IΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΑΜΦΟΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓ. ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΤΗΛ./ΦΑΞ.: 2310 – 303 216WWW.AGKYRIAKI.GR

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

6 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα στην ενορία!

Ο Ιερός Ναός Αγίας Κυριακής Χαριλάου Θεσσαλονίκης, οργανώνει το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012, στις 6.30 το απόγευμα τη χριστουγεννιάτικη γιορτή του, αναβιώνοντας τις παραδοσιακές γιορτές της ενορίας.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει τη φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου, πηγή φωτός σε όλη την ενορία. Στο Πνευματικό Κέντρο του ναού, τα παιδιά των κατηχητικών συνάξεων και η χορωδία του ναού, θα γεμίσουν το χώρο με χριστουγεννιάτικα τραγούδια ενώ στα τραπέζια θα προσφέρονται τα παραδοσιακά μελομακάρονα.

Η γιορτή κορυφώνεται με τη σφραγίδα της θεατρικής ομάδας της Αγίας Κυριακής, η οποία θα παρουσιάσει το έργο του Ευγένιου Τριβιζά «Ένα δέντρο μια φορά», παράσταση η οποία θα επαναληφθεί και στις 8.30 το βράδυ.

Ελάτε να γιορτάσουμε όλοι μαζί τη γέννηση του Χριστού και το μήνυμα ελπίδας και αγάπης που μας φέρνει στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012.

Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, Ιερός Ναός Αγίας Κυριακής Χαριλάου Θεσσαλονίκης   τηλ.-φαξ: 2310303216, agkyriaki@gmail.com, www.agkyriaki.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΕΥΛΑΒΗ ΙΕΡΕΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

Ημερομηνία Σήμερα 16:04

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Είναι δυνατόν σοβαρά να μιλάμε για Ορθοδοξία και να καλούμε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα στις 15 Δεκεμβρίου, παίρνοντας φώς από το  φώς του Δένδρου; Είμαστε σοβαροί;

ΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ

Οι αγωνιστές

    Από τέτοιους κληρικούς, όπως ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, από τέτοιους δασκάλους, όπως ο Γεώργιος Γεννάδιος, από τέτοιες προπαντός μητέρες, όπως ήταν οι ηρωίδες του Ζαλόγγου και της Νάουσας, γεννήθηκαν οι αγωνιστές, οι γίγαντες του 1821. Έκλειναν στην καρδιά τους το Χριστό και την Ελλάδα, και γι’ αυτό έψαλλαν με όλη την ψυχή τους το πολεμικό άσμα του 1821·

    «Για του Χριστού την Πίστη την αγία
    •και της Πατρίδος την ελευθερία,
    •γι’ αυτά τα δύο πολεμώ.
    •Κι αν δεν τ’ αποκτήσω,
    •τι μ’ ωφελεί να ζήσω;».

    Δείτε τις σημαίες των αγωνιστών. Δείτε τα ιερά τους σύμβολα και συνθήματα. Όλα εκπέμπουν πίστη ακράδαντη. Οι Χειμαρριώτες είχαν σημαία, στην οποία είχαν ζωγραφισμένους τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ με τις πύρινες ρομφαίες. Οι αρματολοί και οι κλέφτες είχαν σημαία, στη μια πλευρά της οποίας ζωγραφιζόταν ο Σταυρός, ενώ στην άλλη η Αρχιστράτηγος, η Υπεραγία Θεοτόκος. Ο Λάμπρος Κατσώνης είχε σημαία με την εικόνα των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Ο Μάρκος Μπότσαρης λευκή σημαία με την εικόνα του αγίου Γεωργίου. Ο Παπαφλέσσας ένωσε λωρίδες ράσου και φουστανέλας και έκανε τη σημαία των στρατευμάτων του. Ο Πλαπούτας έ-γραψε στη σημαία τα αρχικά Ι. Χ. Ν. (Ιησούς Χριστός Νικά). Και ο Αθανάσι-ος Διάκος κάτω από το Σταυρό το σύνθημα· ελευθερία ή θάνατος…

