Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for Νοεμβρίου, 2012

«ΚΥΡΙΑΚΗ» Συντομα κηρυγματα Μηνος Νοεμβριου σε pdf

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 8th, 2012 | filed Filed under: «KΥΡΙΑΚΗ» (Συντομο κηρυγμα) σε pdf

«ΚΥΡΙΑΚΗ»

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (σε pdf)

Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

 –

  Πατήστε εδώ: ΕΟΡΤΗ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ φ.1785

  Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΈΛΩΝ

 

 Πατήστε εδώ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ 30 Νοεμβριου φ. 1789

ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

 

_

Η ΑΦΡΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΟΥ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 8th, 2012 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 12,16-21· 14,35)

 

Η ΑΦΡΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΟΥ

«Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς» (Ψαλμ. 23,1)

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἕνας κα­θρέφτης, στὸν ὁποῖον, ἐὰν κοιτάξουμε μὲ προσοχή, θὰ δοῦμε τὸν ἄθλιο ἑαυτό μας, τὶς κακίες καὶ τὰ πάθη ποὺ ἔχουμε. Στὸ σημερινὸ δὲ εὐαγγέλιο βλέπουμε ἕνα ἀπὸ τὰ φοβερώτε­ρα ἐλαττώματα. Ὀνομάζεται πλεονεξία. Πλεονεξία εἶνε τὸ νὰ μὴ εὐχαριστῆται κανεὶς σ’ αὐτὰ ποὺ ἔχει, ἀλλὰ νὰ ζητῇ ὅλο καὶ περισσό­τερα καὶ ποτέ νὰ μὴ λέῃ «Δόξα σοι, ὁ Θεός». Εἶνε μιὰ ἐκδήλωσις τοῦ ἀτομιστικοῦ καὶ ἐγωϊστικοῦ πνεύματος. Στὴ σημερινὴ παραβολὴ βλέπουμε τὴν εἰκόνα τοῦ πλεονέκτου.

* * *

Τί μᾶς λέει; Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πλούσι­ος γεωκτήμων. Εἶχε πολλὰ ὑ­ποστατικά, χωράφια, ἀμπέλια, ἐλαιοστάσια, κήπους μὲ ὀ­πωροφόρα δέν­τρα. Κατεῖχε μεγάλη ἔκτασι γῆς. Ἦ­ταν ἆραγε εὐ­τυχι­σμένος; Ὅπως δείχνει ἡ συνέχεια, ὄχι. Μιὰ χρονιὰ ἦρθε μεγάλη εὐφορία. Τὰ χωράφια ἔδωσαν πολὺ καρπό. Τὰ δέν­τρα λύγιζαν ἀπ’ τὸ βάρος. Τί ἔπρεπε κι αὐτὸς νὰ πῇ; Νὰ πῇ «Δόξα σοι, ὁ Θεός», νὰ πῇ ἕνα «εὐ­χαριστῶ». Τὸ εἶπε; Δὲν τὸ εἶπε. Ὅταν εἶδε αὐ­τὴ τὴν ἔκτακτο ἐσοδεία μπῆκε σὲ μεγάλη συλλογή. Πήγαινε νὰ κοιμηθῇ τὴ νύχτα καὶ δὲν τὸν ἔπιανε ὕπνος. Τὸν ἀπασχολοῦσε ἕνα πρόβλημα, ποὺ εὔκολα μποροῦσε νὰ λυθῇ, ἀλλὰ ἡ πλεονεξία τὸ ἔκανε δυσεπίλυτο.
Ποιό ἦταν τὸ πρόβλημα. «Τί νὰ κάνω», λέει, «ποὺ δὲν ἔχω ποῦ νὰ συνάξω τὰ ἀγαθά μου;» (Λουκ. 12,17). «Τί νὰ κάνω;»! Νὰ τὸ λέῃ ὁ φτωχὸς ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει ψωμὶ νὰ φάῃ, νὰ τὸ λέῃ ὁ πολύτε­κνος πατέρας ποὺ σκέπτεται πῶς θ’ ἀποκαταστήσῃ τὰ παιδιά του, νὰ τὸ λέῃ ἡ χήρα ποὺ παλεύει μὲ τόσα προβλήματα, νὰ τὸ λέῃ τὸ ὀρφανὸ ποὺ ἔμεινε ἔρημο; Τὸ λέει αὐτός! Ἐπὶ τέλους, ἀφοῦ βασάνισε τὸ μυαλό του, βρῆκε λύσι. Ποιά λύσι; Νὰ γκρεμί­σῃ τὶς ἀ­ποθῆκες του καὶ νὰ χτίσῃ μεγαλύτερες. Ἀφοῦ συλλέξω ἐκεῖ τοὺς καρπούς, σκεπτόταν, θὰ πῶ· «Ψυχή μου, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου φάγε, πίε, εὐφραίνου» (ἔ.ἀ. 12,19). Αὐτὰ σκεπτόταν, αὐτὸς ἦταν.
Ὁ κόσμος θὰ τὸν θεωροῦσε ἔξυπνο. Ἀλλὰ ἄλλη ἡ γλῶσσα τοῦ κόσμου, ἄλλη τοῦ Εὐ­αγγε­λίου. Ἂς φαινόταν προνοητικὸς καὶ δημιουργικός· ὁ Κύριος λέει, ὅτι δὲν εἶχε μυαλὸ κουκούτσι, τὸν ὀ­νομάζει «ἄφρονα» (ἔ.ἀ. 12,20). Γιατί τὸν ὀνομάζει ἄφρονα; Προσέξτε.
⃝ Ἀκούσατε τί λέει· «Τὰ γενήμα­τά μου», «τὰ ἀ­γαθά μου» (ἔ.ἀ. 12,18). Πόσο ἁμαρτωλὸ ἐκεῖνο τὸ «μου»! Αὐτὸ θὰ μᾶς φάῃ. Ἦταν δικά του; Πρῶτα-πρῶτα ὁ σπόρος. Μέσα του κλείνει τε­ραστία δύναμι ἀναπαραγωγῆς. Ποιός τοῦ ἔ­δω­σε τὴ δύναμι αὐτή; Χίλιοι γεωπόνοι καὶ ἄλλοι ἐπιστήμονες νὰ μαζευτοῦν, ἕνα σπόρο δὲ μπο­ροῦν νὰ κάνουν. Ὁ σπόρος λοιπὸν ποὺ ἔσπειρε ὁ πλούσιος δὲν ἦταν δικός του. Ἔπει­τα τὸ χῶμα. Γιὰ νὰ φυτρώσῃ ὁ σπόρος, θέλει χῶμα. Τί εἶνε τὸ χῶμα; Ἄλλο πάλι μυστήριο. Τὸ χῶμα ποὺ πατοῦμε ἔχει τεραστία δύναμι. Χιλιάδες τώρα χρόνια βλαστάνει, φυτρώνει συνεχῶς. Εἶνε γόνιμο, νά ἡ ἀξία του. Πάρτε δυὸ γλάστρες, μία γεμάτη χρυσάφι καὶ μία γε­μάτη χῶμα, καὶ σπείρετε σπόρο· τὸ χρυσάφι δὲ φυτρώνει, εἶ­νε στεῖρο, ἐνῷ τὸ χῶμα εἶνε εὐ­λογημένο· βγάζει δέν­τρα, καρπούς, ἄνθη. Ποιός τὸ ἔκανε; Ὁ σπόρος λοιπὸν τοῦ Θεοῦ, τὸ χῶμα τοῦ Θε­οῦ. Ἀλλὰ γιὰ νὰ φυτρώσῃ ὁ σπόρος στὸ χῶ­μα θέλει καὶ νερό. Ἂν ὁ οὐρανὸς δὲ βρέ­­ξῃ, ξεράθη­καν τὰ πάντα. Ἀπαραίτητος εἶ­νε καὶ ὁ ἥλιος· χω­ρὶς τὶς ἀκτῖνες του τίποτα δὲν εὐ­δοκιμεῖ. Μὲ λίγα λόγια, ὅλα τοῦ Θεοῦ εἶνε. Ἐν τούτοις ὁ πλούσιος λέει «τὰ ἀγαθά μου». Δὲν εἶνε δικά σου, κύριε. Δὲν ἄκουσες ποτὲ τὸ λόγο «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐ­τῆς» (Ψαλμ. 23,1); Τοῦ Κυρίου εἶνε καὶ ἡ γῆ καὶ ὅ­λα τὰ ἀγαθά της. Δὲν εἶσαι ἰδιοκτήτης, μόνο διαχειριστής.
Εἶνε ὅμως ἀνόητος κι ἀπὸ ἄλλης πλευ­ρᾶς. «Θὰ γκρεμίσω», λέει, «τὶς ἀποθῆ­κες μου, θὰ κάνω καινούργιες καὶ θὰ μαζέψω ἐκεῖ τὰ ἀγαθά μου». Ζητοῦσε ἀποθῆκες. Μὰ ὑπῆρχαν. Δὲν τὸ λέω ἐγώ, τὸ λέει ὁ Μέγας Βασίλειος. Ποιές εἶνε οἱ ἀποθῆκες; Τὰ στομάχια τῶν πεινασμέ­νων! Δὲν σκέφθηκε ὅτι δίνοντας στοὺς φτωχοὺς ἀποθηκεύει στοὺς οὐρανούς. Γι’ αὐτὸ εἶνε «ἄφρων».
Εἶνε ἀνόητος ἀκόμα, διότι ὑπολόγιζε πὼς θὰ ζήσῃ «ἔτη πολλά» (ἔ.ἀ. 12,19). Ἔζησε; Οὔτε μιὰ νύχτα. Ἔκανε «λογαριασμὸ χωρὶς τὸν ξενοδό­­χο». Ποιός εἶνε ὁ «ξενο­δόχος»; Ὁ χάρος! Ἐ­κεῖ ποὺ ἔκανε σχέδια, ἀκούει· Ἔλα ἐδῶ, κι οὔ­­­τε δευτερόλεπτο ἀναβολή!… Τί εἶνε ὁ ἄν­θρω­πος; Μιὰ σταγόνα αἷμα στὸν ἐγκέφαλο καὶ γίνεται φυτό. Ἀνόητε, «ἄφρον»!…
Ὥστε λοιπὸν ἡ πλεονεξία ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἀ­να­λύσει της εἶνε ἀφροσύνη. Ἐν τούτοις ὁ ἄν­θρωπος δὲν συνετίζεται, δὲν λέει ποτέ «φτάνει». Ἡ θάλασσα μπορεῖ νὰ πῇ στὰ ποτάμια «Φτάνει πιὰ τὸ νερό σας», ὁ χάρος μπορεῖ νὰ πῇ στοὺς νεκροὺς «Φτάνει πιά, χόρτασα ἀπὸ πτώματα»· ὁ πλεονέκτης ὅμως δὲν τὸ λέει. Ἔκανε ἕνα ἑκατομμύριο; ζητάει δύο· ἔκανε δύο; ζητάει τέσσερα, πέντε, δέκα, εἴκοσι ἑκατομμύρια… Φοβερὸ τὸ πάθος· «ῥίζα πάντων τῶν κακῶν εἶνε ἡ φιλαργυρία» (Α΄ Τιμ. 6,10). Κάνει δυστυχῆ τὸν ἑαυτό του. Ὑπενθυμίζει κάποιον ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους, ποὺ παρακάλεσε, λένε, τοὺς θεούς, ὅ,τι ἀγγίζει νὰ γίνεται χρυ­σάφι, καὶ τὸν ἄκουσαν· ἄγγιξε πέτρες, δέντρα, λουλούδια…, ὅλα ἔγιναν χρυσᾶ. Ὅταν ὅμως στὸ σπίτι κάθησε στὸ τραπέζι, ἔγιναν χρυσᾶ καὶ τὸ πιάτο καὶ τὸ φαγητὸ καὶ τὸ ψωμί· ἔτσι δὲν εἶχε τί νὰ φάῃ, καὶ πέθανε ἀπὸ τὴν πεῖνα. Φάε, λοιπόν, χρυσάφι! Μῦθος εἶνε αὐτός, ἀλλὰ διδάσκει σὲ τί παγίδα πέφτει ὁ πλεονέκτης.
Ἡ πλεονεξία, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄτομα, ἀπειλεῖ τὰ ἔθνη καὶ τὴν κοινωνία σήμερα. Καὶ ἡ μικρή μας πατρίδα κινδυνεύει. Τὸ ἔθνος μας ἦταν πτωχό, δὲν εἶχε ἐπάρκεια. Σιτάρι φέρναμε ἀπ’ ἔξω, ἀπὸ τὴ ῾Ρωσία καὶ τὴν Ἀμερική. ῾Ρύζι ―θυ­μοῦμαι στὰ χρόνια τὰ δικά μας― δὲν ὑ­πῆρχε οὔτε μιὰ φούχτα, οὔτε γιὰ φάρμακο. Τώρα, δό­ξα τῷ Θεῷ, ὄχι μόνο γίναμε αὐτάρ­κεις ἀλ­λὰ ἔχουμε καὶ πλεόνασμα. Ἂς εἶνε καλὰ οἱ γε­ωρ­γοὶ τῆς ὑπαίθρου μας ἀλλὰ καὶ οἱ ἀδελφοί μας οἱ ἐργατικώτατοι πρόσφυγες, ποὺ ἔ­διωξε ὁ Κεμὰλ ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία. Ὅλοι αὐ­τοὶ δούλεψαν σὰν μιὰ οἰκογένεια, καὶ οἱ πέτρες ἀκόμα καλλιεργήθηκαν καὶ καρποφόρησαν. Τώρα ὅμως τί κάνουμε οἱ ἄφρονες· πετοῦ­με ῥοδάκινα, μῆλα καὶ ἄλλους καρποὺς στὶς χωματερές. Θεέ μου, τί ἔγκλημα! Ἔχουμε τόσο ἐμπορικὸ στόλο· μπορούσαμε νὰ φορτώσου­­με δέκα καράβια καὶ νὰ τὰ πᾶμε στὶς χῶ­ρες ποὺ πεινᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι. Δὲν τὸ κάνουμε οἱ πλεονέκται καὶ ἄφρονες. Καὶ ἄφρων πλεονέκτης εἶνε ὁλόκληρος ἡ Εὐ­ρώπη, αὐτὴ ἡ ΕΟΚ, ποὺ ἐπιβάλλει νὰ ξερριζωθοῦν ἀμπέλια καὶ ἐλαιοστάσια στὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ μποροῦν αὐτοὶ νὰ πωλοῦν σὲ μεγά­λες τιμὲς τὰ προϊόντα τους. Δὲν θὰ ἐπεκτα­θῶ ἐπ’ αὐτοῦ. Περιμένουν πολλὰ ὡρισμένοι ἀπὸ τὴν ΕΟΚ, ἐγὼ δὲν περιμένω. Εἶνε συνασπισμὸς συμφεροντολόγων, «ἑταιρεία λεόντων» ὅπως τὴν ὠνόμασε κάποιος πολιτικός. Καὶ ἂν μπῇ καὶ ἡ Τουρκία μέσα, ὤχ ὤχ, γράψε ἀλλοίμονο!…

