Ομιλία του Μητροπολίτη Αυγουστίνου ΦΛΩΡΙΝΑΣ

LA DUMINICA DINAINTEA NAŞTERII LUI HRISTOS Την Κυριακή πριν από τη Γέννηση του Χριστού

(MATEI 1, 1-25) (Ματθ. 1, 1-25)

„…şi vei chema numele Lui Iisus” (Matei 1, 21) «… Και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν» (Ματθ. 1, 21)

Iubiţii mei, cât de repede trece timpul! Αγαπημένη μου, το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός! Peste puţin timp vom sărbători pentru încă o dată marea sărbătoare a Naşterii lui Hristos. Σε λίγο θα γιορτάσουμε τη μεγάλη γιορτή για άλλη μια φορά από τη γέννηση του Χριστού. De aceea, duminica aceasta se numeşte Duminica dinaintea Naşterii lui Hristos. Ως εκ τούτου, αυτή την Κυριακή καλείται Κυριακή πριν από τη Γέννηση του Χριστού.

***

Sfânta noastră Biserică a hotărât să se citească astăzi ca Evanghelie începutul sau primul capitol din prima Evanghelie, cea după Matei. Este un catalog al strămoşilor lui Hristos. Ιερός Ναός μας αποφάσισε να διαβάσει το Ευαγγέλιο σήμερα ως την αρχή ή το πρώτο κεφάλαιο του πρώτου Ευαγγελίου, που του Ματθαίου. Είναι ένας κατάλογος των προγόνων του Χριστού.

– Dar a avut strămoşi Hristos?… – Αλλά ο Χριστός είχε προγόνους …

Ca Dumnezeu fără început, nu a avut. Ο Θεός, χωρίς αρχή, δεν το έκανε. Drept tată îl are pe Tatăl cel Ceresc. Ως πατέρας έχει τον Πατέρα στον ουρανό. Dar odată ce sa arătat pe pământ, ca om desăvârşit în afară de păcat, înseamnă că a purtat trup din curatele sângiuri ale Preasfintei Născătoare de Dumnezeu . Αλλά μόλις εμφανίστηκε στη γη, ο τέλειος άνθρωπος, εκτός από την αμαρτία, σημαίνει ότι το σώμα που πραγματοποιήθηκε στο κηδεμονίας sângiuri της Αγίας Μητέρας του Θεού. Şi sa născut într-un mod supranatural. Και γεννήθηκε σε ένα υπερφυσικό τρόπο. Tată pământesc nu are, ci doar mamă. Mama Sa este Preasfânta (Panaghia) noastră. Κανένα ανθρώπινο πατέρα, αλλά η μητέρα. Μητέρα Αγία (Παναγία) μας. Iarăşi, părinţi ai Preasfintei sunt Ioachim şi Ana, iar părinţii lui Ioachim şi ai Anei sunt alţii şi aşa mai departe. Και πάλι, οι γονείς των Μακάριοι οι Ιωακείμ και η Άννα, και οι γονείς του Ιωακείμ και η Άννα από τους άλλους και ούτω καθεξής. În felul acesta se formează un mare lanţ de strămoşi. Έτσι, υπάρχει μια μεγάλη αλυσίδα των προγόνων.

Primul inel al lanţului strămoşilor lui Hristos este o mare personalitate istorică, Avraam . Το πρώτο δαχτυλίδι της αλυσίδας των προγόνων του Χριστού είναι μια μεγάλη ιστορική προσωπικότητα, τον Αβραάμ. Lui Avraam, după cum am auzit la Apostol, i sa făcut o mare făgăduinţă şi anume că din urmaşii săi, din seminţia lui Iuda, se va naşte Izbăvitorul. Αβραάμ, όπως ακούσαμε τον Απόστολο, έγινε μια μεγάλη υπόσχεση, δηλαδή ότι από τους απογόνους του, τη φυλή του Ιούδα, Λυτρωτή γεννιέται.

Conform acestui catalog, de la Avraam până la David sunt paisprezece neamuri, de la David până la strămutarea în Babilon sunt paisprezece neamuri şi de la strămutarea în Babilon până la naşterea lui Hristo s sunt iarăşi paisprezece neamuri (Matei 1, 17). Σύμφωνα με τον κατάλογο, από τον Αβραάμ να τον David είναι δεκατέσσερις γενιές από τον David μέχρι την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας είναι δεκατέσσερις γενιές και από τη Βαβυλώνα με τη γέννηση του Χρίστο και είναι πάλι δεκατέσσερις γενιές (Ματθ. 1, 17). Aproape cincizeci de nume, care nu ne impresionează. Σχεδόν πενήντα ονόματα που δεν μας εντυπωσιάζουν. Sunt evreieşti şi ni se pare obositor să auzim „ a născut…”, „ a născut…” , „ a născut…” , până ce coboară scara strămoşilor să ajungă la Fecioara Maria, din care sa născut Hristos. Υπάρχουν Εβραϊκά και φαίνεται κουραστικό να ακούσει «τον πατέρα …» «γεννήθηκε …» «γεννήθηκε …» έως ότου οι πρόγονοι για να κατέβει σκαλοπάτια στην Παναγία, στην οποία γεννήθηκε ο Χριστός.

Însă aceste nume, pe care noi acum le ascultăm cu indiferenţă, în acele vremuri creau o mare impresie. Αλλά αυτά τα ονόματα, τα οποία ακούμε τους τώρα με την αδιαφορία, την εποχή εκείνη δημιουργήθηκε μια μεγάλη εντύπωση. Dintre ei unii erau generali, alţii erau conducători, alţii profeţi, alţii patriarhi, alţii împăraţi, alţii bogaţi, alţii înţelepţi precum Solomon, David şi alţii. Acum nu mai impresionează. Μεταξύ αυτών ήταν μερικές γενικές, άλλες ήταν οι ηγέτες, κάποιοι προφήτες, κάποια πατριάρχες, κάποιοι βασιλιάδες, μερικοί πλούσιοι, άλλοι σοφοί, όπως ο Σολομών, ο Δαβίδ και άλλοι. Τώρα δεν εντυπωσιάζουν. Ce înseamnă asta? Τι σημαίνει αυτό; După cum aceste nume au fost uitate, aşa şi toate câte astăzi impresionează şi se aud şi se promovează, după 50-100 de ani cine îşi va mai aminti de ele? Δεδομένου ότι αυτά τα ονόματα έχουν ξεχαστεί, οπότε όλα αυτά εντυπωσιακά και να ακούσουν σήμερα προωθούνται μετά από 50-100 χρόνια που θα θυμούνται τους ακόμα; Undeva, pe vreo pagină a istoriei, cu litere mici, se va scrie că au trecut pe pământ. Se sting ca focurile de artificii şi ca licuricii. Κάπου, σε κάποια σελίδα της ιστορίας, με μικρά γράμματα θα γραφτεί ότι έχουν περάσει πάνω στη γη. Απενεργοποιήστε τα πυροτεχνήματα και τις πυγολαμπίδες. Concluzia? „Deşertăciunea deşertăciunilor, toate sunt deşertăciune” Το συμπέρασμα; «Vanity του ματαιοδοξίες, όλα είναι ματαιοδοξία» (Ecclesiast 1, 2) . (Εκκλησιαστής 1, 2). Zero bogăţiile, funcţiile, zero toate. Un singur lucru rămâne: împlinirea voii lui Dumnezeu. . Zero πλούτο, τις λειτουργίες, το μηδέν ό, τι ένα πράγμα παραμένει: η εκπλήρωση της θέλησης του Θεού.

Dar dacă numele istoriei israelite şi universale şi ale vieţii contemporane se afundă în adâncul timpului, un singur nume rămânea pururea în actualitate, spre pizma demonilor – care? Αλλά αν το όνομα της ιστορίας του Ισραήλ και τη σύγχρονη ζωή και καθολική βυθίζονται στα βάθη του χρόνου, ένα όνομα παρέμεινε πάντα στην επικαιρότητα, να ζηλέψει δαίμονες – ποιος; Este acela care a fost dat Dumnezeiescului Prunc. Îngerul, la porunca Domnului, a spus lui Iosif, ocrotitorului Preasfintei: „Şi vei chema numele Lui Iisus” (Matei 1, 21). Ce înseamnă numele „Iisus” ? Nu este elin, este evreiesc şi tradus în elină înseamnă „Mântuitor”. Adică acel copil care se va naşte este Mântuitorul. . Είναι αυτός που έδωσε Θείο Βρέφος Angel, την εντολή του Κυρίου, δήλωσε ο Joseph, προστάτη του Αγίου: «και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν» (Ματθ. 1, 21) Τι σημαίνει το όνομα «Ιησούς» Όχι Elin, είναι.; Οι Έλληνες που μεταφράζεται στα εβραϊκά και σημαίνει «Σωτήρας.» Αυτό είναι το παιδί που είναι ο Σωτήρας γεννιέται. Vă rog să fim atenţi la numele acesta, „ cel mai presus de orice nume” (Filipeni 2, 9). Παρακαλώ να είστε προσεκτικοί για να το όνομα, «το υπέρ παν όνομα» (Φιλιππησίους 2, 9). De ce sa numit Hristos „Mântuitor” ? Ο λεγόμενος Χριστός «Σωτήρας»; Trebuie să dăm o explicaţie. Πρέπει να δώσετε μια εξήγηση.

***

Aici pe pământ, unde trăim de când omul a fost izgonit din Rai, în orice parte, omul este biciuit de diversitatea nereuşitelor şi nenorocirilor, care sunt consecinţele vieţii lui păcătoase. Εδώ στη Γη, όπου ζούμε αφού ο άνθρωπος ήταν εξόριστος από τον ουρανό, σε οποιοδήποτε μέρος, ο άνθρωπος είναι χτυπημένη αποτυχίες και κακοτυχίες της διαφορετικότητας, τις συνέπειες της αμαρτωλής ζωής του. Foamete, sete, lipsă de îmbrăcăminte şi de acoperiş, boli… Acestea sunt nenorocirile, relele, pe care încearcă să le şteargă. Η πείνα, δίψα, γύμνια και την οροφή, ασθένειες … Είναι κακό, κακό, προσπαθούν να διαγράψετε. Dar există şi altele. Υπάρχουν όμως και άλλοι. Mai există relele naturale. Υπάρχουν φυσικά κακά. Astfel de rele sunt cutremurul, seceta, inundaţia, incendiul, epidemiile, bolile incurabile precum cancerul şi în cele din urmă moartea. Τέτοιες κακά είναι σεισμός, ξηρασία, πλημμύρα, πυρκαγιά, ασθένεια, ανίατες ασθένειες όπως ο καρκίνος και τελικά στο θάνατο. Toate acestea sunt rele groaznice. Όλα αυτά είναι τρομερό κακό.

Dar nu v-am spus încă nimic. Αλλά είπα ακόμα τίποτα. Există ceva mai grav – Dumnezeu să ne lumineze să înţelegem lucrul acesta. Singurul rău care constituie rădăcina a tot răul, a întregii noastre ticăloşii – şi, din nefericire, nu-i dăm importanţa care i se cuvine – în limba Sfintei Scripturi se numeşte păcat . Υπάρχει κάτι πιο σοβαρό – ο Θεός να μας φωτίσει για να κατανοήσουμε αυτό το μόνο κακό είναι η ρίζα όλων των κακών, όλα τα καθάρματα μας -. Και, δυστυχώς, δεν δίνουν σημασία που του αξίζει – στην Αγία Γραφή ονομάζεται αμαρτία . De acolo provin toate relele; cauza este păcatul. Από εκεί προέρχονται όλα τα κακά, επειδή είναι αμαρτία. Ne îngrozim când auzim de cancer, însă păcatul nu ne provoacă frică. Είμαστε φρίκη όταν ακούμε για τον καρκίνο, αλλά την αμαρτία μας προκαλεί φόβο. Ne jucăm cu el, precum copiii se joacă de Anul Nou cu jucăriile ce le primesc în dar de Sfântul Vasile. Έχουμε παίξει μαζί του, καθώς τα παιδιά παίζουν με τα παιχνίδια της Πρωτοχρονιάς λαμβάνουν τους αλλά Αγίου Βασιλείου. Nu îl luăm în considerare deloc, şi cu toate acestea el biciuieşte umanitatea. Fie ca adulter, şi desfrânare, şi destrăbălare, fie ca îndrăcire a gâtlejului şi îndrăcire a pântecelui, fie ca gelozie şi invidie, fie ca mânie şi supărare şi înverşunare, fie ca răutate şi ură şi răzbunare şi crimă, păcatul, acesta este izvorul a toată ticăloşia. Μην το σκεφτείτε καθόλου, και όμως μαστίγια ανθρωπότητας. Είτε μοιχεία και την πορνεία, και ακολασία, ή όπως στην κατοχή του λαιμού και κατείχε τη μήτρα, ή ως ζήλια και φθόνο, το θυμό και τη θλίψη και να είναι τόσο σκληρά ή την κακία και το μίσος και την εκδίκηση και τη δολοφονία, την αμαρτία, αυτό είναι η πηγή όλων των κακία. Dacă s-ar putea printr-o minune să se dezrădăcineze acesta, pământul s-ar transforma în rai. Αν μπορούσατε να με ένα θαύμα για να το ξεριζώσει, η γη θα γίνει παράδεισος.

Cine ne va mântui? Ποιος θα μας σώσει; Şi dacă noi vom tăcea, până şi pietrele vor striga: Unul singur mântuieşte! Desigur, deschizând istoria, oricine va putea să numere vreo 155 de persoane, pe care popoarele, pentru mici servicii pe care aceştia le-au adus, îi numeşte „mântuitori” sau “salvatori”. Aceştia sunt salvatori mici. Και αν εμείς σιωπούμε, ακόμα και οι πέτρες θα φωνάξουν:! Μόνο ένας σώσει Φυσικά, το άνοιγμα ιστορία, ο καθένας θα είναι σε θέση να μετρήσει περίπου 155 ανθρώπους, τους λαούς, για μικρές υπηρεσίες που έχουν φέρει τους αποκαλεί «σωτήρες »ή« σωθεί. «Είναι μικρά διασώστες. Salvatorul sau Mântuitorul (prin excelenţă) este Unul singur: Hristos. Σωτήρα και Λυτρωτή (κατ ‘εξοχήν) είναι ένας: ο Χριστός.

***

Dacă cineva îţi face un bine, îl ţii minte, îl consideri binefăcător. Αν κάποιος κάνει ένα καλό, θυμηθείτε το, ότι είναι ευεργετική. Faţă de medic, de pildă, care te-a vindecat, îţi exprimi recunoştinţa. Σε σύγκριση με το γιατρό, για παράδειγμα, που έχει επουλωθεί, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη. Însă superior tuturor binefăcătorilor este Hristos, deoarece ne mântuieşte de cel mai mare rău, de păcat. Αλλά το καλύτερο από όλα ευεργετών είναι ο Χριστός, γιατί εξοικονομεί το μεγαλύτερο κακό της αμαρτίας. Mântuieşte prin Biserica Sa. Este adevăratul Mântuitor – o simţim? Εκτός από την Εκκλησία είναι ο αληθινός Σωτήρας -. Αισθανόμαστε; Doar cine-şi simte păcătoşenia sa şi spune ca şi vameşul „Dumnezeule, milostiv fii mie, păcătosului” (Luca 18, 13), sau precum fiul cel risipitor „ Greşit-am la cer şi înaintea Ta” (Luca 15, 18), sau precum tâlharul, „Pomeneşte-mă, Doamne, când vei veni întru Împărăţia Ta ” (Luca 23, 42), acela înţelege că Hristos este Mântuitorul. Μόνο αυτός που αισθάνεται αμαρτίες του και φοροεισπράκτορα και είπε: «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» (Λουκ. 18, 13), ή όπως ο άσωτος «Έχουμε αμάρτησα στον ουρανό και πριν από εσένα» (Λουκ. 15, 18), ή σαν κλέφτης, «Να με θυμάσαι, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου» (Λουκ. 23, 42), που σημαίνει ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας.

Şi sigur că nu este suficient doar să spui că este Mântuitorul oamenilor, în general. Και σίγουρα αυτό δεν είναι αρκετό να πούμε ότι είναι ο Σωτήρας των ανθρώπων, σε γενικές γραμμές. Trebuie să simţi că este şi Mântuitorul tău personal. Şi Dumnezeu te va învrednici să simţi acest lucru, dacă te vei pleca întru pocăinţă şi vei spune păcatele tale părintelui tău duhovnicesc, dacă te vei mărturisi. Θα πρέπει να αισθάνονται ότι είναι ο προσωπικός Σωτήρας σου. Και ο Θεός θα τιμήσει αισθάνεστε αυτό, αν πάτε πλήρως μετανοήσουν για τις αμαρτίες σας και λέτε πνευματικός πατέρας σας, αν θα ομολογήσουν. Atunci vei simţi că pleacă deasupra ta un munte şi vei simţi faţă de Hristos o adâncă recunoştinţă. Εάν θεωρείτε ότι θα σας πάνω από ένα βουνό και θα νιώσετε μια βαθιά ευγνωμοσύνη προς τον Χριστό.

Aceasta a simţit-o tâlharul pe cruce, aceasta au simţit-o apostolii, martirii, toţi sfinţii, ca de pildă, Sfântul Ignatie Teoforul, episcopul Antiohiei. Când îl duceau la Roma ca să-l arunce la fiare, scria despre Hristos: „ Iubirea mea se răstigneşte, adică Hristos este iubirea inimii mele” . Ένιωσα ληστή στον σταυρό, που αισθάνθηκαν οι απόστολοι, μάρτυρες, όλοι οι άγιοι, για παράδειγμα, ο Άγιος Ιγνάτιος, επίσκοπος Αντιοχείας Όταν πήγε στη Ρώμη για να τον ρίξει στα σίδερα, έγραψε του Χριστού: «. Crucify αγάπη μου, ότι ο Χριστός είναι η αγάπη της καρδιάς μου. « Mici iubiri mai mişcă astăzi neamul nostru trupesc; doar sexul. Μικρές αγάπη Μαΐου σήμερα το έθνος μας κινούμενο σώμα, απλά σεξ. Nu-l condamn, Dumnezeu la sădit; dar nu ca să stingă toate celelalte iubiri. Neamul nostru, neamul sodomiţilor şi al gomorenilor, nu cunoaşte alte iubiri. Μην καταδικάζουμε, ο Θεός που φυτεύτηκαν, αλλά όχι να εξαλείψει όλους τους άλλους την αγάπη. Ανθρώπους μας, το έθνος και Σοδομίτες gomorenilor, δεν γνωρίζει την αγάπη. Pe drept cuvânt a spus un filosof, că epoca noastră este fără iubire, crudă. Πολύ σωστά είπε ένας φιλόσοφος, ότι η εποχή μας δεν είναι αγάπη, σκληρή. Dacă nu-L iubeşti pe Hristos, n-ai înţeles nimic, degeaba ai venit pe pământ. Iubirile frumoase sunt iubirea faţă de ştiinţă, iubirea faţă de patrie, dar mai presus de toate este iubirea faţă de Hristos . Αν δεν αγαπούν τον Χριστό, έχετε καταλάβει τίποτα, τίποτα που ήρθε στη γη. Αγάπη είναι όμορφη αγάπη της επιστήμης, αγάπη για την πατρίδα, αλλά πάνω από όλα είναι η αγάπη του Χριστού. În anii de de mult, numele lui Hristos era cel mai dulce lucru. Στα χρόνια καιρό, το όνομα του Χριστού ήταν το πιο γλυκό πράγμα. Bunica îl lua pe genun chii ei pe micul copilaş, îl învăţa să-şi facă semnul crucii, iar primul cuvânt pe care-l învăţau să zică era Hristos . Γιαγιά το πάρει βαθιά Chii μικρό παιδί της, θα μάθετε να κάνετε το σταυρό και η πρώτη λέξη που έμαθα να πω ήταν ο Χριστός. Am văzut astfel de exemple. Είδαμε παραδείγματα. Acum, din nefericire, iubirea dumnezeiască nu numai că sa stins, dar uneori se preface cu desăvârşire în ură satanică. Τώρα, δυστυχώς, θεία αγάπη, όχι μόνο έχασαν τη ζωή τους, αλλά μερικές φορές προσποιείται ότι μισούν απολύτως σατανική.

Când eram predicator în Krevena şi cutreieram pe munţi înalţi, acolo pe unde treceam, aud deodată o înjurătură; pentru prima oară auzeam o astfel de înjurătură. Măi, măi! – zic: Ce este aici? Όταν ήμουν ιεροκήρυκας στην Krevena και περιπλανήθηκε στα βουνά, εκεί που πήγαινα, ακούει ξαφνικά μια κατάρα, για πρώτη φορά άκουσα τέτοια κατάρα Καλά, καλά – Πες:.! Τι είναι αυτό; Dracii locuiesc pe-aici? Deci m-am apropiat şi am privit: în spatele unui copac şedea un tată, avea pe genunchii săi un băieţel şi-l învăţa să-L înjure pe Hristos! Devils ζουν εδώ γύρω Έτσι πλησίασα και κοίταξα:? Πίσω από ένα δέντρο sat Α, πατέρας είχε ένα μικρό αγόρι στα γόνατά του και έμαθε για την κατάρα του Χριστού! Dumnezeul meu, încă nu s-au transformat stelele în fulgere ca să cadă în capetele noastre? Unde este iubirea faţă de Hristos? Θεέ μου, δεν έχουν ακόμα μετατραπεί σε αστέρια που πέφτουν αστραπές στα κεφάλια μας; Πού είναι η αγάπη του Χριστού;

Însă chiar dacă Hristos este înjurat şi necinstit, numele Său va rămâne veşnic. Αλλά ακόμα και αν ο Χριστός είναι καταραμένη και μολυσμένη, το όνομά του θα παραμείνει για πάντα. După cum norii negri nu pot să şteargă soarele, aşa înjurăturile nu pot să şteargă numele lui Hristos. Va rămâne în veacul veacurilor, în ciuda demonilor. Όπως μαύρα σύννεφα δεν μπορεί να διαγράψει από τον ήλιο, έτσι ορκωμοσία δεν μπορεί να διαγράψει το όνομα του Χριστού. Εμείς διαρκή αιώνες, παρά τα δαιμόνια. Doresc ca în ţara noastră să nu se audă nicio înjurătură, ci mici şi mari, bărbaţi şi femei, toţi fără excepţie să spunem: Binecuvântat este Dumnezeu şi preaslăvit este numele Lui; pe Care, copii ai elinilor lăudaţi-L şi-L preaînălţaţi întru toţi vecii. Θέλω χώρα μας να μην ακούσουμε κανένα ορκωμοσίας, αλλά μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες, όλοι ανεξαιρέτως λένε: Ευλογητός ο Θεός δοξάζεται είναι το όνομά του, το οποίο, τα παιδιά των Ελλήνων him έπαινο και τον υμνεί πλήρως όλων των ηλικιών. Amin. Αμήν.

+ Episcopul Augustin + Επίσκοπος Αυγουστίνος

(Sfânta Biserică a Sfinţilor Constantin şi Elena din Amintaios, 20.12.1987) (Ο Ιερός Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Amintaios, 20/12/1987)

Sursa: „KIRIAKODROMION AUGUSTINIAN” (92 predici la duminici ale Mitropolitului Augustin de Florina)

ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ

Τα διεθνή καθάρματα της κοινωνίας, που νομίζουν ότι θα μείνουν αθάνατοι επι της γης, εξοντώνουν όποιον δεν υποκύπτει στα θελήματά τους. Μ’ αυτό τον τρόπο έπεσα σε «τυχαία» αεροπορικά ατυχήματα κυβερνήται κρατών, πραγματικοί ήρωες. Δεν δέχθηκαν τα χρήματα που τους πρότειναν, για να προδώσουν την χώρα τους και ούτε υποτάχθηκαν στις απειλές τους και έπεσαν ηρωϊκά.

Το ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει και σε πάνω από 100 κορυφαίους μικροβιολόγους- επιδημιολόγους

Μυστηριωδεις θανατοι Επιστημονων

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 100 ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΟΙ-ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΟΙ…

…ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΩΣ Ή ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ένα από τα πολύ περίεργα γεγονότα της εποχής μας, στο οποίο δεν δόθηκε ποτέ καμία δημοσιότητα από τα διεθνή ΜΜΕ, είναι…. το ότι πάνω από 100 κορυφαίοι επιδημιολόγοι δολοφονήθηκαν ή πέθαναν με θάνατο ανεξήγητο ή σκοτώθηκαν σε «ύποπτα» ατυχήματα.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ·

 Μυστηριώδεις θάνατοι Επιστημόνων

―――――――  ««« 5 »»» ―――――――

1942-1943 Βέροια

῏Ηταν ἡ πρώτη χρονιὰ τῆς γερμανικῆς κατοχῆς. ῾Η «Παλαιὰ Μητρόπολη» ἐκεῖ στὴν Κεντρικὴ ὁδὸ ποὺ κάποτε τὴ λέγανε «ὁδὸ ᾿Ελευθερίας» καὶ ἀργότερα «Βασιλέως Κων/νου», μόλις εἶχε ἀνασάνει ἀπὸ τὶς ἀλλεπάλληλες βεβηλώσεις. Πρῶτες οἱ στρατιωτικές μας ὑπηρεσίες κατέστησαν τὸ θαυμάσιο Μνημεῖο ἀποθήκη τροφίμων, ἀπὸ ὅπου οἱ μονάδες τοῦ στρατοῦ ἀντλοῦσαν τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὴν κάλυψη τῆς καθημερινῆς τους χρείας. ῎Επειτα οἱ κατακτητὲς σταύλιζαν στὴν μεγαλοπρεπῆ αἴθουσα τὰ καθαρόαιμα ἄτια τοῦ γερμανικοῦ στρατοῦ.
Λίγους μῆνες ἀργότερα, μὲ τὶς ἐνέργειες τοῦ τότε δημάρχου καὶ τὶς φροντίδες τῶν μελῶν τῆς «Χριστιανικῆς Ἑνώσεως» τὸ Μνημεῖο ἄλλαξε χρήση καὶ μετατράπηκε σὲ χῶρο θρησκευτικῶν συναθροίσεων.
᾿Εκεῖ, λοιπόν, ἦλθε καὶ μίλησε γιὰ πρώτη φορὰ ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος, ἐντυπωσιάζοντας τὸ ἀκροατήριό του. Στὴ μνήμη μου παρέμειναν ἀνεξίτηλες οἱ συζητήσεις ἐκείνων πού, βγαίνοντας ἀπὸ τὴν αἴθουσα, κάναν τὴν κριτική τους στὸ ἀπέναντι πεζοδρόμιο, μπροστὰ στὸ ἀρτοποιεῖο μας καὶ δίπλα στὸν ὑποφαινόμενο ποὺ ἐκτελοῦσε τότε χρέη ἀρτοπώλη.
Οἱ κριτικές, γιὰ τὸν ἱεροκήρυκα καὶ γιὰ τὸ κήρυγμα ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγο εἶχαν ἀκούσει, ἔφθαναν στ᾿ αὐτιά μου ἐνθουσιώδεις. Στὰ λόγια τοῦ κόσμου ἀντιλαμβανόσουν τὴν προσδοκία καὶ τὶς ἐλπίδες γιὰ μιὰ πνευματικὴ ἀνάταση.
῎Αφησα τὴ θέση τοῦ ἀρτοπώλη καὶ προχώρησα κατευθύνοντας τὸ βλέμμα μου στὴν εἴσοδο τοῦ παλαιοῦ ναοῦ ἀπ᾿ ὅπου θὰ φαινόταν ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ ὁ Αὐγουστῖνος.
῎Ηθελα τόσο πολὺ νὰ δῶ ἀπὸ κοντὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ μὲ τὸ λόγο του κατόρθωσε νὰ μπαίνει στὶς ψυχὲς τῶν ἄλλων.
Τὸ ἴδιο βράδυ στὸ πατρικό μας σπίτι, δὲ σταματοῦσα νὰ διαλαλῶ τὸ νέο τῆς ἡμέρας: «Εἶδα τὸν ἱεροκήρυκα! Εἶδα τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο!».

ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
ἰατρός, ἀντινομάρχης ᾿Ημαθίας
(περιοδικὸ «Πελεκὰν» Βεροίας, φ. 52/Ἰούλ.-Αὔγουστος 2005, σ. 4)

1943 Βέροια

῏Ηταν τότε στὴ δεκαετία τοῦ 40-50. ῾Η χώρα τελοῦσε ὑπὸ γερμανικὴ κατοχή. Πολὺ δύσκολοι καιροί: Πεῖνα, ἀνέχεια, φτώχεια, δολοφονίες καὶ αἰματοχυσία, ἀλλὰ καὶ καταστροφικὸς ἀλληλοσπαραγμός.
Σ᾿ αὐτοὺς τοὺς δύσκολους καιρούς, προτρέχει στὴ Βέροια ἡ φήμη ἑνὸς φλογεροῦ ἱερωμένου, τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη, ὁ ὁποῖος κάποια στιγμὴ καταφθάνει στὴν πόλι μας, τὴν ὥρα ποὺ ἐπικρατεῖ ἡ κατήφεια τῆς σκλαβιᾶς καὶ τοῦ πόνου. Τὸ δυναμικό του κήρυγμα ἀναπτερώνει τὸ ἠθικὸ τοῦ πονεμένου καὶ βασανισμένου χριστιανοῦ καὶ ρίχνει βάλσαμο στὶς ψυχὲς τῶν κατατρεγμένων. ῞Οσοι τὸ ζήσαμε, καί κυρίως ἐμεῖς —παιδιὰ τότε—, διατηροῦμε ζωηρὴ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ τοῦ «δυναμικοῦ καὶ φλογεροῦ ἱερωμένου». Πράγματι αὐτὴ ἡ ἀσκητικὴ μορφὴ τοῦ ἀποστεωμένου, ἀλλὰ ψυχικὰ δυνατοῦ, μᾶς γοητεύει ὅλους καὶ προπάντων τοὺς νεώτερους, ποὺ προσδοκοῦν καὶ ὀνειρεύονται ἕναν κόσμο δίκαιο, ἐλεύθερο καὶ εἰρηνικό. Στὴ δημόσια κριτική του, ποὺ πάντα ἀσκεῖ στὸ κήρυγμά του, δὲν μασᾶ τὰ λόγια του, δὲν ὁμιλεῖ μὲ ὑπονοούμενα.
Κατονομάζει ὅλους, ἀκόμα καὶ τοὺς ἱερωμένους, μὲ τοὺς ὁποίους εἶναι ἰδιαίτερα αὐστηρός. Καταγγέλλει τὴν ὑποκρισία ποὺ κυριαρχεῖ. ῾Ο λόγος του εἶναι πάντα ἐναρμονισμένος μὲ ὅσα δίδαξε ὁ ᾿Ενανθρωπήσας Χριστός, καὶ δὲν παρεκκλίνει ἀπὸ αὐτὸν οὔτε «ἐπὶ ἐλάχιστον». Πρὸ πάντων ὅμως διδάσκει μὲ τὸ παράδειγμά του· καὶ αὐτὸ εἶναι, ἴσως, τὸ σπουδαιότερο στοιχεῖο ποὺ τὸν χαρακτηρίζει, τόσο σπάνιο στοὺς ἀνθρώπους, κυρίως στὴν ἐποχή μας. Τὸ τονίζω αὐτό, μὲ τὸν ἑαυτό του εἶναι περισσότερο αὐστηρὸς παρὰ μὲ τοὺς ἄλλους. Αὐτή, λοιπόν, ἡ ἀδέκαστη πρῶτα μὲ τὸν ἑαυτό του μορφή, δἐχθηκε πολλοὺς διωγμοὺς καὶ πάμπολλες διώξεις, κυρίως ἀπὸ ἱερωμένους (ἂν δὲν κάνω λάθος).
Δὲν πτοήθηκε ὅμως ποτέ. Κάθε φορὰ ποὺ ἀνέβαζε τοὺς τόνους τῆς κριτικῆς του, ἔλεγε ἀλλὰ καὶ ἔγραφε στὸ ἐκδιδόμενο, μὲ δαπάνη του, ἔντυπο, τὴν «ΣΠΙΘΑ»: «῎Εχουμε τὶς ἀποσκευές μας ἔτοιμες (ποιές ἀποσκευὲς εἶχε ἆραγε αὐτὸς ὁ τόσο λιτὸς ἄνθρωπος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ξεθωριασμένο ράσο του;) γιὰ νὰ ὁδηγηθοῦμε στὶς φυλακές». ᾿Απ᾿ ὅ,τι θυμᾶμαι, δὲν ἦταν λίγες οἱ φορὲς ποὺ διώχθηκε, φυλακίστηκε καὶ λοιδορήθηκε ἀδίκως. Πρέπει ἐδῶ νὰ ὁμολογήσω, ὅτι ὁ «ἐπαναστάτης» ἱεροκῆρυξ Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἶναι ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ἱερωμένους ποὺ γνώρισα, ποὺ τὸ κήρυγμά του καὶ οἱ πράξεις του ἦταν σὲ ἀπόλυτη, θὰ ἔλεγα, ἁρμονία. Γι᾿ αὐτὸ ἦταν πολλοὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὸν λάτρεψαν καὶ τὸν ἀκολούθησαν.
Κάθε κήρυγμά του ἦταν ἕνα γεγονός, γιατὶ ἦταν θαυμαστὴ ἡ εὐφράδειά του. ῾Ο συναρπαστικὸς καὶ δυναμικὸς θεῖος λόγος του γοήτευε καὶ αἰχμαλώτιζε τὸ ἀκροατήριό του. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, οἱ ναοὶ ἦταν πάντοτε ὑπερπλήρεις ἀπὸ ἀνθρώπους κάθε τάξης, μόρφωσης καὶ καταγωγῆς —πρωτοφανὲς γιὰ τὰ χρονικὰ τῆς πόλης τὴν ἐποχὴ ἐκείνη—. Θὰ κλείσω αὐτὴ τὴν ἀναδρομὴ στὰ χρόνια ἐκεῖνα μὲ ἕνα περιστατικό, τοῦ ὁποίου ἦμουν αὐτόπτης μάρτυς:

῏Ηταν Μεγάλη Παρασκευή. Μετὰ τὴ σύντομη, πέριξ τοῦ ναοῦ, περιφορὰ τοῦ ᾿Επιταφίου (λόγω κατοχῆς) ὁ ἐφημέριος τοῦ ναοῦ τῆς ῾Αγ. Τριάδος Βεροίας, μετὰ τὴν ἀπόλυση, στάθηκε μπροστὰ στὴν ῾Ωραία Πύλη, κρατώντας στὰ χέρια του τὸν Χρυσιποίκιλτο ᾿Επιτάφιο, τὸν ὁποῖο προσκυνοῦσαν οἱ πιστοί, ἀφήνοντας ἐντὸς αὐτοῦ τὸν ὀβολόν τους. ᾿Αφοῦ τελείωσε ἡ διαδικασία αὐτή, ὁ ἱερέας ἐναπόθεσε τὸν ᾿Επιτάφιο μὲ τὰ κέρματα πάνω στὴν ῾Αγία Τράπεζα. Τότε, ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, ὁ π. Αὐγουστῖνος πετάχθηκε ἀπὸ τὴ θέση του, ἔπιασε τὸν ᾿Επιτάφιο ἀπὸ τὰ ἄκρα καὶ τίναξε τὰ κέρματα, ποὺ μὲ θόρυβο σκορπίστηκαν στὸ μαρμάρινο δάπεδο, λέγοντας στὸν ἱερέα: «Μάζεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια».
Σωστὴ καὶ δίκαιη ἡ ἐνέργειά του· λίγο ἀκραία ἴσως καὶ σκληρή, ὅμως αὐτὸς εἶναι ὁ π. Αὐγουστῖνος. Φαινόμενο σκληροῦ μὲ τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ πρὸ πάντων μὲ τὸν ἑαυτό του. Κατὰ τὴ γνώμη μου, ὁ καλύτερος τρόπος διδασκαλίας εἶναι τὸ παράδειγμα, τὸ πρότυπο· τὰ ἄλλα ἕπονται.
Σήμερα, δυστυχῶς, ποὺ οἱ εἰκόνες (τηλεόραση, ἔντυπα κ.λπ.) βομβαρδίζουν κυριολεκτικὰ τὸν ἄνθρωπο ὅλο τὸ εἰκοσιτετράωρο, τὰ πρότυπα εἶναι παντοῦ ἀρνητικά. Προβάλλονται φορτικὰ οἱ διαστροφές, τὰ ἐγκλήματα, οἱ ἀπάτες, τὸ ψεῦδος καὶ ἡ κραιπάλη. ᾿Αντίθετα καταπνίγονται ἡ ἐντιμότητα, ἡ ἠθική, ἡ ἁγνότητα καὶ ὁ ἀνθρωπισμός. ᾿Απὸ τοὺς λόγους αὐτοὺς τὰ ἀποτελέσματα εἶναι τραγικά. Τὸ ἀντιλαμβάνεται κάθε νοήμων ἄνθρωπος. Καὶ τὸ ἐρώτημα εἶναι εὔλογο: Ποῦ πάει ἡ σημερινὴ κοινωνία;

(περιοδικὸ «Πελεκὰν» Βεροίας, φ. 59/Σεπτ.-Ὀκτώβριος 2006, σ. 3)

Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Ξέχωρη μορφὴ ῾Ιερωμένου

Πολλοὶ Βεροιεῖς δὲν ξεχνοῦν τὸ πέρασμα τοῦ πρώην Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτη ἀπὸ τὴν ῾Ιερὰ Μητρόπολη Βεροίας, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀρχιμ. ἱεροκῆρυξ αὐτῆς (τὸ 1943).

῏Ηταν τότε στὴ δεκαετία τοῦ 40-50. ῾Η χώρα τελοῦσε ὑπὸ γερμανικὴ κατοχή. Πολὺ δύσκολοι καιροί: Πεῖνα, ἀνέχεια, φτώχεια, δολοφονίες καὶ αἰματοχυσία, ἀλλὰ καὶ καταστροφικὸς ἀλληλοσπαραγμός.
Σ᾿ αὐτοὺς τοὺς δύσκολους καιρούς, προτρέχει στὴ Βέροια ἡ φήμη ἑνὸς φλογεροῦ ἱερωμένου, τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη, ὁ ὁποῖος κάποια στιγμὴ καταφθάνει στὴν πόλι μας, τὴν ὥρα ποὺ ἐπικρατεῖ ἡ κατήφεια τῆς σκλαβιὰς καὶ τοῦ πόνου. Τὸ δυναμικό του κήρυγμα ἀναπτερώνει τὸ ἠθικὸ τοῦ πονεμένου καὶ βασανισμένου χριστιανοῦ καὶ ρίχνει βάλσαμο στὶς ψυχὲς τῶν κατατρεγμένων. ῞Οσοι τὸ ζήσαμε, καί κυρίως ἐμεῖς —παιδιὰ τότε—, διατηροῦμε ζωηρὴ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ τοῦ «δυναμικοῦ καὶ φλογεροῦ ἱερωμένου». Πράγματι αὐτὴ ἡ ἀσκητικὴ μορφὴ τοῦ ἀποστεωμένου, ἀλλὰ ψυχικὰ δυνατοῦ, μᾶς γοητεύει ὅλους καὶ προπάντων τοὺς νεώτερους, ποὺ προσδοκοῦν καὶ ὀνειρεύονται ἕναν κόσμο δίκαιο, ἐλεύθερο καὶ εἰρηνικό. Στὴ δημόσια κριτική του, ποὺ πάντα ἀσκεῖ στὸ κήρυγμά του, δὲν μασᾶ τὰ λόγια του, δὲν ὁμιλεῖ μὲ ὑπονοούμενα.
Κατονομάζει ὅλους, ἀκόμα καὶ τοὺς ἱερωμένους, μὲ τοὺς ὁποίους εἶναι ἰδιαίτερα αὐστηρός. Καταγγέλλει τὴν ὑποκρισία ποὺ κυριαρχεῖ. ῾Ο λόγος του εἶναι πάντα ἐναρμονισμένος μὲ ὅσα δίδαξε ὁ ᾿Ενανθρωπήσας Χριστός, καὶ δὲν παρεκκλίνει ἀπὸ αὐτὸν οὔτε «ἐπὶ ἐλάχιστον». Πρὸ πάντων ὅμως διδάσκει μὲ τὸ παράδειγμά του· καὶ αὐτὸ εἶναι, ἴσως, τὸ σπουδαιότερο στοιχεῖο ποὺ τὸν χαρακτηρίζει, τόσο σπάνιο στοὺς ἀνθρώπους, κυρίως στὴν ἐποχή μας. Τὸ τονίζω αὐτό, μὲ τὸν ἑαυτό του εἶναι περισσότερο αὐστηρὸς παρὰ μὲ τοὺς ἄλλους. Αὐτή, λοιπόν, ἡ ἀδέκαστη πρῶτα μὲ τὸν ἑαυτό του μορφή, δἐχθηκε πολλοὺς διωγμοὺς καὶ πάμπολλες διώξεις, κυρίως ἀπὸ ἱερωμένους (ἂν δὲν κάνω λάθος).
Δὲν πτοήθηκε ὅμως ποτέ. Κάθε φορὰ ποὺ ἀνέβαζε τοὺς τόνους τῆς κριτικῆς του, ἔλεγε ἀλλὰ καὶ ἔγραφε στὸ ἐκδιδόμενο, μὲ δαπάνη του, ἔντυπο, τὴν «ΣΠΙΘΑ»: «῎Εχουμε τὶς ἀποσκευές μας ἔτοιμες (ποιές ἀποσκευὲς εἶχε ἆραγε αὐτὸς ὁ τόσο λιτὸς ἄνθρωπος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ξεθωριασμένο ράσο του;) γιὰ νὰ ὁδηγηθοῦμε στὶς φυλακές». ᾿Απ᾿ ὅ,τι θυμᾶμαι, δὲν ἦταν λίγες οἱ φορὲς ποὺ διώχθηκε, φυλακίστηκε καὶ λοιδορήθηκε ἀδίκως. Πρέπει ἐδῶ νὰ ὁμολογήσω, ὅτι ὁ «ἐπαναστάτης» ἱεροκῆρυξ Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἶναι ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ἱερωμένους ποὺ γνώρισα, ποὺ τὸ κήρυγμά του καὶ οἱ πράξεις του ἦταν σὲ ἀπόλυτη, θὰ ἔλεγα, ἁρμονία. Γι᾿ αὐτὸ ἦταν πολλοὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὸν λάτρεψαν καὶ τὸν ἀκολούθησαν.
Κάθε κήρυγμά του ἦταν ἕνα γεγονός, γιατὶ ἦταν θαυμαστὴ ἡ εὐφράδειά του. ῾Ο συναρπαστικὸς καὶ δυναμικὸς θεῖος λόγος του γοήτευε καὶ αἰχμαλώτιζε τὸ ἀκροατήριό του. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, οἱ ναοὶ ἦταν πάντοτε ὑπερπλήρεις ἀπὸ ἀνθρώπους κάθε τάξης, μόρφωσης καὶ καταγωγῆς —πρωτοφανὲς γιὰ τὰ χρονικὰ τῆς πόλης τὴν ἐποχὴ ἐκείνη—. Θὰ κλείσω αὐτὴ τὴν ἀναδρομὴ στὰ χρόνια ἐκεῖνα μὲ ἕνα περιστατικό, τοῦ ὁποίου ἦμουν αὐτόπτης μάρτυς:

῏Ηταν Μεγάλη Παρασκευή. Μετὰ τὴ σύντομη, πέριξ τοῦ ναοῦ, περιφορὰ τοῦ ᾿Επιταφίου (λόγω κατοχῆς) ὁ ἐφημέριος τοῦ ναοῦ τῆς ῾Αγ. Τριάδος Βεροίας, μετὰ τὴν ἀπόλυση, στάθηκε μπροστὰ στὴν ῾Ωραία Πύλη, κρατώντας στὰ χέρια του τὸν Χρυσιποίκιλτο ᾿Επιτάφιο, τὸν ὁποῖο προσκυνοῦσαν οἱ πιστοί, ἀφήνοντας ἐντὸς αὐτοῦ τὸν ὀβολόν τους. ᾿Αφοῦ τελείωσε ἡ διαδικασία αὐτή, ὁ ἱερέας ἐναπόθεσε τὸν ᾿Επιτάφιο μὲ τὰ κέρματα πάνω στὴν ῾Αγία Τράπεζα. Τότε, ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, ὁ π. Αὐγουστῖνος πετάχθηκε ἀπὸ τὴ θέση του, ἔπιασε τὸν ᾿Επιτάφιο ἀπὸ τὰ ἄκρα καὶ τίναξε τὰ κέρματα, ποὺ μὲ θόρυβο σκορπίστηκαν στὸ μαρμάρινο δάπεδο, λέγοντας στὸν ἱερέα: «Μάζεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια».
Σωστὴ καὶ δίκαιη ἡ ἐνέργειά του· λίγο ἀκραία ἴσως καὶ σκληρή, ὅμως αὐτὸς εἶναι ὁ π. Αὐγουστῖνος. Φαινόμενο σκληροῦ μὲ τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ πρὸ πάντων μὲ τὸν ἑαυτό του. Κατὰ τὴ γνώμη μου, ὁ καλύτερος τρόπος διδασκαλίας εἶναι τὸ παράδειγμα, τὸ πρότυπο· τὰ ἄλλα ἕπονται.
Σήμερα, δυστυχῶς, ποὺ οἱ εἰκόνες (τηλεόραση, ἔντυπα κ.λπ.) βομβαρδίζουν κυριολεκτικὰ τὸν ἄνθρωπο ὅλο τὸ εἰκοσιτετράωρο, τὰ πρότυπα εἶναι παντοῦ ἀρνητικά. Προβάλλονται φορτικὰ οἱ διαστροφές, τὰ ἐγκλήματα, οἱ ἀπάτες, τὸ ψεῦδος καὶ ἡ κραιπάλη. ᾿Αντίθετα καταπνίγονται ἡ ἐντιμότητα, ἡ ἠθική, ἡ ἁγνότητα καὶ ὁ ἀνθρωπισμός. ᾿Απὸ τοὺς λόγους αὐτοὺς τὰ ἀποτελέσματα εἶναι τραγικά. Τὸ ἀντιλαμβάνεται κάθε νοήμων ἄνθρωπος. Καὶ τὸ ἐρώτημα εἶναι εὔλογο: Ποῦ πάει ἡ σημερινὴ κοινωνία;

(περιοδικὸ «Πελεκὰν» Βεροίας, φ. 59/Σεπτ.-Ὀκτώβριος 2006, σ. 3)

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ «

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΩΡΑ  16.00(ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ)

ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:

ΤΑ  ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ  «ΚΡΙΣΕΩΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ

http://orthodox-watch.blogspot.com/

52ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Τήν Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

στό Ἀμφιθέατρο τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου Ἀθηνῶν θά πραγματοποιηθεῖ τό 52ο Παιδαγωγικό Συνέδριο τοῦ τομέως Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου «Ὁ Μέγας Βασίλειος» μέ γενικό θέμα:

«Ὁ ἰδεολογικός ὁλοκληρωτισμός καί ἡ δύναμη τοῦ ἑνός».

Επιστημονες αντιδρουν

στο ξεπουλημα της Δημοσιας περιουσιας και του ορυκτου πλουτου της χωρας

Έντονη δραστηριότητα παρατηρείται τους τελευταίους μήνες στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ). Νομοσχέδια για τη ρύθμιση των αυθαιρέτων, για την καταστροφική αλλαγή των όρων δόμησης σε βιότοπους και αρχαιολογικούς χώρους, για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, για την έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων κ.α. ψηφίζονται στη Βουλή. Νομοσχέδια για τα οποία υπάρχουν μεγάλες αντιδράσεις από τους επιστημονικούς φορείς, που όμως η κυβέρνηση δεν τους ακούει. Μέσα σ’ όλα το ΥΠΕΚΑ έθεσε σε λειτουργία και το ονομαζόμενο ¨Φόρουμ Υδρογονανθράκων¨ που σ’ αυτό συμμετέχουν όλοι οι επιστημονικοί φορείς και τα επιμελητήρια της Ελλάδας. Σκοπός του φόρουμ είναι να παρέχει στον υπουργό την επιστημονική του βοήθεια για την χάραξη και διαμόρφωση της πολιτικής του υπουργείου σε σχέση με τους υδρογονάνθρακες. Από το φόρουμ αυτό, στη δεύτερη συνεδρίασή του αποχώρησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας καταθέτοντας στη συνεδρίαση το κείμενο που ακολουθεί. Κατά τη γνώμη του ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει προκειμένου να τονίσει την αντίδραση του στο ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας και του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Αγαπητοί συνάδελφοι

Κύριε Υπουργέ
Επικροτώ την πρωτοβουλία του Υπουργείου σας για τη δημιουργία αλλά και τη λειτουργία του Φόρουμ Υδρογονανθράκων.
Αυτό δείχνει ότι αναγνωρίζετε, σέβεστε και σας ενδιαφέρει η γνώμη των επαϊόντων επιστημόνων, που ενδεχομένως να σας βοηθήσει στη χάραξη της πολιτικής του Υπουργείου σας.
Διαφωνώ όμως με την πολιτική σας. Μια πολιτική που συνδέεται με την εκποίηση και ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου.
Δε θέλω να χρησιμοποιηθεί η όποια γνώση μου επί θεμάτων που αφορούν το Φόρουμ  για να φτιαχτεί ένα ¨ωραίο¨ προϊόν που θα εκχωρηθεί σε τρίτους, οι οποίοι θα συνεχίζουν να καταληστεύουν τη χώρα μας και τον πλούτο μας.
Το λέω αυτό διότι με μεγάλη έκπληξη, πριν ακόμη προλάβει να στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών των συμμετεχόντων σ’ αυτό το αλλοπρόσαλλο κατά τη γνώμη μου κυβερνητικό, υπό τον κ. Παπαδήμα, σχήμα , διάβασα ότι:
 «Με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων μεταβιβάστηκε στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, μεταξύ των άλλων,  η ¨Νότια Καβάλα¨.   Πιο συγκεκριμένα μεταβιβάστηκαν: Τα υφιστάμενα και μελλοντικά περιουσιακής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, που απορρέουν από την από 23 Νοεμβρίου 1999 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της εταιρίας ΚΑΒΑΛΑ OIL Α.Ε»
Επισημαίνω ότι με προηγούμενη διυπουργική απόφαση έχει ήδη μεταβιβαστεί στο Ταμείο και το 35,77% των ¨Ελληνικών Πετρελαίων Α.Ε¨.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, σύμφωνα με τις οποίες:

1. Στο Ταμείο Αξιοποίησης μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή όλη η Δημόσια  περιουσία κάθε τύπου και μορφής
2. Το πράγμα ή το δικαίωμα που μεταβιβάστηκε ή παραχωρήθηκε στο Ταμείο ,   δεν μπορεί να αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
3. Δηλώνεται ευθύς εξ αρχής, με ρητή διάταξη ότι τα έσοδα από την πώληση ή εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας πηγαίνει κατευθείαν στους ¨τοκογλύφους¨ δανειστές μας και
4. Την απαξίωση και απογύμνωση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών από το εξειδικευμένο προσωπικό του

Δηλώνω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να συμμετέχω στις εργασίες του Φόρουμ Υδρογονανθράκων. Δεν μπορώ να συμμετέχω στη διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών για το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου.

Απ. Αλεξόπουλος
Αν. καθηγητής Τμήματος Γεωλογίας
και Γεωπεριβάλλοντος Παν/μίου Αθηνών
Πρόεδρος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας

———————————————
Στο νόμο 4001/2011, όπου μεταξύ των άλλων γίνεται και η  «Σύσταση Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων Α.Ε.», στο  άρθρο 156 παράγραφος 1, προ-βλέπονται ρητά τα παρακάτω:
«Το δικαίωμα αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων που υπάρχουν στις χερσαίες, στις υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές στις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί αντιστοίχως κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως κυρώθηκε με το ν. 2321/1995 ανήκει αποκλειστικά στο Δημόσιο (άρα μπορεί άνετα να μεταβιβαστεί πλέον

ΠΟΥΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΧΥΛΟ ΜΙΣΘΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!!!

ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΙ!!!

_«Ναι, υπογράψαμε την 6 δοση, για να πληρώσουμε τους μισθους και τις συντάξεις»!!! Την επόμενη δόση, τι θα πουλήσουν οι κύριοι βουλευταί για να πάρουν την δόση!!! Τα παιδιά της Ελλάδος;

Ας παρακαλέσουμε τον Θεό, να μας σώσει από τα χέρια αναξίων βουλευτών, που δεν εξυπηρετούν πλέον τον Ελληνικό λαό, αλλά τους τοκογλύφους και τις σκοτεινές δυνάμεις!

Πηραμε το παρακάτω μήνυμα και το δημοσιεύουμε, αφου δεν είναι αγνωστα αυτά που μας γράφουν·

Επισυνάπτεται η Σύμβαση που υπεγραψε η Κυβερνηση με τους Δανειστες εναντι 80 Δισεκατομμυριων Ευρω!
Είναι η Διαθήκη της Ελλάδας που υπέγραψαν και που ποτέ δεν πρόκειται να την ακούσετε από τους «έγκυρους» ή τα μεγάλα κανάλια. Εάν προβληθεί το σίγουρο είναι ότι θα προβληθεί παραφρασμένη για όφελος αυτών που το ψήφισαν. Γι αυτό φροντίσαμε να αποσταλεί ολοκληρωμένη από…Έλληνες πολίτες στους Έλληνες πολίτες… Διότι και Νου έχουμε, και κρίση.
Αυτήν την στιγμή φεύγουν από διάφορα σημεία του πλανήτη email μέσω Facebook αλλά και απλών λογαριασμών (Hotmail, googlemail) με την συμφωνία που υπέγραψαν κάτω από το τραπέζι και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν οι κυβερνώντες.
Όσο περιληπτικά μπορώ, θα βοηθήσω να αναγνώσετε μερικά από τα αίσχη που υπέγραψαν ώστε να μας πουλήσουν στις πολυεθνικές εταιρίες στον βωμό του ‘ δημόσιου χρέους’ και της ‘πτώχευσης’.
Εμείς ‘ οι άνθρωποι του μόχθου ‘ όπως μας χαρακτηρίζει ο κ. Παπανδρέου πλέον έχουμε στα χέρια μας το επαίσχυντο συμφωνητικό και μπορούμε να κρίνουμε τι σημαίνει σωτήρια της πατρίδος και όχι ξεπούλημα.
Έχουμε και λέμε λοιπόν…

—σελ.119-
ΔΕΝ μπορεί η Ελλάδα να πάρει δάνειο από άλλο δανειστή (Κίνα-Ρωσία) καθώς επίσης δεν μπορεί να υποθηκεύεσαι ούτε να ενεχυριάσει για άλλον περιουσία ή έσοδα ή να μεταφέρει το… χρέος της…
(Γι’ αυτό όταν είπε (?) η Ρωσία να μας δανείσει με χαμηλό επιτόκιο αντέδρασε η κυβέρνηση!!!!)

http://rapidshare.com/files/404987182/Greece-IMF.pdf

Το ΑΠΟΡΡΗΤΟ αυτό μνημόνιο δεν πρέπει να χαθεί κάπου στο δρόμο, όπως γίνεται συνήθως.

  ΣΗΜ: ΟΛΑ  ΑΥΤΑ  ΤΩΡΑ  ΘΑ  ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΜΕ  180 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΟΤΑΝ  ΨΗΦΙΣΘΕΙ  Η  ΝΕΑ  ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ!!!
    ΘΑ ΤΟΥΣ   ΑΦΗΣΟΥΜΕ;

ΙΔΟΥ Η ΔΙΑΦΟΡΑ

Εικόνα των διωκτών και των διωκομένων στην Εκκλησία της Σερβίας

Αριστερά ο πατριάρχης της Σερβίας Ειρηναίος με τους ξυρισμένους του μισθωτούς παπάδες, παρουσία άλλου Σέρβου οικουμενιστή επίσκοπου και στο βάθος, σαν μαϊδανός, συμπροσεύχεται ο καρδινάλιος.

Δεξιά ο σεμνός διωκόμενος ορθόδοξος επίσκοπος της Σερβίας Αρτέμιος με το πλήθος των σεμνών άμισθων ιερέων, μοναχών, μοναζουσών και του πιστού λαού.

Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους!

Εκκλησία  υπό διωγμό και υπο σκηνές εν καιρώ χειμώνος στη Σερβία καρποφορεί. Το πλήθος των άμισθων ιερέων, των διακόνων, των μοναχών και του λαού θυμίζει τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, που οι χριστιανοί ήταν έτοιμοι για κάθε θυσία. Σημαία τους· Τα λόγια του Ιωσήφ Βρυέννιου: «Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα.
Ο αγωνιστής Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης μιλούσε γι’ αυτά τα χρόνια που θα έρθουν σύντομα και στην Ελλάδα και έλεγε τα λόγια του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.·
«Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω· Κάν ο ουρανός να κατεβή κάτω, κάν η γη να ανεβή επάνω, κάν όλος ο κόσμος να χαλάση, καθώς μέλει να χαλάση, σήμερον, αύριον, να μή σας μέλη τι έχει να κάμη ο Θεός. Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν· μη σας μέλλει· δώστατέ τα· δεν είναι δικά σας. ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε…

Савети Митрополита Флорине о. Августина Кандиота

православним хришћанима како да препознају

добре и побожне епископе и свештенике

Које су спознаје православног владике и свештеника

(Део беседе Митрополита Флорине о. Августина 1971)

(*) Сиониста, масона,лоших и неморалних. Видели смо српског патријарха Иринеја и епископа Буловића да пале свеће у јеврејским синагогама.Видели смо и Васељенског патријарха Вартоломеја да се поклања великој јеврејској синагоги у Америци.

______

________________

_______________

ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΤΩΧΟΛΟΓΙΑ!

Βρήκαν έναν γαϊδαρο και τον φορτώνουν. Μέχρι όμως πότε;

________

Οδηγούν τον κυρίαρχο λαό μας στα τσιαντίρια!!!

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης έβλεπε την αθλιότητα της κοινωνίας και έλεγε· «Κοιτω δεξιά απελπισία, κοιτω αριστερά, απελπισία. Κοιτώ μπροστά απελπισία. Κοιτώ πίσω απελπισία. Κοιτώ κάτω απελπισία. Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό και βρίσκω την ελπίδα.

Μόνο ο Θεός μας μένει. Ας το καταλάβουμε καλά αυτο, και να μη στηριζόμεθα στα σάπια δεκανίκια των Ευρωπαϊων 

Ο Θεός που έσωσε την μικρή ιστορική βαρκούλα της Ελλάδος τόσες φορές, από τα αφρισμένα κύματα, θα την σώσει εκ νέου, αρκεί να καταφύγουμε με πίστη και με μετάνοια κοντά του.

Κυριακὴ πρὸ Χρ. Γεννήσεως (Ματθ. 1,1-25)

Ο Χριστος μας σωζει. Απο τι;

«…καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν» (Ματθ. 1,21)

ΠΟΣΟ, ἀγαπητοί μου, πόσο γρήγορα φεύγει ὁ χρόνος! Σὲ λίγο θὰ ἑορτάσουμε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Γι᾽ αὐτὸ ἡ Κυριακὴ αὐτὴ ὀνομάζε­ται Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.

