Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for Νοεμβρίου, 2011

Η αφροσυνη του πλεονεκτου

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 10th, 2011 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 12,16-21· 14,35)

Η αφροσυνη του πλεονεκτου

«Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς» (Ψαλμ. 23,1)

ΠλεονεκΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἕνας κα­θρέφτης, στὸν ὁποῖον, ἐὰν κοιτάξουμε μὲ προσοχή, θὰ δοῦμε τὸν ἄθλιο ἑαυτό μας, τὶς κακίες καὶ τὰ πάθη ποὺ ἔχουμε. Στὸ σημερινὸ δὲ εὐαγγέλιο βλέπουμε ἕνα ἀπὸ τὰ φοβερώτε­ρα ἐλαττώματα. Ὀνομάζεται πλεονεξία. Πλεονεξία εἶνε τὸ νὰ μὴ εὐχαριστῆται κανεὶς σ’ αὐτὰ ποὺ ἔχει, ἀλλὰ νὰ ζητῇ ὅλο καὶ περισσό­τερα καὶ ποτέ νὰ μὴ λέῃ «Δόξα σοι, ὁ Θεός». Εἶνε μιὰ ἐκδήλωσις τοῦ ἀτομιστικοῦ καὶ ἐγωϊστικοῦ πνεύματος. Στὴ σημερινὴ παραβολὴ βλέπουμε τὴν εἰκόνα τοῦ πλεονέκτου.

* * *

Τί μᾶς λέει; Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πλούσι­ος γεωκτήμων. Εἶχε πολλὰ ὑ­ποστατικά, χωράφια, ἀμπέλια, ἐλαιοστάσια, κήπους μὲ ὀ­πωροφόρα δέν­τρα. Κατεῖχε μεγάλη ἔκτασι γῆς. Ἦ­ταν ἆραγε εὐ­τυχι­σμένος; Ὅπως δείχνει ἡ συνέχεια, ὄχι. Μιὰ χρονιὰ ἦρθε μεγάλη εὐφορία. Τὰ χωράφια ἔδωσαν πολὺ καρπό. Τὰ δέν­τρα λύγιζαν ἀπ’ τὸ βάρος. Τί ἔπρεπε κι αὐτὸς νὰ πῇ; Νὰ πῇ «Δόξα σοι, ὁ Θεός», νὰ πῇ ἕνα «εὐ­χαριστῶ». Τὸ εἶπε; Δὲν τὸ εἶπε. Ὅταν εἶδε αὐ­τὴ τὴν ἔκτακτο ἐσοδεία μπῆκε σὲ μεγάλη συλλογή. Πήγαινε νὰ κοιμηθῇ τὴ νύχτα καὶ δὲν τὸν ἔπιανε ὕπνος. Τὸν ἀπασχολοῦσε ἕνα πρόβλημα, ποὺ εὔκολα μποροῦσε νὰ λυθῇ, ἀλλὰ ἡ πλεονεξία τὸ ἔκανε δυσεπίλυτο.
Ποιό ἦταν τὸ πρόβλημα. «Τί νὰ κάνω», λέει, «ποὺ δὲν ἔχω ποῦ νὰ συνάξω τὰ ἀγαθά μου;» (Λουκ. 12,17). «Τί νὰ κάνω;»! Νὰ τὸ λέῃ ὁ φτωχὸς ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει ψωμὶ νὰ φάῃ, νὰ τὸ λέῃ ὁ πολύτε­κνος πατέρας ποὺ σκέπτεται πῶς θ’ ἀποκαταστήσῃ τὰ παιδιά του, νὰ τὸ λέῃ ἡ χήρα ποὺ παλεύει μὲ τόσα προβλήματα, νὰ τὸ λέῃ τὸ ὀρφανὸ ποὺ ἔμεινε ἔρημο; Τὸ λέει αὐτός! Ἐπὶ τέλους, ἀφοῦ βασάνισε τὸ μυαλό του, βρῆκε λύσι. Ποιά λύσι; Νὰ γκρεμί­σῃ τὶς ἀ­ποθῆκες του καὶ νὰ χτίσῃ μεγαλύτερες. Ἀφοῦ συλλέξω ἐκεῖ τοὺς καρπούς, σκεπτόταν, θὰ πῶ· «Ψυχή μου, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου φάγε, πίε, εὐφραίνου» (ἔ.ἀ. 12,19). Αὐτὰ σκεπτόταν, αὐτὸς ἦταν.
Ὁ κόσμος θὰ τὸν θεωροῦσε ἔξυπνο. Ἀλλὰ ἄλλη ἡ γλῶσσα τοῦ κόσμου, ἄλλη τοῦ Εὐ­αγγε­λίου. Ἂς φαινόταν προνοητικὸς καὶ δημιουργικός· ὁ Κύριος λέει, ὅτι δὲν εἶχε μυαλὸ κουκούτσι, τὸν ὀ­νομάζει «ἄφρονα» (ἔ.ἀ. 12,20). Γιατί τὸν ὀνομάζει ἄφρονα; Προσέξτε.
⃝ Ἀκούσατε τί λέει· «Τὰ γενήμα­τά μου», «τὰ ἀ­γαθά μου» (ἔ.ἀ. 12,18). Πόσο ἁμαρτωλὸ ἐκεῖνο τὸ «μου»! Αὐτὸ θὰ μᾶς φάῃ. Ἦταν δικά του; Πρῶτα-πρῶτα ὁ σπόρος. Μέσα του κλείνει τε­ραστία δύναμι ἀναπαραγωγῆς. Ποιός τοῦ ἔ­δω­σε τὴ δύναμι αὐτή; Χίλιοι γεωπόνοι καὶ ἄλλοι ἐπιστήμονες νὰ μαζευτοῦν, ἕνα σπόρο δὲ μπο­ροῦν νὰ κάνουν. Ὁ σπόρος λοιπὸν ποὺ ἔσπειρε ὁ πλούσιος δὲν ἦταν δικός του. Ἔπει­τα τὸ χῶμα. Γιὰ νὰ φυτρώσῃ ὁ σπόρος, θέλει χῶμα. Τί εἶνε τὸ χῶμα; Ἄλλο πάλι μυστήριο. Τὸ χῶμα ποὺ πατοῦμε ἔχει τεραστία δύναμι. Χιλιάδες τώρα χρόνια βλαστάνει, φυτρώνει συνεχῶς. Εἶνε γόνιμο, νά ἡ ἀξία του. Πάρτε δυὸ γλάστρες, μία γεμάτη χρυσάφι καὶ μία γε­μάτη χῶμα, καὶ σπείρετε σπόρο· τὸ χρυσάφι δὲ φυτρώνει, εἶ­νε στεῖρο, ἐνῷ τὸ χῶμα εἶνε εὐ­λογημένο· βγάζει δέν­τρα, καρπούς, ἄνθη. Ποιός τὸ ἔκανε; Ὁ σπόρος λοιπὸν τοῦ Θεοῦ, τὸ χῶμα τοῦ Θε­οῦ. Ἀλλὰ γιὰ νὰ φυτρώσῃ ὁ σπόρος στὸ χῶ­μα θέλει καὶ νερό. Ἂν ὁ οὐρανὸς δὲ βρέ­­ξῃ, ξεράθη­καν τὰ πάντα. Ἀπαραίτητος εἶ­νε καὶ ὁ ἥλιος· χω­ρὶς τὶς ἀκτῖνες του τίποτα δὲν εὐ­δοκιμεῖ. Μὲ λίγα λόγια, ὅλα τοῦ Θεοῦ εἶνε. Ἐν τούτοις ὁ πλούσιος λέει «τὰ ἀγαθά μου». Δὲν εἶνε δικά σου, κύριε. Δὲν ἄκουσες ποτὲ τὸ λόγο «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐ­τῆς» (Ψαλμ. 23,1); Τοῦ Κυρίου εἶνε καὶ ἡ γῆ καὶ ὅ­λα τὰ ἀγαθά της. Δὲν εἶσαι ἰδιοκτήτης, μόνο διαχειριστής.
⃝ Εἶνε ὅμως ἀνόητος κι ἀπὸ ἄλλης πλευ­ρᾶς. «Θὰ γκρεμίσω», λέει, «τὶς ἀποθῆ­κες μου, θὰ κάνω καινούργιες καὶ θὰ μαζέψω ἐκεῖ τὰ ἀγαθά μου». Ζητοῦσε ἀποθῆκες. Μὰ ὑπῆρχαν. Δὲν τὸ λέω ἐγώ, τὸ λέει ὁ Μέγας Βασίλειος. Ποιές εἶνε οἱ ἀποθῆκες; Τὰ στομάχια τῶν πεινασμέ­νων! Δὲν σκέφθηκε ὅτι δίνοντας στοὺς φτωχοὺς ἀποθηκεύει στοὺς οὐρανούς. Γι’ αὐτὸ εἶνε «ἄφρων».
⃝ Εἶνε ἀνόητος ἀκόμα, διότι ὑπολόγιζε πὼς θὰ ζήσῃ «ἔτη πολλά» (ἔ.ἀ. 12,19). Ἔζησε; Οὔτε μιὰ νύχτα. Ἔκανε «λογαριασμὸ χωρὶς τὸν ξενοδό­­χο». Ποιός εἶνε ὁ «ξενο­δόχος»; Ὁ χάρος! Ἐ­κεῖ ποὺ ἔκανε σχέδια, ἀκούει· Ἔλα ἐδῶ, κι οὔ­­­τε δευτερόλεπτο ἀναβολή!… Τί εἶνε ὁ ἄν­θρω­πος; Μιὰ σταγόνα αἷμα στὸν ἐγκέφαλο καὶ γίνεται φυτό. Ἀνόητε, «ἄφρον»!…
Ὥστε λοιπὸν ἡ πλεονεξία ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἀ­να­λύσει της εἶνε ἀφροσύνη. Ἐν τούτοις ὁ ἄν­θρωπος δὲν συνετίζεται, δὲν λέει ποτέ «φτάνει». Ἡ θάλασσα μπορεῖ νὰ πῇ στὰ ποτάμια «Φτάνει πιὰ τὸ νερό σας», ὁ χάρος μπορεῖ νὰ πῇ στοὺς νεκροὺς «Φτάνει πιά, χόρτασα ἀπὸ πτώματα»· ὁ πλεονέκτης ὅμως δὲν τὸ λέει. Ἔκανε ἕνα ἑκατομμύριο; ζητάει δύο· ἔκανε δύο; ζητάει τέσσερα, πέντε, δέκα, εἴκοσι ἑκατομμύρια… Φοβερὸ τὸ πάθος· «ῥίζα πάντων τῶν κακῶν εἶνε ἡ φιλαργυρία» (Α΄ Τιμ. 6,10). Κάνει δυστυχῆ τὸν ἑαυτό του. Ὑπενθυμίζει κάποιον ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους, ποὺ παρακάλεσε, λένε, τοὺς θεούς, ὅ,τι ἀγγίζει νὰ γίνεται χρυ­σάφι, καὶ τὸν ἄκουσαν· ἄγγιξε πέτρες, δέντρα, λουλούδια…, ὅλα ἔγιναν χρυσᾶ. Ὅταν ὅμως στὸ σπίτι κάθησε στὸ τραπέζι, ἔγιναν χρυσᾶ καὶ τὸ πιάτο καὶ τὸ φαγητὸ καὶ τὸ ψωμί· ἔτσι δὲν εἶχε τί νὰ φάῃ, καὶ πέθανε ἀπὸ τὴν πεῖνα. Φάε, λοιπόν, χρυσάφι! Μῦθος εἶνε αὐτός, ἀλλὰ διδάσκει σὲ τί παγίδα πέφτει ὁ πλεονέκτης.
Ἡ πλεονεξία, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄτομα, ἀπειλεῖ τὰ ἔθνη καὶ τὴν κοινωνία σήμερα. Καὶ ἡ μικρή μας πατρίδα κινδυνεύει. Τὸ ἔθνος μας ἦταν πτωχό, δὲν εἶχε ἐπάρκεια. Σιτάρι φέρναμε ἀπ’ ἔξω, ἀπὸ τὴ ῾Ρωσία καὶ τὴν Ἀμερική. ῾Ρύζι ―θυ­μοῦμαι στὰ χρόνια τὰ δικά μας― δὲν ὑ­πῆρχε οὔτε μιὰ φούχτα, οὔτε γιὰ φάρμακο. Τώρα, δό­ξα τῷ Θεῷ, ὄχι μόνο γίναμε αὐτάρ­κεις ἀλ­λὰ ἔχουμε καὶ πλεόνασμα. Ἂς εἶνε καλὰ οἱ γε­ωρ­γοὶ τῆς ὑπαίθρου μας ἀλλὰ καὶ οἱ ἀδελφοί μας οἱ ἐργατικώτατοι πρόσφυγες, ποὺ ἔ­διωξε ὁ Κεμὰλ ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία. Ὅλοι αὐ­τοὶ δούλεψαν σὰν μιὰ οἰκογένεια, καὶ οἱ πέτρες ἀκόμα καλλιεργήθηκαν καὶ καρποφόρησαν. Τώρα ὅμως τί κάνουμε οἱ ἄφρονες· πετοῦ­με ῥοδάκινα, μῆλα καὶ ἄλλους καρποὺς στὶς χωματερές. Θεέ μου, τί ἔγκλημα! Ἔχουμε τόσο ἐμπορικὸ στόλο· μπορούσαμε νὰ φορτώσου­­με δέκα καράβια καὶ νὰ τὰ πᾶμε στὶς χῶ­ρες ποὺ πεινᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι. Δὲν τὸ κάνουμε οἱ πλεονέκται καὶ ἄφρονες. Καὶ ἄφρων πλεονέκτης εἶνε ὁλόκληρος ἡ Εὐ­ρώπη, αὐτὴ ἡ ΕΟΚ, ποὺ ἐπιβάλλει νὰ ξερριζωθοῦν ἀμπέλια καὶ ἐλαιοστάσια στὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ μποροῦν αὐτοὶ νὰ πωλοῦν σὲ μεγά­λες τιμὲς τὰ προϊόντα τους. Δὲν θὰ ἐπεκτα­θῶ ἐπ’ αὐτοῦ. Περιμένουν πολλὰ ὡρισμένοι ἀπὸ τὴν ΕΟΚ, ἐγὼ δὲν περιμένω. Εἶνε συνασπισμὸς συμφεροντολόγων, «ἑταιρεία λεόντων» ὅπως τὴν ὠνόμασε κάποιος πολιτικός. Καὶ ἂν μπῇ καὶ ἡ Τουρκία μέσα, ὤχ ὤχ, γράψε ἀλλοίμονο!…

