Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»

Γρεβενά 1 Μαϊο 1947, αριθ. Φυλ. 70

Ο ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ

Ἡ «Χειμάρρα» μὲ τοῦς 600 περίπου ἐπιβάτας της τὴν νύκτα τῆς 18ης Ἰανουαρίου ἔπλεεν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν θάλασσαν. Εἶχε περάσει τὸ στενὸν τοῦ Εὐρίπου, ἀφῆκεν ὄπισθέν του τὴν ὡραίαν Χαλκίδα καὶ ἔπλεε πρὸς Νότιον Εὐβοϊκὸν κόλπον. Τὰ κύματα εἶχον καταπραϋνθῆ. Ἡ θάλασσα ἐφαίνετο γαληνιαία. Τίποτε δὲν ἐπρομήνυε τὴν τρομεράν συμφοράν. Ὑπελογίζετο, ὅτι τὸ πλοῖον εἰς ὀλίγας ὥρας θὰ ἔρριπτε τὴν ἄγκυράν του εἰς τὸν λιμένα τοῦ Πειραιῶς. Ἀλλʼ αἴφνης 4 καὶ 15′ π.μ. Εἰς μίαν στιγμὴν ποῦ κανεὶς δὲν περίμενε τὴν συμφοράν, ἕνας κρότος δαιμονιώδης ἤκούσθη. Τὸ πλοῖον εἶχε κτυπηθῆ θανασίμως. Τὰ φώτα ἔσβυσαν. Αἱ μηχαναὶ ἐσταμάτησαν. Τὸ πηδάλιον συνετρίβη. Αἱ σειρῆνες ἐσφύριζον. Τὸ πλοῖον ἐβυθίζετο. Ὁ πλοίαρχος βλέπων τὸν κίνδυνον διατάσσει τὸν ἀσυρματιστήν:

˗ Δόσε τὸ S.O.S.

˗ Ἀσύρματος δὲν ὑπάρχει πιά, ἀπάντησεν ὁ ἀσυρματιστής. Ὁ ἀσύρματος τὸ ὄργανον δηλαδὴ ἐκεῖνο ποῦ ὑπῆρχεν εἰς τὸ πλοῖον διὰ νὰ χρησιμοποιηθῆ κυρίως ἐν καιρῶ κινδύνου, εἶχε καταστραφῆ. Καὶ αὐτὴ ἡ καταστροφὴ τοῦ πολυτιμότατου τούτου ὀργάνου ἦτο ἡ σοβαρωτέρα ἐξ ὅλων τῶν ζημιων τοῦ πλοίου: Εἶπαν οἱ πολλοί. Ὦ! Ἐὰν ἐσώζετο ὁ ἀσύρματος, ὁ ἀσυρματιστὴς θὰ μετέδεδε τὸ s.o.s., αἱ κεραῖαι τῶν ἀσυρμάτων τῶν πλοίων ποῦ ἔπλεον πλησίον τοῦ ναυαγίου, θὰ συνελάμβανον τὸ σύνθημα, θὰ ἔσπευδον ὁλοταχῶς, οἱ ναυαγοὶ θὰ ἐσώζοντο ὅλοι καὶ ἡ Ἑλλὰς δὲν θὰ eθρήνει τὸν θάνατον τόσων τέκνων της!

Ἀλλὰ ὁ ἀσύρματος αὐτὸς τῆς «Χειμάρρας», περὶ τοῦ ὁποίου τόσος λόγος ἐγένετο εἰς τὰς Ἐφημερίδας, εἰμπορεῖ νὰ μᾶς διδάξη ἕνα σπουδαιότατον μάθημα: Τὸ μάθημα, ὅτι ἡ κάθε Χριστιανικὴ ψυχὴ ποὺ πιστεύει εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Χριστὸν πρέπει νὰ εἶναι ἐφωδιασμένη μὲ ἕναν ἀσύρματο, ἀπείρως ἀνώτερον ἀπὸ τοὺς ἀσυρμάτους ποὺ ἔχει κατασκευάσει ἡ Ἐπιστήμη διὰ νὰ συνδέη ἀμέσως τοὺς ἀνθρώπους τῶν μακρυνῶν ἀποστάσεων. Ἀλλὰ ποῖος εἶναι ὁ ἀσύρματος αὐτός; Ἀκούσατε! Ἀδελφοί! Ἡ ζωὴ τὴν ὁποίαν ζῶμεν ἐπάνω εἰς τὸν μικροσκοπικὸν αὐτὸν πλανήτην τοῦ σύμπαντος ποὺ λέγεται γῆ, ὁμοιάζει μὲ ἕνα ταξεῖδι ἀκαθορίστου διαρκείας. Τὸ ταξεῖδι αὐτὸ ἔχει καὶ στιγμὰς γαλήνης, εὐφροσύνων ἡμερῶν. Ἀλλὰ αἴφνης καὶ διὰ τὸν ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων παρουσιάζεται ὁ κίνδυνος. Ὁ κίνδυνος; Οἱ κίνδυνοι. Ἄπειροι κίνδυνοι. Κίνδυνοι ἀπὸ τὰ ἄγρια στοιχεῖα τῆς φύσεως ποὺ ἐγείρονται διὰ νᾶ καταστρέψουν εἰς ὀλίγα δευτερόλεπτα Οὐρανοξύστας καὶ ὑπερωκεάνεια, πλωτοὺς κολοσσοὺς καὶ χαλύβδινους πύργους μέσα εἰς τοὺς ὁποίους νομίζει ὅτι ἠσφάλισε τὴν ζωήν του ὁ νεώτερος ἄνθρωπος. Κίνδυνοι ἀπὸ τὰς πολλὰς καὶ πολυπλόκους μηχανὰς ποὺ κατεσκεύασεν ὁ ἴδιος διὰ νὰ κάμη ἄνετον τὴν ζωήν του καὶ αἱ ὁποῖαι μεταβάλλονται πολλάκις εἰς λαιμητόμους, εἰς μηχανὰς καταστροφῆς καὶ θανάτου. Κίνδυνοι ἐξ ἀσθενειῶν καὶ ἐπιδημιῶν ποὺ παρʼ ὅλα τὰ πολυάριθμα φάρμακα καὶ τὰς στρατιὰς τῶν ἰατρῶν δὲν ἐδυνήθη νὰ κατανικήση ἐξ ὁλοκλήρου ὁ ἄνθρωπος. Κίνδυνοι περισσότεροι ἐκ κακῶν καῖ διεστραμμένων ἀνθρώπων ποὺ ὡς ἔνσαρκοι δαίμονες αἰσθάνονται τὴν χαρὰν νὰ κακοποιοῦν καὶ νὰ βασανίζουν τὸ ἀνθρώπινον γένος. Κίνδυνοι ἐξ ἐχθρῶν δεδηλωμένων, ἀλλὰ καὶ κίνδυνοιἐκ μέρους συγγενῶν καὶ φίλων, ποὺ πολλάκις μᾶς βλάπτουν περισσότερον ἤ οἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί μας. Κίνδυνοι (μὴ γελάσητε, δὲν εἶναι μυθώδης αὐτὸς ὁ κίνδυνος, ἀλλὰ πραγματικὸς ποὺ μόνον οἱ γνήσιοι ὀπαδοὶ τοῦ Ναζωραίου τὸν ἀντιλαμβάνονται εἰς ὅλον τὸ βάθος καὶ τὴν ἔκτασίν του), κίνδυνοι ἐκ τῶν ἐπηρειῶν τοῦ ἀοράτου ἐκείνου κακοποιοῦ πνεύματος ποὺ ἡ γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου ὀνομάζει Διάβολον, Σατανᾶ. Κίνδυνοι τέλος οἱ σοβαρώτεροι ἐξ ὅλων τῶν κινδύνων προερχόμενοι ὄχι πλέον ἀπὸ τὸν ἐξωτερικὸν κόσμον ὁ ὁποῖος μᾶς περιβάλλει, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸν κόσμον, κίνδυνοι – ποῖος θὰ τὸ περίμενε; ἀπὸ τὸν ἑαυτόν μας, ἀπὸ τὰ τρομερά μας πάθη, ποὺ ὡς ἄγρια τῆς φύσεως στοιχεῖα, ὡς αἰμοβόρα θηρία, ὡς λύκοι καὶ ὕαιναι καὶ λέοντες ὁρμοῦν διὰ νὰ καταστρέψουν ὅ,τι ἱερὸν κλείομεν μέσα εὶς τὰ στήθη μας καὶ νὰ μᾶς κάμουν νὰ θρηνῶμεν ἐπᾶνω εἰς τὰ ψυχικὰ ἐρείπια καὶ τὰ ναυάγια ποὺ δημιουργεῖ καθημερινῶς ἡ ίδική μας ἐσωτερικὴ κακία καὶ διαφθορά.

Ἰδοὺ οἱ κίνδυνοι. Καὶ τώρα ποῖος εἶναι ἱκανὸς νʼ ἀντιπαραταχθῆ κατὰ τόσου πλήθους κινδύνων; Ὁσονδήποτε ἐπαινετὴν προσπάθειαν καὶ ἄν καταβάλη ὁ ἄνθρωπος διὰ νὰ ἐξουδετερῶση τοὺς κινδύνους καὶ νὰ ἐξέλθη νικητὴς καὶ τροπαιοῦχος, κατὰ τὴν πάλιν αὐτὴν ἐναντίον μυρίων κινδύνων τῆς καθημερινῆς ζωῆς θὰ αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκην νὰ ὑψώση τὰ βλέμματά του πρὸς τὸν οὐρανόν, νὰ ζητήση τὴν βοήθειαν Ἐκείνου, ὁ ὁποῖος «ἔν τῆ δρακὶ αὐτοῦ κρατεῖ τὰ σύμπαντα». Νὰ τὴν ζητήση μὲ πίστην φλογεράν. Πῶς νὰ τὴν ζητήση; Διὰ τῆς προσευχής.

Ἡ προσευχῆ! Ἰδοὺ ἀδελφοὶ ὁ μυστικὸς ἀσύρματος τῶν ψυχῶν μας. Ἡ προσευχῆ! Αὐτὴ κατὰ μυστηριώδη τρόπον συνδέει τὴν ψυχὴν μὲ τὸν πλάστην. Αὐτὴ μεταδίδειτὰ αἰτήματά της πρὸς τὸν Οὐράνιον Πατέρα. Αὐτὴ εἰς οἱανδήποτε στιγμὴν τοῦ βίου εἶναι πρόθυμος νὰ ἐξαποστείλη τὰ συνθήματα τῶν ἀπείρων ἀγωνιῶν τῆς καρδίας! S.O.S. Κύριε! Σώσον ἐκ τῆς ὥρας ταύτης. Αὐτὴ ὡς ἐπὶ τῶν πτερύγων ἀνέμων μεταφέρει ἀκαριαίως τὴν φωνὴν τοῦ ἀσθενεστέρου τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας πρὸς τὸν Πανίσχυρον Θεόν. Ποῦ εὐρίσκετο ὁ Δανιήλ; Εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων. Ποῦ οἱ τρεῖς Παῖδες; Εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός! Ποῦ ὁ Ἰωνᾶς; Εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ θαλάσσιου τέρατος. Ποῦ οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως; Εἰς τᾶς φυλακὰς, εἰς τὰ σκοτεινὰ κάτεργα! Ἀπʼ ἐκεῖ ἀπηύθυναν τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς των, ἐβόων πρὸς τὸν Κύριον καὶ ἤκουεν ὁ Κύριος τῆς φωνῆς τῶν τέκνων του καὶ ἔσπευσε πρὸς βοήθειαν καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ τῶν κινδύνων.

Ναί! Ἡ προσευχῆ σώζει τὸν ἄνθρωπον, τὸν πιστὸν χριστιανίον. Σώζει; Ἀλλʼ ἐδῶ τώρα – θὰ φωνάζουν ἔν χορῶ οἱ ἄπιστοι – ἐὰν ἡ προσευχὴ σώζη, διατὶ οἱ Ναυαγοὶ τῆς Χειμάρρας νὰ μὴν σωθοῦς ὅλοι; Μήπως δὲν ἐπροσευχήθησαν; Ἀλλὰ ὅπως διηγήθησαν οἱ διασωθέντες ναυαγοί, μόλις παρουσιάσθη ὁ τρομερὸς κίνδυνος ὁλοι οἱ ἐπιβάται, πλὴν ἐλαχίστων, οἱ ὁποῖοι καὶ κατὰ τὴν τρομερὰν ἐκείνην ὥραν ἠκούσθησαν νὰ βλασφημοῦν τ[ον Θεόν, προσηύχοντο μὲ θερμὰς προσευχάς, θερμοτέρας τῶν ὁποῖων δὲν θὰ ἔκαμνον ποτὲ ἄλλοτε εἰς τὴν ζωήν των: «Ἅγιε Νικόλαε, σῶσε μας». «Χριστούλη μας λυπήσου μας». Διατὶ λοιπὸν ὅλοι αὐτοὶ ποὺ προσύχοντο νὰ μὴ σωθοῦν;

Ἀπαντώμεν! Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος ἦτο μόνον σάρκας καὶ κόκαλα, μόνη ὕλη, τότε ἡ σωτηρία τοῦ σώματος ἀπὸ τὸν κίνδυνον τοῦ θανάτου θὰ ἦτο ἡ ὕψιστη πρὸς τὸν ἄνθρωπον εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι μόνον σῶμα, δὲν εὶναι μόνον ὕλη. Δὲν ζυγίζει μερικὰ κιλὰ κρέατος. Εἶναι καὶ κάτι ἄλλο ποὺ δὲν ζυγίζεται. Εἶναι καὶ πνεῦμα, ψυχὴ ἀθάνατος. Αὐτὴ κυρίως εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Ὁ δὲ Θεὸς ποὺ ἐν τῆ ἀπείρω του σοφία καὶ ἀγαθότητι ἔπλασε τὸν ἄνθρωπον καὶ γνωρίζει ἄριστα τὴν σύστασίν του καὶ τὴν ἀξία τῶν δύο αὐτῶν συστατικῶν ἀπὸ τὰ ὁποία ἀπαρτίζεται τὸ Θεῖον αὐτὸ καλλιτέχνημα, ἐνδιαφέρεται βεβαίως διὰ τὸ σῶμα, διότι εἶναι ἡ ἐπίγειος κατοικία τῆς ψυχῆς, τὸ κλυβὶ μέσα εἰς τὸ ὁποῖον κελαδεῖ τὸ ἀθάνατο πουλί, ἀλλὰ ἐνδιαφέρεται ἀπείρως περισσότερον διὰ τὴν ψυχήν, διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς. Ἐσώθη ἡ ψυχή; Δηλαδὴ ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν, μετενόησεν, ἔχυσε δάκρυα εἰλικρινοῦς μετανοίας, εἶπε τὸ ἥμαρτον, τὸ ἱλάσθητί μοι τῶ ἀμαρτωλῶ, τὸ μνήσθητί μου Κύριε; Τότε ἐσώθη ὁ ἄνθρωπος, ἔστω καὶ ἄν τὸ κορμί του ἐγένετο βορὰ τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης. Ἡ σωτηρία ἀπὸ τὸν θάνατον τοῦ σώματος εἶναι μικρὰ σωτηρία, ἡ μικρὰ εὐεργεσία, διότι ἁπλούστατα μετʼ ὀλίγον θὰ έπακολουθήση ὁ ἀναπόφευκτος θάνατος. Ἁπλῶς μίαν μικροπρόθεσμον παράτασιν ἔλαβον οἱ διασωθέντες ναυαγοὶ τῆς Χειμάρρας. Οἱ δὲ πνιγέντες εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης; Τὶς οἶδε μήπως εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων τούτων, τὰς ὁποίας τώρα καλίουν συγγενεῖς καὶ φίλοι, συνετελέσθη τὸ μεγαλύτερον θαῦμα, ποῦ λέγεται σωτηρία ψυχῆς; Μήπως, δηλαδή, κατὰ τὰς στιγμὰς ἐκείνας τὰς τραγικὰς ἡ ψυχή των μὲ μίαν θερμὴν προσευχὴν μετανοίας συνεδέθη ἀπόλυτα μὲ τὸν Οὐράνιον Πατέρα; Καὶ ἐὰν αὐτὸ συνέβη, ὅπως ἀσφαλῶς θὰ συνέβη εἰς τὰς περισσοτέρας ψυχάς, τότε αἱ θερμαὶ των προσευχαὶ εἰσηκούσθησαν, ἐζήτων μικρὸν καὶ ἔλαβον μέγα, ἐζήτων γῆς καὶ ἔλαβον Οὐρανόν. Ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ τάφου τῆς Θαλάσσης τὴν παγερὰν ἐκείνην νύκτα τῆς 19ης Ἰανουαρίου 1947 πολλαὶ ψυχαὶ συνοδεία ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων θὰ μετεφέρθησαν εἰς τὴν γλυκυτάτην ἀγκάλην τοῦ Κυρίου. Ὁποῖον θαῦμα!

Ὦ! Οὔδέποτε ἄλλοτε κατὰ τὴν πολυκύμαντον ζωὴν τῶν ἀνθρώπων ἡ προσευχὴ προσφέρει τὀσην ὑπηρεσίαν εἰς τὸν ἄνθρωπον, ὅσον κατὰ τὰς τραγικὰς ὥρας τοῦ θανάτου. Ἐνῶ ὁ ἄπιστος ἔχων θρυμματισμένον τὸν μυστικὸν ἀσύρματον προσευχῆς διέρχεται στιγμὰς τρομακτικῆς ἀγωνίας, αντιθέτως ὁ πιαστὸς σταυρώνων τὰς χεῖρας του ἐπὶ τοῦ στήθους καὶ μυστικῶς προσευχόμενος κλείει τὴν ζωήν του μὲ προσευχὴν ἐπαναλαμβάνων τὴν προσευχῆν τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ: Πάτερ εἰς χεῖρας Σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμα.

Οἱ ναυαγοὶ τοῦ ὑπερωκειανείου Τιτανικοῦ κατήρχοντο γαλήνιοι εἰς τὰ βάθη τοῦ Ὡκεανοῦ, ἐνῶ ἡ μουσικὴ τοῦ πλοῖου ἔψαλλε διὰ τελευταίαν φορὰν τὸν περίφημον ἐκείνον ὕμνον: «Πρὸς Σὲ ἐγγύτερον ὦ Θεέ…».

Ναί! Ἡ προσευχὴ σώζει. Σώζει ἐκ κινδύνων σωματικῶν ἐφ ὅσον ἡ σωτηρία αὐτὴ κρίνεται συμφέρουσα ὑπὸ τῆς Θείας Προνοίας. Σώζει ὅμως κυρίως καὶ πάντοτε ἐκ μυρίων κινδύνων τὸν ἀνεκτίμητον θησαυρὸν τῆς ὑπάρξεώς μας, τὴν ψυχήν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀσφαλίζει εἰς τοὺς κόλπους τῆς Θεότητος.

Ἀδελφοί! Ὅλοι ἔχετε τὸν ἀσύρματον. Προσέξατε νὰ λειτουργῆ καλῶς. Ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν. Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε. Τότε μὲ τὰ ἀκουστικὰ τῆς ψυχῆς θὰ ἀκούωμεν τὴν φωνὴν ἐκείνην, ἡ ὁποία θὰ μᾶς δίδη θάρρος διὰ νὰ νικῶμεν καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν θάνατον, ἔστω καὶ ἐὰν ἔρχεται οὖτος ὑπὸ τὴν ἀγριωτέραν του μορφήν. Θὰ ἀκούωμεν τὸν Κύριόν μας. Θὰ μᾶς ἀπαντᾶ: Μὴ φοβεῖσθε. «Ἐγὼ εἰμὶ μεθʼὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας!».