* * *

Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε αἰώνιο, ἀγαπητοί μου. Ἰδού ἡ εἰκόνα τῆς πλεονεξίας ποὺ μᾶς δίδει. Καὶ τὸ φάρμακο ποὺ συνιστᾷ ποιό εἶνε;
Τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε· Νὰ εἶσαι ὀ­λιγαρκής, ἐργατικός, δίκαιος, σπλαχνικός. Ἀρκέσου στὰ λίγα, τὰ ἀπαραίτητα, στὸν «ἄρ­τον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον» (Ματθ. 6,11). Οἱ ἀνάγ­κες τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶνε πολλές· πέντε – δέ­κα τὸ πολύ. Τώρα ὁ ἄφρων ἄνθρωπος τῆς κα­ταναλωτικῆς κοινωνίας ἐπλήθυνε τὶς ἀ­νάγκες του σὲ χιλιάδες. Οἱ περισσότερες εἶ­νε περιττὰ ἢ καὶ ἐπιβλαβῆ πράγματα, ὅπως λ.χ. τὸ τσιγάρο. Ἂν λείψουν τὰ περιττά, ὁ μικρὸς πλανήτης μας εἶνε ἐφωδιασμένος ἀ­πὸ τὸν Δη­μιουργὸ μὲ τόσα πλούτη, ποὺ ἂν καλ­λιεργηθῇ σωστὰ μπορεῖ νὰ θρέψῃ πέντε φορὲς περισσότερο πληθυσμό. Πότε; ὅταν μαζὶ μὲ τὴν ὀλι­γάρκεια ὑπάρχῃ ἀνιδιοτέλεια καὶ δικαιοσύνη, ὅταν πάψῃ τὸ «σὸν» καὶ τὸ «ἐμόν», ὅταν ἡ γῆ δὲν ἀνήκῃ πλέον στὸν ἄλφα καὶ στὸν βῆτα ἀλ­λὰ στὸ Θεὸ κατὰ τὸ «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς», ὅταν ὑπάρχῃ δικαία κατανο­μή, ὅταν τὸ περίσσευμα τοῦ ἑνὸς πηγαίνῃ στὸ ὑ­στέρημα τοῦ ἄλλου, ὅπως λέει ὁ ποιητής· «αὐ­τὸ ποὺ περισσεύει, εἶνε τῆς χήρας, τοῦ ὀρφανοῦ, καὶ μὴν τὸ σπαταλᾶτε».
Κ’ ἐμεῖς νὰ πολεμήσουμε μέσα στὴν καρδιά μας τὴν πλεονεξία. Ὁ σατανᾶς λέει· Ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό σου, τίποτα γιὰ τὸν ἄλλον. Ὁ Χριστὸς λέει· Ὅλα γιὰ τὸν ἄλλον!
Ἡ λύσις τῶν προβλημάτων ποὺ τυραννοῦν τὴν ἀνθρωπότητα εἶνε μέσα στὴ Γραφή. Τὰ εἶπε ὁ Χριστός. Τὰ ἐφαρμόζουμε; παράδεισος θὰ γίνῃ ἡ γῆ! Δὲν τὰ ἐφαρμόζουμε; κόλασις θὰ γίνῃ ἡ γῆ. Καὶ γίνεται κόλασις, ἀφοῦ ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ φτωχοί, ἄρ­χοντες καὶ ἀρχόμενοι, φύγαμε μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε τὸ χρυσὸ κλειδί, μὲ τὸ ὁποῖο λύνονται τὰ ἀτομικά, τὰ οἰκογενειακά, τὰ ἐθνικά, τὰ παγκόσμια προβλήματα· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου,  ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγίου  Κωνσταντίνου & Ἑλένης Ἀμυνταίου 19-11-1989)

ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΣΗΜΕΡΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 8th, 2012 | filed Filed under: ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ
____

____

ΔΙΩΓΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ

__

1. Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ 2. IΣTOPIA ΤΗΣ KOZANHΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 8th, 2012 | filed Filed under: IΣTOPIA KOZANHΣ, VIDEO p. AYGOYST.

Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

___

_____

EKΠOMΠH «ΠΡΟΓΟΝΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ»

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΑ 100ΧΡΟΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΙΣ 9,30 μ.μ. ΣΤΟ FLASH TV (αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων).

ΖΩΝΤΑΝΑ, ΜΕΣΩ ΙΝΤΕΡΝΕΤ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, στο·  www.flash-tv.gr

Δημοσιεύουμε την νέα σειρά για την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΕΚΠΟΜΠΗ 1η

_________

 

__________

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΨΑΧΝΟΥΝ;

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 7th, 2012 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

__

ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΟ ΚΑΙ Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΟΥ

Το λουλούδι… (Και πόσα άλλα έχει ο μαχτσές!)

Ο Κρίτων Αρσένης και η… άπειρη βλακεία κατά Αϊνστάιν

11/16/2012 – 11:02

 Ποιος φανταζόταν ποτέ ότι ο άνθρωπος αυτός θα γινόταν ευρωβουλευτής. Και όμως έγινε. Επελέγη από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εκπροσωπήσει την χώρα μας στην Ευρωβουλή και να λαμβάνει κάθε μήνα έναν μισθό των 20.000 ευρω στην τσέπη του.Είναι ο γιός της Μάνας του ,όπως λέμε ο Γιώργος (ο γιός του Πατέρα του).Πάμε παρακάτω:.

Ο Κρίτων είναι γιος της Μαρίας Αρσένη η οποία διατέλεσε νομάρχης Πιερίας επί ΠΑΣΟΚ την δεκαετία του 1980 και κατόπιν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ πάλι στην Πιερία. (μήπως η λέξη οικογενειοκρατία σάς θυμίζει κάτι;). Επί της ουσίας δηλαδή είναι ένα παιδί ευκατάστατης οικογένειας.

Η δράση του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από τις… φάλαινες και τα άλλα κητώδη. Πριν από λίγα 24ωρα ο ευρωβουλευτής με τις οικολογικές ανησυχίες εμμέσως εισηγήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παγώσουν οι σεισμικές έρευνες για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στο Αιγαίο καθώς όπως είπε τρομάζουν οι φάλαινες…

Ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης έγινε έξαλλος το μόλις πληροφορήθηκε. Του απάντησε: «Ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κ. Κρίτων Αρσένης να είναι σίγουρος ότι τα θαλάσσια κήτη του Ιονίου κινδυνεύουν λιγότερο από τις σεισμικές έρευνες, απ´ ό,τι κινδυνεύουν οι κάτοικοι αυτής της χώρας από ορισμένες πρωτοβουλίες Ελλήνων ευρωβουλευτών».

Από ό,τι φαντάζομαι όταν παίρνεις τον μήνα 20.000 ευρω λίγο σε ενδιαφέρει τι γίνεται 3.000 μίλια μακριά από τις ωραίες Βρυξέλλες. Προσέξτε λοιπόν. Ο άνθρωπος αυτός προφανώς δεν έχει καταλάβει τι γίνεται στην Ελλάδα. Ίσως ποτέ να μην έχει αναρωτηθεί εάν ο κόσμος πεινάει, εάν έχει δουλειά, εάν η τρόικα βάζει συνέχεια νέους φόρους. Αυτός το βιολί του.

Προσέξτε με τι ασχολείται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (μια μάτια στο site που έχει θα σας πείσει):

• Κάνει προτάσεις που βελτιώνουν την εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020
• Αναδεικνύει τις αρνητικές επιπτώσεις της αλιείας στα βαθιά νερά των ωκεανών
• θεωρεί ότι οι τράπεζες σπόρων είναι ανεπαρκείς για την διατήρηση των απειλούμενων φυτών
• εξηγεί τον ρόλο των πλυντηρίων ρούχων στη ρύπανση των ωκεανών και το θέτει υπόψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
• γράφει για την εξαγωγή άγριας όρκας από τις Κάτω Χώρες σε ισπανικό θεματικό πάρκο
• ασχολείται με το Βόειο κρέας και την αποδάσωση του Αμαζονίου

PS: «Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος». Άλμπερτ Αϊνστάιν…

[Του Γ. Δημητρομανωλάκη από protothema.gr]

Αν βρισκοταν καποιος για να πληρωσει το χρεος της Ελλαδος,

δεν θα τον άφηναν να το κάνει τα λυσασμένα σκυλιά της παγκοσμιοποίησης

____

Είναι απίθανο να υπάρχει έλληνας πατριώτης που να διαθέτει 600 δις για να εξαγοράσει το δημόσιο χρέος και να σώσει την Eλλάδα από τ’ αρπακτικά τσακάλια των σκοτεινών δυνάμεων, αλλά δεν είναι αδύνατο. Η Ελλάδα έχει πολλούς εθνικούς ευεργέτας, που την έσωσαν σε δύσκολες στιγμές. Oμως είναι πιο απίθανο να υπάρχει πατριώτης πολιτικός, που να είναι έτοιμος να θυσιαστεί για την Πατρίδα. Το ξεφτιλισμένο κόμμα του, που βυθίζεται  στο χάος και στην ανυποληψία το έχει πάνω από τον Θεό και την  πατρίδα του.

Εμφανίστηκε μια αξιόλογη ομάδα ανθρώπων που λέει· οτι έχει την δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος. Γιατί κανένας από τους πολιτικούς μας δεν τους ακούει, γιατί δεν το ψάχνει; γιατί δεν απαντά στις προκλήσεις των; γιατί δεν τους τιμωρεί αν είναι ψεύτες;

 Κωφεύουν, γιατι είναι πολιτικοί της δεκάρας.  Είναι  εξαρτημένοι από μασονικές στοές και λέσχες Μπίλντερμπεργκ. Έφεραν την χώρα μας σ’ αυτά τα χάλια, την έβαλαν στο στόμα του λύκου και δεν έχουν την διάθεση ούτε τη λεβεντια ν’ αντισταθούν στα μεγάλα καθάρματα της ανθρωπότητος.  Εκτελούν συμβόλαια θανάτου και δεν θα αφήσουν την εξουσία από τα χέρια τους, αν δεν τους σταματήσει ο Ελληνικος λαός που είναι ο φύλακας του Συντάγματος.

www.dete.gr

Απίστευτο! Ο Πατρινός Αρτέμης Σώρρας επανήλθε και με δηλώσεις του υποστηρίζει πως έχει περιουσία πάνω από 1 τρις ευρώ. Δηλώνει δε πως εξακολουθεί να ισχύει η πρότασή του για να σώσει την Ελλάδα…

_

____

___

____

ΜΗΝΥΜΑΤΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 7th, 2012 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

                         ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ

ποιημα ιερομονάχου

Ἔρχεται ὁ ἀντίχριστος ἀδέλφια ἄς φυλαχθοῦμε, ἔρχονται κι᾿ οἱ Προφῆτες μας γιά νά ἐνισχυθοῦμε.

Ἔρχονται γιά νά σφάξουν Παπᾶδες, Δεσποτάδες π᾿ ἐπούλησαν τόν Κύριον γιά δόξες καί παρᾶδες.

Ἔρχεται ὁ ἀντίχριστος, διά νά μᾶς σφραγίση, μά ἔρχεται κι ὁ Κύριος  νά τόν ἐξαφανίση.

Γι᾿ αὐτό, ἀδέλφια Χριστιανοί, Ὀρθόδοξοι ἄς σταθοῦμε  τώρα πού ἔρχετ᾿ ὁ Χριστός, γιά νά μή κολασθοῦμε.

Ἐάν σταθοῦμ᾿ Ὀρθόδοξοι  στήν πίστη, στήν ζωή μας,  τότε αἰώνια θά ᾿χωμε τόν Κύριον μαζί μας.

Καί θά ἀπολαμβάνομε αἰώνια τ᾿ ἀγαθά Του, π᾿ ἔχει ἐτοιμάση ὁ Θεός διά τά πιστά  παιδιά Του.

Ἀλλ᾿ ἄν ἀδιαφορήσωμε καί ὁ πλάνος μᾶς σφραγίση, στήν Κόλαση αἰώνια τότε θά μᾶς βυθίση.