* * *

Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε αἰώνιο, ἀγαπητοί μου. Ἰδού ἡ εἰκόνα τῆς πλεονεξίας ποὺ μᾶς δίδει. Καὶ τὸ φάρμακο ποὺ συνιστᾷ ποιό εἶνε;
Τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε· Νὰ εἶσαι ὀ­λιγαρκής, ἐργατικός, δίκαιος, σπλαχνικός. Ἀρκέσου στὰ λίγα, τὰ ἀπαραίτητα, στὸν «ἄρ­τον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον» (Ματθ. 6,11). Οἱ ἀνάγ­κες τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶνε πολλές· πέντε – δέ­κα τὸ πολύ. Τώρα ὁ ἄφρων ἄνθρωπος τῆς κα­ταναλωτικῆς κοινωνίας ἐπλήθυνε τὶς ἀ­νάγκες του σὲ χιλιάδες. Οἱ περισσότερες εἶ­νε περιττὰ ἢ καὶ ἐπιβλαβῆ πράγματα, ὅπως λ.χ. τὸ τσιγάρο. Ἂν λείψουν τὰ περιττά, ὁ μικρὸς πλανήτης μας εἶνε ἐφωδιασμένος ἀ­πὸ τὸν Δη­μιουργὸ μὲ τόσα πλούτη, ποὺ ἂν καλ­λιεργηθῇ σωστὰ μπορεῖ νὰ θρέψῃ πέντε φορὲς περισσότερο πληθυσμό. Πότε; ὅταν μαζὶ μὲ τὴν ὀλι­γάρκεια ὑπάρχῃ ἀνιδιοτέλεια καὶ δικαιοσύνη, ὅταν πάψῃ τὸ «σὸν» καὶ τὸ «ἐμόν», ὅταν ἡ γῆ δὲν ἀνήκῃ πλέον στὸν ἄλφα καὶ στὸν βῆτα ἀλ­λὰ στὸ Θεὸ κατὰ τὸ «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς», ὅταν ὑπάρχῃ δικαία κατανο­μή, ὅταν τὸ περίσσευμα τοῦ ἑνὸς πηγαίνῃ στὸ ὑ­στέρημα τοῦ ἄλλου, ὅπως λέει ὁ ποιητής· «αὐ­τὸ ποὺ περισσεύει, εἶνε τῆς χήρας, τοῦ ὀρφανοῦ, καὶ μὴν τὸ σπαταλᾶτε».
Κ’ ἐμεῖς νὰ πολεμήσουμε μέσα στὴν καρδιά μας τὴν πλεονεξία. Ὁ σατανᾶς λέει· Ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό σου, τίποτα γιὰ τὸν ἄλλον. Ὁ Χριστὸς λέει· Ὅλα γιὰ τὸν ἄλλον!
Ἡ λύσις τῶν προβλημάτων ποὺ τυραννοῦν τὴν ἀνθρωπότητα εἶνε μέσα στὴ Γραφή. Τὰ εἶπε ὁ Χριστός. Τὰ ἐφαρμόζουμε; παράδεισος θὰ γίνῃ ἡ γῆ! Δὲν τὰ ἐφαρμόζουμε; κόλασις θὰ γίνῃ ἡ γῆ. Καὶ γίνεται κόλασις, ἀφοῦ ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ φτωχοί, ἄρ­χοντες καὶ ἀρχόμενοι, φύγαμε μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε τὸ χρυσὸ κλειδί, μὲ τὸ ὁποῖο λύνονται τὰ ἀτομικά, τὰ οἰκογενειακά, τὰ ἐθνικά, τὰ παγκόσμια προβλήματα· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό του Ἁγίου Κωνσταντίνου & Ἑλένης Ἀμυνταίου 19-11-1989)

H EKKΛΗΣΙΑ IATΡEIO

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 9th, 2011 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ (Λουκ. 10,25-37)

H EKKΛΗΣΙΑ IATΡEIO

Καλός+ΣαμαρείτηςΘΑ σᾶς παρακαλέσω, ἀγαπητοί μου, νὰ κάνετε ὑπομονὴ ν’ ἀκούσετε ἕνα σύντομο κήρυγμα. Διότι νομίζω, ὅτι στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκ­κλησία ἡ θεία λειτουργία πρέπει πάντοτε νὰ συνοδεύεται ἀπὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου.
Ἀκούσατε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ εἶνε μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες παραβολές, ποὺ εἶπε ὁ Κύρι­ος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Εἶνε ἡ παραβολὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου.
Ὑπάρχει κανεὶς ποὺ δὲν ξέρει τὴν παραβο­λὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου; Ἀπὸ τὰ μικρά μας χρόνια ὁ καλός μας δάσκαλος μᾶς ἔμαθε αὐ­τὴ τὴν παραβολή. Ἂν καί, τώρα τελευταῖα, ὑ­πάρχει μία προσπάθεια δαιμόνων νὰ σβή­σουν τὰ θρησκευτικὰ μαθήματα ἀπὸ τὰ σχολεῖα. Ἀλλ’ ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι διατηροῦμε ζωηρὰ τὴν εἰκόνα τοῦ σχολείου, ὅπου ὁ καλὸς δά­σκα­λος, ὅπως ἡ κλῶσσα ταΐζει τὰ πουλάκια της, ἔτσι ἐτάιζε κ᾿ ἐμᾶς μὲ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ.
Γνωστὴ εἶνε ἡ παραβολή. Ἐν τούτοις δὲν τὴν ἐφαρμόζουμε. Καὶ μόνο αὐτὴν νὰ ἐφαρμόζαμε, μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλού­σιοι καὶ φτωχοί, ὁ κόσμος αὐτὸς θὰ ἦταν πα­ράδεισος.
Τί μᾶς διδάσκει ἡ παραβολή; Ἕνα μεγάλο καὶ οὐράνιο δίδαγμα· τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

* * *

Παραβολικῶς μιλάει ἐδῶ ὁ Χριστός. Κάποιος, λέει, ἀνεχώρησε ἀπὸ μιὰ πόλι καὶ πήγαινε σὲ ἄλλη. Στὸ δρόμο, ἐνῷ βάδιζε, σὲ κάποια στροφὴ ὅπου ὑπῆρχαν ἀπόκρημνοι βράχοι, πίσω ἀπὸ ἕνα βράχο παρουσιάστηκαν λῃσταί. Τὸν σταμάτησαν, τὸν χτύπησαν, τὸν τραυμάτι­­σαν, τοῦ πῆραν ὅλα τὰ χρήματα, καὶ τὸν ἄ­φησαν ῥάκος στὸ δρόμο.
Ὁ τραυματίας ζητοῦσε βοήθεια. Νά, σὲ λί­γο καὶ περνᾷ ἕνας ἱερεύς, ὁ ὁποῖος καὶ λόγῳ τῆς θέσεώς του θὰ ἔπρεπε νὰ δείξῃ ζωηρὸ ἐνδιαφέρον. Ἔδειξε; Δὲν ἔδειξε. Ὅπως συμβαίνει τώρα καὶ στοὺς δικούς μας αὐτοκινητό­δρομους, ποὺ τραυματίζονται ἢ καὶ σκοτώνον­ται ἄνθρωποι καὶ περνοῦν αὐτοκίνητα χωρὶς νὰ δώσουν σημασία. Φοβήθηκε ὁ ἱερεύς, φαίνεται, μήπως παρουσιαστοῦν οἱ ἐγκληματι­κὲς μορφὲς τῶν λῃστῶν, κέντησε τὸ ἄλογό του καὶ ἐξαφανίστηκε.
Βοήθεια! ἐξακολουθοῦσε νὰ φωνάζῃ ὁ ταλαίπωρος τραυματίας. Παρουσιάζεται τώρα ἕνας λευΐτης, ἕνας νεωκόρος τρόπον τινά, δι­άκονος, ποὺ ὑπηρετοῦσε στὸν περίφημο ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Ἀλλ’ ὅ,τι ἔκανε ὁ πρῶ­τος, ἔκανε κι αὐτός· προσπέρασε.
Τέλος ἐμφανίζεται καὶ ἕνας τρίτος. Μόλις ὅμως τὸν εἶδε ὁ τραυματισμένος Ἰουδαῖος φοβήθηκε, γιατὶ αὐτὸς ἦταν ἐχθρός του· ἦ­ταν Σαμαρείτης. Περίμενε ὅτι αὐτὸς πλέον θὰ τοῦ δώσῃ τώρα τὸ τελειωτικὸ χτύπημα νὰ πεθάνῃ. Ἀντιθέτως ὅμως! Αὐτὸς σταμάτησε, κατέβηκε ἀπὸ τὸ ζῷο του, ἔσκυψε πάνω του, ἔπλυνε τὰ τραύματά του μὲ κρασί, ἄλειψε τὶς πληγὲς μὲ λάδι, τὶς ἔδεσε μὲ ἐπίδεσμο ποὺ τὸν ἔκανε σχίζοντας ἴσως τὸ πουκάμισό του, τὸν ἀνέβασε πάνω στὸ ὑποζύγιό του, καὶ τὸν ὡδήγησε στὸ πανδοχεῖο. Ἐκεῖ ὅλη τὴ νύχτα στάθηκε δίπλα του σὰν ἄγγελος καὶ τὸν περι­ποιήθηκε σὰν νοσοκόμος. Καὶ τὸ πρωῒ πρὶν νὰ φύγῃ πλήρωσε τὸν πανδοχέα καὶ τοῦ ἀνέ­θεσε τὴ φροντίδα τοῦ ταλαιπώρου ἀνθρώ­που μέχρις ὅτου θεραπευθῇ τελείως. Ὑποσχέθηκε μάλιστα στὸν πανδοχέα πώς, ὅσα ἐπὶ πλέον δαπανήσῃ γιὰ τὴν περίθαλψί του, αὐτὸς θὰ ἐπιστρέψῃ νὰ τοῦ τὰ δώσῃ.

* * *

Αὐτὴ εἶνε ἡ παραβολή. Τρεῖς ἄνθρωποι εἴ­δαμε νὰ παρελαύνουν. Ὁ πρῶτος δὲν ἔκανε τίποτα, ὁ δεύτερος ἐπίσης δὲν ἔκανε τίποτα, ὁ τρίτος ἔδειξε ἐν­διαφέρον θαυμαστὸ γιὰ τὸν τραυματισμένο.
Ποιός τώρα εἶνε ὁ τραυματισμένος, ὁ ἄν­θρω­πος ποὺ ἔπεσε στοὺς λῃστάς; Εἶνε ὁ κά­θε ἄν­θρωπος, εἶνε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης.
Καὶ ποιοί εἶνε οἱ λῃσταί; Εἶνε πρῶτα-πρῶτα οἱ δαίμονες καὶ ἀρχιλῃστὴς εἶνε ὁ σατανᾶς, ὁ ὁποῖος λῃ­στεύει τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ τραυ­ματίζει ὅλους θανάσιμα.
Λῃσταὶ ἀκόμη εἶνε οἱ κακοὶ ἄνθρωποι, ποὺ ὑ­πάρχουν στὸν κόσμο. Ὄχι τόσο αὐτοὶ ποὺ φωλιάζουν στὰ βουνά. Αὐτοὶ ἐξαφανίστηκαν πιά. Στὴν ἐποχή μας ὑπάρχει μιὰ ἄλλου εἴ­δους λῃστεία, ἡ ὁποία ἐνεργεῖται μέσα στὶς πόλεις ὑπὸ ποικίλες μορφές. Οἱ λῃσταὶ αὐτοὶ περπατοῦν σὰν κύριοι, γιατὶ κατέχουν συνή­θως μεγάλα ἀξιώματα, καὶ μένουν ἀσύλληπτοι. Αὐτοὶ λῃστεύουν μὲ νόμους, μὲ ἑταιρεῖες, μὲ ἐμπορικὰ τράστ, μὲ ποικίλους νέους τρόπους.
Παρ’ ὅλα αὐτὰ κάποιοι ἄλλοι λῃσταὶ εἶνε ἀ­κόμη πιὸ ἐπικίνδυνοι, διότι κρύβονται. Μὴν τοὺς ζητήσετε μακριά. Εἶνε πολὺ κοντά μας· εἶνε μέσα μας. Εἶνε, ἀδελφοί μου, οἱ κακοὶ λογισμοί μας. Ἕνας κακὸς λογισμὸς ληστεύει τὸ νοῦ καὶ τραυματίζει τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.
Λῃσταὶ τέλος εἶνε τὰ πάθη μας. Δὲν ὑπάρ­χουν λῃσταὶ χειρότεροι. Αὐτὰ μᾶς καταστρέ­φουν. Πάρτε παράδειγμα τὸ κάπνισμα. Τί ξοδεύει κάθε μέρα, κάθε μῆνα, κάθε χρόνο ὁ καπνιστής; Νά ἕνας λῃστής. Τὸ ἀλκοὸλ ἔ­πειτα δὲν λῃστεύει; Ποιός ἄλλος ἀπογυμνώνει καὶ τραυματίζει ὅπως αὐτό; Λῃστὴς δὲν εἶνε τὰ ναρκωτικά, ποὺ ἔχουν τεραστία διάδοσι ἀκόμη καὶ στὰ σχολεῖα; Λῃσταὶ δὲν εἶνε τὸ χαρτο­παίγνιο, τὰ καζῖνο καὶ τὰ ἄλλα τυχερὰ παιχνίδια; Ἦρθε στὴ μητρόπολι κάποιος ποὺ δούλεψε στὴ Γερμανία καὶ κέρδισε μὲ κόπο καὶ μόχθο μερικὰ χρήματα. Ὅταν τὰ ἔφερε ἐδῶ, τοῦ ἔστησαν καρτέρι οἱ λῃσταὶ τῆς πράσινης τσόχας, τὸν παρέσυραν ὣς τὰ μεσάνυχτα στὸ παιχνίδι καί, ἄπειρος αὐτός, τά ’χασε ὅλα. Τὸ πρωΐ, ὅταν συνειδητοποίησε τί ἔπαθε, πῆγε ν’ αὐτοκτονήσῃ, νὰ πέσῃ στὸ ποτάμι.
Λῃστεύεται λοιπὸν τὸ ἀνθρώπινο γένος εἴτε ἀπὸ τὸ διάβολο εἴτε ἀπὸ τοὺς κακοποιούς. Ὁ μεγαλύτερος ὅμως λῃστής, ἀδελφοί μου, εἶνε ὁ ἑαυτός μας. Κάθε κακὸς λογισμὸς καὶ κάθε πάθος μας στοιχίζει καὶ σὲ χρῆμα καὶ σὲ ὑγεία καὶ σὲ τιμὴ καὶ ὑπόληψι καὶ σὲ χρόνια ζωῆς. Οἱ ἴδιοι λῃστεύουμε τὸν ἑαυτό μας.