    Οι Φιλέλληνες

    Στην αρχή του ιερού αγώνα όλη η Ευρώπη ήταν δυσμενώς διατεθειμένη εναντίον των Ελλήνων. Αλλά η αυταπάρνηση ανδρών, γυναικών και παιδιών, η οποία ιδίως αποκορυφώθηκε στην πτώση του Μεσολογγίου, έκανε τα έθνη να στρέψουν βλέμματα θαυμασμού προς την μικρή αλλά ένδοξη αυτή Πατρίδα. Και τότε άρχισαν να συρρέουν από όλα τα έθνη άνδρες, οι οποίοι πρόσφεραν ό,τι είχαν, τα χρήματά τους, τις γνώσεις τους, και τέλος θυσίασαν και τη ζωή τους υπέρ της επιτυχίας του αγώνα. Αυτοί είναι οι Φιλέλληνες.

    Κορυφαίος μεταξύ των Φιλελλήνων θεωρείται ο λόρδος Βύρων, ο οποίος ήλθε στο Μεσολόγγι και σε ηλικία 36 ετών πέθανε στην αγκαλιά της Ελλάδας, την οποία αγάπησε ως δική του πατρίδα. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν·

    «Ελλάδα! Σε σένα έδωσα ό,τι μπορεί να δώσει άνθρωπος·
    την περιουσία μου, το χρόνο μου, την υγεία μου, τώρα μάλιστα και
    την ίδια τη ζωή μου. Είθε η θυσία μου να αποβεί προς ωφέλειά σου».

    …Μπροστά μας σήμερα στέκονται η ζωή και ο θάνατος. Η ζωή με το Χριστό· ο θάνατος μακριά από το Χριστό. Ας επιλέξουμε τη ζωή την αθάνατη. Ας γευθούμε την αθάνατη ζωή με λόγια, με έργα και με τα Μυστήρια. Ο Χριστός ας βασιλεύει στην καρδιά μας. Αυτός ας ρυθμίζει την ατομική, την οικογενειακή και εθνική μας ζωή. Αυτός και μόνο ας είναι ο Θεός μας· το όνομά του επικαλούμαστε· εκτός από Αυτόν δεν αναγνωρίζουμε κανέναν άλλο. Εάν προσπέσουμε ενώπιόν του με μετάνοια νινευιτική, εκζητώντας το άπειρο έλεός του, τότε υπάρχει ελπίδα που δεν καταισχύνει ότι η αγαπητή μας Πατρίδα θα εξέλθει από το σκοτάδι σε νέο φως, θα δει καλύτερες ημέρες, και σαν πρωινό αστέρι θα λάμπει και πάλι ανάμεσα στου λαούς Ανατολής και Δύσης!

    Apospasma bibliou “ΕΘΝΙΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ”  tou Mitropolitou Avgoustinou Kantioti (Mitropolitοu Florinis)

–

    RASO AND FOUSTANELA

                         The Agonistes – «The Fighters For Greek Independence»

Translated by Constantine George Mourtos, (LTC, US Army, Retired)  Nafpaktos, Greece, 30 March 2010  

Of such clerics, as Palaion Patron Germanos, of such teachers, as George Gannadios, and, of, particularly such mothers, as the heroines of Zalogou and Naousa, were born the Fighters for Greek independence, the Giants of 1821.  Having accepted Christ and Greece in their heart, enabled them to sing with their entire soul the battle hymn of 1821:

«For Christ’s Faith, the Holy,
and our Country’s Freedom,
For these, two, I will Fight,
And, should I not secure them,
What use is to go on living?»