ΤΥΠΟΙΣ Β. ΜΠΑΜΠΟΥ ΚΟΖΑΝΗ

Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1949, αριθμ. φυλ. 99
Η θαρραλέα φωνή του τότε στρατιωτικού ιερέως, στο Β΄ Σώμα Στρατού, π. Αυγουστίνου Καντιώτου αναστάτωσε τα ανάκτορα και όλες τις στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές:

• «Βασιλεῦ! Εἶσθε μασόνος; Ἀπαντήσατε εἰλικρινῶς. Ἐὰν ὄχι, ὅπως διακαῶς θέλω νὰ ἐλπίζω, ὤ, ὁποία χαρὰ διʼ ἐμὲ καὶ διὰ ὅλον τὸν λαόν. Ἄς ἐκδοθῆ ἀνακοινωθέν. Ἡ συκοφαντία ὅτι τὰ ἀνάκτορα ἐνέχονται εἰς τὸ καταχθόνιον σύστημα θὰ διαλυθῆ καὶ ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς θὰ ἀναπνεύση. Ἐὰν ὅμως ναί, τότε πῶς ἐν τῶ Ναῶ θὰ εἴπωμεν: «τοῦ εὐσεβεστάτου Βασιλέως ἡμῶν…»; Βασιλεῦ! Οἱ μασόνοι δὲν εἶνε εὐσεβέστατοι. Ἐκκαθαρίσατε τὴν θέσιν σας».

Ο π. Αυγουστίνος εκτός από την ιστορική αυτή «Σπίθα» μίλησε από την ωραία πύλη του τότε στρατιωτικού ναού του αγίου Αθανασίου Κοζάνης, μπροστά σε ανώτατους αξιωματικούς, εναντίον του βασιλέως Παύλου γιατί υπέγραψε βασιλικό διάταγμα υπέρ της μασονίας και απαγόρευσε να ψαλεί το πολυχρόνιο του.

• Κινήθηκε διωγμός εναντίον του. Οι μυστικές υπηρεσίες ήταν σε δράση. Τέλος ο βασιλιάς ανακάλεσε το μασονικό έγγραφο και ο διωγμός του ιεροκήρυκα σταμάτησε.
  

(Ομολογίες Κοζανιτών – αυτήκοων μαρτύρων, απόρρητα έγγραφα και φωτογραφικό υλικό από τον διωγμό περιέχονται στο βιβλίο: «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο2, (σελ. 40-64)

Η ΜΑΣΟΝΙΑ

«Οἱ τασσόμενοι ὑπὸ τὴν ἔνδοξον τοῦ Σταυροῦ σημαίαν ὀφείλομεν νὰ πολεμώμεν τὸ καταχθόνιον τοῦτο τέρας». Αποστ. Μακράκης

Εἰς φυλλάδιον ποὺ ἐξέδωκε πρὸ μηνῶν ὁ σεβαστὸς ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μονῆς Λογγοβάρδας-Πάρου π. Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὑπὸ τὴν ἐπιγραφὴν «Η ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΡΟΜΦΑΙΑ», ὡς ἄλλος Ἱερεμίας θρηνεῖ τὰ δεινὰ τοῦ ἔθνους μας, τὰ ὁποῖα προῆλθον ἀπὸ τὴν ἀποστασίαν ὅλων μας ἐκ τοῦ Θεοῦ τῶν Πατέρων μας. Ἀναφέρει πολλὰς ἐκδηλώσεις τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς ἀνομίας ποὺ ἐσχάτως κατέκλυσαν τὴν Πατρίδα μας. Μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ ταύτην˙ ὅτι ἐνῶ πολλοὶ, ἐκ τῶν κατεχόντων ἐπισήμους θέσεις, ἀποφεύγουν νὰ κάμουν τὸ σημεῖον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, δὲν αἰσχύνονται ὅμως νὰ φέρουν ἐπὶ τῶν ἐνδυμάτων αὐτῶν τὰ σημεία τῆς μασονίας.

Δὲν παρῆλθε πολὺς καιρὸς ἀπὸ τὴν ἔκδοσιν τοῦ φυλλαδίου τούτου καὶ μέγα σκάνδαλον ἐν Ἀθήναις ἐξερράγη, ποὺ συνετάραξε καὶ θὰ συνταράξη ἀκόμη βαθύτερον τὴν ψυχὴν τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καὶ θὰ ἔχη μεγίστας συνεπείας διὰ τὴν ἐξέλιξιν τῶν Ἐλληνικῶν πραγμάτων. Ποῖον τὸ σκάνδαλον;

Δὲν εἶναι πλέον αἱ τρεῖς τελεῖαι ποὺ μὲ λύπην τῶν οἱ Ὀρθόδοξοι ἔβλεπον νὰ σημειώνωνται κάτω ἀπὸ τὰς ὑπογραφὰς τόσων ἐπισήμων, ἀλλὰ εἶναι ὅτι ἡ Ἐπίσημος Σφραγίς τοῦ Κράτους ἐμολύνθη καὶ αὐτὴ μὲ τῆν ψώραν τῆς μασονίας. Δὲν τὸ μάθατε; Ἐξεδόθη ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ διὰ τοῦ ὁποῖου ἡ μασονία ἐξέρχεται, πρὸς στιγμήν, ἀπὸ τᾶ σκοτεινά της ἀντρα, ἀναγνωρίζεται έπισήμως, τίθεται ὑπὸ τὴν προστασίαν τοῦ ὑπουργείου τῆς Προνοίας καὶ οὕτω νομίμως κατωχυρωμένη δύναται νὰ κινῆται ἐλευθέρως καθʼ ἄπασαν τὴν Ἐλληνικὴν Πατρίδα, νὰ ἱδρύη παραρτήματα καὶ νὰ δέχεται ἀκόμη εἰσφορὰς καὶ ἐκ μέρους Ἱερῶν Ναῶν καὶ Μονῶν!!

Ποὺ εἶσαι ἀείμνηστε Φλαμιᾶτε ποὺ ὅταν πρὸ ἕκατὸν καὶ πλέον ἐτῶν διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὰς Ἰονίους νήσους ὑπὸ τῶν Ἄγγλων ἱδρύθη ἡ πρώτη μασονικὴ Στοὰ δὲν ἐδίστασες νὰ έκφωνήσης λόγον καὶ νὰ έκδώσης φυλλάδιον καὶ ὀνομάσης τὴν μασονίαςν ἐπάρατον σύστημα; Ποὺ εἶσαι ἀείδιμε διδάσκαλε τῆς ἐλλάδος, Ἀπόστολε Μακράκη, ποὺ ἐν μέσω τῆς πλατείας Ὁμονοίας Ἀθηνῶν τὸ ἔτος 1866 ὔψωσες τὴν φωνὴν διὰ νὰ συναγείρης τὸν λαὸν πρὸς ὑπεράσπισιν τῆς ὀρθοδοξίας; Σιγοῦν σήμερον αἱ θρησκευτικαὶ ὀργανώσεις. Σιγοῦν αἱ Θεολογικαί μας Σχολαὶ Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης! Σιγοῦν αἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικά. Σιγοῦν οἱ ἄμβωνες τῆς πρωτευούσης καὶ τῶν πόλεων εἰς τὰς ὁποίας δρᾶ ἡ μασονία. Σιγοῦν οἱ ἀρχιερατικοὶ θρόνοι. Καὶ ἐν μέσω τῆς ΕΝΟΧΟΥ ΣΙΓΗΣ τὸ θηρίον ἐξῆλθεν ἀφόβως ἐκ τῆς ἀβύσσου, προχωρεῖ, ἀνοίγει τὰς σιαγόνας του καὶ ἐτοιμάζεται νὰ καταβροχθίσει τὴν Ἐλλάδα μας…

Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί! Εἰς τὰ ὅπλα! Εἰς τὰ ὅπλα τοῦ Χριστοῦ!

Ἀλλὰ εἶναι λοιπὸν τόσος μέγας ὁ κίνδυνος ἐκ τῆς μασονίας; Δὲν βλέπετε ὅτι κινδυνεύομεν ἀπὸ τὸν ἄθεον κομμουνισμὸν καὶ σὺ ἀσχολεῖσαι μὲ τὰς ἀθώας περιστερὰς τῆς Στοᾶς;

Θὰ μᾶς ἐρωτήσουν ἴσως πολλοί! Ἀλλὰ διὰ νὰ ζυγίσωμεν πρεπόντως τὸν κίνδυνον τῆς ἐλληνικῆς φυλῆς ἐκ τῆς ἐξαπλώσεως τῆς μασονίας, άνάγκη διʼ ὀλίγων νὰ γνωρίσωμεν τὴν φύσιν τῆς μασονίας.

Η ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ

Ἡ μασονία εἶναι λίαν ἐπικίνδυνος, διότι ἐνῶ τὸ σύστημα αὐτὸ ἔν τῆ ἐσχάτη ἀναλύσει του εἶναι ΣΑΤΑΝΑΣ, ἐν τούτοις ἀποκρύπτει τοῦς καταχθονίους σκοπούς του καὶ παρουσιάζεται ὡς ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΩΤΟΣ. Ἡ μασονία φορεῖ προσωπεῖον ἀγγέλου, ἄψογος ἐμφανίζεται εἰς τὰς αἰθούσας τῶν ἰσχυρῶν, τῶν πλουσίων, τῶν τιτλούχων ἑνὸς κράτους καὶ λέγει: «Ἀξιότιμοι Κύριοι! Αἰσθάνομαι ἰδιαιτέραν χαρὰν ποὺ εὐρίσκομαι ὑμῶν τῶν ἐκλεκτῶν ἀνθρώπων. Ὁ λαὸς, ὁ ὄχλος δὲν δύναται νὰ μὲ ἐννοήση! Ἀκούει τὸ ὄνομά μου καὶ φρίσσει. Καὶ ἐγὼ φεύγω ἀπὸ τᾶς καλύβας τῶν πτωχῶν. Ἀγαπῶ τὰ ἀνάκτορα, τὰ μέγαρα, τἀ χρηματηστήρια, τὰ Πανεπιστήμια… καὶ ἐν γένει πᾶν πρόσωπον ὑψηλὸν ποὺ δύναται νὰ μὲ ἐννοήση. Κατέχω μεγάλα μυστικὰ. Εἶμαι ἡ ὑπέρτατος Σοφία. Ἀρχιτέκτων τῆς ἰδέας! Διαβήτην ὡς σύμβολον κρατῶ εἰς χεῖρας. Θαυμασίους κύκλους διαγράφω. Πρὸς τὰ ὕψη θέλω νὰ σᾶς ἀναβιβάσω. Ποῖος ἀπὸ σᾶς δὲν θὰ γίνη ὀπαδός μου; Ἀλλʼ ἀνάγκη νὰ μαθητεύσετε πλησίον μου. Τὸ πρῶτον μάθημα ποὺ σᾶς παραδίδω:ἀποβάλλετε κάθε κακὴν ἰδέαν ποὺ ἔχει περὶ ἐμοῦ ὁ χυδαίος κόσμος. Φιλανθρωπικὴ καὶ φιλοσοφικὴ ὀργάνωσις καλοῦμαι πρὸς δόξαν τοῦ Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ὑπόσχομαι δὲ εἰς τοῦς πιστοὺς ὑπηκόους μου περισσοτέραν ἰσχύν, ἄφθονα πλούτη, μεγάλα ἀξιώματα, ἐπισήμους θέσεις διὰ τῶν ὁποίων θὰ πραγματοποιηθῆ ὁ σκοπὸς τῆς Ἐνώσεώς μας καὶ θὰ κυριαρχήσωμεν τῆς γῆς…».

Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ φθέγγεται ἡ μασονία. Ἀλλʼ εἶναι ὅπως παρουσιάζεται; Ἄς ἴδωμεν!

Λέγει ὅτι εἶναι φιλανθρωπικὴ ὀργάνωσις, ὅτι ἀγαπᾶ τοὺς ἀνθρώπους. Ἀλλὰ μασόνοι, ἀγαπᾶτε πραγματικὰ τοῦς ἀνθρώπους; «Ἴδε – σᾶς φωνάζει ὁ Πιλᾶτος – ἴδε ὁ ἄνθρωπος» ποὺ πρώτον ἐξ ὅλων τῶν ἄνθρώπων πρέπει νʼ ἀγαπᾶτε! Τὸν γνωρίζετε; Αὐτὸς εἶνε ὁ πρώτος ἄνθρωπος, ὁ νέος Ἀδάμ, ὁ γενάρχης νέου κόσμου, ὅστις ὥς τὸ οὐράνιον τόξον συγκεντρώνει ὁλα τὰ χρώματα τῆς άρετῆς! Ἀλλὰ αὐτὸν τὸν ἰδανικὸν ἄνθρωπον, τὸν Θεάνθρωπον, τὸ πρότυπον παντὸς ἀνθρώπου, Αὐτὸν δὲν ἀγαπᾶτε! Τὸ ὄνομά Του δὲν ἀκούεται εἰς τὰς Στοάς εἰμὴ μόνον πρὸς ὕβριν καὶ ἐξευτελισμόν. Ἀρνεῖσθε τὴν Θεότητα Του. Καὶ ἀφοῦ τὸν Ἱησοῦν Χριστόν, τὸν τέλειον ἄνθρωπον καὶ Θεὸν δὲν άγαπᾶτε, ποῖον θὰ άγαπήσετε; Τοὺς ὀπαδούς Του; Ἀλλʼ οἱ ὀπαδοί Του ὅσοι ἔχουν βαπτισθῆ καὶ ἁγιασθῆ διὰ τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι διὰ σᾶς βέβηλοι ποὺ πρέπει νὰ καθαρισθοῦν συμφώνως μὲ τὸ τυπικὸν τῆς Στοᾶς.

Λέγετε ἐπίσης ὅτι ἡ ὀργάνωσίς σας ἔχει φιλοσοφικὸν χαρακτήρα ποὺ ἐμβαθύνει εἰς τὰ μυστήρια τῆς φύσεως. Ἀλλά, μασόνοι, ἡ φιλοσοφία ἀκμάζει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει φῶς, ἐλευθερία δημοσίας συζητήσεως. Ἀνοίξατε τὸ σιδηροῦν παραπέτασμα τῆς Στοᾶς καὶ ἀφήσατέ μας νὰ εἰσέλθωμεν ἐντὸς αὐτῆς καὶ νὰ συζητήσωμεν ἐλευθέρως. Μιμηθήτε τὸν πρῶτον φιλόσοφον τῆς Πατρίδος μας. Ὁ Σωκράτης ἐπεριπάτει εἰς τοὺς δρόμους καὶ τὰς πλατείας τῶν Ἀθηνῶν καὶ τὰ διδάγματά του ἦσαν ὑπὸ τὸν ἔλεγχο πάντων. Συμβαίνει τὸ ἴδιον μὲ σᾶς; Σᾶς ἐρωτῶμεν. Ποία ἡ φιλοσοφία σας; Ἐάν ἡ φιλοσοφία σας εἶναι τοιαύτη, ὥστε νὰ χύση φῶς εἰς τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς καὶ νὰ σώση τὴν ἀνθρωπότητα, διατὶ δὲν τὴν κηρύττετε δημοσία; Διατὶ κυλίεσθε εἰς τὰ σκότη; Οὐδέποτε ἐφέρατε εἰς τὸ φῶς τὸ σύστημά σας. Οὐδέποτε ἐδημοσιεύσατε βιβλίον διὰ νὰ εἴπητε˙ «αὐτὰ εἶναι ποὺ πιστεύομεν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἀγωνιζόμεθα καὶ εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ πέσωμεν». Σκότος πυκνὸν καλύπτει τὰς συναθροίσεις σας. Μυστικότης ἀπόλυτος. Καὶ, ἀφοῦ ὡς ἀσπάλακες ἀγαπᾶτε νὰ διαμένετε εἰς τὸ σκότος, ἡ Στοᾶ εἰς τὴν ὁποίαν συχνάζετε δὲν ἀρμόζει νὰ ὀνομάζεται ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ, ἀλλὰ ὅπως εἴπεν ὁ ἀοίδιμος Μακράκης ΦΙΛΟ-ΖΟΦΙΚΗ, ὡς ἀγαπῶσα τὸ ζόφος, τὸ σκότος, τὸ ἀδιαπέραστον σκότος. Ἀλλὰ κάτω ἀπὸ ἕνα τοιοῦτον σκότος συμφέρον ἔχουν νὰ κρύπτωνται οἱ κακούργοι, οἱ λησταί, οἱ ἀπατεῶνες συμφώνως μὲ τὸ ἀγευδὲς ρῆμα τοῦ Κυρίου: «Πᾶς ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὸ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῆ τὰ ἔργα αὐτοῦ» (Ἰωάν. 3, 20).

Τὸ μίσος καὶ ὄχι ἡ ἀγάπην, τὸ ψεύδος καὶ ὄχι τὴν ἀλήθειαν ἔχετε, ὀπαδοὶ τῆς μασονίας.

Ἀλλὰ τέλος – λέγετε – ὅτι πιστεύετε εἰς Θεόν! Εἰς Θεὸν; Ἀλλὰ ποῖος, παρακαλῶ, εἶνε ὁ Θεὸς εἰς τὸν ὁποῖον πιστεύετε; Γνωστὸς ἡ ἄγνωστος; Διότι καὶ ὁ Παῦλος περιπατῶν ἔν μέσω τῆς ἀρχαίας πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἡ ὁποῖα ἦτο πλήρης εἰδώλων, εὖρε καὶ βωμόν, εἰς τὸν ὁποῖον ὑπῆρχεν ἐγκεχαραγμένη ἡ περίφημος ἐπιγραφή: «τῶ ἀγνώστω Θεῶ». Ὁ Θεὸς τὸν ὁποῖον πιστεύετε εἶνε ἄγνωστος; Ὄχι! Μᾶς ἀπαντᾶτε. Εἶνε ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος! Περίεργον ὄνομα. Ἀλλὰ ὀνόματα εἶχον καὶ οἱ πολυπληθεῖς ψευδεῖς Θεοὶ τῶν ἀρχαίων οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦντες τὸν ἀληθινὸν Θεὸν εἴχον θεοποιήσει τὴν φύσιν καὶ διʼ ἕκαστον φαινόμενον τῆς φύσεως ἀνύψωνον ἕνα βωμὸν ψευδοῦς θεότητος. Τὶς Θεὸς λοιπὸν εἶνε ὁ ἰδικός σας; Ἀφοῦ δὲν εἶνε ὁ ἐν Τριάδι Θεός, τὸν ὁποῖον ἀπεκάλυψεν ὁ ἰησοῦς Χριστὸς, μήπως κάτω ἀπὸ τὸ περίεργον ὄνομα κρύπτεται ἡ κεφαλὴ τοῦ Διός, τοῦ Ποσειδῶνος, τοῦ Βάκχου, τῆς Βάαλ, τῆς Ἀστάρτης; Ἤ μήπως κρύπτωνται αἱ διάφοροι θεότητες τῶν δρυμῶν, τῶν πηγῶν, τῶν σπηλαίων; Ἀπαντήσατέ μας εὐκρινῶς. Ἐρευνήσατε βαθέως τὸ σύστημά σας καὶ θὰ πεισθῆτε ὅτι δὲν εἴσθε λάτρεις τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ εἰδωλολάτραι τῆς χειροτέρας ἐκδόσεως.