* * *

Ἡ ἁ­γία μας Ἐκκλησία ὥρισε νὰ διαβάζεται σήμερα ὡς εὐ­αγγέλιο ἡ ἀρχή, τὸ 1ο κεφάλαιο, τοῦ πρώτου εὐ­αγγελίου, τοῦ κατὰ Ματθαῖον. Εἶνε ἕνας κα­τάλογος τῶν προγόνων τοῦ Χριστοῦ. ―Μὰ εἶχε προγόνους ὁ Χριστός;… Ὡς ἄναρχος Θεός, δὲν εἶχε· πατέρα ἔχει τὸν οὐ­ράνιο Πατέρα. Ἀλλ’ ἀφ᾽ ὅτου παρουσιάστηκε ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς ἄνθρωπος τέλει­ος πλὴν τῆς ἁ­μαρτίας, φόρεσε σάρκα ἀπὸ τὰ ἁγνὰ αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καὶ γεννήθηκε κα­τὰ ὑπερφυσικὸ τρόπο· πατέρα ἐπίγειο δὲν ἔ­χει, μητέρα μόνο ἔχει. Μητέρα του εἶνε ἡ Παν­αγία μας. Γονεῖς πάλι τῆς Παναγίας εἶ­­νε ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα, γονεῖς δὲ τοῦ Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης εἶνε ἄλλοι, καὶ οὕτω καθεξῆς. Ἔ­τσι σχηματίζεται μεγάλη ἁλυσίδα προγόνων.
Ὁ πρῶτος κρίκος τῆς ἁλυσίδας τῶν προγό­νων τοῦ Χριστοῦ εἶνε μία μεγάλη ἱ­στορικὴ φυ­σιογνωμία, ὁ Ἀβραάμ. Στὸν Ἀβραάμ, ὅπως ἀκούσαμε στὸν ἀπόστολο, δόθηκε ἡ μεγάλη ὑ­πόσχεσι, ὅτι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του, ἀπ’ τὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα, θὰ γεννηθῇ ὁ Λυτρωτής.
Σύμφωνα μὲ τὸν κατάλογο αὐτόν, ἀπὸ τὸν Ἀ­βραὰμ μέχρι τὸ Δαυῒδ εἶνε 14 γενεές, ἀπ’ τὸ Δαυῒδ μέχρι τὴ μετοικεσία στὴ Βαβυλῶνα 14 γενεές, κι ἀπὸ τὴ μετοικεσία στὴ Βαβυλῶνα μέχρι τὴ γέννησι τοῦ Χριστοῦ πάλι 14 γενεές (Ματθ. 1,17). Πενήντα περίπου ὀνόματα, τὰ ὁποῖα σ’ ἐμᾶς δὲν κάνουν ἐντύπωσι. Εἶνε ἑβραϊκὰ καὶ φαίνεται κουραστικὸ ν᾽ ἀκοῦμε «ἐγέννησε…», «ἐγέννησε…», «ἐγέννησε…», ὥσπου κατεβαίνοντας τὴν κλίμακα τῶν προγόνων νὰ φτάσῃ στὴν Παρθένο Μαρία, ἀπὸ τὴν ὁ­ποία γεννήθηκε ὁ Χριστός.
Τὰ ὀνόματα ὅμως αὐτά, ποὺ ἐμεῖς τώρα τ’ ἀ­­­κοῦμε ἀδιάφορα, στὴν ἐποχή τους δημιουργοῦσαν μεγάλη ἐντύπωσι. Ἀ­π’ αὐτοὺς ἄλλοι ἦ­ταν στρατηγοί, ἄλλοι κυβερ­νῆτες, ἄλλοι προ­φῆ­τες, ἄλλοι πατριάρχες, ἄλ­λοι βασιλεῖς, ἄλ­λοι πλούσιοι, ἄλλοι σοφοί, ὅ­πως ὁ Σολομῶν, ὁ Δαυῒδ κ.ἄ.. Τώρα δὲν κάνουν ἐντύπωσι. Τί διδάσκει αὐτό; Ὅπως αὐτὰ τὰ ὀνόματα λησμονήθηκαν, ἔτσι καὶ ὅσοι σήμερα ἐντυπω­σιάζουν καὶ ἀκούγονται καὶ προβάλλον­ται, ὕστερα ἀπὸ 50 – 100 χρόνια ποιός θὰ τοὺς θυμᾶται; Κάπου σὲ κάποια σελίδα τῆς Ἱστορί­ας, μὲ ψι­λὰ γράμμα­τα, θά ’νε γραμμένο ὅτι πέρασαν ἀπ’ τὴ γῆ. Σβήνουν ὅπως τὰ πυροτεχνήμα­τα καὶ οἱ πυγο­λαμπίδες. Τὸ συμπέρασμα· «Μα­ταιότης μαται­­οτήτων, τὰ πάντα ματαιότης» (Ἐκκλ. 1,2). Μη­δὲν τὰ πλούτη, τ᾽ ἀξιώματα, μηδὲν ὅλα. Ἕνα μόνο μένει· νὰ ἐκτελῇ κανεὶς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἀλλ’ ἐνῷ τὰ ὀνόματα τῆς ἰσρα­ηλιτικῆς καὶ τῆς παγκοσμίου ἱστορίας καὶ τῆς συγχρόνου ζωῆς βυθίζονται στὴν ἄβυσσο τοῦ χρόνου, ἕ­να ὄνομα μένει πάντοτε στὴν ἐπικαιρότητα, εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων. Ποιό; Εἶνε ἐκεῖνο ποὺ δόθηκε στὸ Θεῖο βρέφος. Ἄγγελος κατ᾽ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου εἶπε στὸν Ἰωσὴφ τὸν προ­στάτη τῆς Παναγίας· «Καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν» (Ματθ. 1,21). Τί σημαίνει τὸ ὄ­νο­μα Ἰησοῦς; Δὲν εἶνε ἑλληνικό, εἶνε ἑβραϊκό, καὶ μεταφραζόμενο στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει «Σωτήρ». Τὸ παιδὶ δηλαδὴ ποὺ θὰ γεννηθῇ εἶνε ὁ Σωτήρ. Σᾶς παρακαλῶ νὰ προσέξουμε τὸ ὄνομα αὐτό, «τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» (Φιλ. 2,9). Γιατί ὠνομάστηκε ὁ Χριστὸς «Σωτήρ»; Πρέπει νὰ δώσουμε μία ἐξήγησι.

* * *

Ἐδῶ στὴ γῆ, ποὺ ζοῦμε ἀφ᾽ ὅτου ὁ ἄν­θρωπος διώχθηκε ἀπὸ τὸν παράδεισο, σὲ ὁποιοδήποτε μέρος, ὁ ἄνθρωπος μαστίζεται ἀπὸ ποικιλία δυστυχι­ῶν, ποὺ εἶνε συνέπειες τοῦ ἁ­μαρτωλοῦ του βί­ου. Πεῖνα, δίψα, ἔλλειψι ἐν­δύματος καὶ στέγης, ἀσθένειες… Αὐτὰ εἶνε δεινά, τὰ κακά, ποὺ προσπαθεῖ νὰ ἐξαλείψῃ. Ἀλλ’ ὑπάρχουν κι ἄλλα. Εἶνε τὰ φυσικὰ κακά. Τέτοια κακὰ εἶνε ὁ σεισμός, ἡ ἀνομβρία, ἡ πλημμύρα, ἡ πυρκαϊά, οἱ ἐπιδημίες, οἱ ἀθερά­πευτες ἀσθένειες ὅπως ὁ καρκίνος, καὶ τέλος ὁ θάνατος. Ὅλα αὐτὰ εἶνε φοβερὰ κακά.
Μὰ δὲ σᾶς εἶπα ἀκόμα τίποτα. Ὑπάρχει κάτι σοβαρώτερο – ὁ Θεὸς ἂς φωτίσῃ νὰ τὸ καταλάβουμε. Τὸ ὑπ᾽ ἀριθμὸν ἕνα κακό, ποὺ ἀ­ποτελεῖ τὴ ῥίζα ὅλου τοῦ κακοῦ, ὅλης τῆς ἀ­θλιότητός μας ―καὶ δυστυχῶς δὲν τοῦ δίνου­με τὴ σημασία ποὺ πρέπει―, στὴ γλῶσσα τῆς ἁ­­γίας Γραφῆς λέγεται ἁμαρτία. Ἀπὸ ᾽κεῖ προ­έρχονται ὅλα τὰ κακά· αἰτία εἶνε ἡ ἁμαρτία. Φρίττουμε ὅταν ἀκοῦμε καρκίνο· ἡ ἁμαρτία ὅ­­­­μως δὲ μᾶς προκαλεῖ φρίκη. Παίζουμε μαζί της, ὅπως τὰ παιδιὰ τὴν πρωτοχρονιὰ μὲ τὰ ἁ­γιοβασιλειάτικα παιχνίδια. Δὲν τὴ θεωροῦμε τί­ποτα, ἐν τούτοις αὐτὴ μαστίζει τὴν ἀνθρωπό­­τητα. Εἴτε ὡς μοιχεία καὶ πορνεία καὶ ἀσέλγεια, εἴτε ὡς λαιμαργία καὶ γαστριμαργία, εἴτε ὡς ζή­λεια καὶ φθόνος, εἴτε ὡς θυμὸς καὶ ὀρ­γὴ καὶ ἀ­γανάκτησις, εἴτε ὡς κακία καὶ μῖσος καὶ ἐκδίκη­σις καὶ φόνος, ἡ ἁμαρτία, αὐτή εἶνε ἡ πηγὴ ὅ­­λης τῆς ἀθλιότητος. Ἂν μποροῦσε μ’ ἕνα θαῦ­­μα νὰ ξερριζωθῇ, ἡ γῆ θὰ γινόταν παράδεισος.
Ποιός θὰ μᾶς σώσῃ; Κι ἂν ἐμεῖς σιωπήσουμε, καὶ οἱ πέτρες θὰ φωνάξουν· Ἕνας μόνο σῴ­ζει! Ἀνοίγοντας βέβαια τὴν ἱστορία μπορεῖ κάποιος νὰ μετρή­σῃ 155 πρόσωπα, ποὺ οἱ λαοί, γιὰ μικρὲς ὑπηρεσίες ποὺ αὐτοὶ προσέφεραν, τοὺς ὠνόμασαν «σωτῆρες». Μικροὶ σωτῆ­ρες αὐτοί. Σωτήρας εἶνε ἕνας· ὁ Χριστός.

* * *

Ἂν κάποιος σοῦ κάνῃ ἕνα καλό, τὸ θυμᾶ­σαι, τὸν θεωρεῖς εὐ­εργέτη. Στὸ γιατρὸ λ.χ. ποὺ σὲ θεράπευσε ἐκ­φράζεις εὐ­γνωμοσύνη. Παραπάνω ὅμως ἀπ᾽ ὅλους τοὺς εὐεργέτες εἶνε ὁ Χριστός, διότι μᾶς σῴ­ζει ἀπ’ τὸ χειρότερο κακό, τὴν ἁμαρτία. Σῴζει μὲ τὴν Ἐκκλησία του.
Εἶνε ὁ ἀληθινὸς Σωτήρας. Τὸ αἰ­σθανόμεθα; Μόνο ὅποιος νιώθει τὴν ἁμαρτωλό­τητά του καὶ λέει ὅπως ὁ τελώνης «Ὁ Θεός, ἱ­λάσθητί μοι τῷ ἁμαρτω­λῷ» (Λουκ. 18,13), ἢ ὅπως ὁ ἄσωτος «Ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώ­πιόν σου» (ἔ.ἀ. 15,18), ἢ ὅ­πως ὁ λῃστὴς «Μνήσθητί μου, Κύ­ριε, ὅταν ἔλ­θῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (ἔ.ἀ. 23,42), αὐτὸς καταλαβαίνει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε Σωτήρας.
Καὶ δὲν ἀρκεῖ βέβαια νὰ πῇς μόνο, ὅτι εἶνε Σωτήρας τῶν ἀνθρώπων γενικῶς· πρέπει νὰ νιώσῃς ὅτι εἶνε καὶ προσωπικῶς δικός σου σω­τ­ήρας. Αὐτὸ θὰ σὲ ἀξιώσῃ ὁ Θεὸς νὰ τὸ αἰ­σθαν­θῇς, ἂν σκύψῃς ἐν μετανοίᾳ καὶ πῇς τὰ ἁ­μαρτήματά σου στὸν πνευματικὸ πατέρα, ἂν ἐξομολογηθῇς. Τότε θὰ νιώσῃς, ὅτι φεύγει ἀ­πὸ πάνω του ἕνα βουνὸ καὶ θὰ αἰσθανθῇς γιὰ τὸ Χριστὸ βαθειὰ εὐγνωμοσύνη.
Αὐτὸ αἰσθάνθηκε ὁ λῃστὴς στὸ σταυρό, αὐ­τὸ αἰσθάνθηκαν οἱ ἀπόστολοι, οἱ μάρτυρες, ὅ­­­λοι οἱ ἅγιοι, ὅπως π.χ. ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας. Ὅταν τὸν ὡ­δη­γοῦσαν στὴ ῾Ρώμη γιὰ τὸν ῥίξουν στὰ θηρία, ἔγραφε γιὰ τὸ Χριστό· «Ὁ ἐμὸς ἔρως ἐσταύρωται», ὁ Χριστὸς δηλαδὴ εἶνε ὁ ἔρως τῆς καρ­διᾶς μου». Μικροὶ ἔρωτες συγκινοῦν σήμερα τὴν σαρκικὴ γενεά μας· μόνο τὸ σέξ. Δὲν τὸ κα­τηγορῶ, ὁ Θεὸς τὸ ἐμφύτευσε· ἀλλ’ ὄχι γιὰ νὰ σβήσῃ ὅλους τοὺς ἄλλους ἔρωτες. Ἡ γενεά μας, γενεὰ Σοδόμων καὶ Γομόρρων, δὲν γνωρί­ζει ἄλλους ἔρωτες. Ὀρθῶς εἶπε ἕ­νας φιλόσοφος, ὅτι ἡ ἐποχή μας εἶνε ἀνέραστος. Ἂν δὲν ἀγαπήσῃς τὸ Χριστό, τίποτα δὲν κατάλαβες, ματαίως ἦρθες στὴ γῆ. Ὡραῖοι ἔρωτες εἶ­νε ὁ ἔρως τῆς ἐπιστήμης, ὁ ἔρως τῆς πατρί­δος, μὰ ὑπεράνω ὅλων ὁ ἔρως τοῦ Χριστοῦ.
Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια, τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἦταν τὸ γλυκύτερο πρᾶγμα. Ἔπαιρνε στὰ γόνα­τά της τὸ μικρὸ παιδάκι ἡ γιαγιά, τὸ μάθαινε νὰ κάνῃ σταυρό του, καὶ ἡ πρώτη λέξι ποὺ μάθαι­νε νὰ λέῃ ἦταν ἡ λέξι Χριστός. Εἶδα τέτοια πα­ραδείγματα. Τώρα δυστυχῶς ὁ θεῖος ἔρως ὄ­χι μόνο ἔχει σβήσει ἀλλὰ μερικὲς φο­ρὲς ἀν­τι­­στρέφεται τελείως σὲ μῖσος σατανικό.
Ὅ­ταν ἤμουν ἱεροκήρυκας στὰ Γρεβενὰ καὶ περι­ώδευα πάνω στὰ ψηλὰ βουνά, ἐκεῖ ποὺ περπατοῦσα, ἀκούω ξαφνικὰ μιὰ βλαστήμια. Πρώτη φορὰ ἄκουγα τέτοια βλαστήμια. Πώ πώ! λέω, τί εἶν’ ἐδῶ; δαίμονες κατοικοῦν ἐδῶ πέρα; Πλησίασα λοιπὸν καὶ εἶδα· πίσω ἀπὸ ἕ­να δέντρο καθόταν ἕνας πατέρας, εἶχε στὰ γόνατά του ἕνα ἀγοράκι καὶ τὸ μάθαινε νὰ βλαστημάῃ τὸ Χριστό! Θεέ μου, ἀκόμα δὲν ἔ­γιναν τὰ ἄστρα κεραυνοὶ νὰ πέσουν στὰ κεφάλια μας; Ποῦ εἶνε ἡ ἀγάπη στὸ Χριστό;
Ἂς ὑβρίζεται ὅμως καὶ ἂς ἀτιμάζεται ὁ Χριστός· τὸ ὄνομά του θὰ μείνῃ αἰώνιο. Ὅπως τὰ μαῦρα σύννεφα δὲν μποροῦν νὰ σβήσουν τὸν ἥλιο, ἔτσι καὶ οἱ βλαστήμιες δὲν μποροῦν νὰ σβήσουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Θὰ μείνῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων, εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων.
Εὔχομαι στὸν τόπο μας, νὰ μὴν ἀκούγεται οὔτε μία βλαστήμια, ἀλλὰ μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ὅλοι ἀνεξαιρέτως νὰ λέμε· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ δοξασμένο τὸ ὄνομά του· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερ­υψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(ἱ. ναὸς Ἁγ. Κωνσταντίνου & Ἑλένης Ἀμυνταίου 20-12-1987)

ΑΦΕΛΗ ΕΡΩΤΗΜΑ  ΣΤΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ  ΠΕΡΙ …ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ!

Συνεχίζεται ἡ ἐν ψυχρῷ ἀποδόμηση τῆς Ὀρθοδοξίας

(ἐν μέσῳ κατανυκτικῶν χριστουγεννιάτικων Ὕμνων)

Τὸ ἔργο ἑνὸς πολιτικοῦ κρίνεται ἀπὸ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν προγραμματικῶν του ἐξαγγελιῶν (γιὰ τὶς ὁποῖες ψηφίστηκε) καὶ τὴν τήρηση τοῦ Συντάγματος. Τὸ ἔργο ἑνὸς Πατριάρχη πῶς κρίνεται; Δὲν κρίνεται ἀπὸ τὴν τήρηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν Κανόνων καὶ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγελίου, τῶν ὁποίων θεωρεῖται ὁ πρῶτος μιμητής-τηρητής;
Αὐτὸ θέλουμε νὰ μᾶς ξεκαθαρίσει ἐπὶ τέλους ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος. Ἐφαρμόζει τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες; Οἱ λόγοι καὶ οἱ πράξεις του εἶναι λόγοι καὶ πράξεις ἀληθείας καὶ εὐθύτητας ἢ ὑποκρισίας καὶ ψεύδους; Ἀποτελεῖ παράδειγμα πρὸς μίμηση γιὰ τὸ λαὸ ἢ παράδειγμα ἀποφυγῆς; Ποιά ἡ προσφορά του σὲ μιὰ παγκόσμια κοινωνία ποὺ κλυδωνίζεται; Ἀπὸ τὴ μιά, οἰκολογικὲς κορῶνες σὲ Συνέδρια καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, συμπόρευση μὲ αὐτοὺς ποὺ συντελοῦν στὴν μόλυνση καὶ τὴν ἐξαφάνιση τοῦ πλανήτη; Πῶς δικαιολογεῖται ἡ παρουσία του στὰ διάφορα διεθνῆ Φόρουμ, ὅπως τὴν 12/12/2011 σὲ Συνέδριο ποὺ προωθεῖ ἐν ψυχρῷ τὴν Παγκόσμια Διακυβέρνηση; Δὲν γνωρίζει ὅτι πίσω ἀπὸ αὐτὰ βρίσκεται ἡ Ν. Τάξη, ἡ Μασονία, οἱ διάφορες Λέσχες καὶ Τράπεζες, ὁ Σιωνισμός;
Ἀφήνοντας ἔξω, λοιπόν, κ. Βαρθολομαῖε, τὶς κοσμικὲς νοοτροπίες καὶ τὶς ἐπιτηδευμένες θεολογίες, σκεφτεῖτε ἁπλὰ καὶ ταπεινά: Ἦταν ποτὲ δυνατὸν ὁ ἀνυπόδητος Ἰησοῦς, οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας νὰ παρευρίσκονταν σὲ πανηγύρια τῆς Coca-Cola –ὅπως κάνατε ἐσεῖς– ἐπιδίδοντας Κοράνιο σὲ Μουσουλμᾶνο; Νὰ συμμετεῖχαν σὲ συμπόσια, χωρὶς νὰ καυτηριάζουν τὶς ὑποκρισίες, τὴν ψευτιά, τὴν δολιότητα καὶ τὶς «ἐγκληματικὲς» ἐνέργειες τῶν μεγάλων τῆς γῆς, χωρὶς νὰ ὁμιλοῦν γιὰ τὴν Ἀλήθεια; Νὰ συμμετεῖχαν σὲ Συνέδρια ποὺ ὀργάνωναν οἱ μεγιστάνες τῆς πλουτοκρατίας;
Παραθέτουμε τρία μόνον ἀντιπροσωπευτικὰ παραδείγματα, ἀπὸ τὰ πάμπολλα ποὺ συμβαίνουν ἐπὶ πατριαρχείας σας στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, ἐνδεικτικὰ ἀλλοιώσεως τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως καὶ περιφρονήσεως τῆς Πίστεως τὴν ὁποία ἐκπροσωπεῖτε. Καὶ αὐτὰ συμβαίνουν παρὰ τὶς ἀντιδράσεις πιστῶν, παρὰ τὶς δικές σας παλαιότερες διαβεβαιώσεις ὅτι, τάχα, ὅλα πᾶνε καλά!
Ἀξίζει, λοιπόν, νὰ δώσετε γι’ αὐτὰ τὶς ἐξηγήσεις ποὺ ζητᾶμε, διότι παρατηροῦμε ὅτι μὲ ταχεῖς βηματισμοὺς προχωροῦμε, ὄχι μόνο πρὸς τὴν ἀφομοίωση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν Παπισμὸ καὶ τὸ Π.Σ.Ε., ἀλλὰ καὶ τὴν ἔνταξή μας στὴν Πανθρησκεία ποὺ σταθερὰ θεμελιώνεται, ὅπως φαίνεται ἀπὸ πολλὰ ἀνάλογα γεγονότα τύπου Ἀσσίζης καὶ ὅπως δείχνει τὸ τρίτο πρόσφατο γεγονὸς ποὺ σημειώνουμε.
α) Τὸ πρῶτο παράδειγμα εἶναι ἡ –ἀντίθετη μὲ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση– συμμετοχὴ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς παμπάλαιας αἵρεσης τοῦ Παπισμοῦ, Πάπα Βενέδικτου, σὲ Θ. Λειτουργία στὸ Φανάρι.
β) Ἕνα δεύτερο: στὸν Ρωμαιοκαθολικὸ ναὸ τῆς Notre-Dame στὴ Γαλλία (9/10/2011), ὁ Μητροπολίτης Γαλλίας Ἐμμανουήλ, ποὺ παρίσταται ὡς ἀντιπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου σὲ διάφορες ἐκδηλώσεις στὴν Εὐρώπη, μαζὶ μὲ ἄλλους ὀρθόδοξους ἱερωμένους, τέλεσαν “ὀρθόδοξο” ἑσπερινὸ στὸν «Ρωμαιοκαθολικὸ ναὸ τῆς Notre-Dame. Παραβρέθηκε ὁ Καρδινάλιος τοῦ Παρισιοῦ, Monsignor André Vingt-Trois» (aktines.blogspot.com).
Ὁ Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, μάλιστα, ἔχει ἐπιδοθεῖ τελευταῖα σὲ μιὰ φρενίτιδα συμπροσευχῶν, ἐν γνώσει τοῦ Πατριαρχείου (καὶ λογικὰ κατ’ ἐντολήν σας, ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει θὰ τὸν ἐπαναφέρατε εἰς τὴν τάξη).
γ) Τό τρίτο: ἡ παρουσία καὶ συμπροσευχὴ σὲ Θεία Λειτουργία στὸ Βελιγράδι ὄχι μόνο Παπικῶν, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον καὶ Μουσουλμάνων! (aktines.blogspot.com).
Ἐσεῖς ὅμως, ὡς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, τὸ 1998 στὴν Διορθόδοξη Συνάντηση τῆς Θεσ/νίκης καὶ τὸ 1999 μὲ τὴν Ἐπιστολήν σας πρὸς τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, διαρρηγνύατε τὰ ἱμάτιά σας, ὑποστηρίζοντας ὅτι εἶσθε κατὰ τῶν συμπροσευχῶν καὶ συμβουλεύατε ὅπως οἱ ὀρθόδοξοι «μὴ συμμετάσχουν εἰς οἰκουμενικὰς λατρευτικὰς συνάξεις, κοινὰς προσευχάς, λατρείας καὶ ἄλλας θρησκευτικὰς τελετάς»! (Δὲς καὶ «Ὀρθόδ. Τύπο»,  24/9/1999).
Ἐρωτᾶσθε λοιπόν:
Ἐφόσον ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ πολλοὶ Ἱεροὶ Κανόνες ἀπαγορεύουν τὶς συμπροσευχές, καὶ ὁ ἴδιος ἀποδεχόσασθε τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, τί ἄλλαξε καὶ τώρα τοὺς διαγράφετε; Οἱ δηλώσεις σας ἐκεῖνες ἦταν ὑποκριτικές; Μήπως κάποια Σύνοδος κατήργησε τοὺς σχετικοὺς μὲ τὶς συμπροσευχὲς Ἱ. Κανόνες; Ἢ ὁ ἴδιος αἰσθάνεσθε ὅτι εἶσθε ὑπεράνω τῶν Συνόδων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων;
Ἐὰν οἱ συμπροσευχὲς ἐπιτρέπονται, ἐὰν ἔχουμε τὸν ἴδιο Θεὸ ὅλοι, τότε τί μᾶς ἐμποδίζει νὰ συμπροσευχόμαστε μὲ τὸν μωαμεθανό Ἀλβανὸ καὶ Πακιστανὸ τῆς γειτονιᾶς μας, τὸ Κινέζο ποὺ ἄνοιξε κατάστημα λίγο παρακάτω; Τότε γιατί νὰ μὴ μᾶς τὸ πεῖτε εὐθέως, ὅτι γιὰ κάποιους λόγους (ποιούς;) ἄλλαξε τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ μὴν μπερδευόνται οἱ πιστοί, γιὰ τὸ ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ στὴν προκειμένη περίπτωση; Τότε γιατὶ νὰ μὴ καταργήσουμε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ ἀπαγορεύει (φαίνεται ἀπὸ φονταμενταλισμό ἀθεράπευτο) ἀκόμα καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ προσφώνηση «χαίρετε», στοὺς αἱρετικούς;
Ἀσφαλῶς καὶ δὲν περιμένουμε νὰ ἀπαντήσετε, κ. Βαρθολομαῖε, σὲ δευτέρας κατηγορίας χριστιανούς, γιατὶ δυστυχῶς γιὰ σᾶς, δὲν εἴμαστε οὔτε προτεστάντες, οὔτε καθολικοί, ὁπότε θὰ ἀποκτούσαμε τὴν κατανόησή σας– τοῦτο ἐξ  ἄλλου πράξατε σὲ δεκάδες παρεμβάσεις μας μέχρι τώρα. Περιμένουμε, ὅμως, νὰ κατανοήσουν κάποιοι πνευματικοί, κάποιοι ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἀγκιστρωμένοι σ’ αὐτούς, τὸ παιχνίδι τῆς προδοσίας ποὺ παίζεται μπροστὰ στὰ μάτια τους καὶ ποὺ αὐτοὶ ἀνέχονται.

Σημάτης Παναγιώτηs

Δεν δινουμε τις γυναικες και τα παιδια μας… για δανεικα!

Εκλέγουμε αδίστακτα τον έντιμο θάνατο από την ηθική ατίμωση!

Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη έχει πλέον ξεπεράσει και την πιο νοσηρή φαντασία. Μετά την «πατριωτική»(!) δήλωση της ευρωβουλευτού του κόμματος «Αν είναι να καεί η Ελλάδα να καεί για να υπάρξει μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη»(!) ήρθε ο αρχηγός, με την …  «σταθερότητα» των θέσεων που τον διακρίνει, να ρίξει την βόμβα:

Πρόεδρος της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

http://www.koinwnia.com/

Οι Ελληνες, τοτε και σημερα

  Μάχη του Μαραθώνος, 11^η Σεπτεμβρίου 490 π. Χ.

Η υποδούλωση της Ελλάδος με ενυπόγραφη εκούσια παράδοση………………..

Tην συνέχεια στην ιστοσελιδα   http://agonasax.blogspot.com/2011/12/blog-post_6217.html

Μπορούν τα κινητά να προκαλέσουν  όγκο στον εγκέφαλο

EΠIKOINΩNIAKH ΣYNΔEΣH METAΞY ΔYO KINHTΩN

Όταν ο Καλών αρχίσει την κλίση το ηλεκτρομαγνητικό σήμα εκπέμπεται από το δικό του κινητό, που λαμβάνεται από τον πλησιέστερο σταθμό βάσης “BS”.
Μετά το σήμα εκπέμπεται από το BS στο κέντρο μεταγωγής “SC” όπου ελέγχεται η πιστοποίηση Καλούντος και Λήπτη.
Κατόπιν το SC θα μεταφέρει το σήμα στον πλησιέστερο στον Λήπτη BS.
Μετά ο BS εκπέμπει το ηλεκτρομαγνητικό σήμα που πρέπει να λάβει το κινητό του Λήπτη.
Τελικά ο Λήπτης ανοίγει τη γραμμή αμφίδρομης επικοινωνίας μεταξύ των δύο ατόμων.

Πως εκπέμπεται η ακτινοβολία από το κινητό?

Η ακτινοβολία του κινητού εκπέμπεται από την κεραία του προς όλες τις     κατευθύνσεις
Το πλείστο της ενέργειας χάνεται στο χώρο
Μέρος της ενέργειας λαμβάνεται από το Σταθμό Βάσης
Μέρος της ενέργειας προσπίπτει στο ανθρώπινο κεφάλι

Ηλεκτρομαγνητικό σήμα μεταφέρεται από την κεραία του κινητού

Σημείωση: Η αύξηση της χρήσης των κινητών τηλεφώνων έχει δημιουργήσει σοβαρές ανησυχίες όσον αφορά τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κινητά τηλέφωνα χρησιμοποιούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στην περιοχή μικροκυμάτων.

Μέγιστη Ισχύς Μεταφοράς

Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών καθορίζει τον Ειδικό Ρυθμό Απορρόφησης «SAR», πρότυπο το οποίο είναι αποδεκτό για την ακτινοβολία ενέργειας από τα κινητά τηλέφωνα και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1,6 W/kg.
Όσο χαμηλότερος είναι ο SAR τόσο καλύτερο το τηλέφωνο, από ενδεχόμενο κίνδυνο για την υγεία.

Υπάρχουν 3 τρόποι να βρείτε το SAR

Από το manual του κινητού σας.
Επισκεφτείτε το παρακάτω web site και επιλέξτε το μοντέλο του κινητού σας http://www.mmfai.info/public/sar.cfm
Μπείτε στο Federal Communications Commission website και γράψτε το FCC ID Number του κινητού σας στο FCC ID http://www.fcc.gov/oet/ea/fccid/

Θερμική Επίδραση  

Η θερμότητα που παράγεται στο πρόσωπο μετά από 15 λεπτά χρήσης του κινητού τηλεφώνου, που οφείλεται στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του

Πέρασμα ακτινοβολίας στον εγκέφαλο
 ενός ενήλικα, δεκάχρονου και πεντάχρονου

Όταν η ακτινοβολία χτυπά το κεφάλι, διαπερνά το κρανίο. Οι παραπάνω εικόνες είναι το αποτέλεσμα ενός πειράματος και δείχνουν πώς η ακτινοβολία διαπερνά το κρανίο ενός ενήλικα (25%), 10 ετών (50%) και 5 ετών (75%).
Όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο βαθύτερη η διείσδυση, που οφείλεται στο γεγονός κρανία τους είναι πιο λεπτά και οι εγκέφαλοί τους περιέχουν περισσότερα υγρά από ό, τι των ενηλίκων.
Οι ραδιοσυχνότητες ταξιδεύουν μέσω των εγκεφάλων των παιδιών με πολύ μεγαλύτερη ευκολία και ως εκ τούτου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Σκεφτείτε το ακόλουθο όταν χρησιμοποιείτε το κινητό σας 

Δεν είναι μόνο η επιλογή του τηλεφώνου, αλλά και πώς το χρησιμοποιείτε.
Αυτό είναι σημαντικό όταν θέλετε να ελέγχετε την ποσότητα της ακτινοβολίας που εκτίθεστε.
Θα βρείτε μερικές απλές συμβουλές που μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ακτινοβολία και επομένως και τους κινδύνους για την υγεία.

Χρησιμοποιείτε το handsfree  

Όσο πιο μακριά από το σώμα σας είναι το τηλέφωνο, τόσο σε λιγότερη ακτινοβολία εκτίθεστε.
Χρησιμοποιώντας ένα hands-free είναι ο ευκολότερος τρόπος για να μειωθεί δραστικά το ποσό της ακτινοβολίας που εκτίθεστε, σε περίπτωση που χρησιμοποιείτε κινητό τηλέφωνο.

Κρατήστε το από το κάτω μέρος   

Καλύπτοντας μεγάλες περιοχές του τηλεφώνου με το χέρι σας, μειώνετε την ικανότητά του να στέλνει και να λαμβάνει σήματα.
Το τηλέφωνο στη συνέχεια αυξάνει την ισχύ του και διαβιβάζει ισχυρότερη ακτινοβολία για να το αντισταθμίσει.
Έτσι, κρατήστε το τηλέφωνο όσο το δυνατόν περισσότερο κάτω, έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί σε χαμηλή ισχύ.

Πάρτε την καλύτερη θέση 

Μπορείτε να δείτε την ισχύ του σήματος λήψης στην οθόνη.  Όταν η λήψη είναι καλή, το τηλέφωνο μειώνει την ισχύ και την ακτινοβολία.  Εάν η λήψη είναι κακή, το τηλέφωνο χρησιμοποιεί μέγιστη ισχύ και ακτινοβολία.

Μην ομιλείτε πολύ και χρησιμοποιείτε 
το σταθερό τηλέφωνο αν γίνεται

Η ακτινοβολία που απορροφάτε σχετίζεται άμεσα με το χρόνο που περνάτε μιλώντας στο κινητό σας τηλέφωνο. Για μακρόχρονες κλήσεις είναι πιο ασφαλές «και φθηνότερο» να καλέσετε από ένα σταθερό τηλέφωνο.

Επικίνδυνες περιοχές χρήσης

 Μη χρησιμοποιείτε κινητό τηλέφωνο κατά την οδήγηση του αυτοκινήτου. Σταματήστε σε ασφαλές μέρος για να μιλήσετε.
Μη χρησιμοποιείτε το κινητό σας τηλέφωνο σε χώρους όπου υπάρχει πολύς ηλεκτρικός εξοπλισμός, όπως τα νοσοκομεία και τα αεροσκάφη.
Μην κάνετε μπάνιο με το κινητό σας τηλέφωνο.
Μην αφήνετε τα μικρά παιδιά μιλούν στο κινητό τηλέφωνό σας για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Είναι πιο ευαίσθητα από τους ενήλικες.

ΣΥΜΠΛΕOYN TA «ΠΙΣΤΕΥΩ» ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΣOΝΩΝ!  ΣΥΜΠΤΩΣΙΣ; Α΄

Πιστεύουν ὅτι μέσα ἀπὸ κάθε θρησκεία, ὁ ἄνθρωπος λατρεύει τὸν ἴδιο Θεό!

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ:

 [Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Παναγιωτάτου, ποὺ ἐκφώνησε στὶς 20-12-2001, στὴ «Διαθρησκειακὴ Συνάντηση τῶν Βρυξελλῶν» ἐνώπιον ἐκπροσώπων τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Ἰσλὰμ καὶ διαφόρων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν. ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ἀρ. 603, σελ. 15]

      «Ἐὰν σταθῶμεν μὲ τὸ προσῆκον δέος ἀπέναντι τῶν προσωπικῶν ἀναζητήσεων  ἑκάστης ψυχῆς, ἡ ὁποία, γεννηθεῖσα εἰς ὠρισμένην θρησκευτικὴν παράδοσιν, ἀνοίγει τὰς πτέρυγάς της διὰ νὰ πετάξῃ εἰς ἀναζήτησιν τοῦ Ἠγαπημένου, ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ἔχομεν ἀνθρώπινον χρέος νὰ σεβασθῶμεν ἀπολύτως τὴν προσωπικὴν πορείαν ἑκάστου πρὸς τὴν ὑπερτάτην ἀγάπην. Τότε ἐναγκαλιζόμεθα ἐν εἰρήνῃ τὴν ψυχὴν αὐτὴν καὶ παρακολουθοῦμεν ἐν ἄκρᾳ σιωπῇ καὶ προσευχῇ τὴν πορείαν της, εἴτε συμβαδίζει μὲ ἡμᾶς [τοὺς χριστιανούς] εἴτε ἀκολουθεῖ ἄλλον δρόμον [λ.χ. τὸν Ἰουδαϊσμὸ ἢ τὸ Ἰσλὰμ], διότι ὁ Ἠγαπημένος Θεός, ὁ Κύριός της, τὴν ἀναμένει καὶ θὰ τῆς δείξῃ τὸν δρόμον. Δὲν χρειάζεται ἀπὸ μέρους ἡμῶν οὐδεμία βία, οὐδεμία πίεσις, μόνον στοργὴ καὶ εἰρήνη».

[Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία του στὸ Ἐμιράτο τοῦ Μπαχρέιν, στὶς 25-9-2000.

Ἀπὸ τὸ ἐπίσημο περιοδικὸ τοῦ Πατριαρχείου ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ἀρ. 588, σελ. 16]

   «Ἀλλὰ δὲν ἐγκαταλείπομεν τὴν ἐλπίδα, ὅτι τὸ εὐαγγελικὸν κήρυγμα τῆς καταλλαγῆς, τοῦ συμβιβασμοῦ καὶ τῆς εἰρηνικῆς συνεργασίας, …καὶ ἡ ἀντίστοιχος πρόσκλησις τοῦ Κορανίου …θὰ ὑπερισχύσουν, θὰ γίνουν ὑφ’ ὅλων ἀποδεκτὰ καὶ θὰ ὁδηγήσουν εἰς παγίωσιν τῆς εἰρήνης καὶ τῆς εὐημερίας τῶν λαῶν, ὥστε ἕκαστος νὰ λατρεύῃ τὸν Ἕνα Θεὸν ὡς [= ὅπως] προτιμᾷ καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ συνεργαζώμεθα διὰ τὸ κοινὸν καλόν».

«Μεγάλη Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος»

«Ὁ Τεκτονισμὸς …δέχεται ἄνδρες ποὺ ἀνήκουν σὲ διάφορες θρησκεῖες καὶ ἀκολουθοῦν τὴ δική τους πίστη.

Δὲν ὑπάρχει γιὰ τὸν Τεκτονισμὸ ἰδιαίτερος Θεός. Ὁ Θεὸς κάθε Τέκτονα παραμένει Ἐκεῖνος τῆς Θρησκείας του. Προκειμένου δὲ νὰ μὴν ὑπάρχουν μεταξὺ τῶν Τεκτόνων δογματικὲς ἀντιπαλότη-τες ἢ θρησκευτικὲς διαφορές, ὁ Θεὸς ἀποκαλεῖται μὲ τὴ γενικὴ προσωνυμία τοῦ «Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Συμπαντος» [Μ.Α.Τ.Σ., σὲ συντομογραφία].  […]

«Ὁ Τέκτων ἐνθαρρύνεται νὰ ἐκτελεῖ τὰ καθήκοντα του, πρῶτα πρὸς τὸν Θεὸ ―μὲ ὁποιοδήποτε ὄνομα εἶναι γνωστός― μέσα ἀπ’ τὴν πίστη του καὶ τὴ θρησκευτική του πρακτικὴ, μετὰ πρὸς…»

[Ἀπὸ τὴν ἐπίσημη ἰστοσελίδα

τῆς «Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος»:    www.grandlodge.gr/el/ΟΤεκτονισμός/ΗΚοσμοαντίληψημας.aspx