                                      Μ. Κ.  14-11-2012

ΙΔΙΟΤΥΠΟΣ ΑΛΩΣΙΣ  ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συχνὰ ἐπισκέπτεται τὴν Ἑλλάδα, ἀνταποκρινόμενος στὶς προσκλήσεις τῶν Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ψάχνουν νὰ βροῦν κάτι, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχη. Τελικὰ οἱ ἀφορμὲς εἶναι ἀσήμαντες καὶ οἱ φιέστες περιττές, γιατὶ ὅλα γίνονται γιὰ τὸ θεαθῆναι, δηλαδὴ τὴν προβολὴ τῶν Μητροπολιτῶν ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἐπίτευξη ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχη τῆς ἰδιότυπης ἅλωσης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ἐξηγοῦμαι. Ἡ ἀγάπη καὶ ὁ σεβασμὸς πρὸς τὸν θεσμὸ τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου, τὸν ὁποῖο ὑπηρετεῖ ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, δὲν ἀμφισβητοῦνται ἀπὸ κανένα Ἕλληνα. Ὅλοι τρέφουν ἀγαθὰ αἰσθήματα. Αὐτὸ ὅμως δὲν συνεπάγεται καὶ ἀποδοχὴ τῶν προκλητικῶν οἰκουμενιστικῶν πρωτοβουλιῶν καὶ δραστηριοτήτων τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος συμπροσεύχεται, χωρὶς ἀναστολές, μὲ τοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες, ἐξισώνει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ τὶς λεγόμενες ἐκκλησίες τῶν ἑτεροδόξων καὶ πρωτοστατεῖ στοὺς θεολογικοὺς καὶ διαθρησκειακοὺς διαλόγους, πού, ὅπως ὅλοι γνωρίζουν, ὑποστηρίζονται ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς γιὰ καθαρὰ δικούς τους σκοπούς.
Ἡ πλειονότητα τῶν Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸν οἰκουμενισμό, κάτι ποὺ γνωρίζει ὁ Πατριάρχης καὶ γι᾽αὐτὸ ἐπιμελῶς ἀποφεύγει, ἐντὸς τῆς Ἑλλάδος, νὰ ἀναφέρεται στὶς οἰκουμενιστικές του πρωτοβουλίες καὶ ἀρέσκεται σὲ γενικὰ καὶ ἀόριστα θέματα, ποὺ δὲν ἔχουν ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ λαό, ἀλλὰ ὑπηρετοῦν τὴ συμβατικότητα τῶν ἐπισκέψεών του στὴ χώρα καὶ τὸν ἀπώτερο σκοπό του νὰ καλλιεργήσει διαπροσωπικὲς σχέσεις μὲ τοὺς Μητροπολίτες, κάμπτοντας τὶς ὅποιες ἐνστάσεις ἔχουν γιὰ τὸν οἰκουμενισμό. Δυστυχῶς ἀποδεικνύεται τὸ εὐάλωτο τοῦ χαρακτῆρος τῶν Μητροπολιτῶν.
Εἶναι χρήσιμο νὰ δοῦμε τί συμβαίνει ἀκριβῶς. Οἱ Μητροπολίτες, ἄλλοτε μὲ τὴν ἐλεύθερη θέλησή τους καὶ ἄλλοτε πιεζόμενοι φορτικῶς ἀπὸ Πατριαρχικοὺς κύκλους, προσκαλοῦν τὸν Πατριάρχην καὶ ἐμφανίζονται μὲ δουλικὸ φρόνημα ἀπέναντί του. Τὸν προσφωνοῦν μὲ θερμὰ λόγια, τοῦ πλέκουν ἐγκώμια, τὸν ἐπαινοῦν ὑπερβολικά, ἀναφέρονται στὸ πολυσχιδὲς ἔργο του καὶ δὲν ξεχνοῦν νὰ μιλήσουν καὶ γιὰ τὴν οἰκολογική του εὐαισθησία προκειμένου νὰ προστατευτεῖ τὸ περιβάλλον. Ἐκδηλώνοντας ἔτσι τὴν ἀγάπη τους πρὸς τὸν Πατριάρχη, χάνουν τὴν παρρησία ἀπέναντί του καὶ ποτὲ στὸ μέλλον δὲν πρόκειται νὰ ἐκφράσουν καὶ τὴν παραμικρὴ ἐπιφύλαξη στὰ ὅσα οἰκουμενιστικὰ διαπράττει, παρὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ποὺ τὰ ἀπαγορεύουν.
Θεωροῦν τὸν ἑαυτό τους ὑποχρεωμένο ἀπέναντί του γιὰ τὴ μεγάλη τιμή, ποὺ τοὺς ἔκανε ἐπισκεπτόμενος τὴ Μητρόπολή τους καὶ περιορίζονται στοὺς μεταξύ τους ψιθύρους, οἱ ὁποῖοι δὲν ταιριάζουν σὲ Μητροπολίτες οὔτε καὶ ἔχουν καμιὰ ἀξία.
Ἡ ἀπαράδεκτη αὐτὴ συμπεριφορὰ τῶν Μητροπολιτῶν ὁδηγεῖ μὲ σταθερότητα στὴν ἄτυπη ἅλωση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ τὴν προσδέσει στὸ ἅρμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ φτάσει μιὰ ὥρα ἀρχύτερα στὴν «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν».
Τὸ θέμα εἶναι σοβαρὸ καὶ πρέπει οἱ Μητροπολίτες νὰ τὸ συνειδητοποιήσουν καὶ νὰ σταματήσουν τὶς προσκλήσεις πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη νὰ ἐπισκεφθεῖ τὶς Μητροπόλεις τους – ἀδιαφορώντας γιὰ τὶς μεγάλες δαπάνες καὶ τὸ σκανδαλισμὸ τοῦ λαοῦ. Μόνο τότε θὰ μπορέσουν νὰ κρίνουν ἐλεύθερα τὶς οἰκουμενιστικὲς ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχη καὶ νὰ ὁμολογήσουν μὲ παρρησία τὴν προσήλωσή τους στὴ Μία, Ἁγία καὶ Καθολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀρνούμενοι ὅτι οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ καὶ διαμαρτυρόμενοι ἀποτελοῦν ἐκκλησία.

Ορθόδοξος Τύπος, 16/11/2012

Νηστεια και ασθενειες 

του Αιδεσ. π. Βασιλειου Βολουδακη
Ο  ΞΘ’ Κανών των Άγιων Αποστόλων ορίζει ότι πρέπει να νηστεύει οπωσδήποτε κάθε πιστός, κλη­ρικός ή λαϊκός,«εκτός ει μη δι’ ασθένειαν σωματικήν εμποδίζοιτο». Αυτή,λοι­πόν,τη διάταξη βρίσκουν πολλοί χριστι­ανοί ως πρόφαση για ν`αποφύγουν τη νηστεία,προβάλλοντες στον Πνευματι­κό τους την α’ ή την β ‘ ασθένεια τους.
Ας ιδούμε, όμως, πώς ακριβώς ερ­μηνεύει η Εκκλησία μας τη φράση (που ή ίδια διετύπωσε) «εκτός ει μη δι’ ασθένειαν σωματικών εμποδίζοιτο»,ώστε να κα­θορίσουμε και μεις εν προκειμένω τη γραμμή πλεύσεως μας.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σημειώνει: «Επειδή ίση είναι ή νηστεία της Τεσσαρακοστής με την νηστείαν της Τετάρτης και της Παρασκευής, ίση ακο­λούθως είναι και ή λύσις των δύο τούτων νηστειών κοντά εις τους ασθενείς.
Όθεν καθώς ο Τιμόθεος εις τον η’ και ι’ αυτού Κανόνα, συγχωρεί την μεν γυναίκα όπου γεννήσει μέσα εις την Τεσσαρακοστήν να πιει οίνον, και να φάγει τροφήν αρκετήν, ό­σον νά  μπορεί  να βαστάσει, τον δε ξηραθέντα από υπερβολικήν ασθένειαν συγχω­ρεί να φάγει λάδι εν τη Τεσσαρακοστή «τό γάρ μεταλαμβάνειν ελαίου τον άπαξ έκτακέντα, φησί, δίκαιον εστί», τοιουτοτρόπως πρέπει νά συγχωρείται να μεταλαμβάνει μόνον έλαιον, και να πίνει οίνον εν τη Τετράδι και τη Παρασκευρή όποιος κατεξηράνει από μεγάλην ασθένειαν.
Δι ο, και ο Θείος Ιε­ρώνυμος λέγει, «τη Τετάρτη και Παρασκευή ου χρή λυθήναι νηστείαν χωρίς μεγάλης α­νάγκης».
Το αυτό λέγει και ό Ιερός Αυγου­στίνος. Όμως επειδή και οι φιλόσαρκοι θέλοντες νά καταλύωσι την Τεσσαρακοστήν και τάς Τετράδας και Παρασκευάς ή προφασίζονται πώς είναι ασθενείς, χωρίς να είναι, ή και όντες ασθενείς, λέγουσιν, ότι δεν εί­ναι αρκετόν μόνον το έλαιον και ο οίνος να υποστήριξη την αδυναμίαν τους, δια ταύτας τας προφασιολογίας είναι χρεία να ερωτά­ται ιατρός τις έμπειρος, ομού και θεοφοβού­μενος, ποίον φαγητόν είναι αρκετόν εις  υποστηριγμόν της ασθενείας, και ούτω κατά τον διορισμόν του ιατρού, να απολύει ο Αρ­χιερέας ή ο Πνευματικός τον ασθενή εις το να λύει  την νηστεία ν και να μη εμπιστεύηται εις μόνα τα προφασιστικά λόγια των ασθε­νών, και μάλιστα, όταν οι τοιούτοι ασθενείς τύχωσι να είναι εκ τον λεγομένων ευγενών( = άριστοκρατών και ευπόρων)»*.
*(Πηδάλιον, Ερμηνεία ΞΘ΄Κανόνος των Αγίων Αποστόλων)
Και πράγματι!  Read more »

ΜΗΝΥΜΑΤΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 7th, 2012 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΑΪΟΙ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΛΟΥ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

(απλοποίηση ελληνικής γλώσσας)

ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ

Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλεπρος τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου.
Την πρόταση το κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.
Ο κ. Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό τη σύσταση μιαςολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/ απλοποίηση της Ελληνικής γραφής..
Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως τροφή για σκέψη τα εξής:

1.Να καταργηθούν τα γράμματα ‘η’ και’υ’ και να αντικατασταθούν από το γράμμα ‘ι’.
2.Να καταργηθεί το γράμμα ‘ω’ και να αντικατασταθεί από το γράμμα’ο’.
3.Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής:
‘αι’—> ‘ε’,
‘ει’—>’ι’
‘οι—>ι’,
‘υι’—>’ι’,
‘αυ’—>’αβ’,
‘ευ’—>’εβ’
4.Να καταργηθεί η χρήση του ‘γγ’ και να αντικατασταθεί από το ‘γκ’.
5.Να καταργηθεί το τελικό γράμμα ‘ς’ και να αντικατασταθεί από το γράμμα ‘σ’.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει o ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα (α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι,κ, λ, μ, ν ,ξ , ο ,π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το ‘ου’).
Ο κ. Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας.
Προωθήστε το mail αυτό για την ενημέρωση του κόσμου για τη νέα αυτή και δόλια ανθελληνική επίθεση, με το πρόσχημα δήθεν του εκσυγχρονισμού της (ήδη επικίνδυνα ρημαγμένης τα τελευταία χρόνια) γλώσσας μας!

Υ.Γ. ΟΠΩΣ  ΕΙΠΕ  ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ:Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί.
Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε
1.τη γλώσσα,
2.τη θρησκεία,
3.τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικήςσημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ.

Θα ήθελα να προσθέσω και τα εξής:
Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σε Γάλλο να εξαλείψει τους τρεις τόνους, ή ναγράψει το beaucoup  – bocou, ή  το couteau -couto.
Aς τολμήσει να προτείνει σε ένα Aγγλο να γράψει αντί thought – thot, αντί wrought – rot, ή σε ένα Γερμανό να γράψει αντί Gemutsbeschaffenheit -Gemutsbesafenheit ,ή αντί Erbschleicher – Erbsleiher  και θα δούμε τι θα γίνει!

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΣΕ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ

Αν δεν ξυπνήσουμε οι Ελληνες και δεν αντισταθούμε
δεν θ’ αφήσουν τιποτε όρθιο οι μασόνοι και τα τσιράκια τους
Μετά τους αγιορείτες ηγουμένους και ο εκλεκτός θεολόγος Νικόλαος Βασιλειάδης στηλίτευσε κατά χριστιανικό πρωτίστως και δευτερευόντως κατά επιστημονικό χρέος την υπό τινων ορθοδόξων θεολόγων δυστυχώς αναληφθείσα επιχείρηση μετατροπής του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών από ομολογιακό σε πανθρησκειακό. Ο κος Βασιλειάδης με την κρυστάλλινης διαύγειας συλλογιστική του αναδεικνύει το μέγεθος της πνευματικής ζημίας  που πρόκειται να υποστούν οι μαθητές των σχολείων μας άμα τη υλοποιήσει και εφαρμογή του νέου προγράμματος σπουδών. Με την εν θέματι παρέμβαση του εγκρίτου θεολόγου προστέθηκε μία ακόμη κραυγή αγωνίας και φωνή διαμαρτυρίας κοντά στις τόσες άλλες για την επικείμενη αρνητική εξέλιξη που συνεπάγεται όχι μόνο για τα παιδαγωγικά μας πράγματα αλλά πρωτίστως και κυρίως για την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία των μαθητών μας η υιοθέτηση και υλοποίηση του νέου προγράμματος σπουδών. Οι διαμαρτυρίες οσημέραι πληθαίνουν και οι αντιδράσεις διογκώνονται. Διαμαρτυρίες που εκπορεύονται από επιστημονικούς φορείς και άλλες συλλογικότητες όπως η ΠΕΘ και ορθόδοξες ιεραποστολικές αδελφότητες αλλά και μεμονωμένα από ευαισθητοποιμένους ιεράρχες, καταξιωμένους ακαδημαικούς θεολόγους κληρικούς και λαικούς, σεβαστούς καθηγουμένους ιερών μονών, ιστολόγια που διακρίνονται για την προσήλωσή τους στο ορθόδοξο ήθος αλλά και από πλήθος πιστών. Αναντιλέκτως η διόγκωση της αντιδράσεως και αντιστάσεως  όπως θέλουμε  να ελπίζουμε απέναντι στην επιχειρούμενη αποορθοδοξοποίηση της χώρας μας αποτελεί παρήγορο κατ αρχήν γεγονός που χαροποιεί το λαό του Θεού και τον πληροί ελπίδων. Απ την άλλη ικανός αριθμός μελών του χριστεπωνύμου πληρώματος καταλαμβάνεται από βαθειά θλίψη που ταχέως μετατρέπεται σε αγανάκτηση αναλογιζόμενος την απουσία ουσιαστικής ενασχόλησης της πλειοψηφίας των ιεραρχών μας με το συγκεκριμένο ακανθώδες ζήτημα. Και διερωτάται κανείς! Πρόκειται για έλλειψη συνειδητοποιήσεως του ελλοχεύοντος κινδύνου και συνακόλουθη υποτίμηση της σοβαρότητας του θέματος; Πρόκειται για προσπάθεια συγκάλυψης των ενόχων που εξ όσων καταγγέλεται συγγενεύουν ιδεολογικώς με τον πρώην Θηβών και νυν Αθηνών; Διότι είναι αν μη τι άλλο αδιανόητο απ τη μια μεριά κάποιοι μητροπολίτες να εκτοξεύουν τα βέλη τους βγαίνοντας στον εξώστη της δημοσιότητας κατά των νοταλγών του χιτλερισμού και απ την άλλη να ποιούν την νήσσαν κατά το κοινώς λεγόμενο για τη διαστροφή του χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος που εξ αντικειμένου αποτελεί τον υποκάρδιο πόθο των νεοταξιτών. Δυστυχώς η πλειονότητα των εν Ελλάδι επισκόπων μας απογοήτευσε με την ηττοπαθή στάση της τόσο απέναντι στο αισχρούργημα corpus christi όσο και απέναντι στη λυσσώδη επιχείρηση εξαφάνισης της ιδιοπροσωπείας μας μία πτυχή της οποίας συνιστά αναμφιρρήστως και η υποβάθμιση των Θρησκευτικών. Άκόμη περισσότερο απογοητεύει η επιεικώς απαράδεκτη στάση των εκπροσώπων των θεολογικών μας σχολών που κατά λογική ακολουθία και όντες οι καθ ύλη αρμόδιοι επί του θέματος θα έπρεπε σύσσωμοι να αποδοκιμάσουν τα όσα τεκταίνονται από συναδέλφους τους δυστυχώς και να προτάξουν τα στήθη τους προκειμένου να αποκρούσουν και ακυρώσουν την προσπάθεια αλλοίωσης του χαρακτήρα του μαθήματος.Αντ αυτού βλέπουμε ικανό αριθμό προφεσσόρων να πρωτοστατούν στη συγκεκριμένη εξέλιξη και να προσπαθούν να την τεκμηριώσουν επιστημονικά. Και προβάλλει αμείλικτος ο ακόλουθος συνειρμός: πριν καιρό οι κυρίες και οι κύριοι προφέσσορες ουσιαστικά ζήτησαν την καφαλήν επί πίνακι των δύο ομολογητών επισκόπων Πειραιώς και Κυθήρων οι οποίοι υπείκοντες στη φωνή της επισκοπικής τους συνειδήσεως καυτηρίασαν και ήλεγξαν τις οικουμενιστικές εκτροπές υψηλόβαθμων εκκλησιαστικών αξιωματούχων στην Ελλάδα και τη Σερβία. Για το corpus christi όμως όπως και για την αποορθοδοξοποίηση της πατρίδας μας έπαθαν γλωσσοδέτη προφανώς και έκαναν τουμπεκί καταπίνοντας τη γλώσσα τους. Χαλασμός κόσμου για τον εθνικισμό και σοβινισμό και μούγκα για το διεθνισμό και την πολυπολιτισμικότητα. Αφωνία για το Μπάλαμαντ, το Πόρτο Αλλέγκρε, τη Γροιλανδία, την Ασσίζη, τις θρονικές εορτές στο Φανάρι, τα αίσχη του Γερμανίας και πλουραλισμός πύρινων λόγων απ τα ιστολόγια της γνωστής φράξιας για  τους εθνικιστές χρυσαυγίτες με τους οποίους βέβαια ο υποφαινόμενος κάθε άλλο παρά συμφωνεί ιδεολογικά. Αλλά αυτή η πρεμούρα με την επιλεκτική καταδίκη των χρυσαυγιτών δημιουργεί πολλά ερωτηματικά σχετικά με το πόσο γνήσια και αυθόρμητη είναι. Ο λαός του Θεού περιμένει απ την  επίσημη Εκκλησία και τους υγιώς φρονούντες εκπροσώπους των θεολογικών σχολών να αχοληθούν σοβαρά με το θέμα και να κόψουν το βήχα των όσων επιθυμούν να μας ομογενοποιήσουν θρησκευτικά, εθνικά και πολιτιστικά. Ειδικά απ τους ποιμένες αναμένει να αφήσουν τα συλλείτουργα που τελευταία έχουν πυκνώσει και που τόσο απωθούν και να αναλάβουν ουσιαστικό αγώνα ενάντια στους σχεδιασμούς της νέας τάξης. Ίδωμεν!
Λ.Ν.

ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΕΡΧΕΤΑΙ – Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΝΕΤΑΙ!

ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΝ ΕΔΩΣΑΝ ΣΗΜΑΣΙΑ!

ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΔΕΝ ΑΣΤΕΙΕΥΕΤΑΙ!

______Τις τελευταίες αυτές ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες του μοχθηρού προσώπου, που έχει το Ισλάμ ως θρησκεία! Στίς 12 Οκτωβρίου ε.ε. στη μικρή πόλη Κανάτα, κοντά στη Δαμασκό, από Ισλαμιστές αντάρτες κατακρεουργήθηκε, τυφλώθηκε και στραγ- γαλίσθηκε ο Ορθόδοξος ιερεύς π. Σωτήριος. Τα περισσότερα θα διαβάσετε στο τέλος του παρόντος σημειώματός μας.

_______Εξ άλλου τον Σεπτέμβριο 2012, αν ενθυμείσθε, σε όλες σχεδόν τις Χώρες έγιναν… Tην συνέχεια στο ιστολόγιο: http://mkka.blogspot.com

_

Κα Μητροπολίτης Πατρν πρ τν μεταμοσχεύσεων

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

. Σύνοδος στ δίνη τς παγκοσμιοποιήσεως

πίσημη κκλησία εναι ποσα πλα τ κρίσιμα θεολογικ θέματα ποπασχολον τος πιστούς, λλ κα τν σύγχρονο κόσμο. Συζητ χωρς νποφασίζει. ρίζει πιτροπς γι τ θέματα πο δν θέλει ν πάρει πόφαση. Συνεδριάζει χωρς ν γνωρίζει τ πλήρωμα τς κκλησία τί συζητ, ποιό εναι τ περιεχόμενο τν συζητήσεων, φο –περίτρομη– παγορεύει τ δημοσιοποίησή τους. Ποιός πιστς γνωρίζει ποιά εναι θέση τς εραρχίας γι τν Παπισμ κα τν Οκουμενισμό; Εναι δν εναι αρέσεις; Ποιά θέση ξεκάθαρη κα δυναμικ πρε γι τ μάθημα τν θρησκευτικν; Ποιά θέση πρε γι τ θέμα τς κλογς πισκόπων, πο κατ δήλωση πολλν θεολόγων καπισκόπων, μ τν τρόπο πο πραγματοποιεται, μπαίζεται τγιο Πνεμα; Ποιά γενναία θέση πρε στ βλάσφημη παράσταση «Corpus Christi»; Ποιά ξεκάθαρη θέση πρε γι τ θέμα τογκεφαλικο θανάτου κα τν μεταμοσχεύσεων. νας ρμαφροδιτισμς διέπει τ σμα τν πισκόπων.

φορμ γι τ παρν εναι να ρθρο το Μητροπολίτου Πατρν κ. Χρυσοστόμου πο δημοσίευσε στν φημ. «κκλησιολόγος» Πατρν (10/11/2012, φ. 276). τίτλος τορθρου εναι: «γγελος πο φεύγοντας γι τν ορανό χάρισε ζωή».

Μιλ γινα παιδ πο κτυπήθηκε π ατοκίνητο, κα λέγει: « μικρός μας γγελος πέταξε γι τν ορανό, λλδη ζε καδ στ γχοντας χαρίσει ζω σλλους συνανθρώπους του, τόσο στν λλάδα, σο κα στξωτερικό, φο καρδιά του κτυπάει στ σμα νς λλου παιδιο κα διάφορα λλα ργανά του δη πάλλουν χαρίζοντας δύναμη κα ζωντάνεια σρκετος συνομιλήκους του».

Τ παιδ ατ«λθε στν κόσμο π σπάνιους, πιστεύω, γονες, οποοι πιβεβαίωσαν τν νθρωπιά τους κα τν γάπη τους, τόσο πρς τ παιδί τους, σο κα πρς τ πάσχοντα λλα παιδιά, λαμβάνοντας τν μεγάλη πόφαση, τν πολ μεγάλη πόφαση ν χαρίσουν τργανά του παιδιο τους»

Κα συνεχίζει παραθέτοντας (ποτίθεται) τς θέσεις τς κκλησίας:

«κκλησία μας μ πολλ σύνεση σχολήθηκε μ τν λόγ ζήτημα… Μάλιστα χει συσταθπ τν ερ Σύνοδο τς κκλησίας τς λλάδος εδικπιτροπ, κείνη τς Βιοηθικς… Παρακολουθομε κ το σύνεγγυς τν λη πορεία π το θέματος, κα μ κατάλληλες παρεμβάσεις, ρειδόμενες π τς διδασκαλίας το Κυρίου, βοηθομε στε νξάγονται τπαραίτητα συμπεράσματα. Θναφερθ μόνο σνα σημεο, πσα περιλαμβάνονται στ κείμενο τς ερς Συνόδου μ τίτλο “Βασικς θέσεις π τς θικς τν μεταμοσχεύσεων”:κκλησία μπορε ν δεχθ τς μεταμοσχεύσεις μόνο μέσα στμόσφαιρα γάπης…, νίοτε ατοθυσιαστικο φρονήματος, ξόδου π τν κλοι τς φιλαυτίας… Κατόπιν τούτου ο μεταμοσχεύσεις προσεγγίζονται ς φορμ μετάδωσης ζως σ μερικος νθρώπους, κυρίως μως ς εκαιρία μετάγγισης πνευματικοθους στν κοινωνία».

λήθεια, πότε . Σύνοδος, μ ποιά γκύκλιό της κα μ ποιές λέξεις πρε τελεσίδικη θέση πρ τογκεφαλικο θανάτου κα δν τ καταλάβαμε; –κατ τν Μητροπολίτη Πατρν– τν ρθόδοξη κκλησία τν κφράζουν κάποιες γνμες κάποιες μφισβητούμενες μελέτες πισκόπων καατρν; Κα οντίθετες γνμες ατρν, χριστιανν πιστημόνων, πλν πιστν, πισκόπων, Πατριαρχείων, Συνόδων λλων τοπικν κκλησιν διαγράφονται μ μι μονοκονδυλιά; Μήπως πειδπεσε θύμα κα Πατρν κ. Χρυσόστομος (ς ρχιγραμματέας τς . Συνόδου τότε) τορχιεπ. Χριστόδουλου, ποπέλεξε ν κινήσει τς διαδικασίες πιβολς τν μεταμοσχεύσεων  καδευσε νεπιτυχς πρς μεταμόσχευση στν μερική;

Παραθέτω τν γνώμη το λόγιου Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ποος μελέτησε τ θέμα καξέδωσε κα βιβλίο. Μητροπολίτης Ναυπάκτου, λοιπόν, χει διατυπώσει γι τ θέμα μιντελς διαφορετικποψη. Συγκεκριμένα: Στν εσήγησή του στν Ι.Σ.Ι. τς Ε.Ε., π το θέματος γράφει: «Τν ρα πο χωρίζεται ψυχπ τ σμα, τότε γίνονται πολλ πράγματα, κα τ μυστήριο τοποχωρισμο εναι φοβερ καγνωστο τώρα στνθρώπινα δεδομένα. Κα τότε, πς πεμβαίνουμε βίαια σναν νθρωπο τοποίου δν λειτουργον μερικς γκεφαλικς λειτουργίεςλλά, πειδ λειτουργε καρδιπάρχει κόμη ψυχή; Μήπως στν κατάσταση κείνη τς διαδικασίας ξόδου, πο γίνονται κα πολλ πνευματικ γεγονότα, στεκόμαστε νάλγητοι, ταν λαμβάνουμε τργανα το σώματος, νς πρόσωπο ζενθρωπος»!

ραγε, μπορε ν μς πε κ. Χρυσόστομος πότε ποχωρε ψυχή π τ σμα; Μπορε ν μς παρουσιάσει Μητροπολίτης Πατρν, τί λένε σχετικ ο Πατέρες; Ν μς παρουσιάσει ν ποδέχεται σύμπασα ρθόδοξη κκλησία τς μεταμοσχεύσεις –πλν τν διπλν ργάνων– κα τν Νεοταξικννοια τογκεφαλικο θανάτου;

 Περιμένουμε μ σοβαρνδιαφέρον.

Σημάτης Παναγιώτης

_

__

MHNYMATA

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 7th, 2012 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

_____

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

«Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας»

ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΙΔΕΩΝ:

Η ιστοσελίδα μας πιστεύει ότι σπάνια γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις .

Αξίζει τον κόπο να θυσιάσουμε λίγο από τον χρόνο μας και να δούμε από κοντά τον Ρώσσο Πνευματικό των Αστροναυτών π. Ιώβ και τον Ρώσσο αστροναύτη   κ. Βαλερί Κόρζουν, που έκαναν τόσα χιλιόμετρα για να μας καταθέσουν τη ορθόδοξη μαρτυρία τους και να λύσουν απορίες μας. Παράλληλα  θα μας δείξουν  πώς είναι η επιστήμη που προοδεύει με την ευλογία του Θεού : Οι  αστροναύτες εξομολογούνται, γίνεται αγιασμός στα διαστημόπλοια  κλπ

Είχαμε κάνει δύο δημοσιεύσεις σχετικά με τις εμπειρίες τους :

Ἀποκαλυπτική συνέντευξη τοῦ ἐξομολόγου τῶν Ρώσων ἀστροναυτῶν π. Ἰώβ Τάλατς (μέρος Α΄) π. Ἰώβ Τάλατς , εξομολόγος τῶν Ρώσων ἀστροναυτῶν : Οἱ ἀστροναῦτες καί οἱ κατασκευαστές τῶν διαστημοπλοίων μιλοῦν γιά τήν πίστη στό Θεό (μέρος Β΄)

Παρακαλούμε διαδώστε την Πρόσκληση και παρακινείστε και άλλους που ενδιαφέρονται να έλθουν στην εκδήλωση.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ : Ο τομέας Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» σας προσκαλεί στην εκδήλωση με θέμα: «Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας» που θα γίνει σε Αθήνα (25-11-12) και Θεσ/νίκη (24-11-12).

διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση:

http://www.tideon.org

____

 

_____

Ο ΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!

 Πως δέχθηκε ο σοφός άνθρωπος να μετατραπεί σε χρεωμένο άνθρωπο? 
Πως δέχθηκε από ελεύθερος να μετατραπεί σε μια λογιστική μηχανή?
Πως δέχθηκε να του βάλουν μια τιμή στη ζωή του και να τον πουλάνε και να τον αγοράζουν? 
Πως δέχθηκε να μετατραπεί η ζωή του σε ένα χρηματιστήριο, πως από δημιουργός, έγινε δημιούργημα?
Πως από ανεκτίμητος δέχθηκε να του φορέσουν τιμή, 
Πως από άνθρωπος μετατράπηκε σε προιόν ?
Είναι πια οφθαλμοφανές, πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα, είναι η μεγαλύτερη απάτη που έγινε ποτέ εναντίων της ανθρωπότητας.
 