Oh, Say, look at the Battle Banners of the Independence Fighters!  See their Holy Symbols and Battle Cries!  All, breathe unequivocal Faith!  The Himarians had a flag upon which was drawn the Archangels Michael and Gabriel with the fiery furnace (πυρινεs ρομφαιεs?).   The Armatoli and Klefts had a flag on whose one side was drawn the image of the  Holy Cross, while on the other was drawn the image of the Supreme Commander, the Holiest Theotokos.  Lambros Katsonis had a flag on which was drawn the  Icon of  Saints Constantine and Helen.  Markos Botsaris, had a white flag upon which was drawn the image of Saint George.  Pappaflesas, joined together strips of the priestly garment «raso», with strips of a foustanela, thusly, creating the battle banner of his army! Plapoutas, wrote on his flag the initial «I.X.N.» ( Jesus Christ Nika – Jesus Christ Conquers).   Lastly,  Athanasios Diakos, carried a banner with the Holy Cross upon it, and right below was the written the Battle Cry: Liberty or Death!

           The Philhellenes

At the beginning of the Holy Fight for Independence, Europe, in its entirety, was disposed against the Greeks.  However, the willingness to self-sacrifice exhibited by the Greek men, women, and children, climaxing with their Martyrdom at the  fall of Messolonghi, compelled the European Nations to take notice with admiration of this small, but glorious, country.  Thus, men from all Nations stepped forth, offering whatever they had; their wealth, their knowledge, and at the end, the very sacrifice of their lives, to insure the success of the struggle.  These men, are known as the Philhellenes.

Foremost among the Philhellenes was Lord Byron, who came to Messolonghi to join the Greek Cause, dying at the age of 36; embraced by Greece, whom he loved as his own country.  His last words before he died were:

«Greece!  To you I gave whatever mankind can give;
my fortune, my time, my health, and now, even my life.
May my sacrifice be proven to be to your benefit».

….Today, we are also presented with a choice of Life or Death.  Either Life, with Christ, or, Death, far from Christ.  Let us chose Life Eternal.  Let us savour Life Eternal through our Words, our Deeds, and through the Mysteries.  Let Christ Reign in our hearts.  Let Him regulate our individual, family, and national life.  Let Him be our Only God-Whose Name we are drawn to-Except for Him we recognize none other.  If we kneel before Him, with true repentance, asking for His Boundless Mercy, then there is unrelenting hope that our beloved Country will emerge from the darkness to new light, will realize better days, and, like the Morning star, will, again, shine between the peoples of the East and West!

Excerpt from Metropolitan Augustine Kantioti (Mitropolitan Florinis)

Translated by Constantine George Mourtos, (LTC, US Army, Retired)  Nafpaktos, Greece, 30 March 2010

ΤΟΝΩΣΑΤΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

______

_____

Αποσπάσματα 3 ομιλιών, του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

1. Φλώρινα 1-1-1983    «ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»
2. Πρώτη Φλωρίνης 25-3-1968 «ΖΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΖΕΙ Η ΕΛΛΑΣ…»
3. Αθήνα 23-2-1964    «ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ»

Βίντεο είναι από την μεγαλειώδη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, στις 14-2-1992, που έγινε για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ 1ο ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΦΛΟΓΕΡΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ

ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΕΥΚΟΛΩΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

…Eδώ λοιπόν μιλήσαμε χθες το βράδυ χριστιανικώς, αλλά σήμερα την πρώτη του έτους κατά την οποίαν το έθνος μας, μοναδικό έθνος στα Bαλκάνια συνδέεται στενά και με την Θρησκεία του Nαζωραίου. Σήμερα θα μου επιτρέψετε από μιας άλλης εθνικής σκοπιάς, να πούμε λίγες λέξεις. Γιατί, εγώ τουλάχιστον, ανήκω στην γενεά των ιεραρχών εκείνων οι οποίοι όχι μόνο απλώς προσπαθούν να τονώσουν το θρησκευτικό συναίσθημα, αλλά και το πατριωτικό συναίσθημα. Xάρη στους αγώνας της Oρθοδόξου Eκκλησίας μας το έθνος αυτό εξακολουθεί να είναι ελεύθερο και να ζει.

Η ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι η μικρή μας πατρίδα, η μαρτυρική, βρίσκεται γεωγραφικός σε μία γωνία του πλανήτου μας, σπανία και εξαιρετική. Eκεί την έθεσε ο Θεός. Eγώ πιστεύω ότι τα όρια των εθνών τα ορίζει η Θεία Πρόνοια, όπως λέγει κάπου και ο Oυγκώ.

