρύττοντας την αλήθεια και την δικαιοσύνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Ήθελα να σας ενημερώσω οτι, προ ημερών έστειλα… δύο αντίτυπα του, άρτι εκδοθέντος, εγχειριδίου μου υπό τον τίτλον «Ψήγματα απο τα κατά Λουκάν και Ιωάννην Άγια Ευαγγέλια» (Χίος 2010) το οποίο έχω αφιερώσει στη μνήμη του π. Αυγουστίνου.
Πρέπει να σας πω οτι εδώ στη Χίο υπάρχουν πολλοί χριστιανοί που ευλαβούνται τον π. Αυγουστίνο, εδώ και πολλά έτη.

Γιώργος Φωτ. Παπαδόπουλος
Χίος

ΓΙΑΤΙ ΟΛΗ Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ;

ΓΙΑΤΙ ΟΛΗ Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ Σ’ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ ΕΥΛΑΒΗ ΙΕΡΕΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΟΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟ;

Πως η συνείδηση του Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου του επέτρεψε να κάνει μια τέτοια πράξη;

Καθαίρεσε γέροντα παπά και αφήνει ατιμώρητο το Γιοσάκη!

Η διπλοπρόσωπη δικαιοσύνη της Ιεράς Συνόδου

Στις χθεσινές ειδήσεις ακούσαμε, πως ο Ιάκωβος Γιοσάκης επέστρεψε και πάλι στη φυλακή στις 17.11.2010, αφού καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 9 ετών και 11 μηνών(!), παρά ταύτα δεν έχει τιμωρηθεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία έχει άλλα «ιερά και όσια» κριτήρια για το Γιοσάκη που μπαινόβγαινε στα γραφεία του Χριστόδουλου και του Αρχιεπίσκοπου (τότε Θηβών) Ιερώνυμου και άλλα για ένα φτωχό και άρρωστο παπά.
Όπως διαβάσαμε, δηλ. σε θρησκευτικές ιστοσελίδες, «aktines.blogspot.com» και «apotixisi.blogspot.com» η Ι. Σύνοδος καθαίρεσε τον ιερέα π. Σταύρο Βάϊο, ο οποίος, ναι μεν ήταν άψογος στα καθήκοντά του και γι’ αυτό (όπως πιστοποιεί ο Μητροπολίτης του Νικόλαος Φθιώτιδος) «οι πιστοὶ σας εκτιμούσαν και σας εσέβοντο», αλλά έπραξε το έγκλημα να μην αναφέρει το όνομά του κατά την Θ. Λειτουργία! Τι άλλο να πούμε; Αιδώς, «Άγιοι» Ιεράρχες.

Λεόντιος Διονυσίου

«Μητροπολίτης Φθιώτιδος πρὸς π. Σταῦρο Βάϊο:
Γι’ αὐτὸ ἀρρώστησες, ἐπειδὴ δὲν μὲ μνημονεύεις σὲ τιμώρησε ὁ Θεός!

Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν ἀποτείχιση τοῦ π. Σταύρου καὶ τὴν ἀντικανονικὴ καθαίρεσή του  μὲ πρόταση τοῦ Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικολάου.

Εἰς μνημόσυνον τοῦ ἀείμνηστου ἀδελφοῦ μας Ἀποστόλου ἐκλεγμένου στὸ Δ. Σ. τῆς «Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»
Τὸ τελευταῖο διάστημα συναντηθήκαμε μερικὲς φορὲς μὲ τὸν π. Σταῦρο Βάϊο καὶ συζητήσαμε τὸ ἄγνωστο στοὺς πολλοὺς θέμα τῆς καθαιρέσεώς του, εὐθύνῃ τοῦ Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου. Ἀπὸ τὴ συζήτηση βγάλαμε κάποια συμπεράσματα, τὰ ὁποῖα παρουσιάζουμε μαζί μὲ στοιχεῖα ἀπὸ τὴν ἀλληλογραφία τοῦ π. Σταύρου Βαΐου μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Φθιώτιδος κ. Νικόλαο, ἐλπίζοντας ὅτι δίνουμε τὶς ἀληθινὲς διαστάσεις τοῦ θέματος, γιατὶ πολλὰ συγκεχυμένα ἀκούγονται καὶ λέγονται.
Ὁ π. Σταῦρος Βάϊος δηλώνει ὅτι καμία προσωπικὴ διαφορὰ δὲν εἶχε μὲ τὸν τοπικὸ Ἐπίσκοπο, οὔτε ἤθελε νὰ τὸν θίξει ἢ καθ’ οἱονδήποτε τρόπο νὰ τὸν προσβάλει, ἡ δὲ συμπεριφορά του ἀπέναντι στὸν Ἐπίσκοπό του ἦταν πάντοτε ἄψογη.
Ὡς ὀρθόδοξος ἱερέας, ὅμως, ποὺ ἐνδιαφερόταν γιὰ τὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας, ἔβλεπε μὲ ἀνησυχία ὅτι οἱ εὐαγγελικοὶ νόμοι, ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη, ἡ Ἱερὰ Παράδοση, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες παρεβιάζοντο ἀσυστόλως ἀπὸ Πατριάρχες, Ἀρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες καὶ ἱερεῖς· ἀπὸ αὐτοὺς δηλαδή, ποὺ εἶναι ταγμένοι νὰ τὰ τηροῦν πρῶτοι καὶ νὰ διαφυλάττουν τὴν ἀκρίβαια, τὴν αὐθεντικότητα καὶ τὴν ἀκεραιότητά τους. Ἄρχισε νὰ ἀντιλαμβάνεται τὴν προδοσία τῆς Πίστεως ποὺ συνετελεῖτο μὲ τοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους, τὶς συμπροσευχὲς καὶ κάθε εἴδους ἐπικοινωνίες καὶ χαριεντισμοὺς τῶν ἡγετῶν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ τοὺς «κάθε καρυδιᾶς καρύδι» αἱρετικούς. Μέχρι τότε, ὅλα αὐτὰ παρουσιάζονταν ὡς προσπάθειες νὰ κερδίσουμε τοὺς ἑτερόδοξους καὶ κάθε τόσο οἱ οἰκουμενιστὲς καὶ φιλοπαπικοὶ Ἐπίσκοποι διαβεβαίωναν ὅτι «τίποτα δὲν προδίδουμε» καὶ «ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες».
Μετὰ ὅμως ἀπὸ τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα (2001) καὶ χάρη στὰ Μ.Μ.Ε. καὶ τὸ Διαδίκτυο (Internet), παρουσιάστηκε ἀνάγλυφα καὶ στὶς πραγματικές του διαστάσεις ὅλο αὐτὸ τὸ σχέδιο ἁλώσεως τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν παποκεντρικὸ καὶ προτεσταντικὸ Οἰκουμενισμό. Μὲ εἰδήσεις, δηλώσεις, κείμενα, φωτογραφίες καὶ βίντεο, ἀποκαλύφθηκε χειροπιαστὰ τί πραγματικὰ εἶναι αὐτὸ ποὺ λεγόταν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ὁποῖο μέχρι τότε παρουσιαζόταν σὰν κάτι ἀόριστο, φευγαλέο καὶ ἄσαρκο, ὅπως ἐπίσης φάνηκε ξεκάθαρα ποιοί εἶναι οἱ ἡγέτες του καὶ οἱ συνοδοιπόροι τους ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Ἐπίσης ὁ π. Σταῦρος Βάϊος, ὡς πνευματικὸς πατέρας, δεχόταν ἀδιάκοπα ἐρωτήματα σχετικὰ μὲ αὐτὰ τὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα —μετὰ καὶ τὰ νέα δεδομένα καὶ ἐξετάζοντάς τα στὸ φῶς τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν Ἁγίων— μόνον μία θεολογικὴ καὶ πατερικὴ ἀπάντηση ἐπιδέχονταν: ἀποτελοῦσαν προδοσία τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης καὶ ἄρα ἔπρεπε —κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων— νὰ γίνει ἄμεσα ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ ὅσους τὴν διακινοῦσαν καὶ τὴν κάλυπταν.
Ἔτσι, μετὰ ἀπὸ ὥριμη σκέψη καὶ προσευχή, κατέληξε στὴν μόνη ἔντιμη καὶ ἁγιοπατερικὴ ἀπόφαση, ποὺ συνταίριαζε τὴν Πίστη μὲ τὴν Πράξη καὶ στηριζόταν στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας: τὴν διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τοῦ ἐπισκόπου του καὶ ἀποτείχιση, ἀφοῦ: α) ὁ ἐπίσκοπος ἐπικοινωνοῦσε μὲ τὴν αἵρεση, β) δὲν τὴν κατήγγειλε, γ) δὲν λάμβανε τὰ ἀναγκαῖα μέτρα κατὰ τῆς αἱρέσεως (τὰ ὁποῖα ὑποχρεοῦτο νὰ λάβει ὡς ἐντολοδόχος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ἐφ’ ὅσον ἐπέλεξε νὰ εἶναι ἐπίσκοπος εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ) καὶ δ) ὡς ἐκ τούτου δὲν ἀσφάλιζε τοὺς πιστούς ἀπέναντι στὴν αἵρεση, οὔτε κατονόμαζε τοὺς αἱρετικούς, ἀπὸ φόβο μὴν πέσει στὴν δυσμένεια ἐκείνων ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐξηρτᾶτο ἡ θέση του .
Τὴν ἀπόφασή του αὐτὴ ἔκανε γνωστὴ στὸν ἐπίσκοπό του, παρουσιάζοντας σὲ δεκάδες σελίδες καὶ μὲ πατερικὰ ἐπιχειρήματα τὶς ὀρθόδοξες θέσεις, χωρὶς δυστυχῶς νὰ λάβει οὐδεμία γραπτὴ θεολογικὴ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο κ. Νικόλαο. Στὶς κατ’ ἰδίαν συζητήσεις τους (ὅπως γράφει στὴν β΄ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Φθιώτιδος), ὁ κ. Νικόλαος τοῦ εἶπε νὰ συμβουλευθεῖ τὸ Ἅγιο Ὄρος, ἰδίως τὸν π. Γεώργιο Καψάνη. Ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Σταύρου Βαΐου ἦταν: Μὰ ἐναντίον τοῦ παπισμοῦ καὶ τοῦ οἰκουμενισμοῦ γράφει ἐπὶ δεκαετίες ὁ π. Γεώργιος Καψάνης. Εἶναι δυνατὸν τώρα νὰ ἀρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ ἀλλάξει τοποθετήσεις;
Σὲ ἄλλη συζήτηση καὶ στὴν σταθερὴ ἀπόφαση τοῦ π. Σταύρου Βαΐου νὰ μὴν μνημονεύει τὸ ὄνομα τοῦ κ. Νικολάου, ὅσο ἐπικοινωνεῖ μὲ τοὺς οἰκουμενιστές, ἡ «θεολογικὴ» ἀπάντηση τοῦ Φθιώτιδος ἦταν: Γι’ αὐτὸ ἀρρώστησες, ἐπειδὴ δὲν μὲ μνημονεύεις σὲ τιμώρησε ὁ Θεός!
Ἐπίσης, ὁ π. Σταῦρος Βάϊος μνημονεύει περιπτώσεις σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ἀποδεικνύεται, ὅτι ὄχι μόνον δὲν προβληματίστηκε ὁ Φθιώτιδος, ἀλλὰ κάθε φορὰ ποὺ ἐτίθετο τὸ θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπὸ τὸν ἴδιο ἢ ἄλλους κληρικούς, δὲν ἔπαιρνε θέση ἀλλὰ σιωποῦσε.
Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα: Σὲ ἱερατικὴ σύναξη στὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο Λαμίας, ὁ ἀρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Ζ. πρότεινε νὰ συνταχθεῖ ψήφισμα διαμαρτυρίας κατὰ τῶν προδοτικῶν ἐνεργειῶν τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ὁ Μητροπολίτης Φθιώτιδος, ἀντὶ νὰ θέσει πρὸς συζήτηση τὴν πρόταση, τὴν παρέκαμψε καὶ ἔδωσε τὸν λόγο σὲ ἄλλον κληρικό. Καὶ ὁ π. Σεραφείμ «ἔμεινε ἐπὶ ἱκανὸν χρόνον ὄρθιος, ἄφωνος, ἐμβρόντητος, ἀμήχανος καὶ σύξυλος………………………………………………….

