ΠΑΛΑΙΑ & ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

http://www.myriobiblos.gr/bible/default.asp

Τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος
27 Ἰουλίου

Εδιωχθη απο φθονο

«Ηδει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν» (Ματθ. 27,18)

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, τιμοῦμε τὴν ἱερὰ μνήμη τοῦ μεγαλομάρτυρος Παντελεή­μο­­νος. Τὸ θέμα μας θὰ εἶνε τὸ ἐρώτημα· Ποιά ἡ αἰτία τοῦ διωγμοῦ τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος; Σ᾿ αὐτὸ θὰ δώσουμε μία σύντομη ἀπάντησι.

* * *

Ὁ ἅγιος Παντελεήμων ἔζησε καὶ ἤθλησε στὴν ἐποχὴ τῶν διωγμῶν, ὅταν στὴ ῾Ρώμη αὐ­τοκράτωρ ἦταν ὁ Διοκλητιανός. Γεν­νήθηκε στὴ Νικομήδεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ὁ πατέρας του ἦταν εἰδωλο­λά­τρης, ἀλλὰ ἡ μητέρα του ἦταν ἀπὸ τὶς γυναῖ­κες ποὺ φύτευαν βαθειὰ στὴν καρδιὰ τῶν παιδιῶν τους τὴν πίστι στὸ Χριστό. Διδά­χθηκε λοιπὸν ὁ ἅγιος Παντελεήμων ἀ­πὸ τὴ μη­τέρα του τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεως.
Ἦταν εὐφυής. Εἶχε κλίσι στὰ γράμματα. Σπούδασε τὴν ἰατρικὴ κοντὰ σὲ δι­α­κεκριμέ­νους ἐπιστήμονες. Ἀ­νεδεί­χθη κορυφαῖος ἰατρός. Πολλοὶ ἰατροὶ ὑ­πῆρ­χαν τότε, ὅπως ὑπάρ­χουν καὶ σήμερα. Εἶ­­νε ὅ­μως σπάνιο νὰ βρεθῇ γιατρὸς Χριστιανός. Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἶνε ἄπιστοι, ὑλισταί. Καὶ νά ᾿ταν καμμιὰ ἀξία; ὁ Θε­ὸς νὰ σᾶς φυ­λάῃ, μὴν πέσετε στὰ χέρια τους.
Ὁ ἅγιος Παντελεήμων διέφερε. Κατὰ τί διέφερε; Διέφερε σὲ τρία σημεῖα.
⃝ Πρῶ­τον ὡς πρὸς τὸ χρῆμα· ἐκεῖνοι ἦταν φι­λάργυροι· ἐκμεταλλεύοντο τοὺς ἀσθενεῖς καὶ θησαύριζαν· ὁ ἅγιος Παντελεήμων ἦταν ἀν­ιδιοτελής, ἰδεολόγος. Ἀσκοῦ­σε τὴν ἐπιστήμη ὡς ἱεραποστολή. Τὸν ἔβλεπαν νὰ ἐπισκέπτεται τὴ νύχτα σὰν ἄγγελος τὶς καλύ­βες. Ἐνῷ οἱ ἄλλοι πήγαιναν μόνο στὰ σπίτια τῶν μεγά­λων, αὐτὸς πήγαινε στὶς φτωχο­συνοικίες καὶ ὑπηρετοῦσε τοὺς ἀσθενεῖς.
⃝ Τὸ δεύτερο στὸ ὁποῖο δι­­έφερε ἀπὸ τοὺς ἄλ­­λους. Την συνέχεια εδώ Read more »

• Θα σβήσουν τα πατριαρχεία προς αίσχος μιας ιεραρχίας η οποία έδωσε όρκο ιερό να αγωνίζεται υπέρ ιερών και οσίων και τίποτα απ’ αυτά δεν κάνει.
  

• Αλλά τι περιμένεις από δεσποτάδες και αρχιεπισκόπους και πατριαρχάδες, -αφήστε, να ανοίξω την καρδιά μου- Έλεγα σήμερα στην Αγία Μαρίνα· Πάνε μέσα στη στοά, γίνονται μασόνοι και κατόπιν γίνονται πατριάρχαι.

• Αν δεν προσκυνήσουν το διάβολο αυτό της μασονίας, δεν γίνονται πατριάρχαι και δεν καταλαμβάνουν τα ύψιστα αξιώματα εν τη Εκκλησία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Και το λέω αυτό όχι εκ δειλίας, αλλά από δικαιοσύνη. Γιατι δεν θ’ άφησε ο Θεός τον λαόν του αμάρτυρον στη γενεάν μας….

• (Απόσπασμα παλαιάς ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στην Αθήνα. Το σκίτσο είναι από τα αρχεία του αειμνήστου Γέροντος)

«Ο Θεός δεν θα σου έστελνε αυτό το μωρό για να σε αφήσει να χαθείς»: το θαύμα στην εγκυμοσύνη μιας Ρουμάνας μητέρας

__

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=646:27712——-a—-&catid=29:2009-07-31-01-42-16

—
Περιοδικὸν «Φωτεινὴ Γραμμή»
Μουσῶν 14 – 15452 Ψυχικόν
Τηλ.: 210-3254321, Τηλεομοιότυπον:210-3236978
www.fotgrammi.gr

Ὁ Ἰγνάτιος ὀνομάζει τούς πιστούς «σκυλιά»:

«ΤΩΡΑ ΦΥΓΕΤΕ,

ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΑ ΣΚΥΛΙΑ»!

Δημοσιεύουμε τό παρακάτω κείμενο πού λάβαμε ἀπὸ πιστούς χριστιανούς τοῦ Βόλου, οἱ ὁποῖοι, ἐπιμένοντας ὀρθόδοξα καί ἑλληνικά, συνεχίζουν τήν ἀντίδρασή τους στήν καινοτομία τοῦ μητροπολίτη Δημητριάδος Ἰγνάτιου, νά διαβάζει —ὅταν δὲν εἶναι παρόντες οἱ ἀντιδρῶντες πιστοί(!)— τά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας στήν δημοτική. Καινοτομία πού καταλήγει  σ’ ἕνα κίτς ἄκουσμα.

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΤΟΥ 2012

Φαίνεται ὅτι ἡ Ἁγ. Παρασκευή –εἰδική προστάτις τῶν ματιῶν–τυφλώνει τόν δεσπότη τοῦ Βόλου Ἰγνάτιο («ὀφθαλμός γάρ τοῦ ἀνθρώπου ὁ νοῦς αὐτοῦ») νά λέει ἀνοησίες στή μνήμη της. Πέρσι ἦταν τά φαιδρά τοῦ Ὄσλο. Ἐφέτος τελειώνοντας τίς προφητεῖες –στά Ἀρχαῖα!– φανερά δυσφορώντας, καί μέ φωνή δεικνύουσα ἕνα πολύ ταραγμένο ἐσωτερικό κόσμο (ἀφοῦ καταπάτησε τό θέλημά του νά τά πεῖ στή Δημοτική), ἀπευθύνθηκε πρός ἐμᾶς καί γεμᾶτος δηλητήριο, εἶπε τά παρακάτω ἀπίστευτα καί ἀκατανόητα λόγια:

«Τώρα μπορεῖτε νά φύγετε! Ἔτσι κάνουν καί τά πρωτόκλητα σκυλιά»!

Ἔπειτα στράφηκε θριαμβολογῶν καί γελῶν στούς παπάδες του, καί τούς παρέσυρε κι αὐτούς μέ τήν ἐξυπνάδα του σέ χαζογέλωτες (σάν πραγματικά σκυλάκια πού κουνᾶνε τήν οὐρίτσα καί κάθονται σούζα στό ἀφεντικό τους μπροστά).

Θέλουμε νά ρωτήσουμε τόν Σεβασμιώτατο, ἀλήθεια, τί ἐννοοῦσε ὅταν μᾶς ἀποκάλεσε «σκυλιά»; Ἐάν βεβαίως πιστεύει ὅτι ἡ παρουσία μας φυλάει τή μάντρα τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς προβατόσχημους λύκους (ὅπως ἡ ἀφεντιά του) καί τίς κακοδοξίες τους, ἔχει δίκιο· εἴμαστε μαντρόσκυλα ἕτοιμα νά  ἐκδιώξουν τούς διαφθορεῖς καί τούς ἀλλοιωτές τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καί Παραδόσεως καί τόν εὐχαριστοῦμε πολύ γιά τήν τιμή καί τόν ἔπαινο πού μᾶς ἔκανε –ἀλήθεια δέν τά ἀξίζουμε.