Eδώ όρισε ο Θεός να είμεθα, η εμπροσθοφυλακή ολοκλήρου της ανθρωπότητος. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι η Eλλάς βρίσκεται σ’ αυτόν τον τόπο, που συνορεύεται με τρεις Hπείρους.

Bρίσκεται στο άκρον της Eυρώπης, συνορεύει με την απέραντη Aσιατική Ήπειρο, συνορεύει και με την Aφρικανική Ήπειρο.

H Eλλάδα είναι το κλειδί της Mεσογείου. O κατέχον την Eλλάδα κατέχει την Mεσόγειο κα τον κόσμο ολόκληρο. Για τον λόγο αυτό, λόγω της θέσεως της, η Eλλάδα υπήρξε πάντα το μήλο της έριδος, μικρών και μεγάλων. Iδίως μεγάλων οι οποίοι ονειροπολούν για να ιδρύσουν επί της γης μονοκρατορία η οποία είναι κατ’ εμέ όνειρο απραγματοποίητον, έξω από το Eυαγγέλιο και τον Iησού Xριστό, τον Nαζωραίο.

ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Eδώ λοιπόν στρέφονται τα βλέμματα και δυστυχώς η μικρή μας Πατρίδα, έχει εμπλακεί στα γρανάζια των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίοι πέρα από το χρήμα, πέρα από τους άνθρακες, πέρα από οποιοδήποτε υλικό απολογισμό, δεν έχουν τίποτε ιερό και όσιο για να μας παρουσιάσουν…Την συνέχεια εδώ Read more »

ΔΙΔΑΧΑΙ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

Βιβλίου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου  (σελ. 259-283 έκδοση 1971)

ΔΙΔΑΧΗ Η΄

Οι άνθρωποι σκλάβοι του διαβόλου
Ο Χριστός ελευθερωτής

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο γλυκύτατος αυθέντης και Δεσπότης, ο ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, βλέποντας το γένος των ανθρώπων, οπού δεν τον εγνώριζαν να τον πιστεύσουν, οπού αυτός είνε και εις τον ουρανόν και εις την γην και εις όλα τα ποιήματα αυθέντης και κυβερνήτης, και χωρίς το θέλημα του Χριστού μας ουδέ ένα δύναται να στερεωθή, και βλέποντας τους ανθρώπους, οπού τους επλανούσε ο μισόκαλος διάβολος και τους είχεν όλους εις το ιδικόν του θέλημα και τους έκαμεν όλους εδικούς του και φαμελίτες του, και ηθέλησεν ο πανάγαθος Θεός να εντροπιάση τον διάβολον και να ξεσκλαβώση τον άνθρωπον από τον διάβολον, να έχη μεγάλην χάριν ο άνθρωπος από την ευσπλαγχνίαν του, από την πολλήν του αγάπην οπού έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα πολλά και άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισεν, εκαταδέχθη και έγινεν τέλειος άνθρωπος, εκ Πνεύματος Αγίου, από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Δια τούτο εσαρκώθη και έγινεν τέλειος άνθρωπος, να τον ιδούμεν και να τον μάθωμεν, ότι απ’ αυτόν άλλος δεν είνε, και να πιστεύσωμεν, δια να μας ελευθερώση από τας μιαράς χείρας του διαβόλου και να μας κάμη υιούς και κληρονόμους της βασιλείας του, να χαιρώμαστε και να ευφραινώμαστε μαζί με τους αγίους Αγγέλους εις τον παράδεισον πάντοτε και να μη καιγώμαστε εις την κατηραμένην κόλασιν μαζί με τους κατηραμένους δαίμονας.