Γιὰ τὴν Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”

Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης»

Περισσότερα στην ιστοσελίδα

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Πατριώτες «γιαλαντζί»

Η επικράτηση του Γιάννη Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη αλλά και του Γιώργου Καμίνη στην Αθήνα, σηματοδοτεί την επικράτηση νέων ηθών και εθίμων στην πολιτική ζωή του τόπου. Η φιλολογία περί αποχής, που «πιπιλίστηκε» πολύ από τα ΜΜΕ και στην ουσία με τη διαδικασία του conditioning, καθήλωσε τους Αθηναίους και τους Θεσσαλονικείς (αλλά και όλους τους Έλληνες) στον καναπέ τους, έκανε τη δουλειά της. Το σύστημα δεν θέλει τον κόσμο στα πόδια του και η αποχή το βολεύει. Και οι πολίτες πίστεψαν αφελώς ότι έτσι διαμαρτύρονται. Φευ!

Έτσι, ενισχύουν το σύστημα, το βοηθούν να εμπεδώσει τον απόλυτο έλεγχό του επί των εξελίξεων. Οι πολίτες έκαναν οι ίδιοι τη ζωή τους πάρα πολύ δύσκολη και μάλιστα θα βιώσουν τις συνέπειες της αποχής βραχυπρόθεσμα. Ξέρετε τι θα συμβεί; Εκεί που θα μπορούσαν μέσω της κάλπης, να μπλοκάρουν εύκολα και ανέξοδα τη μετατροπή της Αθήνας σε πολυπολιτισμικό βούρκο και τριτοκοσμικό κολαστήριο, τώρα θα αναγκαστούν αργά ή γρήγορα εκ των πραγμάτων, να προσφύγουν σε πρωτογενείς μορφές δράσεις, ήτοι εστί πεζοδρόμιο. Για να σώσουν τις γειτονιές τους και τα σπίτια τους και να προφυλάξουν τα παιδιά, τις γυναίκες και τις περιουσίες τους από τις τριτοκοσμικές ορδές της Νέας Τάξης.

Πριν λίγες ημέρες, μια φίλη δέχθηκε επίθεση από αλλοδαπούς κακοποιούς, βράδυ, έξω από την πόρτα του σπιτιού της, στην Καλλιθέα. Τη χτύπησαν άσχημα, έπαθε διάσειση, γέμισε αιματώματα και μάλιστα την… δάγκωσαν (!) στο χέρι, γιατί δεν άφηνε την τσάντα της. Όχι, σύμφωνα με τα όσα μου είπε, δεν ψήφισε κάποιον εκλογικό συνδυασμό της Νέας Τάξης για τη δημαρχία ή για την περιφέρεια. Όμως, πέρασε δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Είδε την ποιότητα ζωής της να καταρρακώνεται. Και φυσικά γνωρίζει ότι για αυτά τα ζητήματα δεν θα τοποθετηθεί κανείς εκ των Καμίνη & Μπουτάρη. Η έννομη τάξη δεν αποτελεί «προοδευτική» προτεραιότητα, ενώ η «καταστολή» προκαλεί αλλεργία ως έννοια στους «φωταδιστές».

Ήδη, με το καλημέρα, άρχισαν οι «ομαδικές προσευχές» και η απόπειρα αλλοίωσης της ελληνοχριστιανικής φυσιογνωμίας της πόλης μας και από φανατικούς μουσουλμάνους, με την αρωγή των «προοδευτικών» των καταγωγίων της άκρας αριστεράς. Που δεν αντιλαμβάνονται ότι μια μέρα θα γίνουν αυτοί οι πρώτοι δέκτες των παράλογων αιτημάτων των μουλάδων που αποθρασύνονται. Και θα ζητούν από εδώ και πέρα συνέχεια και θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν κώδικες συμπεριφοράς, εμφάνισης, επικοινωνίας και βάλτε.

Ήττα λοιπόν των ευρωπαϊκών-ελληνοχριστιανικών προτύπων και νίκη της ελευθεριότητας και της παρακμής. Και αν όλα τα παραπάνω δεν σηματοδοτούν την ηθική κατάρρευση της κοινωνίας μας, πείτε μου εσείς τι σηματοδοτούν.

Νίκος Χιδίρογλου

«Τα οψώνια τής αμαρτίας θάνατος»

Μιά γάτα, διηγείται ο Αίσωπος, βρήκε σε σιδηρουργείο μιά λίμα πού μύριζε ψάρι.  Άρχισε νά τήν γλείφει μέ ευχαρίστηση, ώσπου μάτωσε τήν γλώσσα τής καθώς τριβόταν στίς αίχμες της λίμας.  Γλυκασμένη από τήν γεύση τού αίματός της, όλο καί μέ μεγαλύτερη βουλιμία έγλειφε, ώσπου έπεσε λιπόθυμη.

Κάπως έτσι παθαίνουμε καί εμείς.  Μάς εξαπτά ή αμαρτία μέ μιά ψεύτικη γλυκύτητα, πού όμως προέρχεται από τήν φθορά τής δικής μας ψυχής καί χάνουμε κάθε πνευματική ικμάδα καί τραυματίζουμε, ανεπανόρθωτα κάποτε, τήν ψυχική μας ακεραιότητα.

Γιά αυτό ή Αγ. Γραφή υπογραμμίζει: «Τα οψώνια τής αμαρτίας θάνατος, τό δέ χάρισμα τού Θεού ζωή αιώνιος έν Χριστώ Ιησού τώ Κυρίω ημών» (Ρωμ. στ’ 23).

_________________

_________________

ο ΑΝΤ1 και η Ελληνική σημαία χωρίς τον σταυρό –

ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ (ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ)

Περισσότερα

http://hellenicrevenge.blogspot.com

__________________

GreeksInWorldWarII.gr_DStath.pps

Οι Έλληνες στο Β’ Παγκoσμιο Πoλεμο

Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα:

Αλβανία
Ιταλία
Γερμανία
Βουλγαρία

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (σε ημέρες)

• Ελλάδα 219
• Νορβηγία 61
• Γαλλία 43 (η υπερδύναμη της εποχής)
• Πολωνία 30
• Βέλγιο 18
• Ολλανδία 4
• Γιουγκοσλαβία 3
• Τσεχοσλοβακία 0
• Λουξεμβούργο 0 
Δανία 0

(Oι Δανοί παραδόθηκαν σ’ ένα μοτοσικλετιστή του Hitler που 
μετέφερε αίτημα του Hitler στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού. Ο Δανός βασιλιάς για να δείξει την υποταγή του, παράδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler ….)

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Αλβανοί 1165
Ιταλοί 8000
Βούλγαροι 25.000
Γερμανοί 50.000

ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

Ελλάδα 10%
Σοβιετική Ένωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%

Αποσπασματα για τους

«Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και περισσότερο αψήφισαν το θάνατο..»

«Η λέξη ηρωϊσμός φοβάμαι οτι δεν αποδίδει στο ελάχιστο τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, οι οποίες ήταν ο καθοριστικός παράγοντας 
για τη νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των εθνών, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, για την ανθρώπινη ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Εάν δεν ήταν η ανδρεία

«Mέχρι τώρα συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες.

Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Winston Churchill
(Από μια ομιλία στο BBC στις πρώτες ημέρες του ελληνο-ιταλικού πολέμου)

«Λυπάμαι επειδή γερνώ και δεν θα ζήσω πολύ για να ευχαριστήσω τους Έλληνες, των οποίων η αντίσταση ήταν αποφασιστική για το Β’ ΠΠ.»

Joseph Stalin

(Από μια ομιλία στο ραδιοσταθμό της Μόσχας στις 31 Ιανουαρίου 1943 μετά από τη νίκη του Stalingrad και τη συνθηκολόγηση της 6ης γερμανικής στρατιάς υπό τον στρατηγό Von Paulus).

«Εάν οι ρώσοι κατόρθωσαν να προβάλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε.»

Georgy Constantinovich Zhoukov
(Στρατηγός του σοβιετικού στρατού: Απόσπασμα τα απομνημονεύματά του για το Β’ ΠΠ)

«Ανεξάρτητα από αυτό που οι μελλοντικοί ιστορικοί θα πουν, αυτό που μπορούμε να πούμε τώρα, είναι ότι η Ελλάδα έδωσε στο Μussolini ένα αξέχαστο μάθημα, ότι ήταν το κίνητρο για την επανάσταση στη Γιουγκοσλαβία, ότι κράτησε τους Γερμανούς στην ηπειρωτική χώρα και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά

«Δεν θα ήταν υπερβολή να πω οτι η Ελλάδα ανέτρεψε τα σχέδια της Γερμανίας στην ολότητά τους
και την ανάγκασε να αναβάλει την επίθεση στη Ρωσία για 
 έξι εβδομάδες. Αναρωτιόμαστε ποιά θα ήταν θέση της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς την Ελλάδα.»

Sir Harold Leofric George Alexander

(Βρετανός στρατηγός κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ –
παράφραση από μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941)

«Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωϊκή αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας.»

Charles de Gaul

(Από μια ομιλία του στο γαλλικό Κοινοβούλιο μετά από το τέλος του Β’ ΠΠ).

«Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της βασανισμένης, ματωμένης αλλά ζωντανής Ευρώπης. Δεν ήταν ποτέ μια ήττα τόσο αξιότιμη για εκείνους που την υπέστησαν.»

Maurice Schumann Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας 1969-1973, μέλος της γαλλικής ακαδημίας 1974
(Από ένα μήνυμα που απηύθυνε από το BBC του Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, η ημέρα που ο Ηitler κατέλαβε την Αθήνα μετά από έξι μηνών πόλεμο ενάντια στο Μussolini και έξι εβδομάδες ενάντια στο Ηitler).

«Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί ενάντια σε μεγάλους. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, επειδή μας δώσατε το χρόνο να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε.»

Μόσχα, ραδιοσταθμός όταν επιτέθηκε ο Ηitler στην ΕΣΣΔ

«Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στα στρατιωτικά και ότι πάντα μας περιμένουν εκπλήξεις.»

Benito Mussolini
(Από ομιλία της 10/5/1941)

«Στην 28η Οκτωβρίου 1940 στην Ελλάδα δόθηκε μια προθεσμία τριών ωρών για να αποφασίσει σχετικά με τον πόλεμο ή την ειρήνη, αλλά ακόμα κι αν δίνονταν τρεις ημέρες ή τρεις εβδομάδες ή τρία έτη, η απάντηση θα ήταν η ίδια. Οι Έλληνες δίδαξαν την αξιοπρέπεια στο πέρασμα των αιώνων. Όταν όλος ο κόσμος έχασε την ελπίδα του, οι Έλληνες τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αήττητο του γερμανικού τέρατος, υψώνοντας απέναντι του το υπερήφανο πνεύμα της ελευθερίας.»