* * *

Ποιός θὰ μᾶς σώσῃ; Ἡ φιλοσοφία; ἡ τέχνη; τὰ διάφορα συστήματα; Κάτω ἀπὸ τὸν οὐρα­νὸ ―ἂς τὸ διακηρύξουμε― δὲν ὑπάρχει ἄλ­λος ποὺ ἀξίζει νὰ ὀνομάζεται Σωτήρ. Σωτὴρ τῆς ἀνθρωπότητος εἶνε μόνο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Κανείς ἄλλος δὲν ἀγάπησε τὸν ἄνθρωπο ὅπως ὁ Χριστός. Αὐτὸς εἶνε ὁ εὐεργέτης μας, αὐτὸς εἶνε ὁ καλὸς Σαμαρεί­της, ποὺ ἔδειξε ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ σωτηρία μας. Σαμαρείτη τὸν ὠνόμαζαν οἱ ἐχθροί του ἐμπαικτι­κῶς. Ὁ Σαμαρείτης ὅμως αὐτὸς θεραπεύει ὅλο τὸν κόσμο στὸ πανδοχεῖο του.
Τὸ «πανδοχεῖον», ποὺ λέει τὸ Εὐαγγελίο (Λουκ. 10,34), ποιό εἶνε; Εἶνε ἡ Ἐκκλησία. Ἐκεῖ θεραπαύονται οἱ πληγὲς καὶ τὰ τραύματα. Ὅ­πως τρέχουμε στὰ ἰατρεῖα γιὰ νὰ θεραπευθοῦ­με ἀπὸ τὶς ἀρρώστιες, ἔτσι νὰ τρέχουμε στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ βρίσκουμε τὴ θεραπεία μας. Που­θενά ἀλλοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲ βρίσκει δύναμι καὶ παρηγοριά, ζωὴ καὶ θάρρος, ὅπως στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Εἶσαι στενοχωρημένος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας νὰ σοῦ σφογγίσῃ τὰ δάκρυα καὶ ν᾿ ἀκούσῃς· «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖ­ψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰω­άν. 16,33). Ἔρχεται τὸ ὀρφανό, ἡ χήρα, ὁ κάθε πονεμένος, καὶ —δὲν εἶνε ψέμα— βρί­σκει παρηγορία καὶ ἐνίσχυσι.
Εἶσαι φιλάργυρος καὶ πλεονέκτης; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας. Φάρμακο ῥιζικῆς θεραπείας εἶνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ· «Πώλη­σόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς» (Ματθ. 19,21). Ἡ ἐλεημοσύνη θεραπεύει τὴν πλεονεξία.
Εἶσαι θυμώδης καὶ ὀργίλος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας. Φάρμακο εἶνε ἡ ταπεί­νω­σις τοῦ Χριστοῦ. Θὰ τὸν ἀκούσῃς νὰ σοῦ λέῃ· «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Ματθ. 11,29).
Εἶσαι ἄρρωστος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκ­κλησίας. Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν οἱ γιατροί, τὸ κατορθώνει ἡ πίστι στὸ Χριστό, ποὺ εἶνε «ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμά­των ἡμῶν» (θ. Λειτ.), καὶ παρέχει τὸ «φάρμακον ἀθανασίας, ἀντίδοτον τοῦ μὴ ἀποθανεῖν» (ἅγ. Ἰγνάτιος).
Καὶ ἄν, ἀδελφέ μου, κινδυνεύεις νὰ πεθά­νῃς, ἔλα ν᾿ ἀκούσῃς τὸ Χριστὸ νὰ λέῃ· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή» (Ἰωάν. 11,25).
Δὲν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, θρησκεία, ποὺ νὰ παρηγορῇ τόσο τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν ζωογονῇ, νὰ τὸν τονώνῃ, νὰ τοῦ δίνῃ οὐράνιες δυ­νάμεις καὶ νὰ τὸν σῴζῃ, νὰ παίρνῃ τὴ λά­σπη καὶ νὰ τὴν κάνῃ ἄγγελο τοῦ Θεοῦ, ὅσο ἡ πίστι τοῦ Χριστοῦ μας. Γι’ αὐτὸ θά ’ρθῃ μέρα ποὺ καὶ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ὑποχθόνια θὰ κηρύξουν τὴν ἀλήθεια αὐτή.
Ἡ Ἐκκλησία εἶνε τὸ ἰατρεῖο. Ἰατρεῖο ψυ­­χῆς καὶ σώματος. Ἐκεῖ ἂς σπεύδουμε ὅλοι οἱ ἀ­σθενεῖς. Καὶ εἴθε «ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμά­των ἡμῶν» νὰ σκέπῃ καὶ νὰ φυ­λάτ­τῃ ὅλους μας· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό των Ἁγίων Ἀρχαγγέλων Οἰκισμοῦ Δ.Ε.Η. Πτολεμαΐδος 11-11-1979)

MHNYMATA ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 9th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

O ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» (13/11/2011) ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και απαντώντας στο ερώτημα «Ποιά πρέπει να είναι η ποιμαντική της Ορθόδοξης Εκκλησίας απέναντι στους ετεροδόξους και στους αλλοθρήσκους;» απάντησε:

ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ!!!

«Κατανόησις, διάλογος, αλληλογνωριμία, αγάπη! Αν δεν είμεθα όλοι αδελφοί εν Χριστώ ακόμη, είμεθα όμως αδελφοί κατά την αδαμιαίαν φύσιν μας και τούτο υποχρεούμεθα να το ενθυμούμεθα. Η έλλειψις της κοινής πίστεως δεν αίρει την υποχρέωσιν της αγάπης…
Τουναντίον μάλιστα. Η αποστολική παραγγελία «παρακαλώ υμάς κυρώσαι εις αυτόν αγάπην» (Β Κορ. 2: 8) ισχύει όχι μόνον δια τους οικείους της πίστεως αλλά δια πάντα άνθρωπον. Άλλωστε, η Εκκλησία είναι μία κρήνη. Η κρήνη ποτίζει αδιακρίτως τους προσερχομένους χωρίς να ερωτά ούτε την θρησκείαν των ούτε την εθνικότητά των. Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης εδέχετο αδιακρίτως Χριστιανούς και Μουσουλμάνους ασθενείς, τους ηυλόγει, προσηύχετο υπέρ αυτών και τους εθεράπευε. Πολλαί γυναίκες μουσουλμανίδες ετεκνοποίησαν δια των ευχών του. Ούτω τον εσέβοντο Ρωμηοί και Τούρκοι και εδοξάζετο δια της αγάπης του το όνομα του Θεού. Περαιτέρω: Εάν δεν διαλεχθώμεν μαζί των, πως θα τους γνωρίσωμεν; Πως θα μας γνωρίσουν; Πως θα ακούσουν λόγον περί της εν ημίν ελπίδος; Με την διανομήν προπαγανδιστικών φέϊγ-βολάν ούτε ο Χριστός φανερούται, ούτε το ευαγγέλιον της αληθείας αποκαλύπτεται. Χρειάζεται ανθρωπίνη σχέσις και επικοινωνία!».

ΣΧΟΛΙΟ AΠOTEIXIΣHΣ
Ώραία τω όντι δικαιολογία του κου Βαρθολομαίου προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.Σκέφθηκε άραγε ποτέ στα σοβαρά ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πόσο βλάπτουν την ιερή υπόθεση της ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας του εκκλησιαστικού πληρώματος αυτές του οι δηλώσεις που κάτω απ το περικάλυμμα της αγάπης υποκρύπτουν το συγκρητιστικό δηλητήριο που κατά ώσεις δυστυχώς διοχετεύεται στον πιστό λαό απ τους ενοίκους του Φαναρίου;Απλοποιεί και εξωραίζει τις διαχριστιανικές σχέσεις και κυρίως το διαχριστιανικό διάλογο αρυόμενος δήθεν επιχειρήματα απ το βίο του αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη.Ποιος υποστήριξε κε Βαρθολομαίε ότι πρέπει να μένουμε αδιάφοροι στην ανάγκη και τον πόνο των αλλόθρησκων και ετερόδοξων συνανθρώπων μας;Γιατί χρησιμοποιείτε τέτοιου είδους παράδειγμα άσχετο με την υπόθεση των διαλόγων και των συμπροσευχών;Δηλαδή οι θεοφώτιστοι πατέρες των οικουμενικών συνόδων που θέσπισαν εν Αγίω Πνεύματι φρικτές αρές κατά των διαχύσεων και των συμπροσευχών εστερούντο αγάπης προς τους αιρετικούς και μόνο σεις οι Φαναριώτες και οι ομόφρονές σας ενσαρκώνετε τη χριστιανική αγάπη;Τι θα έλεγε άραγε σήμερα ο άγιος Αρσένιος για την καταπάτηση των πατρώων θεσπισμάτων αναφορικά με τις διαχριστιανικές και διαθρησκειακές σχέσεις απ την πλευρά υμών των οικουμενιστών;Δε θα τις καυτηρίαζε;Δε θα τις αποδοκίμαζε στεντορεία τη φωνή;Πώς τολμάτε να τον παρουσιάζετε ως δήθεν επιδοκιμάζοντα την πολιτική σας;Θα ενέκρινε άραγε ο άγιος τις συμπροσευχές σας στη Γροιλανδία μπροστά σε ομοίωμα της…θεάς Γαίας μαζί με κάθε καρυδιάς καρύδι;Θα επιδοκίμαζε τη συνέχιση του διαλόγου-κοροιδίας χωρίς όρους και προυποθέσεις με πρώτον την κατάργηση της δυσώνυμης ουνίας;Θα συμφωνούσε με τη θεωρία των κλάδων,τη βαπτισματική θεολογία,τις επαίσχυντες συνάξεις του Μπάλαμαντ και του Πόρτο Αλέγκρε;Τι θα έλεγε άραγε για την τη υποβολή του διαβόλου πραγματοποιηθείσα αμοιβαία άρση των αναθεμάτων;Συνέλθετε κε Βαρθολομαίε!Σεις οι Φαναριώτες επί δεκαετίες όλες περιφρονείτε το ορθόδοξο πλήρωμα και την αγωνία που αυτό εκφράζει.Το πληγώνετε αλλά και το εξοργίζετε.Με αποκορύφωμα την πρόσφατη παρουσία σας μαζί με αυτή του ομόφρονός σας Αλβανίας στην διαθρησκειακή της Ασσίζης.Και μετά μιλάμε για δημοκρατία στην Εκκλησία!Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή όταν οι θεράποντές της δεν αφουγκράζονται την αγωνιώδη κραυγή του ποιμνίου τους;Τόση ΔΗΘΕΝ αγάπη δείχνετε στους αλλοδόξους και αλλοθρήσκους!Για τους γνήσιους ορθοδόξους δεν αξίζει ούτε ένα ψίχουλο αγάπης;

ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ

50751263unled7

Όλα τα δημόσια πρόσωπα δέχονται κριτική, εκτός από τον Πατριάρχη

Όταν ο Οικουμενισμός αποκαλύπτει το χουντικό του πρόσωπο

Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται στην «ανάρμοστη» συμπεριφορά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου εναντίον ενός ειρηνικά διαμαρτυρόμενου μοναχού, ο οποίος «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» κατά την πρόσφατη επίσκεψή του Πατριάρχη στο Άγιο Όρος.

Λεόντιος Διονυσίου

«ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΣ ΑΠΕΛΑΘΕΝΤΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Λάρισας «ΑΓΩΝΑΣ»

01Επειδή διεμαρτυρήθη δια την επίσκεψιν του Οικουμενικού Πατριάρχου

Υπό του Αγιορείτου Μοναχού Βλασίου, ο οποίος κατά την επίσκεψιν του Οικουμενικού Πατριάρχου εις το Αγιώνυμον Όρος διεμαρτυρήθη δια τον φιλοοικουμενισμόν και φιλοπαπισμόν του Πατριάρχου, με αποτέλεσμα να συλληφθή και να απελαθή επί τριήμερον εκ του Αγίου Όρους, ελάβομεν την ακόλουθον συγκλονιστικήν επιστολήν:

«Όταν άκουσα ότι θα ερχόταν ο Πατριάρχης στο Άγιον Όρος σκέφτηκα ότι δεν πρόκειται κανείς να διαμαρτυρηθεί για τα φιλοπαπικά και οικουμενιστικά του ανοίγματα, διότι πριν δύο περίπου χρόνια, που ξαναήρθε για την μνήμην του Οσίου Νήφωνος Διονυσιάτου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, όχι μόνον δεν διαμαρτυρήθηκαν οι άγιοι Καθηγούμενοι, αλλά και συνελειτούργησαν μαζί του. Εκτός βέβαια της μοναδικής φωνής του αγίου Καθηγουμένου της Ι. Μονής Ξηροποτάμου, που τα είπε ίσια και κοφτά στον Πατριάρχη.

Επειδή οι επιστολές πολλές φορές δεν φτάνουν στον προορισμό τους και πιθανόν να τις σχίζουν οι γραμματείς του Φαναρίου και στην υποδοχή του Πατριάρχου δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για τέτοιου είδους θέματα και διαμαρτυρίες, δεν τον αφήνουν οι μεγάλοι, σκέφτηκα για να δοθεί το μήνυμα στον Πατριάρχη, μόνον ένα πάνω, μία πινακίδα μπορεί να το πετύχει.

Έτσι έγραψα σʼ ένα πάνω τα εξής: “Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ, ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ”. Και το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου (με το παλαιόν εορτολόγιον) κατά τις εννέα η ώρα το ανάρτησα πλησίον του δρόμου μεταξύ Μεγίστης Λαύρας και της Ρουμανικής Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου, απʼ όπου θα περνούσε ο Πατριάρχης. Όπως είχα ακούσει, ο Πατριάρχης θα έφθανε στην Μεγίστη Λαύρα περί τις εννιάμισυ πριν το μεσημέρι και γύρω στις ενδεκάμισυ θα επισκεπτόταν την Ρουμανική Σκήτη. Όμως αργοπόρησε να έρθη στην Λαύρα και έτσι στην Ρουμανική Σκήτη πήγε πιο αργά, γύρω στη μία-μιάμισυ.

Κατά τις εννέα και μισή πέρασε ένα αυτοκίνητο της Ρουμανικής Σκήτης επιστρέφοντας από την Λαύρα, όταν πήρε προφανώς Ρουμάνους Πατέρες στην Ι. Μονή για την υποδοχή του Πατριάρχη. Επιστρέφοντας πίσω ο οδηγός είχε μαζί του ένα Μοναχό Έλληνα, που τον πήγαινε στην Σκήτη, για την προετοιμασία της υποδοχής του Πατριάρχη στην εκκλησία (το Κυριακό) της Σκήτης. Μόλις είδαν το πανώ, σταμάτησαν και διάβασαν τι έγραφε. Εγώ ήμουνα κρυμμένος εκεί κοντά. Είδα ακολούθως τον Μοναχό –έναν χονδρό με γυαλιά ούτε ποιός ήταν ήξερα ούτε από που ήταν, μετέπειτα βέβαια έμαθα που κατέβηκε από το αυτοκίνητο, ανέβη εκεί που ήταν το πάνω και το περιμάζεψε και κατέβη στο αυτοκίνητο και το έβαλε μέσα. Εγώ, όταν

το κατέβαζε, του φώναξα δυό-τρεις φορές να σταματήσει αλλά ουδόλως. Κώφευσε. Έτρεξα στο αμάξι και του λέγω: “Πάτερ, δεν είναι κατά του Πατριάρχη, είναι υπέρ αυτού”. Αυτός δεν μίλησε. Και πήγε να εισέλθη στο αμάξι. Τότε προσπάθησα να του το πάρω, αλλά δεν ηδυνήθην. Και αγανακτήσας του είπα με αυστηρό τόνο: “Θα είσαι υπόλογος στις Άγιες Επτά Οικουμενικές Συνόδους και στους Αγίους Πατέρες, που θυσιάστηκαν να κρατήσουν την Πίστιν ανόθευτον”. Και ακολούθως ανεχώρησαν για την Ρουμανική Σκήτη. Εγώ αμέσως επέστρεψα στο Κελλί μου, πήρα μαρκαδόρο χονδρό μαύρου χρώματος και έγραψα σε μία πρόχειρη πινακίδα: “ΠΑΠΙΣΜΟΣ = ΑΙΡΕΣΙΣ. ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ = ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ”. Και ξαναγύρισα στον ίδιο τόπο και την τοποθέτησα πολύ κοντά στον δρόμο.