Ο Αριστοτέλης έγραψε 4 βιβλία που άφησε στην ανθρωπότητα, για να μας πει κάτι απλό, πως αν η οικονομία γίνει χρηματοπιστωτική, θα έρθει το χάος και η σκλαβιά. Το θεωρούσε τόσο σημαντικό, που δεν το έγραψε απλά, αλλά το ανέλυσε σε 4 βιβλία. Σε 4, όχι σε ένα. Τόσο σημαντικό το θεωρούσε.
Αλλά τι να μας πει και ο Αριστοτέλης μπροστά σε έναν Σημίτη, σε έναν ΓΑΠ, έναν Παπακωνσταντίνου, έναν Βενιζέλο και έναν Στουρνάρα.
Ο ένας ήταν απλά ένας φιλόσοφος και οι άλλοι τουλάχιστον τραπεζοηλίθιοι.
Η κρίση χρέους, είναι παγκόσμιο πρόβλημα, γιατί με έναν παράξενο τρόπο, οι χώρες έκαναν κάτι τουλάχιστον παρανοικό. Δέχθηκαν να μην ελέγχουν το χρήμα τους. Κάποτε, όταν μια χώρα χρειαζόταν χρήματα, απλά τα τύπωνε. Δηλαδή τα έβρισκε δωρεάν. Για έναν περίεργο λόγο όμως, παρέδωσαν αυτή την κυριαρχία που είχαν σε τράπεζες. Με λίγα λόγια, όταν χρειαζόντουσαν χρήματα, έπρεπε να τα αγοράσουν. Πόσο κάνει το κατοστάρικο? Εκατόν πενήντα!
Κάθε φορά λοιπόν που έπαιρναν χρήμα, χρεωνόντουσαν και φυσικά, αυτά τα χρέη, τα πλήρωναν οι πολίτες μέσα από απάνθρωπους φόρους. Μέχρι που φτάσαμε εδώ.
Φτάσαμε σε χρέη που απλά είναι αδύνατον να πληρωθούν. Πως θα πληρωθούν? Μα είναι απλό, πουλώντας την ίδια τη χώρα, μαζί με τους ανθρώπους.
Αν τώρα κάποιος πιστεύει πως αυτό είναι τυχαίο, μπορεί να αλλάξει πλευρό και να συνεχίσει τον ύπνο του δικαίου. Όλο αυτό το παρανοικό σκηνικό, είναι ένα οργανωμένο σχέδιο για να υποδουλωθεί ο πλανήτης σε μια σκοτεινή ελίτ.
Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από σχιζοφρενείς, που ήθελαν την επικυριαρχία του πλανήτη. Με τα όπλα και τη βία, με αίμα και σφαγές προσπάθησαν πολλές φορές, αλλά δεν τα κατάφεραν. Όλες οι αυτοκρατορίες κατέρρευσαν. Το ίδιο κάνουν και τώρα, απλά το κάνουν με το πιο ύπουλο όπλο που κατασκευάστηκε ποτέ. Το χρήμα.
Όλες οι κυβερνήσεις έχουν πουλήσει την ψυχή τους σε δαίμονες τραπεζίτες, εξαγόρασαν μια θέση σε αυτή τη παγκόσμια ελίτ, πουλώντας αξίες, τις χώρες τους και τους πολίτες.
Μόνο οι άνθρωποι μπορούν να τους σταματήσουν μόνο οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν την επιλογή για το μέλλον του πλανήτη.
Στα έγγραφα που έκλεψαν, μάλλον ελευθέρωσαν, οι ‘‘ανώνυμους» από το υπουργείο οικονομικών, αποκαλύπτεται πως μας έχουν χρεώσει με πολλά κρυφά δισεκατομμύρια για πολλά ακόμα χρόνια και φυσικά δεν σταματάνε, γιατί μέχρι τότε, θα μας έχουν χρεώσει μέχρι τη Δευτέρα παρουσία. Είναι ψεύτες και επικίνδυνοι για την ζωή, την ανθρωπότητα, σκλαβώνουν ακόμα και τις ψυχές που ακόμα δεν έχουν γεννηθεί. Μιλάμε για μεταφυσικό έγκλημα.
Τα δάνεια που παίρνουν και μας χρεώνουν, πάνε στις τράπεζες, σε απατεώνες που έφαγαν τα λεφτά, χρεωκόπησαν και αντί να τους βάλουν φυλακή, τους έχουν δώσει μέχρι τώρα 220 δις. Οι τράπεζες αυτές δεν είναι Ελληνικές. Τα χρήματα δηλαδή, πηγαίνουν αυτόματα σε αυτούς που μας δανείζουν και μας μένει μόνο το χρέος. Τα λεφτά που παίρνουν οι τράπεζες, δεν επιβαρύνουν τις ίδιες, αλλά εμάς. Στην ουσία, όσοι χρωστάτε κάποιο δάνειο, όχι μόνο δεν χρωστάτε, αλλά μας χρωστάνε δισεκατομμύρια.
 Σταματήστε να φοβάστε, υπηρετήστε τη λογική και όχι την παράνοια, επικοινωνήστε μεταξύ σας, δημιουργείστε ανθρώπινες σχέσεις που διώχνουν τον φόβο και την τρομοκρατία των καναλιών. Βοηθήστε ο ένας τον άλλον και σταματήστε να υπηρετείτε προδότες όχι απλά μιας πατρίδας, αλλά προδότες της ζωής, της ανθρωπότητας. Αν παραμείνετε φοβισμένοι, απλά ο μεσαίωνας θα μοιάζει με παιδική χαρά

ΦΡΙΚΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 7th, 2012 | filed Filed under: «ΧΡΙΣΤΙΑΝ. ΣΠΙΘΑ», ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

 

          ΕΣΤΙΑ        Φυλ.19

ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ

Ἔνοχοι! Ποῖοι; Οἱ Βλάσφημοι. Αὐτοὶ ποὺ ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν σταθοῦν, ἀκονίζουν τὴν γλῶσσαν των, ἀνοίγουν τὸ στόμα των καὶ σὰν φίδια φαρμακερὰ χύνουν δηλητήριο, ὑβρίζουν μὲ τὸ αἰσχρότερον λεξιλόγιον τὰ ἱερὰ καὶ όσια τῆς Θρησκείας μας. Φρίκη! Ὅλοι οἱ λαοὶ˙ καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ ἄγριοι σέβονται τὸν Θεόν τους, καὶ μόνον ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ὑβρίζομεν τὴν θρησκείαν μας.

Ὑβρίζομεν! Ὅλοι μας λοιπόν; Ὅλοι μας εἴμεθα βλάσφημοι; Δὲν τὸ ἀρνούμεθα, ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ ποτέ των εἰς τὴν ζωὴν δὲν ἐβλασφήμησαν. Τὸ καυχῶνται μάλιστα καὶ τὸ παρουσιάζουν ὡς τίτλο ἁγιότητος. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἔχουν μερίδιον εἰς τὴν ἐνοχὴν τῶν βλασφήμων καὶ θὰ δώσουν λόγον διὰ τὰς φρικτὰς βλασφημίας ποὺ ἀκούονται ἐπάνω εἰς τὴν γῆν. Ναί, εἶναι συνένοχοι, διότι ἀκούουν μὲ ἀπάθειαν, μὲ ἀδιαφορίαν νὰ βλασφημῆται ἡ θρησκεία μας. Παρατηρήσατε τί γίνεται; Ἕνας βλάσφημος εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς πόλεως βλασφημεῖ. 50, 100, 200, 1000 ἄνθρωποι τὸν ἀκούουν. Δὲν εἶναι Ἐβραῖοι, οὔτε Τούρκοι. Χριστιανοὶ εἶναι. Λέγουν ὅτι πιστεῦουν εἰς τὸν Χριστόν. Καἰ ὅμως, οὔτε ἕνας ἀπʼ αὐτοὺς ποὺ ἤκουσαν τὴν φρικτὴν βλασφημίαν δὲν συνεκινήθηκε, δὲν ἐταράχθηκε, δὲν ἐθύμωσε, δὲν ἠγανάκτησε, δὲν ἤνοιξε τὸ στόμα του διὰ νὰ διαμαρτυρυθῆ διὰ τὴν δημοσίαν προσβολὴν τῆς Θρησκείας. Πῶς νὰ ὀνομάσωμεν τοὺς χριστιανοὺς αὐτοὺς τοῦ 20ου αἰῶνος; Χλιαροῦς, ἀπαθεῖς, ἀδιαφόρους; Ἐλαφρὸς ὁ χαρακτηρισμός των. Ἡ ἐνοχή των εἶναι μεγάλη, τεραστία. Καὶ θὰ ἠθέλαμεν νὰ ἐρωτήσωμεν ἕναν ἀπʼ αυτοὺς ποὺ ἀκούουν ἀδιάφοροι τὰς βλασφημίας: Ἄνθρωπε! Ὑπόθεσε, ὅτι εἰς τὴν πλατεῖαν κάποιος ὑβρίζει μὲ τις χυδαιοτέρες λέξεις τὴν γυναῖκα σου ἤ τὴν μάννα σου. Τί θὰ κάμης; Θὰ κάθεσαι νʼ ἀκούης μὲ ἀπάθειαν τὰς ὕβρεις; Θʼ ἀνέχεσαι νὰ ὑβρίζεται ἡ οἰκογενειακήν σου τιμή; Ὄχι. Ἀλλὰ μέσα εἰς τὰ στήθη κῦμα ἀγανακτήσεως θὰ φουντώση. Πῶς τολμᾶ αὐτὸς θὰ εἴπης, αὐτὸς ὁ αὐθάδης νὰ ἀναφέρη τόσο ὐβριστικὰ τὸ ὄνομα τῆς οἰκογενείας μου; Ἡ γυναῖκα μου καὶ ἡ μάννα μου καὶ ἡ ἀδελφή μου εἶναι τίμιαι γυναῖκες. Αὐτὸς ποὺ τὰς ὑβρίζει θὰ ἔπρεπε νὰ πλύνη πρῶτα τὸ στόμα του διὰ νʼ ἀναφέρη τὸ ὄνομά των.

Ἀλλὰ τώρα θὰ μάθη νὰ μὴ ὑβρίζη τὸ σπίτι μου. Καὶ πλησιάζεις τὸν ὑβριστὴ τῆς οἰκογενειακῆς σου τιμῆς. Καὶ τὸν παρατηρεῖς. Καὶ τὸν ἐλέγχεις δημόσια. Καὶ τὸν μηνύεις εἰς τὰ δικαστήρια. Καὶ κάμνεις τὸ πᾶν διὰ νʼ ἀποκατασταθῆ ἡ προσβληθεῖσα τιμή. Αὐτὰ κάμνεις, ἄνθρωπε, ὅταν ὑβρίσουν ἕνα προσφιλὲς μέλος τῆς οἰκογενείας σου. Ἀλλὰ νά! Τώρα! Δὲν ἀκούεις; Δὲν ἔχεις αὐτιά; Δὲν ἔχεις καρδιά; Δὲν ἔχεις αἴσθημα; Δὲν ἔχεις νεῦρα; Δὲν ἔχεις θυμόν; Τὶ ἔπαθες; Νά! Ἄκουσε! Αὐτὸς ὁ αὐθάδης ὑβρίζει. Μίαν ἀξίζει ἀσυγκρίτως περισσότερον ἀπὸ τὴν μάννα σου καὶ ἀπὸ τὴν γυναῖκα σου καὶ ἀπὸ τῆν ἀδελφή σου! Εἶναι ἠ Παναγία μας, ἡ γλυκειὰ μάννα ὅλων τῶν Χριστιανῶν. Αὐτὴν παρακαλεῖς εἰς τὸν κίνδυνον. «Παναγία σῶσε με». Καὶ τώρα τὴν ὑβρίζουν. Τὴν ὑβρίζουν μὲ λέξεις μὲ τiς ὁποίες δὲν τολμοῦν νὰ ὑβρίσουν καὶ τὴν χειροτέραν τοῦ κόσμου γυναῖκα. Καὶ σὺ τί κάμνεις; Κάθεσαι καὶ καμαρώνεις τὸν βλάσφημον. Καὶ ὀνομάζεσαι χριστιανός! Κάνεις πέντε βήματα παραπάνω καὶ ἀκούεις ἄλλον νὰ ὑβρίζη. Ἕναν. Τὸν Χριστό. Δὲν ὑπάρχει ἄλλος ἀνώτερος ἀπʼ αὐτόν. Οὔτε μᾶς ἠγάπησε ἄλλος ὅπως ὁ Χριστός, οὔτε ὑπάρχει ἄλλος εὐεργέτης τῆς ἀνθρωπότητος μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν Χριστόν. Καὶ ὅμως, ἀκούομεν νὰ ὑβρίζεται καθημερινῶς καὶ ἡμεῖς δὲν κάμνομεν καμμίαν διαμαρτυρίαν.

Ὤ! Ἐὰν ἐπιστεύαμεν πραγματικὰ εἰς τὴν θρησκείαν μας, δὲν θʼ ἀνεχώμεθα τὴν βλασφημίαν. Μόλις θὰ ἠκούαμεν τὴν βλασφημίαν, θὰ ἐπλησιάζαμεν τὸν βλάσφημον, ὅποιος καὶ ἐὰν ἦτο, θὰ διεμαρτυρώμεθα ἐντόνως καὶ θὰ του ἐλέγαμε: «Πρόσεξε! Δὲν σοῦ ἐπιτρέπομεν νὰ βλασφημήσης τὸν Πατέρα μας. Πατέρας μας εἶναι ὁ Θεός. Δὲν σοῦ ἐπιτρέπομεν νὰ βλασφημήσης τὴν Παναγίαν. Εἶναι ἡ Μάννα μας. Δὲν σοῦ ἐπιτρέπομεν νὰ βλασφημήσης τὸν Ἅγιον. Εὶναι ὁ προστάτης μας, φίλος καὶ ἀδελφός μας! …».

Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος, ὁ μέγας ρήτωρ τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκήρηττε: «χέρι ποὺ θὰ κτυπήση τὸν βλάσφημον θʼ ἀγιάση!» Ὁ δὲ Ἄγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ποὺ πέρασε ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Δ. Μακεδονίας ἐκήρυττε: «Ἕνας ἄνθρωπος νὰ μὲ ὑβρίση νὰ φονεύση τὸν πατέρα μου, τὴν μητέρα μου, τὸν ἀδελφόν μου, καὶ ὕστερα τὸ μάτι νὰ μοῦ βγάλη, ἔχω χρέος ὡσὰν χριστιανὸς νὰ τὸν συγχωρήσω. Τὸ δὲ νὰ ὑβρίζη τὸν Χριστόν μου καὶ τὴν Παναγίαν μου, δὲν θέλω νὰ τὸν βλέπω…».