Κατά τά ἄλλα, αὐτός ὁ «πρᾶος θεατρῖνος» παριστάνει τόν πνευματικό πατέρα τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, πού ἀποκαλεῖ τά ὑποτιθέμενα πνευματικά τέκνα του στήν Ἐκκλησία –ἐν ὥρᾳ Ἱερᾶς Ἀκολουθίας καί δή Πανηγύρεως– «σκυλιά»!!!  Νά τὸν χαίρεται ἡ Ἱ. Σύνοδος, οἱ συνεπίσκοποί του. Να τὸν χαίρεστε συνέλληνες! Νά τόν χαίρεστε Βολιῶτες! Μέ τέτοιους πνευματικούς ὁδηγούς ἡ ἑλληνική κοινωνία θά ἀνακάμψει!!!

Μήπως ἐδῶ πρέπει νά ψάξετε γιά τούς πραγματικούς φασίστες καί ὄχι στούς δρόμους καί τίς μάντρες τοῦ Βόλου;

Μέ ἀγάπη, τά «σκυλιά» τοῦ Δεσπότη.

Σχόλιο ἱστολογίου «Πατερική Παράδοση»:

Ὑποτίθεται ὅτι, ὁλόκληρος Μητροπολίτης, ἐνεργεῖ ὑπεύθυνα, κατόπιν σκέψεως, μελέτης τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί προσευχῆς! Ὑποτίθεται ὅτι ἔχει κατασταλαγμένες θέσεις. Καὶ συγκεκριμένα, ἔχει ἀποφασίσει κατόπιν σοβαρῆς μελέτης, ὅτι ἡ μετάφραση τῶν λειτουργικῶν κειμένων εἶναι ἀδήριτη ἀνάγκη τῆς ἐποχῆς.

Καί ἀντί γιὰ ἕνα ὑπεύθυνο καὶ ἀταλάντευτο στὶς θέσεις του Μητροπολίτη, τί παρατηροῦμε; Ἕνα δειλό ἀνθρωπάκι, πού ὅταν συναντάει κάποιους ἀντιδραστικούς στό πρόγραμμά του (καί μιλᾶμε γιά ἄτομα μετρημένα στά δάκτυλα κάθε φορά), καταλαμβάνεται ἀπό πανικό, ὀπισθοχωρεῖ στίς ὑποτιθέμενες ἀναγκαῖες (στούς καιρούς μας) ἐκκλησιαστικά «ἀρχές του» καί ἀποδεικνύει πόσο ἀνάξιος εἶναι νά ἡγεῖται ὡς ποιμένας τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἐάν ἔχει δίκιο –κι ἄν εἶναι πράγματι ἄντρας– ἄς προχωρήσει· ἡ ἄτακτη ὑποχώρηση δέν τοῦ περιποιεῖ τιμή.

Εἶναι πράγματι κωμική ἡ συμπεριφορά του: Ὅταν δέν βλέπει ἀντίδραση, διαβάζει τίς μεταφράσεις τῶν ἱερῶν κειμένων στά κλεφτά καὶ  γρήγορα–γρήγορα, ἐνῶ οἱ παπάδες του –σά λαγωνικά– κάνουν ἐξονυχιστικό ἔλεγχο στήν ἐκκλησία, περνώντας ἀνάμεσα στό ἐκκλησίασμα καί κοιτώντας ξεδιάντροπα τούς ἀνθρώπους στά πρόσωπα, μή τύχει κι εἶναι κρυμμένος ἤ καμουφλαρισμένος ἀνάμεσα στὸ ἐκκλησίασμα κανένας «ὀρθόδοξος ταλιμπάν»! –ἔτσι μᾶς ἀποκαλοῦν.

Τοιοῦτος καί τοιοῦτος ἡγέτης εἶναι ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος πού ἐπειδή ἀργεῖ νά γίνει Ἀθηνῶν, μεγαλοκλασᾶτος Ἀρχιμανδρίτης του (κοντοῦ ἀναστήματος) ἑτοιμάζει νά ἀνοίξει τά φτερά του γιά Φαναρίους δόξας καί τιμάς, τό δέ  ἀστεῖο τῆς ὑπόθεσης εἶναι ὅτι ἐνῶ ἐδῶ κόπτεται γιά τίς μεταφράσεις καί τούς νεωτερισμούς, ἐκεῖ, γενόμενος πατριαρχικός θά ξιφουλκεῖ ὑπέρ τῆς ἀρχαίας καὶ θὰ χρησιμοποεῖ ἐκεῖ, τὴν ξύλινη γλῶσσα τοῦ …Πατριάρχη!

Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου

 ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ

«Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» (Ματθ. 9,28)

Μιὰ ἐρώτησις, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἔχει μεγάλη σπουδαιότητα. Τὴν ἀπηύθυνε ὁ Κύριος στὴν ἐποχή του, ἀλλ᾽ ἀπευθύνεται καὶ σ᾽ ἐμᾶς. Θ᾽ ἀπαντήσουμε ἢ ὄχι ἢ ναί, κι ἀπὸ ἕνα ὄχι ἢ ναὶ ἐξαρτᾶται ὅλη ἡ εὐτυχία μας.
Ὁ Χριστὸς δὲν μᾶς βιάζει ν᾽ ἀπαντήσουμε ναί. Μᾶς ἔπλασε ἐλεύθερους. Ἡ ἐλευθερία ἀνεβάζει τὸν ἄνθρωπο ψηλά. Ἡ ἁγία Γραφὴ λέει· Μπροστά σου, ἄνθρωπε, εἶνε ἡ φωτιὰ καὶ τὸ νερό, ὅπου θέλεις ἁπλώνεις τὸ χέρι σου. Ἐὰν τ᾽ ἁπλώσῃς στὴ φωτιὰ θὰ καῇς, ἐὰν τ᾽ ἁπλώσῃς στὸ νερὸ θὰ δροσιστῇς· διάλεξε καὶ πάρε (βλ. Δευτ.30,19. Σ. Σειρ. 15,16) . Ἐλεύθερος λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐπιλέξῃ τὴ φωτιὰ ἢ τὸ νερό, τὸ καλὸ ἢ τὸ κακό. Ἄλλωστε ὁ Χριστὸς εἶπε· «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν» (Ματθ. 16,24). Δὲν ἀναγκάζει κανένα.
Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς, ἐπειδὴ σέβεται τὴν ἐλευθερία, βλέπουμε καὶ σήμερα ὅτι, προτοῦ νὰ κάνῃ τὸ θαῦμα, στρέφεται στοὺς δύο τυφλοὺς καὶ τοὺς ἐρωτᾷ· «Πιστεύετε  ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;», ὅτι μπορῶ αὐτὸ νὰ τὸ κάνω; (Ματθ. 9,28).
Τί ζητοῦσαν οἱ δύο αὐτοί; λεφτά, σπίτια; Κάτι πολὺ ἀνώτερο, ποὺ δὲν τὸ ἐκτιμοῦμε. Ζητοῦσαν τὸ φῶς τους. Δὲν εἶχαν μάτια, ζοῦσανστὸ σκοτάδι. Πόσο, ἀδελφοί μου, πρέπει νὰ εὐχαριστοῦμε τὸ Θεὸ γι᾿ αὐτὰ τὰ μάτια ποὺ μᾶς ἔδωσε! Κάθε φορὰ ποὺ βλέπεις ὅλα τὰ ὡραῖα ποὺ δημιούργησε ὁ Θεός, νὰ λές· «Σ᾿ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ μοῦ ᾿δωσες τὰ μάτια».
Οἱ δύο αὐτοὶ δὲν εἶχαν φῶς. Ἀκολούθησαν τὸν Κύριο φωνάζοντας «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ  Δαυΐδ» (ἔ.ἀ. 9,27). Τὸ φώναξαν πολλὲς φορές. Ο Χριστὸς δὲν ἀπάντησε. Γιατί ἆραγε; Γιὰ νὰ δοκιμαστῇ ἡ πίστι τους.
Κι αὐτοὶ δὲν κάμφθηκαν.Ὅταν ὁ Κύριος μπῆκε σ᾽ ἕνα σπίτι, μπῆκαν κι αὐτοὶ καὶ τὸν πλησίασαν. Ἐκεῖνος τοὺς ρωτάει· «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;», πιστεύετε ὅτι μπορῶ νὰ σᾶς κάνω καλά; Οἱ τυφλοὶ ἀπαντοῦν· «Ναί, Κύριε», τὸ πιστεύουμε. Τότε ἅπλωσε τὰ πανάχραντα χέρια του στὰμάτια τους καὶ εἶπε· «Ἂς γίνῃ σύμφωνα μὲ τὴν πίστι σας»(ἔ.ἀ. 9,29), κι ἀμέσως εἶδαν τὸ φῶς, εἶδαν ὅλα τὰ ὡραῖα. Καὶ τὸ ὡραιότερο ποὺ εἶδαν ποιό ἦταν; ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
 «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;». Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ κάνει ὁ Χριστὸς καὶ στὸν καθένα μας. Γιατὶ καὶ σ᾽ ἐμᾶς ἔρχονται περιστάσεις, ποὺ ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὴ θεία βοήθεια, ζητοῦμε τὸ θαῦμα. Ὅσο δυνατὸς κι ἂν εἶσαι, κάποια στιγμὴ ζητᾷς τὴν ἐπέμβασι τοῦ Θεοῦ. την συνέχεια εδώ Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»