Άρχισαν τα πρώτα περιπολικά της Αστυνομίας να έρχονται από την Ι. Μονή προς την Σκήτη και το αντίθετο, πάλιν προς την Ι. Μονή. Είδαν την πινακίδα, σταμάτησαν, την πήραν από τα κλαριά και την έβαλαν στο περιπολικό τους. Ήρθαν και άλλα δύο αυτοκίνητα μικρά και ένα λεωφοριάκι γεμάτο Αστυνομικούς. Μπήκαν στο Αγ. Όρος για την φύλαξη του Πατριάρχη και την τήρηση της τάξεως περί τους εκατό Αστυνομικούς, ως εφεδρεία, όπως μου είπε αργότερα ένας Αστυνομικός. Με είδαν ακολούθως εκεί κοντά κρυμμένο και με συνέλαβαν με ευγενή τρόπο. “Εσύ έβαλες την πινακίδα;” μου είπαν. “Ναι” τους λέγω, “ήθελα να περάσω το μήνυμα αυτό στον Πατριάρχη”. Ακολούθως με μετέφεραν στον Αστυνομικό Σταθμό της Μεγίστης Λαύρας και αντέγραψαν το μήνυμα της πινακίδας στο χαρτί και πήγαν στη Ι. Μονή και το έδειξαν στον Πατριάρχη. Εγώ αυτό ήθελα· η προσπάθεια πέτυχε. Μετά από τρίωρον περίπου παραμονήν στον Αστυνομικό Σταθμό της Μεγίστης Λαύρας μου ανεκοινώθη υπό των Αστυνομικών η τριήμερος “άτυπη” απέλασίς μου. Μου έφεραν φαγητό από το μαγειρείο της Ι. Μονής οι Αστυνομικοί και ακολούθως με μετέφεραν με συνοδεία δύο αξιωματούχων της Αστυνομίας στο Κεντρικό Αστυνομικό Τμήμα των Καρυών. Εκεί κάθισα λίγη ώρα μέχρι να έρθει ο Διευθυντής. Όταν ήρθε, μου ανεκοίνωσε και ο ίδιος την ποινή. Τριήμερος “άτυπη” απέλασις. “Όσον είναι ο Πατριάρχης στο Αγ. Όρος, δεν μπορείς να μπης μέσα”. “Εντάξει” του είπα. Ξέχασα να αναφέρω ότι, όταν μου είπαν, βγαίνεις έξω Ουρανούπολη, τους είπα δεν έχω χρήματα, να μου επιτρέψουν να πάω στο κελλί μου να πάρω. Μου λέγει ένας Αστυνομικός “δεν θα σʼ αφήσουν, να σου δώσω εγώ”. Και μου έδωσε κάποια χρήματα και πέρασα το τριήμερον της απελάσεώς μου.

Θέλω να τονίσω εδώ κάτι που με συνεκίνησε. Σʼ όλο το διάστημα της κρατήσεώς μου υπό των Αστυνομικών, η συμπεριφορά τους έναντί μου ήτο άψογη και ευγενική. Πάντα μου μιλούσαν με σεβασμό. Έκαναν τα πάντα να με αναπαύσουν. Τους είπα και τους εξήγησα τι είναι ο Παπισμός και τι είναι ο Οικουμενισμός. Και από που προέρχεται ο κίνδυνος για την Ορθοδοξία. Δεν ήξεραν τίποτε. Πρώτη φορά άκουγαν τέτοια. Οι μασώνοι και οι πολιτικοί κρύβουν τα σχέδιά τους, οι Εκκλησιαστικοί σιωπούν, έτσι ο κόσμος ο καημένος βρίσκεται στο σκοτάδι της άγνοιας. Ένας Αστυνομικός μου είπε: “Σας συγχαίρω, πάτερ, που φυλάγετε Θερμοπύλες”. Αυτό όμως που με συνεκλόνησε ήταν η ταπεινότης και η αρετή των δύο αξιωματούχων της Αστυνομίας, που με μετέφεραν από την Μεγίστη Λαύρα εις Καρυάς. Αποχαιρετώντας με, μου ζήτησαν συγγνώμη για την σύλληψη και μου ασπάσθηκαν και οι δύο την δεξιάν. Τους ανταπέδωσα το χειροφίλημα, διότι τίμησαν το ράσο. Και τους είπα “τίποτε, εσείς δεν φταίτε, κάνατε το καθήκον σας ως όργανα της τάξεως”.

Με παρέλαβαν άλλοι δύο νέοι Αστυνομικοί από το Τμήμα των Καρυών και με πήγαν στο λιμανάκι της Ουρανουπόλεως και με απέλυσαν. Ήταν μόλις άρχιζε το σούρουπο του Σαββάτου. Και την Τρίτην επανήλθα στο Αγ. Όρος. Δεν γνωρίζω επ  ἀκριβῶς από που προήλθε η διαταγή της απελάσεώς μου. Σίγουρα είτε από Φαναριώτικο ράσο, είτε από αγιορείτικο. Ίσως και από κοινού. Η Αστυνομία από μόνη της δεν κάνει τίποτα. Το μεγάλο “έγκλημα” της αναρτήσεως του πανώ τιμωρήθηκε με τριήμερο απέλαση. Εγώ ούτε ύβρισα ούτε

βλασφήμησα τον Πατριάρχη. Ο Θεός να συγχωρήσει όλους, που συνήργησαν δια την απέλασίν μου και εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι. Αμήν.

Δυστυχώς, όστις αντιστέκεται στις προδοσίες της Πίστεως, διώκεται.

Μετά τιμής και σεβασμού

Βλάσιος Μοναχός, Βίγλα Άγιον Όρος».

Δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο  http://entoytwnika.blogspot.com/2011/11/blog-post_4819.html

50751263unled7

«Λόγος περὶ ψευδοπροφητῶν καὶ ψευδοδιδασκάλων καὶ ἀθέων αἱρετικῶν…»

ΟΤΑΝ  Η ΑΙΡΕΣΗ  ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΤΑΙ  ΑΠΟ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

«Σὺ τῆς ἀκενώτου πηγῆς, ἀντλήσας τὰ ρεῖθρα,  ἐξ ὦν ἅπαντες οἱ διψῶντες ἀντλοῦμεν, νάματα χρυσόρρειθρα Χρυσόστομε» (Ὄρθρος ἑορτῆς).

Συναντήσαμε στὴν διεύθυνση http://patrologia.ct.aegean.gr/PG_Migne, ἕνα συγκλονιστικὸ γιὰ τὴν ἐπικαιρότητά του, σημαντικότατο καὶ πολυσήμαντο κείμενο ποὺ ἀποδίδεται στὸν ἱερὸ Χρυσόστομο. Διαβάζοντάς το, ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι κάθε φορὰ ποὺ οἱ ποιμένες δὲν κατανοοῦν τὴν τεράστια ζημιὰ ποὺ ἐπιφέρουν στὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν οἱ αἱρετικοὶ καὶ τοὺς ἀφήνουν ἀσύδοτους, ἢ τοὺς διευκολύνουν νὰ ἁλωνίζουν στὴν Ἐκκλησία, ἀκόμα χειρότερα, ὅταν κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ συμπροσεύχονται μὲ αὐτοὺς παραβαίνοντας τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, τότε ἡ Ἐκκλησία, ἡ «κιβωτὸς σωτηρίας» θυμίζει πλοῖο, ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ κυβερνῆτες του τὸ ἔχουν παραδώσει σὲ χέρια πειρατῶν.

Καὶ δυστυχῶς, κάποιοι σύγχρονοι Ἀρχιερεῖς ἀρνοῦνται τὸ ρόλο τοῦ φύλακα τῆς ποίμνης, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν διαφύλαξη ἀνόθευτης τῆς Πίστεως· παραβλέπουν τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ· ἀρνοῦνται νὰ ἀντιπαλαίσουν «πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας» (Ἐφεσ. 6, 10-17), γιατὶ αὐτὸς ὁ ἀγῶνας θέλει ἄσκηση, αὐταπάρνηση, θυσίες. Ἐπιλέγουν τὴν ἀφωνία καὶ τὸν συμβιβασμὸ μὲ ποικίλες  δικαιολογίες. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ κακοδαιμονία στὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας διαιωνίζεται.

Βέβαια, ἡ διαπίστωση αὐτὴ δὲν ἀμνηστεύει τὴν εὐθύνη ἡμῶν τῶν λαϊκῶν, ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦμε.

Τὸ ἀπόσπασμα τοῦ κειμένου ποὺ παραθέτουμε δὲν ἔχει μεγάλες δυσκολίες κατανοήσεως. Γιὰ νὰ μὴν τὸ ἀδικήσουμε  μεταφραστικά, τὸ παραθέτουμε, ὅπως ἐγράφη πρωτότυπα.

«Τίς ἕξει ἀπολογίαν ἀμελείας ἀκούων τὰς τοσαύτας παραγγελίας; Καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν· Μὴ παραδέχεσθε αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν· καὶ Αἱρετικοὶ ἄνθρωποι προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι… Ἀκούσατε πάλιν οἱ τὰς ἀγάπας μετ΄ αὐτῶν ποιοῦντες· πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐπερχομένης ἐφ΄ ὑμᾶς, οἱ τούτοις συμμιαινόμενοι ἐν βρώσει, ἐν πόμασι; πῶς τολμᾶτε προσελθεῖν τοῖς θείοις μυστηρίοις καὶ φρικτοῖς τοῦ Χριστοῦ; Καὶ ὁ προφήτης Δαυΐδ (λέγει)· Οὐκ ἔστιν ἐν στόματι αὐτῶν ἀλήθεια… Ἡσαΐας δὲ ὁ προφήτης, μᾶλλον δὲ ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου λέγει· …Οὐκ ἔστι χαίρειν τοῖς ἀσεβέσι, λέγει Κύριος… Ἀλλ’ ἔτι μικρὸν ἐνδιατρίψωμεν τοῖς τοῦ προφήτου ρήμασι καὶ ἴδωμεν πῶς στηλιτεύει καὶ θριαμβεύει τὸν κεκρυμμένον αὐτοῖς δόλον καὶ λέγει· Οὐκ ἔστιν ἐν στόματι αὐτῶν ἀλήθεια· ἡ καρδία αὐτῶν ματαία, καὶ τὰ ἑξῆς.

Ὅρα δὲ τὴν τοῦ προφήτου σύνεσιν, πῶς δημοσιεύει καὶ ἀποκαλύπτει θριαμβεύων τοὺς κακοδόξους, ἵνα μὴ ἡμεῖς πλανηθῶμεν. Ἀκούσατε, οἱ ὀρθόδοξοι, καὶ τοῖς αἱρετικοῖς μὴ συγκαταβαίνετε· ἀκούσατε, ποιμένες, καὶ φρίξατε καὶ μὴ σιγήσητε, ἀλλὰ κηρύξατε τὸν λόγον· μὴ δότε τόπον τῷ διαβόλῳ, μὴ δότε θήραν τοῖς λύκοις…Οὕτως οὖν ποιεῖτε καὶ ὑμεῖς, ποιμένες, καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκαθάρτοις τοῦ σκότους· μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε…

Καὶ ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς …ἔκλινεν οὐρανοὺς, καὶ κατέβη, καὶ πάντα ᾠκονόμησε πρὸς σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν, καὶ πάντα ὑπέδειξε ποιῶν καὶ διδάσκων. Εἶτα θέλων διδάξαι, ἵνα οἱ μέλλοντες προΐστασθαι τῶν Ἐκκλησιῶν, οὕτως ἐκδιώκωσι τοὺς αἱρετικούς, ἐποίησεν φραγέλλιον ἐκ σχοινίων, καὶ εἰσελθὼν πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, καὶ ἀπώσατο, καὶ ἐξεδίωξε… Ἀκούσατε οἱ προϊστάμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὑμῖν γὰρ ὑπέδειξε τὸ καλόν, ἵνα ἐξακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ, προσέχοντες πανταχόθεν ἀκριβῶς καὶ τοὺς λύκους ἐκδιώκοντες καὶ τὴν ποίμνην φυλάττοντες. Μετὰ δὲ τούτους …καὶ αἱ κατὰ καιροὺς γενόμεναι ἅγιαι σύνοδοι τούτους ἀμετανοήτως ἔχοντας ἐκριζώσαντες, τῇ ἀπωλείᾳ παρέδωκαν κατὰ τὸ γεγραμμένον, ὅτι Ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος…

Ἀλλὰ πολὺ τὸ διάφορον ὁρῶ τῶν τότε ποιμένων παρὰ τῶν νῦν. Ἐκεῖνοι πολεμισταί, οὗτοι φυγάδες· ἐκεῖνοι βιβλίων καλλωπισταὶ καὶ δογμάτων, οὗτοι ἱματίων… Οὗτοι ὡς μισθωτοὶ ἀφιεῖσι τὰ πρόβατα, καὶ φεύγουσιν· ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἔθηκαν ὑπὲρ τῶν προβάτων, μιμησάμενοι τὸν ποιμένα τὸν καλόν. Ὢ τῶν μακαρίων αὐτῶν ἀνδρῶν, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βιβλίῳ ζωῆς· οὓς ἔφριξαν δαίμονες καὶ ἐτρόμαξαν αἱρετικοί· καὶ Ἐφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα… Εἶτα ἐάν τις ἀθέων αἱρετικῶν παραφρονῇ λαλῶν διεστραμμένα, ὁ ἀντιλέγων οὐδείς, ὁ πολεμῶν οὐδαμοῦ· πάντες πτωχοὶ τότε γίνονται, πάντες σιωπητικοί, πάντες φυγάδες. Ὢ τῆς κακῆς ρίζης πάντων τῶν κακῶν τῆς φιλαργυρίας!