Το κήρυγμα των Αποστόλων

Και να ηξεύρετε, παιδιά μου ετούτην την γην, οπού κατοικούμεν, την έχει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Καθώς έχει ένας βασιλεύς και μαζώνει όλα τα βασιλικά χρέη και παίρνει από χωράφια, από αμπέλια και από τους ανθρώπους, και στέλνει ανθρώπους ιδικούς του και τα μαζώνουν κάθε χρόνον, και όταν τα πηγαίνουν εκείνοι έμπροσθεν εις τον βασιλέα χαίρεται ο βασιλεύς και τους δίδει μεγάλα χαρίσματα και τους έχει φίλους ηγαπημένους, έτσι έχει και ο Χριστός την γην ωσάν αμπέλι, όλον τον κόσμον.
Και έβαλεν εργάτας τους δώδεκα Αποστόλους, τους ευλόγησε και τους έδωκε την χάριν του Αγίου Πνεύματος και ευθύς έμαθον τα γράμματα και όλες τις γλώσσες, ότι πρώτον οι Απόστολοι ήταν αγράμματοι και μίαν γλώσσαν μόνον ήξευραν και αφού τους ηυλόγησε και τους εφύσησεν εις το στόμα τους και έλαβον χάριν, όλα τα γράμματα και τις γλώσσες τις έμαθον. Και τους έστειλεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός, εις όλον τον κόσμον και τους είπεν: Σύρτε εις όλον τον τόπον και εις όλην την γην, κάστρα και χωρία, και ειπέτε τους, αν ίσως θέλουν να ζήσουν και εδώ καλά και ειρηνικά και να τους βάλω εις τον παράδεισον, να πιστεύουν και να βαπτίζωνται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και να φυλάγουν τα προστάγματα του αγίου Ευαγγελίου. Και εις οποίαν χώραν επήγαιναν οι Απόστολοι, είπεν ο Κύριος να ευλογούν την χώραν εκείνην. Και εις οποίαν χώραν πηγαίνουν οι Απόστολοι και δεν τους δέχονται οι άνθρωποι, είπεν ο Κύριος: Να τινάζετε και τα παπούτσια σας από τον κονιορτόν και να δώσητε κατάραν και να φύγετε.
Και ωσάν έλαβον οι Απόστολοι την χάριν και την ευλογίαν του Αγίου Πνεύματος, ευθύς έτρεξαν ωσάν αστραπή εις όλον τον κόσμον και μετ’ εκείνην την χάριν του Αγίου Πνεύματος ιάτρευον τυφλούς, λεπρούς, αρρώστους και τους δαιμονιζομένους και, το μεγαλύτερον, με το όνομα του Χριστού μας επρόσταζαν τους νεκρούς και ανεσταίνονταν. Και εις όποιαν χώραν επήγαιναν οι Απόστολοι και τους εδέχονταν οι άνθρωποι, αρχιερείς, ιερείς, διακόνους, αναγνώστας έκαμναν και εκκλησίας και ευλογούνταν η χώρα εκείνη και εγίνονταν ένας επίγειος παράδεισος, μία μεγάλη χαρά και ευφροσύνη, κατοικία των Αγγέλων, κατοικία του Χριστού μας. Και εις όποιαν χώραν επήγαιναν οι Απόστολοι και δεν τους εδέχονταν οι άνθρωποι, δεν ευλογούνταν η χώρα εκείνη, έμενε κατάρα και όχι ευλογία, κατοικία του διαβόλου και όχι του Χριστού μας.