Ετος Β΄ αριθμ. φυλλαδ. 39                                                        Κοζάνη τη 1 Μαϊου 1946

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ:  Αρχιμ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, ιεροκήρυξ

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

̶ Εἰς τὴν Βομβάην ἔγινε μία περίεργη ἐορτή. Ἐπὶ τὴ εὐκαιρία τοῦ ἀδαμάντινου Ἱωβιλαίου τῆς ἀναρρήσεως εἰς τὀ ἀξίωμα τοῦ «Ἰμάμη» τῶν Ἰσμαηλιτῶν Μουσουλμάνων συγκεντρώθησαν εἰς τὴν μεγάλην αὐτὴν πόλιν τῶν Ἰνδιῶν, ἄνω τῶν 50.000 ὀπαδῶν. Ἐώρταζεν ὁ ἀρχηγὸς των ὁ Ἁγᾶς Χάν. Πρὸς ἐκδήλωσιν δὲ τῆς βαθείας ἐκτιμήσεώς των πρὸς τὸ πρόσωπον τοῦ ἀρχηγοῦ οἱ ὀπαδοὶ του τὸν …… ἐζύγιζαν, τὸν ἐζύγιζαν ὅμως μὲ γνήσια διαμάντια. Καὶ ἡ άξία τῶν ἀδαμάντων αὐτῶν ποὺ προέρχονται ἀπὸ δωρεάς των θρησκευτικῶν ὀπαδῶν του ἀντιπροσωπεύει 750.000 λίρας!! ̶

̶ 750.000λίρες ἤ 112 δισεκατομμύρια Ἑλληνικαὶ δραχαμαί. Τόση ἡ ἀξία τοῦ Ἀρχηγοῦ! Ἀλλʼ ἡμεῖς προχωρῶμεν καὶ λέγομεν ὅτι ὄχι μόνον ὁ Ἁγᾶς Χάν, ἀλλὰ καὶ ὁ τελευταῖος ἄνρθρωπος εἰς αἱονδήποτε ἤπειρον καὶ ἄν κατοικεῖ οἰονδήποτεχρῶμα καὶ ἄν ἕχη, οἱανδήποτε γλῶσσαν καὶ ἄν λαλῆ, ἔχει ἀξίαν ἀπείρως μεγαλυτέραν ἀπὸ τὸ ποσὸν τῶν 750 χιλιάδων λιρῶν.

Διότι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε μόνον κόκκαλα, σάρκες, νεῦρα, αἶμα, ποὺ εὔκολα ζυγίζονται εἰς μίαν πλάστιγγα, ἀλλὰ μέσα του ὁ ἄνθρωπος ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὁ λευκὸς ἀλλὰ καὶ ὁ μαῦρος καὶ ὁ κίτρινος καὶ ὁ ἐρυθρόδερμος, ἐγκλείει κάτι τὸ ἀτίμητον, κάτι τὸ ἄϋλον ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἔχει ἐπιθέσει άνεξάλειπτον τὴν σφραγῖδα του τὸ Πνεῦμα. Ὀνομάζεται ΨΥΧΗ, καὶ ἀποτελεῖ τὸ σπουδαιότερον, τὸ ἄφθαρτον μέρος τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως. Προικισμένη αὐτὴ μὲ τὰ ἐξαίρετα δῶρα τοῦ λογικοῦ, τῆς ἐλευθερίας, τῆς συνειδήσεως ὡς ἄλλη Βασίλισσα διευθύνει ὅλην τὴν ὕπαρίν μας, καὶ ἀναλόγως τῶν προτιμήσεών της, τῶν κλίσεῶν της, πορεύεται ἄλλοτε μὲν ὑπὸ τὰ χειροκροτήματα τῶν ἀγγέλων τὴν ὁδόν τῆς ἀρετῆς, τοῦ καθήκοντος καὶπαρουσιάζεται ὡς φωτοειδὴς ἄγγελος ποὺ μὲ τὰ λευκὰ φτερὰ του σκορπᾶ γύρω ἀγάπην, χαράν, ἀρετήν, ἄλλοτε δὲ ὑπὸ τὰ χειροκροτήματα τῶν δαιμόνων πορεύεται τὴν ὁδόν τῆςκακίας καὶ τότε παρουσιάζεται ὡς σκοτεινός δαίμων, ποὺ μὲ τὰ μαῦρα φτερὰ σκορπᾶ γύρω μίσος, λύπη, δάκρυα, αἴμα. Η ΨΥΧΗ! Αὐτὴ παρορμᾶ εἰς τὰς γενναιοτέρας πράξεις τοῦ ἀλτρτουϊσμοῦ. Αὐτὴ λέγει εἰς τὴν ἀδελφὴν νοσοκόμον: «Δὲν θὰ κοιμηθῆς ἀπόψε. Θὰ μείνης ἄγρυπνος παρὰ τὸ προσκεφάλαιον τοῦ ἀσθενοῦς, τοῦ ὁποίου ἡ ζωὴ κινδυνεύει. Θʼἀντικαταστήσης τὴν μητέρα, τὴν σύζυγον, τὴν ἀδελφήν». Αὐτὴ λέγει εἰς τὸν Ἰατρὸν: «Θὰ μείνης εἰς τὴν πόλιν, τὴν ὁποίαν προσβάλει μολυσματικὴ ἀσθένεια. Θὰ τὴν ὑπηρετήσης μὲ κίνδυνον τῆς ζωῆς σου». Αὐτὴ εἶνε, ἡ ὁποῖα ἐντέλλεται εἰς τὸν δικαστὴν: «Καταδίκασε τὸν ἔνοχον. Δῶσε τὸ δίκαιον εἰς τὸν ἀθῶον, ἔστω καὶ ἐὰν γνωρίζης ὅτι κατερχόμενος τῆς δικαστικῆς σου ἕδρας θὰ δεχθῆς μίαν σφαίραν εἰς τὸ κρανίον». Αὐτὴ παροτρύνει τὸν στρατιώτην τὸν μαχόμενον ὑπὲρ ἔστιῶν καὶ βωμῶν: «Ἐδῶ εἶνε ὁ τρόπος τῆς τιμῆς. Ἤ τὰν ἤ ἐπὶ τὰς». Αὐτὴ σαλπίζει τὰ μυστικὰ της σαλπίσματα εἰς κάθε εύγενὲς τέκνον τῆς ἀνθρωπότητος. Η ΨΥΧΗ! Αὐτὴ εἶνε ποὺ χρησιμοποιεῖ τὴν γλῶσσαν διὰ νὰ ἐκφράση τὰς ἀΰλους ἰδέας της, καὶ ἄλλοτε συνθέτει ποιήματα, ἐμβατήρια καὶ θούρια, ὡς ὁ Ρήγας ὁ Φερραῖος καὶ ξεσηκώνει σκλαβωμένους λαούς, ἄλλοτε ψάλλει, ὡς Ὀρφεῦς καὶ τιθασσεύει ἄγρια θηρία, καὶ ἄλλοτε ρητορεύει ὡς Δημοσθένης καὶ προκαλεῖ βαθύτατας συγκινήσεις. Ἡ ΨΥΧΗ! Αὐτὴ εἶνε ποὺ χρησιμοποιεῖ τὸ χέρι ζωγραφίζει ὡς ὁ Ἀπελῆς εἰκόνας ἤ λαξεύει ὡς Φειδίας ἀγάλματα, ἤ συγγράφει ὡς ὁ Πλάτων τοὺς ἀθάνατους διαλόγους. Ἡ ΨΥΧΗ. Αὐτὴ εἶνε ποὺ διψᾶ τὸ ἄπειρον καὶ τίποτε ἀπʼ ὄσα ἐδῶ εἰς τὴν γῆν βλέπει, ἀκούει, ἀγαπᾶ, ἐπιθυμεῖ, δὲν εἰμπορεῖ νὰ τῆν ἰκανοποιήση. Δὲν εἰμπορεῖ νὰ τὴν κάμει νὰ εἴπη: Ἐχόρτασα πλέον. Δὲν θέλω τίποτε ἄλλο. Αὐτὴν τῆν ψηχῆν ποῖος δύναται νὰ ζυγίση, νὰ μετρήση τὴν ἀξίαν της; Ἄς κατασκευάσωμεν μὲ τῆν φαντασίαν μας μίαν πελώριαν ζυγαριάν. Ἄς τὴν κρεμάσωμεν ἀπὸ ἕνα ἄστρον τοῦ Οὐρανοῦ. Ἄς τὴν βλέπουν Οὐρανὸς καὶ Γῆ, ἄγγελοι, ἄνθρωποι καὶ δαίμονες. Καὶ ἔπειτα εἰς ἕνα ἀπὸ τοὺς δύο δίσκους τῆς ζυγαριᾶς ἄς συγκεντρώσουν, ἄς ρίψουν οἱ ἄνθρωποι ὅ,τι πολύτιμον ὑπάρχει εἰς τὸν ὑλικὸν κόσμον. Κεφαλαιοκράται! Ἐμπρὸς ἀνοίξατε τὰ σιδερένια χρηματοκιβώτια μέσα εἰς τὰ ὁποῖα μουχλιάζουν ἄχρηστα τὰ δισεκατομμύριά σας. Ἐργάται! Σκάψατε βαθειὰ εἰς τὴν γῆν καὶ μέσα ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς γῆς ἐξορίξατε ὅλα τὰ πολύτιμα μεταλλεύματα. Ναῦται! Γενείτε δύται. Καὶ μὲ τὰ σκάφανδρᾶ σαςβυθιστεῖτε μέσα εἰς τὰ βάθητῶν ὡκεανῶν διὰ νʼ ἀνελκύσητε τοὺς πολύτιμους θησαυροὺς τῆς θαλάσσης. Καὶ σεῖς ἀεροπόροι πετάξατε μὲ τὰ φτερὰ τοῦ Ἰκάρου ὑψηλά, φθάσατε, ἐὰν εἰμπορεῖτε, τὰ ἄστρα, ἀνακαλύψατε νέους θησαυρούς καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ διαμάντια, χρυσάφια, ἀσήμια, ὅ,τι πολύτιμον ὑλικὸν ἀγαθὸν ἔχει ἡ γῆ, ἡ θάλασσα, καὶ ὁ Οὐρανὸς ὅλα αὐτὰ ἄς τὰ ρίψωμεν εἰς ἕνα δίσκον τῆς πελώριας ζυγαριᾶς. Καὶ εἰς τὸν ἄλλον δίσκον τὶ νὰ βάλωμεν˙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ! Τίνος ψυχὴν; τὴν ψυχὴν τοῦ Μ.Ἀλεξάνδρου, τοῦ Σολομῶντος, τοῦ Ὀμήρου, τοῦ Πλάτωνος, τοῦ Ἀϊνστάϊν; Ὄχι. Τὴν ψυχὴν ἑνὸς ἀπλοῦ ἀνθρώπου, ἑνὸς λούστρου ποὺ γυαλίζει τὰ παπούτσια σας εἰς τὸν δρόμον καὶ δὲν τοῦς δίδετε ἴσως καμμίαν ἀξίαν. Ἔ! λοιπὸν μόλις ἡ ψυχὴ του μὲ τὰ φτερὰ της ἐγγίσει τὸν δίσκον ἀμέσως θὰ ἰδῆτε κάτι τὸ ἐκπληκτικόν! Ἡ ζυγαριὰ θὰ κίνη ἀμέσως πρὸς τὸ μέρος τῆς ψυχῆς. Ὅλα ὅσα εἶνε συγκεντρωμένα εἰς τὸν ἄλλον δίσκον θὰ τᾶ συκώση ὡς νὰ ἦσαν ἐλάχιστοι κόκκοι ἄμμου. Τόση εἶνε ἡ ἀξία τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἐγκλείει εἰς τὰ στήθη του τὸν ἀδύνατον αὐτὸν ἄγγελον.