Ἔτσι ἐρευνῶντες καὶ προχωροῦντες θὰ φθάσωμεν ἀπὸ τὴν περιφέρειαν εἰς τὸ κέντρον τοῦ συστήματος, εἰς δὲ τὸ κέντρον τοῦ μασονικοῦ συστήματος θὰ συναντήσωμεν τὸν Σατανᾶν, τὸν Ἑωσφόρον, ὅστις κρατεῖ τὰ νήματα τοῦ σατανικοῦ συστήματος. Ναί, εἰς τὸ κέντρον τῶν Στοῶν ἔχει τὴν ἔδραν του ὁ Ἑωσφόρος. Ἐάν εἴχομεν τὴν πνευματικὴν δύναμιν ἑνὸς Μ. Ἀντωνίου διὰ νὰ τὸν δεσμεύσωμεν καὶ νὰ τὸν ἐρωτήσωμεν: «Σατανᾶ! Τὶ εἶνε μασονία;». Ἐκείνος θὰ μᾶς ἀπαντοῦσε: «Λυποῦμαι διότι ενῶ ἐγὼ ἐκαμουφλαρίσθηκα καὶ ἐπαρουσιάσθηκα εἰς τὰς ἀνωτέρας τάξεις τῆς κοινωνίας ὡς ἄγγελος φωτός, σεῖς μὲ ἀνεκαλύψατε. Ἡ μασονία εἶνε ἰδικόν μου παιδί. Ὁ φθόνος μου, ἡ λύσσα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὸ ἐγέννησε. Σκοπός μου εἶνε μὲ τὸ σύστημα αὐτὸ νὰ κρημνίσω τὸν οἴκον τοῦ Θεοῦ, τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ τῶν ἐρειπίων αὐτῆς νὰ κτίσω τὸν ἰδικόν μου οἴκον ἐντὸς τοῦ ὁποῖου νὰ στεγάσεω ὅλα τὰ ἔθνη. Διὰ καὶ οἱ ὀπαδοί μου νὰ μὲ ὀνομάζουν ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος…».

Καὶ σὺ μὲν Σατανᾶ τὸ ἔργον σου πράττεις! Ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ ἐτάχθησαν φρουροὶ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, τὶ πράττουν πρὸς διάλυσιν καὶ ματαίωσιν τῶν καταχθονίων σχεδίων τῆς μασονίας;

Τὸ 1929 ἠριθμοῦντο καθʼ ἅπασαν τὴν Ἐλλάδα 60 Στοαὶ μὲ 3.000 μέλη. Μετὰ μίαν εἰκοσαετίαν πόσαι εἶνε αἱ Στοαὶ καὶ τὰ μέλη ποὺ καθημερινῶς αὐξάνουν;

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ

Διὰ τὴν ἐξάπλωσιν εἰς τὴν Ἐλληνικὴν Πατρίδα ὑπεύθυνοι εἶνε πολλοὶ, κυρίως ὅμως οἱ κληρικοὶ καὶ κατʼ ἐξοχὴν οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν τρομερὰν ὥραν τῆς χειροτονίας των ἀπαγγέλουν τὸ «πιστεύω» καὶ ὀμνύουν ἐνώπιον ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων τὴν μέχρι αἵματος ὑπεράσπισιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

Ἐρωτώμεν: Τὶ ἔπραξαν καὶ τὶ πράττουν οἱ Ἐπίσκοποί μας ἀπέναντι τῆς μασονίας;

Ἀντὶ ἐμοῦ ἄς ἀπαντήση ἕνας φλογερὸς Ἐπίσκοπος τῶν νεωτέρων χρόνων, ὁ Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας Τιμόθεος. Εἰς συνομιλίαν του μὲ ἄλλον ἐπίσκοπον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅστις τῶ ἔλεγε: «Τὸ φοβερώτερον ἀπʼ ὅλα εἶνε οἱ μασόνοι. Αὐτοὶ μοῦ ἐμποιοῦν φρίκην», ὁ Τιμόθεος ἀπήντησεν ἠρεμώτατα: «Σεβασμιώτατε τὶ φωνάζετε; Οἱ καλλίτεροί σας φίλοι μετὰ τῶν ὁποίων σχετίζεσθε καὶ συνεργάζεσθε εἶνε οἱ μασόνοι» καὶ τῶ ἀραδείασε ἐπιφανῆ ὀνόματα. Ὁ συνομιλιτής του ἐπίσκοπος κατόπιν τούτου ἐχαμήλωσε τὸν τόνον του καὶ ἀπὸ «ἐξάλλου ἐγένετο σύνους».

Ἀπὸ τὸ περιστατικὸν αὐτὸ ποὺ ἐδημοσίευσε τότε εἰς περιοδικὸν ὁ ἀοίδιμος Τιμόθεος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλα νεώτερα περιστατικὰ πειθόμεθα ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας «ἐξεκοσμικεύθη» ἠγάπησε τὴν φιλίαν τοῦ κόσμου καὶ οἱ ἐπίσκοποί της δὲν θέλουν νὰ τὰ χαλάσουν μὲ τὸν κόσμον. Ὁ γράφων τὰς γραμμὰς αὐτὰς πρὸ ἑξαετίας ὀμιλῶν κατὰ τῆς μασονίας ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τοῦ Ἱ. Ναοῦ τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ Θεσσαλονίκης, ἡ ὁποῖα εἶνε τὸ ἰσχυρότερον κέντρον τοῦ μασονισμοῦ τῶν Βαλκανίων, ἐκλήθη τὴν ἑπομένην ὑπὸ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως καὶ τῶ ἐγένετο σχετικὴ παρατήρησις διὰ τὸν ἔλεγχον ἐκεῖνον τῆς μασονίας. Τὸ ἴδιον ἔπαθε καὶ εἰς ἕδραν ἄλλης Μητροπόλεως τῆς Μακεδονίας, εἰς τοὴν ὁποίαν λειτουργεῖ Στοὰ μὲ κτίριον καὶ πολυπληθεῖς ὀπαδούς. Οἱ Μητροπολίται μας – πλὴν δύο ἤ τριῶν περιπτώσεων – ὄχι μόνον δὲν ὀμιλοῦν κατὰ τῆς μασονίας, ἀλλὰ καὶ δυσαρεστοῦνται ἐὰν ἕνας ἱεροκήρυξ θελήση νὰ μαστιγώση τὴν μασονίαν ποὺ ὕψωσε θρασεῖαν τὴν κεφαλὴν εἰς πλείστας πόλεις τῆς Πατρίδος μας. Καὶ προβάλλει τρομερὸν τὸ ἐρώτημα: Διατὶ ἄραγε; Εἶνε οἱ Μητροπολίται μας μασόνοι; Ὄχι! Διότι ἐὰν ἦσαν μασόνοι πῶς θὰ ἐπεκρότουν καὶ θὰ ὑπέγραφον τὴν ἱστορικὴν ἐκείνην ἐγκύκλιον τοῦ ἔτους 1933 περὶ τῆς μασονίας διὰ τῆς ὁποῖας ἡ μασονία κηρύσσεται σύστημα ἀσυμβίβαστον πρὸς τὸν Χριστιανισμὸν καὶ συνιστᾶται ἐντόνως ὅπως πᾶς Χριστιανὸς ἐὰν θέλη νὰ ὀνομάζεται Χριστιανός, ἀπομακρυνθῆ τὸ ταχύτερον τῆς μασονίας; Ἀλλὰ διατὶ τότε τόση σιγή; Διότι, ὅπως εἴπομεν ἀνωτέρω καὶ πάλιν ἐπαναλαμβάνομεν, οἱ μασόνοι κατέχουν ἰσχυρὰς θέσεις καὶ οἱ ἐπίσκοποί μας δὲν θέλουν νὰ τὰ χαλάσουν, ἀλλʼ οὕτω πράττοντες ἔμπίπτουν εἰς τὸ κρῖμα ἐκεῖνο περὶ τοῦ ὁποίου γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Εἰ ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἄν ἤμην». (Γαλ. 1, 10).

Ἀλλὰ σήμερον ἐπὶ τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου εὑρίσκεται ἀνήρ, ὅστις δὲν στερείται παρρησίας καὶ θάρρους. Τὰ πιστὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τέκνα θέλουν νὰ έλπίζουν ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησίας ὑπὸ τὴν ήγεσίαν του θὰ λάβη τὰ ένδεικνυόμενα ὑπὸ τῶν Ἱ. Κανόνων μέτρα. Θέλουν νὰ ἐλπίζουν ὅτι ὁ ἴδιος λαμβάνων ἀνὰ χεῖρας τὴν ἀρχιερατικὴν ράβδον θὰ μεταβῆ εἰς τὸ Γραφεῖον τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, θὰ προχωρήση ἀκόμη περισσότερον, θʼ ἀνέλθη ὁ πολιὸς γέρων εἰς τὰ ἀνάκτορα καὶ κρατῶν τὸ Β.Δ. περὶ προστασίας τῆς μασονίας θὰ ὑψώση τὴν φωνήν του καὶ θὰ εἴπη: «Μεγαλιώτατε! Μεταξύ τῶν πολυπληθῶν Διαταγμάτων ὑπεγράψετε καὶ τὸ Διάταγμα αὐτὸ ποὺ θέτει ὑπὸ τὴν ἐπίσημον προστασίαν τοῦ Κράτους ΑΛΛΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑΝ σύστημα ἀντιχριστιανικὸν καὶ πολέμιον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς ὁποίας ἐγὼ ἐτάχθην πρώτος φρουρός. Κακαὶ γλῶσσαι τοῦ ἔθνους διαδίδουν ὅτι ἡ μασονία ἔχει φθάσει μέχρι τῶν Ἀνακτόρων. Ὡς ποιμενάρχης λαοῦ Ὀρθοδόξου ἀνησυχῶ. Ἐπιθυμῶ νὰ πληροφορηθῶ ἐὰν ἡ ἀνώτατη κορυφὴ τοῦ Ἔθνους ἐπικροτῆ ἤ ὅχι τὸν Τεκτονισμόν. Ἀκόμη ἁπλούστερα καὶ ὠμότερα ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς ἐρωτήσω ὡς πνευματικὸς ἀρχηγὸς λαοῦ. Βασιλεῦ! Εἶσθε μασόνος; Ἀπαντήσατε εἰλικρινῶς. Ἐὰν ὄχι, ὅπως διακαῶς θέλω νὰ ἐλπίζω, ὤ, ὁποία χαρὰ διʼ ἐμὲ καὶ διὰ ὅλον τὸν λαόν. Ἄς ἐκδοθῆ ἀνακοινωθέν. Ἡ συκοφαντία ὅτι τὰ ἀνάκτορα ἐνέχονται εἰς τὸ καταχθόνιον σύστημα θὰ διαλυθῆ καὶ ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς θὰ ἀναπνεύση. Ἐὰν ὅμως ναί, τότε πῶς ἐν τῶ Ναῶ θὰ εἴπωμεν: «τοῦ εὐσεβεστάτου Βασιλέως ἡμῶν…»; Βασιλεῦ! Οἱ μασόνοι δὲν εἶνε εὐσεβέστατοι. Ἐκκαθαρίσατε τὴν θέσιν σας!

Αὐτὰ πρέπει νὰ εἴπη, νὰ βροντοφωνήση διὰ τοῦ στόματος τοῦ Πρωθιεράρχου της ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἐὰν θέλη νὰ εἶνε Ἐκκλησία ζῶσα, ἀπολαμβάνουσα τοῦ σεβασμοῦ ὅλου τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος.

Ἀδελφοὶ Χριστιανοί! Ὁπουδήποτε τῆς Ἑλληνικῆς γῆς καὶ ἐὰν κατοικῆτε. Ἡ Πατρὶς μας ὑπὲρ τῆς ὁποίας ἠγωνίσθησαν γενεαὶ γενεῶν καὶ ἐχύθησαν ποταμοὶ αἱμάτων, εἶνε χώρα Ὀρθόδοξος καὶ ὡς τοιαύτη θὰ παραμείνη μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων ἐὰν ἀποτινάξωμεν τὴν νάρκην καὶ ἀποφασίσωμεν νʼ ἀξωνισθῶμεν ὑπὸ τὴν ἐνδοξον Σημαίαν τοῦ Σταυροῦ, ὅστις ριπτόμενος διὰ τῆς πίστεως ἡμῶν εἰς τὰ σπλάχνα τοῦ θηρίου τῆς μασονίας θὰ τὸ θανατώση καὶ θὰ ἐλευθερώση τὸν τόπον μας ἀπὸ τὸ ἀπαίσιον τοῦτο τέρας τῆς μασονίας, ἐξ ἴσου ἐπικίνδυνον ὅσον καὶ τὸ τέρας τοῦ ἀθέου Κομμουνισμοῦ.

(ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΡΟΤΑΡΥ)

• Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
• Εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1958, αριθμο φυλ. 211.
• Είναι διαφωτιστικό και επίκαιρο

ΡΟΤΑΡΥ

Ἐλέχθη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἐλέχθη ὅτι ὁ Σατανᾶς ἐνεφανίζετο εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὅπως εἶνε, ὡς μία ἀπαίσιως μαύρη, δυσαιδὴς καὶ ἀποτρόπαιος ὕπαρξις, θὰ προεκάλει αἰσθήματα ἀηδίας, ἀποστροφῆς καἰ μίσους. Οὐδεὶς θὰ ἤθελε νὰ ἔχη σχέσεις μετʼ αὐτοῦ. Διʼ αὐτὸ καὶ ὁ Πονηρὸς ἀποφεύγει νὰ ἐμφανίζεται ὅπως εἶνε, καὶ προσλαμβάνει ἐκάστοτε διάφορα, ἀπατηλὰ σχήματα, κάτω ἄπὸ τὰ ὁποῖα κρύπτεται ἐπιμελῶς καὶ κατορθώνει νὰ παρασύρη εἰς τὸν ὄλεθρον ψυχάς. Εἶνε ὁ ἀπατεών, ὁ ὑπʼ ἀριθμ. 1 ἀπατεών, ὁ πλανῶν κατὰ τὴν Ἀποκάλυψιν τὴν Οἰκουμένην ὅλην (Ἀποκ. 12, 9), ἱκανὸς καὶ πτερὰ ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων νὰ φορέση καὶ σατὰν αυτός, μαῦρον ὄρνεον τῆς ἀβύσσου, νὰ ἐμφανισθῆ ὠς χιονώδης κύκνος, ὡς ὡραῖος καὶ γοητευτικὸς ἄγγελος, τοῦ ὁποῖου καὶ μόνον τὸ μειδίαμα εἶνε ἀρκετὸν νὰ σαγηνεύση τὸν συνομιλητήν. Ναί! Κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον καὶ εἰς ἄγγελον φωτὸς μετασχηματίζεται ὁ Σατανᾶς ἀρκεῖ νὰ ἐπιτῦχη τοὺς σκοτεινοὺς καὶ καταχθόνιους σκοπούς του (Β’ Κορινθ. 11, 14). Ἡ μέθοδος αὐτὴ τοῦ μετασχηματισμοῦ του, τῆς μεταμφιέσεώς του, εἶνε ἀρχαία ὅσον καὶ ὁ ἄνθρωπος.

Ἡ πρώτη ἀπάτη, τὴν ὁποῖαν διέπραξεν ὁ Σατανᾶς, ἦτο ἐκείνη ἡ ἐν τῶ Παραδείσω (Γεν. κεφ. 3ον). Εἰς τοὺς Πρωτοπλάστους, εὐτυχεῖς κατοίκους τοῦ Παραδείσου, δὲν ἐνεμφανίσθη ὁ Σατανᾶς ὥς ἦτο, ἀλλʼ ὡς ὄφις, ἦτο δὲ ὁ ὄφις τότε ὅχι ὡς σήμερον τὸ παγερόν, ἀποκρουστικὸν καὶ δηλητηριῶδες ἐρπετόν, τοὺ ὁποίου καὶ ἡ θέα τρέπει εἰς φυγὴν τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλʼ ἕνα ἀπὸ τὰ ὥραιότερα καὶ θελκτικότερα ζῶα τοῦ Παραδείσου. Διὰ μέσου αὐτοῦ ἐπλησίασε τὴν Εὔαν καὶ ἤρχισε μετὰ τῆς Προμήτορος τὸν ὀλέθριον διὰ σύμπασαν τὴν ἀνθρωπότητα ἐκεῖνον διάλογον.

Ὁ Σατανᾶς διὰ μέσου τῶν αἰώνων παραμένει ὁ ἴδιος εἰς τὴν κακίαν καὶ μοχθηρίαν, ἀλλάσει ὅμως τὸ ἐξωτερικὸν περίβλημα, ἀλλάσει ἐνδυμασίας καὶ φορεῖ διάφορα προσωπεῖα. Μόλις ἀντιληφθῆ ὅτι μία ἐνδυμασία, ἕν προσωπεῖον δὲν ἐλκύει πλέον τὸν κόσμον, ἤ ὁ κόσμος δικέκρινε τὶ κρύπτεται κάτω ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴν ἐμφάνισιν καὶ φεύγει μακρὰν αὐτοῦ μὲ ἀρὰς καὶ κατάρας, ἀμέσως κατασκευάζει νέαν ἐνδυμασίαν, φορεῖ νέον προσωπεῖον, καὶ ὁ ἀρχαίος οὗτος ὄφις ὑπὸ νέαν ἐμφάνισίν του, πλανῶν τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, τοὺς ἐξαπατᾶ μὲ τὴν ἰδίαν εὐκολίαν ἤ ἀκόμη μεγαλυτέραν ἐκείνης μὲ τὴν ὁποίαν ἐξηπάτησεν ἐκείνους. Ὤ! Καὶ ἐὰν ἦτο δυνατὸν νὰ εἰσέλθη τις εἰς τὴν φωλεὰν τοῦ κακούργου, εἰς τὴν μυστικὴν κρύπτην τοῦ ἀρχιληστοῦ. Θὰ ἔβλεπεν ἐκεῖ ἀναρίθμητα προσωπεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα ἠπάτησε καὶ ἀπατᾶ ἄτομα, λαούς, ἔθνη καὶ οἰκουμένην ὅλην. Καὶ διʼ αὐτὸ ἐπιβάλλεται ἐγρήγορσις, ἄγρυπνος παρακολούθησις, μέγιστη προσοχὴ νὰ μὴ παρασύρεται ὁ πιστὸς ἀπὸ τὰς ἀπατηλὰς ἐμφανίσεις, ἀλλὰ φωτιζόμενος ἀπὸ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ νὰ διακρίνη τὸν κίνδυνον, νὰ φεύγη μακρὰν καὶ νὰ σώζεται ὥς δορκὰς ἐκ βρόχων καὶ ὥς ὄρνεον ἐκ παγίδος (Παροιμ. 6, 5).

Ὁ Σατανᾶς τελευταίως εἰς τὴν Πατρίδα μας παρουσιάζεται μὲ νέον σχῆμα. Τὰ προηγούμενα σχήματα φαίνεται ὅτι ἔπαυσαν νὰ έλκύουν ὅπως ἄλλοτε τὴν ἀριστοκρατίαν (;) τοὺ τόπου μας καὶ ἕν νέον σχῆμα ἀπάτης ἐτεχνουργήθη εἰς τὰ ἐργαστήρια τοῦ Σατανᾶ. Ὑπὸ τὴν νέαν μορφὴν ὁ Σατανᾶς, φορῶν τὸ προσωπεῖον τῆς φιλανθρωπίας, ἐνδεδυμένος μὲ σμόκιν, κηρύττων τὴν ἀγάπην, ρητορεύων εἰς κοινὰς συνεστιάσεις περὶ φιλίας καὶ ἀλληλεγγύης βλέπει ὅτι ἡ πελατεία του αὐξάνει καθημερινῶς καὶ κατακτᾶ ἔδαφος.