Καὶ τώρα, χριστιανέ μου, τὸ καθῆκον σου εἶναι ὁλοφάνερον. Δὲν ἀρκεῖ νὰ λέγης «δὲν ἐβλασφήμησα», ἀλλὰ ἔχεις ὑποχρέωσιν νʼ ἀντιδράσης ἐναντίον τῆς βλασφημίας. Μὴ κλείσης τὸ στόμα σου, ὅταν βλασφημῆται ἡ θρησκεία μας.

Ἄνοιξέ το! Συμβούλευσε τὴν πρώτην, ἔλεγξε τὴν δευτέραν φοράν. Τιμώρησε τὴν τρίτην. Τὸ πᾶν πρᾶξε, ὥστε εἰς τὸ σπίτι σου, εἰς τὴν γειτονία σου, εἰς τὸ χωριό σου καὶ τὴν πόλιν σου νὰ μὴν ἀκούεται βλασφημία. Εἰς κάθε χωριὸ καί εἰς κάθε πόλιν πρέπει οἱ χριστιανοὶ ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν Χριστὸν νὰ ἐνωθοῦν, νὰ ἱδρύσουν Ἀντιβλασφημικὸν Σύλλογον (ὅπως ὑπάρχει εἰς Ἀγρίνιον, Πάτρας, Βόλον), καὶ νὰ πολεμήσουν τὸν ἑωσφόρον τῆς βλασφημίας.

Ἐμπρὸς χριστιανοί μου! Να αγωνισθοῦμε ὅλοι διὰ νὰ ἐξαλείψωμεν τὴν βλασφημίαν ἀπὸ τὴν πατρίδα μας καὶ να διδάξωμε ὅλους ὅτι παραπάνω ἀπʼ ὅλα τὰ ονόματα εἶναι τὸ ὅνομα τοῦ Ἱησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὅνομα Ἐκείνου, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου θὰ γονατίση μίαν ἡμέραν ὁλόκληρος ἡ κτίσις.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ· ΑΡΧΙΜ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Γρεβενὰ 24 Ἱουλίου 1945

ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΗ ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 6th, 2012 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΣΧΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ

ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΗ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΕΟΡΤΗ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΣΑΛΟΝΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com

᾿Εν Πειραιε τ 13 Νοεμβρίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

 

Σεβ. Μητροπολίτης Πειραις κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ πί τ γγιζούσ νοματικ του ορτ πέστειλε πρός τόν εαγ Κλρο καί τόν εσεβ λαό τς Μητροπολιτικς του περιφερείας τήν κάτωθι νακοίνωσι:

«᾿Αγαπητο Πατρες κα ᾿Αδελφο,

ναύλως κατά τάς δυσχειμέρους μέρας ταύτας καθ’ ς περίσσευσεν νοησία καί τά γκλήματα ν τ γιωτάτ μν ᾿Αποστολικ καί ρθοδόξ Καθολικ κκλησί κούεται Παύλειος λόγος: «τίς σθενε, καί οκ σθεν; τίς σκανδαλίζεται καί οκ γώ πυρομαι; (Β΄ Κορ. 11:29) καί ποχρεο τούς διακόνους το εχαριστιακο σώματος ες συσταύρωσιν μετά το δοκιμαζομένου καί βαρυαλγοντος λαο το Θεο. θεν πληροφορομεν πάντας μς περιπόθητοι δελφοί, τι κατά τήν όρτιον μνήμην το γίου νδόξου ερομάρτυρος Σεραφείμ, πισκόπου Φαναρίου καί Νεοχωρίου το σούβλ διαπερασθέντος πό τν μοπίστων τν σημερινν σλαμιστν, τήν 4ην μηνός Δεκεμβρίου .., καθ’ ν ορτάζομεν τά μέτερα νομαστήρια, συμμετέχοντες ες τήν δοκιμασίαν το χειμαζομένου λαο δέν θά ορτάσωμεν πισήμως, δέν θά δεχθμεν ορτίους εχάς, οτε θά παραθέσωμεν όρτιον τράπεζαν, προσφέροντες ταπεινς τήν ναίμακτον θυσίαν πέρ εσταθείας το εσεβος μν Γένους καί το εαγος Κλήρου καί το φιλοχρίστου λαο τς καθ’μς θεοσώστου . Μητροπόλεως καί συμπάσης τς οκουμένης.

θεν παρακαλομεν πως ν τας μετέραις θεοπειθέσι προσευχας μνημονεύητε τς μετέρας ταπεινότητος».

κ τς . Μητροπόλεως

H EKKΛHΣIA IATΡEIO

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 5th, 2012 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ (Λουκ. 10,25-37)

 H EKKΛHΣIA IATΡEIO

ΘΑ σᾶς παρακαλέσω, ἀγαπητοί μου, νὰ κάνετε ὑπομονὴ ν’ ἀκούσετε ἕνα σύντομο κήρυγμα. Διότι νομίζω, ὅτι στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκ­κλησία ἡ θεία λειτουργία πρέπει πάντοτε νὰ συνοδεύεται ἀπὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου.
Ἀκούσατε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ εἶνε μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες παραβολές, ποὺ εἶπε ὁ Κύρι­ος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Εἶνε ἡ παραβολὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου.
Ὑπάρχει κανεὶς ποὺ δὲν ξέρει τὴν παραβο­λὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου; Ἀπὸ τὰ μικρά μας χρόνια ὁ καλός μας δάσκαλος μᾶς ἔμαθε αὐ­τὴ τὴν παραβολή. Ἂν καί, τώρα τελευταῖα, ὑ­πάρχει μία προσπάθεια δαιμόνων νὰ σβή­σουν τὰ θρησκευτικὰ μαθήματα ἀπὸ τὰ σχολεῖα. Ἀλλ’ ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι διατηροῦμε ζωηρὰ τὴν εἰκόνα τοῦ σχολείου, ὅπου ὁ καλὸς δά­σκα­λος, ὅπως ἡ κλῶσσα ταΐζει τὰ πουλάκια της, ἔτσι ἐτάιζε κ᾿ ἐμᾶς μὲ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ.
Γνωστὴ εἶνε ἡ παραβολή. Ἐν τούτοις δὲν τὴν ἐφαρμόζουμε. Καὶ μόνο αὐτὴν νὰ ἐφαρμόζαμε, μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλού­σιοι καὶ φτωχοί, ὁ κόσμος αὐτὸς θὰ ἦταν πα­ράδεισος.
Τί μᾶς διδάσκει ἡ παραβολή; Ἕνα μεγάλο καὶ οὐράνιο δίδαγμα· τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

* * *

Παραβολικῶς μιλάει ἐδῶ ὁ Χριστός. Κάποιος, λέει, ἀνεχώρησε ἀπὸ μιὰ πόλι καὶ πήγαινε σὲ ἄλλη. Στὸ δρόμο, ἐνῷ βάδιζε, σὲ κάποια στροφὴ ὅπου ὑπῆρχαν ἀπόκρημνοι βράχοι, πίσω ἀπὸ ἕνα βράχο παρουσιάστηκαν λῃσταί. Τὸν σταμάτησαν, τὸν χτύπησαν, τὸν τραυμάτι­­σαν, τοῦ πῆραν ὅλα τὰ χρήματα, καὶ τὸν ἄ­φησαν ῥάκος στὸ δρόμο.
Ὁ τραυματίας ζητοῦσε βοήθεια. Νά, σὲ λί­γο καὶ περνᾷ ἕνας ἱερεύς, ὁ ὁποῖος καὶ λόγῳ τῆς θέσεώς του θὰ ἔπρεπε νὰ δείξῃ ζωηρὸ ἐνδιαφέρον. Ἔδειξε; Δὲν ἔδειξε. Ὅπως συμβαίνει τώρα καὶ στοὺς δικούς μας αὐτοκινητό­δρομους, ποὺ τραυματίζονται ἢ καὶ σκοτώνον­ται ἄνθρωποι καὶ περνοῦν αὐτοκίνητα χωρὶς νὰ δώσουν σημασία. Φοβήθηκε ὁ ἱερεύς, φαίνεται, μήπως παρουσιαστοῦν οἱ ἐγκληματι­κὲς μορφὲς τῶν λῃστῶν, κέντησε τὸ ἄλογό του καὶ ἐξαφανίστηκε.
Βοήθεια! ἐξακολουθοῦσε νὰ φωνάζῃ ὁ ταλαίπωρος τραυματίας. Παρουσιάζεται τώρα ἕνας λευΐτης, ἕνας νεωκόρος τρόπον τινά, δι­άκονος, ποὺ ὑπηρετοῦσε στὸν περίφημο ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Ἀλλ’ ὅ,τι ἔκανε ὁ πρῶ­τος, ἔκανε κι αὐτός· προσπέρασε.
Τέλος ἐμφανίζεται καὶ ἕνας τρίτος. Μόλις ὅμως τὸν εἶδε ὁ τραυματισμένος Ἰουδαῖος φοβήθηκε, γιατὶ αὐτὸς ἦταν ἐχθρός του· ἦ­ταν Σαμαρείτης. Περίμενε ὅτι αὐτὸς πλέον θὰ τοῦ δώσῃ τώρα τὸ τελειωτικὸ χτύπημα νὰ πεθάνῃ. Ἀντιθέτως ὅμως! Αὐτὸς σταμάτησε, κατέβηκε ἀπὸ τὸ ζῷο του, ἔσκυψε πάνω του, ἔπλυνε τὰ τραύματά του μὲ κρασί, ἄλειψε τὶς πληγὲς μὲ λάδι, τὶς ἔδεσε μὲ ἐπίδεσμο ποὺ τὸν ἔκανε σχίζοντας ἴσως τὸ πουκάμισό του, τὸν ἀνέβασε πάνω στὸ ὑποζύγιό του, καὶ τὸν ὡδήγησε στὸ πανδοχεῖο. Ἐκεῖ ὅλη τὴ νύχτα στάθηκε δίπλα του σὰν ἄγγελος καὶ τὸν περι­ποιήθηκε σὰν νοσοκόμος. Καὶ τὸ πρωῒ πρὶν νὰ φύγῃ πλήρωσε τὸν πανδοχέα καὶ τοῦ ἀνέ­θεσε τὴ φροντίδα τοῦ ταλαιπώρου ἀνθρώ­που μέχρις ὅτου θεραπευθῇ τελείως. Ὑποσχέθηκε μάλιστα στὸν πανδοχέα πώς, ὅσα ἐπὶ πλέον δαπανήσῃ γιὰ τὴν περίθαλψί του, αὐτὸς θὰ ἐπιστρέψῃ νὰ τοῦ τὰ δώσῃ.

* * *

Αὐτὴ εἶνε ἡ παραβολή. Τρεῖς ἄνθρωποι εἴ­δαμε νὰ παρελαύνουν. Ὁ πρῶτος δὲν ἔκανε τίποτα, ὁ δεύτερος ἐπίσης δὲν ἔκανε τίποτα, ὁ τρίτος ἔδειξε ἐν­διαφέρον θαυμαστὸ γιὰ τὸν τραυματισμένο.
Ποιός τώρα εἶνε ὁ τραυματισμένος, ὁ ἄν­θρω­πος ποὺ ἔπεσε στοὺς λῃστάς; Εἶνε ὁ κά­θε ἄν­θρωπος, εἶνε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης.
Καὶ ποιοί εἶνε οἱ λῃσταί; Εἶνε πρῶτα-πρῶτα οἱ δαίμονες καὶ ἀρχιλῃστὴς εἶνε ὁ σατανᾶς, ὁ ὁποῖος λῃ­στεύει τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ τραυ­ματίζει ὅλους θανάσιμα.
Λῃσταὶ ἀκόμη εἶνε οἱ κακοὶ ἄνθρωποι, ποὺ ὑ­πάρχουν στὸν κόσμο. Ὄχι τόσο αὐτοὶ ποὺ φωλιάζουν στὰ βουνά. Αὐτοὶ ἐξαφανίστηκαν πιά. Στὴν ἐποχή μας ὑπάρχει μιὰ ἄλλου εἴ­δους λῃστεία, ἡ ὁποία ἐνεργεῖται μέσα στὶς πόλεις ὑπὸ ποικίλες μορφές. Οἱ λῃσταὶ αὐτοὶ περπατοῦν σὰν κύριοι, γιατὶ κατέχουν συνή­θως μεγάλα ἀξιώματα, καὶ μένουν ἀσύλληπτοι. Αὐτοὶ λῃστεύουν μὲ νόμους, μὲ ἑταιρεῖες, μὲ ἐμπορικὰ τράστ, μὲ ποικίλους νέους τρόπους.
Παρ’ ὅλα αὐτὰ κάποιοι ἄλλοι λῃσταὶ εἶνε ἀ­κόμη πιὸ ἐπικίνδυνοι, διότι κρύβονται. Μὴν τοὺς ζητήσετε μακριά. Εἶνε πολὺ κοντά μας· εἶνε μέσα μας. Εἶνε, ἀδελφοί μου, οἱ κακοὶ λογισμοί μας. Ἕνας κακὸς λογισμὸς ληστεύει τὸ νοῦ καὶ τραυματίζει τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.
Λῃσταὶ τέλος εἶνε τὰ πάθη μας. Δὲν ὑπάρ­χουν λῃσταὶ χειρότεροι. Αὐτὰ μᾶς καταστρέ­φουν. Πάρτε παράδειγμα τὸ κάπνισμα. Τί ξοδεύει κάθε μέρα, κάθε μῆνα, κάθε χρόνο ὁ καπνιστής; Νά ἕνας λῃστής. Τὸ ἀλκοὸλ ἔ­πειτα δὲν λῃστεύει; Ποιός ἄλλος ἀπογυμνώνει καὶ τραυματίζει ὅπως αὐτό; Λῃστὴς δὲν εἶνε τὰ ναρκωτικά, ποὺ ἔχουν τεραστία διάδοσι ἀκόμη καὶ στὰ σχολεῖα; Λῃσταὶ δὲν εἶνε τὸ χαρτο­παίγνιο, τὰ καζῖνο καὶ τὰ ἄλλα τυχερὰ παιχνίδια; Ἦρθε στὴ μητρόπολι κάποιος ποὺ δούλεψε στὴ Γερμανία καὶ κέρδισε μὲ κόπο καὶ μόχθο μερικὰ χρήματα. Ὅταν τὰ ἔφερε ἐδῶ, τοῦ ἔστησαν καρτέρι οἱ λῃσταὶ τῆς πράσινης τσόχας, τὸν παρέσυραν ὣς τὰ μεσάνυχτα στὸ παιχνίδι καί, ἄπειρος αὐτός, τά ’χασε ὅλα. Τὸ πρωΐ, ὅταν συνειδητοποίησε τί ἔπαθε, πῆγε ν’ αὐτοκτονήσῃ, νὰ πέσῃ στὸ ποτάμι.
Λῃστεύεται λοιπὸν τὸ ἀνθρώπινο γένος εἴτε ἀπὸ τὸ διάβολο εἴτε ἀπὸ τοὺς κακοποιούς. Ὁ μεγαλύτερος ὅμως λῃστής, ἀδελφοί μου, εἶνε ὁ ἑαυτός μας. Κάθε κακὸς λογισμὸς καὶ κάθε πάθος μας στοιχίζει καὶ σὲ χρῆμα καὶ σὲ ὑγεία καὶ σὲ τιμὴ καὶ ὑπόληψι καὶ σὲ χρόνια ζωῆς. Οἱ ἴδιοι λῃστεύουμε τὸν ἑαυτό μας.