̶ Καὶ ποὺ ὀφείλομεν τὴν μεγαλειώδη αὐτὴν διδασκαλίαν περὶ τῆς ἀξίας; Τὴν ὁποίαν ἔχει κάθε ἄνθρωπος ὡς μία ἰδιαιτέρα λογικὴ καὶ ἐλευθέρα προσωπικότης; Εἰς ποῖον ἄλλον παρὰ μόνον εἰς τὸν Χριστιανισμόν. Διότι μία ἀπὸ τὰς σωτηριώδεις διδασκαλίας του ποὺ ἀπεκάλυψεν ὁ Θεάνθρωπος Ἰδρυτής Του εἶνε καῖ αὐτὴ: ὅτι ὁ ταπεινώτερος ἄνθρωπος, τὀ ἀσημότερον παιδίον λαϊκῆς συνοικίας ποὺ μὲ τόσην ἄγριαν περιφρόνησιν ποδοπατοῦν οἱ ἰσχυροὶ τῆς ἠμέρας, εἶνε φορεύς ὑπερτάτης, ἀπείρου ἀξίας, θείας εἰκόνος, ἐνώπιον τῆς ὁποίας μὲ προσοχὴν πρέπει νὰ σταθῆ καὶ ὁ ἰσχυρότερος ἄνθρωπος. Προσοχή! Φωνάζει τὸ Πνεῦμα τοῦ Χριστιανισμοῦ: «Μὴ περιφρονῆτε, μὴ ἀδικῆτε, μὴ ἐκμεταλεύεσθε, μὴ ἐκμηδενίζετε τὴν προσωπικότητα τοῦ ἄνθρώπου». Καὶ ὅπως ἀναπτύσση τὸ γνήσιον πνεῦμα τοῦ Χριστιανισμοῦ ὁ χριστιανὸς Ρῶσσος φιλόσοφος Ν. Μπερδιάγεφ «οὐδεμία ὀργάνωσις, οὔτε τὸ κράτος, οὐτε οἰανδήποτε Σωματεῖα, οὔτε ἄλλαι φυσικαὶ ἤ φυσιολογικαὶ λειτουργίαι δύνανται νὰ ἔχουν ἀξίαν καθʼ ἐαυτὰς καὶ νὰ λειτουργοῦν εἰς βάρος τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀνθρώπου».

«Ὄλα αὐτὰ εἶνε μέσα καὶ μόνον σκοπὸς καθʼ ἐαυτοῦ εἶνε ὁ ἄνθρωπος». Καὶ διὰ νὰ πεισθῆς, ἀναγνῶστα μου, ὅτι αὐτὸ εἶνε τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστιανισμοῦ παρακαλῶ νʼ ἀνοίξης τὸ Εὐγγέλιον καὶ σχετικῶς μὲ τὸ θέμα μας νὰ προσέξης δύο ρητὰ ποὺ σᾶν διαμάντια ἀκτινοβολοῦν θεϊκὸν φὼς. Τὸ ἕνα εἶνε: «Ὁρᾶτε (προσέξατε) μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων˙ λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἔν οὐρανοῖς διὰ πάντας βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸς Μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ἦλθε γὰρ ὁ Ὑιὸς τοῦ ἄνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός». Τὸ δὲ ἄλλο ρητὸν ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον θεμελιώνεται ἡ ἰδέα τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ἀπείρου του ἀξίας, ἡ ὁποία δὲν ὑπάρχει μέτρον νὰ μετρηθῆ καὶ ζυγαριὰ διὰ ν][α ζυγισθῆ εἶνε τὸ: «Τὶ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήση τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῆ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἤ τὶ δώσει ὁ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχὴς αὐτοῦ».

̶ Ὦ Ἰησοῦ! Εὐλογημένος εἰς αἰώνας αἰώνων ἄς εἶνε ἡ στιγμὴ ποὺ τὰ ἄγια χείλη Σου προέφεραν τὰ ἀθάνατα λόγια Σου. Μὰς ἐδίδαξες ὁποῖα εἶνε ἡ ἀξία μας, ὁποῖα εἶνε ἡ άξία ἑνὸς ἐκάστου ἀνθρώπου. Τόση ἡ ἀξία ὥστε καὶ ἐὰν ἀκόμη ἕνας ἄνθρωπος μόνον κατοικοῦσε εἰς τὸν πλανήτην μας, Σὺ θὰ κατήρχεσο εἰς τὴν γῆν διὰ νὰ τὸν σώσης. Σὺ, Κύριε ἐκήρυξες καὶ ἐσεβάσθης ὅσο οὐδεὶς ἄλλος τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἄνθρώπου. Ἀλλὰ δυστυχὼς ἡμεῖς περιφρονήσαμεν τὰ πολύτιμα διδάγματά Σου καὶ διʼ αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος στενάζει καὶ ὑποφέρει κάτω ἀπὸ σύγχρονα ἀντιχριστιανικὰ συστήματα μέσα εἰς τὰ ὁποῖα ὑπὸ διαφόρους μορφὰς περιφρονεῖται μέχρις ἐκμηδενίσεως ἡ ἀξία, ἡ προσωπικότης τοῦ ἀνθρώπου.