…Τρυφῶντες, μεθύοντες καὶ μετεωριζόμενοι βούλεσθε νικᾷν τὰς αἱρέσεις; Ἀλλ’ οὐαὶ ὑμῖν, οἱ τρυφῶντες καὶ μετεωριζόμενοι, ἐν χρυσῷ καὶ ἱματίοις ποικίλοις καλλωπιζόμενοι· πῶς ἄλλοις δείξετε τὴν καλὴν πτωχείαν τοῦ Χριστοῦ τοῦ δι’ ἡμᾶς πτωχεύσαντος, τοῦ ἐντειλαμένου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ μὴ ἔχειν χαλκὸν ἐν ταῖς ζώναις. Ὄντως πλανᾶσθε, μὴ νοοῦντες τὰς Γραφάς… Ὁ πλοῦτος ὑμῶν ἐπληθύνθη, καὶ ὁ λόγος ὑμῶν ἐξέλειπε· τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γεγόνασι· περὶ ὧν λόγον δώσετε τῷ ἀρχιποιμένι Χριστῷ… Προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ· Βλέπετε μὴ ἀπολείψῃ πρόβατον ἐκ τῆς ποίμνης. Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι ἐὰν ἓν πρόβατον ἀπολείψῃ γενόμενον θηριάλωτον ἐξ ὑμετέρας ἀμελείας, πάντα τὸν βίον ὑμῶν κατέλυσεν· τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν ἀπαιτήσει ὁ Κριτής.

Ἀνανήψατε οὖν λοιπὸν, κηρύξατε τὸν λόγον, ἀπορρίψατε πᾶσαν βιωτικὴν μέριμναν, βλέπετε ἀκριβῶς πῶς περιπατεῖτε».

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση   paterikiparadosi@gmail.com

MHNYMATA ΠOY ΠAΡAΛABAME

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 9th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

_______

__________

959

ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ κ. ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ

____

______

______

______

Το μνημόνιο οχριά …

Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΧΡΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ “ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ” Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΦΡΙΚΑΛΕΑ ΔΙΑΤΑΞΗ:

Ο ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗΣ (Δηλαδή η Ελλάδα) ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ”!!!
Ο Συνταγματολογος Γεώργιος Κασιμάτης αναφωνεί με φρίκη:

“ Ένας τέτοιος όρος δεν υπογράφεται ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο”!!!

http://www.koinwnia.com/

959

Προϋπολογισμός: Η λιτότητα δεν αγγίζει τη Βουλή

www.marketbeast.gr

Σχεδόν ανέπαφα παραμένουν τα εισοδήματα των Ελλήνων βουλευτών, όπως προκύπτει από τον προϋπολογισμό για το 2012. Συγκεκριμένα, για το 2012 προβλέπονται 35 εκατομμύρια ευρώ για αποζημιώσεις, επιδόματα, έξοδα κίνησης κλπ, όταν το 2011 η αντίστοιχη πίστωση ήταν στα 36 εκατομμύρια ευρώ. 

Ειδικότερα:

  • – Για τους βουλευτές (αποζημίωση, επιδόματα, έξοδα κίνησης κλπ) προβλέπονται 35.016.200 ευρώ , δηλαδή 1.874.900 ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2011.
  • – Για βουλευτικές αποζημιώσεις δίνονται 21.226.400 ευρώ (όσα και το 2011)
  • – Αποζημιώσεις βουλευτών για την συμμετοχή στα τμήματα διακοπών και τις αντίστοιχες επιτροπές 2.875.000 ευρώ (για το 2011 ήταν 5 εκατ. ευρώ)
  • – Επίδομα οργάνωσης γραφείου 8.146.900 ευρώ , μόλις 39.400 ευρώ λιγότερα από το περασμένο έτος)
  • – Οικογενειακή παροχή βουλευτών 212.800 ευρώ (όσο και το 2011)
  • – Εξοδα κίνησης βουλευτών 1.705.100 ευρώ (μειωμένα κατά 10.500 ευρώ σε σχέση με το 2011)
  • – Εργοδοτική εισφορά βουλευτών υπέρ ΕΟΠΥΥ 850.000 ευρώ (αυξημένα κατά 300.000 ευρώ σε σχέση με το 2011

50751263unled7

Απο παντου ερχονται μηνυματα ξεσηκωμου

Οι πολίτες σε όλη την Ελλάδα αυτοοργανώνονται και δημιουργούν θύλακες αντίστασης

Είναι αλήθεια ότι  δεν είχαμε δώσει την  σημασία που πρέπει  σε δεκάδες  e-mail   που μας έστειλαν  άγνωστοι  σε μας  σύλλογοι και οργανώσεις πολιτών.
Ίσως να  είχαμε  μερικές  επιφυλάξεις  για το «τι καπνό  φουμάρουν» και  ποιές  είναι οι ρίζες τους.
Τα πράγματα όμως  άλλαξαν.
Σε λίγες  ώρες  η «Ύπατη  αρμοστεία»   των  δανειστών  και τοκογλύφων, δηλαδή  αυτό  που ονόμασαν  τα τρία προδοτικά κόμματα   «μεταβατική κυβέρνηση», θα  άρχίσει να  τεμαχίζει  τις σάρκες  των Ελλήνων  για να  χορτάσει  τα πεινασμένα στόματα των ντόπιων και των  ξένων  αρπακτικών.
Μέχρι χθές  είχαμε να κάνουμε  μόνο με  «εισερχόμενα  πυρά» απο το «πυροβολικό»  της Τρόϊκας και του ΔΝΤ. Απο τις  11 του  Νοέμβρη  οι κατοχικές δυνάμεις   εγκαταστάθηκαν  στην Αθήνα και  σε λίγες ώρες θα καμαρώνουν  στην βουλή   πατώντας πάνω στο πτώμα της δημοκρατίας την οποία σκότωσε  εν ψυχρώ  η τρικομματική  αντιπροσωπεία της  Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Το μέτωπο  δεν βρίσκεται πλέον  στα  επιβλεπόμενα απο τους  τροϊκανούς  υπουργεία, αλλά  μπροστά στα σπίτια μας , στους δρόμους  , στις πλατείες , στα  σχολεία , στις δουλειές μας , παντού.
Κάτω απο αυτές τις συνθήκες  δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια  να ψάξουμε  με επιμέλεια   απο «που βαστάει η σκούφια»  του καθε ενός  που βγαίνει  στην αντίσταση.
Θα πολεμήσουμε  μαζί  του  και αν  στην πορεία  διαπιστώσουμε  ότι είναι  πεμπτοφαλαγγίτης  ή μουλωχτός  ψευτοπατριώτης  απο  εκείνους που  σκεπάζουν  την μαυρίλα τους με την ελληνική σημαία , τότε  να είστε  σίγουροι  ότι  δεν θα διστάσουμε  να τον   ξεσκεπάσουμε και να τον εξοστρακίσουμε.
Σε αυτόν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα  όλοι οι Έλληνες πρέπει να είμαστε  μαζί, δεν  περισσεύει κανένας παρά μόνο τα «φίδια»  που παριστάνουν  τους αγωνιστές και τα  οποία  αργά ή γρήγορα  θα   έχουν την ίδια τύχη με  όσους  πρόδωσαν αυτόν τον τόπο.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ· http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/11/blog-post_5672.html

50751263unled7

Ο ΘΟΥΡΙΟΣ

Ή ΑΡΝΗΣΗ ΧΡΕΟΥΣ  Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

Ως πότε παλικάρια θα ζούμε με ευρώ
με δάνεια και χρέος χωρίς τελειωμό;
Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη δραχμή
παρά σαράντα χρόνια ευρώ-δανειακή.

Το χρέος ν’ αρνηθούμε, τα μέτρα τα σκληρά
την τρόικα να δούμε να πέφτει στην πυρά.
Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη δραχμή
παρά σαράντα χρόνια χούντα τροϊκανή.
Να ‘χουμε το μισθό μας σε νόμισμα εθνικό
το βιός να ‘ναι δικό μας και όχι δανεικό.
Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη δραχμή
παρά της ευρωζώνης δόση σατανική.

Τί σ’ ωφελεί κι’ αν ζήσεις αν παίρνεις δανεικά
στοχάσου το επιτόκιο, σε καίει σαν φωτιά.
Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη δραχμή
παρά την τυραννία των Μέρκελ – Σαρκοζί.

Σου λένε κι από πάνω πως τάχα σε βοηθούν
ενώ απ’ τον λαιμό σου κρεμιούνται να σωθούν.
Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη δραχμή
παρά του Παπαδήμου κυβέρνηση δοτή.

Πατριώτες τούς προδότες κρεμάστε στη Βουλή
του
Rothschildκαι του Sorosσυντρίψτε την αυλή
Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη δραχμή
παρά σαράντα χρόνια χούντα σιωνιστική.

69717295

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Sofokleous 10. gr

euroringsH κρίση της πολιτικής ανάγκασε τελικά τις αγορές να εγκαταλείψουν τη σκιώδη εξουσία τους και να εγκατασταθούν αυτοπροσώπως στο θρόνο: για πρώτη φορά παγκοσμίως στην Ελλάδα, διαπράττοντας το τέλειο πολιτικό έγκλημα

Όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους μέσα σε δύο μόνο έτη, η απόγνωση ριζώνει τόσο βαθιά, ώστε καμία κουλτούρα δεν μπορεί να την απορροφήσει εύκολα. Οι απολύσεις συνεχίζονται μετά τις ιδιωτικοποιήσεις, επειδή οι ξένοι, οι νέοι ιδιοκτήτες της χώρας δηλαδή, απαιτούν οι επενδύσεις τους να αποφέρουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη – αλλά και οι αυτοκτονίες συνεχίζονται, ενώ η χώρα παραμένει στον ορό (δόση), χωρίς ποτέ να μπορέσει να ξεχρεωθεί, καταλήγοντας έρμαιο των τοκογλύφων-δανειστών της… Περισσότερα… εδω

_____

Παπαδημος, το επομενο πιονι;

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 9th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Παπαδημος, το επομενο πιονι;

Ομολογώ ότι οι θεωρίες συνωμοσίας και τα περι Αντίχριστου, illuminati,παγκόσμιας Διακυβέρνησης ποτέ δεν με έπειθαν αλλά… τα στοιχεία και τα γεγονότα συνηγορούν ολοένα και περισσότερο προς αυτήν την πραγματικότητα.
Είμαστε όλοι θεατές μιας αλληλουχίας γεγονότων που τελικά όντως θα οδηγήσουν σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση. Δεν θέλει και πολύ μυαλό.
Θα μας φέρουν στο σημείο να πιστέψουμε ότι όντως είναι καλύτερα να μας κυβερνούν λίγοι και ισχυροί αντί πολλοί και διεφθαρμένοι πολιτικοί.
Ήδη κάποιοι αναφωνούν …»καλύτερα οι ξένοι ,για να μας βάλουν σε μια τάξη» …έχουν πέσει στην παγίδα…είναι η αρχή.
Οι άνθρωποι αυτοί που είναι στην ουσία αυτοί που θα μας σερβίρουν τον Παγκόσμιο Κυβερνήτη που θα εξαλείψει την φτώχεια,την αδικία ,τους φοροφυγάδες,τους κλέφτες και θα προσφέρει ..εργασία..ασφάλεια ….τα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ (και τίποτε παραπάνω) είναι τα μέλη της Λέσχης Bildeberg και ένα σκαλί πιο πάνω ο κλειστός κύκλος της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commition) που κυβερνά τον πλανήτη πίσω από τις κουρτίνες και μπροστά της στέκονται σούζα όλοι οι Προέδροι,Κυβερνήτες,Βασιλιάδες,Δικτάτορες.
Το σχέδιό τους πολύπλοκο ,σκοτεινό και μελετημένο μέχρι λεπτομέρειας. Τίποτε δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή τους και όλα τα γεγονότα είναι αποφασισμένα χρόνια πριν.
Δεν είναι τυχαίο ότι ξαφνικά «πέφτουν» Δικτάτορες,Πρωθυπουργοί και Ηγεμόνες που επι τόσα χρόνια ζούσαν και βασίλευαν ανενόχλητοι. Απλά προχωρούν στο επόμενο βήμα του σχεδίου τους και απλώνουν τα δικά τους πιόνια πλέον που θα ολοκληρώσουν την προετοιμασία του όχλου της μάζας για το …παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο …την Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Και πολύ γρήγορα θα εμφανίσουν και τον αληθινό Πλανητάρχη..τον Σωτήρα!( άλλοι τον αποκαλούν Αντίχριστο) Τόσα έτη μας γαλούχισαν στα δανεικά ,στην εικονική ευημερία ,στο πλαστικό χρήμα , στην απληστία.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι επέλεξαν τη μικρή μας Χώρα την Ελλαδίτσα ως απαρχή της κατάρρευσης που θα ακολουθήσει. Η Ελλάδα ήταν το πιο δύσκολο σκαλοπάτι τους και ακόμη το φοβούνται. Προσπαθούν με κάθε τρόπο ακόμη και με την απειλή βίας να γονατίσουν την συνείδηση αυτού του Λαού που είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης τους διότι αν ξυπνήσει θα τους δημιουργήσει πολλά προβλήματα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αποδεχτήκαμε τον Κύριο Λουκά Παπαδήμο ως την αχτίδα φωτός μέσα στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο. Αυτό ήθελαν!
Ο Κύριος Παπαδήμος είναι το επόμενο πιόνι τους πάνω στην παγκόσμια σκακιέρα. Ενεργό μέλος της Τριμερούς Επιτροπής παρακαλώ! Αντιλαμβάνεστε ποιον έβαλαν στην Ελλάδα?
Και στο καπάκι στη διπλανή Ιταλία ..τον Κύριο Μόντι ..που είναι ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΝΕΡΓΟ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ της τριμερούς Επιτροπής! Έχουμε φύγει πια από τα απλά μέλη της λέσχης Bildeberg …των κλητήρων και τον γραμματέων…του συστήματός τους.Πήγαμε πια στα βαριά ονόματα την επόμενη βαθμίδα που κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τον Κύριο Ροκφέλλερ και Ρότσαιλντ.
Ψάξτε για άρθρα στο διαδίκτυο για τον περίφημο ακτιβιστή Υιό του Rothchild …πολλοί λένε ότι είναι ο περίφημος Αντίχριστος …ο παγκόσμιος Κυβερνήτης που θα μας επιβάλλουν.Μένει μόνο να περιμένουμε να ακούσουμε το όνομά του στο τραπέζι και να τον δούμε να ξεπροβάλλει ως την μοναδική λύση .Αλήθεια …τότε θα πειστώ σίγουρα…αλλά φοβάμαι ότι θα είναι αργά.Πότε θα ξυπνήσουμε? Αγωνιστείτε για τα παιδιά μας για το μέλλον μας.Η Εκκλησία που είναι?Έπρεπε να είναι στους δρόμους εδώ και πολύ καιρό και όχι να κόβει βόλτες στο Κατάρ για να προσελκύσει επενδύσεις και να αυγατίσει τα περιουσιακά της στοιχεία.Πρέπει να αρχίσουμε να μουντζώνουμε και προς τα εκεί….!Ναι δυστυχώς πρέπει!