• ̵ Νέε Σατανᾶ! Ποῖον τὸ ὄνομά σου;
• ̵ Ρόταρυ μὲ ὀνομάζουν οἱ φίλοι μου.
• ̵ Ρόταρυ; Ἀλλὰ τὶ εἶνε ρόταρυ;.. την συνέχεια εδώ Read more »

  Νεο, Ορθόδοξο, πατριωτικό, αγωνιστικό μπλόκ·

       www.katanixis.blogspot.com.

–

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ
ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2012

ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 710/3.8.2012

Ἡ Ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται:

1. Οἱ ἑκάστοτε ἰθύνοντες ἀνὰ τὴν ὑφήλιο γιὰ νὰ παραμείνουν στὴν ἐξουσία κάνουν ὄχι μόνον χρῆσι, ἀλλὰ καὶ μεγίστη κατάχρησι τῆς ἀδυναμίας τῶν μαζῶν νὰ ἀσχολοῦνται μὲ κάτι, γιὰ νὰ μὴ ἀπασχολεῖται ὁ λαός, ποὺ ἔχει δύναμι ἐλέφαντα, μὲ τὴν κατακρήμνισι τῶν ἰθυνόντων.

2. Ἐπαναλαμβάνομε ὅτι, ἐκμεταλλευόμενοι οἱ ἰθύνοντες τὴν ἀδυναμία τοῦ λαοῦ νὰ ἀπαιτῇ ἄρτο καὶ θεάματα, τοῦ προσφέρουν ἀφθονώτατα θεάματα ἰδίως χυδαῖα καὶ ἐκμαυλιστικά. Καὶ γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, γιὰ νὰ εἶναι εὔκολη ἡ πολτοποίησι τῶν μαζῶν, ἄλλοτε μὲν τοῦ προσφέρουν ἄφθονο ἄρτο, γιὰ νὰ λατρεύῃ τὴν γαστέρα, τὸ ὑπογάστριο καὶ τὸν φιλοτομαρισμό, ἄλλοτε δέ, ὅταν διαπιστώνουν, ὅτι δὲν ὑπάρχουν μεγάλες δυνάμεις ἀντιστάσεως, τοῦ περικόπτουν τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο. Καὶ αὐτὸν τὸν ἐκμαυλισμένο καὶ ἐξαθλιωμένο λαὸ τὸν ὁδηγοῦν στὴν ἀπόγνωσι, γιὰ νὰ κάνῃ ἀπονενοημένα διαβήματα, ληστειῶν, ἐκπορνεύσεως καὶ νὰ καταλήγῃ στὶς αὐτοκτονίες. . .

3. Ἀκόμη καὶ σήμερα οὐδεὶς γνωρίζει πόσα δισεκατομμύρια εὐρὼ κατεσπαταλήθηααν τὸ 2004 γιὰ εὐτελέστατα ἔργα Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Τοιουτοτρόπως ἡ Ἑλλὰς ἔμεινε ἄνευ σωστῶν ὑποδομῶν καὶ μὴ ὑπαρκούντων τῶν ἐσόδων λόγῳ τῆς σπατάλης καὶ γιὰ αὐτὸ τὸ «φαγοπότι», τὶς τεράστιες μίζες καὶ τὰ χοντρά «λαδώματα», ὑποθήκευσαν ἀχρεῖοι, ἀνεγκέφαλοι, ἀδαεῖς καὶ ἄθεοι ἰθύνοντες ἀκόμη καὶ τὰ τρισέγγονα μας.

Ἰδοὺ ποὺ μᾶς κατήντησαν !!!

4. Ξανατονίζομε ὅτι σήμερα σχεδὸν οὐδεὶς ἔχει τὴν συνείδησι τοῦ «εὐ ἀγωνίζεσθαι», ὄχι μόνο στὴν καθ᾿ ὅλου κοινωνία, ἀλλὰ καὶ εἰδικώτερα στὸν ἀθλητισμό. Ὅλοι πασχίζουν νὰ πωλήσουν τοὺς μῦς των ὅσο ἀκριβότερα δύνανται. Τοιουτοτρόπως εἶναι μερικοὶ ἀθλητές, ποὺ εἰσπράττουν γιὰ ἕνα μῆνα, ὅσο ἄλλοι βιοπαλαιστὲς δὲν εἰσπράττουν οὔτε σὲ ὅλη τους τὴν ζωή, μοχθοῦντες κυριολεκτικῶς ἐφ᾿ ὅρου ζωῆς.

5. Ἐπειδὴ ὁ «κότινος ἀγριελέας» τῶν ἀρχαίων Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων ἀντεκατεστάθη μὲ ἀμύθητα ποσά, πολλοὶ τῶν ἀθλητῶν καταλήγουν καὶ στὰ ἀναβολικά. Καὶ ὅσοι μὲν εἶναι ἐπιπόλαιοι καὶ χρησιμοποιοῦν ἀνιχνεύσιμα ἀναβολικά, πολλάκις συλλαμβάνονται καὶ ἀποβάλλονται τοῦ στίβου, ἐφαρμοζομένου τοῦ Γραφικοῦ : «ἐὰν δὲ καὶἀθλῇ τις, οὐστεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ» (Β’ Τιμ. 2, 5).

6. Ὅμως πονηροὶ καὶ γόητες πασχίζουν νὰ ἐφευρίσκουν καὶ νὰ χρησιμοποιοῦν μὴ ἀνιχνεύσιμα ἀναβολικά. Τοιουτοτρόπως οἱ ἔμποροι ἀναβολικῶν ἀλλὰ καὶ οἱ ἐρευνητὲς πρὸς ἀνίχνεσι αὐτῶν θησαυρίζουν.

7. Ἀριστερίζοντες καὶ ψευδοδιανοούμενοι ἰθύνοντες πασχίζουν νὰ κάνουν πάντοτε πλύσι ἐγκεφάλου καὶ νὰ ἐπιβάλουν τὴν ἰδεολογία τους καὶ τὴν ἀσυδοσία τους, συμπεριφερόμενοι φασιστικῶς, ἐὰν κάποιος ἀθλητὴς τολμήσῃ νὰ ἐναντιωθῇ ἢ νὰ ἐκφρασθῇ ἐπιπόλαια, ὅπως π.χ. ἡ πρωταθλήτρια Βούλα Παπαχρήστου, ποὺ τὴν ἀπέκλεισαν ἀπὸ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνες.

8. Ἐνῷ ὁ κάθε ὀπαδὸς μέχρι νὰ περάση μέσα στὸ στάδιο λογικεύεται κάπως, ὅταν εὑρεθοῦν ὅλοι στὰ στάδια, ἰδίως τῆς ποδοσφαίρας, παθαίνουν ὀμαδικὸ παραλλήρημα καὶ εἶναι ἕτοιμοι νὰ «λιντσάρουν» καὶ νὰ «βάψουν στὰ αἵματα» τοὺς ἀντιπάλους τους καὶ νὰ τὰ κάνουν ὅλα «γυαλιά-καρφιά».

Στὶς ἡμέρες μας τέτοιες ἄγριες «μάχες» δίδονται καὶ στοὺς δρόμους καὶ στὶς πλατεῖες…

9. Ἡ πολιτεία θὰ ἔπρεπε ὄχι μόνο νὰ μὴ ἐπιδοτῇ βάρβαρα παιγνίδια, ὅπως τῆς ποδοσφαίρας, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας νὰ ἐπιβάλῃ βαρυτάτους φόρους καὶ νὰ δημεύῃ τὶς περιουσίες τῶν ἐνηλίκων ἢ τῶν γονέων τους, ὅταν πρόκειται περὶ ἀνηλίκων, γιὰ νὰ ἀποκαθίστανται οἱ πανάκριβες φθορὲς καὶ νὰ μὴ τὶς πληρώνῃ ὁ βαρύτατα φορολογούμενος πτωχὸς ἑλληνικὸς λαός.

Ὀφείλει δὲ καὶ ὑποχρεοῦται ἡ Πολιτεία τὸ ἐνδιαφέρον τῆς νεολαίας νὰ τὸ προσανατολίσῃ πρὸς παραγωγικὲς πρωτοβουλίες, τὴν γεωργία, βιοτεχνία, κτηνοτροφία, ναυσιπλοΐα κλπ.

Κατὰ ἐξακριβωμένες στατιστικές, το 80% τῶν προϊόντων τῶν ἀπαραίτητων γιὰ τὴν διατροφὴ εἰσάγεται εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἐνῷ θὰ ἔπρεπε νὰ παράγωνται ἐντὸς τῆς χώρας καὶ τὸ πολὺ τὸ 20% νὰ εἰσάγεται !

10. Εἶναι ἡ κατ᾿ ἐξοχὴν ἀνηθικότης ὰπὸ τὴ μία πλευρὰ νὰ ἐπιδοτοῦνται ἀκόμη καὶ βάρβαρα παιγνίδια καὶ νὰ χαρίζουν οἱ ἑκάστοτε Πρωθυπουργοὶ καὶ Ὑπουργοὶ στὶς ποδοσφαιρικὲς ὁμάδες τεράστια χρέη τους πρὸς τὶς ἀσφάλειες, ἐφορίες καὶ τράπεζες, χάριν ἄγρας ψήφων, τώρα δὲ οἱ ἴδιοι, ποὺ ἐπικροτοῦν τὴν ἐνίσχυσι τῆς ποδοσφαίρας νὰ κατεβαίνουν στὶς πλατεῖες καὶ νὰ ὠρύωνται γιὰ τὶς διάφορες οἰκονομικὲς περικοπές. Ἡ Πολιτεία θὰ ἔπρεπε νὰ χειρίζεται μὲ μέγιστη φειδὼ τὸν ἱδρῶτα τοῦ βαρύτατα φορολογουμένου πτωχοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ νὰ χορηγῇ μόνον τὸν κλασσικὸ ἀθλητισμό.

11. Εἶναι δὲ μεγάλη ἀπάτη νὰ ἑλληνοποιοῦν ἀκμαιότατους νέους, ποὺ διαθέτουν μόνο μῦς, καὶ οἱ περισσότεροι παῖκτες τῶν ἑλληνικῶν ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων νὰ εἶναι ἀλλοδαποί.

Ἀντιθέτως ὁ Ἰσοκράτης τονίζει: «Ἕλληνες εἰσι οἱ τῆς ἑλληνικῆς παιδείας μετέχοντες».

12. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν μεταξὺ τῶν ἀθλητῶν ὄχι μόνο καὶ Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ μάλιστα σοφοὶ ἄνθρωποι, ὅπως ὁ Ἠλίας Ἠλιάδης, χρυσὸς ὀλυμπιονίκης τὸ 2004 καὶ χάλκινος τὸ 2012 στὸ Λονδίνο, εἰς τὸ ἄθλημα τοῦ τζοῦντο (=τρόπος δεξιοτεχνίας), ὁ ὁποῖος εἶπε μετὰ τὴν νίκη του :

«Εὐχαριστῶ τὸν Θεό! Αὐτὸ τὸ μετάλλιο θὰ πάῃ στὸ Ἅγιο Ὄρος. Τὸ ἀφιερώνω πρῶτα στὸν Θεὸ καὶ μετὰ σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες!

Ἡ Ἑλλάδα αὐτὴ τὴν στιγμὴ χρειάζεται αὐτὸ τὸ μετάλλιο».

Κατὰ τὸν Προφητάνακτα Δαβίδ «ἀρχὴ σοφίας φόβος Θεοῦ» (Ψαλμ. 110, 10) καὶ κατὰ τὸν Σοφὸ Σολομῶντα «ὁ φόβοςτοῦ Θεοῦ εἶναι πηγὴ τῆς ζωῆς» (Παροιμίες 14, 27),.

13. Μακάρι, μυριάκις εἴθε, νὰ εἴχαμε πολλοὺς τέτοιους Ὀλυμπιονίκες τῶν ἀθλητικῶν σταδίων, ἄν καὶ ἐμεῖς θὰ εἴμεθα εὐτυχέστατοι, ἐὰν οἱ Ἕλληνες ἐγίνοντο ὀλυμπιονίκες καὶ πρωταθλητὲς στὰ στάδια τῶν ἀρετῶν, τῆς προόδου, τῆς εὐημερίας τοῦ συνόλου, τῆς κοινωνικῆς γαλήνης καὶ δημοκρατίας, γιὰ νὰ συνεχίσωμε νὰ ἀποδεικνύωμεν καὶ σήμερα ὅτι ὄχι μόνο δὲν εἴμεθα τεμπέληδες, ἀνίκανοι, διεφθαρμένοι, ἀνυπόληπτοι κ.λπ., ὅπως ἔδωσαν δυστυχῶς τὸ δικαίωμα μερικοὶ ἀνθέλληνες στοὺς «φίλους μας» νὰ μᾶς κάνουν τέτοιους χαρακτηρισμούς, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας ὅτι εἴμεθα καὶ σήμερα οἱ διαμορφωτὲς ὅλων τῶν εὐπρεπῶν καὶ προοδευτικῶν καὶ κοινωνικῶν ἀγώνων.

14. Ἐπειδὴ λοιπὸν ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται, ἀναρτοῦμε κατωτέρω τὸ ἄρθρο μας, ποὺ εἴχαμε γράψει γιὰ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες τοῦ 2004 καὶ ἐδημοσιεύσαμε στὸ τεῦχος 20 τοῦ περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή» (σελ. 38-72).

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=647:3812—2012–&catid=29:2009-07-31-01-42-16

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ

Σχολιο από ΑΚΤΙΝΕΣ

Τελευταία ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος μας εξέπληξε ευχάριστα. Απ την ακριτική Φλώρινα εκτός των πνευματικότατων κηρυγμάτων που εκφώνησε τόσο κατά τον εσπερινό όσο και και ανήμερα της εορτής του πολιούχου Αγίου Παντελεήμονα εντός του εορτάζοντος ιερού ναού εξέπεμψε επιπλέον και αγωνιστικά εθνοκεντρικά μηνύματα τα οποία κατά τη γνώμη μου περιποιούν ιδιαίτερη τιμή στο πρόσωπό του και που αντικειμενικά χαροποίησαν τον ευσεβή λαό της Φλώρινας και όχι μόνο. Περιμένουμε όμως απ το μακαριότατο συνέχεια και συνέπεια. Και συγκεκριμένα περιμένουμε συνοδική αποδοκιμασία της πολιτικής που ακολουθεί η διαβόητη ακαδημία του Βόλου, ακύρωση της απόφασης με την οποία ανατέθηκε εκ νέου η εκπροσώπηση της Εκκλησίας της Ελλάδος στους διαλόγους στον κατασκανδαλίσαντα τις ορθόδοξες συνειδήσεις μητροπολίτη Μεσσηνίας και αποδοκιμασία από μέρους του της γνωστής φράξιας του θεολογικού κόσμου που ακούει στο όνομα ΚΑΙΡΟΣ και που προωθεί τη μετεξέλιξη του μαθήματος των Θρησκευτικών από ομολογιακό-ορθόδοξο σε θρησκειολογικό.
Υ.Γ. Ας επιτραπεί στον γράφοντα να εκθέσει ένα παράπονό του! Το αν αυτό είναι δικαιολογημένο ή όχι θα το κρίνουν οι αναγνώστες του μπλογκ! Εξ όσων γνωρίζω η μόνη αναφορά που έγινε, στο πλαίσιο της επισκέψεως στη Φλώρινα του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου και της συνοδείας του, στον αείμνηστο μητροπολίτη Αυγουστίνο Καντιώτη που ταύτισε τον επίγειο βίο του με τη Φλώρινα ήταν απ τον προιστάμενο του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Παντελεήμονα Φλωρίνης όταν επέδωσε δώρο εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου του ναού στον αρχιεπίσκοπο.Συνέπεσε μάλιστα η σχετική εκδήλωση με την επέτειο των εγκαινίων, το 1972, του ναού από τον αείμνηστο μητροπολίτη Αυγουστίνο ιερατικώς προισταμένου όντος του αρχιμανδρίτου Ιεροθέου Κοκονού. Ο αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε μεν για το υπ αυτού ληφθέν δώρο,ουδεμία όμως μνεία έκανε για τον αοίδιμο π.Αυγουστίνο μολονότι είχε προηγουμένως προβεί σε σχετική μνεία ο ιερατικώς προιστάμενος του ναού. Αν λαθεύω σχετικώς παρακαλώ τους επαίοντες να με διορθώσουν! Ο π Αυγουστίνος αποτελεί τη ζωντανή ιστορία της Φλώρινας! Φλώρινα=π.Αυγουστίνος και τούμπαλιν!  Η μακάρια ψυχή του έπαλλε για Χριστό και Ελλάδα! Καλό θα είναι και τα επίσημα αρχιεπισκοπικά χείλη να διακηρύττουν αυτήν την αναμφισβήτητη αλήθεια!

Λ.  Ν.

Οι επιπτώσεις των μεταμοσχεύσεων στην ψυχολογία των ληπτών

«Ενοριακή Ευλογία» Τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου Αριθμ. Τεύχους 108-109

“ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΙΣ”

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ;

του κ. Λέοντα Μπράνγκ Θεολόγου

Εκτιμάται ότι 54 000 καρδιές μεταμοσχεύθηκαν μέχρι τώρα σε όλο τον κόσμο. Περίπου 470.000 άνθρωποι στον 20ο αιώνα δέχτηκαν νεφρό, 74.000 ήπαρ και 10.000 πνεύμονα. Όπως δείχνουν οι αριθμοί αυτοί, οι μεταμοσχεύσεις έχουν γίνει πια ρουτίνα στην ιατρική. Αλλά τι γίνεται με τις επιπτώσεις των μεταμοσχεύσεων στην ψυχική κατάσταση των ληπτών; Μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα το επιστημονικό ενδιαφέρον σχεδόν αποκλειστικά ήταν στραμμένο στα βιοτεχνολογικά προβλήματα αυτής της χειρουργικής. Μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια γίνεται αντικείμενο μελέτης και η ζωή των ληπτών μετά τη μεταμόσχευση.