Ο πόθος του αγίου Κοσμά

Πρέπον και εύλογον ήτον, αδελφοί μου, να είχα και εγώ την καρδίαν καθαρήν ωσάν τους αγίους Αποστόλους, δια να φωνάξω μίαν μεγάλην φωνήν, να ακουσθή έως απάνω εις τον ουρανόν. Ιδού οπού αξιώθηκα και ήλθα εις την ευλογημένην σας χώραν και σας απόλαυσα. Μα επειδή και είμαι αμαρτωλός και δεν έχω την χάριν του Αγίου Πνεύματος, όμως αποτολμώ και παρακαλώ τον Κύριόν μας Ιησούν Χριστόν να στείλη ουρανόθεν την χάριν του και την ευλογίαν του, να ευλογήσει την χώραν σας και όλα των χριστιανών, να ευλογήσει τους άνδρας και γυναίκας και τα παιδιά σας, τα πράγματά σας και τα έργα των χειρών σας. Και πρώτον, αδελφοί μου, να ευσπλαγχνισθή ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, να συγχωρέση τα αμαρτήματά σας και να σας αξιώση, παιδιά μου, ο Θεός να περάσετε και εδώ καλά και ειρηνικά, και να σας βάλη εις τον παράδεισον να δοξάζητε την Αγίαν Τριάδα. Πρέπον και εύλογον είνε, αδελφοί μου, να αρχίσω την διδασκαλίαν μου από τον Θεόν και παρακαλώ την αυθεντίαν σας να ακούσητε με κάθε προθυμίαν τον λόγον μου, καθώς τον άκουσα και εγώ από το ιερόν Ευαγγέλιον και από τους αγίους Αποστόλους, και όταν τελειώσωμεν, να ευχαριστήσωμεν τον Θεόν.

Αγαπάτε τον Θεόν και τον πλησίον

Πολλά ονόματα έχει ο Θεός, αδελφοί μου. Το κύριον και άγιον όνομα του Θεού μας είνε η αγάπη και λέγεται Τριάς, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, μια φύσις, μία δόξα, μία βασιλεία, ένας Θεός. Όμως πρέπει, αδελφοί μου, να αγαπώμεν τον Θεόν, διατί μας έδωσε τόσην μεγάλην γην, να κατοικούμεν εδώ τόσες χιλιάδες άνθρωποι, χορτάρια, βρύσες, ποταμούς, θάλασσαν, ψάρια, αέρα, ημέραν, νύκτα, φωτιάν, ουρανόν, άστρα, ήλιον, φεγγάρι. Και ημάς μας έκαμε ανθρώπους και όχι ζώα. Μας έκαμεν ευσεβείς χριστιανούς και όχι αιρετικούς.
Τώρα σας ερωτώ, παιδιά μου, να μου ειπήτε την πα΄σαν αλήθειαν. Ποιόν αγαπάτα, τον Θεόν ή τον διάβολον; Εσείς τώρα με τον νουν σας τον Θεόν αγαπάτα. Πολλά καλά το γνωρίζετε και το θέλετε, παιδιά μου, φρονιμώτατα και γνωστικά είσθε, και να έχω την ευχήν σας. Μόνον να ιδούμεν αυτήν την αγάπην εις τον Θεόν είνε σωστή, είνε τελειωμένη ή της λείπεται και άλλο τίποτας; Πόθεν να καταλάβωμεν; Από λόγου μας. Εσύ έχεις ένα παιδί, αδελφέ. Εγώ εσένα σε αγαπώ, σε εκτιμώ, σε λέγω καλόν δια λόγου σου, και το παιδί σου το δέρνω και παίρνω το ψωμί του και το τρώγω και το ρούχο του το παίρνω και το φορώ. Αυτή μοι φαίνετει να λέγεται όχι έτσι. Να αγαπώμεν τον πατέρα, πρέπει να αγαπώμε και το παιδί. Διατί όποιος αγαπά τον Θεόν, αγαπά και τον αδελφόν του, τον χριστιανόν. Διατί ένα πατέρα έχομεν, τον Θεόν, μίαν Πίστιν, ένα Βάπτισμα, τα Άχραντα Μυστήρια μεταλαμβάνομεν, μίαν κεφαλίν έχομεν, τον Χριστόν μας, μίαν Πίστιν, ένα νόμον, ένα προσκύνημα και είμαστε αδελφοί όλοι.
Ακόμη να ηξεύρετε, αδελφοί μου, η αγάπη έχει δύο ιδιώματα, δύο χαρίσματα. Το ένα να δυναμώνη τον άνθρωπον εις τα καλά, και το άλλο να τον αδυνατίζη εις τα κακά. Να ηξεύρετε, τέκνα μου, πως εγώ έχω ένα ψωμί να το φάγω και να πίνω καλά. εσείς δεν έχετε. Η αγάπη μοι λέγει: Μη τρώγης μοναχός, δώσε και τους αδελφούς σου και φάγε και συ το άλλο. Έχω φορέματα. Η αγάπη μοι λέγει: Δώσε το ένα τον αδελφόν σου και εσύ φόρει το άλλο. Ανοίγω το στόμα μου να σε κατηγορήσω, να σε είπω ψέματα, να σε γελάσω, και ευθύς θυμούμαι την αγάπην και μου νεκρώνει το στόμα και δεν μου αφήνει να σου ειπώ ψέματα. Απλώνω τα χέρια μου να πάρω το πράγμα σου, τον βίον σου όλον. Η αγάπη δεν με αφήνει να σου το πάρω. Ίδετε, αδελφοί μου, τι χαρίσματα έχει η αγάπη.

Μέγα κακόν η έχθρα

Διατί, παιδιά μου, να ηξεύρετε γράμματα, να μάθετε ποίον είνε το καλόν και ποίον είνε το κακόν, τι χαρίσματα έχει η αγάπη και τι κακόν είνε η αμάχη και η έχθρα: Να ηξεύρετε, παιδιά μου, εις όποιαν πολιτείαν ή τόπον ή χώραν ή σπίτι είνε η αγάπη, εκεί είνε η χάρις του Χριστού μας, είνε ευλογία, υγεία, χαρά και ευφροσύνη και όλα τα αγαθά της γης. Και ζουν οι άνθρωποι, ζουν τα παιδιά των, τα ζώα των, γίνονται οι καρποί των συταριών, των αμπελιών και κάθε σπαρτών οπού τρέφονται οι άνθρωποι, και τους φυλάγει ο Χριστός μας από κάθε κίνδυνον, και σωματικά και ψυχικά, και όταν αποθάνη κανείς, πηγαίνει η ψυχή του εις τον παράδεισον. Και εις όποιον τόπον, ή χώραν ή σπίτι έχουν αμάχη και έχθραν, δεν προκόβουν οι άνθρωποι, δεν ζουν ούτε παιδιά αποκτούν ούτε ζώα του μήτε οι καρποί από τα σπέρματά τους γίνονται και εις βαρύτατα χρέη εμβάινουσι και καμμίαν χάριν δεν έχουν και όλοι οι άνθρωποι τους γελούν και όλα τα περίχωρα και τους στέλλει ο Θεός ή άνεμον καυτόν ή χαλάζια ή νερόν αχαμνόν και ζημιώνει τον τόπον εκείνον. Ιδέτε, αδελφοί μου, τι κακόν πράγμα είνε η έχθρα, πόσα παιδιά γεννά. Μόνον σας παρακαλώ να μην έχετε τελείως έχθραν, ότι ο διάβολος την έχει μάναν την έχθραν. Την αμάχην την έχει αδελφήν και όποιος τις αγαπήση, θέλει περάσει και εδώ κακά και καταφρονημένα, και η ψυχή του κολασθή.

Η αξία του σχολείου

Διατί, άγιοι ιερείς και τίμιοι προεστώτες, δεν ερμηνεύετε τα ευλογημένα μας αδέλφια να στερεώνωσι και να βάνωσι εις κάθε χωρίον σχολείον, να μανθάνουν τα παιδιά γράμματα, να γνωρίζουν το καλόν και το κακόν; Ότι και εγώ από το σχολείον έμαθα τα εικοσιτέσσερα γράμματα, με την βοήθειαν του Χριστού μας.
Έμαθα και πέντε – εξ ελληνικά και έμαθα πολλών λογι΄λων γράμματα, εβραϊκά, τουρκικά, φράγγικα και από όλα τα έθνη, με την χάριν του Χριστού μας, και πολλά τα εδιάβσα. Και όλα τα εθνικά κάλπικα τα ηύρα. Όλα ευρέματα και σπέρματα του διαβόλου, και κατά αλήθειαν, αδελφοί μου, τόσον τα εμελέτησα τα γράμματα. Καθώς ο χρυσικός λαγαρίζει το ασήμι και δεν το αφήνει τελείως αζούραν, και τότε είνε λαμπρόν και καθαρόν και το αγοράζει με κάθε προθυμίαν ο άνθρωπος, έτσι και εγώ ηύρα καθαρά, άγια και αληθινά, λαμπρά και υπερλαμπρότερα απο τον ήλιον τα λόγια και τα προστάγματα του Χριστού. Και όποιος πιστεύει τον Χριστόν και τον λέγει Θεόν και κάμνη τα πράγματά του, οπού λέγει το άγιον Ευαγγέλιον, εκείνος είνε καλότυχος και τρισμακάριστος και καμμίαν φοράν δεν θέλει εντροπιασθή.
Και διά τούτο πρέπει να στερεώνετε σχολεία ελληνικά, να φωτίζωνται οι άνθρωποι. Διότι διαβάζοντας τα ελληνικά τα ηύρα οπού λαμρύνουν και φωτίζουν τον νουν του μαθητού ανθρώπου. Καθώς φωτίζει ο ήλιος την γην, όταν είνε ξαστεριά, και βλέπουν τα μάτια μακρυά, έτσι βλέπει και νους τα μέλλοντα. Απεικάζουν όλα τα καλά και τα κακά, φυλάγονται από κα΄θε λογής κακόν και αμαρτίαν. Διατί το σχολείον ανοίγει την εκκλησίαν, μανθάνομεν τι είνε ο Θεός, τι είνε η Αγία Τριάς, τι είνε ο άγγελος, τι είνε η αρετή, τι είνε οι δαίμονες, τι είνε η κόλασις. Τα πάντα από το σχολείον τα μανθάνομεν.

Οι δύο αντίχριστοι (Πάπας – Μωάμεθ)

Το σχολείον φωτίζει τους ανθρώπους και ανοίγουν και μανθάνουν τα μυστήρια της πίστεως και διαβάζουν τα αδέλφια την θείαν και Ιεράν Γραφήν, το Ευαγγέλιον, και ευρίσκομεν πως ο προφήτης Ηλίας είνε ζωντανός και τον έχει ο Θεός χιλιάδες χρόνους. Και λέγει ο Θεός να τον στείλη τον προφήτην Ηλίαν, να διδάξη όλον τον κόσμον, και ύστερα να έλθη ο αντίχριστος. Και θέλη θανατώση τον προφήτην Ηλίαν, και τότε θέλει να χαλάση όλος ο κόσμος. Και εξετάζοντας, αδελφοί μου, και ερυνόντας τας Γραφάς και το άγιον Ευαγγ΄λειον ευρίσκομεν πως προφήτης Ηλίας ήλθεν, και ο αντίχριστος ήλθεν και εθανάτωσε τον προφήτην Ηλίαν, και τώρα δεν καρτερούμεν μήτε προφήτην Ηλίαν μήτα αντίχριστον. Ο αντίχριστος είνε ο ένας ο Πάπας και ο έτερος είνε αυτός οπού είνε εις το κεφάλι μας, χωρίς να ειπώ το όνομά του, το καταλμβάνετε, μα λυπηρόν είνε να σας το ειπώ, διότι αυτοί οι αντίχριστοι είνε εις την απώλειαν, καθώς το έχουν. Ημείς εγκράτεια, αυτοί απώλεια. Ημείς νηστεία, αυτοί πολυφαγία. Ημείς παρθενία, αυτοί πορνεία. Ημείς δικαιοσύνη, αυτοί αδικωσύνη.

Τα σημεία των καιρών

Όμως η Γραφή μας λέγει να το ειπώ: Σήμερον αύριον καρτερούμεν πείνες, δίψες, πανούκλες λοιμικές. Θανατικά μεγάλα, να μη προφθάσουν οι ζωντανοί να θάψουν τους νεκρούς. Σήμερν αύριον καρτερούμεν σεισμούς, πολέμους και ακαταστασίες. Και θέλουν πέσει όλα τα βουνά κάτω και όλος ο κόσμος να αποθάνουν. την συνέχεια εδώ· Read more »

Απο 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011 μεχρι 9 Δεκεμβριου 2012

_________________________________

____________________________________

__________________________