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/11/blog-post_6120.html

ΟΧΙ ΨΕΜΑΤΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 9th, 2011 | filed Filed under: ΣΥΜΒΟΥΛ. ΣΕ ΜΑΘΗΤΑΣ

Επιστoλή 7η του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στους μαθητάς των κατηχητικών.

(Περιέχεται στο βιβλίου του Μητροπολίτου “ΒΟΣΚΕ ΤΑ ΑΡΝΙΑ ΜΟΥ”)

ΟΧΙ ΨΕΜΑΤΑ

Ἀγαπητά μου παιδιά,

ψεμαΟΤΑΝ ἤμουνα μικρός, σʼ ἕνα παλαιό βιβλίο εἶχα αδιαβάσει μιά ἱστοριούλα, πού κρίνω καλό νά τή διηγηθῶ καί σʼ ἐσάς.

Σʼ ἔνα βουνό ἔβοσκε πρόβατα ἕνα παιδί. Ἀφοῦ τά βοσκοῦσε ὅλη τή μέρα, τό βράδυ τά ὡδηγοῦσε καί τά ʼκλεινε στό μαντρί. Καί ἐπειδή στό μέρος ἐκεῖνο ὐπῆρχαν λύκοι πού ἔκαναν ἐπιδρομές καί ἄρπαζαν πρόβατα, γιʼ αὐτό τά τσοπανόσκυλα φύλαγαν τά μαντριά τους. Ἔτσι φύλαγε κι αὐτός τό δικό του. Ἀλλά τό παιδί αὐτό μιά νύχτα, γιά να διασκεδάση, χωρίς νά ὐπάρχη κίνδυνος, φώναξε˙ «Λύκοι στό μαντρί!». Ἀκούγοντας τή φωνή του οἰ ἄλλοι βοσκοί ἔτρεξαν γιά νά βοηθήσουν καί νά διώξουν τούς λύκους. Ἀλλά ποῦ λύκοι; Τό παιδί ἔλεγε ψέματα.

Δυστυχῶς τό παιδί δέν τό ʼκανε αὐτό μόνο μία φορά. Κι ἄλλες, πολλές φορές φώναξε˙ «Λύκοι στό μαντρί!». Εὐχαριστιόταν νά βλέπη τούς γείτονες βοσκούς νά τρέχουν. Διασκέδαζε μέ τά ψέματα πού ἔλεγε…

Μιά νύχτα ὄμως ἔκαναν στʼ ἀλήθεια ἐπιδρομή στό μαντρί του οἱ λύκοι. Τό παιδί φοβήθηκε κι ἄρχισε νά φωνάζη μέ δυνατή φωνή «Λύκοι στό μαντρί!». Περίμενε νά ἔρθουν οἱ ἄνθρωποι. Ἀλλʼ αὐτή τή φορά δέν ἦρθε κανένας. Γιατί; Δέν ἄκουσαν; Ἄκουσαν. Ἀλλά εἴπαν˙

  • Δέν εἴναι πρώτη φορά πού φωνάζει «Λύκοι στό μαντρί!». Κι ὅσες φορές μᾶς φώναξε, ψέματα μᾶς εἴπε. Εἴναι ψεύτης καί δέν πάμε. Καί τώρα ψέματα θά μᾶς λέη…

    Ἔτσι οἱ λύκοι μπῆκαν στό μαντρί καί τό ρήμαξαν. Καί τό παιδί τό πρωϊ, στενοχωρημένο καί κλαμένο, μέ μόνο τήν ἀγκλίτσα του πῆγε στό χωριό καί ἀνήγγειλε τή συμφορά. Κανείς δέν τό λυπήθηκε.

  • Καλά ἔπαθες, τοῦ εἶπαν. Ἐσῦ φταῖς. Μᾶς ξεγέλασες τόσες φορές μέ τά ψέματα σου, ὥστε ὄταν φώναξες ἀληθινά δέν σέ πιστέψαμε…

* * *

Δυστυχῶς δέν είνε μόνο τό τσομπανόπουλο αὐτό πού ἔλεγε ψέμα καί ξεγελοῦσε τούς συγχωριανούς του καί διασκέδαζε. ‘Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά πού λένε ψέματα.

‘Υπάρχουν παιδιά, πού οἱ γονεῖς τους τά ἔχουν γράψει στό σχολεῖο καί μένουν μέ τήν ἐντύπωσι πώς τά παιδιά τους πηγαίνουν κάθε μέρα στο σχολεῖο καί παρακολουθοῦν μέ ἐπιμέλεια τά μαθήματά τους. Ἀλλʼ αὐτά δέν πηγαίνουν. Προτιμοῦν ἀπʼ τό σχολεῖο τά παιχνίδια, τίς κακές παρέες, τίς τηλεοράσεις καί τούς κινηματογράφους. Καί ὅταν γυρίσουν στό σπίτι καί τά ρωτήσουν οἰ γονεῖς ποῦ ἤταν, ἀπαντοῦν˙ Στο σχολεῖο. Ἀλλά τό ψέμα δέν βαστάει πολύ καιρό. Ἔρχεται ὁ καιρός τῶν ἐξετάσεων καί τά παιδιά δέν γίνονατι δεκτά στίς ἐξετάσεις γιά τίς ἀπουσίες τους.

Ἄλλα παιδιά οἰ καλοί γονεῖς τά στέλνουν τίς Κυριακές στό κατηχητικό σχολεῖο τῆς ἐνορίας, μά αὐτά δέν πᾶνε, καί λένε ψέματα πώς πῆγαν. Ἀλλά τό ψέμα τους εὔκολα ἀποδεικνύεται.

Ἀλλα παιδιά τά στέλνουν οἱ γονεῖς νά κάνουν διάφορα θελήματα, κι αὐτά μέ διάφορες προφάσεις δέν κάνουν τό θέλημα.

Άλλα παιδιά λένε στούς γονεῖς πώς χρειάζονται λεφτά γιά νʼ ἀγοράσουν σχολικά εἴδη, τετράδια βιβλία κλπ.. Μά αὐτά ἤ δέν ἀγοράζουν καθόλου ἤ κρατάνε ἔνα μέρος ἀπό τά λεφτά καί τά ξοδεύουν σέ ἄλλα περιττά καί ἐπιβλαβῆ ἀκόμη πράγματα, λέγοντας ψέματα στούς γονεῖς πώς τά ξώδεψαν γιά τό σκοπό πού τά ζήτησαν…

Ἀλλα παιδιά κάνουν κάποια ἀταξία στό σχολεῖο ἤ στό σπίτι, κι ὅταν οἱ γονεῖς ἤ οἱ δάσκαλοι ἀντιληφθοῦν τήν ἀταξία καί ρωτήσουν ποιός τήν ἔκανε, αὐτά δέν ἔχουν τό θάρρος νά ποῦν τήν ἀλήθεια, ἀλλά τό ρίχνουν σʼ ἄλλους συμμαθητάς πού εἶναι τελείως ἀνεύθυνοι. Ψέμα αὐτό˙ καί στή περίπτωσι αὐτή τό ψέμα παίρνει πιό μεγάλη βαρύτητα καί ὀνομάζεται διαβολή καί συκοφαντία.

Ἀλλα πάλι παιδιά, γιά νά γελάσουν καί νά διασκεδάσουν, ὅπως τό τσομπανόπουλο τῆς ἰστοριούλας μας, σκαρώνουν διάφορα ψέματα καί τά λένε μέ τέτοια σοβαρότητα, ὥστε ἄλλοι τά πιστεύουν καί ἀνησυχοῦν καί ταράζονται. Ἔχουμε δέ παραδείγματα, πού ἀπό τʼ ἀστεία αὐτά ψέματα ἔχουν συμβῆ καί δυστηχήματα.

Καί ἄλλα, τέλος, παιδιά φτάνουν στό σημεῖο, ὅταν πᾶνε νά ἐξομολογηθοῦν στόν πνευματικό, νά μή λένε τήν ἀλήθεια, ἀλλά καί τήν ἱερή αὐτή στιγμή τῆς ἐξομολογήσεως δέν διστάζουν νά ποῦν τό ψέμα.

Ψέμα στό σπίτι, ψέμα στό σχολεῖο, ψέμα στούς γονεῖς, στόν πατέρα καί τή μητέρα, ψέμα στόν δάσκαλο, ψέμα στούς συμμαθητάς, ψέμα στόν πνευματικό πατέρα, ψέμα παντοῦ. Καί τά παιδιά πού μαθαίνουν ἀπʼ τή μικρή τους ἠλικία νά λένε ψέματα, θά συνηθίσουν στό κακό, κι ὄταν μεγαλώσουν θά συνεχίσουν νά λένε τά ψέματα, κʼ ἔτσι θά κάνουν κακό καί στόν ἐαυτό τους καί στήν κοινωνία, πού δέν μπορεί να σταθῆ ἄν ὅλοι οἰ ἄνθρωποι λένε ψέματα.

* * *

Καί ξέρετε, παιδιά μου, ποιά εἶναι ἡ πηγή τοῦ ψεύδους; Ἠ Ἁγία Γραφή πού περιέχει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, μᾶς βεβαιώνει, ὅτι τό πρώτο ψέμα πού ἀκούστηκε πάνω στή γῆ δέν τό εἶπε ἄνθρωπος. Τό εἶπε ὀ διάβολος. Διαβάστε σᾶς παρακαλῶ, τό τρίτο (Γ’) κεφάλαιο τῆς Γενέσεως κʼ ἐκεί θά δῆτε τήν πιό θλιβερή ἰστορία τῆς ἀνθρωπότητος˙ πῶς ὀ ἄνθρωπος, πού ζοῦσε εὐτυχισμένος στόν παράδεισο τοῦ Θεοῦ, ἔχασε αὐτό τόν παράδεισο. Τόν ἔχασε μέ τό ψέμα πού εἶπε ὁ διάβολος. Αὐτός λοιπόν, ὀ διάβολος, εἶναι ὁ πατέρας τοῦ ψεὐδους, καί αὐτός ἀπό τότε μέχρι καί σήμερα μέ τά στόματα δικῶν του ἀνθρώπων ἐξακολουθεῖ νά σκορπάη ἡ ἀνθρωπότης κολυμπάει μέσα σ˙ ἑνα μαῦρο καί σκοτεινό ὠκεανό, τόν ὠκεανό τοῦ ψεύδους.

Σπάνιο πράγμα εἶναι σήμερα νά βρῆς ἄνθρωπο νά λέη τήν ἀλήθεια. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως πού λένε τήν ἀλήθεια, ὅσο λίγοι καί νά εἶναι, ἔχουν μεγάλη ἀξία. Εἶναι σάν τά διαμάντια μέσα σ˙ ἕνα σωρό ἀπό χαλίκια. Αὐτοί οἰ ἄνθρωποι συνήθισαν ἀπό τά μικρά τους χρόνια νά λένε τήν ἀλήθεια. Στά παλαιότερα χρόνια οἰ γονεῖς τιμωροῦσαν τά παιδιά τους ὅταν ἔλεγαν ψέμα. Τώρα, δυστυχῶς, ὑπάρχουν γονεῖς πού μαθαίνουν τά παιδιά τους νά λένε ψέματα καί εὐχαριστιοῦνται νά τ˙ ἀκοῦν νά λένε «χαριτωμένα ψέματα»! Ἀλλʼ αὐτοί οἰ γονεῖς θά κλάψουν ὅταν τά παιδιά τους μεγαλώσουν καί γίνουν ψεῦτες καί ἀπατεῶνες, δυστυχία καί συμφορά τῆς ἀνθρωπότητος. Τό κακό τό μαθαίνει κανείς ἀπό μικρός. Καί, ὅπως λέει μιά παροιμία, «ὅποιος μικρομάθη δέν γεροντοαφήνει».

* * *

Κάποτε ἐπισκέφθηκα ἕνα δημοτικό σχολεῖο. Εἶπα στά παιδιά˙

̶ Παιδιά, σᾶς ἔχω φέρει ἔνα ὡραῖο δῶρο. Ἀλλά τό δῶρο αὐτό θά τό δώσω σʼ ἔνα παιδί πού δέν εἶπε ποτέ του μά ποτέ του ψέμα (τόνισα πολύ τό «ποτέ»). ‘Υπάρχει, ρωτῶ τέτοιο παιδί ἐδῶ;

Τα παιδιά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, σώπασαν καί κανένα δέν τόλμησε να πῆ πώς δέν εἶπε ποτέ του ψέμα. Ὄλα, βλέπετε, ἤταν ἔνοχα στό ἀμάρτημα αὐτό τοῦ ψεῦδους. Ἀλλά ἐγώ συνέχισα̇

̶ Ξέρω ἔνα παιδί πού ποτέ του μά ποτέ του δέν εἶπε ψέμα. Καί μικρός καί μεγάλος ἔλεγε τήν ἀλήθεια καί μαρτύρησε γιά τήν ἀλήθεια. Ποιός εἶναι αὐτός;

̶ -Ο ΧΡΙΣΤΟΣ! Ἀπάντησαν τά παιδιά.

̶ -Ναἰ, παιδιά, ὀ Χριστός! Ὄσοι λένε τήν ἀλήθεια, εἶναι μέ τόν Χριστό. Ὄσοι λένε ψέμα, εἶναι μέ τόν διάβολο. Ὀ Χριστός εἶναι η ἀλήθεια, ὁ διάβολος εἶναι τό ψέμα.

Παιδιά μου, μακριά ἀπʼ τό ψέμα!

Μέ πολλή ἀγάπη

ὁ πνευματικός σας πατέρας

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 9th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Νέα πρωτοβουλία στα σκαριά από τον Δημητριάδος Ιγνάτιο

Παρουσιάζουν ιδέες για την ΔΙΑΛΥΣΗ των μοναστηριών ως ΑΓΑΠΗ!!!

Με πόση «αθωότητα» και μαεστρία εργάζονται οι οικουμενιστές δεσπότες, οι κατέχοντες άριστα την βατικάνεια προπαγάνδα, είναι άλλο πράγμα, κάτι ασύλληπτο για το μυαλό των περισσοτέρων. Δεν είχα υπ’ όψιν μου την είδηση, αλλά την είδα σε μια νέα ιστοσελίδα και «θαύμασα» για άλλη μια φορά τον τρόπο που αναμειγνύουν την τάχα φιλανθρωπία, με την διάλυση των Ι. Μονών,  των τελευταίων, έστω μισο-ερειπωμένων λόγω της εκκοσμίκευσης, οχυρών της Ορθοδοξίας. Γιατί, αν τα μοναστήρια δεχθούν (τάχα από αγάπη) απόρους και αλλοδαπούς, θα αποτελέσει γι’ αυτά ισχυρό χτύπημα για τη διάλυσή τους, αφού άλλος είναι ο σκοπός τους και οι κανόνες του μοναχικού βίου. Κι αν στην περίοδο του Βυζαντίου περιέθαλψαν απόρους και φτωχούς, τότε είχαν πνευματικά ερείσματα, τους Αγίους και ασκητές που τα καθοδηγούσαν, ενώ σήμερα τα σπρώχνει στον Οικουμενισμό ο προς τα Μ.Μ.Ε. μειλίχιος, αλλά προς την Ορθοδοξία (και τους πιστούς της) σκληρός διώκτης, ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος. Θα ήταν καλύτερο (όπως σημειώνει το κείμενο) να παραχωρήσει το επισκοπικό του μέγαρο ο κ. Ιγνάτιος, και να καλέσει σ’ αυτό και κάποιους μοναχούς για βοηθούς, προς περίθαλψη των αλλοδαπών. Αλλά δεν θα το κάνει, γιατί τα επισκοπικά μέγαρα είναι για νεόπλουτους μετα-πατερικούς πρίγκηπες!

Λεόντιος Διονυσίου

Πως θα διωξουν  τους μοναχους απο τα μοναστηρια

http://www.agonasax.blogspot.com

Τη βεβαιότητα ότι τα Μοναστήρια θα λειτουργήσουν ως τόποι φιλοξενίας αστέγων και απόρων εάν και εφόσον παραστεί ανάγκη, εξέφρασε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, μιλώντας χθες στο Πνευματικό Κέντρο. Η τοπική Εκκλησία προσπαθεί να συντονίσει ακόμα περισσότερο τις προσπάθειές της, για να βοηθήσει τους άπορους που φτάνουν πια τους 1.350 στον αριθμό!
Τόσοι είναι μόνο εκείνοι που πηγαίνουν καθημερινά στα συσσίτια, όπως αναφέρει το taxydromos.gr.Μάλιστα, όπως είπε ο κύριος Ιγνάτιος, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των Ελλήνων απόρων σε σχέση με τους αλλοδαπούς ενώ καθε μέρα, δεκάδες συμπολίτες μας κάνουν αγωνιώδη αιτήματα για βοήθεια!Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος είπε ότι «είναι αυτονόητη η αύξηση των απόρων, αλλά πιστεύω ότι είμαστε σε μια καλή πορεία. Απλώς πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, προκειμένου να καλύψουμε όλες τις ανάγκες των απόρων συνανθρώπων μας, ώστε να γιορτάσουν χωρίς ελλείμματα τις γιορτές»…
Σχόλιο: τι εύσχημος (δαιμονιώδης )  τρόπος να εκδ­ιωχθούν οι μοναχοί από τις μονές τους!!!Γιατί δεν τους φιλοξενεί στο πολυτελέστατο πνευματι(στι)κό κέντρο ή και στο επισκοπικό μέγαρο ,κοντά του ώστε να λαμβάνουν εκ του σύνεγγυς την μεταπατερική αγάπη του…

959

«Ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας»

Ὁ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, ὁ κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ καὶ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Θεσσαλονίκη, 19 Νοεμβρίου 2011
ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»

Στὴν Μητρόπολη Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας, «ἰδιοκτησίας» τοῦ κ. Ἀμβροσίου, συμβαίνουν τὰ ἑξῆς «εὐχάριστα» πράγματα. Ὁ κ. Ἀμβρόσιος (ὁ ὁποῖος δὲν θέλει οἱ πιστοὶ νὰ ἀνακατεύονται καὶ νὰ ἐλέγχουν τὰ κακῶς πεπραγμένα τῆς Μητροπόλεώς Του ἐπὶ ποινῇ ἀφορισμοῦ) ζήτησε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἐπιμόνως βοηθὸ ἐπίσκοπο, τὸν ὁποῖο μάλιστα ὁ ἴδιος ὑπέδειξε. Ἡ Ἱ. Σύνοδος ὑπέκυψε καὶ προέβη στὴν ἐκλογὴ βοηθοῦ ἐπισκόπου τοῦ κ. Ἀμβροσίου, παρόλο ποὺ ὁ βοηθὸς ἐπίσκοπος εἶναι νεοφανὴς καὶ ἀντικανονικὸς θεσμὸς στὴν Ἐκκλησία (ἀντιφάσκει μὲ τὴν ἐκκλησιολογία της). Δὲν πέρασαν, ὅμως, μερικοὶ μῆνες καὶ ὁ βοηθὸς ἐπίσκοπος, τὸν ὁποῖο μετὰ βαΐων καὶ κλάδων καὶ ὑπερβολικῶν ἐπαίνων ὑποδέχτηκε στὸ Αἴγιο, δὲν ἄντεξε δίπλα στὸν κ. Ἀμβρόσιο καὶ ἔφυγε.
Ὁπότε, ὁ μητροπολίτης Καλαβρύτων, ἐπεδίωξε δι’ ἄλλης ὁδοῦ νὰ φέρει ὁπωσδήποτε κάποιον τῆς ἀρεσκείας του, ὁ ὁποῖος (προφανῶς) θὰ τὸν διαδεχθεῖ καὶ θὰ πρέπει νὰ μάθει ἀπὸ τὸν ἴδιο τὰ μυστικὰ τῆς χρηστῆς «διαχειρίσεως» τῆς Μητροπόλεως. Καὶ αὐτὸ τὸ ἔκανε μὲ τὸν ἀέρα τοῦ «ἰδιοκτήτη» τῆς ἐπισκοπῆς, παρὰ τὴν ἐγγράφως κατοχυρωμένη διαμαρτυρία ἐναντίον τῆς συγκεκριμένης ἐπιλογῆς του, καὶ ἀγνοώντας τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ (ὁ ὁποῖος δὲν ρωτήθηκε) κι ἀσφαλῶς  τὸν ἴδιο τὸ Θεό, ποὺ διὰ τῶν ἱ. Κανόνων ἔχει διδάξει καὶ νομοθετήσει διαφορετικὰ πράγματα γιὰ τὸ θέμα τῆς ἐπιλογῆς ἐπισκόπων.
Ὁ ἐπίσκοπος, ποὺ ὡς «βοηθό του» μᾶς ἔφερε, εἶναι ὁ πρώην Θεσσαλιώτιδος κ. Θεόκλητος Κουμαριανός. Τὸ ὄνομά του ἦταν ἀναμεμειγμένο στὰ ἐκκλησιαστικὰ σκάνδαλα τοῦ 2005, ὅταν κάποιοι κύκλοι θέλησαν νὰ πλήξουν τὴν Ἐκκλησία γιὰ τοὺς λόγους τους· καὶ εὔκολα τὴν ἔπληξαν, ἀφοῦ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας καὶ οἱ τελευταῖοι Ἀρχιεπίσκοποι, ἔχουν ἀφήσει ἀτιμώρητους καὶ ἀσύδοτους τοὺς ἐπισκόπους σὲ κάθε εἴδους παραβατικότητα (πάντα ἐν σχέσει μὲ τοὺς ἱ. Κανόνες). Ἔγραφε τότε εὔστοχα ὁ καθηγητὴς κ. Ἰω. Κορναράκης (“Ὀρθ. Τύπος”, 28.1.05): «Ἡ μέχρι σήμερα ἀρχιεπισκοπικὴ θητεία τοῦ κ. Χριστοδούλου ἔχει ἤδη ἐμπεδώσει στὸν κοινωνικὸ χῶρο μία θλιβερὴ πραγματικότητα: τὴ βεβαιότητα ὅτι προστατεύει καὶ στηρίζει συνεχῶς, μὲ τὴ σιωπή του, τὴν ὁμοφυλοφιλία στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο».
Ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος, λοιπόν, Χριστόδουλος, καθὼς οἱ ὀσμὲς τῶν ἐπισκοπικῶν σκανδάλων κατέκλυζαν τοὺς ἔκπληκτους πιστοὺς μὲ τὴν δυσωδία τους, ἀναγκάστηκε ἐνώπιον τῆς Ἱεραρχίας (ποὺ τὰ ἀποδέχτηκε) νὰ ὁμολογήσει τὰ ἑξῆς φοβερά. Ὅτι, «εἴμαστε ὑπεύθυνοι (ἐμεῖς οἱ ἐπίσκοποι, γιατὶ) ὄχι μόνον ἐπροστατεύσαμε, ἀλλὰ καὶ ἀνεχθήκαμε νὰ ὑπάρχουν στὴν τοπική μας Ἐκκλησία κληρικοὶ ἀσυνεπεῖς πρὸς τὴν ἀποστολήν των, “ἐπίορκοι” Μητροπολῖται ποὺ κατελήφθησαν ἀπὸ “φιληδονία”, καὶ μετατρέψαμε τὶς Μητροπόλεις μας σὲ θερμοκήπια ἀθλιοτήτων… καὶ σὲ ἀπυρόβλητο ὀχυρό, ποὺ κανεὶς δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ τὸ παραβιάσει, ἔστω καὶ ἂν ἐκεῖ μέσα διαπράττονται κανονικὰ καὶ ποινικὰ ἀδικήματα… Ἀνεχθήκαμε ἱερεῖς ἢ καὶ λαϊκοὺς νὰ κατακλέπτουν τὰ ἐκκλησιαστικὰ ταμεῖα».
Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος μίλησε καὶ ὁ μητροπολίτης Ἰωαννίνων καὶ ἀπὸ τὴ σκοπιά του «ζήτησε νὰ σταματήσει ἡ λογικὴ τῆς ἀγαμίας τοῦ κλήρου καὶ νὰ ἐπιστρέψουν οἱ ἱερομόναχοι στὰ μοναστήρια, νὰ ὑπάρξει διαφάνεια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κορβανὰ» κ.α.
Μετὰ ἀπὸ ὅλες αὐτὲς τὶς συγκεκριμένες παραδοχὲς περὶ φιληδόνων καὶ κλεπτῶν κληρικῶν, περίμενε ὁ κατασκανδαλισμένος λαὸς τοῦ Θεοῦ τὴν «κάθαρση» τὴν ὁποία ἡ Ἱεραρχία ὑποσχέθηκε. Καὶ ὅμως, ἐπειδὴ οἱ κύκλοι –ποὺ τότε ἔπληξαν τὴν Ἐκκλησία– σταμάτησαν μέχρις ἐκεῖ τὴν ἐπιθεσή τους, ἡ Ἱεραρχία σὲ καμία κάθαρση δὲν προέβη, ἀφήνοντας τὶς ὑπόνοιες νὰ ἐπικρέμονται καὶ τὰ στοιχεῖα περὶ σκανδάλων νὰ ξεκουράζονται στὰ συρτάρια τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ τὰ ἔχουν πρόχειρα, ὅταν θελήσουν νὰ τὴν ξαναεκβιάσουν!
Καὶ ἐνῶ ὅλα αὐτὰ ἔγιναν γνωστὰ διὰ τῶν Μ.Μ.Ε., καὶ εἰδικὰ τὰ ἀφορῶντα εἰς τὸν σκανδαλισμὸ ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ ὅσα ἀποδόθηκαν στὸν κ. Θεόκλητο Κουμαριανό, ὁ κ. Ἀμβρόσιος, ὡσὰν νὰ μὴν ὑπῆρξε οὐδεὶς σκανδαλισμός, ἐπέλεξε γιὰ διάδοχό του καὶ πνευματικὸ Πατέρα τῶν πιστῶν τὸν σκανδαλίσαντα κ. Θεόκλητο. «Λησμόνησε» ὅτι τὸ ὄνομα τοῦ κ. Θεόκλητου (καθ’ ὃν χρόνον ἦτο μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος) ἐνεπλάκη σὲ ἠθικὰ καὶ οἰκονομικὰ σκάνδαλα, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα διαπράχτηκαν ὄχι μόνο στην Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ στὸ Παρίσι. Λησμόνησε ὅτι ἐξ αἰτίας αὐτῶν ἀναγκάστηκε νὰ παραιτηθεῖ ἀπὸ Μητροπολίτης, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν δοκιμασία τῆς ἀνακρίσεως ἀπὸ τὴν δικαιοσύνη καὶ τὸν πιθανὸν διασυρμό. Λησμόνησε ὅτι κάποια ἀπὸ τὰ σκάνδαλα αὐτά, πέρα ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε., τυπώθηκαν σὲ φυλλάδια καὶ διανεμήθηκαν σὲ διάφορες πόλεις, στὶς ὁποῖες εἶχε βαλεῖ ὑποψηφιότητα ὁ κ. Θεόκλητος. Τὰ πρῶτα φυλλάδια εἶχαν κυκλοφορήσει στο Βόλο, (ὅταν μητροπολίτης ἐκεῖ ἦταν ὁ μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος) καὶ ἔγιναν ἀφορμὴ νὰ μὴν ἐκλέγει ὡς μητροπολίτης Δημητριάδος ὁ κ. Κουμαριανός. Ἀργότερα, οἱ πράξεις του καὶ τὰ φυλλάδια, ἀκολούθησαν τὸν κ. Θεόκλητο καὶ σὲ ἄλλες πόλεις, ὅπου πάλι ἐπεδίωξε νὰ γίνει Μητροπολίτης, ἔγιναν δὲ ἀφορμὴ νὰ μὴν γίνει ἀποδεκτὸς οὔτε στὴ Μητρόπολη Μεσσηνίας, οὔτε στὴν Κόρινθο καί, τελευταῖα, νὰ ἀναγκαστεῖ νὰ ἀναβάλει τὴν ἐπίσκεψή του σὲ Μητρόπολη τῆς Β. Ἑλλάδος, ὅπου εἶχε προγραμματιστεῖ νὰ παραστεῖ καὶ νὰ συνεορτάσει μὲ τὸν ἐπισκοπό της.
Γνώστης τῶν περισσοτέρων ἀπὸ αὐτὰ ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος, γι’ αὐτὸ καὶ εἶχε ἐκφραστεῖ κατὰ τοῦ κ. Θεοκλητοῦ μετὰ λόγου γνώσεως (πρὶν κἀν γίνει ἐπίσκοπος), λέγοντας ὅτι εἶναι «ἀκατάλληλος» γι’ αὐτὴ τὴ θέση! Ἡ «πρόβλεψή» του ἐκείνη περὶ ἀκαταλληλότητος (ὅπως φάνηκε) ἐπιβεβαιώθηκε πλήρως, ἀφοῦ τὸ ὄνομα τοῦ κ. Θεόκλητου ἐνεπλάκη στὸ παραδικαστικὸ κύκλωμα καὶ σὲ ἄλλες «ἀταξίες» ποὺ ἐπιφέρουν καθαίρεση.
Παρά ταῦτα, ἐδῶ κι ἕνα χρόνο περίπου, ὁ κ. Ἀμβρόσιος ἐπιχειρεῖ νὰ ἐπιβάλλει ἐτσιθελικὰ ὡς πνευματικὸ Πατέρα τῶν Αἰγιωτῶν τὸν κ. Θεόκλητο. Αὐτόν ποὺ σὲ διάρκεια χρόνου κατασκανδάλισε τὸ πανελλήνιο· αὐτὸν ὁ ὁποῖος δὲν ἐπεδίωξε νὰ ἀποδείξει τὴν ἀθωότητά του (ἐκείνη τὴν κρίσιμη στιγμὴ τοῦ 2005), ἀφοῦ μὲ τὴν διεξαγωγὴ ἐκκλησιαστικῆς δίκης θὰ ξεκαθάριζαν τὰ πράγματα καὶ θὰ ἔπαυε τὸ σκάνδαλο, ἐὰν ἀποτελοῦσε σκευωρία· καὶ δὲν τὸ ἔκανε, ἐπειδή, ὡς συνάγεται ἀπὸ τὰ δημοσιεύματα, δὲν ἐφαίνετο εὔκολη ἡ ἀθώωσή του. Καὶ τὶ ἔκανε ὁ κ. Θεόκλητος; Ὑπέβαλε «αὐτοβούλως» τὴν παραιτήσή του, μὲ τὴν ὑπόδειξη καὶ τὴν στήριξη τοῦ τότε ἀρχιεπισκόπου καὶ πνευματικοῦ τοῦ πατρὸς κ. Χριστοδούλου! Ἔτσι, ἡ ὑποθεσή του μπῆκε στο ἀρχεῖο!

Καὶ τώρα, λοιπόν, ἀφοῦ πέρασαν ἕξι χρόνια σιωπῆς, αἰφνιδίως ὁ κ. Ἀμβρόσιος παρέδωσε στὴ λήθη ὅ,τι εἶχε γράψει ἐναντίον του, ἄλλαξε γνώμη γιὰ τὴν καταλληλότητα τοῦ κ. Θεοκλητοῦ, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἐνοχή του. Καὶ μετερχόμενος τακτικὲς πολιτικῶν συμβιβασμῶν, τώρα, ὄχι μόνο τὸν θεωρεῖ κατάλληλο ὡς ἐπίσκοπο, ἀλλὰ τὸν προορίζει γιὰ …διαδοχό του! Καὶ γιὰ νὰ ἐπηρεάσει τὸν ἀγνοοῦντα λαό, πλέκει  τὸ ἐγκώμιό του, παρουσιάζοντας τὶς πράξεις ἐκεῖνες ποὺ μᾶς κατασκανδάλισαν ὡς πράξεις θυσίας· καὶ τιμῶντας τον μὲ φωτοστέφανο μάρτυρος δηλώνει: «τὸν τιμῶ ὑπερβαλλόντως», γιατὶ «θυσιάστηκε» γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο!……
Περισσότερα στην· “ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ”

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 8th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ· http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com

69717295

AΠOKAΛΥΠTIKO BINTEO

Ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ HOWARD ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ

_________

______

ΕΛΛΑΔΑ, ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Sofokleous 10.gr

Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από δανεικά (καμία χώρα, όπως και καμία επιχείρηση δεν εξυγιαίνεται με τοκογλυφικά δάνεια), αλλά από παραγωγικές επενδύσεις και από θέσεις εργασίας. Η κατανάλωση ελληνικών προϊόντων βοηθάει και τα δύο.

Σήμερα είναι πλέον εμφανές ότι, η Ευρωζώνη κινδυνεύει να καταρρεύσει ολοκληρωτικά – με κίνδυνο να παρασυρθεί ολόκληρος ο πλανήτης σε μία τεράστια οικονομική κρίση, άνευ ιστορικού προηγουμένου. Εάν δεν ενωθεί πολιτικά, ιδιαίτερα εάν δεν «τυπώσει» αμέσως χρήματα η ΕΚΤ (αγοράζοντας ομόλογα των ελλειμματικών χωρών και σταθεροποιώντας τα επιτόκια δανεισμού τους), το τέλος θα είναι σύντομο και επώδυνο – ενώ μάλλον δεν θα αποφευχθεί, εάν δεν «απελαθεί» επιτέλους η Γερμανία, η οποία είναι ίσως το μοναδικό πρόβλημα της Ευρωζώνης. Περισσότερα…

959________

Μία άποψι

EΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ

Πριν 10 χρόνια η Ελλάδα είχε το εθνικό της νόμισμα. Οι συναλλαγές γίνονταν ομαλά και ο κόσμος εισέπραττε τις συντάξεις και τους μισθούς του, η δε αποδοτικότητα στην πληρωμή φόρων είχε ξεπεράσει το 92% των βεβαιωμένων φόρων.

Ξαφνικά μέσα σε λίγες μέρες η κοινωνία μας είδε τη μικρή φιάλη εμφιαλωμένου νερού από 50 δραχμές να πηγαίνει στα 50 λεπτά. Αυτό μεταφράζεται σε υπερπληθωρισμό 340% σε σχέση με την αρχική ισοτιμία μετατροπής μέσα σε μια ημέρα, ή με άλλα λόγια η πραγματική ισοτιμία μετατροπής για το λαϊκό εισόδημα ήταν στην πραγματικότητα περίπου 1 ευρώ προς 1.000 δρχ. αντί για 1 ευρώ προς 340,75 δρχ.

Για παράδειγμα ένας μέσος μισθός των 200.000 δρχ του 1997 με 25 ημέρες εργασίας ή με 8.000 δρχ ημερομίσθιο, αγόραζε 10 λίτρα βενζίνη με 160 δρχ το λίτρο δηλαδή 1.600 δρχ., ένα πακέτο τσιγάρα 350 δρχ και μια μερίδα φαγητό σε εστιατόριο προς 1.000 δρχ. Σύνολο 2.950 δρχ. Περίσσευαν 5.050 δρχ για αποταμίευση, επένδυση, διασκέδαση κλπ.

Σήμερα ένας εργαζόμενος με 750 ευρώ που θεωρείται και καλός παίρνει 30 ευρώ ημερησίως. Από αυτά δίνει για 10 λιτρα βενζίνη από 1.6 ευρώ το λίτρο16 ευρώ, για ένα πακέτο τσιγάρα 4.20 ευρώ και για μια μερίδα φαγητό 8 ευρώ. Σύνολο 28.20 ευρώ τα οποία αντιστοιχούν στα 2.950 δρχ του 1997. Τι περισσεύει; Μόλις 1.80 ευρώ. Δηλαδή η μείωση στο ποσόν αποταμίευσης ή και για κατανάλωση σε άλλα είδη με βάση την αρχική ισοτιμία ένταξης στο ευρώ είναι τερατώδης, 823%.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο έντεχνα μας έβαλαν στο ευρώ και πόση μείωση υπέστησαν οι πραγματικοί μισθοί; Η μείωση αυτή στην αγοραστική αξία του εισοδήματός μας, όπως λέγεται, είναι τρομακτική. Μετά από 10 χρόνια και ονομαστική αύξηση στο μισθό του παραδείγματος, αυτός υπέστη πραγματική μείωση 326%, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας το έχασε από την πρώτη στιγμή ένταξης στο ευρώ.
Και τι θα πάθουμε αν έλθουμε και πάλι στη δραχμή;
Χαρούπια και αγκωνάρια τρώγαμε πριν μπούμε στο ευρώ (δηλαδή μέχρι το 2002); Τη δεκαετία του 70, του 80 και του 90; Ακόμα και πιο πίσω, το 50 και το 60, πέτρες τρώγανε οι Έλληνες; Γιατί δεν ρωτάμε τους πατεράδες και τους παππούδες μας όσοι δεν γνωρίζουμε τι γινόταν τις περιόδους που αναφέραμε; Όσοι πάλι τα ζήσαμε, γιατί δεν λέμε την αλήθεια στο λαό αλλά τον τρομοκρατούμε;
Μπορεί το κόστος δανεισμού να γίνει δυσβάσταχτο αλλά μήπως δεν είναι σήμερα; H δεν θα είναι για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια με το Ευρώ;
Αντί λοιπόν κάποιοι να καταστροφολογούν, θα έπρεπε να βγουν τίμια και να εξηγήσουν πως με το ευρώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ, απλά παράταση της χρεωκοπίας! Αντίθετα με τη δραχμή, θα υπάρξει περίοδος προσαρμογής – ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΕΙΝΑΣ, ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ – και θα γίνει πραγματική επανεκκίνηση της Οικονομίας!
Θα ξαναθυμηθούμε επιτέλους να παράγουμε μόνοι μας ό,τι μας χρειάζεται, τουλάχιστον για τη διαβίωσή μας! Ναι, Μπορεί να στερηθούμε στην αρχή κάποια προϊόντα αλλά τουλάχιστον θα έχουμε να φάμε, δεν θα ψάχνουμε τους ντενεκέδες και τους κάδους, όπως στην κατοχή που μας ξαναεπιβάλουν.
Φυσικά, απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει ομαλή επιστροφή στη δραχμή είναι ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, που θα προστατέψει τον λαό από τους κερδοσκόπους και τους μαυραγορίτες!
Αυτή είναι η αλήθεια και δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερος κόσμος, παρά τον ανελέητο ειδησεογραφικό και τηλεοπτικό βομβαρδισμό, καταλαβαίνει και ζητά επιστροφή στη δραχμή!
Καλύτερα λοιπόν ελεύθεροι και σχετικά φτωχοί για ένα μικρό διάστημα, παρά μόνιμα φτωχοί και αιωνίως σκλάβοι.

Γιάννης Κανατσέλης

http://www.pireasnews.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=93174:2011-11-08-23-13-24&catid=97:2011-01-08-11-02-45&Itemid=177

Με εκτίμηση,
http://www.pireasnews.gr

_____

ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 5th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

κυβερνηση Παπαδημου & The Group of Thirty

___

______

υτή τη συμφωνία (EFSF) θα την υπογράψετε κ. Βουλευτές ;

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 4th, 2011 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
Θεμα: APOKALYPTIKO

Αυτή τη συμφωνία (EFSF) θα την υπογράψετε κ. Βουλευτές ;;

Προσέξτε τώρα τι γίνεται…
Η νέα δανειακή σύμβαση δεν θα έχει τη μορφή της πρώτης σύμβασης ,καθώς «ο διακανονισμός γίνεται μέσω EFSF»Την σύμβαση EFSF όμως την έχει ήδη υπογράψει ο Παπακωνσταντίνου από 7/6/2010.
Ας δούμε όμως δυο επίμαχες παραγράφους (15 και 16) του EFSF.
15. MISCELLANEOUS

(1) If any one or more of the provisions contained in this Agreement should be or become fully or in part invalid, illegal or unenforceable in any respect under any applicable law, the validity, legality and enforceability of the remaining provisions contained in this Agreement shall not be affected or impaired thereby. Provisions which are fully or in part invalid, illegal or unenforceable shall be interpreted and thus implemented according to the spirit and purpose of this Agreement. (2) The Preamble to this Agreement forms an integral part of this Agreement. (3)Each of the Parties hereby irrevocably and unconditionally waives all immunity to which it is or may become entitled, in respect of itself or its assets or revenues, from legal proceedings in relation to this Agreement including, without limitation, immunity from suit, judgment or other order, from attachment, arrest, detention or injunction prior to judgment, and from any form of execution and enforcement against it, its assets or revenues after judgment to the extent not prohibited by mandatory law.

Και στα ελληνικά:

Κάθε ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη με την παρούσα ο αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.


Σας θυμίζει τίποτα η πιο πάνω απίστευτη παράγραφος-δέσμευση ;

Eίναι ακριβώς ίδια, πιστή αντιγραφή αντίστοιχης παραγράφου της δανειακής σύμβασης !!!

Δείτε τώρα τι γράφει η επόμενη παράγραφος του EFSF
Η σύμβαση διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο…
16.GOVERNING LAW AND JURISDICTION
(1) This Agreement and any non-contractual obligations arising out of or in connection with it shall be governed by and shall be construed in accordance with English law.
(2) Any dispute arising from or in the context of this Agreement shall be settled amicably. In the absence of such amicable agreement, the euro-area Member States agree that to the extent it constitutes a dispute between them only, it shall be submitted to the exclusive jurisdiction of the Court of Justice of the European Union. To the extent there is a dispute between one or more euroarea Member States and EFSF, the Parties agree to submit the dispute to the exclusive jurisdiction of the Courts of the Grand Duchy of Luxembourg.

Η δανειακή σύμβαση, η ταφόπλακα της εθνικής μας κυριαρχίας σας θυμίζουμε ότι δεν πέρασε ποτέ από την Βουλή…Απλά την είχαν επισυνάψει σαν συνημμένο !!
Όμως την σύμβαση EFSF την έχει ήδη υπογράψει ο Παπακωνσταντίνου από 7/6/2010.
Τώρα λοιπόν και σύμφωνα με τις αποφάσεις της Ε.Ε θα πάμε σε νέα σύμβαση με βάση το EFSF.
Η σύμβαση όμως αυτή θα πρέπει να περάσει από την βουλή και στην συνέχεια να υπογραφεί.
Έλα όμως, που ο Παπακωνσταντίνου έχει ήδη υπογράψει την EFSF και τους απαράδεκτους όρους που απεμπολούν την εθνική κυριαρχία..
Για αυτό ο Βενιζέλος προσπαθούσε να μην χρεωθεί μόνος την όλη ιστορία και να νομιμοποιήσει τόσο την δανειακή, την συμφωνία EFSF, όσο και την νέα σύμβαση δανεισμού.

Συνταγματολόγος είναι, φιλόδοξος είναι και για αυτό άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο, να χρειάζονται 180 ψήφοι για την επικύρωσή της νέας σύμβασης.
Διαβάστε το κείμενο της συμφωνίας EFSF.

50751263unled7

Η Μπιλντερμπεργκ στο τιμονι

Τα τελευταία πέντε εικοσιτετράωρα η Ελλάδα και η γειτονική Ιταλία, δύο χώρες με οικονομικά προβλήματα και πολιτικά αδιέξοδα, όλως περιέργως παρακολουθούν τις εξελίξεις να καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Δύο στελέχη της «Τριμερούς Επιτροπής» μιας πανίσχυρης διεθνούς οργάνωσης με παγκόσμια δραστηριότητα από το 1973, στελεχωμένη από την ελίτ της διεθνούς οικονομίας, με επιχειρηματίες και οικονομολόγους, τραπεζίτες και νομικούς ανώτατου βεληνεκούς, δύο οικονομικοί παράγοντες με καριέρα σε κεντρικές τραπεζικές θέσεις, αναλαμβάνουν το τιμόνι των χωρών τους ως πρωθυπουργοί. Να σημειωθεί ότι και οι δύο δεν έχουν εκλεγεί.
Επίσης και οι δύο εμφυτεύονται με την δραστική παρέμβαση των ισχυρών χωρών της Ευρώπης. Ο Λουκάς Παπαδήμος και ο Μάριο Μόντι είναι «σωτήρες», «Μεσσίες» ή απλά υλοποιούν προειλημμένες αποφάσεις συγκεκριμένων κέντρων
;…..

Περισσότερα·http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=417797&cid=6

959