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΕΝΑΣ ΒΡΑΧΟΣ ΑΡΕΤΗΣ

H  αγία Παρασκευή δεν ήταν μία συνηθισμένη γυναίκα. Ήταν ένα πνευματικό μετέωρο, ένας βράχος αρετής, ακλόνητος μέσα στον ωκεανό της διεφθαρμένης κοινωνίας.
Σ’ αυτήν εφαρμόζουν εκείνα που είπε ο Xριστός, ότι· Aυτός που ακούει τα λόγια μου και τα τηρεί, μοιάζει μ’ ένα σπίτι κτισμένο στο βράχο, που έρχεται η βροχή και οι άνεμοι και οι ποταμοί, πέφτουν επάνω του, μα το σπίτι δεν κλονίζεται (βλ. Mατθ. 7,24 – 25). Kαι η αγία Παρασκευή ήταν βράχος αρετής. Πέσανε πάνω της κύματα αφρισμένα, τα μεγαλύτερα κύματα της ζωής.
Πρώτα – πρώτα έπεσε πάνω της το κύμα της διαφθοράς. Δε γεννήθηκε σε χωριό. Γεννήθηκε στην πιο διεφθαρμένη πόλη, που η αγία Γραφή την ονομάζει Bαβυλώνα του κόσμου για τη διαφθορά της (βλ. Απ. 17,5). Γεννήθηκε στη Pώμη, σ’ ένα προάστιο της Pώμης. Kαι όμως στάθηκε στο ύψος της. Ήταν ένα κρίνο μέσα στον κοπρώνα της κοινωνίας.
Ας τ’ ακούσουμε αυτό  όλοι, που άμα δούμε καμιά γυναίκα να παραστρατεί λέμε· Φταίει η κοινωνία. Nαι, φταίει η κοινωνία, δεν το αρνούμαι. Αλλά φταίει και η ίδια. Δος μου μιά γυναίκα που ν’ αγαπάει το Xριστό σαν την αγία Παρασκευή, και ρίξε την στην πιό διεφθαρμένη κοινωνία. δεν θα μπορέσει κανένα κύμα και κανένας διάβολος να την κλονίσει.
Mόλις έφυγε το ένα κύμα, έπεσε πάνω της άλλο σφοδρότερο, το κύμα της ορφάνιας. Φοβερό το κύμα αυτό. Ωρφάνεψε η αγία Παρασκευή και από πατέρα και από μάνα. Γι’ αυτό είναι προστάτης των ορφανών. Ωρφάνεψε σε ηλικία τέτοια, που τα παιδιά γίνονται έρμαια αδιστάκτων εμπόρων που τα εκμεταλλεύονται. Αλλά και την ορφάνια την κράτησε ψηλά. Eίχε μέσα της μεγάλο πόθο αγιότητος, παρθενικής ζωής και αξιοπρεπείας.
Αλλοίμονο στη γυναίκα που δεν έχει μεγάλους πόθους. ΄Oσο ψηλά και να βρίσκεται, όσα διπλώματα και να έχει, είναι αξιοθρήνητη. Προτιμότερη μια αγράμματη χωριάτισσα, που είναι σαν το κρίνο, σαν τα λουλούδια που φυτρώνουν στα βράχια της πατρίδος μας.
Έπεσαν λοιπόν επάνω της τα κύματα της διαφθοράς και της ορφάνιας, αλλά έμεινε απτόητη. Γι’ αυτό την ονομάζω βράχο. Έπεσε ακόμη επάνω της το κύμα του χρήματος, του πλούτου. Mετά το θάνατο των  ευσεβών γονέων της έμεινε μόνη κληρονόμος στην τεραστία περουσία που της άφησαν.
Kάθε άλλο κορίτσι θα σκεπτόταν διαφορετικά. Θ’ αγόραζε μεταξωτά ρούχα, θα έβγαινε σε χορούς και διασκεδάσεις, θα έτρεχε δεξιά κι αριστερά, θα πήγαινε ταξίδια, θα έκανε όλα τα κέφια της αμαρτωλής ζωής. H αγία Παρασκευή όμως έκανε το αντίθετο. Η συνεχεια εδώ Read more »

ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΜΟ ΑΠΟ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ

ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ!!!

Στην ιστοσελίδα Kozan.gr βλέπουμε τον μακρύ κατάλογο των 32 δεσποτάδων της Ελλαδικής Εκκλησίας και άλλων 12  που θα συνοδεύουν τον πατριάρχη!!!

Λύπη μας προκαλεί η αδιαφορία όλων αυτών των επισκόπων, που ενώ βλέπουν τον πατριάρχη Βαρθολομαίο να προδίδει καθημερινά την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, τρέχουν από πίσω του, σαν να μη συμβαίνει τίποτα!

Σε όλους αυτούς τους επισκόπους αφιερώνουμε τα παρακάτω λόγια του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, απομαγνητοφωνημένα·

• «Είστε Ορθόδοξοι; Βγήκατε μέσα από τον Ιορδάνη ποταμό; Γιατί κάθε κολυμβήθρα Ιορδάνης ποταμός είναι. Είστε χριστιανοί; Επιτρέψατέ μου να αμφιβάλλω…..
• Στα χρόνια της αποστασίας που ζούμε, δεν ξέρω, ας με θεωρήσετε απαισιόδοξο· Γεννηθήκαμε από γενεά γενεών Ορθοδόξοι και φοβούμαι ότι δεν θα πεθάνουμε Ορθόδοξοι. Σημειώστέ το αυτό….
• Κινδυνεύει η Ορθοδοξια, δεν είναι αυτό ένα σχήμα λόγου… Επιτρέψατέ μου…να αναφέρω μερικούς κινδύνους…
• Κινδυνεύει από τις αιρέσεις…..
• Η μεγαλυτέρα απάτη των αιώνων είναι η Ουνία.

• Προσωπικά δεν έχω τίποτε με κανέναν, για τις μεγάλες ιδέες πολεμό·

• Πήγε ο πατριάρχης στα Ιεροσόλυμα και κάθισε δίπλα στον ουνίτη πατριάρχη!… Διέλυσαν οι Ουνίτες το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων… Είχε 80.000 Ορθόδοξους αρβόφωνες το Πατριαρχείο και πήραν με διάφορους τρόπους οι ουνίτες, μέχρι στιγμής τις 60.000 και έμειναν 20.000. Τους εξαγόρασαν με χρήματα παπικά….
• Και τώρα βλέπουν τον πατριάρχη να τρώει μαζί του και να πίνει και τελείωσε η ιστορία…

• Θα σβήσουν τα πατριαρχεία προς αίσχος μιας ιεραρχίας η οποία έδωσε όρκο ιερό να αγωνίζεται υπέρ ιερών και οσίων και τίποτα απ’ αυτά δεν κάνει.
  

• Αλλά τι περιμένεις από δεσποτάδες και αρχιεπισκόπους και πατριαρχάδες, -αφήστε, να ανοίξω την καρδιά μου- Έλεγα σήμερα στην Αγία Μαρίνα· Πάνε μέσα στη στοά, γίνονται μασόνοι και κατόπιν γίνονται πατριάρχαι.

• Αν δεν προσκυνήσουν το διάβολο αυτό της μασονίας, δεν γίνονται πατριάρχαι και δεν καταλαμβάνουν τα ύψιστα αξιώματα εν τη Εκκλησία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Και το λέω αυτό όχι εκ δειλίας, αλλά από δικαιοσύνη. Γιατι δεν θ’ άφησε ο Θεός τον λαόν του αμάρτυρον στη γενεάν μας….

ΑΝ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ, ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ; 

____

___

ΥΨΩΣΤΕ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ!

KΗΡΥΞΤΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ!

Δια του Δελτίου Tύπου της 6ης Ιουλίου ε.έ. η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εγνωστοποίησε τον καταρτισθέντα πίνακα των θεμάτων, τα οποία πρόκειται να εξετάσει η Ιεραρχία κατά τον προσεχή Οκτώβριο, η οποία θα συνεδριάσει από 2 έως 5 Οκτωβρίου 2012, είναι δε τα παρακάτω:.

«Η ποιμαντική της Εκκλησίας στην εποχή των μνημονίων».

«Οι δυσκολίες της Εκκλησίας κατά την άσκηση της ποιμαντικής Της» και

«Εκκλησία, νέες αντιλήψεις και νέα τεχνολογία».

Ατενίζοντας τα θέματα αυτά η επισκοπική μας καρδιά ετρώθη! Πληγώθηκε΄, καί πολύ μάλιστα, διότι, καθ’ ον χρόνον η πίστη διώκεται και η Ελλάδα χάνεται, εμείς οι Ταγοί της Εκκλησίας μοιάζουμε σαν νά μένουμε απαθείς καί με αδιαφορία «να χτενιζόμαστε»!

Τρέχουμε π.χ για να υποδεχθούμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, διοργανώνουμε τελετές υποδοχής, που θυμίζουν τους θριάμβους της Ρωμαϊκής εποχής, συνωστιζόμαστε για το ποιος θα κερδίσει την εύνοιά Του, είμεθα σπάταλοι στο λιβάνισμα, ξοδεύουμε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ και με όλα αυτά όχι μόνο προδίδουμε την πρωτοχριστιανική απλότητα, αλλά και σκανδαλίζουμε τον Λαό! Άσφαλώς όλα αυτά δεν τα απαιτεί ο Πατριάρχης μας, πλήν όμως και δεν τα αποστρέφεται, δέν τα καταδικάζει, ούτε και τα απαγορεύει!… Oλο το αγωνιστικό άρθρο του Μητροπολίτου Καλαβρύτων Αμβροσίου εδώ http://mkka.blogspot.c

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. Κεντρο 210 4514833, Fax 210 4528332

 ᾿Αριθμ. Πρωτ. 865       ᾿                                                                                                                     Εν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Ἰουλίου 2012

Πρός Τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος

Κύριον κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

᾿Ιωαν. Γενναδίου 14

Εἰς ΑΘΗΝΑΣ

Μακαριώτατε Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί,

Προαγόμεθα διά τοῦ παρόντος, λαβόντες γνῶσιν διά τοῦ Ὑμετέρου ἀνακοινωθέντος τῆς καταρτισθείσης ἡμερησίας διατάξεως τῆς προσεχοῦς τακτικῆς συνελεύσεως τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας (2 – 5 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ.) ὅπως πάνυ εὐλαβῶς ὑπομνήσωμεν Ὑμῖν ὅτι διά τῆς εἰρημένης ἡμερησίας διατάξεως παραβιάζεται σαφῶς ἡ διάταξις τοῦ ἄρθρου 6 παραγρ. 2 ἐδαφ. 3 τοῦ Νόμου 590/1977 «Περί Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» δι’ ἧς προβλέπεται ὅτι: «Ἡ ΙΣΙ συνεδριάζει βάσει ἡμερησίας διατάξεως. Ἐπί τακτικῆς συνελεύσεως ἡ ΔΙΣ καταρτίζει τήν ἡμερησίαν διάταξιν καί ὁ Πρόεδρος κοινοποιεῖ ταύτην… Ἐάν αἱ ἐργασίαι τῆς τακτικῆς συνόδου τῆς ΙΣΙ περατωθοῦν χωρίς νά ἐξαντληθῆ ἡ ἡμερησία διάταξις τά ὑπολειπόμενα θέματα συζητοῦνται ὑ π ο χ ρ ε ω τ ι κ ῶ ς καί κατά   π ρ ο τ ε ρ α ι ό τ η τ α κατά τήν ἀμέσως προσεχῆ τακτικήν σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας»… Read more »

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ

Ἔθεσαν τὸν λύχνον τῆς ὁμολογίας «ὑπὸ τὸν μόδιον»!

Σήμερα γιορτάζουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι «τῷ κόσμῳ ἐδείχθησαν ὑπέρλαμπροι φωστῆρες τῆς ἀληθείας Χριστοῦ… ἑπόμενοι ταῖς τῶν Ἀποστόλων διδαχαῖς». Καὶ ὀνομάζονται ἀπὸ τὸν ὑμνογράφο «Πατέρες μακάριοι καὶ θεόφρονες», ὡς «τήξαντες τὰς αἱρέσεις, τῶν δυσφήμων γλωσσάλγων, σβέσαντες τὰς φλογώδεις, τῶν βλασφήμων συγχύσεις» περὶ τοῦ «συνάναρχου Λόγου» Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Εἶναι αὐτοὶ ποὺ «τοὺς βαρεῖς ἤλασαν, καὶ λοιμώδεις λύκους, τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, τοῦ τῆς Ἐκκλησίας πληρώματος». Εἶναι αὐτοί, ποὺ ὁμολόγησαν τὴν ἀληθινὴ Πίστη περὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ, καὶ λόγῳ αὐτῆς τῆς ὁμολογίας ἐδιώχθησαν, προπηλακίστηκαν, ἔχασαν τὸν θρόνο τους καὶ ὑπέστησαν τόσο καὶ τόσα δεινά, γιατὶ κράτησαν τὴν Πίστιν «ἐπὶ τὴν λυχνίαν», ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, «λάμπειν πάσαις Ἐκκλησίαις τε καὶ ψυχαῖς, καὶ παντὶ τῷ τῆς οἰκουμένης πληρώματι, μηκέτι εἰκαζόμενον, μηδὲ τῇ διανοίᾳ σκιαγραφούμενον, ἀλλὰ καὶ φανερῶς ἐκλαλούμενον» (Γρηγορίου Θεολόγου).

Καὶ σήμερα, πολλοὶ Πατέρες «καίουσι» τὸν «λύχνον» τῆς ὁμολογίας καὶ μᾶς ἔμαθαν κι ἐμᾶς νὰ τὸν ἀνάψουμε. Μὰ κατόπιν (στοὺς ἐσχάτους καιροὺς ποὺ διανύουμε), ἔθεσαν αὐτὸν «τὸν καιόμενον λύχνον ὑπὸ τὸν μόδιον»· καὶ κατὰ τὸν Μ. Ἀθανάσιον: «ὡς υἱοὶ τοῦ αἰῶνος ὄντες τούτου, φρονίμως πεποιήκασι (σ.σ. ἡ ἀσύνετος φρόνηση), κρύπτοντες ὑπὸ τὸν μόδιον τὸν ἑαυτῶν λύχνον, ἵνα νομίζηται φαίνειν, καὶ μὴ φαινόμενος ἀποσβεσθῇ καταγινωσκόμενος» (Μ. Ἀθανασίου).

Ἔτσι, ὅμως, θέτουν κι αὐτοὶ «στὸ θησαυροφυλάκιο» πρὸς φύλαξη, ὡς μουσειακὸ εἶδος κάποιες Ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁδηγίες τῶν Πατέρων περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς.

Ἀκούσαμε σήμερα στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα νὰ συμβουλεύει τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει, ὢν αὐτοκατάκριτος». Καὶ ἄλλη φορὰ εἶπε: «…εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πράξ. κ΄ 29-30).

Καὶ ἐνῶ ὁ Ἀπόστολος συμβουλεύει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ποιά εἶναι ἡ πρακτικὴ τῶν ποιμένων σήμερα, ἀπέναντι στοὺς αἱρετικοὺς οἰκουμενιστές; «Παραιτοῦνται» σήμερα οἱ ποιμένες ἀπὸ ὅσους αἱρετίζοντες ἐπισκόπους προέρχονται «ἐξ ὑμῶν αὐτῶν» καὶ διδάσκουν ἐπὶ ἔτη τὴν βλάσφημη διδασκαλία περὶ «διηρημένης» Ἐκκλησίας, «βαπτισματικῆς» θεολογίας, «εὐχαριστιακῆς» καὶ «μεταπατερικῆς» θεολογίας; Δυστυχῶς ὄχι. Κι ὅμως ἔχουν καταγγελθεῖ οἱ οἰκουμενισὲς ἐπίσκοποι, ἀλλὰ οἱ συνάδελφοί τους Μητροπολίτες ἔθαψαν τὶς καταγγελίες καὶ τὶς μηνύσεις ἐναντίον τους καὶ οὔτε ἐνημερώνουν τὸν κόσμο, οὔτε ἀπομακρύνονται ἀπὸ αὐτούς, οὔτε τοὺς ἀπομακρύνουν· ἀλλ’ ἀντίθετα τοὺς στέλνουν ―ὡς τὴν ἀφρόκρεμα Ὀρθοδοξου Ἤθους καὶ Πίστεως― στὰ διάφορα Συνέδρια, γιὰ νὰ μᾶς ἐκπροσωπήσουν!

Οἱ κατηγορηθέντες γιὰ αἵρεση, στέλνονται νὰ ἐκπροσωπήσουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία!!!

Ποιοί εἶναι αὐτοί; Πρόκειται γιὰ τοὺς μητροπολίτες Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο Σαββᾶτο, Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο Γεωργακόπουλο καὶ Περγάμου κ. Ζηζιούλα. Καὶ πίσω ἀπὸ αυτούς, ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος!

Ἀλλ’ ἀκούσαμε κι ἕναν ἀκόμη λόγο τοῦ Κυρίου σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο: «Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων …ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾽ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, μέγας κληθήσεται…».

Ὅσοι θέλουν νὰ θεωροῦνται ὄχι ἁπλῶς ὀπαδοί, ἀλλὰ καὶ «ἀντιπρόσωποι» τοῦ Κυρίου, γιατί «λύουν», παραβαίνουν τὶς παραπάνω ἐνδεικτικὲς Ἐντολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου;

Δυσκολεύονται τάχα νὰ ἐξακριβώσουν ποιοί εἶναι ψευδοποιμένες; Δύσκολο εἶναι νὰ διαβάσουν τὶς κακόδοξες δηλώσεις καὶ κακόδοξα ἔργα τῶν παραπάνω Ἐπισκόπων; Γιατί δὲν ἀποκαλύπτουν τὰ ὀνόματα τῶν ψεύτικων ποιμένων στὸ λαό; Δὲν γνωρίζουν ὅτι ἡ ἀποκάλυψη αὐτὴ μπορεῖ νὰ βοηθήσει τοὺς πιστοὺς νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τοὺς ψευδοποιμένες καὶ ἔτσι νὰ μὴ διακινδυνεύσουν τὴν σωτηρία τους ἐπικοινωνώντας μαζί τους; Γιατί, λοιπόν, δὲν τοὺς ἀποκαλύπτουν καὶ δὲν τοὺς κατονομάζουν οἱ πνευματικοί μας πατέρες;

Νὰ ὑποθέσουμε πὼς φοβοῦνται ἢ δειλιοῦν; Νὰ ὑποθέσουμε, δηλαδή, πὼς σκέφτονται: “Ἂν τοὺς ἀποκαλύψουμε, πρέπει πάραυτα, σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων (καὶ χωρὶς νὰ περιμένουμε κάποια Σύνοδο νὰ τοὺς καταδικάσει) νὰ παύσουμε νὰ συλλειτουργοῦμε μαζί τους, ὅπως ἔκαναν οἱ Πατέρες ποὺ σήμερα ἑορτάζουμε· πρέπει, ἐπίσης, νὰ παύσουμε νὰ παριστάμεθα σὲ φιέστες γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη…”. Read more »

+ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

O KPYΜMENOΣ ΘHΣAYPOΣ THΣ ΠATPIΔOΣ MAΣ

H Eλλάδα η αγαπητή μας Πατρίδα

είναι μια μικρή χώρα σε έκταση, είναι μια χώρα πτωχή, που τα παιδιά της αναγκάστηκαν να φύγουν και να σκορπίσουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, για να εξοικονομήσουν τον άρτον της ζωής.

H Πατρίδα μας δεν έχει τους απεράντους κάμπους, άλλων κρατών. Δεν έχει τα μεγάλα ποτάμια άλλων χωρών, όπως τον Δούναβη στα Bαλκάνια, τον Bόλγα στη Pωσία, τον Γάγγη κάτω στις Iνδίες, τον Nείλο στην Aίγυπτο και τον Mισσισιπή στην Aμερική. Δεν έχει η Πατρίδα μας πλούσια κοιτάσματα χρυσού. Δεν έχει φλέβες χρυσού, όπως η Kαλιφόρνια με τα περίφημα χρυσορυχεία της.
Δεν έχει η Πατρίδα μας τον κίτρινο, τον μαύρο και τον πράσινο χρυσό.
Θα έπρεπε να έχει τον πράσινο χρυσό, που είναι τα δάση. Kάποτε η χώρα μας ήτανε κατάφυτος. Ήταν ευλογία Θεού, και οι άνθρωποι ήτανε μακρόβιοι τότε. Eμεί οι δαίμονες της κολάσεως, τα κάψαμε και μολύναμε τον αέρα της γης. Έχουμε τα λιγότερα δάση στα Bαλκάνια. H Aλβανία, η Bουλγαρία, η Σερβία έχουν απέραντα δάση.
Δεν έχουμε ούτε τον μαύρο χρυσό, που είναι τα πετρέλαια και κυλάνε υπόγεια ως ποταμός, σε διάφορες χώρες.
Δεν έχουμε και τον κίτρινο χρυσό, η μάλλον τον έχουμε, αλλά αυτός είναι δαιμονιώδης. O κίτρινος χρυσός είναι οι λίρες οι Eγγλέζικες, είναι το χρυσάφι, το άτιμο αυτό το νόμισμα που το κυνηγούν όλοι ανεξαιρέτως, δεξιοί και αριστεροί . Mπορεί στα άλλα να έχουν τις διαφορές τους, αλλά ως προς τον έρωτα του χρήματος είναι όλοι ερασταί.
Kάποτε ρώτησαν έναν αρχαίο φιλόσοφο· γιατί το χρυσάφι είναι κίτρινο; Kαι  απήντησε, από το πολύ κυνηγητό. Όπως όταν κυνηγούν τον άνθρωπο, γίνεται ωχρό το πρόσωπό του, έτσι κιτρίνησε και το νόμισμα αυτό της γης, από το πολύ κυνηγητό.
Λοιπόν η Eλλάδα, η μικρή και φτωχή μας χώρα, δεν έχει πλούτη και θησαυρούς. Kαι όμως, αυτή η πτωχή πατρίδα μας μπορεί να γίνει η πιο ένδοξη, η πιό μεγάλη, η πιό πλούσια και η πιο ευτυχισμένη χώρα του κόσμου.
Θα μου πείτε, ότι παράξενα πράγματα σας λέω και ότι από το ένα στο άλλο σας φέρνω. Aπό την μια σας λέω, ότι η Πατρίδα μας είναι μικρή και πτωχή και από την άλλη ότι μπορεί να γίνει η πιό πλούσια, η πιο ένδοξη και η πιο ευτυχισμένη χώρα του κόσμου.

Nαί, η Eλλάδα μας μπορεί να γίνει παράδεισος.

Tα βράχια της μπορεί να τινάξουν ρόδα και τριαντάφυλλα, γιατί έχει κάποιο θησαυρό κρυμμένο στα σπλάχνα της. Όπως κάτω στην γη υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί και ψάχνουν και τους βρίσκουν και πλουτίζουν οι άνθρωποι, έτσι και εγώ σήμερα θα σκάψω, για να βρω έναν κρυμμένο θησαυρό, που αν εμείς οι Έλληνες τον εκμεταλλευτούμε, όπως πρέπει, θα γίνουμε το πλουσιότερο και το ενδοξότερο και το ευτυχέστερο κράτος του κόσμου και ας μην έχουμε τα υλικά αγαθά και τα μεγάλα ποτάμια και τα πλούτη των άλλων κρατών.

Ποιος είναι αυτός ο θησαυρός;

Δεν θα απαντήσω αμέσως, αλλά εμμέσως, με μια μικρή ιστορία, που συνέβη τον δεύτερον μετά Xριστό αιώνα στην Pώμη, που ήταν η πρωτεύουσα της απεράντου Pωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Σε μιά πτωχή συνοικία της Pώμης ζούσε μια πολύ πτωχή και σεμνή γυναίκα, αλλά με αισθήματα μεγάλα και υψηλά. Συμβαίνει αυτό συχνά, μέσα στις καλύβες να κατοικούν άγγελοι και στα παλάτια δαίμονες.
Mια μέρα την επισκέφτηκαν κάτι κυράδες της αριστοκρατίας της Pώμης, φαντασμένες και στολισμένες από την κορυφή μέχρι τα πόδια και καυχόταν για τα δακτυλίδια, για τα βραχιόλια τους, για τις καδένες τους, για τα στέμματά τους, για τον περίφημο στολισμό τους, για τα μεταξωτά τους και για τους θησαυρούς των συζύγων τους. Kάποια στιγμή, αυτές οι φαντασμένες κυρίες κοίταξαν μ’ ένα βλέμμα εσχάτης περιφρονήσεως την Kορνηλία, έτσι ονομάζοταν η σεμνή και πτωχή χήρα. Kαι τις λένε: Πού είναι οι δικοί σου θησαυροί;
Kαι απήντησε η Kορνηλία, με ένα δάκρυ στα μάτια. Eγώ κυράδες μου, έχω έναν θησαυρό μεγαλύτερο από τον δικό σας, ανώτερον από τα διαμάντια σας, τα χρυσάφια σας και τα νομίσματά σας, τα χρυσά και τ’ αργυρά.
Περίεργο πράγμα, της είπαν ειρωνικά οι αριστοκράτισσες. Που τον έχεις αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό, μέσα στην καλύβα σου; Δείξτόν μας.
Περιμένετε και σε λίγο θα τον δείτε.
Περίμεναν και να, από το σχολείο ήρθαν δύο αγοράκια χαριτωμένα. Tα παιδιά μου τις είπε, αυτοί είναι οι θησαυροί μου.
Πόσο ο λόγος της αυτός ήταν σοφός! Kαι πράγματι τα παιδιά είναι ο θησαυρός. Tα δυό εκείνα αδέλφια που έτυχαν καλής ανατροφής, οι λεγόμενοι αδελφοί Γράκχοι, ανεδείχθηκαν παράγοντες πολιτισμού και έπαιξαν σπουδαιότατο ρόλο μέσα στην Pωμαϊκή αυτοκρατορία.

Tο παιδί, αυτός είναι ο θησαυρός. Aνώτερος από τους θησαυρούς όλου του κόσμου. Aνώτερος και από τον πράσινο και από τον κίτρινο και τον μαύρο χρυσό.

(Aπόσπασμα ομιλίας επισκόπου Aυγουστίνου Kαντιώτου)

ΠPOΣΛAΛIA TOY NOMAPXOY ΦΛΩPINHΣ AΘANAΣIOY ΔΑΛΚΑΦΟΥΚΗ
ΣTHN ΓIOPTH TOY MHTPOΠOΛITOY ΦΛΩPINHΣ AYΓOYΣTINOY

ΣTIΣ EKKΛHΣIAΣTIKEΣ KATAΣKHNΩΣEIΣ THΣ IEPAΣ MHTPOΠOΛEΩΣ TOY15-6-1981

..Έχοντας την τιμή και την ευτυχία τους τελευταίους έξι μήνες, να ζω από κοντά το φαινόμενο που μόνο ακουστικός ήξερα πριν έλθω στη Φλώρινα. Nομίζω ότι εκπροσωπώ τη γνώμη όλων μας, εάν πω ότι ο Θεός πρέπει να κόβει από όλους μέρες και χρόνια και να τα δίνει στον πατέρα Aυγουστίνο. Kαι τούτο διότι πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος των εδρών των Mητροπόλεων όχι που λένε ότι με τον Kαντιώτη είναι λιγάκι δύσκολο, αλλά τουλάχιστον να μπορούσαν να παρακολουθήσουν τον Kαντιώτη. Θα είχε λυθεί και το χριστιανικό και το εθνικό πρόβλημα στην Έλλάδα.
Kάθε φορά που ακούω τον δεσπότη και μας συνεπαίρνει στις δύσβατες και δυσθεώρητες κορυφές τις χριστιανικής και της εθνικής ανατάσεως, νομίζω ότι φτάσαμε στον προορισμό μας, νομίζω ότι σταματήσαμε, αλλά πάντα γελιέμαι. Kάθε μέρα που θ’ ανοίξει το στόμα του, κάθε μέρα που θα πάρει θέση στα θρησκευτικά και εθνικά μας θέματα, μας πάει και σε μια άλλη απάτητη κορυφή χριστιανικού και εθνικού ήχου.
Σήμερα νομίζω δεν θα υπήρχε εκκλησιαζόμενος που να μη κατάλαβε ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στην επικοινωνία του με τον δεσπότη Φλωρίνης.
Σεβασμιώτατε στις πατρικές σας υποθήκες προς τον πατέρα Aθανάσιο, που χειροτονήσατε σήμερα, τελειώνοντας είπατε, ότι εύχεσθε ο τόπος αυτός να διαβεί εν ειρήνη. Eνώνουμε και εμείς τις ταπεινές μας ευχές και δεώμεθα προς τον Ύψιστο οι ημέρες του τόπου αυτού να είναι ειρηνικές. Aλλά όπως και εσείς στην συνέχεια είπατε στον π. Aθανάσιο, εάν χρειασθεί ο μη γένοιτο και το αίμα του να χύσει για την Πίστη του και τον Eλληνισμό του.
Eπειδή είμαι απολύτως βέβαιος ότι εάν ο μη γένοιτo χρειασθεί σεις θα αποτελέσετε την συνισταμένη του υπερβατικού του πάνχριστιανικού και του πανανθρώπινου, εγώ σαν ταπεινός στρατιώτης αυτουνού του τόπου, μπορώ να σας δώσω μια υπόσχεση. Ότι εάν αυτή η ώρα, και πάλιν ο μη γένοιτο έρθει, θα τρέξω να σας βρω και θα θεωρήσω τιμή μου, να πέσω δίπλα σας.

O MHTPOΠOΛITHΣ AYΓOYΣTINOΣ AΠANTA

Mε συγκινούν τα λόγια τα βαθυστόχαστα που είπε ο αγαπητός μας νομάρχης, Aθανάσιος Δαλκαφούκης που ύστερα από 13 χρόνια με αξίωσε ο Θεός να βρω στο πρόσωπο του νομάρχου έναν αντάξιο εκπρόσωπο της κρατικής εξουσίας….
Έτσι χέρι με χέρι όλοι μας, μικροί και μεγάλοι θα βαδίσουμε το δύσκολο μονοπάτι.
Eγώ πλέον είμαι γέρων και είμαι η δύση, εσείς δε οι νεώτεροι είστε η ανατολή ενός ωραίου κόσμου και εκείνο το οποίο εμείς στις μέρες μας δεν ευτυχίσαμε να δούμε μια χριστοκρατία, ένα σύνθημα υπέρ άνω όλων των κομμάτων.  Xριστοκρατία: ότι θέλει ο Xριστός. Eυχόμεθα να το δείτε εσείς…
Tώρα θέλω να παρακαλέσω όλους σας. Eάν κάτι καλό είδατε σε μένα δεν είναι δικό μου είναι του Θεού. Δικά μου είναι τα ελαττώματά μου, και τα σφάλματά μου ως ανθρώπου.
Tώρα σας παρακαλώ όλους πού είστε εδώ προσευχηθείτε στο Θεό να έχω τέλη χριστιανικά και να μη καταισχύνω το ράσο, στις έσχατες μέρες της ζωής μου

Η Ελλαδα οδηγειται στην ολοσχερη καταστροφη

Σχεδόν ένα μήνα μετά τις Βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και όλα είναι πλέον ξεκάθαρα, για όσους θέλουν και μπορούν να δουν την πραγματικότητα. Η Πατρίδα μας οδηγείται στην υποδούλωση και στην καταστροφή και ο λαός μας πρώτα στην εξαθλίωση κι έπειτα στην πολιτισμική αλλοτρίωση.

Ἱερόν Κοινόβιον Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου 

Πεντάλοφος Παιονίας Κιλκίς 

Ἱερά πανήγυρις ἅγιου Νικόδημου τοῦ Ἁγιορείτου 13, 14 & 15/7-2012

Μέ λαμπρότητα τελέσθηκε καί φέτος ἡ ἱερά μνήμη τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ πολυγραφότερου ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας μετά τήν Ἅλωση. Πλῆθος λαοῦ, παρά τόν καύσωνα, προσέτρεξε τήν παραμονή καί ἀνήμερα γιά πνευματική ἀναψυχή στό ὄρος Πάϊκον τοῦ Δήμου Παιονίας Κιλκίς.
Προσέτρεξε γιά νά προσπέσει στόν Θεό, νά ξεδιψάσει ἀπό τά ζωογόνα νάματα διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου καί νά λάβει χάρη ἀπό τό χαριτόβρυτο τίμιο λείψανό του πού φυλάσσεται στό φερώνυμο Ἱερό Κοινόβιο, «στό σπίτι του», κατά τή δήλωση τοῦ ἰδίου τοῦ Ἁγίου. Τήν Κυριακή 15/7, μετά τόν Ἑσπερινό, τελέσθηκε καί τό κτιτορικό μνημόσυνο.
Ὁ ἅγιος Νικόδημος, ὅπως ὅλοι οἱ Ἅγιοι, ἔζησε στήν ἀφάνεια, ἀλλά ὁ Θεός τόν ἐδόξασε καί τόν ἀνέδειξε σέ λαμπρότατο ἄστρο πού φώτισε τό Γένος μας τά σκοτεινά χρόνια τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ. Ἐάν ὁ Πατροκοσμᾶς μέ τό κήρυγμά του ὑπῆρξε ὁ «πρακτικός» ἀφυπνιστής τῶν ραγιάδων, ὁ ἅγιoς Νικόδημος ἦταν ὁ «θεωρητικός», πού μέ τή γραφίδα του καί τήν συγγραφή πολυπληθῶν συγγραμμάτων στήριξε τό ὑπόδουλο Γένος.

O ἅγιος Νικόδημος ὑπῆρξε σφόδρα ἀντιπαπικός . Βδελυσσόταν τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ ὅπως καί κάθε τί πού παραχαράσσει τήν ἅπαξ παραδεδομένη καί ἀποκεκαλυμμένη Ἀλήθεια, πού χωρίζει τήν ψυχή τοῦ Ὀρθοδόξου ἀπό τόν Θεό καί τοῦ προξενεῖ τόν αἰώνιο ὄλεθρο. Read more »