* * *

Ποιός θὰ μᾶς σώσῃ; Ἡ φιλοσοφία; ἡ τέχνη; τὰ διάφορα συστήματα; Κάτω ἀπὸ τὸν οὐρα­νὸ ―ἂς τὸ διακηρύξουμε― δὲν ὑπάρχει ἄλ­λος ποὺ ἀξίζει νὰ ὀνομάζεται Σωτήρ. Σωτὴρ τῆς ἀνθρωπότητος εἶνε μόνο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Κανείς ἄλλος δὲν ἀγάπησε τὸν ἄνθρωπο ὅπως ὁ Χριστός. Αὐτὸς εἶνε ὁ εὐεργέτης μας, αὐτὸς εἶνε ὁ καλὸς Σαμαρεί­της, ποὺ ἔδειξε ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ σωτηρία μας. Σαμαρείτη τὸν ὠνόμαζαν οἱ ἐχθροί του ἐμπαικτι­κῶς. Ὁ Σαμαρείτης ὅμως αὐτὸς θεραπεύει ὅλο τὸν κόσμο στὸ πανδοχεῖο του.
Τὸ «πανδοχεῖον», ποὺ λέει τὸ Εὐαγγελίο (Λουκ. 10,34), ποιό εἶνε; Εἶνε ἡ Ἐκκλησία. Ἐκεῖ θεραπαύονται οἱ πληγὲς καὶ τὰ τραύματα. Ὅ­πως τρέχουμε στὰ ἰατρεῖα γιὰ νὰ θεραπευθοῦ­με ἀπὸ τὶς ἀρρώστιες, ἔτσι νὰ τρέχουμε στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ βρίσκουμε τὴ θεραπεία μας. Που­θενά ἀλλοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲ βρίσκει δύναμι καὶ παρηγοριά, ζωὴ καὶ θάρρος, ὅπως στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Εἶσαι στενοχωρημένος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας νὰ σοῦ σφογγίσῃ τὰ δάκρυα καὶ ν᾿ ἀκούσῃς· «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖ­ψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰω­άν. 16,33). Ἔρχεται τὸ ὀρφανό, ἡ χήρα, ὁ κάθε πονεμένος, καὶ —δὲν εἶνε ψέμα— βρί­σκει παρηγορία καὶ ἐνίσχυσι.
Εἶσαι φιλάργυρος καὶ πλεονέκτης; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας. Φάρμακο ῥιζικῆς θεραπείας εἶνε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ· «Πώλη­σόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς» (Ματθ. 19,21). Ἡ ἐλεημοσύνη θεραπεύει τὴν πλεονεξία.
Εἶσαι θυμώδης καὶ ὀργίλος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας. Φάρμακο εἶνε ἡ ταπεί­νω­σις τοῦ Χριστοῦ. Θὰ τὸν ἀκούσῃς νὰ σοῦ λέῃ· «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Ματθ. 11,29).
Εἶσαι ἄρρωστος; Ἔλα στὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκ­κλησίας. Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν οἱ γιατροί, τὸ κατορθώνει ἡ πίστι στὸ Χριστό, ποὺ εἶνε «ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμά­των ἡμῶν» (θ. Λειτ.), καὶ παρέχει τὸ «φάρμακον ἀθανασίας, ἀντίδοτον τοῦ μὴ ἀποθανεῖν» (ἅγ. Ἰγνάτιος).
Καὶ ἄν, ἀδελφέ μου, κινδυνεύεις νὰ πεθά­νῃς, ἔλα ν᾿ ἀκούσῃς τὸ Χριστὸ νὰ λέῃ· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή» (Ἰωάν. 11,25).
Δὲν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, θρησκεία, ποὺ νὰ παρηγορῇ τόσο τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν ζωογονῇ, νὰ τὸν τονώνῃ, νὰ τοῦ δίνῃ οὐράνιες δυ­νάμεις καὶ νὰ τὸν σῴζῃ, νὰ παίρνῃ τὴ λά­σπη καὶ νὰ τὴν κάνῃ ἄγγελο τοῦ Θεοῦ, ὅσο ἡ πίστι τοῦ Χριστοῦ μας. Γι’ αὐτὸ θά ’ρθῃ μέρα ποὺ καὶ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ὑποχθόνια θὰ κηρύξουν τὴν ἀλήθεια αὐτή.
Ἡ Ἐκκλησία εἶνε τὸ ἰατρεῖο. Ἰατρεῖο ψυ­­χῆς καὶ σώματος. Ἐκεῖ ἂς σπεύδουμε ὅλοι οἱ ἀ­σθενεῖς. Καὶ εἴθε «ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμά­των ἡμῶν» νὰ σκέπῃ καὶ νὰ φυ­λάτ­τῃ ὅλους μας· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου,  ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱερό ναὸ των Ἀρχαγγέλων Οἰκισμοῦ Δ.Ε.Η. Πτολεμαΐδος 11-11-1979)

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» 1947 (ΔΕΝ ΕΙΜΕΘΑ ΜΟΝΟΙ)

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 5th, 2012 | filed Filed under: «ΧΡΙΣΤΙΑΝ. ΣΠΙΘΑ»

Ἀφιεροῦται εἰς τοὺς ἀκρίτας μας

ΔΕΝ ΕΙΜΕΘΑ ΜΟΝΟΙ

 

«Καὶ εἴπεν Ἐλισσαιέ˙ μὴ φοβοῦ ὅτι πλείους
οἱ μεθʼ ἡμῶν ὑπὲρ τοὺς μετʼ αὐτῶν»
(Ἁγία Γραφή)

Ἐὰν ὑπάρχη ἕνα βιβλῖον ποὺ εἰμπορεῖ νὰ μᾶς δώση φωτεινὴν ἱκανοποιητικὴν ἀπάντησιν εἰς τὰ μεγάλα ἐρωτήματα τῆς ζωῆς μας, νὰ σφογγίση τὰ δάκρυά μας, νὰ γαληνεύση τὸ ἐσωτερικὸν τῆς ψυχῆς μας, νὰ ἐκδιώξη τοὺς μυρίους φόβους τῆς ἀνησυχίας μας, καὶ νὰ ρίψη φωτοβολίδας εἰς τὰ βαθύτερα σκοτάδια μας, εἶνε ἡ Ἁγία Γραφή. Μακάριοι ὅσοι μελετοῦν τὸ Οὐράνιον τοῦτο βιβλίον, ὅσοι παρʼ ὅλας τὰς ἀσχολίας διαθέτουν καθημερινῶς ἕνα τέταρτον τῆς ὥρας διὰ νʼ ἀνοίγουν τὴν πηγὴν αὐτὴν καὶ νὰ πίνουν καὶ νὰ δροσίζωνται ἀπὸ τὰ διαυγῆ καὶ κρυστάλλινα ὕδατα τοῦ ἀστείρευτου τούτου ποταμοῦ τῆς Ἀληθείας. Καὶ ἕνας ἀκόμη στῖχος τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅταν κανεὶς τὸν μελετήση μὲ βαθείαν πίστιν, ἀρκεῖ διὰ νʼ ἀνάψη μέσα του ἕνα ἥλιον ποὺ θὰ τὸν φωτίζη καὶ θὰ τὸν θερμαίνη εἰς ὁλόκληρον τὴν ζωήν του. Διʼ αὐτὸ ἡ Ἁγία Γραφῆ, καὶ ἰδιαιτέρως τὸ Εὐαγγέλιον, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶνε ὁ ἀχώριστος σύντροφος, τὸ καθημερινὸν ἀνάγνωσμα τῶν Ἑλλήνων. Δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ λείπη ἀπὸ κανένα ἑλληνικὸ σπίτι. Αὐτὸ καὶ μόνον τὸ βιβλίον ἐὰν πιστευθῆ, μελετηθῆ καὶ ἐφαρμοσθῆ ἀπʼ ὅλους μας ἀνεξαιρέτως θὰ σώση τὴν Ἑλλάδα, θὰ τὴν μεταβάλη εἰς παράδεισον τοῦ Θεοῦ!

Ἰδιαιτέρως τὸ συνιστῶμεν εἰς τοὺς στρατιώτες μας. Ὤ! Οἱ Ἕλληνες στρατιῶται οἱ ἄγρυπνοι φρουροὶ τῶν συνόρων μας. Οἱ γενναῖοι ὑπερασπισταὶ τῆς ἀκεραιότητος καὶ τῆς ἐλευθερίας τῆς ἑλληνικῆς Πατρίδος, οἱ ὁποῖοι ζοῦν μακρὰν τῶν οἰκογενειῶν των καὶ ἀντιμετωπίζουν καθημερινῶς τὰ λυσσαλέα μιᾶς ἀγρίας πρωτοφανοῦς ἐπιδρομῆς ἐσωτερικῶν καὶ ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν, αὐτοὶ περισσότερον παντὸς ἄλλου αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκην μιᾶς θείας παρηγορίας, τὴν ὁποίαν δύναται νὰ τοῖς προσφέρη μόνον τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον. Αὐτὸ θὰ τοὺς ὁπλίση ψυχικῶς, θὰ τοὺς θωρακίση μὲ τὴν πίστιν τὴν ἀκατάβλητον διὰ νὰ σηκώσουν τὸν Σταυρὸν τῆς Ἑλλάδος, τὸν σταυρὸν τῆς καθημερινῆς θυσίας καὶ αὐταπαρνήσεως.

Τὴν Ἁγία Γραφή λοιπὸν θʼ ἀνοίξωμεν σήμερον καὶ ἀπʼ ἐκεῖ θὰ λάβωμεν ἕνα παράδειγμα ποὺ τόσον νομίζομεν ἀνταποκρίνεται καὶ εἰς τὴν σημερινὴν κατάστασιν τοῦ ἔθνους μας. (Εὑρίσκεται εἰς τὴν Π. Διαθήκην Βασιλειῶν Δ! Κεφ. 6, στίχ. 9-18).