Ιδιαίτερα διαφωτιστικό για την έρευνα αυτή είναι το άρθρο του Joseph Scheppach με τίτλο «Συνοδεύει η ψυχή (το μόσχευμα);» στο γερμανικό περιοδικό «P. M. Magazin» 04/2005. Ο Scheppach στηρίζεται στο άρθρο αυτό σε ένα ικανό αριθμό ερευνητών. Ενδεικτικά αναφέρω: Read more »

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

του ιατρού Λυκούργου Νάνη

Σαν σήμερα,στις 31 Ιουλίου 1996,μετέστη  εκ των λυπηροτέρων επί τα θυμηδέστερα ο αείμνηστος μητροπολίτης Λαρίσης  κυρός Θεολόγος Πασχαλίδης. Ένας πολύεδρος αδάμας  ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής. Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαικής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο και αγαπήθηκε με πάθος απ τον πιστό λαό που ΣΥΣΣΩΜΟΣ αντέδρασε όταν η επισκοπική μισαδελφία και εμπάθεια τον στέρησε ετσιθελικά και παρά πάσαν έννοιαν ηθικής και δικαίου απ το ποίμνιό του. Ο αοίδιμος επίσκοπος ευτύχησε να ποδηγετηθεί πνευματικά απ το σέμνωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας, θεμελιωτή της αναγέννησης του μοναχισμού των Μετεώρων,κρατούμενο του Νταχάου, αγωνιστή της Εθνικής Αντιστάσεως και του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, οραματιστή μιας Εκκλησίας που θα εμπνέει με την πνευματικότητα που  εκπέμπουν οι ταγοί της μακαριστό μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κυρό Διονύσιο Χαραλάμπους. Ο Διονύσιος επέλεξε σαν στενούς και έμπιστους συνεργάτες, αρχικά στη Λήμνο και κατόπιν στα Τρίκαλα όπου και θεοφιλώς κατά την αψευδή μαρτυρία πλήθους επαιόντων διακόνησε, τους μακαριστούς Πολύκαρπο Βαγενά μετέπειτα μητροπολίτη Κερκύρας και Παξών και Θεολόγο Πασχαλίδη μετέπειτα μητροπολίτη Λαρίσης, Πλαταμώνος και Τυρνάβου.Και η συγκεκριμένη επιλογή του αποδείχθηκε απόλυτα επιτυχής όπως κατεδείχθη απ την πολιτεία των δύο αυτών κληρικών που σαγήνεψαν και μάγεψαν με την αρετή της κατά Χριστόν βιοτής τους τα ποίμνιά τους.Δε θα ξεχάσω που μικρό παιδάκι βρέθηκα στην Κέρκυρα στον Άγιο Σπυρίδωνα περί το 1981.Μετά τη Θεία Λειτουργία την οποία τέλεσε ο μακαριστός Πολύκαρπος όλο το εκκλησίασμα,πολυπληθέστατο,περίμενε υπομονετικά να πάρει την ευχή και να ασπαστεί τη δεξιά χείρα του ποιμενάρχου του. Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ο αείμνηστος, όπως και ο μακαριστός Θεολόγος,ενέπνεαν με την αγία ζωή τους τα ποίμνιά τους. Ο λαός  του Θεού που ποθεί τη γνησιότητα έβλεπε την ανιδιοτέλειά τους, την αφιλοχρηματία τους, την ασκητικότητά τους, το γεγονός ότι είχαν πάρει την ιερότατη και μοναδική στο είδος της αποστολή τους στα σοβαρά, το γεγονός ότι εκδαπανήθηκαν υπέρ του ποιμνίου τους, το γεγονός ότι δεν υπήρξαν απλοί διαχειριστές της επισκοπικής εξουσίας και διεκπεραιωτές εγκυκλίων και γραφειοκρατικών πράξεων αλλά υπεύθυνοι ποιμένες που πυρπολούνταν απ το αποστολικό ιδεώδες. Και γι αυτό όχι απλώς τους αγάπησε αλλά τους λάτρεψε. Οι συγκεκριμένοι επίσκοποι υπήρξαν ιεροπρεπείς, σεμνοί, όχι πομπώδεις και στομφώδεις. Δε δημιουργούσαν τεχνητό θόρυβο γύρω απ το πρόσωπό τους. Η οσία βιοτή τους κραύγαζε από μόνη τους για την αξία τους. Ο αείμνηστος Θεολόγος όταν κηρύχθηκε έκπτωτος το μαύρο Ιούλιο του 1974 δε διέθετε χρήματα, ένεκα του ότι σκόρπιζε το μισθό του στους έχοντες ανάγκη, προκειμένου να πληρώσει το εισιτήριο του ταξιδίου της εξορίας από τη Λάρισα προς την Αθήνα. Ποτέ δεν κατέκρινε τον κατ εξοχήν υπεύθυνο της διώξεώς του και μάλιστα όταν κάποιοι συνομιλητές του καταφέρονταν με δριμύτητα εναντίον του εκείνος έλεγε χαρακτηριστικά: α τον ευλογημένο! Και μόνο η θέα της μορφής του σαγήνευε και προκαλούσε δέος! Κάθε φορά που αντίκρυζες τη μορφή του έλεγες ότι αυτός ο άνθρωπος είναι άγιος! Η καθαρότητα της καρδιάς του αντιφεγγιζόταν στο κεχαριτωμένο και φωτεινό του πρόσωπο! Ο Θεολόγος συνδύαζε τη μειλιχιότητα  με την ακεραιότητα. Πράος, ευγενής, γλυκύς, μειλίχιος στη γενικότερη αναστροφή του.. Αλλά άκαμπτος, παραδοσιακός, σταθερός, αταλάντευτος σε θέματα ορθοδόξου ήθους και κανονικής τάξεως. Αντιτάχθηκε σθεναρά στην τοπική μασσωνική στοά κι αυτήν του την επιλογή προφανώς την πλήρωσε ακριβά. Διαθέτει και περγαμηνές αντιστάσεως στη δικτατορία όπως διά στοιχείων κατέδειξε ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής Νικόλαος Κατσαρός στον επικήδειό του. Συκοφαντήθηκε κατά τρόπο ΕΛΕΕΙΝΟ και από ιδιοτελείς και ζηλόφθονους εκκλησιαστικούς αξιωματούχους αλλά και από άσχετους με την εκκλησιαστική ζωή δημοσιογράφους που έφθασαν οι ευλογημένοι  στο σημείο να ισχυρίζονται ότι ο  ΑΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟΣ Θεολόγος και οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για την επάνοδό του στόχευαν στην <κουτάλα>. Πληροφορώ τους αγαπητούς αναγνώστες ότι επί των ημερών του μακαριστού Θεολόγου σημειώθηκε ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ εσόδων στο ιερό προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής Τεμπών ενώ εξ όσων έχω αναγνώσει επί των ημερών κάποιων μοιχεπιβατών σημειώθηκε αντίστοιχο έλλειμμα. Προφανώς η δημιουργία πλεονάσματος αποτελεί καθρέφτη σχεικής χρηστής διαχειρίσεως και διοικήσεως. Η καταλυτική προσωπικότητα του αειμνήστου Θεολόγου συνετέλεσε κατά γενική ομολογία στη ΣΥΜΠΝΟΙΑ των μελών διαφόρων χριστιανικών κινήσεων της μητροπόλεως Λαρίσης.Απαξάπαντες οι πιστοί χριστιανοί της εν λόγω μητροπόλεως συνένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να αποκατασταθεί η ΔΕΙΝΩΣ ΤΡΩΘΕΙΣΑ κανονική τάξη διά της επαναφοράς του μητροπολίτη Θεολόγου στη διαποίμανση της μητροπόλεως Λαρίσης.Ο Θεολόγος ΕΝΩΝΕ.Αποτελεί η περίπτωσή του το ιδεώδες πρότυπο του ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ.Η Εκκλησία της Λάρισας καυχάται για το μακαριστό ποιμενάρχη της.Αγάλλεται και χαίρει γιατί ωφελήθηκε πνευματικά απ την παρουσία και δράση του αγίου επισκόπου της.Αντικειμενικά στα πλαίσια ενός σχετικώς βραχείας εκτάσεως κειμένου δεν μπορεί να σκιαγραφηθεί ουδ επ ελάχιστον η προσωπικότητα του ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ της Θεσσαλικής γης όπως ευστοχότατα τον χαρακτήρισε ο επίσης μάρτυρας μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος. Να έχουμε την ευχή του και να μας συνέχει και μας το αίτημά του όπως το διατύπωσε στην μεστή πνευματικότητος διαθήκη του: ΕΠΙ ΤΗΝ ΑΣΑΛΕΥΤΟΝ ΠΕΤΡΑΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΣΟΥ ΣΤΕΡΕΩΣΟΝ ΚΥΡΙΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ! Αγιε γέροντα που αγάπησες με πάθος το Χριστό και την Εκκλησία Του! Πρέσβευε υπέρ της αποκαταστάσεως της κανονικής τάξεως σ Αυτήν! Και πρέσβευε υπέρ της δεινώς χειμαζομένης πατρίδας μας! Πολύκλαυστε άγιε ιεράρχα Θεολόγε! ΕΙΗ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΑΙΩΝΙΑ!

ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΤΗ ΛΥΠΗ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ. ΑΙΣΧΟΣ!

Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίος

ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗ ΑΜΕΣΩΣ!

_______Η καθαίρεση του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων από τόν Πατριαρχικό του Θρόνο εκκλησιολογικά πάσχει! Ένας Ιεράρχης, ο οιοσδήποτε Επίσκοπος της πιο μικρής εκκλησιαστικής Κοινότητος, εφ΄όσον έχει κανονική εκλογή, δεν στερείται και δεν εκπίπτει του Θρόνου του παρά μόνον έπειτα από δικαστικές διεργασίες. Δηλ. απαγγέλλεται κατηγορία, διενεργούνται ανακρίσεις, απολογείται, δικάζεται και καταδικάζεται από δωδεκαμελή τουλάχιστον Σύνοδο Ιεραρχών. Κατά της Πρωτοδίκου καταδικαστικής Αποφάσεως έχει τό δικαίωμα να ασκήσει Έφεση! Δικάζεται λοιπόν και από Δευτεροβάθμιο, πολυπληθέστερο, Συνοδικό Δικαστήριο και τότε μόνον στερείται του Θρόνου του ή και της Αρχιερωσύνης, όταν η καταδικαστική Απόφαση του εκκλησιαστικού Δικαστηρίου καταστεί τελεσίδικος!… (Την συνέχεια στο ιστολόγιο: http://mkka.blogspot.com

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για την Μ. Ρεπούση

που εξελέγει με 1629 ψήφους και έχει το θράσος να αλλάξει την Ιστορία και την Πίστη των Ελλήνων!

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 30ῃ Ἰουλίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

­

Ἡ ἐντιμοτάτη κυρία Μαρία Ρεπούση, Βουλευτής τῆς ΔΗΜΑΡ στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιῶς, ἐκπροσωποῦσα 1629 ψηφοφόρους ἐπί συνόλου 120.000 τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, ὑπέβαλε πρόταση στό Κοινοβούλιο γιά τήν κατάργηση τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν ὡς δῆθεν ἀντικειμένου στόν εὐρωπαϊκό προσανατολισμό τῆς σχολικῆς κοινότητας. Ἀπό τήν πρόταση τῆς κ. Βουλευτοῦ, πού ἐξελέγη καί στήν Μητροπολιτική μου Περιφέρεια προκύπτουν τά ἀκόλουθα:

1. Ἡ ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση συλλαμβάνεται ἀγνοοῦσα ὅτι Νόμος δέν ἔχει  ἰσχύ καταργήσεως τοῦ Συντάγματος, τοῦ θεμελιώδους Νόμου τοῦ Κράτους, τό ὁποῖο προβλέπει στό ἄρθρο 16 ὅτι: «2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Ὅπως δέ προβλέπει ἡ νομολογία τοῦ ΣτΕ μέ δύο ἀποφάσεις της, ἡ ἀνάπτυξις τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως συνάπτεται ἀρρήκτως μετά τῆς ἐπικρατούσης ἐν Ἑλλάδι θρησκευτικῆς παραδοχῆς τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος.

2. Ἡ ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση εἰσῆλθε στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο μέ τήν προτίμηση 1629 ψηφοφόρων ἐπί συνόλου 7534 τοῦ κόμμματος ΔΗΜΑΡ στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιῶς πού ἀπαρτίζεται ἀπό 120.000 ψηφοφόρους. Ὅταν λάβει κανείς ὑπ’ ὄψιν του τά ἀμάχητα στοιχεῖα τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας τοῦ Μαΐου 2012 στήν ἐν λόγῳ ἐκλογική περιφέρεια, ὅπου ὑπῆρχε ἡ σταυροδοσία, ὅτι ὁ κ. Δημήτριος Καρύδης τοῦ κόμματος ΠΑΣΟΚ πού συνεκέντρωσε 4422 ψήφους, ὁ κ. Σπυρίδων Σπυρίδωνος τοῦ κόμματος ΝΔ πού συνεκέντρωσε 5541 ψήφους, ἡ κ. Ἑλένη Σταματάκη τοῦ κόμματος ΣΥΡΙΖΑ πού συνεκέντρωσε 4334 ψήφους, ὁ κ. Σάββας Τσίμπογλου τοῦ κόμματος ΚΚΕ πού συνεκέντρωσε 2299 ψήφους καί ὁ κ. Γεώργιος Ζησιμάτος τοῦ κόμματος Ἀνεξάρτητοι Ἕλληνες πού συνεκέντρωσε 2376 ψήφους δέν ἐξελέγησαν, ἀντιλαμβάνεται κανείς εὐχερῶς τήν πολιτική βαρύτητα καί τό πολιτικό ἐκτόπισμα τῆς κ. Ρεπούση πού ἐξελέγη κατά παράβαση κάθε ἐννοίας ἀναλογικότητος δυνάμει ἀθλιοτάτου ἐκλογικοῦ νόμου.

3. Ἡ ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση στήν προεκλογική της συνέντευξη στόν κ. Στ. Θεοδωράκη στόν τηλεοπτικό δίαυλο MEGA δήλωσε: «Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἔχει ἤδη κηρύξει τόν ἀνένδοτο ἐναντίον μου. Ἄς ἀποφασίσει νά βγάλει τά ράσα καί νά φορέσει πεντελόνια». Ἀσφαλῶς ἡ δήλωση ἔγινε γιά νά ἐπιτύχει ἀρνητική διαφήμηση, ἡ ὁποῖα ὅμως ἀπέδωσε γλίσχρα ἀποτελέσματα 1629 ψήφων, ἐπί συνόλου 120.000 ψηφοφόρων καί αὐτό διότι ἡ δήλωση τῆς κ. Ρεπούση ἦτο παντελῶς ψευδεστάτη καί κακοηθεστάτη, καθ’ ὅσον δημόσιᾳ εἶχα προκληθείς διακηρύξει στίς 21/2/2012 ὅτι: «Ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ δημοσιεύματος ἔχω νά παρατηρήσω ὅτι ἀσφαλῶς καί ἡ κ. Ρεπούση ὅπως καί κάθε συνέλληνας, δικαιοῦται νά ἐκτεθῆ στήν κρίσιν τῶν συμπολιτῶν του διά νά τούς ἐκπροσωπήσει στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἀσφαλῶς οὐδέποτε διενοήθην ὅτι ὁ Πειραιᾶς μοῦ «ἀνήκει». Ἀντιθέτως ἔχω διακηρύξει ὅτι ὡς Μητροπολίτης Πειραιῶς θεωρῶ τόν ἑαυτόν μου ἁπλοῦν διαχειριστή καί ἔσχατο διάκονο τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας ἄχρι καιροῦ». Συνεπῶς ποῖο ἀνένδοτο ἀγώνα κατά τῆς κ. Ρεπούση εἶχα κηρύξει;  

4. Παραμένει ὡστόσο ἀναπάντητο ἀπό τήν ἐντιμοτάτη κ. Ρεπούση τό ἐρώτημα πού δημοσίᾳ τῆς εἶχα θέσει στό παραπάνω ἀνακοινωθέν μου: «Πῶς συμπίπτουν οἱ ἱστορικές της ἀπόψεις τοῦ γνωστοῦ βιβλίου της, πού εὐτυχῶς ἀποσύρθηκε ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία, μέ τήν χρηματοδοτηθεῖσα καί κατευθυνόμενη ἀπό τό Ἵδρυμα τοῦ γνωστοῦ διατάκτη τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ καί ἑβραϊκοῦ λόμπυ τῶν ΗΠΑ κ. George Soros τετράτομη Ἱστορία τῶν Βαλκανίων πού συνέγραψαν Τούρκοι καί Κροάτες ἱστορικοί γιά νά ἀνασυνθέσουν καί νά ἐπαναδιατυπώσουν ἀσφαλῶς ἐπί τό «ἀκριβέστερον» καί τήν ἱστορία τοῦ τόπου μας καί πού κυκλοφορεῖται ἤδη ἀπό γνωστές ἐκδόσεις στή χώρα μας;»

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

+ ὁ Πειραιῶς  Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Η 5η ΦΑΛΑΓΓΑ – ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Η ομιλία εκφωνήθηκε το 1959, όταν για πρώτη φορά ο βασιλιάς των Ελλήνων Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέφτηκαν το Βατικανό και φίλησαν το χέρι του πάπα.

Τώρα, όχι κοσμικός άρχοντας, αλλά εκπεσόντες ορθόδοξοι κληρικοί και επίσκοποι και πατριάρχες, μέλη της 5ης φάλαγγας, που ήταν τότε στα σπάργανα, κάνουν κάτι χειρότερο. Ετοιμάζουν την υποταγή της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ στον πάπα.

Ο αγωνιστής Ορθόδοξος ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης, όπως θα δείτε, πριν από 50 χρόνια το 1959  είδε τον κίνδυνο αυτό, που έρχονταν στην Ελλάδα και ενημέρωσε τον Ελληνικό λαό.

Στην απομαγνητοφωνημένη αυτή ομιλία μιλά για την πέμπτη φάλαγγα, που ετοίμαζε τότε  Βατικανό. Φτωχά δηλαδή Ελληνόπουλα, που σπούδαζαν στην Ιταλία, τα περιέβαλλαν με «αγάπη» οι φραγκοπαπάδες, για να τα πάρουν το διαμάντι της Ορθόδοξης πίστεως, να τα κάνουν γενίτσαρους και να τα στρέψουν εναντίον της. Ένα από τα παιδιά της πέμπτης φάλαγγας είναι και ο σημερινός πατριάρχης Βαρθολομαίος. Φοιτητής τότε, σταλμένος από τον πατριάρχη Αθηναγόρα πήγε για ανώτερες σπουδές στην Ιταλία και φωτογραφίζονταν με φραγκοπαπάδες.

Η ομιλία απομαγνητοφωνημένη κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2001, στην εφημερίδα  “ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ”, της Ιεράς Μονής του Αγίου Αυγουστίνου Φλώρινης, πριν από την έλευση του πάπα στην Αθήνα, το 2001.

Κυκλοφορεί και σε DVD ηχογραφημένη. Μπορείτε να την βρείτε ολόκληρη στην ιστοσελίδα μας.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 28-6-1959 (βράδυ)

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ

«Θα σας πω την αλήθεια. Δεν θα σας κολακεύσω. Δεν πα’ να φύγετε όλοι και να μείνουν τα καθίσματα μόνα; Αδιαφορώ.

Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος.
Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Το χειροφίλημα του πάπα;
Μάλιστα· αυτό είναι χειρότερο απ’ όλα. Πρωτοφανές γεγονός για την Ελληνική πατρίδα.
Πού τα λές αυτά Αυγουστίνε; Στα βουνά, στα λαγκάδια, στα μνήματα; Λάθος. Πού μιλάω; Στα παιδιά της Ορθοδοξίας μιλάω;
– Ούχ ού! μας μάζεψε ο παπάς, για να μας μιλήσει για το χειροφίλημα του πάπα! Ψύλλος στ’ άχυρα! Καθυστερημένος ιεροκήρυκας. Πίσω αιώνες βρίσκεται.
Δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα;
Ποιος είσαι συ πού το λες; Αυτό μας έφαγε. «Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο». Στο τέλος τι μένει;
Ξέρετε με τι μοιάζει αυτό; Σαν να παίρνω το μαχαίρι και να σου κόβω το αυτί, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου κόβω και τη μύτη, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου αφαιρώ με τσιμπίδια τα κρέατα και τα νεύρα, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου βγάζω τα μαλλιά και το δέρμα και ό,τι άλλο αποτελεί τον άνθρωπο, και να λες· δεν είναι τίποτε. Στο τέλος τι θα μείνη από το κορμάκι σας; Μόνο ο σκελετός· απαίσιο πράγμα και αηδές.
Έτσι λοιπόν; Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο. Θα μείνη επί τέλους ένας σκελετός και ένα ανεμώλιον (= ανεμώδες, κούφο, μάταιο) πράγμα η Ορθοδοξία.
Ποιος είσαι συ ο ψευτοθεολόγος και ο ψευτοπαπάς και ο ψευτοεπίσκοπος του 20ου αιώνος, πού μου λές ότι δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα; Έλα εδώ μπροστά, για να συζητήσουμε καθαρά και ξάστερα.
Αν δεν είναι τίποτε, αγαπητέ μου, να πάρης τη γομολάστιχα που έχει ο διάβολος και ν’ ανοίξης την Ιστορία και να σβήσης τα «κατορθώματα» του πάπα – αν μπορέσης να τα σβήσης. Αλλ’ εάν το δικό σου χέρι μπορεί να τα σβήση, το δικό μου χέρι τρέμει και δεν τα σβήνει. Να πας κατόπιν στην εκκλησία και να ξεκρεμάσης τις εικόνες· του αγίου Αθανασίου, του ιερού Δαμασκηνού, του ιερού Φωτίου, του Γενναδίου, του Γρηγορίου του Παλαμά, του Κοσμά του Αιτωλού, όλων αυτών των αγίων μορφών, και να τις κάψης – αν μπορέσης να τις κάψης· γιατί όλοι αυτοί αγωνίσθηκαν εναντίον του παπισμού. Κι αφού τα σβήσης όλα αυτά, να σβήσης και τις εορτές όλων αυτών των αγίων. Και μετά να μου πής ότι δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα.
Θέλεις εξηγήσεις; Πολύ καλά. Εγώ θα σου εξηγηθώ απόψε, με λίγα λόγια και σταράτα.

ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ;

Άμα βρεθήτε με φράγκο, που επαινεί την «εκκλησία» του -δικαίωμά του-, εσείς να του πήτε μια κουβέντα·
Κοντός ψαλμός αλληλούϊα. Εσείς οι φράγκοι κατηγοράτε την Ορθόδοξο Εκκλησία και λέτε, ότι η δική σας «εκκλησία» είναι η πρώτη και ότι εμείς είμεθα στην πλάνη. Ένα ερώτημα θέλω να σας κάνω, «άγιοι» φράγκοι·
Σας δίνουμε τα άγια βιβλία μας, το Ωρολόγιο, τα Μηναία, όλα τα βιβλία της Εκκλησίας μας, να τα διαβάσετε ένα μήνα και ένα χρόνο. Κι αφού τα διαβάσετε, αν μπορήτε, να μας βρήτε και να μας αποδείξετε, ότι εμείς προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε έστω και ένα γιώτα. Η Πίστις μας η άμωμος δεν δέχεται ούτε προσθήκη ούτε αφαίρεσι. Είναι όπως η Ακρόπολι.
Λένε, ότι ο Παρθενώνας είναι τέλειο έργο και δεν επιτρέπεται επάνω του ούτε να προσθέσης ούτε ν’ αφαιρέσης τίποτε. Όπως λοιπόν στον Παρθενώνα δεν επιτρέπεται χέρι βέβηλο να προσθέση ή ν’ αφαιρέση κάτι, έτσι και η Ορθοδοξία μας είναι ο Παρθενών του πνεύματος, είναι μνημείο τέλειο και αθάνατο, και δεν μπορεί κανείς να προσθέση ή ν’ αφαιρέση τίποτε.
Λοιπόν μπορείτε, εσείς οι φράγκοι, να μας αποδείξετε, ότι εμείς οι ορθόδοξοι προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε έστω και ένα γιώτα από την πίστι πού μας παρέδωσαν οι απόστολοι και οι πατέρες της Εκκλησίας;
Ενώ οι φράγκοι δεν μπορούν να μας αποδείξουν ότι εμείς στο μεγάλο θησαυρό της Ορθοδοξίας προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε κάτι, εμείς όμως μπορούμε να τους αποδείξουμε, ότι αυτοί και πρόσθεσαν και αφαίρεσαν πολλά. Πώς;

Tην συνέχεια θα την ακούσετε απο τον ίδιο τον π. Αυγουστίνο στο βίντεο.

_______

_______

Απομαγνητοφωνημένη η ομιλία είναι εδώ Read more »

Σωματεῖον «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ

Τηλ. 0030  2103254321-2,    fax 210-3236978

e-mail: fot_gram@otenet.grἈριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008

ιστοσελ. http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=648:6812

ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Καλοῦνται ὅλοι οἱ εὐλαβεῖς ἑλληνόψυχοι νὰ μᾶς συμπαρασταθοῦν ἐν λόγοις καὶ ἐν ἔργοις.

Ὅσοι πιστοί, προσέλθετε.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ/ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ

6.8.2012 (ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ)

Τὸ Δ.Σ. τοῦ Σωματείου, κατόπιν τῆς ἀπὸ 5.7.2012 ἀποφάσεως τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» περὶ τοῦ θέματος τῆς ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΩΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ-ΜΕΛΩΝ διὰ τὴν συγκρότησιν τῆς Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς (Ε.ΕΠ.) ἀποφασίζει τὰ κατωτέρω:

Α.ΠΡΟΣΟΝΤΑ

1. Οἱ ὑποψήφιοι διὰ τὴν Ε.ΕΠ. θὰ εἶναι Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, μὲ πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα, ὀρθόδοξον μυστηριακὴν ζωὴν καὶ προπαντὸς μὲ καλὴν ἔξωθεν μαρτυρίαν, καὶ ἐκ τῶν προσώπων ποὺ ἔχουν ἀποδείξει ἔμπρακτον ἐνδιαφέρον διὰ τοὺς σκοποὺς τοῦ Σωματείου, καὶ προέρχονται ἀπὸ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα.

2. Θὰ προτιμῶνται κατὰ κύριον λόγον πτυχιοῦχοι Ἀνωτέρων καὶ Ἀνωτάτων Σχολῶν, ἄλλως πρέπει νὰ ἔχουν τουλάχιστον πενταετῆ ἐργασιακὴν ἐμπειρίαν εἰς ἀναλόγους θέσεις εὐθύνης καὶ κυρίως οἱ διαβιοῦντες εἰς τὴν Ἀττικήν, διὰ νὰ εἶναι ἐφικτὴ ἡ τακτικὴ παρουσία των εἰς ἀναφυομένους προβληματισμοὺς διὰ τὴν λῆψιν ἀποφάσεων.

3. Τὸ Δ.Σ. δύναται νὰ καλέσῃ εἰς συνέντευξιν τοὺς ὑποψηφίους καὶ νὰ ἀπορρίψῃ ὑποψηφιότητες κατόπιν αἰτιολογίας.

Β. ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕΛΩΝ Ε.ΕΠ.

1.Τὰ μέλη τῆς Ε.ΕΠ. ὁρίζονται εἰς 9 ἕως 18, τῶν ὁποίων τὸ 25%, ἤτοι 2 ἢ 4 ἀντιστοίχως δύνανται νὰ καταλαμβάνουν ἐκπρόσωποι φορέων, νομικῶν προσώπων καὶ συλλόγων, βάσει ὁδηγιῶν τῶν Δ.Σ. των.

2. Τὰ μέλη θὰ ἐκλέγωνται μὲ κλήρωσιν μεταξὺ διπλασίου ἀριθμοῦ ὑποψηφίων· ἐφ᾿ ὅσον καὶ οἱ φορεῖς εἶναι ἄνω τῶν 4, τότε θὰ γίνῃ καὶ μεταξὺ αὐτῶν κλήρωσις. Ἄν δὲν ὑπάρξῃ διπλάσιος ἀριθμὸς ὑποψηφιοτήτων ἀντιστοίχως, τότε ἀκολουθεῖ ἑπομένη διακήρυξις. Read more »

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ 1947

Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Εκδόθηκε τον Mαϊο του 1947, αριθμ. φυλ. 70

ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

Εἰς τὴν Δημιουργίαν γενεᾶς ἀπίστου, διεστραμμένης, ἐκτροχιασμένης ἀπὸ τὴν τροχιὰν τῶν αἰωνίων ἠθικῶν νόμων, γενεᾶς, ἡ ὁποία μὲ τὸν ἐκφυλισμόν της καὶ τὴν έγκληματικότητά της φιλοδοξεῖ νὰ παίξη τὸν ρόλον τοῦ νεκροθάπτου τῆς ἱστορικὴς μας φυλῆς, συνετέλεσαν πολλοὶ παράγοντες. Συνετέλεσε καὶ … τὸ Σχολεῖον. Ποῖος θὰ τὸ περίμενε; Τὸ Σχολεῖον ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι τὸ ἠθικὸν ἀπολυμαντήριον τῆς κοινωνίας κατήντησε κατὰ τοὺς ἐσχάτους τούτους χρόνους εἰς πολλὰς περιπτώσεις φρικτὴ ἐστία μολύνσεως, φορεὺς ποικίλων μικροβίων, διὰ τῶν ὁποίων ἐμολύνθησαν ψυχικῶς μυριάδες Ἑλληνοπαίδων.

Τὸ Σχολεῖον! Εἶναι γεγονὸς ἀναμφισβήτητον, ὅτι κατὰ τὴν τελευταίαν τριακονταετίαν πλὴν τῶν εὐσυνειδήτων καθηγητῶν καὶ διδασκάλων, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐπρόδωσαν τὴν ἱερὰν των ἀποστολήν, ἀλλὰ ἐν μέσω μυρίων στερήσεων, καὶ κινδύνων ἐκράτησανὑψηλὰ τὸ λάβαρον τῆς Ἐκπαιδεύσεως καὶ ὡς ἠθικὰ μετέωρα ἔλαμψαν καὶ λάμπουν εἰς τὴν πατρίδα μας, ἐνεμφανίσθησαν καὶ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν ἐν γένει συμπεριφοράν των ἔγειναν οἱ κάκιστοι ὁδηγοὶ τῆς νεότητος.

Εἰμπορεῖ αὐτοὶ ἐν μέσω χιλιάδων Ἐκπαιδευτικῶν λειτουργῶν νὰ εἶναι ὀλίγοι, ἀλλὰ ἡ ἐπίδρασις τῶν ὀλίγων αὐτῶν κακῶν Ἐκπαιδευτικῶν λειτουργῶν ὑπῆρξε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπαάρχει ἀφάνταστως καταστρεπτικὴ μέσα εἰς τὸν κόσμον τῆς νεότητος. Καὶ ὡς κριτήριον τῶν κακῶν αὐτῶν Ἐκπαιδευτικῶν λειτουρῶν ἡμεῖς δὲν λαμβάνομεν τὰ πολιτικὰ των φρονήματα, ἀλλὰ τὸν βίον καὶ τὴν διδασκαλίαν των, ἀπὸ τὰ ὁποῖα κυρίως πρέπει νὰ κρίνεται ἡ ἀξία τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ. Ζῆ ἕνα διδάσκαλος ἤ καθηγητὴς σκανδαλώδη ζωήν; Χαρτοπαίζει; Μεθεῖ; Βλασφημεῖ; Ἐγκατέλειψεν τὴν νόμιμον σύζυγόν του; Ζῆ παρανόμως; Εἶνε κάκθστος διδάσκαλος, ἔστω καὶ ἐὰν ἀνήκει εἰς τὴν πλέον ἐθνικιστικὴν ὀργάνωσιν καὶ φωνάζη μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῶν πνευμόνων του: Θρησκεία! Πατρίς! Οἰκογένεια! Τὶ τὸ ὄφελος; Διὰ τοῦ βίου του διδάσκει τʼ ἀντίθετα. Εἶνε ὑλιστὴς εἰς τὴν καθημερινήν του ζωήν. Οἱ μαθηταὶ θὰ προσέξουν περισσότερον ὄχι τὰς ὡραίας διδασκαλίας ἀλλὰ τὰς πράξεις, τὰς σκανδαλώδεις πράξεις τοῦ διδασκάλου των. Βλάπτει ὁ διδάσκαλος αὐτὸς ὅσον δὲν δύνασθε νὰ φαντασθῆτε. Διότι οἱ μαθηταὶ βλέποντες τὴν ἀντίθεσιν μεταξὺ λόγων καὶ ἔργων, θεωρίας καὶ πράξεως σχηματίζουν τὴν ἐντύπωσιν, ὅτι ἡ ἀρετὴ εἶνε κάτι τὸ ἀπραγματοποίητον εἰς τὴν ζωὴν ταύτην καὶ ὅτι τὰ πάντα διέπει ἡ ὑποκρισία.

Κρημνίζει λοιπὸν ὁ διδάσκαλος αὐτὸς ὅπως κρημνίζει καὶ ὁ ἄλλος ὁ συνάδελφός του ὁ ἄπιστος, ὁ ἄθεος! Καὶ ἀπίστους Ἐκπαιδευτικοὺς εἶδε καὶ ἤκουσε πολλοῦς ἡ ταλαίπωρος Ἑλλάς. Αὐτοὶ ἡμιμαθεῖς, ἀφιλοσόφητοι, ἀψυχολόγητοι, ἀνιστόρητοι ποὺ δὲν ἔμαθαν ἀκόμη οὔτε τὸ Α’ τῆς ἐπιστήμης των, αὐτοὶ μὲ τὸ μεγάλο των μυαλὸ ἀνεκάλυψαν, ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ὑπάρχει καὶ ὡσὰν ἄλλοι Ἰουλιανοὶ παραβάται ἀνέλαβον νὰ πολεμήσουν τὸν Χριστιανισμὸν καὶ νʼ ἀναστήσουν τὸν ὑλισμὸν ποὺ ὡς ἐπιστημονικὴ θεωρία ἔχει χρεωκοπήσει εἰς ὅλα τὰ Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου. Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ αὐτοὶ πλὴν τῶν μαθημάτων τῆς ἀρμοδιότητός των, εἰσήγαγον ἀνεπισήμως εἰς τὸ πρόγραμμα τῶν μαθημάτων τῶν Σχολεῖων τῆς Ἑλληνικὴς Πατρίδος καὶ τὸ… μάθημα τῆς ἀθεΐας. Ἀνέλαβον νὰ παραδώσουν μερικὰ μαθήματα ὑλιστικὴς κοσμοθεωρίας. Πρώτον μάθημα: Θεὸς δὲν ὑπάρχει. Ἡ ἐπιστήμη τὸν ἐκρήμνισεν ἀπὸ τὸ βασίλειόν του. Δεύτερον μάθημα: ἡ ὕλη εἶναι τὸ πᾶν. Αὐτὴ γεννᾶ, τὰ πάντα, καὶ τῆν σκέψιν, καὶ τὴν συνείδησιν καὶ τοὺς ἠθικοὺς νόμους. Τρίτον μάθημα: ὁ ἄνθρωπος ἐξειλιγμένον κτῆνος, πρῶτος ἐξάδελφος τοῦ Χιμπατζῆ. Τέταρτον: Ὁ Δεκάλογος ἀπηρχαιωμένος κώδιξ ἠθικῆς. Ἐκείνη ἡ 7η ἐντολὴ δέσμευσις τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀτόμου. Πέμπτον: Ἡ θεωρία τῆς γονιμοποιήσεως τῶν ρεγγῶν… Ἑκτον: Ὁ Χριστιανισμὸς νεκρὰ θρησκεία. Ὁ Χριστὸς… μακαρίτης ἐστάθη ἀνίκανος νʼ ἀναπλάση τὸν κόσμον.

Αὐτὰ τὰ μαθήματα μὲ μίαν σατανικὴν δεξιοτεχνίαν ὡρισμένοι διδάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ ἐπὶ τρεῖς δεκαετηρίδας ἐδίσασκον, εἰς τὰ διάφορα σχολεῖα τῆς πατρίδος μας ἀπὸ νηπειαγωγείου μέχρι τοῦ Πανεπιστημίου. Δυστυχῶς ἐναντίον τῆς ἐγκληματικῆς αὐτῆς δράσεως τῶν ἀπίστων ἐκπαιδευτικῶν δὲν ἐγένετο σοβαρὰ ἀντίδρασις ἐκ μέρους τῆς ὀρθοδόξου κοινωνίας μας. Οἱ γονεῖς ποὺ θὰ ἔπρεπε ἐξ ὅλων πρῶτοι νʼ ἀντιδράσουν καὶ νʼ ἀξιώσουν ὡς φυσικὸς καὶ ἠθικὸς φρουρὸς τῶν παιδιῶν των τὴν ἀποπομπὴν τῶν ἀπίστων καὶ ἀθέων διδασκάλων καὶ καθηγητῶν ἐφάνησαν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀδιάφοροι: Καὶ ὁ σπόρος αὐτὸς τῆς ἀθεΐας ἐσπάρη ἄφθονος εἰς τὰ Σχολεῖα μας. Ἡ εἰκὼν τοῦ Ἐσταυρωμένου κατεβιβάσθη. Ἡ πρωϊνὴ προσευχὴ κατηργήθη. Γενικοὶ ἐπιθεωρηταὶ, καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι ἔπαυσαν νὰ ἐκκλησιάζωνται πλέον, καὶ τὰς πρωϊνὰς ὥρας τὴς Κυριακῆς ἔκαμνον ἐπιδακτικώτατα τὸν περίπατόν των εἰς τὴν πλατεῖα τῆς πόλεως καθʼ ἤν ὥραν ὁ ἀπλοῦς λαὸς μετέβαινε νὰ ἐκκλησιασθῆ. Ἀλλὰ δόξα τῶ Θεῶ. Ἀπὸ τινος χρόνου νέος ἄνεμος ἐξυγιάνσεως πνέει εἰς πολλὰ σχολεῖα τῆς πατρίδος μας. Πνέει ἐκεῖ ὁπου πιστοὶ καθηγηταὶ καὶ διδάσκαλοι μὲ πύρινον ζῆλον ἀγωνίζονται διὰ νὰ θερμάνουν πάλι τὰ στήθη τῶν Ἑλληνοπαίδων μὲ τὴν ἀθάνατον φλόγα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Πνέει κυρίως ἐκεῖ ποὺ λειτουργοῦν Κατηχητικὰ Σχολεῖα. Μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι κατὰ χιλιάδες ὅλως αὐτοπροαιρέτως μὲ ἱερὸν ζήλον φοιτοῦν εἰς τὰ Κατηχητικᾶ Σχολεῖα. Ἀκούουν τὰ χριστιανικᾶ μαθήματα. Ἀπολυμαίνουν τὰς ψυχὰς των ἀπὸ «τῆς ψευτιᾶς τὰ τόσα παραμύθια». Διαφωτίζονται πλήρως περὶ τῆς πίστεώς των. Βλέπουν πόσο ἐλεεινὰ εἶναι τὰ έπιχειρήματα τῆς ἀπιστίας καὶ ὁποῖον μεγαλεῖον ἐγκλείει ἡ χριστιανικὴ πίστις ἡ ὁποία καὶ μέχρι σήμερον γεννᾶ μάρτυρας καὶ ὀμολογητάς. Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ τῶν Κατηχητικῶν Σχολεῖων ζοῦν τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, ὅσον ὀλίγοι τῶν ἡλικιωμένων Ἑλλήνων. Τὴν αἰσθάνονται ὡς κάτι πολύτιμον, είς τὸ ὕψιστον ἀγαθὸν τῆς ζωῆς των.

Ἔ! λοιπόν! Αὐτὰ τὰ παιδιὰ τῶν Κατηχητικῶν Σχολεῖων σὰν τὰ χελιδόνια φέρνουν τὸ μήνυμα τῆς ἀνοίξεως εἰς τὰ Ἑλληνικὰ ἐκπαιδευτήρια. Τὰ τραγούδια των, αἱ χριστιανικαὶ των συζητήσεις, πρὸ παντὸς τὸ παράδειγμά των ὡς μαθητῶν καὶ μαθητριῶν κάμνουν ὥστε ὅλη ἡ ἀτμόσφαιρα τῶν Σχολεῖων νὰ ἀρωματισθῆ μὲ τὸ ἄρωμα τῆς Χριστιανικῆς ζωῆς.

Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ εἶνε ἀγωνιστικότατα προκειμένου νὰ ὑπερασπίσουν τὴν πίστιν των. Ποῦ νὰ τολμήση τώρα καθηγητὴς νὰ ἀνοίξη τὸ στοματάκι του ὄχι πλέον νὰ διδάξη ἀθεΐαν, ἀλλὰ ἀπλῶς νὰ ἐκφράση ἀμφιβολίαν γύρω ἀπὸ τὴν χριστιανικὴν θρησκείαν; Ἐὰν τολμήση ἀμέσως 5, 10, 15 χέρια θὰ ὑψωθοῦν. Ἐπιτρέπεται κ. καθηγητά; Εἰμπορεῖ νὰ μὴν ἐπιτρέψει ὁ κ. καθηγητὴς, ὀπαδὸς τῆς ἐλευθέρας σκέψεως; Καὶ οἱ μαθηταὶ ἀρχίζουν. Ἡ θερμὴ των πίστις εὑρίσκει ἐπιχειρήματα ἀτράνταχτα ποὺ οὔτε Θεολόγος Ἐπιστήμων καὶ πεπειραμένος ἱεροκήρυξ θὰ ἠδύνατο νὰ εὕρη καὶ νὰ διατυπώση τόσον ζωηρά. Κρῦος ἱδρώς εἰς τὸ μέτωπον τοῦ κ. καθηγητοῦ. Ζαλίζεται. Ἀποστομώνεται. Γελοτοπιεῖται καὶ μετανοεῖ ποὺ ἤνοιξε τέτοιον μέτωπον.

Ά. Κύριοι καθηγηταί˙ ὅσοι μένετε ἀκόμη προσκεκολλημένοι σὰν στρείδια εἰς τὰ βράχια μιᾶς ἀγόνου ὑλιστικῆς κοσμοθεωρίας μάθετε ὅτι πέρασε πλέον ἡ μακαρία ἐκείνη ἐποχὴ ποὺ σᾶς ἤκουαν οἱ μαθηταὶ ἀδιαμαρτύρητοι.

Τώρα εἰς ὅλα τὰ σχολεῖα ὑπάρχουν οἱ θερμοὶ χριστιανοὶ μαθηταὶ οἱ ὁποῖοι σᾶς σέβονται ὡς καθηγητᾶς των, ἀλλὰ προκειμένου περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς των δὲν δέχονται καμμίαν προσβολὴν καὶ εἶνε ἕτοιμοι νὰ σᾶς φωνάξουν; Ἄλτ.

Εἰς τὸ φυλλάδιον θὰ σᾶς διηγηθοῦμεν πῶς οἱ μαθηταὶ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολεῖου Γρεβενῶν ἠγωνίσθησαν διὰ νὰ ἐπιτύχουν τὸν κανονικὸν ἐκκλησιασμόν, τὸν ὁποῖον μία ἐγκύκλιος διαταγὴ τοῦ Γ. Ἐπιθεωρητοῦ Κοζάνης κ. Σταματέλου εἶχε περιορίσει… εἰς ἡμίσειαν ὡραν! Οἱ μικροὶ ἀγωνίζονται. Σεῖς οἱ μεγάλοι δὲν θὰ ἀγωνισθῆτε διὰ νὰ ἐπανέλθη ἡ πατρίς μας εἰς τὴν χριστιανικὴν τροχιάν;

ΤΥΠΟΙΣ Β. ΜΠΑΜΠΟΥ ΚΟΖΑΝΗ

Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. 17,14-23)

TΡΙΑ ΔAIMONIA

.

«Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. 17,18)

Η ΕΙΚΟΝΑ, ἀγαπητοί μου, ποὺ παρουσιάζει σήμερα τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο, δὲν εἶνε εὐ­χάριστη. Εἶνε ἡ φωτογραφία ἑνὸς νέου ὁ ὁποῖ­ος προσε­βλήθη ἀπὸ ἀσθένεια. Τί ἀσθένεια; Ἡ ἀσθένειά του δὲν ἦ­ταν φυσική· εἶχε αἰτία ποὺ δὲν μποροῦσε καν­εὶς νὰ συλλάβῃ. Ἡ αἰτία τῆς ἀσθενείας του ἦταν ὁ σατανᾶς.
―Μπᾶ, θὰ πῇ κάποιος. Στὸν αἰῶνα μας ὑ­πάρχουν ἀκόμα ἱεροκήρυκες ποὺ μιλᾶνε γιὰ σατανᾶ καὶ γιὰ δαιμόνια;
Κ᾽ ἐγώ, ἀγαπητοί μου, ἂν μὲ ρωτήσετε, θὰ ἐπιθυμοῦσα νὰ μὴν ὑ­πάρχῃ σατανᾶς καὶ δαίμονες. Καὶ ὅμως ὑπάρχουν. Τὸ βεβαιώνουν τό­σα καὶ τόσα τεκμήρια. Τὸ βεβαιώνουν οἱ δαι­μονιζόμενοι. Κάθε χρόνο στὶς 16 Αὐγούστου στὴν Κεφαλονιὰ ἑορτάζει ὁ ἅγιος Γεράσιμος, ποὺ ἐκδιώκει τὰ δαιμόνια καὶ ἐλευθερώνει τοὺς δαιμονιζομένους. Αὐτὸ δηλαδὴ ποὺ ἔ­κανε ὁ Χριστὸς αὐτοπροσώπως ὅταν ἦταν στὴ γῆ, τὸ κάνει καὶ σήμερα ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ διὰ τοῦ ἁγίου Γερασίμου. Τὴν ὕ­παρξι τοῦ σα­τανᾶ βεβαιώνουν τὰ θαύματα. Τὴν βεβαιώνει πρὸ παντὸς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ Εὐ­αγγέλιο. Τὸ σημερινὸ εὐαγγέ­λιο λέει, ὅ­τι ἕ­νας νέος ἔπασχε ἀπὸ ἐπήρεια σατανικὴ καὶ ὅτι τὸ δαιμόνιο ἐξῆλθε διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Δυστυχισμένος ἦταν ὁ νέος αὐτός. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ μπῆκε μέσα του τὸ δαιμόνιο δὲν τὸν ἄ­φη­σε ἥσυχο. Ὅπως τὸ ψάρι ἅμα τὸ βγά­λῃς ἀ­πὸ τὴ θάλασσα σπαρταρᾷ, ἔτσι κι ὁ ἄν­θρωπος ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ φύγῃ ἀπ᾽ τὸ Θεὸ καὶ θὰ μπῇ κάτω ἀπὸ τὴν κυριαρχία τῶν σατα­­νι­κῶν δυνάμεων, δὲν ἔχει ἡσυχία. Καὶ ὁ νέος αὐ­τὸς δὲν ἡσύχαζε. Τὸ δαιμόνιο τὸν ἔ­σπρω­χνε ἄλλοτε στὸ γκρεμό, ἄλλοτε στὴ φωτιὰ κι ἄλλοτε στὸ νερό. Βασανιζόταν ὁ ἴδιος, βασάνιζε καὶ τοὺς ἄλλους. Γι᾽ αὐτὸ βλέπουμε τὸν πατέρα νὰ ἔρχεται καὶ νὰ πέφτῃ στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ τὸν παρακαλῇ λέγοντας «Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν…» (Ματθ. 17,15).

* * *

Αὐτὴ ὅμως ἡ «φωτογραφία», ἀγαπητοί μου, νομίζω ὅτι δὲν εἶνε μόνο τοῦ νέου τοῦ εὐαγγελίου· εἶνε φωτογραφία ὅλης τῆς κοινωνίας μας. Μήπως δὲν ὑπάρχουν καὶ σήμερα νέοι ποὺ παρουσιάζουν τὰ συμπτώματα καὶ τὶς ἐκ­δηλώσεις ποὺ παρουσίαζε ὁ νέος αὐτός; Μήπως δὲν ὑπάρχουν καὶ σήμερα νέοι ποὺ εἶνε θύματα σφοδρῶν παθῶν, ἑωσφορικῶν πα­θῶν; Μήπως καὶ σήμερα γονεῖς δὲν θρηνοῦν γιὰ τὸ κατάντημα τῶν παιδιῶν τους; δὲν ζοῦν μαῦ­ρες ἡμέρες διότι τὰ παιδιά τους ἔφυγαν ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ ἔχουν γίνει μάστιγες;
Καὶ δὲν εἶνε μόνο νέοι ποὺ διατελοῦν ὑπὸ τὸ κράτος σκοτεινῶν δυνάμεων. Κάθε ἡλικία βα­σανίζεται ἀπὸ πονηρὰ πνεύματα· καὶ οἱ ὥ­ριμοι, καὶ αὐτοὶ οἱ γέροι ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶ­νε ὑποδείγματα γιὰ τοὺς νέους, τοὺς βλέπεις νὰ λένε καὶ νὰ κάνουν πράγματα ποὺ σὲ κάνουν καὶ σαστίζεις. Τὴν ὥρα ποὺ φέρονται ἔτσι ἀσφαλῶς δὲν τοὺς κυβερνᾷ ἡ λογική, ἡ συνείδησι, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· εἶνε ὑπὸ τὴν ἐπήρεια σκοτεινῶν πνευμάτων. Ὁλόκληρη λοιπὸν ἡ κοινωνία μποροῦμε νὰ ποῦμε, ἐκτὸς κάποιων ἐξαιρέσεων, εἶνε ὑπὸ τὴν ἐπήρεια σκοτει­νῶν δυνάμεων, εἶνε «γενεὰ ἄπιστος καὶ δι­εστραμμένη» (ἔ.ἀ. 17,17). Καὶ ὅπως ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ μπῇ μικρόβιο στὸν ὀργανισμὸ ὁ ἄν­θρωπος ἔχει πυρετό, ἔτσι καὶ ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ μπαίνει μέσα του τὸ σκοτεινὸ πνεῦμα, ἀ­πὸ τότε τὸ ἄτομο, ἡ οἰκογένεια, ἡ κοινωνία, βασανίζονται ἀπὸ «πυρετὸ» δαιμονίων.
Ποιά εἶνε τὰ πονηρὰ δαιμόνια, ποιές εἶνε αὐ­τὲς οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ποὺ ταλαιπωροῦν τὴν ἀνθρώπινη ζωή; Ὅταν κάποτε ὁ Χρι­στὸς ρώτησε ἕνα δαιμονιζόμενο «Ποιό εἶ­νε τὸ ὄ­νο­μά σου;», αὐτὸς ἀπήντησε· «Λεγεών», «ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐ­τόν» (Λουκ. 8,30). Καὶ σήμερα ἡ κοινωνία εἶνε «λε­γεών».
Ἀπὸ τὰ πολλὰ αὐτὰ δαιμόνια, ποὺ ἔχουν ξαπλώσει στὰ σπίτια, στὰ σχολειά, στὸν ἀτομικό, στὸν οἰκογενειακὸ καὶ στὸν κοινωνικὸ βίο, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ σᾶς παρουσιάσω τρία καὶ μόνο. Ἐγὼ φρονῶ, ὅτι ἀπὸ αὐτὰ τὰ τρία βασανίζεται ἡ κοινωνία μας. Ἂν φύγουν αὐτά, ἡ γῆ θὰ γίνῃ παράδεισος. Ποιά εἶνε τὰ τρία φοβερώτερα δαιμόνια, ποὺ δὲν ἀφήνουν τὸν ἄνθρωπο νὰ φάῃ γλυκὸ ψωμί;
✓ Τὸ πρῶτο εἶνε τὸ δαιμόνιο τῆς φιλαργυρί­ας, τὸ χρῆμα, ὁ παρᾶς, ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος τούτου, ὁ μαμωνᾶς. Τὸ δαιμόνιο αὐτὸ σπρώχνει τὸν ἄνθρωπο νὰ κυνηγάῃ τὸ χρῆμα ὅπως ὁ κυνηγὸς τὰ θηράματα στὸ δάσος. Χρῆμα, καὶ πάλι χρῆμα, καὶ πάλι χρῆμα! Εἶνε ὁ κίτρινος πυρετός. Λέει κάποιος ὅτι ρώτησαν τὸ χρυσάφι· ―Γιατί ἀπ᾽ ὅλα τὰ μέταλλα ἐσὺ εἶσαι κίτρινο; Κι αὐτὸ ἀπήντησε· ―Κιτρίνισα ἀπὸ τὸ φόβο μου, διότι μὲ κυνηγοῦν ὅλοι.
Αὐτὸ τὸ δαιμόνιο, ἡ δίψα τῆς φιλαργυρίας, σπρώχνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀθετοῦν ὑ­ποσχέσεις, νὰ διαλύουν φιλίες, νὰ πηγαίνουν γιὰ ἀσήμαντες ὑποθέσεις στὰ δικαστήρια, νὰ φτά­νουν μέχρι τὸν Ἄρειο Πάγο καὶ νὰ παλαμίζουν ἀσύστολα τὸ Εὐαγγέλιο. Αὐτὸ χωρίζει ἀδέρφια, διαλύει οἰκογένειες, προκαλεῖ φόνους. Αὐτὸ κάνει τοὺς τοπικοὺς καὶ τοὺς παγκοσμί­ους πο­λέμους. Αὐτὸ φθάνει τὸν ἄνθρωπο στὸ σημεῖο ἀκόμα καὶ νὰ προδώσῃ τὸ Χριστὸ γιὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὸν κάνει Ἰούδα.
✓ Τὸ πρῶτο λοιπὸν δαιμόνιο ποὺ ταράζει τὴν κοινωνία εἶνε τὸ δαιμόνιο τῆς φιλαργυρίας. Τὸ δεύτερο εἶνε τὸ δαιμόνιο τῆς σαρκός, τῆς σαρκολατρίας. Αὐτὸς ὁ σατανᾶς δὲν ἀφήνει ἥ­συχο τὸν ἄνθρωπο. Μὲ τί τέχνη δουλεύει! Ἐνῷ οἱ νέοι ἔχουν σαρκικὲς ὁρμές, τοὺς κάνει νὰ μισοῦν τὸ γάμο. Ἡ γενεά μας πράγματι μισεῖ τὸ γάμο· τὸ γάμο ποὺ εἶνε ἱερὸ μυστήριο, τὸ γάμο ποὺ εὐλόγησε ὁ Χριστός, τὸ γάμο ποὺ εἶνε τὸ κύτταρο τῆς κοινω­νίας.
Γελοῦν καὶ μυκτηρίζουν τὸ γάμο οἱ νέοι μας. Θέλουν νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς ὁρμές τους ἔ­ξω ἀπὸ τὸ γάμο, καὶ τὸ δαιμόνιο αὐτὸ τῆς σαρκὸς τοὺς δίνει μιὰ σπρωξιὰ καὶ τοὺς γκρεμίζει. Τὸ βλέπω μὲ τὰ μαῦρα του χέρια νὰ σπρώ­χνῃ τοὺς νέους σὲ τρία βράχια – τρεῖς γκρεμούς· ἄλλους τοὺς σπρώχνει στὴν πορνεία, ἄλλους στὴ μοιχεία, καὶ ἄλλους στὶς λοιπὲς ἀ­σέλγειες καὶ ἀκάθαρτα πάθη. Αὐτὸ ἔχει διαλύσει τὴν οἰ­κογένεια, αὐτὸ κάνει τὸν ἄντρα νὰ μισήσῃ τὴ γυναῖκα καὶ τὰ παιδιά του καὶ νὰ τρέχῃ πίσω ἀπὸ πόρνες καὶ παλλακίδες, αὐτὸ γέμισε διαζύγια τὴν Ἑλλάδα, αὐτὸ ἔχει κάνει τὸν κόσμο Σόδομα καὶ Γόμορρα.
✓ Ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος λοιπὸν τὸ δαιμόνιο τῆς φιλαργυρίας, ἀπὸ τὸ ἄλλο τὸ δαιμόνιο τῆς σαρ­κολατρίας, τὰ φοβερὰ αὐτὰ δαιμόνια. Ἀλλὰ ἐ­γὼ παραπάνω ἀπὸ αὐτὰ φο­βᾶμαι τὸ τρίτο δαιμόνιο, τὸ δαιμόνιο τῆς ὑπερηφανείας. Δείξατέ μου σήμερα ἕνα ἄνθρωπο ταπεινό! Δὲν ὑ­πάρχει. Ἄντρες καὶ γυναῖκες, λαϊκοὶ καὶ κληρικοὶ δὲν εἴμεθα ταπεινοί, ὅπως ἦταν οἱ ἅγιοι· ὅπως ἦταν ὁ Ἀβραὰμ ποὺ ἔλεγε «ἐγώ εἰμι γῆ καὶ σποδός», ἐγὼ εἶμαι χῶμα καὶ στάχτη (Γέν. 18,27), ὅπως ἦταν ὁ Μωυσῆς, ὅπως ἦταν ἡ ὑ­περαγία Θεοτόκος. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔ­χουν ὑπερηφάνεια. Κανένας δὲν θεωρεῖ τὸν ἄλλο ἀνώτερό του.
Ἂν μάλιστα κάποιος μάθῃ καὶ μερικὰ γράμματα καὶ πάρῃ κανένα πτυχίο καὶ πάῃ στὸ ἐξω­τερικὸ καὶ μάθῃ καμμιὰ ξένη γλῶσσα, τότε γίνεται μπαλλόνι, ἀερόστατο. Φθάνει μέχρι τέτοιο σημεῖο ἡ ὑπερηφάνειά του, ὥστε νὰ θέλῃ ἀκόμη καὶ τὸ Θεὸ νὰ γκρεμίσῃ ἀπὸ τὸ θρόνο του.

* * *

Σᾶς ἔδειξα, ἀγαπητοί μου, τὴ φωτογραφία τῆς σημερινῆς κοινωνίας, σᾶς ἔδειξα τὰ τρία μεγάλα δαιμόνια ποὺ τὴ βασανίζουν. Γιά κλεῖ­στε τώρα τὰ μάτια σας καὶ φανταστῆτε τὴν κοι­νωνία μας χωρὶς αὐτὰ τὰ τρία δαιμόνια!… Θὰ ἔλθῃ κάποτε μιὰ τέτοια κοινωνία, ἁγία κοινωνία. Θὰ πέσῃ ἡ Βαβυλών, τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα, τὰ κάστρα τῆς βρωμιᾶς. Θὰ ἔρθῃ μιὰ κοινωνία στὴν ὁποία τὸ χρῆμα καὶ τὰ τριάκον­τα ἀργύρια δὲν θὰ εἶνε ὁ Θεός, ἡ πορνεία καὶ ἡ μοιχεία δὲν θὰ λατρεύωνται, ὁ γάμος θὰ τι­μᾶται καὶ δὲν θὰ ὑπάρχουν διαζύγια. Ἀλλὰ γιὰ νὰ φθάσουμε ἐκεῖ, πρέπει νὰ περάσουμε ἀπὸ πολλὰ στάδια. Ὦ Χριστέ, δός μας δυνάμεις νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ φύγουν τὰ δαιμόνια.
Τώρα τί εἶνε ἡ κοινωνία μας; Σατανοκρατία. Μὴ μοῦ μιλᾶτε γιὰ πολιτεύματα, γιὰ βασι­λεῖες, δημοκρατίες, λαοκρατίες…. Ἂν πάρῃς τὰ διάφορα πολιτεύματα καὶ τὰ πᾷς στὸ χημεῖο καὶ τὰ ἀναλύσῃς, ἂν τὰ ζυγίσῃς μὲ τὸ Εὐ­αγγέ­λιο, θὰ βρῇς ὅτι δὲν εἶνε κράτος Θεοῦ. Τί εἶ­νε; Σατανοκρατία. Σήμερα παντοῦ ἐπικρατεῖ σατανοκρατία.
Ὅσοι λοιπὸν πιστεύουμε στὸν Βασιλέα τῶν ὅλων, ἂς ἐργαστοῦμε νὰ πέσῃ ἡ σατανοκρατία καὶ νὰ ἐπικρατήσῃ ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τότε, σὲ μιὰ τέτοια κοινωνία, ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι θὰ ψάλλουν γιὰ τὸν Κύριο· «Ὑμνεῖ­τε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας» (Δαν. 3, ὕμν. 34 κ.ἑ.)· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναὸ της Ἁγίας Τριάδος Κεραμεικοῦ – Ἀθῆναι 14-8-1960)

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)

O ΘEOΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ

«Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν» (Ματθ. 14,20)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Εἶνε ἕνα βιβλίο· εἶνε τὸ ὡραιότερο βιβλίο ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο. Ἐὰν ὅλοι μας, μικροὶ καὶ μεγά­λοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ἐγγράμματοι καὶ ἀ­γράμματοι, ἐπιστήμονες καὶ ἐργάτες, ὅλοι ἐν γένει, ἐφαρμόζαμε ὅσα λέει τὸ Εὐαγγέλιο, αὐτὴ ἡ γῆ θὰ ἦταν παράδεισος· ἐνῷ τώρα, ποὺ παραβαίνουμε ὅλοι τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυ­ρίου, ἡ γῆ, ὁ πλανήτης αὐτός, κινδυνεύει νὰ γίνῃ κόλασις.

* * *

Τί λέει τὸ εὐαγγέλιο σήμερα; Διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα, τὰ μεγάλα καὶ ἀναρίθμητα θαύματα, ποὺ ἔ­κανε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο αὐτόν. Μετρᾷς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ; μετρᾷς τὰ φύλλα τῶν δέντρων; μετρᾷς τὶς στα­γόνες τῶν ὠκεανῶν; Ἄλλο τόσο μπορεῖς νὰ μετρήσῃς τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συν­τελείας τῶν αἰώνων ὁ Κύ­ριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός.
Ποιό τὸ θαῦμα; Ὅταν κάποτε ὁ Χριστός μας κουράστηκε ―διότι ἦ­ταν καὶ τέλειος ἄν­θρωπος καὶ ἔφερε ὅλα τὰ γνωρίσματα τῆς ἀν­­­θρω­πίνης φύσεως πλὴν τῆς ἁμαρτίας―, αἰ­σθάνθηκε τὴν ἀνάγκη ἀναπαύσεως. Βγῆκε λοι­πὸν στὴν ἔρημο γιὰ ν᾿ ἀναπαυθῇ λίγο ἀπὸ τοὺς κό­πους καὶ τοὺς μόχθους τῆς ἐπιγείου ζωῆς. Αὐτὸ τὸ πληροφορήθηκε ὁ κόσμος, ὁ ὁποῖος τὸν ζητοῦσε. Καί, παρὰ τὴν ἀπόστασι, βά­δισαν χιλιόμετρα καὶ πῆγαν νὰ τὸν βροῦν. Τὸν βρῆκαν πράγματι. Καὶ ὁ Χριστός, ὅταν τοὺς εἶδε ἐκεῖ στὴν ἔρημο, τοὺς σπλαχνίστη­κε καὶ θεράπευσε ὅλους τοὺς ἀρρώστους ποὺ τοῦ εἶχαν φέρει... την συνέχεια εδώ Read more »

Ο ἅγιος Παντελεήμων

ΠΡΟΤΥΠΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΟΣ ΙΑΤΡΟΥ

«Ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ» (Α΄ Κορ. 8,2)

ΕΟΡΤΗ, ἀγαπητοί μου, σήμερα. Ἑορτάζει ὁ μεγαλομάρτυς ἅγιος Παντελεήμων, ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ δημοφιλεῖς ἁγίους. Διηγήθηκα ἄλλοτε τὸν βίο του. Ἐδῶ θὰ δοῦμε πῶς ἁγίασε.
Πολλοὶ νομίζουν, ὅτι γιὰ νὰ γίνῃ κανεὶς ἅγιος πρέπει νὰ φύγῃ ἀπὸ τὸν κόσμο, νὰ πάῃ σὲ μοναστήρι, νὰ μὴν ἔχῃ ἐπικοινωνία μὲ ἀνθρώπους. Ἀλλὰ δὲν εἶνε αὐτὴ ἡ ὀρθὴ ἀντίληψις περὶ τῆς ἁγιότητος. Ἅγιος πρέπει νὰ γίνῃ κάθε Χριστιανὸς ποὺ βαπτίσθηκε, ὄχι μόνο ὁ μοναχός. Εἶνε ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ· «ἅγιοι γίνεσθε» (Α΄ Πέτρ. 1,16· Λευϊτ. 20,7,26). Ἡ ἁγιότης εἶνε φυτὸ οὐράνιο, ποὺ ἀκμάζει καὶ ἀνθοφορεῖ παντοῦ. Μπορεῖ μάλιστα νὰ πᾷς στὸ Ἅγιο Ὄρος, καὶ νὰ κολαστῇς (ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν πρόθεσι ποὺ ἔχεις)· καὶ μπορεῖ νὰ μείνῃς μέσ᾿ στὸν κόσμο, στὴν πιὸ διεφθαρμένη κοινωνία, καὶ μέσ᾿ στὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα, καὶ ν᾿ ἁγιάσῃς ὅπως ὁ Λώτ. Ἀπόδειξις ὁ ἅγιος Παντελεήμων.

* * *

Δὲν ἦταν κληρικὸς ἢ καλόγερος, δὲν ἔζησε σὲ μοναστήρι. Μέσα σὲ κοινωνία διεφθαρμένη ἔζησε, ὅπως ἦταν ἡ κοινωνία τῆς Νικομηδείας, ποὺ εἶχε χρηματίσει καὶ πρωτεύουσα τοῦ κράτους. Ἐκεῖ γεννήθηκε ὁ ἅγιός μας. Οἱ γονεῖς του δὲν ἦταν ὁμόπιστοι. Ἦταν ἕνα διχασμένο σπίτι· ὁ πατέρας εἰδωλολάτρης, ἡ μάνα Χριστιανή. Ἡ πραότης ὅμως καὶ ἡ φιλόστοργία τῆς μάνας τοὺς κέρδισε καὶ τοὺς δυό. Ἐκείνη κατέλαβε ἐξέχουσα θέσι καὶ ἔσπειρε τὸν πρῶτο σπόρο στὴν ψυχὴ τοῦ μικροῦ Παντελέοντος – ἔτσι ἦταν τὸ πρῶτο του ὄνομα, ἐν συνεχείᾳ βαπτίσθηκε ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἑρμόλαο καὶ ὠνομάστηκε Παντελεήμων.
Ὁ Παντελέων ἔδειχνε μεγάλη εὐστροφία. Εἶχε κλίσι στὴν ἰατρικὴ καὶ σπούδασε τὴν ἐπιστήμη αὐτὴ κοντὰ σὲ διάσημο τότε ἰατρὸ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἔγινε ἐπιστήμων γιατρός. Ἀλλὰ τί γιατρός; Προσθέστε μιὰ λέξι· Χριστιανός! Ἔχει τεραστία διαφορά. Οἱ ἄλλοι γιατροὶ στὴ Νικομήδεια προσέφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους μὲ χρήματα· αὐτός, ἀφοῦ πίστευσε στὸ Χριστὸ καὶ βαπτίσθηκε, θεράπευε δωρεάν. Ὅπου ὑπῆρχε φτωχός, δυστυχισμένος, ἀνάπηρος, τὸν ἐπισκεπτόταν καὶ προσέφερε τὰ φάρμακά του. Διότι εἶχε φάρμακα καὶ αὐτός. Ὅπως τὸν βλέπουμε ζωγραφισμένο στὴν εἰκόνα, κρατεῖ ἕνα μικρὸ κουτί, μέσα στὸ ὁποῖο ἔχει φάρμακα. Ὁ Θεὸς ἔδωσε καὶ τὰ φάρμακα. Ὅλα τὰ φάρμακα ἀπὸ τί γίνονται; ἀπὸ βότανα.
Κάνω ἐδῶ μιὰ Read more »

Η ἁγία Παρασκευή

ΓYNAIKEΣ, ΣΤΟΛΙΣΘΗΤΕ! 

ΕΟΡΤΗ καὶ πανήγυρις, ἀγαπητοί μου, σήμερα. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἑορτάζει τὴ μνήμη τῆς ἁγίας Παρασκευῆς. Προβάλλει τὸ παράδειγμά της καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τὴ μιμηθοῦμε.
Ἡ ἁγία Παρασκευὴ ἐπιβεβαιώνει, ὅτι ἡ γυ­ναίκα μπορεῖ σωματικῶς νὰ εἶνε «ἀ­σθενέστε­ρον σκεῦος», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Α΄ Πέτρ. 3,7) καὶ δὲν μπορεῖ νὰ κάνῃ κάποιες ἐρ­γασίες, ἀλλὰ ψυχικῶς σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἀναδεικνύεται ἀνώτερη ἀπὸ τὸν ἄντρα. Γυναίκα ποὺ πιστεύει στὸ Θεὸ κ᾽ εἶνε στολισμένη μὲ ἀρετὲς καὶ χάριτες, ἡ Χριστιανὴ γυναίκα, νικᾷ ὄχι μόνο τὸν ἄντρα ἀλλ᾽ ἀκόμα καὶ τοὺς ἀγ­γέλους· φθάνει σὲ ὕψος πολὺ μεγάλο, μέχρι τὸν οὐρανό. Κορυ­φαῖο παράδειγμα ἡ Παναγία, ἡ πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, ποὺ λάμπει περισσότερο κι ἀπ᾽ τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου. Παράδειγμα ἀ­κόμα εἶ­νε καὶ ἡ ἁγία Παρασκευή, τῆς ὁποίας ἑορτάζουμε τὴν ἱερὰ μνήμη.

* * *

Γεννήθηκε στὴν πρωτεύουσα τοῦ τότε κό­σμου, τὴ ῾Ρώμη, τὸν δεύτερο αἰῶνα ἐπὶ βασιλέ­ως Ἀντωνίνου (138-160 μ.Χ.). Οἱ γο­νεῖς της, ὁ Ἀγάθων καὶ ἡ Πολι­τεία, ἦταν εὐ­σε­βεῖς ἀλλὰ ἄτεκνοι. Παρακαλοῦσαν τὸ Θεό, νὰ τοὺς δώσῃ παιδὶ κι αὐτοὶ νὰ τοῦ τὸ ἀφιερώσουν. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὶς προσευχὲς τοῦ εὐ­σεβοῦς ἀν­δρογύνου καὶ τοὺς χάρισε ἕνα κοριτσάκι. Κ᾽ ἐπει­δὴ τὸ κοριτσάκι γεννήθηκε ἡμέρα Παρα­σκευή, τὸ ὠνό­μασαν Παρασκευή. Μεγαλώνον­τας ἔμαθε γράμματα, ἔγινε σοφή, πρὸ πάν­­των στὴ γνῶ­σι τῶν ἁγίων Γρα­φῶν. Ἦταν πιστὴ καὶ ἀφωσι­ωμένη στὸν Κύ­ριο. Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέ­ων της, ἀφοῦ μοίρασε τὰ ὑπάρ­χοντά της σὲ φτωχούς, ἀ­σπάσθηκε τὴν ἀφιερωμένη ζωὴ καὶ ἄρχισε νὰ κηρύττῃ τὸ εὐαγγέ­λιο τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὴν ἁ­γιότητα καὶ τὴν κα­θαρότητα τῆς ζω­ῆς της ἀξιώθηκε νὰ κάνῃ καὶ θαύματα.
Σήμερα δὲν γίνονται θαύματα. Γιατί; Διότι δὲν ζοῦ­με σὰν τὴν ἁγία Παρασκευή. Πῶς νὰ γί­νουν τώρα θαύματα; Οἱ ἄν­θρω­ποι εἶνε ἄπιστοι, ἄθεοι, ὑπερήφανοι, διεφθαρ­μένοι. Δὲν γί­­νονται θαύματα ὄχι διότι ἀδυνάτισε ὁ Θεός – ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ ἴδιος· ἐμεῖς εἴμαστε ἀνάξιοι νὰ δοῦμε καὶ ν᾽ ἀπολαύσουμε θαύματα.
Ἡ ἁγία Παρασκευὴ θαυματουργοῦσε. Θερά­πευε τυφλοὺς καὶ κουφούς, ἀκόμα καὶ νεκροὺς ἀνέστησε. Καὶ μὲ τὰ θαύματα, τὴ διδα­σκαλία καὶ τὸ παράδειγμά της πολὺς κόσμος πίστευε στὸ Χριστό. Αὐτὸ ὁ διάβολος δὲν τὸ ὑ­πέφερε. Γι᾽ αὐτὸ ἔβαλε δυὸ Ἑβραίους, πῆ­γαν καὶ τὴν κατηγόρησαν ὅτι κάνει προπαγάνδα, ὑβρίζει τοὺς θεούς, προξενεῖ ζημιὰ στὸ κράτος. Τὴν συνέλαβαν λοι­πὸν καὶ τὴν ὡδήγησαν μπροστὰ στὸν βασι­­λέα Ἀν­τωνῖνο. Ἐκεῖνος, ὅταν τὴν εἶδε, ἔ­μεινε ἔκθαμβος ἀ­πὸ τὴν ὀ­μορφιά, τὴν εὐφυΐα καὶ τὴ μόρφωσί της.
―Ἀρνήσου τὸ Χριστό, τῆς εἶπε, Read more »

ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ

Ο γεωργός δεν μπορεί να δουλεύει τζάμπα

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΣΙΤΗΡΩΝ ΡΟΥΦΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ

Η φετινή χρονιά δεν ήταν καλή για τους παραγωγούς σίτου, καθώς βρίσκονται κάτω από την μισή παραγωγή που είχαν πέρσι. Μεγαλύτερο όμως κακό  είναι οι μεγάλοι έμποροι των σιτηρών, που προσπαθούν  να πάρουν την παραγωγή, σχεδόν τζάμπα από το χωράφι.  5-10 καθάρματα, διαμορφώνουν τις τιμες προς όφελός τους!!!

Τι κάνουν;

Όταν οι γεωργοί θερίζουν το κριθάρι, το σιτάρι και το καλαμπόκι και δεν έχουν αποθήκες καλές  για να το φυλάξουν, οι έμποροι το παραλαμβάνουν με τα φορτηγά, από το χωράφι.

Με ποιά τιμή; Εδώ είναι το εξωφρενικό! Δεν γνωρίζει ο γεωργός πόσα λεφτά κατά κιλό θα του πληρώσουν!!! «Θα δούμε», του λένε, «πώς θα διαμορφωθεί η τιμή και τότε θα σε πληρώσουμε!»

Δηλαδή, δίνει την παραγωγή του ο γεωργός και δεν ξέρει πόσα χρήματα θα πάρει! Γιατί;

Παίζουν βρώμικο παιχνίδι

Γιατί δεν γνωρίζουν οι μεγάλοι έμποροι των σιτηρών τις τιμές, αφού οι ίδιοι τις διαμορφώνουν;  Τις γνωρίζουν, αλλά παίζουν ένα βρώμικο παιχνίδι. Ξέρουν καλά πόσο πρέπει να πληρώσουν στον αγρότη, αλλά δεν λένε εξ αρχής την τιμή,  για να έχουν περιθώριο να την κατεβάσουν όσο μπορούν περισσότερο και να πάρουν την παραγωγή σε εξευτελιστική τιμή. π.χ.:

Το 2010 πήραν από το χωράφι το σιτάρι με 0,09 λεπτά το κιλό, δηλαδή ο αγρότης πούλησε το σιτάρι του χάνοντας λεφτά απο την τσέπη του. Ο σπόρος που αγόρασε και τα φάρμακα που χρησιμοποίησε στοίχιζαν πιο πολλά χρήματα απ’ όσα του έδωσαν!!! Δηλαδή, όχι μόνο δεν έβγαλε ούτε ένα λεπτό για τον κόπο του, αλλά του πήραν και χρήματα από την τσέπη του. Όσοι δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν τα έξοδα, βρέθηκαν να χρωστούν τα μαγαζιά.

ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ

Αν αυτό που κάνουν οι μεγάλοι έμποροι των σιτηρών δεν είναι κλοπή, τότε ποιο είναι;

Γιατί το κράτος δεν προστατεύει τον γεωργό, από τα 5-10 δικά μας ελληνικά καθάρματα, για να προστατεύσει στην ουσία τον εαυτό του;

Στην Ελλάδα δεν ξέρουμε ακόμα την τιμή από το σιτάρι, παρ’ όλο που θερίστηκε και το πήραν οι έμποροι και γέμισαν τις αποθήκες τους.

Ξέρουμε όμως την τιμή στην Αλβανία, είναι 0,30 λεπτά το κιλό και το εισαγωγής είναι 0,40 λεπτά το κιλό. Έχουν δασμούς στο ξένο σιτάρι για να μην αγοράζουν οι έμποροι από άλλες χωρες.

Η Βουλγαρία, που δεν θέρισε ακόμα και έχει σιτάρι άχρηστο, κατάλληλο μόνο για ζωοτροφές, το πουλά 18,50 λεπτά + ΦΠΑ = ο,21 λεπτα

Η Τουρκία κάνει εισαγωγή το σιτάρι και το παίρνει με 27,50 λεπτά το κιλό.

Όλοι γύρω από την Ελλάδα έχουν τιμές, το σιτάρι της Μακεδονίας δεν έχει!!!! Αν αυτό δεν δείχνει διαλυμένο κράτος, που δεν μπορεί να βάλει στην θέση τους 5-10 μεγαλεμπόρους τότε να πάνε στα σπίτια τους οι βουλευτές και να μη ζητούν την ψήφο του λαού, αφού είναι ανίκανοι.

Μέσα σ’ αυτούς τους μεγαλεμπόρους που ορίζουν χρόνια τώρα τις τιμές των σιτηρών, είναι και ένας «θεοφοβούμενος»· οι αγρότες τον ξέρουν, γιατί είναι από τα στελέχη που διαμορφώνουν τις τιμές. Τον ξέρουμε και εμείς, γιατι αυτός ο μεγαλέμπορας των σιτηρών έγινε και διοικητής του Αγίου Όρους! Ήταν αυτός που απέλασε το 1990, τον γέροντα αγωνιστή Μητροπολίτη της Φλώρινας π. Αυγουστίνο Καντιωτη, από την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, όταν τον κάλεσε ο ηγούμενος της Μονής να μιλήσει στους μοναχούς την εορτή της  Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η ομιλία του Γέροντος θεωρήθηκε ότι έθιγε τον οικουμενιστή πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον απέλασε!