Franklin D Roosevelt, 
Πρόεδρος ΗΠΑ 1933 – 1945

Η ηρωική προσπάθεια των Ελλήνων… Ενάντια στην επίθεση της Γερμανίας, αφού νίκησαν τόσο βροντερά τους Ιταλούς στην προσπάθειά τους να εισβάλουν 
στο ελληνικό χώμα, γέμισε τις καρδιές των αμερικανών με ενθουσιασμό και κίνησε την συμπάθεια τους.

Franklin D Roosevelt, 
Πρόεδρος ΗΠΑ 1933 – 1945

Στις 10 Απριλίου 1941, μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση με τη Γερμανία, τα βόρεια οχυρά της Ελλάδας παραδίνονται. 

Οι Γερμανοί εκφράζοντας το θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δήλωσαν ότι είναι τιμημένοι και υπερήφανοι έχοντας ως αντίπαλό τους έναν τέτοιο στρατό και ζήτησαν να επιθεωρήσει ο Έλληνας διοικητής το γερμανικό στρατό σε μια ένδειξη τιμής και αναγνώρισης!

Η γερμανική σημαία αναρτήθηκε μόνο μετά την πλήρη απόσυρση του ελληνικού στρατού.

Ένας γερμανός αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας δήλωσε στο διοικητή της ομάδας μεραρχιών ανατολικής Μακεδονίας, υποστράτηγο Δέδε, ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίο τα μαχητικά αεροπλάνα Stuka δεν προκάλεσαν τον πανικό.

«Οι στρατιώτες σας» είπε, «αντί της μανιώδους φυγής, όπως έκαναν στη Γαλλία και στην Πολωνία, μας πυροβολούσαν από τις θέσεις τους.»

«ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, 
 ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ» (AΙΣΧΥΛΟΣ πατέρας της τραγωδίας)

_____________

__________

Go to YouTubePlay video Με αυτό το βίντεο αποτίνω φόρο τιμής στις γυναίκες της Ηπείρου που πολέμησαν το δικό τους πόλεμο στα κακοτράχαλα βουνά της Ηπείρου μας, για να βοηθήσουν τους Έλληνες Στρατιώτες κουβαλώντας τους. 00:02:25 Added on 5/01/09 30,116 views

Τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

____________________

___________________

ΣΧΟΛΙΟ

Άξιος μιμητής του ιερού Χρυσοστόμου αναδείχθηκε ο εν αγίοις αναπαυόμενος αοίδιμος π. Αυγουστίνος. Όπως εκείνος αψηφώντας τη διατήρηση του θρόνου του ελάλησε με παρρησία και ανυπέρβλητο θάρρος και καταδιώχθηκε παντοιοτρόπως απ’ το άνομο εκκλησιαστικό κατεστημένο της εποχής του έτσι κι ο αείμνηστος επίσκοπος Φλωρίνης κινδύνευσε τα μέγιστα να εκπαραθυρωθεί της επισκοπής του επειδή στοιχών στο παράδειγμα του αγίου Ιωάννου δεν τήρησε την αγία σιωπή αλλά ήλεγξε κατά χρέος πατριάρχες, αρχιεπισκόπους, μητροπολίτες, πολιτικούς και δημοτικούς άρχοντες, ασεβείς δημοσιογράφους κι όλο το κακό συναπάντημα.Τόσο το 1968 όταν ο μακαρίτης Πατίλης ήθελε να τον εξορίσει στο Άγιονόρος όσο και το 1974 και εξής όταν ο αρχιεπίσκοπος των τανκς τον είχε στη λίστα προγραφών μαζί με άλλους άξιους ιεράρχες αλλά τα γεγονότα της Κύπρου επέτρεψαν την καρατόμηση μόνο 12 εξ αυτών εκ των οποίων ο ένας, ο Αττικής Νικόδημος, ζει εξόριστος σ ένα ταπεινό μοναστήρι στον Αυλώνα Αττικής προς αίσχος των ρασοφόρων διωκτών του!! Και το σημερινό εκκλησιαστικό κατεστημένο, το αρχιερατικό κατά κύριο λόγο, ΔΗΘΕΝ θα τιμήσει το μεγάλο άγιο τη στιγμή που τυγχάνει ομόφρον και ομότροπο με τους διώκτες του. Διαχρονική θα παραμένει η χρυσοστομική ρήση «ουδέν δέδοικα ως τους επισκόπους πλην ολίγων» την οποία αναπαρήγε συχνά ο π. Αυγουστίνος απευθυνόμενος σε συγγενικό προς τον γράφοντα το παρόν πρόσωπο εξ αφορμής των γεγονότων της Λάρισας και του διωγμού του καταλιπόντος φήμη αγίου μακαριστού Λαρίσης Θεολόγου. Με τους λίγους λοιπόν ας στοιχηθούμε κι εμείς, τους εκλεκτούς κι όχι τους πολλούς, τους λοικοποιμένες! Μ αυτούς που ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας. Με τους άλλους η σχέση μας θα πρέπει να είναι τυπική όπως συμβούλεψε τα πνευματικά του παιδιά ο ιερός Χρυσόστομος μόνο και μόνο για να μη σχισθεί η Εκκλησία. Από κει και πέρα όχι κάτι περισσότερο γιατί κινδυνεύουμε να χάσουμε την ψυχή μας!
Lykourgos Nanis

• Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ
• (Λουκ. 10,25-37)

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΙΑΤΡΕΙΟ

ΘΑ σᾶς παρακαλέσω, ἀγαπητοί μου, νὰ κάνετε ὑπομονὴ ν’ ἀκούσετε ἕνα σύντομο κήρυγμα. Διότι νομίζω, ὅτι στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκ­κλησία ἡ θεία λειτουργία πρέπει πάντοτε νὰ συνοδεύεται ἀπὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου.
Ἀκούσατε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ εἶνε μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες παραβολές, ποὺ εἶπε ὁ Κύρι­ος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Εἶνε ἡ παραβολὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου.
Ὑπάρχει κανεὶς ποὺ δὲν ξέρει τὴν παραβο­λὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου; Ἀπὸ τὰ μικρά μας χρόνια ὁ καλός μας δάσκαλος μᾶς ἔμαθε αὐ­τὴ τὴν παραβολή. Ἂν καί, τώρα τελευταῖα, ὑ­πάρχει μία προσπάθεια δαιμόνων νὰ σβή­σουν τὰ θρησκευτικὰ μαθήματα ἀπὸ τὰ σχολεῖα. Ἀλλ’ ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι διατηροῦμε ζωηρὰ τὴν εἰκόνα τοῦ σχολείου, ὅπου ὁ καλὸς δά­σκα­λος, ὅπως ἡ κλῶσσα ταΐζει τὰ πουλάκια της, ἔτσι ἐτάιζε κ᾿ ἐμᾶς μὲ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ.
Γνωστὴ εἶνε ἡ παραβολή. Ἐν τούτοις δὲν τὴν ἐφαρμόζουμε. Καὶ μόνο αὐτὴν νὰ ἐφαρμόζαμε, μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλού­σιοι καὶ φτωχοί, ὁ κόσμος αὐτὸς θὰ ἦταν πα­ράδεισος.
Τί μᾶς διδάσκει ἡ παραβολή; Ἕνα μεγάλο καὶ οὐράνιο δίδαγμα· τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

* * *

Παραβολικῶς μιλάει ἐδῶ ὁ Χριστός. Κάποιος, λέει, ἀνεχώρησε ἀπὸ μιὰ πόλι καὶ πήγαινε σὲ ἄλλη. Στὸ δρόμο, ἐνῷ βάδιζε, σὲ κάποια στροφὴ ὅπου ὑπῆρχαν ἀπόκρημνοι βράχοι, πίσω ἀπὸ ἕνα βράχο παρουσιάστηκαν λῃσταί. Τὸν σταμάτησαν, τὸν χτύπησαν, τὸν τραυμάτι­­σαν, τοῦ πῆραν ὅλα τὰ χρήματα, καὶ τὸν ἄ­φησαν ῥάκος στὸ δρόμο.
Ὁ τραυματίας ζητοῦσε βοήθεια. Νά, σὲ λί­γο καὶ περνᾷ ἕνας ἱερεύς, ὁ ὁποῖος καὶ λόγῳ τῆς θέσεώς του θὰ ἔπρεπε νὰ δείξῃ ζωηρὸ ἐνδιαφέρον. Ἔδειξε; Δὲν ἔδειξε. Ὅπως συμβαίνει τώρα καὶ στοὺς δικούς μας αὐτοκινητό­δρομους, ποὺ τραυματίζονται ἢ καὶ σκοτώνον­ται ἄνθρωποι καὶ περνοῦν αὐτοκίνητα χωρὶς νὰ δώσουν σημασία. Φοβήθηκε ὁ ἱερεύς, φαίνεται, μήπως παρουσιαστοῦν οἱ ἐγκληματι­κὲς μορφὲς τῶν λῃστῶν, κέντησε τὸ ἄλογό του καὶ ἐξαφανίστηκε.
Βοήθεια! ἐξακολουθοῦσε νὰ φωνάζῃ ὁ ταλαίπωρος τραυματίας. Παρουσιάζεται τώρα ἕνας λευΐτης, ἕνας νεωκόρος τρόπον τινά, δι­άκονος, ποὺ ὑπηρετοῦσε στὸν περίφημο ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Ἀλλ’ ὅ,τι ἔκανε ὁ πρῶ­τος, ἔκανε κι αὐτός· προσπέρασε.
Τέλος ἐμφανίζεται καὶ ἕνας τρίτος. Μόλις ὅμως τὸν εἶδε ὁ τραυματισμένος Ἰουδαῖος φοβήθηκε, γιατὶ αὐτὸς ἦταν ἐχθρός του· ἦ­ταν Σαμαρείτης. Περίμενε ὅτι αὐτὸς πλέον θὰ τοῦ δώσῃ τώρα τὸ τελειωτικὸ χτύπημα νὰ πεθάνῃ. Ἀντιθέτως ὅμως! Αὐτὸς σταμάτησε, κατέβηκε ἀπὸ τὸ ζῷο του, ἔσκυψε πάνω του, ἔπλυνε τὰ τραύματά του μὲ κρασί, ἄλειψε τὶς πληγὲς μὲ λάδι, τὶς ἔδεσε μὲ ἐπίδεσμο ποὺ τὸν ἔκανε σχίζοντας ἴσως τὸ πουκάμισό του, τὸν ἀνέβασε πάνω στὸ ὑποζύγιό του, καὶ τὸν ὡδήγησε στὸ πανδοχεῖο. Ἐκεῖ ὅλη τὴ νύχτα στάθηκε δίπλα του σὰν ἄγγελος καὶ τὸν περι­ποιήθηκε σὰν νοσοκόμος. Καὶ τὸ πρωῒ πρὶν νὰ φύγῃ πλήρωσε τὸν πανδοχέα καὶ τοῦ ἀνέ­θεσε τὴ φροντίδα τοῦ ταλαιπώρου ἀνθρώ­που μέχρις ὅτου θεραπευθῇ τελείως. Ὑποσχέθηκε μάλιστα στὸν πανδοχέα πώς, ὅσα ἐπὶ πλέον δαπανήσῃ γιὰ τὴν περίθαλψί του, αὐτὸς θὰ ἐπιστρέψῃ νὰ τοῦ τὰ δώσῃ.

* * *

Αὐτὴ εἶνε ἡ παραβολή. Τρεῖς ἄνθρωποι εἴ­δαμε νὰ παρελαύνουν. Ὁ πρῶτος δὲν ἔκανε τίποτα, ὁ δεύτερος ἐπίσης δὲν ἔκανε τίποτα, ὁ τρίτος ἔδειξε ἐν­διαφέρον θαυμαστὸ γιὰ τὸν τραυματισμένο.
Ποιός τώρα εἶνε ὁ τραυματισμένος, ὁ ἄν­θρω­πος ποὺ ἔπεσε στοὺς λῃστάς; Εἶνε ὁ κά­θε ἄν­θρωπος, εἶνε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης.
Καὶ ποιοί εἶνε οἱ λῃσταί; Εἶνε πρῶτα-πρῶτα οἱ δαίμονες καὶ ἀρχιλῃστὴς εἶνε ὁ σατανᾶς, ὁ ὁποῖος λῃ­στεύει τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ τραυ­ματίζει ὅλους θανάσιμα.
Λῃσταὶ ἀκόμη εἶνε οἱ κακοὶ ἄνθρωποι, ποὺ ὑ­πάρχουν στὸν κόσμο. Ὄχι τόσο αὐτοὶ ποὺ φωλιάζουν στὰ βουνά. Αὐτοὶ ἐξαφανίστηκαν πιά. Στὴν ἐποχή μας ὑπάρχει μιὰ ἄλλου εἴ­δους λῃστεία, ἡ ὁποία ἐνεργεῖται μέσα στὶς πόλεις ὑπὸ ποικίλες μορφές. Οἱ λῃσταὶ αὐτοὶ περπατοῦν σὰν κύριοι, γιατὶ κατέχουν συνή­θως μεγάλα ἀξιώματα, καὶ μένουν ἀσύλληπτοι. Αὐτοὶ λῃστεύουν μὲ νόμους, μὲ ἑταιρεῖες, μὲ ἐμπορικὰ τράστ, μὲ ποικίλους νέους τρόπους.
Παρ’ ὅλα αὐτὰ κάποιοι ἄλλοι λῃσταὶ εἶνε ἀ­κόμη πιὸ ἐπικίνδυνοι, διότι κρύβονται. Μὴν τοὺς ζητήσετε μακριά. Εἶνε πολὺ κοντά μας· εἶνε μέσα μας. Εἶνε, ἀδελφοί μου, οἱ κακοὶ λογισμοί μας. Ἕνας κακὸς λογισμὸς ληστεύει τὸ νοῦ καὶ τραυματίζει τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.
Λῃσταὶ τέλος εἶνε τὰ πάθη μας. Δὲν ὑπάρ­χουν λῃσταὶ χειρότεροι. Αὐτὰ μᾶς καταστρέ­φουν. Πάρτε παράδειγμα τὸ κάπνισμα. Τί ξοδεύει κάθε μέρα, κάθε μῆνα, κάθε χρόνο ὁ καπνιστής; Νά ἕνας λῃστής. Τὸ ἀλκοὸλ ἔ­πειτα δὲν λῃστεύει; Ποιός ἄλλος ἀπογυμνώνει καὶ τραυματίζει ὅπως αὐτό; Λῃστὴς δὲν εἶνε τὰ ναρκωτικά, ποὺ ἔχουν τεραστία διάδοσι ἀκόμη καὶ στὰ σχολεῖα; Λῃσταὶ δὲν εἶνε τὸ χαρτο­παίγνιο, τὰ καζῖνο καὶ τὰ ἄλλα τυχερὰ παιχνίδια; Ἦρθε στὴ μητρόπολι κάποιος ποὺ δούλεψε στὴ Γερμανία καὶ κέρδισε μὲ κόπο καὶ μόχθο μερικὰ χρήματα. Ὅταν τὰ ἔφερε ἐδῶ, τοῦ ἔστησαν καρτέρι οἱ λῃσταὶ τῆς πράσινης τσόχας, τὸν παρέσυραν ὣς τὰ μεσάνυχτα στὸ παιχνίδι καί, ἄπειρος αὐτός, τά ’χασε ὅλα. Τὸ πρωΐ, ὅταν συνειδητοποίησε τί ἔπαθε, πῆγε ν’ αὐτοκτονήσῃ, νὰ πέσῃ στὸ ποτάμι.
Λῃστεύεται λοιπὸν τὸ ἀνθρώπινο γένος εἴτε ἀπὸ τὸ διάβολο εἴτε ἀπὸ τοὺς κακοποιούς. Ὁ μεγαλύτερος ὅμως λῃστής, ἀδελφοί μου, εἶνε ὁ ἑαυτός μας. Κάθε κακὸς λογισμὸς καὶ κάθε πάθος μας στοιχίζει καὶ σὲ χρῆμα καὶ σὲ ὑγεία καὶ σὲ τιμὴ καὶ ὑπόληψι καὶ σὲ χρόνια ζωῆς. Οἱ ἴδιοι λῃστεύουμε τὸν ἑαυτό μας.

* * *

Ποιός θὰ μᾶς σώσῃ; Ἡ φιλοσοφία; ἡ τέχνη; τὰ διάφορα συστήματα; Κάτω ἀπὸ τὸν οὐρα­νὸ ―ἂς τὸ διακηρύξουμε― δὲν ὑπάρχει ἄλ­λος ποὺ ἀξίζει νὰ ὀνομάζεται Σωτήρ. Σωτὴρ τῆς ἀνθρωπότητος εἶνε μόνο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Κανείς ἄλλος δὲν ἀγάπησε τὸν ἄνθρωπο ὅπως ὁ Χριστός. Αὐτὸς εἶνε ὁ εὐεργέτης μας, αὐτὸς εἶνε ὁ καλὸς Σαμαρεί­της, ποὺ ἔδειξε ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ σωτηρία μας. Σαμαρείτη τὸν ὠνόμαζαν οἱ ἐχθροί του ἐμπαικτι­κῶς. Ὁ Σαμαρείτης ὅμως αὐτὸς θεραπεύει ὅλο τὸν κόσμο στὸ πανδοχεῖο του.
Τὸ «πανδοχεῖον», ποὺ λέει τὸ Εὐαγγελίο (Λουκ. 10,34), ποιό εἶνε; Εἶνε ἡ Ἐκκλησία. Ἐκεῖ θεραπαύονται οἱ πληγὲς καὶ τὰ τραύματα. Ὅ­πως τρέχουμε στὰ ἰατρεῖα γιὰ νὰ θεραπευθοῦ­με ἀπὸ τὶς ἀρρώστιες, ἔτσι νὰ τρέχουμε στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ βρίσκουμε τὴ θεραπεία μας. Που­θενά ἀλλοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲ βρίσκει δύναμι καὶ παρηγοριά, ζωὴ καὶ θάρρος, ὅπως στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Εἶσαι στενοχωρημένος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας νὰ σοῦ σφογγίσῃ τὰ δάκρυα καὶ ν᾿ ἀκούσῃς· «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖ­ψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰω­άν. 16,33). Ἔρχεται τὸ ὀρφανό, ἡ χήρα, ὁ κάθε πονεμένος, καὶ —δὲν εἶνε ψέμα— βρί­σκει παρηγορία καὶ ἐνίσχυσι.
Εἶσαι φιλάργυρος καὶ πλεονέκτης; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας. Φάρμακο ῥιζικῆς θεραπείας εἶνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ· «Πώλη­σόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς» (Ματθ. 19,21). Ἡ ἐλεημοσύνη θεραπεύει τὴν πλεονεξία.
Εἶσαι θυμώδης καὶ ὀργίλος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας. Φάρμακο εἶνε ἡ ταπεί­νω­σις τοῦ Χριστοῦ. Θὰ τὸν ἀκούσῃς νὰ σοῦ λέῃ· «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Ματθ. 11,29).
Εἶσαι ἄρρωστος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκ­κλησίας. Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν οἱ γιατροί, τὸ κατορθώνει ἡ πίστι στὸ Χριστό, ποὺ εἶνε «ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμά­των ἡμῶν» (θ. Λειτ.), καὶ παρέχει τὸ «φάρμακον ἀθανασίας, ἀντίδοτον τοῦ μὴ ἀποθανεῖν» (ἅγ. Ἰγνάτιος).
Καὶ ἄν, ἀδελφέ μου, κινδυνεύεις νὰ πεθά­νῃς, ἔλα ν᾿ ἀκούσῃς τὸ Χριστὸ νὰ λέῃ· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή» (Ἰωάν. 11,25).
Δὲν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, θρησκεία, ποὺ νὰ παρηγορῇ τόσο τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν ζωογονῇ, νὰ τὸν τονώνῃ, νὰ τοῦ δίνῃ οὐράνιες δυ­νάμεις καὶ νὰ τὸν σῴζῃ, νὰ παίρνῃ τὴ λά­σπη καὶ νὰ τὴν κάνῃ ἄγγελο τοῦ Θεοῦ, ὅσο ἡ πίστι τοῦ Χριστοῦ μας. Γι’ αὐτὸ θά ’ρθῃ μέρα ποὺ καὶ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ὑποχθόνια θὰ κηρύξουν τὴν ἀλήθεια αὐτή.
Ἡ Ἐκκλησία εἶνε τὸ ἰατρεῖο. Ἰατρεῖο ψυ­­χῆς καὶ σώματος. Ἐκεῖ ἂς σπεύδουμε ὅλοι οἱ ἀ­σθενεῖς. Καὶ εἴθε «ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμά­των ἡμῶν» νὰ σκέπῃ καὶ νὰ φυ­λάτ­τῃ ὅλους μας· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό των Ἀρχαγγέλων Οἰκισμοῦ Δ.Ε.Η. Πτολεμαΐδος 11-11-1979)

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΔEN ΔIEKΔΙΚΟΥΣΕ TO AΛAΘHTO KAI THN ANAMAPTHΣIA

Ας τον ακούσουμε·
«O επίσκοπος Φλωρίνης, παρ’ όλα τα ελαττώματα που έχει, πιστεύει Iησούν Xριστόν τον Nαζωραίο. Παρ‘ όλα τα ελαττώματα που έχει, όταν ευρέθηκε στα Γιάννενα, κάτω από την ηγεσία εξόχου ιεράρχου, του αειμνήστου Σπυρίδωνος Bλάχου, την ημέρα των Xριστουγέννων και ενώ μέσα στην εκκλησία βρίσκονταν οι Iταλοί κατακτηταί, είχε το θάρρος ως νεαρός ιεροκήρυκας 33 ετών ν’ ανεβεί εις τον άμβωνα και να πει· “Πιστεύω εις δύο άστρα. Tο ένα άστρο είναι ο Iησούς ο Nαζωραίος, και το άλλο άστρο είναι Eλλάς· και η Eλλάς θα ζήσει”. Kαι υπέστην διώξεις και ευρέθην εδώ εις τα οροπέδια της Mακεδονίας.
Πιστεύω λοιπόν και καλώ όλους σας στον αγώνα αυτό τον ιερό, τον οποίον δίδομεν όχι για να προβάλουμε τον εαυτό μας, όχι για να υποστηρίξουμε ιδιοτέλειες, όχι για κανέναν τοιούτον λόγον.
Bγάζω ένα βιβλίο 300 σελίδες, το οποίο θα κυκλοφορήσω με τίτλο “O Έλεγχος”. Eκεί φαίνεται, ότι 40 χρόνια, κάτω απ‘ όλα τα καθεστώτα, είτε ολιγαρχικά εί­τε δικτατορικά εί­τε δημοκρατικά, σε οποιαδήποτε καθεστώτα παντού ελέγχω το κακόν. Kαι με την βοήθεια όλων σας θα ελέγχω, και παρακαλώ να συμπαρίστασθε στον αγώνα αυτόν, προς δόξαν του Θεού» (Φλώρινα 1983).

«Aδελφοί μου!
Aν αυτά που σας κηρύττω είναι σύμφωνα με το Eυαγγέλιο, είσθε υποχρεωμένοι να τα δεχθείτε και να υπακούσετε. Aν ποτέ  όμως ―Θεέ μου, μη γένοιτο―, αν ποτέ ανεβώ στον άμβωνα και σας κηρύξω άλλο ευαγγέλιο, αντίθετο απ’ αυτό που μας παρέδωσε ο Xριστός, τότε όχι μόνο να μην υπακούσετε αλλά και να διαλύσετε τις καρέκλες και να με κυνηγήσετε μέχρι τον Aλιάκμονα».

+ Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

Παρασκευή, 12 Νοεμβρίου 2010

Greek language.. «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ‏»

Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και τονωτικό για το ηθικό μας, αλλά και για να αναλογιστούμε ίσως οτι είναι εξαιρετικά σημαντικό, όποια θέση κι αν κατέχουμε, να αγαπάμε και να καλλιεργούμε αυτή τη γλώσσα στην οποία ίσως και να χρωστάμε όλη μας την ύπαρξη.
Προς το τέλος είναι που αποκτά ενδιαφέρον…

Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν’ αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ’ όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.

Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.

Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως ..

Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300..000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας.. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται..

Μιλώντας γι’ αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ’ αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές .

Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι ‘συμφωνήθηκε’ μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.

ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).

Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες..

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.

Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη=…..LAND, ΓΕΩ…,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό….ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ……, κυκλο…., ΦΩΝΟ….., ΜΑΚΡΟ….., ΜΙΚΡΟ…., ΔΙΣΚΟ….., ΓΡΑΦΟ…, ΓΡΑΜΜΑ…, ΣΥΝ…, ΣΥΜ……, κ.λπ.. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ’ αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι’ αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.

Προωθήστε αυτό το μήνυμα! Όχι για λόγους σοβινιστικούς, Μα για να μαθαίνουμε σιγά-σιγά την αλήθεια

Despina

Ο διωγμός των πιστών Άγιος Δημήτριος Αγρινίου

______

Τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν

8 Νοεμβρίου

Συγκρισις ανθρωπων – αγγελων

«Τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ; ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;»

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­γυρις. Ἑορτάζουν χιλιάδες – τί λέω, ἑκα­τομμύρια ἀναρίθμητα ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγ­γελοι, ταξιαρχίες καὶ στρατιὲς ὁλόκληρες, μὲ κορυφαίους τοὺς ἀρχιστρατήγους Μιχα­ὴλ καὶ Γαβριήλ. Σήμερα ἑορτάζουν ἀκόμα καὶ ὅσοι φέρουν ἀγγελικὰ ὀνόματα (Μι­χαήλ, Γαβριὴλ κ.λπ.). Ἑορτάζει δὲ καὶ ἡ ἀκριτικὴ Φλώρινα, γιατὶ τὴν ἅγια αὐτὴ μέρα, τὸ 1912, οἱ στρατιῶ­τες μας σὰν ἄγγελοι εἰσ­ῆλθαν σ᾽ αὐτὴν καὶ τὴν ἐλευθέρωσαν ἀπὸ σκλαβιὰ αἰώνων.

* * *

Μᾶς βοηθεῖ νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν ὕπαρξι τῶν ἀγγέλων καὶ νὰ τοὺς τιμήσουμε πρεπόντως ἂν δοῦμε προηγουμένως τὴν ἀ­ξία τοῦ ἀνθρώ­που. Διότι ὅσο εἶνε βέβαιο ὅτι ὑπάρχουν ἄν­θρωποι, τόσο καὶ ὅτι ὑ­πάρχουν ἄγγελοι.

Ὁ ἄνθρωπος, τὸ κορυφαῖο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει διπλῆ σύστασι· εἶνε σαρκι­κὸς καὶ πνευματικός, σῶμα καὶ ψυχή. Ἡ μία ὄψις του εἶνε ἡ ὁρατή, ἡ ἄλλη ἡ ἀόρατη. Ὁρατὸ καὶ ἀόρατο στοιχεῖο σ᾽ αὐτὸν συνενώνονται.

Τὸ σῶμα εἶνε θνητό, φθαρτό, εὐτελές. Ἂν ἀναλύσουμε τὸ πτῶμα ἑνὸς ἀνθρώπου στὸ χημεῖο, θὰ δοῦμε ὅτι ἀποτελεῖται ἀπὸ κοι­νὰ στοιχεῖα· νερό, λίπος, ἄνθρακα, φώσφορο, λίγο σίδερο καὶ μερικὰ ἄλλα· στοιχεῖα δηλαδὴ χω­ρὶς σπουδαία ἀξία. Αὐτὰ πῆρε ὁ Θεός ―ὄχι ἡ φύσι, ποὺ λένε μερικοί― τὰ ζύμωσε καὶ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο «κατ᾽ εἰκόνα καὶ καθ᾽ ὁμοίω­σιν αὐτοῦ» (Γέν. 1,26). Γῆ δηλαδὴ εἶνε ὁ ἄνθρωπος ὡς σῶμα, καὶ στὴ γῆ ὁδηγεῖται τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου μὲ τὴν ταφή του.

Ἐν τούτοις μέσα στὸ θνητὸ αὐτὸ σῶμα ὑ­πάρχει κάτι ἄυλο, ἄφθαρτο, ἀθάνατο· ἡ ψυχή. Γιὰ τὴν ψυχὴ ὁ Κύριος εἶπε· «Τί ὠφελήσει ἄν­θρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζη­μιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐ­­τοῦ;» (Μάρκ. 8,36-37). Ὅλος ὁ ὑλι­κὸς κόσμος ἔχει μικρὴ ἀξία μπροστὰ στὴν ἀξία μιᾶς ψυχῆς. Ὁ ἄνθρωπος εἶνε τὸ κο­­ρυ­φαῖο ἐπὶ γῆς δημιούργημα, ποὺ ἔκτισε ὁ Θεὸς μὲ ἕ­να μεγάλο προορισμό· νὰ ὁμοιω­θῇ μὲ αὐτὸν διὰ τῆς ἀρετῆς, ποὺ πρέπει νὰ βιώσῃ.

Τόση εἶνε ἡ ἀξία του. Καὶ ὅμως ὡρι­σμένοι, ποὺ κάνουν τὸ λόγιο καὶ τὸ μορφω­μέ­νο, δὲν πι­στεύουν στὸ Θεό, ἀρνοῦνται τὴν θεία καταγω­­γή μας καὶ τὴ διπλῆ σύστασί μας, καὶ διδά­σκουν τὰ παιδιὰ στὰ σχολεῖα, ὅτι ὁ ἄν­θρωπος κατάγε­ται ἀπὸ τὸν πίθηκο. Ἡ θεωρία αὐτὴ δὲν στέκει. Ἄβυσσος χωρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ ζῷα. Στὴν πρα­­γματικότητα τὴ θεωρία αὐτὴ τὴν ἀρ­νοῦνται καὶ οἱ ἴδιοι οἱ ὀ­παδοί της· ἂν τοὺς ἀποκαλέσῃς «μαϊμοῦ», τὸ θεωροῦν ὕβρι καὶ σὲ μη­νύουν· διότι ἄλλο ἄνθρωπος καὶ ἄλλο ζῷο.

* * *

Δὲν ὑπάρχει ὅμως, ἀγαπητοί μου, μόνο ἄν­θρωπος. Ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ὕπαρξις ἀνωτέρα. Ὅ­πως ὁ ἄνθρωπος εἶνε ἀνώτερος ἀπὸ τὰ ζῷα καὶ τὰ ζῷα ἀνώτερα ἀπὸ τὰ φυτὰ καὶ τὰ φυτὰ ἀνώτερα ἀπὸ τὰ ὀρυκτά, ἔτσι ὑψηλό­τερα δημιουργήματα εἶνε οἱ ἄγγελοι. Κατὰ τί ὑπερέχουν οἱ ἄγγελοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους; Στὸ ὅτι δὲν ἔχουν σῶμα ὑλικό. Ἔχουν σῶμα αἰθέριο, ἄυλο. Καὶ λόγῳ τῆς αἰθερίου συ­στάσεώς των κινοῦνται παντοῦ ταχύτατα.

Ὅποιος με­λετᾷ τὴν ἁγία Γραφή, βλέπει ὅτι ἄγγελος ἐμ­φανίσθηκε στὸν Ἀβραὰμ ὅταν ἦ­ταν ἕτοιμος νὰ σφάξῃ τὸ παιδί του· ἄγγελος ἐμ­φανίσθηκε στὸν Ἰακὼβ προστατεύοντάς τον ἀπὸ τὴ μα­νία τοῦ ἀδερφοῦ του· ἄγγελος στὸν Ἰωσήφ, ἄγ­γελος στὸ Μωϋσῆ, ἄγγελος στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυὴ ὅταν πολιορκοῦσε τὴν Ἰεριχώ, ἄγ­γελος στὸν Δανιήλ, ἄγγελος στοὺς τρεῖς Παῖ­δας… Σμήνη ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων δι­ασχίζουν ὅ­λο τὸν οὐρανὸ τῆς παλαιᾶς διαθή­κης. Ἀλλὰ καὶ τῆς καινῆς. «Ἄγγελος πρωτοστά­της οὐρανόθεν ἐ­πέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτό­κῳ τὸ Χαῖρε» (Ἀκάθ. ὕμν.) – ὁ Γαβριήλ. Ἄγ­γελοι ἔ­ψαλαν τὴ νύχτα τῆς γεν­νήσεως τοῦ Χριστοῦ μας «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Ἄγγελος στὴ Γεθσημανῆ ἐνίσχυε τὸν Κύριο στὴν ἀγωνία του ὅταν ἀπὸ τὸ πρόσωπό του ἔτρεχε ὁ ἱ­δρώτας «ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος» (ἔ.ἀ. 22,44). Ἄγ­γελος μετὰ τὴν Ἀνάστασι στὸ μνῆμα, ἄγγελοι στὴν Ἀνάληψι… Εἶνε γεγονὸς λοιπόν· ὑ­πάρχουν ἄγγελοι. Ὅσο εἶνε βέβαιο ὅτι ὑπάρχει ἄνθρωπος, τόσο καὶ ὅτι ὑπάρχουν ἄγγελοι.

Ἔχουν ἔργο ὑψηλὸ καὶ μεγάλο. Καὶ ποιό εἶνε τὸ ἔργο τους; Ἔργο τῶν ἀγγέλων εἶνε νὰ ὑ­μνοῦν καὶ νὰ δοξάζουν τὸ Θεὸ ἀσιγήτως. Ἐ­μεῖς στὴν ἐκκλησία μένουμε μία, δύο, τρεῖς ὧ­ρες· παραπάνω δὲ μποροῦ­με, κουραζόμαστε, γιατὶ ἔχουμε ὑλικὸ σῶμα· «τὸ μὲν πνεῦμα πρό­θυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής» (Ματθ. 26,41). Ἐνῷ οἱ ἄγγελοι μέρα καὶ νύχτα, συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως, εἰς αἰῶνας αἰώνων ὑμνοῦν τὸ Θεὸ καὶ λένε· «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος σαβα­ώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου» (θ. Λειτ.· πρβλ. ᾿Ησ. 6,3).

Οἱ ἄγγελοι ἀκόμη εἶνε διαγγελεῖς. Ὅπως στὸ στρατὸ ὑπάρχουν διαγγελεῖς ποὺ μεταφέ­­ρουν τὰ μηνύματα τοῦ στρατηγοῦ, κατὰ παρό­μοιο τρόπο στὸν οὐρανὸ αὐτοὶ εἶνε οἱ οὐράνι­οι διαγγελεῖς, ποὺ μεταφέρουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους παντοῦ ἐδῶ στὴ γῆ.

Εἶνε ἐπίσης φύλακες τῶν ἀνθρώπων. «Ἄγ­γελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυ­χῶν καὶ τῶν σωμάτων ὑμῶν», ζητοῦμε κάθε μέρα στὴ θεία λειτουργία. Ἄγγελοι εἶνε δίπλα μας. Τί μεγάλο πρᾶγμα εἶνε αὐτό! Τὸ σκεφτήκαμε, τὸ πιστεύουμε; Σὲ κάθε βῆμα ἔχουμε δίπλα μας φύλακα ἄγγελο. Ὅπως τὰ παιδιὰ τοῦ βασιλέως τὰ φρουροῦν σωματοφύλα­κες, κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ τὰ φρουροῦν ἄγγελοι. Δίπλα στὸν κάθε Χριστιανό, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ βαπτισθῇ μέχρι τὴν ὥρα ποὺ θὰ ξεψυχήσῃ, ἄγγελος παραστέκει. Δὲν εἶνε ψέμα αὐτό, εἶνε πραγματι­κό­της. Καὶ ὁ ἄγγελός μας χαίρει ὅταν ἐμεῖς κάνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, λυπᾶται δὲ καὶ θρηνεῖ ὅταν ἐμεῖς τὸ παραβαίνουμε. «Χαρὰ γί­νεται» στὸν οὐρανὸ «ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκ. 15,7,10)· ὅταν ἐδῶ πέφτῃ ἕνα δάκρυ μετανοίας, ἐκεῖ οἱ ἄγγελοι πανηγυρίζουν. Ἔλεγε ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰ­τωλός· Ὅπως δὲν τολμᾷς μπροστὰ σ᾽ ἕνα μικρὸ παιδὶ νὰ κάνῃς κάποια αἰσχρὴ πρᾶξι, ἔτσι καὶ μπροστὰ στὸν ἄγ­γελό σου νὰ ζῇς μία ζωὴ ἀκηλίδωτη.

Ἄγγελος λοιπόν· τὸ κορυφαῖο δημιούργημα τοῦ Δημιουργοῦ, ἡ ἀνωτέρα ὕπαρξι στοὺς οὐρανούς. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἄνθρωπος ἐδῶ στὴ γῆ μπορεῖ νὰ γίνῃ ἄγγελος, νὰ μιμηθῇ τὸν ἄγγελο, νὰ γίνῃ «ἔνσαρκος ἄγγελος», ὅπως ἔγινε ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, ὅσιοι καὶ ἀσκηταὶ καὶ πατέρες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας. Στὸν κόσμο αὐτὸν ἄλλοι ζοῦν ὡς ὑλικὰ ὄντα καὶ τετράποδα, ἄλλοι ζοῦν ὡς ἄνθρωποι, ἀλλὰ ἄλλοι ζοῦν ὡς ἄγγελοι.

* * *

Ἄνθρωποι στὴ γῆ, ἄγγελοι στὸν οὐρανό. Καὶ παραπάνω; Παραπάνω ἀπὸ αὐτούς, ἀγαπη­τοί μου, παραπάνω ἀπὸ τὰ ἄστρα καὶ τοὺς Ὠ­ρίωνας, παραπάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ὄντα, εἶνε κά­ποιος ἄλλος. Ποιός; Ἐλᾶτε νὰ τὸν προσκυνήσουμε. «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσω­μεν αὐ­τῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν». Στὴν κορυφὴ εἶνε ὁ Θεάνθρωπος Χριστός. Εἶνε ὁ βασιλεὺς τοῦ σύμπαντος κόσμου. Αὐτὸς κυβερνᾷ τὰ ἄ­στρα, αὐτὸς κατέχει τὰ κλειδιὰ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, αὐτὸς εἶνε ὁ παγκόσμιος ἄξων γύρω ἀπὸ τὸν ὁποῖο στρέφονται τὰ πάντα. Αὐτὸς εἶνε ἡ ἀνωτέρα ὕπαρξις. Ὡς ἄνθρωπος εἶνε ἡ ἰδανικωτέρα, ἡ τελεία μορφή. Ἐμεῖς εἴ­μαστε κλά­σματα ἀνθρώπου, ὅπως λέει ἕνας φι­λόσοφος. Προσπαθοῦμε νὰ πλησιάσου­με τὴ μονάδα, ἀλλὰ δὲν τὴ φτάνουμε. Πάντο­τε ὅλοι ὑπολειπόμεθα ὡς πρὸς τὴν ἀρτιότητα τοῦ χα­ρακτῆρος. Ἕνας μόνο εἶνε ἀκεραία μονάδα, δὲν ὑπάρχει ἄλλος. «Εἷς ἅγιος, εἷς Κύρι­ος, Ἰ­ησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός» (Φιλ. 2,11 καὶ θ. Λειτ.). Εἶνε ὁ Ἄνθρωπος, ἐκεῖνος ποὺ πρέπει νὰ γράφεται μὲ ἄλφα κεφαλαῖο.

Γι᾽ αὐτὸ σ᾽ αὐτὸν κατ᾽ ἐξοχὴν ἁρμόζει τὸ χωρίο ποὺ προέταξα. Ὅλα ὅσα σᾶς εἶπα τὰ εἶπα γιὰ νὰ δώσω μία ἑρμηνεία τοῦ ὡραίου αὐτοῦ ψαλμικοῦ χωρίου ποὺ περιλαμβάνεται στὸν σημερινὸ ἀπόστολο· «Τί ἐστιν ἄν­θρωπος, ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ;», τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος, πόσο σπουδαῖο πλάσμα εἶνε, καὶ τὸν θυ­μᾶσαι, Κύριε; «ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;» ἢ τί εἶνε τὸ παιδὶ – ὁ ἀπόγονος τοῦ ἀνθρώπου, καὶ τὸν προσέχεις, ἔρχεσαι καὶ τὸν βοηθεῖς; (Ἑβρ. 2,6· Ψαλμ. 8,5).

Τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος! λένε καὶ μένουν ἔκθαμ­βοι ψαλμῳδὸς καὶ ἀπόστολος. Ἂν μπροστὰ σ᾽ ἕνα ἄγαλμα θαυμάζῃς, ἂν μπροστὰ στὴν Ἀκρό­πολι μένῃς ἔκθαμβος, ἂν μπροστὰ στὴν Ἁγία Σοφία συγκινῆσαι, ἂν ἀτενίζῃς μὲ ἀνοιχτὰ μάτια τὰ ψηλὰ βουνά, ἂν μπροστὰ στὰ ἄστρα καὶ τὸν ἥλιο θαμπώνεσαι, πολὺ περισσότερο ἐμ­πρὸς στὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.

Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου εις τον ιερό ναὸ Ἁγίου Γεωργίου Φλωρίνης 8-11-1978)

Ο ΛΑΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΙΜΗΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΜΑΧΩΝ

Απο ιστοσελίδα: http://www.tideon.org

ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙ ΤΩΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΟΥ 2ου ΓΥΡΟΥ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΘΟΥΝ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ Ή ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

Είναι μια καλή ευκαιρία για τους υποψηφίους αλλά και για εμάς να δούμε στην πράξη, αν εκλέγονται για να υποστηρίξουν τη λαϊκή εντολή πού έλαβαν.

Επίσης είναι μια  ευκαιρία να ξεκαθαρίσει, αν τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα των ολίγων στα Σκόπια, υπαγορεύουν σε πολλούς να τα θέτουν υπεράνω του Εθνικού συμφέροντος …

(Παραθέτουμε το κείμενο που βρήκαμε στην πηγή: http://www.antistasi.info/forum/showthread.php?t=1231 )

Ραγδαίες εξελίξεις αναμένονται στο Σκοπιανό αμέσως μετά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου (για να μην υπάρξουν και εκλογικές απώλειες) και σχεδόν ταυτόχρονα με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα. Σύμφωνα με πληροφορίες, Αθήνα και Σκόπια έχουν συμφωνήσει παρασκηνιακά(!) στο όνομα …
“Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη”.

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος στο Κυριακάτικο κήρυγμά του αντιλαμβανόμενος που το πάει η Κυβέρνηση αποκάλυψε με στοιχεία τη συκοφαντική εκστρατεία εις βάρος της Ελλάδας, που έχουν εξαπολύσει οι Σκοπιανοί, απαριθμώντας επιγραμματικά τα ασύστολα ψεύδη, διότι «είναι αδύνατον να αναλυθεί ένα κείμενο 120 σελίδων σε ένα κήρυγμα».

Στο μακροσκελές κείμενο κατασυκοφάντησης της Ελλάδας από τους Σκοπιανούς αναφέρεται:
– Η Μακεδονία δεν υπήρξε ποτέ Ελληνική
– Οι Γραικοί – Έλληνες ήρθαν το 1912 με το στρατό και τους υποδούλωσαν
– Το 1923 τους εμπλούτισαν με Τουρκοέλληνες που τους έδιωξαν οι Τούρκοι από τη Μικρά Ασία
– Είναι ανόητο να λένε το σύνθημα «η Μακεδονία είναι ελληνική». Είναι σαν να λέμε «η Γαλλία είναι Βρετανική»
– Οι Έλληνες θα μείνουν με τον ορεινό βράχο της Ακρόπολης γιατί θα τους πάρουμε τη Μακεδονία του Αιγαίου, οι Τούρκοι θα πάρουν τη Θράκη και την Κύπρο και οι Αλβανοί την Ήπειρο.

Με αυτούς συνομιλούν οι ελληνικές κυβερνήσεις και συζητούν παρασκηνιακά για το όνομα λες και πρόκειται για τσιφλίκι τους. Να τους χαιρόμαστε…
__________________
Σε μια εποχή παγκόσμιας εξαπάτησης, η μαρτυρία της αλήθειας είναι ενέργεια επαναστατική (George Orwell)

Αντι Ταμα Τεμενος.

Ανάξιοι απόγονοι υπεραξίων προγόνων

Η Τουρκοκρατία στην Ελλάδα κράτησε σχεδόν τέσσερις αιώνες. Και ήταν στυγνή…απάνθρωπη, κτηνώδης, βάρβαρη. Το Γένος έζησε τραγικές ώρες. Οι γκιαούρηδες (=οί άπιστοι, οι άθεοι), όπως μας αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχαν στερηθεί τα πάντα. Ό δυστυχής ραγιάς (ό μη μωαμεθανός υπήκοος, ό δούλος) ήταν στη διάθεση και του τελευταίου Τούρκου. Ό βίαιος εξισλαμισμός ήταν στην καθημερινή διάταξη, γι’ αυτό και το νέφος των νεομαρτύρων Χριστιανών στα χρόνια της δουλείας. Το παιδομάζωμα, ή βίαιη αρπαγή των ελληνοπαίδων από τη μητρική αγκάλη, ήταν ό,τι σατανικότερο μπόρεσε να σοφισθεί ό τουρκικός φανατισμός. Διότι μετέβαλλε τον ανθό του Γένους, το αύριο της ελληνικής φυλής, σε γενίτσαρους, δηλαδή στους πιο φανατικούς εχθρούς των αδελφών τους Ελλήνων!…

Αυτά είναι ελάχιστα από τα ανήκουστα βάσανα πού έζησαν οι αδελφοί μας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, του φανατικού Ισλάμ.

‘Ήρθε όμως κάποτε ή μεγάλη ώρα πού το Γένος, εμψυχωμένο από την Εκκλησία, συγκέντρωσε όσες δυνάμεις του απόμειναν. Ύψωσε τότε το λάβαρο της ελευθερίας με το Σταυρό και με την ιαχή «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Και αποδύθηκε στον υπέρ πάντων άνισο αγώνα. Και με το Σταυρό στ’ άνεμίζοντα μπαϊράκια των γιγαντομάχων του 1821 έδιωξε την ημισέληνο -το βδέλυγμα της ερημώσεως. Και προσφέροντας εκατόμβες θυσιών στο Σούλι, την Αλαμάνα, στο Μεσολόγγι, στο Μωριά, στη Μακεδονία και αφού έχυσε και την τελευταία σταγόνα του αίματος του, χάρισε στην Ελλάδα την Ελευθερία. Και έγινε ή Ελλάδα ελεύθερο κράτος.

Συγκλονισμένοι οι ‘Έλληνες από το θαύμα του 1821 αποφάσισαν στην Δ’ Εθνοσυνέλευσή τους, πού συνήλθε στο Άργος, την 25η Ιουνίου 1829:

«Ή Δ’ των Ελλήνων Εθνική Συνέλευσις (…) νομίζει έαυτήν ευτυχή γενομένην όργανον, δι’ ού (διά του οποίου) το Έθνος έκπληροί το πλέον έφετόν (=τό πιο επιθυμητό) των χρεών του, δηλαδή να αναπέμψη την εύγνωμοσύνην του πρός Τον Θεόν, όστις έδειξε τοσαύτα θαύματα, διά να το σώση. Κατά συνέπειαν, ή Δ’ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις ψηφίζει: Όταν ή τοπική περιφέρεια της Ελλάδος και ή καθέδρα της κυβερνήσεώς της κατασταθώσιν οριστικώς, οι δέ οικονομικοί πόροι του Κράτους το έπιτρέψωσιν, ή Κυβέρνησις θέλει διατάξει να έγερθή εις την καθέδραν είς Ναός έπ’ ονόματος του Σωτήρος» (Ψήφισμα Η’).

Πέρασαν από τότε σχεδόν 180 χρόνια, Ή χώρα ελευθερώθηκε με τη βοήθεια του Θεού, «ό οποίος έδειξε τοσαύτα θαύματα» και με τις εκατόμβες των θυσιών του λαού της. «Ή καθέδρα της Κυβερνήσεως κατεστάθη οριστικώς». Γίναμε βασίλειο, γίναμε δημοκρατία, γίναμε δικτατορία, ξαναγίναμε βασίλειο, σήμερα είμαστε δημοκρατία. Ήλθε καιρός, που οι οικονομικοί του κράτους πόροι είχαν τη δυνατότητα της πραγματοποιήσεως του τάματος. Αλλά το τάμα ξεχάστηκε! Διότι ή αγνωμοσύνη προς τον κραταιό σύμμαχο και Προστάτη μας Σωτήρα Κύριο περίσσεψε!…

Και τώρα; Τώρα πού διανύουμε πορεία έσχατης πενίας τί κάνουμε; Τώρα ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να ανακοινώνει, εν όψει της αφίξεως του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα (14-16.5.2010): «Το (μουσουλμανικό) Τέμενος με χωρητικότητα περίπου 500 ατόμων, θα οικοδομηθεί σε τμήμα του οικοπέδου, πού βρίσκεται το Ναυτικό Οχυρό στο Βοτανικό, με τρόπο, πού θα ενταχθεί οργανικά σε ένα ευρύτερο ανοιχτό χώρο πρασίνου. Ή κατασκευή του Τεμένους θα ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις της μουσουλμανικής λατρείας με καλυμμένο χώρο, σύμμετρο προς τούς συντελεστές. Το έργο θα εκτελεστεί με κρατικά κονδύλια».

Έτσι χωρίς αιδώ! Σταράτα και κοφτά! Από στόμα Έλληνος (πιστεύουμε) Ορθόδοξου! Του οποίου ό ραγιάς προπάππος μόλις και μετά βίας γλύτωσε από το βίαιο εξισλαμισμό. Αντί τάμα, τέμενος! Αντί ναός, τζαμί! Αντί ό Σταυρός, το βδέλυγμα της ερημώσεως, ή ημισέληνος! Αντί ό Σωτήρας Χριστός, ή ειδωλολα­τρία, ό υβριστής του Χρίστου Μωάμεθ! Και μάλιστα στην «καθέδρα της κυβερνήσεως» του Ελληνικού Ορθόδοξου κράτους, την πόλη των Αθηνών.

Και αυτή ή χωρίς αιδώ κίνηση της αγνωμοσύνης των νεοελλήνων αρχόντων προς τον Σωτήρα και Ευεργέτη του έθνους πότε; Σε καιρό έσχατης πενίας. Την ώρα πού είμαστε ζήτουλες και διακονιαρέοι με απλωμένα τα χέρια προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αυτή την κρίσιμη ώρα πού ό λαός μας πιέζεται αφάνταστα από οικονομικής πλευράς, οι κυβερνήτες μας εξαγγέλλουν ότι θα διαθέσουν 20-30 εκατομμύρια Ευρώ για το μουσουλμανικό τέμενος. Οι ξένοι μας δίνουν με τόκο τα εκατομμύρια, για να μην πεινάσει ό λαός μας. Και ή κυβέρνηση παίρνει από τα λεφτά αυτά και τα προσφέρει για ανέγερση ειδωλολατρικού ναού, διότι το Ισλάμ είναι ειδωλολατρία. Και μάλιστα τη στιγμή που το Ισλάμ μετέτρεψε τους Ορθόδοξους ναούς μας στη Μικρασία και την Κύπρο σε τζαμιά, μαντριά, καφετέριες, ή τούς κατεδάφισε…

Οι πολιτικοί μας, ορισμένοι των οποίων μπαίνουν στην πολιτική φτωχοί και αποχωρούν πάμπλουτοι, αφού μας χρεοκόπησαν υλικά, τώρα χρεοκόπησαν και ηθικά την Ελλάδα του 1821, του 1912-13, την Ελλάδα του 1940-41. Έτσι απέδειξαν πανηγυρικά πώς είναι ανάξιοι απόγονοι υπεράξιων προγόνων.

Αιδώς Αργείοι. Τίποτ’ άλλο.

Ή σύνταξη – Περιοδικό «Ἡ Δράσις μας»

Διαφήμιση του Μπουτάρη στο Σκοπιανό πρακτορείο ειδήσεων !!

Ο Γιάννης Μπουτάρης τα κατάφερε για άλλη μια φορά! Μετά την θέση, την οποία δεν έχει πάρει πίσω ποτέ, να μετονομαστεί η οδός Αγ. Δημητρίου σε Κεμάλ Ατατούρκ και αφού πρότεινε την δημιουργία ζωνών πορνό στην δημοτική τηλεόραση Θεσσαλονίκης (TV100) για… διαφημιστικούς λόγους, ξεπέρασε τον εαυτό του διαφημιζόμενος στο επίσημο πρακτορείο ειδήσεων των Σκοπίων MINA!

Προφανώς κάποιοι στο επιτελείο του δεν προνόησαν να θέσουν τις απαραίτητες δικλείδες στη Google ώστε η διαφήμιση του υποψήφιου Δημάρχου Θεσσαλονίκης να μην εμφανιστεί σε… λάθος ιστοσελίδα, αλλά η πολιτική ευθύνη είναι του Μπουτάρη.

Γιατί πως αλήθεια αισθάνονται οι Θεσσαλονικείς όταν ο άνθρωπος που διεκδικεί τη ψήφο τους, φιγουράρει στο Σκοπιανό Πρακτορείο Ειδήσεων Mina; Και εύλογη η απορία: Αν εκλεγεί Δήμαρχος πόσα τέτοια «λάθη» θα κάνει, σε μια ευαίσθητη εθνικά περιοχή;

ΠΗΓΗ

http://www.elora.gr/portal/national-issues/7—/2582-2010-11-10-20-20-50

Αφιέρωμα – μνημόσυνο με την ευκαιρία των 40 ημερών από την ημέρα της αποδήμησής του

Στον Μακαριστό Παππούλη της πλάνας εποχής μας,
πρώην Φλωρίνης, κυρό Αυγουστίνο Καντιώτη

28 Αυγούστου ξημερώνοντας

Ένας ουρανοδείκτης μίμησης  χαράχτηκε για πάντα
στους δρόμους της θρησκείας μας,
για να μη τους χάσουμε.
Ένα ακόμη λιθάρι Πίστης στοιβάχτηκε
στα θεμέλια της ψυχής μας.
Για να τα στηρίξει.
Και μεις με τα μάτια δακρυσμένα από πόνο και αγάπη
χαιρόμαστε μες στη λύπη της αποδήμησής σου.
Χαιρόμαστε βλέποντας το φωτοστέφανο
να φωτίζει το γέρικό σου πρόσωπο.
Και κείνο το παιδί, εκείνος ο νιος, εκείνη η γυναίκα
που γεννήθηκαν χάρη στον ελεγκτικό σου λόγο,
εκείνες οι μητέρες που τον άκουσαν και αναγεννήθηκαν,
εκείνοι που επέζησαν της στέρησης
χάρη στη θυσιαστική σου αγάπη,
όλοι αυτοί που φωτίστηκαν και πληρώθηκαν ειρήνης
χάρη στην πατρική σου φροντίδα,
σαν μικρά χαλικάκια περιστοιχίζουν τους λίθους
που έβαλες θεμέλιο σε όλη την Ελλάδα.
Τώρα είναι εκεί γύρω σου και παντού
ακολουθώντας το παράδειγμά σου.
Εκεί όπου η Ορθοδοξία σιγοκαίει
το καντήλι της Πίστης και της Πατρίδας.
Είναι εκεί προσευχόμενοι να μη τους λησμονήσεις.

Ένας σπορέας αγάπης και ελεημοσύνης  έφυγε
Χρόνια όργωνες το απέραντο χωράφι των παιδιών σου
Για να τα βλέπεις να ανθίζουν και να καρποφορούν.
Οι βρύσες της αγάπης σου
ήταν για όλους τρεχούμενο νερό
να ξεδιψάσει τη ζωή τους που φλεγόταν
κι ήταν ακόμη δροσερότερο για κείνους που σε πλήγωναν.

Τίποτα δε διάλεξες για σένα
γιατί δεν ήθελες να σου ανήκει τίποτα.
Μονάχα τη χαρά της προσευχής την ήθελες δική σου.
Που πάλι για τα τέκνα σου έβγαινε απ’ την ψυχή σου.
Και τώρα είναι εκεί, πατέρα άγιε, και περιμένουν.
Σα νεοσσοί μες στη φωλιά απ’ όπου μίσεψες.
Άφησες πίσω τα φτερά σου μες στα λόγια σου
και τα απαλά σου πούπουλα των έργων
να τους ζεστάνουν.

Το ξέρουν πως ετοίμαζες Μάνες καινούργιες
για να τους προστατέψουν.
Κι έδωσες τα κλειδιά της δύναμής σου
στα τέκνα σου τα αγαπητά που σ’ ακολούθησαν βήμα το βήμα
κι ορίστηκαν βιγλάτορες των οραμάτων σου
Πώς τρεμουλιάζουνε τώρα τα χείλη τους
στον αποχαιρετισμό σου
καθώς αναλογίζονται την παρακαταθήκη που αφήνεις.

Και αν άμουσο το χρώμα της φωνής σου την ώρα της Θυσίας
πάντοτε θα ραγίζει τις ψυχές μας
και θα απλώνει σαν ουράνιο τόξο
γεμάτο από χρώματα παλμών
καθώς εράγιζε η φωνή σου από νότες χίλιες
στο άγγιγμα της παντοτεινής σωτηρίας,
στην ανάμνηση του πόνου που μας τυλίγει,
στην παράκληση για τη Μακεδονία και τους νεκρούς της,
για τις αλησμόνητες πατρίδες και τους χαμένους προγόνους,
για την κρεουργημένη Ελλάδα
και τους μνηστήρες της αρπαγής του Χριστού
και της αξιοπρέπειας.

Γεμάτος με αστραφτερά στους λόγους σου διαμάντια
που τ’ άφησες μες στα βιβλία σου κληρονομιά ιερή.
Γεμάτος με μαργαριτάρια δάκρυα
που νότισαν της Φλώρινας τους δρόμους
και καθενός το μαξιλάρι…
Φεύγεις φτωχός με το τριμμένο σου αντερί
αντί για τα σειρήτια τα χρυσά
και με τα μάτια σου ανοιχτά και φυλαγμένα στις καρδιές μας.
Κανείς δεν έχει φύγει πένης τόσο πολύ
και τόσο πλούσιος από δάκρυα.

Χρυσαετέ της Πίστης μας.
Γέμισες με φωλιές τις κορυφές του κόσμου
για να πετάξουν εκεί πάνω οι πληγωμένοι μας αετοί
που χάνονται  στης αναζήτησης τα πλάνα καταγώγια.
Γέμισες τα ημερονύχτια σου αέρα καθαρό
και τις καρδιές που έλιωνε το μίσος μέρεψες.
Πολέμησες και δε φοβήθηκες.
Πόνεσες και χαμογέλαγες.
Πληγώθηκες και γιάτρευες.
Ταπεινώθηκες και έλαμψες.
Ελέησες και φτερούγησαν οι ελπίδες για ζωή.
Εργάστηκες και δε γόγγυσες.
Ψάρεψες ψυχές
και έγινες ο Ψαράς της ειρήνης και της ευλογίας
Δεν αποθησαύρισες χρυσό.
Αποθησαύρισες πιστούς.

Παράσημά σου αθάνατα
Οι άδειες τσέπες , τα γεμάτα χέρια
Οι τρύπιες αρβύλες ,  τα γεμάτα μάτια
Η λιτή σου εμφάνιση
Η μεγάλη σου Παρουσία.

Πυροδοτήθηκες από τη φλόγα του Αποστόλου Παύλου
Μέθυσες απ’ το κρασί του Ιερού Χρυσοστόμου
Πιάστηκες απ’ το τριμμένο ράσο του Πατροκοσμά
Και έσυρες μαζί τους το χορό της διδασκαλίας του Χριστού
προς τα ουράνια δώματα των παραδείσιων ψυχών.

Μέσα σου ένα ταπεινό λιοντάρι  της Πίστης κυριαρχούσε
καταδιώκοντας τους λωποδύτες της ειρήνης.
Πρωτοκαθίζοντας τους άσωτους λιποτάκτες της αληθινής ζωής
στην Τράπεζα της Αγάπης σου
που πάντοτε είχες στρωμένη για όλους.

Είσαι Πατέρα μας Μακάριος
Γιατί δε λύγισες απ’ τα χτυπήματα
Δεν παραπονέθηκες με μίσος
Δεν λιποψύχησες με απελπισία
Δεν απόκαμες ποτέ
Ήλπιζες με πίστη
Έπραττες με ανιδιοτέλεια
Συγχωρούσες με την αθωότητα μικρού παιδιού
Επέπληττες με την αγάπη του πατέρα
Αγκάλιαζες με τις φτερούγες της θρησκείας

Ευλόγησέ μας, σεβάσμιε Παππούλη της πλάνας εποχής μας!

Ευαγγελία – Αγγελική   Πεχλιβανίδου

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ;

ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΘΥΜΗΘΗΚΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ

Για την αποχριστιανοποίηση της Παιδείας μας συνένοχοι με την κυβέρνηση

ο Αρχιεπίσκοπος, η Ι. Σύνοδος και όλοι εμείς που τους ανεχόμαστε

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παρά τις παρακλήσεις, που εδώ και 2 χρόνια δέχεται από τον θεολογικό κόσμο, για να παρέμβει δυναμικά, ώστε να εξασφαλιστεί το υποχρεωτικό του μαθήματος των θρησκευτικών (αφού μάλιστα αυτό είναι και από το Σύνταγμα κατοχυρωμένο), δυστυχώς «αγρόν ηγόρασε». Στις συναντήσεις του με τους υπουργούς Παιδείας και τον Πρωθυπουργό, όλο αυτό το διάστημα, άλλα μυστικά συζητούσαν. Για το θέμα των θρησκευτικών ή συνέπλεε με την εχθρική προς το μάθημα κυβερνητική πολιτική ή σιωπούσε, ή διόριζε ως υπεύθυνο του περιοδικού της Ι. Συνόδου «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» τον εκλεκτό της κυβερνήσεως, που με μια «μικρή ομάδα ευρωθεολόγων έχει καταλάβει καίριες θέσεις της Αρχιεπισκοπής και προωθούν την αλλοίωση του ορθόδοξου χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος» κατά τον ειδικευμένο στο θέμα θεολόγο κ. Ιωάννη Τάτση.
Μάλιστα, αυτή την ομάδα δέχθηκε «η Συνοδική Επιτροπή για την Παιδεία (13/4/2010) για να συζητήσει μαζί τους για το μάθημα των Θρησκευτικών. Στο Δελτίο Τύπου που κυκλοφόρησε μετά τη συνάντηση εμφανίζονται όλα τα μέλη της Συνοδικής Επιτροπής να συμφωνούν με τις απόψεις» αυτών των θεολόγων οι οποίοι στοχεύουν στην «απορθοδοξοποίηση του θρησκευτικού μαθήματος και μετατροπή του σε θρησκειολογικό» (Ορθ. Τύπος, 14/5/2010).
Συγκεκριμένα η απραξία του Αρχιεπισκόπου: Ι) την 1/9/09 στη συνάντησή του με τον υπουργό Παιδείας δεν συζήτησε για το μάθημα των θρησκευτικών, γιατί σύμφωνα με τον κ. Τάτση «κάθε ζήτημα που μπορεί να προκαλέσει σύγκρουση (και τέτοιο είναι το ζήτημα των Θρησκευτικών) δεν τίθεται καν στο τραπέζι του διαλόγου. Γιατί όμως η Διοικούσα Εκκλησία ακολουθεί γραμμή σύμπλευσης με την κομματοκρατία και δεν ελέγχει τα άνομα θεσμοθετήματα της Πολιτείας;» («thriskeftika.blogspot», 3/9/2009).
ΙΙ) Στη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με την υπουργό στις 18.11.09 («thriskeftika.blogspot») συζήτησε κυρίως για «τη φορολόγηση της Εκκλησίας…Καμία αναφορά δεν έγινε στο ζήτημα των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά, το οποίο ο Αρχιεπίσκοπος (και όχι μόνο αυτός) δείχνει να έχει λησμονήσει οριστικά».
ΙΙΙ) Την 1.12.09   πάλι τα «thriskeftika» γράφουν: «Εύλογα όμως διερωτάται κανείς. Τόσο εύκολα θα υποχωρήσει ο Αρχιεπίσκοπος και η Σύνοδος και στο ζήτημα …του μαθήματος των Θρησκευτικών; …Και γιατί οι υπόλοιποι επίσκοποι σύρονται πίσω από την αρχιεπισκοπική συμπάθεια προς τους κυβερνώντες;».
Σημαντική σημείωση: Αυτή η αδράνεια και σιωπή του Αρχιεπισκόπου κρίθηκε σκόπιμη και ύποπτη, όπως αποκάλυψαν οι «aktines.blogspot» την στιγμή που ο κ. Ιερώνυμος έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής που θα επιφέρουν στην Ελλάδα τα κυβερνητικά μέτρα για την Παιδεία, όπως φαίνεται από παλαιότερες δηλώσεις του (24.04.09). Μιλώντας στο Αίγιο το  2009 είχε πεί: «τα θρησκευτικά πρέπει να είναι υποχρεωτικά στο σχολείο γιατί συμβάλλουν στη σωστή θρησκευτική αγωγή των παιδιών… Η κοινωνία μας αποχριστιανίζεται και αφελληνίζεται» σιγά σιγά, είτε υπεύθυνα είτε σκόπιμα. Μην είμαστε αφελείς» (aktines.blogspot.com/2010/10/blog-post_4702.html).
Ας μην είμαστε, λοιπόν, αφελείς! Ο αρχιεπίσκοπος και η Ι. Σύνοδος σιωπούν όταν πρέπει (όταν βολεύει την κάθε κυβέρνηση) και ομιλούν, όταν πρέπει (όταν δεν ενοχλεί την εκάστοτε κυβέρνηση ή την ευνοεί ο λόγος τους!).
Έτσι, μετά 2 χρόνια, αφού ξεσηκώθηκε ολόκληρος ο θεολογικός κόσμος της χώρας θα έρθει το θέμα και στην Ι. Σύνοδο, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος 3 μέρες πριν τις εκλογές επιτέλους αναστατώθηκε, ως από μία ξαφνική επιφοίτηση και τώρα κατάλαβε το πρόβλημα: «Μας έχουν αναστατώσει, είπε, όσα ακούγονται και γράφονται τον τελευταίο καιρό για την προαιρετική διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Δεν είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο θέμα ούτε η ΔΙΣ, ούτε κανένας ιεράρχης να σταθούν άφωνοι»! (Δύο χρόνια, Μακαριώτατε, πώς ήταν δυνατόν;)!
Άρα λοιπόν, για να μη μεταφραστεί αυτός ο ξεσηκωμός και η οργή μετά καταψήφιση της φίλης προς τον Αρχιεπίσκοπο κυβερνήσης και κατόπιν εορτής, θα μελετήσει και το θέμα αυτό η Ι. Σύνοδος. Και ως συνήθως, θα το παραπέμψει σε κάποια επιτροπή, έως ότου η κυβέρνηση περάσει το θέμα στη Βουλή! Αλλά τότε οι εκλογές θα έχουν περάσει!!!

Λεόντιος Διονυσίου