̶ 800 περίπου χρόνια π.χ. ἔζη εἰς τὴν Παλαιστίνη μία ἐξαιρετικὴ φυσιογνωμία, ὁ Ἐλισσαῖος, μαθητὴς τοῦ προφήτη “Hλία, προφήτης καὶ αὐτός. Έζησεν εἰς περίοδον ἀνωμαλίας, εἰς ἐποχήν, κατὰ τὴν ὁποίαν βάρβαρα ἔθνη ἔκαμνον ἐπιδρομὴν κατὰ τῆς πατρίδος του. Ὁ Ἐλισσαῖος δὲν ἠδύνατο νὰ μείνη ἀδιάφορος καὶ νʼ ἀφήση τὸν λαόν του νὰ ὑποδουλωθῆ καὶ τᾶ ἐδάφη τῆς πατρίδος του νὰ καταπατηθοῦν. εἰς τὰ στήθη τοῦ προφήτου ἔπαλλε γνήσιον πατριωτικὸν συναίσθημα καὶ διʼ αὐτὸ ἔλαβε ἐνεργὸν μέρος εἰς τοὺς ἀγῶνας τῆς πατρίδος πρὸς ἀπόκρουσιν τῶν ἐπιδρομέων. μὲ τὰς ὁμιλίας του ἐνεψύχωνε τὸν λαόν, ἐδείκνυεν ὅτι ὑπεράνω τῆς ὑλικῆς βίας τῶν ἐχθρῶν εἶνε ἡ ἀόρατος δύναμις τοῦ Θεοῦ ποὺ πατάσσει τὰς ἀσεβεῖς καὶ ὑπερηφάνους ἐπιδρομεῖς, καὶ μὲ προφητικὸν χάρισμα ποὺ εἶχε, πολλάκις ἐματαίωνε τὰ κατακτητικὰ σχέδια τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, διότι ἥρπαζε μέσα ἀπὸ τὸν ἐγκέφαλον τοῦ βασιλέως πᾶν στρατηγικὸν σχέδιον καὶ εἰδοποίει ἐγκαίρως τὸν λαόν του περὶ τῆς ἐπικείμενης εἰσβολῆς, καὶ ὁ λαὸς ἕτοιμος πανέτοιμος ἠγρύπνει ἠγωνίζετο καὶ ἐξεδίωκεν μακρὰν τῶν συνόρων τοὺς ἐχθρούς. ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας πληροφορηθεῖς τὴν τεραστίαν δύναμιν τῆν ὁποίαν ἐξήσκει εἰς τὸν λαόν του ὁ Ἐλισσαῖος, ἀπεφάσισεν ὅπως τὸν ἐξοντώση. ἐξαπέστειλε τὰ στρατεύματά του καὶ ἐπολιόρκησαν ἐν καιρῶ νυκτὸς τὴν πόλιν Δωθὰν, εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκετο ὁ Ἐλισσαῖος. ἡ φρουρᾶ ποὺ ἐφύλασσε τὴν ἐπαρχιακὴν αὐτὴν πόλιν ἦτο ἐλαχίστη. διʼ αὐτὸ ὅταν τὸ πρωῒ ὁ ὑπηρέτης τοῦ Ἐλισσαῖου ἐξύπνησε καὶ εἴδε τὴν πόλιν δεινῶς πολιωρκουμένην γεμάτην ἀπὸ φόβον σπεύδει καὶ εἰδοποιεῖ τὸν ἐλισσαῖον – «κύριε – του λέγει, ἡ κατάστασίς μας εἶνε δεινἠ. οἱ ἐχθροὶ ἦλθαν. ἡ πόλις εἶνε πολιορκημένη ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη. οἱ λόφοι ἔχουν καταληφθῆ ἀπὸ τᾶ ἔχθρικὰ στρατεύματα. ἵπποι καὶ ἅμαξαι πολεμικαὶ ἀναρίθμηται. ἡμεῖς εἴμεθα… ἐλάχιστοι. Ω! κύριε! τὶ θέλομεν κάμει; πῶς θὰ εἰμπορέσωμεν νὰ ἀντισταθῶμεν εἰς τὸ ἀκατάσχετον αὐτὸ ρεῦμα τῶν βαρβάρων ἐχθρῶν μας;…».
Εἰς τὴν ἀγωνίαν αὐτὴν τοῦ ὑπηρέτου του ὁ ἐλισσαῖος ἀπαντᾶ: «μὴ φοβείσθαι διότι αὐτοὶ ποὺ εἶνε μαζύ μας εἶνε περισσότεροι ἀπʼ ἐκείνους ποὺ εἶνε μαζύ μὲ τοὺς ἐχθρούς μας».
Περισσότεροι! ἀλλὰ πῶς περισσότεροι; ὁ ὑπηρέτης δὲν δύναται νὰ τὸ ἐννοήση. μετρᾶ καὶ βλέπει μίαν τρομακτικὴν δυσαναλογίαν δυνάμεων. ὅσοι ἦσαν μὲ τὸν Ἐλισσαῖον ἦσαν ἐλάχιστοι ἀλλʼ οἱ ἐχθροὶ ὡς ἀκρίδαις ἀναρίθμητοι εἶχον πλημμυρίσει τὰ πέριξ τῆς πόλεως καὶ εἶχαν δημιουργήση διὰ τὸν ἐλισσαῖον καὶ τὴν μικρὰν φρουρὰν τῆς πόλεως κλοιόν, ἀπὸ τὸν ὁποῖον δὲν θὰ ἠδύναντο νὰ διαφύγουν. καὶ ὅμως ὁ ἐλισσαῖος ἐπέμενε ὅτι ἦσαν περισσότεροι. καὶ διὰ νὰ πείση τὸν ὑπηρέτην του ὁ προφήτης προσεύχεται. «κύριε! ἄνοιξε παρακαλῶ τὰ μάτια του διὰ νὰ ἴδη». τὰ μάτια του; ἀλλὰ ὁ ὑπηρέτης δὲν ἦτο τυφλός. ἔβλεπε καθαρά! ναὶ ἔβλεπεν. ἀλλʼ ἐκτὸς ἀπὸ τᾶ μάτια μὲ τὰ ὁποῖα βλέπομε τὰ ὑλικὰ, τὰ ὁρατὰ ἀντικείμενα, ὑπάρχουν καὶ ἀλλα μάτια, μάτια έσωτερικά, μάτια τῆς ψυχῆς, ποὺ τὰ ἔχουν ὀλίγαι ἐκλεκταὶ ψυχαὶ καὶ μὲ τὰ ὁποῖα βλέπουν πέραν τῆς ὀπτικῆς ἀκτίνος τὰ ὑπερκόσμια καὶ τὰ οὐράνια, βλέπουν τὰ ἀόρατα, ποὺ δὲν εἰμποροῦν νὰ ἵδουν οἱ ὑλισταὶ, οἱ ἄθεοι. τέτοια μάτια ζητεῖ ὁ προφήτης νὰ δώση εἰς τὸν ὑπηρέτην του ὁ θεός. καὶ ὁ θεὸς ἀκούει τὴν προσευχὴν τοῦ προφήτου του καὶ ὁ ὑπηρέτης βλέπει. βλέπει τώρα ὅ,τι δὲν ἠδύνατο νὰ ἴδη προηγουμένως. βλέπει ὅτι γύρω ἀπὸ τὸν ἐλισσαῖον ἔχει συγκεντρωθεῖ στρατὸς πολύς, ἵπποι καὶ ἁμάξαι πύριναι, ἕτοιμοι νὰ ἀγωνισθοῦν ὑπὲρ τῆς πόλεως. ἦσαν τάγματα καὶ ταξιαρχίαι οὐρανίων δυνάμεων ποὺ ἔσπευσαν νὰ ἐνισχύσουν τὴν περὶ τὸν ἐλισσαῖον μικρὰν φρουρὰν τῆς πόλεως δωθὰν. ἰδοῦ διατὶ ὁ ἐλισσαῖος ἔλεγεν ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ εἶνε μαζύ μας εἶνε περισσότεροι ἀπʼ ἐκείνους ποὺ εἶνε μὲ τοὺς ἐχθρούς μας.
Τί μᾶς διδάσκει τὸ ἀνωτέρω παράδειγμα τῆς ἁγίας Γραφῆς;Ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ πιστεύει εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἀγωνίζεται διὰ μίαν ἱερὰν ὑπόθεσιν, ὅπως εἶνε ἡ ὑπεράσπισις τῆς ἐλευθερίας τῆς πατρίδος του, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἰς οἱανδήποτε δυσχερῆ θέσιν καὶ ἐὰν περιέλθη καὶ ὁσονδήποτε πλῆθος ἐχθρῶν καὶ ἐὰν πρόκειται νʼ ἀντιμετωπίση, δὲν πρέπει νὰ ἀπελπίζεται, διότι δὲν εἶνε μόνος καὶ ἐγκατελελειμένως.

ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΕ Ο ΘΕΟΣ. Ἀς μὴ τὸν βλέπουν οἱ ἄθεοι. Ἄς τὸν ὑβρίζουν, ἄς τὸν περιφρονοῦν, ἄς ζητοῦν νὰ ἐξαλείψουν τὸ ἄγιον Του ὄνομα. Ὁ Θεὸς ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀγαπᾶ τὸν δίκαιον. Μισεῖ τὴν βίαν καὶ τὴν τυρρανίαν. Καὶ εἰς μίαν στιγμὴν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ ἄδικος καὶ ἐγκληματίας φαίνεται ἕτοιμος νὰ θριαμβεύση, ἔρχεται ἡ οργὴ τοῦ Θεοῦ, ρίπτει τοὺς κεραυνούς της, τιμωρεῖ τοὺς τυρράνους καὶ ἐλευθερώνει τοὺς πιστούς του ἐκ παντὸς κακοῦ, διὰ νὰ δύνανται γεμάτοι εὐγνωμοσύνην νὰ λέγουν πρὸ τὸν Θεόν: «Οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ, τῶν κύκλω συναπετιτεθεμένων μοι. ἀνάστα, κύριε, σῶσον με ὁ Θεός μου. ὅτι σὺ ἐπάταξες πάντας τοὺς ἐχθραίνοντας μοι ματαίως˙ ὁδόντας ἁμαρτωλῶν συνετρίψας».

Αὐτὴν τὴν κραταιὰν προστασίαν τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων βλέπομεν χειροπιαστὴν εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ μαρτυρικοῦ μας ἔθνους. ἦλθον δραματικαὶ στιγμαί, κατὰ τὰς ὁποίας βάρβαρα ἔθνη ἐκ βορρᾶ καὶ νότου, ἀνατολῆς καὶ δύσεως ὡς ἀγέλαι ἀγρίων θηρίων ἐπέδραμον κατὰ τῆς πατρίδος μας διὰ νὰ τὴν ὑποδουλώσουν. Ἦσαν ἐκεῖνοι πολλοὶ καὶ ἡμεῖς ἐφαινόμεθα ὀλίγοι. Ἦσαν δυνατοὶ καὶ ἡμεῖς ἐφαινόμεθα ἀδύνατοι. Ἦσαν πανίσχυροι αὐτοκρατορίαι καὶ ἡμεῖς ἐφαινόμεθα ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ ἀσθενέστερα κρατίδια τοῦ κόσμου. Καὶ ὅμως ὁ Θεὸς δὲν μᾶς ἐγκατέλειψε. Μᾶς ἐπροστάτευσε πολυειδῶς καὶ πολυτρόπως. συνέτριψε τοὺς ἐχθρούς μας. καὶ ἡ Ἑλλὰς ζῆ…… καὶ θὰ ζήση.

Ἕνα μόνον πρέπει νὰ προσέξωμεν. νὰ γίνωμεν ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, πραγματικοὶ χριστιανοὶ νὰ ξερριζώσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν μας τὴν βλασφημίαν, τὴν ψευδομαρτυρίαν, τὴν πορνείαν. καὶ τὴν μοιχείαν, τὴν ἀδικίαν, νὰ ἐκτελώμεν πιστῶς τὰς ἐντολὰς τοῦ εὐαγγελίου καὶ τότε οὐδεμία δύναμις θὰ δυνηθῆ νὰ βλάψη τὴν πατρίδαν μας. θὰ ἔχωμεν 100% ἐξησφαλισμένην τὴν συμμαχίαν τοῦ Θεοῦ. Τὰ σύνορά μας θὰ γίνουν ἠλεκτροφόρον σύρμα ποὺ ὅποιος τὸ ἐγγίζη θὰ γίνη κάρβουνο. Τάγματα καὶ ταξιαρχίαι ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων θὰ φιλάττουν τὴν χώραν μας. Καὶ ὅσοι – εἴτε ἐσωτερικοὶ, εἴτε ἐξωτερικοὶ ἐχθροὶ λέγονται – πολεμοῦν τὴν ἑλλάδα, θὰ ἀντιληφθοῦν πολὺ σύντομα πόσον σκληρὸν εἶνε νὰ λακτίζουν πρὸς κέντρα.

Ἕλληνες στρατιῶται. Ἀκρίται τῆς Πατρίδος! Εἰς τὰ φυλάκια δὲν εἶσθε μόνοι. Γύρω σας πετοῦν αἱ ψυχαὶ μυριάδων ἡρώων τῆς μαρτυρικῆς αὐτῆς γῆς, οἰ ὁποῖοι ἐθυσίασαν τὴν ζωήν των διὰ νὰ γίνη ἡ Πατρίδα μας έλευθέρα. Συμπολεμοῦν καὶ αὐταὶ αἱ ψυχαὶ μαζύ σας, συμπολεμοῦν ὁ ἅγιος Δημήτριος καὶ ὁ ἄγιος Γεώργιος, καὶ ὅλοι οἰ ἅγιοι καὶ μάρτυρες τῆς φυλῆς μας. Ὅλαι αὐταὶ αἱ ψυχαὶ ἀποτελοῦν τὴν ἀόρατον στρατιάν, ἡ ὁποία συμπολεμεῖ μαζύ σας καὶ συμπολεμεῖ διότι δὲν ἀγωνίζεσθε διὰ σκοποὺς κατακτητικοῦ, ἀλλὰ ἀμύνεσθε ὑπὲρ τοῦ πατρίου ἐδάφους, ὑπερασπίζετε τὴν ἐλευθερίαν τῆς Πατρίδος. «Οὐδὲν δὲ πολυτιμώτερον Πατρίδος ἐλευθέρας». Δὲν θὰ εἶνε δὲ μακρὰν ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Δίκαιος Θεὸς θὰ στεφανώση τὴν μαρτυρικὴν Πατρίδα μας καὶ τὰ παιδιά της ὁμονοιασμένα κάτω ἀπὸ τὸν Τίμιον Σταυρὸν θὰ ψάλλουν χαρμόσυνα τὸ «Ὕπερμάχω Στρατηγῶ τὰ νικητήρια».

ΑΡΧΙΜ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Ἱεροκῆρυξ XV ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ

  • ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ
  • ΕΤΟΣ Γ΄ αριθ. φυλλ.74
  • Κοζάνη 1 Αυγούστου 1947

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 1st, 2012 | filed Filed under: ΟΜΙΛΙΕΣ (απομαγν.), ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
+ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΑΣ

Λίγο πριν κηρυχθεί ο πολέμος στην Kύπρο, ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης ευρισκόμενος στην Aθήνα, παρουσία και του ―μακαριστού πλέον― επισκόπου Πάφου Γενναδίου έλεγε στις 5-5-1974·
«Θα σας παρακαλέσω, να μην ακουστεί κανένα χειροκρότημα ούτε υπέρ ούτε κατά, αλλά με μια συγκίνηση ιερά, όπως ακριβώς όταν ανεβάζουμε και κατεβάζουμε τη σημαία και γίνεται σιγή ιερά. “Σιγησάτω πάσα σαρξ βροτία”.
Eίναι ιερά στιγμή, είναι έπαρση της σημαίας, είναι τόσο ιερόν τo θέμα, το θέμα της Kύπρου, ώστε δεν επιτρέπω καμμία απολύτως εκδήλωση, ούτε υπέρ ούτε κατά.
Θα σας παρακαλέσω ―απευθύνομαι σε σας όλους τους χριστιανούς―, απόψε που θα πάτε στα σπίτια σας, κοντά εις τ’ άλλα αιτήματα των προσευχών σας, με δάκρυα εις την Υπεραγία Θεοτόκο και με θερμές προσευχές, να παρακαλέσετε, το μαύρο σύννεφο, το κατάμαυρο που βρίσκεται πάνω από την Kύπρο, να το διαλύσουν οι φωτεινές ακτίνες του Kυρίου ημών Iησού Xριστού. Nα παρακαλέσουμε το Xριστό, στην Kύπρο να μη νικήσει ο σατανάς, αλλά να νικήσει ο Xριστός, τον οποίο οι Kύπριοι αγαπούν περισσότερο από μας. Kαι να μην είναι μακράν η ημέρα, που η Kύπρος θα γίνει πάλι Eλληνική και θα είναι ενωμένη μεθ’ ημών, ίνα είπωμεν· “Aύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Kύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή”.
Θα μου επιτρέψετε τώρα. N’ ανοίξουμε δίοδο, να περάσουμε με τον άγιο Πάφου, άνδρα εγνωσμένης αρετής και πατριωτικού αισθήματος, εκ των ολίγων ιεραρχών που έχει η Eλληνική μας πατρίς».

+Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης